Wojna z Duńczykami skończyła się w 1629 r.

podpisaniem pokoju w Lubece

Na jego mocy którego Dania straciła Holsztyn oraz król przysiągł, że nie będzie się angażować w sprawy państw Rzeszy

Francja, która bardziej się zangażowała się w wojnę (po porażce Danii) nie chciała jeszcze brać w niej bezpośredniego udziału
Nakłoniła do tego jednak protestancką Szwecję. Jej władca Gustaw II Adolf widział szansę na wzmocnienie swojego panowania nad Bałtykiem. (Dominium Maris Baltici)
Chciał również zdobyć ziemie na południu Bałtyku, aby łatwiej było mu kontrolować Bałtyk. W tym miało mu pomóc osłabienie militarne Niemiec, które toczyły wojnę od 11 lat)
Samo wypowiedzenie wojny Gustaw również jak Chrystian IV uzasadnił tym, że chciał pomścić ukaranego Fryderyka V Wittelsbacha.
Gustaw rozpoczął wojnę w 1630 r.
Wojska szwedzkie wygrywały starcia do momentu, gdy doszło do bitwy pod Lützen w 1632 r., w której zginął sam król Gustaw (nie wysłał hetmana na pole bitwy)
W tej bitwie wojskami cesarza dowodził Albrecht von Wallenstein (wałczył też z Duńczykami). Został on oskarżony o zdradę stanu i został zamordowany z rozkazu cesarza.
Król nie posiadał potomka i władzę nad wojskami przejęłą królowa Krystyna (córka króla)
Pomimo zwycięstwa w tej bitwie, następne bitwy pokazały, że bez swego króla Szwedzi nie odnosili wielu zwycięstw.
Szwedzi podpisali porozumienie z Niemcami w 1634 r.

W 1634 r. do wojny przystąpiła Francja, gdyż czuła się osaczona ze strony 2 państw - Niemcy i Francja (obydwa pod władaniem Habsburgów)
Porażki Rzeszy z Francuzami w bitwie pod Breitenfeld (42) i porażka Hiszpanów w bitwie pod Rocroi (43) skłoniły cesarza do podjęcia działań mających na celu zawarcie pokoju,
Cesarzem wtedy był Ferdynand III (syn II)
Rozmowy trwały od 1644 do 1648 r.
W październiku 1648 r. podpisano pokój westfalski, na który składały się 2 pokoje
1 pokój ze Szwedami (Osnabrück) , 2 pokój z Francuzami (Münster)

Cesarz przegrał wojnę, Szwecja otrzymała Pomorze Szwedzkie ze Szczecinem po wyspę Rugię.
Francja otrzymała na rzecz Niemiec część Alzacji oraz 3 biskupstwa na terenie Lotaryngii.
Cesarz musiał również potwierdzić postanowienia pokoju augsburskiego (czyja władza, tego religia)