PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA – wykłady

21.10.2016

Psychologia społeczna – dotyczy relacji interpersonalnych, człowiek jest istotą społeczną – rodzimy
się po to by tworzyć związki/relacje (Arystoteles w starożytności).
Wbrew naturze jest życie w samotności.

Przedmiot poznania psychologii społecznej: wpływ społeczny – oddziaływanie słów, czynów, lub
obecności innych na nasze uczucia i zachowania. Oddziaływają również wyobrażone osoby, media,
bóg, religie
Co dzieje się w umyśle człowieka gdy jest pod wpływem innych? Interesuje nas człowiek w sytuacji
społecznej.
---------------------------------------------
SOCJOLOGIA – obiektywne warunki sytuacji
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA – co człowiek ma w głowie? Subiektywne odczucie sytuacji. Wpływ
interpretacji człowieka na sytuacje.

Rzeczywistość jest kwestią percepcji – jak rozumiemy sytuację, tak się w niej zachowujemy.

Analiza sytuacji społecznej – nie opieranie się na cechach osobowości.

Jeżeli ktoś jest nieśmiały to dlatego bo taki się urodził – NIE!! Nieśmiałość jest efektem sytuacji,
w której żył lub żyje. Istnieje też aspekt temperamentalny, ale oddziałuje w małym stopniu.

Siła wpływu społecznego – silne oddziaływanie społeczeństwa. Dziecko praktycznie w stu procentach
zależne od sytuacji społecznych. Dorośli mogą w pewnym stopniu kontrolować wpływ społeczny.

Sytuacja określa zachowanie człowieka – konformizm, stereotypy, uprzedzenia, autoprezentacje.

SPOSTRZEGANIE SPOŁECZNE – Jak dochodzimy do zrozumienia innych ludzi?

Przyczyny i intencje są ukryte, widzimy jedynie zachowanie i wrażenie drugiego człowieka.

Rozpoznajemy intencje poprzez spostrzeganie społeczne.

Spostrzeganie społeczne – badanie w jaki sposób tworzymy wyobrażenia o innych i wyciągamy

wnioski na ich temat.

Proces postrzegania społecznego:

1) Komunikacja werbalna
2) Komunikacja niewerbalna (emocje, wyrażane postawy, ułatwienie komunikacji werbalnej)

Intencje i uczucia przekazywane przede wszystkim niewerbalnie. Myśli przekazywane werbalnie.

Na komunikację niewerbalną składa się: wyraz twarzy, ton głosu, ruchy ciała, spojrzenia, gesty,
posługiwanie się dotykiem.

Wszyscy ludzie kodują i dekodują 6 emocji z taka samą trafnością.

Kodowanie emocji – wyrażanie lub okazywanie zachowań niewerbalnych
Dekodowanie emocji – interpretowanie zachowań niewerbalnych zakodowanych przez innych ludzi.
Pierwsze wrażenie bardzo ważne uwydatnia skrypty nieświadomych zachowań.

W postrzeganiu innych osób stosujemy stereotypy i uprzedzenia.

STEREOTYPIZACJA: poznanie człowieka przy pomocy stereotypów. Stereotyp – przekonanie, często

błędne na temat kogoś kto przynależy do pewnej grupy społecznej. Stereotypizacja – patrzenie na
człowieka tylko przez pryzmat grupy, do której należy.

Stereotyp najczęściej zniekształca obraz człowieka. Stereotyp to zbyt uproszczone widzenie kogoś.
Masmedia i rodzina uczą stereotypów.

W stereotypach działa efekt samospełniającego się proroctwa – gdy traktujemy kogoś stereotypowo
to on tak się zachowuje.

UPRZEDZENIA:

Ostrożność pozytywna część uprzedzenia – w niektórych sytuacjach.

Dyskryminacja: seksizm, rasizm, ksenofobia, ableizm (ze względu na niepełnosprawność), ageizm.

Główne źródła uprzedzeń i dyskryminacji:

1) Źródło społeczne (status społeczny)
2) Rodzina
3) Media
4) Frustracja (niezadowolenie z siebie, mszczenie się na innych)

Osłabienie stereotypów, uprzedzeń i dyskryminacji – koedukacja, integracja.

SAMOŚWIADOMOŚĆ, SAMOWIEDZA – jak poznajemy samych siebie?

Dążąc do poznania innych osób dążymy do poznania samych siebie.

