BAROK I SARMATYZM:

Barok (barroco) – perła o nieregularnym kształcie.

Okres w kulturze i sztuce od końca XVI do połowy XVIII wieku.

Sarmatyzm:
 Sarmaci – starożytny lud zamieszkujący tereny nad Morzem Czarnym (między Wołgą
a Donem),
 sarmatyzm – ideologia przyjęta przez szlachtę polską, że ich przodkami byli Sarmaci,
którzy opuścili tereny ad Morzem Czarnym i osiedlili się na terenie Rzeczpospolitej
podporządkowując sobie tamtejszą ludność,
 szlachta uważała, że po Sarmatach odziedziczyła najlepsze cechy takie jak:
o waleczność i odwaga,
o prawość i szczerość,
o umiłowanie wolności,
o gościnność,
 szlachta uważała, że złota wolność szlachecka jest najlepszym ustrojem, co
spowodowało bezkrytyczne uwielbienie tego, co polskie,
o taka postawa doprowadziła do niechęci, a nawet pogardy wobec
cudzoziemców,
 życie Sarmatów koncentrowało się na dworach szlacheckich, gdzie ucztowano,
polowano i organizowano kuligi,
o bardzo ważną rolę odgrywały uroczystości religijne, podczas których
manifestowano przywiązanie do wiary katolickiej.

Strój sarmacki:
 męski:
o żupan – suknia z wąskimi rękawami,
o kontusz – płaszcz z rozciętymi rękawami, który zakładano na żupan,
o pas – zakładany na kontusz, obwiązywany 3 razy i zawiązywany na węzeł,
o karabela – szabla sarmacka,
 żeński:
o suknia,
o kształciczek – lekka suknia bez rękawów zakładana na suknię,
o kołpaki – wykonane z futra i nakładane na chustkę.