Almost Mine

--- --- ---

Bachelors Series 5
--
Bachelors Series will undergo major editing. I'm working with the whole series and
improve each book so I'll post the edited and better version as soon as I get them
back in my sense and finished them all. As for now, I decided not to pull out the
unedited version so bear me with any types of errors and inconsistencies.
Thank you for dropping by in my babies and I expect your deep understanding with my
lack of knowledge in proper way of writing. I'm working with myself since I know
there's always a room for improvement.
For more concerns, you can shoot me a private message here in wattpad or in
facebook (Avhee Sandejas)
***
Hoomans! Please be aware that this story contains scenes that is not suitable for
young readers. Readers discretion is advised.
Plagiarism is a Crime
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and
incidents are either the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner,. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental.
This story or any portion thereofmay not be reproduced or used in any manner
whatsoever without the express written permission of the author.
©2019 CreepyPervyAll rights reserved.

--- --- ---

Almost Mine
--
Almost Mine
"Orange Troy Sarmiento, labing dalawang taong gulang, taga tondo, manila, 3rd year
highschool sa SciHigh."
Tuloy tuloy na sabi ng binata habang matikas na nakatayo sa harapan ng isang
matandang babae, na sa tantiya nito ay mas matanda pa sa lola ni Rizal pero todo
ang kapal ng kolorete sa mukha at nakahikaw na akala mo'y porselas sa laki.
"Third year highschool? Eh, dose ka pa lang?"
"Accelerated student ako simula grade four at hanggang first year highschool."
Seryoso at puno ng kumpiyansang sagot ng binata sa matandang babaeng na sa harapan
niya ngayon at akala mo ay isang donya sa pagkakaupo.
Tumango tango lang ito sa kaniya habang sinusuri nitong mabuti ang pangangatawan ng
batang lalaki.
Sa isip ng matanda ay hindi mo mapagkakamalang hilaw pa ito kung ikukumpara sa
ibang mga lalaki.
Maganda ang tindig nito, gwapo, makinis at may ibubuga ang pangangatawan kahit
hindi pa ito ganun kaganap bilang isang tunay na binata.
"Tuli ka na ba?" Biglang tanong nito na sadyang kinabigla ng bata.
Nagulat man ay buong loob pa rin itong tumango.
"Opo." Pero kung na gulat ito sa naging tanong ng matanda ay mas nagulat ito sa
sunod na ipinagawa sa kaniya.
"Sige, hubad."
Nagtatalo ang loob nito kung susundin ba niya ang utos ng matandang babae o uuwi na
lang sa kanila.
Kung uuwi siya ay wala man lang siyang dala kahit na pang ulam para sa kapatid at
hindi rin siya makakabayad sa proyekto nila sa iskwelahan.
Hindi naman lingid sa kaalaman niya kung ano ang papasukin niya, nag hahanap siya
ng trabaho pero dahil sa murang edad nito ay ipinagtabuyan lang siya ng mga tao.
At paano siya napadpad sa lugar na ito? Dahil iyon sa isang tarpaulin na nakapaskil
sa labas kung saan ay nag hahanap ng mga lalaki.
Hindi rin siya bobo para hindi malaman ang trabahong papasukin niya rito, ano pang
silbi at tumalon siya mula grade four papuntang grade six at first year patungong
third year highschool kung hindi niya ginagamit ang utak niya?
Labag man sa loob ay malalim na humugot ng hininga ang bata habang unti unting ina
alis ang pagkakabutones ng suot niyang polo.
Katatapos lang ng klase nila kanina pero imbis na sa bahay siya dumiretso ay kung
saan saan na siya napadpad, hindi kasi siya mapakali kakaisip kung saan siya kukuha
ng dalawang daan pang-kontribusyon sa proyekto nila sa science.
Napakamahal naman kasi ng gastusin sa pag aaral pero iyon lang ang tangi niyang
pangarap, ang makatapos.
Nang tuluyan niya ng ma alis ang polo ay tumambad sa matandang babae ang
pangangatawan nito.
Dose anyos pa lang ito pero malapad na ang balikat nito, tamang tama lang ang laki
ng katawan at may pagkamaselan ito kahit wala pang abs.
Batak din kasi siya sa mga trabaho sa construction, madalas ay bumubuhat siya ng
mas mabigat pa sa timbang niya kaya hindi nakakapag taka kung bakit maganda ang
pangangatawan niya kahit sa murang edad.
Napatitig sa mga mata niya ang matandang babae ng huminto ito sa ginagawang pag
huhubad at kahit hindi magsalita ay na unawan niya ang ibig sabihin nito.
Sa pangalawang pagkakataon ay humugot na naman siya ng malalim na pag hinga bago
tuluyang inalis ang suot nitong pantalon kasama ang huling saplot na tumatakip sa
pagkalalaki nito.
Nagdidiwang ang puso ng matandang babae ng makita ang natatagong yaman ng binata.
Dose anyos, sariwa, bata at may ibubuga.
Ani ng utak ng matanda na hindi na napigilan ang mapangiti sa nakikitang magandang
tanawin sa harapan niya.
Bahagya pang napa ubo ang matanda na parang nilinis nito ang lalamunan at umayos ng
pagkakaupo.
Pakiwaring seryosong sinalubong ang mga mata ng binata pero lingid sa kaalaman niya
ay minumura na siya ng binata sa isip.
Panget na matanda! Kung hindi 'ko lang kailangan ng pera, maglalaway ka lang sa
kakatingin.
Kahit na iinis na ang kalooban niya ay pinilit niya iyong itago upang hindi
mapansin ng matandang babae.
"Sigurado ka na bang gusto mong pumasok?"
Tanong muli nito sa binata pero ang sigaw ng isip niya ay hindi na ito makakaalis
pa.
"Opo."
Buong loob na sagot nito at hindi lang loob niya ang pinatatag niya kung hindi pati
ang sikmura upang ihanda sa kung ano ang pwedeng mangyari.
Sumenyas sa kaniya ang matandang babae at agad naman siyang sumunod, lumapit ito at
ngayon ay isang hakbang na lang ang pagitan nila.
"Dahil sigurado ka na, dadaan ka muna sa training. 'wag kang mag alala, babayaran
kita pagkatapos nito."
Tutol man ang kalooban nito ay tumango pa rin siya, kasabay noon ay walang pag
aalinlangang yumuko ang matanda at ikinulong ng mga bibig nito ang kaniyang
pagkalalaki.
Nanginginig ang katawan niya ng dahil sa kaba, takot at kainosentehan sa mga
nangyayari pero pinilit pa rin niyang kayanin ng sitwasyon at hinayaan niyang
magdiwang ang bibig nito sa kahabaan niya.
Nararamdaman niya ang kakaibang init na dulot ng bibig ng matanda kung saan ay
labas-masok ang kaniyang pagkalalaki rito.
Nabuhay na rin ang kakaibang init at kuryente sa katawan niya kung saan ay tuluyan
ng na wakasan ang pagiging inosente nito.
Habang nagdidiwang ang puso ng matanda sa ginagawa ay nasusuka naman ang sikmura ng
bata sa mga nangyayari.
Pero wala itong magawa, nandito na siya at wala na iyong urungan.
Hinayaan niya lang itong mag sawa sa kaniya, pati ang mga bola nito ay masiglang
masiglang nilalaro ng matanda at ng hindi ito nakuntento ay hinila niya ang bata
pahiga sa ibabaw niya.
"Halik, halikan mo ako."
Utos nito sa kaniya.
Gusto niyang sumuka dahil nandidiri ito sa itsura ng matanda pero tulad ng sinabi
niya, wala ng atrasan ito.
Inilapat nito ang labi niya sa matandang babae at doon niya rin naramdaman ang pag
haplos nito sa likuran niya.
Naramdaman niya rin ang paglamutak sa pwet niya habang walang sawa ang matanda sa
paghalik sa kaniya.
Hindi rin naman nag tagal at may bago na naman itong ipinag utos.
"Hubaran mo ako."
Napalunok ito at napahinga ng malalim. Ilang beses na ba siyang napahugot ng
hininga? Hindi niya na iyon mabilang at wala naman siyang pagpipilian kung hindi
ang sumunod.
Maingat na hinubad nito ang saplot ng matanda kung saan ay bumungad sa kaniya ang
mga kulubot nitong balat at may parte pa nga kung saan ay lumalawlaw na ang mga
laman nito.
Sa isip niya ay nakakapandiri talaga ang mga gagawin niya, sadyang tinataasan siya
ng balahibo, hindi dahil sa sobrang pananabik kung hindi sa pandidiring
nararamdaman dahil sa nakikita at gagawin niya, at higit sa lahat ay dahil sa
kababuyan ng pagkatao niya pagkatapos ng gabing ito.
Masyadong naging marami ang utos nito sa kaniya kaya imbis na makinig sa bawat utos
ay sinunod nito ang alam niya, ang paraan kung saan ay makukuntento ang matanda at
masisiyahan.
Hindi man siya natutuwa ngayon, sigurado naman siyang uuwing masaya dahil sa bayad
na makukuha niya pagkatapos nito.
Hada siyang tiisin at pag tibayin ang sikmura.
Nilunok niya na ang buong pagkalalaki niya sa oras na pumasok siya sa lugar na ito
kaya wala ng silbi kung mag iinarte pa siya.
Labag man sa kalooban ay walang pag aalinlangan nitong minasahe ang kulubot at
panat na dibdib ng matanda.
Halatang nasisiyahan ito sa ginagawa niya dahil sa napapapikit pa ito at
napapakagat sa ibaba niyang labi.
At dahil nakita niya ang kasiyahan sa mukha ng matanda ay isinunod niya ng gawin
ang pinakahihintay nito.
Ibinuka nito ang mga hita ng matandang babae at walang ingat niyang ipinasok ang
pagkalalaki niya rito.
Hindi man lang siya nakaramdam ng sarap sa ginawa, sa isip niya ay matanda na kasi
kaya maluwag na ito.
"Ohhh, ang laki mo." Tuwang tuwa na sabi nito, imbis na pansinin niya iyon ay nag
patuloy siya sa pag indayog at pag bayo sa matandang na sa ilalim niya ngayon.
Sukang suka na siya at nandidiri kaya naman gusto niya na iyong matapos. Hindi
naman niya ito ginusto, kailangan niya lang talaga masuportahan ang pag aaral niya.
Gagawin niya ang lahat para sa pangarap, pangarap na makapag tapos ng pag aaral
upang maging isang ganap na abogado at maka ahon mula sa hirap ng buhay.

--- --- ---

Chapter 1
--
Warning: SPG(Readers Discretion is advised)
Chapter 1
Isinampay nito ang magkabilang hita ng babae sa balikat niya at walang pag
dadalawang isip nitong ibinuka ang hiwa nito gamit ang kaniyang mga daliri.
Napangisi ang binata ng marinig ang mahinang pag ungol nito habang malaya niyang
pinag lalaruan ang maselang butas nito na ngayon ay basang basa na.
"Ooohhh-- T-Troy--"
Mas nakaramdam siya ng init ng bigkasin nito ang pangalan niya kaya naman sa
pagkakataong iyon ay isinubsob nito ang mukha sa pagkababae nito habang pinag
lalandas ang dila sa pagitan ng hiwa ng babae.
"Hmmm--"
She screamed as she felt the warmth of his tongue licking and rubbing between her
folds and the heat that runs all over her spine triggered her eagerness to push
herself and long for more.
That was a different pleasure for her where her husband can't gave at her. She's
still a woman who have needs and he was the only one who can please her the way she
want it.
"Oooohhh-T-Troy-- please..."
She almost beg as she want him to do something more than his tongue and there he
was!
He knew what she want from him and without any doubt, he put his two finger on to
his mouth before he slowly slid it to her openings, it smoothly slid inside her
because of her wetness and his saliva.
It was an overwhelming feeling for her as he deeply thrust his finger inside her.
He grinned when he saw how that woman scream in so much pleasure because of his
fingers.
"Ohh--it's fucking good, Troy."
You already praised my finger and for sure you'll praise my little pet too.
He hardly moved his finger in and out from her until his knuckle bumoed in tonher
walls, his tongue was too busy on licking her folds.
She tightly wrapped her legs on his neck and push his head for more. She also
massage her own breast to receive more pleasure.
"I'm cumming--" her husky voice push him to thrust as faster and deeper as he can
while still sucking and licking her sensitive clit.
Nanginginig ang buong katawan nito ng maramdaman niya na ang pagkawala ng mainit na
likido sa pagkababae niya.
Nagdidiwang naman ang kalooban ni Troy ng makita ang kulay puti at malapot na
nilabas nito ng dahil sa kaniya.
Hindi niya iyon tinikman o dinilaan man lang sa halip ay kinuha niya iyon gamit ang
kaniyang daliri at pilit iyong ibinabalik sa pinag mulan niya.
Muling napa ungol ang babae sa ginawa nito, mas naging madulas ang pag labas pasok
ng daliri ni Troy sa loob niya at sa hindi malamang dahilan ay mas nakaramdam siya
ng init.
Tuwang naman ang binata ng mapansin ang pag tirik ng mata nito sa sarap na dulot ng
daliri niya.
Hindi ito nakuntento kaya sinimulan na nitong sunggaban ang kaliwa nitong dibdib at
gigil niyang pinag tagis ang ipin sa ituktok ng dibdib nito.
"Ahhh-- T-Troy--"
"Does it hurt?"
Kagat labing napailing sa kaniya ang babae at oinag masdan ang ginagawa niya.
Pinag patuloy nito ang pag kagat sa korona ng dibdib nito habang malaya ang kanang
kamay nito sa pag masahe sa kanang dibdib rin mismo ng babae.
Sa isip ng babae ay sadyang mahusay ito sa ganitong bagay, nagagawa nitong pag
sabayin ang pag angkin sa kaniyang dibdib habang patuloy ang mahahaba nitong daliri
sa kaniyang pagkababae.
"Ohh.. Ahhhmmm... Please-- f-fasterrahhh! ahhh!"
Salitang inangkin ni Troy ang magkabila nitong dibdib at damang dama naman nito ang
mainit na labi ni Troy sa kabuuan mg kaniyang dibdib.
Nang magsawa na ito ay muling binalikan ni Troy ang pagkababae nito pero nakangisi
niya munang nilingon ang babae.
"Tell me what do you want, Aki? Name or Game?"
Parang may kung anong kumiliti sa puso at pagkatao ni Aki ng tanungin siya ni Troy
at kahit alam niya na ang mangyayari ay mas pinili pa rin nito ang paborito niya.
"Game, please, I wanna play with your game."
Mas lumapad ang ngisi ni Troy sa naging sagot nito. Tumayo si Trot at na iwan si
Aki na nakahiga at nakabuka sa kama, nabitin siya dahil hindi pa ulit ito
nilalabasan pagkatapos pagsawaan ni Troy ang pagkakabae niya gamit ang daliri nito.
Sadyang may pagka mainipin ito pero sanay na siya rito kaya napangiti na lang siya
na may halong kaba ng bumalik si Troy sa pagitan niya dala ang isang bagay na
paborito nilang paglaruan.
"Ready?"
"Kanina pa."
Natatawa nitong sagot at pinag masdan niyang ipinasok ni Troy ang isang matigas at
mahabang bagay na ka-hugis ng nakatagong alaga nito sa loob ng pantalon.
Napa awang pa ang bibig niya ng maramdaman niyang napunan ang kaloob looban niya ng
bagay na iyon na unti unti ng inilalabas at pinapasok ni Troy sa kaniyang
pagkababae.
"Oooohhh-- ooohhhh--" mabigat ang bawat pag hinga nito sa bawat pag pasok at pag
labas ng bagay na iyon sa kaniya kasabay nun ay ang namumuo sa loob ng tiyan niya.
"Ahhh--bilisan mo pa--"
Utos nito sa binata habang napatingala na sa hindi maipaliwanag na sensasyong
bumabalot sa kaniya.
Idagdag mo pa ang pagiging pilyo ng dila ng binata na ngayon ay abala sa pag landas
nito sa tiyan at pusod niya. Mariin din nitong isinagad ang bagay sa kaloob looban
ng babae hanggang sa marinig niya itong umiyak sa sarap.
Mas nag iinit ang pakiramdam ni Aki at sandali na lamang ay mararating niya na ulit
ang lurok ng kaligayahan.
Sa isip nito ay wala naman masama sa ginagawa niya, ito ang isa sa bagay na
hinihiling niya sa asawa pero hindi man nito iyon ma ibigay sa kaniya at tanging si
Troy lang ang gumagawa nun para sa kaniya.
Sa muling pagkakataon ay tuluyan ng bumigay ang tuhod nito dahil sa kawalan ng
lakas ng muli siyang labasan.
Habol hininga rin siyang napatitig sa kisame ng maramdaman nanniyang inalis na ni
Troy ang bagay sa loob niya.
Hindi na siya nag taka ng bigla na lang ulit itong tumayo at kahit hindi niya iyon
lingunin ay alam nito kung ano ang kinuha nito mula sa bulsa ng kaniyang pantalon.
Oras na para siya naman ang mag diwang sa gabing ito. Nakangisi lang na isinuot ni
Troy ang baon nitong armas, isang condom at talagang pinili niya ang chocolate
flavor dahil alam niyang paborito iyon ni Aki.
Muli siyang bumalik sa ibabaw nito at nakangisi niyang sinalubong ito ng isang
mapusok na halik.
Kinagat ni Troy ang ibabang labi ni Aki at hinila iyon na sadyang dahilan para
tuluyan ma akit ito sa kaniya.
Pinagapang nito ang kamay sa likuran ng binata upang maramdaman kung gaano ito
kakisig.
Buong loob din niyang sinalubong ang mga dila ni Troy na kanina ay malayang nag
lalakbay sa bibig niya at ngayon ay nakikipag tagisan sa kaniyang dila.
Pasimple namang hinawakan ni Troy ang alaga nito at sinimulan ng hanapin ang dapat
na tuklawin at pasukin.
Napa awang ang bibig ni Aki ng maramdaman niya ang napakalaking ulo ni Troy sa
kaniyang pagkababae.
Hanggang ngayon ay nabibigla pa rin siya sa kung gaano ito kalaki, kahaba at
katigas. Parang hindi pa siya na sanay kahit ilang beses na nila itong ginawa.
Hindi naman iyon pinansin ng binata at walang pag aalinlangan niyang ipinasok ang
kahabaan sa kaloob looban nito.
Naramdaman pa nito ang dulo nito kung saan ay na sa isip niya ay masyadong mababaw
ang pagkababae nito dahil hindi niya pa na isasagad ang kabuuan niya rito.
Nagsimula na itong umulos habang patuloy na ina-angkin ang malalambot na labi nito
at walang sawang minamasahe ang malulusog nitong dibdib at salitang kinukurot ang
ituktok nito.
"Ohhh--Troy-- Y-you're more good than your toy."
Paos at pa-utal utal na sabi nito habang mas bumibilis ang pag indayog ng binata sa
ibabaw niya na tumatagaktak na ang pawis.
"I-I know--Shit!"
Sa isip nito ay gusto niya pang isagad ang kahabaan niya sa loob pero pag ginawa
niya iyon ay baka duguin na naman ito, hindi dahil sa virgin ito kung hindi sa pag
pilit niyang ipasok ang kabuuan sa loob.
Tang ina! Bakit ba ang babaw niya? o sadyang mahaba lang ako? Ugghh! Bahala na siya
pag katapos nito. Nasiyahan naman kami parehas.
Mas sinunod nito ang na sa isip niya kaya naman kahit alam niyang bahagya itong
masasaktan ay sinagad nito ang kaniyang pagkalalaki sa loob dahilan para bumaon ang
kuko nito sa likuran niya at kagatin nito ang ibabang labi niya.
"Aray!" Sigaw nito pero tila ba wala siyang narinig at ipinagpatuloy ang pag bayo
sa babae.
"Ooohh! T-Troy f-faster."
Daming arte, gusto rin naman pala.
Dahil likas naman siyang masunurin ay mas binilisan niya pa at sa bawat pag bilis
niya ay nararamdaman niya na malapit na rin niyang ma abot ang matamis na
kaligayahan.
"Oohhh--T-Trooooooooyyyy!"
"Oh fuck!"
Sa pagkakataong iyon ay sabay nilang na abot ang lurok ng kaligayan. Mabilis na
hinugot nito ang pagkalalaki niya kung saan ay naka-kabit pa rin ang suot nitong
condom.
Halos habulin nila ang mga hininga nila at naputol lang iyon ng biglang tumunog ang
cellphone ni Aki.
Ayaw man niyang sagutin iyon ay wala siyang na gawa. Tumatawag ang asawa niya at
siguradong hinahanap na siya nito dahil anong oras na ay wala pa siya sa bahay.
Napatingin siya kay Troy na mabilis ng nakapag bihis.
"Umuwi ka na, 'wag kang mag alala. Ako ng mag babayad sa hotel."
Napalingon pa ito sa relo niya at pilyong napangiti sa babae.
"Naka anim na oras lang naman tayo at tatlong condom." sabay pa silang napalingon
sa condom sa sahig na siyang kina init ng mukha ni Aki.
Sa isip niya ay ganoon sila katibay para ubusin ang anim na oras sa pakikipag talik
dahil wala pa siyang sampong minutong umiyak kay Troy ng dahil sa hinanakit niya sa
asawa.
"So, paano, una na ako. Ingat ka."
Bago ito tuluyang umalis ay lunapit muna ito kay Aki at maoang akit na kinagat ang
ibabang tainga nito at paos na bumulong.
"Just call me if you need someone to cry on and of course-- if you need pleasure."
Napatulala na lang siya kasabay nun ay ang mabilis na pag tibok ng puso niya.
Napangiti na lang siya dahil kahit hindi siya mahalin ng asawa niya, nandiyan si
Troy na lagi siyang pinapangiti at pinaparamdam na espesyal siya.
Kaya kahit alam niyang mali, gusto niya pa rin ito makasama, hindi lang para
pagaanin ang loob niya kung hindi para na rin mapaligaya siya nito sa kama.
---
"Tang ina! Saan ka na naman ba galing?"
Inis na inis ang kaibigan nitong si Night ng late na namang dumating si Troy.
May usapan kasi silang mag ka-kaibigan na dapat kumpleto sila sa bawat okasyon at
ngayong ka arawan ni Lucas ay na isipan nila itong sopresahin sa LNB.
Wala munang asawa, anak at girlfriend na kasama ang mga ito dahil nga mag sasaya
muna silang mag kakaibigan.
Naging abala na kasi ang lahat ng dahil sa kaniya kaniya nitong mga buhay, lalo na
ang iba sa kanila na may asawa at anak na.
Tanging siya na nga lang ang naiiwang binata sa kanilang lima.
"Gago nag paraos lang ako."
Natatawa niyang sagot sa kaibigan bago nito dinampot ang wine.
"Sino na naman ang malas na babaeng dinepositihan mo ng bugok mong sperm?"
Pang aasar ni Night sa kaniya na kinatawa pa ng iba.
Lakas talaga mang asar ng gagong 'to, palibhasa sila na ulit ni Summer. Tss! Mas
bulok pa nga sperm niya sa akin.
"Kambal 'wag mo ng itanong, basta may butas pasok lang ng pasok 'yang si Troy."
Dagdag pa ni Light na umupo na sa tabi niya.
"Gago! Tingin mo sa akin pumapatol sa bakla?"
Kahit naman may sugar mommy siya noon ay hindi pa siya pumatol sa bakla, tunay na
babae lang ang pinapatulan niya. Iyon nga lang minsan ay mas matanda pa sa lola
niya ang mga nakatalik niya noon pero hindi na siya pumapatol sa mga matrona ngayon
dahil na abot naman na niya ang pangarap nitong maging isang abogado.
"Badtrip ata si Range baka na bitin na 'yan."
Pang aasar naman sa kaniya ni Rye na kinangisi nito.
"Sumbong kita sa asawa mo, nakatikim ka lang ng hiyas, bastos na rin 'yang bibig
mo."
Mapang inis nitong sagot sa kaibigan na kinatawa na nilang lahat.
Sanay na sila sa mga kabalbalang usapan at ito talaga ang na m-miss nilang lima
dahil nga sa busy na silang lahat.
Hindi rin naman nag tagal ay dumating na si Lucas at pinaulanan nila ito ng wine.
"HAPPY BIRTHDAY TANDA!"
Salubong sa kaniya ni Troy habang pinaputok pa nito ang isang condom na may lamang
alak sa loob sa ulo ni Lucas.
"Gago ka talaga!"
"TANDA KA NA!" Tuwang tuwa naman si Troy na bwisitin ang kaibigan.
Alam niya kasing ayaw na ayaw nitong tinatawag siyang tanda dahil sa ito ang pinaka
matanda sa kanilang lima.
"Gago, tumanda man ako, ayos lang."
Matamis na napangiti ito sa na isip na tumatanda man siya ay masaya siyang kasama
ang mag ina niya.
"Aw, may na alala si tandang Lucas."
Nagkulitan silang lima tulad noon na parang wala pa silang mga kaniya kaniyang love
life at wala pa rin naman talagang love life si Troy at mukhang wala talaga siyang
balak na pumasok sa isang relasyon.
Oo, nakikita niyang masaya ang mga kaibigan niya sa buhay may pamilya pero siya?
Mas masaya siya sa buhay binata.
Ngayon niya pa lang na e-enjoy ang lahat ng pinag hirapan niya at walang dahilan
para lumagay na ito sa tahimik.
Nang makaramdam na ang bawat isa sa kanila ng tama ng alak ay nag pa alam na itong
uuwi.
Hindi na tulad noon na nag papakalunod silang lahat sa alak, mas gusto ng mga ito
na umuwi na sa kaniya kaniya nilang pamilya.
Habang siya ay na iwan mag isa sa VIP room ng LNB. Naiinip siya dahil wala man lang
siyang makainuman.
Ayaw naman niyang umuwi dahil mag isa lang din siya sa bahay. Gusto niya pag uwi
niya ay matutulog na lang siya at kinabukasan ay aalis para magpaka busy sa trababo
at pagkatapos ay mag lilibang sa mga bar para makahanap ng babae at magpakalunod sa
alak at uuwi na lang ulit.
Ganun lang umiikot ang buhay niya at masaya siya sa bagay na iyon.
Paglabas pa lang niya ng VIP room ay sumalubong na sa kaniya ang maingay na
tugtugan sa baba kung saan ay marami ang mag sasayaw sa gitna habang humahalimuyak
sa buong paligid ang amoy ng iba't ibang uri ng alak.
Napasilip pa siya sa dance floor kung saan ay marami na ang mapangahas na nag
sasayaw rito.
Naakit siyang pumunta rito at hindi naman siya nabigo ng maraming babae ang lumapit
sa kaniya para sayawan siya.
Dalawang babae ang lumapit sa kaniya habang sexy siyang sinasayawan.
He sexily moved and rubbed his groin to a long-blonde girl with a red lipstick,
wearing a black dress while cupping the ass of a short black haired girl wearing a
pink tube and short-short skirt.
He was having fun with these two sexy ladies and he want to play with them but
suddenly, the short black haired girl was too wild to own his lips.
Mas gusto nito ang wild kesa naman doon sa isa na nag hanap agad ng ibang lalaking
makakalandian.
Tss! Mga babae nga naman, pag hindi napag bigyan hahanap agad ng iba.
Kaya imbis na problemahin pa ang pag alis ng isang babae ay mas itinuon niya ang
atensyon sa kahalikan niya.
Masyado itong mapangahas dahil halos sakupin nito ang bibig niya para mahalikan
siya at mabilis din ang mga kamay nitong gumapang sa likuran niya.
Hindi na siya nag dalawang isip na lamutakin ang pwetan nito habang abala ang isa
niyang kamay sa dibdib nito.
Jackpot! Lusog ng hinaharap!
Napangisi siya sa nahahawakan at naramdaman niya na rin ang kagustuhang kumawala ng
alaga nito sa loob ng suot niyang pantalon.
Kaya walang pag aalinlangan niyang hinila ang babae papasok sa loob ng isang
cubicle.
Mapusok din nilang pinag saluhan ang isang mainit na halik kung saan ay nag
tatagisan ang mga dila nila habang abala ang mga kamay niya sa magkabilang dibdib
nito.
Tang ina! Malaki talaga!
Bulong ng isip niya kasabay nun ay ang pag ungol ng kasama niya sa sarap na dulot
ng mga palad nito.
Napangisi siyang isinandal ang babae sa pader at walang pag aalinlangan nitong
nilislis ang suot nitong palda.
"Ooohh--"
Ungol muli nito ng bumaba ang mga hakik niya sa leeg nito at pinag landas ang dila
sa pagitan ng dibdib nito.
Para pa itong nakikiliti ng paglandasin na ni Troy ang kaniyang hinalalaki sa
pagitan ng hita nito.
Bigla na lamang siyang napakunot noo ng mapansin na may nakabukol sa kinakapa niya
Puta! Bakla!
Agad niya itong na itulak dahilan para sumudsod ito sa may ibabaw ng inidoro at
nasusukang pinahid ni Troy ang labi niya.
"What's wrong?" Tanong nito sa kaniya ng hilahin siya nito pero agad din niya iyong
tinabig at mabilis na binuksan ang pinto.
Bumabaliktad ang sikmura niya at literal na nasusuka siya sa ginawa niyang
pakikipag halikan sa bakla.
"Hey, we're not done yet."
Tuluyan na siyang na suka ng muling haplusin ng bakla ang kaniyang braso habang
malandi nitong binibigkas ang bawat salita.
Tang ina! Nakakadiri ka Troy, humalik ka sa bakla. Hayop!
"Layuan mo 'kong bakla ka!" Sigaw nito sa bakla at inis na umayos ng pagkakatayo ng
mapansin niya ang isang babae na nakatitig sa kanilang dalawa.
Shit! Kanina pa ba siya? Nakita niya kayang nakipag laplapan ako sa bakla'ng 'to?
Ugggh! Ano namang paki niya. Tss!
"Hey wait!" Habol nito sa kaniya at hinila pa talaga siya nito at nanlaki ang mata
niya ng salubungin siya ng mahahabang nguso nito na pilit niyang ini iwasan.
"Fuck! Get off!" Sigaw nito na siyang kinatawa ng babae sa may gilid at kumuha ng
atensyon niya.
"Sabing layo!" Malakas niyang itinulak ito at inis siyang tinitigan.
"Arte mo ah, kanina lang gorang gora ka pa sa labi 'ko, nakapa mo lang may birdy
rin ako, ayaw muna agad? Hmmp! Tse!"
Padabog na umalis iyon sa may CR at na iwan siyang nandidiri pa rin pag na iisip na
nakipag halikan talaga siya sa kapwa lalaki.
Kadiri! Hindi 'ko matanggap! Nakakasuka!
Sa na isip ay muli niyang idinukdok ang mukha sa lababo at muling napasuka.
Bumabaliktad talaga ang sikmura niya sa nangyari. Napalingon na lang siya ng may
mag abot sa kaniya ng isang itim na panyo.
Itim talaga? Hindi ba sa mga palabas puting panyo ang ina abot? Gago ka Troy, wala
ka sa pelikula, na sa reyalidad ka at talagang totoong nakipag halikan ka sa bakla.
Gago, nakakasuka.
Bago niya abutin ang panyo ay bumaliktad muli ang sikmura niya sa na isip hanggang
sa maramdaman niyang may humaplos sa likod niya na dahilan para dumaloy ang bolta-
boltaheng kuryente sa buo niyang pagkatao.
Literal pang nanlaki ang mata niya ng marinig ang mala anghel na boses ng babae.
"Next time, bago ka mang huli ng isda siguraduhin mo munang tilapia at hindi hotdog
ang hinuhuli mo."
Natatawa pero puno ng concern na sabi nito sa binata na lalong nakapag palaki ng
mata niya.
Shit! Boses niya ba talaga 'yun? Bakit parang ang lamig pakinggan pero ang init sa
pakiramdam.
Nawala na rin ang masama niyang pakiramdam at tila ba hindi ito maka-get over ng
salubungin niya sa salamin ang matamis na ngiti ng babae na kahit ang mga mata nito
ay nakangiti rin.
"Ingat ka." natatawa na lang na inilapag nito ang isang itim na panyo bago tuluyang
nilisan ang CR.
Habang si Troy ay nanatiling tulala dahil dama pa rin nito ang kuryenteng bumuhay
sa pagkatao niya.
Shit! Na saan na siya?
Nag palinga linga siya sa buong paligid pero wala na ito, wala na ang babae at
tanging panyo lang ang na iwan sa kaniya.
Bwisit! Iyon ang totoong tilapia, nakawala pa.
Napakamot na lang siya sa ulo ng ma isip na hindi niya man lang na halikan ang
mapulang labi nung babae at hindi man lang niya napatirik ang maganda nitong mga
mata.
Napatitig na lang siya sa itim na panyo at napangisi sa na isip.
Magkikita ulit tayo dahil kung hindi, ako mismo ang hahanap sa'yo.

--- --- ---

Chapter 2
--
Chapter 2
"Yes--what!? Ok, I'll be there at eight just make them calm. It's your job and not
mine! Settle it!"
The day wasn't good for Troy. Umaga pa lang ay sira na ang araw nito ng maisip na
wala siyang gagamiting sasakyan dahil sa naka coding iyon ngayon, idagdag mo pa ang
masamang balita sa kaniya ng mga kasamahan niya sa law firm na nagkaroon sila ng
problema sa kliyente at iyon ang pinaka ayaw niya, ang matalo sila sa mga kasong
hawak nito.
"Bwisit!" Inis nitong pinara ang jeep na dumaan pero mukhang minamalas si Troy
dahil puno na iyon.
Napatingin siya sa relo nitong suot at bente minutos na lang ay mag aalas otso na,
samanatalang kinse minutos pa ang kailangan niyang i-biyahe para makarating sa
opisina kung walang traffic.
Ah! Tang ina! Ini-iyot ata ako ng kamalasan.
Singhal nito sa isip at tila ba hindi na maipinta ang mukha nito sa sobrang inis.
Kilala siya ng mga malalapit na kaibigan bilang pinaka-makulit at puno ng kalokohan
pero lingid sa kaalaman ng mga ito, siya ang taong pinaka-seryoso pag dating sa
trabaho.
For him, Life is like a battle and in order for you to survive you must know your
enemies weaknesses and strengths, dahil kung hindi aapihin at gagamitin lang nila
ang kahinaan mo para sa sarili nitong kapakanan.
Iyon ang natutunan niya sa mga pinagdaanan niya simula noong bata pa siya kaya
ganoon na lamang nito pahalagahan ang trabaho at propesyon niya bilang abogado.
Sa wakas naman ay may dumaan na ulit na jeep at kahit puno na iyon ay ipinilit pa
rin ng driver na pagkasyahin ang mga pasahero.
"Oh sampuan 'yan magkabilaan. Dumasog nga lang po tayo. Konting dasog lang diyan
para makaalis na tayo."
Tang ina naman talaga! Jeep lang ata ang araw araw na ginagamit pero kahit kailan
'di lumuluwang.
Inis man at hirap si Troy na maka upo ay pinag tiyagaan niya pa rin iyon. Ayaw niya
naman mahuli sa trabaho at sanay naman din siya sa hirap. Hindi tulad ng mga
kaibigan niya na mula sa mayayamang pamilya kaya nasusunod ang lahat ng gusto at
hindi man lang yata naranasan ng mga ito ang sumakay at makipag siksikan sa jeep.
Ngunit hindi talaga siya kasya dahil bukod sa malaking tao siya ay ginawang pang
sampuan ni manong ang pang waluhang tao lang.
Mga driver nga naman, akala ba nila parang babae ang jeep, pag ginamit mo ng pa
ulit ulit bukas luluwag na. Tss! Kabanas!
"Makikidasog ho."
Matamis pa rin siyang ngumiti sa katabing babae na kinapula ng pisngi nito na
halatang kinilig sa mga ngiti niya.
Sa isip ni Troy ay iba pa rin talaga ang advantage ng pagiging gwapo dahil kusang
dumasog ang babae pero hindi sapat iyon dahil hindi naka upo ang kalahati ng pwet
niya.
Kung kalahati lang din kaya ibayad 'ko? Tutal kalahati lang ng pwet 'ko ang naka
upo. Tss!
"Miss, pwede bang padasog pa ng konti?"
Napansin kasi nito na may dadasugan pa ang babaeng katabi niya. Malaki laki pa kasi
ang space sa pagitan nito at nang isa pang babae na nakayuko at naka suot ng itim
na cap, itim na damit at itim na ripped jeans.
Tang ina! Galing ba siya sa lamay?
Pakiwari ni Troy ng makuha noong isang babae ang atensyon niya pero agad din niyang
ibinalik ang tingin sa katabing babae at ginamit na naman nito ang natatangi niyang
charm.
Konting pag papa-cute lang ay makaka upo na siya ng ma ayos. Landiin niya lang ang
babae ay magiging komportable ang buong biyahe niya bukod doon ay may napangiti na
naman siyang isang babae.
May additional points ulit ako sa langit dahil nakapag pasaya na naman ako ng
babae.
"Kasi--ano--"
"Please?"
Maamong paki-usap ni Troy ng sa tantiya nito ay mag rereklamo ang babae na ngayon
ay alanganing napatingin sa may espasyo sa tabi nito.
Napakagat labi ang babaeng dumasog kasabay nun ay napatingin ang lahat ng tao sa
kanila ng bigla na lamang may umiyak na pusa.
"meow~"
Teka? May pusa? Bakit may pusa sa jeep? Marunong na rin bang sumakay ng jeep ang
mga pusa ngayon?
Nag tataka siya sa narinig na pag ngiyaw ng isang pusa at dahil likas siyang
usisero ay sinisilip pa niya ito. Hindi niya masyadong matanawan pero obvious naman
na kulay puti iyon.
"Sorry, may bayad kasi 'yung pusa."
What the fuck! Pati pusa ngayon ka-agaw na rin sa upuan? Nag babayad na rin ba sila
ng tax at nag ta-trabaho?
Hindi makapaniwala si Troy na hindi siya maka upo ng ma ayos ng dahil lang sa isang
pusa. Nangangawit na ang pwet niya at namamanhid na rin ang isa niyang binti.
Bwisit! Hindi pa kaya bababa ang babaeng ito? Nang ma isama niya na ang pusa niya.
Nangangawit na talaga ako.
Naiinis man siya ay matamis niya pa ring ngini-ngitian ang katabing babae, nag
babaka-sakali kasi siya na baka makuha ito sa ngiti niya para naman makaupo na siya
ng maayos.
Sa tantiya naman niya ay nag papa-cute rin ito sa kaniya pero walanghiya! Hindi pa
rin nito binubuhat ang alagang pusa.
Tang ina! Tabingi na bayag 'ko nito mamaya.
Kulang na lang ay murahin niya na sa isip ang babae at ang alaga nitong pusa. Kaya
ilang minuto pa siya nag tiis bago nag preno ang driver.
"Sorry."
Tang ina! Sa wakas makaka upo na rin ako.
Nag didiwang naman ang kalooban niya dahil sa wakas ay makaka upo na siya ng
maayos.
Bumaba na ang katabi niyang babae pero laking gulat niya ng ma-iwan ang pusa.
Nag aalangan siyang tawagin ang babae at nag papalit palit ang tingin sa pusa.
Napatingin siya sa mga kasakay at halos sabay sabay silang nilingon ang babaeng
nakadukdok at mahimbing na natutulog.
Huwag niyang sabihin na pusa niya ito? Hay! Ikakaunlad ba ng ekonomiya ang pag
sakay ng isang pusa sa jeep? Geez! Hayaan na nga lang. Ang mahalaga, hindi na
tatabingi ang bayag 'ko at makaka upo na ako ng ma ayos.
Inis man siya dahil sa katabi nito ang pusa ay mas ma-ayos naman na ang kalagayan
niya ngayon. Naka upo na siya ng maayos at good luck na lang talaga sa sumakay na
lalaki at tumabi pa iyon sa kaniya. Hindi naman siya makadasog ng maayos dahil baka
maipit nito ang natutulog na puting pusa kung saan ay nakahiga pa ito sa isang itim
na panyo.
Sosyal na pusa 'to. Nakasakay na nga sa jeep, may higaan pa. Takot na takot ba siya
sa germs at may pa black handkerchief pa siya. Tss!
Naasiwa siya sa katabi nitong lalaki, panay kasi ang dasog nito sa kaniya at siya
naman itong walang magawa kaya dumasog din siya at sa di ina asahan ay aksidente
niyang na tabig ang puting pusa na kinagalit nito.
"MEOW~"
Umangil iyon at galit siyang sinalubong ng asul nitong mga mata.
"Peace!"
Alanganin niyang sabi rito pero tinalikuran siya ng pusa at tumalon doon sa katabi
nitong babae na hindi man lang natinag at nanatiling tulog.
Taragis na pusa na 'yun marunong mag sungit!
Nag salubong naman na ang kilay ni Troy ng dumasog pa lalo sa tabi niya ang lalaki
na tila ba ini-ipit siya nito. Halos sakupin na nito ang hinigaan ng pusa pero mas
nagulat ito ng maramdamang may nakatutok sa tagiliran niya at kasabay nun ay ang
hiyawan ng ibang pasahero.
"Holdap 'to! Ilabas niyo lahat ng pera niyo pati cellphone."
Anak ng! Naiyot ata ako ng kamalasan at nanganganak na rin. Bwisit!
Pakiwari niya ay napaka-malas ng araw niya ngayon. Nawalan na nga siya ng legal
assistant sa law firm kanina kaya nag kagulo sa opisina, coding pa ng sasakyan niya
at mukhang male-late talaga siya ngayon at isa pang kamalasan ay ilang gabi na
siyang hindi nakakatulog ng maayos dahil tigang na tigang siya sa babaeng nakita sa
LNB na hindi niya pa rin na hahanap at ngayon naman ay na holdap pa sila.
Wala naman na gawa ang mga pasahero kung hindi ang ilabas ang mga pera nila kung
saan ay bagong sahod ang nakakarami.
Hindi naman makapalag ang mga pasaherong lalaki dahil sa dalawa ang holdaper. Ang
isa ay na sa tabi ng driver at ang isa ay ang bagong sakay na katabi ni Troy.
Habang nilalagay ng mga pasahero ang kanilang mga wallet at gamit sa isang itim na
bag ay nakatutok naman kay Troy ang isang kutsilyo.
Nanginginig ang mga kamay niyang dinukot ang wallet sa bulsa at inilagay iyon sa
itim na bag.
Sa isip nito ay kung hindi lang nakatutok sa kaniya ang kutsilyo ng lalaki ay
susuntukin niya talaga ito. Wala man siyang alam sa martial arts pero kaya naman
niyang protektahan ang sarili, ang problema ay mukhang mapapasama siya at ang
driver pag ginawa niya iyon dahil may dalang baril ang isang holdaper.
Isa pa ay kasalukuyang uma andar ang sasakyan kaya nag aalanganin siyang lumaban.
"Hoy ikaw!"
Bahagya pang napa-tayo ang holdaper sa gitna at sinipa ang paa ng katabi niyang
babae na mahimbing na natutulog.
Patuloy lang ang pag andar ng jeep at napapansin nila na papunta na ito sa isang
liblib na lugar.
"Hoy!"
Tang inang babae 'to. Hinoholdap na kami, natutulog pa rin siya.
"Hoy sabing gumising ka!"
Halatang inis na ang holdaper sa hindi pag pansin ng babae sa kaniya kasabay pa
nito ay ang iyakan ng ilang mga pasahero sa sobrang takot.
"Tumigil kayo!"
Sigaw ng isang holdaper sabay tutok nito ng baril sa kanilang lahat.
"Kuhanin mo na 'yung bag ng maka alis na at baka abutan pa tayo ng mga pulis."
Gigil na sabi ng isang holdaper kaya walang pag aalinlangan namang hinila ng isa
pang lalaki ang itim na bag ng babae dahilan para magising ito.
Halos man laki naman ang mata ni Troy ng masulyapan ang mukha ng katabi niyang
babae. Kahit naka cap ito ng itim ay hindi siya pwedeng mag kamali-- ang bilog pero
singkitan nitong mata, ang ilong nito na hindi gaanong katangusan pero manipis ang
dulo at ang mga labing iyon na ilang gabing hindi nag patulog sa kaniya.
S-Siya nga! Siya 'yung babae sa LNB. Siya 'yung kating kati 'ko ng patirikin ang
mata sa sarap.
Hindi siya makapaniwala na ang babaeng ilang beses niyang hinihintay na bumalik sa
bar ay makakasabay niya lang pala sa jeep. Tinatawanan pa siya ng mga kaibigan niya
dahil pina check pa nito ang CCTV noong gabing iyon para lang mahanap ito.
"Anong kailangan mo?"
Parang inosenteng tanong ng babae sa holdaper na siyang dahilan ng pag gising niya.
Habang si Troy naman ay napamura na lang sa isip.
Tang ina! Boses pa lang nag standing ovation na si junjun medyo bobo lang siya ng
konti. Hindi ba obvious na hinoldap na kami? Tss! Maganda na sana wala namang utak.
Hindi niya gusto maging mapang husga sa katabing babae pero na iinis siya dahil sa
sitwasyon na mayroon sila ngayon at kasalukuyan din siyang ina atake ng kalandian
nang dahil sa katabing babae at hindi niya iyon mapigilan kahit na sa gitna sila ng
peligro.
Hindi niya tuloy natiis na hagurin ito ng tingin. Mula sa mapungay nitong mata
pababa sa kabuuan nitong katawan.
Cup 36-B.. Hmm? Pwede na rin-- palalakihin 'ko na lang.
Napangis ito sa na isip at mas bumaba pa ang tingin nito pag katapos niya pag
masdan ang dibdib ng babae.
Maliit ang bewang at sakto lang ang laki ng balakang-- pwedeng pang ibabaw ang
katawan.
Napangisi si Troy sa na iisip nitong kapilyuhan na siyang dahilan ng paninikip ng
kaniyang pantalon. Hindi niya rin ma intindihan kung bakit ganun na lang ka-lakas
ang epekto sa kaniya ng babae na sa paningin niya ay naka hubad na ito gayong hindi
naman mukhang bastusin ang babae.
Maayos ang suot nitong damit na mukhang galing lamay dahil sa itim na itim ito.
Mukha rin inosente ang mukha nito na animo'y isang batang walang ka-malay malay sa
mundo.
"Holdap 'to kaya ilabas mo na lahat ng gamit mo."
Napatango lang ang babae sa holdaper bago nito binuksan ang bag at inabot sa
holdaper ang pera niya.
"Niloloko mo ba ako?"
Inis nitong sigaw ng i-abot sa kaniya ng babae ang isang katutak na barya.
"Mas mukha ka pang joker kesa sa akin." Kibit balikat nitong sagot at muling inabot
ng babae ang mga barya.
Literal naman na napa awang ang mga bibig ng ibang pasahero sa inakto ng babae.
Parang hindi kasi nito alintana ang panganib ng sitwasyon.
Habang si Troy naman ay nakangising napatitig sa babae.
Walang utak pero may pagka sira ang ulo.
Tila ba na aaliw siya sa kung paano makipag usap ang babae, sabagay ay pabalang din
ang sagot nito sa kaniya noon kaya hindi na siya dapat na gulat.
"Ano kukunin mo ba? May bente pesos rin lahat ng 'yan."
Pigil na pigil naman si Troy sa pag tawa ng kuhanin ng babae ang kamay ng holdaper
at inabot pa talaga nito ang mga barya.
Mas malaki pa baon ng mga estudyante sa pera niya.
Kung natutuwa si Troy ay na iinis naman ang mga holdaper kaya imbis na sa kaniya
nakatutok ang kutsilyo ay ibinaling iyon sa babae.
"Cellphone. Nasaan ang cellphone mo?"
Inis at galit na tanong ng holdaper.
"Wala akong cellphone."
Seryoso? Wala siyang cellphone? Tao ba siya? Unggoy nga ngayon nag ce-cellphone na,
siya pa kaya?
Tipid na sagot ng babae na kina awang ng bibig ng holdaper. Sino ba naman ang wala
pang cellphone sa mga panahon ngayon, kahit nga gradeschool ay may di-keypad na
cellphone.
"Ginagago mo talaga ako noh!"
Nagulat na lang 'yung babae ng inis na hablutin ng holdaper ang bag niya kaya pilit
itong nakipag agawan.
"Ayoko nga!"
"Ibigay mo sabi!"
"A-YO-KO!"
Ngunit higit na mas malakas ang lalaki kaya naman na agaw iyon mula sa kaniya at
nang akmang babawiin niya ito ay tinutukan pa siya ng isang holdaper ng baril.
"Akala mo maloloko mo kami. Tignan natin kung anong tinatago mo sa bag."
Nakangisi pang sabi nito.
Napakagat labi naman ang babae sa inis at tila ba nag titimpi siya sa mga sira
ulong holdaper.
Kalma lang, holdaper lang sila. Inhale... Exhale.. Inhale.. exha--
"Huw--"
Napa awang ang bibig ng babae at nag init ang magkabila niyang pisngi ng itaktak ng
lalaki ang bag niya. Halos bumulalas naman sa tawa ang ibang pasahero ng makita ang
nahulog sa loob ng bag.
Bwisit! Puro itim na panty. No doubt, black din ang suot niya ngayon.
Tuwang tuwa ang kalooban ni Troy sa nakikita na para bang sinusukat niya pa sa isip
kung gaano kalapad ang pagkababae nito, ayon sa sukat ng itim nitong panty.
Napapakanta pa si Troy ng bikini mong itim sa isip niya habang salitan ang tingin
niya sa babae at sa panty nitong nakakalat sa may sahig.
"Haaaay! Sinabi 'ko na. Wala akong cellphone at iyang bente pesos lang meron ako."
Ano bang ginagawa niya? Hindi niya ba alam na lalo niya lang ginagalit ang mga
holdaper. Tss!
Naiiling na lang si Troy, mukha kasing nakikipag talo pa ang babae sa mga holdaper
at ginagawang biro ang sitwasyon nila.
Natigilan naman si Troy at napakunot pa ang noo nito ng mapansin na malikot ang
kamay ng babae.
Doon niya lang na pansin na nag te-text ang babae na siyang kinangisi ni Troy.
Tss! Mautak din naman pala siya.
Ang totoo ay kanina pa nakapag padala ng text ang babae sa pulis kaya hindi ito
kinakabahan kaso ay mukhang napikon na nito ang holdaper kaya nasapok siya nito sa
mukha.
"Babae 'yan gago!"
Nag init ang ulo ni Troy sa ginawa ng holdaper sa babae kaya nanlaban siya pero sa
huli ay na suntok siya nito.
Hindi niya gusto makakita ng babaeng sinasaktan, pinapaligaya niya nga ang mga ito
kaya walang karapatan ang iba na manakit ng babae.
"Tara na, hayaan mo na 'yan."
Utos ng isa pang holdaper at akmang aalis na ang mga ito ng may mapansin silang
kuminang na bagay mula sa pusa.
Napangisi pa ito at napatitig sa kwintas na suot ng isang puting pusa.
"Jackpot! Ginto 'to."
Isa iyong tunay na ginto at may nameplate iyon kung saan ay nakasulat ang pangalan
ng pusa. Wala man silang na pala sa babae ay mukhang jackpot naman sila sa alaga
nitong pusa.
Kukuhanin na sana nila ang kwintas sa pusa ng tapikin ng babae ang kamay nito.
"Huwag siya!"
"Hindi kami interesado sa pusa, 'yung alahas ang gusto namin."
Nakangising sabi nito sa babae at akmang hahablutin nito ang kwintas ng pusa ng
tumalim ang mata ng babae at mabilis niyang pinilipit ang braso ng lalaki na
dahilan ng pag sigaw nito.
"Aaaaahh!"
Nagtilian ang mga pasahero at nanlalaki naman ang mata ni Troy sa gulat ng makita
ang ginawa ng babae. Akma pang babarilin ng isang holdaper ang babae ng mabilis na
tinabig ng babae ang kamay nito kaya naman pumutok iyon sa may ere na kinalakas ng
hiyaw ng ibang pasahero.
Huminto na rin ang jeep at tila ba nag kagulo ang mga sakay nito pero hindi natinag
ang babae ng tadyakan niya pa sa sikmura ang holdaper sa harapan habang pilit
niyang pinipilit ang braso ng isa pang holdaper.
Sumisigaw na bumaba ang mga pasahero at driver ng jeep habang si Troy ay na iwang
tulala sa loob.
Hindi nito malaman kung tatakbo rin ba siya pababa o tutulungan ang babae na
mukhang mas malakas pa sa kaniya.
"Bwisit! Suntukin mo!"
Utos sa kaniya nito at parang gulat na gulat niyang nilingon ang babae.
"H-huh?"
"Suntu--" Biglang nayanig ang pandinig ni Troy ng bigla na lang dumapo sa mukha
niya ang kamao ng isang lalaki.
Doon niya lang napag tanto na nakikipag buno pa rin ang babae sa mga holdaper.
Gigil na gumanti ng suntok si Troy sa isang holdaper, naiinis siya dahil sa
sinuntok siya ulit nito. Nangangamba si Troy na baka masira ang natural glass skin
niya kaya hindi siya tumigil sa kakasuntok sa gagong holdaper hanggang sa maligo na
iyon sa sariling dugo.
Sa kabilang banda ay tumalon ang pusa sa isang holdaper at tila tinulungan nito ang
babae na kasalukuyang nakikipag agawan sa baril.
Ilang beses iyong pumutok at laking pasasalamat ng babae dahil nakatutok iyon sa
ere.
"Meow~"
Iyak ng pusa ng matabig ito ng lalaki at kina init ng ulo ng babae.
"IKAW! WALA KANG KARAPATANG SAKTAN SIYA!"
Sa inis ng babae ay buong lakas niyang sinuntok ang holdaper dahilan para makatulog
ito.
Hinihingal niya namang niyakap ang pusa at naka awang ang bibig ni Troy na
nakatingin sa kaniya.
Bwisit! Sabi na nga iwasan na pagiging war freak.
Nakaramdam ng hiya ang babae sa titig ni Troy kaya isa isa niya ng pinulot ang
panty sa sahig at ibinalik iyon sa bag.
Nang matapos ay alanganin siyang ngumiti kay Troy at nag excuse pa ito habang
bumababa ng jeep at pa simpleng ibinalik ng babae ang cellphone na pag ma-may ari
ni Troy.
Hindi iyon sa kaniya, dinukot niya lang iyon sa bulsa ni Troy para makapag text sa
mga pulis at makahingi ng tulong pero wala siyang intensyon na nakawin iyon.
"Ah, muntik ka na." Bulong ng babae sa pusa habang hinihimas niya ito at nag simula
ng mag lakad palayo kasabay naman nun ay dumating na ang mga pulis kaya mas
binilisan pa ng babae ang paglalakad.
Hindi niya gusto gumawa at sumabit sa gulo dahil iyon ang bilin sa kaniya ng isang
taong naging malapit sa kaniya pero hindi rin nito mapapalagpasan na apihin ang
alaga niyang pusa at makuha nito ang nag iisang alaala niya sa taong iyon.
Napansin naman ng babae na may nakasunod sa kaniya kaya agad itong napahinto at nag
tatakang tinignan ang lalaki.
"Anong kailangan mo?"
"Ah, ano k-kasi-"
Tang ina! Bakit na uutal ako bigla?
Hindi naman kasi siya na uutal sa tuwing may ka-usap na babae, sila pa nga ang
kinakabahan at na iihi sa kilig makita pa lang ang isang Orange Troy Sarmiento pero
iba talaga ang epekto sa kaniya ng kaharap na babae.
"Pre' si Troy ba 'yun?"
"Nasaan?"
"Ayun oh!"
"Oh shit!" Bigla namang nanlaki ang mga mata ni Troy ng makita ang dalawang lalaki
na matagal niya ng tinataguan.
Kasama niya ang mga iyon noon sa club at ayaw niya na ulit ma-involve sa mga ito
kaya mabilis siyang tumalikod ng ma alala na hindi niya na pakakawalan 'yung babae.
Nag tataka naman 'yung babae ng bigla na lang siya ulit harapin ni Troy na siyang
na tigilan sa pag takbo.
"B--Hoy! Saan mo 'ko dadalhin!?"
Bulyaw nito sa kaniya ng walang pa sabing hinila ni Troy ang kamay ng babae at
sabay silang tumakbo ng mabilis.
Nag protesta ito sa ginawa ni Troy at hindi malaman kung bakit siya nito
kinakaladkad pero mas naguguluhan siya kung bakit sila hinahabol ng mga lalaki.
"Bwisit! Aabutan ka na nila." Napakagat na lang sa ibabang labi ito ng mapalingon
sa likuran na patuloy pa rin ang dalawang lalaki sa pag habol sa kanila at malapit
na silang abutan ng mga ito.
Dama naman nila ang pagod at walang paki alam sa mga nakakabunggo nila at sa mga
nasisira nilang paninda.
"Aabutan nila TAYO, hindi lang ako." Sagot naman ni Troy na nag hahanap ng ibang
malulusutan para matakasan ang mga humahabol sa kanila.
"Hindi 'ko sila kilala at ikaw lang target nila. Bitawan mo na nga ako!"
Inis na ito dahil minumura na sila ng mga tindera at tindero na dinadaanan nila at
nasisira nila ang mga paninda. Lumusot na kasi sila sa mga may prutas at gulay kung
saan ay naaapakan pa nila ang ilan sa mga ito.
"Hoy tumigil kayo! Bayaran niyo 'to!"
"PASENSYA NA PO!" Sigaw pabalik ng babae sa mga nadadaanan nila pero mukhang hindi
nakukuha sa sorry ang mga ito at nadagdagan pa ang mga humahabol sa kanila.
"Aissst! Dumami na sila! Wala ka bang ibang plano kung hindi mag marathon?"
"Meron." Napangisi si Troy ng makita ang sasalubungin nilang daan at napatingin
doon ang babae na tila hindi makapaniwala.
"H-hindi-- Hindi! Hindi!" Sinubukan nitong bumitaw sa kamay ni Troy pero mas
humigpit ang kapit nito sa kaniya.
"HINDI AKO MARUNONG LUMANGOY!"
"TALON!"
Halos sabay na sigaw nila at sabay na tumalon sa may tubig kung saan ay napabitaw
sila sa kamay ng isa't isa.
Habol hininga naman ang babae at pilit na inaahon ang ulo nito sa may tubig para
makakuha ng hangin.
Bwisit! Ang bucket list 'ko!
Singhal nito sa isip ng maramdaman nito ang kakulangan sa hangin at pang hihina na
siyang naging dahilan ng pag lubog nito sa tubig pero bago ito tuluyan mawalan ng
ulirat ay nakita niya pa ang kasamang lalaki na nakangising lumalangoy patungo sa
kaniya at sa pag lapit nito ay tuluyan ng inangkin ni Troy ang mga labi niya para
suportahan ang hangin sa katawan niya.
Nanlaki ang mata niya sa ginawa nito at sa pangalawang pagkakataon ay may nag nakaw
ulit ng halik sa isang Raine Caydence Guevara.

--- --- ---

Chapter 3
--
Chapter 3
I just woke up because of the chills that sink in inside my whole body. The feels
was so unnatural. It feels like I was in a freezer without any single piece of
cloth.
I lazily opened my eyes and I found that I'm in someone's room and it has its own
kind of ambiance, it gave you a heartily and calm feeling but a touch of man's
taste. It was a perfect combination of white and black paint and even the furniture
brought the same feeling that'll lighten up your mood.
Teka? Kwarto? Nasaang kwarto ako? Agad akong napabangon sa na isip na hindi
pamilyar sa akin ang buong silid pero mas nanlaki ang mata 'ko ng maramdaman ang
malamig na hangin mula sa aircon at doon 'ko napag tanto na wala akong kahit na
anong suot na damit.
Dahan dahan pa akong napasilip sa ilalim ng kumot para siguraduhin ang hinala 'ko
and I screamed on the top of my voice as it says it all.
"HINDI!"
"Fuck! What happened?" Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto kaya agad 'kong
ibinato ang unan sa lalaking nakatayo sa may pinto.
"What the--hey, stop! You stop! That--Oh shit!"
"DON'T YOU DARE!" Patuloy 'ko itong binabato ng mga kung ano mang na hawakan 'ko
pero hindi siya nag patinag at patuloy na lumalapit sa'kin.
"What the--shit! Stop it!"
"Stay away from me!" Singhal 'ko rito pero mabilis nitong na huli ang mga kamay 'ko
na agad 'ko ring binawi ng maramdaman na may kuryenteng dumaloy sa katawan 'ko ng
hawakan niya ako.
Anong problema? May kurtente ba siya sa katawan? Bakit para akong nakuryente?
"Huwag kang sumiga--Aw! Tang ina! Bwisit! Hayop!"
Bigla itong nag tatalon sa sakit ng sipain 'ko ito sa pagkalalaki niya. He was
about to touch me again kaya inunahan 'ko lang siya.
That jerk! Did he just--did we just--Ugggh! Hindi! Hindi pwede ito. Ang ini-ingatan
'kong hiyas! Napunta lang sa mokong na ito!
Hindi pwede!
"Bwisit! Ano bang problema mo? Is that your way of saying thank you?" Namimilipit
pa rin ito sa sakit pero wala akong paki alam sa kaniya. Kailangan 'ko ng makaalis
dito, ayoko makasama ang isang rapist na tulad niya.
"Huwag kang lalapit. Binabalaan kita!"
Pananakot 'ko rito ng maayos na itong nakatayo at lumapit sa akin. Napakapit ako ng
mabuti sa kumot ng makita 'ko itong ngumisi na parang natutuwa siya sa nangyari.
"Ohhh! Huwag mong sabihin na ini isip mong may nangyari sa atin?" Natatawa nitong
sabi na parang hindi makapaniwala.
"Rapist ka! Lumayo ka sa akin." Ano ba sa tingin niya ang iisipin 'ko kung wala
akong kahit na akong damit, kahit nga panty o bra ay wala rin.
"Unang una hindi ako rapist pero pwede rin, kung mag papa-rape ka sa akin.
Pangalawa, walang nangyari sa atin dahil kung meron man baka nakabaon pa tayo sa
kama 'ko at tirik na 'yang mata mo sa sarap."
Nakangising sabi nito na kina init ng ulo 'ko at literal na nag palaki sa mata 'ko.
Napakabalahura niya mag salita.
"Bastos ka! Napaka bastos ng bibig mo!" Bakit ba may mga lalaking ganito sa mundo?
Hindi niya ba alam na babae ang kausap niya at ang awkward nun sa side 'ko.
Kailangan niya pa ba iyon sabihin? He can tell it to me nicely, na walang nangyari
sa amin-- yet, I'm still thankful that I'm still a virgin and it never happened
with this rapist.
"Hindi bastos ang bibig 'ko. Kung bastos 'to kanina ka pa sana nakabukaka diyan at
nilalasap 'ko na 'yang katas mo. I'm a solid gentleman."
Inilagay pa nito ang kamay sa dibdib at bahagyang yumuko na akala mo nag bibigay
galang. Mukha siyang disente pero napaka bastos ng bibig niya. Napa-ingos ako sa
inakto niya sa inis.
How can a man said those things in a woman? Hindi niya ba alam na gusto 'ko ng
lumubog sa kamang ito at bigla na lang mag laho. I thought Max and Night was the
worst man with a bad mouth, but this jerk! He's the worst among the worst. Gago pa
sa gago! Bastos pa sa bastos!
"Kung walang nangyari, bakit ako nakahubad?"
Bakit ba kasi biglang humina ang memorya 'ko simula ng magpakalayo layo ako. Ilang
taon lang naman akong na wala pero pumurol na pati utak 'ko at kinalawang na rin
ang skills 'ko sa martial arts.
And it's a bad thing, simula ng mawala rin kasi ako sa ka-pulisan ay wala naman
akong ibang naging trabaho kung hindi ang maging dishwasher, sales lady at kung ano
anong maliliit na racket para lang kumita.
"Ah, hindi mo ba na aalala. Tumalon tayo sa bay kasi hinahabol tayo ng mga tao.
Nawalan ka ng malay kaya inuwi kita rito."
Pag papaliwanag nito na may halong ngisi sa mapula nitong labi at kita sa mga mata
niya ang tuwa na makita ang reaksyon 'ko.
Napa isip naman ako at na alala na ang mga sinabi niya at sa pangalawang
pagkakataon isang walking penis na naman ang nag nakaw ng halik sa akin.
Nakakagigil! Bakit ba sa dami ng lalaki sa mundo, puro sa mga salahula ako
napupunta? Wala man lang ba akong gentleman na makikilala at tutupad sa bucket list
'ko?
"Wait, ibig sabihin i-ikaw--" Aissst! Alanganin akong napatingin sa kaniya. Hindi
'ko alam kung itatanong 'ko pa ba sa kaniya kung siya ang nag hubad sa akin o hindi
na.
It was the most embarrassing moment in my life kapag nag kataon, nakita niya na ang
lahat lahat sa akin.
"Yes, I am the one who undress you. Don't worry I don't touch anything, I just
stared at it for about five minutes and it's an honour for you. Hindi mo ba alam
'yun?"
"Ikaw! Napaka-manyakis mo!" Pinipigilan 'ko ang sumabog sa inis at sobrang hiya.
Hindi 'ko alam kung gusto 'ko siyang sugurin sa inis 'ko o mas magandang tumakbo na
lang palabas.
Grabeh! Why did he do that? Nakakahiya isipin na siya pa talaga ang nakakita ng mga
iyon. Bwisit! Wala man lang babae? And for the Pete's sake at least man lang sana
ay hindi niya na tinitigan.
"Hoy abusado ka na, tinawag mo na nga akong rapist, bastos at ngayon manyakis
naman?"
Naiiling nitong isinuksok ang mga kamay sa magkabilang bulsa niya at humakbang
palapit sa akin na agad 'kong kinadasog.
"Kung manyak ako, sinukat 'ko na sana 'yang suso mo gamit 'tong palad 'ko at sana
kinalikot 'ko na 'yang hairless at pink mong puday!"
Nanlalaki pa ang mata niya pero mas nanlaki ang mata 'ko sa sinabi niya. Sumilay
naman sa labi niya ang isang mapang asar na ngisi na tila ba ina aala nito ang mga
nakita sa akin.
Hayop na lalaki 'to! Talaga bang tinitigan niya pa ako kanina? Tang ina! Parang
gusto 'ko ng mamatay ngayon din sa hiya!
"Oh by the way did you shave it?"
"Jerk!" I didn't. Sadyang wala lang iyong buhok. Nakakainis talaga siya!
"Ah, natural bang kalbo 'yun?" natatawa at mapang inis nitong tanong sa akin na
ikinabato 'ko sa kaniya ng ballpen na nadampot 'ko sa katabi 'kong lamesa.
Why I was with this man? Why I ended up lying in his bed and talking with his dirty
thoughts? Sana panaginip lang ito at magising na ako sa katotohanan. Ayoko
makakilala ang ganitong klase ng tao. Please, save me from this asshole!
"Oh, mukhang natural nga." Sabay tawa pa nito na lalong nag painit sa magkabila
'kong tainga at buong mukha.
Shit! Sana man lang kasi hindi niya na inalis ang mga underwear 'ko para may
konting mukha pa akong ihaharap sa kaniya. Hindi na ako makatingin sa kaniya ng
diretso sa sobrang hiya. No one saw me like that, wholly naked and I don't even
stare on my own body pero siya? Shit! He did! He stared at my naked body for about
five minutes. Napaka gago niya! Bwisit!
"Sana man lang, hindi mo na inalis 'yung underwear 'ko at hindi mo na tinitigan--
'y-yung h-hindi dapat tignan."
It's ok, Raine. Kalma lang, hindi niya naman hinawakan. Nakita niya lang, nakita
niya pa rin! Bwisit!
"Ah, kasi mababasa 'yung kama 'ko pag hindi 'ko inalis." Kibit balikat nitong sagot
na parang mas mahalaga pa sa kaniya na huwag mabasa ang kama niya kesa ang
kahihiyan 'ko.
Hindi lang siya bastos na manyakis, arogante rin siya. Nakakaasar siya! Ayoko na
rito. Parang awa niyo na, gisingin niyo na ako sa masamang bangungot na 'to.
Magpapakabuti na akong mamayan at tutulong na sa pag unlad ng ekonomiya.
"You can't leave that easy." Bigla namang sumeryoso ang mukha niya. Iba rin siya,
ang bilis niya mag palit ng mood.
Lumakad ito papunta sa closet at kumuha ng isang itim na T-shirt.
"You can leave like that. Your body is for my eyes only." Sabay abot nito sa akin
ng T-shirt.
Ano daw? Paanong for his eyes only? Sapukin 'ko kaya siya ng matauhan siya sa mga
sinasabi niya.
"Maligo ka na. Gamitin mo lang 'yung tuwalya 'ko pagkatapos bumaba ka. Ok?"
"Hindi na aalis na lang ako. Ibalik mo na 'yung damit 'ko."
Hindi 'ko tinanggap ang inaabot nitong damit. Kung totoo man ito, ayoko na mag
tagal na kasama ang lalaking ito.
Nakaka-suffocate!
"Haaaays! Mga babae nga naman. Sobrang tataas ng pride niyo. Can you just shut your
mouth and take a shower peacefully? Baka hindi na ako makapag pigil sa'yo at
kubabawan na kita."
Nagulat na lang ako ng inis nitong inilapag ang damit sa gilid ng kama at padabog
na lumabas ng kwarto.
Problema niya? Siya pa ngayon ang galit? Ako nga dapat itong nag uumusok sa galit
dahil sa ginawa niya. Bwisit na lalaking 'yun. Sira ulo yata siya.
Tss! Wala naman akong ibang choice kung hindi ang sumunod para na rin maka alis na
ako sa bahay na 'to.
Tumayo na ako at akmang bibitawan na 'yung kumot ng mapatalon ako sa gulat ng
biglang bumukas ulit ang pinto.
"Bilisan mo lang kung hindi papasukin kita sa banyo."
"I-- Ah, bwisit!" inis akong napasipa sa kama na 'to ng bigla na lang niya isarado
ulit ang pinto ng hindi man lang ako pinapatapos mag salita.
Grabeh! Sinong babae ang tatagal sa ganoong klase ng lalaki? Isa siyang malaking
hangal!
Hindi naman ako nag tagal sa banyo pero hindi ako makalabas ng kwarto. Napatitig
ako sa salamin at napakagat sa ibabang labi 'ko.
I wasn't feel comfortable wearing his shirt. Hindi naman dahil sa hindi talaga ako
komportable, ang ikli kasi nito sa akin. Above the knee naman siya pero pag tumuwad
ako siguradong lalabas ang pwet 'ko. Knowing na wala pa rin akong suot na kahit na
anong underwear.
Ang laki laki pa nito sa akin dahil ga-tingting lang naman ang katawan 'ko.
I don't know how long I stared at myself in the mirror without knowing that I
already chewing my lower lip.
Geez! Would I let that jerk saw me like this?
Shame on you, Raine. He already saw everything.
Napapikit ako at napahinga ng malalim.
Kaya mo 'yan, Raine. You always used to be with jerks before. Matatapos rin ang
araw na ito at hindi mo na ulit siya makikita.
Good! Just breathe and relax.
Lumabas na ako ng kwarto at literal na napa awang ang bibig 'ko sa ganda ng
bumungad sa akin.
Hindi gaanong kalakihan ang bahay pero shit! The design was really cool. Hindi 'ko
maipaliwanag pero napaka-welcoming ng dating ng bahay. Nakakamangha rin 'yung ilang
palamuti nito na nakaka relax sa mata. Hindi rin masakit sa mata ang kulay ng
bahay.
Nakangiti akong bumababa habang hindi 'ko ma iwasan ang humanga sa bahay ng lokong
'yun. In fairness naman sa kaniya, mukhang maganda ang taste niya.
"Hoy!"
"Ay palaka!"
"Ang gwapo 'ko namang palaka." Nakangising sabi nito na kina-irap 'ko sa kaniya.
Feeling ba niya gwapo siya? Yes, he had that chiselled jawline, a pair of a dark
brown almond eyes--prominent nose and the tip was small and his lips--ah, never
mind. It reminds me the kiss he stole from me but shit! His lips is soft as cotton,
smooth as water and sweeter than sugar.
Kung hindi lang siguro siya balasubas mag salita baka naiihi na ako sa kilig. Tss!
Kung ano naman kasi ang kina-gwapo niya, siya namang kina-balahura ng bibig niya.
"Tapos ka ng pagnasaan ako?"
Muntikan pa akong mahulog ng bigla na lang siyang sumulpot ng sobrang lapit sa
harapan 'ko kaya mabilis nitong hinila ang bewang 'ko.
And here we go again. The electrifying feeling that runs from the tip of my toe
upto the last thread of my hair, the heat that invades my whole body and the
tickling sensation. It was all new with me.
Bakit ganito ang nararamdaman 'ko sa tuwing nagdidikit ang mga balat namin?
Kinukulam niya ba ako?
"Did you feel it?"
"H-huh?" Nakangisi nitong inilapit ang mukha na nag palaki ng mata 'ko. I was about
to pull away when he tightened his arms around my waist.
"An electricity that runs in your veins, the heat that invades your body and
something that tickles. Did you feel it too?"
Ibig sabihin nararamdaman niya rin? Napalunok ako ng mas matitigan 'ko ang mga mata
niya. Mas maganda pala iyon sa malapitan dahil nag aagawan ang kulay nito sa
pagiging dark at light brown.
"H-hindi, bitawan mo nga ako." Pag sisinungaling 'ko rito at pakiwaring na iinis.
Ayoko ng ganitong pakiramdam, feeling 'ko anytime tatakasan ako ng katinuan pag mas
matagal 'ko pa siyang nakasama. We just met awhile ago and I shouldn't feel that
way.
"Pag binitawan kita, mahuhulog ka. Walang sasalo sa'yo."
Makahulugang sabi nito na kinataas ng kilay 'ko. Minsan na akong nag palako sa mga
mabulaklak na salita at hindi na ulit iyon mangyayari. I won't let anyone to cross
again inside my heart.
"Bibitaw ka o babaugin kita?" Mapag banta 'kong sighal dito na kinangisi niya at
tila natutuwa. Abnormal ba siya? Sinabi 'ko ng babaugin 'ko siya tapos, natutuwa pa
siya.
Psycho!
"Chillax lang miss, huwag kang masyadong wild." Dahan dahan naman ako nitong
binitawan kaya humakbang ako ng isa palayo sa kaniya bago inilahad ang kamay 'ko.
"Nasaan na 'yung mga gamit 'ko? Aalis na ako."
Napangisi lang nitong tinapik ang kamay 'ko at dumiretso pababa sa hagdan. Aiiisst!
Hindi niya ba ibabalik iyon? Wala naman siyang mapapala roon dahil puro underwear
at damit 'ko lang ang nandoon. Wala naman akong pera.
"I told you, you can't leave like that. Not so easy."
Napaingos akong bumaba na rin. Pinag t-tripan niya ba ako? Iba kasi tono ng
pananalita niya, parang may hindi siya magandang plano.
"Eh anong gusto mong gawin 'ko? Mag tumbling dito para lang maka uwi."
Nakasunod ako sa kaniya hanggang kusina at nakita 'ko pang may mga nakahaing
pagkain doon at siya nama ay umupong hinagod ako ng tingin. Tingin na akal mo
nakahubad ako sa harapan niya kaya nakaramdam ako ng kakaibang init.
"Stop staring at me! Hindi ako nakikipag biruan.Ibalik mo na ang gamit 'ko para
maka alis na ako."
"Ayoko, basa pa nga diba? Huwag kang bobong kausap. Umupo ka na lang kung ayaw mong
ikaw ang gawin 'kong tanghalian."
"Jerk! Paano mo na sasabi sa akin ang ganiyang bagay? We just met awhile ago and
you act like we knew each other for a long."
I don't know where did I got my strength to face him sa kabila ng mga kahihiyan na
ipinamumukha niya sa akin.
"I'm used on it and you should."
"Why should I? Hindi naman tayo mag kikita at ayoko ng makita ka pa ulit." Singhal
'ko sa kaniya na kinatawa naman niya.
"Ikaw lang talaga ang babaeng may lakas ng loob na sabihin sa'kin 'yan. Hindi mo ba
'ko kilala?"
"Hindi ako interesado sa katulad mo."
Gosh! Pinapalabas ng lalaking 'to ang sungay 'ko at literal na nauubos ang pasensya
'ko sa kaniya.
"Ohhh. Ang sweet mo naman." Sarkastiko nitong untag sabay tawa na tila may
kalokohan siyang na iisip.
Napairap ako rito at inis na ipinatong ang mga kamay 'ko sa lamesa at inilapit ang
mukha 'ko sa kaniya.
"Ibalik mo na ang mga gamit 'ko."
"Basa pa nga. Ano ba ang hindi mo naiintindihan doon?"
"Ah, bwisit!"
"Kung ako sa'yo umupo ka muna at kumain."
Sabay turo nito sa bakanteng upuan sa tapat niya. Napahinga ako ng malalim at
napaupo roon.
Ang laki ng bahay niya tapos ano itong hinanda niyang ulam? Hotdog at itlog?
"Hoy! Huwag mong maliitin ang ulam na 'yan. Swerte mo nga pinag luto pa kita."
"Salamat ah, nag abala ka pa?" Sabay irap 'ko rito pero teka? Did I say it? or he
just read my mind?
"Hindi ako mind reader. You're just too easy to read." Sabay kibit balikat nitong
sagot sa akin na kinatango 'ko naman.
Nagsimula na kaming kumain, kumuha ako ng hotdog at kinagat iyon bago sumubo ng
kanin ng bigla na naman siyang nag salita. Parang hindi siya na uubusan ng
sasabihin.
"Ganiyan ka ba kumain ng hotdog?"
"May problema ka?" Ngumisi itong napatitig sa akin at kahit hindi 'ko iyon
nagugustuhan.
"Masakit pag kinakagat. That's rude!" Makahulugang sabi niya na kina init ng pisngi
'ko sa inis.
"Geez! Napaka dumi ng utak mo."
"I don't have a dirty mind, I have sexy imagination."
Ok, wala yata ako magiging panama sa lalaking ito. Lahat na lang ng sasabihin 'ko
nahahanapan niya ng butas. Mabuti pang tumahimik na lang ako at huwag na siyang
pansinin.
Ipagpapasalamat 'ko na lang na buhay pa ako at nakakain ngayong araw kahit may
kasama akong utak spermcell.
"Hindi mo ba talaga aalamin ang pangalan 'ko?" Tanong na naman niya. Kalma lang,
Raine. Deadmahin mo na lang siya.
"Hoy!"
Bahala ka dumaldal diyan, wapakels ako sa'yo.
"Hoy babae! Hindi mo man lang ba aalamin ang pangalan 'ko?"
"Ano ba! Ang gulo gulo mo kumakain ako." Inagaw kasi nito 'yung kustara 'ko.
"Kinakausap kita. Sumagot ka muna."
Pansin 'ko lang, bukod sa pagiging manyakis, bastos, arogante at siraulo niya,
napaka laki niya ring epal. Sigurado walang babae ang tatagal sa klase ng pag
uugali niya.
"Bakit naman ako magkaka-interes sa'yo? Gwapo ka ba? Kahabol habol ka ba? Macho ka
ba? Hindi naman diba? Isa pa, hindi naman na tayo mag kikita ulit."
Napa awang ang bibig niya at tila nakasulat sa mukha niya na manghang mangha siya
sa mga sinasabi 'ko.
"Bravo! Bravo! Napakagaling mo, sarap mong tusukin ng tinidor sa dami ng
compliments mo." Sabay agaw nito sa plato 'ko.
"Hoy amina na 'yan kumakain ako eh."
"Ayoko! Pagkain 'ko 'to."
"Pero inalok mo 'kong kumain. Kaya amina."
Tignan mo 'tong lalaking 'to. Inaya niya akong kumain tapos babawiin niya rin.
"A-Y-O-K-O!"
"Alam mo badtrip na ako sa'yo. Problema mo ba sa'kin? Huh? Dapat ako itong
nagagalit dahil idinamay mo 'ko sa mga humahabol sa'yo tapos hinila mo pa ako
patalon sa tubig na muntikan 'ko ng ikamatay at pinaka malala doon--"
Napahinto ako sa pag sasalita ng maalala na naman ang mga nakita niya sa akin.
"Ah! Bwisit! Maka alis na nga lang! Sa'yo na mga gamit 'ko kung gusto mo!"
Tumayo na ako. Bahala na siya diyan. Hindi 'ko naman siya kilala kaya bakit ba nag
ti-tiyaga ako makipag usap sa kaniya. Wala naman siyang kwentang ka usap. Nakaka
inis at nakakagigil lang siya!
"Iiwan mo 'yung alaga mong pusa?"
Bigla akong natigilan sa sinabi nito at mabilis itong hinarap.
"Nasaan si Maxaine?"
Shit! Muntikan 'ko ng makalimutan si Maxaine. Sana ok lang siya.
"Hindi 'ko sasabihin. Bleh!"
"Aisssst! Isip bata!"
"Isip bata na marunong gumawa ng bata."
"Bwisit! Nasaan na si Maxaine." Konting konti na lang ang pasensya 'ko sa lalaking
ito at pag hindi na ako nakatiis ipapadala 'ko siya sa impyerno kung saan sinusunog
ang mga bastos na bibig.
"Pilitin mo muna ako." Mapang inis nitong tingin sa akin na kinasibangot 'ko.
Ok, Napakademonyo niya na sa paningin 'ko. Nakikita 'ko na ang dalawa niyang sungay
at ang buntot nito habang nag liliyab siya sa apoy at may dalang tinidor na
ikinakaway niya pa sa akin.
"Ok! What the hell do you want from me?"
"You." diretsong sagot nito na kinagulat 'ko.
"Ano?" Ano daw? Ako? Sira ulo ba siya.
"Ikaw ang gusto 'ko."
"Baliw ka ba? We just met awhile ago." Napangisi itong lumapit sa akin na kina
atras 'ko. Nakikita 'ko talaga ang ka-demonyohan sa mata niya.
"I know how crazy it is but I'm fucking crazy since that night we've met."
"Since the night we've met?"
Nag tatataka 'kong tanong sa kaniya. Kanina lang kami nag kita sa may jeep, kaya
ano bang sinasabi niya.
"Sa bar."
Napataas ang kilay 'ko sa sinabi niya, hindi ako nag pupunta sa bar. Masama kasi
akong nakakainom.
"Aissst! Sa Light Night Bar sa may women's comfort room, last saturday."
Parang hirap pa siyang banggitin 'yung sa CR pero teka? Sa LNB? Ibig sabihin--
Napatitig pa ako sa kaniya ng mabuti at tila sinusuri bawat detalye ng mukha niya.
"Ah! 'Yung may kahalikang beki? Ikaw nga! Haha."
"That's below the belt." Biglang sumeryoso ang mukha niya na parang hindi nito
nagustuhan ng sabihin 'ko 'yung about sa halik niya sa kapwa lalaki.
"Ooohhh.. Does it hurt your pride?" Natatawa 'ko pang tanong sa kaniya. Mukhang
nasaktan nga ang ego biya bilang lalaki sa bagay na iyon.
"Shut up or we'll fuck!"
"Chill ka lang." natatawa 'ko pa ring sabi sa kaniya. Ngayon alam 'ko na kung ano
nag papainit ng ulo sa kaniya. Siguro hater siya ng mga bakla dahil isa rin siyang
juding! Nakakatawa siya!
"So ano naman kung nag kita tayo sa LNB?"
"Pati na rin sa jeep kanina." Dagdag nito na kinatango 'ko at hindi 'ko makuha ang
gusto niyang sabihin.
"Coincidence lang 'yun. Nangyayari naman talaga 'yun." Kibit balikat 'kong sagot sa
kaniya na kinahakbang nito palapit sa akin.
Big deal pala sa kaniya na nag kita kami sa LNB at sa jeep kaya ba ayaw niya akong
paalisin agad? Pero bakit? Coincidence lang naman iyon.
"There's no coincidence in this world. It's fate but others called it destiny."
"But at the end of the day, hindi na rin tayo mag kikita pa kaya. Walang sense kung
fate o coincidence iyon."
Pero weird nga, nagkataon nga lang ba talaga na mag kita ulit kami o nakatakda
talagang makilala 'ko siya. Whatever it is, hindi 'ko siya gustong makasama
delikado ang ini-ingatan 'kong hiyas sa manyakis na 'to.
"Ok, you can go. Na sa sampayan 'yung alaga mong pusa."
"What the!" Isinampay niya si Maxaine? Ah bwisit! Hindi niya ba alam na pusa iyon?
Tinalikuran 'ko na ito ng mapahinto ako ng maalala na hindi 'ko alam kung saan ang
sampayan niya.
"Where it is?" Itinuro niya naman iyon kaya agad akong napatakbo roon.
"Maxaine!"
Sigaw 'ko ng makita itong nakasipit na animo'y karga ng nanay niya. Gagong lalaki
na 'yun. Hindi niya ba alam na pusa ito at hindi manika.
"Bakit mo siya sinampay?" Bulyaw 'ko rito ng makabalik ako sa kusina.
"Diba obvious? para patuyuin. Pasalamat ka na lang at hindi 'ko siya na-dryer."
Talaga? Balak niya pa itong i-dryer.
"Ah, utak ba talaga laman niyang ulo mo o puro lang sperm cell?"
"Ulo sa baba, oo. Kung ulo sa taas. malamang brain cells. Mag aral ka nga muna ng
biology."
Pilosopo pero animo'y walang gana nitong sagot sa akin. Kanina lang hype na hype
ang energy niya tapos biglang nag papalit sa seryoso ngayon naman wala na siyang
gana. Daig niga pa babaeng may mood swings.
"Pag aralan mo muna magkaroon ng manners. Huh!"
Tinalikuran 'ko na ito at dinapot na rin ang bag 'ko. Aalis na talaga ako at ayoko
na siyang makita pa kahit kailan. Nakakapang init ng ulo ang ginawa niya sa anak
'kong si Maxaine.
"Hindi ka pwedeng umalis."
Humarang ito sa dadaanan 'ko kaya tinignan 'ko siya sa ng masama.
"At bakit?"
"Bayaran mo muna 'yung serbisyo 'ko. I wash your clothes, I undress you, You used
my bathroom and I cook a lunch for you. Plus, the food itself."
Sabay ngiti ng ubod ng tamis at nilahad ang kamay sa akin.
"Aiiist! Babayaran kita. Mag hintay ka lang." Lalagpasan 'ko na sana ito ng higitan
niya ang braso 'ko.
"I forgot to mention na nabasag ng alaga mong pusa ang chandelier 'ko which is
worth 41,435 pesos at ang cellphone 'ko rin which worth 63,000 pesos. Kaya overall
may utang ka sa akin na 101, 435 plys 'yung serbisyo 'ko na 1,000.. Bali 102, 435.
Sige mag bayad ka na ngayon."
Nalula naman ako sa sinabi niya, kahit noong may stable akong trabaho never akong
nagkaroon ng ganoong kalaking halaga. Aaaisst! Talaga bang binasag ni Maxaine 'yung
chandelier niya at cellphone?
Patay tayo rito!
"Seryoso ka?" Pilit akong ngumiti rito pero mukhang seryoso nga siya.
"Oo naman. Wala ng libre sa mundong ito. Once you do a favor ask for something in
exchange and your cat cause a damage to my property and as a owner you are
responsible for any damages she cause."
Hindi ako makapaniwala sa lalaking ito. Anong pag iisip at prinsipyo ba sa buhay
ang meron siya?
He was not just a jerk, a psycho, an asshole. He's also a self centered man.
"Wala bang discount? Kahit fifty percent? o kaya kahit forty five percent discount?
Please?" Pinagkiskis 'ko pa ang palad 'ko at matamis na ngumiti sa kaniya. Sana
naman bigyan niya ako ng discount.
"Ok, mabait naman ako. I'll give you a discount."
"Talaga?" Oh mabuting tao naman pala siya binabawi 'ko na lahat ng sinabi 'kong
hindi maganda.
"Oo, kaya in total may utang ka na lang sa akin na--"
Please 50% mo na, mamumulubi ako nito eh.
"102,400 pesos."
"THIRTY-FIVE PESOS?"
"At least may discount."
Ah! Gago talaga siya! Nakakainis! Paano ako mag babayad? Eh bebente pesos nga lang
barya 'ko kanina.
"Kung hindi ka mag babayad ngayon. I'll take it as your debt but you have to pay
it."
Tinitigan 'ko pa siyang mabuti but I don't like how his smile turned into a smirk.
"Don't worry, may dalawa ka namang option." Ah, kahit sampong option pa parang
hindi maganda ang kutob 'ko.
Bakit kasi ngayon pa umalis ng bansa sila Night at Summer? Eh di sana hindi ako
napadpad sa lalaking 'to at kahit doblehin 'ko pa 'yung bayad 'ko, ok lang. Napaka
wrong timing naman talaga oh!
"At ano naman 'yun?" Kinakabahan man ako sa klase ng takbo ng utak niya ay wala na
akong pagpipilian. Mukhang makakasama 'ko pa siya ng matagal hanggang sa makabalik
na sila Sam.
"You'll work as my all time assistant or you'll play my game."
"What game?" Mas kinabahan ako sa klase ng ngiti niya at sa mga titig nito na nag
pabilis ng tibok ng puso 'ko sa kaba.
"Love is the name, Sex is the game. Forget the name, just play the game. If you win
the game, I'll give you the name. Wanna play with me?"
---
A/N: Who wants to play his game?