Dzieci od urodzenia nie mają samowiedzy. Pierwszy rok życia dziecka:

psychotyczność zaburzenia
(schizofrenia) osobowości neurotyk
ur.
3 msc 6 msc 2 – 3 r. ż.

lęki anihilacyjne lęki prześladowcze lęki separacyjne

(lęki przed rozpadem) matka – gratyfikacja (powodują zaburzenia
brak – frustracja osobowości borderline)

Normalne fazy w życiu dziecka – musi je przejść aby być zdrowe. Gdy dorosły wraca do nich to
niedobrze.

Dobra matka gratyfikuje i frustruje, musi frustrować, aby dziecko było samodzielne.
Samoświadomość pojawia się w wieku 2 – 3 lat. Wcześniej w pewnym sensie jest się jednym z matką
Rozwijając się dziecko wyodrębnia siebie z otoczenia w wieku 2 – 3 lat ma podstawy świadomości.

SAMOWIEDZA – wiedza o tym kim jestem, wszelkie akty myślenia o sobie, bycie przytomnym.

SAMOOCENA OBRAZ JA (zależny od kultury)

Zachód: niezależny obraz ja
Azja: współzależny obraz ja

Obraz ja w Europie i USA – własny obraz ja, własne myśli, budowanie siebie na niezależności,
wolności. Ceniona niezależność i pewność siebie. Pewny siebie kiedy wolny.

Obraz ja w Azji – sposób określania siebie w stosunku do innych. Wolność jednostki się nie liczy
(wręcz w buddyzmie – rozbijanie ja: nirwana, zen)

SKĄD CZERPIEMY SAMOŚWIADOMOŚĆ:

1) INTROSPEKCJA – analizowanie własnych przeżyć

2) TEORIA ŚWIADOMOŚCI – oceniamy i porównujemy swoje zachowania z wewnętrznymi
normami i wartościami.

Gdy mamy możliwość spojrzenia na siebie okiem kamery lub innych ludzi uświadamiamy
sobie rozbieżności pomiędzy własnym odczuciem siebie, a „obiektywnym”.

Alkoholizm i inne uzależnienia to często ucieczka przed samoświadomością

Człowiek zawsze myśli o sobie lepiej niż jest w rzeczywistości. Zawsze wybieramy dobre
samopoczucie niż prawdę o sobie.
3) PORÓWNANIA SPOŁECZNE – „Teoria porównań społecznych”
Porównania społeczne w górę – z lepszymi od siebie pod względem cechy
Porównania społeczne w dół – z gorszymi od siebie
04.11.2016

Efekt samospełniającego się proroctwa – oczekiwaniami wobec kogoś powodujemy, że to osoba

taka się staje.
„Tak jak patrzysz na świat, tak świat patrzy na ciebie”

PSYCHOLOGIA POSTAW znaczenie postaw w życiu człowieka.

Postawy mogą być zmieniane. REKLAMA – medialny środek służący do zmiany postaw.

1) POSTAWA – ocena przedmiotów, ludzi lub poglądów.

Postawy kształtują się od urodzenia do 5 r. ż. Pięć lat decyduje w dużej mierze o postawach w
dorosłym życiu.
Często postawy są nieświadome – bo nabywane wcześnie. POSTAWA rezultatem procesów uczenia
się NIE MA POSTAW GENETYCZNYCH.

Postaw uczymy się poprzez naśladowanie, modelowanie.

Matka depresyjna – dziecko depresyjne Matka lękowa – dziecko lękowe

2) POSTAWA – efekt siły przekonania człowieka. Ogromną rolę w postawach mają przekonania.

3) POSTAWA – stosunek nasz do kogoś lub czegoś.

Przekonania są bardziej niebezpieczne niż kłamstwo, które możemy przyjmować lub „serwować”

CZĘŚCI POSTAW – podział postaw

Trzy części tworzą oceny obiektu postawy:

1) Emocjonalna – reakcje emocjonalne na obiekt postawy
2) Poznawcza – myśli i przekonania dotyczące obiektu postawy
3) Behawioralna – działania lub widoczne zachowania wobec obiektu postawy

Na przykład: Postawa wobec samochodu – sportowe porsche

1) Emocjonalna – żal, zawiść, podekscytowanie
2) Poznawcza – wiedza, myśli
3) Behawioralna – decyzja kupuje, jazda próbna

Postawa może się wychylać na pierwszy lub dalszy plan. Emocjonalna na pierwszym planie lub
poznawcza. Emocje albo wiedza.
Na przykład: zagadnienie społeczne – aborcja. Im bardziej skomplikowany temat, tym bardziej
zróżnicowane postawy.
---------------------------------------------

POSTAWY JAWNE POSTAWY UKRYTE

Świadomie wyznajemy, potrafimy Nieświadome, mimowolne,
określić. niekontrolowane.
Dlaczego ludzie zmieniają postawy? W jakich warunkach?

