Zoloft / Sertraline

Informacion i pergjithshem
Zoloft (sertraline HCl) është një antidepresant SSRI i prodhuar nga Pfizer. Ajo u tregua për herë të parë si
një trajtim për depresion në vitin 1992. Zoloft tani është miratuar nga FDA për trajtimin e:
• Crregullimi i panikut
• Crregullimi i ankthit social
• Depresion
• Crregullimi i stresit post traumatik
• Çrregullimi Obsessive-Compulsive në Fëmijët, Adoleshentët dhe të rriturit
• Çrregullimi parashkrimor Dysphoricnë të rriturit
Informacion mbi Dozimin
Zoloft prodhohet në tableta të vlerësuara prej 25, 50 dhe 100 mg. Është gjithashtu në dispozicion në një
koncentrat oral të lëngët. Mjeku juaj mund të fillojë terapinë me një dozë të ulët që rritet gradualisht.
Zoloft zakonisht merret një herë në ditë dhe mund të merret me ose pa ushqim.
Efektet anësore
Sertraline nuk shkakton varësi, por, siç ndodh gjithmonë me ilaçet, ajo ka efekte anësore. Kjo do të thotë,
sertralina prodhon reaksione në procese të tjera që nuk janë të lidhura drejtpërdrejt me objektivin e saj.
Efektet më të zakonshme anësore të lidhura me Zoloft përfshijnë:
• goje e thate
• marramendje
• të përzier
• diarre
• zvogelimi i aksesit seksual
• vonesë ejakulative dhe orgazmike ose dëmtim
• djersitje në rritje
Disa njerëz e shohin se shumë nga këto efekte anësore përmirësohen pasi janë në mjekim për një kohë.
Duhet te konsultohemi patjeter me mjekun nese kemi :
• shqetësim ose nervozizëm
• shtytje
• hiperaktivitetit
• dridhje
• ngatërrim
Do te quhet nje urgjence nese kemi:

Reaksion alergjik
Probleme me balancimin ose koordinimin
Mendime vetëvrasëse

Koha e efektit

Disa njerëz përjetojnë disa përmirësime në simptomat brenda 1 ose 2 javëve të fillimit të Zoloft.
Megjithatë, efekti i plotë terapeutik arrihet përgjithësisht në rreth 8 javë.

Sindromi i Ndërprerjes SSRI

Simptomat që mund të shfaqen gjatë ndërprerjes së terapive SSRI përfshijnë:
• të përzier
• dhimbje koke
• Aches muskujve
• marramendje
 • Ndjenjat elektrike si shoku në qafë dhe kokë

Serotonin

Antidepresantët që quhen frenues selektivë të rimarrjes së serotoninës konsiderohen të jenë agjentë të

linjës së parë në trajtimin e çrregullimeve paniku dhe çrregullimeve të tjera të ankthit . SSRI rrit nivelin e
serotoninës në tru, duke rezultuar në uljen e ankthit dhe pengimin e sulmeve paniku. Personi mund të
ndjehet më i qetë nga serotonin në rritje, duke përjetuar sulme paniku më pak të rënda.

Por, nëse nivelet e serotoninës rriten shumë, mund të rezultojë një gjendje serioze mjekësore e quajtur
sindromi serotonin.
Sindromi i serotoninës, ose toksiciteti i serotoninës, është një gjendje e rrallë e shkaktuar nga nivelet e
rrezikshme të lartë të serotoninës në tru. Mund të jetë potencialisht kërcënuese për jetën. Zakonisht
shkaktohet nga përzierja e dy ose më shumë ilaçeve që ndikojnë në nivelin e serotoninës në tru.