--- --- ---

Behind the Scene: Interview 1
--
RECORDING...
Interviewer: Introduce yourself first then tell me how do you define love?
Raine: Raine Caydence Guevara, former PNP member pero nag resign ako simula ng
masangkot ako sa isang gulo kaya ito, pagala gala lang kung saan saan. Love? Base
sa naranasan 'ko, love is not just about happiness and pain. Love is a matter of
responsibility and acceptance of consequence, paano mo sasabihin na nag mahal ka
'kung hindi ka handa tanggapin ang responsibilidad at consequence ng nararamdaman
mo.
Troy: Orange Troy Sarmiento, lawyer in profession, businessman in some aspect and
major in flirting and pleasing woman. Love? it's a big word for me. Tama naman
siya, it's not just about happiness and pain at hindi lang din basta handa ka sa
responsibility at consequence dapat komportable ka rin sa kaniya. Iyon bang tipo na
kaya mong hugasan ang pwet niya pag tumae siya.
Raine: I agree with him. Hindi kasi habang buhay may spark sa pagitan niyo.--- Huh?
How do I find him? He's a real jerk! Anong klase ng lalaki ang titigan mo ang
babaeng nakahubad na hindi mo man lang kilala at ang dahilan mo ayaw mong mabasa
ang kama mo? That's insane! Kaya kung itatanong mo kung anong nararamdaman 'ko,
sobra akong naiinis sa kaniya. Gusto 'ko na nga siya itali sa may riles at
pasagasaan sa MRT.
Troy: Siya? Hmmm.. She's a typical girl na maingay at nakakairitang kasama. Ah,
tungkol ba doon sa pag hubad 'ko sa kaniya. Totoo naman na ako ang nag hubad sa
kaniya. Isipin niya nga mabuti, mababasa na nga 'yung kama 'ko, magkakasakit pa
siya kung hahayaan 'ko siyang matulog na suot 'yung basa niyang itim na panty at
bra. Ako na nga itong nag mamagandang loob. Ako pa itong ginagawa niyang masama.
Raine: Huh? Sinabi niya talaga 'yon? Ang sabihin niya kamo, sadyang manyakis lang
siya. Iba naman 'yung sinabi niya sa akin, sa sinabi niya sa inyo. Hindi rin ako
maingay, hinndi 'ko lang matagalan na makasama siya.
Troy: Haaay! Gusto niya pang maging approachable ako? Wow kamo! Siya nga hindi man
lang nag thank you sa mga ginawa 'ko. Pinagkamalan pa akong rapist at tinawag pa
akong manyakis at bastos. Wala man lang siyang utang na loob.
Raine: Ako pa walang utang ng loob? Sabihin mo ang kapal ng mukha niya! Siningil
niya nga ako sa ilang oras na pag stay 'ko sa bahay niya. Ano akala niya? Hotel
'yun na lahat may bayad. Ka-bwisit siya! Wala akong dapat na ika-utang na loob sa
kaniya dahil sinisingil niya naman ako.
Troy: Wala naman talaga akong balak singilin siya. Ayoko lang talaga na umalis siya
ng bahay agad kaya 'ko lang 'yun sinabi.
Raine: Huwag kamo siya mapag balat kayo! Babalatan 'ko siya ng buhay pag nag kita
kami!
Troy: Napaka brutal talaga ng babaeng 'yun. Hindi 'ko akalain na ganun siya ka war
freak. Sana hindi 'ko na lang pala binasag 'yung chandelier at cellphone 'ko at
hinayaan 'ko na lang siyang umalis. Hoy 'wag mong sasabihin sa kaniya na sinadya
'kong basagin 'yung chandelier at cellphone 'ko. Ikaw ibabaon 'ko ng buhay. Sabihin
mo na lang sa kaniya na hindi siya maganda at flat chested din siya.
Raine: Ano? Sinabi niya na flat chested ako? Huh! Ang kapal talaga ng mukha niya!
Cup 36-B ako kaya hindi ako flat chested.
Troy: Talaga? Sakto lang pala 'yung tantiya 'ko sa tingin. Maliit pa rin kamo 'yun.
Kung interesado siyang lumaki ang dibdib niya. Tanggapin niya na kamo ang offer
'ko.
Raine: Maliit? Anong klaseng dibdib ba gusto niya? Iyon bang pwede ng isampay sa
magkabilang balikat? Manyakis talaga siya!
Troy: Ahhhyyy! Sinabing hindi ako manyakis! Sa gwapo 'kong ito paano ako magiging
manyakis. Baka siya kamo may pagnanasa sa'kin.
Raine: Taas ng tiwala niya sa sarili. Hindi 'ko talaga alam ang itatawag sa kaniya
sa dami niyang katauhan. Biruin mo willing maging rapist, manyakis, bastos,
arogan--
Troy: Halika na nga! Mag sisimula na tayo sa chapter four. Tigilan mo na kakadaldal
mo.
Raine: Bitawan mo nga 'ko. Ibubuking 'ko lang kung gaano kasama 'yang ugali mo.
Troy: Hoy! Off cam mo na 'yan ah!
Raine: Teka laaaaaaannnnng!
Troy: Bye! See you on chapter 4!
Raine: Waaaaaiiiiiitttttt!
-CUT-
A/N: Hi, I just come up with a thought of having an interview with my characters
here in Almost Mine but just for fun.That's how it goes! Lahat ng sinabi nila ay
part ng POV at ng story nila pero hindi iyon malalaman ng isa't isa kahit sinabi na
ng interviewer o halimbawa nalaman lang nila rito. It's like the other way of
expressing their POV. Sana po nagustuhan niyo!
If you want to know more about Raine, makikila niyo po siya sa Sweetest Mistake
pero kung 'yung lovelife lang niya habol niyo, proceed kayo sa special chapter ng
Sweetest Mistake part 1 and 2 po iyon. Troy naman ay present sa lahat ng story pero
di masyado malaki exposure niya. Hahaha!
Gusto niyo ba na magkaroon ng behind the scene (interview)? Love lots!
Ash

--- --- ---

Chapter 4
--
Chapter 4
"Ikuha mo ako ng kape."
"Dalhin mo 'to sa kabilang building, doon mismo sa FGC. Papirmahan mo 'yan sa head
ng legal team nila."
"Umuwi ka ng bahay at kuhanin mo 'yung mga papeles doon sa may white na cabinet."
"Idaan mo 'to sa kliyente."
"Ah, bumalik ka ulit sa bahay. Naiwan 'ko pala 'yung written complaint nung
kliyente."
"Bumalik ka sa may FGC, kuhanin mo 'yung pinirmahang dokumento at sabihin mo
basahin mabuti 'yung ini-email nila. There's a lot of misconception."
"Harapin mo na rin 'yung mga bagong kliyente after noon gumawa ka ng report. Tapos
bumalik ka sa court at kumuha ka ng clearance para sa FGC."
"Umuwi ka ulit ng bahay, naiwan 'kong nakabukas ang air-con. Patayin mo.
Pakidiligan mo na rin 'yung mga halaman bago ka umalis."
"Bumili ka ng isang iced americano, tapos pumunta ka sa PAO kuhanin mo 'yung
ililipat nilang kaso."
"Ito na 'yung kape mo at 'yung folder about doon sa rape case." Hingal na hingal
akong inilapag ang mga dala 'ko sa lamesa niya at halos iwan na ako ng puso 'ko sa
sobrang pagod. Humuhulas na rin ako sa pawis at basa na rin ang likod 'ko.
Unang araw pa lang pero gusto na ata akong patayin ng lalaking ito. Eight in the
morning kami umalis ng bahay at mag e-eleven thirty pa lang ng umaga pero nalibot
'ko na ata ang buong manila sa gawa niya.
Lawit na nga rin ang dila 'ko sa pagod, gutom at uhaw. Imagine, hindi pa ako
kumakain mula kaninang umaga.
"May iuutos ka pa ba?" Subukan mo lang talaga mag utos, tutusukin 'ko na 'yung
pinag mamayabang mong hotdog at iihaw 'ko na 'yun hanggang maging abo! Ka-bwisit!
"Ah--ayoko na pala ng iced americano ibalik mo 'to sa coffee shop at palitan kamo
ng cappuccino."
Literal na nanlaki ang mata 'ko sa sinabi niya at bumuhos lahat ng lakas at inis
'ko ng hampasin 'ko ang lamesa nito.
"Hoy! Pinaglalaruan mo ba ako?"
Bwisit! Akala ba niya hindi 'ko na pansin na kanina niya pa ako pinapagod kaka-
balik sa kung saan saan at talagang sinasadya niya iyon para sirain ang araw 'ko.
"Sinisigawan mo ba 'ko?" Seryoso ang mukha niya pero mas seryoso ako ngayon.
Naikuyom 'ko pa ang kamao sa may ibabaw ng lamesa. Bahagya pa niya iyong nasulyapan
at ngumisi na parang isang tunay na demonyo.
"Ano ngayon kung sinisigawan kita? Abogado ka diba? At sa pag kaka-alam 'ko walang
batas ang nag babawal sumigaw sa pribadong lugar."
I'm a former PNP member kaya alam 'ko rin ang batas, hindi niya ako maloloko sa mga
palusot niya. Pabor na sana sa'kin ang maging legal consultant dito sa law firm
niya at maging personal assistant pero sa ginagawa niya, ina alila niya na ako.
"Yeah, walang batas ang nag babawal na sumigaw ka pero baka nakakalimutan mo I'm
your boss at this time. Gusto mo mag demanda ako laban sa'yo. It's a verbal
harassment, mas lalaki pa ang utang mo sa akin."
FUCK! He's getting into my nerves, he's a real devil. Literal na nakikita 'ko sa
kaniya na humahaba ang sungay niya habang tumatawa na parang tunay na demonyo.
Nakakabiwisit! Napaka sama ng ugali ng lalaking ito. He really want me to suffer in
his own will. He's using my weaknesses and my eagerness to pay my debt.
I try to calm myself but deep inside, that jerk died in my bare hands. Tinataga 'ko
na ang buo niyang katawan at isa isang itinatapon sa buong panig ng mundo. Kinakain
siya ng mga uod at nag mamaka-awa siya na buhayin 'ko siya.
"If you're not comfortable working with me then let's play my game." He cocked his
eyebrow playfully and grin. He's also tapping the table smoothly with his knuckle.
I knew it! He's playing a trick on me para pumayag ako sa gusto niya. Gusto niya
'kong sumuko sa pagiging all time assistant niya para tanggapin 'ko ang isang
offer. Napaka-demonyo talaga niya.
Huminga muna ako ng malalim at pilit na ngumit ng ubod ng tamis.
"Ipapalit 'ko na po ang iced americano ng cappuccino. Baka may iuutos pa po kayo,
SIR."
Nag pipigil akong hindi sumabog and I hope he noticed how sarcastic I am.
Nakakagago! Kung pwede 'ko lang talaga siyang kalbuhin ngayon, ginawa 'ko na. Pati
'yung pinagmamalaki niyang hotdog, kakalbuhin 'ko rin at titilarin 'ko na parang
giniling! Bwisit!
"Ohhh. You're such a sweet assistant. Pagkatapos mo 'yang ipalit ng cappuccino,
palitan mo sila doon sa may labas para makapag lunch na sila. Ok?"
"As you wish, SIR."
Hindi na alis ang pekeng ngiti sa labi 'ko at ganun din ang ngiting demonyo sa
mukha niya. Inis 'kong dinampot ang kape at napapikit ako sa gigil ng nakatalikod
ako sa kaniya.
"Babalatan 'ko talaga 'yung pinagmamalaki niyang six inches." Mahinang bulong 'ko
sa sarili.
"Sweetheart, it's six inches when it's not erected but I got nine when I thrust, to
be corrected."
I bite my lower lip to control my anger to spill inside this room or worst,
talagang masasakal 'ko na siya ng buhay at makakapatay ako ng taong ubod ng libog.
Why of all people in this world ay siya pa ang nakilala 'ko? Alam 'ko maliit lang
ang earth pero imagine how many human being are there but I ended but with that
jerk.
I just can't accept the fact na pumayag ako sa gusto niya. Iyon ang pinakamalaking
ginawa 'ko.
-Flashback-
Napatitig ako sa kaniya habang patuloy lang siya sa pag tipa sa laptop at walang
humpay sa pag sasalita pero pa-ulit ulit 'kong naririnig sa isip 'ko 'yung mga
sinabi niya kanina.
"Love is the name, Sex is the game. Forget the name, just play the game. If you win
the game, I'll give you the name. Wanna play with me?"
I am actually tempted to accept his offer, to play that sex game with him but I was
taken aback ng ma-realize 'ko na hindi naman ako ganoon ka-desperada para lang
magka-jowa at mamalimos ng pagmamahal sa isang lalaki.
Yes, for the twenty-six years of existence in this world never pa akong nagka-
boyfriend. Muntikan na sana ako maging in-relationship pero biglang na udlot dahil
ako lang pala ang may gusto sa kniya at siya ay may mahal ng iba. How unlucky,
right? But it doesn't mean na mapapayag ako ng lokong 'to.
Besides, I don't want to win the heart of this jerk. Para na rin akong patay kung
habang buhay 'ko namang kasama ang demonyo, daig 'ko pa sinusunog sa impyerno pag
ang lalaking 'to ang nakatuluyan 'ko. No! Never in my vocabulary na mag kakagusto
ako sa kaniya! NEVER! NEEEEEEVAAAAAAAH!
"Hoy tinatanong kita kung anong pangalan mo?" Nagulat pa ako ng bigla na lang nito
sipain ang paa 'ko sa ilalim ng lamesa kaya kunot noo akong napanguso sa inis sa
kaniya.
"Bakit mo tinatanong?"
"Aiiissst! Paano tayo gagawa ng kontrata kung hindi 'ko alam ang pangalan mo. Buti
pa 'yung pusa kahit hindi mag salita, may nametag. Ikaw? Hinubaran na kita at lahat
lahat wala man lang akong nakitang pangalan sa katawan mo. Hmmm.. maliban sa
identity na kalb--"
"Bwisit!" Putol 'ko sa sasabihin niya at hindi na talaga ma alis ang pagkakunot ng
noo 'ko habang nakatingin sa kaniya.
Nakakahiya siyang kasama!
"So, ano nga?" Nakangising tanong ulit nito at tinignan siya na parang nag
tatanong--
You serious?
He looked back at me and gave me his answer from his facial expression.
Fucking! Serious.
"Aissst!" Inis 'kong untag ng ngumisi ito.
Napahugot pa ako ng hangin.
"Raine, Raine Caydence Guevara."
"Raine Caydence Guevara."
Patango tango pa nitong inulit ang sinabi 'ko and the way he called my name is the
weirdest thing I felt in this world, it was like the sweetest song I've heard that
I wanted to hear for the rest of my life. It makes my heart flutter and it's warm.
My knees turned into jelly and there was a butterfly around him with a little touch
of sunlight.
I never felt that way before.
Gosh! What's wrong with me? Kukunin na ba siya ni Lord kaya may liwanag akong
natatanaw sa kaniya? Oh, you're such a good almighty that you'll save me from this
jerk.
"Nakikinig ka ba?"
"Huh? Ah, ano nga 'yun?"
Napabalik ako sa reyalidad at mukhang imagination 'ko lang na kukuhanin na siya ni
Lord dahil nakangising demonyo pa rin siya sa akin. Sabi nga naman nila, matagal
mamatay ang masamang damo na katulad niya.
"I think you're about to change your mind. Ano payag ka na makipag laro?"
Matamis akong ngumiti rito habang umiiling.
"N-E-V-E-R! Mabubulok na 'yang pinag mamalaki mo pero hindi ako bibigay sa katulad
mo."
"Oh... Let's see. So here's the agreement." Isinandal nito ang likod sa may bangko
habang nakatitig lang sa akin. Naiilang ako sa kung paano niya ako tignan, hindi
'ko kasi malaman kung nakikita niya ba akong makahubad o sadyang napaka-init ng mga
tingin niya sa katawan 'ko.
"You'll stay here hanggang sa makabayad ka sa akin. Ikaw na rin ang nag sabi, wala
ka namang bahay dito o matutuluyang iba. So as a good man, I'll offer the vacant
room as your room."
Ok, alam 'kong delikado na makitira ako sa kaniya pero wala akong choice. Wala sila
Summer at wala rin akong pera. Kaya 'ko naman protektahan ang sarili 'ko at katawan
'ko sa malibog na nilalang na ito.
"Don't worry, I won't rape you unless you want me too." Nakangising sabi niya na
kina irap 'ko. Wala bang konting humbleness ang numutawi sa katawan niya? Puro kasi
siya libogness. Kagigil!
"Second, the food and other necessities pwede mo rin gamitin hanggang nandito ka sa
bahay and since we'll work together, sa akin ka na rin sumabay papasok sa law
firm."
Ohhh... may ginintuang puso naman pala siya. Libre naman pala ako sa lahat hanggang
makabayad.
"Salamat." Nakangiti 'kong sabi sa kaniya na kina-tango niya naman.
"You're welcome. Basta monthly mag babayad ka sa akin ng isang libo for
accommodation, transport, and other expenses." Nakangiting sabi nito na kinalaki ng
mata 'ko.
"H-hindi ba 'yun libre?"
"Sinabi 'ko na kanina, wala ng libre sa mundo ngayon. If you want it to be free
then you have to pay it with yourself and when I say 'yourself' it means-- you--
every inch of you, Raine."
What the fuck! Akala 'ko may ginintuang puso na siya pero may bayad lahat ng iyon?
Eh di imbis na makabayad ako sa kaniya, madadagdagan lang ang utang 'ko.
"You're impossible!"
"Yes I am because I am no other than Orange Troy Sarmiento."
-End of flashback-
I regret the day I met him. Sana hindi 'ko na lang siya nakita sa LNB at sana hindi
'ko na lang siya nakasabay sa jeep. Kung totoo man ang sinabi niya na there's no
such called coincidence in this world but fate, hindi ba napaka-malas 'ko naman
para makilala ang isang Orange Troy Sarmiento?
Damn this life! I'm so sick with it. I want to place him in a juicer and make some
fresh Orange juice. Unluckily, hanggang sa imagination 'ko na lang ima-murder ang
lalaking ito.
"Ugggghhh!" Napasabunot na ako sa inis at sa gutom. It's already eleven fifty five
at hanggang twelve lang ang policy sa lunch, meaning fifteen minutes is enough para
makakain ang lahat but I'm stuck in receiving area, wala namang dumarating na
kliyente dahil nga luch pero hindi man lang ako hinayaan ng lalaking iyon na
makasabay kumain sa ibang empleyado.
Sana naman bumalik na sila. Mamatay na ako sa gutom at kung saan ako kukuha ng pera
pambili ng pagkain, umutang na lang ulit ako sa aroganteng lalaking 'yun ng limang
libo. Umutang na rin naman ako, sagarin 'ko na tutal pinapahirapan niya naman ako.
"Grabe nabusog ako."
"Ako rin, ang sarap ng adobo nila."
"Bukas doon ulit tayo."
Agad akong napatayo ng bumukas ang pinto at niluwa noon ang tatlo 'kong kasamahan.
Tatlo sila, there were two man and one woman. They are all good looking and
presentable. Mukha rin silang kagalang galang tulad ni Troy. Oo, kagalang galang
siyang tignan pero nakakademonyo ang pag uugali niya.
"Oh, Raine. Kumain ka na. May six minutes ka na lang."
Nakangiti akong tumango sa kanila. Yeah, six minutes will be enough. Base sa
kanila, strikto si Atty. Sarmiento when it comes to work. Ayaw niya na masyadong
matagal ang break and he really meant if he said due date, he's also a
perfectionist.
And I believe on what they've said. Why? Isang araw 'ko pa lang siya nakakatrabaho
pero nakita 'ko na lahat ng iyon.
He sent me back to FGC dahil sa due date na para pirmahan iyon ng head ng legal
team nila then napansin niya pa ultimo napakaliit na pagkakamali ng mga ito sa
detalye. Kanina rin narinig 'kong sinigawan niya 'yung kausap niya sa telepono
dahil sa palpak nitong trabaho.
He's a horrible man. Hindi na ako magtataka kung marami ng tao ang isinusumpa siya.
"Babalik din ako agad." Nakangiti 'kong paalam sa kanila na kinangiti rin nila. I
took my bag and was about to leave when I heard the voice that's really getting
into my nerves.
"Raine,"
Mabigat ang paa 'kong napahinto at abot ang dasal 'ko na sana hindi niya muna ako
utusan. Nagugutom na talaga ako.
"Y-yes?" Pilit ang ngiti 'kong hinarap siya and he looks so serious.
"Just for a second." napabuntong hininga na lang ako at lantang gulay na sumunod sa
kaniya. Just for a second? Paano pa ako kakain kung five minutes na lang meron ako.
"Ano na naman ba iuutos mo? Pwede bang mamaya na lang? Gutom na talaga ako."
"Ilagay mo sa backseat 'yang mga 'yan." Sabay turo nito sa dalawang makakapal na
folder.
"Hindi mo ba kayang bitbitin 'yan?"
"Anong sense na all time assistant kita kung pagbitbit lang ng folder hindi mo
magawa."
Anong sense ng may kamay ka kung hindi mo kayang bitbitin? Gasgasin lang araw araw
kaka--
Ugghh! Bwisit!
Napasibangot na lang ako ng ihagis nito sa akin ang susi ng sasakyan niya. Hindi na
ako nag reklamo at nag madali na lang na sundin siya. Mag uubos lang ako ng oras
kung makikipag talo ako sa kaniya. May sasakyan naman siya bakit kaya hindi na lang
siya nag sasakyan nung araw na iyon? Eh di sana hindi nag tagpo ang landas namin.
Haaaays! Padabog 'ko na lang sinarado ang pintuan ng sasakyan niya ng magulat na
lang ako ng biglang may nag bukas ng pinto sa may passenger side.
"Hop in."
"Teka, kakain muna ako." Kung saan niya na naman ako papupuntahin. Sinasadya niya
talagang maubos ang oras para hindi ako makakain.
"We'll have a lunch together. Sakay na." Sabay tulak nito sa akin na kinasama ng
tingin 'ko sa kaniya.
"Wow! Napaka sweet mo." Sarkastikong untag 'ko rito ng makasakay na siya.
"I know but I am more sweeter when I--"
Agad akong napapikit at napatakip sa tainga 'ko para hindi marinig ang kabastusang
sasabihin niya.
Sa loob ng wala pang dalawang araw, mababaliw na ako sa mga sinasabi niya. Kulang
na lang ay makita 'ko siyang nakikipag talik sa kabalahuraan ng bibig niya.
Napamulat lang ako ng marinig 'ko itong tumawa at sa pag harap 'ko sa kaniya
nakakita ako ng lumilipad na paru paro sa kaniya habang may liwanag na kumikislap
sa kaniya. Para rin siyag anghel habang tumatawa at ang puso 'ko-- bakit nagwawala?
Napaiwas ako ng tingin sa kaniya at napalunok na lang. Ano bang naiisip mo Raine.
Hindi siya anghel, demonyo siya. Demonyo! Kainis kasi! Bakit ang gada ng tawa niya,
I mean, his laughter is like a sweetest lullaby.
"Bakit ba ang conservative mo? Virgin ka ba?" Literal na nanlaki ang mata 'kong
napaharap sa kaniya at nakangisi rin niya akong sinulyapan.
"Napaka--"
"Tama ako." Sabay tawa niya ulit na kina iwas agad ng mata 'ko sa hiya at inis.
"Bakit ganiyan ka makipag usap sa akin? Ako pa ngayon ang nahihiya sa'yo na dapat
ikaw ang nakakaramdam."
Sa ganitong sitwasyon dapat siya ang dapuan ng hiya pero mukhang baliktad ang
sitwasyon ako itong lumulubog sa sobrang hiya.
"Dahil ikaw si Raine."
"So what kung ako si Raine? May issue ka ba sa Raine ang pangalan?"
Nilingon 'ko na siya at nakangiti lang naman siyang mag mamaneho. In fairness naman
sa kaniya, ang ganda ng ngiti niya. He had a perfect set of teeth, maputi rin ang
mga iyon at pag ngumi-ngiti siya na-e-emphasize 'yung jaw bone niya na kahit na
sinong babae mag lalaway sa kaniya.
At hindi ako kasali doon, hindi talaga sadyang napalunok lang ako kasi nanunuyo ang
lalamunan 'ko pero hindi talaga ako kasali sa mag lalaway sa kaniya. Hindi talaga.
Hin--
Ok, sige na tanggapin na natin ang katotohanang gwapo siya. Hindi na ako magpapaka-
impokrita na i-deny iyon pero hindi naman ibig sabihin nun siya na 'yung tipo ng
lalaki na hahabulin mo. Halller! Ang pangit kaya ng ugali niya.
"Wala akong issue sa pangalang Raine. I'm just comfortable talking to a girl who
has a name of Raine Caydence Guevara. Isn't enough reason?"
Napakurap pa ako ng iang beses sa sinabi niya.
"Talaga? We've just met."
"Fuck that days we've met but I can get you wet."
"You're so full of yourself." Inirapan 'ko siya at tumawa naman siya. Tuwang tuwa
ba siya pag na iinis ako? Feeling 'ko tuloy napag lalaruan niya ako.
"Oo naman, kaya nga ako successful ngayon. Kung may pangarap ka, kailangan mong
magkaroon ng tiwala sa sarili mo dahil kung wala iyon, you'll never be on top.
You're dream will always be a dream."
Napakayuko ako ng bahagya sa sinabi niya at wala sa sariling napakagat sa ibabang
labi 'ko. Bigla ako nakaramdam ng inggit at hiya sa sarili 'ko.
Since the day I lost them especially him, I got tired of dreaming. Nagpakalayo layo
ako dahil akala 'ko mahahanap 'ko ulit 'yung sayang nararamdaman 'ko noon pero mali
ako, wala na 'yung dating tuwa sa puso 'ko sa tuwing uuwi ako sa amin dahil wala na
sila, iniwan na nila ako. At 'yung taong akala 'kong babago ng takbo ng buhay 'ko
at mag babalik ng ngiti sa labi 'ko ay itinaboy ako palayo.
Iniwan nila ako ng mag isa at may mga bagay yata talaga na gagawin lang natin mag
isa but for me, what's the sense of fighting and chasing for your dream, when you
have nothing to left and it doesn't make you happy neither.
Kasabay ng pag iwan nila at pag taboy niya sa akin ay kasama na ring nag laho ang
lahat ng pangarap 'ko.
"Hey!"
Gusto 'ko na namang umiyak, gusto 'ko ulit tumakbo palayo para kalimutan ang lahat
ng sakit.
"Hoy!"
"Raine,"
"Ah? M-may sinasabi ka?" Pasimple akong napapahid sa mata 'ko at napalingon kay
Troy.
"Ayos ka lang?"
"H-huh? Ah, oo naman. Ok lang ako." Pilit akong ngumiti sa kaniya bago ibinaling
ang atensyon 'ko sa may bintana.
"Raine,"
"Hmmm?"
"Let's get used on it."
"Huh?" Nag tataka akong napalingon sa kaniya at sakto namang huminto ang sasakyan.
Our eyes met and this time, his eyes are so pure. Hindi iyong puro kalokohan at
kabastusan lang. Tumatagos sa puso 'ko ang bawat tingin niya at bawat salitang
binibitawan niya.
"I told you that I'm comfortable with you and you should. You can tell me
everything you want and even how you feel."
Napa awang ang bibig 'ko sa sinasabi niya. Ibang Troy ba ang kasama 'ko ngayon?
Bakit parang ang bait niya? Namamalikmata ba ako?
"Se--"
"It's not free, sampong piso kada oras ng kwento mo ang ibabayad mo sa akin."
"Aaaaiiiissst! Sabi na nga eh! Bwisit ka!"
Wala talaga siyang matinong sasabihin. Lahat na lang sa kaniya may kapalit at may
bayad.
Inis 'ko na itong tinalikuran ng hilahin ako nito paharap sa kaniya.
"Biro lang. If you need someone to talk then ask for it. I'll be there."
Napatitig ako sa kaniya at mukhang seryoso naman siya ngayon. Hindi 'ko alam pero
ang gaan sa pakiramdam na makausap siya.
"Huwag kang ngingiti sa iba ng ganiyan." Nakangiti nitong itinulak ang noo ng
daliri niya bago bumaba ng sasakyan.
Ako nakangiti? Talaga ba? Nakangiti ako? Aiiist! Problema niya kung nakangiti ako?
Bawal na bang ngumiti ngayon? Napa-ingos na lang akong bumaba ng bigla na lang may
umakbay sa akin.
Feeling close talaga siya.
"Pwede ba, hindi tayo close." Angil 'ko rito at inalis ang braso niya sa balikat
'ko pero mas hinila lang ako nito palapit sa kaniya.
"Just be on it. Hindi ka ba komportable?"
Napaisip ako sa sinabi niya. Komportable? Mapag panggap na ba ako kung sasabihin
'kong 'hindi' pero ang totoo ay 'oo'.
"Hmmmm.."
"There's no sense to lie, Raine. Sinabi 'ko na madaling mabasa ang na sa isip mo."
Napangiti akong nag angat ng tingin sa kaniya.
"I'll give my answer kung ililibre mo 'ko ng lunch ngayon."
Nakangiti itong tumango sa akin.
"Sure, I'll treat you everyday basta you'll be my meal everyday."
"Aissst! Bastos ka talaga."
"Natatawa ka na ibig sabihin nun--"
"Oo na, It's weird but yes, Im comfortable with it." Mas tumamis ang ngiti nito
bago ibinalik ang atensyon sa nilalakaran namin.
Napatitig lang naman ako sa kaniya na mukhang hindi na alis ang ngiti sa labi niya.
Alam 'ko ang weird pero pag nakikita 'ko siya parang alam 'ko na agad ang na sa
isip at puso niya and yes, I'm comfortable with him. It's new, everything is new
with me and even my feelings-- I can't understand my own feelings yet, I'm enjoying
it and I want to hold and keep on it before and until it fades.
--- --- ---
Chapter 5
--
Chapter 5
It's been a week pero kung itatanong niyo kung bumait ba ang aroganteng aboGAGOng
si Troy, my answer is a big big NO. Mas malala pa siya habang lumilipas ang araw.
"Ninety- eight, ninety-nine, one hundred."
Bahagya akong natigilan at huminga ng malalim. Matalim ang tingin 'kong napatingala
kay Troy na abala sa binabasa niyang mga papeles.
"Troy, baka pwedeng mag pahinga."
Literal na hinihingal na ako at nanlalambot na rin ang balikat 'ko sa pinapagawa
niya. Pang isang daan 'ko na itong push-up at tagaktak na talaga ang pawis 'ko at
lawit na rin ang dila 'ko.
Hindi 'ko na kaya. Feeling 'ko mahihimatay na ako sa pagod at puyat.
"Additional 25 pumping." He said without a single glare.
"Seryoso ka!?"
Gulat na tanong 'ko sa kaniya na imbis bigyan ako ng break, dinagdagan niya pa ang
parusa.
Wala ba siyang puso para hindi maramdaman na pagod na ako? Nakailangan 'ko ng mag
pahinga o makainom man lang ng tubig. Malasap ang sariwang hangin at hindi makita
ang nakakainis niyang pag mu-mukha.
"Plus 10 squat thrust." Mas nanlaki ang mata 'ko sa sinabi niya. Balak niya ba
akong patayin sa exercise? Mas malala pa siya sa mga trainer 'ko noon.
"Tro--"
"I changed my mind, just give me 300 push up." walang kahit na katiting na sulyap
na sabi nito na lalong nag pa init ng ulo 'ko.
"Jeez."
Napaka insensitive niya talaga!
Napabuntong hininga na lang ako sa inis at hindi na nag reklamo, ayoko naman
madagdagan ang parusang pinapagawa niya sa akin.
"One hundred and one."
Kahit ang totoo, gusto 'ko na siyang sipain palabas ng gusaling ito.
"One hundred and two."
Ang totoo ay wala akong idea kung bakit niya ako pinapahirapan ngayon. Ang sabi
niya lang may ginawa akong mali pero kahit anong isip ang gawin 'ko ay wala ako ma
alala na may kapalpakan akong ginawa.
"One hundred and three."
Sinunod 'ko lahat ng utos niya at tama naman lahat ng ginawa 'ko dahil alam 'ko na
ayaw niya ng palpak na trabaho but look what happened-- I'm still punished by this
evil jerk.
"One hundred and four."
At lahat kami rito sa law firm sinigawan at pinagalitan niya kanina. Wala ring nag
lunch sa amin dahil sa init ng ulo niya. Oh diba? Napaka demonyo niya! Bwisit siya!
Nakakainis talaga siya!
Asar!
"One hundred and five, one hundred and six."
Kung hindi lang talaga niya itinago si Maxaine, hindi naman ako magpapaka-pagod mag
push up pero alam niyang iyon ang kahinaan 'ko kaya itinago niya sa akin ang nag
iisa 'kong anak.
My Maxaineeeee.... Don't worry, Maxaine. Mama will save you from this evil jerk.
Sinamaan 'ko ng tingin si Troy at mabilis na nag push up.
Akala mo kung sinong mabait kaninang umaga tapos bigla bigla na lang siyang naging
masungit. Daig niya pa talaga ang babaeng may mood swings.
-Flashbacks-
"Raine!"
"Hoy Raine! bumangon ka na diyan kung hindi papasukin na talaga kita."
Nakakairita na siya! Tuwing umaga na lang niya ako kinakatok sa kwarto and for his
information, three in the morning pa lang at twelve midnight na kami natulog dahil
nag marathon slash nag rush kami sa pag aasikaso ng mga nakatambak na papeles sa
law firm kahapon.
At gusto 'ko pang matulog pero nambubulabog na naman siya.
"I'm telling you, Raine, as I get in I'm gonna fuck you, so fucking hard."
Oh get lost! He always threaten me pero hindi naman niya ginagawa, hindi 'ko naman
sinasabing gusto 'ko pero alam mo 'yun, nakasanayan 'ko na ang kabastusan ng bibig
niya at hindi na ako natatakot sa kaniya. He won't do that kind of thing without my
permission, kaya naman hinayaan 'ko lang siyang kumatok ng kumatok.
Napadapa pa akong isinubsob ang mukha 'ko sa kama at tinakpan ang ulo 'ko ng unan.
Naramdaman 'ko naman na sumampa sa likuran 'ko si Maxaine at doon nahiga.
Parang ngayon 'ko pa lang din mararamdaman ang mahimbing na tulog dahil buong
linggo akong napagod kay Troy.
Dapat na ba 'kong mag bago ng isip at tanggapin na lang ang pangalawang offer?
Hindi ba iyon nakakapagod? Ano kayang feeling ng makipa--
"meow!"
"Ugghh!" Angil 'ko kasabay ang pag iyak ni Maxaine ng bigla na lang may mabigat na
dumagaan sa likuran 'ko at para itong bolang nag pagulong gulong.
"Bumangon ka na, sweetie pie. Mag j-jogging pa tayo."
Napasibangot ako sa tawag niya sa akin. Noong isang araw lang honey bunch, tapos
kahapon muffins tapos ngayon sweetie pie? Ano kaya bukas? Pandesal? Monay? Eggpie?
Tss! Nakakainis na talaga siya!
"Pwede ba umalis ka nga diyan. Ang bigat bigat mo." Tamad na tamad akong inimumulat
ang mata 'ko pero nayayanig lang ang katawan 'ko sa ginagawa ni Troy.
Napakalaki niyang tao tapos dinadaganan niya ako habang parang bata niyang
iginigilgil ang likod sa likuran 'ko.
"Magaan lang ako, gusto mo subukan?"
Oh shit! Kahit hindi 'ko siya lingunin na i-imagine 'ko na ang ngising asong si
Troy. Tono pa lang boses niya mahahalataan mo ng malibog siya. Hindi 'ko talaga
maisip kung paano ako tumatagal na kasama siya sa iisang bubong. Haaaaays!
"Babaaaaaahhraaaaaay!"
Literal na nanlaki ang mata 'ko at nagising ang diwa 'ko ng bigla na lang ako
nitong kagatin sa balikat. Tungina! Hayop na lalaki 'to!
"Putaaaaaragis ka! Ang sakit! Hayop ka!" Gigil akong napabangon at naiiyak na
hinampas si Troy sa sakit.
Kinagat niya talaga 'yung balikat 'ko at feeling 'ko matutuklapan ako ng balat sa
ginawa niya. Naiiyak na ako sa sakit pero hayop na 'to! Tinatawanan niya lang ako!
Napaka-siraulo talaga niya! Daig niya pa ang babaeng na a-abnormal dahil imbis na
humingi ng sorry ay pinisil pa nito ang magkabila 'kong pisngi.
"Hayop ka! Mamatay ako sa'yo." Nang gagalaiti na ako sa galit na maabot ang buhok
niya para masabunutan siya pero tawa lang siya ng tawa na lalo 'kong kina iinis at
kinagi-gigil.
Ganito na lang lagi ang ginagawa niya sa akin. Akala mo nakapulot siya ng manika at
lagi niya akong pinang gigilan.
"Oo, papatayin kita sa sarap. Hahaha!" Sabay kindat nito na kinasibangot 'ko.
"Ikaw papatayin 'ko!"
"Sa sarap? Mag huhubad na ba ako?" Nakangising tanong nito sa akin na binitawan ang
pisngi 'ko at akmang itataas na nito ang suot na damit ng sipain 'ko siya dahilan
para mahulog siya sa kama.
"Taragis-- ang sakit! Ang pwet 'kong matambok na yupi na ng dahil sa'yo."
Nagpipigil naman akong tumawa habang hinihimas pa rin ang balikat at pisngi 'ko.
Para kasi siyang kawawang bata na hinihimas ang pwetan niya mula sa pagkakahulog.
"Buti lang sa'yo 'yaaaaaaaaaaa! Bitawan mo 'ko! Bitawan mo 'ko! Ano ba!"
Nagulat na lang ako ng bigla na lang ako nitong binuhat na akala mo isang sako lang
ako ng bigas na isinampay sa balikat niya. Pinaghahampas 'ko ang likod nito sa
inis.
"Sige hampasin mo pa 'ko kung gusto mong mahawakan 'ko 'yang virgin mong pwet."
Sabay tawa niya na parang baliw.
My virgin pwet! Wala pang ibang nakakahawak noon kaya hindi niya iyon pwedeng
hawakan. Ang tagal 'kong ini-ingatan na madapuan ng kamay ng manyakis ang buo 'kong
katawan tapos sasalatin ng malibog pa sa pinaka-malibog? No way!
"Aray! Napaka gentleman mo talaga!" Bulyaw 'ko ulit sa kaniya ng pabalagbag ako
nitong ipinaupo sa may inidoro, buti na lang talaga ay may takip iyon.
Napansin 'ko naman na kinuha nito ang toothbrush 'ko at nilagyan iyon ng toothpaste
bago lumapit sa akin at bahagya pang umupo para pantayan ako.
"Nga-nga! Ayoko mag jogging kung bad breath ka. Sige na, say ah!"
Sibangot 'kong inagawa ang sipilyo 'ko sa kaniya.
"Hindi na ako bata para sipilyuhan mo pa at lalong hindi ako bad breath. Amuyin mo
pa oh."
Sabay hinga 'ko sa mukha niya na kinangiti 'ko. Makaganti man lang sa mga kalokohan
niya. Ipapa-amoy 'ko sa kaniya kung gaano kabango hininga 'ko pag bagong gising!
Hahaha!
"Amoy panis na laway!"
Nakasibangot pero nakangiting reklamo ni Troy. Ang gulo niya talagang ka usap.
Hindi man lang ba siya na bad trip sa amoy? Ako kasi nababahuan ako pag inaamoy 'ko
'yung hininga 'ko pag bagong gising pero siya? Bakit na gagawa niya pang ngumiti?
Ugggh! Siguro arte niya lang iyon para hindi 'ko isipin na nababahuan siya at nang
hindi 'ko na ulitin.
Tama! Pinapasakay niya lang ako. Napangisi ako sa na isip at hiningahan ulit ito.
"Amuyin mo! Huuuuhh! Bango noh?" Natatawa 'kong ipinaamoy ng ipinaamoy ang hininga
'ko sa kaniya pero dahil likas siyang abnormal ay tinawanan niya lang akong pinisil
ang ilong 'ko.
"Nakakagigil ka talaga!" Matamis pa sa asukal ang mgiti niya habang ako na itong
nakasibangot. Hindi 'ko na alam kung paano 'ko siya iinisin at paano makakaganti sa
pag sira niya sa bawat araw 'ko.
Pag nakakaisip ako ng pang bu-bwisit sa kaniya, ako lang din ang napipikon sa huli.
Tulad na lang ngayon, nakangiti pa siya samanatalang ako inis na inis na.
"Aray 'ko! Lumabas ka na nga! Sinisira mo araw 'ko." Tumayo akong tinabig ang kamay
niya at nag simula na lang mag sipilyo.
Nauubos lang oras 'ko sa pag patol sa mga kalokohan niya. Nakakinis! Bakit ba
pinapatulan 'ko ang ka-baliwan niya? Bakit nawawala 'yung utak 'ko ng dahil sa
kaniya? Bakit nakikisabay ako mga kalokohan niya? Nababaliw na rin ba ako tulad
niya?
Uggghhh! Bwisit! Bakit ba puro siya? Siya, siya, siya na lang lagi.
Ang sakit na ng ulo 'ko kakaisip kung bakit ganito ako ka-komportable na kasama
siya kahit wala pa kaming isang buwan na magkakilala.
Gumising ka Raine! Hanapin mo ang isip mo baka tuluyan kang takasan ng katinuan ng
dahil sa isang Orange Troy Sarmiento.
Isipin mo, hindi matinong nilalang ang lalaking 'yan.
"Ok, bilisan mo para makapag almusal pa tayo after mag jogging."
Kibit balikat na sabi nito at tumayo na para lumabas nang biglang manlaki ang mata
'ko sa gulat ng pisilin nito ang pwet 'ko.
"IKAAAAWW!"
Ang bilis 'kong ibinato sa kaniya 'yung shampoo kaso agad din siyang nakalabas at
isinara ang pinto.
"Faster, Raine. I'm waiting."
Hayuuuuppp! Siya na nga nakakita ng lahat lahat tapos pati pwet 'ko ngayon na pisil
niya na rin. Kainis! Ang virgin 'kong pwet na hawakan na ng manyakis na 'yun.
I don't know what will happen next as we stay together. Delikado makasama ang tulad
niya sa iisang bubong.
"Bilisan mo!"
"Sandali lang, ayaw ng tumakbo ni Maxaine."
Kanina pa kami nag j-jogging at mukhang na pagod na si Maxaine kaya nag lalakad na
lang siya. Ako rin naman pagod na, si Maxaine pa kaya?
"Ay! Bakit kasi sinama mo pa 'yang pusang 'yan?"
"Hindi siya basta pusa, anak 'ko siya at may pangalan siya."
"Bibigyan na lang kita ng anak, iwan mo na nga 'yang pusang 'yan!"
Inis na sabi nito na kinasibangot 'ko.
"Ayoko ng bulok na sperm mula sa'yo! Bahala ka diyan!" Inis 'ko siyang tinalikuran
at umuwi na kami ni Maxaine.
Bahala siya mag jogging mag isa.
"Hoy, Raine kumain ka na male-late na tayo."
"Sandali lang, pinapakain 'ko pa si Maxaine." Inilapag 'ko sa sahig ang gatas ni
Maxaine at isang piraso ng tuyo. Iyon kasi ang paborito niya.
"Uggghh! Bwisit na pusa na 'yan. Inuna mo pa 'yan kesa tikman 'yung niluto 'kong
soup?"
"Bakit? May bituka ba 'yang soup na niluto mo? Si Maxaine kasi meron."
Nakangiti 'ko pang hinimas ang katawan ni Maxaine. Lumalaki na talaga siya, noong
na pulot namin siya noon, baby pa lang siya.
"Bwisit na pusa na 'yan."
"May sinasabi ka?" Napatayo na ako ng dire-diretso ng kumain si Maxaine. Umupo na
rin ako sa tapat ni Troy na salubong ang kilay at kunot na kunot ang noo.
"Wala!" Sabay tayo nito at nag walk out, problema niya?
"Tapos ka ng kumain? Di pa ubos oh?"
"Wala na 'kong gana." Napakibit balikat na lang ako ng umalis na talaga siya.
"Letse!"
"meow!"
Sinibangutan 'ko si Troy ng makita 'kong tumapon ang pagkain ni Maxaine.
"Bakit mo sinipa?"
"Hindi 'ko sinipa!"
"Sinipa mo eh!"
"Hindi nga sabi! Bahala ka nga diyan! Itapon 'ko pa 'yan eh!"
"Hoy! Ayusin mo 'yan. Tiyaka palitan mo 'yung gatas niya."
Utos 'ko sa kaniya na kina-laki ng mata niya.
"Didilaan na ng pusa 'yan."
"Ayusin mo!"
"Ah, bwisit na pusa ka!" Padabog namang nilagyan ni Troy ng gatas ulit ang
pagkainan ni Maxaine at pinunasan ang natapon na gatas.
Susunod din naman pala siya, dami niya pang reklamo. Alam niya bang hinuhugasan 'ko
pa ang plato ni Maxaine tapos papakainin niya lang sa sahig? Tss! Siya kaya dumila
sa gatas.
Walang puso sa pusa.
"Iwan mo na nga 'yang pusang 'yan."
"Wala siyang kasama rito." Sumakay na ako sa may passenger seat at sibangot na
naman ang mukha ni Troy ng makita niya talagang karga 'ko si Maxaine.
"Iwan mo na sabi."
"Ayoko nga! Mag isa lang siya baka mapahamak."
Kahit saan naman ako mag punta lagi 'kong kasama si Maxaine. Siya na lang kasi ang
meron ako at alam 'ko rin ang pakiramdam ng mag isa, kaya nga hindi 'ko siya
pinababayaan.
"Iwan mo na sabi, magkaka-balahibo 'yung sasakyan." Reklamo niya na kinataas ng
kilay 'ko.
"Fine! Mag co-commute na lang kami."
Ang arte niya, kung ayaw niya malagyan ng balahibo ng pusa itong sasakyan niya,
mamasahe na lang kami.
"Ah, bwisit. Sige isama mo na." Pigil nito sa akin na kinangiti 'ko ng ubod ng
tamis.
"Tss! Buti pa sa pusa ngumingiti ka. May oras ka rin sa'kin."
"May sinasabi ka?" Hindi 'ko kasi masyadong narinig 'yung binulong niya dahil
masyado akong na overwhelm na mag kasama kami ni Maxaine na papasok sa law firm.
"Wala!"
Bahala siya, ang importante hindi na ako mag aalala na baka kung ano ng nangyari
kay Maxaine sa bahay.
-End of Flashback-
The whole day ng mainit ang ulo niya pagkatapos noon. Lahat talaga kami ay
sinisigawan niya.
"Three hundred!" Napasubsob na lang ako sa sahig pagkatapos ng huling push up 'ko
at napatihayang napahinga ng malalim.
Gusto 'ko na yatang mamatay sa sobrang pagod. Wala na kaming lunch tapos sobrang
pahirap pa pinapagawa niya sa akin.
"Baka pwede mo ng sabihin kung saan mo itinago si Maxaine?"
Napatingala ako kay Troy na baliktad 'kong nakikita dahil nga sa nakahiga na ako sa
sahig.
Na-ikot 'ko na 'yung buong opisina pero hindi 'ko matanawan ang anino ni Maxaine.
Inutusan niya lang akong pumunta ng court kaya iniwan 'ko si Maxaine at pag balik
'ko wala na siya.
"Hmmmm? Pag iisipan 'ko."
"Teka! Nakapag three hundred push up na 'ko."
Bigla akong napatayo sa sinabi niya kahit ramdam 'ko ang bigat ng katawan 'ko sa
pagod.
"Oo, pero wala akong sinabi na ilalabas 'ko na siya pag natapos kang mag push up."
Nakangising sagot nito sa akin na kinahina 'ko.
"Walanghiya ka! Pinagod mo lang ako!"
Sinugod 'ko ito sa inis at literal na sumampa ako sa kaniya at sinakal 'ko na siya
sa inis.
"Papatayin na kita!"
"H-hoy! H-hindi a-ako--ma-maka--hinga!"
Nang gigil 'kong sinakal si Troy. Inuubos niya na talaga pasensya 'ko. Masyado na
siyang nag e-enjoy na pag laruan ako at hindi 'ko na siya mapapalagpas ngayon.
Nagulat naman ako ng bigla nitong kinuha ang mga kamay 'ko at itinaas iyon sa ulo
'ko.
"Bitawan mo nga ako! Ano bang ngini-ngisi ngisi mo? Mukha kang asong askal!"
Nag pupumiglas ako sa pagkakahawak niya pero wala na akong lakas kaya hindi pa rin
ako nakakawala sa kaniya.
"Oh, I thought you like that position."
Sabay nguso nito pababa kaya napasunod ako ng tingin. Napalunok na lang ako sa hiya
ng mapagtanto na nakabukaka pala akong naka upo sa kaniya.
Agad akong napatayo at nag iwas ng tingin sa kaniya ng maramdaman na nag init ang
magkabila 'kong pisngi.
Lahat ng nakakahiyang bagay sa mundo nararanasan 'ko kapag kasama siya.
Nakaka-asar!
"Saan mo ba n--"
"Troy."
Natigilan ako sa pag sasalita ng bigla na lang bumukas ang pinto at niluwa noon ang
isang magandang babae.
Hindi siya gaanong katangkaran, siguro ay na sa flat five lang siya hanggang five
three pero ang ganda ng mukha niya, bilog ang mata niya at sibrang tangos ng ilong
nito, hindi rin siya maputi pero nakaka akit ang morena niyang kulay. Siya 'yung
tipong kakainggitan mo sa classroom dahil laging nagiging muse at lahat ng
classmate niyo crush siya.
"Oh, ikaw pala."
"Yeah, it's me and it's been a week since the last time na sagutin mo ang tawag
'ko."
Sabay lingon nito sa akin na kinangiti 'ko naman sa kaniya. Paano akong hindi
ngingiti kung nagagandahan ako sa kaniya. Kung lalaki lang siguro ako baka
niligawan 'ko na siya.
"And you are?" Napawi ang ngiti sa labi 'ko ng mag bago ang tono ng pananalita
niya. Pakiramdam 'ko tinatarayan niya naman ako. Parang 'yung unang beses na mag
kita kami ni Summer, girlfriend ni Night na bestfriend 'ko naman.
"R--"
"Raine, her name is Raine." Singit agad ni Troy at tumayo na rin itong napa akbay
sa akin. Inis 'ko namang pinalis ang kamay niya na lalong kinasama ng tingin nung
babae.
Mas naiilang ako ngayon sa presensya nung babae dahil para niya na akong kinakatay
sa mga titig niya.
Girlfriend ba siya ni Troy? Kung oo, nako! Hihiwalayan 'ko na si Troy dahil
masyadong malandi ang boyfriend niya. May girlfriend naman pala siya, nilalandi
niya pa ako.
Sarap talagang sapukin ng mga lalaking malalandi. Kagigil eh! Sarap pisain ng itlog
nila! Malandi!
"Baka gusto mo akong ipakilala sa kaibigan mo?"
Hinagod pa ako ng tingin ni ate girl na kinatipid ng ngiti 'kong napahakbang palayo
kay Troy.
"Hindi kami mag kaibigan."
"We're not friends."
Sabay naming sagot ni Troy.
"Oh, then?" Mukhang nag seselos siya, halata sa mukha niya at alam 'ko iyon dahil
babae rin naman ako.
"Empleyado niya 'ko."
"She's my Raine."
Sabay ulit naming tugon sa tanong nung babae pero sabay naman kaming napakunot ng
noo nung babae. Anong she's my Raine ang sinasabi niya?
Parang ang gulo yata nun at paano niya iyon na sasabi sa harap ng girlfriend niya?
"Huh!" Nag papalit palit ang tingin sa amin nung babae na hindi malaman kung sino
ang paniniwalaan.
"Ang ibig niyang sabihin--"
"Go get some rest, Raine. Mag uusap lang kami."
Putol na naman ni Troy sa sasabihin 'ko. Gusto 'ko sanang mag paliwanag pero na
isip 'ko bakit ako mag papaliwanag? Wala naman kaming ginagawang masama ni Troy.
Napahigit na lang ako ng hininga at tipid na ngumiti sa babae bago mabigat ang paa
'kong napahakbang palabas ng opisina ni Troy.
I don't know what's wrong with me but my head keep on saying that I need to stay
and listen to every single word from them. I close my eyes and take a deep breath
and smile.
You don't have to stay, Raine. He's nothing but a jerk.
Binuksan 'ko na ang pinto at lumabas sa opisina ni Troy. Nagulat pa nga ako ng
bigla na lang may mga sumubsob sa sahig pag bukas 'ko ng pinto.
"Ahehehe.." Sabay sabay nilang sabi at biglang napatayo.
"Anong ginagawa niyo?"
Tanong 'ko sa kanila ng isarado 'ko na ang pinto. Mahirap ng makita sila ni Troy,
baka masigawan na naman sila at mapagalitan kaming lahat.
"A-ano kasi--" Hindi naman malaman nito ang sasabihin kaya nilingon 'ko ang iba pa
naming kasamahan na mukhang nakikinig sa usapan namin sa loob kanina.
"Nakiki-chismis kayo sa loob noh?" natatawa 'kong tanong sa kanila na mukhang
kinagulat nila.
Akala ba nila hindi 'ko alam na kanina pa sila nakikinig sa amin ni Troy. Tuwing
papasok ako sa may loob ng opisina ni Troy, nararamdaman 'ko na lagi nilang
itinututok ang tainga nila sa pinto at lagi rin nakasunod ang mga mata nila sa
amin.
Ano pang silbi na isa akong agent noon kung simpleng kilos lang nila hindi 'ko
mapapansin. Nakakatawa! Hindi pa rin pala ako kumukupas kahit ilang taon na akong
wala sa ganoong trabaho.
"A-alam mo?"
Halos sabay sabay nilang tanong sa akin at nakangiti akong tumango sa kanila.
"Oo naman. Since day one 'ko rito, nakamasid kayo sa kung anong gagawin namin ni
Troy at kung anong pinag uusapan namin."
"A-ahehehe. Pasensya ka na, Raine. Curious lang kasi kami sa inyo."
Sabi ni attorney Carlo.
"Sa amin? Bakit naman?" Bakit sila ma c-curious sa amin ni Troy? May kakaiba ba?
"Honestly, hindi ganiyan kabait si attorney Sarmiento and to think na hindi mo siya
tinatawag na attorney, mas na c-curious kami." Singit naman ni Cheska, isang legal
consultant din dito sa law firm.
"Tama! Tiyaka ikaw lang nakaka alam ng bahay niya. Never niya sa amin sinabi ang
address niya kahit may gusto siyang iutos." Dagdag pa ni Garry.
"Korak! Kahit si Aki, hindi alam kung saan nakatira si attorney. Kaya lagi niya
kaning kinukulit sa address ng bahay." Singit ulit ni Cheska.
Nagpapalit palit ang tingin 'ko sa kanila na mukhang sinusuri pa kung anong
namamagitan sa amin ni Troy. Para silang mga hukom na tumataas taas ang kilay
habang naka-cross arm pang nakatitig sa akin.
Pero teka--Aki? Sino naman si Aki?
"Sinong Aki?" Tanong 'ko sa kanila na agad na kinalapit sa akin ni Garry at parang
bubuyog na bumulong sa tainga 'ko.
"That girl inside his office, siya si Aki."
Oh, so Aki pala ang pangalan nung babaeng maganda kaso mukhang may pagka-maldita.
Nagagandahan 'ko siya at mukha naman siyang mabait kaso bigla akong na-bother kung
paano niya ako titigan. Kulang na lang tuhugin niya 'ko ng tinidor ni Satanas.
"He's right, siya 'yung feeling girlfriend ni attorney na laging tinatanong kung na
saan si attorney Sarmiento." Lumapit na rin si Cheska sa kabilang gilid 'ko at
ginaya ang paraan ng pag bulong ni Garry.
"Sigurado ako may something sa kanila ni attorney." Bulong ulit ni Garry na
kinataas ng kilay 'ko.
Ibig sabihin hindi niya girlfriend si Aki? Pero may something? Ano 'yun? Tamang
kalandian lang?
"Hindi lang something. Sigurado ako they are having an affair." Bulong ulit ni
Cheska sa kabilang tainga 'ko.
Affair? Bakit? May isa ba sa kanila ang in relationship? May girlfriend ba si Troy?
o baka naman may asawa na siya? Shocks! Dapat na ba akong mag evacuate sa bahay
niya? Baka abutan ako ng asawa niya at mag isip pa ng kung ano ano. Ayoko naman
mapag sabihan na malandi at mang aagaw.
Never nga akong lumandi tapos maakusahan pa akong kabit? Parang mali yata 'yun.
"Tama--"
"Tigilan niyo na nga si Raine."
Sabay batok ni attorney Carlo sa dalawa at hinila ang mga ito.
"Huwag mo na silang pansinin, Raine. Curious lang kami kung bakit parang ang close
niyo ni attorney Sarmiento. Iyon lang 'yun."
Nakangiting sabi ni attorney Carlo na alanganin 'kong kinangiti. Gusto 'ko sanang
itanong sa kanila kung may asawa na si Troy, para makapag hakot na ng bagahe mamaya
bago pa ako abutan ng asawa niya, kaso nahiya naman ako dahil baka iba lalo ang
isipin nila.
"Ahehehe. Magkaibigan lang kami." Labag sa loob 'ko na sabihin na mag kaibigan lang
kami ni Troy dahil hindi naman talaga kami mag kaibigan at lalong hindi 'ko alam
kung ano kami.
Close? Close na nga ba kami masyado?
Close na bang matatawag kung sa iisang bahay kami nakatira?
Close na ba kung sabay kaming kumakain at umuuwi?
Close na ba kami kung pinapa-amoy niya na sa akin 'yung utot niya?
Close na ba kami kung pinag luluto niya ako lagi ng almusal?
Close--Ahhh! Bwisit! Ang dami niya naman kasing ginagawa na hindi 'ko rin
maintindihan.
Aaminin 'ko naman sa sarili 'ko na komportable akong kasama si Troy kahit kailan
lang kami magkakilala at kahit balahura ang pananalita niya pero ito--
Ipinatong 'ko ang kamay 'ko sa may gawing dibdib 'ko at doon 'ko naramdaman ang
mabilis na pag tibok nito pag na iisip 'ko pa lang ang pangalan ni Troy.
Hindi ka na pwedeng makawala diyan, itinali na kita, isinako na rin kita at
ikinulong sa mga rehas. Huwag mo 'kong traydurin, ayoko ng masaktan ulit at umasa
na naman sa wala, lalo na ngayon na may ibang babae sa buhay niya.
Tandaan mo, Raine.
Kindness is different from flirting and flirting doesn't mean love.
And his kindness is another way of flirting.
Tama! Pinaglalaruan lang ako ni Troy, nakikipag laro pa rin siya sa akin kahit
tumanggi na 'ko at hindi naman ako makakapayag na matalo na wala man lang ginagawa.
Kung gusto niya makipag laro, pag bibigyan 'ko siya pero sa pagkakataong ito, hindi
ako papayag na ako lang ang magiging talunan at iiyak sa huli.
If I lose, then I will never let him win the same game.
--- --- ---
Chapter 6
--
Warning: SPG
(Reader's Discretion is advised)
Chapter 6
"Hindi mo man lang na isip kung ok pa ba 'ko?"
Gusto 'ko ng matulog dahil kanina pa niya 'ko sinusumbatan sa halos isang linggo
'kong hindi pag sagot sa mga tawag at text niya.
Kanina pa kami nakaalis ng law firm pero ito pa rin siya, walang humpay sa pag
sermon.
Ito talaga ang ayoko sa mga babae, masyado silang demanding. Pag sinabi nilang
gusto nila ng ganiyan o ganito, kailangan sila agad ang masusunod.
"Troy, nakikinig ka ba?"
Gusto 'ko ng sabihin sa kaniya na hindi 'ko naman siya girlfriend para mag demand
sa akin ng oras kaso na isip 'ko, hindi pa siya pwedeng mawala, hindi 'ko pa na
papa-payag si Raine na makipag laro sa akin. Mawawalan ako ng mapaglilibangan pag
sinabi 'ko kay Aki na ayoko na sa kaniya.
Matamis akong ngumiti sa kaniya, ngiting matamis kung titignan pero ang totoo ay na
iinis na ako sa kaniya at sa kung paano niya ako diktahan.
"Still mad at me? Bumabawi naman na ako. Look, I bought your favorite tea."
Marahan 'ko pang pinisil ang malusog nitong binti na sadyang masarap isampay sa
magkabila 'kong balikat habang nilalasap ang kaselanan niya.
Bigla tuloy akong na sabik na makipag laro kay Aki dahil sa halos isang linggo na
pag tuon 'ko ng atensyon kay Raine ay hindi naman ako nakipag talik pa sa iba. Oras
naman na para bawiin 'ko ang ilang araw na pagkatigang 'ko ng dahil kay Raine.
Marahan 'kong hinaplos ang binti niya at dama 'ko agad ang panginginig ng katawan
nito sa ginagawa 'ko. Iba pa rin ang epekto 'ko sa kaniya kahit matagal na namin
itong ginagawa.
Nasa gilid naman kami kaya walang makakakita sa kung anong pwedeng gawin namin. Isa
pa ay mataas rin ang sandalan ng mga upuan dito kaya kahit ang nasa likuran o na sa
harapan namin ay hindi mapapansin ang ginagawa namin.
"T-Troy..."
Napangisi na ako ng marinig ang paos at nag susumamong boses ni Aki. The pitch of
her tone is a perfect consent for me to do whatever I want to do.
I smoothly caress her legs going up to her core and rub my thumb over her panty.
She willingly spread her thighs and moved closer to me.
Mas naging madali naman sa akin na marating ang pagkababae ni Aki, bukod kasi sa
kusa niyang ibinuka ang mga hita niya ay nakapalda rin siya.
Marahan 'kong ikiniskis ang daliri 'ko sa ibabaw ng suot nitong panty na agad
nitong kinabasa. Napangisi ako ng mapagtantong nakapikit na siya at dinadama ang
bawat pag haplos ng daliri 'ko sa kaniya.
"Hmmm.." Ungol nito ng tuluyan 'ko ng inilihis ang suot nitong panty at pinadulas
ang daliri 'ko sa pagitan ng hiwa nito.
"Ohh.. P-please.." Mabigat ang pag hinga nitong sabi habang mapungay ang mga mata
niyang napatitig sa akin.
Pakiwari akong nalungkot habang binabagalan ang pag landas ng daliri 'ko sa pagitan
hiwa niya.
"Still mad at me?"
Of course she will say no dahil kung sasabihin niyang 'oo' ititigil 'ko na ang
ginagawa 'kong pagpapaligaya sa kaniya.
"N-no.. P-please.. F-faster.. Uhmmm.. No just get inside." She ordered like she was
the boss but of course she's not 'cause I am.
Imbis na sundin siya ay binawi 'ko ang kamay 'ko mula sa pagkababae niya at uminom
na lang ng milk tea.
Bakit ba paborito ng mga babae ang milk tea? Ganoon ba sila kahilig sa mga tea tea?
Sabagay, masarap nga naman talaga ang gatas mula sa mga tea tea lalo na pag galing
sa aming mga lalaki.
"Troy?" Sibangot ako nitong tinignan pero hindi 'ko siya pinansin.
It's almost three years since she became my playmate and I know how to manipulate a
woman like her.
Sinabi 'ko na, marami ng babae ang dumaan sa buhay 'ko, matanda, bata, middle age o
kahit tomboy pa 'yan, napapatirik 'ko sa sarap at napapasakay silang lahat sa gusto
'ko.
Iisa lang naman kasi ang kahinaan nila, ang magpakita ka ng kabaitan ay sapat na
para pasakayin sila at makuha ang gusto mo.
"Labag naman sa loob mo." Pag iinarte 'ko sa kaniya.
Isang bagay pa ang natutunan 'ko sa mahabang panahon, ginagamit nila ang kahinaan
nila para mapasunod kaming mga lalaki, they are inherently stubborn, kaya bakit
hindi 'ko rin iyon gawin, diba? mukhang effective naman dahil napakapait na si Aki
sa braso 'ko at marahan na nitong hinimas ang bisig 'ko, himas na may halong
malisya at pag nanasa.
"Ok, sorry. Wala ka namang kasalanan. Ako itong nag o-over react sa kasama mong
babae kanina."
Her words are just a simple evidence to prove that she already lose this game. We
play the same game that I offered to Raine at hindi naman iyon tinanggihan ni Aki
noon.
Bukod kasi sa kailangan niya ng masasandalan sa tuwing nag aaway sila ng asawa niya
ay isa na rin si Aki sa mga naka-fling 'ko noong college. Actually, ako ang naka
first blood sa kaniya noon. Nagulat na lang nga ako ng malaman 'kong may asawa at
anak na rin siya noong magkita kami ulit.
Napatitig ako sa kaniya at kita 'ko talaga sa mga mata niya na nag seselos siya kay
Raine. Kaya ang sama ng tingin niya kay Raine kanina sa opisina. Paano pa kaya pag
nalaman niyang si Raine na ang gusto 'kong ipalit sa kaniya? Nag sasawa na rin kasi
ako sa kaniya at ginagamit niya na lang din na dahilan ang pag aaway nila ng asawa
niya para makipag-talik sa akin.
"M-mali ka ng ini isip. Hindi ako nag seselos noh! Naiinis lang ako dahil nag away
na nga kami ni Lee tapos hindi mo pa sinasagot ang tawag 'ko. Akala 'ko ba, you'll
be my shoulder to cry on? Bakit nakalimutan mo na yata."
Pagdadahilan niya. Madali lang basahin ang mga babae kaya hindi mahirap para sa
akin na makuha ang loob nila.
Hindi na ako naniniwala na nag aaway pa sila ni Lee dahil kilala 'ko ang asawa
niya. Kasama 'ko iyon sa basket ball team noong college at third party siya sa love
life ng tinaguriang Perfect Couple.
At sa pagkakaalam 'ko, sinusubukan na ni Lee na bumawi sa kanilang mag ina simula
ng tuluyan na nitong matanggap na hindi siya ang mahal ni Ai.
In short, ginagawa na lang na excuse ni Aki ang pag aaway nila ni Lee para hindi
maputol ang ugnayan sa aming dalawa.
Likas naman akong mapag bigay kaya marahan 'kong hinaplos ang pisngi niya at
matamis na ngumiti rito.
"Forgiven, let's go somewhere."
Walang pasabi 'ko itong hinila patayo at hindi naman siya nag reklamo. Agad kaming
sumakay ng sasakyan 'ko at pag upo pa lang namin ay agad naman akong sinunggaban ni
Aki ng isang mapusok na halik.
Napangisi ako sa pagiging mapusok nito. Iyon ang isang dahilan kung bakit hindi 'ko
magawang itapon si Aki kahit talo na ito sa laro namin. She's a type of a wild
woman in bed and I hope Raine will do the same pag napapayag 'ko na siya.
Hindi ako tumugon sa halik nito at bahagyang inilayo ang mukha 'ko sa kaniya.
"Troy?" Kunot noo akong tinignan ni Aki.
"Sa hotel tayo. Huwag sa sasakyan 'ko."
Inirapan niya akong itinuon ang atensyon sa may bintana.
"Bakit hindi na lang sa bahay o sa condo mo? Para hindi na tayo mag babayad."
Halata ang inis sa tono ng pananalita niya. Ipinipilit na naman niya na makarating
sa bahay 'ko na hindi 'ko gustong ipa alam sa kahit na sino.
Pwede naman akong hindi.mag bayad ng hotel kung paoayag siya na magparaos kaming
dalawa sa CR o sa tabi tabi lang tulad ng ginagawa 'ko sa ibang babae.
Pasalamat nga siya at nag ho-hotel pa kami.
"Alam mong hindi ako nag uuwi ng babae sa bahay."
Yes, she knew it. Hindi pa ako nag dala ng ibang babae sa bahay lalo na ang mga
babaeng naikakama 'ko.
Ayoko kasi na susugurin nila ako sa bahay lalo na ang ibang babae na sobramg
desperada na ati anak nila sa ibang lalaki ay ipinapaako nila sa akin. Ayoko rin
gumawa ng kababalaghan doon bilang respeto sa babaeng balak 'kong makasama habang
buhay.
Gago lang ako pero naniniwala naman ako na may babae pa ring darating sa buhay 'ko
na kasama 'kong tatanda.
"Ibig sabihin wala ka pa ring dinadalang babae doon?"
"Wala pa." I lied. Nakitulog na roon si Cyan at Sui noong nag away sila ni Lucas
pero malapit na kaibigan 'ko ang magkapatid na iyon. Nag punta na rin doon si Ai,
Erin at Summer ng mag birthday ako sa bahay.
Meaning, mga malalapit na kaibigan 'ko lang ang nakakapunta roon at exempted doon
si Raine. Iba naman kasi si Raine sa kanila,
Raine wouldn't nag like other woman.
Ibang iba siya sa mga babaeng nakilala 'ko kaya nga mas nagkakainteres akong makuha
siya. It's like a big achievement as soon as I fuck up with her.
"Good, but I can't wait." Bigla akong napa apak sa preno ng walang pasabing dinakot
ni Aki ang pagkalalaki 'ko.
Napangisi akong napatingin sa kaniya at sumilay sa maganda nitong mukha ang isang
pilyang ngiti.
Nakakapag taka talaga na hindi man lang na aakit si Lee sa asawa niya at ganoon na
lang ito ka sabik na makipag talik sa akin.
"Then do it now. Please yourself as you want."
Mapang hamon 'kong utos sa kaniya at dahil likas na masunurin ito ay mabilis niyang
inalis ang pagkakasinturon at pagakaka-zipper ng suot 'kong pants.
Dinukot din nito mula sa loob ng puti 'kong Calvin Klein ang pinagmamalaki 'kong
alaga na kanina pa handang manuklaw.
Kagat labing napatitig doon si Aki bago sinimulan nitong dilaan ang dulo nito.
Fuck! She's really good in this thing. I stared at her as she continuously licking
the tip of my cock while her hands slowly moved up and down on my whole length.
Damn! Her tongue is such a good creation in this earth. It can please every dick
with her expert tongue.
I hope Raine can do the same.
Shit! Mas nakaramdam ako ng kakaibang init at pananabik habang nakikita 'ko sa
isipan 'ko kung gaano kaganda at ka-perpekto ang katawan ni Raine. Her breast is
perfectly made for my hands and her waist--Damn! I wanna hold them with my hands
and make her ass pump into my thigh until she cum on top of me.
Napatingala ako sa na isip 'ko habang ninanamnam ang sarap na dulot ng dila ni Aki.
Alam 'kong maling isipin si Raine sa mga oras na ito dahil si Aki ang kasama 'ko
pero anong magagawa 'ko kung simula ng makita 'ko siya ay hindi na siya nawala sa
isip 'ko.
She's the best nightmare on my sleepless nights.
"Fuck!" Napahawak ako sa ulo ni Aki at walang pa sabing ibinaon sa bibig nito ang
kahabaan 'ko. Wala rin siyang reklamong isinubo ang kahabaan 'ko at mas idiniin 'ko
pa ito hanggang sa maramdaman 'ko ang lalamunan niya.
Bahagya pa itong na samid pero walang humpay pa rin ito sa pag subo sa pagkalalaki
'ko habang walang sawa naman niyang pinag lalaruan ang mga bola 'ko. Pasimple 'ko
ng pinagapang ang kamay 'ko sa likuran nito hanggang sa maabot ng kamay 'ko ang
pwetan niya.
Marahan 'ko iyong nilamutak pero lintik! Bakit bigla na lang pumapasok sa isip 'ko
ang malaman na pwet ni Raine? Iyong pwet niya na masarap pisil pisilin.
Mas nabubuhay ang init sa katawan 'ko habang patuloy na dumadaan sa isip 'ko si
Raine. Sa isip 'ko na siya ang nag papakigaya sa akin sa mga oras na ito, kung
gaano kalambot ang mga labi niya at kung gaano kasarap pag masdan ang napakaganda
nitong katawan.
Bahala na kung mali pero hindi 'ko iyon pipigilan. Ibinaba 'ko na lang ang suot na
underwear ni Aki na wala pa ring sawa sa pag taas-baba ng ulo niya.
Pinaglandas 'ko naman ang daliri 'ko sa pagitan ng pwet nito hanggang maabot 'ko
ang hiwa niya. Napangisi pa ako ng bahagya itong napa igtad kaya naman dahan dahan
'kong ikiniskis ang hinlalaki 'ko rito at mapanuksong ipinapasok ang isa 'kong
dakiri sa butas niya.
"Ooohh.." ungol nito sa pagitan ng pag subo niya sa kahabaan 'ko.
"Suck it, sweet heart."
I push her head on my cock and I can barely feel her throat on the tip of it. I
gently rubbed my thumb between her folds and slid my two finger inside her pussy.
I brush her hair with my other hand and I close my eyes as she continuously suck my
whole length and her lovely face flash on my head.
Oh! Fuck! I don't know what's wrong with me, but I'm thinking about Raine. All I
can see is her, just her, only Raine. Raine who fuck up with me, her hairless pussy
that I can lick for the whole day and night and her breast that I can suck like a
thirsty baby.
Shit! She's fucking good! I badly want her to ride on my face and make her cum on
it.
BEEEEEEEEEEEEEPPPPPPPP
"Fuck!" mabilis 'kong naitulak si Aki ng marinig 'ko ang pag busina ng saskyan mula
sa likuran namin. Letse! Istorbo naman!
Lalabasan na ako eh sa na iisip 'ko at ginagawa ni Aki. Hayop na 'yun! Abala!
Natatawa namang umayos ng pagkakaupo si Aki at ako naman itong napa-apak sa
gasolina.
"Don't worry, Troy. I'll make you cum."
Napansin 'ko pa sa gilid ng mata 'ko kung paano tuluyang hubarin ni Aki ang suot
nitong panty at bahagya niya pang ini-angat ang suot nitong palda bago gumapang
papunta sa akin.
"Huwag mo lang ibabangga."
Natatawang sabi nitong ibinuka ang hita ng maka upo ito sa ibabaw 'ko.
"Huwag mo lang iharang ang mukha mo sa daan." Nakangisi 'ko namang sagot sa kaniya
na kinangiti niya.
Hinalikan muna ako nito sa labi bago niya hinawakan ang pagkalalaki 'ko at ipinasok
iyon sa kaniya.
"Ahhmmm.. you're so big." Napakagat pa ito sa ibabang labi habang patuloy na
ibinabaon ang akin sa kaniya.
"Thank you."
Alam 'ko naman iyon. Lahat ng babaeng nakatalik 'ko ay iisa lang ang sinasabi and
I'm so flattered.
"Ohhh.. Fuck!" She scream as she push herself to my cock. She slowly moved her hips
and caress her own breast.
"Ohhhh.. F-Fuck--Shit!"
Patuloy lang sa pag indayog si Aki sa ibabaw 'ko habang nakasubsob ito sa leeg 'ko.
Patuloy lang ako sa pag mamaneho habang abala naman ang isa 'kong kamay sa
paglamutak sa pwetan niya habang ini isip na pwet iyon ni Raine.
"Ooohhh--Gahd! You're so big and---ahhh...l-long.. uggghhmmm-- c-cumming..." ungol
nito habang walang humpay na gumigiling sa ibabaw 'ko at marahan na hinahalikan ang
leeg 'ko.
Nararamdaman 'ko na ang naudlot na namumuo sa loob 'ko pero mas na una pang
kumawala ang katas ni Aki.
"Geez! I'm sorry." Sabi nito ng tuluyan ng kumawala ang mainit na likido nito na
kumalat sa suot 'kong pantalon.
Mabilis 'kong iginilid ang sasakyan at mahigpit na hinawakan ang bewang ni Aki.
"Hindi ka pwedeng tumigil dahil hindi pa ako tapos." Nakangising 'kong untag sa
kaniya at walang humpay na pina-indayog ito sa ibabaw 'ko at kasabay 'kong
sinalubong ang bawat pag indayog nito.
"Ohhh-Gosssh!" She scream as I pull off her blouse with her bra and started to suck
her nipple.
"OHH-F-FUCK!" Mas mabilis na napaindayog si Aki sa ibabaw 'ko at doon 'ko
naramdaman na konti na lang ay maabot 'ko na rin ang lurok.
I pull off my length inside her and push her down between my thighs. She had a big
boobs so she already knew what to do.
Mas ibinaba pa nito ang suot niyang bra para mas makakilos ito ng maayos at
inilagay niya sa pagitan ng malulusog niyang dibdib ang pagkalalaki 'ko bago walang
humpay nitong ini-aangat-baba ang malalaki niyang dibdib sa kahabaan 'ko.
"Lick it." utos 'ko rito kaya habang umiindayog ang dibdib niya sa kahabaan 'ko ay
dinidilaan naman nito ang ituktok nito at salitang isinusubo iyon.
Naramdaman 'ko na ang tuluyang pag kawala ng mainit na likido sa kahabaan 'ko kaya
mabilis 'kong isinubsob ang mukha ni Aki sa pagkalalaki 'ko, binayo 'ko ng mabilis
ang bibig nito hanggang sa tuluyan ng lumabas ang lahat katas 'ko sa bibig niya.
Ninamnam naman niya iyon at nakangisi pang dinidilaan ang ituktok nito.
"Let's do more." Napangisi ako sa sinabi ni Aki pero may mas importante akong dapat
gawin ngayon.
Hinila 'ko ito pa angat at iginaya ito pa upo sa kinauupuan niya kanina.
"Next time. May kailangan pa akong gawin."
Inayos 'ko na ang suot 'kong pantalon at tanaw 'ko ang inis na mukha ni Aki.
"Pero hindi pa ako tapos, Troy."
"Nilabasan ka na. Ok na 'yun." Sabi 'ko rito at kumuha ng tissue para punasan ang
nag kalat na katas ni Aki sa may pantalon 'ko.
"Seriously? Mas mahalaga pa ba 'yang gagawin mo kesa ang makasama ako?"
Mukhang na ubos na ang pasensya ni Aki ng harapin 'ko ito. Salubong na ang kilay
niya at nag kalat na rin ang lipstick niya sa gilid ng mga labi niya. Hindi pa rin
niya inaayos amg suot niyang damit kaya nakabalandra pa rin sa harapan 'ko ang
malulusog nitong dibdib.
"I did my part, Aki. Mukhang nakalimutan mo na hindi ako ang asawa mo. If you want
more then ask him to do more for you."
Inayos 'ko na ang pagkakasuot nito sa bra niya. Ako ang nag alis kaya dapat lang
din na ako ang magkabit noon. Ganoon ako kabait na lalaki.
Matamis pa akong napa ngiti kay Aki ng maayos 'ko na ang suot nitong damit at
pinunasan ang nag kalat na lipstick sa labi niya.
"T-Troy," Marahan 'kong tinapik ang balikat niya at diretsong sinalubong ang bilog
na bilog nitong mata na parang gusto ng umiyak.
May kinuha naman ako mula sa back seat at inabot iyon sa kaniya.
"Happy Birthday." Kita ang tuwa sa mata ni Aki at parang hindi ito makapaniwala na
may regalo ako sa kaniya.
"N-na-alala mo?" Nakangiti akong tumango rito kahit ang totoo ay hindi 'ko naman
talaga alam na ngayon ang birthday niya.
Tumawag lang sa'kin si Rye kanina at nabanggit nito sa akin na mag kasama si Ai at
Lee para mag handa ng birthday surprise kay Aki kaya agad 'kong inutusan si Cheska
na bumili ng kahit na anong regalo para sa babae.
Hindi 'ko rin alam kung anong laman ng regalo na ibinigay 'ko sa kaniya. Basta may
regalo. Ok na 'yun. Maalala mo nga lang masaya na sila eh, may regalo pa kaya?
"Thank you, Troy! Akala 'ko talaga nakalimutan mo na."
Sabay yakap nito sa akin ng mahigpit at bakas ang sobrang tuwa sa mukha niya.
Ganiyan ang mga babae, maalala mo lang ang espeyal na araw sa kanila, masaya na
sila. Kahit ang totoo, hindi mo talaga na alala.
Try to pretend you remember everything and let them feel that they are special.
Sapat na iyon para pangitiin sila. Hindi naman ako ganoon kasama kaya masaya pa rin
ako na makita siyang masaya though it's not a big deal with me dahil wala naman
akong feelings para sa kaniya at lalong hindi naman ako ang boyfriend niya but if
you really love someone, at least try to understand what woman likes and wants in
their life, sensitive naman ako sa feelings ng mga babae.
"Of course! Paano 'ko makakalimutan ang espesyal na araw mo."
Bumitaw na ako sa pagkakayap sa kaniya at matamis na ngumiti kay Aki.
"May regalo ka na, na busog pa kita." Sabay kindat 'ko rito na kinapula ng mag
kabila niyang pisngi ng ma alala kung paano siya na busog ng kinain niya kanina.
"Puro ka talaga kalokohan."
Pabiro pang hinampas ni Aki ang braso 'ko at abot langit ang ngiti nitong nakatitig
sa regalo. May tiwala naman ako sa taste ni Cheska sa pag pili ng regalo dahil
palagi 'ko naman siyang inuutusan pag may ganitong sitwasyon.
"Sige na. Umuwi ka na. Malay mo may inihandang surprise si Lee."
Meron naman talaga kaya nga hindi ako naniniwala sa kaniya na nag away silang mag
asawa.
Napakagat pa ito sa ibabang labi niya na parang na guilty sa pag sisinungaling niya
sa akin. Hindi 'ko naman pinahalata na alam 'ko ang totoo kaya ini-angat 'ko ang
mukha nito para salubungin ang mga mata niya.
"I think he can give you a hot steamy night for your birthday."
I try to lighten up her mood. Ang gulo lang din kasi ni Aki, obvious namang may
feelings pa siya sa asawa niya pero dikit pa rin siya ng dikit sa akin. Alam niya
namang mahina ako sa tukso kaya pinag bibigyan 'ko siya.
At the end, hinatid 'ko na lang siya malapit sa kanila. Hindi 'ko siya pwedeng
ihatid sa mismong bahay nila dahil baka makita kami ni Lee at magduda sa amin.
Nabanggit na rin kasi sa akin ni Rye na nag dududa na si Lee sa madalas na pag
kawala ni Aki at sa gabing gabi nitong pag uwi. Hindi 'ko naman masabi sa kanila na
ako ang kasama ni Aki sa mga oras na iyon habang sarap na sarap siya sa ginagawa
namin.
Ayoko naman masuntok ni Lee at ayoko masira ang reputasyon 'ko bilang isang
abogado. I just can't refuse her because she's the one who initiate things between
us.
"Si Raine?"
Tanong 'ko agad sa kanila ng makabalik agad ako sa law firm. Wala akong mahalagang
gagawin ngayon, sinabi 'ko lang iyon kay Aki para makabalik agad ako at makita si
Raine.
Nakita 'ko kasi kanina na mukhang hindi maganda ang pakiramdam niya pagkatapos
niyang mag push up. Somehow, nakaramdam ako ng guilty kanina pero hindi 'ko iyon
pinaramdam at gusto 'ko isipin niya na sobra akong na iinis.
Sino ba naman kasi ang hindi maiinis kung buong araw ay siya ang inaasikaso 'ko
pero ang atensyon niya ay na sa pusa.
Nang gigil na ako sa pusang iyon at gusto 'ko ng itapon, pasalamat siya at
itinambak 'ko lang siya sa may back seat ng sasakyan, balak 'ko nga sana iyon
ikulong sa may compartment kaso baka hindi makahinga at mamatay.
Isip niyo naman kung gaano ka-swerte ang pusang iyon, siya na nga katabi ni Raine
sa pag tulog, pati kasabay sa pag kain siya pa rin at pati sa pag jogging, kasama
pa rin namin.
Lahat na lang ng atensyon ni Raine na sa kaniya na. Oh diba? Swerteng pusa. Tss!
"Nasa quiet room po." Sagot naman ni Garry na agad 'kong kinatango at tinungo ang
quiet room.
Pag bukas 'ko naman ng pinto ay agad na bumungad sa akin ang nakadapang si Raine sa
may sofa.
Para siyang palakang nakadapa habang nakalaylay ang mga kamay at mga binti nito sa
magkabilang gilid at subsob ang mukha.
Napailing na lang akong lumapit sa kaniya. Wala talaga siyang ingat, hindi niya ba
na isip na ang sagwa ng itsura niya? Na pwedeng pwede siyang gahasain sa posisyon
niya.
Hinila 'ko pa ang damit nito pababa ng mapansin na naka angat iyon at lumilitaw ang
likuran niya.
napatitig rin ako sa kaniya at hindi mapigilan ang mapangisi ng makita ang laway
nitong tumutulo habang malakas na nag hihilik.
Seryoso? Babae ba siya? Ang lakas niya na ngang mag hilik, tulo laway pa siya. Ang
sagwa niyang tignan.
Nakatitig lang ako sa kaniya at ngayon 'ko lang napag tanto na kulay dark brown
pala ang kilay at pilik mata niya. Manipis lang ang kilay niya at wala rin siyang
kahit na anong kolorete sa mukha. Napakasimple lang niya at walang arte.
Maingay din siya at weird. Kakaiba talaga siya sa lahat ng nakilala 'kong babae.
Hindi 'ko alam kung gaano ako katagal na nakatitig sa kaniya hanggang sa unti
unting dumilat ang mga mata niya.
Napangisi akong sinalubong ang mapupungay nitong mata na biglang tumalim at walang
pasabi akong sinapok sa mukha.
"Problema mo?" Angil 'ko sa kaniya ng muntikan ng tumabingi ang mukha 'ko sa ginawa
niya. Wala naman akong ginagawang masama pero kung sapukin niya na lang ako ay
ganun ganun na lang.
Napaka-brutal niyang babae. Akala niya ba magaan ang kamay niya? Nayayanig kaya ang
utak 'ko sa tuwing sinasapok at sinusuntok niya ako.
Nagdududa na tuloy ako kung babae ba talaga siya o transgender eh. Tss! Siga rin
kasi siyang mag lalad hindi tulad ng ibang babae.
"Saan mo tinago si Maxaine!?"
Inis at galit itong umupo at talagang sinipa niya pa ang binti 'ko dahilan para
mapa upo ako sa sahig.
Kung hindi lang talaga siya babae, kanina 'ko pa siya na suntok. Napaka-brutal niya
sa'kin.
Abnormal!
"Bakit 'ko sasabihin sa'yo?"
Mukhang pikon na talaga siya at mas gusto 'ko pa siyang bwisitin.
Ang bilis niyang ma-asar at nakakatuwa siyang pag masdan pag nag sasalubong ang
kilay niya. Nawawala ang mukhang inksente niyang mukha at nag ta-transform siya
bilang isang nakakatakot na halimaw.
Kaya mas naaliw akong bwisitin siya araw araw.
"Seryoso ako, Troy. Hindi ako nakikipag laro sa'yo. Ilabas mo na si Maxaine."
Wala sa sarili pa siyang napakagat sa ibabang labi niya at mukhang wala siyang idea
na naaakit lang akong halikan siya sa ginagawa niya. Nasasabik lang akong
maramdaman ulit ang malambot niyang labi.
Nakakainis isipin na hindi man lang tumatalab sa kaniya ang mga ngiting tinitilian
ng mga babae at ang kindat na makalaglag panty.
"I don't want to play with your games, Troy. Tumanggi na ako, diba? Bakit mo ba 'to
ginagawa? Bakit pati si Maxaine idinadamay mo?"
"Iyan ba ang tingin mo?" Para itong batang napatango na kinangisi 'ko.
One thing I like about her is her innocence. Siya 'yung tipo ng babae na madumi ang
isip pero inosente sa kilos at gawa.
Kung baga, advance siyang mag isip. No wonder, galing siya sa in service kaya naman
kayang kaya niyang maki sakay sa mga kalokohan at trip ng iba.
"Hindi ako tanga para hindi malaman na pinapasakay mo ako sa mga ginagawa mo."
Mas lumapad ang ngisi sa labi 'ko ng manlaki ang mata niya sa inis sa akin. Mas nag
e-enjoy tuloy akong pag masdan siya.
Yes, I'm still playing with her but it doesn't mean na hindi totoo lahat ng
pinakita 'ko sa kaniya.
What I did for her is real, everything that came out from my mouth is true and I'm
sincere in everything that she can read in my eyes.
"Kung iyan ang paniniwala mo, sige lang. Ayoko naman pilitin ka sa bagay na ayaw
mong paniwalaan."
Nakangisi 'kong pinitik ang noo niya na kinasibangot nito ng husto.
"Troy naman kasi.."
A simple words from her worth a million in my ears. Hindi 'ko maintindihan kung
bakit ilang salita lang ang namutawi sa labi niya, naiintindihan 'ko na agad.
I knew a lot about woman but ut takes time for me to understand each of them. Iyon
bang kinabisado 'ko muna buong libro ng revised penal code para lang maintindihan
ang mga babae pero siya, isang tingin 'ko pa lang alam 'ko na agad kung anong gusto
niyang sabihin.
"Haaays! Kung gusto mo siyang makita pag hirapan mo."
Tumayo na ako at napansin 'ko naman na bahagya siyang na payuko. Hindi 'ko
maintindihan kung bakit ganoon na lang kahalaga sa kaniya ang pusang iyon.
Dahil ba sa wala siyang ibang pamilya? I made my own research about her at doon 'ko
lang nalaman na wala na siyang ibang pamilya after niyang makaligtas sa sunog, two
years na rin siyang wala sa PNP at wala rin akong ibang nakitang record tungkol sa
malalapit nitong kamag anak o kaibigan.
No one knows her, parang hindi siya nag e-exist sa mundo dahil sa lahat ng pinag
tanungan 'ko, walang ibang nakakakilala sa kaniya.
She's a total mess, kaya siguro malapit din ang loob 'ko sa kaniya ay dahil halos
parehas kami ng pinagdaanan sa buhay. Ang pinagkaiba lang namin, I did my best para
makaahon sa hirap at siya? Mukhang sumuko na siyang mangarap para sa sarili niya.
"Kung gusto mo ang isang bagay, pag hirapan mo. Huwag mong sukuan at gawin mo lahat
kahit iyon pa ang pinaka masamang paraan sa paningin ng iba."
I saw in her eyes how she gave up her life.
Sino ba namang matinong babae ang nabubuhay na wala man lang dala na kahit na ano,
all she had in her pocket is twenty pesos and her black undies inside her bag and a
white cat.
Oh diba? Kung hindi 'ko pa siya binilhan ng mga damit, wala siyang susuutin. Gusto
'ko sana iyon kaso pag lumabas kami, may ibang makakakita sa katawan niya kaya
kahit labag sa loob 'ko. Binilhan 'ko na rin siya ng mga damit.
Daig niya pa ang pulubi.
Tinalikuran 'ko na siya at hahakbang na sana ako pa alis ng hilahin nito ang
laylayan ng damit 'ko.
Napalingon ako sa kaniya at napataas ang isang kilay. Tinignan 'ko ito na nag
tatanong kkunganong kailangan niya at nang mag angat ito ng tingin ay hindi 'ko
mapigilan ang mapangisi ng makita sa mata ni Raine ang pag dadalawang isip.
She had a second thought of accepting my second offer. Hindi na masama, at least
sumagi sa isip niya na tanggapin iyon.
"A-A--"
Bigla na lang siyang nag iwas ng tingin at hindi 'ko malaman kung bakit kusa na
lang din akong napangiti sa ina akto niya. I found her cute in her own way.
"Kung wala kang sasabihin. Babalik na ako sa opisina."
Hinawakan 'ko na ang kamay nito para alisin sa pagkakahawak sa damit 'ko ng mas
humigpit ang pagkakahawak niya rito.
"Naisip 'ko, hindi ba ako masyadong lugi kung tatanggapin 'ko offer mo? I mean, if
I lose, you got what you want but If I won, you still get it and the only thing I
got is your heart pero paano kung ayoko sa'yo? Wala man lang ako mapapalang iba.
Unfair 'yun. Lalo na kung ikaw lang ang premyo, parang hindi worth it."
Natawa ako sa sinabi niya. Siya lang ang nakaisip na lugi siya sa inalok 'ko sa
kaniya at nag isip na hindi worth it na mabihag ang puso 'ko.
"Hindi mo ba alam kung ilang babae na ang nag hangad na maangkin ang puso 'ko tapos
sasabihin mo na hindi worth it?"
"Hindi ako sila at hindi rin ako interesado sa'yo."
Mabilis na sagot nito na kina-awang ng bibig 'ko sa gulat. Hindi ba talaga siya
interesado sa akin? o naakit man lang?
Tumayo na ito at seryosong sinalubong ang mga mata 'ko na hindi maalis sa kaniya.
"Kaya bigyan mo 'ko ng mas magandang benefits para mapa oo mo ako. Ikaw na rin ang
nag sabi, wala ng libre sa mundong 'to."
Napangisi akong napatitig sa kaniya. Mukha lang siyang walang alam pero mautak din
siya.
"Tell me what do you want me to do?"
Tumamis ang ngiti niyang napatingin sa akin.
"Gusto 'ko ng anak."
Literal na nanlaki ang mata 'ko sa sinabi niya.
"Huwag kang mag alala, pag natalo ako, hindi kita hahabulin at hindi 'ko rin
ipipilit sa'yo na panagutan mo ang bata kung ayaw mo. Pag nanalo naman ako, I'll
give you all the rights as the father of our child. Whatever it takes, hindi ako
lugi kung manalo o matalo ako dahil hindi ako maiiwan mag isa sa buhay tulad ng
sinasabi nila."
Huminga pa ito ng malalim at kasabay ng pag ngiti niya ay ang ngiti sa mga mata
niya.
"Hindi ako swerte sa pag ibig pero handa akong tumaya kung may consolation prize.
Ano game?"
Napatitig ako sa nakalahad nitong kamay. Hinintay 'ko na pumayag siya at ngayong
sumasang-ayon na siya sa gusto 'ko, ako naman itong nag dalawang isip.
Hindi pa ako handa sa responsibilidad. Gusto 'ko pang enjoyin ang pagiging buhay
binata pero sa ina alok niya, mukhang mapapasubo ako.
Kahit sabihin niya na hindi niya ipipilit sa akin ang bata, anak 'ko pa rin iyon.
Napatingin ako sa mga mata ni Raine at mukhang seryoso siya sa mga sinabi niya.
"Nag dadalawang isip ka?"
Nakangisi nitong binawi ang kamay niya at humakbang palapit sa akin na halos
dumampi ang labi 'ko sa may noo niya sa sobrang lapit.
"Dahil takot ka sa responsibilidad?" Nakita 'ko pa itong napangiti ng may pait sa
labi.
"Mali iyang prinisipyo mo sa buhay, Troy. Tama na pag may gusto ka pag hirapan mo
pero dapat handa ka rin sa responsibilidad na kakaharapin mo." Bumaba ang tingin
nito at mahinahon niyang inayos ang kwelyo ng suot 'kong polo.
Naramdaman 'ko na may kakaibang pakiramdam ang bumalot sa akin at bumilis ang
kalabog ng puso 'ko ng bahagya pa nitong tapikin ang dibdib 'ko.
Pakiramdam 'ko ako na itong pinaglalaruan ni Raine.
"Don't worry, Troy. You can't own my child until we become as one. Being in the
same bed doesn't mean we own each other. I am not yours and you are not mine. We're
almost-- yours and mine."