Zmiana postaw następuje w reakcji na wpływ społeczny. Kształtujemy postawy pod wpływem tego
co robią/myślą/mówią inni ludzie.

Postaw nie dziedziczymy, nie rodzimy się z nimi. Istnieje w postawach pewien komponent
temperamentalny jednak jest znikomy. (temperament – kwestia genetyczna)

KIEDY ZMIENIAMY SWOJE POSTAWY:

 Kiedy czujemy dysonans poznawczy lub emocjonalny. Nie wiemy jak się zachować – patrzymy
na innych.
(Kto wie więcej na dany temat może manipulować) (manipulator próbuje zdobyć zaufanie – wtedy
łatwiej manipulować)
 Wobec większej liczby osób przeciwnej nam. (Grupa silniej działa na jednostkę niż jednostka
na grupę) – eksperyment Solomona Ascha (długość linii).
 Wobec mediów
- nie liczy się człowiek tylko wizerunek człowieka
- nie liczy się prawda tylko oglądalność
 Gdy zagrożone jest nasze poczucie wolności wewnętrznej.

JAK BRONIĆ SIĘ PRZED ZMIANĄ I CHWIEJNOŚCIĄ POSTAW:

Chwiejność postaw – brak charakteru
Charakter – stałość woli, stałość postaw CHWIEJNOŚĆ POSTAW NIEKORZYSTNA
 Świadomość
 Edukacja
 Indywidualne rozważanie w myślach argumentów za i przeciw zmianom postawy
 Wiedza źródłowa ekspertów naukowych nie popularnych
 Umiejętność opierania się naciskom (np. grup rówieśniczych)

REKLAMA

Nie ma dużych szkodliwości społecznych reklam. Gdy ma szkodliwość jest zakazane np. reklamy
papierosów.

Reklama podprogowa – zabroniony rodzaj reklamy. Przekazy podprogowe - nieświadomie

postrzegane, ale wpływające na myśli, odczucia i postawy.
18.11.2016

ZACHOWANIA PROSPOŁECZNE

Przykłady: 11 wrzesień 2001 r. atak na WTC

 Przyjaciel ciężko ranny, człowiek może się uratować, żona mówi przez telefon żeby się
ratował, on jednak zostaje i ginie.
 Nowojorscy strażacy ratują ludzi
 Porwany samolot ma uderzyć w biały dom. Pasażerowie postanawiają zapobiec katastrofie.
Wiedzieli, że prawdopodobnie zginą, ale samolot nie trafi w cel.

Ci ludzie to altruiści czy egoiści? Według psychologii społecznej – ALTRUIŚCI

Zachowanie prospołeczne – każde działanie, którego celem jest dobro drugiego człowieka,
szczególną forma zachowań prospołecznych – altruizm – pomaganie nawet kosztem własnego
zdrowia lub życia.

Egoizm – pragnienie pomagania tylko sobie, nawet kosztem innych osób.

Zachowanie prospołeczne bierze pod uwagę własny interes. Altruizm bez względu na własny interes.

PRZYCZYNY ALTRUIZMU LUDZI:

Według psychologii ewolucyjnej – szczególnie zachowania prospołeczne, tym się zajmuje, nawiązuje
do Darwina.
 Przyczyną zachowań prospołecznych są instynkty i geny. Mamy motywacje do pomagania
osobom spokrewnionym genetycznie (matka pomaga dziecku bo mają wspólne geny)
 Norma wzajemności reguluje zachowania prospołeczne w środowisku. Oczekiwanie, że skoro
ja teraz pomogłem to otrzymam pomoc kiedy będę jej potrzebował.
Psychologia ewolucyjna jest teorią, nie nauką (podobnie jak psychoanaliza)

Według psychologów społecznych:

