Дуа Уран баримал 1курс

Цэгц-Амгалан
Монгол хэл ба орчин үе
Уярам дөлгөөн нүдний чинь харц
Ухаараач гэх шиг намайг ширтнэ..
Одоо үед бол бараг ашгилагдахаа больсон үгс. Маш яруу, эелдэгээр даруухан нүдийг
дүрслэн бичсэн байна. Бид хэзээ ч ярихаа зогсоогоогүй ч яагаад энэ үгнүүдийн хэргэлэгдэх
нь цөөрсөн нь цаг үе өөрчлөгдөн бидний ч ахуй өөрчлөгдсөнтэй холбоотой. Бид одоо
тухайн үедээ үнэхээр алдартай байсан сэгс цагаан богд үеийн бүтээлүүдийг ойшоож
хардаггүй нь энэ бидний хэргэлдэг зүйлс, ахуйгаас өөр учир тэр үүеийнхэн шиг ойлгож
мэдэрч чадахгүй.
Монголчууд чамин нандин, гадний эд зүйлсэд дуртай мөн түүгээрээ гангарах дуртай
байсан нь эртнээс одоог хүртэл үргэлжлсээр. Бид гадний үг хэллэгүүдийг яриандаа
ашгилах боллоо. Гангараагаар ашгилдагаас мөн энэ үеийнхний эцэг эхчүүд гэртээ бага
ярилцдагаас хүүхдүүд тэдний заагаагүй үгсийн санг гадний үгнүүдээр нөхсөн болов уу...
Энэ олон шалтгаануудаар ашгилах нь багссаар Монгол үгнүүд бага багаар мартагдсаар. Гэв
ч хэчнээн багссан ч бид Монгол гэсэн онцлог шинж онцлог сэтгэлгээ, хүн байсаар байхад
хэзээ ч энэ үгс мартагдах ч хэзээ ч устахгүй. Учир нь улс болгонд өөрчдийн онцлог шинж
байдаг үгүй бол бүгд адил хэлтэй байх байсан биз. Бид өөрсдийн зүйлсийг Монголоор
нэрлэсэн. Харин гадний үгсийн адилхан утгатай үгнүүдийг бид ойлгосон ч тэр хүмүүс шиг
мэдэрч чадахгүй. Энэ нь бид тийм биш болохоор юм. Үг яг л бүүмэранг шиг. Монгол
хэлний шүүлтүүр үргэлж өөрийгөө цэвэрлэж байдаг. Орж ирсэн гадаадын үгс үргэлж ирсэн
замаараа буцан цаг нь болоогүй бол өөр гадаад үгээр орлогдож болсон бол Монгол үг нь
буцаан ашгилагдаж эхлэдэг. Миний хувиас шинэ Монгол үгс гарч ирэх нь сайн зүйл гэж
боддог. Бид үргэлж хөгжиж ахуй өөрчлөгдөж байхад хуучин ахуйн хуучин үгс ашгилах ,
хуучиндаа үлдэх нь хэрэгтэй өөрчлөлтөд тээг болон хуучиндаа үлдэж хөгжил дэвшилд
садаа болох болно. Гэвч ахуй өөрчлөгдөхийн хэрээр бид бие биетэйгээ уулзах хэрэгцээ
багсаж үгс харамстай талаараа цөөрч үүнтэй хамт бидний мэдрэмж сэтгэл хөдлөл ч цөөрч
байна. Цөөхөн үгсээр ярилцдаг болсноос ч тэр үү үгсийн найруулагдаа ч хүмүүс болжээ.
Бид одоо үед мэдэрч байгаа зүйлээ илэрхийлэх, гаргах үгээ олж чадахгүй байдаг болохоор
тэр олон сэтгэл хөдлөлүүдийг дотороо тээж сэтгэл гутралд ордог юм болов уу.. Аяа үг үгүй
бол ямар хэцүүяаа..
Ярилцахаа л больчихвол бүх зүйл зогсох бүх зүйл сүйрэх. Хүн болоод Монгол хүн болоод
төрчихсөн болохоор өөрийн мөн цаашид үлдэх хүмүүсийнхээ төлөө Монгол хэл үүний
онцлогийг хайрлаж илүү хэргэлэх хэрэгтэй.