--- --- ---

Behind the Scene: Interview 2
--
RECORDING...
Troy: Oh, on cam na ba? Ah, tungkol doon sa sinabi ni Raine? Geez! She's so witty.
I hate to admit it pero hindi pa ako handa pumasok sa isang responsibilidad o
maging tatay. Kaya nga lagi akong may baon na condom para hindi ako makabuntis,
tapos sasabihin niya sa'kin na gusto niya ng anak? Aiiisst! Dalawang ulo 'ko na ang
sumasakit ng dahil sa kaniya.
Raine: Oh, hi! Huh? Ah, Hahaha. Oo, seryoso ako sa sinabi 'ko kay Troy. Pinag
isipan 'ko iyong mabuti. Bilang isang babae, pangarap namin na magkaroon na mala
fairytale na lovelife tulad ng mga kwento sa libro at palabas pero.. hindi lahat
swerte sa bagay na 'yun. Marami na akong nakitang na bigo sa pag ibig at masasabi
'ko na isa ako sa dinapuan ng malas. Imagine sa twenty six years 'kong nabubuhay sa
mundo, never pang may nanligaw sa akin. Hindi naman daw ako pangit sabi nila pero
hindi 'ko alam kung bakit hanggang ngayon, walang nag kakamali sa akin.
Troy: I didn't get it. Anong kinalaman ng love life sa pagkakaroon ng anak? Tumuwad
ka nga lang sa kalsada, bukas buntis ka na, tignan natin kung hindi ka-habulin ng
mga naglalakad na etits. I hate how woman rely their life in to love. Ano naman
kung wala silang love life? Dahilan ba iyon para hindi sila magka-anak? Baog ba
sila? o walang matres? Tss! Kulang lang siguro siya sa landi kaya wala siyang
boyfriend since birth.
Raine: Hindi 'ko naman sinabi na hindi na ako magkaka-anak dahil wala akong love
life pero paano kung talagang forever alone na ako? Sinong makakasama 'ko sa pag
tanda? Kung walang lalaki ang nakalaan sa akin, magkaroon man lang ako ng anak, ok
na. At least hindi na ako mag iisa sa buhay. He must be thankful dahil naging
optimistic ako sa negative niyang offer. Luging lugi ako kung wala akong mapapala
sa huli.
Troy: She doesn't have anything right now. Kaya hindi 'ko talaga ma isip kung anong
pumasok sa isip niya para huminga sa akin ng anak. Paano niya iyon bubuhayin? Wala
nga siyang kahit na anong trabaho noong nakilala 'ko siya. Then she's telling me na
ako pa itong takot sa responsibilidad? Yes, I am but she doesn't know what does it
mean. Responsibility is such a big word and having a child is a huge obligation.
Raine: Hmmm... Wala nga akong trabaho but I can work it out. Mas magkakaroon ako ng
eagerness na ipag patuloy ang buhay 'ko kung may patutunguhan iyon at mangyayari
lang 'yun kung magkaka anak ako. Isa rin iyon sa mga pangarap naming mga babae.
Kaya naman nakikita 'ko ang offer ni Troy bilang isang opportunity na hindi na
dapat palagpasin. Sa atin lang 'to, hindi na masama kung sa kaniya ako mag
papalahi, diba? Gwapo naman siya at matalino. Sana lang talaga hindi manahin ng
anak 'ko ang kabugukan ni Troy kung sakali.
Troy: I don't know. I really don't know. Hindi pa ako handa. My life before is such
a big mess at ngayon pa lang ako nag e-enjoy sa sa pagiging binata. I'm not sure if
I can give what she ask for but I'm sure I can't resist her. Bukod sa condom at
pills may iba pa bang paraan para hindi mabuntis ang babae ng hindi niya malalaman
na nag ko-kontrol ako? Geez! Nakaka frustrate siya. Sumasakit na mga ulo 'ko sa
kaniya.
Raine: Kung siya hindi pa handa, ako sigurado na. Pag tinanggihan niya iyon, hindi
rin ako bibigay sa kaniya. Conservative akong babae, hindi naman ako mag papagamit
lang sa kaniya kung wala rin akong makukuhang kapalit. Siya na rin ang nag turo sa
akin na wala ng libre ngayon sa mundo.-- Oh mukhang gising na siya! Bye na muna!
See you on chapter seven. Byeeeee!
-CUT-
A/N: Bigla akong na windang sa time zone 'ko sa mga story 'ko kaya inedit 'ko 'yung
edad ni Raine dito. Haha.
Twenty-three kasi na ilagay 'ko sa isang chapter tapos dito twenty-two tapos na
isip 'ko, nag exist nga pala si Raine sa buhay ni Troy after five years, kaya
twenty-eight na si Troy dito at na sa 30's naman ang iba 'kong anak (story) dahil
siya nga ang pinaka bata kaya ginawa 'kong twenty-six si Raine. Haha!
Meaning, five years na rin ang lumipas ng magkakilala si Raine at Max. Kasi five
years din 'yung gap sa buhay ni Erin at Light na konektado kay Max, Summer at
Night.
Basta, 'yung apat na bachelors (Ryan, Xavier, Light at Night) nag exist ang story
nila limang taon bago nag exist si Raine sa buhay ni Troy.
Sana hindi ako makapang spoil dito sa mga nangyari sa iba 'kong kwento. Hahaha.
Sisikapin 'ko na huwag mag banggit. Kaya kung hindi niyo pa nababasa, feel free to
visit them. Hihihi! At sa mga nakabasa na, thank you sa pag subaybay.
-insert virtual hug-
Share 'ko lang kasi naguluhan din ako sa transition ng time 'ko. Kung naguguluhan
din kayo, feel free to ask me anytime.
Nag explain lang ako sa kavovohan 'ko! Haha! Sana naintindihan niyo ulit kung gaano
ako kagulo mag paliwanag.
Love, Ash

--- --- ---

Chapter 7
--
Chapter 7
"Good morning, Daddy O!" Bungad 'ko agad kay Troy ng makita 'ko itong lumabas ng
kwarto niya.
Mukhang mag j-jogging na naman siya kaya inagahan 'ko rin ang gising. Sinabungatan
niya naman akong hinagod ng tingin kaya napangiti ako sa kaniya ng mas matamis pa
sa asukal.
"Ang aga mo namang nakasibangot? Hindi ka ba masaya na makita ako?"
Gusto 'ko ng tumawa dahil kunot na ang noo niya sa inis at walang sabi sabing nag
lakad palabas ng bahay kaya agad akong napasunod sa kaniya.
Ang sarap pala sa feeling pag may na aasar sa'yo. Alam mo 'yung tipong gusto ka na
niyang sakalin at patayin sa inis habang ikaw naman nakangiti lang at nag didiwang
sa sobrang tuwa.
Iyon ngayon ang nararamdaman 'ko dahil ilang araw ng sibangot si Troy sa akin
simula ng sinabi 'ko sa kaniya na gusto 'ko ng anak. Oh diba? Bumabaliktad ang
mundo namin. Akala niya ba siya lang ang marunong sumira ng araw? Kaya 'ko rin
siyang bwisitin kahit hindi 'ko naman intensyon na sirain ang araw niya.
Natigilan ako sa paglalakad ng bigla itong huminto sa tapat ng pinto at salubong
ang kilay niya 'kong hinarap.
"Saan ka pupunta?"
"Sasamahan mag jogging ang future daddy."
Nakangisi 'kong sagot sa kaniya na lalong kinakunot ng noo niya. Hindi 'ko akalain
na maba-badtrip talaga siya pag binabanggit 'ko ang tungkol sa baby thingy. Ayoko
na sana ulit iyon banggitin dahil pakiramdam 'ko nakakahiya sa side 'ko bilang
babae pero mukhang mas nawiwili akong ulit ulitin iyon kay Troy dahil nakikita
'kong na aasar siya.
Finally! Nakakaganti na rin ako sa mga pang b-bwisiti niya sa 'kin.
"Aiiisssst! Mag j-jogging ka talaga na ganiyan ang suot mo?"
Sabay hinagod ako nito ng isang matalim na tingin. Napatitig naman ako sa sarili
'ko at nag tatakang sinalubong ang mga tingin niya.
"Huh? May masama ba sa suot 'ko?"
Sinuot 'ko lang naman 'yung binili niyang short at t-shirt. Sinusuot 'ko naman ito
sa loob ng bahay ah at hindi naman siya na gagalit.
"Hindi ba sinabi 'ko na sa'yo, sa bahay mo lang 'yan susuutin. Mag palit ka nga
doon. Ang dami 'kong biniling jersey at pajama sa'yo diba? Bakit hindi iyon ang
suutin mo?"
"Wala na akong jersey, marumi lahat. Alanganang mag pajama ako diba?"
Baka naman lahat ng madaanan namin ay titigan na lang ako dahil ako lang naka-
pajama habang nag j-jogging. Mas ok na itong short, sport style naman siya kahit
medyo maikli ito kung ikukumpara sa ibang short na binili ni Troy.
"Huwag ka ng sumama." Inis ako nitong tinalikuran pero sumunod pa rin ako sa kaniya
kaya ng bigla ulit itong huminto ay muntikan na akong mapasubsob sa likod niya.
"Dito ka lang."
"Sasama ako. Masakit pa katawan 'ko sa push up kaya kailangan 'ko pa mag exercise."
Bukod sa gusto 'kong asarin si Troy habang nag e-exercise sa labas, totoo rin na
masakit pa ang katawan 'ko sa pinagawa niya sa akin na three hundred push up.
Inulitan 'ko nga iyon ng isang daan na push up kinabukasan, kahit pakiramdam 'ko
lalagnatin ako sa sakit ng katawan. Mabuti ng ulitan ang heavy exercise ng isa pang
exercise kesa ihiga 'ko iyon, lalo ako magkakasakit.
"Sa loob ka mag exercise. Pasok!" Umiral na naman ang pagiging bossy niya at
itinuro nito ang loob ng bahay.
Napamewang ako sa harap niya at taas kilay 'kong sinalubong ang seryoso nitong
mukha. In fairness, mas gwapo at attractive siyang tignan pag seryoso kesa sa Troy
na puno ng kalokohan.
"Wala akong kasama sa loob. Tulog pa si Maxaine. Tiyaka gusto kita samahan." Sabay
taas-baba ng kilay 'ko na may halong pang iinis.
Nag enjoy siya masyado noong mga panahon na ina asar niya ako, kaya e-enjoyin 'ko
rin ang pang aasar sa kaniya sa mga oras na ito.
Ngayon pa lang ako nakakabawi sa lahat ng kalokohan niya.
"Huwag mo 'kong subukan ngayon, Raine. Pumasok ka sa loob." Oooppps! Did I hit the
rock bottom?
Mukhang napikon 'ko na siya, hindi lang siya basta seryoso, mukhang galit na rin
siya ngayon.
"Sasama nga ako sa'yo."
Bakit ba ayaw niya ako isama sa jogging niya? Kahit naman ina asar 'ko siya na
Daddy O isinasama niya pa rin ako sa labas, ginigising niya pa nga ako tuwing
madaling araw.
"Tss! Sa loob na lang tayo." Sabay hila nito sa kamay 'ko papasok sa loob. Huminto
lang kami ng marating namin 'yung area kung saan may treadmill at stationary
bicycle.
"Ayaw mo ba ng Daddy O?"
Tanong 'ko kay Troy ng bitawan nito ang kamay 'ko at nag simula ng tumakbo sa may
treadmill, ako naman 'yung umupo sa may stationary bicycle at nag simula ng
pumadyak doon.
So badtrip talaga siya sa'kin? Ayaw niya bang tawagin 'ko siyang Daddy O? short for
Daddy Orange? Mas maganda naman pakinggan iyon kesa sa Daddy T, diba?
Hindi ito kumibo kaya napatitig ako sa kaniya na halata pa rin ang inis sa mukha.
Nag didiwang ang puso 'ko pag nakikita 'kong pikon si Troy. Bawat pintig ng puso
'ko ay parang tawa ng isang bruha sa tuwa habang nakikita ang inis sa mukha niya.
Bravo, Raine! Napakagaling mo talaga! Ipag patuloy mo lang 'yan.
"Alam mo kung ayaw mo ng Daddy O, pwede 'ko naman palitan. Ano bang gusto mong
itawag 'ko sa'yo?"
Hindi pa rin ito kumibo at lihim naman akong napangisi ng mas binilisan nito ang
pag takbo sa treadmill. Iyong bruha 'kong utak, sumisigaw na sa tuwa at nag pa-
party na siya kasama ang brain cells 'ko.
Sa bawat araw kasi na magkasama kami ni Troy, mas nakikilala 'ko na siya at
masasabi 'ko talaga na wala siya ngayon sa mood at galit na siya ngayon. Oh diba?
Akalain niyo 'yun, nagawa 'kong galitin ang isang Orange Troy Sarmiento na walang
ibang alam gawin kung hindi ang bwisitin ako.
BWAHAHAHA!
"Oh, galit ka na ba sa akin? Gusto mo na ba akong palayasin?"
Ewan 'ko pero natutuwa ako ngayon at feel na feel 'ko siyang asarin. Natigilan ito
sa pag takbo at napahinto rin ako sa pag padyak.
Seryoso ako nitong tinignan bago ito napahugot ng isang malalim na hininga.
"Hindi ako galit. Kalmado pa ako kaya huwag mong ubusin ang pasensya 'ko."
Bumaba na ito sa treadmill at tumayo ito para kumuha ng bimpo. Lumapit siya sa akin
at napatitig na lang ako sa kaniya habang pinupunasan niya ang pawis 'ko sa mukha
parang bumabagal ang pag patak ng oras sa bawat pag punas niya sa akin.
Ok, I heard my own heart beat. It beats so hard, my heart wants to get out from its
own cage and jump inside his chest. Damn! I hate him for being so nice. Lagi niya
naman ito ginagawa pero ganoon pa rin ang epekto sa akin. Gusto 'ko yatang gumulong
sa sahig habang nag sususmigaw.
"Ok na." Tipid nitong sabi pero iyong ngiti naman niya abot hanggang langit ang
tamis. Hindi naman ako ice cream pero pakiramdam 'ko natutunaw ako sa sobrang init
kaya ako pinagpapawisan ng malagkit.
Huminga ka lang, Raine. Ngiti lang 'yan ni Troy, hindi 'yan nakakamatay.
Lumayo na ito sa akin at dumapa naman siya sa may sahig para mag push up.
"Ah, hindi ka pa galit niyan? Bakit hindi mo 'ko pinapansin?"
Ayoko ng mag exercise, mas trip 'kong asarin siya ngayon para maibaling 'ko itong
kakaibang nararamdaman 'ko sa ibang bagay at hindi ako mabaliw sa kakaisip kung
anong epidemya ang tumama sa akin.
Mahirap na baka, makahawa pa ako ng ibang tao.
Humarap pa ako sa kaniya habang siya nag simula ng mag push up. Ganito na ang
routine niya tuwing umaga, kung hindi kami mag j-jogging sa labas, mag pupush up
lang siya.
"Kung hindi kita pinapansin, hindi sana kita kina kausap." Mabigat ang pag hinga
nitong sagot sa tanong 'ko at tumatagaktak na rin ang pawis niya sa noo.
Mukha siyang matinong lalaki pag titignan mo ngayon. Iyong tipo na hindi mo
malalapitan dahil nakaka-intimidate, dami niyang personality na dinaig pa ang babae
sa pagkakaroon ng isang katutak na mood.
"Ah, so ok lang sa'yo na tawagin kitang daddy O?" Napakagat pa ako sa ibabang labi
'ko para pigilan ang mapangisi at siyempre, nagdidiwang ang mata 'ko na pag masdan
ang pag patak ng pawis niya. Bakit parang ang swerte nung pawis? How to be you po?
Hihi.
Ayoko mahalata niya na ina asar 'ko siya at ayoko rin mapansin niya na
pinapanalangin 'ko na sana naging pawis na lang ako kaya todo pigil ako rito. Baka
tuluyan na siyang mapikon at palayasin ako or worst, makipagbakbakan ako sa kaniya
ng wala sa oras.
Hindi pa 'ko handa, hindi pa ako nakakahanap ng local at foreign study on how to
make a baby. Ayoko mapahiya sa defense 'ko sa kaniya.
Bahagya itong natigilan sa pag push up at tinitigan ako sa mata. Na-gets 'ko naman
agad ang gusto niyang sabihin.
I stood up and walk towards him. I sat on his back and crossed my legs then he
start another set of push up.
"Ayoko ng daddy O. Hindi tunog millennials."
Natawa ako sinabi niya habang patuloy lang siyang nag p-push up at ako ay sitting
pretty na naka upo sa likuran niya. Choosy niya, gusto niya pa tunog millennials.
"Ano bang gusto mong itawag 'ko sa'yo?"
Nahagip 'ko pa sa salamin na napalingon ito sa akin na may ngiti sa labi. May
malaki kasing salamin dito, alam niyo 'yung salamin sa mga dance studio, ganoon
itsura nitong exercise room niya pero hindi iyon ang big deal kung hindi ang ngiti
niyang nakakamatay at kahit ubusin 'ko yata ang iniwang mana sa akin si Scorpius
hinding hindi 'ko mabibili ang ngiti ng isang Orange Troy Sarmiento.
"Ikaw ang mag isip, gamitan mo ng utak."
Nakangisi nitong sagot sa akin na kinasibangot 'ko. Binabawi 'ko na lahat ng
sinasabi 'ko. Demonyo pa rin siya sa paningin 'ko!
"Sinasabi mo bang hindi 'ko pinag isipan ang Daddy O? Isang oras 'ko inisip iyon!"
Aba! Umiiral na naman ang kahambugan niya sa katawan. Mukha bang hindi pinag isipan
ang tinatawag 'ko sa kaniya? Sumakit kaya ulo 'ko ng isang oras kaso wala talaga
ako maisip na matino.
Nakakabobo kaya mag isip ng kakaiba. Wala akong talent sa ganoong bagay.
"Wala akong sinabi na bobo ka."
"Ganun na rin 'yun." Inis 'kong hinila ang buhok niya pero imbis na mag reklamo
siya ay tinawanan niya pa ako.
Ito talaga kinaiinis 'ko sa kaniya, pag ngumiti na siya, hindi na siya napipikon sa
mga sinasabi 'ko. Parang ang bilis niyang ma-absorb at ma-immune sa mga pang aasar
'ko sa kaniya, kaya ang ending, ako itong napipikon.
Kainis!
"Ako na nga lang mag iisip para may sense naman."
Nakangising sabi niya at mas nang gigil lang akong sabunutan siya. Konti na lang
talaga kakalbuhin 'ko na itong itim na itim niyang buhok na medyo may pagka-kulot
sa dulo, maki wavy pala siya hindi kulot.
"Aray! Bitawan mo. Masakit! Babagsak tayong dalawa." Reklamo nito na agad 'ko rin
ikinabitaw sa buhok niya.
Oo nga pala, nakasakay ako sa likod niya, pag bumagsak siya, damay ako.
"Kainis ka! Siguraduhin mong pinag isipan iyang sasabihin mo kung hindi, kakalbuhin
talaga kita."
Aba! Siguraduhin niya na kakaiba ang ma-iisip niya kung hindi kakalbuhin 'ko siya
hanggang sa kahuli hulihan niyang buhok sa katawan, kahit bulbul niya hindi 'ko
papatawarin.
"I-she-shave mo 'ko? Pati sa baba?"
Nakangisi ulit nitong tanong na kinasabunot 'ko ulit sa kaniya.
"Oo kasama huling hibla ng bulbul mo."
Bigla naman itong tumawa ng malakas na parang hindi nito alintana ang bigat 'ko at
patuloy pa rin sa pag push up. Tibay din ng mga braso niya ah, fifty kilos kaya
ako. Siguro na sanay na siya sa bigat 'ko dahil palagi niya naman ako pinapaupo sa
likod niya pag nag p-push up siya.
"Gusto 'ko 'yan pero mag luto ka muna ng almusal. Bumaba ka na."
Umalis na ako sa likuran niya at siya naman ay napatayong tumatagaktak ang pawis.
Lintik na pawis 'yan, bakit naka-slow-mo sa pag gapang sa noo ni Troy pababa sa
leeg? Parang mainit yata ah. Dapat na atang ipa-aircon ni Troy ang buong bahay.
Sige lang Raine. Ok lang naman pag masdan 'yung pawis sa pag patak, hindi naman
'yung leeg ni Troy ang pinag mamasdan mo at lalong hindi ka naman natutuyuan ng
laway habang nakatingin sa collar bone niya.
"Aray!" Reklamo 'ko ng biglang pitikin ni Troy ang noo 'ko at nakangisi niya akong
tinignan.
"Mag luto ka na. Hindi ako ang almusal."
Napaismid akong napatingin sa kaniya.
"Feeling! Teka, bakit ako mag luluto? Diba ikaw ang nag luluto?"
Ok, alam 'kong bahay niya 'to at lahat ng iuutos niya dapat lang na sundin 'ko pero
sinananay niya ako na siya nag luluto kaya nakakapag taka na inutusan niya 'ko mag
luto ngayon.
Hmmm? Hindi kaya bait-baitan lang siya kaya pinagluluto niya ako dati?
"Aiiist! May gagawin ako kaya ikaw na mag luto. Huwag ka ng mag reklamo at lalo ng
huwag mo 'kong pag isipan ng kung ano ano. Sige na mag luto ka na ng almusal."
Itinulak tulak na ako nitong palabas ng silid kaya sinibangutan 'ko siyang
tinitigan. Ano kaya lagyan 'ko ng lason 'yung pagkain ni Troy? Tapos bubula 'yung
bibig niya, isusugod siya sa hospital at mamatay. OMG! May na gawa akong ikakabuti
ng ekonomiya ng Pilipinas, mababawasan ang manyakis sa mundo.
"Huwag mo 'kong tangkain lasunin o gayumahin." Natatawa nitong sabi ng makalabas
kami ng silid.
"Lasunin pwede pa, gayumahin? Kilabutan ka nga."
Inismiran 'ko na siya. Bahala siya sa buhay niya. Mag luluto na lang ako ng almusal
at baka mahuli pa kami sa pag pasok sa law firm. Tapos ako na naman itong sisihin
niya dahil mabagal akong kumilos, eh siya nga itong inaabot ng kalahating oras sa
pagsusuklay ng buhok tapos guguluhin niya lang din naman. Napakahusay niya talagang
nilalang, diba? Nag suklay tapos ginulo? Ano 'yun?.Tss!
Isa siyang malaking abnormal!
"Raine,"
Napalingon ako kay Troy ng bigla ako nitong tawagin at napansin 'ko pa ang pag
punas niya sa pawis niya. Ok, masasabi ba nating swerte ang hawak niyang bimpo
dahil isinuot iyon ni Troy sa loob ng damit niya para punasan ang katawan niya? o
mas masasabi 'kong mas swerte talaga iyong pawis dahil kanina pa siya nag lalakbay
sa katawan ni Troy?
Ah! Bwisit! Na-infect na ata ako OTSVirus.
Isang pa alala mula sa inyong likod. Ang OTSVirus o ang Orange Troy Sarmiento Virus
ay mapanganib para sa mga kababaihan.
Ito ay nakakamatay dahil sa abnormal na pag tibok ng inyong puso, mapanganib din
ito pag umabot na sa loob ng inyong katawan dahil mag wawala ang inyong matres
hanggang sa sumabog at ikamatay ng inyong mga puday.
Mag ingat! Kaya bilang inyong likod ay narito ang ilan sa mga sintomas.
Isa na rito ay ang kakaibang lagnat sa katawan, wala kang lagnat pero nag iinit ka.
Literal na ma init, nag iinit ka, kahit naka-aircon na, kulang na lang gusto mo ng
mag hubad at hubaran ang pinag mulan ng virus--
"Hoy, Raine."
"Ai hubad! Ano ba?"
Biglang tumaas ang isang sulok ng labi ni Troy at lumapit ito sa akin na parang nag
pabagal sa oras.
Tinatamaan niya yata ako ng OTSvirus dahil nanunuyo ang lalamunan 'ko at parang
mainit. May mainit? Nag iinit? Ay! Letse! Hirap i-explain.
"Nakahubad na ba 'ko sa paningin mo? o gusto mong mag hubad na ako?"
Napailang kurap pa ako ng mapagtantong nakalapit na sa akin si Troy at
humahalimuyak ang mabango nitong pawis. Oo, siya lang ang na amuyan 'ko ng
mabangong pawis.
Parang gusto 'ko na iyon ilagay sa bote at i-spray sa katawan 'ko araw araw. Dinaig
pa niya ang Victoria's Secrets sa bango.
Pero teka anong sinabi niya? Mag huhubad siya? Oh Geez! Di pa ako ready! Bukod sa
wala pa akong local at fireign study, wala pa akong introduction. Isa pa hindi pa
siya pumapayag, diba?
"Bibigyan mo na 'ko ng baby?" Parang nag ningning naman ang mata 'ko sa sinabi
niya. Ibig bang sabihin nun payag na siya? Tipid na napangiti si Troy na kinahaba
ng nguso 'ko.
"Tss! Kuhanin mo na nga lang 'yung maruming damit mo. Ako na mag lalaba." Sabay
pitik nito sa noo 'ko na kinasibangot 'ko na naman.
Bakit ba ang hilig hilig niyang pitikin ang noo 'ko? Alam 'ko namang malapad iyon
at mukhang paliparan pero hindi pwedeng magasgasan iyon, ayoko ng humps sa noo.
Makinis naman ang mukha 'ko, mas makinis nga lang ang mukha ni Troy.
"Sagutin mo muna 'yung tanong 'ko."
Ang arte naman kasi niya, siya pa ngayon itong pabebe sa aming dalawa at ako pa
ngayon itong pumipilit sa kaniya.
"A-YO-KO!"
"Eh di 'wag! Dami mong arte! Hahanap na nga lang ako ng ibang lalaki. Mas gwapo
sa'yo! Tse!"
Choosy pa siya! Eh siya nga itong unang nag alok sa akin tapos ngayong payag na
ako, ayaw niya na dahil lang sinabi 'ko na gusto 'ko ng baby? Bahala siya! Hindi
lang naman siya ang lalaki sa mundo at may sperm cell. Hahanap na lang ako ng mas
matino kesa sa kaniya. Ayoko rin malahian ng abnormal at manyakis.
"Aiiisssst! Hindi pwede!" Sabay hila nito sa braso 'ko at tinaasan 'ko siya ng
kilay ng salubungin 'ko ang kunot niyang noo.
"Bakit hindi pwede? Tumanggi ka na, diba?"
"Dahil sa akin ka lang."
Natigilan ako sa sinabi niya. Mukha siyang seryoso pero iyang seryosong tingin din
na 'yan ang dumurog sa puso 'ko noon at naging dahilan kung bakit ako umasa at
nahihirapan pa rin mag mahal ng iba ngayon.
Napangiti ako ng mapait ng maramdaman ulit 'yung sakit na gumuhit sa puso 'ko pero
hindi 'ko iyon pinahalata kay Troy at pakiwaring natatawang umiling sa kaniya.
Hindi na ako mag papaloko sa ganiyan. Echos lang ng mga lalaki 'yun.
"Mukha mo! Sinabi 'ko na, hindi ako sa'yo at hindi ka sa'kin."
Pilit akong napangiti at binawi ang braso 'ko mula sa kaniya ng mas humigpit ang
hawak nito sa akin sabay hila nito sa akin palapit sa kaniya dahilan para dumampi
ang malalambot niyang labi sa labi 'ko na nag palaki sa mata 'ko sa gulat.
H-hinalikan niya 'ko? Hinahalikan niya ako? Teka? Saan ba napunta ang isip 'ko at
parang hindi mag sink in sa utak 'ko ang pangyayari at ang tanging alam 'ko lang ay
ang pag galaw ng labi niya sa labi 'ko.
Shit! I don't where does the electricity came but it runs all over my body, it
tickles my heart that makes it pound in a million times and there's something that
sent chills inside my nerves and triggered my feminity to arouse.
It wasn't my first kiss but hell, this is so different. This feels more heaven, I
lose my head and even my strength slowly fades out. My heart started to to crash
out from my chest and there's something inside my tummy that makes me feel so weak.
"Ah--" I groaned as he nib my lower lip. I didn't response even my body wants me to
do the same. I fight with myself not to kiss him back.
Do something, Raine. You can't lose that way!
Wala sa loob 'kong itinulak si Troy at sinipa ito. Masyado akong nagulat at nabato
sa paraan kung paano niya ako halikan. Hindi 'ko maintindihan pero may kakaiba sa
halik niya na wala sa halik ni Maxus noon. Parang may nabuhay sa katauhan 'ko na
hindi 'ko maipaliwanag pero alam mismo ng katawan 'ko kung ano iyon.
Ang weird pero pinagpapawisan ako ng malapot at bumigat ang pag hinga 'ko.
Napahawak pa nga ako sa dibdib 'ko ng maramdaman na nag wawala ito at mukhang
gustong kumawala sa pagakakakulong.
"Oh shit! Fuck! Babaugin mo ba talaga 'ko?" Nagulat na lang ako ng bigla na lang
sumigaw si Troy sa sakit at doon 'ko lang napansin na namamalipit itong napa upo sa
sahig.
"I-I--Shit! Sorry." Agad akong napalapit sa kaniya at hindi malaman ang gagawin.
Nakahawak lang siya sa may pagitan ng hita niya at kita 'ko sa mukha niya ang
sakit.
Wala sa sarili akong napakagat sa ibabang labi 'ko at natatarantang pinaypayan si
Troy gamit ang mga kamay 'ko. Teka? Tama bang paypayan 'ko siya?
"Oh! Geez! It doesn't help. Fuck! It hurts!" reklamo nito na mas nagpataranta sa
akin.
Ano bang gagawin 'ko? Nagpalinga kinga pa ako peri wala ako ibang nakikita. Ihipan
'ko na lang kaya? Diba ganun naman ginagawa nila pag nasusugatan, baka effective
din pag nasasaktan.
Ah, bwisit bahala na nga! Inihipan 'ko na lang iyong masakit sa kaniya at marahan
pa iyong hinimas. Ganoon kasi ginagawa nila pag may masakit at iyon din sabi sa
akin noon ng mga kakilala 'ko, na pag may masakit ihipan mo o kaya himasin mo para
maibsan 'yung sakit.
"Oh Fuck!"
"Masakit pa ba?" Tanong 'ko kay Troy habang patuloy ako sa pag ihip at pag himas sa
ibabaw mg suot nitong pantalon pero imbis na sagutin niya ako ay hinila nito ang
kamay 'ko.
"Hindi ba na alis ang sakit?" Nag aalala 'kong tanong sa kaniya na kinahinga nito
ng malalim.
"Shit! Alam mo ba ang ginagawa mo?"
Hindi 'ko maintindihan kung bakit salubong na ang kilay ni Troy pero mukhang hindi
na siya na sasaktan. Ok na kaya siya? Shit! Hindi 'ko sinasadyang sipain siya.
Nagulat lang talaga ako.
"Oo naman. Hinihimas 'yung--" Natigilan ako sa pag sasalita ng ma-realize 'ko kung
ano 'yung iniihipan at hinihimas 'ko.
Parang slow motion pa akong napalingong kung saan nakapatong ang isa 'kong kamay.
Para akong natuyuan ng laway at nag init rin ang buo 'kong mukha pati ang magkabila
'kong tainga. Napakagat ako sa ibabang labi 'ko at agad na inalis ang kamay 'ko sa
may ibabaw ng pantalon niya sa gawing oagitan ng hita niya kung saan nandoon
iyong--ano.. basta 'yun..
"Mukhang alam mo na kung anong ginigising mo."
Literal akong napaatras at pilit na ngumiti sa kaniya kahit hiyang hiya na ako sa
mga ginawa 'ko.
"Ahehe. S-sorry."
Anong katangahan na naman ba ang ginagawa mo, Raine. Tama bang ihipan at himasin mo
'yun?
Napatayo ako sa sobrang hiya at hindi mahanap ang sasabihin 'ko sa kaniya. Wala
naman akong malisya ng hawakan 'ko iyon. Hindi 'ko nga sinukat o naramdaman man
lang. Promise! Walang halong malisya at pag nanasa ng hawakan 'ko 'yung naka umbok
sa pagitan ng hita niya. Wala talaga.
Shit! Nakakahiya!
"M-mag luluto na ako." Tinalikuran 'ko na lang si Troy at nag mamadaling tumakbo sa
kusina at doon ako napasampal sa noo 'ko.
"Ang bobo mo, Raine. Ano na namang katangahan ang ginawa mo. Kainis! Bwisit!"
Kulang na lang ay ihampas 'ko ang ulo 'ko sa pader habang nanunumbalik sa isip 'ko
kung paano 'ko iyon hinimas.
Napatitig pa ako sa kamay 'ko at napaisip kung ano nga ba 'yung naramdaman nito
kanina.
Ah, matigas? Parang may matigas na nakaumbok? Iyon na ba 'yun? Talaga bang
hinawakan 'ko 'yung a-ano niya? Tapos matigas? Napaisip tuloy ako kung paano naging
masarap 'yung matigas? Hindi ba masakit 'yun pag pina--
"Raine,"
"Ay, pinasok!"
Agad akong napatakip sa bibig 'ko ng makita si Troy sa pintuan ng kusina at
nakangising nakatitig sa akin.
Letse! Bakit ba humina ata ang pakiramdam 'ko ag hindi 'ko namalayan na nandito si
Troy. Worst, kung ano ano lumalabas sa bibig 'ko.
Bwisit! Napaka bastos na ng bibig 'ko ng dahil sa kaniya.
"Bago ka mag luto, ilabas mo 'yung marumi mong mga damit at short. Para may pang
jogging ka bukas."
Napatango na lang ako sa kaniya pero hindi ako makatingin ng diretso kay Troy.
Nahihiya pa rin ako sa nangyari kanina tapos kung ano ano pang lumalabas sa bibig
'ko. Ayoko naman isipin niya na may pag nanasa ako sa kaniya dahil wala naman
talaga.
Wala talaga akong interes sa kaniya kahit malalim ang collar bone niya na oarang
ang sarap titigan at malapad ang mga balikat niya sa masarap lambarasan. Kahit pa
gwapo siya at nakaka akit ang mata niya at malambot ang labi niya na parang ang
sarap pang gigilan at kahit pa matigas iyong nahawakan 'ko kanina wala akong pag
nanasa sa kaniya.
Wala talaga. Wala nga sabi. Huwag kayong makulit. Hindi siya kamanyak manyak. Hindi
talaga! Bwisit!
Nababaliw na yata ako. Malala na ata ang OTSVirus 'ko.
Napansin 'ko naman na tumalikod na ito at nag lakad pa alis pero bigla rin siya
natigilan.
Ohh shocks! Bakit hindi ka pa umalis? Gusto 'ko ng mag lupasay sa sahig at iuntog
ang ulo 'ko sa pader sa kahihiyan.
"Siya nga pala,"
"Hmmm!?"
"Baby Boss is waving at you! He said thank you for your tender loving care."
Then he devilishly smile at me and wink before he turned his back and walk away.
Oh shit! I'm so doom! Why I need to have a terrible fate with him?
I'm a great troublemaker and he's a great source of pollution.
---
"Attorney mamayang ten may hearing po kayo sa RTC after nun, mamayang two pm naman
sa MTC. Nag padala rin ng email ang city jail na may problema sa mga dokumento ni
mister Santos sa pag apela sa kaso. May bago ring ebidensya na ibinigay ang pulis
tungkol doon sa rape case na mula sa PAO."
Isang katutak na trabaho agad ang ibinungad ni Cheska kay Troy ng makapasok kami sa
loob ng firm. Busy na naman kaming lahat pero sigurado na mas busy ngayon si Troy
sa dami niyang schedule.
Hindi 'ko alam na ganito pala katambak ang trabaho sa law firm. Sabi naman ni Troy,
mas magaan pa ngayon kesa noong na sa PAO pa siya nag ta-trabaho.
"Ok, iwan mo na lang sa lamesa 'ko 'yung folder para sa hearing mamaya. Ire-review
'ko muna."
Napansin 'ko pa ang pag papalagutok nito ng daliri sa kamay. Nakaramdam naman ako
bigla ng konsensya dahil siya talaga ang nag laba ng damit namin kanina bago kami
pumasok, tapos isang katutak na trabaho pa ang haharapin niya ngayon.
Aaaaaiiist! Next time, mag lalaba na talaga ako agad ng maruming damit. Nakakahiya
rin pala na pag ipinaglalaba ka ng iba. Ako naman talaga ang lalaba ng damit 'ko,
nag kataon lang na wala akong time dahil sa dami ng trabaho rito sa firm--pero
siya, he can still manage his time.
Kahit gaano siya ka-busy, may nakalaan siyang time para sa iba't ibang bagay.
Ang aga niyang gumigising para mag exercise kahit late na siyang natutulog sa pag
re-review ng mga hawak niyang kaso.
Siya pa rin ang nag luluto tuwing umaga at gabi. Nagagawa niya rin mag linis ng
bahay at mag laba ng damit niya weekly.
Samantalang ako, pag trabaho, trabaho lang whole day.
I really admired him. Kahit bugok si Troy marami naman siyang good characteristics
kung iisipin 'kong mabuti. Masasabi 'ko na rin na swerte ako dahil kahit papaano ay
napadpad ako sa kaniya at hindi sa masasamang tao. Iyon nga langa ay talagang qpag
t-tiyagaan mo ang walang preno niyang bibig.
"Excuse me, nandito ba si Orange?"
Sabay sabay naman kaming napalingon sa pag bukas ng pinto at niluwa noon ang isang
magandang babae. Kung may perfect definition ng mala-anghel na mukha, masasabi 'ko
siya na iyon.
Mas matangkad rin siya kung ikukumpara kay Aki at mas balingkinitan din ang
pangagatawan niya. Para nga siyang pang model.
Bakit ba ang gaganda ng mga babaeng naghahanap kay Troy? Nakaka-insecure tuloy
dumikit kay Troy kung puro chikkas ang nakapalibot sa kaniya.
"Ma'am Cyan!" Tili agad ni Cheska na na patayo pa sa upuan at akmang yayakapin
iyong Cyan ng biglang humarang iyong batang lalaki na nakataas pa ang magkabilang
kamay nito sa magkabilang gilid.
Shit! Ang cute niya. Parang ang sarap niyang gigilin dahil kahit nakasibangot siya
ay ang gwapo pa rin niyang tignan.
"Don't you dare to touch my mom or I'll twist your neck. It's an order."
Natawa naman kami sa sinabi ng batang lalaki. Nakakagigil talaga siya sa ka-kyutan.
Pero teka? Anak siya nung Cyan? Wow! Mukhang ang bata niya para magka anak at amg
sexy niya pa. Napatingin tuloy ako sa sarili 'ko. Hindi naman ako mataba pero hindi
rin sexy, payat lang na parang kawayan ganun. Tapos feeling 'ko ang tanda tanda 'ko
na.
"Gian, say sorry to her. Hindi maganda ang maging rude ka sa iba."
"Dad told me to protect you and protecting my mom isn't rude. So I'm not." Mas
natawa ako sa sinabi ni Gian.
Mukhang turong turo siya ng tatay niya na bawal mahawakan ang nanay niya ng kahit
na sino. What a nice kid. Nakakaaliw siya.
"Aiiist! Bakit ba ang ingay niy-- Cyan? Oh hindi! hindi! Wala ako rito!"
Nagulat kami ng biglang napasilip si Troy pero agad din niyang sinarado ng makita
si Cyan at Gian.
Teka? Huwag niyang sabihin na isa sa mga naging babae niya itong si Cyan? Tapos
anak niya si Gian? Tapos hindi niya napanagutan? Napakasama talaga ng lalaking ito.
"Orange sandali lang." Agad namang nag excuse sa amin si Cyan at kumatok ng kumatok
sa may pinto ni Troy.
"Hoy Orange lumabas ka diyan!"
"Wala ako rito. Imagination mo lang ako."
"Walanghiya ka, Range! Isusumbong kita kay Xavier."
"Kahit isumbong mo pa ako kay tanda! Hindi ako ito. Wala ako rito!"
Nagtataka ako sa nangyayari pero naiiling ako sa ka-abnormalan ni Troy. Sabihin
niyang imagination lang siya eh kitang kita na siya ni Cyan.
Pinagtataguan niya ba ito dahil hindi niya pinanagutan iyong bata? Pero hindi naman
kamukha ni Troy iyong si Gian at mukhang wala naman sa itsura ni Cyan ang papatol
sa isang abnormal na si Troy.
Hmmm.. Ah, baka naman mag kapatid sila, Orange and Cyan? Oh diba? Hindi halatang
mag color magulang nila.
Napalingon naman ako kay Gian ng hilahin nito ang laylayan ng damit 'ko.
Nakangiti akong umupo para tapatan ito.
"Can you take care of me?"
"Huh?" Nagulat at naguguluhan 'kong tanong sa kaniya.
"Dad was on his business trip and my mom has a grave shift until tomorrow. No one
will take care of me for the whole night. Will you be my guardian?"
Nanlaki ang mata 'ko sa sinabi ni Gian. Ako? Gusto niyang mag bantay sa kaniya? For
real? Pero hindi 'ko alam kung--
"Pretty please?"
Parang may humaplos sa puso 'ko ng mag puppy eyes ito at ngumiti siya sa akin ng
ubod ng tamis.
Hindi naman siguro magagalit si Troy kung iuuwi 'ko si Gian sa bahay niya diba?
--
A/N: Sino nakakakilala kay Cyan at Gian? Haha! If you want to know her, visit Prone
of Lust. Happy Reading!