 Teoria wymiany społecznej – większość zachowań prospołecznych wynika z chęci
maksymalizowania zysków i minimalizowania kosztów w relacji.
Przykład: Relacja od trzech lat Krystyny i Piotra. Krystyna stosuje zyski i straty relacji na poziomie
materialnym i psychicznym. Bilans na plus – zostaje, bilans na minus – odchodzi. Zyski i straty są
postrzegane subiektywnie. Dobra relacja to równowaga zysków i strat u obu partnerów.
Równowaga to progresja w związku. Brak równowagi – regresja. Kocha i przyjaźni się za coś – nie
mimo wszystko. Stosujemy tą teorie także nieświadomie.
 Teoria wymiany społecznej na przykładzie zachowania prospołecznego udzielenia pomocy.
Zyski i koszty udzielenia pomocy / Zyski i koszty nie udzielenia pomocy.
Pomagamy wtedy kiedy zyski > koszty
Nawet w zachowaniach prospołecznych działa teoria wymiany społecznej. Większość ludzi
tak postępuje 80-90%.
 Teoria empatii i altruizmu Batsona – istnieją ludzie, którzy pomagają z dobroci serca poprzez
odczuwanie empatii. Bez względu na interes.
Empatia: kobieta rozdaje ulotki. Zastanawianie się dlaczego je rozdaje. Wczuwanie się w sytuacje
osoby, nie utożsamianie się! (socjopaci nie mają empatii)
Sukcesy społeczne zależą od inteligencji emocjonalnej. Tej inteligencji się uczymy. Empatii też się
uczymy.
 NIEZDOLNOŚĆ ODCZUWANIA EMPATII – WADA PSYCHICZNA
„gdyby nie empatia nie było by moralności” – Batson

Inne czynniki zachowań prospołecznych:

 Upór osoby mającej nieść pomoc. Szybciej pomożemy osobom zadbanym. Krew zmniejsza
chęć niesienia pomocy.
 Miejsce gdzie mamy pomóc. Efekt anonimowości, efekt rozproszenia odpowiedzialności.
Hipoteza Millgrama: Przeładowania urbanistycznego (różnice pomiędzy miastem, a wsią).
W miastach ludzie są bombardowani hałasem, ruchem i tworzą „skorupę” psychiczną,
stajemy się mniej wrażliwi na innych.
 Szczęście i dobry nastrój sprzyja zachowaniom prospołecznym. Osoby chore rzadziej
pomagają.
 Różnice płciowe w zachowaniach prospołecznych. Teoria roli społecznej – kobiety skłonność
do pomagania, rozwinięta sfera emocjonalna (psychofizjologia, biologia)
 Zwiększanie zachowań prospołecznych: edukacja empatii, świadomość istnienia efektów
społecznych (uczestnictwo w wolontariatach)

Pojęcie „zdrowego egoizmu” – najpierw dbamy o siebie, żeby pomóc innym. Najpierw kocham siebie
potem innych. „kochaj bliźniego jak siebie samego”. Osoby depresyjne mają problem ze zdrowym
egoizmem.

Egoizm – Egotyk – osobowość machiaweliczna

ATRAKCYJNOŚĆ INTERPERSONALNA

Arystoteles – ludzie istotami społecznymi, potrzeba przynależności. WSPÓŁCZEŚNIE: motywacja do

wchodzenia w relacje.

Ellen Berscheild – co daje ludziom poczucie szczęścia? Nawiązywanie i podtrzymywanie serdecznych

kontaktów z ludźmi.

Aby zaspokoić potrzebę ludzie muszą być dla siebie nawzajem atrakcyjni. Dobieramy partnerów
według subiektywnych upodobań.

CO SPRAWIA, ŻE LUDZIE WYDAJĄ NAM SIĘ ATRAKCYJNI: Atrakcyjność interpersonalna – szerokie

pojęcie, cały sposób bycia i zachowywania człowieka. Składa się na nią wiele czynników

PRZYCZYNY ATRAKCYJNOŚCI dlaczego ktoś dla nas staje się partnerem lub wrogiem? Dlaczego do
kogoś czujemy sympatie?

1) Bliskość lub częstotliwość kontaktów z innymi ludźmi. Im częściej widzimy tym lepsze
kontakty.

