Chopin

Do 1818 Chopin znany był tylko w kręgach akademickich, w których obracała się jego rodzina.
Pierwsza recenzja, która ukazała się drukiem, wzbudziła duże zainteresowanie jego osobą. Marsz
wojskowy, który tak spodobał się księciu Konstantemu, ukazał się drukiem, choć bezimiennie. Marsz
grywany był w czasie ulubionych przez księcia parad wojskowych i kompozycja wykonywana była przez
orkiestry wojskowe[11].
24 lutego 1818 w pałacu Radziwiłłów odbył się pierwszy koncert publiczny Chopina, zorganizowany na
rzecz Towarzystwa Dobroczynności przygotowany przez ordynatową Zamoyską. Julian Ursyn
Niemcewicz fakt wykorzystania talentu 8-letniego dziecka dla potrzeb filantropii skomentował w
komedii, gdzie wyśmiał pogoń za sensacją i gorliwość filantropek, które na fikcyjnym zebraniu licytują
się w odejmowaniu lat „Szopenkowi”, a w końcu sztuki zapada uchwała, że cudowne dziecko na scenę
wniesie niańka[11]. Sam koncert zgromadził licznych słuchaczy. Chopin zagrał koncert fortepianowy
wiedeńskiego kompozytora Adalberta Gyrowetza, przy czym wykazał się dużą wprawą techniczną. W
pamiętniku Aleksandry Tarczewskiej, siostry Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, widnieje wzmianka
na temat jednego z pierwszych występów Chopina poza domem, który miał miejsce podczas wieczoru
w salonie Olimpii Grabowskiej w pałacu Radziwiłłów:
Było dosyć osób [...] W przeciągu wieczora grał na fortepianie młody Chopin, dziecię w
ósmym roku życia, obiecujące jak twierdzą znawcy, zastąpić Mozarta[12].