--- --- ---

Chapter 8
--
Chapter 8
"Bakit ka nakatira sa kaniya?"
Tanong ni Gian ng makaupo kami sa may backseat. Pauwi na kami dahil ngayon lang din
dumating si Troy galing sa court.
"Kasi may utang ako sa kaniya."
Mahinang bulong 'ko rito habang pinupunasan ang likod niya. Sabi kasi ni Cyan ay
huwag 'ko raw hayaan na matuyuan ng pawis si Gian sa likod. Nakakatuwa nga dahil
kahit hindi niya ako kilala ay ipinag katiwala niya sa akin ang anak niya.
Tinanong niya lang kung saan ako nakatira at nang sabihin 'ko sa kaniya na sa bahay
ni Troy ay agad siyang pumayag na parang tuwang tuwa pa siya na malaman na
magkasama kami ni Troy sa bahay. Hindi na nga niya tinanong ang pangalan 'ko o
humingi man lang ng resume.
Hindi kaya siya natatakot na baka dukutin 'ko ang anak niya? Ang weird niya noh?
Pero ang bait niya talaga. Isa pa nag enjoy ako mag hapon na kasama si Gian. Kahit
sila Cheska tuwang tuwa sa pagiging bibo nito.
"Hoy bakit diyan kayo nakaupong dalawa. Dito ka sa tabi 'ko, Raine."
Busangot ang mukha ni Troy ng lingunin niya kami pero sinamaan 'ko lang siya ng
tingin.
"Dito ako, walang katabi si Gian."
"Eh ako rin walang katabi."
"Hindi ka naman bata para tabihan."
"Aissst! Una 'yung pusa ngayon naman si Gian. Tss!"
Mahinang bulong ni Troy na kina-irap 'ko na lang. Dami niyang arte. Mag hapon nga
rin siyang busangot sa akin dahil pumayag ako na alagaan si Gian at kaya pala siya
nag tatago kay Cyan kanina ay dahil ayaw niyang i-babysit si Gian.
Kaso wala siyang choice dahil pumayag ako.
"Then if I'll pay your debt with tito Troy, you'll live with me? right?"
Napa-awang ang bibig 'ko sa sinabi ni Gian sa gulat. Ano raw? Babayaran niya utang
'ko? Natawa na lang ako ng mag sink in sa utak 'ko ng sinabi niya.
Kakaiba rin kasi siya mag isip, hindi mo malaman kung talaga bang six years old
lang siya dahil kung mag salita siya ay mukhang mas may isip at mas seryoso pa siya
kay Troy.
"Hoy bata ka! Wala kang pambayad sa utang ni Raine."
Inis na suway ni Troy. Para siyang tanga, alam naman niyang bata, pinapatulan niya
pa. Siraulo talaga!
"Gusto mo tito Troy doblehin 'ko pa ang bayad. Sabihin mo lang kung magkano. Dad
will give me everything I want and I want ate Raine to be with me."
Natawa naman ako sa sinabi ni Gian. Ibang klase rin mag isip itong anak ni Cyan,
bukod sa parang matanda na siya mag isip ay may pagka pilyo rin ito pero napa-cute
niya talaga. Mas nang gigil tuloy ako sa kaniya at mas natutuwa ako habang
tumatagal 'ko siyang kasama.
"Anak ng! Bumaba ka na ngang bata ka--Aray! Bakit mo 'ko binatukan?"
"Pati bata pinapatulan mo!"
Bata lang naman si Gian pero mas mukhang isip bata pa itong si Troy. Kanina pa kasi
niya pinapatulan at kinokontra mga sinasabi ni Gian. Kulang na lang ay makipag away
siya rito ng dahil sa candy.
"Pag bata at pusa pinag tatanggol niya. Tss!"
"May sinasabi ka ba?" Tanong 'ko rito ng para siyang bubuyog na bumbulong at hindi
'ko man lang naintindihan ang sinasabi niya.
"WALA!"
"Sinisigawan mo ba 'ko?" Inis 'kong tanong rito at sinamaan siya ng tingin.
"Tss! Hindi po."
"Good, mag drive ka lang diyan."
Ibinaling 'ko na lang ang atensyon 'ko kay Gian. He was scanning some pictures from
his phone then he show me a picture her mother with a handsome guy.
Napatitig naman ako sa litrato at masasabi 'ko na makalaglag panty ang itsura ng
lalaki. Ubod ng gwapo iyon at napaka-seryoso niyang tignan but his smile is like
the sweetest smile in this world that no one can buy.
"Siya ba ang daddy mo?" tanong 'ko kay Gian na kinatamis ng ngiti niya. Oh shit! No
wonder kung bakit ganito ka-gwapo si Gian. Para siyang photocopy ng daddy niya,
little version. Ang swerte naman ni Cyan bukod sa mukhang matino ang asawa niya ay
gwapo rin iyon.
Siguradong maraming pinaiyak na babae ang ganoong ka-gwapong lalaki kaya sigurado
na marami ring papaiyakin na babae ang batang ito pag lumaki.
"Gwapo naman pala talaga. Hindi na ako mag tataka kung bakit ang gwapo gwapo mo."
Nang gigil 'kong pinisil ang pisngi nito sa sobrang tuwa 'ko habang pinag mamasdan
'ko iyong picture sa cellphone ni Gian at papalit palit ang sulyap 'ko sa kaniya.
Mukhang loob lang ng mata ang nakuha niya kay Cyan but he's pretty enough and I'm
sure as he grew up, mas mangingibabaw pa ang ka-gwapuhan niya tulad ng daddy niya.
Jusko! Kung ako rin siguro ang babae, baka nag lalaway na ako sa gwapo ng daddy ng
batang ito.
"Gian, huwag mo ibalandra mukha ni tanda kay Raine."
Singit ni Troy na sibangot pa rin ang mukha hanggang ngayon.
"Why? There's nothing wrong with that. I just want to show how will I look like
when I grew up so she can wait for me until I can marry her."
Oh Geez! That kid is so cute! Kung bata lang din ako baka kinikilig na ako sa
kaniya. Sobra siyang nakakatuwa pero dahil bata pa siya pwede na iyong daddy niya
sa akin kaso baka gerahin ako ng mommy niya kaya huwag na lang. Kung ako rin siguro
si Cyan baka katayin 'ko lahat ng lalapit sa asawa 'ko kung ganoon ka-gwapo.
"Aba! Ang bata mo pa para sa kasal kasal. Tigilan mo nga 'yan. Isusumbong kita sa
mommy mo."
Hindi siya pinansin ni Gian at nakangiti ako nitong hinarap.
"Tito Troy has a bad mouth. I don't think it's a good idea for you to live with
him. Let's go in our home. I'll do everything for you."
"Hoy good mouth 'to. Tigilan mo nga 'yang mga sinasabi mo kay Raine. Para mo na
'yang lola."
"I mean bad breath." Sabay tawa ni Gian na tila ba ini inis niya lang din ang tito
Troy niya.
Ako naman ay wala ring humpay sa pag tawa dahil sa kakulitan ni Gian at sa pagiging
isip bata ni Troy. Oo, mas isip bata pa si Troy kesa kay Gian. Pinapatulan niya
iyong bata na obvious naman na siya ang ina-asar kaya hanggang sa makauwi kami sa
bahay ay nakikipag bangayan siya.
Imbis nga na mabwisit ako sa pambabara ni Troy kay Gian ay natatawa lang ako dahil
wala siyang naging panalo sa bata. May katapat din naman pala ang kabugukan ni
Troy.
"Kumain ka ng gulay. Hindi pwedeng puro karne lang."
Napatitig pa ako kay Troy ng lagyan niya ng ampalaya ang plato ni Gian na
napangiwi, mga bata nga naman ayaw nila sa ampalaya.
In fairness lang din kay Troy, hindi naman siga nag luluto ng dalawang klaseng ulam
pag kami lang pero ngayon nag gisa siya ng ampalaya at nag sigang ng baboy.
I'm sure na khit hindi niya sabihin, nakikita 'ko na ginawa niya iyon para makakain
si Gian ng gulay.
Kahit tinaguan niya si Cyan kanina ay mukhang hindi niya rin matitiis si Gian na
hindi bantayan. Paano 'ko nasabi? Kahit gaano siya ka-busy kanina, panay ang tawag
niya sa may opisina, tinatanong niya kung kamusta na si Gian, kung kumain na ba
ito, kung nag meryenda na o baka nabasa na ng pawis ang likod.
I feel it, mukhang malapit din naman ang loob niya sa mga bata. Kung sa kaniya
talaga ako mag papa-anak, masasabi 'ko na swerte na rin ako. Mabait naman si Troy,
hindi lang halata dahil sa kabalahuraan ng bibig niya.
"Ayoko mapait."
"Bibigyan kita ng chocolate pag kumain ka ng gulay."
"Talaga?"
"Oo naman. Isang box ng chocolate para sa batang kumakain ng gulay."
"Ok, I'll eat this one."
Mas lumpad ang ngiti sa labi 'ko ng makita ring ngumiti si Troy kay Gian. No doubt,
he loved that little kid kaya sigurado ako na magiging mabuti rin siyang tatay sa
magiging anak niya at kung bibigyan niya man ako ng anak.
Wala pang isang araw sa amin si Gian pero feeling 'ko, ilang araw na iyong lumipas
sa dami ng nangyari.
Nag habulan sila kanina ni Troy dahil sa ayaw nitong mag palinis ng katawan kaya
ang ending parehas silang naging basa at sabay na silang na ligo. Tapos habang nag
huhugas ako ng plato kung ano anong sinasabi ni Troy kay Gian.
"Mabaho na si ate Raine mo di pa naliligo kaya huwag mo na siya gustuhin."
"Kunwari lang naligo 'yang si ate Raine mo. Nag wilig lang 'yan. Hahaha!"
"Huwag mo bibigyan ng chocolate si ate Raine mo, hindi kumain ng gulay kanina.
Pasaway siya!"
Gusto 'ko mainis kay Troy dahil ako iyong ina asar niya pero mas nangibabaw ang
tuwa sa puso 'ko habang pinag mamasdan sila na tumatawa. Tuwang tuwa pa nga si Gian
sa mga kalokohan ni Troy. Kalokohan na walang halong bastos dahil bata iyong kausap
niya.
Marunong din naman pala siya mag filter ng bibig pag may kasamamg bata at masaya
talaga ako na makita kung gaano sila ka-close sa isa't isa.
Ewan 'ko ba pero parang ang cute nilang pag masdan at talagang natutunaw ang puso
'ko sa sobrang saya. Siguro mas masarap sa pakiramdam kung sarili 'ko silang
pamilya.
Iyon talaga ang isa sa mga pangarap 'ko. Ang magkaroon ako ng masaya at kumpletong
pamilya. Iyon bang pamilya na hindi ako nagkaroon noong bata ako.
Palagi kasi akong pinapalayas ni ate sa bahay noon tuwing wala si nanay-lola pero
kahit ganoon mahal 'ko pa rin si ate dahil kahit anong gawin 'kong baliktad sa
mundo siya pa rin ang tunay 'kong ina.
Bigla 'ko tuloy silang na-miss. Malungkot pala talaga ang mag isa sa buhay.
Darating talaga iyong araw na mag hahanap ka ng makakasama mo sa buhay.
Kaya nga ganoon na lang ako ka-desidido na mag pa anak kay Troy dahil bukod
tumatanda na ako ay hindi na ako umaasa na may prince charming na nakalaan sa isang
katulad 'ko.
"I like Thor."
"Hindi mas magaling si Iron man."
"Ano ba kayo mas magaling kaya si Captain America!"
Nagkatinginan pa kaming tatlo bago sabay sabay na tumawa. Nanonood kasi kami ngayon
dito sa may sala habang itong si Troy ay nakataas ang paa sa may center table at
nakahiga naman si Gian sa pagitan namin, kung saan ay ginawa ako nitong unan at
nakadantay naman iyong paa niya kay Troy. Si Maxaine din ay nakikinood habang
nakahiga sa tiyan ni Gian.
Pangalawang movie na namin ito. Sabado naman kasi bukas kaya pinayagan ni Troy si
Gian na mag puyat sa panonood ng palabas.
Pero hanggang ten lang at nang makaramdam na ng antok si Gian ay pinatay na ni Troy
iyong TV.
"Matulog na tayo." Tumayo na si Troy at akmang bubuhatin si Gian ng mahigpit itong
napayakap sa akin.
"Gusto 'ko sa tabi ni ate Raine." Napangiti naman ako sa sinabi nito.
Gusto 'ko rin naman makatabi si Gian dahil kahit sandali pa lang kami magkasama,
napalapit na agad ang loob 'ko sa kaniya. Naaalala 'ko kasi sa kaniya iyong mga
kapatid 'ko.
"Ah, hindi pwede. Bawal ang lalaki matulog sa kwarto ng mga babae. Kaya tara na,
tayong dalawa ang magkatabi sa kama."
Napasibangot ako sa sinabi ni Troy. Tama naman siya kaso bata naman si Gian.
"Pero gusto 'ko kay ate Raine."
At napatitig pa ito sa akin habang nag papa-cute at sinasabing tulungan 'ko siyang
mapapayag si Troy.
"Hayaan mo na, Troy. Minsan lang naman."
Bukas din naman ng hapon ay kukuhanin na rin siya ni Cyan. Nakakalungkot lang dahil
isang buong magdamag 'ko lang makakasama si Gian.
"Hindi nga pwede, ang babae at lalaki mag kaiba ng kwarto 'yan. Ok? Tara na."
Sibangot na si Troy pero naiiling lang siyang tinignan ni Gian.
"Eh bakit si mommy at daddy magkasama sa room?"
"A-ano kasi--"
Tila hindi naman malaman ni Troy ang sasabihin kay Gian. Oh sige tignan nga matin
kung hanggang saan kagaling mag explain ang Orange Troy Sarmiento. Haha!
"A-ano k-kasi-- lintik! Basta bawal! Huwag ka ng makulit."
Natawa naman akong tinapik ang kamay ni Troy ng kukuhanin niya sa akin si Gian.
"Malaki naman iyong kama 'ko. Hayaan mo ng matulog sa tabi namin ni Maxaine si
Gian."
"Yehey! Tatlo kami sa kwarto!"
Tuwang tuwa namang sabi ni Gian habang sibangot naman si Troy.
"Tss! Pag pusa at bata pwede niyang katabi."
May kung ano na naman itong binubulong pero hindi 'ko naman iyon naintindihan kaya
niyakad 'ko na si Gian papunta sa kwaro habang karga nito si Maxaine.
"Ate Raine, did you know that Maxaine is a boy?"
Tanong ni Gian na kinatango 'ko.
"Y--"
"Ano? Lalaki rin si Maxaine?" Singit ni Troy na mabilis kaming hinarangan sa
dinadaanan namin.
"Oo, bakit ngayon mo lang ba alam na lalaki itong si Maxaine?"
Parang tanga naman si Troy. Kung makapag react akala mo big deal iyong gender ni
Maxaine.
"Aba! Hindi na ako papayag na matutulog ang dalawang lalaki sa kwarto ng babae!"
Napairap ako sa sinabi niya at walang pasabi itong nilagpasan.
Napa-praning na naman siya. Hindi ata good for health ang gulay sa utak ni Troy.
Nawawalan siya ng utak eh.
"Hoy, bawal matulog si Gian at Maxaine sa kwarto mo." Humarang ulit ito sa amin at
inagawa ba naman sa akin si Maxaine at Gian.
"Huwag ka ngang OA Troy, bata lang si Gian at pusa si Maxaine. Matulog ka nga at
matutulog na kami."
Sabay bawi 'ko kay Gian at Maxaine. Inaantok na rin ako kaya wala na akong ganang
makipag talo kay Troy. Nakahiga na si Maxaine at Gian sa kama. Mabilis na nakatulog
iyong dalawa kaya kinumutan 'ko naman sila.
Pahiga na rin sana ako ng may kumatok sa pinto. Napairap naman ako dahil ayaw niya
tumigil sa pag katok kaya kahit ayokong pag buksan si Troy ay wala akong ibang
choice kung hindi buksan ang pinto.
"Ano b--"
"Dito rin ako matutulog."
Nagulat na lang ako ng pag bukas 'ko ng pinto ay agad agad na pumasok ito habang
dala dala niya ang mga unan at kumot.
"At sinong nag sabing pwede kang matulog dito?"
Sumunod pa ako sa kaniya pero agad na siyang humiga sa may tabi ni Gian.
"Bahay 'ko 'to. Kaya pwede ako matulog sa kahit saan 'ko gustuhin."
Sinamaan 'ko siya ng tingin pero hindi niya ako pinansin at napayakap na lang kay
Gian.
So ngayon? Saan ako matutulog? Hindi ganoon kalakihan iyong kama 'ko rito kung
ikukumpara sa kama niya sa kwarto niya. Isa pa, ayoko naman matulog na kasama si
Troy.
Mahirap na baka gapangin niya ako mamaya. Hindi pa naman ako prepared dahil wala pa
akong analysis sa research 'ko.
"Aiissst!" Inis 'ko na lang dinampot iyong unan 'ko. Sa sala na lang siguro ako
matutulog. Tulog naman na si Gian kaya hindi na ako nito haha--
"Ate Raine,"
Patay ka! Nagising!
"Tabi tayo." Bumangon pa si Gian habang humahaba ang nguso nito sa akin.
"Oy, tabi raw kayo." Dagdag ni Troy na may halong ngisi pang nakatitig sa akin.
Pinandilatan 'ko siya ng mata na kinalapad naman ng ngiti niya sabay kibit balikat.
Ok, si Gian naman katabi 'ko, hindi naman siguro ako gagapangin ni Troy diba?
Ok lang 'yan, Raine. Kumalma ka. Si Troy lang 'yan.
Napahinga naman ako ng malalim bago humiga sa tabi ni Gian at inalalayan na ulit
itong humiga.
Medyo masikip lang iyong kama dahik good for two lang kasi ito. Napayakap na lang
ako kay Gian ng bigla akong mapapitlag sa gulat ng may dumapo sa tiyan 'ko.
Napasilip ako sa ilalim ng kumot at nakita 'ko si Maxaine na humiga roon.
Hoooo! Akala 'ko may kababalaghan ng ginagawa si Troy.
"Hindi ako manyakis para mang hipo."
Napalingon ako kay Troy na nakatitig sa akin.
"Malay 'ko ba kung anong kaya mong gawin."
Ok, alam 'ko naman na mabuting tao si Troy pero siyempre ayoko naman na ma-rape
noh! Kahit gwapo siya at willing ako mag pa anak sa kaniya, ayoko ng sapilitan.
Napangiti ng mapait si Troy and I feel bad for him, mukhang na offend 'ko siya.
"Kung may balak akong gahasain ka, sana noon pa, may susi naman ako ng kwarto mo
pero hindi 'ko ginawa kasi may respeto ako sa babae kahit gago ako. Hindi 'ko
pipilitin ang isang babae na makipag sex kung ayaw nila. Woman is still a woman and
being a real man, you must know how to respect a woman."
Nakangiti nitong sabi sa akin sabay pikit ng mata niyang niyakap din si Gian.
Ok, mukhang na offend 'ko nga siya pero hindi 'ko naman sinasadya. I just can't
help but to over think.
Napabuntong hininga na lang akong napatitig sa kaniya.
"Sorry." Guilty naman ako agad sa pagiging judgemental 'ko sa kaniya.
Matagal na rin kami mag kasama rito sa bahay at kahit gaano naman kabastos iyong
bibig niya wala naman siyang ginawang masama sa akin, bukod sa hinawakan niya iyong
pwet 'ko at ninakawan niya ako ng halik.
"Ok lang. Hindi naman kita masi-sisi dahil iyon ang naging tingin mo sa'kin."
Nanatili pa rin siyang nakapikit at hindi 'ko maipaliwanag pero mukhang na offend
'ko siya ng sobra. Iba kasi iyong tono ng pananalita niya ngayon, hindi naman siya
galit pero ramdam 'ko na nasaktan siya.
"Troy, sorry na talaga. Hindi 'ko intensyon na--"
"Haha! Don't. Ok lang talaga. Matulog ka na."
Naiiling akong napa upo. Kahit iyong tawa niya ay pilit at sa pag dilat niya doon
'ko talaga nakita iyong sakit. Sobra tuloy akong na g-guilty.
"Gusto mong makabawi?" Agad akong napatango sa kaniya at matamis naman siyang
ngumiti sa akin.
"Sumunod ka."
"Huh?" Naguguluhan 'kong tanong pero agad naman akong napabangon ng bumangon rin
ito mula sa pagkakahiga at lumabas ng kwarto.
Inayos 'ko muna iyong pagkaka-kumot kay Gian bago tuluyang sumunod kay Troy.
Dumiretso siya sa may kusina at kumuha ng dalawang in can na beer.
"Samahan mo 'ko uminom."
"Per--"
"May kasalanan ka sa'kin kaya bawal tumanggi." Sabay abot nito sa akin sa alak.
Wala sa sarili akong napakagat sa ibabang labi 'ko habang nakatitig sa lata. Ok,
hindi maganda epekto sa akin ng alak pero kasi--
"Ayaw mo? Ok lang, bumali--"
"Ito na, basta hindi ka na galit ah?"
Nakangiti naman siyang tumango. Konti lang naman, di naman siguro ako malalasing
dito.
Sinundan 'ko naman ng tingin si Troy at napansin 'ko pang may ininom itong gamot at
iyong alak ang ginawa niyang tubig.
"Umupo ka."
Agad naman akong sumunod sa kaniya at umupo sa may tapat ni Troy. Seryoso talaga
siya ngayon, alam niyo iyong makulit na mukha ni Troy parang biglang nag laho.
Feeling 'ko tuloy may na sabi talaga akong hindi niya na gustuhan.
"Ah, Troy--"
"Hahaha! Ang epic ng mukha mo. Para kang di ma-tae! Hahaha!"
Napasibangot akong sinipa ang paa niya sa ilalim ng lamesa. So trip niya lang 'yun?
Nag iinarte lang siya at hindi totoong na offend?
"Bwisit ka! Pinag t-tripan mo na naman ba 'ko?"
"Hahaha. Ah, medyo. Hahaha! Ang sagwa ng mukha mong tignan eh."
Sabay tawa na naman niya na kinasibangot 'ko. Ang lakas talaga niyang mantrip
porket alam niyang na guilty ako kanina, sinukit niya naman. Kaasar siya pero in
fairness, mas gusto 'ko makita iyong tumatawa at makulit na Troy.
"Pero totoong na saktan ako kanina."
Maarte nitong ipinatong ang kamay sa may gawing dibdib at umarteng na sasaktan.
"Sorry na talaga."
Nakangiti itong uminom habang diretso pa ring nakatitig sa akin. Nasanay naman na
ako sa mga tingin niya pero iba talaga ang nararamdaman 'ko kapag nakatitig siya sa
akin. Parang mas malala na iyong OTSVirus 'ko. Feeling 'ko nga, nawala na sa
pagkakatali iyong puso 'ko sa lakas ng kabog at pwede na rin ako mag supply ng
tubig sa manila sa biglaang pag papawis 'ko pero mas mainit pa sa tirik na araw ang
humahaplos sa buo 'kong katawan.
Ok, this is really bad but even its bad, it feels good. Ang gulo diba? Kasalanan
'ko ba kung hinahanap hanap ng katawan 'ko iyong kakaibang epekto niya sa akin.
Iyong tingin niya pa lang para ng kinikiliti iyong puso 'ko s tuwa. Boses pa lang
niya parang gusto 'ko ng tumalon sa tuwa.
Napainom na lang ako sa may alak para ibaling doon ang atensyon 'ko at maputol ang
pag titig 'ko sa kaniya. Masyado akong na aakit sa kaniya habang tumatagal.
Hindi 'ko naman itatanggi na siya si Orange Troy Sarmiento at pag sinabi 'kong
Orange Troy Sarmiento, siya lang, wala ng iba. Basta siya lang, iyon bang tipo na
parang wala ng ibang tao sa mundo pag na isip 'ko pa lang ang pangalan niya.
Ah, nababaliw na ako.
"Dahan dahan lang." natatawa nitong sabi at ng bitawan 'ko iyong lata ay ubos na
ang laman.
Napahinga pa ako ng malalim pero siya nakangiti pa ring nakatitig sa akin.
Nauubusan ako ng hangin sa kaniya. Hindi ako makahinga at makapag isip ng matino.
Hindi 'ko rin magawang salubungin iyong mata niya.
"Ah, Troy wala ka bang ibang kasama rito sa bahay?"
Sinubukan 'ko na lang mag open ng ibang topic. Mahirap ng mamatay ako sa mga tingin
niya.
"Ikaw." Pilosopong sagot nito na kinasibangot 'ko.
"Siraulo! Bukod sa akin."
"Si Maxaine."
Seryosong sagot niya kaya inis 'ko ukit sinipa ang paa niya sa ilalim ng lamesa.
"Nakakarami ka na ah. Sumasagot naman ako ng matino."
"Hindi naman iyon ang ibig 'kong sabihin. Pamilya? Wala ka bang pamilya?"
Curious lang ako dahil wala man lang siyang nababanggit tungkol sa pamilya niya o
wala man lang siyang family picture.
"Ah, iyon ba." Bigla ulit na wala ang ngiti sa labi niya at mukhang wala sa loob
nitong ipinaikot ang lata sa may lamesa.
Napansin 'ko rin ang pagbaba ng tingin niya at tila hindi nito mahanap ang
sasabihin.
Ok, mukhang personal na topic itong na buksan 'ko. Palpak ka talaga kahit kailan,
Raine.
"Ah, Ok--"
"Siyempre meron tao ako Raine, hindi ako mikrobyo na basta na lang susulpot sa
mundo."
Pabiro nitong sagot na kina-ingos 'ko.
"Napaka pilosopo mong kausap, pero na saan sila? Bakit wala akong nakikita?"
Binuksan 'ko na rin ang usapan tungkol sa pamilya niya kaya i-push na natin, isa
pa, mas gusto 'ko pang makilala si Troy.
"Hmmm..." Pilit na ngumiti si Troy sa akin at bago ito ulit mag salita ay nilagok
muna nito ang inumin niya.
"Nasa mandaluyong si ate sa may mental. Si tatay sumakabilang buhay na at si nanay
naman ay sumakabilang bahay naman."
Pilit itong ngumiti at napa awang ng bibig 'ko sa sinabi niya. Kaya ba mag isa lang
siya rito? Hindi 'ko akalain na sa likod ng makulit na Troy ay may nakatago pa lang
lungkot sa buhay niya.
"Sorry, hindi 'ko alam."
"Hindi mo talaga malalaman kung hindi 'ko sinabi." Nakangisi nitong pambabara sa
akin na kina irap 'ko.
"Epal ka talaga!" natatawa nitong binuksan pa ang isang alak at inabot iyon sa akin
bago nag bukas ng para sa kaniya.
"Troy,"
"Hmm?"
"Panget ba 'ko?"
Tanong 'ko kay Troy na bigla nitong ikibunuga sa alak at muntikan pa iyong tumurit
sa mukha 'ko.
"Seryoso ka?"
Tumango ako sa kaniya. Masyadong personal kasi kung ipu-push 'kong pag usapan ang
tungkol sa pamilya niya kaya na isip 'ko na lang itanong iyong palaging gumugulo sa
isip 'ko.
"Bakit mo naman na itanong?"
Ipinatong 'ko pa iyong siko 'ko sa may lamesa at naka-pangalumbabang napatitig sa
kaniya.
"Simula elementary ako wala man lang akong narinig na nag ka-crush sa akin kahit
noong mag college ako. Samantalang iyong ka-klase 'ko noong highschool, ang pango
naman niya pero may naging jowa, iyon namang kaibigan niyang haba-baba na kamag
anak ni half moon, may junakis na, take note gwapo ng asawa. Hindi naman ako mabaho
dahil iyong nga ka-batch 'ko araw araw may dalang putok sa kili-kili pero niligawan
ng crush 'ko. Ibig bang sabihin nun, panget ako?"
Kunot noong tanong 'ko kay Troy na bigla nitong ikinatawa ng malakas. May
nakakatawa ba sa sinabi 'ko? Nag tatanong lang naman ako ah.
"Bakit ka tumatawa?"
"Hahaha! You-- hahaha!"
"Huwag mo 'kong tawanan seryos ako." Inis 'kong sinipa ang paa niya sa ilalim ng
lamesa pero panay pa ring ang tawa niya.
Akala 'ko pa naman may makukuha akong matinong sagot sa kaniya kaso wala eh, daig
niya pa tinakasan ng katinuan sa sobrang tuwa.
"Letse! Matutulog na nga lang ako! Wala kang kwenta!"
"Sandali, pff--haha!"
Tumayo na lang ako at akmang mag lalakad na pabakik sa kwarto ng bigla rin siyang
tumayo at inakbayan ako.
Inalis 'ko iyong braso niya sa may balikat 'ko pero mas humigpit lang iyon.
"Pff--"
"Kung pag tatawanan mo lang ako. Bitawan mo na 'ko. Feeling 'ko tuloy mas panget pa
ako sa ini isip ng iba."
Hindi ba niya alam na nakakababa ng self esteem iyong tinatawanan ka ng dahil sa
tinanong mo kung panget ka ba o hindi.
"Hindi ka naman kasi panget." Nakangiti nitong sagot sa akin na kinahaba ng nguso
'ko.
"Eh bakit ayaw nila sa akin?"
"Baka na i-intimidate o kulang ka lang sa landi. Daig kasi ng malandi iyong
magaganda."
Napasibangot akong nag angat ng tingin sa kaniya na diretso lang ang tingin sa
nilalakaran namin.
"So kailangan pa kitang landiin para lang bigyan mo 'ko ng anak?"
Napahinto kami sa paglalakad at nakangi niya akong nilingon.
"I like the idea. Bakit di mo subukan? Malay mo mapa-oo mo 'ko."
Nakangising sagot nito sa akin na kina-irap 'ko.
"Ikaw na nag sabi, kulang ako sa landi kaya hindi 'ko alam kung saan mag sisimula--
aray! Bakit mo 'ko pinitik?"
Pinitik na naman niya ang noo 'ko. Nakakainis kaya, ginawa niya ng laruan itong
malapad 'kong noo.
"Tuturuan kitang lumandi pero tanggalin mo muna 'yang pagiging desperada mo na
magka-anak."
Napa-ingos ako sa sinabi niya at bumitaw mula sa pagkaka-akbay nito. Tumayo ako sa
harapan niya at bahagya pang napatingala para salubungin iyong mapang akit niyang
mga mata.
"Twenty-six na 'ko, apat na taon na lang mag t-thirty na ako. Ayoko naman tumandang
dalaga at mag isa. Ok na kahit walang asawa o jowa. Sige na Troy, pag bigyan mo na
'ko."
"A-Y-O-K-O! Hanggang sex lang kaya 'kong ibigay sa'yo."
Napasibangot ako ng lagpasan niya ako. Mukhang hindi 'ko talaga siya mapipilit.
Gamitan 'ko kaya ng konting drama? Iyong may pa-iyak iyak pa?
Tama! Malay mo effective, kasali pa naman ako sa indie film noong highschool. Agad
'kong hinarang si Troy at malungkot itong tinitigan sa mata. Naramdaman 'ko rin
iyong pag patak ng luha 'ko at masasabi 'kong pwede pa rin akong pang artista.
"Troy,"
"Don't, don't do that!" Sabay inilapat nito ang palad niya sa mukha 'ko.
Anak ng! Ayaw niya talaga? Hindi man lang ba siya na aawa sa akin?
"Matulog na lang tayo." Sabay lakad ulit nito pabalik sa kwarto. Napapahid ako sa
pekeng luha 'ko at mabilis ulit na hinarangan si Troy.
"Ano na naman drama mo?" Sibangot na tanong nito sa akin pero napatitig lang ako sa
kaniya. Ok, saan ako huhugot ng lakas ng loob para halikan siya?
Oo balak 'ko na siyang halikan kaso-- hindi ba iyon kadiri? Mag j-join force iyong
laway niyo?
"Hoy Raine!"
Napalunok pa ako kahit wala na akong malunok na laway sa sobrang pagkakatuyo nito
ng mapatitig ako sa labi niya. Ang alam 'ko lang matamis at malambot iyong labi
niya. Hindi 'ko na ma alala kung nalunok 'ko ba iyong laway niya ng bigyan niya ako
ng torrid kiss. Ok lang siguro kung hahalikan 'ko siya diba? Malay mo mapapayag 'ko
na so Troy dahil hindi naman din niya matitiis ang kalandian sa katawan niya.
Napahinga ako ng malalim at napalunok ng husto bago 'ko ipinikit ang mga mata 'kong
tumingkayad at idinampi iyong labi 'ko sa kaniya. Naramdaman 'ko pa kung gaano iyon
kalambot at kadulas pero agad 'ko din binawi ang mga labi 'ko ng maramdaman ang
mabilis na kabog ng dibdib 'ko.
Dahan dahan akong napamulat ng makita 'kong magulat din si Troy sa ginawa 'ko. Oh
shit! Nakakahiya! Napakagat pa ako sa ibabang labi 'ko at naramdaman ang pag init
ng magkabila 'kong pisngi.
Ang pinakamagandang gawin ay tumakb--
"Wrong move."
Nagulat ako ng ikulong ni Troy ang magkabila 'kong pisngi sa mga palad niya at
mariin ako nitong siniil ng halik. Nalulunod ako sa paraan kung paano niya ako
halikan pero dahil hindi ako marunong lumangoy, hahayaan 'ko na lang ang sarili 'ko
na malunod sa mga halik niya.
---
A/N: Raine or Third Person's POV? HAHAHA!

--- --- ---

Chapter 9
--
Warning: SPG(Readers Discretion is advised)
Chapter 9
"Wrong move."
Nagulat ako ng ikulong ni Troy ang magkabila 'kong pisngi sa mga palad niya at
mariin ako nitong siniil ng halik. Nalulunod ako sa paraan kung paano niya ako
halikan pero dahil hindi ako marunong lumangoy, hahayaan 'ko na lang ang sarili 'ko
na malunod sa mga halik niya.
Tila ba may sarili ring pag iisip ang labi 'ko na kayang sabayan ang bawat galaw ng
mga labi ni Troy. Hindi 'ko maipaliwanag kung paano-- pero kusa itong gumalaw na
para bang uhaw na uhaw ito sa labi ni Troy.
Napaatras ako ng salubungin 'ko ang pag sakop ni Troy sa mga labi 'ko, kusa ring
lumingkis ang braso 'ko sa batok nito hanggang sa tuluyan ng maramdaman ng likod
'ko ang malalamig na pader pero mas na-naig ang init na bumabalot sa katawan 'ko at
mas tumindi iyon ng marahan na gumapang ang palad ni Troy sa likuran 'ko.
Tila ba may kuryenteng dumadaloy sa akin sa bawat haplos niya, mula sa likuran 'ko
ay gumapang iyon sa braso 'ko at marahan niya iyong hinimas.
Wala sa sariling napa awang ang bibig 'ko ng bigla nitong kagatin ang ibabang labi
'ko at walang pasabi niyang pinaglandas ang dila sa loob.
Mas lalo ako hindi makapag isip ng matino. Nababaliw ako sa ginagawa niya at mas
nalalasing ako sa halik niya kumpara sa isang baso ng alak.
Gumapang ang kamay nito pababa sa bewang 'ko at kasabay noon ay ang pag gapang din
ng labi niya patungo sa leeg 'ko.
Nakikiliti ako at nakakaramdam ng paninikip ng puson ng marahan nitong hinahalikan
ang bawat parte ng leeg 'ko. Hindi 'ko rin malaman kung ano ba ang mas dapat
maramdaman ng tuluyan na nitong ipinasok ng kamay sa loob ng suot 'kong damit.
I could feel his warm palm on my belly going upto my ches and unhooked my bra from
my back. His touch is an ecstasy that I wouldn't want to stop. He gently massage my
back down to my belly.
Nakapagat pa ako sa ibabang labi 'ko para pigilan ang pagkawala ng ungol sa bibig
'ko ng tuluyan ng sakupin ng palad nito ang kaliwa 'kong dibdib.
Hindi na normal ang paghinga 'ko at tila ba nabasa ang suot 'kong panty sa hindi
'ko malamang dahilan. Wala na ako sa katinuan at lalong wala na ako sa wisyo kung
ano na ba ang mga ginagawa ni Troy sa akin.
His lips trailed down to my collar bone until he reach the middle of my chest. I
brushed my hand to his hair and I tightened it as he torn my shirt with his bare
hands.
I was about to protest but damn! He didn't care about my shirt and he run his
tongue on my cleavage and welcome my breast with his warm mouth.
"Ohhmm--"
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko para pigilan muli ang pagungol sa kakaibang
sensayon na bumabalot sa akin dulot ng mainit nitong bibig at ang palad niya na
wala pa ring sawa sa pag masahe sa kaliwa 'kong dibdib.
Hindi 'ko malaman kung saan 'ko ibabaling ang ulo 'ko, sa kaliwa ba o sa kanan. Mas
humigpit rin ang pagkakasabunot 'ko rito.
Hindi 'ko na talaga alam at hindi 'ko na yata kaya. Nababaliw na ako kaya napapikit
na lang ako sa kakaibang sarap kung paano nito angkinin ang magkabila 'kong dibdib.
This is new to me, everything is new and I am willing to die with this kind of
pleasure.
A new waved of pleasure hit me as he wring my nipple with his two finger until it
hardened while sucking my right breast like a hungry baby. He didn't stop and I
can't breathe even I want to scream in so mych pleasure he caused.
I didn't know that his mouth will be my drugs and I can't get enough of it.
"Hmm--"
"Open your eyes. I want you to witness how I taste every inch of you, Raine."
Napamulat ako at sumalubong sa akin ang nakangising mukha ni Troy ng bumitaw ito sa
dibdib 'ko. Wala naman ako sa sariling napatango at napatitig sa mata niya.
Muli nitong binalikan ang dibdib 'ko pero sa oagkakataong ito ay ang kaliwa naman
ang walang sawa nitong pinanggigilan.
Mas tumindi ang init na bumalot sa akin ng hindi putulin ni Troy ang tingin nito sa
mata 'ko habang patuloy ito sa ginagawa. Tila ba nagliliyab ang mata nito sa
pagkasabik at lumilipat iyon sa buo 'kong katawan.
"Ah--" Angil 'ko ng bahagya nitong kagatin ang ituktok ng dibdib 'ko. Masakit iyon
pero parang mas tumindi lang ang pananabik 'ko sa ginagawa niya.
He ruthlessly nib my nipple and suck my breast more than my areola until his mouth
own my whole breast. I could feel the warmness of his mouth and it feels goods.
Muli namang binalikan ni Troy ang labi 'ko ng mag sawa ito sa magkabila 'kong
dibdib 'ko at ako naman itong loka loka na walang pag aalinlangan ulit iyong
tinugon.
Nakangisi pa nitong kinagat at hinila ang ibabang labi 'ko at bahagyang bunitaw
tapos ay muli akong hinalikan na kinasimangot 'ko naman.
"Stop teasing!" Angil 'ko sa kaniya ng ulitin niya iyon. Alam 'kong gusto niyang
habulin 'ko iyong labi niya at ako naman itong si tanga na panay ang sunod sa bawat
pag layo ng labi niya.
Nakakainis pero anong magagawa 'ko kung nasasabik ako sa matamis niyang labi.
Nakaka-adik iyon!
Bahagya pa itong tumawa habang pasimple nitong pinagapang ang kamay sa gilid ng
suot 'kong pajama.
"Then scream for me. Huwag mong pigilan, Raine dahil mas nasasabik akong marinig
kung paano mo isigaw ang pangalan 'ko."
Nag init ang mag kabila 'kong pisngi sa sinabi niya at bago pa ako makapagsalita ay
muli nitong sinakop ang labi 'ko, hindi iyon nag tagal dahil naglakbay na ito
pababa.
Mula sa leeg 'ko ay damang dama 'ko ang pag gapang ng malalambot niyang labi
patungo sa pagitan ng dibdib 'ko hanggang sa tiyan 'ko at panandaliang huminto iyon
sa pusod 'ko.
Nakaluhod na ito sa harapan 'ko at muli akong napakagat sa labi ng paikutin nito
ang dila sa loob ng pusod 'ko. Parang may kung anong namumuo rito at gustong
kumawala sa tiyan 'ko sa ginagawa niya. Napasabunot ako sa kaniya habang nakatitig
kami sa isa't isa at tila hinahamon ako nito na bigaksin 'ko ang pangalan niya.
I keep my mouth shut even my whole body want to scream for so much pleasure and
wishing for more. He push his tongue inside my navel while he secretly pull down my
pajama with the last piece of cloth that covers my femininity.
His tongue trace its path 'til he reach the core of my womanhood and gave it a soft
kiss that tickles my sensitivity.
He took off his lips from my womanhood and he naughtily grin at me.
"You're still fighting with your self, huh?"
I shrugged and sweetly smiled at him.
"Not enough for me to scream." Pang hahamon 'ko rito na kinalapad ng ngiti niya.
Ang totoo kanina 'ko pa gusto humiyaw sa mga ginagawa niya pero ayokong bigyan agad
ng satisfaction ang isang Orange Troy Sarmiento.
I want to descry his wildness.
"Be careful of what you ask for, Raine."
Nagulat akong napatitig sa mga mata niya ng bigla nitong isinampay ang kanang binti
'ko sa balikat niya bago ibinalik ang atensyon sa pagkababae 'ko. Muntikan na ako
mawalan ng balanse pero agad naman akong napakapit sa buhok nito at isinandal ang
likod 'ko sa pader.
He slowly trace the line between my folds while licking and sucking my core.
I gasped and tightly clutch his hair with my hands.
He playfully flicked his finger on my folds and nib my clit with his lips. The heat
that built in inside my tummy has already explode all over my body and it eats all
my strength.
"Oohhh--"
I can't help but to moan as he pleased me with his expert tongue that explore my
womanhood while he teasingly pressing his finger on my openings.
"Ohhh--shit! S-stoop-t-teasing-ahmmm--"
Hindi 'ko malaman kung isusubsob 'ko ba mukha nito sa pagkababae 'ko o mas mabuting
ako na itong mag adjust at salubungin ang daliri niya na mapanukso niyang
ipinapasok. Hindi 'ko na alam, hindi 'ko na talaga alam ang gagawin.
Nababaliw na ako.
He didn't stop pressing his finger and I push him hard and push myself even more to
him. He encircled his tongue on my clit and when he get tired, he suck it then
lick.
Oh gahd! I'm dying in so much pleasure, the heat and electricity that runs in my
body is unbearable. I can't hold my breathe properly that stuck on my lungs.
"Ohh--F-aahh!"
I scream as he stiffened his tongue and push it inside my hole, he rubbed my clit
with his thumb and he ravish my folds with his forefinger.
Mas nag init ang pakiramdam 'ko ng mahagip 'ko ang nagliliyab na mata ni Troy na
nakatingin sa akin habang patuloy sa pag ulos ang dila nila palabas at papasok sa
pagkababae 'ko. Kasabay noon ay ang marahan nitong paglamutak sa pwetan 'ko kung
saan ay mapanukso rin nitong hinahagod ang pagitan noon hanggang sa kaselanan 'ko.
Literal na napa-awang ang bibig 'ko at napatingala sa kakaibang sensasyon na dulot
ng dila nito, parang gusto 'kong tumakbo sa banyo at umihi pero ayoko itong pigilan
sa ginagawa niya.
Napatingin ako rito ng bawiin nito ang dila niya at marahan nitong pinadaan ang
daliri niya sa hiwa 'ko habang walang sawang inangkin ng mga labi niya ang
I stared back at him when he pull his tongue out of me and he smoothly trace my
folds with his two finger. He kissed my clit and started to suck it.
"Ohhh--Gahd!" I groan.
He's really good in this. No doubt why woman will beg to lay in bed with this man.
He knew every woman's weaknesses.
"You're already wet."
"Ohh--Ahhmm--m-masakit--" angil 'ko ng tuluyan na nitong ipasok ang daliri niya sa
loob 'ko na siyang nag paigtad sa akin sa gulat at kakaibang sakit.
I never touch nor please myself down there. He's the only one who touched my
femininity and invade my womanhood.
"You're too tight for my forefinger, Raine."
Nakangisi nitong iginalaw ang daliri niya palabas at papasok sa pagkababae 'ko
habang walang sawa naman ang labi nito sa pag suso sa kaselanan 'ko at abala ang
kaliwa nitong kamay sa pag masahe sa kaliwa 'kong dibdib.
Hindi 'ko na alam kung saan ba talaga nag mumula ang kakaibang sarap na nagnakaw sa
katinuan 'ko. Masyado akong nalilibang sa mga ginagawa niya.
Bumilis din ang pag galaw ng daliri niya at mas bumibilis pa iyon pero bumagal
sandali at muling mas bumilis na lalong nag papanabik sa akin. Wala itong tigil
kahit ang labi niya na uhaw na uhaw sa pagkababae 'ko ay walang humpay sa pagsuso
rito.
"O-Ohh--T-Troooy!"
Hindi 'ko na napigilan ang mapaungol at bigkasin ang pangalan nito ng maramdaman
ang bigat sa puson 'ko na pilit kumakawala.
Nakangising binilisan nito ang pag-ulos ng daliri hanggang sa tumatama na ang kamao
nito sa dingding ng pagkakabae 'ko.
"Na-i--iihi a-ako--" Gusto 'kong itulak si Troy dahil sa takot na baka maihi ako sa
harapan niya pero hinigit lang lalo nito ang pwetan 'ko at mas isinubsob nito ang
mukha sa pagkababae 'ko, kasabay ng mabilis at malalim na pag ulos ng daliri niya
ay ang paglandas ng dila nito.
Hindi 'ko na talaga kaya--hindi 'ko na mapigilan--
"Ohhhh--T-Troy!"
Nanghihina akong napakapit sa buhok nito ng tuluyan ng kumawala ang kanina 'ko pa
pinipigilan. Naramdaman 'ko ang init noon sa pagkababae 'ko na ngayon ay walang
humpay na sinisimot ni Troy.
Nakapagat labi akong napatitig sa kaniya ng makita 'ko kung paano nito paglandasin
ang dila sa bawat patak ng katas na lumabas sa akin.
"Sweet.." napangiwi ako sa sinabi niya at nag tataka siyang tinignan.
"Paa--hmmm--" Hindi 'ko na tuloy ang sasabihin ng bigla nitong sunggaban ang labi
'ko at doon 'ko pa nalasahan ang sinasabi niyang matamis na maalat naman pala.
Abnormal talaga siya! Hindi naman matamis, mas matamis pa iyong labi niya kaya nang
gigil 'ko tuloy iyon na kinagat.
"Troy!" napatili ako ng bigla ako nitong buhatin kaya mabilis 'kong ipinulupot ang
binti 'ko sa bewang niya at ang braso 'ko sa batok nito.
"Now let's cum together."
And for the nth time, he crashed his lips to mine and nibbled my lips with his. I
could also feel his hardness that poke my butt.
Maharot din nitong kinakagat ang labi 'ko habang pa akyat kami sa hagdan hanggang
sa bumaba ang halik nito sa may dibdib 'ko at sinimulan na naman nitong angkinin
iyon gamit ang mga labi niya.
"Ohh--aray!"
"Oh shit!"
Sabay naming angil ng matisod si Troy at ako naman itong tumama ang likod sa may
hagdan, natabig din niya iyong vase at na basag.
"Papatayin mo ba 'ko?"
Inis 'kong untag sa kaniya ng maramdaman ang kirot sa likod 'ko buti na lang ay
naka alalay pa iyong kamay niya kung hindi ay nagasgasan na ng likod 'ko.
"Ah bwisit! Kasalanan 'ko ba kung gusto 'kong sumubsob diyan sa suso mo?"
Kunot noo ring sagot nito na kinatawa 'ko naman at wala sa loob 'kong pinisil ang
ilong nito. Ang cute niya! Promise!
"Oh thank you, I'm so flattered pero dahan dahan lang." Natatawa 'kong sabi rito ng
mapansin 'ko ang inis sa mukha niya.
"Dito na lang tayo." Nagulat ako sa sinabi niya at bago pa ako makapag protesta ay
marahan ako nitong ibinaba sa isang baitang at mabilis nitong hinubad iyong suot
niyang damit.
Literal na napatulala ako ng tumambad sa akin ang matipuno nitong pangangatawan.
Hindi iyon kasing laki ng iba na akala mo ay para na silang palaka. He had that
perfect body, a slim one. Sakto lang ang laki ng mga braso nito at ang lapad ng
balikat niya but he had that six pack abs that emphasized his v-line, oh shit! I
love how it looks like. Nakakapanlaway at napaka-sexy noon sa paningin 'ko.
Wala sa sarili akong napalunok ng bigla nitong hubarin ang suot na short kasama ang
puti nitong brief.
Oh shit! Pahiramin niyo 'ko ng ruler, susukatin 'ko lang iyon kung totoo bang nine
inches iyon, feeling 'ko kasi hindi eh.. parang na sa ten o eleven ang size--oh,
geez! Tao ba siya o kabayo?
"I'm so flattered how amusement written all over your face, Raine."
Nakangisi nitong inilapit ang mukha niya sa akin at taimtim ako nitong tinitigan sa
mga mata. Muli akong nakaramdam ng kakaibang init at pananabik sa mga labi niya.
He sweetly crashed his lips to mine and we smoothly moved our lips in the same
rhythm. Gosh! I'm so drugged with his lips.
My body has its own brain as well as my hands who sneaked down from his chest down
to his abdomen, I can barely feel how warm and firm his muscles and he did the
same.
Mas nadagdagan ang init sa katawan 'ko sa bawat haplos ng mga palad nito sa akin.
Damang dama 'ko rin ang kakaibang pagkabasa ng babae 'ko na parang handa na ito sa
kahit na anong oras.
Marahan nitong pinaghiwalay ang binti 'ko at malaya 'kong sinalubong kahabaan ni
Troy na siyang idinampi niya lang sa kaselanan 'ko.
"Ooohhh--"
I moaned between our kisses as he rubbed his length on my femininity while
caressing my breast.
I heard him groan as he teasingly push the tip of his manhood on my hole and pinch
my nipple with his fingers. A new waved of pleasure invade my whole body and took
all my strength as he ruthlessly rubbed his length between my folds while squeezing
my clit and ravish my lips with his.
"Ooohhh-T-Troy!" I can't help but to scream his name with so much pleasure. Hindi
'ko na iyon napigilan na siyang nag pangisi kay Troy.
It was like a signal he waited for so long before he push his length on my hole.
"Ohh-Fuck!" He scream as I wrapped my legs on his waist but suddenly, it slip out.
Sabay pa kaming napa angil ng hindi nito naipasok iyon kaya naman binitawan nito
ang labi 'ko at hinawakan nito ang pagkalalaki niya habang nakatitig mabuti sa kung
paano nito ipapasok ang alaga niya.
Napapikit ako ng mariin at napakagat sa ibabang labi 'ko ng muling itutok ni Troy
ang kaniya sa akin.
"Oh shit!"
"T-Tr--"
I bit my lower lips so hard that I can even taste my own blood as he firmly push
the head of his length on my opening. I felt how the walls torn by his cock and the
pain is unbearable.
Kusa na ring pumatak ang luha sa mga mata 'ko at wala man lang akong ibang
makapitan maliban sa braso nito na halos bumaon na ang kuko 'ko roon.
Ang sakit, sobrang sakit iyon na parang gusto 'kong humagulgol at tawagin si nanay-
lola para maibsan ang sakit.
"Raine," Napamulat ang mata 'ko ng maramdaman ang pag haplos ni Troy sa pisngi 'ko.
Maamo rin itong nakatitig sa akin at marahan nitong pinahid ang luha sa mata 'ko
bago ito ngumiti ng ubod ng tamis.
"Did I hurt you that much?"
I nod.
"I'll make it up with you." Then he kissed me with so much passion and desire. He
also rubbed my clit with his thumb that ease the pain and replace by sensual
pleasure.
His lips trailed down to my neck and leave a feather light kisses on it. I arch my
back as a sign that I'm ready with him.
He turned his lips back to mine and push himself.
"Ahhhmmm--"
I can still feel the pain because of the thickness and lengthy of his shaft.
"T-Trohhmmm--"
Napakagat ako sa balikat niya at mahigpit na inilambaras ang braso 'ko sa batok
nito ng tuluyan niya ng ipasok ang kahabaan niya sa akin. Para akong hihimatayin
dahil sa sobra nitong laki.
"Oh fuck! You're so warm and tight!"
He buried his face on my neck and suck every inch of my skin. Hinila rin nito ang
bewang 'ko palapit sa kaniya na kina awang ng bibig 'ko ng maramdaman ang kabuuan
nito sa akin. Kung nabubulunan lang iyon, malamabg nabulunan na ako.
He slowly thrust in and out that kills the pain and send chills down to my spine. I
even arch my body to meet every thrust he did.
"Ohh--"
"Shit! I-It's fucking--good, y-you're--shit!" Mas bumilis ang pag indayog ni Troy
kung saan ay halos habulin na namin ang mga hininga namin.
Mahigpit itong napakapit sa kaliwang dibdib 'ko habang naka-alalay ang isang kamay
nito sa likuran 'ko. Mariin 'ko ring hinila ang bewang nito gamit ang mga binti 'ko
at mahigpit na napakapit sa mga braso niya.
Kagat labi 'kong pinipigilan ang pagkawala ng bawat ungol habang nakatitig sa mata
ni Troy na bahagya pang naka awang ang bibig nito.
"Ohh--" We both scream in so much pleasure as he thrust faster--and harder and he
moved as fast and deep as he can.
I could feel his groin banged to mine and he deeply grind and push himself inside.
"Oh-T-Tro--Troy!"
Naipit ang hangin sa lalamunan 'ko ng maramdaman ang kakaibang pagsikip ng puson
'ko na parang may gustong kumawala rito at mukhang naintindihan iyon ni Troy dahil
marahan nitong inilabas-masok ang kaniya bago muling bumilis sa pag indayog habang
pinaglalaruan ng daliri nito ang sentro 'ko.
"Ohhhsshhit! Cum with me, Raine! Fuck!"
"T-Troy!"
He thrust so hard and fast until he hit the walls inside me. He hardly push himself
and I could feel the hot liquid he explode inside me with my own juices.
Nanlalambot akong bumitaw sa braso nito at habol hininga kaming napatitig sa isa't
isa kung saan ay tumatagaktak pa ang ilang butil ng pawis sa noo niya.
Napakurap pa ako ng punasan nito ang noo 'ko. Akala 'ko ay siya lang ang pinag
pawisan, meron din pala ako.
Nakangisi akong binuhat nito ng hindi man lang hinuhugot iyong alaga niya kaya
naman mahigpit 'ko na lang na inilingkis iyong mga bisig 'ko sa kaniya. Ayoko naman
mahulog.
"Saan tayo pupunta?" Tanong 'ko rito ng umakyat na kami muli sa hagdan.
"Simulan na natin ang totoong laro."
"Huh?" Ano bang sinasabi niya?
"Warm up pa lang iyon, Raine."
Nakangisi ako nitong tinitigan na kinalaglag ng panga 'ko.
Tang ina! Seryoso ba siya? Warm up? Wala na akong lakas!
Papatayin niya ba 'ko? Pero kung ito naman ang ikakamatay 'ko parang pwede na rin--
It's not bad to die in his arm tonight.
---
A/N: How's it? Hahaha! Bigyan niyo 'ko ng feedback! Nawala iyong matres 'ko ng
dahil sa kanila. Kulang isang linggo 'ko ito ginawa and hopefully, nagustuhan niyo
pa rin. Pagpasensyahan niyo na, feeling bata pa po ako.
Hello sa mga binibining ito, maraming salamat sa pag suporta!
This Chapter is dedicated to...

--- --- ---

Behind the Scene: Message Sent!
--
You can skip this chapterFOR FUN ONLY!
-BACHELORS GROUP CHAT-
Walang TITI-bag(Active Now)
CK: Orange got a new girl.
Erin: I bet my life, isang linggolang pang himagas ni Troy 'yun.
Rye: Hindi na talaga nagbago ang gago! haha!
Light: Flavor of the week. Tss!
Xavier: Cyan Kei Alvarez siya ba'yung kasama ni Troy sa bahay? o iba na naman?
Light: Kasama sa bahay?
Rye: Talaga may inuwi nasiya sa bahay? 😱
Xavier: What the fuck!may pa-emoji ka pangnalalaman! Kadiri ka!
CK: Baduy mo, Rye!
Xavier: Go on, CK. Huwagmo 'kong pansinin, patay kapag uwi 'ko.
Rye: Pake niyo sa emoji 'ko!?Magsama kayong dalawa! 😡
CK: Same girl! I forgotto ask her name pero surena sure ako na magkasamasila ni
Orange sa bahay. Haha!
Rye: Bago 'yun ah!
Light: Tang ina na 'yun kayapala hindi nagagawi ng LNB.May ibinabahay na ang gago.
Erin: Oh I want to meetthat girl! Baka naman tulad lang 'yun ng mga hito at lintana
ikinakama ni Troy. Light Lexus Cordova-Hellsonpumupunta ka pa ng LNB!?
Xavier: Patay kanggago ka! Haha!
Rye: Huli ka! 😂🔫
Light: Geez! I drop by forsome business purposes.Alam mo namang hindi panakakauwi
si Night.
Xavier: Speaking of Night,hindi online.
Light: Pati si Summer.
Xavier: Di na namanmakahugot 'yun.
Rye: Gumagawa siguro ulitng kambal. Out muna ako,mag hugas lang ako ngplato. Masama
na tinginsa'kin ni Ai 😢
Light: Paghusayan modude, baka palayasin ka ng pinsan 'ko.Haha!
Erin: Ikaw papalayasin 'kopag hindi ka pa umuwi!!!
Light: Hey, OT kami ni CKsa hospital. Di ba Cyan KeiAlvarez.
Xavier: Don't call my CK as CK,only me can call her CK.
CK: Dami pasyente, ErinysHellson. Huwag kang OA, Xav!
Xavier: You'll make it upfor me CK. Uuwi na ako.
CK: As if naman namakauwi agad agad.
Xavier: Sent a photo
Erin: Lagot ka CK.Nakasakay na pala ngeroplano si Xavier.Haha!
Light: Haha! Nakalimutanmo ata CK na siya angmay ari ng mga airlines.
Erin: Umuwi ka na rinngayon, Light. Kunghindi sa labas mona pupulutin mgadamit
mo!!!
Light: I'm on my way.
Erin: Picture?
Light: sent a photo
Erin: Good!
Night: Tang ina! Hindilang kami online, kami nanaman topic niyo! Mgahayop kayo!
Night: Di ako makabaon,kasama iyong kambal eh!Bwahahaha!
Night: Pero seryoso?May ibinabahay si Troy?
Night: Tangna mo! OrangeTroy Sarmiento pakilalamo sa'min 'yan!
Night: Chikkas ba? Sexy ba? o basta may butas lang?
Night: Hayop na Troy 'to!Lubog na lubog ka yata!
Night: Tangna 'tong mga'to, seen lang!
Night: Hayop kayo! Lumabaskayo sa mga lungga niyo!
Night: Kayo 'tong panayang baon eh!
Night: HOY!
Night: Tangna niyo talaga!Uuwi na kami bukas! Walakayong mga pasalubong!Hayop!
Light: Gago nag d-drive ako. Huwag mong kalimutan iyongkay Gavin at Jacob.Out na
'ko!
Rye: Kakatapos 'ko langmag hugas ng plato.Huwag mo kalimutan'yung kay Chance at
Chase.Geh na, lilinisin 'kopa ang kambal.
Xavier: Subukan mong kalimutan iyong kay Gian,di kana makakabalik ngpinas. Alis na
'ko!
Night: Tang ina niyo!pag pasalubong bibilisniyo mag reply! Mgahayop kayo!
(👍) Ryan, Xavier andLight liked your message.
-END OF CONVERSATION-
A/N: Dahil sabog ako sa last chapter. Sulyapan niyo muna iyong iba 'kong mga baby!
Sino kilala niyo sa kanila? Kung hindi niyo pa sila nabibisita, feel free to visit
them! Hihi!
Hello nga pala sa mga ga-graduate at mag mo-moving up diyan! Congrats sa inyong
lahat! At sa mga feeling estudyante tulad 'ko, kaway kaway na lang dahil wala ng
allowance! Haha! Sariling kayod tayo!
Hope you like it,
-Love, Ash

--- --- ---

Chapter 10
--
Chapter 10
Napangiti akong isinuksok ang mukha 'ko sa mabangong leeg ni Raine. Naadik akong
amuy amuyin iyon at kagatin pero ayoko naman siyang magising dahil halos kakatulog
pa lang din namin.
Pasimple 'ko na lang pinagapang ang kamay 'ko sa malulusog nitong dibdib ng
mapakunot ang noo 'ko sa nakapa. Tangna! Bakit may balahibo? Kalbo nga iyong sa
baba, tapos may buhok itong suso? Kinapa 'ko rin iyong kabila at mabalahibo rin.
Parang wala naman balahibo iyon kagabi ah, kunot noo akong napa-dilat at napasilip
sa ilalim ng kumot.
Literal na nag init ang magkabila 'kong tainga sa inis ng makita 'yung alagang pusa
ni RAINE 'KO na nakahiga sa katawan niya at ang mas nakakainis doon ay nakapatong
pa ang magkabila nitong kamay sa magkabilang dibdib ni Raine.
Hayop na 'to! Sino nag sabi sa kaniya na pwede niyang hawakan si Raine 'ko.
"Shu! Shu! Alis!" Pataboy 'kong iwinasiwas iyong kamay 'ko pero hindi ako nito
pinansin at papikit pikit pang isinubsob iyong ulo niya sa pagitan ng dibdib ni
Raine.
Ah! Bwisit! Sino nag sabi sa kaniya na pwede niyang higaan si Raine 'ko!? Konti na
lang talaga itatapon 'ko na itong panget na pusang 'to ng wala ng istorbo eh! Kung
hindi lang siya mahalaga kay Raine 'ko, matagal na talaga wala 'tong pusang 'to!
Palagi na lang siya, siya na lang palagi.
Si Maxaine 'ko?
Kumain na ba si Maxaine?
Matutulog na kami ni Maxaine.
Kasama 'ko si Maxaine.
Buong araw 'ko na lang naririnig kay Raine na puro si Maxaine ang namumutawi sa
labi niya. Kainis diba?
"Shu! Alis sabi eh!"
Pinigilan 'kong lakasan ang boses 'ko dahil ayoko naman magising si Raine dahil
magliliwanag na ng matapos kami. Siguro na puyat siya pero itong pusa na 'to
abnormal eh. Malakas pa itong ngumiyaw na parang galit pa ay sinasadya niyang
magising si Raine.
"MEOW~"
"Ah, nagagalit ka pa? Lumayas ka na nga!"
Nang gigil 'kong pinitik iyong tainga ng pusa para sana umalis ito pero umangil
lang ulit ito na parang may isip na nagagalit.
"MEOOOOOWWW~"
"ssssh!" Inis 'kong pinandilatan ng mata itong pusa ng bigla na lang kumislot
itong si Raine.
Parehas kaming natigilan at gusto 'kong tumawa ng mahulog iyong pusa dahil biglang
dumapa si Raine ng pagkakahiga.
"Buti nga sa'yo! Doon ka na! Huwag kang istorbo! Shu!"
Mahina pero inis 'kong sabi doon sa pusa. Hindi naman ayoko sa pusa pero nakakainis
lang na puro na lang siya inaasikaso ni Raine? Hindi ba pwedeng ako na lang?
Ako iyong ina aala at kinakamusta niya.
Ako iyong pinapakain niya.
Ako iyong katabi niya sa pag tulog.
Ako iyong susuklayan niya.
Ako iyong yayakapin at hahalikan niya.
Oh diba? Parang ang sarap maging pusa na lang. Tss!
Humiga na lang ulit ako sa tabi ni Raine at niyakap ito ng mahigpit. Napangiti ulit
ako ng maramdaman 'ko ang init ng katawan niya ng haplusin 'ko ang likod nito
pababa sa pwet--teka bat may balahibo na naman?
"Anak ng! Nandiyan ka na naman?"
"Meow~"
Lintik na pusa 'to! Inuubos niya talaga pasensya 'ko! Kunot noo akong napabangon at
binuhat iyon palabas ng kwarto. Marahan 'ko itong inilapag sa sahig. Kahit na iinis
ako dahil dikit siya ng dikit kay Raine, hindi 'ko naman siya pwedeng ibalibag
lang, baka ako itong masuntok ng wala sa oras.
Akma namang isasarado 'ko na ang pinto ng mapabaling ulit ako sa pusa at napaupo pa
sa tapat nito.
Napatitig pa ako sa kwintas nito at naiiling na napatitig sa asul na mata niya.
"Alam mo, ang panget ng pangalan mo." sabay turo 'ko sa noo niya.
"MEOW~" angil nito na kinangisi 'ko.
Ewan 'ko ba, pero parang nagagalit ito ng sabihin 'ko na panget iyong pangalan
niya. Saan kaya nakuha ni Raine ang pangalan ng pusang 'to? Ang bantot eh!
"Kaya ikaw, 'wag ka ng dikit ng dikit sa Raine 'ko. Hindi ka na rin pwedeng matulog
sa kwarto niya--ah, kwarto namin pala. Huwag ka na rin pa-baby dahil simula ngayon
ako na ang baby niya. Naiintindihan mo ba 'yun!? Huh?"
Dinuro duro 'ko pa iyong noo ng pusa bago 'ko pinang gigilang kuskusin ang ulo nito
at tumayo na.
"Meow~"
"Diyan ka lang, matutulog pa kami."
Isinarado 'ko na ang pinto at wala sa sariling napangiti akong gumapang pabalik sa
kama ng mapansin na tulog pa rin si Raine.
Mahimbing pa rin ang tulog niya at nakakaaliw lang siyang pag masdan, nababaliw na
ata ako ng dahil sa kaniya.
I never felt that way, iyon bang sabik na sabik kang halikan iyong mga labi niya
hanggang sa mag sawa ka, pero habang tumatagal mas lalo ka lang na a-adik.
Bahagya 'ko pang inilihis ang kumot na nakatabon sa katawan niya at napatitig kung
gaano kaganda ang katawan nito.
Tang ina! Nag standing ovation agad ang alaga 'ko ng makita ang perpektong kurba ng
katawan niya. Malaki iyong dibdib niya, hindi 'ko tuloy napigilan ang mag init ng
maalala ang mga nangyari kagabi.
Bakas pa sa likuran niya kung gaano ako na sabik sa kaniya dahil bumakat doon ang
mga palad 'ko na ngayon ay namumula mula pa.
Napangisi ako ng maisip na ang nagyari sa amin kagabi iyong kakaiba sa lahat. Sa
dami ng babaeng nakatalik 'ko, si Raine ang kakaiba sa lahat. Hindi 'ko alam kung
paano siyang naging kakaiba basta ang alam 'ko, iyon na ang pinaka-magandang gabi.
Bumaba ang tingin 'ko sa matambok nitong pwetan at na inis ako ng makita ang
balahibo ni Maxaine.
Lintik na pusa 'yun! Dinudumihan niya ang Raine 'ko. Marahan 'ko iyong pinagpag ng
bigla akong makaisip ng kalakohan.
Ah, hindi naman siguro magagalit si Raine.
Napatitig pa ako sa mukha niya na mukhang tulog na tulog. Marahan 'kong hinimas ang
pwetan nito at pinaglandas ang daliri 'ko sa pagitan noon hanggang sa maabot 'ko
iyong maselang bahagi ng pagkababae niya.
Napakislot pa ito at tinapik ang kamay 'ko na parang walang ka-alam alam sa
ginagawa 'ko dahil nanatili itong nakapikit.
Hinalikan 'ko muna iyong matambok niyang pwet bago ako mahinang napa-bulong dito.
"Let me have an early breakfast, huh?"
Hindi naman sumagot iyong pwet niya kaya napangisi ako. Silence means yes naman
diba? So, pwede 'ko iyon gawin at hindi matatawag na rape 'yun.
Napaka bright mo talaga Troy. Ikaw na pinakamatalinong nilalang sa mundo. Bravo!
Walang sabi sabi 'ko iyong hinalik halikan at bahagya pang kinagat iyon at nag iwan
ng ilang marka. Marahan 'kong pinaghiwalay ang binti at pwetan niya hanggang sa
matanawan 'ko iyong pagkababae ni Raine.
Napadapa pa nga ako habang pinaglalandas iyong dila 'ko sa pagitan ng hiwa niya at
marahan na pinipisil ang sentro nito gamit ang mga daliri 'ko.
"Hmm--" Nag angat pa ako ng tingin kay Raine ng bahagya itong napa-ungol pero hindi
naman ito nagising kung hindi parang lamok niya lang akong pinalo.
Anak ng! Tulog na siya pero napaka brutal niya pa rin. Napahimas na lang ako sa noo
'ko na siyang nahampas niya bago ibinalik ang atensyon 'ko sa pagkain ng almusal.
I traced my tongue between her folds while rubbing her clit with my thumb. I can
help but to taste every inch of her pussy. It was the sweetest food in this world.
Kahit minsan ay hindi pa ako nakaramdam ng ganitong pagka-uhaw sa babae. Bata pa
lang ako ay mulat na ako sa ganitong gawain but when it comes her-- It feels like
it was the last meal that I have in this world.
Geez! I can't control myself and all I want is her sweet juices on my mouth. I want
her to cum in my mouth again ang again that I never did before, I never lick nor
suck a woman's juices and she's the only exception.
I kept on rubbing my tongue on her femininity 'til it gets wet with my own saliva
while caressing her legs that will built in the heat in her body.
"Ohh-T-Troy!?" Gulat at salubong ang kilay ni Raine na tinignan ako sa mga mata na
kinangiti 'ko ng matamis.
"Good morning my Raine."
Nanatiling naka kunot ang noo niya akong tinignan kaya gumapang ako sa ibabaw nito
at siya naman itong napatihaya.
"Anong good sa morning sa ginagawa mo? Bakit ka nandiyan?"
Pakiwaring inosente 'ko itong tinignan bago 'ko pinang gigilan kagatin ang ibabang
labi niya.
"Nag a-almusal lang ako." Hinalikan 'ko ulit ang labi niya bago marahang kinagat at
hinila ang ibabang labi nito.
"Troy, patulugin mo muna ako. Pwede ba?" Sabay tulak nito sa mukha 'ko na kinangiti
'ko.
"Matulog ka na, iinom lang ako ng gatas--aray!"
Sabihin niyo nga sa akin kung kailan ako hindi makakatanggap ng sapok sa kaniya?
Ina-araw araw niya na ang pag sapok sa akin. Pasalamat siya at-- at-- basta
pasalamat siya at adik na adik ako sa kaniya.
"Patulugin mo muna 'ko! Kita mo wala pang isang oras ako nakakatulog!" Sabay turo
nito sa orasan.
Saktong ala-singko na at four-thirty kami ng makatulog kanina. Hinablot nito ang
kumot at ibinalot iyon sa katawan niya. Napakamot na lang ako sa batok na humiga sa
tabi nito at tinitigan ang mukha niya.
Ano bang meron sa kaniya na wala ang iba? Manipis naman iyong kilay niya na kulay
dark brown tulad ng pilik mata niya. Kahit makapal at mahaba ang mga iyon ay hindi
ganoon mapapansin dahil hindi iyon kulay itim.
Hindi nama ganoon kataas ang ilong nito, sakto lang ang tangos noon para sa manipis
nitong dulo at iyong labi niya? Tangna! Para siyang si tweety bird, ang tulis kaya
ng dulo noon tas nakakagigil iyong ibaba dahil sobrang pula at lambot noon.
Oh diba? Hindi naman siya maganda para mabaliw ako sa kaniya ng ganito?
Nakakainis! Pero uhaw na uhaw ako sa kaniya.
"Raine," Mapanukso 'kong tinusok tusok iyong matambok niyang pisngi, siya lang ata
ang babaeng nakita 'kong may matambok na pisngi kahit payat siya.
"Hmmm?"
"Last one, please?"
I don't understand myself but shit! It's all her fault. I crave for her. I'm
obsessed with her and I want her, just her.
Napamulat ito at kalmado na ang reaksyon niya bago napabuntong hininga.
"Isa lang?"
Nagningning ang mata 'ko sa sinabi niya kahit pa alanganin ito sa akin. Sunod sunod
akong napatango sa kaniya.
"Sure ka?"
"Promise!"
Itinaas 'ko pa iyong kanang kamay 'ko na kinasibangot niya.
"Kaliwete ka kaya, iyang kaliwa ang itaas mo."
Mas tumamis ang ngiti 'ko sa labi. Ewan 'ko ba pero pag napapansin niya ang kahit
ang pinaka-simpleng bagay sa akin ay masaya na ako.
Her little attention is worth a million. Iyon na ata ang bagay na hindi 'ko
mabibili at swerte ako dahil nakukuha 'ko iyon ng libre.
"Ok, Promise!" Sabay taas 'ko naman ng kaliwa 'kong kamay na kinatango nito.
"Siguraduhin mo--hmmm--" Hindi 'ko na pimatapos ang sasabihin niya at agad 'kong
sinunggaban ang labi niya.
Her lips is not just sweet as sugar, it perfectly fits for my lips, only for my
lips and I won't let anyone to kiss her like the way I do.
Isipin 'ko pa lang na may hahalik sa kaniyang iba ay gusto 'ko ng sumabog sa inis.
Mabilis akong umibabaw sa kaniya at mapanuksong pinagapang ang labi 'ko sa katawan
niya na hindi man lang inaalis ang tingin sa mga mata niya hanggang sa marating
labi 'ko iyong kinasasabikan nito.
Damn! I'm so drown and drug.
I teasingly kiss her folds and clit while caressing her breast. Naramdaman 'ko pa
kung paano bumigat ang pag hinga ni Raine na lalong ikinadiwang ng puso 'ko.
I won't let others to kiss her nor touch her. Everything she had and every inch of
her is mine. This is all mine even she agreed on itbor not, akin lang siya. Sa akin
lang si Raine.
"Ohhh--T-Troy--"
I started to lick and suck her core and she brushed my hair with her fingers. Her
moans is the best music I've heard in this world.
Gusto 'ko iyong marinig ng paulit ulit at hindi ako magsa--
"TITO TROY!"
"oh fuck!" Agad akong napabalikwas at ganoon din si Raine ng biglang may kumatok sa
pinto habang nagsisigaw si Gian.
Nag aalala akong napatayo at kumuha ng masusuot na short, nilingon 'ko muna si
Raine na mukhang na gulat din sa sigaw ni Gian.
"Magkumot ka." Tumango naman ito at binalot iyong katawan niya ng kumot bago 'ko
tuluyang binuksan ang pinto.
"Anong nangyari?" Bahagya pa akong lumuhod para pantayan ito ng mapansin na puno ng
takot ang mukha niya.
Patay ako nito kay tanda pag may nangyaring masama sa anak niya. Isa pa kinakabahan
din ako dahil mukhang may masamang nangyari sa ekspresyon ng mukha ni Gian.
Tinignan 'ko panito pero wala naman siyang galos at mukhang ayos naman siya. Ano
kayang nangyari?
"Look what happened!" Hinila pa ako nito palabas ng kwarto at itinuro nito sa akin
iyong basag na vase.
"There's an intruder! He robbed us and took ate Raine. When I woke up, she's not
there. Let's call a police!"
Napaubo ako ng wala sa oras at hindi 'ko malaman kung babatukan 'ko ba itong anak
ni tanda o tatawa na lang.
Letse! Inistorbo niya kami dahil lang sa akala niyang may nanloob sa bahay? Sarap
na sana ng almusal 'ko, nag laho pa! Hype na bata 'to!
"Tito Troy, let's call a police."
"Kumalma ka, Gian. Wala naman na nakaw sa'tin."
Ako lang nag nakaw ng kainosentehan ni Raine kagabi.
"But where's ate Raine? Bakit basag itong vase?"
Tanong ulit ni Gian at ako naman itong inalalayan ito patungo sa kusina.
"Nasa kwarto si Ate Raine mo at 'yang vase--"
Tang ina! Napatingin pa ako sa vase at iyon pa 'yung ibinigay ni Night sa akin,
mababasag mukha 'ko nito pag nalaman niyang nabasag 'ko yung mamahaling vase na
mula pa sa auction.
"Ano--kasi--"
Putcha! Hirap mag hanap ng dahilan sa bata, alanganang sabihin 'kong natabig 'ko
iyon dahil tigas na tigas na ako diba? Hayop na buhay 'to!
"Nabasag ni--ni Maxaine. Tama, natabig iyon ni Maxaine."
Mukhang naniwala naman si Gian at iniwan 'ko na ito sa kusina. Nilinis 'ko muna
iyong na basag na vase at pinulot iyong mga damit namin ni Raine na nakakalat sa
sahig.
Speaking of my Raine, bakit kaya hindi pa siya bumababa? Hinihintay niya pa rin
kaya ako? Napangisi ako sa na isip, kaya dali dali akong umakyat at tinungo ang
kwarto 'ko.
"Yooohooo... still waiting for me?" Bungad 'ko rito habang dahan dahan na
binubuksan iyong pinto pero ang walanghiyang babae, natutulog lang pala.
Sinilip 'ko pa ang itsura nito at nakakatawa siyang pag masdan nakabuka pa iyong
bibig niya habang tulo pa ang laway.
Shit! Bakit nakakapang gigil siya? Kahit ang sagwa niya ng tignan, cute pa rin niya
sa paningin 'ko.
Natatawa 'kong kinuha iyong cellphone 'ko at kinuhanan ito ng litrato. May pa-
souvenir man lang ako sa itsura pagkatapos ng mainit na gabi. Hihihi!
Napagapang ulit ako sa kama at nilihis iyong ilang hibla ng buhok ni Raine na
nakatabon sa mukha niya. Napangiti akong napatitig sa kaniya. Ito na naman 'yung
pakiramdam na napupuno ako ng pananabik sa kaniya. Bumaba ang tingin 'ko sa labi
nito bago unti unting inilapit ang mu--
"Range!"
"Troy!"
"Daddy!"
Natigilan ako sa pagnakaw ng halik kay Raine ng marinig 'ko ang pamilyar na boses
mula sa baba.
Teka? Anong ginagawa ng mga mokong na 'yun dito? Oh! Geez! Huwag mong sabihin na--
Lintik na Cyan 'yun, sinabi niya na agad sa iba. Napaka chismosa talaga ng babaeng
yun, paano 'ko ba naging kaibigan 'yun? Hype naman oh!
Nagmamadali akong lumabas ng kwarto at ni-lock iyon. Napahinga pa ako ng malalim ng
pigilan ang pag tayo ni baby boss, anak ng tokwa! Na-udlot na naman kami.
"Tito Troy!" Sigaw ni Gian sabay turo nito sa akin na siyang buhat buhat ni tandang
Lucas at kasama si Rye at Light.
"Anong ginagawa niyo rito?"
Pakiwaring wala akong alam pero sa malamang ay mandito sila para mambulabog at
maki-chismis. Akala niyo ba babae lang chismosa? Pati kaya mga lalaki chismoso rin,
ibang chismis nga lang ang hanap nila. Tss!
"Sinusundo ang anak 'ko." Kibit balikat na sagot ni Lucas. Ok, may reason si tanda,
eh eto kayang dalawang 'to?
"Ganda gandahan niyo mga isasagot niyong, mga gago kayo! Wala man lang kayong
dalang pagkain!"
Aba! Pag sila bibisita dapat may dala silang mga pagkain o alak man lang, hindi
kaniya kaniyang bayag lang ang bitbit.
"Watch your word, Sarmiento. May bata tayong kasama."
Matalim akong tinignan ni tanda kaya napatakip pa ako sa bibig 'ko ng ma alala na
kasama nga pala namin ang anak niya.
Ow, sorry naman. Nakaka-high blood kasi sila. Istorbo sa buhay. Eh di sana, naka-
score na ulit ako kay Raine. Tigas na tigas na 'ko kanina pa. Daming istorbo!
Pagawa na kaya ulit ako ng bagong bahay? Iyong hindi alam ng iba at kami lang ni
Raine? Tingin niyo?
"Light ano ba kasi ginagawa mo rito?"
Painosenteng tanong ni Rye.
"Kakamustahin lang iyong suki ng LNB kung bakit hindi na dumadalaw sa bar."
Nakangising sagot naman ni Light na hindi 'ko na gustuhan. Ok, hindi 'ko ata
nagugustuhan ang binabalak ng mga 'to ah. Na-lock 'ko ba ng mabuti iyong kwarto?
"Busy ako sa law firm, kaya hindi ako nakakapag bar."
Totoo namang busy ako sa law firm. Isa pa hindi 'ko naman sila hinahanap noong mga
panahon na busy sila sa kaniya kaniya nilang love life ah.
"I didn't expect his answer." Nakangising gatong ni tanda at ibinaba ang anak niya
sa upuan.
"Ako rin, kasi lagi naman siyang busy sa trabaho pero may time pa rin siyang
bumulog." Nakangisi ring dagdag ni Rye na kinasimangot 'ko.
"Kung nandito lang kayo para sirain ang araw 'ko. Lumayas na kayo. Hindi 'ko kayo
na mi-miss."
Pasalamat na lang talaga at hindi pa rin nakakauwi si Gabi kung hindi--
"Ako na miss kita!" Nagulat ako ng may biglang umakbay sa akin at literal na
nanlaki ang mata 'ko ng marinig ang boses na 'yun.
Tang ina! Kailan pa nakabalik ang gagong 'to?
Parang slow motion 'ko pang nilingon ang nakangising Night na pasimpleng sumenyas
sa mga kasama namin at bago pa ako makatakbo ay mabilis ako nitong napigilan sa
tulong ng kakambal niya.
"Gago! Bitawan niyo 'ko!"
"Bilisan mo, Rye." Natatawang sigaw ni Night na kinatakbo ni Rye sa kwarto 'ko.
Hayop! Sabi na mga hindi maganda kutob 'ko sa biglaang pag dating nila.
"Bitawan niyo 'ko! Tangna!" Nag pupumulit ako pumiglas kaso todo pigilan sa akin
itong kambal habang mabilis na tumakbo si Rye sa may kwarto 'ko at tawa lang ng
tawa iyong mag ama sa gilid.
Hayop! Nakahubad pa si Raine. Baka makita ni Rye ang dapat sa akin lang eh,
masusuntok 'ko talaga siya kahit magkababata pa kami.
"Bitawan niyo nga sabi ako! Ano ba!"
Tangna! Nahila 'ko na papuntang sala iyong dalawa pero ayaw talagang bumitaw.
"Naka-lock!"
Sigaw ni Rye mula sa taas kaya mas lalo akong nag pupumiglas sa dalawa at nag
pupumilit na umakyat sa hagdan.
"Walang tao diyan!"
"Woooh! Bakit kailangan naka-lock?" ngising tanong ni Night na kinasibangot 'ko.
"Pake mo? Bitawan niyo na nga ako!"
"Gusto lang namin malaman kung ano itsura ng ka-live in mo."
Nakangising sagot ni Light habang matatag pa rin ang kapit sa akin at todo pigil sa
pag-akyat 'ko tulad ni Night.
Literal 'ko naman kinakaladkad iyong kambal hanggang maka-tatlong baitang na kami.
Bwisit! Dapat pala pina alis 'ko muna 'tong hagdan eh.
Hindi pwede Troy, huwag mo kalimutan na mahalaga ang hagdan sa inyo ni Raine.
Tangna! Ano ba 'tong naiisip 'ko. Pinag tutulungan na nga nila akong apat puro
kamanyakan pa rin pumapasok sa isip 'ko.
Kasalanan 'to ni Raine.
"Gago! Wala akong ka-live in. Bitaw!"
"Rye, Salo!" Nakangising inihagis ni Lucas iyong susi ng kwarto 'ko kay Rye na
kinalaki ng mata 'ko.
Tangna! Makakapatay ata ako ng kaibigan ah!
"Gago ka tanda!"
"Gusto 'ko lang makita kung maganda ba iyong makakasama mo sa free honeymoon na
regalo 'ko sa kasal mo."
Ah, bwisit! Bakit ba naging kaibigan 'ko itong mga 'to at anong kasal ba ang
sinasabi nila?
"Tama, basta sagot 'ko na iyong gastos sa simbahan."
Nakangisi ulit na sabi ni Light.
"Oh, sagot 'ko na gastos sa reception. Ikaw Night anong sagot mo?" Nakangisi pa
akong nilingon ni Rye bago nito isinuksok ang susi sa doorknob.
"Binabalaan kita, Ryan Jay Ferrer-Fuentabella! Buksan mo 'yan at uuwi kang may pasa
sa mukha!"
Sigaw 'ko rito na kinalingon niya kay Night.
"Ako?" nakakaloko pa akong tinignan ni Night bago ibinalik ang atensyon kay Rye.
"Sagot 'ko na iyong bagong bahay at kotse."
Oh fuck! Dapat ba akong mag pasalamat dahil wala na akong gagastusin sa araw ng
kasal 'ko? o dapat na akong mag wala dahil sa sobrang kakulitan nila? Bwisit!
Hindi nila pwedeng makita si Raine. Ayokong isipin nila na tulad lang ito ng ibang
babae na nakakasama 'ko.
She's different and I want to protect her from those jerks who had that malicious
mind.
Ako lang din ang may karapatan na makita si Raine, ang buong Raine 'ko.
"Oh, kumpleto na pala! Bride na lang ang kulang."
"Oh fuck! No!" Buong lakas 'ko ng itinulak iyong dalawa na kulang na lang ay
mahulog sila sa hagdan.
"Buksan mo na, Rye!"
Sabay sabay nilang sigaw at siyang pagkaripas 'ko ng takbo pa akyat ng tuluyan ng
buksan ni Rye ang pinto.
"NO--"
"MANYAAAAAAAAAAKKKK!"
"Oh Fuck!-A-aray! Tangna! S-san--aray! T-teka!"
Natulala na lang ako ng biglang lumipad iyong lampshade 'ko sa mukha ni Rye at
sunod sunod pang nag lipana iyong iba 'kong gamit.
"MANYAK KA!"
Hindi 'ko alam kung matatawa ako o ano. Ibang klase talaga siya. Lahat na lang ba
ng lalaki para sa kaniya ay manyak? Napaka war freak niya kahit kailan.
"Teka?" Napalingon ako kay Night na parang nag tataka pa ito sa hindi 'ko malamang
dahilan bago kumaripas ng takbo pa-akyat at halos itulak ako para lang makapasok ng
kwarto.
Hayop na 'to! Sisilipin niya pa? Agad akong sumunod kay Night pero bigla akong
natigilan, hindi dahil sa nakahubad si Raine, naka bathrobe naman siya, kaya walang
problema. Mas natigilan ako ng makita 'ko sa mukha ni Raine ang gulat ng makita
nito si Night.
"B-bubbly?"
"N-Night?"
"BUBBLY!"
"NIGHT!"
Magkakilala sila? Magkakilala ba talaga sila?
Hindi nga? Isa pa, Bubbly? Bakit? Bakit tinatawag niyang Bubbly ang Raine 'ko? at
paano sila naging magkakilala? at bakit niya niyayakap si Raine 'ko? Yakap? Niyakap
at hinawakan niya si Raine?
Nag igting ang panga 'ko sa nakita kaya mabilis 'kong hinila si Raine palayo sa
mahigpit na yakap ni Night.
"GET OFF!"
"What the--" Sinamaan ako ng tingin ni Night pero mas masama ang tingin 'ko sa
kaniya.
Wala siyang karapatan na tawaging Bubbly si Raine at wala rin siyang karapatang
yakapin ito o hawakan o titigan man lang.
"Ano ba Troy, bitawan mo nga ako."
Hindi 'ko pinansin si Raine at nanatili kaming nag sukatan ng tingin ni Night.
Mukhang hindi nito gusto kung ang nangyayari pero hindi 'ko rin gusto kung paano
niya niyakap ang dapat na para sa akin lang.
Hindi 'ko maintindihan kung bakit ganoon na lang kasama iyong tingin niya sa akin
na para bang may ginawa akong masama gayong siya nga itong niyakap si Raine.
Pero teka? Tinawag siya ni Raine sa pangalan. Ibig sabihin--
"Magkakilala kayo?"
Nagkatinginan pa silang dalawa at sabay na napangiti sa isa't isa na sadyang hindi
'ko na gustuhan.
"We're bestfriends."
Nagpapalit palit pa ang tingin 'ko sa kanilang dalawa bago ibinaling ang atensyon
sa tatlo na mukhang walang alam at napa-kibit balikat lang.
"Kaya bitawan mo nga ako!"
"Yeah, she's right."
Imbis na bitawan si Raine ay mas humigpit ang hawak 'ko rito habang literal na nag
abot na ang kilay 'ko sa inis.
"Ano ngayon kung bestfriend ka niya? It doesn't give you any rights to touch her."
Wala akong paki alam kung kaibigan o kapatid pa siya ni Raine. Wala pa rin siyang
karapatan para hawakan o yakapin ang pag ma-may ari 'ko. Sa akin lang.
AKIN LANG!
Walang pusa, bata, matanda o kahit kaibigan pa ang pwedeng umangkin sa kaniya,
dahil sa akin lang siya, sa akin lang ang isang Raine Caydence Guevara.
---Meet Maxaine, ang pusang kina-iinggitan ni Troy. Haha!