Dwa efekty (efekty działają poza świadomością)

 „Efekt częstej ekspozycji” – im częściej tym bardziej lubimy (piosenki z radia)
Moreland – czy studenci lubią się bardziej przez to, że się częściej spotykają?
Studenci lubili bardziej jego współpracownice przez sam fakt widywania ich na
zajęciach bez integracji
 Efekt odwrotny „efekt kontrastu” – w odniesieniu do samooceny. (spadek
samooceny w porównaniu ze znanymi osobami, ładnymi osobami. Porównania w
naszym subiektywnym odczuciu.
 2) Podobieństwo osób do nas (szeroko rozumiane: wiek, wykształcenie, zainteresowania,
stosunek do wartości, główne cele życiowe) Dotyczy długotrwałych relacji, w przypadku
przelotnych znajomości różnice mogą przyciągać. Jest to ważne ponieważ ludzie podobni do
nas utwierdzają nas w naszej ocenie, samoocenie. Niezgodność – spadek samooceny.

3) Odwzajemniona sympatia. Działa za pośrednictwem innych osób (sympatia do dziecka –

sympatia jego rodziców do nas) Działa przy zdrowej samoocenie.

4) Atrakcyjność fizyczna (subiektywna) Decyduje w dużym stopniu o sympatii, ale zbytnia

atrakcyjność powoduje odwrotny efekt.
Czy piękno jest obiektywne? Atrakcyjność nie tylko jest subiektywna. Obiektywna w
atrakcyjności jest proporcja.
Kanony piękna w epokach i kulturach – poza proporcją, atrakcyjność znajduje się wokół
patrzącego (jest subiektywna)
Atrakcyjność fizyczna ważna w pierwszych momentach relacji, z czasem jej znaczenie
zanika.
„osoby lubiane przez nas są dla nas bardziej atrakcyjne fizycznie” – Moreland.

ROLA KULTURY W KSZTAŁTOWANIU JEDNOSTKI

Rola mediów w kształtowaniu się osobowości człowieka. Zaburzenia osobowości, które wywołuje
kultura. Książka „Neurotyczna osobowość naszych czasów” – społeczno – kulturowe uwarunkowania
rozwoju prawidłowej i zaburzonej osobowości.

Karol Marks – człowiek jest całością stosunków społecznych. Epoka chora – jednostka chora, kultura
chora – jednostka chora.

FUNKCJONOWANIE W SYSTEMIE ZDROWE KIEDY SYTTEM ZDROWY!!

Społeczno – kulturowe wpływy decydują o rozwoju jednostki/osobowości.

Nerwica wynikiem niekorzystnych układów społecznych. Horney: nerwica – specyficzny sposób

zmagania się z życiem w trudnych warunkach.

Kultura powoduje rozdźwięk na ja realne i ja idealne. Rezygnacja z ja realnego na rzecz ja idealnego

wywołuje lęk.

Umiejętne korzystnie z mediów.

Dziecko nie kochane – nie kocha siebie. Miłość do dziecka jest budulcem u dziecka miłości do siebie
i zdrowej samooceny.

Neurotyczne konflikty oraz anorektyczce konflikty wywodzą się z nieprawidłowych relacji pomiędzy
ludźmi.

Genetyczne relacje (w psychologii) są niezbędne np. pierwsze z rodzicami.

WNIOSKI Z TEORII:
 Uświadomienie, ze możemy żyć w „kulturowym błocie” – faszyzm, pogoń za sławą,
prestiżem i pieniędzmi. Media narzucające wzorce do spełnienia. Rodzina, która nie
zaspokaja potrzeb.
  Kulturę trzeba zmieniać, aby człowiek czuł się zdrowo!
 Uświadomienie sobie patogennego wpływu kultury
 Wynikiem teorii – terapia systemowa (nie skupianie się na jednostce tylko na
otoczeniu jednostki – system jednostki, „nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham” –
film przedstawiający terapię systemową) Terapia par – też terapia systemowa.

STYLE PRZYWIĄZANIA SIĘ PARTNERÓW (AINSWORTH)

Styl przywiązania – rodzaj więzi, które przeżywaliśmy do 5 r. ż. (szczególnie z matką). Uaktywnia się
w nas w dorosłości gdy wchodzimy w relacje.

