intelektualizm- zespół poglądów i postaw podkreślających szczególną

rolę intelektu, umysłu itp. w poznaniu i działaniu oraz broniących

samodzielności czynników intelektualnych wobec uczuć, wiary, woli i
intuicji.
Intelektualizm etyczny- pogląd głoszący, że postępowanie człowieka
zależy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła.( Wiedza o dobru
jest warunkiem wyznaczającym cnoty. Zło wynika z niewiedzy).
Człowiek wiedzący co dobre nie może czynić źle – jeśli zatem źle
postępuje, oznacza to, że jego wiedza na temat dobra jest niepełna.

relatywizm- pogląd filozoficzny, wedle którego prawdziwość wypowiedzi

można oceniać wyłącznie w kontekście systemu, w którym są one
wypowiadane. Tym samym relatywizm stwierdza, że nie istnieją zdania
niosące absolutną treść, których ocena byłaby identyczna i niezależna
od jej kontekstu.
obiektywizm- stanowisko filozoficzne głoszące, że przedmiot poznania
istnieje poza podmiotem poznającym i niezależnie od niego.
Bezstronność, postawa badawcza wolna od przesądów i uprzedzeń.
obiektywizm etyczny- zakłada, że słuszność oceny etycznej działań
oraz wyznaczanie właściwych zasad postępowania jest od podmiotu
niezależne. Stanowisko zakładające, że wartości, normy i zasady
moralne istnieją niezależnie od poznającego je podmiotu.
absolutyzm etyczny- stanowisko filozoficzne zakładające niezależność
wartości moralnych od wszelkich uwarunkowań (np. opinii, okoliczności
itp.)
jak rozumieć pojmowanie przez Sokratesa
duszy (psyche)- pierwotnie pierwiastek życia, od czasów Sokratesa-
rozumna dusza ludzka. Według filozofa stanowiła ona właściwe „ja”
osoby. Była ośrodkiem etycznego doskonalenia się człowieka opartego
na realizowaniu cnót.
dajmoniona- (gr. bóstwo, demon)- „głos wewnętrzny” Sokratesa,
odradzający mu czynienia rzeczy niekorzystnych i złych moralnie. (ja
mam dwa takie, nazywają się schizofrenia i sumienie XD)
cnoty (arete)- termin pierwotnie oznaczający doskonałość cechy
jakiegoś przedmiotu, dzięki której dobrze spełnia on swoją funkcję. W
odniesieniu do człowieka cnota oznacza dzielność etyczną, doskonałość
w wykonaniu jakiegoś działania (sprawność) lub ogólną doskonałość
moralną jednostki ludzkiej.
prawda, dobro i użyteczność - dlaczego są tak ważne:
Wg. Sokratesa, jeżeli coś nie jest ani prawdziwe, ani dobre, ani
pożyteczne, to nie warto o tym wiedzieć. Sokrates mówi to, gdy zjawia
się u niego pewien człowiek, który chciał się z nim podzielić wiadomością
na temat tego, jak zachował się przyjaciel filozofa. Nie był on jednak
pewien, czy informacja ta jest prawdziwa, tak więc po „przepuszczeniu
jej przez trzy sita” (prawdy, dobra i użyteczności) Sokrates stwierdził, że
warto, by o niej zapomniał. (tylko z tym mi się to kojarzy,
https://www.youtube.com/watch?v=Wr7CVE7CLe8)
główny cel człowieka wg Sokratesa to troska o duszę :0