Shenjat dhe simptomat e sindromës serotonin përfshijnë:

• ngatërrim
• Humbja e koordinimit
• Ngurtësi e muskujve
• shqetësim
• hallucinations
• Agjitacion ekstrem
• Luhatjet në presionin e gjakut
• Palpitations zemrës
• Përzier, të vjella, diarre
• ethe
• konfiskimet
• komë

Trajtimit
Meqenëse sindromi i serotoninës mund të jetë potencialisht kërcënues për jetën, është e nevojshme
trajtimi emergjent mjekësor. Trajtimi fillon me tërheqjen e medikamenteve shkakësore. Efektet e
drejtpërdrejta të sindromës serotonin priren të zvogëlohen në 24 deri 48 orë pas ndalimit të barnave që
prekin serotoninën. Megjithatë, disa nga komplikimet si deliriumi dhe paqëndrueshmëria e shkallës së
zemrës, presionit të gjakut, temperaturës dhe funksioneve të tjera të sistemit nervor autonom mund të
vazhdojnë më gjatë. Masat mbështetëse dhe ndërhyrjet në një mjedis spitalor mund të jenë të nevojshme
dhe përfshijnë:

Shkalla e zemrës dhe kontrolli i presionit të gjakut: Mund të nevojiten medikamente për të ulur shkallën e
zemrës dhe presionin e gjakut.

Kontrolli i temperaturës: Mund të jetë e nevojshme trajtimi i simptomave të etheve me batanije ftohëse
dhe tifozët në afërsi.

Sedacioni: Benzodiazepinat mund të përdoren për të ndihmuar në kontrollin e ngurtësisë së muskujve dhe
agjitacion ekstrem.

Hidratim: Lëngjet intravenoze mund të jenë të nevojshme për të adresuar nevojat e hidratimit.
Cyproheptadine: Ndonjëherë përdoret për të bllokuar prodhimin e serotoninës në trup.

parandalim
• Tregojuni mjekut tuaj për të gjitha medikamentet që po merrni aktualisht.
• Nëse jeni duke marrë një ilaç që ndikon në nivelin e serotoninës, bisedoni me mjekun tuaj
rreth rreziqeve tuaja për zhvillimin e sindromës serotonin.
• Kërkoni kujdes mjekësor të menjëhershëm nëse jeni duke marrë një medikament që prek
nivelet e serotoninës dhe ju zhvilloni ndonjë nga simptomat e sindromës serotonin.
Nifedipina është një kalçibllokues dihidropiridinik.
Ajo frenon lëvizjen e joneve të kalçiumit përmes membranës qelizore. Nifedipina ul kërkesën për
oksigjen të miokardit. Ajo është vazodilatatore e enëve periferike dhe atyre koronare, por ndryshe nga
kalçibllokuesit e tjerë, diltiazemi dhe verapamili, ka pak ose aspak ndikim në përçimin kardiak dhe rrallë
shihet efekt inotrop negativ në doza terapeutike. Nifedipina nuk ka aktivitet antiaritmik.
Ajo zgjeron arteriet kryesore koronare e arteriolat koronare, si në regjionin normal ashtu edhe në atë
iskemik dhe është një frenuese e fuqishme e spazmave të tyre. Ajo ul tensionin arterial në qetësi dhe në
një nivel të caktuar sforcimi. Këtë e realizon duke zgjeruar arteriolat periferike dhe duke ulur rezistencën
e përgjithshme periferike.

Nifedipine 10 mg indikohet në:

• profilaksi dhe mjekim afatgjatë i sëmundjes së arteries koronare, përfshirë insufiçiencën
koronare;
• angine pectoris;
• gjendje pas infarktit;
• angina Prinzmetal; në këtë patologji është shumë e efektshme;
• hipertension ( nuk duhet përdorur e vetme në hipertension;
• në sëmundjen Raynaud.

Mos merrni Nifedipine në qoftë se:

• keni mbindjeshmëri të njohur ndaj nifedipinës;
• vuani nga sindromi i sinusit të sëmurë;
• keni bllok atrio-ventrikular të shkallës së dytë ose të tretë, përveç rasteve me pacemaker
në funksion;
• keni kaluar shok kardiovaskular;
• keni stenozë të avancuar të aortës;
• keni kaluar infarkt miokardi para më pak se një muaji;
• keni anginë të paqëndrueshme; nuk përdoret në ataket akute të saj;
• jeni në periudhën e shtatzanisë dhe të ushqyerjes së fëmijës me gji;
• vuani nga porfiria.