1) Bezpieczny – zdrowa rodzina, czujemy się wartościowi, dobre wzorce, nie boimy się relacji
2) Lekowo – ambiwalentny – rodzice niekonsekwentni w wychowaniu, raz dobre wychowanie,
raz złe. Wysoki poziom lęku, ale próbujemy relacji.
3) Lękowo – unikowy – wysoki poziom lęku przed wchodzeniem w relacje. Niska samoocena –
wysoki poziom lęku.
02.12.2016

AUTOPREZENTACJE

Wywieranie wpływu istotą życia społecznego. Możemy wywierać wpływ na innych jeśli uświadomimy
sobie czym jest autoprezentacja. Co to zachowanie autoprezentacyjne? Cele, motywy tych
zachowań?

AUTOPREZENTACJA – sztuka wywierania wrażenia na innych.

 Zwracanie uwagi na to jak postrzegają nas inni
 Własna świadomość tego jacy jesteśmy w oczach innych
 Umiejętność kierowania swoim wrażeniem. Kontrolowanie go aby osiągnąć cele społeczne.

Zawsze zastanawiamy się trochę co myśli otoczenie. Patologiczne przypadki ciągle o tym myślą.

Mark Leary – badał autoprezentacje. Twierdzi, że na przekór reklamą i innym zdajemy sobie sprawę z
tego co myślą o nas inni jest ważne.

Dlaczego to jak widzą nas inni jest ważne:

 Otrzymujemy informacje zwrotne
 Musimy osiągać cele społeczne (do tego potrzebny jest dobry odbiór ze strony
społeczeństwa).
To jak widzą nas inni zależy w dużej mierze od tego jak sami siebie widzimy.

Potwierdzenie narcystyczne – „gra uśmiechów” dziecko – matka, dziecko potrzebuje tego do

zbudowania tożsamości. Budulcem miłości do siebie jest miłość matki. Potrzebujemy innych by
tworzyć własną tożsamość

Reagujemy na wrażenie człowieka nie na człowieka.

AUTOPREZENTACJA:
 Świadoma kontrola i kreowanie wizerunku, tak aby odebrano nas zgodnie z naszymi celami
 Kontrolowanie przez nas tego jak postrzegają nas inni ludzie
 Autoprezentacja to coś pożytecznego i pozytywnego. Nie jest zjawiskiem negatywnym, jest
dobra (część kultury osobistej człowieka).
 Może stać się negatywna jeśli koncentrujemy się tylko na zadowoleniu innych
 Kiedy przesadzimy z autoprezentacja stajemy się niewiarygodni
 Aby tworzyć bliskie relacje trzeba zwracać uwagę jakie nasze zachowania wywołują emocje w
innej osobie
 Nie może nam zależeć na autoprezentowaniu się zawsze.

Mark Leary – badał autoprezentacje. Wrażenie jakie jednostka próbuje na nas wywrzeć jest raczej
zgodne z prawdą – pomijając ekstremalne przypadki oszuści, kłamstwa. (selekcjonowanie
prezentowanych obrazów nie musi być oszustwem)

4 ZASADY ZWIĄZANE Z AUTOPREZENTACJĄ:

1) Na zachowanie jednostki wpływa jej pragnienie by otoczenie ją postrzegało w określony
sposób (taki jaki chce)
2) Autoprezentacja to potężny czynnik motywujący
3) Manipulowanie wrażeniem to skomplikowany proces psychologiczny – pozytywne
 4) Aby człowiek mógł przedstawić swój wizerunek musi przyjmować informacje zwrotne i mieć
wiedzę jak jest postrzegany.

Dlaczego autoprezentacja jest pożyteczna:

 Dzięki autoprezentacji materialne i społeczne korzyści (praca itp.). trzeba zrobić wrażenie
kompetentnego nie tylko być kompetentnym. „każdy cię widzi tym kim się wydajesz być, nie
wielu czuje kim jesteś” – Machiaveli
 Zwiększenie swoich dóbr osobistych
 Autowaloryzacja – utrzymanie poczucia własnej wartości
 Narzędzie osiągania pozytywnych przeżyć u innych i w sobie.

Różnice płciowe w autoprezentacji.

Osoby mające problem z autoprezentacją mogą chorować na fobie społeczne.

Mechanizm powstawania fobii społecznej:

 Pragnienie zrobienia dobrego wrażenia
 Nie mam warunków aby zrobić dobre wrażenie – i to jest świadome.
Dwie tendencje walczą ze sobą:
Napięcie ---> konflikt ---> lęk ---> fobia

Autoprezentacja w Internecie często przybiera negatywny wydźwięk.

