THE FOX AND THE CROW

Early one morning, a fox is walking through the woods. He is hungry, and he is looking for
something to eat. He sees a crow sitting on the highest branch of a tree.

The crow has a piece of cheese in her beak Mmm… I love cheese!" thinks the fox. "I think I’ve
found my breakfast! But how can I get the cheese?"

He thinks and he thinks. Then he has a clever idea. "I will make her talk!"

He sits at the bottom of the tree and looks up at the crow.

“Good morning, Miss Crow!” he says. "It’s a lovely day, isn’t it?"

The crow looks down at the fox. She says nothingI said, good morning! Did you hear me?” says
the fox. “Maybe you can’t hear me up there.”

The crow is suspicious. She holds the cheese tightly in her beak and says nothing.

"Hmm. This is not so easy," thinks the fox. But he doesn’t give up. He smiles at the crow.

“You know… you really are the most beautiful bird,” he says. “Your feathers are so shiny! Your
eyes are so intelligent! Your beak is so…umm… pointy! Everything about you is perfect!”‍

Still, the crow says nothing.

So the fox says: “Tell me, Miss Crow… is your voice also magnificent? I hear that you have the
most wonderful voice. Please sing for me! Just one song! Then I can tell everyone you really are
the most incredible bird — the queen of all birds, in fact!”.This makes the crow feel good. She
wants everyone to know she has a wonderful voice. She wants everyone to know that she is the
queen of all birds.

She smiles a little smile. Then she smiles a big smile. Then she opens her mouth to sing her best
song for the fox. And… plop! The cheese drops out of her beak and falls straight into the mouth
of the fox. He swallows it in one gulp.

Mmmmm. Thank you for the delicious breakfast, Miss Crow!" laughs the fox as he walks away.
"Have a lovely day!”
 ANG SORO AT ANG UWAK
Isang madaling araw, isang soro ang naglalakad sa kakahuyan. Siya ay nagugutom, at siya
ay naghahanap ng makakain. May nakita siyang uwak na nakaupo sa pinakamataas na
sanga ng puno.

Ang uwak ay may isang piraso ng keso sa kanyang tuka Mmm... Gustung-gusto ko ang
keso!" sa tingin ng soro. "Parang nakita ko na ang aking almusal! Ngunit paano ako
makakakuha ng keso?"

Iniisip niya at iniisip niya. Pagkatapos ay mayroon siyang isang matalinong ideya. "Ako
ang magsasabi sa kanya!"

Umupo siya sa ilalim ng puno at tumingala sa uwak.

"Magandang umaga, Miss Crow!" sabi niya. "Ito ay isang magandang araw, hindi ba?"

Bumaba ang tingin ng uwak sa soro. Wala siyang sinasabi sabi ko, good morning! Narinig
mo ba ako?" sabi ng fox. "Baka hindi mo ako marinig diyan."

Ang uwak ay kahina-hinala. Mahigpit niyang hinawakan ang keso sa kanyang tuka at
walang sinabi.

"Hmm. This is not so easy," sa tingin ng fox. Ngunit hindi siya sumusuko. Nakangiti siya sa
uwak.

"Alam mo... ikaw talaga ang pinakamagandang ibon," sabi niya. “Napakakintab ng mga
balahibo mo! Napakatalino ng iyong mga mata! Ang tuka mo ay...umm... pointy! Lahat ng
tungkol sa iyo ay perpekto!"

Gayunpaman, walang sinasabi ang uwak.

Kaya't sinabi ng fox: "Sabihin mo sa akin, Miss Crow... maganda rin ba ang boses mo?
Narinig ko na ikaw ang may pinakamagandang boses. Kantahan mo ako! Isang kanta
lang! Pagkatapos ay masasabi ko sa lahat na ikaw talaga ang pinaka hindi kapani-
paniwalang ibon — ang reyna ng lahat ng mga ibon, sa katunayan!”. Ito ay nagpapagaan
sa pakiramdam ng uwak. Gusto niyang malaman ng lahat na siya ang reyna ng lahat ng
ibon.

Ngumiti siya ng kaunting ngiti. Tapos ngumiti siya ng malaki. Pagkatapos ay ibinuka niya
ang kanyang bibig upang kantahin ang kanyang pinakamahusay na kanta para sa fox. At...
plop! Ang keso ay bumaba mula sa kanyang tuka at dumiretso sa bibig ng soro. Nilunok
niya ito sa isang lagok.
Mmmmm. Salamat sa masarap na almusal, Miss Crow!" natatawang sabi ng fox habang
papalayo. "Isang maligayang araw sa inyong lahat!"