Tregoni kujdes të veçantë me Nifedipine :

• për shkak të efekteve të nifedipinës në rezistencën e enëve periferike të gjakut,
këshillohet kujdes i posaçëm në rastet e hipotensionit të theksuar është e nevojshme të kontrollohet me
kujdes tensioni arteror në fillim të mjekimit dhe derisa të stabilizohet doza mbajtëse; po për këtë arsye,
Nifedipine duhet përdorur me kujdes në të sëmurët me insufiçiencë kardiake dhe në ata që mjekohen me
beta-bllokues ose barna të tjera antihipertensive;
• të shmanget përdorimi sublingual i nifedipinës në krizë hipertensive, sepse ekziston
rreziku që ky përdorim të shkaktojë ndërlikime kardiake ose insult cerebral
• përdorimi i njëkohshëm i nifedipinës dhe digoksinës mund të shkaktojë uljen e klirensit
të digoksinës dhe për pasojë të shkaktojë një rritje të nivelit plazmatik të saj. Në këto raste, nivelet e
digoksinës duhen kontrolluar dhe në rast nevoje, doza o saj duhet ulur;
 • Nifedipine duhet përdorur me kujdes në të sëmurët me rezerva të varfra kardiake;
• Nifedipine duhet përdorur me kujdes tek diabetikët;
• mjekimi duhet ndërprerë në qoftë se shfaqet dhimbje iskemike ose në qoftë se dhimbja
ekzistuese rëndohet;
• në të sëmurët me dëmtim të funksionit të mëlçisë doza duhet ulur;
• efekti antihipertensiv i Nifedipine mund të fuqizohet kur ajo përdoret njëherësh me
cimetidinën;
• shfaqja e edemave periferike në të sëmurët me insufiçiencë kardiake kongjestive bën të
nevojshëm dallimin ope diferencimin e edemave që shkaktohen nga Nifedipine dhe të atyre që shfaqen si
rezultat i përkeqësimit të funksionit të ventrikulit të majtë

Kunderindikacionet
Nifedipine është e kundarindikuar në shtatzani sepse është vërtetuar se ajo jep efekte teratogjene në minj
e lepuj, por në rastet urgjente hipertensive .Kur është i nevojshëm mjekimi me Nifedipine, nëna duhet ta
ndërpresë ushqimin e fëmijës me gji.

Nifedipine kalon në qumështin e gjirit.

Nifedipine mund ta ulë aftësinë për të drejtuar automjetin ose për të punuar me makineri sepse ajo mund
të shkaktojë marrje mendsh, dhimbje koke e të përziera.

Trajtimi i njëkohshëm me barna të tjera mund të ndikojë ose të ndikohet nga Nifedipine.

SI TA MERRNI NIFEDIPINE Gjithmonë merreni Nifedipine vetëm sipas këshillës së mjekut.Koha e

marrjes: Merrni nifedipinën në kohën e përcaktuar nga mjeku.
Mos përqëndroni ilaçin: Mos shtoni ose zvogëloni dozën pa lejen e mjekut.
Efektet anësore: Informoni menjëherë mjekun nëse vëreni efekte anësore të pakëndshm
Ndjekja e rregullt mjekësore: Bëni kontrolle rregullt mjekësore për të siguruar që nifedipina po
funksionon si duhet

Efektet anësore të mundshme të nifedipinës përfshijnë:

1. Kruarje: Në disa raste, nifedipina mund të shkaktojë kruarje ose dhimbje në fytyrë.
2. Shkurtime të frymëmarrjes: Disa njerëz mund të ndiejnë shkurtime të frymëmarrjes ose
vështirësi në frymëmarrje.
3. Ngushtim i nyjeve: Mund të ndodhë ngushtim i nyjeve, veçanërisht në duart dhe këmbë.
4. Marramendje ose dobësi: Disa njerëz mund të përjetojnë marramendje ose ndjenjë të
dobësi.
5. Probleme me stomakun: Mund të ketë disa shqetësime stomaku, përfshirë dhimbje të
barkut ose probleme me zorrët.
6. Pllakosje ose skuqje të lëkurës: Për disa individë, mund të shfaqen probleme të lëkurës si
pllakosje ose skuqje.