--------------------------------------------
Szczera, a prawdomówna – różnice
PRAWDOMÓWNOSĆ – mówisz co myślisz
SZCZEROŚĆ – mówisz co czujesz (szczerość dotyczy emocji)

KONFLIKTY INTERPERSONALNE

Wszędzie gdzie ludzie wchodzą w interakcje spotykają się różne wzorce i wartości. Gdy różnice zbyt
duże – konflikt.
Nie można przejść przez życie bez konfliktów. Konflikt wynikiem słabego kontaktu.

Istota konfliktu:
 PODMIOT KONFLIKTU – osoby toczące spór
 PRZEDMIOT KONFLIKTU – to o co toczy się konflikt. Najczęściej: dobra materialne oraz dobra
symboliczne.

DYNAMIKA KONFLIKTU:
1) Okres kiedy czujemy, że coś jest nie tak, faza przeczuć, drobnych napięć. Sprzeczność
interesów.
2) Faza wzajemnej wrogości – narastające zarzuty. Jeśli istnieje komunikacja można z tej fazy
cofnąć konflikt.
3) Faza kulminacyjna – rozładowanie napięcia, awantura
4) Wyciszenie – gdy utrzymujemy komunikacje oddzielamy spór od faktu
5) Porozumienie – umożliwia dalsze współdziałanie

SKĄD KONFLIKTY:
 Błędy w komunikacji, najczęściej nadmierna generalizacja (ty zawsze, ty nigdy)
 Używanie stoperów komunikacyjnych np. osądzanie, wyzywanie, grożenie, krytyka,
rozkazywanie
  Różnice potrzeb – dwoje ludzi, dwie różnie potrzeby
 Cechy osobowości ludzi np. osobowość autorytarna, pryncypialna (zasady ważniejsze niż
człowiek)
 Brak szacunku dla prywatności

PSEUDO SPOSOBY ROZWIĄZYWANIA KONFLIKTÓW:

 Ignorowanie problemu – udawanie, ze nie ma problemu (o co ci chodzi? Przestań to nie
problem)
 Odwlecznie/odroczenie działania – to pogłębia konflikt, czas nie leczy ran, musimy sobie
poradzić z problemami, czas nie rozwiązuje konfliktów.
 Reorientacja – obarczenie za konflikt kogoś innego, kozioł ofiarny np. teściowa, szef
 Separacja – usunięcie strony konfliktu (na okres 6 msc. – prawna i psychologiczna separacja)
Obecnie odchodzi się od separacji (mała efektywność tej metody) odchodzenie od separacji
na rzecz mediacji (dobry sposób)
 Przemoc, pobicie kogoś.

POZYTYWNE STRATEGIE ROZWIĄZYWANIA KONFLIKTÓW:

 Kompromis – może być wynikiem procesu negocjacji
 Negocjacje – rozmowy dwustronne (bez pośredników) – proces
 Kooperacja – działamy wspólnie, aby całościowo osiągnąć własne cele.
 Unikanie konfliktów – jeśli się da
 Mediacje – rozmowy przy pomocy osoby trzeciej. W mocnych konfliktach bufor emocjonalny
– mediator (neutralny mediator)
Modele mediacji:
- integracja
- presja
- łagodzenie
 Arbitraż – odniesienie się do autorytetu, aby rozważył nasz spór
 Koncyliacje – od mediacji różni się tym, że komisja koncyliacyjna sama formułuje propozycję
załatwienia sporu (w mediacji w opracowywaniu propozycji biorą udział strony sporu – tutaj
komisja robi to sama).

KOMUNIKACJA W GRUPACH

Grupa niespołeczna – grupa, w której dwie osoby lub więcej osób znajduje się w tym samym miejscu
czasie, lecz nie współdziałają ze sobą, np. pasażerowie samolotu, publiczność na meczu.

Grupa społeczna – grupa, w której dwie lub więcej osób znajduje się w tym samym miejscu i czasie
oraz:
1) Współdziałają ze sobą
2) Są wzajemnie od siebie uzależnieni w tym sensie, ze zaspokajanie potrzeb i realizacja celów
skłania ich do zaufania i wpływania na postępowanie wobec siebie.
Zadaniem grup społecznych jest działanie na rzecz wspólnego dobra – na przykład przez
podejmowane decyzje.

Tłum – liczne grupy

Grupa silniej wpływa na jednostkę niż jednostka na grupę.