KSIĘGA KOHELETA

Kohelet to nie imię własne, lecz określenie mędrca, który przemawia na zgromadzeniu

Kohelet- po hebrajsku zgromadzający, po grecku eklezjastes czyli zwołujący a po polsku kaznodzieja

Księga Koheleta powstała ok 3 wieku p.n.e.

Należy do ksiąg Starego Testamentu i jest księgą Mądrościową

Autor zastanawia się tu nad sensem życia , nad istotą ludzkiej egzystencji. Stawia liczne pytania
retoryczne np. cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu?

Najsłynniejszy cytat z księgi to : „Marność nad marnościami i wszystko marność, czyli vanitas
vanitatum et omnia vanitas

Vanitas- jeden z toposów literackich. Mówi o przemijaniu

W księdze Koheleta autor marnością nazywa wszystko to co związane jest z życiem ziemskim i jest
bezwartościowe. Kohelet mówi, że ludzie żyją i umierają. Są ciągle nowe pokolenia a tylko ziemia
trwa . Słońce wschodzi i zachodzi, wiatr wieje. Porządek natury nie ulega zmianom. Nawet jeśli
człowiek myśli że widzi coś nowego to okazuje się , że to nieprawda, że to już istniało. Życie jest
ulotne, pamięć o zmarłych też. Mądrość i wiedza których człowiek pożąda też nie są nic warte bo
mądrość przyczynia się do zmartwień a wiedza do cierpienia. Ludzkie życie jest marnością i pogonią
za wiatrem. Każdy człowiek jest grzeszny. Zarówno mędrzec jaki i głupiec umrą i odejdą w
zapomnienie. Kohelet uświadamia, że w obliczu boga wszystkie wartości są niczym . to o co człowiek
zabiega całe życie czyli bogactwo, sława, uroda przeminie

Paradoks- twierdzenie prowadzące do zaskakujących wniosków