Diazepam është një përgatesë benzodiazepinike me një spektër të gjerë veprimi.Ai ushtron veprim
anksiolitik, hipnosedativ gjumësjellës e qetësues, miorelaksues dhe antikonvulsiv nëpërmjet receptorëve
specifikë benzodiazepinikë, pjesa dërrmuese e të cilëve ndodhen në sistemin limbik, hipotalamus, trurin
e vogël dhe në corpus striatum.Këta receptorë dhe receptorët e acidit gama – aminobutirik (GABA)
formojnë një njesi anatomike dhe funksionore.Pasi diazepami të jetë lidhur me një receptor atëherë
fuqizohet transmetimi i GABA dhe frenimi i sistemit nervor qëndror.Pasojat manifestohen me një veprim
antikonvulsiv dhe miorelaksues.Veprimi nxitës i neurotransmetuesve serotoninë, noradrenalinë dhe
acetilkolinë zvogëlohet, për shkak të rritjes së veprimtarisë së CASA dhe për rrjedhojë fuqizohet veprimi
anksiolitik, gjumësjellës dhe qetësues i diazepamit.

Vetite e diazepam:
• Karakteristikat anksiolitike: zvogëlon simptomat e ankthit.
• Relaksantë të muskujve: ul tonicitetin, tensionin ose tkurrjen e muskujve.
• Antikonvulsant: lufton, shmang dhe parandalon krizat ose krizat epileptike.
• Qetësues: efektet qetësuese dhe gjumi.
Diazepam është një nga benzodiazepinat më të përdorura për shkak të efektivitetit të saj të lartë, si në
nivelin anksiolitik, ashtu edhe në trajtimin e spazmave muskulore; duke qenë një nga barnat më të
administruara dhe të përshkruara në këtë kategori.

Dozat e tij jane

Forma me e zakonshme e përdorimit të administrimit në këtë ilaç është oralisht në formën e tabletave,
kapsollave ose një tretësire të lëngshme me çlirim të zgjatur. Po kështu gjithashtu në raste të caktuara
mund të administrohet në mënyrë intravenoze, gjithmonë nga duart e një profesionist shëndetësor.
Megjithëse doza e rekomanduar e diazepamit është zakonisht midis 5 dhe 10 miligramë në ditë, është e
nevojshme t'i përmbaheni indikacioneve të mjekut specialist. Cila do të pajtohet me dozën e nevojshme
sipas përgjigjes individuale të secilit pacient.
Megjithatë, doza maksimale e diazepamit nuk kalon 20 miligramë në ditë, që nga ajo kohë pacienti
rrezikon nga mbidozimi, me të gjitha efektet e dëmshme që kjo sjell.
Për shkak të karakteristikave të veta, rritja e dozës më vete, ose administrimi i diazepamit për më shumë
se sa kërkohet mund të çojë në tolerancë ose ulje të efekteve të saj dhe, për këtë arsye, varësia nga kjo
ilaç.

Diazepami tregohet në rastet e:

• Vertigo.
• Konfiskimet dhe spazmat e muskujve
• Sedacionet para operacionit.
• Delirium tremens.
• Dispnea ose probleme me frymemarrjen.
• Sindroma paraneoplastike.

Falë vetive të tij si relaksues i muskujve, rekomandohet shumë në rastet e spastikitetit në të cilat çdo lloj
gjendjeje si paraplegjia ose paraliza, shkakton një tkurrje të përhershme të disa grupeve të muskujve.

Marrja e Diazepam me ushqim dhe pije . Ushqimi nuk ndikon në përthithjen e Diazepam.Të sëmurët që
përdorin Diazepam duhet të jenë, gjithashtu, të ndërgjegjshëm rreth konsumimit të njëkohshem të
pijeve alkoolike

Mos merrni Diazepam në qoftë se:

• jeni alergjik ndaj Diazepam dhe benzodiazepinave në pergjithësi:
• jeni alergjik ndaj ndonjerit prej përbërësve joaktive të përmendur në fund të këtij
fletëudhëzuesi.
• glaukomë me kënd të ngushtë;
• myasthenia gravis;
 • fëmijët më të vegjël se 6 muaj dhe periudha e ushqyerjes së fëmijëve me gji;
• përdorim i njëkohshëm me ketokonazolin dhe itrakonazolin .