--- --- ---

Chapter 11
--
Chapter 11
"Sa tingin mo kasya kaya ito sa kambal?"
Napatingin pa si Troy sa hawak 'kong damit at naiiling ako nitong tinignan.
"Malaking bata iyong anak ni Summer at Night. Mas malaking size na lang ang kuhanin
mo."
Tumango naman ako sa kaniya at inabot iyon sa sales lady.
Dadalaw kasi ako sa bahay nila Night at Summer ngayon dahil hindi naman kami
nakapag usap ng maayos ni Night noong magkita kami sa bahay ni Troy.
Panay kasi ang pa-epal at kontra ni Troy at natadtad din ako ng tanong sa iba pa
nilang mga kaibigan. Daig 'ko pa ang naka-hot seat sa kanila noong araw na 'yun.
Puro naman kay Troy ang tanong nila sa akin.
Ito namang si Troy, ayaw akong payagan na pumunta sa bahay nila ni Night ng mag
isa. Aba daig 'ko pa may security guard oras oras dahil sa pag bantay niya.
Sinubukan 'ko na nga siyang takasan kaso nagugulat ako at naka abang naman siya sa
daan.
Kaya sa huli, nag pasama na lang ako sa kaniya at hindi naman siya tumanggi.
"Ang dami dami mo namang binili. Ano ba balak mo, maging supplier ng damit ng
kambal?"
Kunot noong kinuha ninTroy sa akin iyong mga pinamili 'ko. Inis na naman siya kaya
napasibangot din ako.
"Minsan lang naman. Kung ayaw mong bitbutin, ako na mag dadala."
Ayaw niya lang yata ng maraming bitbit kaya panay ang reklamo niya eh.
"Tss! Ako na. Lumapit ka na lang sa'kin."
"Hu--"
Kasalukuyan pa lang idina-digest ng utak 'ko iyong sinabi niya pero agad na ako
nitong hinila palapit sa kaniya at inilingkis nito ang isang braso sa bewang 'ko.
Napapikit pa ako ng ilang beses sa ginawa niya at ito namang kabog ng puso 'ko
hindi na naman normal.
Given na ngang attracted ako kay Troy pero hindi ba masyadong PDA 'yun kung wala
namang gaanong tao sa mall pero halos wala ng dadaanan ang hangin sa pagitan namin.
Napahinga na lang ako ng malalim pero hindi 'ko pinahalata na masyado akong
apektado sa kaniya. Wala naman nag bago sa pakikitungo namin sa isa't isa, madalas
pa rin kaming nag babangayan at may pagka-bossy pa rin siya.
Mas naging mas mabait nga lang ngayon si Troy at ewan ba, nagiging mas abnormal
siya nitong mga nakaraang araw.
-Flashbacks-
"Sa wakas, dumating ka na rin Garry. Kanina pa kami hintay ng hintay sa kape."
Reklamo ni Cheska ng dumating si Garry. May sampong minuto kasi siyang na wala para
lang bumili ng kape. Overtime kami ngayon dahil may mabigat kaming kasong hawak
kaya kape lang ang ang kasangga namin sa puyatan.
"Mahaba kasi pila." Sabi nito at isa isa na nitong ibinaba iyong kape sa lamesa.
"Oh, Raine. Ito para sa'yo."
Nakangiting ina abot ni Garry iyong pinabili 'kong kape at bago 'ko pa iyon makuha
ay nagulat na lang ako ng may biglang umagawa doon at dire-diretsong ininom ni Troy
ang mainit na kape.
Seryoso siya? Mainit na black coffee iyon tapos tinungga niya lang na parang tubig.
"Sa akin 'yun."
Hindi 'ko na pigilan ang mag reklamo sa ginawa niya pero hindi ako nito pinansin at
seryoso nitong hinarap ang mga kasama namin.
"Walang pwedeng mag bigay ng kape o kahit na ano kay Raine ng hindi 'ko alam at
walang phintulot 'ko. Kuha niyo?"
Halata din ang gulat sa mukha nila pero sabay sabay naman silang napatango bago
ibinalik ni Troy sa akin ang atensyon.
"Tara mag kape."
Sabay hila nito sa akin palabas ng firm. Napakunot pa iyong noo 'ko ng makasakay
kami sa kotse niya.
"Magkakape? Ininom mo na nga iyong kape 'ko."
Abnormal ba siya? O talagang abormal lang siya?
Pagkatapos niyang ubusin iyong kapeng pinabili 'ko sasabihin niyang mag-kape kami.
"Hindi 'ko na enjoy. Masakit sa lalamunan." Kibit balikat nitong sagot at mukhang
nagasgas iyong lalamunan niya sa paginom ng mainit na kape.
"Kung hindi ka ba naman bobo, bakit mo kasi ininom ng diretso iyong kape. Kita mong
umuusok usok pa."
Naiinis ako sa ginawa niyang ka-utuan at the same time bigla naman akong na awa sa
kaniya ng mapansin 'kong panay ang basa nito sa labi niya na mukhang na paso rin.
"A-ano kasi-- a-ano-"
"Ano? Bigyan mo 'ko ng magadang dahilan, Troy."
Inis 'kong sabi kay Troy ng hindi ito makahanap ng idadahilan. Feeling 'ko na
abnormal lang siya kaya niya iyon ginawa. Wala talagang dahilan.
"Baka kasi may lason."
"So sa tingin mo lalasunin ako ni Garry?"
Huminto na iyong sasakyan at napa irap ako sa naging sagot niya.
Paranoid ba siya? Bakit naman ako lalasunin ni Garry? Eh magkakasama kami sa
trabaho. Wala rin naman siyang galit sa akin at ok naman lahat doon.
Halatang halata na dahilan niya lang iyon. Sinumpong na naman siya ng pagiging
abnormal.
"Ah! Sige na mali ako. Naiinis lang naman ako na binigyan ka niya ng kape."
Natigilan ako sa sinabi niya at para siyang batang nag mamaktol. Hindi 'ko tukoy
napigilan ang tawanan siya.
Dahil lang sa kape, nainis na siya. Siraulo talaga.
"Huwag mo 'kong tawanan."
"I-I hahaha! c-can't. Para kang haha. Na agawan ng candy."
Natatawa 'ko pa ring sagot kay Troy na lalo nitong kinasibangot.
"Stop laughing! Seryoso ako."
Inis nitong sabi na kinakagat 'ko sa ibabang labi 'ko para pigilan na bumulalas
iyong tawa 'ko.
Mas nakakatawa lang siyang tignan ngayon dahil mas inis na inis na siya. Isipin
niyo naman kasi, napakababaw niya para lang ma inis ng dahil sa isang baso ng kape.
Akala mo naman,.ka away niya iyong kape kanina.
"Pfff--"
"Raine," mapagbantang tawag nito sa akin kaya napatakip pa ako sa bibig 'ko at
nilulunok lahat ng tawa na pwedeng kumawala sa bibig 'ko. Patay ako nito mamaya,
siguradong kakabagin ako at magkakanda-utot utot.
"Pff--Ok, palitan mo na lang iyong kape."
Iniwasan 'kong tinignan siya sa mata para hindi ako matawa. Seryoso pa rin siya at
kulang na lang ay mag tagis ang bagang niya sa inis.
Ok, mukhang hindi na nga siya natutuwa.
"Huy! Palitan mo na 'yung kape 'ko." Pumitik pa ako sa harapan niya pero hindi man
lang siyang kumurap at masama ang tingin sa akin.
Teka? Galit ba talaga siya? Seryoso? Nagalit na siya?
"Huy sorry na. Sige na bilhan mo na 'ko ng kape." Niyugyog 'ko iyong balikat niya
pero steady pa rin siya.
"Fine! Ayaw mo? Ako na lang bibili mag isa."
Nakakainis siya! Dahil lang sa kape, na-galit na siya? Kainis!
Bubuksan 'ko na sana iyong pinto ng bigla iyong mag lock lahat kaya inis 'kong
nilingon si Troy.
"Buksan mo."
"Suyuin mo muna ako."
"Bakit kita susuyuin? Ikaw nga itong may kasalanan."
Aba! Pabebe pa siya. Siya na nga itong umubos ng kape 'ko at nag mamaktol, ako pa
itong gusto niyang sumuyo sa kaniya.
"Dahil naiinis ako ng dahil sa'yo."
"So?"
"Suyuin mo 'ko."
Napahalukipkip ako sa sinabi niya at literal na tumaas ang isa 'kong kilay.
Seryoso? Ako pa ngayon ang susuyo sa kaniya? Wala naman akong ginawang mali ah.
Nakakainis talaga siya!
"Paano kung ayoko?"
"Eh di dito lang tayo hanggang sa humupa ang inis 'ko."
Napabuntong hininga ako sa sinabi niya at akala niya ba susuyuin 'ko siya? Tignan
natin kung sino ang matibay.
Umayos ako ng pagkaka-upo at sinandal ang ulo 'ko. Itutulog 'ko na lang ito kesa
makipag utuan sa kaniya. Wala naman akong ginawang mali, kaya hindi 'ko siya
susuyuin.
Bahala siya!
Ilang minuto kaming nanatili sa loob ng kotse niya at nakakainis lang dahil hindi
rin ako nakatulog. Napadilat na lang ako napahinga ng malalim si Troy at kalmado na
nitong sinalubong ang tingin 'ko sabay turo nito sa pisngi niya.
Nagtataka 'ko naman siyang tinignan. Para saan naman ang pagturo niya sa pisngi
niya?
"Kiss." Tinuro ulit nito ang pisngi niya.
"Kiss mo 'ko para makapag kape na tayo."
Inilapit niya pa iyong mukha niya sa akin habang itinuturo iyong pisngi niya.
"Ok," Tipid 'kong sagot sa ka niya. Idinampi 'ko iyong dulo ng daliri 'ko sa labi
'ko bago 'ko inilapat iyong palad 'ko sa pisngi niya at ngumiti ng ubod ng tamis.
"Ang daya naman nun." Bahagya na itong ngumiti kaya muli 'kong inulit iyong ginawa
'ko kanina at ngumiti ulit ng mas matamis pa sa asukal.
"Gusto 'ko iyong hot coffee ah?" Tuluyan na siyang ngumiti at tumango.
"Oo na basta ako lang bibili ng kaoe para sa'yo."
-End of Flashbacks-
Pag uwi naman namin noong gabing 'yun, todo landi naman siya sa akin at ako naman
itong nag palandi. Oh diba? Para lang kaming tanga.
"Gusto 'ko ng ice cream."
Natigilan pa si Troy sa paglalakad at naoatingin sa akin na animo'y nakakita ng
multo but I already knew what's running on his head kaya napa-irap ako sa kaniya.
"Hindi ako buntis. Ok? More than a week pa lang natin 'yun ginagawa kaya hindi pa
ako nag lilihi at mukhang hindi rin ako buntis."
Sana nga ay ma-buntis na lang ako ng mas ma-aga, para maka-iwas agad ako kay Troy.
Alam 'kong masama iyong ini isip 'ko na sa oras na mabuntis ako ay tataguan 'ko na
si Troy pero ayoko naman kasing ipa-ako sa kaniya iyong bata kung ayaw niya at alam
'ko na habang mas tumatagal ay mas napapalapit ako sa kaniya at ayoko naman
mangyari iyon dahil ayoko ng masaktan ulit.
"Ah.. Doon may malapit na ice cream parlor."
Naramdaman 'ko pa ang pagluwag ng pagkakahawak nito sa bewang 'ko na kinapait ng
ngiti 'ko.
Pasimple 'ko na lang inalis iyong kamay niya at nauna akong nag lakad.
It hurts, it hurts me as a woman. Bilang babae, gusto 'ko maluwag sa puso ng
magiging ama ng anak 'ko iyong pagkakaroon ng anak pero mukhang hindi pa talaga
handa si Troy.
Yes, we make out. Madalas pa nga iyon dahil likas na yata kay Troy ang pagiging
malandi but we never talk about the agreement nor about having a baby.
Ewan 'ko kung hinihintay niya lang ako mag open up pero siya itong gusto 'kong
unang mag bukas ng topic.
What happened and what we did ay hindi 'ko naman iyon pinagsisihan, ginusto 'ko
naman din iyong nangyari sa amin at walang pilitang nangyari. We enjoyed things
between us but at the end of the day, we still have our own reasons.
"Ako ng o-order. Humanap ka na lang ng upuan."
Tumango naman ako kay Troy. Alam niya naman iyong flavor na gusto 'ko kaya ako na
lang humanap ng bakanteng upuan, masyadong maraming tao ngayon dito. Mahaba nga rin
ang pila pero swerte ako dahil may bakanteng lamesa akong nakita.
Medyo malayo nga lang ito sa gawi ng counter at hindi naman ako matatanawan ni Troy
dito. Pasimple 'ko pang inilabas sa bag 'ko iyong binili 'kong tatlong pregnancy
test kanina, nag paalam ako sa kaniya na mag C-CR pero ang totoo dumaan ako sa drug
store, ang hirap pa ngang takasan ni Troy eh.
Binili 'ko lang naman ito para makapag check ako kung malalamanan ba iyong tiyan
'ko pero sa tingin 'ko ay wala pa naman.
Ayoko sana iyong ilihim kay Troy pero dahil hindi pa siya handa, ako na lang muna
itong mag hihintay hanggang sa mabuntis ako. Kaya 'ko naman siguro iyon at ako lang
din naman ang may gusto nito.
"Excuse me..."
Mabilis 'kong ibinalik sa bag iyong PT at gulat na nag angat ng tingin. Sumalubong
naman sa akin ang seryosong mukha ng ksang binatilyong bata.
Sa tantiya 'ko ay na sa sampo hanggang labing dalawang taong gulang pa lang siya
pero bakas na sa itsura at pangangatawan nito ang kakisigan at ewan 'ko ba pero ang
lakas ng appeal ng batang 'to. Para nga siyang ganap ng binata sa istilo at porma
niya.
"Pwede ako maki-upo? Hinihintay 'ko lang iyong mga ka-grupo 'ko. Wala na kasing
bakanteng upuan."
Agad naman akong napatango sa kaniya. Apat naman iyong upuan kaya walang problema
kahit dumating pa si Troy.
"Thank you."
Tipid itong ngumiti at umupo sa may tapat 'ko. Napangiti naman ako habang nakatitig
sa kaniya. Ewan 'ko pero may something sa kaniya na parang na aalala 'ko sa isang
tao, hindi 'ko lang matukoy kung sino iyong kahawig niya.
Nag angat ito ng tingin pagkatapos njyang magtipa sa cellphone at nakangiti ako
nitong tinitigan sa mga mata.
"Ilang taon ka na?"
Nagulat pa ako sa tanong niya pero agad din akong nakabawi at ngumiti sa kaniya.
"Twenty-six na ako."
"Ow, you look ten years younger."
Nakangiti nitong sabi na hindi 'ko napigilan mapatawa ng mahina. Aba! Ka-bata pa
lang niya mukhang may pagka-bolero na. In fairness, nakaka aliw kung paano siya
makipag usap, pati iyong boses niya halatang nag babago na rin patungo sa pagiging
ganap na binata.
"I'm not kidding but I can flirt."
Mas lumakas ang tawa 'ko sa kaniya pero sakto lang iyon para hindi ma istorbo iyong
ibang tao.
Jusme! Kabata pa niya pero ang dami niya na masyadong alam.
"Alam mo, para na kitang kapatid at kung sakaling ma aga akong nag landi baka anak
na nga kita eh."
Natatawa 'kong sagot sa kaniya na kinangiti nito.
"Eleven years old na ako."
Ow, bata pa nga siya at matangkad siya sa para sa edad niya. Maganda rin ang built
niya bilang isang binata, kung baga sa prutas, iyong iba hilaw pa sa ganiyang edad
pero siya hinog na.
"Exactly, more than half of my age ang gap natin."
Mas tumamis naman iyong ngiti niya, iyong ngiti na nakakatunaw ng puso. I don't
know but his smile is similar with someone's smile.
"I see.. You're not interested with someone that is younger than you."
Nakangiti akong tumango sa kaniya.
"You're still young and you are destined to someone."
"Ah, that's the same thing I heard to a gorgeous lady, five years ago."
Napa awang iyong bibig 'ko sa pagkamangha. Meaning, six years old pa lang may
binobola na siyang mga babae? Ang cute at nakakatuwa siya.
Kung siguro ka-edaran niya lang siguro ako, baka kinikilig na ako sa kaniya. Siguro
ay mana ito sa tatay niya.
Napaisip tuloy ako kung ano kayang pwedeng magiging itsura ng anak namin ni Troy?
Kamukha 'ko kaya? o kamukha ni Troy?
"Godwill!"
Napalingon naman iyong batang lalaki sa isang grupo ng college student na kumakaway
sa kaniya. Oh, Godwill iyong pangalan niya.
Nakangiti itong tumayo sa tapat 'ko at isinukbit ang bag niya bago inilahad iyong
kamay niya.
"Goodwill Del Valle, it's nice to meet a beautiful lady like you."
Napangiti ako sa maganda nitong pangalan at malugod na tinaggap iyong kamay niya.
"Raine Caydence Guevara and I'm glad to meet a great young man like you."
We shook our hands together. He looked nice and cute. Tumakbo pa nga ito ng tawagin
ulit siya ng mga kasama niya and he waved a goodbye to me.
Nakangiti lang akong sinundan siya ng tingin hanggang sa maka alis siya kasama ng
iba niya pang kasamahan.
"Sinong tinitignan mo?"
Napabalik iyong wisyo 'ko ng umupo si Troy sa tapat 'ko pero panay din ang lingon
niya doon sa pinag mulan kanina ni Godwill.
"Wala."
"Sigurado ka?"
Tumango naman ako sa kaniya at kinuha na iyong kutsara.
"Eh bakit ka nakangiti?"
"Ako?" Napaturo pa ako sa sarili na parang hindi makapaniwalang nakangiti ako.
Talaga? Naka-smile ako?
"Ay, hindi baka 'yang katabi mo." Sarkastiko nitong sabi na kina irap 'ko. Wala
naman akong katabi. Abnormal talaga!
"Naka smile ako kasi may ice cream na. Ang tagal mo naman kasi."
Pagdadahilan 'ko na lang sa kaniya. Hindi 'ko rin alam kung bakit ako naka smile,
siguro nakagaanan 'ko lang agad ng loob iyong bata kanina.
"Mahaba iyong pila. Bilisan mo na lang kumain ng hindi tayo hapunin sa pag uwi."
Tumango naman ako sa kaniya at siya naman itong panay ang lingon sa tinitignan 'ko
kanina.
Ah, paranoid talaga siya. Mabuti ng hindi 'ko sinabi iyong kay Godwill dahil baka
kung ano ano pang isipin niya pati sa bata.
---
"Oh geez! Bakit ang cute ng anak niyo!"
Nang gigil 'kong pinisil ang pisngi nitong--teka, ano na nga ba pangalan ng batang
'to.
"It hurts!" sibangot na reklamo ng isa sa mga kambal na anak ni Summer.
"Ano na nga pangalan mo?" nalilito 'kong tanong sa kaniya at binitawan na iyong
pisngi nito.
Magkamukha kasi iyong kambal, hindi tulad ni Night at Light na magkaiba ng itsura.
"Dark," tipid nitong sagot sabay naglakad patungo sa kabilang side ng sofa.
"Ah, so ikaw 'yung masungit. Tas itong medyo bubbly si Sammy? Tama ba ako?"
Kanina pa kami ni Troy nakarating sa bahay nila Summer at Night at kanina pa rin
ako sinusungitan ni Dark. Halatang nag mana iyon kay Summer at ito namang si Sammy
ang nag mana sa tatay nila pero sa itsura, nag aagawan iyong mukha ni Summer at
Night.
"Hindi ako masungit. Ayoko lang na pinipisil ang pisngi 'ko."
Sibangot na pagpapaliwanag nito habang hinihimas iyong pisngi niyang pinisil 'ko.
Nakakatuwa lang siya dahil kahit nag susungit itong si Dark ay napaka cute niya pa
rin, samantalang itong si Sammy panay ang kain sa dala naming cake.
Magkamukha sila kaya nalilito ako sa i-identity kung sino si Dark at Sammy.
"Ako na lang po pisilan niyo ng pisngi basta may kiss po pag na saktan ako."
Nakangusong sabi ni Sammy habang nagkalat iyong tsokolate sa pisngi niya.
Napangiti akong hahawakan ito ng paluin ni Troy ang kamay 'ko.
"Huwag mo ng pisilin iyong pisngi ng mga bata at ikaw naman-- bakit may pa-kiss
kiss ka pang nalalaman. Kabata mo pa ah!"
"Pinapagalitan mo ba ang anak 'ko?"
Singhal ni Night kay Troy na kinasibangot nito.
"Hindi pinagsasabihan 'ko lang na bawal pa sa bata ang kiss kiss--aray! Bakit ako
na naman kinurot mo?"
Singhal nito sa akin at pinandilatan 'ko siya ng mata. Aba nag rereklamo pa siya.
Siya nga itong, pumapatol na naman sa mga bata.
"Pati bata pinapatulan mo. Wala ka talagang kwenta--Halika rito, Sammy."
Tinapik 'ko pa iyong upuan sa tabi 'ko at nakangiti namang lumapit sa akin ito at
pinunasan 'ko iyong nakakalat na chocolate sa pisngi niya.
"Wala ka pala! Haha!" natatawang sabi ni Night kay Troy pero ang atensyon 'ko ay na
kay Sammy lang.
"Tss! Bakit ba kasi wala pa si Summer?" Inis na tanong ni Troy kay Night na
kinalingon 'ko rito.
Bakas sa mukha ni Night na nawala ang ngiti at sigla sa mga mata niya pero pilit pa
rin itong ngumiti.
"Na sa trabaho pa."
"Still?" I asked then he nodded at me.
Kung ganoon, hindi pa rin pala umaalis si Summer sa underworld delikado pa rin ang
buhay nila at nang kambal.
I never expect it would end like this, akala 'ko noong umalis ako ay ok na ang
lahat. Hindi pa rin pala.
"Mama!" Napatingin naman kaming lahat sa tinitigan ni Sammy at nag tatakbo ito
papunta kay Summer.
Napangiti si Summer ng salubungin siya nito. Nakangiti niya rin akong nilingon at
hindi tulad noon na palagi lang siyang naka-sibangot.
I knew it already, marami ng nag bago sa loob ng mahigit limang taon na nawala ako
pero ang pinaka maganda sigurong pag babago ay ang makitang nakakangiti na si
Summer.
"Nandito ka pala."
"Hmm.. Gusto 'kong makita itong kambal."
Lumapit naman ito sa amin at sinalubong naman siya ni Night ng halik. Kita sa mukha
ni Night na nakahinga ito ng maluwag at alam 'ko na hindi pa rin nawawala ang takot
sa kanilang dalawa.
"So, totoo ngang nag balik ka na."
Tumango ako rito at umupo ito sa tapat namin ni Troy habang katabi si Night at nag
habulan naman iyong kambal na anak nila dahil pinahiran ni Sammy ng chocolate si
Dark na kina inis nito.
"Huwag mong sabihin na hindi ka natutuwang makita 'ko." Pabiro 'kong sabi rito na
kinatawa niya.
Naramdaman 'ko naman iyong pag dantay ng ulo ni Troy sa balikat 'ko at tahimik lang
siya. Oh buti naman at natahimik na siya. Akala 'ko makiki-epal na naman siya.
"Of course not. Halos limang taon ka nga namin pinahanap pero matinik ka talaga sa
pag tatago."
Natatawang sabi nito ni Summer at sinang ayunan ni Night.
Hindi 'ko namalayan kung gaano kami katagal nag uusap at nagku-kwentuhan. Ang dami
nilang na i-kwento at doon 'ko lang din nalaman na hindi pa pala sila kasal.
"Ah, wala ba kayong balak magpakasal?"
Tanong 'ko sa kanila at ito namang alaga 'kong isip bata ay panay ang laro sa mga
daliri 'ko, pasalamat na lang ako dahil hindi nakikisabat sa usapan namin si Troy
at kuntento na siyang nakadantay ang ulo sa balikat 'ko, kapag nangawit naman siya
pinaglalaruan niya naman iyong buhok 'ko.
"Hmmm.. Hindi pa ngayon. We have to settle things, first. Alam mo na."
Tipid na sagot ni Summer na kinatipid din ng ngiti 'ko.
"At dapat nandoon ka sa araw ng kasal namin." Dagdag ni Night na kinangiti 'ko rin.
"O--"
"Oo, nandoon siya. Hindi na siya aalis. Diba, Raine?"
Singit ni Troy na kinalingon 'ko at matamis itong nakangiti sa akin. Tipid lang
akong napatango sa kaniya at muli 'ko lang na alala iyong nangyari kanina sa mall.
"Oo darating ako sa araw ng kasal niyo. Basta bilisan niyo lang. May kambal na kayo
oh."
Napalingon pa ako sa kambal na anak nila para ibaling sa iba ang atensyon 'ko pero
mas lalo lang 'ko lang na alala iyong kagustuhan 'ko na magka-anak.
Ngayon 'ko kasi unti unting nakikita kung gaano kasarap ang magkaroon ng anak. Kita
'ko iyon sa mukha nila lalo na kay Summer.
It lightened her life at iyon ang gusto 'kong mangyari, bigyang saysay ang mga taon
pang darating sa buhay 'ko kasama ang magiging anak 'ko.
Mas nasasabik tuloy akong magka anak.
"Sam," napalingon naman ako sa bagong dating na babae na nakangiti pang napatitig
sa akin.
I never thought na makakaharap 'ko siya, mas maganda pala talaga ito sa personal at
malapitan. Para siyang miss universe na fashonista.
"Oh, may bisita ka pala. Hi!"
She sweetly smiled at me bago niya hinalikan sa pisngi iyong kambal at lumapit kay
Summer.
"Anong ginagawa mo rito, Erin?"
She's Erinys Hellson, ang babaeng mahal ng taong minahal 'ko.
Wala sa sarili tuloy akong napakagat sa ibabang labi 'ko at bahagya pang napayuko
ng kainin ako ng insecurities 'ko kay Erin.
Geez! Hindi na ako dapat mag taka pa kung bakit ganoon na lang ito kabaliw sa
kaniya at mas pinili nitong itaboy ako para makasama niya si Erin sa isang happy
ending. She's a real gorgeous, a living Goddess.
"Oh that! Mag papasama sana ako sa'yo na dalawin si Maxus."
Bigla akong nasamid kahit wala naman akong ini-inom o kinakain. Ang tagal 'ko ng
hindi naririnig ang pangalan ni Max at hindi 'ko akalain na maririnig 'ko pa mismo
iyon sa taong mahal na mahal ng taong gusto 'ko.
"Ayos ka lang?" Napaangat ang ulo ni Troy mula sa pagkakasandal at marahan nitong
hinimas iyong likuran 'ko.
"O-Oo,"
Tipid akong ngumiti rito at mukhang tinatantiya lang din nila Summer at Night kung
tama bang banggitin nila ulit ang pangalan ni Max.
Napalunok na lang ako kahit tuyong tuyo na iyong lalamunan 'ko sa hindi
maipaliwanag na kaba. Hindi pa ako handang makita si Maxus, masakit pa rin para sa
akin iyong ginawa niyang pag taboy sa akin noon.
"Erin, kasi--"
"Ah, muntikan 'ko ng makalimutan na may pupuntahan pa pala kami ni Raine." Nagulat
ako ng biglang tumayo si Troy. Wala naman akong ma alala na may pupuntahan kami
ngayon maliban dito.
But somehow, nakaramdam ako ng relief. Tinignan ako ni Troy na parang sinasabi nito
na ano pang hinhintay 'ko kaya agad akong napatayo.
"Ah, oo may pupuntahan pa kami. Babalik na lang kami sa susunod."
Hindi ako makatingin ng diretso kay Erin. Wala naman akong ginawang mali sa kaniya
o kahit siya ay walang na gawang mali sa akin pero mas na babalot at kinakain ako
ng inggit ng makita 'ko ang isang batang lalaki na katabi niya.
He looks like him, hindi maitatanggi na kamukhang kamukha niya ang ama niya. I
can't help but to smile, a bitter one.
It reminds me how lucky is she--in life and for having him-- them.
She had everything she wanted in life and me? I have nothing to be proud of and no
one is entitled to be mine.

--- --- ---

Chapter 12
--
(You can listen to this song)Title: Tell me where it hurts

Chapter 12
I knew something was wrong between us but I can't still point out what it was.
Wala kaming imikan ni Troy simula ng manggaling kami sa bahay nila Summer kahapon.
Kagabi nga ay tahimik lang kaming kumain then he went to his library, the whole
night siyang nag stay doon at mukhang doon na rin siya nakatulog. I didn't bother
to disturbed him kaya doon na lang din ako natulog sa tabi ni Maxaine sa dati 'kong
kwarto.
Wala naman akong ma alala na kakaibang nangyari kahapon but we ended up not talking
to each other. Napabuntong hininga na lang ako mula sa nakakabinging katahimikan.
Hindi lang ako sanay na tahimik si Troy, he used to be the cheerful man I've ever
met. Binuksan 'ko na lang iyong radyo sa sasakyan niya.
[ DJ: Para sa mga nabigo at nagmamahal. Narito ang ating magandang awitin para sa
inyo~
What is that sad look in your eyesWhy are you cryingTell me now, tell me nowTell
me, why you're feelin' this wayI hate to see you so down, oh babyIs it your
heartOoh, that's breakin' all in piecesMakin' you cryMakin' you feel blueIs there
anything that I can do ]
At mukhang wrong timing naman iyong kanta. Parang nanadya pa eh kaya pinatay 'ko na
lang iyon pero agad din binuksan ni Troy, napatingin pa ako sa kaniya pero seryoso
at diretso lang ang tingin nito sa daan.
Hindi na ako umimik at hinayaan na lang siya, ibinaling 'ko na lang din ang
atensyon 'ko sa may bintana but every lyrics touched my heart. Para bang apektado
ako at tugma iyon sa gusto 'kong sabihin sa kaniya. Kainis lang diba?
[ Why don't you tell me where it hurts now, babyAnd I'll do my best to make it
betterYes, I'll do my best to make those tears all go awayJust tell me where it
hurts now, tell meAnd I love you with a love so tenderOh and if you let me stayI'll
love all of the hurt away..]
It was obvious that there was a thing that we need to be discussed, pero hindi 'ko
alam kung ano iyon at kung tama bang ako ang mag tanong sa kaniya. Siya naman kasi
itong na wala sa mood simula kahapon. Ibig sabihin siya ang may problema so why do
I need to initiate? Dapat lang na siya ang mag open up and if he doesn't want to
talk about it, then let it be. Baka naman mamaya ako lang itong nag iisip ng kung
ano ano or maybe it was his personal problem.
[ Where are all those tears coming fromWhy are they fallingSomebody, somebody,
somebody left your heart in the coldYou just need somebody to hold on, babyGive me
a chance to put back all the piecesTake your broken heartMake it just like
newThere's so many things that I can do.. ]
Yeah, just let it be. Ako lang siguro itong OA but it sucks how he treated me right
now! I missed how he nags, how sweet he was, I miss everything he did.
At kahit nakarating na kami ng bahay at wala pa rin siyang kibo, nag luto lang siya
then he called me for dinner then after noon, wala na. Dumiretso lang siya ulit sa
library niya.
Habang nag huhugas ako ng plato hindi maalis sa isip 'ko kung ano bang nagpa bago
sa mood ni Troy. Wala naman kasing nangyari kahapon na kakaiba maliban sa hindi pa
rin namin napag uusapan iyong tungkol sa agreement namin about baby pero ok naman
siya kahapon hanggang sa makarating kami sa bahy nila Summer.
"Uggghh! Nakakainis!" Ibinagsak 'ko na lang ang likod 'ko sa may sofa at kahit wala
akong interes na manood ay binuksan 'ko iyong T.V.
Hindi 'ko nga alam kung ano iyong palabas basta nakatutok lang iyong mata 'ko sa
may screen pero si Troy ang tumatakbo sa isip 'ko. See how pathetic I am right now?
And I don't even know why I felt that way, kung bakit apektado ako sa hindi niya
pag pansin sa akin.
So ano naman kung hindi niya 'ko kinakausap? Kawalan ba siya? Wala naman akong
ginawang mali ah? Bahala siya! Bahala nga siya kung ayaw niya 'kong kausapin!
Uggghh! Shit! Puntahan 'ko na kaya siya sa library niya? Dalhan 'ko kaya siya ng
kape? o gatas? O baka gusto niya rin ng meryenda? pero hindi, kakatapos lang namin
kumain. Ayain 'ko ba siyang magpahinga na? o mas magandang ako na ang makipag usap
sa kaniya?
But why would I? Siya ang hindi nakikipag usap kaya dapat siya ang maunang makipag
usap. Wala akong pake--
"Anong facebook account mo?"
Natigilan ako sa pag iisip ng bigla na lang umupo si Troy sa tabi 'ko. Napatingin
pa ako sa kaniya pero seryoso iyong mukha niya habang nakatuon ang atensyon sa
hawak nitong cellphone.
"W-wala akong facebook."
Napakagat pa ako sa ibabang labi at kunot noo niya naman akong tinignan.
"Tao ka ba?"
Napairap ako sa naging tanong nito. Iyon talaga ang tinanong niya? Hindi ba pwedeng
tinanong niya muna kung bakit wala akong facebook or what?
"Malamang, hindi naman ako tumatahol."
Sarkastikong sagot 'ko sa kaniya. Sinubukan 'ko naman maging nice sa pakikipag usap
sa kaniya pero ganito talaga kami mag usap, at least he talked to me, he did at
masaya ako na kinausap niya na ako.
"Instagram? Twitter? Viber?"
Kunot noong tanong ulit ni Troy na kinaikot na ng mata 'ko at ibinalik ang tingin
sa TV.
"Wala, wala nga akong social media accounts."
"You serious?"
"Mukha ba akong nag bibiro?"
Tumango tango na lang siya tapos nag patuloy sa pag titipa sa cellphone. Balak 'ko
sanang silipin iyong gi agawa niya kaso panay ang layo nito sa hawak niyang phone
at tinitignan niya pa ako ng parang sinasabing 'bakit ka tumitingin?'
Kaya pinili 'ko na lang na ibaling ang atensyon 'ko sa TV kahit wala talaga ako
interes sa palabas.
Wala akong social media accounts dahil wala naman akong gagawin doon. Una ay wala
naman akong ibang kaibigan maliban kay Night at Summer. Wala rin akong oras sa mga
ganoong bagay.
"Kailan na nga ulit birthday mo? June 11, 1993 ba?"
"Oo, bakit mo na tanong?"
"Wala,"
Literal ng naningkit ang mata 'ko sa kaniya. Ano bang ginagawa niya? Tutok na tutok
kasi iyong mulha niya sa cellphone.
"Shit!" angil pa niya at muntikan na nitong ibalibag iyong cellphone na halatang
inis na inis.
"Ano ba kasi 'yang pinagkaka abalahan mo?" Lumapit na ako sa kaniya at nakisilip sa
cellphone niya pero itinago niya lang iyon.
"Wala 'to. Manood ka na lang diyan."
Sinamaan 'ko siya ng tingin, iyong sobrang talim na tingin na halos nakakamatay na
pero imbis na matinag siya ay humiga ito sa sofa at ginawa pang unan ang hita 'ko.
"Ginawa mo pa 'kong unan, ayaw mo naman ipakita 'yang ginagawa mo."
Naiinis ako sa kaniya kasi naman--kinausap niya nga ako pero iyong atensyon niya na
sa cellphone lang.
"Ano na nga 'yung birthday nun?"
Hindi ako nito pinansin at patuloy lang siya sa ginagawa at mukhang malalim ang ini
isip niya dahil nag bibilang pa siya sa daliri ng hindi 'ko maintindihan bago nag
type ulit.
Ok, napipikon na ako sa kaniya. Konti na lang ihuhulog 'ko na siya sa pagkakaunan
sa akin.
"Ah! Bwisit! Mali!"
"Ano ba kasi 'yan?"
"Wala nga."
"Meow~" sabay pa kaming napalingon ni Troy kay Maxaine ng tumalon ito sa tiyan niya
pero itong si Troy ay agad na napabangon.
"Tama!" Binuhat pa nito si Maxaine na kinakunot lalo ng noo 'ko.
"Hoy, anong ginagawa mo kay Maxaine?"
Nakita 'ko pang tinanggal nito ang kwintas ni Maxaine kaya hindi na ako nakapag
pigil na mainis.
"Troy ano bang problema mo at pati 'yang kwintas ni Maxaine ginagalaw mo. Napipikon
na 'ko sa'yo ah! Akin na nga 'yan!"
Nakipag agawan ako sa kaniya sa kwintas pero panay ang suri nito sa kwintas.
"meow~"
"Ah, January 8, 2014." Parang tanga pa nitong sabi bago inabot sa akin iyong
kwintas at muling nag type sa cellphone niya.
Naiinis at naguguluhan ako sa ginagawa ni Troy. Ang weird niya at the same time
para siyang tanga.
"Nakakainis ka! Ano bang problema mo?"
Ibinalik 'ko na iyong kwintas ni Maxaine sa kaniya.
"Yun!" Sigaw pa ni Troy na parang tuwang tuwa.
Sa inis 'ko hinablot 'ko iyong cellphone niya pero agad din niyang na bawi iyon.
"Nakakainis ka na!"
Inis 'ko siyang pinag susuntok sa braso na kinangiti niya at nagulat na lang ako ng
bigla ako nitong halikan sa labi.
"Huwag ka ng mainis, Ok?"
Shit! Bakit ganiyan siya sa'kin. Bigla bigla niya na lang ako hahalikan ng walang
pasabi lalo na pag naiinis ako sa kaniya at ako naman itong si tanga, hindi na
makapag isip ng matino at na tutulala na lang.
Aaminin 'ko naman, nawawala agad iyong inis 'ko sa kaniya kapag hinahalikan niya
'ko.
At ngayon 'ko lang din na realize na wala na si Troy sa tabi 'ko kaya napasibangot
ako. Haneo talagang lalaki 'yun naisahin niya na naman ako eh.
Porket alam niyang marupok ako sa mga halik niya, sinasamantala niya kahinaan 'ko.
Kainis!
Padabog 'ko siyang hinanap at natagpuan 'ko ito sa kusina na nakatutok pa rin sa
cellphone niya habang umiinom ito ng alak.
Salubong ang kilay 'kong sinipa ang binti nito niya na kina angil ni Troy na
nakatutok pa rin ang tingin sa cellphone hanggang sa tuluyan ng mag salubong ang
kilay nito sa inis, napansin 'ko rin ang mahigpit na paghawak nito sa bote ng alak
at ang pag tagis ng bagang niya.
So ano? Siya pa ba ngayon ang may ganang magalit? siya pa ang na iinis pagkatapos
niya ako hindi kausapin kahapon hanggang kanina at ngayon, nag mumukha akong tanga
kakatanong sa kaniya.
"Hindi mo pa rin ako kakausapin?"
Inis 'kong baling kay Troy at nang hindi ito kumibo ay tinalikuran 'ko na siya.
Bakit ba ang tiyaga 'kong makipag utuan kay Troy, kung ayaw niya 'kong ka usap edi
'wag! Huwag na huwag lang talaga siyang lalapit sa'kin. Naubos na pasensya 'ko sa
kaniya.
"Anong meron sa inyo ni Maxus noon?"
Bigla akong natigilan ng marinig ang baritono nitong boses na may halong inis.
Nabato rin ako sa kinatatayuan 'ko at hindi 'ko alam kung dahil ba narinig 'ko ang
pangalan ni Maxus o mas na-estatwa ako sa tono ng pananalita ni Troy.
"Tinatanong mo 'ko kung anong ginagawa 'ko kanina diba?"
Napalunok ako kahit ramdam 'ko ang panunuyo ng lalamunan 'ko at tila na ipit rin
ang hangin rito ng marinig ang mga yabag ni Troy palapit sa akin.
"Ang totoo niyan, kagabi 'ko pa ini-stalk ang facebook ni Maxus."
Bumilis na rin ang pagkabog ng puso 'ko ng tuluyan ng huminto si Troy sa tapat 'ko
pero hindi 'ko na gawang tignan ito ng diretso sa mata.
Hindi naman ako kinakabahan, hindi 'ko lang kinasanayan na pag usapan ang tungkol
sa amin ni Maxus dahil wala naman talagang namamagitan sa amin.
Mas kinakabahan pa nga ako sa klase ng tono at tingin ni Troy at kung bakit niya pa
kailangan i-stalk ito.
Ano kayang pumasok sa isip niya? at ano kayang espirito ang sumanib sa kaniya para
isipin na may kinalaman ako kay Maxus?
"S-so? Anong pake 'ko kung may ini-stalk ka o wala. Matutulog na ako."
I try to act normal as I can at akmang lalagpasan 'ko ito ng hawakan nito ang braso
'ko.
"Walang matutulog ng hindi natin 'to pinag uusapan."
"Wala naman tayong dapat pag usapan."
Napansin 'ko pa ang mariin nitong pag pikit at malalim na pag hugot nito ng
hininga. Kalmado naman ang pakikilag usap niya sa akin lero madilim ang mga mata
nito.
Mariin din niyang kinagat ang gilid ng ibabang labi at na gulat naman ako ng bigla
ako nitong ni yakap ng mahigpit.
"T-Troy,"
"Please.. let's talk.. Nababaliw na 'ko sa kakaisip sa kung ano namagitan sa inyo
ni Maxus. Hindi ako makatulog at nahihirapan akong huminga."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko ng maramdaman ang kakaibang kirot sa puso 'ko ng
marinig ang nag susumamong boses ni Troy. Kahit hindi niya sabihin, alam 'ko--
nararamdaman 'ko iyong bigat kaya marahan akong napatango sa kaniya dahil alam 'ko
na iyon lang ang magagawa 'ko para mapawi iyong bigat na nararamdaman nito.
Wala naman akong dapat itago kay Troy dahil wala naman talagang espesyal sa amin ni
Maxus. Ayoko rin na nakikitang nahihirapan siya dahil parang nasasakal din ako.
We headed back to the living area, nakabukas pa rin iyong TV. Mag uusap kami ni
Troy pero ilang minuto na siya hindi umi-imik. Ako ba dapat ang mag kwento? o
tamang hintayin 'ko siyang magtanong?
Napabuntong hininga na lang ako dahil hindi ako sanay sa ganito. I mean, what
should I do first? or Am I doing it ringht?
Pag dating kasi kay Troy palagi 'ko na lang naiisip kung ano ba ang mas tamang
gawin, hindi dahil sa hindi ako nag papakatotoo pag kasama siya. Nag iingat lang
ako na may magawa o masabi akong mali na pwede siyang masaktan.
Ang weird pero natatakot ako na masaktan siya. Sobra na ba akong na attach sa
kaniya? Pero bakit kay Night, hindi naman ako ganito. We've been friends for a long
time and I care about his feelings pero iba 'yung pag iingat 'ko para kay Troy.
Napatingin ako kay Troy ng i-angat nito ang kamay 'kong nakapatong sa hita 'ko,
bago soya humiga at ginawa muling unan ito. Sanay naman na ako kay Troy, madalas
para siyang bata na nag lalambing.
"Kwentuhan mo na 'ko."
Bigla na lang akong napangiti ng mag salita ito na parang bata. Pinaglandas 'ko
iyong kamay at daliri 'ko sa buhok niya bago nakatitig sa mata nito at ganun din
naman siya sa akin.
"Hindi 'ko alam kung anong kwento ba ang gusto mong marinig."
Natatawa 'kong untag sa kaniya. Biglang gumaan kasi iyong pakiramdam 'ko ng mabakas
sa mata ni Troy na hindi ito galit. Malaman 'ko lang na hindi siya galit, ok na
ako.
"Ah-- paano kayo nagkakilala?"
Tanong nito habang patuloy lang ako sa pag hagod sa buhok niya.
"Stalker 'ko siya." Sagot 'ko kay Troy na kinasibangot nito.
"Seryoso ako, Raine."
"Hindi ka ba naniniwala na pwede akong magka-stalker?"
Natatawa 'kong biro kay Troy na lalong nag pasibangot sa kaniya.
"Don't play with me, Raine. Hindi ka i-stalk ni Max. He was my friend way back our
college days."
Nagulat ako sa sinabi ni Troy. Magkakilala pala talaga sila ni Maxus. Sadyang
napakaliit ng mundo sa amin ni Troy.
Imagine, we have a small circle of friends but we met in unexpected time.
"Talaga? Magkaibigan kayo?"
"Oo, magkasama kami sa basketball team noong college. Ako, si Rye, si Lee, ang kuya
ni Summer na si Xander at si Maxus. Mostly, laging kami ni Maxus magkasama dahil
busy si Rye noon kay Ai."
"Oww, no doubt you have the same personality."
Kaya parehas silang balahura mag salita, mas malalang version nga lang si Troy.
"Mas gwapo naman ako sa kaniya. Mga isang daang paligo pa bago niya 'ko abutan--
aray!"
Sabay pitik 'ko sa noo nito.
"Ang yabang mo."
"Mayabang talaga ako dahil meron akong pinag yayabang."
"At ano pinagyayabang mo?"
"Ikaw. Mayabang ako dahil meron akong ikaw."
May kakaiba kiliti ang humahaplos sa puso 'ko at ngayon 'ko lang iyon naramdaman.
Kahit noon kay Maxus, hindi 'ko naramdaman ang ganitong tuwa.
"Huwag kang ngumiti baka makalimutan 'ko na may kwento ka pang utang."
Hindi 'ko na malayan na nakangiti na pala ako ng dahil sa sinabi niya. Simpleng
salita lang ni Troy na babago na nito agad ang mood 'ko. Sobra na talaga akong
attached sa kaniya.
"So, paano nga? Sa LNB rin ba? jeep din ba? o sa taxi? sa mall? o sa CR din?"
Sabay tusok nito sa noo 'ko ng pa ulit ulit kaya tinapik 'ko iyong kamay niya.
"Hindi noh! Hindi mo naman siya katulad na nakikipag halikan sa bakla."
Bigla 'kong na alala iyong unang beses na magkita kami ni Troy, nakakatawa talaga
dahil nagkita talaga kami sa paraan na nilalamon siya ng kahihiyan. Iyong mukha
niya ng gabing iyon ang pinaka-priceless at nakakatawa sa lahat.
"Huwag mo ng ipa-alala, kinikilabutan ako eh. So saan nga?"
"Dahil kay Summer."
I told him how I met his friend and his purpose. Hindi 'ko lang binaggit kay Troy
kung para saan iyong trabahong inalok sa akin ni Maxus noon.
Ipinangako 'ko kasi kay Night at Summer na mananatiling tikom ang bibig 'ko tungkol
sa underworld.
"You work with him--tulad ngayon? You work with me."
"Hmm... parang ganun na nga." Minamasahe 'ko naman iyong sintido ni Troy habang
tinatadtad niya ako ng tanong kay Maxus.
I don't feel anything bad right now, akala 'ko noon hindi ako magiging komportable
na pag usapan ang tungkol kay Maxus pero ng dahil kay Troy, parang gumagaan pa
iyong pakiramdam 'ko. Nailabas 'ko lahat ng gusto 'kong sabihin at masaya ako dahil
nakikinig talaga siya sa akin.
Ikinuwento 'ko sa kaniya lahat ng tungkol sa pinag samahan namin ni Maxus, maliban
doon sa part na ilang beses akong ninakawan ng halik ni Maxus.
Ninakawan din ako ni Troy ng halik noon at mas malala pa iyong ninakaw ni Troy--ang
ka-inosentehan 'ko. Jusme! Nahawa na ako ng kalandian ni Troy.
"I see-- in short, friends lang kayo?"
Tumango ako sa kaniya at kinuha naman nito ang kamay 'ko at pinaglaruan iyon na
parang sinusukat sa mga kamay at daliri niya.
"You liked him?"
"Huh?" Nagulat ako sa biglaang tanong ni Troy. Diretso ang tingin nito sa akin
habang isinugpong na niya ang mga daliri sa mga daliri 'ko.
"I told you, you're too predictable. Kitang kita 'ko naman na may gusto ka sa
kaniya. On how you react when you heard his name, on how you tell everything you
knew about him. Obvious naman."
"Eh bakit tinatanong mo pa ako?"
Pinigilan 'kong humaba iyong nguso 'ko pero mukhang bigo ako dahil natatawang
dinuro duro iyon ni Troy.
"Kamukha mo si tweety bird."
"Troy naman," hinila 'ko iyong kamay niya dahil naka-saklop pa rin naman iyon sa
mga kamay 'ko.
"Tinatanong 'ko dahil gusto 'kong marinig ang totoo mula sa'yo. It was good to
heard true things from you, talk to you like that and being honest with each other.
Ayaw mo ba nun?"
"Hmmm... siyempre gusto.."
Nakangiti 'kong sagot sa kaniya at dali dali naman itong bumangon sa pagkakahiga at
sinalubong ang tingin 'ko.
"So tell me, do you like him?"
"No, I don't." Mabilis 'kong sagot kay Troy na kinakunot ng noo niya at kinatipid
ng ngiti 'ko.
"I fell in love with him, he's my first love."
Siya na ang nag sabi na magpakatotoo kami sa isa't isa but I don't think it was a
good idea to tell him what I feel for Maxus before, na wala ang ngiti sa labi ni
Troy at napabitaw din ito sa kamay 'ko.
"Ah," Patango tango nitong sabi at tipid na ngumiti.
"S-sinabi mo ba 'yun sa kaniya?"
Mabilis akong umiling kay Troy.
"Hindi, natakot kasi akong ma-reject at babae ako. Lalaki dapat ang nag i-initiate.
Isa pa, alam 'ko naman sa umpisa pa lang na may mahal siyang iba."
Nakahinga ako ng maluwag, parang naalis iyong mabigat na nakadagan sa dibdib 'ko na
matagal 'ko ng ini inda. Ang gaan at ang sarap sa pakiramdam na nailabas mo lahat
mg hinanakit mo, na may taong handang makinig sa mga hinaing mo at maswerte ako
dahil nandito si Troy sa tabi 'ko.
Ngumiti ito at ipinatong ang kamay sa ulo 'ko.
"Hindi ka ba nagsisisi o nang hihinayang man lang?"
"Hmmm.. sometimes, maiisip mo na paano kung ganito o ganiyan.. ako kaya? maging
kami kaya? ang daming tanong at sadyang nakakapang hinayang, pero ganun talaga,
it's a one sided love at normal naman iyon diba? Hindi lang naman ako ang mag isang
umiibig."
Mas tumamis ang ngiti ni Troy sa akin at pasimple nitong ginulo ang buhok 'ko na
kinasibangot 'ko.
"Troy naman!"
"Kaya ang bitter mo!"
"Hindi ako bitter noh! I can trust and love someone again but I just can't-- I
can't trust love itself-- on how love manipulate us, how love play with our
feelings and how love hurt us is the thing that I hate about love. Hindi ka sa tao
nawawalan ng tiwala, kung hindi sa love mismo at sa sarili mo."
Napangiti pa ako ng mapait kung anong naging epekto sa akin ng first heart ache
'ko.
Kaya natin mag tiwala sa isang tao pero para paniwalaan iyong klase ng pagmamahal
nila para sa atin, iyon ang mahirap pagkatiwalaan. Madalas, nawawala rin ang tiwala
natin sa sarili, lagi na lang tayong napapa isip kung bakit hindi ako? Saan ba ako
nag kulang? o kung anong mali sa akin?
Ang laki ng nagiging epekto ng pagiging broken hearted ng isang tao sa kung sino
tayo ngayon at hindi 'ko itatanggi na isa ako sa biktima ng nawalan ng tiwala sa
salitang love at sa sarili 'ko mismo.
I was filled with my own insecurities in life and it's hard for me to trust the
genuineness of love.
Napatitig ako kay Troy ng ikulong nito sa mga palad niya ang magkabila 'kong pisngi
at sinakubong ako ng matamis na ngiti.
"I want to know--if--if you kiss each other?"
Napayuko ng wala sa oras sa naging tanong ni Troy. Hindi ako nahihiya pero parang
ang awkward naman sabihin kay Troy na we kiss but we're just friends.
Ang landi 'ko lang ganun?
"Look at me, Raine. Be honest."
Iniangat pa nito ang mukha 'ko sa kaniya at tila hinihintay ang sagot 'ko. Ok, wala
namang big deal doon diba? Wala lang naman iyon kay Troy diba?
Humugot muna ako ng lakas ng loob bago napatitig sa mata ni Troy at para akong na
hypnotized at napatango sa naging tanong niya.
"Great! I should thank him 'cause he miss the chance I got."
And in just a snap, He crashed his lips to mine. Kakaiba itong halik ni Troy ngayon
na tila ba may binubura itong marka sa labi 'ko. Kasabay noon ang malikot na pag
gapang ng mga kamay niya.
Alam 'ko na kung saan ito patungo at wala akong pinagsisihan sa bawat araw na
dadaan na kasama 'ko siya.
Nabigo man ako noon pero ipagpapasalamat 'ko iyon dahil kung hindi ako na saktan
noon, hindi ako magiging masaya at hindi 'ko makikilala ang isang Orange Troy
Sarmiento.

--- --- ---

Chapter 13
--
Chapter 13
Nagising ako ng paulit ulit na may tumutunog. Ang aga aga naman nilang nambubulabog
di ba nila alam na natutulog pa kami ni Raine? Bahagya pang napakislot si Raine
kaya kunot noo 'kong kinapa iyong cellphone at tinignan kung sino ang dakilang
istorbo.
Four pa lang ng umaga at ayoko muna siyang ayain mag jogging since she had a whole
time exercise kagabi.
I really love her body and her warmness when I keep on thrusting and I adore
everything about her.
She's my everyday drug that I don't want to share with anyone kaya napakunot ang
noo 'ko ng mabasa iyong text ni Night.
[Nightie:
Hey, Bubbly don't forget our date]
Date? Inaaya niyang makipag date ang Raine 'ko? Siraulo talaga 'to! May kambal na
nga siya aagawan pa ako!
Binura 'ko nga agad 'yung text ni Night at akmang ibabalik 'ko na sa ibabaw ng side
table iyong cellphone ni Raine ng maisipan 'kong kalikutin muna ito.
Napatingin pa ako sa kaniya at mahimbing pa rin itong nakaunan sa may gawin tiyan
'ko.
Hindi naman siya magagalit pag ginalaw 'ko cellphone niya diba? Ako naman bumili
nito, magkamukha pa nga kami ng cellphone eh. Ok, sandali lang naman, wala naman
akong babaguhin.
Sinimulan 'ko ng i-scan iyong mga text, so far wala naman akong nakitang iba--it's
all about our work in the firm at iyong ilang usapan nila ni Summer at Night.
Napasibangot lang ako dahil lahat ng na sa contacts niya ay iba ang pangalan na
nakalagay, tapos ako? Troy lang? I changed my contact name-- ano kayang magandang
ilagay? Pogi? Gwapo? Daddy O? Oh sucks that Daddy O! I'm not yet ready to be called
as Daddy.
Napabuntong hininga na lang akong napatingin kay Raine, she really want a kid but I
can't-- Naisuklay 'ko na lang ang mga daliri 'ko sa buhok 'ko at marahan na
gumapang paalis ng kama, naging ma ingat ako para hindi 'ko magising si Raine.
Naf-frustrate ako sa nakita 'ko kagabi.
That time na makita 'ko sa mukha ni Raine ang pagbabago ng reaksyon niya ng marinig
ang pangalan ni Maxus, hindi na ako natahimik at napalagay.
Whole night 'kong ini-stalk si Max at sinusubukang buksan ang facebook niya kaya
doon na ako nakatulog noon sa library. Hindi 'ko rin kinausap si Raine dahil ayoko
mahalata niya ang ginagawa 'ko but at the end, naisip 'ko na wala akong mapapala
kung hindi ako magtatanong kay Raine.
And that's how it goes, nabuksan 'ko iyong facebook ni Maxus kagabi at nagtataka
ako kung bakit ang password ng facebook nito ay ang petsang nakalagay sa kwintas ni
Maxaine. Iyon ba 'yung araw na nagkakilala sila? Kaya rin ba Maxaine ang pangalan
ng pusa ay dahil pinagsama ni Max ang pangalan nila ni Raine?
Bwisit! Naiingit ako kay Max at mas naiingit ako noong makita 'ko iyong mga litrato
nila ni Raine, masaya silang magkasama and he had a lot of stolen shot of Raine. At
kaya pala kahit anong gawin 'kong stalkkay Max ay wala akong makitang bakas na may
pinagsamahan sila dahil naka private iyon.
Kung hindi mahalaga sa kaniya si Raine, bakit kailangan niya itago ang mga litrato
nila? Bakit kailangan niya pa ilagay doon ang 'how to be Raine's boyfriend and her
bucket list' diba? Obviously he had a hidden desire to my Raine but she never knew
that thing.
Buti na lang, hindi iyon nalaman ni Raine kung hindi, wala sana siya sa tabi 'ko
ngayon. Selfish na kung selfish but I want her for myself, for myself only.
I walked towards my closet, kukuha sana ako ng short ng mahulog iyong pulang
sombrero. Dinampot 'ko iyon at muling nanumbalik sa akin ang masamang nakaraan.
-Flashback-
"Range, huwag kang talon ng talon. Baka matabig mo 'yang mga pagkain."
Kunot na ang noo ni Ate kakabawal sa akin pero hindi 'ko mapigilan ang tumalon sa
tuwa, dahil mamaya lang ay nandito na si Tatay.
"Ate, tingin mo may cake na dala si Tatay?"
Tanong 'ko rito at nakangiti itong napakibit balikat.
"Hmmm... ewan 'ko, kung nakabali si tatay sa construction, siguradong may cake ka."
"Sana may dala siya! Pupunta sila Cyan at Ryan mamaya. Sila lang bisita 'ko."
Seven years old na ako ngayon at ngayon lang kami nag handa nila ate ng maraming
pansit canton at pandesal para sa birthday 'ko. Kung 'yung iba, hindi nakukuntento
na sa spaghetti at pansit bihon at kung ano ano pang handa. Ako masaya na ako na
may pancit canton na nailuto ngayong espesyal na araw 'ko.
"Happy Birthday, Orange!"
"Happy Birthday, Range!"
Nakangiti akong sinalubong ni Ryan at ni Cyan, may dala silang dalawang coke sakto
at inabot naman sa akin ni Cyan iyong sulat niya.
"Pasensya ka na Orange, wala pang pera kaya 'yan munang friendly letter 'ko sa'yo
ang pagtiyagaan mo."
"Okie dokie lang 'to! May dala naman kayong coke. Saan kayo kumuha ng pambili?"
Dito sa lugar namin, sobrang hirap lang ng mga tao rito pero masaya naman kaming
lahat at sama sama kaming nag tutulungan para kumita ng pera.
Kalakal dito, pulot basura doon, linis ng babuyan o kaya ipag iigib mo ng tubig
iyong may mga pera. Kahit anong trabaho basta pagkakakitaan pinapasok naming tatlo.
"Ah, nagpalabada iyong bagong lipat. Pinagtulungan namin ni Ryan labahan."
Nakangiting sabi ni Cyan at sinang ayunan ni Ryan.
"Nako, hindi na sana kayo nag abala pa. Ayos na kay Range ang malamig na tubig."
Natatawang inihain ni Ate ang pancit canton sa lamesa at ang mga plato.
"Ate naman, minsan lang may coke. Salamat ah!"
"Anong thank you, utang mo sa amin ni Kei 'yan. Magpa-coke ka rin sa birthday
namin."
Nagtawanan lang kami at nagkulitan hanggang sa bumukas ang pinto at iniluwa noon
ang taong kukumpleto sa espesyal na araw 'ko.
"Tatay!"
Agad 'ko itong sinalubong ng mahigpit na yakap bago nag mano. Ganoon din ang ginawa
ng iba. Mabait na tatay si tatay, hindi niya man naibibigay lahat ng
pangangailangan namin, hindi niya naman kami pinababayaan.
"Happy Birthday sa gwapo 'kong bunso!"
Nakangiti nitong ginulo ang buhok 'ko pero hindi 'ko maintindihan kung bakit may
bakas ng lungkot ang mga mata niya.
"Tatay, ok lang kahit walang cake. Huwag ka ng malungkot."
Nanatili akong nakakapit sa kaniya, mas malapit ako kay Tatay kesa kay Nanay.
Palagi kasong wala ito at madalas siyang umuuwi sa probinsya. Kami lang tatlo ang
naiiwan tulad ngayon.
"Sinong nag sabing walang cake ang bunso?"
Nagulat ako ng bigla nitong inilabas iyong isang maliit na kahon at halos sabay
sabay pa kaming napa-wow lahat. May cake ako? Talaga? May cake ako!
"Huy bongga ng birthday mo may pa-cake ka pa." Parang kinikiliting sabi ni Cyan at
kahit ako natutuwa dahil sa pitong beses akong nag birthday ngayon kang may cake at
handa. Sobrang saya 'ko dahil sa wakas na tupad na rin iyong pangarap 'ko na
makakain ng cake.
Masaya kaming nag salo salo at dito na rin kumain ng hapunan sila Cyan at Ryan
dahil may uwi ring manok si Tatay.
Mukhang nakabali ito ng malaki kaya marami siyang pera.
"Range at Trina, matulog na tayo." Aya ni tatay ng makapag-latag na ito.
Mabilis naman kaming lumapit ni ate at pinagitnaan si Tatay.
"Tatay, hindi ba uuwi si nanay? Hindi niya ba na alala na birthday 'ko ngayon?"
Natigilan si Tatay sa pagkanta sa amin at mapait na napangiti. Hindi 'ko
maintindihan kung bakit ganun na lang kalungkot ang mata nito pero pilit pa rin
itong ngumiti.
Tumayo pa siya at may kinuha mula sa bag niya.
"Range, regalo ng nanay mo."
Nagningning iyong mata 'ko ng makita ang isang pulang cap kaya mabilis 'ko iyong
kinuha.
"Talaga?"
"Oo, naalala niya. Happy Birthday daw at I love you."
Nakangiting hinalikan ni Tatay ang noo 'ko at mahigpit akong niyakap.
"Siyempre, I love you din sa panganay. Halika ka nga rito."
Malambing kaming niyakap ni tatay pero may kakaiba akong nararamdaman sa kaniya.
Malungkot siya kahit ngumingiti ito sa amin. Ilang araw pa iyong nag daan pero
sadyang matamlay si Tatay.
Naisip 'ko na baka pagod lang siya nitong mga nakaraang araw pero tila hindi nag
bago ang kondisyon niya. Ipakita 'ko kaya itong grades 'ko? Mataas lahat ng grado
'ko at sabi ng teacher 'ko baka hindi na ako dumaan ng grade four dahil kaya 'ko
naman.
Tama! Ibabalita 'ko iyon kay tatay, siguradong matutuwa siya.
Nakangiti pa akong naglakad pauwi habang nakasuot itong pulang cap sa akin na
regalo ni Nanay.
Hindi 'ko pa tuluyang nabubuksan iyong pinto ng marinig 'ko na ang pag kabasag ng
isang bagay.
Mabilis na kumabog ang dibdib 'ko sa kaba. May magnanakaw ba? Pero wala naman
silang nanakawin sa amin. Pasimple akong sumilip sa may pinto at nakita 'ko ang
duguang kamay ni tatay. Nanlaki ang mata 'ko sa pag aalala at akmang lalapitan na
ito ng matigilan ako sa sinabi niya.
"Tang ina! Sa dami ng lalaki sa mundo bakit kapatid 'ko pa? Dahil ano? May pera
siya at ako hamak na construction worker lang? Ganun ba?"
Kita 'ko iyong sakit sa mukha ni Tatay habang walang humpay sa pag tulo iyong mga
luha niya. Kulang na lang din ay lumuhod ito at doon 'ko lang natanawan kung sino
ang kausap niya.
"Wala ka ng magagawa, Ramon. Ayoko na sa'yo."
Hindi 'ko namalayan na pumatak na rin ang luha sa mata 'ko ng marinig ang sinabi ni
Nanay. Ayaw niya na kay tatay? Ayaw niya na sa amin? Dahil may iba na siyang gusto?
Ganoon ba ang ibig niyang sabihin?
"Pakiusap naman, huwag mo kaming iwan ng mga anak natin. Do-doblehin 'ko iyong
pagta-trabaho 'ko, mag hahanap pa ako ng ibang mapapasukan. Pakiusap lang huwag mo
kaming iwan... huwag mo 'kong iwan."
Tuluyang bumigat ang nakadagan sa dibdib 'ko ng makita 'kong lumuhod si tatay sa
harapan ni nanay habang patuloy itong nag mamakaawa.
"Ayoko na sa'yo Ramon, mas mahal 'ko ang kapatid mo. Aalis ako kasama ng mga anak
'ko."
Marahas na pinahid ni tatay ang mga luha sa mga mata niya at galit na tinignan si
nanay.
Nararamdaman 'ko iyong sakit at bigat na bumabalot kay tatay at gusto 'ko itong
yakapin ng mahigpit.
Ayokong sumama kay nanay mas gusto 'ko kay tatay. Mas mahal 'ko ang tatay kesa kay
nanay.
"Kung aalis ka, umalis ka pero hindi mo dadlhin ang mga anak 'ko."
Buong loob na sabi nito kay nanay.
"Anak mo? Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Ramon?"
"Oo, anak 'ko sila at hindi mo sila maisasama paalis. DITO LANG SILA SA AKIN!"
"Oras na siguro para malaman mo ang totoo. Hindi--hindi mo anak si Range, anak
namin siya ng kapatid mo."
Sa narinig 'ko ay aksidente 'kong natabig ang bote sa gilid at sabay silang
napalingon sa akin.
Hindi 'ko maipaliwanag iyong nararamdaman 'ko sa narinig 'ko. H-hindi--hindi ako
anak ni tatay?
"Range?"
"Sinungaling ka! Anak ako ni tatay! Anak niya 'ko!"
Mabilis akong tumakbo kay tatay at mahigpit itong niyakap. Kung meron man kong
hihilingin na hindi 'ko sana naging magulang, si nanay 'yun pero si tatay? Hindi
'ko siya ipagpapalit sa lahat.
"Tatay, anak mo 'ko diba? Sabihin mo, anak mo 'ko! Ayoko sa kanila! Sa'yo 'ko lang
gusto!"
Kita 'ko kung paano naging tulala si tatay at sunod sunod ang pagpatak ng mga luha
niya.
"Tatay..."
"Totoo ang sinasabi 'ko. Matagal na kaming may relasyon. Simula ng mga abroad ka,
hindi ka ba nag tataka kung paano ako nabuntis noon kay Range habang ikaw ay na sa
abroad? Huwag kang tanga, Ramon."
"SINUNGALING KA! HINDI NA KITA MAHAL! SI TATAY LANG MAHAL 'KO!"
Mas humigpit iyong yakap 'ko kay tatay pero hinila ako ni nanay palayo sa kaniya.
"Hindi bitawan mo 'ko! Ayoko sa'yo! Ayoko sa'yo!"
"Sasama ka sa akin, Range. Hinahanap ka na ng Daddy mo."
"Ayoko sa inyo!"
Nagpupumiglas ako habang hinihila ako ni nanay palayo at walang humpay sa pag tulo
iyong luha 'ko. Ayoko sa kanila, gusto 'ko kay tatay lang.
"Bitawan mo siya!" Mabilis akong hinila ni tatay kay nanay at mahigpit ako nitong
niyakap kaya napayakap rin ako sa kaniya.
"Kung gusto mong umalis. Umalis ka pero hindi mo isasama ang mga anak 'ko."
"Ramon, hindi mo anak si Range. Huwag kang bobo! Halika na, Range."
"Tatay.."
"Anak 'ko siya, ako pa rin ang tatay niya. Sa akin si Trina at sa akin din si
Range. Lumayas ka na at huwag ka ng babalik. Alis!"
"Babalik ako, Ramon. Babawiin 'ko ang mga anak 'ko sa'yo."
Iyak lang ako ng iyak hanggang sa maka alis si nanay habang si tatay naman ay
patuloy lang ako nitong pinapatahan.
Tinanong 'ko siya kung totoo iyon pero sabi niya, hindi iyon totoo. Anak niya ako
at naniniwala ako sa bagay na 'yun. Ayaw niya rin iyon ipasabi kay ate kaya hindi
'ko iyon sinabi sa kay ate o sa kahit na sino.
"Range, bakit mo itinapon itong red cap na regalo ni nanay? Ayaw mo na ba?"
"Ayoko niyan. Ang panget!"
Inis 'kong sagot kay ate. Ayoko na ng kahit na anong bagay mula kay nanay, galit
ako sa kaniya dahil sinungaling siya, sinaktan at niloko niya ang tatay at iniwan
niya kami.
"Kung ayaw mo sa akin na lang. Sayang naman."
Mabilis akong napatayo at inagaw kay ate iyong sombrero bago inapakapakan iyon.
"Panget nga diba? Huwag mo ng gamitin! Walang kwenta 'to!"
Ibinuhos 'ko lahat ng galit 'ko sa sombrero. Galit ako kay nanay, dahil sa kaniya,
ilang araw ng malungkot si tatay, dahil sa kaniya nagkakasakit ito at dahil sa
kaniya na sira ang pamilya namin. Ayoko sa kaniya! Galit ako sa kaniya!
"Range! Range! Tama na 'yan anak!"
"Ang panget! Ang panget ng sombrerong 'yan!"
"Anak, tama na. Si tatay ang bumili niyan."
Doon lang ako natigilan at nakangiting pinulot ni tatay ang pulang sombrero.
"Si tatay talaga ang bumili nito at hindi ang nanay. Ayaw mo ba?"
Pinagpag pa niya iyon at naluluha akong napayakap sa kaniya. Kahit hindi niga
sabihin, dama 'ko iyong lungkot niya at alam 'ko na nasasaktan siya--at nasasaktan
din ako na makita siyang nahihirapan.
"Tahan na.. big boy ka na, Range. Hindi ka na dapat umiiyak."
"Tatay..." ilang beses 'kong sinabi sa sarili 'ko na anak ako ni tatay pero sa
tuwing na alala 'ko ang sinabi ni nanay at nakikita ang sakit sa mata ni tatay,
nagdadalawang isip ako sa pagkatao 'ko.
Hindi siya masasaktan kung hindi totoo iyon diba? Ibig sabihin, hindi niya talaga
ako anak at ako ang dahilan ng lungkot niya. Kasalanan 'ko kung bakit siya na
sasaktan.
Ang sama sama 'ko.
Mas tumamlay pa si tatay sa bawat araw na dadaan. Palagi rin kasing pumupunta rito
si nanay kasama si tito at pilit kaming kinukuha pero nag matigas si tatay at hindi
kami ibinigay kay nanay.
Hanggang isang gabi nakita 'ko itong nag susulat. Akala 'ko ako lang iyong nagising
pero mukhang na gising din si ate at hindi nito napigilan ang mag tanong.
"Tatay, bakit gising ka pa?"
Nakangiti itong napalingon sa amin at nakita 'ko pang itinupi nito ang isang papel.
Lumapit ito sa amin at bigla kami nitong niyakap ng mahigpit.
"Patawarin niyo 'ko mga anak kung maraming pagkukulang si tatay ah.. Pasenya ka na
Trina kung hindi man lang kita mabilhan ng bagong bag kahit nakikita 'kong pardible
na lang ang zipper noon."
"Tay, huwag kang ganiyan. Ok lang 'yun. Nagagamit pa naman."
Naramdaman 'ko ang pagkabasag ng boses ni ate tulad ng pagkabasag ng boses ni
tatay. Humigpit din ang yakap nito sa amin.
"Range, proud na proud ang tatay dahil kahit hindi kita mabigyan ng pang gawa mo ng
mga projects mo, nagagawa mo pa rin mag excel sa school mo. Pagbutihan mo anak,
gusto 'ko maging magaling kang abogado tulad ng pangarap mo."
"Tatay.." Pinigilan 'ko ang umiyak dahil tulad ng sabi ni tatay, big boy na ako--
hindi na ako dapat umiiyak.
Bumitaw ito sa amin at nakangiti nitong pinahid ang luha sa mga mata niya bago nito
matahan na hinaplos ang mga pisngi namin.
"Trina, alagaan mo mabuti ang kapatid mo. Huwag kang papayag na apihin kayo ng
kahit na sino. Tandaan niyo, hindi batayan ang estado sa pamumuhay para apakan nila
kayo. Naiintindihan niyo ba?"
"Bakit ganiyan ka mag salita. Parang iiwan mo na kami."
Patuloy na pumatak ang luha sa mata ni Ate at kahit ako ay hindi 'ko gusto ang tono
ng pananalita ni tatay. Natatakot ako at kinakabahan.
"Range, ikaw ang po-protekta sa ate mo. Magmahalan kayong magkaptid at gusto 'ko na
lagi kang masaya. Ipangako mo sa akin, Range. Magiging masaya ka palagi."
"Tatay naman..."
"Mangako ka sa akin Orange."
Napatango ako rito habang pigil na pigil 'ko ang pag tulo ng mga luha 'ko. Hindi
'ko maipaliwanag pero parang dinudurog ng pino ang puso 'ko at nanginginig ang buo
'kong kalamnan sa takot.
"Tandaan niyo, hindi hadlang ang pagiging mahirap para abutin ninyo ang mga
panagarap niyo. Pagbutihan niyo at matutuwa ang tatay pag nakita 'ko kayong naging
matagumpay."
Panandalian pa itong natigilan at pasimple nitong pinahid ang luha.
"Gusto 'ko--gusto 'kong magkaroon kayo ng magandang buhay--at hindi 'ko iyon
magagawa--mabuti pang ibigay 'ko na kayo sa nanay niyo--"
"AYOKO SA KANIYA! SA'YO 'KO LANG GUSTO!"
Agad 'kong singhal sa kaniya at mabilis na napayakap kay tatay.
"Bakit po hindi na lang kayo sumama sa amin. Diba asawa mo naman si nanay?"
Walang kamuwang muwang na sabi ni ate habang mahigpit na yumakap si tatay sa akin.
"Hindi na pwede--"
"Bad siya! Ayoko sa kaniya!"
"Range," Bumitaw ito sa akin at marahan nitong tinapik ang ulo 'ko.
"Makinig ka, nanay mo pa rin siya at hindi magandang mag tanim ka ng galit sa
kaniya."
"Ayoko pa rin sa kaniya. Ikaw lang gusto 'ko."
"Ano ba talagang nangyayari? Sabihin niyo sa akin."
Mas tumindi ang pag iyak ni ate pero nakakainis isipin dahil kahit ngumingiti si
tatay bakas iyong sakit sa mukha niya.
"Hindi na iyon mahalaga, basta palagi niyong tatandaan--mahal na mahal kayo ni
tatay. Sobra! Sobrang mahal na mahal 'ko kayo-- pero hindi 'ko na kaya--patawarin
niyo ako kung hindi ako magiging mabuting ama sa inyo--kung mahina at duwag ako."
"Tatay.." sabay naming tawag kay tatay ng tumayo ito at may kinuha mula sa ibabaw
ng aparador.
"Mahal 'ko kayo.."
Natulala ako ng makitang hawak nito ang isang baril
Mas mabilis na ngayon ang pagkalabog ng dibdib 'ko hanggang sa i-angat ni tatay ang
kamay niya.
"Mahal na mahal kayo ng tatay--patawad."
"Hindi!"
"Tatay!"
-End of flashback-
Sa pag alingawngaw ng putok ng baril ng gabing iyon ay siyang pagbawi sa buhay ng
taong pinakamamahal 'ko. Kinitil nito ang sariling buhay dahil hindi na niya
nakayanan ang sakit at kasabay noong gabing iyon ay ang pagkawala sa sarili ni ate.
Nagka-trauma ito at hanggang ngayon hindi pa siya gumagaling.
Naiwan akong mag isa pero iyon ang dapat na mangyari--dahil ako ang dahilan ng
lahat. Ako ang may kasalanan kung bakit nagpakamatay si tatay at nagkasakit si ate.
Walang ibang dapat sisihin kung hindi ako, walang araw na hindi 'ko sinisi ang
sarili 'ko sa nangyari noong gabing iyon. Ako lang--ako lang ang may kasalanan at
ako itong hindi naging mabuting anak.
Napalingon ako kay Raine at napangiti ng mapait na lumapit dito. Umupo ako sa gikid
ng kama habang marahan 'ko pang hinaplos ang pisngi niya at inipit sa tainga niya
ang ilang hibla ng buhok na nakatabon sa mukha nito.
"Patawarin mo 'ko kung hindi 'ko maibibigay ang gusto mo ngayon. Natatakot ako--
takot ako na baka hindi ako maging mabuting ama. Takot ako na baka hindi ako maging
mabuting tao sa inyo. Ayoko na masaktan ka at ayoko na mawala ka."
Napahalik ako sa noo nito at taimtim siyang tinitigan na bahagya pang napakislot.
"Sa oras na handa na ako, sa oras na napatawad 'ko na ang sarili 'ko at sa oras na
kaya 'ko ng maging mabuting tao.. Pangako, ibibigay 'ko sa'yo ang lahat lahat ng
meron ako at buong buo 'kong ibibigay ang pagkatao 'ko para sa'yo, kasama ang puso
'ko."

