REVIEWER FOR 3RD QUARTER
EXAMINATION (GRADE 7)
Unang Linggo
(Tugmang de-gulong at Tugmang
pambata)
Kasiningang Taglay Di maililihim… at
Hoy, Bata-batuta Isang Pera… Muta
Ang Tugmang de Gulong - ay ang
paalala sa mga pasahero na maaari nating
matagpuan sa mga pampublikong
sasakyan tulad ng jeepney, bus, at traysikel
- nilalaman nito ang mga uri ng pasahero,
katangian ng drayber at ang mga pang –
araw –araw na sitwasyon sa pagbibiyahe,
pamamasada tulad ng ‘di nagbabayad ng
pasahe.
Halimbawa:
1. Magandang binibini, ikaw ay bulaklak
sa mata ko, diyosa ng puso ko, sakit ng
bulsa ko.
2. God knows Hudas not pay.
3. Ang ‘di magbayad sa
pinanggalingan, di makakarating sa
paroroonan.
4. Miss na sexy kung gusto mong libre,
sa drayber ka tumabi.
5. Aanhin pa ang gasolina kung dyip ko
ay sira na.
Ang Tulang Panudyo - ay isang uri ng
karunungang bayan na ang kayarian ay
patula (may sukat at tugma) - layunin
nito ay ang mambuska o manudyo,
karaniwang ginagamit bilang panukso
sa bata.
Halimbawa:
Bata batuta! Isang perang muta!
Putak, putak! batang duwag
matapang ka’t nasa pugad.
Tutubi, tutubi! Huwag kang papahuli
Sa batang mapanghi!
Paggamit ng Intonasyon sa Mabisang
Pag-uulat
Ang pagbabago sa antas ng tinig o tono,
ang haba at diin sa pagbigkas, at ang antala ay
karaniwang nakapagpapabago sa kahulugan
ng mga pahayag. Samakatwid, upang maging
maayos ang pagpapahayag at pag-uulat, dapat
na maisaalang-alang ang mga elemento ng
tono, diin, bilis ng pagsasalita, at antala o hinto
upang maging ganap na maayos ang inter-
aksyon.
Pangalawang Linggo
(MITO)
Sagisag ng Ating Angking Kalinangan…
Ang mitolohiya ay isang halos
magkakabit-kabit na kumpol ng mga
tradisyonal na kuwento o mito (Ingles: myth),
mga kuwento na binubuo ng isang partikular
na relihiyon o paniniwala. Karaniwang
tinatalakay ng mga kuwentong mito ang
mga diyos at nagbibigay ng mga paliwanag
hinggil sa mga likas na kaganapan. Halimbawa
na ang kung paano nagkaroon ng hangin o
mga karagatan. May kaugnayan ang mitolohiya
sa alamat at kuwentong-bayan.
Ang isa sa mga sikat na mitolohiya ay
ang mitolohiya ng mga Griyego o ang
tinatawag na mitolohiyang Griyego. Ilan sa
mga sikat na tauhan sa mitolohiya ng mga
Griyego ay ang mga diyos na
sina Zeus, Aphrodite, Athena, at iba pa.
Paggamit ng mga Pahayag na Hudyat
sa Panimula, Gitna, at Wakas ng Isang Akda
- Panimula – Dapat bigyan ng kaukulang
pansin ang panimula sapagkat dito
magpapasiya ang mambabasa kung
ipagpapatuloy niya ang pagbasa ng
isang teksto o akda. Ito ay dapat na
makaakit sa kawilihan ng mambabasa.
- Katawan o Gitna – Sa bahaging ito
natitipon ang lahat ng ibig sabihin n
sumusunod na paglalahad sa teksto ng
akda. Dito, dapat magkaroon ng
kaugnayan at kaisahan ang mga
kaisipang ipinahahayag upang hindi
malito ang mga mambabasa. Dahil ito
ang pinakamalaking bahagi ng teksto,
binibigyan ito ng higit na mahabang
preparasyon upang ganap na
maisagawa ang panggitnang bahagi ng
sulatin.
- Wakas – ito ang bahagi ng teksto o
akda na nag-iiwan ng isang kakintalan
sa isip ng mambabasa. Katulad ng
panimula, ang wakas ay maaaring isang
parirala, isang pangungusap, o isang
talata.
Ikatlong Linggo
(ALAMAT)
Paruparong Bukid na Lilipad-lipad…
Ang alamat ay sinaunang kuwentong
nagpasalin-salin sa bibig ng matatandang
nagsasalaysay sa mahiwagang pinagmulan ng
mga pangyayari, pook, halaman, hayop,
pangalan, at iba pang mga bagay-bagay. Dahil
ang mga ito ay likha lamang ng imahinasyon
ng mga tao noon, nagkaroon ng iba’t ibang
bersiyon ang mga ito.
Paggamit ng mga Panandang
Anaporik at Kataporik ng Pangngalan
- Pagpapatungkol na Anapora – ang
elementong pinalitan ng panghalip ay
nabanggit sa unahan ng teksto o
pahayag.
Halimbawa: Ang hardin ng matandang
babae ay puno ng mga bulaklak kaya ito
ay dinarayo ng mga tao.
- Pagpapatungkol na Katapora – Dito,
ang elementong pinalitan ang panghalip
ay binabanggit pagkatapos ng panghalip
na inihalili o ipinalit. Ito ang panghalip na
ginamit sa unahan ng teksto o pahayag
bilang pananda sa pinalitang
pangngalan sa hulihan ng teksto o
pahayag.
Halimbawa: Ito ay dinarayo ng mga tao
dahil ang hardin ay punumpuno ng mga
bulaklak.
Ikaapat na Linggo
(AWITING BAYAN)
Sa dibdib ng aking lupang tinubuan…
Paggamit ng mga Salita Ayon sa Tindi ng
Pagpapahayag
Panghihinayang – matinding
damdamin na nagpapahayag ng
panghihinayang sa anumang bagay,
oras, o taong nawala. Malimit na
ginagamit dito ang mga katagang sana,
pala, dapat, kung alam mo lang, saying,
at iba pa.
Halimbawa: Sana, minahal mo ang
bukid na pinagmumulan ng iyong
kinakain
Pagkagulat – ang tawag sa
pahayag na naglalahad ng pagkagulat
sa isang pangyayari, isyu, o balita.
Ginagamit naman dito ang mga
katagang ha, ano, bakit, ay, at iba pa.
Halimbawa: Ano! Nasira ang lahat ng
iyong pananim?
Pag-aalala – ang tawag sa
pahayag na nagbabadya ng pag-aalala
sa isang bagay na maaaring maganap o
mangyari. Ginagamit kalimitan sa mga
pagkakataong ito ang mga katagang
naku, paano na iyan, ano ang gagawin
natin, at iba pa.
Halimbawa: Naku, may darating palang
malakas na bagyo.
Pagkatuwa – Tawag naman ito
sa pahayag na nagpapakita ng
pagkatuwa sa isang bagay o
pangyayaring naganap. Dito ay
ginagamit ang mga katagang yehey,
yippee, yahoo, yohoo, at iba pa.
Halimbawa: Yehey, marami tayong inani
ngayon!
Paghanga – tawag naman ito sa
pahayag na naglalahad ng paghanga na
kalimitang ginagamitan ng mga
katagang wow, grabe, ibang klase,
galing, at iba pa.
Halimbawa: Wow, ang lawak ng bukiring
iyan!
Pagsisisi – nagpapahayag ng
pagsisi o pagkalungkot dahil sa isang
pangyayaring naganap. Ginagamit
kalimitan ang mga katagang tama, oo,
mali, dahil sa, at iba pa.
Halimbawa: Tama, wala ngang
mabuting maidudulot ang pakikisama sa
barkada.
Ikalimang Linggo
(SANAYSAY)
Buhay mo’t buhay ko… Magpakailanman…
at
May tula at awit ang daloy ng buhay…
Ang sanaysay - ay isang sulating
gawain na kung saan ito’y kadalasang
naglalaman ng mga pananaw, kuro-
kuro, o opinyon ng isang awtor o akda.
Maipapahayag ng may akda ang
kanyang damdamin sa mga
mambabasa, Ito rin ay isang uri ng
pakikipag-komunikasyon na ang ukol
nito ay maipabatid ang inyong saloobin
sa isang paksa o isyu. Ang Ingles na
salin nito ay essay.
Dalawang uri ng sanaysay