EFEKTE ANËSORE TË MUNDSHME TË DIAZEPAM Të gjitha barnat mund të shkaktojnë efekte anësore.
Ndonjëhere ato janë serioze, shumicën e herëve jo.-Më të zakonshme jane lodhja, këputja dhe dobesia
muskulore:-Më të rralla janë : konfuzioni, konstipacioni, depresioni, diplopie, disartria, dhembja e kokës,
hipotensioni, mbajtja e urinës, vështirësia në të folur, dridhja, marrje mendsh, turbullimi i të parit-në
raste të rralla janë vërejtur rritje e transaminazave dhe e fosfatazës alkaline si edhe shfaqja e ikterit:-janë
konstatuar reaksione paradoksale, si: eksitim i menjëhershëm, ankth, çrregullime të gjumit dhe
haluçinacione, kur shfaqen këto reaksione mjekimi me diazepam duhet ndërprerë menjëherë;-eksitim;
lodhje dhe në rasta të rralla konvulsione nga ndërprerja e menjëhershme e mjekimit sepse pas një
përdorimi për nje kohë të gjatë, mund të shkaktoje fuqizim të simptomave që kontrollohen prej edhe pse
vartësia e mundshme ndaj diazepamit në të sëmuret që marrin dozat e rekomanduara është shumë e
vogël-Pas injektimit të shpejtë në venë mund të të ndodhë trombozë e venave , flebit , irritim lokal , të
vjella dhe më rradhë ndryshime vaskulare .
Pacienti nuk duhet të ndërpresë marrjen e diazepamit papritmas, si dhe sapo të përfundojë, duhet të
tërhiqet gradualisht. Përndryshe ata mund të pësojnë një rrezik të efektit të kthimit të karakterizuar nga
nervozizëm dhe shqetësim ekstrem. Pas tërheqjes së tij të menjëhershme, depresioni dhe problemet e
gjumit mund të shfaqen gjithashtu.

Në rastet kur pacienti është shtatzënë, nuk rekomandohet administrimi i diazepamit në tremujorin e
parë dhe të tretë. Si dhe gjatë periudhës së laktacionit pasi kjo mund të transferohet në qumështin e
gjirit, duke shkaktuar efekte të tilla si qetësimi, ndryshimet e oreksit dhe humbja e peshës tek foshnja.

Ne qoftë se ushqeni foshnjen me qumësht gjiri konsultouni me mjekun sepse kundërindikohet.

Diazepam duhet të paralajmërohen që mos angazhohen në punë që kërkojnë vetedije te plote

Ne qoftë se pacienti eshte duke marrë ose ka marrë së fundmi barna të tjera

SI MERRET DIAZEPAMMerret vetem me rekomandimin e mjekut.Në qoftë se nuk jeni i sigurt kontaktoni
me mjekun ose farmacistin.Në qoftë se ndjeni që efektet e Diazepam janë shume të forta ose shumë të
dobëta, konsultohuni me mjekun .Tabletat duhet të gëlltiten nga goja me të pakten një gotë ujë.

Dizepam disponohen ne formëdozën 5 mg Nga goja: Për të fituar efektin optimal doza duhet
individualizuar me kujdes.

Tretësira për injeksion e Diazepam disponohet në formëdozën 10mg në ampula 2ml Me injeksion: Në
gjëndjet akute doza mund të përsëritet pas një ore, ndonëse i zakonshëm konsiderohet një interval 4
orësh.Në të semurët e moshuar dhe të dobësuar dhe kur përdoren edhe qetësues të tjerë duhen
përdorur doza më të vogla, si edhe një rritje e ngadalshme e dozës.Rrugët e injektimit: lnjeksionet e
diazepamit nuk duhet të përzihen ose të hollohen me asnjë lloj bari, në të njëjtën shiringë ose shishe
perfuzioni.Në muskul: Bari injektohet thellë në muskul.Në venë: Bari duhet injektuar me ngadalë në
venë , duke përdorur një venë të madhe dhe duke vazhduar të pakten 1 minutë për çdo 5 mg.