--- --- ---

Chapter 14
--
Chapter 14
"Anong niluluto mo?"
Inilingkis 'ko iyong braso 'ko sa may bewang ni Troy na siyang abala sa pag luluto.
Nagising na lang ako na wala na siya sa tabi 'ko, hindi rin niya ako ginising
kanina para mag jogging. Kinabahan tuloy ako sa 'di malamang dahilan kaya agad 'ko
siyang hinanap.
Luckily, nandito lang pala siya sa kusina. He really love cooking. Feeling 'ko nga
ay tumataba na ako dahil palagi niya na lang ako pinagluluto ng masasarap na
pagkain.
"Ham and swiss omelette."
Nakangiti pa ako nitong nilingon at mabilis ako nitong hinalikan sa labi. Napangiti
naman akong sinilip ang pagluluto niya habang nanatili pa rin ako nakakuyumos sa
bewang niya.
"Turuan mo 'ko mag luto."
Hindi ako marunong magluto since ako lang naman mag isa sa buhay kaya puro instant
lang at sa karinderya lang ako kumakain but I wamt to cook for him, para naman
hindi lang siya ang palaging nag luluto.
"If you really want to cook baka gusto mong bumitaw?" Natatawa nitong pang aasar sa
akin na kinasibangot 'ko.
"Arte ah! Bibitaw na po." Aalisin 'ko na sana iyong braso 'ko sa bewang niya ng
hinila niya iyon pabalik.
"Next time na lang kita tuturuan, mas gusto 'kong nakayakap ka."
Napangiti ako sa sinabi niya pero bumitaw pa rin ako sa kaniya at pumunta sa
harapan nito.
"Ngayon mo na 'ko turuan para bukas ako na mag luluto ng almusal natin." Sabay
hawak 'ko sa kamay nitong may hawak na sandok.
"Nakakahalata na 'ko, hindi ka naman clingy... sige sabihin mo sa'kin, anong
kailangan mo?"
Nakangiti nitong ipinahawak sa akin iyong sandok habang nakaalalay siya sa kamay
'ko. May soup din kasi siyang niluluto bukod doon sa may omelette.
"Pag naging clingy ba 'ko, ibig bang sabihin nun may kailangan lang ako?"
I teasingly smiled at him, siya naman ay ipinatong ang baba niya sa ulo 'ko habang
nakaalalay ito sa akin, kulang na lang talaga ay nakayakap na rin siya or should I
say na nakayakap na talaga siya sa akin.
"Malamang, kulang na lang hanggang sa kama paliparan mo 'ko ng sipa at suntok."
Pang iinis nito sa akin at naalala 'ko iyong nangyari kagabi, nag init ang
magkabila 'kong pisngi at pakiramdam 'ko ay sobrang pula na rin nito.
"Hahaha! Look at your face."
Sabay iniharap nito sa akin iyong sandok kaya nag reflect doon ang itsura 'ko. Mas
napasibangot ako sa ginawa niya at hinarap siya.
"Oo na. May kailangan ako."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko at diretso siyang tinignan sa mga mata. May
usapan kasi kami ni Night na gagala kami ngayon at hindi 'ko iyon na banggit kay
Troy dahil nga hindi niya ako pinapansin nung nakaraan, so ayun. Ngayon pa lang ako
mag papaalam sa kaniya.
Wala naman akong dapat ipa alam but I just want him to know--siyempre ayoko naman
siya mag isip kung bakit hindi ako papasok sa firm.
He's still my boss.
"At ano 'yun?" Taas kilay nitong tanong kaya nakangiti 'ko itong niyakap.
"Lalabas kami ni Night ngayon. Ok lang naman na hindi ako pumasok sa firm ngayon
diba?"
I sweetly smiled at him and looked at him with my puppy eyes, tinusok tusok lang
naman nito ang noo 'ko at sinibangutan ako.
Hindi talaga effective iyong pagpapa-cute 'ko kay Troy, palagi niya na lang
dinuduro duro na parang bata. Samantalang dalawang taon lang naman ang tanda niya
sa akin. Kainis kaya!
"Paano kung ayoko?"
"Aalis pa rin ako." Kibit balikat na sagot 'ko sa tanong niya na kinabuntong
hininga nito.
"Ang tigas talaga ng ulo mo." Hinalo nito iyong sabaw habang nakatayo pa rin ako sa
harapan niya, matangkad naman siya kesa sa akin kaya nakikita niya pa rin iyong
ginagawa niya.
"Bakit ba kasi ayaw mo? Lalabas lang kami."
"So it's a date."
"Oo, pero friendly date lang 'yun."
Hindi 'ko alam kung bakit pa ako nag papaliwanag sa kaniya o kung bakit 'ko pa
kailangan marinig mula sa kaniya na pumapayag na siya.
Mas komportable lang kasi ako na alam ni Troy kung saan ako pupunta at kung may
consent niya. I don't know why but that's what I want to do.
"Still a date."
"He's my best friend."
Inilambaras 'ko na iyong braso 'ko sa batok nito at malambing itong tinitigan sa
mata.
"Please?"
I hope he would say yes, mas mag e-enjoy akong gumala with Night kung hindi iyon
labag sa loob ni Troy.
"Sabihin mo muna sa akin kung anong dapat gawin ng isang Raine Caydence Guevara pag
wala ako sa tabi niya."
Kusang humaba iyong nguso 'ko sa sinabi niya, akala 'ko tuwing may hearing lang si
Troy ako mag re-recitation sa kaniya.
"Kailangan ba talaga? Kabisado 'ko na 'yun."
"Yeah, so you can win my yes."
Nakangising sabi nito at napabuntong hininga akong sinimulan ang mga bilin ni Troy.
"Ok, bawal maging war freak, bawal makipag usap sa iba maliban sa mga kasama, bawal
maging curious, bawal tumanggap ng kahit na ano sa kahit na sino at--"
Teka nakalimutan 'ko 'yung huli.
"Bawal ngumiti." Dagdag nito na kinatango 'ko. Ok, iyon ata 'yung pinakamahirap sa
lahat.
"So payag ka na?"
"Kiss 'ko muna."
Itinuro nito ang pisngi niya kaya nakangiti 'kong idinampi ang labi 'ko sa labi
niya.
"Thank you!" Sabay takbo 'ko paalis at narinig 'ko pa itong sumigaw.
"Akala 'ko ba magpapaturo ka mag luto ngayon?"
"Next time na lang. Gagayak muna ako baka dumating na si Night. Thank you, Daddy
O!"
Sabay flying kiss 'ko sa kaniya bago tuluyang nag tatakbo pabalik sa kwarto.
Susunduin ako ni Night kaya need 'ko ng maligo at mag ayos.
Masaya ako dahil finally, magkakasama ulit kami ni Night at I can also ask him kung
ano pa ba iyong mga bagay na gusto ni Troy. Minsan kasi nahihiya akong tanungin si
Troy kaya kay Night 'ko na lang itatanong mamaya. Magkaibigan naman sila sa
mahabang panahon kaya kilala na nila ang isa't isa.
Hindi naman ako matagal na nag ayos, feeling 'ko nga mas matagal pang maligo at
gumayak sa akin si Troy pag papasok kami sa firm.
Hindi rin ako nahirapan mag hanap ng isusuot dahil nakahatag na iyon sa kama at may
kasama pang note.
[Ito suutin mo at pag bumaba ka na iba ang suot mo, huhubaran kita at hindi ka naa
makakalis! -Troy your BB]
Ewan 'ko ba pero natagpuan 'ko na lang ang sarili 'ko na nakangiti habang binabasa
iyong note niya.
Minsan ang OA lang ni Troy pero natutuwa ako sa kung paano niya ako itrato, hindi
naman siya nag bago, siguro mas maging malambing lang ito but yeah, we enjoyed
things kaya wala naman mali roon diba?
Matapos 'kong mag ayos ay agad din akong bumaba, simpleng pants at shirt lang naman
ang suot 'ko at palagi naman ganito ang mga suot 'ko, hindi 'ko naman nakasanayan
ang mag palda or mag short ng maikli pag lalabas ng bahay unless mag j-jogging kami
ni Troy and he doesn't buy me any girly clothes or stuff. Ayoko rin naman kasi at
mas gusto niya pa nga minsan na wala akong damit, baka kung pwede lang na nakahubad
lumabas baka hindi niya na ako binilhan ng damit diba?
Pagbaba 'ko naman ay agad 'kong nakita si Troy at Night na nag uusap habang
nakaharap sa lamesa.
"Bubbly!"
"Night!"
Nag fist bump pa kami ng magkasalubong ni Night at sa tabi niya ako umupo.
"Bakit diyan ka umupo?" Reklamo agad ni Troy na kinakunot ng noo 'ko.
"Bakit upuan din naman 'to ah! May nakalagay bang bawal umupo?"
"Meron! Magaganda lang nakakakita, hindi mo ba mabasa? Panget ka kasi eh."
"So? Maganda ka pala? Hindi gwapo? Ganun?"
Mas nagsalubong ang kilay ni Troy at natatawa namang ginuli ni Night ang buhok 'ko.
"Paano kayo tumatagal magkasama sa loob ng bahay kung nag babangayan kayo palagi?"
Nagkatinginan kami ni Troy sa mata na tila na iintindihan na namin ang isa't isa.
Pasimple pa nitong sinipa ang paa 'ko sa ilalim ng lamesa na kinasibangot 'ko.
Oo madalas kaming mag bangayan ni Troy kahit sa pinaka maliliit na bagay lang but
we know how to approach each other at hindi matatapos ang araw na hindi kami ok,
maliban doon sa pang stalk niya kay Max ah.
Hindi rin kasi big deal sa amin iyong mga pinagtatalunan namin. After ng bangayan,
ok na kami na parang walang nangyari, then ang ending kawawa ako dahil ako ang
hirap na hirap bumangon tuwing umaga dahil nilalandi niya ako at ako naman itong
nag papalandi.
In short, natatagalan namin ang isa't isa dahil parehas kaming malandi? Basta,
parang ganun na nga.
Sabay sabay kaming nag almusal after naman noon ay nag pa alam na kami ni Night at
sumakay na ako ng kotse nito. Kumatok pa nga sa may bintana si Troy kaya binuksan
'ko 'yun.
"Mag text ka sa akin." Bilin ni Troy na kinatango 'ko at nakita 'ko pang natatawang
tinapik ni Night ang balikat ni Troy at may binulong pa siya rito.
I waved a good bye to him ng makasakay na si Night sa kotse.
"Saan tayo pupunta?"
Masigla 'kong tanong kay Night na kinalapad ng ngiti niya.
"Firing tayo. Pag natalo ako, sasabihin 'ko lahat ng gusto mong malaman kay Troy
pero pag natalo ka you'll tell me the real thing between you and Troy."
Nakangising pagpapaliwanag ni Night na kinabusangot 'ko. Ano naman ang sasabihin
'ko sa kaniya? That we slept together and I agreed to be his playmate in bed for
the sake of my eagerness to have my own child?
Baka bigla na lang ako bariliin ni Night mamaya or worst kami ni Troy ang tadtarin
niya ng bala.
Worried lang ako dahil na banggit sa akin ni Summer na hindi natuwa si Night ng
malaman nito na nakatira ako kay Troy at nagkaroon pa ng hindi pagkakaunawan sa
pagitan ng magkaibigan. Buti na nga lang ay naayos din nilan agad iyon. Na g-guilty
nga ako dahil baka masira 'ko pa iyong matagal nilang pagkakaibigan.
Una naman sila naging magkaibigan bago kami naging mag best friend ni Night.
College buddies sila at OJT days 'ko naman nakilala si Night. Their friendship is
more precious than mine kaya ayokong masira iyon.
"For the first time 'kong nakitang natakot kang harapin ako sa shooting. You always
won on this game o mas takot kang ikwento sa akin ang tungkol sa inyo ni Troy."
Mapanukso nitong pinisil ang pisngi 'ko at lalo akong napasibangot sa kaniya. Bakit
ba trip na trip nilang gigilin iyong mukha 'ko? 'yung totoo? Anong meron?
Masakit kaya pagpinipisil iyong pisngi at ilong pati na rin pag pinipitik ang noo.
Kainis ah! Ginagawa nila 'kong manika, masamang voodoo doll ako sa paningin nila.
Tss!
"Game ako. Wala naman akong dapat ikatakot." Sabay kibit balikat 'ko kahit ang
totoo, duda na ako sa skills 'ko.
Matagal na rin akong wala sa service so medyo kinalawang na 'yung skill 'ko sa pag
papaputok ng baril at sa iba pang bagay na related noon sa trabaho 'ko but I should
trust myself, I can do it. Sabi nga ni Troy, pag gusto mo pag hirapan mo and I want
to win over Night para makakuha ng ilan pang info about Troy.
Pagbaba nanin ni Night ay agad naman ako nitong inakbayan at ako naman ay
inilingkis 'ko iyong braso 'ko sa bewang niya.
Kung may makakakita sa aming iba, sigurado na pagkakamalan kaming mag jowa. We used
to be sweet to each other even before, kaya nag seselos sa akin si Summer noon but
then naging touchy and clingy din ako kay Summer kaya nakasanayan na mala-linta
'kong pagkapit sa kanila.
I'm a clingy and touchy person, hindi lang halata iyon dahil lumalabas lang iyon sa
mga taong komportable akong kasama kaya naman mali si Troy sa inisip niya kanina.
Yes, I admit na may kailangan ako sa kaniya kanina but I really want to hug him.
Nalungkot kasi ako ng hindi 'ko siya natagpuan sa tabi 'ko kaninang pag gising 'ko.
"Three rounds tayo ng 9 mm? or mas prefer mo ang caliber 45?"
He asked while heading inside the building but we suddenly stopped or should I say
I stopped as I saw Aki on our way.
Nakatitig din ito sa akin at unti unting bumaba ang tingin niya sa braso ni Night
nakapulupot sa bewang 'ko.
Bigla akong kinabahan sa klase ng tingin ni Aki at sa biglaang pag ngiti niya. I
don't feel her smile parang ng uuyam iyon. Ibinalimg nito ang tingin kay Night.
"Mag firing ka? Baka gusto mo 'kong ipakilala sa kasama mo?"
Pakiwaring hindi pa kami nagkita kung tignan niya ako o baka naman talaga hindi
niya ako na aalala noong ipakilala ako ni Troy sa law firm noong unang beses kami
mag kita.
"Ah, yeah. Aki this is Raine my best friend and Raine this is Aki."
Tipid akong ngumiti sa kaniya, ayoko naman mag paka-impokrita para ngitian siya ng
ubod ng tamis tapos hindi ako komportable sa presensya niya diba? So, it's much
better but she didn't do the same thing.
Ngumiti siya sa akin ng abot tainga bago inilahad nito ang kamay.
"Nice to meet you."
Napatitig ako sa kamay niya, tatanggapin 'ko ba? pero pag tinaggap 'ko iyon para na
rin akong nakipag plastikan? And that's not the real me! Kapag ayoko, ayoko.
Wala sa sarili akong napakagat sa ibabang labi 'ko bago kusang humakbang iyong paa
'ko paatras na tila batang nag tago sa likuran ni Night.
Mukhang naintindihan ni Night na ayokong makipag kamay kay Aki kaya pasimpleng
kinamayan ni Night si Aki, make things more light at para hindi nakaka-offend kay
Aki, yet she still smiling but I saw how she wanted to scratch me right now for not
shaking a hands with her.
"Pasensya ka na, Aki. May pagka mahiyain kasi si Raine."
"Ow, I see."
Oh geez! I don't like how she stared at me. Parang may hindi siya magandang
iniisip, ayoko maging judgemental pero iyon ang nararamdaman 'ko.
"I gotta go, I hope you enjoy your day and--" She look back at me before a sweet
smile flash on her lovely face.
"I hope we'll see each other again and have time to hang out."
Tipid akong tumango sa kaniya at nag paalam na rin sa amin ni Night. Hindi 'ko
maramdaman iyong magandang presensyang dala ni Aki tuwing nakatingin siya sa akin.
Naiilang ako.
"You don't like her, right?"
"Hmm.. hindi nama sa ayoko sa kaniya pero kasi--"
Tama bang sabihin 'ko kay Night na naiilang ako sa kung paano ako tignan ni Aki? Na
parang may ginawa agad akong mali noong makita niya kung gaano kami kadikit ni
Night kanina?
"Oh, is it about how she stared at us?"
Napatingin ako kay na parang na basa nito ang na sa isip 'ko.
"Napansin 'ko rin 'yun pero wala ka dapat ikatakot. Wala naman tayong ginagawang
mali and Summer knew how close are we, right?"
Matamis itong ngumiti sa akin kaya nakangiti akong napatango sa kaniya sabay gulo
naman nito sa buhok 'ko.
"Good girl! That's my Bubbly!"
Maya maya naman ay dumating na iyong guide namin pero bago kami mag simula ni Night
ay napansin 'ko pang may tunatawag sa akin. Napakunot ang noo 'ko ng makita ang
pangalan ng tumatawag pero sa huli ay napangiti na lang ako ng ma-realise na
pinalitan niya iyong contact name niya.
"Daddy O? Sino 'yun?"
Nakasilip pang tanong ni Night na kinatamis ng ngiti 'ko.
"Si Troy."
"Owww! Wala pa tayong isang oras na nawawala pero hindi na siya mapakali. Hahaha!
Akala 'ko si Lucas na pinakamalala sa'min. Mas may sapak pa pala si Troy. Haha!"
Natatawa nitong sabi na kinangiti 'ko.
"May kailangan lang 'to, huwag kang malisyoso."
"Sus! Isa ka pa. Sagutin mo na nga 'yan at baka maihi na sa salawal niyan si Troy."
Natatawa pa ako nitong itinulak palayo para hindi niya ako maistorbo.
Wala naman akong choice kung hindi sagutin iyong tawag ni Troy.
"Hell--"
"Nasaan na kayo niyan? Ano ng ginagawa niyo? Ok ka lang ba? Huwag kang masyadong
dikit ng dikit kay Night, malantod 'yan."
Literal na napa-irap ako sa bungad ni Troy sa akin. Nakapadami niya namang tanong
eh wala pa nga kami isang oras na hindi nagkikita. At the end, sinagot 'ko na lang
din iyong mga tanong niya.
"Nandito kami sa shooting area. Mag start na sana kami mag paputok ka--"
"Anong shooting area!? at anong paputok! Sabihin mo nga na saan ba talaga kayo!?"
Nailayo 'ko pa iyong cellphone sa tainga 'ko ng bigla bigla na lang itong na galit
at nag susumigaw.
"Huwag madumi ang utak! Firing range 'to, hindi SOGO o motel. Napaka mo talaga!"
Sagot 'ko naman din agad sa kaniya at inunahan 'ko na talaga iyong tumatakbo sa
isip niyang kalokohan. Masyado kasing marumi ang utak ni Troy dahil imbis na brain
cells ang laman ng utak niya ay spermcell ang nakalagay doon sa pareho niyang ulo.
"Siguraduhin mo lang na hindi iyong tinatagong baril ni Night ang papaputukin niya
sa'yo ah!"
Hindi 'ko na mabilang tuloy kung pang ilang beses na akong napairap sa sinabi niya.
"Loko ka! Bakit 'ko naman nanaisin iyong baril ni Night kung meron ka naman nun
diba? That's enough and satisfying. Masaya ka na?"
"Talaga? Satisfying? I'm flattered, Raine."
Nagugunita 'ko pa iyong ngising aso ni Troy. Ok? Sinabi 'ko bang satisfying iyong--
'yung ano niya-- basta iyong malaking mahaba at matigas niya--sinabi 'ko bang
satisfying?
Geez! I'm so witty! Lalaki na naman 'yung ulo niya at ako na naman itong aasarin
niya.
"Tsk! Bahala ka nga. Mag sisimula na kami. Bye na!"
Ayoko ng pahabain iyong usapan sigurado na pag t-tripan niya lang ako.
"Ok, bye. Take care and I miss you already."
Napangiti ako sa huling sinabi nito at dahil hindi 'ko malaman iyong isasagot 'ko
sa tuwa at pinatay 'ko na lang iyong tawag at napahawak pa sa gawing dibdib 'ko.
"Ok, kalma ka lang, Raine.. Si Troy lang 'yun! So Troy lang 'yun!"
Napahugot pa ako ng malalim na hininga bago bumalik kay Night pero na tagpuan 'ko
itong may kausap na lalaki.
He was tall pero mas malaki si Night sa kaniya siguro ay magkasong tangkad lang
kami at bahagya ring mas maliit ang pangangatawan nito kung ikukumpara kay Night at
'yung tindig niya--teka, parang pamilya iyon sa akin.
"Oh there she is."
Sa pag lingon nito ay hindi 'ko napigilan ang mapangiti sa gulat.
"Ikaw!"
"We met again." Nakangiti rin nitong sabi.
"Magkakilala kayo?"
Naguguluhang tanong ni Night but we both shook our heads.
"We've met on the ice cream parlor before."
Sabay naming sabi ni Godwill at parehas pa kaming na tawa. He's a cool kid kaya nga
natutuwa ako na makita ulit siya.
"Oh what a good coincidence."
Natatawa ring sabi ni Night na kinatango 'ko.
"There's no coincidence, it's fate who brought us together."
Nakangiting sabi ni Godwill ng balingan ako nito ng tingin at natatawa na lang ako
sa sinabi niya. It reminds me of him, Troy. It was the same thing I heard from him
and that kid believes on fate too.
"Yeah, it's fate." Pag sang ayon 'ko kay Godwill na kinatamis ng ngiti nito.
I don't know pero magaan ang loob 'ko sa batang ito. It reminds me of someone--I
just can't point out who exactly it was but I know, he reminds me someone that is
closer in my heart.
"So paano, dahil magkakilala naman kayo. Ikaw na Godwill mas mabuting kayo na lang
ang partner."
"Partner?" Nag tataka 'ko namang tanong kay Night na kinangiti nito habang
napalingon sa dumarating.
"Ikaw na manyak? Anong ginagawa mo rito?"
"Chill! Hindi ako manyak. Grabe ka talaga."
Natatawa naman sila sa naging rekasyon 'ko ng makita si-- ano na nga pangalan niya?
Ra--Ry--ah, Rye nga pala iyong lalaking kaibigan ni Troy na hindi marunong kumatok
at basta basta na lang binubuksan iyong pinto.
"Nilalait ako nitong best friend mo, Night. Hindi niya ata alam na ako ang sagot sa
mga katanungan niya."
Makahulugang sabi ni Rye habang may nakakalokong ngiting namutawi sa maamo nitong
mukha.
Kung susumahin, si Rye iyong pinaka charming ang dating sa kanilang magkakaibigan,
mukhang matino rin naman siya pero pag na aalala 'ko iyong unang beses kaming
nagkita, hindi 'ko mapigilan ang mag umusok sa inis. Muntikan niya na kaya akong
makita ng walang kahit na anong saplot. Kabanas!
"Hahah. Bubbly, be careful to him Baka hindi mo malaman ang gusto mong malaman pag
nag walk out si Rye."
"If she won over us."
Makahulugan pa nitong sabi na kinalaki ng mata 'ko. Ibig sabibin alam ni Rye ang
likes and dislikes ni Troy? Talaga ba?
"We will. Mananalo kami."
Singit ni Godwill.
"Teka, ikaw ang partner 'ko? pero underage ka pa para humawak ng baril."
I hissed but they laughed at me.
"My parents own this shooting range, so you don't need to worry and you don't need
to feel bad for having a partner who is minor. I fired guns for almost three
years."
"Wow! Talaga?"
Nakakamangha naman na eleven year old pa lang siya but he knew how to fire gun.
He's pretty cool.
"Yeah, so we will won over them."
"Woooh! Matatakot na ba kami, Will?" Mapanukso at mapaghamong sabi ni Night na
kinatawa namin.
Of course we can do it.
Nag simula kami, may sampong board ang nakatayo doon para sa unang round.
"Want to use this?"
Sabay abot sa akin ng ear plugs pero nakangiti akong tumanggi.
"No, I'm more comfortable without it."
Sanay naman na ako kaya ok lang kahit wala akong ear plugs o eye glass.
"I see. Mukhang sanay ka na."
"Hmmm.. Kasama ito sa training namin noon."
Ikinarga 'ko na iyong mga bala sa magazine at ganun din ito.
"What kind of training?"
"PNP, magkasama kami noon ni Night sa trabaho."
"Oh that's cool! Mas lalo akong humahanga sa'yo."
Natawa ako sa sinabi ni Godwill at isinuksok na iyong magazine sa mismong baril.
Nakakatuwa siya kung paano siya mag express ng nararamdaman niya, he's a straight
forward person.
"I think you have a great background."
"Hmmm.. di naman gaano but I've been in an investigation group before."
"So you must be a sharp shooter too."
Natatawa 'ko itong hinarap at taimtim itong nakatitig sa akin na tila sinusuri nito
bawat detalye na meron ako.
"Let's see if I can do better." Pumosisyon na ako at ganun din si Night sa kabilang
side.
"Ready ka na, Bubbly?"
"Yeah,"
"In 3... 2... 1.. Fire!"
Sinipat 'ko iyon at nagsimula 'ko ng kalabitin iyong gatilyo ng sunod sunod at
kahit nangingig ang kamay 'ko ay swerte naman ako dahil isa lang ang dinaplisan
'kong tamaan sa ulo sa sampomg board.
"Shuta! Daplis ako ng dalawa." Angil ni Night na kinatawa namin.
"Panis ka pala kay Raine." Dagdag ni Rye.
"Wala ka pa ring kupas." Natatawang sabi ni Night at ako naman ay naiwilig na lang
ang kamay 'ko.
Ang totoo, kinakabahan ako at nanginginig na iyong kamay 'ko. Swerte lang talaga
ako kaya tinamaan 'ko pa rin iyong mga board. I can do it for Troy.
I want to know him more, I want to know what he likes more or what he hates. Kung
may naging girlfriend ba siya before at marami pang iba.
"Great! Mas nagugustuhan na kita."
Napalingon ako sa sinabi ni Godwill at nakita 'ko itong pumosisyon na sa
pinaggalingan 'ko kanina.
Hindi 'ko malaman kung tatawa ba ako sa sinabi niya o magugulat.
"Ready ka na Will?"
Tanong ni Rye rito na kinatango naman ni Godwill pero habang nag bibilang iyong
guide naman ay binalingan ako nito ng tingin.
"Let's have a solo round. If I won you'll spend a day with me. Deal?"
"Huh?"
Naguguluhan 'kong tanong sa kaniya o mas tamang sabihin na nagulat ako sa sinabi
niya. Tumamis ang ngiti nito sa akin, isang matamis na ngiti na sadyang kayang
tumunaw ng puso ng kahit na sino.
"Let's have a date."
There's nothing wrong if I would say yes but I doubt if Troy will allow me.

--- --- ---

Chapter 15
--
Chapter 15
"Troy?"
Napakapa ako sa tabi 'ko at sa pag mulat 'ko ay wala akong Troy na nasilayan.
Kinuskos 'ko pa ang mata 'ko para siguraduhin na hindi ako namamalikta pero wala
talaga si Troy sa tabi 'ko. Bigla akong kinabahan at nakaramdaman muli ng takot at
lungkot, the same thing I felt the last morning I woke up and I found nothing but
his smells that left on his pillow.
I was been flooded with thoughts that morning and even my optimistic side can't
absorbed the thought that he wasn't on my side-- and that's what exactly I felt
right now.
I look around but he has no trace or even his shadow left on this room. I climbed
down to the bed and wore my furry slippers with a kitten's face and a big ears on
it.
Napangiti ako ng maisip na si Troy ang pumili ng disenyo nito. I don't know if he
cares about how much I like cats but maybe he does. He wouldn't bought me this one
if he doesn't knew it, right?
Nagmamadali akong bumaba para puntahan sana ito sa kusina ng ma-realised 'ko na
masyado pang ma aga para mag luto ito ng almusal kaya imbis na sa kusina ako
pumunta ay dumiretso ako sa exercise room nito.
Napangiti naman ako ng makita si Troy na tumatakbo sa treadmill, he can jog outside
but he chose to stay. Ewan 'ko ba pero parang ang saya 'ko lang na malaman na hindi
ito lumabas, I hate how others stared at him whenever we went for a jog and I badly
want to prick their eyes with Satan's fork specially those woman who obviously
drools on him.
Hindi 'ko mapigilan ang mainis sa naiisip 'ko.
"Good morning," nakangiti nitong bati at doon lang ako napabalik sa reyalidad,
napansin 'ko rin ang pagtagaktak ng pawis nito sa noo kaya agad 'kong dinampot
iyong bimpo at lumapit sa kaniya.
"Good morning." Bati 'ko rin sa kaniya at mabilis naman nitong pinahinto iyong
treadmill bago ako nito binigyan ng isang mabilis na halik.
"Bakit gising ka na?"
"Body clock." Kibit balikat 'ko na sagot sa kaniya.
"Bakit hindi mo 'ko ginising? Ayaw mo ba 'kong kasama mag exercise?"
Tanong 'ko rito habang pinupunasan iyong pawis niya sa mukha hanggang sa dibdib
niya. Iyong firm na katawan ni Troy ang pinakaborito 'kong katawan sa lahat ng
nakita 'ko, I've seen alot of body, iyon bang namumutok na 'yung mga braso at
dibdib nila sa laki pero iyong kay Troy ay iba sa lahat, saktong sakto lang para
masabi mo na he was one of the sexiest and hottest guy in this world--or should I
say that he was the sexiest and hottest man in my life.
Hindi naman heavy iyong exercise na ginagawa niya every morning, simpleng jogging
lang, push ups, sit-ups, cycling at kung minsan ay nag yo-yoga rin siya. Oh diba?
Iyon lang ginagawa niya pero ang ganda na ng katawan niya, how much more kung mag
g-gym pa siya? But honestly, I don't want him to work more for his body, sapat na
kung ano meron siya.
Dama 'ko naman iyong pagtitig niya sa akin at kita 'ko rin ang matamis nitong pag
ngiti-- iyong mga titig niya ang kakaiba sa lahat, it makes my heart fight against
me and it wash all the thoughts inside my head. It comforts my heart everytime I
doubt, it calms my nerves when I feel so tense and it was everything...
Mas nakahinga pa ako ng maluwag dahil nakikita 'ko rin ang matamis nitong mga
ngiti. Masyado na akong nalululong sa pagiging adik ng dahil kay Troy but I can't
stop being addicted with him.
He was my favorite drugs and with just its minimum amount, it drives me so crazy,
stupidly crazy.
"Gusto, naisip 'ko lang na baka pagod ka kahapon ng dahil sa lakad niyo ni Night
kaya hindi na kita ginising pa."
Tipid itong napangiti at parang hindi siya masaya ng banggitin niya iyong tungkol
sa naging lakad namin ni Night. Ewan 'ko ba pero parang may mali sa ngiti niya--he
was like more jealous or he was likely upset for something. I don't know but he
wasn't happy to mentioned things about yesterday.
"So tingin mo hindi 'ko kayang mag work out dahil pagod ako?"
Sinubukan 'ko na lang ibaling sa iba iyong usapan. Gusto 'ko sana i-kwento sa
kaniya iyong nagyari kahapon pero mukhang ayaw niya iyong pag usapan, sa susunod
'ko na lang sasabihin iyong mga nangyari, gusto 'ko pa naman sabihin sa kaniya na
super akong nag enjoy na kasama si Night at Rye. Whole time akong tumawa ng tumawa
ng dahil sa mga kwento nila tungkol kay Troy.
I was too excited na ikwento iyon kay Troy kagabi kaso gabing gabi na ng ihatid ako
ni Night at pagod na rin ako na halos si Troy na iyong mag-toothbrush at mag palit
ng damit 'ko but I still managed to do it for myself.
"Hmmm.. Yeah," Kibit balikat na sagot niya na agad 'kong kinasibangot. Kaya 'ko
naman bumangon ng mas maaga at mas ginaganahan ako mag exercise kapag nandiyan siya
but he just did it all by himself.
Baka ayaw niya lang talaga ako kasama mag exercise? or nag sasawa na siya na makita
ako? Napayuko ako ng bahagya at wala sa loob na napakagat sa ibabang labi 'ko.
I really can't understand myself when it comes to Troy, parang lahat ng bagay
tungkol sa kaniya ay mabilis niyang na babago ang mood 'ko at lagi akong
nakakaramdam ng takot na baka isang araw, mawala na siya. Alam 'kong mali iyong
nararamdaman 'ko but I can't help and I can't stop myself from being drown with
him.
He lift up my chin with his fore finger and a sweet smile flash on his lovely face.
I really love how dark his eyes, it's not actually black but a dark brown and I
admire his chiseled jaw line that's perfectly fits to his nose.
Nanuyo iyong lalamunan 'ko ng bumaba ang tingin 'ko sa labi niya at napa-isip na
ilang beses 'ko ng nahalikan ang mga labi niya pero hanggang ngayon ay na sasabik
pa rin akong maramdaman iyon.
"Don't think to much, that's not true. I always wanted to be with you."
Nakangiti nitong sabi at mukhang na basa niya na naman iyong tumatakbo sa isip 'ko.
I don't know if I'm just too predictable or I became a transparent one when I'm
with him or whatever, yet, I'm still thankful that he really understands my
feelings-- and me as a woman.
"Did I make you feel upset?"
He asked and I nod. Itinuro 'ko pa iyong pisngi 'ko tulad ng lagi naming ginagawa.
Nakasanayan at natutunan 'ko na sa kaniya na sa tuwing na iinis siya o nag tatampo
ay ituturo niya lang iyong pisngi niya and when I kissed him, it seems like
nothing's happeneda, so I always do the same.
Imbis na halikan ako nito sa pisngi ay tinawanan lang ako ni Troy na lalong nag pa
inis sa akin.
"You won't make it up with me?" Para akong batang mag mamaktol ng talikuran ako ni
Troy at inilatag nito iyong mat sa sahig and he lay his back on it.
"I want you to make out on me--on top of me."
Nakangisi at mapanukso nitong sabi na kinasalubong ng kilay 'ko. Ayoko nga gawin
iyon sa lapag at isa pa, wala ako sa mood na makipag make out sa kaniya dahil na
iinis ako kung paano niya tinanggihan iyong pag halik sa pisngi 'ko.
"That's not what I mean." Angil 'ko sa kaniya na kinatawa nito sabay tapik sa may
gawing paanan niya.
"I'm just kidding but I mean it when you want it... Come ove here." Sabay tapik
ulit nito sa may gawing paanan niya.
"Naiinis ako."
Reklamo 'ko ulit sa kaniya dahil gusto niya akong gawing taga pigil sa mga paa niya
para makapag sit-ups siya pero hindi niya naman ako sinusuyo at ako naman itong uto
uto ang lumapit din sa kaniya at dinagaanan iyong paa niya gamit iyong magkabila
'kong tuhod habang nakapatong ang mga kamay 'ko sa tuhod niya.
Kahit gaano ako kainis sa kaniya, hindi 'ko siya matiis.
"Gaano ka kainis sa akin."
"Sobra."
Inirapan 'ko ito at pinabigat 'ko iyong sarili 'ko para masaktan iyong paa niya
mula sa pagkakadagan 'ko. Wala na ako sa mood at mas gusto 'ko na lang bumalik sa
kwarto at matulog ulit.
"State it in a number." Natatawa nitong sabi at inilagay niya na iyong magkabila
niyang kamay sa likuran ng ulo niya.
"One hundred times akong na iinis sa'yo!"
Singhal 'ko rito pero tumawa lang siya na parang mas nag e-enjoy pa siyang makitang
na iinis ako. Ok, ano bang bago, Raine? Madalas ka naman talaga niyang binubwisit
dahil alam niyang pikon ka.
"Is that so?" Sa inis 'ko ay diniinan 'ko iyong paa niya at bahagya pa siyang
napangiwi sa sakit.
"Subukan mong tumawa at babalik na lang ako sa kw--"
"One..." He said as he pull himself-- half of his body lift from the ground and
brush his lips to mine.
Nagulat ako sa ginawa niya pero bago pa 'ko maka-recover ay muli lang nitong
inilatag ang katawan sa sahig at mabilis na bumangon para idinampi iyong labi niya
sa akin.
"Two.."
Nakangiti nitong bilang bago inilapat muli ang katawan sa sahig, umahon ulit ito at
muli akong hinalikan. Napakurap pa ako ng ilang beses para siguraudhin na hindi ako
namamalikta.
"Three.." Tuloy tuloy na bilang nito habang patuloy lang ito sa pag sit-ups at sa
tuwing aahon at mapapa upo siya ay idinadampi nito ang labi niya sa akin.
"Four..."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko para pigilan iyong ngiti na gustong mamutawi sa
labi 'ko at nanatili naman si Troy na nakangiti.
So, hindi siya nag bibiro?
"Five.." At muli lang nitong idinampi iyong labi niya sa akin. Parang gusto 'kong
gawing unlimited iyong sit-ups ni Troy para hindi na rin ito tumigil sa paghalik sa
akin.
"Six.." Hindi 'ko na napigilan ang mapangiti ng matamis at kita 'ko rin sa mukha ni
Troy na mas tumamis din ang ngiti niya. Mas gumaan iyong pakiramdam 'ko.
"How do you feel? Seven.." He asked as he brushed his lips to mine.
"Not good." I lied. In fact, hindi na ako naiinis sa kaniya-- mas nag e-enjoy ako
kung paano ako nito halikan, quick but soft and sweet kisses. I love the way he
kiss my lips and his playful attitude.
"Then why are you smiling? Eight.."
"Did I?" Pakiwaring hindi 'ko alam na nakangiti na ako at siya naman itong
napangisi--hindi 'ko mabasa iyong tumatakbo sa isip niya at bigla na lang akong
napatili sa gulat ng bigla nitong pinaghiwalay iyong mga binti niya kaya nahulog
ako sa pagitan nito, hinila niya rin ako gamit ang mga binti niya hanggang sa mag
tama na iyong mga mata namin.
Mahigpit din nitong inilingkis ang mga braso sa bewang 'ko at ako naman itong
nakatukod ang kamay sa dibdib niya para alalayan iyong timbang 'ko.
I am actually on top of him. Pilyo ako nitong tinitigan sa mata habang marahan
nitong hinahaplos iyong pisngi 'ko.
"You have no idea how much I miss you."
Napangiti ako sa sinabi nito at hindi 'ko na napigilan na haplusin ang mapula
nitong ibabang labi.
"I miss you too."
Mahina akong napatawa ng marahan nitong kinagat iyong daliri 'ko pero nanatili 'ko
pa ring pinaglalandas iyong hinalalaki 'ko sa ibabang labi niya.
"But I miss you more.. I wanna burn those papers in front of me yesterday so I can
come with you but it's getting worse dahil wala akong na tapos na matino kakamadali
'ko."
Nanlulumo nitong sagot sa akin habang patuloy pa rin siya sa pag haplos sa pisngi
'ko, hindi 'ko naman na pigilan ang tumawa sa naging reaksyon niya. Para kasi
siyang bata na iniwan ng nanay niya sa bahay dahil ayaw siya nitong isama sa
grocery.
"Don't laugh at me.. I'm serious. I amost check my phone time to time to see if you
send me a message or I have a missed call from you but it seems you didn't care or
bother to text or call me."
Bakas iyong inis sa tono ni Troy-- na-guilty ako bigla dahil hindi 'ko na nagawang
mag text o tawagan siya kahapon. Masyado ako na overwhelmed sa kwento nila Night at
Rye.
"Sorry na.. Galit ka ba?"
Wala sa loob akong napakagat sa ibabang labi 'ko at diretso pa rin ang tingin sa
kaniya.
"No, I could never be mad at you. Naiinis lang ako."
At hindi 'ko alam kung ilang beses na ba akong napangiti sa mga simpleng words lang
ni Troy basta alam 'ko, masaya ako.
I brushed my lips to his and he tightened his arms around my waist. He open his
mouth for me and let his tongue travel on it.
"Troy," I moaned as he pull off my shirt from my head and he freely cup my breast
with his warm palm.
"I miss you so bad, Raine."
Paos ang tinig nitong bulong sa tainga 'ko at marahan nitong kinagat ang ilalim na
bahagi nito.
"Obviously," mahina akong napatawa at bumitaw sa mga bisig nito na kinakunot ng noo
niya.
Alam 'kong nag tataka siya kung bakit ako umalis mula sa pagkakayap niya but I want
todo something from him.
I climbed down between his thighs and spread my legs, I sat on top of his lap.
"You told me you want me on top, right?"
"Yeah,"
"Then I'll do it."
Lumapad ang ngiti nito at kita 'ko kung paano magningning iyong mga mata ni Troy.
We almost make out everyday but he never let me please him, he was the one who
always make me feel better-- kaya gusto 'ko lang din bumawi sa kaniya.
I don't know how to do it but my body has its own mind and started to grind on top
of him.
"Oh, Raine..." He moaned as his eyes meet mine.
I rubbed myself to him and I could feel the bulged on his shorts. Bumigat din ang
paghinga nito at kahit ako mismo ay naramdaman ang kakaibang kuryenteng dumaloy sa
katawan 'ko habang patuloy ako sa pag giling sa ibabaw ni Troy.
Nanunuyo ang lalamunan 'ko habang dama 'ko naman ang pagkabasa ng pagkababe 'ko.
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko ng pagapangin ni Troy ang kamay niya sa dibdib
'ko pababa sa bewang 'ko at mariin ako nitong hinila sa pagitan ng mga hita niya.
"Raine," paos ang boses nito pero may lambing pa rin ang pag tawag nito sa pangalan
'ko. Sa pag sambit nito sa pangalan 'ko ay muli 'ko lang naramdaman iyong pag
wawala ng puso 'ko sa loob at alam 'ko-- it wasn't longer tied with chains--
"Oh fuck!"
Ungol nito at bahagya pa itong napapikit habang patuloy ako sa pag galaw sa ibabaw
niya. Gumapang ang isa nitong kamay sa kaliwa 'kong dibdib at marahan niya iyong
minasahe.
I placed my hands on his chest and push myself more to him and grind endlessly
until I can feel my own wetness and my breath become heavier.
"Oh gahd! I might cum on my short."
Nagulat ako ng bigla nitong baliktarin ang posisyon namin at mabilis nitong
inangkin ang labi 'ko.
Inilingkis 'ko iyong braso 'ko sa batok nito at mapanukso nitong kinagat ang
ibabang labi 'ko.
"You did it well, Raine."
Ewan 'ko kung kailan pa naging malambing sa pandinig 'ko ang boses ni Troy but I
like how sweet he was.
He push himself to mine and I could feel his hardness poking on my belly. His lips
trail down to my neck, leaving small kisses on it that makes me even hotter-- I
could feel his warm lips moves down to my collarbone and shape his tongue on it.
Nakiliti ako kung paano pinaglandas ni Troy ang dila nito sa hulma ng collarbone
'ko bago nito tuluyang tinungo ang pagitan ng dibdib 'ko. Hindi 'ko napigilan ang
mapasabunot sa kaniya ng tuluyan ng angkinin ng bibig nito ang kaliwa 'kong dibdib
habang naglalakbay na rin ang isa nitong kamay sa kaselanan 'ko.
"Oohh.. Troy.." Napaungol sa kakaibang sensasyon na dulot ng mga labi ni Troy at ng
kamay niya.
Ilang beses na namin itong ginawa pero pakiramdam 'ko--mas tumitindi lang iyong
pananabik 'ko sa kaniya at mas nagiinit lang ang pamiramdam 'ko sa tuwing
hinahawakan niya ako.
"Troy," Ungol 'kong muli ng matagpuan ng daliri nito ang kaselanan 'ko at marahan
niyang pinaglandas ang daliri sa pagitan ng hiwa.
Binawi nito ang labi sa mula sa dibdib 'ko at nakangiti itong napapatitig sa akin.
"I think you're ready."
Wala sa sarili akong napatango kay Troy. Binawi nito ang sarili at mabilis nito g
hinubad iyong natitirang saplot niya sa katawan. Huhubarin 'ko na rin sana iyong
pajama 'ko ng pigilan ako ni Troy at siya ang humila noon pababa sa hita habang
nakatitig ito sa mga mata 'ko.
It was hot, he looks hotter as he pull off my pajamas with my undies. Kumaibabaw
muli ito sa akin at ako naman ay inilambaras iyong mga hita 'ko sa bewang niya. Mas
dama 'ko ngayon iyong galit nitong alaga na bahagyang tumutusok sa pagkababe 'ko.
He didn't say anything but he keeps on smiling at me--he has the most contagious
smile so I can't help but to smile at him and he sweetly put the strands of my hair
on the back of my ear.
Hindi 'ko maintindihan iyong mga tingin at ngiti niya sa akin pero alam 'ko--may
bahagi ng pagkatao at isip 'ko na sinasabing pareho kami ng iniisip, ng
nararamdaman at ng gustong sabihin but I can't find the right words for it to tell
him and he was.
He sweetly brushed his lips to mine and I followed how his lips move, it curved on
my lips as if it was perfectly made for me.
He slowly push himself to my hole and arch my back to welcome him. He took my hands
and intertwined it with his.
Bumilis ang pag galaw nito pero hindi natinag ang mga labi namin. We keep kissing
each other and he keep on thrusting as further and harder as he can.
"Troy,"
"Raine,"
We moan each name between our kisses and we both know what's coming next. He keep
on thrusting as I keep myself pulling him to mine.
Mas bumilis pa ito sa pag indayog na halos kapusin na kami ng hangin at nanatiling
naka awang ang labi 'ko. Bakas din sa noo nito ang butil ng pawis ang pag higpit ng
pagkakahawak nito sa kamay 'ko.
"Troy," Sambit 'ko sa pangalan nito at alam 'ko na naunawan nito ang ibig 'kong
sabihin. Hindi 'ko na iyon kaya pang pigilan at mas binilisan nito ang pag galaw at
mas mariin nitong itinulak ang sarili sa kaloob-looban 'ko.
"Troy, I--"
"Shhh.. Let's cum together." He said before he crashed his lips to mine. I know he
wasn't ready to be a father but he fill me with his hot liquid, he always did and I
can't understand why.
"Tr--"
Natigilan ako maramdaman na iyong pagkawala ng mainit nitong likido sa loob 'ko at
hindi 'ko na rin napigilan ang sa akin and it was nice, it feels great whenever he
cums inside.
Habol hininga nitong isinuksok ang mukha niya sa leeg 'ko and as usual, he never
pull off himself.
Nararamdaman 'ko iyong bigat sa pag hinga ni Troy. It was quick yet so satisfying.
He never fail to please and I hope he has a good time as well as I have.
Nanatili lang ito sa ibabaw 'ko at nakasiksik pa rin ito sa leeg 'ko.
Pinakiramdaman 'ko kung mabigat pa rin ang pag hinga niya ng dahil sa pagod pero
normal na ang pag hinga ni Troy maliban na lang sa mabilis na pag tibok ng puso
niya-- It has the same beat, I mean, I heard how his heart beats and it betas so
fast as fast as I have.
"Raine,"
Basag nito sa katahimikan at napa ilang kurap pa ako. Kasalukuyan pa kasing nag
lalakabay iyong utak 'ko sa kakaisip kung bakit mabilis din ang pag tibok ng puso
niya.
"Hmmm?"
"How was your date?"
"Huh?" Hindi 'ko masyadong narinig iyong sinasabi niya at the same time, baka pwede
niya muna hugutin iyong saging niya, diba? Kinakausap niya na 'ko pero nanatili
siya sa ibabaw 'ko at nakasiksik sa leeg 'ko habang nakapasok pa iyong ano-- basta
iyong malaki niyang saging.
Nag angat pa ito ng tingin at diretso akong tinignan sa mata.
"Kamusta iyong lakad niyo kahapon?"
Oh.. Finally, he asked. Nagningning iyong mata 'ko pero may dilim naman sa mata ni
Troy. Parang gusto na ayaw niyang malaman iyong nangyari kahapon but I don't care,
I want to tell him since he asked for it but I can't tell him with this kind of
position.
"I'll tell you but can you pull it over?"
"Ah," He pull over and roll on my side.
Kinuha pa nito iyong damit 'ko at inabot iyon sa akin. Nag bihis naman ako at dama
'ko naman iyong pagtitig niya sa bawat pag kilos 'ko. I hate how others stared at
me pero pag siya ang nakatitig ay ayos lang, pakiramdam 'ko I am the most beautiful
and sexiest girl in this world.
"So how's it?"
Nakangiti akong humarap sa kaniya.
"It's fun." I don't want to waste any single details of what happened yesterday.
---
Troy's POV:
Pinakinggan 'ko lang itong mag kwento and obviously mukhang nag enjoy nga siya na
kasama si Night na lumabas.
Masyado lang akong napa-paranoid dahil akala 'ko silang dalawa lang ang lumabas but
when I heard that they hang out with Rye and Cyan as well, na wala iyong kaba sa
dibdib 'ko pati iyong pagdududa 'ko that she might leave me by hanging out with
Night, that her closeness with Night will lead to set us apart.
Mali na mag lagay ako ng harang sa pagitan nilang dalawa dahil mag kaibigan sila
kaya kahit ayoko na umalis siya kahapon at halos mamatay na ako sa kakaisip kahapon
kung anong ginagawa nila, I let her out with Night but I've been more judgemental
because of Aki, she told me what she saw yesterday and that's what drive me so
crazy.
-Flashback-
Bakit ba wala pa rin siyang text? Bakit wala.pa rin siyang tawag? Bakit ba hindi
niya ako na aalala? Ano bang silbi ng may cellphone siya kung hindi niya naman iyon
gagamitin?
Uggghh! Halos ibalibag 'ko na iyong cellphone 'ko kakahintay sa text ni Raine pero
iyong pag tawag 'ko pa sa kaniya iyong huling beses na narinig 'ko ang boses niya.
Napahinga ako ng malalim ng ma isip na hindi nga pala palagamit ng cellphone si
Raine, na mas gusto nitong nakatutok iyong atensyon niya sa mga kasama niya.
Uggghh! Nakakainis pero masyado siguro akong OA. Si Night naman iyong kasama niya
and I trust him that he won't do anything with Raine, tbat they are best friends--
nothing more and nothing less.
Sinubukan 'ko na lang ibaling iyong atensyon 'ko sa mga papel sa harapan 'ko pero
maya't maya pa rin akong napapatingin sa cellphone 'ko.
Dinampot 'ko iyon at nag simulang mag tipa pero wala akong ma isip na itext--I
mean, ang dami 'ko gustong i-text sa kaniya pero ayokong sirain iyong araw niya.
It was just a friendly date-- a friendly date. I keep on reminding myself that she
went for a friendly date. Ayoko ngag isip ng hindi.maganda dahil mababaliw na ako
sa kakaisip sa kaniya--sa ginagawa nila.
Binilisan 'ko na lang ang pag babasa sa mga papeles dito pero lalo lang akong
natatagalan kaya sa huli ay inis akong napasandal sa upuan 'ko. It's already five
pm yet she didn't bother to call or text me.
Napatitig ako sa cellphone 'ko at naghintay sa wala, mga kalahating oras akong
nakatitig dito until I decided to scan my facebook account. Naisip 'ko na baka nag
post na si Night dahil wala namang facebook si Raine pero wala ring post.
I call Summer and ask her kung nakauwi na si Night but she told me that she's still
on work.
Hindi 'ko alam kung bakit sobra akong napa-praning at hindi 'ko alam kung paano
kakalmahin iyong sarili 'ko hanggang sa maisipan 'ko na lang na buksan ulit iyong
facebook ni Maxus.
Tinignan 'ko ulit iyong mga pictures nila at mahigpit akong napahawak sa cellphone
'ko sa inis. Naiinis ako pag nakikita itong litrato ni Raine at Max pero mas mabuti
ng pag masdan 'ko ito kesa isipin siya na kasama si Night--na sila lang dalawa.
I save some of her pictures on my phone pero siyempre iyong mga solo lang ni Raine
then I went back to Max's note on his account.
Muli 'ko binasa iyong bucket list ni Raine and somehow, nalibang ako-- Nakakatawa
iyong mga nakalagay dito like she want to be kissed under the Rain because it's
sweet. She want to travel woth someone she love and she want to have a lot of cats
in her house tapos gusto niya rin mag alaga ng baby tiger.
Ang weird ng iba and I was thankful that I've done most of her bucket list. Like
having sex--she really want to have sex before she died. Ewan 'ko pero nakita 'ko
na lang iyong sarili 'ko na isinusulat iyong mga bucket kist niya sa isang note
book and I checked some of it na nagawa 'ko na.
And the last thing I wrote is the one who makes me feel bad. Gusto niyang
magpakasal bago siya mag thirty at gusto niya rin magkaroon ng dalawang anak.
Mapait akong napangiti dahil alam 'ko sa sarili 'ko na hindi 'ko pa iyon maibibigay
sa kaniya. Naoabuntong hininga na lang akong napasandal sa upuan 'ko at napatitig
sa kisame.
Mahalaga sa akin si Raine--alam 'ko--nararamdaman 'ko--pero hindi pa ako handa at
hindi natatakot pa ako.
Napatingin ulit ako sa cellphone 'ko at napangiti ng makita ang matatamis nitong
ngiti sa screen.
I miss her already.
Hindi ako dapat napa-paranoid. I need to do something... Tama, mabuti siguro kung
bilhan 'ko siya ng pusa. Kung gusyo niya ng maraming pusa sa bahay, dapat may
kasama si Maxaine.
Agad akong napatayo at dinampot iyong susi ng sasakyan. Nagmamadali rin akong
lumabas at lahat sila ay nakatingin sa akin.
"Attorney, saan kayo pupunta?"
Tanong ni Gary at mukhang lahat sila ay hinihintay ang isasagot 'ko.
"May bibilhin lang ako."
Tumalikod na ako pero nag salita pa si Cheska.
"Ako na lang bibili, Attorney."
"Ako na." umalis na ako at alam 'kong na iwan silang na guguluhan.
Hindi kasi ako umaalis pag hindi naman mahalaga iyong lakad 'ko at kadalasan ay
inuutos 'ko lang sa kanila kung may gusto akong ipabili but when it comes to Raine,
gusto 'ko hands on ako sa mga gagawin 'ko, sa mga ibibigay 'ko, sa mga bibilhin 'ko
basta gusto 'ko ako iyong gagawa at ayokong i-asa iyon sa iba, a little effort will
means a lot to her and that's what I want to do.
Nagpunta ako sa mall para mag hanap ng pusa, may mga pet shop naman dito. Hindi 'ko
alam kung anong pusa ang gusto ni Raine, hindi naman siya mapili pero gusto 'ko
iyong mas maganda kay Maxaine.
"Troy?" Troy! Wow, I never thought you'll be here."
Oh geez! Parang gusto 'ko ng tumakbo ng makita 'ko si Aki na papalapit sa akin but
I need to buy a new cat for Raine.
Ugghhh! Bakit kasi ngayon pa sumulpot si Aki.
"Oh hi?" Alanganin akong ngumiti rito at muli na lang ibinalik iyong atensyon 'ko
sa mga pusa.
"Anong ginagawa mo rito?"
Lumapit ito sa akin at inilambaras iyong braso niya sa akin pero agad 'ko rin iyong
pinalis na kinakunot ng noo niya.
"What's wrong? Don't you miss me? It's been a month since the last time we saw each
other."
Oh, months na pala simula ng ng hindi kami nag kita pero hindi 'ko siya na miss.
Lumapit ito ulit sa akin at akmang muling ipupulupot iyong braso niya sa akin ng
dumasog na ako palayo sa kaniya.
"Don't touch me please.." I don't want to be touch by anyone as long as I have
Raine on my side. She's the only one who have rights to touch me.
Kita ang gulat sa mukha ni Aki pero mahina pa itong napatawa.
"W-Why? Lee is not around, naiwan siya sa Paris and my son is on a shooting range
kaya huwag kang matakot na baka may makakita sa atin."
She explained as she jumped into her wrong conclusion.
"You're wrong." Nakita 'ko naman iyong isang cute na pusa na halos kamukha ni
Maxaine pero iba ang kulay nito at mukhang mas bata.
"Is that a girl?" Tanong 'ko sa sales lady.
"Yes sir. Babae po siya." Tumango ako rito and I told her that I'm.going to buy
that cat.
"What's wrong Troy? Bakit ba bigla ka yatang nag bago? Hindi mo na ako tinatawagan
i tinetext and everytime I call you ay busy iyong number mo. Nagpalit ka ba?"
"No." Tipid 'kong sagot sa kaniya.
Hindi ako pwedeng mag palit ng number dahil iyon din ang ginagamit 'ko sa trabaho.
Naka-block lang iyong number ni Aki kaya hindi niya talaga ako matatawagan.
"What the hell is your problem, Troy? Alam mo kung galit ka dahil natagalan ako sa
Paris, sabihin mo sa akin."
Oh, I hope hindi na siya bumalik at nag stay na lang siya sa Paris. Hindi 'ko siya
pinansin at sinabi 'ko sa sales lady na babalikan 'ko na lang iyong pusa at
pagkaing binili 'ko dahil may bibilhin pa ako.
Kung may pangalan si Maxaine.dapat may pangalan din iyong pusa na ibibigay 'ko kay
Raime at dapat may kwintas din ito. Ano kayang magandang pangalan.
"Troy, kausapin mo naman ako. Please.." Hindi 'ko namalayan na nakabuntot pa pala
sa akin si Aki ng makapunta ako sa jewelry shop.
"I don't have time to talk to you. Hindi mo ba nakikita busy ako." Sagot 'ko rito
ng hindi man lang ito binabalingan ng tingin at nakatuon iyong atensyon 'ko sa mga
bracelet, bracelet lang din naman iyong naka-kwintas kay Maxaine kaya siguro kasya
na iyong isa. Similar design iyon sa kwintas ni Maxaine so iyon na iyong binili 'ko
at pinaukitan iyon ng pangalan.
"I'm sorry, Ok? Please don't be mad at me."
Lumapit muli sa akin si Aki at mabilis nitong inilingkis iyong braso niya sa akin
na kinatalim ng tingin 'ko sa kaniya.
"I told you not to touch me nor come near me. Get off!"
Inis 'kong pinalis ang kamay niya. Bakit ba hindi niya maintindihan na ayokong
hawakan niya 'ko o lapitan man lang.
"You're impossible! Sabibin mo nga sa akin, are you with someone? Nakahanap ka na
ba ng ipapalit sa akin kaya ganiyan ka ka-aloof? Look, we can still fuck each other
even you have someone, tulad ng ginagawa natin. It's fine with me, you know. It's
just about the benefits."
Halos sumigaw na ito sa mall pero iniwasan niya na marinig ng iba iyong ipinuputok
ng butsi niya.
Ayoko na mag paligoy ligoy kay Aki, siguro ito na rin 'yung tamang oras para
sabihin 'ko sa kaniya na tapos na kami kahit wala namang naging kami-- na ayoko na
makipag laro sa kaniya, that the game is over.
Napabuntong hininga 'ko itong hinarap at diretsong tinignan sa mga mata. Bahagya pa
akong napa-atras dahil masyado siyang malapit sa akin... I'm too faithful with
Raine, yeah I don't want to ruin things between us and even the playboy can be a
faithful one--and so I am.
"It's over. The game is over and if you ask me why because I don't, I just don't
like hanging out with you anymore, we can still be friends but without any
benefits. If you don't want to end it like this, it's fine with me, no worries."
Marahan 'ko pang tinapik ang balikat niya bago ito tinalikuran. Gusto 'ko sanang
sabihin sa kaniya na it's about Raine, that I want to focus my life with Raine pero
mabuti ng wala siyang alam.
Woman is too complicated, mahirap silang paliwanagan kung minsa dahil iyong na sa
isip lang nila ang alam nilang tama.
Isa pa, hindi niya na kailangan pang malaman pa o ng kahit na sino sa kung anong
meron sa amin ni Raine. Sapat ng kami na lang ni Raine ang nagkakaintindihan. Mas
okay iyon para iwas sa gulo at sa mga bagay na pwedeng sumira sa amin.
"Is it about that girl I met on your firm? Ano na nga ulit ang pangalan niya?
Raine?"
Natigilan ako sa sinabi ni Aki at dama 'ko ang pag lapit nito sa akin. Kita 'ko ang
inis sa mata niya pero may mapang inis din itong naoatingin sa akin.
"Tama ako diba?"
"Don't jump into your false conclusion."
Sana ay hindi niya mapansin na tama siya sa hinala niya. Ayoko ng sagabal sa buhay.
Marami beses 'ko ng nakita kung gaano kabaliw ang mga babae sa mga bagay na gusto
nila at isa na si Aki sa mga bababeng ayaw na tatalbugan o nalalamangan ng iba.
She's too competitive kahit mukha siyang malambing.
"I'm not, masyado kang obvious Troy. Kilala kiya pag dating sa mga babae at never
'ko pang nakita na tumanggi ka sa babae tulad ng ginagawa mo sa akin kaya obviously
it was because of that girl."
Naiiling ako sa sinabi niya at binalikan na iyong pusa pero napakakulit talaga ni
Aki dahil sunod pa rin siya ng sunod at daldal pa rin siya ng daldal kahit hindi
'ko na siya pinapansin.
"You can't trust her, baka ginagamit ka lang niya. I saw her with Night."
Mas naiiling ako sa sinasabi niya. Alam 'ko na mag kasama si Raine at Night kaya
hindi naman ako apektado roon. Muli 'ko lang na isip na wala pa ring text si Raine
sa akin at gabi na.
Nakauwi na kaya siya? Kumain na ba siya? Geez! Sigurado gutom na siya, dapat pala
ay umuwi ako ng mas maaga para makapag luto.
Binuksan 'ko na iyong pinto ng sasakyan pero natigilan ako sa sunod na sinabi ni
Aki.
"Nakita 'ko silang magkayakap."
"Anong sinabi mo?" Naningkit ang mata 'ko sa kaniya at sinusuri kung nag sasabi ito
ng totoo.
"You heard me. Magkayakap sila kanina ng makita 'ko sila. They are too close to
each other. His arms wrapped around her shoulder and she wrapped her arms around
his waist. Ang sweet nila kanina and obviously they are having a good time
together."
Tuloy tuloy na sabi nito at humigpit ang pagkakahawak 'ko sa may kulungan ng pusa.
Hindi 'ko alam kung maniniwala ba ako sa kaniya pero hindi 'ko maiwasan ang
makaramdam ng inis. Parang gusto 'kong mag wala at mag maneho ng mabilis papunta sa
kanila. Gusto 'ko malaman kung anong ginagawa nila ngayon--kung magkasama pa rin ba
sila o ano-- Halos mabaliw na ako sa kakaisip kanina pero literal na akong
nasisiraan ng ulo ngayon ng dahil sa mga sinabi ni Aki.
"You don't want me to touch you but she was enjoying someone's touch and company."
Humugot ako ng hangin at mariin na napapikit para subukan na kalmahin ang sarili
'ko. Hindi ako dapat mag isip ng kung ano ano. Night is deeply in love with Sunmer,
he can't cheat on her.
Mag best friend lang sila. Iminulat 'ko iyong mata 'ko at pilit na tumawa kay Aki.
Iying tawa na lagi 'kong ginagawa na akala ng lahat ay masaya ako.
"So? I don't care. They have their own life. May sarili na silang isip at ano naman
kung magkayap sila? She's not my girlfriend though."
I playfully laugh at her and hopefully she didn't notice how disgusted I am right
now. Gusto 'ko na siyang sakalin sa inis sa mga sinasabi niya tungkol kay Raine at
Night but I know her well than she knew.
Mukhang napaniwala 'ko naman ito na wala akong pakialam sa kung anong ginagawa ni
Raine at Night kaya napangisi ako sa kaniya.
"Ikaw na ang nag sabi, kilala mo kung paano 'ko itrato ang mga babae and you should
know how I dumped them too and when I say its over, I mean it. Tapos na 'ko
makipaglaro sa'yo and don't dare to nag me again. You know how bad my mouth is when
someone's keep on nagging me."
Mas lumapad ang ngisi sa labi 'ko at muli 'kong tinapik ang balikat ni Aki.
"Don't worry, hindi malalaman ng asawa mo na pinagsawaan na kita. See you around
but I don't actually want to see you."
I mock at her and turn my back at her. I please them for once but when I say I
don't want any more contact with them, I mean it and I am more mean that everyone
knows.
I play with woman's heart, fuck and mess around because I hate them-- I hate them
the way I hate my own mother and I don't bother how bad my word is and I mean it.
-End of flashback-
"Tapos nun, dumaan lang kami sa bahay nila Night. Nakipag laro lang ako sa kambal
at kumain ng hapunan. Then tada! Hinatid niya na 'ko!"
Napangiti ako ng matapos na iyong kwento ni Raine. Masaya ako na makitang nag enjoy
siya sa naging lakad nila ni Night kahapon at mas napanatag ako na marinig mula sa
kaniya ang mga nangyari, wala itong hindi na ikwento kahit iyong oras na
nakasalubong niya si Aki.
Nag conclude si Aki agad sa nakita niya at hindi niya na isip na sobrang close lang
talaga si Night at Raine, mali rin ako na pag isipan ng mali ang pagkakaibigan nila
kaya hindi 'ko napigilan ang yakapin ito ng mahigpit.
Na-guilty ako sa mga masasamang naisip 'ko, kung tutuusin alam 'ko naman sa sarili
'ko na iba si Raine sa lahat ng babaeng nakilala 'ko.
Hindi 'ko lang talaga mapigilan ang mag alala at kainin ng takot. Mahigpit din
itong napayakap sa akin at nakangiti akong tinignan sa mga mata.
"So.. will you let me go for another date?"
Napasibangot ako sa sinabi niya. She's referring to an eleven years old guy who ask
her out and this time I will say no kahit mag maktol pa siya.
"No."
"Pero Troy naka-oo na ako."
Bunitaw ako sa pagkakayap sa kaniya at tumayo na. Ayoko makita iyong mata niya
dahil ako lang itong magiging marupok at hahayaan siyang lumabas ulit kasama ng
iba.
Nababaliw na ako nung kasama niya si Night, paano pa kaya kung ibang tao ang kasama
niya? Iyong hindi 'ko pa kilala at hindi naman niya kaibigan. Baka tuluyan na
akong ipadala sa mental.
"Eh di bawiin mo."
"Troy naman." Tumayo na rin ito at kahit hindi 'ko siya tignan ay alam 'kong
humahaba ang nguso niya na parang bata.
"Ayoko. Pag sinabi 'kong ayoko. Ayoko."
Narinig 'ko pa iyong pag buntong hininga ni Raine at ang pag sunod nito sa akin ng
lumabas ako ng kwarto.
Para itong batang nag mamaktol na nakasunod sa akin at hindi 'ko napigilan ang mapa
irap.
Minsan talaga ay pinapairal din niya ang pagiging matigas ang ulo--hindi pala
minsan kung hindi madalas yet I can still handle her and I love how she manipulate
my life.
"Ok.. ok.. Payag na 'ko.."
Hinarap 'ko ito at biglang nag ningning iyong mga mata niya. Ayoko rin naman siyang
ikulong lang sa mga gusto 'ko. She has all the rights to be free and enjoy her
life.
"Talaga!?"
"Yeah but in one condition.."
"Anything." mabilis na sagot nito na kinangiti 'ko.
"I'll go with you."
Nagulat siya sa sinabi 'ko pero agad ding napangiti.
Oo she has all the rights to be free and enjoy her life but of course I want to
guard her with anyone who will try to take her away from me.

--- --- ---

Chapter 16
--
Chapter 16
"Let me guess, magiging boring lang iyong lakad natin dahil siguradong sa mall o
park lang tayo mapupunta kasama iyong eleven years old na 'yun so if I were you, we
better stay here at home and let just play in my bed."
Casual na sabi ni Troy habang pinupunasan nito iyong basa 'kong buhok pababa sa
balikat 'ko. Katatapos lang namin maligo at feeling baby ako dahil si Troy pa
talaga iyong nag pupunas sa akin, masyado na akong na i-spoiled sa kaniya at enjoy
na enjoy naman ako.
"Kahit saan pa 'yun basta pupunta tayo. Nakakahiya naman dahil naka-oo na ako sa
kaniya. Isa pa hindi eleven years old ang pangalan niya. Godwill. G-o-d-w-i-l-l
gets mo?"
Seryoso 'kong untag sa kaniya habang tinutusoktusok 'ko iyong pisngi niya at siya
naman itong napa irap at akmang pupunasan niya pa iyong katawan 'ko ng kuhanin 'ko
na iyong tuwalya at ako na ang nag punas sa akin. Haller! Hindi naman ako masyadong
pabebe para mag papunas pa sa kaniya ng buong katawan, mahirap na rin dahil baka
kung saan pa kami mauwi at hindi namin masipot si Godwill.
"Tss! Sinasabi 'ko lang na eleven years old siya para hindi mo makalimutan."
Inis nitong sinuot iyong puting brief niya at iniwas 'ko naman mapatingin doon pero
sadyang ina akit nito at tila kumakaway pa iyon sa akin habang galit galit iyong
ugat niya. Parang maganda iyong idea niya na huwag na kaming umalis at dito na lang
sa bahay tapos ano-- ano--- Ugghhh! Bwisit! Bakit ba kung ano ano na naman ang
pumapasok sa isip 'ko? Masama na talaga epekto sa akin ni Troy. Iniwas 'ko na lang
iyong tingin 'ko at wala sa sariling napalunok dahil feeling 'ko nag lalaway na ako
pero nanunuyo naman iyong lalamunan 'ko. Ang gulo gulo! Letse!
Na iwilig 'ko na lang iyong ulo 'ko para alisin iyong mga kalokohan sa isip 'ko at
nag bihis na lang din ako. Kung si Troy ay more on white ang damit at gamit niya,
ako naman ay pure black. From my undies upto my shirt and pants, it's all black.
I don't know but I feel more comfortable wearing a plain black shirt and a ripped
jeans kahit papasok ako sa firm iyong lang ang suot 'ko, kaya noong mga una ay
tinatanong ako nila Cheska kung nag papalit pa ako ng damit and of course I do.
Sadyang iisang outfit lang ako everyday. Unlike itong si Troy lahat ng klase ng
damit meron siya at lahat naman iyon ay bagay sa kaniya. Tulad ngayon napaka simple
lang ng suot niya, plain white shirt kung saan ay bakas mo iyong hulma ng katawan
niya at black short lang, mas bumabata pa siyang tignan ngayon kesa sa tuwing naka
suit siya.
"Alam niya bang kasama mo ako?" Tanong nito at napaharap siya sa salamin. Sinuklay
nito mabuti ang buhok at hinagod iyon na parang si jose rizal, napairap ako ng
maisip na tatagal na naman siya sa harapan ng salamin. Suklay dito, suklay doon ang
ginawa niya at sa huli ay ginulo lang din niyo iyon.
Siya na ang pinak weird na nakita 'kong nag suklay.
"Bakit ba sinusuklay mo pa 'yang buhok mo kung guguluhin mo rin naman?" Imbis na
sagutin ang tanong niya ay binato 'ko pa siya ng isang tanong habang nag hahanap
ako ng itim 'kong panyo.
"Wala lang, nakasanayan 'ko lang."
Kibit balikat na sagot nito. Wala na yata akong panyo dahil hindi pa ako nakakapag
laba, aaminin 'ko naman, tamad akong mag laba at pag naglalaba na si Troy ay
dinadamay niya na lahat ng marumi 'ko kaso naging busy kami sa firm this week kaya
marami ng marumi.
"So ano nga? Sinabi mo ba sa batang 'yun na kasama mo 'ko?"
"Yeah, tinext 'ko na siya kagabi."
Napangiti ako ng makita na may isa pang panyong itim doon sa drawer ni Troy at
kinuha 'ko na iyon.
"Text? May number ka niya!?"
"Oo. Na saan iyong plantsa?"
"Bakit mo binigay number mo!?"
Napairap ako ng mabakas iyong pag taas ng boses niya kaya napa mewang akong humarap
sa kaniya.
"Hoy sinsigawan mo ba 'ko?"
Napabuntong hininga itong umiling.
"Hindi pero bakit mo binigay number mo?"
"Hindi ako ang nag bigay, si Night." Kibit balikat 'kong sagot sa kaniya at kinuha
na iyong plantsa. Si Night naman talaga nag bigay ng number 'ko kay Godwill nagulat
pa nga ako ng mag text siya sa akin at wala naman masama kung kinuha niya iyong
number 'ko.
Akma namang hahagurin 'ko na ng plantsa iyong panyo ng mabilis na kinuha ni Troy
iyon.
"Hoy akin 'yan."
"Hindi sa'yo 'to. Akin na 'to."
Napakunot iyong noo 'ko sa sinabi niya. Kailan pa siya nagkaroon ng itim na panyo?
Ako lang may itim na panyo sa aming dalawa kaya akin iyon.
"Paanong sa'yo? Wala ka namang ganiyang panyo!" Inagaw 'ko iyon sa kaniya pero
itinaas niya iyong kamay niya kaya hindi 'ko iyon na abot.
"Troy naman! Sa akin 'yan eh. Kahit amuyin mo pa." Naamoy 'ko kasi iyong pamilyar
na amoy sa panyo kaya sigurado ako na akin iyon.
"Alam 'ko, mabango nga eh. Amoy Raine."
Nakangisi nitong sabi pero.hindi niya pa rin ibinibigay sa akin. Inis akong
tumatalon sa kaniya pero parang wala lang sa kaniya iyong pag taas niya ng kamay at
iwinawasiwas pa nito iyong panyo sa hangin.
"Troy!"
"Sa akin na 'to! Remember, ibinigay mo na 'to sa akin noong unang beses tayo
magkita." Nakangisi nitong sabi at mukhang masaya pa siyang alalahanin iyong
nangyari noong unang beses kaming magkita. Sa LNB sa may comfort room ng mga babae.
Napaisip naman ako kung paano 'ko siya binigyan ng panyo at doon 'ko lang na alala
na ibinigay 'ko nga pala iyong panyo noong nasusuka siya.
"Whatever, sa akin pa rin 'yan. Amina at gagamitin 'ko."
"Ayoko, marurumihan."
"Edi lalabahan pagkatapos."
"Ayoko nga, hindi 'ko nga nilabahan ito noon tapos lalabahan mo lang? No way!"
Hindi nilabahan?
"Seryoso ka hindi mo pa 'yan nilalabahan?Eh di marumi na 'yan!"
Napasibangot ako ng tumango siya sa akin kaya inis 'kong sinipa iyong binti niya.
"Aray! Napaka-brutal mo talaga!"
"Siraulo ka naman. Bakit ba hindi mo pa 'yan labahan? Ilang buwan na 'yun oh. Ano
'yan ipe-preserve mo 'yung germs?"
Inis 'ko na lang na sinuklay iyong buhok 'ko. Ayoko na rin iyon gamitin dahil
marumi naman pala.
Nakita 'ko pa sa salamin na inipit ni Troy iyong panyo sa isang libro bago ibinalik
sa drawer. So wala talaga siyang balak labahan iyon? Ilang buwan na kami
magkakilala pero hanggang ngayon marumi pa rin iyong panyo 'ko. Kainis! Pag nag
laba ako, isasama 'ko na iyon ng wala.siyang magawa.
"Wala lang. Gusto 'ko lang ipreserve iyong germs." Nakangisi nitong sabi at taimtim
akong tinitigan.
Minsan talaga ang hirap niyang intindihin, para siyang abnormal na ewan. Kung anong
kinatalino niya siyang kinalakas ng tama niya, daig niya pa iyong nag d-drugs pag
sinumpong siya ng ka-abnormalan.
"So ayun nga, anong tinetext sa'yo nung bata."
Tanong nito ng umupo ako sa gilid ng kama para mag sapatos at siya naman ay lumapit
at lumuhod sa harapan 'ko para ayusin iyong sintas.
"Wala naman. Nangangamusta lang siya."
"Bakit ka niya kakamustahin? Wala ka namang sakit."
"Napaka pilosopo mo." Singhal 'ko sa kaniya at kinasingkit ng mata niya.
"Seryoso ako. Wala siyang dahilan para kamustahin ka."
Nang matapos niyang ayusin iyong sintas niya ay kinuha niya na iyong susi ng
sasakyan niya. Nakagayak na kami at mukhang wala naman na kaming nakalimutan
maliban sa isang bagay.
"Troy pakidala mo 'yung utak mo baka maiwan sa bahay."
Sabay dampot 'ko sa bag 'ko at inirapan niya naman ako. Natatawa na lang akong
lumabas ng kwarto dahil sa naging reaksyon niya. Tuwing aalis kami iyon lagi ang
ibinibilin 'ko kay Troy at lagi niya lang din ako ini-irapan. Ganito lang naman
kami araw araw, madalas pa rin kaming nag tatalo sa maliliit na bagay at ewan 'ko
ba pero parang kulang iyong araw 'ko pag hindi 'ko nakikita iyong inis sa mukha ni
Troy sa tuwing napipikon siya sa akin o kapag hindi niya ako ini inis, weird.. pero
nakasanayan 'ko na iyong pang aasar niya na parang almusal 'ko na tuwing umaga.
Speaking of almusal, hindi pa pala kumakain iyong mga anak 'ko. Dumiretso ako ng
kusina at nag salin ng gatas sa lalagyan bago hinaluan iyon ng cat food.
"Meow~" napangiti ako ng lumapit iyong si Maxaine at hinagod 'ko pa iyong malambot
nitong balahibo at pinakain ito.
"Troy kuhanin mo nga si Traine."
"Saan?"
"Sa may sala." Tumango naman si Troy at pag balik niya ay kasama niya na si Traine.
Napulot daw ni Troy itong pusang at may kwintas din ito na katulad ng kay Maxaine
kaya naman iyong nakasulat na pangalan na lang sa kwintas iyong tinawag 'ko sa
kaniya. Cute naman iyong pangalan na Traine, kaso babae naman iyong pusa.
"Huwag mong sabihin na hihintayin mo pang ma ubos nila 'yang pagkain nila?"
Umiling ako kay Troy at lumabas na kami ng bahay. Pinag buksan niya pa nga ako ng
pinto ng sasakyan bago siya umikot sa kabilang side.
Napatingin naman ako sa phone 'ko ng mag ring iyon at napangiti ng makita iyong
pangalan ni Godwill kaya agad 'ko iyong sinagot.
"Good morning, pretty." Natawa ako sa bungad nito at kinatalim ng tingin ni Troy
kaya sinibangutan 'ko siya.
"Speaker mo." utos niya na lalong kinasibangot 'ko. Bakit kailangan pa ilakas?
Hindi naman siya ang kausap?
"Speaker o hindi tayo aalis."
Napabuntong hininga na lang ako pinindot iyong speaker. Gusto 'ko sana mag reklamo
kaso mukhang seryoso si Troy.
"Good." mahina nitong bulong bago pina andar iyong makina ng sasakyan.
"Kakatapos lang ng practice namin. Gusto mo ba sunduin na lang kita."
"I--"
"She's with me. Baka gusto mo ikaw na lang sunduin namin little boy."
Mapang inis na sabi ni Troy na kinairap 'ko sa kaniya. Pati bata ay pinapatulan
niya kaya nag mumukha siyang isip bata. Aiiist! Siraulo talaga.
"Oh--ah, yeah.. sure kung ok lang."
"Haha! Of course, ayos lang sa akin. Mahirap na mag drive ang underage. Saan ka ba
nag aaral?"
Napangiwi ako sa pekeng tawa ni Troy. Obvious naman na nang iinis lang siya.
"Sa Trinity." Tipid na sagot ni Godwill at patango tango naman si Troy.
"Five minutes."
"Ok."
Pinatay na ni Troy iyong tawag kaya inirapan 'ko ito.
"Masaya ka na at nakasira ka na naman ng araw ng iba?"
"I'm not. Pasalamat nga siya at isasabay pa natin siya."
"Tss!" Tinext 'ko na lang si Godwill na hintayin na lang kami sa tapat at humingi
na rin ako ng pasensya sa inasta ni Troy.
Mga five minutes ay dumating na rin kami roon sa may tapat ng Trinity.
"Baba na ako para makita siya." Mahinang bulong 'ko kay Troy pero agad ako nitong
pinigilan at naningkit ang mata nitong napatingin sa akin.
"Dito ka lang. Kita mo ang daming estudyante sa labas."
"Exactly, maraming tao sa labas kaya paano tayo makikita ni Godwill kung hindi ako
lalabas."
Sigurado ako nandito na siya sa labas at dahil mukhang break time ng mga estudyante
ay maraming tao.
"Aissst! I-text mo na lang sabihin mo hanapin 'yung sasakyan natin."
Ok sige na may point siya. Nag text ako ay Godwill kung anong plate number ng kotse
at hindi naman nag tagal ay na tanawan 'ko na itong nag lalakad papunta sa amin.
"Oh siya na 'yan!"
"Nasaan?"
Sabi ni Troy at nag palinga linga sa paligid na kina irap 'ko.
"Ayan oh!" Sabay turo 'ko ulit kay Godwill pero si Troy ay parang walang nakikita
at patuloy na nag palinga linga. Ano ba hinahanap niya? Eh na sa harapan na nga
namin si Godwill.
Inirapan 'ko na lang ito at binuksan iyong bintana bago kumaway.
"Godwill!" Sigaw 'ko rito na halos kinalingon ng nga estudyante pero wapakels ako
at nakangiting lumapit sa amin ito.
"Hi," Narinig 'ko pa ang pag angil ni Troy at dama 'ko iyong pag aalinlangan ni
Godwill na sumakay.
"Sumakay ka na ng ma aga tayo makauwi." Siniko 'ko pa si Troy sa sinabi niya. Hindi
pa nga kami nakaka alis, gusto niya na agad umuwi. Napaka epal niya talaga. Sana
hindi na lang siya sumama kung gusto niya lang din umuwi.
Tahimik lang na sumakay si Godwill sa backseat at ako naman ay nakangiti itong
hinarap.
"Saan tayo pupunta?" I hope hindi sa mall o sa park tulad ng sinabi ni Troy. Hindi
naman dahil sa ayoko pumunta ng mall at park but I don't find something interesting
on it. Hindi ako tulad ng iba na gustong gumala sa mall kahit wala naman bibilhin o
tatambay sa park para lang bilangin iyong dumadaan na sasakyan at tao.
Si Night lang nakaka alam noon dahil siya lang naman ang naging kaibigan 'ko kaya
nga firing ang naging bonding namin pero mukhang nararamdaman din iyon ni Troy
dahil tuwing ina aya niya akong lumabas ay nag mamaktol ako na manatili na lang sa
bahay kung wala naman bibilhin sa labas.
"I--"
Mukhang hindi rin alam ni Godwill kung saan pupunta at nakita 'ko naman ang pag
ngisi ni Troy na tila natutuwa siyang pag masdan si Godwill. Ang lakas talaga ng
sapak niya sa ulo. Na-intimidate tuloy sa kaniya iyong bata.
"Bakit bata? Wala ka bang ma isip? o nag dalawang isip ka ng sabihin na manonood
lang ng sine?"
Siniko 'ko ulit si Troy sa sinabi niya. Wala naman problema sa akin kung saan
pupunta, gusto 'ko lang din pag bigyan si Godwill dahil magaan ang loob 'ko sa
kaniya dahil siguro nakikita 'ko sa kaniya iyong mga kapatid 'ko.
"I have my plans."
"Then spill it out."
Ok, mukhang naramdaman na ni Godwill na pinag t-tripan siya ni Troy kaya napakibit
balikat nitong isinandal iyong likod niya at taimtim na sinalubong iyong tingin ni
Troy sa may salamin.
"Sa adventure park sa batangas. May rapelling, climbing at zip line doon."
"What the! Seryoso ka?"
"Talaga?"
Halos sabay naming untag ni Troy. Rapelling, climbing and zip line is fun. Kasama
noon sa bucket list 'ko ang makapunta sa isa sa mga lugar kung saan ay may climbing
and whatsoever.
"Yeah, I think someone like you will love that kind of date instead of staying in
mall or park."
Nakangiti akong binalingan ni Godwill na agad 'kong kinatango.
"No, hindi tayo pupunta ng batangas. Wala kaming baon na damit." Inis na reklamo ni
Troy.
"Well, if you can't drive us I can call my driver so he can drop us to batangas."
"Fucking no!"
"Troy bibig mo, bata iyong kausap mo."
Singhal 'ko kay Troy na mukhang wala na sa kondisyon at bigla na lang itong na pa-
preno sa may gilid ng kasalda.
"Bata? Mukha bang bata 'yan sa'yo, Raine?" Napakunot ang noo 'ko sa sinabi niya
pero.imbis na pansinin ako ay ibinalimg nito ang atensyon kay Godwill.
"Magsabi ka ng totoo, ilang taon ka na? Hindi ka mukhang eleven sa itsur mo. You
look like more a college student who can fuck around in any party and that uniform
is not for a junior high."
Dire-diretsong sabi ni Troy na ikinatampal 'ko sa noo 'ko. Oo hindi nga kasi
mukhang eleven si Godwill, mas matangkad siya kung ikukumpara sa ka-edaran niya at
mas mabikas din ang katawan niya para sa edad niya kung tutuusin para na talaga
siyang college student yet I can see the tenderness within him kaya obvious pa rin
na bata ito. Mukha lang talaga siyang binata.
"I'm only eleven, you can check my ID and yes, this is not a junior high school
uniform dahil mag c-college na ako sa susunod na pasukan but no, I don't fuck nor
went to any parties like what you are thinking."
Literal na nalaglag iyong panga 'ko sa sahig ng dahil sa sinabi niya. Talaga? Mag
c-college na siya? and wow! Just wow! Sinagot niya talaga si Troy sa paraan na
mukhang hindi rin ina asahan ni Troy dahil halatang nagulat din siya sa sinabi
nito. Akala niya siguro ay matitinag ito sa tono ng pananalita niya pero buong loob
siyang sinagot ni Godwill.
Honestly, nagugulat ako sa nangyayari. I mean, ang matured at ang kalmado niya
masyado para sa mura nitong edad. Kung ordinaryong eleven years old lang siguro si
Godwill baka nag iiyak na ito sa takot o worst ay nakikipag suntukan na ito kay
Troy dahil sa pakiramdam nila na niyayabangan o ini-insulto siya. You know.. That
age is somehow critical and there's a sudden change in their mood. Puberty ganern
pero mukhang relax lang si Godwill. I wonder kung paano siya pinalaki ng mga
magulang niya.
"Eleven can still fuck."
"Yeah, I can but I'm not going to do that dirty thoughts of yours."
Ok, hindi na ako maka-relate sa kanila. Mukhang hindi na maganda iyong namamagitan
sa kanila. Kung totoo lang iyong may kuryente sa pagitan ng mga tingin nila baka
pwede 'ko ng suplayan buong pilipinas ng libreng kuryente.
"Oh don't play games with me little boy. I'm not buying it. I know what you really
want."
Halos mag dikit na iyong kilay ni Troy sa sobrang inis at hindi 'ko malaman kung
matutuwa ba ako sa rekasyon niya o maiinis. Mas nag mumukha pa siyang immature kung
ikukumpara ngayon kay Godwill.
"Troy tama na nga 'yan."
Hindi 'ko talaga gets kung ano pinag uusapan nila pero sa tingin 'ko ay hindi
maganda ang patutunguhan ng lakad namin. Hindi 'ko na sana isinama si Troy? o hindi
na sana ako pumayag na lumabas kasama si Godwill? Shit! I can't decide, gusto 'ko
talagang lumabas kasama si Godwill at the same time gusto 'ko rin isama si Troy
dahil gusto 'ko makilala niya si Godwill pero maling idea yata ito.
Napabuntong hininga si Troy pero parang baliw na lang itong bigla bigla na lang
tumatawa na kinagulat namin ni Godwill.
"Oh geez! What the hell is wrong with me? Nakikipag talo ako sa onse anyos? Tang
ina 'ko! Hahaha!"
Ewan 'ko kung totoo pa iyong tawa niya pero pansin 'ko ang paghigpit ng pag hawak
nito sa may manibela.
"Troy? Ok ka lang? o gusto mo tumawag na ako ng doctor?"
"Yeah, I don't know too why am I fighting with you. Haha!"
Nagulat ako ng pati si Godwill ay tunawa ng malakas at napuno na ng mga tawa nila
itong sasakyan habang ako naiwang naguguluhan sa kanila.
Ano bang nangyayari? Para silang mga baliw na tumatawa pagkatapos nilang mag
sagutan. Naiiling na lang akong napatitig sa kanila at hindi 'ko alam pero natuwa
ako makita sila na parehong baliw at mukhang nagkakaintindihan.
Habang nakatitig ako sa kanila, may isang bagay akong na realised--Si Troy pala
iyong nakikita 'ko sa tuwing nakatitig ako kay Godwill.

