CHOPIN

Według legendy Chopin urodził się w czasie, gdy w pobliżu jego ojciec Mikołaj grał na skrzypcach w
jednej z dworskich oficyn Kaspra Skarbka, w której mieszkała rodzina Mikołaja i Tekli Justyny z
Krzyżanowskich. Na chrzcie nadano mu imiona Fryderyk Franciszek (na cześć ojca chrzestnego i
zapewne dziadka – François). W księdze metrykalnej z kościoła w Brochowie jako chrzestni widnieją
Franciszek Grembecki ze wsi Ciepliny wraz z panną Anną Skarbkówną, hrabianką z Żelazowej Woli.
Sami Chopinowie jako chrzestnych zwyczajowo traktowali młodego hrabiego Fryderyka Floriana
Skarbka oraz jego rok młodszą siostrę Annę Emilię.
Jesienią 1810 Mikołaj i Justyna wraz z dziećmi przenieśli się do Warszawy. W październiku zamieszkali
w nieistniejącej obecnie kamienicy należącej do Jana Böhma przy Krakowskim Przedmieściu nr
hipoteczny 411 (obecnie w tym miejscu znajduje się kamienica Józefa Grodzickiego pod nr 7)[7]. Tam w
lipcu 1811 przyszła na świat ich druga córka, Izabella[7]. Wkrótce potem Chopinowie przeprowadzili się
do służbowego mieszkania w pałacu Saskim, w którym mieściło się Liceum Warszawskie, gdzie Mikołaj
miał uczyć języka francuskiego.
Przeprowadzka do Warszawy wynikała prawdopodobnie z pogarszającej się sytuacji finansowej
Skarbków. Kasper Skarbek prowadził hulaszczy tryb życia i popadał w długi, a po rozwodzie z Ludwiką
(1807) uciekł z Księstwa Warszawskiego do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Również dorastające
dzieci Skarbków nie wymagały już opieki guwernera. Mikołaj prawdopodobnie myślał o przeprowadzce
do dawnej polskiej stolicy jeszcze przed urodzeniem się syna. Po wyjeździe na stałe do Warszawy
Chopinowie utrzymywali bliskie kontakty z rodziną Skarbków – Fryderyk jeździł tam na wakacje, a
młody Fryderyk Florian Skarbek wydał pierwsze polonezy Chopina.