Ξενοφῶντα «Κύρου Παιδεία» Η, 7,§ 6

Παῖδες ἐμοὶ καὶ πάντες οἱ παρόντες φίλοι, ἐμοὶ μὲν τοῦ βίου τὸ

τέλος ἤδη πάρεστιν· ἐκ πολλῶν τοῦτο σαφῶς γιγνώσκω· ὑμᾶς δὲ χρή,

ὅταν τελευτήσω, ὡς περὶ εὐδαίμονος ἐμοῦ καὶ λέγειν καὶ ποιεῖν πάντα.

ἐγὼ γὰρ παῖς τε ὢν τὰ ἐν παισὶ νομιζόμενα καλὰ δοκῶ κεκαρπῶσθαι,

ἐπεί τε ἥβησα, τὰ ἐν νεανίσκοις, τέλειός τε ἀνὴρ γενόμενος τὰ ἐν

ἀνδράσι· σὺν τῷ χρόνῳ τε προϊόντι ἀεὶ συναυξανομένην ἐπιγιγνώσκειν

ἐδόκουν καὶ τὴν ἐμὴν δύναμιν, ὥστε καὶ τοὐμὸν γῆρας οὐδεπώποτε

ᾐσθόμην τῆς ἐμῆς νεότητος ἀσθενέστερον γιγνόμενον, καὶ οὔτ᾽

ἐπιχειρήσας οὔτ᾽ ἐπιθυμήσας οἶδα ὅτου ἠτύχησα. καὶ τοὺς μὲν φίλους

ἐπεῖδον δι᾽ ἐμοῦ εὐδαίμονας γενομένους, τοὺς δὲ πολεμίους ὑπ᾽ ἐμοῦ

δουλωθέντας: καὶ τὴν πατρίδα πρόσθεν ἰδιωτεύουσαν ἐν τῇ Ἀσίᾳ νῦν

προτετιμημένην καταλείπω· ὧν τ᾽ ἐκτησάμην οὐδὲν [οἶδα] ὅ τι οὐ

διεσωσάμην.

ἐπεῖδον = έζησα και είδα

προτιμῶμαι = τιμώμαι περισσότερο

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1) Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις και να δικαιολογήσετε την εκφορά
τους.
2) Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τις μετοχές και, όπου είναι δυνατόν, να τις
αναλύσετε σε δευτερεύουσες προτάσεις.
3) πάρεστιν, κεκαρπωσθαι, προϊόντι, επιγιγνώσκειν, ησθόμην, ητύχησα,
καταλείπω, δουλωθέντας, εκτησάμην, διεσωσάμην, συναυξανομένην:χρονική
αντικατάσταση.
4) κεκαρπωσθαι, ήβησα, δοκω: Να γραφεί το β΄ ενικό και β΄ πληθυντικό πρόσωπο
όλων των εγκλίσεων του Ενεστώτα..
5) οιδα: Να κλιθεί σε Ενεστώτα και Παρατατικό σε όλες τις εγκλίσεις.
6) επειδον: Να κλιθεί σε όλες τις εγκλίσεις του ίδιου χρόνου.
7) ότου, ων, ουδέν, ευδαίμονος, πάντες: Να κλιθούν και στα τρία γένη.
8) παιδες, τό τέλος, ανήρ, γηρας, νεότητος, πατρίδα: Να κλιθούν.
9) ησθόμην: Να αναγνωριστεί και να σχηματιστούν οι χρόνοι.