 Pormal
Ang sanaysay na palana na tinatawag
din na impersonal ay naghahatid ng
mahahalagang kaisipan o kaalaman sa
ng makaagham at lohikal na
pagsasaayos ng mga materyales tungo
sa ikalilinaw ng pinakapiling paksang
tinatalakay. Tinuturing din maanyo
sapagkat pinag-aaralan ng maingat ang
piniling pananalita kaya mabigat
basahin. Pampanitikan din ito dahil
makahulugan, matalinhaga, at
matayutay ang mga pangugusap.
Mapitagan ang tono dahil bukod sa
ikatlong panauhan ang pananaw ay
obhektibo o di kumikiling sa damdamin
ng may-akda. Ang tono nito ay seryoso,
pang-intelektuwal, at walang halong
pagbibiro.
Isang uri ng pormal na sanaysay ay ang
editoryal ng isang pahayagan. Isa itong
sanaysay na may opinyon tungkol sa
mga maiinit na mga balita. Bagama't
may opinyon, ito ay hindi ginagamitan
ng unang panauhan sa paglalahad.
 Di-pormal
Ang sanaysay na di-palana na tinatawag
din na personal o palagayan ay
mapang-aliw, nagbibigay-lugod sa
pamamagitan ng pagtatalakay sa mga
paksang karaniwan, pang araw-araw at
personal. Idinidiin dito ang mga bagay-
bagay, mga karanasan, at mga isyung
bukod sa nababakas ang personalidad
ng may-akda ay maaring makiramay o
maging sangkot ang mambabasa sa
kanyang pananalita at parang nakikipag-
usap lamang ang may-akda sa isang
kaibigan, kaya magaan at madaling
maintindihan. Personal din ang tawag sa
uring ito dahil palakaibigan ang tono nito
dahil ang pangunahing gamit ay unang
panauhan. Subhektibo ito sapagkat
pumapanig sa damdamin at paniniwala
ng may-akda ang pananaw.
Mga Bahagi
1.Simula / Panimula – Ito ang
pinakamahalaga na bahagi dahil dito
ang inaasahan kung ipagpatuloy ng
mambabasa sa kanyang binabasang
sulatin. Dapat makuha ng akda ang
atensyon at damdamin ng mambabasa.
2.Gitna / Katawan – Dito naman sa
bahaging ito mababasa ang mga
mahalagang puntos o idea ukol sa
paksang pinili at sinulat ng may-akda.
Dito rin natin malalaman ang buong
puntos dahil ipinapaliwanag ng maayos
at mabuti ang paksang pinag-uusapan o
binibigyang pansin.
3.Wakas – Sa bahaging ito isinasara ng
akda ang paksang nagaganap sa gitna
o katawan ng isinulat niya. Dito tin
naghahamon ang akda sa mga isip ng
mga mambabasa na maisakatuparan
ang mga isyung tinatalakayan niya.
Paggamit ng pahayag sa paghihinuha ng
mga pangyayari
Ang mga salitang siguro, tila,
baka, maaari, marahil, wari ay
nagpapakilala ng pag-aalinlangan o
kawalan ng katiyakan. Ang mga salitang
ito ay ginagamit sa pagpapahayag ng
paghihinuha sa mga pangyayari.
Ikaanim na Linggo
(MAIKLING KUWENTO)
Tuloy sa Pagsagwang Salungat sa Agos
Ang maikling kuwento - binaybay
ding maikling kwento - ay isang
maiksing salaysay hinggil sa isang
mahalagang pangyayaring
kinasasangkutan ng isa o ilang tauhan
at may iisang kakintalan o impresyon
lamang.
Mga Elemento
 Panimula- Dito nakasalalay ang kawilihan
ng mga mambabasa. Dito rin kadalasang
pinapakilala ang iba sa mga tauhan ng
kuwento.
 Saglit na Kasiglahan- Naglalahad ng
panandaliang pagtatagpo ng mga tauhang
masasangkot sa suliranin.
 Suliranin- Problemang haharapin ng
tauhan.
 Tunggalian- May apat na uri: tao laban sa
tao, tao laban sa sarili, tao laban
sa lipunan, tao laban sa kapaligiran
o kalikasan.
 Kasukdulan- Makakamtan ng pangunahing
tauhan ang katuparan o kasawian ng
kanyang ipinaglalaban.
 Kakalasan- Tulay sa wakas.
 Wakas- Ito ang resolusyon o ang
kahihinatnan ng kuwento.
 Tagpuan- nakasaad ang lugar na
pinangyayarihan ng mga aksiyon o mga
insidente, gayundin ang panahon kung
kailan naganap ang kuwento.
 Paksang Diwa- pinaka kaluluwa ng
maikling kuwento.
 Kaisipan- mensahe ng kuwento.
 Banghay- pagkakasunod-sunod ng mga
pangyayari sa kwento