--- --- ---

Chapter 17
--
Chapter 17
"Shampoo, sabon at ano pa nga iyong kulang?"
Tanong 'ko kay Troy habang kinukuha 'ko iyong shampoo at sabon. Nag aya kasi siyang
mag grocery dahil wala na rin kaming gagamitin sa bahay.
"Tussue, alcohol, bulak tapos iyong beer 'ko na lang."
Tumango tango naman ako sa kaniya habang kinukuha iyong mga sinabi niya. Isang
bagay kung bakit masarap kasama si Troy mag grocery ay dahil hindi 'ko na kailangan
mag dala ng listahan. Kabisado niya na lahat ng bibilhin.
"Ah, kumuha ka na rin ng PH care, pa ubos na 'yun kanina."
Sinibangutan 'ko ito sa sinabi niya.
"Iniinom ba 'yung PH care?"
Nung nakaraang nag grocery lang kami bumili ng PH care at hindi naman ako madalas
gumamit noon pero si Troy ini inom yata ang feminine wash.
"Hindi. Sadyang mas marami lang akong bulbol kesa sa'yo dahil kalbo ka."
Nakangising sabi nito na kinahampas 'ko sa balikat niya. Napaka bastos talaga ng
bibig niya kahit saan kami pumunta. Buti na lang ay walang ibang tao rito sa pwesto
namin.
"Tss! Bakit babae ka ba para gumamit ng PH care?"
Dinampot 'ko iyong kulay green na malaki.
"Hindi mo ba alam meaning ng PH sa PH care? Hindi lang iyon pambabae noh teka huwag
'yan, iyong pink o blue lang para fresh."
Napairap ako sa kaniya sa pagiging demanding niya. Pare-parehas lang naman iyon
pero choosy pa siya sa kulay. Ibinalik 'ko iyong green at kinuha iyong blue.
"Hindi ako interesado malaman kung ano meaning ng PH."
Kibit balikat 'kong sagot sa kaniya at nag lakad na. Siya naman ay natatawang
nakasunod sa akin habang itinutulak iyong cart.
"Hindi ka interesado o ayaw mo lang tanggapin na hindi para sa'yo ang PH care."
Mapang inis nitong sabi at talagang hindi niya ako titigilan sa pang aasar niya.
Tuwang tuwa talaga siya pag ako ang nabu-bwisit niya at nakikitang sibangot.
"Sige na itanong mo na sa akin kung anong meaning ng PH sa PH care, para aware ka
na hindi para sa'yo iyon."
"Peste ka talaga!" Inis 'kong inilagay sa cart iyong mga alak. Tuwing gabi kasi,
umiinom ng isang lata o bote ng alak si Troy. Sabi niya pampatulog niya lang naman
at wala naman ako karapatan na kontrahin iyon.
Nattawa nitong tinutusok iyong tagiliran 'ko na lalo 'ko lang kinasisibangot.
"Letse ka! Ano ba?"
Mas lumakas pa iyong tawa niya at nakakainis dahil natunaw lahat ng inis 'ko sa
kaniya habang nakatitig ako sa kaniya. Kaya trip na trip niya 'kong asarin dahil
alam niya na tawa at ngiti niya pa lang mawawala na iyong inis 'ko sa kaniya.
Nakakabwisit!
"Pubic Hair Care. Kaya alam mo na."
Lumapit pa ito sa akin at idinampi iyong labi niya sa may tainga 'ko na
nagpakilabot sa buo 'kong katawan at nagbigay kiliti sa puso 'ko. Ok hindi ako
sanay sa PDA pero pag si Troy talaga nag lalandi hindi na ako makapag isip ng
matino at parang gusto 'ko na lang siyang hilahin sa isang sulok at angkinin iyong
mga labi niya.
"Huwag ka ng gumamit ng PH care kasi wala ka naman bulbol. Mabango naman na iyang
sa'yo kaya masarap pa ring kainin."
Mahina at paos nitong bulong sa tainga 'ko at mukhang iniwasan niya naman na
marinig iyon ng ibang tao. Natatawa itong lumayo at ako ay hindi malaman kung
maiinis ba ako o mahihiya na matatawa sa sinabi niya.
Sa huli ay natawa na lang akong hinampas ang braso ni Troy. Nakasanayan 'ko na rin
iyong kabastusan ng bibig niya at minsan mas nasasabik lang ako sa kaniya, na
maramdaman siya sa tuwing naririnig iyong mga kalokohan niya.
Inilingkis nito ang braso sa bewang 'ko at mahigpit ako nitong hinigit palapit sa
kaniya bago idinantay ang ulo niya sa balikat 'ko. Kahit tinitignan na kami noong
ibang nakapila sa may counter ay walang paki alam si Troy.
"Uwi na tayo pagkatapos, parang nagugutom ako."
Painosente nitong sabi habang hinihimas iyong tagiliran 'ko kung saan ay nag simula
na namang dumaloy ang bolta-boltaheng kuryente sa katawan 'ko.
"Maraming fast food sa labas." Pakiwaring hindk 'ko na pansin iyong kakaibang
pakahulugan niya kanina kaya natatawa ako pa nitong pinisil iyong tagiliran 'ko na
kinasinghap 'ko naman.
"Ayoko ng fast food, gusto 'ko ikaw."
Mahinang bulong nito na kinatawa 'ko at kinakurot sa tagiliran niya.
"Hindi ka mabubusog sa'kin." Mahina 'ko ring bulong sa kaniya na kinatawa rin nito
bago umayos ng pagkakatayo dahil kami na iyong nakasunod sa pila.
"Let see." Kibit balikat nitong sagot pero may nakakalokong ngiti ang namutawi sa
labi niya. Naiiling na lang ako sa naiisip sa kung anong pwede namin gawin mamaya
pag uwi, parang gusto 'ko na ngang tumakbo pauwi agad.
"Ako ng mag babayad." Kinuha 'ko iyong credit card 'ko pero na-i-swipe na nung
kahera iyong card ni Troy.
"Sabi mo last time ako naman tayo sa grocery."
Sibangot 'kong singhal kay Troy na kinangiti niya lang.
"Yeah, next time na lang ulit."
Napasibangot ako at inis na sinipa ang binti niya na kinatawa niya naman. Lagi niya
na lang sinasabi na ako na mag babayad next time pero siya pa rin ang nag babayad.
Wala naman akong ginagastos dahil nga sagot ni Troy lahat mula sa billings sa bahay
at sa mga daily needs, hindi rin niya binabawasan iyong sahod 'ko sa firm at kahit
personal necessities 'ko ay siya rin ang bumibili.
Nakakainis lang dahil hindi 'ko alam kung saan 'ko gagamitin iyong sahod 'ko.
After naman namin mag grocery ng dalawang malaking kahon ay nag pa alam lang ako
kay Troy na mag c-cr pero dumiretso muna ako sa may drug store at bumili ulit ng
PT.
Mahigit apat na buwan na rin naman kaming magkakilala ni Troy at ginagawa iyong
milagro pero monthly pa rin ako dinadatnan ng dalaw, pero ngayong month ay delay
ako ng isang week kaya gusto 'kong i-check kung buntis na ako. Pagkabili 'ko ng PT
ay dumiretso ako sa may CR at inilabas iyong PT. Napahinga pa ako ng malalim at
humiling na sana ay meron na, na sana buntis na ako--pero halos manlumo ako ng
makitang may bahid na ng dugo iyong panty liner 'ko.
Ibig sabihin, hindi pa rin ako buntis at nauubos na lahat ng oras 'ko. Masyado na
akong tumatagal kay Troy at hindi 'ko alam kung paano 'ko pa kokontrolin ang sarili
'ko-- ang nararamdaman 'ko. Mahihirap na akong talikuran siya pag nahulog na ako ng
tuluyan.
Napabuntong hininga na lang ako at kahit may bakas na ng dugo ay ginamit 'ko pa rin
iyong PT pero negative talaga. Hindi naman kami gumagamit ng kahit na anong
contraceptives o nag natural method pero bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin ako
buntis? May diperensya kaya ako? o si Troy? Napakagat ako sa ibabang labi 'ko sa na
isip. Kailangan 'ko mag pa konsulta sa Doctor para makahingi ako ng opinyon. Ayoko
ng tumagal pa sa puder ni Troy, hindi dahil ayoko sa kaniya kung hindi dahil hindi
'ko alam kung kaya 'ko pa siyang iwan pag dumating na iyong oras na ayaw niya na sa
akin.
Binuksan 'ko na iyong pinto pero halos mapatalon naman ako sa gulat ng mag salubong
ang tingin namin ni Aki sa salamin. Ok, mag huhugas ako ng kamay pero mas mabuti
yatang umalis na lang ako? Wala sa sarili akong napakagat sa ibabang labi 'ko at
tila hindi 'ko malaman kung aalis ba ako o mag huhugas ng kamay.
Geez! Bakit ba kasi sa dami ng tao siya pa lagi 'kong nakikita, hindi 'ko pa naman
feel iyong presensya ni Aki.
"Biruin mo nga naman, nag kita ulit tayo. Masyado yatang maliit ang mundo para sa
ating dalawa."
Nag angat ako ng tingin sa kaniya at napansin 'ko pa ang bahagyang pag angat ng
isang sulok ng labi ni Aki. Obviously, hindi siya masaya na makita ako at ganun din
naman ako.
Napahinga ako ng malalim bago nag hugas ng kamay. Yeah, I decided to stay. Bakit
naman ako aalis? Hindi ako natatakot sa kaniya sadyang hindi 'ko lang gusto iyong
paraan kung paano niya ako tignan na akala mo ay may ginawa akong mali sa kaniya.
Akala 'ko pa naman noong una 'ko siyang makita ay magkakasundo kami pero parang
malabo ata iyon.
"Hmm.. Siguro dahil sa iisa lang iyong mga kakilala natin." Kibit balikat 'kong
sagot kay Aki na kinangiti? o kinangisi niya?
"Oh.. So you mean we have the same set of friends? I don't think so.. Look at
yourself mukhang naliligaw ka sa mundo namin or should I say you're making a way to
be part of our social class but you don't even know how to dress like a woman. Kaya
huwag mong sabihin na kabilang ka sa amin."
Natawa ako sa inis na naramdaman 'ko sa sinabi niya. Mukhang walang preno ang bibig
ng isang 'to. Natatawa akong npakagat sa ibabang labi 'ko bago ito hinarap at
pinigilan 'ko ang sarili 'ko na sumabog sa inis.
"Ah, fancy and expensive dress ba gusto mong mga kaibigan para ano? Madaling
pasukin at bubuka na lang?"
Pero sadyang traydor ang dila 'ko dahil tumatalim iyon pag na iinis ako. Akala ba
niya hindi 'ko alam ang ginawa nila ni Troy noong nag punta siya sa firm at umalis
silang dalawa. Hindi lang ako kumibo dahil hindi 'ko naman iyon problema pero kita
'ko sa may upuan iyong bahid ng ginawa nilang milagro sa loob ng sasakyan.
Mukhang na gulat ito sa sinabi 'ko at kibit balikat ko siyang nilagpasan. Wala
akong oras makipag utuan at makipag plastikan sa kaniya. Obvious na ayaw niya sa
akin kaya ayoko rin sa kaniya. Hindi 'ko kailangan ipilit iyong sarili 'ko sa mga
taong ayaw sa akin.
"You!" Nagulat ako ng bigla ako nitong hawakan sa braso at halata ang inis sa mukha
nito.
"May kailangan ka?"
Buong loob 'kong tanong kay Aki na kinahugot nito ng malalim na hininga bago mapang
inis akong tinignan sa mga mata.
"Akala mo ba kilala mo na si Troy? Well, mali ka kung akala mo na kilala mo na
siysa, kaya kung ako sa'yo enjoyin mo na ang mga oras na mag kasama kayo dahil pag
nag sawa siya sa'yo sigurado na itatapon ka lang din niya na parang basura tulad ng
ginawa niya sa lahat ng babaeng dumaan sa buhay niya. I know you knew his game and
good luck, I hope for your victory but I don't think you can."
"Thanks and I'm sorry for your loss."
Napangiti ako ng matamis kay Aki at marahan na inalis ang kamay nito sa braso 'ko
bago tuluyang lumabas ng banyo.
Napabuntong hininga pa ako sa mga sinabi sa akin ni Aki. She knew his game? Ibig
sabihin ba nun isa si Aki sa mga inalok ni Troy ng laro niya? Na kabilang si Aki sa
mga babaeng naikama na ni Troy at ibig bang sabihin nun, kasama rin si Aki sa mga
babaeng minnahal si Troy pero hindi nila na gawang makuha ang puso nito? Napangiti
ako ng mapait sa na isip 'ko.
Kaya ba ganoon na lang ang inis sa akin ni Aki ay dahil sa ayaw niya na palitan
siya ni Troy? Na siya muna ang kasama nito bago pa ako dumating? Na totoo nga iyong
balita sa firm na may relasyon sila dati? Talaga bang ayaw na sa kaniya ni Troy?
Nag kikita pa ba sila? Paano kung ipilit niya 'yung sarili niya? Paano kung may
makita na ulit na bago si Troy? Paano kung--
"Raine?"
"Huh?"
Nagulat ako ng bigla na lang hawakan ni Troy iyong binti 'ko at kunot noo itong
napatingin sa akin pero ibinalik din agad niya ang atensyon sa daan.
"A-ano nga iyong sinasabi mo?"
"Ang sabi 'ko aalis din ako. Ihahatid lang kita pa uwi."
"S-saan ka pupunta?"
Hindi 'ko na iwasan ang mag tanong. At ng dahil sa sinabi ni Aki ay ang dami ng
tanong ang gumugulo sa isip 'ko na gusto 'kong itanong kay Troy pero sino nga ba
ako para tanungin siya? Ano ba ako sa kaniya? Wala naman akong karapatan na pang
himasukan iyong personal niyang buhay pero gusto 'ko--gustong gusto 'ko siya
tanungin sa maraming bagay lalo na tungkol sa amin pero natatakot ako...
"Ah, ano kasi--tumawag si Rye kanina. Sabi niya pag uusapan namin iyong sales sa
negosyo."
Napatango ako rito pero dama 'ko na hindi iyon totoo.
"Hindi ba ako pwedeng sumama?" Tanong 'ko ulit sa kaniya na mabilis nitong kina
iling.
"Maiinip ka lang doon. Sa bahay ka na lang muna para may kasama si Traine at
Maxaine."
Nakangiti nitong sabi bago marahan na pinisil iyong binti 'ko.
"Ok."
Tipid 'kong sagot kay Troy. Pakiramdam 'ko nag sisinungaling siya sa akin o ako
lang itong nag o-overthink dahil sa mga sinabi ni Aki. Ang sakit kasing isipin ng
mga posibleng mangyari kahit simula pa lang noon alam 'ko naman na maghihiwalay din
kami ng landas at itong attachment na 'to ang iniiwasan 'ko.
"Don't worry, I'll be home. I promise."
Nakangiti akong sinulyapan ni Troy at tipid na napangiti.
Of course he will be home, bahay niya iyon eh at ako lang iyong nakikitira sa
kaniya at sa oras na ayaw niya na, pwede niya na ako palayasin sa kahit na anong
oras niya gustuhin.
Tinulungan niya lang akong i-ayos iyong mga binili namin at nag mamadaling na itong
umalis. Napaisip ako kung ganito rin ba itrato ni Troy iyong ibang babaeng nakasama
niya. Kaya ba ayaw niya ako bigyan ng anak dahil bukod sa ayaw niya ng
responsibilidad ay takot siya sa commitment sa isang babae? Na mas mahalaga nga
lang ba kay Troy iyong init ng katawan at wala talaga siyang paki alam sa
nararamdaman ng iba?
Nasisiraan na ako ng bait sa dami ng tanong sa isip 'ko. Kasalanan ito ni Aki,
bakit kailangan niya iyon sabihin sa akin? Bakit ako apektado kung itapon na lang
ako ni Troy na parang basura? Diba iyon naman talaga plano mo, Raine. Iiwan mo rin
siya pag nakuha mo na iyong gusto mo--kapag nabuntis ka na iiwan mo rin siya.
Inis akong napasabunot sa sarili 'ko. Hindi ako makapag isip ng mabuti. Parang pa
ulit ulit na nag p-play sa isip 'ko iyong sinabi ni Aki.
Itatapon ka rin niya na parang basura
Itatapon ka rin niya na parang basura
Itatapon ka rin niya na parang basura
Bwisit! Ipinagtabuyan na ako noon kaya hindi ako papayag na gawin ulit sa akin
iyon. Mas mabuti ako na ang unang umalis bago pa 'ko ipagtabuyan ulit. Napahawak
ako sa tiyan 'ko at na alala na mag papakunsulta ako sa Doctor.
Mabilis akong gumayak para pumunta sa pinakamalapit na clinic. Medyo nahirapan lang
ako mag abang ng jeep pero nakarating din naman ako. Hindi naman masyadong naging
maduriri iyong doctor sa akin at pasalamat ako dahil babae siya kaya na bawasan
iyong kaba sa dibdib 'ko. Nakakahiya kasing mag pa-check up sa lalaki tapos ang
topic niyo about sex and pregnancy. Kung si Troy pa iyong ka usap 'ko baka natutuwa
pa akong pag usapan iyon pero mukhang walang balak si Troy pag usapan ang tungkol
sa kagustuhan 'kong magka anak.
Sabi ng doctor wala naman akong problema baka hindi pa lang daw talaga nakaka-
jackpot si Troy o worst ay si Troy iyong baog, kaya kung gusto 'ko raw malaman ang
sagot ay dalhin 'ko si Troy pero duda ako na mapipilit 'ko itong sumama sa akin.
Kaya sa huli wala akong naging choice kung hindi hintayin na lang na maka-jackpot
ito.
Natigilan lang ako sa pag iisip ng biglang mag ring iyong phone 'ko at nag flash
naman sa screen ang Daddy O. Nag dalawang isip pa ako kung sasagutin 'ko iyon dahil
sa kaba na baka na sa bahay na si Troy. Paano kung naka uwi na nga siya? Anong
sasabihin 'ko pag tinanong niya 'ko kung saan ako nag punta?
Aiiist! Bahala na nga. Sinagot 'ko iyong tawag at bago pa ako makapag react ay na
una na siyang makapag salita na kinahinga 'ko ng maluwag.
"Gagabihin ako ng uwi. Mag lock ka na lang pinto at kumain ka na. Huwag mo na 'kong
hintayin."
Dire-diretsong sabi ni Troy na kina kunot mg noo 'ko. Bakit kaya siya gagabihin?
Marami ba silang pag uusapan ni Rye?
"Kasama mo na ba niyan si Rye?"
Gusto 'ko malaman kung si Rye ba talaga iyong kasama niya at hindi si Aki.
Diretso akong lumakad palabas ng clinic at halos mapatakbo ako pabalik sa loob ng
makita 'kong bumaba ng sasakyan si Rye kasama iyong isang babae na sa tingin 'ko ay
asawa nito.
OMG! Kung nandito si Rye? ibig sabihin nandito rin si Troy? Geez! Hindi nila ako
pwede makita rito dahil sigurado na iisipin nilang buntis ako o mag palaglag o kung
ano pa man. Basta hindi nila ako pwede makita.
Nag palinga linga ako sa buong paligid para humanap ng matataguan pero bigla akong
natigilan sa naging sagot ni Troy.
"Ah, oo mag kasama na kami ni Rye dito sa may bahay nila."
Hindi 'ko na masyadong na intindihan pa iyong ibang sinabi ni Troy dahil iba ang
nakikita 'ko sa sinasabi niya.
Paano niyang sasabihin na mag kasama sila ni Rye sa bahay nito kung papasok ngayon
sinRye sa clinic kasama iyong asawa niya.
Bakit? Bakit kailangan mong magsinungaling sa'kin? Huwag mong sabihin na totoo ang
sinabi ni Aki, na hindi 'ko talaga kilala kung sino ang totoong Troy.
•••
A/N: Natutuwa ako doon sa mga comment tungkol kay Godwill, gusto 'ko sana kayo
replayan kaso baka madulas ako haha! Kung makikita niyo katiting na exposure ni
Godwill sa isang chapter sa Prone of Lust, sigurado masasagot tanong niyo. LoL! So,
ayun here's another update.

--- --- ---

Chapter 18
--
Chapter 18
"Masyado yata ang galit mo sa mga target."
Natigilan ako sa pag papaputok ng baril ng marinig ang pamilyar na boses. Nakangiti
itong lumapit sa akin at dinampot iyong baril sa lamesa.
"H-Hindi naman. Anong ginagawa mo rito?"
Sinipat pa nito iyong target board bago ilniya iyon pinaputukan at sapul iyon sa
ulo.
"Hmmm.. Nakalimutan mo yata na parents 'ko may ari nito."
Nakangiti ako ulit nitong binalingan kaya hindi 'ko napigilan ang mapangiti.
Nakakagaan sa loob at pakiramdam iyong mga ngiti niya.
"I know pero diba may graduation practice kayo?"
"Pumupunta lang ako for compliance at attendance. Mas gusto 'ko mag firing. Ikaw?
H-Hindi mo ba kasama si kuya Troy?"
Inilibot pa ni Godwill ang mata sa buong aligid na tila hinahanap ang anino ni Troy
pero na iling lang ako sa kaniya.
"No, he's with--with Rye." Nag alanganin pa akong sabihin na mag kasama si Rye at
Troy dahil alam 'ko naman na hindi sila mag kasama at ito na naman iyong inis at
sakit na bumabalot sa puso 'ko. Naiinis ako sa kaniya at the same time hindi ko
napapanatag ng dahil alam 'kong may mali-- pero hindi 'ko iyon matukoy.
Pumunta ako rito para alisin at ibaling sa iba iyong atensyon 'ko pero mukhang
kahit anong gawin 'ko, hindi 'ko makalimutan iyong pag sisinungaling sa akin ni
Troy.
Alam 'ko naman na wala akong karapatan pang himasukan iyong personal niyang buhay
pero bakit kailangan niya pa mag sinungaling? Hindi ba pwedeng sabihin niya na lang
sa'kin?
"Oh, I see. Ibig sabihin nun masosolo kita ngayon."
Natatawang biro niya na kinatawa 'ko na lang din. Last time kasi hindi naman kami
natuloy sa batangas dahil ang daming dahilan ni Troy. Naiinis nga ako sa kaniya
noong araw na iyon dahil hindi kami na kapag zip line at kung ano ano pa. Kumain na
lang kami sa labas at bumalik na lang si Godwill sa school niya after noon.
Oh diba? Dakilang kontrabida si Troy and yes, si Troy na naman ang na isip at na
alala 'ko. Pwede bang kahit ksang araw hindi siya tumakbo sa isip 'ko. Hindi ba
siya napapagod kakadaan sa isip 'ko? Kainis.
"Raine?"
"Ah, yeah.. Kung matatalo mo 'ko ngayon sa firing." Mapanukso 'kong sagot kay
Godwill pero siyempre ayos lang naman sa akin na samahan siya. Wala naman akong
gagawin, ayoko munang umuwi dahil ayokong mabaliw kakaisip kung na saan ngayon si
Troy. Si Troy na mag hapon akong hindi man lang na alala mag text o tumawag. It's
not him, palagi kasi siyang makulit sa cellphone pero sa tingin 'ko, hindi na ako
dapat mag expect na tatawag siya ngayon. Maybe he was with someone, he treat that
person the way he treat me before and when he got her sympathy, he will dump me the
way he always did.
Parang ang sakit isipin, parang hindi 'ko yata kaya. Hindi pa ako handa.
"Deal."
Pilit akong ngumiti kay Godwill ng magsakita ito. Three rounds lang ang ginawa
namin and luckily, nanalo ako.
"Geez! Na talo ako." Natatawa nitong sabi bago ibinaba iyong baril sa lamesa.
"Quits lang tayo. Natalo ako last time."
"Pero hindi pa rin kita maayang lumabas since na talo mo 'ko ngayon."
Umiral iyong pag kabata niya ng humaba ang nguso nito at napahimas pa sa batok niya
na parang nahihiya.
Napangiti akong napatitig sa kaniya at dinampot na iyong bag 'ko.
"Wala naman akong gagawin ngayon unless interesado ka pa rin na samahan kita."
"Talaga?" nag ningning iyong dark brown niyang mata.
"Yeah pero kung ayaw mo o--"
"No! No! let's go!" Natatawa na lang ako ng bigla ako nitong hinila palabas at
mabilis niya ring dinampot iyong gamit niya.
"Kuya! Pahatid naman po kami." Natigilan lang kami sa may labas at tumango naman
iyong s tingin 'kong driver ni Godwill. Sosyal na bata ito, may pa-driver pa.
"Saan mo gusto pumunta?"
Tanong nito habang nakadikit na mukha niya iyong matamis na ngiti. Iyong ngiti niya
na nag papagaan ng loob 'ko ngayon at iyong kinang sa mata niya na sadyang
nakakatunaw ng puso. Masyadong magaan ang loob 'ko sa kaniya at komportable akong
kausap at kasama siya. Siguro ay dahil nakikita 'ko talaga na para 'ko siyang
kapatid.
"Kahit saan.."
"Geez! Hindi ako nakapag plano, hindi 'ko tuloy alam kung saan."
Natawa ako sa naging reaksyon ni Godwill ng muli itong napahimas sa batok niya, sa
tingin 'ko mannerism niya na iyon. Huminto na iyong sasakyan sa tapat namin at akma
namang bubuksan 'ko na iyon ng buksan iyon ni Godwill para sa akin.
"Let me do it." The he sweetly smiled at me and I smiled back.
"Sir saan po tayo?"
"Ah, sa--ano--" mukhang hindi rin nito alam kung saan kami pupunta at ang cute
niyang pag masdan, he was really a cute little boy, kahit hindi siya mukhang eleven
years old, lumalabas iyon sa kaniya ngayon.
"Ok lang ba kung sa mall na lang? I swear, I always olan things ahead of time para
sigurado na hindi papalpak pero hindi 'ko ini-expect na makikita kita ngayon."
Mas lumakas na iyong tawa 'ko sa naging reaksyon niya. Ang sarap niyang gigilin.
Nakakatuwa siya, I swear kung hindi lang siya bata baka siguro masasabi 'kong crush
'ko na siya. I admire his personality and him, the whole him.
"Ok lang sa akin. Minsan iyong biglaan pa ang natutuloy at hindi iyong pina-plano."
Naalala 'ko ulit tuloy iyong na udlot naming oag punta sa batangas. Ibig sabihin
naka-plano na pala iyon pero kita mo nga naman, ito pang pagkikita namin ang
magiging official na gala 'ko kasama siya.
After a few minutes ay nakarating na rin kami sa mall and I can't help but to smile
everytime I looked at him. Mukhang hindi niya talaga alam ang gagawin kaya ako na
itong humila sa kamay niya papunta sa ice cream parlor kung saan kami unang nag
kita.
"What flavor?" Tanong 'ko sa kaniya na kinatingin niya sa menu.
"Chocolate will be fine. Ako ng mag babayad."
Sabi nito at kinuha iyong wallet niya na kina iling 'ko.
"Ako na. Hanap ka na lang ng mauupuan natin." Nakangiti 'kong nag abot ng bayad sa
kahera pero pinigilan ulit ako ni Godwill.
"Miss ito na 'yung bayad." Hindi tuloy malaman nung babae kung kaninong bayad iyong
kuluhanin niya bago nginitian ni Godwill ng ubkd ng tamis iyong babae at pasimpleng
hinaplos nito ang kamay nung kahera.
"I'll pay it, pretty young lady." Sabay kindat pa ni Godwill sa babae na kinatawa
'ko ng mapansin na pamulahan ng pisngi iyong kahera.
Hindi lang pala makulit itong bata na 'to, sadyang may pagka-maharot din. Natatawa
na lang ako habang nag hahanap kami ng mauupuan at kunot niya akong tinignan.
"Hey, I'm not flirting with that girl. Sinabi 'ko lang iyon para makuha niya iyong
bayad 'ko."
Depensa niya na lalong nag patawa sa akin.
"No, no, no. I know pero hindi 'ko inaasahan na gagawin mo 'yun."
Hindi 'ko pa rin mapigilan ang tumaw hanggang sa maka upo kami at napangiti naman
siya.
"Why? Dahil ba mukha ako laging seryoso?"
"Yeah." Nakangiti akong tumango sa kaniya na kinagiti niya rin, actually kanina pa
siya nakangiti, hindi na iyon na alis sa mukha niya.
"Sabi na nga eh pero hindi ako ganoon ka seryosong tao--wait, hindi serious ang
personality 'ko pero seryoso at loyal ako sa relasyon."
Natawa ako muli sa sinabi niya. Napapahanga ako ng batang ito sa mga sinasabi niya.
He was only eleven years old yet he can tell those words to me.
"Hey, alam 'kong malaki ang age gap natin but does it matter? Does it really
matter?"
Naiiling ako sa sinabi niya at sakto naman na dumating na iyong order namin.
"No, I mean why are we talking about age?"
Natatawa 'kong tanong sa kaniya at nagsimula ng kumain ng ice cream at ganun din
siya.
"Because I like you. Hindi bilang ate or what but as you-- as being who you are."
I try not to laugh dahil mukhang seryoso siya at ayoko naman ma-offend si Godwill
yet I can't help but to smile.
"You must be kidding me. Malamang nakikita mo lang ako bilang ate mo and you should
call me ate. Ang straight forward mo ah. Walang paligoy ligoy."
Naiiling na tumango naman siya at napalunok muna bago ako diretsong tinignan sa
mata.
"No and yes.. I want you to call ate as a respect but my heart told me I shouldn't
because I don't want you be my big sister and yes, straight forward ako. Why do I
need to keep my feelings? It was all new with me."
"All new? Meaning hindi ka pa ba nagkaka-crush o wala ka pa magiging girlfriend?"
Hindi makapaniwalang tanong 'ko sa kaniya. Ang gwapo kaya niya tapos siya iyong
tipo na hahabulin ng mga babae kasi bukod sa gwapo siya ay masaya rin siyang
kasama.
"Wala pa. Busy ako sa school."
"You should enjoy your life. Bata ka pa at isa pa, accelerated student ka naman so
you don't need to study hard."
Kung ako lang siguro iyong na sa katayuan niya baka pa-party party at gala lang
ako. Imagine, he was only eleven yet he was about to enter on his college life next
school year.
Napansin 'ko na na wala iyong ngiti sa labi niya at bahagya pa siyang napayuko. So,
he must have his reason kung bakit ganoon na lang siya ka-dedicated sa pag aaral.
"I'm sorry kung may na sabi akong hindi maganda."
"No you're right. Dapat nag e-enjoy ako pero mas pinili 'ko mag aral ng mabuti para
mapansin ako ni mama kaso mukhang kahit anong gawin 'ko. Hindi niya napapansin
iyong ginagawa 'kong pagsisikap."
Bakas iyong lungkot sa boses ni Godwill kaya napangiti akong hinawakan ang kamay
nitong nakapatong sa lamesa.
"Sigurado ako na proud siya sa'yo. Hindi niya lang iyon na sasabi."
"I hope so pero my Dad is the best. You should meet him." Masiglang sabi nito ng
banggitin niya iyong tatay niya at agad akong napatango sa kaniya.
"Talaga? Ok lang sa'yo na makilala mo iyong Daddy 'ko?"
"Oo naman para masabi 'ko rin sa kaniya kung gaano kabait at kasipag ang anak
niya."
Biro 'ko kay Godwill. Kung ako siguro magulang ng batang ito, isisgaw 'ko sa lahat
kung gaano ako ka-proud sa kaniya. Napakswerte ng parents niya at alam 'ko na a-
appreciate ng mama noya iyong hard work niya school maybe she was too busy with
something but I know, a parent is always a parent, they love their child no matter
what.
Ang dami pa namin napag kwentuhan ni Godwill, more on his achievements at iyong
plano niya after senior high.
"Talaga? Balak mo mag abogado?"
"Yeah, I always admired those person who can stand on someone's side and fight for
their justice. Lalo na iyong walang kakayanan mag bayad."
"Ow, that's great! Saan mo naman balak mag aral?"
Nakakatuwa iyong hangarin niya and somehow narinig 'ko na iyong opinyon na iyon--
that's the same reason na sinabi sa akin ni Troy noong tinanong 'ko siya kung bakit
siya nag abogado.
"Honestly, balak 'kong kumuha ng entrance exam sa Blood-Stone University. Doon nag
aral ang parents 'ko before at suportado naman ako ni Daddy pero si mama, ayaw
niya. Gusto niya sa mag stay ako sa Trinity at ayaw niya rin ako kumuha ng law so I
can't still decide."
Dama 'ko iyong lungkot sa boses ni Godwill ng mabanggit niya ulit iyong mama niya.
So, daddy niya lang talaga iyong suportado sa lahat ng gusto niya at iyong mama
niya naman ay may ibang plano sa kaniya? Nakakalungkot dahil nakikita 'ko kay
Godwill na gusto talaga niya mag law pero at the same time gusto niyang i-please
ang mama niya--mapansin siya nito at alam 'ko na pag ginawa niya iyon, tatalikuran
niya naman iyong pangarap niya.
Tinapik 'ko iyong balikat niya at matamis na ngumiti rito.
"Follow your heart. Hindi 'ko sinasabi na huwag mong sundin ang mama mo pero once
na hindi mo sinunod iyang nararamdaman mo, hindi ka rin magiging masaya."
I know how it feels dahil pinagdaanan 'ko rin iyon noong bata pa ako. Lagi 'kong
hinahangad na mapansin ako ni nanay-ate kaya lahat ng gusto niya sinusunod 'ko
kahit hindi na ako masaya pero wala pa rin nangyari.. Tinalikuran 'ko lang iyong
pangarap 'ko na maging isang engineer para maging isang pulis ayon sa kagustuhan
niya then look where I am right now, I have nothing but myself and I can't still
find my happiness.
Naligaw lang ako ng landas. Hindi 'ko sinasabi na parehas kami ng kakauwian sa huli
pero mahirap hanapin iyong sarili mo pag lumipas na iyong panahon, hindi 'ko na
maibabalik iyong oras at panahon na iginugulgol 'ko para makuha ang simpatya ng iba
habang tumatalikod sa pangarap 'ko.
"Sa tingin 'ko tama ka. It's not about how I please people around me, it's about
how will I start my life, nakasalalay ang buong future 'ko sa gagawin 'kong
desisyon ngayon."
Napangiti ako sa sinabi niya at itinaas iyong kamay 'ko.
"Fighting!"
"Fighting!" Nakangiti din nitong itinaas ang kamay niya tulad ng sa akin at natawa
na lang kaming dalawa.
Hindi 'ko akalain na mag e-enjoy akong pumumta sa mall ng kasama si Godwill. I
thought being in mall is boring pero kapag masaya iyong kasama mo, hindi mo na lang
din mapapansin na nauubos na iyong oras niyo.
"Saan ka ba nakatira? Ihahatid ka na namin." Pinag buksan ulit ako nito ng pinto.
Gabi na rin at talagang hindi 'ko namalayan iyong oras. Kahit papaano ay
nakalimutan 'ko rin na nagsinungaling sa akin si Troy pero ito na naman--na alala
'ko na naman siya at napa isip kung nakauwi na ba siya? o kung ano ng ginagaw niya?
Kumain na rin kaya siya?
"Raine?"
"Ah, h-hindi na.. Mag ta-taxi na lang ako."
Hindi pa rin ito sumasakay at nakahawak pa rin siya sa may pinto.
"I insist, gusto 'ko masigurado na makakauwi ka ng ligtas."
Pagpupumilit nito na kinakagat 'ko sa ibabang labi 'ko. I doubt about it.
Kabilinbilinan kasi sa akin ni Troy na wala akong ibang pag sasabihan ng address
niya at ganoon din ang bilin niya sa iba pa niyang kaibigan.
"Don't worry I won't nag and spy around. Please just let me bring you home so I can
assure that you're safe."
Napantingin pa ako sa kaniya at tipid na napatango.
"Promise mo 'yan ah?"
Nakangiti itong tumango sa akin bago kami sumukay ng sa sasakyan.
"Promise unless you want me to be there." Kibit balikat nitong sagot na kinangiti
'ko na lang.
Ayoko lang naman suwayin iyong bilin ni Troy pero mukhang hindi 'ko rin naman
mapipigilan si Godwill. Sandali lang din ay nakarating na kami.
"Thank you for the day. Nag enjoy ako." Nakangiti 'kong sabi sa kaniya at bago ako
makababa ay hinawakan pa nito ang braso 'ko.
"Thank you din. H-hindi pa naman ito 'yung last na pagkikita natin diba?"
Nakangiti akong umiling sa kaniya.
"Huwag ka mag alala pupunta ako sa graduation mo tulad ng sinabi 'ko. Mark my
word."
Muling namutawi iyong matamis na ngiti sa kabi niya at ngayon 'ko lang napansin
iyong dimple niya sa magkabilang pisngi.
"Good night."
Bumaba na ako at kumaway bilang pag papaalam. Hinintay 'ko muna itong makaalis bago
ako tuluyang pumasok sa loob pero nanlulumo agad ako ng mapansin na wala pa rin
iyong sasakyan ni Troy sa garahe.
Napatingin ako sa cellphone 'ko at wala pa rin siyang kahit isang text o tawag man
lang. Napangiti ako ng mapait ng mapag tantong mag aalas-onse na ng gabi at duda na
'ko kung makakauwi pa siya o maaabutan 'ko pa niya 'kong gising.
Sana lang talaga--ma alala niya man lang na nag hihintay ako sa pag uwi niya.

--- --- ---

Chapter 19
--
Chapter 19
Nagising ako ng maramdaman na may humaplos sa mukha 'ko at napakuskos pa ako sa mga
mata 'ko.
"Good morning." Masiglang bungad sa akin ni Troy na may matamis na ngiti sa labi.
Hindi 'ko napigilan ang mapangiti pero bigla 'kong na alala na hindi siya umuwi
kagabi.
"Saan ka galing? Bakit hindi ka umuwi kagabi?"
Tanong 'ko sa kaniya at bumangon na. Pansin 'ko na suot pa rin niya iyong damit na
suot niya kahapon. Magdamag 'ko siyang hinintay doon sa may sofa hanggang sa hindi
'ko namalayan na nakatulog na pala ako at ngayon nandito ako sa kama. Sigurado ako
na kakarating lang niya.
"Nag luto ako na ako ng almusal. Sabay na tayong kumain."
Pag iiba nito ng usapan na kinasibangot 'ko. Ini iwasan niya ba na pag usapan namin
kung saan siya galing kahapon? Kung anong ginawa niya? at kung bakit hindi siya
umuwi?
Alam 'ko na wala akong lugar para maki alam sa kaniya pero kung hindi naman iyon
big deal hindi niya dapat itago iyon diba? Naiinis ako, inis na inis ako sa kaniya
but I still believe na sasabihin niya rin iyon sa akin ngayon.
Napahinga ako ng malalim para subukan kalmahin ang sarili 'ko. Kalma lang, Raine...
Hintayin mo lang baka sabihin din naman ni Troy.
Tipid na lang akong tumango kay Troy. Masyado pang ma aga para sirain 'ko ang araw
namin.
"Mauna ka na. Mag aayos lang ako."
Utas 'ko rito at pigil na pigil akong bumuhos sa inis. Alam mo iyong feeling na
taeng tae ka na pero kailangan mong pigilan kasi nag re-recite ka sa gitna ng
klase, parang ganun iyong nararamdaman 'ko ngayon. Pigil na pigil akong sumabog sa
inis at the same time, parang gusto 'kong magmukmok sa isang sulok.
"Hintayin na kita. Mag bibihis din naman ako." Hinubad nito iyong suot niyang damit
at pantalon. Kumuha lang ito ng short at hindi 'ko mapigilan pag masdan ang katawan
niya, hindi dahil sa pinag nanasaan 'ko ito kung hindi gusto 'ko siguraduhin na
wala siyang ibang babaeng kasama kagabi.
Hindi ako madamot sa mga bagay bagay pero pag na iisip 'ko na may kasama siyang
ibang babae o kasama niya si Aki, hindi 'ko mapigilan ang mabaliw sa kakaisip sa
kung anong pwede nilang gawin. Ayoko--ayoko na may iba--
Napapitlag ako sa gulat ng bigla na lang tumunog iyong careless whisper at nakita
'kong gumilimg giling si Troy sa harapan na akala mo ay macho dancer.
Hindi 'ko napigilan ang mapangiti hanggang sa natawa na ako ng tuluyan ng makalapit
siya sa akin. Ipinatong pa niya ang magkabilang kamay niya sa magkabila 'kong
balikat at patuloy na gumiling giling.
"I'm never gonna dance again... Guilty feet have got no rhythm... Though it's easy
to pretend... I know you're not a fool."
"Troy.." natatawa 'kong tawag sa pangalan nito ng inilambaras niya na iyong kamay
niya sa batok 'ko.
Gusto 'kong humagalpak sa kakatawa dahil mukha talaga siyang stripper sa isang bar
kung mag sayaw habang ang suot lamang ay iyong brief niya. Napangisi pa ito sa akin
kung saan ay lumabas iyong dimple niya sa magkabila nitong pisngi.
"Should've known better than to cheat a friend... And waste the chance that I've
been given... So I'm never gonna dance again.. The way I danced with you."
Patuloy lang ito sa pagkanta at sa unang pagkakataon ay narinig 'ko siyang kumanta.
Hindi 'ko inaasahan na maganda ang boses ni Troy, ang lamig noon sa pandinig 'ko at
tila marahan nitong hinahaplos ang puso 'ko. May talent din siya sa pag sasayaw,
sexy dance is not bad for him. He becomes more attractive and hot.
Mukhang nakalimutan 'ko ng may kasalanan siya sa akin at hindi 'ko na mapigilan ang
mapangiti sa kaniya. Inilapat nito ang noo niya sa noo 'ko at ngumiti ng ubod ng
tamis. Bumilis ang pag tibok ng puso 'ko at dama 'ko iyong mainit na hininga nitong
dumadampi sa akin gayon din ang mabigat nitong pag hinga.
"I miss you, Raine."
"Talaga ba?" Nakangiti itong tumango at mahigpit ako nitong niyakap bago hinalikan
ang noo 'ko na kinapikit 'ko na lang.
Naiinis ako sa kaniya pero mas naiinis ako sa sarili 'ko dahil hindi 'ko magawang
magalit sa kaniya. Simpleng salita niya lang ay napapawi na nito lahat ng inis na
nararamdaman 'ko para sa kaniya at tila nakalimutan 'ko na may mali siyang ginawa.
"Yeah, I miss you so bad. Kung pwede lang kitang itali sa'kin ginawa 'ko na, huwag
ka lang mawaglit sa paningin 'ko."
Napayakap ako sa kaniya at nag angat ng tingin kung saan ay kita 'ko ang matamis na
ngiti sa labi nito.
"Bakit hindi mo na lang ako sinama kahapon? Saan ka ba kasi nag punta? Saan ka
natulog? Sinong kasama mo?"
Hindi 'ko na napigilan na tadtarin siya ng tanong. Ayokong sirain iyong magandang
umaga namin pero sadyang traydor iyong dila 'ko at kusa na lang nag sasalita.
Natatawa nitong sinuklay ang buhok 'ko gamit ang kamay at mga daliri niya.
"Hindi kita pwedeng isama kahapon."
Tipid nitong sagot na kinasibangot 'ko. Hindi niya sinagot lahat ng tanong 'ko,
iyong una lang ang sinagot niya kaya nanumbalik ang inis 'ko.
"Sige na mag ayos ka na. Baka makalimutan 'kong may almusal akong niluto sa baba."
Lumuwag na iyong pagkakayap niya sa akin at nakangiti na lang ako nitong hinalikan
sa noo bago isinuot ang short niya.
So? Wala pa talaga siyang balak sabihin sa akin kung saan siya nag punta kahapon at
kung sino kasama niya? Bwisit! Akala 'ko pa naman ay makakakuha na ako ng sagot sa
kaniya.
Inis na lang akong napabuntong hininga bago pumasok sa banyo. Nag sipilyo lang ako
at nag ayos. Napangiwi pa ako ng bahagya ng mapansin na hindi tumuloy iyong
menstruation 'ko. Naudlot yata sa pag kain 'ko ng ice cream at pag higop ng suka
kahapon.
Kibit balikat 'ko na lang tinapos iyong pag aayos 'ko at agad din akong lumabas.
Halos mapatalon pa ako sa gulat ng makita ang sibangot na mukha ni Troy habang
nakatutok iyong atensyon niya sa hawak nitong cellphone.
Hindi 'ko alam kung akin ba iyong hawak niya o sa kaniya dahil magkamukha naman
iyong phone namin. Dire-diretso na lang akong lumakad pero natigilan ako ng marinig
ang galit at inis na boses ni Troy.
"Magkasama kayo ni Godwill kahapon!?"
Hindi 'ko alam kung nag tatanong ba siya o sinisigawan niya ako o pareho. Basta
alam 'ko hindi kalmado ang tono ng pananalita niya.
Napatingin pa ako sa hawak nitong cellphone at ngayon 'ko lang napagtanto na akin
iyon dahil nakita 'ko pang binasa nito ang text ni Godwill. Mabilis 'ko iyong
inagaw iyong cellphone 'ko at wala sa sariling napa irap sa kaniya.
"So mag kasama nga kayo kahapon habang wala ako?"
Napatayo na ito at humarang sa daan 'ko. Nag salubong pa iyong mata namin at bakas
iyong inis o mas magandang sabihin na selos? ang nakikita 'ko sa mata niya? Selos?
Bakit naman siya mag seselos? Nakakatawa ka Raine, masyado kang nag a-assume at nag
e-expect kay Troy.
"Oo mag kasama kami ka--"
"So sinong nag aya? Ikaw o siya? Saan kayo nag punta at ano iyong sinasabi niyang
salamat sa kahapon? Bakit mo hindi sinabi sa'kin."
"Kasi wala ka kahapon!"
Hindi 'ko napigilan ang mag taas ng boses sa kaniya kasabay ang oag bigat ng pag
hinga 'ko at pag init ng magkabilang sulok ng mata 'ko.
Bakit kailangan niya 'kong sigawan ng dahil lang sa mag kasama kami ni Godwill?
Kung alam niya lang na gustong gusto 'ko siyang tawagan at i-text kahapon para lang
sabihin sa kaniya na kumain ako ulit ng ice cream na lagi niyang ino-order para sa
akin at galing ako ng bookstore para bilhin iyong librong gusto niyang bilhin, na
nag punta kami ni Godwill sa mall at nakita 'ko iyong kamukha ng polo niya-- na
siya iyong na aalala 'ko kahit saan ako lumingon at mag punta-- pero wala siya
kahapon, ni kahit aninno niya wala. Mag damag akong nag hintay pero wala siya--
hindi siya umuwi.
Pinigilan 'ko ang sarili 'ko na sabihin iyon sa kaniya kasabay ng pag pigil 'ko sa
mga nag babadyang pag patak ng luha sa mga mata 'ko. Ayokong umiyak sa harapan
niya, ayoko na makita niya ng dahil lang sa wala siya kahapon, halos mabaliw na ako
sa kakaisip.
Naiiling itong napangisi sa akin bago humakbang palapit sa akin.
"Wala ako kahapon? Kaya ba sumama ka sa kaniya? o wala ako kahapon kaya hindi mo
sinabi sa akin?"
Hindi 'ko gusto iyong tono ng pananalita niya na parang may iba siyang gustong
sabihin o pinag bibintangan niya ako na may ginawa akong mali habang kasama si
Godwill. Naiiling akong humakbang palayo sa kaniya at tinalikuran ito para
pasimpleng pahirin iyong luhang kusa ng pumatak sa mata 'ko.
Palagi na lang ako tina-traydor ng katawan 'ko, buti na lang ay hindi iyon nakita
ni Troy.
"Huwag mo 'kong talikuran pag kinakausap kita."
"Paano 'ko nga sasabihin sa'yo kung wala ka kahapon!"
Hinila nito ang braso 'ko at may halong galit na iyong mga tingin niya sa akin.
Wala akong lakas para makipag talo sa kaniya at ayoko sanang sirain iyong umaga
namin dahil ayoko rin bumuhos iyong mga salitang pilit 'kong kinikimkim.
"What the--Raine, anong silbi ng cellphone mo kung hindi mo man lang ako tinawagan
o tinext man lang."
Binitawan ako nito at napasabunot na ito sa sarili niya.
"Dahil ayoko istorbohin ka. Ikaw nga na alala mo bang tawagan ako o itext man lang
kahapon? Hindi naman diba?"
Napasinghap pa ako ng maramdaman na may nagbabadya na namang pumatak sa mga mata
'ko. Please... huwag ngayon.. Huwag kang tumulo ngayon.
"Raine, tinawagan kita--"
"Tinawagan mo 'ko para ano? Sabihin sa'kin na kasama mo si Rye kahit hindi naman
iyon ang totoo. Bakit big deal sa'yo kung lumabas kami ni Godwill kung ikaw mismo
hindi 'ko alam kung na saan at sino ang kasama mo kahapon."
Natigilan ito at tila na gulat siya sa sinabi 'ko. Mukhang nag tataka ito kung
paano 'ko nalaman na hindi sila mag kasama ni Rye. Ito na nga ba 'yung sinasabi 'ko
kung bakit ayokong mag salita dahil hindi 'ko kayang pigilan iyong bibig 'ko sa mga
pwede nitong sabihin.
"Oo alam 'ko na hindi mo talaga kasama si Rye dahil nung tumawag ka nakita 'ko sila
ng asawa niya-- pero may narinig ka ba? Wala naman diba? kasi umaasa ako na ikaw
mismo mag sasabi sa'kin kung saan ka nag punta."
"Oh geez! Huwag mong ibaling sa'kin iyong usapan, Raine. Ang punto 'ko rito ay ang
pag labas niyo ni Godwill."
Lumapit ito sa akin habang inihihilamos nito ang palad niya sa mukha niya pero
umatras lang akong umiling sa kaniya.
"Hindi.." Naiiling 'kong sabi sa kaniya na kinakunot niya ng noo.
Isa lang naman gusto 'kong marinig sa kaniya, iyon ay maging totoo siya sa akin.
"Kung ayaw mong pag usapan iyong kahapon pwes ayoko rin pag usapan ang tungkol kay
Godwill."
Alam 'kong mali ako na gamitin iyong pag alis namin ni Godwill kahapon pero iyon
lang ang nakikita 'kong paraan para malaman 'ko kung saan siya nag punta.
"Shit! Hindi iyon big deal, Raine. Huwag mo naman pairalin iyang katigasan ng ulo
mo."
"Hindi big deal? Hindi big deal kaya ayaw mong sabihin? kaya kailangan mong mag
sinungaling sa'kin? Iyon ba ang hindi big deal sa'yo? Nasaan na 'yung sinasabi mo
na maging tapat tayo sa isa't isa kung umpisa pa lang nag lilihim ka na!"
Wala na akong pakialam kung anong iisipin niya sa mga sinasabi 'ko. Kung pakiramdam
niya masyado na akong nanghihimasok sa personal niyang buhay pero sana maging patas
naman siya-- gusto niyang malaman lahat ng gagawin 'ko pero siya ayaw niya man lang
na alamin 'ko ang tungkol sa kaniya. Hindi ba unfair 'yun?
Wala ba akong karapatan na kilalanin at kamustahin man lang siya? Wala ba akong
lugar sa buhay niya? Iyon kasi ang nararamdaman 'ko sa ginawa niyang pag
sisinungaling sa'kin-- na basta ako lang 'to, na kapag kailangan niya sa kama o ng
malalandi nandiyan lang pero walang karapatan sa kung sino siya o damayan man lang
siya.
"Fuck! Let's not talk about it." Inis itong napatalikod pero this time ako naman
ang humila sa braso niya para pigilan ito.
"Kung ayaw mong tinatalikuran ka huwag mong gawin sa iba." Inis 'kong singhal sa
kaniya.
"You can't just treat me like this, Troy. Hindi pwedeng ikaw lang ang may karapatan
sa lahat. Hindi mo 'ko pag aari para diktahan ako sa pwede 'kong gawin o sa kung
sino ang pwede 'kong samahan habang ako nag mumukhang tanga kakahanap ng tamang
tiyempo para kilalanin ka, tanungin ka, kamustahin ka at magkaroon ng karapatan
tulad ng ginagawa mo sa'kin."
Habol hininga 'kong sabi rito at hindi 'ko malaman kung saan ako humugot ng lakas
para sabihin iyon sa kaniya. I know masyado akong naging harsh sa sinabi 'ko sa
kaniya pero gusto 'ko lang naman siya makilala, gusto 'ko lang gawin iyong mga
ginagawa niya sa akin, iyong parehas na karapatan na ibinibigay 'ko sa kaniya ay
gusto 'ko rin makuha sa kaniya.
I know it is too much at wala rin ako sa lugar para hingin iyon sa kaniya but I
just can't help, I need his trust and I need him more than he knew.
"Nasasakal ba kita? Gusto mong lumaya? Sorry ah, kung masyado akong nang hihimasok
sa personal mong buhay, kung pakiramdam mo dinidiktahan kita o kung hindi 'ko
kayang ibigay sa'yo iyong gusto mo at kung ganito lang ako--pwede ka namang umalis.
Kung gusto mong umalis, umalis ka na."
Bigla akong natigilan sa sinabi ni Troy kasabay nun ay ang unting unting pag luwag
ng pagkakahawak 'ko sa kaniya.
Umalis ka na
Umalis ka na
Umalis ka na
Ito na ba 'yun? Iyong kinakatakutan 'kong mangyari? Na sa muling pagkakataon ay
ipagtatabuyan lang ulit ako.
Bakit? Bakit lagi na lang akong itinataboy ng mga taong mahahalaga sa'kin? Bakit
kung kailan hindi 'ko na sila kayang iwan tiyaka naman nila 'ko gustong umalis.

--- --- ---

Chapter 20
--
Chapter 20
"Nasasakal ba kita? Gusto mong lumaya? Sorry ah, kung masyado akong nang hihimasok
sa personal mong buhay, kung pakiramdam mo dinidiktahan kita o kung hindi 'ko
kayang ibigay sa'yo iyong gusto mo at kung ganito lang ako--pwede ka namang umalis.
Kung gusto mong umalis, umalis ka na."
Natigilan ako bigla ng makita 'kong pumatak ang luha sa mga mata ni Raine. Tang
ina! Sabi 'ko hindi 'ko siya papaiyakin pero anong ginagawa 'ko. Umiiyak siya
ngayon sa harapan 'ko ng dahil sa akin. Napaka-gago 'ko. Gusto 'kong suntukin ang
sarili 'ko sa katangahang ginagawa 'ko.
Marahas nitong pinahid iyong luha niya at doon 'ko lang din na-realised kung ano
ang mga salitang na bitawan at na sabi 'ko. Shit! I didn't mean it. Hindi 'ko siya
gustong umalis, hindi 'ko kaya.
"Tang ina." mahina pa akong napabulong ng talikuran ako ni Raine at mabilis nitong
dinampot iyong bag niya.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng makita 'kong hawak niya ang bag niya
kaya mabilis akong lumapit rito at napayakap ng mahigpit mula sa likuran niya
"Shit.. No, please.. please.. please.. no.. don't leave."
Ipinatong 'ko ang ulo 'ko sa balikat niya at dama 'ko ang pag yugyog nito. Gusto
'kong ihampas iyong ulo 'ko sa pader sa inis 'ko sa sarili.
"I'm sorry.. I didn't mean it." Hindi 'ko iyon gustong sabibin sa kaniya, na bigla
lang ako at hindi na ako nakapag isip ng matino.
She's all I need in my life and without her is my way in to death.
"I'm sorry, hindi 'ko sinasadya. Pakiusap. Huwag kang aalis." Mas hinigpitan 'ko pa
ang pagyakap sa kaniya at naramdaman 'ko ang pag patak ng luha nito sa mga braso
'ko pero nanatili itong walang kibo.
Tang ina! Hindi 'ko gustong saktan siya ng dahil lang sa walang kwentang nangyari
kahapon.
Hayop! Mas gusto 'ko pang marinig na nagagalit siya sa akin at mas gusto 'ko pang
makita iyong kunot niyang noo kesa mabingi ako sa katahimikan at sa pag iyak niya
lang. May kung anong kirot ang dumudurog sa puso 'ko ngayon ng dahil alam 'kong na
sasaktan siya at alam 'kong kahit ihampas 'ko ang ulo sa pader hindi noon
matutumbas iyong sakit na nararamdaman niya.
She has been in that pain before at alam 'ko na isa iyon sa kinakatakutan niyang
mangyari, alam 'ko na ayaw niya na ulit maramdaman na ipag tabuyan siya at ang
tanga 'ko para sabihin sa kaniya iyon.
Hinarap 'ko ito sa akin pero naka-yuko lang ito. Ikinulong 'ko ang mukha nito sa
mga palad 'ko at marahan 'kong ini-angat ang ulo nito para salubungin ang mapula at
namumugto nitong mga mata.
Napangiti ako ng mapait sa isip na ako ang dahilan ng mga luha niya. Napaka-gago
'ko! Wala akong kwenta dahil sa unang pagkakataon ay tumulo ang luha niya ng dahil
sa akin, nang dahil sa katangahan at kagaguhan 'ko.
I smoothly rubbed my thumb to her face to wipe all her tears.
"I'm sorry."
Nakatitig lang ako sa mga mata niya na pikit niyang ini iwas sa akin. Alam 'kong
galit siya at alam 'ko na mali ako pero hindi noon mababago ang kagustuhan 'ko na
manatili siya, na kailangan 'ko siya at kulang ang bawat araw 'ko kung hindi 'ko
maririnig ang boses niya.
"Alam 'kong hindi 'ko na mababawi ang mga na sabi 'ko pero maniwala ka, na bigla
lang ako. Kung pakiramdam mo na sasakal na kita, kung akala mo dinidiktahan kita o
kung nang hihimasok man ako sa buhay mo, I didn't mean it but I'm glad you feel
that way because I want you to feel how much I wanted to take you in my arms and
put you into bars that is only visible for me. I can't give you anything you wanted
but I can give you everything I have even it takes my last breath and just to make
you stay.. please.. stay with me."
Dire-diretso 'kong sabi kay Raine na halos habulin 'ko ang hininga 'ko but it
doesn't matter, mas gusto 'ko malaman niya kung gaano siya kahalaga sa akin at kung
ano ang nararamdaman 'ko para sa kaniya. Alam 'ko sa sarili 'ko na malaki na ang
nag bago simula ng makilala 'ko siya.
The day I met her is the worst and best day in my life, she was the grim reaper who
collects my life and soul out of me and without her, I'm dead.
Wala na akong kontrol sa sarili 'ko at sa kaniya na naka depende ang lahat-- ang
buhay 'ko.
Muli 'kong pinahid iyong luha na patuloy na pumapatak sa mata niya at naiinis lang
ako lalo sa sarili 'ko sa pag nakikita 'kong pumapatak ang luha niya.
Bahagyang naibsan iyong takot at kaba 'ko ng mahina nitong hinampas ang dibdib 'ko
na bahagya 'ko pang kinatawa.
Mas gusto 'ko iyong brutal at maingay na Raine kesa sa Raine na bigla na lang
tumatahimik, natatakot ako sa pwedeng mangyari pag hindi 'ko mabasa ang na sa isip
niya.
"I hate you!"
"If hate means you'll stay then I'm honoured to be hated."
Matamis akong napangiti bago inipit sa tainga nito ang ilang hibla ng buhok na
nakatabon sa mukha niya. Mas tumamis pa iyong ngiti 'ko ng msilayan 'ko muli iyong
kinang sa mga mata niya. Para akong nakahinga ng maluwag at inalis iyong mabigat na
nkadagan sa dibdib 'ko ng mahigpit akong niyakap.
"Promise me you won't push me again."
Napangiti pa ako ng maramdamang nabasa ng sipon at luha iyong suot 'kong damit pero
ayos lang kahit maghapon pa akong mag laba kung araw araw 'ko naman mararamdaman
ang mahigpit nitong mga yakap.
Ipinulupot 'ko ang braso 'ko sa likuran nito at marahan na hinaplos ang ulo at
likod niya.
"No, I can't. Promise are meant to be broken and remember how jerk I was? I can't
assure you na hindi kita ipagtatabuyan ulit so you must keep reminding yourself not
to leave when I told you so. Kahit ilang beses 'ko pang sabihin na umalis ka at
kahit ipag tabuyan kita, huwag na huwag kang aalis, iyan ang tandaan mo."
Nakangiti 'kong sabi sa kaniya habang dinadama 'kong mabuti iyong mahigpit niyang
yakap. Ayokong mangako sa kaniya na kaya 'kong gawin ang mga gusto niya, na kaya
'kong maging ideal man para sa kaniya dahil alam 'kong hindi 'ko kaya at hindi pa
ako handa.
Unfair iyon pero sinisikap 'ko naman na ayusin iyong buhay 'ko para sa kaniya.
Sadyang alam 'ko lang na hindi ako perpekto at tulad ng iba na masasabing ideal
man.
Ayoko siyang umasa para masaktan. Gusto 'ko munang gawin iyong mga bagay bago 'ko
sabihin sa kaniya. Mas mabuti ng wala siyang expectation at pangako na maririnig sa
akin dahil gusto 'ko na makita niya iyon mismo kesa pumutak ako ng pumutak na
walang ginagawa.
"Ang daya mo." Natatawa 'kong niyakap ito ng mahigpit at hinalikan ang ulo nito.
"Ikaw na nag sabi unfair ako pero ito ako-- ganito ako kadaya pag dating sa'yo."
I have a lot of flaws and I know how easily replaceable I am but I'll do my best to
be the better version of myself everyday and it's all because of her.
Kahit ako hindi 'ko inaasahan na kaya 'ko pa lang gawin iyong mga bagay na hindi
'ko inaasahan na gagawin 'ko. Hindi pa ako nakipag away sa pusa para lang makipag
agawan ng atensyon, kahit minsan hindi ako nainis sa isang onse anyos dahil may
kasama itong babae, kahit minsan hindi 'ko na gawang bumangon ng ma aga para lang
ipag luto ang kahit na sino, kahit minsan hindi 'ko akalain na kaya 'ko pa lang
hindi pumunta sa bar para mag libang at marami pang iba.
Mga bagay na kay Raine 'ko lang ginagawa at gustong gawin at hindi ako mag sasawang
gawin iyon ng pa ulit ulit para sa kaniya.
"Galit ka pa?"
Naiiling itong bumitaw sa akin at salubong ang kilay na tinignan ako ng masama.
Natawa ako sa istura niya dahil mukha siyang batang paslit na inagawan ng laruan.
Gulo gulo iyong buhok niya at namumula ang mata at napapsinghot pa.
"Hindi naman ako galit, naiinis ako sa'yo."
Natatawa 'kong sinuklay ang buhok nito gamit ang kamay 'ko.
"So? Kung naiinis ka? Anong gagawin 'ko? Sasayawan ulit kita ng careless whisper?"
Biro 'ko kay Raine na kinahampas nito sa braso 'ko bago nito itinuro iyong labi
niya.
"Kiss mo 'ko."
"Parang gusto 'ko na yatang paiyakin ka palagi kung palagi kang mag de-demand na
halikan kita."
Nakangiti 'kong biro sa kaniya na kina sibangot nito. I love that she learned that
thing from me at na sabi 'ko na ba kung gaano siya ka-sweet? o ka-isip bata? Hindi
lang siya maingay, hindi lang matigas ang ulo niya at pasaway din niya pero lahat
ng iyon ang gustong gusto 'ko sa kaniya. Wala akong makitang itatapon na kahit ano,
I love everything about her.
"Troy!"
"Biro lang." Ikinulong 'ko iyong mukha niya sa mga palad 'ko at napatitig ako
mabuti sa kaniya.
Sinusuri 'ko bawat detalye ng mukha niya at hindi 'ko mapigilan ang mapangiti.
She's real, nandito siya sa harapan 'ko na kahit minsan sa panaginip ay hindi 'ko
inasahan na darating siya.
"You know what a lawyer says when they found someone guilty?"
Kunot noo itong napatitig sa akin kaya mas tumamis iyong ngiti 'kong inilapit ang
mukha 'ko sa kaniya.
"You are convicted beyond reasonable doubt.."
..for stealing and illegal entry into my heart and I sentence my self to love you
beyond all reasonable doubt without any reservations.
Gusto 'ko iyon idugtong pero pinigilan 'ko ang sarili 'ko. Kumunot ang noo niya at
bago pa ito makapag reklamo ay marahan 'kong idinampi ang labi 'ko sa mga labi
niya.
It was smooth as velvet, different from those kissed we shared before dahil gusto
'ko maramdaman niya iyong nararamdaman 'ko at malaman niya iyong mga gusto 'kong
sabihin na hindi 'ko ma-sabi sa kaniya.
I want her to know that I need her...
That I want her...
That she's my everything...
That I am nothing without her...
That I miss her every second of my life...
and I love her more than anyone in this world.
Napangiti akong bumitaw sa halik at mahigpit na napayakap sa kaniya at napahalik sa
ulo niya.
"I miss you.."
And every time I told her how much I miss her-- is my other way of saying I love
you. I can't tell her right now, not now, until I became a better man for her.
Nakakabaliw pala talaga ang pakiramdam na 'to, nalulunod ako sa iba't ibang emosyon
pero ayokong mag pasagip sa pagkakalunod dahil ito na ang pinakamasarap na
pakiramdam sa lahat.
"Troy?"
"Hmmm?"
Bahagya pa akong humiwalay sa kaniya para tignan iyong mukha niya pero natatawa na
lang ako ng mabasa ang gusto nitong sabihin. Namumula iyong magkabila niyang pisngi
at napakagat pa sa ibabang labi niya.
Pinitik 'ko ang noo nito na kinahaba ng nguso niya. Hindi 'ko alam kung kailan pa
ako naging mind reader o kung kailan 'ko pa naintindihan ang gusto niyang sabihin
kahit wala siyang sinasabi. Basta alam 'ko na iintindihan 'ko siya.
"Hindi ngayon.. I-reserba mo na lang mamayang gabi 'yang energy mo."
Hinila 'ko ito palapit sa akin at ako naman ay umupo sa may gilid ng kama at
bumagsak si Raine sa mga hita 'ko.
"You sure?" Bakas iyong hiya sa mukha niya pero may lakas ng loob pa rin talaga
siyang itanong iyon sa akin. Mula ng una 'ko siyang nakita hanggang ngayon, bakas
pa rin iyong kainosentehan sa mukha niya and I am madly in love with her innocence.
Nakangiti akong tumango sa kaniya at hinagod ang buhok nito.
"Yeah, Let's enjoy this moment and don't push me right now or else-- I'm going to
pin you in this bed and thrust hard and fast as I can. I really have a hard time
not to take you in bed at this moment because I don't want you to feel being used."
Kahit gusto 'ko siyang hilahin pahiga sa kama ay pinigilan 'ko ang sarili 'ko.
Ayoko na isip niya na kailangan 'ko lang siya sa kama, na kaya 'ko siya pinigilan
umalis ay dahil mawawalan ako ng makakasama sa kama. It's not about the days and
nights we spent on the same bed, it's about the day we spent together and those
days that makes me feel better-- that she was there everytime I woke up in the
morning.
Nakita 'kong napangiti si Raine at inilambaras nito ang braso sa batok 'ko bago ako
mabilis na hinalikan sa labi.
"Thank you."
"And I miss you." Nakangiti 'kong hinaplos iyong pisngi niya na kinasibangot nito.
"Hindi pa nga tayo nag kakalayo, miss na agad?"
Natatawa na lang akong tumango sa kaniya at hinalikan iyong mapula at malambot
niyang labi.
"I miss you every second."
Nakangiti nitong hinagod iyong buhok 'ko at inilingkis ang braso 'ko sa bewang niya
bago inihilig ang ulo 'ko sa may dibdib nito, dinig 'ko pa nga iyong mabilis na pag
tibok ng puso niya.
The same beat I can heard from my own heart.
"Do you still want to talk about what happened yesterday?"
Tanong 'ko kay Raine. Ayoko talagang pag usapan iyong mga nangyari kahapon pero
masisiraan ako ng bait hangga't alam 'ko na hindi siya na tatahimik at hindi niya
sinasabi sa akin kung saan sila nag punta ni Godwill.
"Do you?" Gulat nitong tanong sa akin na kinatango 'ko.
"Of course I want but you tell your story first."
Nagningning iyong mata niya at may halong nakakalokong ngiti.
Alam 'ko naman na wala silang ginawang masama kahapon ni Godwill pero hindi pa rin
ako matahimik at mapalagay. Alam 'ko rin na ginagamit niya iyon sa akin para makuha
iyong sagot sa mga tanong niya and I hate to admit it pero sinabi 'ko na-- wala na
akong kontrol sa sarili at nararamdaman 'ko pag dating sa kaniya.
"Ok, wala naman akong choice."
Kibit balikat 'kong sagot sa kaniya na pakiwaring napipilitan.
"Huwag na lang kung ayaw mong pag usapan. Naiintindihan 'ko naman basta-- basta
sabihin mo lang sa'kin kung sino kasama mo kahapon? hindi naman si Aki diba?"
Napayuko pa itong napakagat sa ibabang labi niya na kinatawa 'ko. Ini-ingat 'ko ang
tingin nito sa akin at marahan na hinaplos ang pisngi niya.
Fuck this girl! She's my real drug and I can't get enough of her. Makita 'ko pa
lang siya nawawala na ako sa tamang pag iisip.
"Anong pumasok sa isip mo para sabihin na mag kasama kami ni Aki kahapon?"
Kibit balikat itong nailing sa akin.
"Wala naman.. Naisip 'ko lang kaya hindi ka umuwi--kasi ano.. mag kasama kayo."
Mas napangiti ako sa naging sagot niya at pilyong pinitik iyong ilong niya.
"Troy naman."
"Hindi kami mag kasama kagabi. Mas maganda 'yung kasama 'ko kagabi."
Pang iinis 'ko sa kaniya na lalong kinawala ng dugo sa mukha niya. Nakakatuwang
bwisitin at pikunin si Raine, mukha talaga siyang nalugi.
"Ah.."
"Hindi mo ba itatanong kung sino?"
Napayuko ito pero ini-ingat 'ko lang ulit ang ulo niya para salubungin ang mga
tingin niya.
"She's one of the prettiest woman I ever seen this world and I love her."
I told her at napasinghap pa siya.
"I-I s-see.."
Napangiti akong hinalikan ang labi niya.
"Hayaan mo isasama kita next time para makilala mo siya."
Hindi 'ko napigilan ang mapangiti ng alisin nito iyong pagkakalambaras ng braso
niya sa batok 'ko pero agad 'ko ring ibinalik iyon. I can still read what's running
in her head and I just can't help but to smile.
At bago pa siya sumabog at mag transform bilang si hulk ay gigil 'kong kinagat
iyong ibabang labi niya na kinasibangot ni Raine.
"Next time, isasama kita para makilala mo na si Ate. Remember her? The night that I
told you where she is?"
Napatingin ito sa akin na parang hindi makapaniwala. Iyong gabi na unang beses na
may nangyari sa amin ay nabanggit 'ko ang tungkol sa pamilya 'ko. Hindi 'ko lang
sigurado kung na alala niya pa iyon.
"Oo na aalala 'ko. Doon ka nag punta kahapon?"
Nakangiti akong tumango sa kaniya. Doon ako nag punta kahapon dahil tumawag iyong
Doctor sa akin kahapon na nawawala si Ate. Gusto 'ko sanang isama si Raine pero na
isip 'ko na baka hindi maging ligtas iyon para sa kaniya. Hindi iyon ang unang
beses na nawala ito kaya naman ganun na lang ang takot 'ko kahapon na halos hindi
na ako nakapag isip ng dahilan.
"Bakit kailangan mong magsinungaling sa'kin? Sana sinabi mo na lang na doon ka
pupunta. Edi sana hindi ako nag aalala at nag isip ng kung ano ano."
Parang bata nitong reklamo. I know mali ako sa part na iyon pero may iba pa akong
dahilan kung bakit kailangan 'ko itago sa kaniya ang pag punta 'ko kay ate.
"Kasi alam 'ko na mag pupumilit kang sumama. Matigas kasi iyang ulo mo."
Ayoko siyang isama kahapon dahil last time na nawala si ate ay nag kagulo. Ayoko
lang na mapahamak siya.
"Is that all? Wala ka ng ibang kasinungalingan?"
"May isa pa." Sagot 'ko rito na kinakunot ng noo niya.
"What!?"
"Si Traine, hindi 'ko siya napulot, binili 'ko siya."
Nahihiya kasi akong sabihin kay Raine na bumili ako ng pusa para sa kaniya kaya
sinabi 'ko lang na na pulot 'ko iyon.
Bigla naman itong tumawa kaya napakunot iyong noo 'ko sa kaniya.
"May nakakatawa ba?"
"Obvious naman na binili mo 'yun. Haha! Wala ka namang imported na pusa na
mapupulot sa daan at ikaw? Pupulot ng pusa? Baka sinisipa mo pa nga iyon."
Natatawa nitong sabi na kinangiti 'ko na lang. Ang sarap lang kasi pakinggan iyong
mga tawa niya, parang gusto 'kong i-record at gawing ringtone.
"So naniniwala ka na sa akin?" Tanong 'ko rito na agad niyang kinatango.
"Now tell me where have you been yesterday? And why are you with Goodwill?"
Nakangiti nitong hinawakan iyong pisngi 'ko at napasibangot ako ng hilahin niya ng
sabay ang magkabila 'kong pisngi at patuloy na ginawa iyon habang nag ku-kwento
siya.
Iyong totoo? Mas naramdaman 'ko pa iyong pang gigil niya sa pisngi 'ko kesa iyong
kwento niya.
"Tapos ayun.. Binili 'ko iyong libro na gusto mong bilhin."
"Sherlock Holmes?"
Nakangiti siyang tumango at nag mamadaling tumayo para kuhanin iyong libro at
inabot iyon sa akin.
"Tanan! Idagdag mo na doon sa library mo 'yan."
Napangiti akong napatayo. Hindi 'ko expected na ma alala niya pa rin ako kahapon
kahit hindi 'ko na siya na gawang tawagan o itext man lang at kahit may kasama
siyang iba.
"Thank you."
"Anong thank you. May bayad 'yan. Nagugutom na kaya ako."
"Wait wag mong sabihin na kakainin mo 'ko? Hindi pa ako prepared."
Inis ako nitong hinampas sa braso.
"Yuck! Hindi ka nakakabusog!"
Natatawa nitong sagot na kinangisi 'ko.
"Hindi pala ah! Humanda ka!"
"Teka! Hindi biro lang! Troy! Hahah!" Bigla na lang itong nag tatakbo palabas ng
kwarto ng habulin 'ko siya. Tawa lang siya ng tawa habang nag mamadaling bumaba at
ako naman ay hinahabol lang siya.
I hope this day wouldn't end or I hope everyday is the same as we have right now
because I don't want to end this happiness.
"Huli ka!"
"wai--hahah!"
Kahit mabilis siyang tumakbo ay na abutan 'ko ito, kiniliti 'ko ito ng kiniliti ng
maabutan 'ko siya sa kusina.
"Hahah. T-tama na. Please--"
"Ah, bawiin mo muna 'yung sinabi mo."
"Haha. Oo n-na, busog na 'ko sa--haha-- sa'yo."
Nakangiti 'kong ikinulong ang bewang nito sa mga bisig 'ko at pinupog ng halik ang
mukha niya.
"Kain na tayo, Troy. Nagugutom na talaga ako."
Habol hininga nitong sabi at tumango ako sa kaniya. Ipinagtimpla 'ko ito ng kape
habang siya naman ay nakayakap lang sa akin. Nang matapos ay umupo na kami pero
tinapik 'ko iyong hita 'ko at nakangiti itong lumapit sa akin.
Sa hita 'ko ito umupo habang nakapulupot iyong braso 'ko sa bewang niya at ako na
abusado dahil nag papasubo pa ako sa kaniya. Ang sarap mag panggap na baby basta si
Raine ang mag aalaga sa akin.
At habang tumatagal mas nagiging clingy si Raine at mas gusto 'ko iyon hanggang sa
akin lang siya ganiyan at ganun din ako sa kaniya.
"Raine?"
Natigilan lang kami sa pagkain ng marinig namin iyong pamilyar na boses at bago pa
maka alis si Raine sa pagkakaupo sa akin ay sumulpot na si Summer sa harapan namin.
"Sam!"
"Oh.."
"I--" Aalis sana si Raine sa ibabaw 'ko pero hinigpitan 'ko lang pagkapit sa bewang
niya. So what kung makita kami ni Summer? Hindi naman kami nag se-sex sa harapan ng
iba.
"That's fine with me."
"And it's not fine with me. Bakit hindi ka man lang marunong kumatok o mag
doorbell?"
Singhal 'ko kay Summer na kinangisi niya.
"Bukas iyong pinto kaya hindi na ako kumatok, wala naman siguro akong masasaksihang
kakaiba diba?"
Makahulugang sabi nito at ibinaling iyong tingin kay Raine na kulang na lang ay
sumabog sa sobrang pamumula.
"W-Wala.. Kumain ka na ba? Gusto mo ng kape?"
Actually, parang gusto 'kong humagalpak sa tawa sa nakikita 'ko kay Raine. Mukhang
hiyang hiya siya na makita ni Summer ang pwesto naming dalawa at sa kung anong ini
isip ni sa amin ni Summer.
Marahan 'ko na lang hinaplos iyong hita niya para sabihin sa kaniya na ok lang iyon
pero umalis ito sa pagkakaupo sa akin at umupo sa bakanteng upuan.
Ang hirap talaga pag may mga extra. Hindi ba sila gagawa ng kambal ni Gabi ng hindi
kami ang na iistorbo. Tss!
Lumapit na rin sa amin si Sunmer pero biglang tumalim iyong tingin niya bago ako
binalingan. Doon 'ko lang napansin kung saan ito nakatingin kanina.
"Umiyak ka ba, Raine?"
"Huh? Ah, hindi... ano kasi.. kagigising 'ko lang."
Sabay pang napakunot iyong noo namin ni Summer. Bakit hindi niya sabihin na umiyak
siya? Obvious naman iyon sa mata niya dahil namamaga at namumula iyon. Kung
magagalit sa akin si Summer, tatanggapin 'ko naman dahil kasalanan 'ko kung bakit
umiyak si Raine.
"Ah." pakiwaring sabi ni Summer pero mukhang hindi siya naniwala sa dahilan ni
Raine.
Nagpaalam sandali si Raine na mag c-cr kaya na iwan kami ni Summer.
"Anong kailangan mo?"
"Wala akong kailangan sa'yo. Si Raine ang sinadya 'ko rito."
"Ay wow! After mo mag gate crash sa bahay 'ko sasabihin mong wala kang kailangan
sa'kin? Hindi available si Raine kung aayain mo rin siyang umalis. Please lang..
Tigilan niyo kakaaya sa kaniya na lumabas."
Bakit ba lahat na lang sila gustong ilabas si Raine? Si Cyan panay ang text sa akin
na papuntahin 'ko si Raine sa kanila. Ganun din si Rye na huwag daw akong pupunta
sa birthday ng kambal kung hindi kasama si Raine at si Night balak na naman niyang
lumabas kasama si Raine. Pati nga si Erin gusto niya raw makabonding si Raine.
Mga wala ba silang pinagkakaabalahan kaya si Raine ang pinag iinitan nila? Di na ba
sila busy makipag sex sa mga aswa nila kaya kami ini-istorbo nila? Diba nila alam
limited only si Raine para sa akin.
"Ikaw ang dahilan kung bakit namamaga iyong mata niya diba?"
Matalim ang mata nitong nakatingin sa akin na kinatango 'ko naman.
"Yeah but out of my intention."
"Siguraduhin mo lang.. Baka mapabangon mo iyong matagal ng nakalibing."
Kibit balikat na sabi ni Summer bago ito humigop ng kape. Napairap naman ako sa
sinabi niya.
"Gagawin 'ko pa siyang double dead kaya huwag na siyang umahon sa hukay."
Matagal ng patay si Max at mukhang hindi na rin naman siya na alala ni Raine at nag
papasalamat ako sa bagay na iyon.
Nagulat na lang ako ng mapang inis akong tinawanan ni Summer.
"Huwag mong sabihin na takot ka sa patay?"
"Tss! Kung nandito ka lang para sirain ang araw 'ko. Pwede pakikaladkad na 'yang
sarili mo palabas."
"Oh, you're being rude, Troy. Nasaan na iyong malanding pananalita mo?"
Mapang asar nitong sabi na kina ikot ulit ng mata 'ko. Dati napakasungit nitong si
Summer pero simula ng magkabalikan sila ni Night, ayan nahahawa na kay Gabi ng ka-
abnormalan.
Tang inang Gabi 'yun, ano kaya pinakain kay Summer at biglang nag bago. Baka panay
palunok niya ng tamod niya. Gago na 'yun!
"Sorry, limited edition lang ang kalandian 'ko."
Sabay pa kaming tumawa ni Summer kahit naman isnabera siya noon hindi naman
maitatanggi na siya iyong kinabaliwan ni Gabi.
"So anong kailangan mo kay Raine?"
I hope na hindi niya babanggitin si Maxus kay Raine. Kahit patay na si Maxus ay
ayoko na mamagitan pa iyong mga alala niya sa amin ni Raine.
"Ikaw na ba ngayon si Raine?"
"Tss! She's in my house so I need to know everything."
Napangisi si Summer at mukhang alam 'ko ng ini isip niya. Bahala siya kung anong
gusto niyang isipin, hindi naman ako aamin sa kahit na sino. Kung kay Raine nga
hindi 'ko pa masabi iyong nararamdaman 'ko para sa kaniya.
"Well, it's about business."
"Busin--
"Pasensya na kung natagalan ako." Bumalik na si Raine sa tabi 'ko at nakangiting
hinarap si Summer.
"Ano nga palang sinadya mo?"
Tanong ni Raine kay Summer at may kinuha naman ito at inalapag ang isang folder.
"Dinala 'ko lang itong mga pipirmahan mo and I can't promise to you na makakaisip
pa ako ng dahilan pag hinanap ka ng board member sa akin."
Napakunot iyong noo 'ko sa usapan nila. I mean, they are talking about business.
Literal na tungkol sa negosyo iyong pinag uusapan nilang dalawa at hindi 'ko maisip
kung anong kinalaman ni Raine sa isang business.
"Aalis na rin ako. Tawagan mo na lang ako pag may kailangan ka pa o nag bago na ang
isip mo."
"Hmmm..Ingat ka! Bye!" Kumaway pa si Raine kay Summer bago nito ibinalik ang
atensyon sa pagkain.
"Can I see?" Tanong 'ko rito ng ituro 'ko iyong folder na dala kanina ni Summer.
Tumango naman si Raine sa akin kaya sinilip 'ko ang mga nakasulat dito. It's all
about business stuff. Tungkol lang iyon sa mga business at project proposal na
humihingi ng approval sa presidente nila pero nag tataka ako ng makita iyong
pangalan na nakasulat doon at kung bakit kay Raine iyon ibinigay ni Summer.
"Yesha Seveus?"
"Ah, nakalimutan 'ko sabihin sa'yo. Iyan ang pangalang binigay sa akin ng
biological father 'ko pero wala naman akong interes na gamitin iyan. Mas maganda pa
rin iyong Raine Caydence Guevara, diba?"
Natatawa pa nitong sabi na tila hindi niya alintana kung gaano kabigat ang dala
niyang apelido.
Seryoso ba siya? Isa siyang Seveus? Tang ina! Hindi 'ko na nga mailugar iyong
sarili 'ko para maging karapat dapat para sa kaniya, dumagdag pa itong pagiging isa
niyang Seveus, that she belongs to one of the respected and known families.
How do I deserve her if she was too good for me and now that she's so near and yet
so far.
••••
A/N:
HALLLOOOOO! So sino nag expect sa inyo na aalis na si Raine? Haha! Kahit ako gusto
'ko ng palayasin si Raine at ako na lang makikitira sa bahay ni Troy. Chaaarooot!
Wala lang trip 'ko lang maki-chika sa inyo. Haha! De Joke! Gusto 'ko lang sanang
sabihin na tuwang tuwa ako isulat ang kalandian ni Troy kahit nababaliw na ako
kakaisip sa mga susunod na mangyayari kaya pag tiyagaan niyo na iyong mga
kapalpakan sa UD at sana wala ako na disappoint sa UD ngayon, like bakit hindi
umalis si Raine or whatsoever hahaha! Basta it goes according to my mood, alam niyo
naman iyon.
Papaunahan 'ko na rin na walang plot twist ang kwento na 'to since gusto 'ko maging
transparent itong kwento sa mga bagay bagay tulad ng honesty, loyalty, trust and so
on. So sana kayanin ang smooth na daloy nito sa kabila ng magulo 'kong isip. So,
ayun lang. Salamat sa mga sumusubaybay.. From reads to votes upto comments
kinikilig ako sa comments hihi.
P.S. sabi 'ko mga 20 chaps lang ang Almost Mine at chapter 20 na pero mukhang ito
magiging pinakamahaba sa lahat ng anak 'ko. Haha!