Mga bahagi
Simula
At ang bahagi ng suliranin ang siyang
kababasahan ng problemang haharapin ng
pangunahing tauhan. Napapasama rin dito ang
pagpapakilala ng ilan sa mga tauhan at ng
Tagpuan.
Gitna
Binubuo ang gitna ng saglit na kasiglahan,
tunggalian, at kasukdulan. Ang saglit na
kasiglahan ang naglalahad ng panandaliang
pagtatagpo ng mga tauhang masasangkot sa
suliranin. Ang tunggalian naman ang bahaging
kababasahan ng pakikitunggali o
pakikipagsapalaran ng pangunahing tauhan
laban sa mga suliraning kakaharapin, na
minsan ay sa sarili, sa kapwa, o sa kalikasan.
Samantalang, ang kasukdulan ang
pinakamadulang bahagi kung saan
makakamtan ng pangunahing tauhan ang
katuparan o kasawian ng kanyang
ipinaglalaban.
Wakas
Binubuo ang wakas ng kakalasan at
katapusan. Ang kakalasan ang bahaging
nagpapakita ng unti-unting pagbaba ng takbo
ng kuwento mula sa maigting na pangyayari sa
kasukdulan. At ang katapusan ang bahaging
kababasahan ng magiging resolusyon ng
kuwento. Maaring masaya o malungkot,
pagkatalo o pagkapanalo.
Gayunpaman, may mga kuwento na hindi
laging winawakasan sa pamamagitan ng
dalawang huling nabanggit na mga sangkap.
Kung minsan, hinahayaan ng may-akda na
mabitin ang wakas ng kuwento para bayaang
ang mambabasa ang humatol o magpasya
kung ano, sa palagay nito, ang maaring
kahinatnan ng kuwento.

Basahin at balikan ang mga akdang

pampanitikang kabilang sa bawat aralin.

GOOD LUCK!