--- --- ---

Chapter 21
--
Chapter 21
"Raine, dating gawi sa akin."
"Ako rin."
Nakangiti akong tumango sa kanila. Busy kami ngayon sa firm dahil sunod sunod iyong
naka-schedule na hearing tapos ang dami pang nag papa-notaryo. Naisipan 'ko lang
bumili ng kape para sa aming apat.
Wala naman si Troy dahil sa may hearing siya ngayon sa RTC at masaya ako na ok na
ulit kaming dalawa. Alam 'ko katangahan na mag stay ako sa kaniya kahit pinag
tabuyan niya na ako pero sadyang nanlambot iyong puso 'ko sa mga sinabi niya.
Bawat salitang sinabi niya sa akin noong araw na 'yun pakiramdan 'ko ako na iyong
pinaka espesyal na babae sa buong mundo. Ang weird pero natunaw na ng mga salita ni
Troy iyong bakal kung saan 'ko ikinulong ang puso 'ko at pinakawalan ng mga halik
niya ng araw na iyon ang pagkakagapos nito. May iba kasi sa mga hakik niya nun,
hindi 'ko maipaliwanag pero nakakalunod sa pakiramdam.
Pero mas natatakot ako ngayon para sa nararamdaman 'ko. Alam 'ko na konti na lang
mahuhulog na ako at hindi pa ako handa sa mga pwedeng mangyari dahil hindi 'ko pa
rin nakakalimutan iyong laro namin ni Troy.
Pag ako ang na talo tapos na ang lahat sa amin at iyon ang mas kinakatakutan 'ko
ngayon, ang matapos kung ano ang meron sa amin ni Troy.
"Close?" Napailang kurap pa ako ng makitang sarado iyong pinakamalapit na coffee
shop sa firm.
So saan ako bibili nito? Ang susunod na pinakalamapit na cafe ay kailangan 'ko pang
sumakay ng taxi. Aissst! Wala naman akong choice kung hindi bumili, kita 'ko kasi
na stress na iyong mga kasama 'ko kaya kailangan na nila ng kape. Ang dami pa
namang pinapa-rush ni Troy.
Di rin naman nag tagal ay nakarating na rin ako. Hindi gaanong mahaba iyong pila
pero marami pa ring tao.
"Nakita mo ba reaksyon niya kanina? Mukha siyang na lugi."
"Hahaha. Tang ina 'yun. Akala mo kasi kung sino na, naka angat lang ng konti
kinalimutan na 'yung pinag mulan niya."
Tuwang tuwa iyong dalawang lalaki sa likuran 'ko habang nag uusap. Hindi naman ako
chismosa pero alam mo 'yun, kahit yata na sa malayo ako maririnig 'ko ang kwentuhan
nila.
"Hahah! Tang ina kamo siya. Tayo pa ta-traydurin niya eh mag kakasama lang naman
tayo dati. Lamang lang siya ng konti at asensado na siya."
"Haha. Pasalamat kamo siya at may na uto siyang matanda pa sa lola niya."
Nag tawanan pa iyong dalawang lalaki sa likuran 'ko at ganiyan ba talaga sila mag
usap? Kulang na lang ay sumigaw sila sa lakas ng boses nila. Tss! Sabagay mukhang
tuwang tuwa sila pero coffee shop ito, para ito sa mga nag hahanap ng katahimikan
at hindi sa mga chismosong nilalang. Tss!
Hindi 'ko na lang pinansin iyong dalawang maingay sa likod 'ko na kahit iyong ibang
umo-order ay nililingon sila sa lakas ng boses. Ako naman na iyong kasunod kaya
binilisan 'ko lang at pag harap 'ko ay doon 'ko lang nakita iyong mukha nung
dalawa.
Parang nakita 'ko na sila dati pero hindi 'ko na maalala kung saan 'ko sila nakita,
marami naman na akong nakasalamuhang tao, sana lang ay hindi sila isa sa mga na
huli 'ko noon dahil wala na yata akong kakayanan para ipag tanggol ang sarili 'ko
tulad noon.
Simula kasi ng ma baril ako ng asawa ni Scorpius humina na ang memorya 'ko at
kinalawang na rin ako sa pakikipag bakbakan, dahil siguro iyon sa mga gamot na
isinaksak sa akin noon kaya naman hindi na rin para sa akin ang pag ta-trabaho
bilang isang pulis.
At dahil hindi 'ko talaga sila ma alala kaya nilagpasan 'ko na lang ang mga ito.
Umupo na lang ako sa bakanteng pwesto at hinintay iyong order 'ko pero wala pang
ilang minuto ay na gulat ako ng umupo sa tapat 'ko iyong dalawang lalaki.
Nagpapalit palit pa iyong tingin 'ko sa kanila at hindi 'ko gusto kung paano nila
ako tignan.
"May kailangan kayo?" Mataray 'kong tanong sa kanila na kinangisi nilang dalawa.
Maraming bakanteng upuan kaya walang dahilan para dito sila maki-upo at isa pa
naiirita ako sa pag mumukha nila.
Hindi naman sila mukhang goons o tambay sa kanto, ang totoo may mga itsura pa nga
sila at mukhang presentable pero iyong asta nila iyong hindi 'ko bet.
"Magkano ba bayaran mo?"
Napakunot iyong noo 'ko sa kanila at hindi 'ko naintindihan iyong sinasabi nila.
Anong bayaran ba ang tinutukoy nila?
Napansin 'ko na bumulong pa iyong isa at literal na napa-O ang bibig nung kasama
niya sabay tawa nilang dalawa. Ok, pakisabi kung ano bang nakakatawa? Naiinis ako
dahil pakiramdam 'ko ako iyong tinatawanan nila at mukha akong tanga rito dahil
hindi 'ko naman sila kilala.
Sa inis 'ko ay tumayo na ako at sakto namang tapos na rin iyong order 'ko kaya nag
mamadali akong lumabas ng cafe pero narinig 'ko pa iyong isang lalaki na sumigaw na
kinakunot ng noo 'ko.
Nilingon 'ko pa sila at nag tawanan silang napa-appear sa isa't isa. Mga baliw lang
siguro sila, hindi na dapat pinapatulan.
Inis akong nag lakad pero nagulat pa ako ng bigla akong bumunggo sa isang tao at
natapon lahat ng dala 'kong kape sa suot nitong damit.
"Shit!"
"Hala! Sorry, hindi 'ko sinasadya."
Hindi 'ko malaman iyong gagawin 'ko kaya pinunasan 'ko na lang iyong damit niya
gamit iyong dala 'kong itim na panyo.
"Sorr--"
"Fuck!" mahina pa itong napaungol sabay pigil nito sa kamay 'ko kaya nag angat ako
ng tingin at sumalubong sa akin iyong itim at singkitan nitong mga mata.
"Alam mo ba ang ginagawa mo, miss?"
Parang nag echo sa pandinig 'ko iyong baritono nitong boses, may inis sa tono niya
pero may lambing na haplos iyon sa puso.
"Pinupunasan ka."
"Yeah I know pero huwag masyadong mababa."
Napakurap pa ako sa sinabi niya para isipin kung ano iyong gusto niyang sabihin at
doon 'ko lang napansin na malapit na sinturunan iyong kamay 'ko. Mabilis 'ko iyong
binawi at napayuko sa sobrang hiya.
"Sorry, hindi 'ko sinasadya."
Shocks! Nakakahiya ka talaga, Raine. Wala ka na naman sa sarili mo kaya nagiging
kahiya hiya ka tuloy. Letse! Kasalanan ito ng mga lakaking 'yun eh. Kung hindi nila
sinabing ikamusta 'ko sila kay--
"No, actually it's my fault." Napa-angat ako ng tingin ng marinig iyong kalmado at
malambing na boses ng lalaki.
Talaga? Hindi siya galit kahit na tapunan 'ko siya ng kape? Diba dapat sinisigawan
niya na ako o kaya sasabihan niya na bulagnor whatsoever tulad ng nababasa at
napapanood 'ko?
"Hindi kasi ako tumitingin sa dinadaanan 'ko." Pinagpag niya pa iyong basa niyang
damit bago ako nilingon na may ngiti sa labi.
Oh shit! Bakit ba may mga lalaki na may magandang ngiti tapos maganda pa iyong mga
ipin nila? Pwedeng pang commercial model ng toothpaste ang isang 'to.
"Let me buy you a coffee." Hindi na ako nakareklamo ng hilahin ako nito pabalik sa
may loob ng coffee shop.
Kahit basa iyong damit niya ay pumila ito. Nakita 'ko pang napatingin sa akin iyong
dalawang lalaki at naiinis ako dahil pinag tatawanan pa rin nila ako. Iyong totoo?
Anong problema nila? Hindi 'ko naman sila kilala at lalong wala naman nakakatawa sa
suot 'ko.
"Ano ba iyong mga order mo kanina?"
Napabalik lang ako sa reyalidad ng tanungin ako nung lalaki na agad 'kong kina
iling.
"Hindi na. Ako na lang bibili."
"I insist. Sige na ano nga iyong mga inorder mo kanina? o mas magandang sabihin na
ano iyong mga kapeng nakatapon sa damit 'ko?"
Natatawa nitong tanong sa akin na kinatawa 'ko rin. Ang bait naman niya kasi kahit
na tapunan 'ko na siya ng kape, hindi siya na galit at papalitan niya pa iyong mga
kape 'ko.
Sinabi 'ko sa kaniya iyong mga order 'ko at umorder din siya ng para sa kaniya.
"Salamat ah."
Sabi 'ko rito ng makaupo kami at pasalamat na lang din ako at hindi iyon malapit sa
dalawang siraulo.
"Ok lang. Sabi 'ko naman sa'yo ako naman iyong hindi nakatingin sa daan kanina."
Nakita 'ko pang pinunasan niya iyong damit niya gamit iyong tissue. Kulay puti pa
naman iyon kaya ang dumi dumi na tuloy tignan ng suot niyang damit.
Kumapit iyong tissue sa damit niya at natawa ako ng marinig 'ko siyang umangil.
Kumunot pa iyong noo niya pero mas nangibabaw lang iyong ganda ng mata niya.
Bakit ang daming gwapo ngayon sa mundo? Mamatay na kaya ako kaya nakakita na ako ng
mga gwapo? Dati rati naman kasi mga mukhang tambay at adik lang ang nakikita 'ko,
ngayon puro pang modelo ang mukha at katawan pero siyempre kay Troy pa rin tayo.
Kinuha 'ko na lang sa bulsa 'ko iyong isa pang malinis na panyong itim bago iyon
inabot sa kaniya. Kung ano ano na naman pumapasok sa isip 'ko kaya mabuti pang
magpakabuting nilalang na lang ako bago ako kuhanin ni Lord, para hindi ako masunog
sa impyerno ng dahil sa mga nagawa 'kong kasalanan noon.
"Ito na gamitin mo. Huwag kang mag alala, hindi kita pupunasan." Napatitig pa ito
sa panyo bago ngumiting tumingin sa akin.
"Salamat... pero ang dami mo namang panyo."
Natatawa nitong sabi. Kinuha niyabiyong panyo at pinupunasan iyong damit niya.
Medyo umayos ayos na iyong tignan kung ikukumpara kanina pero madumi pa rin.
Nakonsensya naman ako dahil ang puti puti ng damit niya tapos mukhang naging
chocolate ng dahil sa katangahan 'ko.
"Nakasanayan 'ko lang mag dala ng dalawang panyo tuwing aalis."
Dati kasi nung college ako, palagi kaming basa sa pawis ng dahil sa training tapos
iyong suot lang na damit namin iyong ginagamit naming pamunas dahil wala kaming
baon na panyo kaya simula noon lagi na akong may dalang panyo at kulay itim dahil
favorite color 'ko iyon.
"Bye miss." Nagulat pa ako at napasibangot ng kumaway iyong dalawang lalaki sa akin
bago umalis.
"Kilala mo ba 'yung mga 'yun?"
Tanong nung lalaki na agad 'kong kina iling.
"Nakita 'ko lang sila rito tapos tinatawanan na nila 'ko." Inis 'kong sagot dahil
na iinis ako sa asta nung dalawang tukmol na 'yun.
Kung na abutan nila kasiglahan 'ko sa pakikipag away baka mata lang nila walang
tama. Pasalamat talaga sila, mabait na ako ngayon.
"Oh.. mag ingat ka. Maraming mga loko loko ngayon dito. Kadalasan pa naman sa mga
target nila ay ang mga tulad mong menor de edad."
Bigla akong na samid ng wala sa oras dahil sa huling sinabi niya at hindi 'ko
malaman kung matatawa ba ako o maiinis. Ako menor de edad? Hello! Twenty six na
ako.
"Excuse me? May mali ba sa sinabi 'ko?"
Kunot noong tanong ng lalaki at doon 'ko lang napag tanto na tumatawa na pala ako.
"Wala naman pero hindi na ako under age. Twenty six na 'ko."
Pinigilan 'ko ng tumawa dahil ayoko naman ma offend siya. Tinitigan pa ako nito
mabuti na tila sinusuri kung nag sasabi ako ng totoo.
"Seryoso, twenty six na 'ko."
Matangkad naman ako para pagkamalang bata though maraming nag sasabi talaga na baby
face daw ang lola niya. Oh diba? Nag mamaganda ako ngayon.
"You look ten years younger than your age."
Nakangiti nitong sabi na kinatawa 'ko. Bigla 'ko tuloy na alala si Godwill. Iyon
din kasi ang sinabi niya sa akin noong unang beses kami mag kita. Kamusta na kaya
iyong bata na 'yun? Siguro busy siya sa pagbabasa ng mga libro.
Di naman nag tagal ay dumating na iyong order namin. Nag pasalamat ako sa kaniya
tapos nag insist pa itong ihahatid ako pero tumanggi na ako dahil mas kailangan
niya mag palit ng damit.
"I hope next time na mag kita tayo, hindi na ako matatapunan ng kape."
Nakangiti nitong sabi na kinatango 'ko at kumaway na sa kaniya. Minalas man ako
makasalubong iyong dalawang tukmol, mukhang may mabuting tao naman akong nakilala.
Teka? Nakilala? Ni hindi 'ko nga na tanong iyong pangalan niya. Aiisst! Hayaan na
nga, hindi naman na siguro kami ulit magkikita.
Bumalik na rin ako sa firm at pagbukas 'ko ng pinto ay siyang pag hampas ni Troy sa
lamesa ni Cheska. Nagulat pa ako at iyong mga kasama 'ko nang galit na galit na
sumigaw si Troy.
"Bakit hindi mo sinabi sa'kin na umurong iyong testigo natin!? Alam mo bang nag
mukha akong tanga sa korte dahil wala ako maihain na ebidensya!"
"P-pasensya na po, attorney. Hindi 'ko rin kasi alam na hindi na pala tetestigo
iyong bata." Nauutal na sagot ni Cheska at bakas iyong takot sa kaniya.
Kahit sino siguro ay matatakot sa itsura ni Troy ngayon. Matalim ang mga mata nito
at gulo gulo ang buhok niya, nag tatagis din ang bagang niya at halos mawasak iyong
lamesa sa pag hampas niya.
Ano kayang nangyari? Bakit biglang ang init ng ulo niya?
"Fuck! It's your fucking job yet you telling me na hindi mo alam!? Ayusin mo
trabaho mo!?"
Sigaw ulit nito at kung ako siguro nasa katayuan ni Cheska ay baka nakayuko na ako
sa takot o kaya umiiyak na sa pag sigaw ni Troy.
Hindi naman mainitin ulo ni Troy maliban na lang talaga pag dating sa trabaho, ayaw
niya ng pumapalpak. Kaya nga napaka sipag ng mga kasama namin sa firm dahil kilala
nila si Troy pag usapang trabaho.
Inis pa itong napasabunot sa buhok niya at mukhang nahagip niya ako ng tingin dahil
mula sa matataim nitong mata ay bigla iyong lumambot pero agad din siyang
tumalikod.
"Walang papasok sa opisina 'ko."
Sabi nito at dire-diretsong pumasok sa opisina niya. Alam 'ko naman na hindi niya
iyon sinabi para sa mga kasama namin kung hindi sinabi niy iyon dahil ayaw niyang
sundan 'ko siya.
Isang bagay ang natutunan 'ko noong nag away kami, pag ayaw ni Troy huwag mong
ipilit dahil sasabog lang siya sa inis pero dahil ako si Raine, matigas ang ulo 'ko
at sumunod sa kaniya sa loob.
Napansin 'ko pa ang pag singhap ng mga kasama namin pero nginitian 'ko lang sila na
puno ng assurance na magiging ok lang ang lahat.
Kahit gaano ka-galit o ka-inis si Troy, alam 'ko na hindi niya kayang manakit ng
pisikal.
Isinarado 'ko na iyong pinto at napatingin sa upuan niya pero nag tataka ako dahil
wala siya roon. Napalingon ako sa gilid 'ko kung saan ay natagpuan 'ko si Troy na
nakapuan sa couch. Nakatukod iyong mga siko niya sa hita niya at nadukdok ang mukha
nito sa mga palad niya na bahagya niya pang na sasabunutan iyong sarili niya.
Alam 'ko naman na dedicated si Troy sa trabaho niya bilang isang abogado pero never
'ko pa siyang ganito ka-problemado ng dahil lang sa umurong iyong witness nila.
Humakbang ako papalapit sa kaniya at umupo sa tabi nito.
"Diba sabi 'ko walang papasok sa opisina 'ko."
Kalmado nitong sabi habang na natili pa rin sa posisyon niya.
"Ikaw na nag sabi, matigas iyong ulo 'ko."
Kibit balikat 'kong sagot sa kaniya kahit hindi siya nag angat ng tingin. Narinig
'ko pa ang malalim nitong pag buntong hininga kaya marahan akong napahagod sa likod
niya.
"Gusto mong pag usapan?"
Hindi 'ko naman ipipilit sa kaniya kung ayaw niya pag usapan pero gusto 'ko lang na
ako iyong nandito sa tabi niya pag alam 'kong may problema siya, maliit o malaki
man iyong problema na hinaharap niya.
"No.. Not now.. I mean.. yeah, but no.. Shit! Di 'ko alam."
Muli siyang napasabunot sa buhok niya kaya napahagod ako sa likod nito. Hindi 'ko
alam paano magpakalma ng tao o kung nakakagaan ba ng loob iyong ginagawa 'ko.
Inalis 'ko iyong palad 'ko sa likod niya at tumayo pero bago pa ako makahabang ay
hinawakan na nito ang kamay 'ko at sinalubong iyong mga mata niya. Ewan 'ko ba pero
parang ang miserable ng mga mata niya ngayon, parang inis na inis siya na may
halong lungkot, hiya, takot at kung ano ano pa.
Hindi 'ko malaman kung anong emosyon iyong nangingibabaw sa mga mata niya pero isa
lang ang sigurado ako, hindi siya ok ngayon.
"Saan ka pupunta?"
"Kukuha lang ako ng tubig. Babalik ako."
Nakangiti 'kong sabi rito na kinatango niya. Binitawan niya na iyong kamay 'ko kaya
kumuha muna ako ng tubig bago bumalik sa tabi niya.
Hindi na siya nakadukdok sa mga palad niya at nakatitig na lang ito sa akin. Inabot
'ko iyong tubig at mabilis niya naman iyong ininom bago inilapag sa katabing lamesa
iyong baso.
Napahinga pa ito ng malalim bago humiga at ginawa akong unan.
"Thank you."
"Thank you dahil sa tubig?" natatawa 'kong tanong sa kaniya na kinatawa nito.
"Thank you kasi nandiyan ka."
Kinuha niya pa iyong kanang kamay 'ko at pinaglaruan niya ang mga daliri 'ko.
Nakangiti 'ko namang hinagod iyong buhok niya gamit ang isa 'kong kamay.
"Pasalamat ka at matigas ulo 'ko."
Sabay pa kaming tumawa at masaya ako makita na mukhang ok na siya.
"So ano ba kasing nangyari?"
Tanong 'ko rito na kinapikit ng mata niya. Hindi 'ko alam kung bakit siya pumikit,
para ba damahin iyong haplos 'ko sa buhok niya? o para iwasan iyong tanong 'ko?
Ipinatong nito ang kanang kamay 'ko sa dibdib niya habang nakapatong iyong mga
kamay niya sa akin. Damang dama 'ko iyong mabilis na pag tibok ng puso niya, kasing
bilis din iyon ng pintig ng puso 'ko.
Normal lang naman siguro na oarehas iyong pintig ng puso diba? Dahil normal lang na
tumitibok iyon?
"Umurong iyong testigo namin kanina."
Sabi nito habang nakapikit pa rin at ako naman ay napansin 'ko iyong ugat sa leeg
niya kay pinaglandas 'ko iyong daliri 'ko roon.
"May susunod pa naman. Malay mo makakuha ka ng mas competent na witness."
Nalilibang akong tignan iyong ugat sa leeg ni Troy. Nakakatuwa kasi ang laki nun
tapos kitang kita pa. Para tuloy siyang may bulate sa leeg.
"Taon pa ang hihintayin 'ko bago iyong susunod na hearing. Ilang taon pa rin ang
bibilangin 'ko para makakuha ng hustisya at sa bawat taon na 'yun, hindi 'ko alam
kung ilang buhay na ang nasira nila. Paano kung matalo kami? Paano kung hindi 'ko
na makamit iyong hustisya?"
Tuloy tuloy na sabi nito habang dama 'ko iyong bigat sa dibdib niya. Mukhang
mahalaga talaga para sa kaniya iyong trabaho niya dahil dama 'ko iyong kagustuhan
niya na manalo sa kaso para makakuha ng hustisya.
Napangiti ako dahil alam 'ko na sa kabila ng pagiging abnormal niya ay malambot ang
puso niya para sa iba. Patuloy 'kong pinag landas iyong daliri 'ko sa ugat nito sa
leeg hanggang doon sa may collarbone niya.
"Alam 'ko, magagawa mo 'yun. May tiwala ako sa'yo."
Nasabi na sa akin ni Rye na magaling na abogado si Troy at kita 'ko rin naman iyon
dahil kung minsan ay inaabot pa siya ng gabi para lang i-review iyong nga kaso at
wala pa akong narinig na natalo siya kahit iyong kwento ni Rye noong na sa PAO pa
lang si Troy.
"Paano nga kung hindi?"
"Kung hindi mo magawa, sigurado ako na may gagawa noon para sa'yo. Maniwala ka,
hindi man ikaw ang makakuha ng hustisya para sa mga biktima nila, sigurado na
sisingilin sila sa ibang paraan. Kaya huwag ka ng mag alala. Ok?"
Nagulat pa ako ng hawak ni Troy iyong kamay 'ko para pigilan iyon sa pag ladas sa
ugat niya. Dumilat din siya at parang may magnet iyong mata niyang napatingin sa
akin.
"Tigilan mo 'yang ginagawa mo, baka makalimutan 'kong hindi sound proof itong
kwarto."
"Huh?" Nag tataka 'ko pang tanong sa kaniya. Ano kinalaman ng hindi sound proof ang
opisina niya sa pag hagod 'ko sa ugat sa leeg niya?
Wala naman akong balak saksakin iyong ugat niya sa leeg o kaya sakalin siya.
"Tss! Nakakainis 'yang kainosentehan mo."
Nagulat ako ng ilagay pa ni Troy iyong kamay 'ko sa may ibabaw--sa pagitan ng hita
niya kaya napasinghap pa ako ng maramdaman iyong nakaumbok doon.
"Troy ang bastos mo!"
Singhal 'ko sa kaniya na kinatawa niya.
"Kasalanan mo kung bakit tumigas 'yan. Panay ang hagod mo sa leeg 'ko."
Natatawa nitong sabi na kinatampal 'ko sa noo niya at kina aray niya pero tumatawa
siya.
"Ang manyak mo naman. Leeg lang hinawakan 'ko, tinayuan ka na?"
Natatawa 'ko na ring sabi sa kaniya. Paano ba naman kasi ako hindi matatawa, wala
naman ako ka alam alam na pag hinagod iyong leeg may mag i-standing ovation.
"Ako kaya minamanyak mo. Seryoso akong nag ku-kwento tapos panay ang hagod mo
sa'kin."
Nakangisi nitong sabi sabay bangon at ipinatong iyong kamay niya sa sandalan kung
saan ako nakasandal.
"Malay 'ko ba."
I swear wala sa loob 'ko na manyakin si Troy. Natuwa lang talaga ako sa ugat niya
sa leeg.
"Nilock mo ba 'yung pinto?"
Tanong nito at napailang kurap pa ako bago mag sink in sa utak 'ko iyong tumatakbo
sa isip niya.
"Ahehe. Hindi, tiyaka hindi sound proof dito, diba? Next time na lang. Mag emote ka
muna."
Umatras ako pero lumapit ito na may nakakalokong ngiti.
"Nakalimutan mo ba na ikaw ang nagsimula? tatapusin 'ko lang."
At bago pa ako makapag reklamo ay muli 'ko ng naramdaman iyong mga labi ni Troy.

--- --- ---

Chapter 22
--
Warning: SPG(Readers Discretion is advised)
Chapter 22
Nawala na ako sa katinuan ng angkinin ni Troy ang mga labi 'ko. Hindi na ako
nakapag isip at malayang ibinuka ang bibig 'ko at walang pag aalinlangan nitong
pinag landas ang dila niya sa loob nito.
Kinuha nito ang mga kamay 'ko at inanyayahan iyong mag lambaras sa batok niya at
ako naman itong hindi nakapag pigil na hinigit ito palapit sa akin at napasabunot
sa buhok niya habang dama 'ko kung paano pag sawaan ng dila nito ang bibig 'ko at
mas lumalim ang bawat pag halik niya.
"Ohhhmm.." Mahina akong napa ungol ng gumapang ang mainit na palad ni Troy sa loob
ng suot 'kong damit at marahan nitong hinaplos iyong likod 'ko.
I can feel the heat that sink beneath my skin as I felt his bare hands to my back
crawl down to my belly.
Binuhat ako nito paupo sa kaniya at pinaghiwalay ang hita 'ko. Dama 'ko iyong
nakabukol sa pagitan ng hita niya na tumama sa pwetan 'ko.
Patuloy lang na inangkin ni Troy ang labi 'ko at mapanukso pa nitong kinagat at
hinila ang ibabang labi 'ko bago niya inilayo iyong labi niya sa akin at sumandal
sa upuan. Ako naman itong napasibangot.
So 'yun lang 'yung sinasabi niyang siya ang tatapos? Parang pinag init niya lang
ako tapos hindi niya naman tatapusin.
"Hindi pa tayo tapos.." natatawa nitong hinigit iyong batok 'ko. He trace my lips
with his tongue and smoothly rubbed my back with his warmth palm.
Bumaba iyong halik niya sa leeg 'ko at hindi 'ko napigilan ang mapapikit at
mapakagat sa ibabang labi 'ko para pigilan iyong pag ungol na gustong kumawala sa
bibig 'ko.
Natatakot ako na baka marinig kami ng mga kasama namin sa labas at malaman ng mga
ito na may milagro kaming ginagawa ni Troy. Kalahati ng isip 'ko ay sinasabing
pigilan 'ko si Troy sa ginagawa niya pero kalahati ng isip 'ko at buong pagkatao
'ko ay masyadong nag e-enjoy at na e-excite sa kung ano pang pwedeng mangyari.
He lick my neck and slightly suck my skin and nib it with his teeth. Naramdaman 'ko
pa iyong bahagyang sakit ng kagatin nito iyong balat 'ko sa leeg pero mas nag init
lang iyong pakiramdam 'ko at mas na sabik lang ako na muling angkinin si Troy.
Nakangiti nitong pinakawalan ang leeg 'ko at mabilis nitong hinubad ang suot 'kong
t-shirt. Napatitig pa ito sa katawan 'ko kung saan ang bawat tingin niya ay
nagpapaliyab sa akin.
"Dati dalandan lang ngayon orange na."
Natatawa nitong sabi ng ilapat niya iyong malaki niyang palad sa dibdib 'ko.
Naramdaman 'ko iyong kuryente na dumaloy sa kamay niya at lumipat sa buo 'kong
katawan.
Sinibangutan 'ko siyang hinampas ang braso niya na lalo lang niyang kinatawa.
"Di 'yan orange!" Singhal 'ko sa kaniya bago nito hinila pababa iyong suot 'kong
bra. Ilan beses na ba siyang nag tanggal ng bra at hindi man lang siya marunong
mag hubad nito. Nasisira iyong strap ng bra 'ko sa kaniya.
"Hindi nga orange dahil para kay Orange lang 'yan."
Nakangisi nitong sabi na kinangiti 'ko rin. Isinubsob nito ang mukha niya sa kaliwa
'kong dibdib. Dama 'ko iyong mainit nitong bibig na bumalot sa kabuuan ng dibdib
'ko at salitang pinag landas ang dila niya sa ituktok nito habang abala iyong isang
kamay niya sa kabila 'kong dibdib.
Pasimple rin gumapang ang isa pa nitong kamay sa pwetan 'ko at marahan niya iyong
pinisil.
Hindi 'ko malaman kung saan ako babaling sa di maipaliwanag na sarap na
nararamdaman 'ko. Mahigpit akong napasabunot sa buhok ni Troy at mas idiniin pa ito
sa dibdib 'ko.
"Oohhmm.." I bit my bottom lip to suppress my moan as he ruthlessly suck my breast
while squeezing my nipple of my right breast.
I feel my own wetness between my thighs and his hardness poking my feminity. I
grind on his top and push myself as harder as I can, longing for the bulge that he
kept inside his pants.
"Oh fuck!" He moan on my breast and I playfully slapped his back.
"Huwag kang maingay baka marinig nila tayo."
Suway 'ko kay Troy. Walanghiya! Pigil na pigil akong umungol dito tapos siya kung
makasigaw wagas.
"Your fault. Alam mo ba ang ginagawa mo?"
Nakangisi tanong nito at tumango naman ako sa kaniya. Patuloy akong gumiling sa
ibabaw ni Troy habang tinatanggal iyong pagkakabutones ng polo niya.
"Oh geez!" Mahina nitong ungol ng hilahin nito ang bewang 'ko para idiin ako sa
kaniya.
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko ng maramdaman iyong katigasan niya sa pagkababae
'ko sa kabila na may suot pa kaming pang ibaba.
Naka awang iyong bibig ni Troy at inilapat niya iyong mainit at malalaki niyang
lalad sa magkabila 'kong dibdib at walang sawa niya iyong minasahe.
"Oh.."
"Shit! Wala akong baong pantalon."
Singhal nito at bahagya akong ini-angat para hubarin iyong suot niyang pantalon.
Tinulungan 'ko pang tanggalin iyong pagkakasinturon noon at siya na ang nag hubad
nito hanggang sa may tuhod niya. Mabilis din niyang inalis ang pagkakabutones ng
pantalon 'ko pero fitted iyon kaya nahirapan siyang ibaba iyon.
"Tang ina! Ipaalala mo sa'kin mamaya na bubutasan 'ko na lahat ng pantalon mo sa
gitna para hindi na huhubarin."
Inis nitong sabi ng hindi pa rin niya na tanggal iyong pantalon 'ko kaya natatawa
'ko itong tinignan.
"Pag ginawa mo 'yun. Hindi na ako makakalabas ng bahay."
Tinulungan 'ko na siyang ibaba iyong suot 'kong pantalon at akmang ibaba 'ko na rin
iyong panty 'ko ng pigilan niya 'ko.
"Ako mag aalis." Wala sa loob akong napatango at hinigit ulit ako nito para
salubungin iyong mga labi 'ko.
He sweetly moved his lips to mine and I could feel the passion and desire the way
he kissed me and I did the same way. Our lips dance with same rhythm as he caressed
my breast and pinch my nipple.
I can't help but to moan into his mouth as he rubbed his thumb to my sensitivity.
"T-Troy.."
Bumigat iyong pag hinga 'ko at kusang umawang ang bibig 'ko sa kakaibang sensasyon
na dulot ng pag galaw ng daliri niya sa pag kababae 'ko.
He took this opportunity to slid his tongue and ravaged my mouth. He was busy
squeezing my nipple as he slid his finger inside my undies. He set my folds apart
as he rubbed his forefinger between it.
"Oh.. Troy.."
Hindi 'ko malaman kung anong gagawin 'ko, kung kakapit ba ako sa balikat ni Troy o
isusubsob iyong mukha 'ko sa dibdib niya. Hindi 'ko na talaga alam.
He was busy while I can't find my sanity. I was drown by his warmth touch and the
feeling of being drugged.
My sense has gone and all I know is the way he trace his lips to my jawline upto my
ears and he gently bite my earlobe.
"I want you to cum with my fingers and taste your sweet juices until its last
drop." He sexily whisper into my ears and nibble my earlobe.
His dirty words has turned me on and brought me into the next level of excitement.
Nakangiti 'kong inilambaras iyong braso 'ko sa batok niya at mapanukso nitong
ipinapasok iyong daliri niya sa pagkababae 'ko kaya pilit 'ko iyong sinasalubong.
"You want it?"
He asked as he suck my skin on my neck and trace his tongue on my jawline.
"Y-yes.. please.." I beg as he slowly push his finger in and out and rubbed my clit
with his thumb.
"Good girl." He sexily murmured and I buried my face to his chest and close my eyes
to feel the way he thrust his finger inside my mound.
Naging mabilis ang pag ulos ng daliri nito at para pigilan iyong pagkawala ng pag
ungol 'ko ay kinagat 'ko iyong ibabang kabi 'ko at mahigpit na napasabunot kay
Troy.
"Oh--" Iniwasan 'kong mag pakawala ng kahit katiting na ingay ng mas binilisan ni
Troy ang pag labas-pasok ng daliri niya kung saan ay dama 'ko ang pag tama ng mga
kamao nito sa dingding ng pagkababae 'ko. Bumigat din iyong puson 'ko na tila ba
may gusto itong marating at pakawalan.
"T-Trooooy.." Mahina 'kong bulong sa dibdib ni Troy ng maramdaman na kahit anong
segundo o minuto ay maabot 'ko na iyong kasukdulan.
Mas binilisan pa nito ang pag labas pasok ng daliri niya habang abala pa rin ito sa
paghalik sa leeg 'ko.
"I--" Hindi 'ko na natuloy ang sasabihin 'ko ng tuluyan ng kumawala iyong mainit na
likido sa pagitan ng hita 'ko. Mabagal at marahan na hinugot ni Troy ang daliri
niya at bahagya pa akong napangiwi ng isubo niya iyon kung saan ay humuhulas ang
kamay niya sa ginawa 'kong kalat.
"Kadiri ka." natatawa 'kong sabi sa kaniya na kinatawa nito.
"What? Don't you find me sexy?" He sexily suck his finger until the last drop of my
orgasms.
"You are."
Hindi lang siya basta sexy he was fucking hot and sexy the way he suck his finger
and I know it's weird but I love how he take my wetness into his mouth.
"Now my turned." Nakangisi nitong sabi at naintindihan 'ko naman iyong ibig niyang
sabihin.
Ini-angat 'ko iyong pwetan 'ko habang hawak nito ang bewang 'ko. Ipinatong 'ko
iyong magkabila 'kong kamay sa magkabila nitong balikat para kumuha ng makakapitan.
Pinagmasdan 'ko kung paano hawakan ni Troy iyong kahabaan niya bago niya iyon
itinutok sa akin.
Kagat labi pa akong umupo ng dahan dahan para salubungin iyong pagkalalaki niya.
"Oh fuck! You're still fucking tight--" Tinakpan 'ko iyong bibig niya kasi ang
ingay ingay niya. Baka marinig kami sa labas at bigla na lang sila pumasok.
I was scared to be caught but somehow I was too excited on the possibilities.
"Huwag kang m-maingaaayyy."
Napasinghap pa ako ng wala sa oras ng ibaon ako ni Troy paupo sa kaniya dahilan
para tuluyang pumasok iyong kahabaan niya sa akin.
Shit! It wasn't the first time nor the second one but it still feels the same as
the first time we did it.
"Ok..Ok..Ok.." Sunod sunod nitong sabi at mahigpit akong niyakap. Ikinulong ako
nito sa mga bisig niya na tila ba ayaw niya na may ibang makakita sa katawan 'ko.
Dama 'ko iyong mainit niyang katawan at ang pag dikit ng dibdib 'ko sa mga bisig
niya, tila sabay kaming nag liliyab sa sobrang init ngunit hindi 'ko iyon alintana
dahil gusto 'ko kung paano ako nagliliyab sa simpleng haplos lang ni Troy.
Nag simula na itong umindayog at literal na napa awang ang bibig 'ko habang patuloy
na inihahampas ni Troy ang sarili niya sa akin. Damang dama 'ko iyong pressure at
bilis ng pag galaw niya sa tuwing humahampas iyong pwet 'ko sa mga hita niya habang
marahan nito nilamutak ang pwetan 'ko at pinaghiwalay ang magkabilang pisngi noon.
"Ohh--"
Napatakip ako sa bibig 'ko para pigilan iyong pag kawala ng ungol pero hindi sapat
iyon para ampatin ang pagkawala nito. Hindi 'ko mapigilan ang tawagin ang pangalan
ni Troy ng mabilis itong gumalaw, parang may gusto akong abutin kaya sinabayan 'ko
ang bawat pag indayog niya.
"Oh fu--" He crashed his lips to mine to suppress his moan as he keep thrusting--
we moved on the same rhythm as we moan into each other mouth.
He sexily called my name and I did, I could feel his sweat fell from my arms as
well as my sweat that runs on my face. We moved faster as we can and he push
further and further as he keep on thrusting.
"I lo-- What the fuck!?" Naputol iyong malambing na sasabihin ni Troy ng biglang
may kumatok sa pinto kaya mavilis ako nitong ikinuyumos sa mga bisig niya at tila
tinatakpan nito ang buo 'kong katawan kung sakaling may mag bukas ng pinto.
Hindi 'ko naman mapigilan ang matawa ng makita iyong inis sa reaksyon ni Troy.
"Attorney, mag papapirma po sana kami."
Dinig 'kong sabi ni Garry sa labas pero hindi 'ko na nagawang tumawa ng samaan ako
ng tingin ni Troy na biglang naging ngisi ng patuloy itong gumalaw.
Bwisit! He slowly and teasingly push his cock inside me so I can't give a fucking
time to laugh at his face.
I can't find my sense so I buried my face to his chest and push harder to meet his
thick and long shaft. I moan and place my lips to his chest while he hardly push
and pull himself to mine.
"Diba sabi 'ko walang papasok!" Pakiwaring galit nitong sabi kay Garry pero dama
'ko iyong bigat ng pag hinga niya para pigilan iyong pag ungol habang patuloy sa
pag bayo.
Mahigpit akong napayapos sa likuran niya at bumaon iyong mga kuko 'ko rito ng mas
bumilis at lumalim pa ito sa pag galaw at pag baon. Kusa na ring namilipit iyong
mga paa 'ko at tila konti na lang ay maabot 'ko na iyong pinakahihintay 'ko. Hindi
'ko na mahabol iyong hininga 'ko sa sobrang bilis at bigat nito.
Hindi 'ko na malaman kung saan ako susuling at wala sa loob na napakagat sa dibdib
ni Troy na bahagya nitong kina angil.
"You--geez!" He muttered and caressed my back that boost the heat on my body.
He slowly moved in and out--then he become faster and slowly and faster.
He sexily whisper his naughty and dirty thoughts in my ears while he keep on
thrusting-- faster and harder as he can, and further and moved rapidly until we
meet our own orgasms. I can barely feel my own hot liquid mixed with his and full
fill me inside.
Dinig 'ko iyong mabigat na pag hinga ni Troy habang marahan pa nitong hinahaplos
ang likuran 'ko at ako naman itong nanatiling nakadukdok sa dibdib niya. Mga ilang
minuto rin bago kami makabawi at nakangiti nitong kinuha ang mukha 'ko at ikinulong
sa mga palad niya.
He was smiling form ear to ear and I can't help but to smile. Nakatitig lang ito sa
akin kaya marahan 'kong pinahid ang pawis nito sa noo.
"I miss you so bad, Raine." Natawa ako sa sinabi ni Troy.
Palagi niya na lang sinasabing miss niya 'ko kahit hindi naman kami nag hihiwalay
but I love the way he told me how much he miss me, I feel loved with his words.
"And I miss you more." Iyon na lang ang na sabi 'ko bago nito nakangiti idinampi
iyong labi niya sa akin at mahigpit ako nitong niyakap.
Those hugs that warmth my heart and his kiss that melt my whole being is the best
feeling I ever had and I don't want to walk on its ending.

--- --- ---

Chapter 23
--
Chapter 23
"Bumangon ka na." Hinila pa ni Troy iyong kumot sa katawan 'ko pero nanatili lang
akong nadukdok sa unan at nakakuyumos sa kama.
Inaantok pa ako pero panay itong gising niya sa akin. May bente minutos niya na
akong kinukulit na gumising.
"Raine, ala singko na. Hindi pa tayo nakakapag exercise."
Hinila niya iyong paa 'ko pero nag pupumiglas akong umangil sa kaniya. Tinatamad
akong bumangon at sobra pa iyong antok 'ko. Ewan 'ko ba pero ang takaw takaw 'ko
ngayin sa tulog. Palagi na nga ako tanghali na gigising hindi tulad noon na umaga
pa lang ay kusa na akong bumabangon.
"Aiiist! Kaya ang taba mo na eh, ayaw mo mag exercise." Napabangon ako sa sinabi ni
Troy at nakita 'ko itong nakangisi.
Matalim 'ko itong tinignan bago inihampas sa mukha Niy iyong unan at muli akong
bumalik sa pagkakahiga.
Ako mataba? Napakabwisit niya talaga! Ang aga aga inaasar niya ako. Ano naman kung
mataba ako? Kasalan niya naman kasi panay ang luto niya ng mga pagkain-- pero ako?
Mataba? Nakakainis! Tumaba na ba talaga ako?
Aiisst! Sinisira niya ang araw 'ko parang sarap niya tuloy tadtarin at gawing
giniling tapos ihahalo 'ko sa spaghetti iyong karne niya na kulay blue iyong sauce.
Oh shit! Parang ang sarap kumain ng spaghetti na may kulay blue na sauce pero di
pwedeng si Troy ang sahog-- di 'ko kaya pag walang bwisit na Orange Troy sa tabi
'ko, tiyaka hindi 'ko keri kumain ng karne ng tao--kadiri! Nakakasuka iyong na
iisip 'ko. Bwisit!
Narinig 'ko iyong malakas pero malambing na pag tawa ni Troy. Ah bwisit! Kailan pa
naging malambing iyong maoang inis niyang tawa? Kailan pa naging masarap sa
pandinig iyong pang iinis niya?
"Raine, ang laki na ng braso mo kain ka kasi kain eh."
Sabi nito habang hinihimas iyong braso 'ko na mabilis 'kong kinatampal sa kamay
niya at siyang pag tawa niya ulit. Oh! Don't laugh like that-- baka i-record 'ko na
iyong tawa niya at patugtugin mag hapon.
"Tignan mo 'yang balakang mo, ang laki laki na rin. Hindi ka na kasi nag e-
exercise."
Hinimas nito iyong bewang 'ko pababa sa balangka 'ko at bahagya pa akong
napasinghap. Nararamdaman 'ko kasi iyong init ng palad niya sa bawat haplos nito.
Wala akong kahit na anong damit, tinagggal iyon ni Troy kagabi at isa pa, kaya
lumaki iyong balangka 'ko ay dahil sa kaniya. Di niya ba alam nakakalaki ng
balangkang iyong palagi niya 'kong pinapa-ibabaw sa kaniya.
Inis 'ko na lang inalis ang kamay nito sa balakang 'ko at nag mumuryot na tinakpan
ng unan ang mukha 'ko.
"Huwag mo nga akong kausapin! Naiinis ako sa'yo!"
Ang aga aga panay panlalait iyong naririnig 'ko sa kaniya. Hindi ba pwedeng sabihin
niya man lang napaka-sexy 'ko o kaya mag luto na lang siya ng spaghetti na blue ang
sauce tapos may chocolate na icing sa ibabaw? Parang ang cute nun pag inayos iyong
plating tapos may damo pa sa gilid--kung damo nga iyong nilalagay nila basta ang
cute nun. Hihi!
"Aw, tampo na siya."
Para akong na kuryente ng humiga si Troy sa tabi 'ko at nilingkis ang bewang 'ko
bago nito hinalik halikan iyong batok 'ko. Parang awa niyo na, ilayo niyo muna ako
sa tukso, ang aga aga kaya ayokong magkasala ng dahil sa malanding nilalang na 'to.
"Troy lumayo ka nga. Ang init init eh."
"Hot kasi ako kaya kahit saan ka mag punta mag iinit ka."
Natatawa pa nitong sabi at hindi talaga siya umalis sa tabi 'ko. Ok, Raine... Ikaw
na lang kumalma. Hinga ng malalim at matulog ka na lang.
"Inaantok ka pa?"
Tumango ako sa kaniya at naramdaman 'ko na lang iyong pag hagod niya sa ulo 'ko at
nag simula na siyang kumakanta.
Muli 'ko lang narinig kung gaano kaganda iyong boses niya. Napakalamig noon sa
pandinig 'ko pero ang init ng haplos nun sa puso 'ko na kulang na lang ay matunaw
ito. Nakangiti akong napapikit at dinamang mabuti iyong pag kanta niya hanggang sa
makatulog na 'ko.
Hindi kita, anak kaya huwag mo 'kong matawag tawag na nanay!
Lumayas ka rito at huwag ka ng babalik!
Ano sa tingin mo 'yang ginagawa mo? Akala mo ba matutuwa ako dahil may uwi kang
pasalubong? Akala mo ba, matatanggap kita dahil may medalya ka? Gumising ka, Raine.
Hindi kita anak!
Hindi kita anak!
Wala kang kwenta!
Bakit ba hindi ka pa mamatay!
Lumayas ka!
Salot ka!
"Raine?"
"Hindi!"
Hinihingal akong napabangon ng muli 'kong mapanaginipan si ate-nanay. Hanggang
ngayon hinahabol pa rin ako ng mga nakaraan 'ko. Iyong mga panahon na ilang beses
akong ipinagtabuyan ng sarili 'kong ina sa bahay nito.
"Raine?"
Napatingin ako kay Troy na bakas ang pagalala sa akin kaya mabilis akong napayakap
sa kaniya.
Natatakot ako.. Takot na takot ako na ipag tabuyan ulit. Ayoko ng maransan ulit
'yung mga nangyari noon. Na wala akong mapuntahan at masilungan man lang.
"Sssshhh.. Ok lang 'yan. Nandito na 'ko."
Mahigpit itong napayakap sa akin at marahan na hinaplos ang likod 'ko. Kahit paano
ay nababawasan ang takot na nararamdaman 'ko dahil alam 'kong nandito si Troy sa
tabi 'ko.
Na may bahay akong uuwian at may taong nag hihintay sa pag uwi 'ko.
"Wanna talk about it?" Tanong nito ng mahismasan ako mula sa panaginip 'ko at napa
iling na lang sa kaniya.
Ayoko na munang pag usapan kung paaano pinapalayas ng sarili 'kong ina sa bahay
niya at kung paano niya ako itanggi bilang anak niya. Masakit sa loob 'ko iyon
dahil ginawa 'ko naman ang lahat para tanggapin niya 'ko pero kahit anong gawin
'ko-- hindi niya pa rin ako minahal at tinuring na anak.
"Ok.. Kapag handa ka na sabihin mo lang sa'kin, huh?"
Nakangiti akong tumango sa kaniya at inalalayan niya naman akong bunangon. Nag
bihis lang ako at tahimik lang kaming kumain.
Nababalot lang ako ng lungkot pero pilit 'ko iyong binalewala dahil ayoko na ma
apektuhan ng masama 'kong nakaraan iyong mga meron ako ngayon.
Nakangiti 'kong sinipa iyong paa ni Troy sa ilalim ng lamesa. Mukhang wala siyang
balak kumibo hanggang hindi 'ko siya kinikibo. Ayoko naman na masira iyong araw
namin dahil lang sa panaginip 'ko at ayoko rin na kaawaan niya 'ko dahil lang sa
hindi ako tanggap ng sarili 'kong ina.
Like hello! Hindi lang naman ako ang may malaking problema sa buhay at napakatagal
na iyon. Napatawad 'ko na rin naman si ate-nanay.
"Samahan mo 'ko?"
Nagtataka itong napatingin sa akin pero nakita 'ko rin ng ngumiti siya ng makita
niya akong nakangiti. Iyan ang gusto 'ko.. iyong makita ang mga ngiti niya... Hindi
porket malungkot ako, dapat malungkot na rin siya. I want him to be the happiest
man in this world.
"Saan tayo pupunta?"
Tanong nito na may ngiti sa labi.
"Graduation ni Godwill bukas, wala pa akong regalo sa kaniya."
Napairap namang uminom ng tubig si Troy.
"Bilhan mo na lang ng pampers o kaya yoyo."
Natatawa 'kong sinipa ulit 'yung paa niya.
"Napaka mo! Anong tingin mo kay Godwill? Grade school o baby?"
"Ako lang ang baby!"
Reklamo niya na lalo 'kong kinatawa.
"Ah edi ikaw ang bibilhan 'ko ng pampers mamaya?"
Pang iinis 'ko sa kaniya na kinasibangot niya pero nakangiti pa rin siya. Abnormal
talaga! Siya lang iyong nakasibangot pero nakangiti pa rin.
"Pwede rin tapos ikaw mag susuot sa'kin." Kumindat pa siya sa'kin at sabay pa
kaming tumawa.
Bakit kailangan 'ko ikulong iyong sarili 'ko sa masamang nakaraan kung masaya naman
ako ngayon. Kung hindi ako itinaboy ng mga taong mahahalaga sa akin noon siguradong
hindi 'ko makikilala si Troy at iyon ang pinagpapasalamat 'ko.
I was been in the dark before but I found a little amount of light, I walk towards
it and as I opened the door, I saw his smile, waiting for me and welcome me with
his open arms.
Sapat ng rason iyon para hindi na ako bumalik sa multo ng kahapon.
"Tingin mo? Magustuhan niya kaya 'to?"
Ipinakita 'ko kay Troy 'yung dalawang polo. Nahihirapan kasi akong umisip ng
ireregalo 'ko kay Godwill kaya siguro damit na lang. Wala naman kasi akong ka alam
alam sa mga style ng mga lalaki.
"Huwag 'yan. Masyadong makulay. Masakit sa mata."
Sabi ni Troy kaya ibinalik 'ko iyong polo tapos inabot niya sa akin iyong isang
pang infant na damit.
"Ito na lang ibigay mo sa kaniya."
Natatawang sabi nito na kinatawa 'ko at kinahampas sa braso niya.
"Loko! Hindi kasya sa kaniya 'yan."
Kinuha 'ko iyong pang seven years old na t-shirt na may naka-drawing na cars.
"Ito kaya?"
Biro 'ko rin kay Troy at sabay pa kaming tumawa. Nag uutuan lang kami mula kanina
kakahanap ng regalo. Sa totoo kasi wala ako maisip na bilhin.
"Oh look who's here!"
Sabay pa kaming natigilan ni Troy sa pag tawa ng marinig iyong pamilyar na boses ng
babae.
Ayokong sumibangot pero hindi 'ko napigilan iyong pait sa mukha 'ko ng makita si
Aki. Bakit ba lagi na lang siya na sa mall? Iyong totoo? Wala ba siyang bahay? o
wala silang CR kaya dito lagi siya tumatambay?
Kainis lang ah! Kaasiwa kaya mukha niya. Para siyang taeng nilamutak.
"Long time no see, Troy. Masyado ka yatang busy at hindi mo man lang ako na alalang
kamustahin."
Nakangiti nitong sabi pero kung bumabaha na ngayon baka na una ng lumutang si Aki
palabas ng mall.
"Yeah, busy ako." Sabi ni Troy sabay hila nito sa bewang 'ko na sinundan ng tingin
ni Aki.
Parang gusto 'ko tuloy mag pa-party dahil hindi nahiya si Troy na hilahin ako
palapit sa kaniya kahit kaharap itong si Aki.
Tila ba may sumasabog pang confetti sa ulo 'ko at sinasabing CONGRATULATIONS!
Oh diba? Bongga!
"I see. Pag nag sawa ka na sa kaniya alam mo naman kung paano ka babalik. I'm just
one call away."
Nakangiting sabi ni Aki na nag papainit ng ulo 'ko. Hinayupak na 'to! Wala ba
siyang delikadesang babae at kailangan niya iyon sabihin ng harap harapan kay Troy
at talagang sa harap 'ko pa?
"Bakit ako babalik sa pinag sawaan 'ko na."
Kibit balikat na sagot ni Troy at mas humigpit iyong pagkakahawak nito sa bewang
'ko. Literal din na napa awang iyong bibig 'ko sa klase ng salitang ginamit ni
Troy.
I mean, walang preno at filter iyong ginamit niya. Kung ako siguro si Aki baka na
sampal 'ko na si Troy sa paraan ng pananalita nito. Hindi naman ako naiinis dahil
sa sinabi ni Troy pero bilang babae, nakakabastos iyon sa akin kung sa akin iyon
sinabi pero mukhang wala namang kahihiyan sa katawan si Aki dahil natatawa pa itong
humakbang sa amin.
"Oh, huwag kang masyadong harsh, Troy. Mukhang hindi sanay si Raine sa pananalita
mo. Tama ba 'ko?"
Nakangisi ako nitong binalingan at hindi 'ko malaman ang gagawin o sasabihin 'ko.
"Hindi niya kailangan masanay dahil iba siya sa'yo. Kaya kung wala ka ng matinong
sasabihin, mauuna na kami. Sa iba mo na lang ipakamot 'yang kakatihan mo o kaya
gamitin mo iyong ibinigay 'ko sa'yo."
Kibit balikat na sagot ni Troy at hinila na ako nito palabas ng store. Gulat na
gulat ajo sa klase ng mga sakitang binitawan ni Troy kay Aki pero mukhang ako lang
iyong na gulat dahil dinig 'ko pa ang pag tawa ni Aki.
Alam 'ko naman na balahura mag salita si Troy pero parang bilang babae, naramdaman
'ko iyong ka walan niya ng respeto sa pananalita niya.
"Paano mo 'yun na sasabi sa kaniya?"
Sa wakas ay bumuka na rin ang bibig 'ko at nasabi 'ko na rin iyong gusto 'kong
sabihin.
"Dahil deserve niya 'yun."
"Pero nakakababa iyon ng tingin bilang isang babae."
Reklamo 'ko sa kaniya. Hindi 'ko naman kinakampihan si Aki at hindi rin ako galit
kay Troy. Hindi 'ko lang kasi gusto na may nababastos siyang ibang babae kahit si
Aki pa iyon o kahit na sino.
"Respect is earned and not all woman deserved a respect from a man."
Kibit balikat nitong sagot habang patuloy sa oag lakad. Huminto ako kaya huminto
rin siya.
Umiling ako kay Troy at humalukipkip sa harapan niya.
"Whoever they are, they still owe a respect from everyone. You should respect every
woman no matter what they are. Everyone deserved it."
Napabuntong hininga ito at napahimas sa batok niya.
"Look, Raine. She was the one who push me to treat her like that. Ginawa 'ko lang
iyong gusto niyang mangyari."
Muli lang akong umiling kay Troy.
"Paano kung ako iyong nag sabi sa'yo ng ganun? Sasabihin mo rin ba sa'kin 'yung mga
sinabi mo sa kaniya kanina?"
Tanong 'ko sa kaniya na agad niyang kina iling at kinahawak sa magkabila 'kong
balikat.
"Of course not! Hindi 'ko 'yun kayang sabihin sa'yo. Iba ka sa kaniya o sa kahit na
sinong babae."
Naniniwala ako kay Troy na hindi niya iyon magagawa sa akin pero gusto 'ko lang
naman malaman niya na hindi pa rin tama iyong pag trato niya kay Aki. Kahit inis
ako kay Aki, babae pa rin ako at alam 'ko iyong pakiramdam na hindi inirerespeto ng
ibang tao. Tinatawana nga lang ako ng hindi 'ko alam ang dahilan na iinis na ako,
iyon oa kayang bastusin ako.
"Paano kung ibang tao naman mag sabi sa'kin nun? Paa--"
"Oh fuck! Babasagin 'ko mukha ng babastos sa'yo. Maniwala ka, hindi ako nanakit ng
tao pero 'wag ka lang nila makanti kanti at baka makalimutan 'kong lahat ng batas
na pinag aralan 'ko."
Seryosong sabi niya na kinagiti 'ko at kinahawak 'ko sa kamay niya.
"Exactly! Kung may ibang makakarinig sa'yo baka basag nila 'yang gwapo mong mukha."
"Gwapo ako?" Nakingisi nitong tanong na kinatawa 'ko.
"Promise mo muna sa'kin na hindi ka na mag sasalita ng ganun sa mga babae. Kahit na
sinong babae."
"Oh geez! I'm not into promises. Alam mo 'yan."
Pakiwaring hindi 'ko narinig ang sinabi niya at napatingin sa itaas. Gusto 'ko na
hindi niya na ulit gagawin iyong pambabastos ng babae kahit kabastos bastos pa iyon
sa paningin ng lahat.
Bukod sa babae ako, ayoko rin na balang araw ay karmahin siya o kaya naman ay
mapahamak siya dahil sa ginagawa niya.
Huminga ng malalim si Troy at itinaas iyong kaliwa niyang kamay. Siyempre kaliwa
dapat dahil kaliwete siya at alam niya na iyon.
"Ok, I can't promise but yeah, I'll try my best to respect every woman--"
"Everyone." pag tatama 'ko sa sinasabi niya at natatawa na lang siyang tumango.
"To respect everyone even they don't deserved it. I swear kaya please huwag ka ng
mag tampo."
Nakangiti akong napakapit sa braso niya at wala akong pake sa iba kung pag tinginan
nila kami.
"Bookstore na lang tayo. May na isip na 'kong ibibigay kay Godwill."
Nakangiti 'ko itong tiningala at nakangiti niya ring ginulo iyong buhok 'ko.
"Kahit saan. Lakas mo kaya sa'kin pero sabihin mo muna ulit na gwapo ako."
Napangiti na lang ako sa sinabi niya.
"Ang gwapo...."
"Walang mo?" Natatawa nitong sabi habang nag lalakad kami papunta sa bookstore.
"Ang gwapo mo, Daddy O."
Nakangiti 'kong sabi sa kaniya at sa unang beses na kita 'ko iyong kinang sa mata
nuya ng tawagin 'ko siyang Daddy O.
"Hindi na masama ang Daddy O."
I am glad he already accepted that name I gave at him. Buong mag hapon naman kami
ulit naging busy sa firm at hindi na namin na malayan iyong oras dahil gabi na rin
ng maka uwi kami sa bahay.
Sumalampak lang ako sa may lapag sa sala habang nag babalot ng regalo para kay
Godwill, si Troy naman ay kakatapos lang mag luto at ibinagsak iyong katawan niya
sa sofa habang hawak iyong mga papel na inuwi namin galing sa firm.
"Sasama ka bukas?"
Tanong 'ko sa kaniya.
"Yeah, para alam 'ko kung saan kayo pupunta."
"Pero may hearing ka bukas diba?"
Nabanggit kasi sa akin ni Cheska na may hearing si Troy bukas sa MTC kaya hindi 'ko
alam kung makakasama siya sa'kin bukas.
"Civil case lang 'yun kaya hindi big deal kung ipa-resched 'ko na lang o kaya si
Carlo na lang papupuntahin 'ko."
Sabi nito na kinatango 'ko na lang. Patuloy lang ako nag balot tapos na pansin 'ko
iyong isang maliit na box pag bukas 'ko may laman iyong ballpen. Teka limited
edition ng ballpen ito. Alam 'ko iyon kasi pinag aralan namin nung college iyong
uri ng mga ballpen.
"Sa'yo 'to?"
Nag angat ng tingin si Troy at tumango.
"Pwede pasuyo na rin ako? Hindi kasi ako marunong mag balot."
Casual na sabi nito na kinagulat 'ko. Huwag niyang sabihin na ibibigay niya 'to kay
Godwill?
"Para kay Godwill?"
Tanong 'ko ulit kay Troy na kinatango niya at hindi 'ko pa rin mapaniwalaan. I
mean, hindi 'ko ini-expect na mag reregalo siya kay Godwill at kung mag regalo man
siya, hindi 'ko inaasahan na limited edition ang bibilhin niya, mahal kaya ang mga
limited edition na gamit.
"Yeah, mahalaga sa aming mga abogado ang ballpen kaya kung may balak siyang pumasok
sa law school, mabuti ng may magagamit siya."
Sabi nito habang nakatuon ang atensyon nito sa mga papel. Napangiti tuloy akong
napalapit sa kaniya at mabilis na hinalikan iyong malambot niyang labi.
Mukhang na gulat pa siya pero napangiti rin sa huli.
"Para saan 'yun?"
"Wala naman. Natutuwa lang ako."
Hindi na alis iyong ngiti sa labi ni Troy at marahan pa nitong ginulo ang buhok
'ko.
"Teka sabihin mo sa'kin kung anong kinatuwa mo para araw araw 'ko ng gagawin."
Natatawa naman akong bumalik sa lapag at pinag patuloy iyong pag babalot. Hindi 'ko
sinagot iyong tanong ni Troy dahil kahit ako hindi 'ko alam kung ano ba talaga
iyong kinatuwa 'ko sa kaniya.
I know how jerk and stupid he was but what makes him different is him-- that he
wasn't aware about how admirable he was in his simple words and gestures.
He wasn't perfect but he is better than I expected.

--- --- ---

Chapter 24
--
Chapter 24
"Troy bilisan mo naman."
Napakamot na ako sa batok 'ko habang pinag mamasdan iyong kabagalan ni Troy sa pag
gayak. Supposedly, dapat ako itong matagal na gumagayak diba? Dahil ako iyong babae
pero mas makupad pa sa pagong si Troy at nakailang suklay na siya sa buhok niya
tapos ginulo na naman.
Wala namang bago roon kaso talagang ang tagal niya. Baka mahuli kami sa graduation
ni Godwill.
"Ito na nga oh." Sabi nito sabay dampot doon sa mga regalo namin. Bumaba na rin
kami at mabilis din kaming nakasakay ng sasakyan medyo mabagal lang ang usad.
"Aiiist! Lagi na lang traffic." Inis na sabi nito kasabay noon ay ang oag tunog ng
cellphone niya. Napatingin pa ako sa kung sino ang tumatawag at nakita 'ko iyong
pangalan ni attorney Carlo.
"Hindi mo sasagutin?"
"Hindi. May lakad tayo kaya wala akong balak pumunta sa kahit na saan."
Sabi nito na may inis dahil sa bagal ng usad ng mga sasakyan. Napangiti na lang ako
habang sinusuklay niya iyong buhok niya gamit ang mga kamay niya.
"Next week pala birthday ng kambal na Fuentabella. Sabi ni Rye hindi ako invited
pero invited ka."
"So hindi ka pupunta?"
"Siyempre pupunta sayang kaya 'yung handa."
Nag tawanan kaming dalawa sa loob ng sasakyan hanggang sa makarating kami sa
Trinity. Ang dami ngayong tao at halos wala ring parking dahil sa graduation
ngayon.
Natigilan lang kami sa paglalakad ni Troy ngay tumawag ulit sa kaniya. Alam 'ko
maraming appointment ngayon si Troy pero mas pinili pa rin niyang samahan ako. Na
g-guilty tuloy ako bigla dahil mas inuna niya pa ako kesa mga lakad niya na alam
'ko naman na importante.
"Bwisit!" mahinang bulong nito ng may tumawag ulit sa kaniya kaya hindi na ako
nakatiis.
"Sige na sagutin mo na baka emergency."
Umiling ito at akmang papatayin iyong cellphone niya at bigla siyang napamura sa
nabasa niya. Nawala iyong ngiti sa mata niya at napalitan iyon ng inis.
"Raine," Matamis akong ngumiti sa kaniya at tumango kahit hindi niya sabihin alam
'ko na importante iyong lalakarin niya.
"Ok lang ako. Sige na pumunta ka na."
Sa itsura niya ay mukhang mahalaga iyong lakad niya. Masaya ako kung kasama 'ko
siya ngayon pero hindi naman oras oras ay sa akin niya ilalaan iyong buhay niya.
May mga dapat siyang gawin at unahin at parte na iyon ng buhay niya bago pa ako
dumating.
"Sorry, emergency lang."
Humalik pa ito sa noo 'ko bago hinawakan iyong magkabila 'kong pisngi.
"I-text mo 'ko o kaya tawagan mo 'ko kung saan kayo pupunta after dito. Subukan
'kong humabol."
Bilin ni Troy na kinatango 'ko naman.
"Text mo 'ko. Ok?" Ulit nito na kinatawa 'ko.
"Opo, itetext kita."
"Good, if ever na hindi ako makasunod, itext mo pa rin ako para alam 'ko kung saan
kita susunduin."
Nakangiti ulit akong tumango sa kaniya pero sinibangutan niya ako. Ayaw niya g
tango lang ang sagot pag may ibinibilin soya aya natatawa akong pinisil iyong
pisngi niya.
"Opo, itetext kita, huwag ka ng mag alala, unahin mo na 'yang lakad mo."
Hindi 'ko siy gustong kulitin sa kung saan siya pupunta kasi alam 'ko naman na
tungkol iyon sa trabaho niya at isa pa may tiwala ako sa kaniya sa kabila ng naging
awy namin nung nakaraan.
Alam 'ko na rin kasi kung paano niya itrato si Aki kaya hindi ako kinakabahan na
makikipag kita siya rito o kahit na sino pa.
"Ok, I miss you." Napangiti na lang ako ng hinalikan niya 'ko sa labi sa harap ng
maraming tao at pa-atras na nag lakad habang patuloy niyang inuulit na itext 'ko
siya.
Naiiling na lang akong natatawa sa inakto ni Troy na obvious namang ayaw niyang
umalis pero kailangan. Pumunta na lang ako sa loob at napakadaming tao rito.
Nagpalinga linga ako para humanap ng pwesto ng lumapit sa akin iyong isang babae.
"Sino pong graduate niyo?"
Tanong nung babae na sa tingin 'ko ay organiser ng event.
"Ah, ano si Godwill." Nakalimutan 'ko iyong apelido ni Godwill sana lang talaga ay
kilala niya iyon.
"Dito po." Itinuro sa akin ng babae iyong bakanteng upuan at nag pasalamat sa
kaniya bagonito bumalik sa entrance para salubungin pa iyong ibang bisita.
"Raine!"
Napangiti naman akong lumingon sa tumawag sa akin at nakita 'ko si Godwill na na
mukhang binatang binata sa suot nito at ayos. Kumaway pa siya sa akin at ganun din
ako.
Gusto 'ko sana siyang lapitan para i-congrats siya kaso ayoko naman sirain iyong
moment niya kasama ang mga ka-klase niya.
Di rin naman nag tagal ay nag simula na iyong event at panay ang lingon ni Godwill
sa direksyon 'ko na tila ba may hinahanap siya. Napalingon din tuloy ako sa paligid
at kahit hindi 'ko alam kung sino ang hinahanap niya ay nararamdaman 'ko na
inaasahan niya na nandito ang mga magulang niya.
Ibig bang sabihin wala pa ang parents niya? Nalulungkot tuloy ako para sa kaniya.
Alam 'ko iyong pakiramdam na walang kahit na sino ang dumating sa graduation mo.
Iyong tipo ba na lahat sila may magulang na kasama tapos ikaw, mag isang nakatayo
at naghihintay sa wala.
Napagdaanan 'ko iyon simula noong highschool hanggang college ako ay wala man lang
taong uma-attend sa graduation 'ko kaya nga lagi akong umuuwi noon ng maaga para
hindi na mainggit sa mga ka-klase 'ko.
Aiiist! Hindi 'ko na tuloy mapigilan mainis sa parents ni Godwill. Kung ako ang
magulang niya baka ngayon pa lang ay may hawak na akong tarpaulin at sobrang proud
ako sa kaniya. Nakakainis! Bakit hindi nila ma-appreciate iyong effort ng bata?
"Godwill Del Valle." Malakas akong napapalakpak ng tawagin si Godwill at nakangiti
itong lumingo sa direksyon 'ko at ewan 'ko ba biglang kuminang iyong mata niya.
Naramdaman 'ko naman na ay umupo sa tabi 'ko at siya rin ay todo palakpak pero
hindi 'ko na iyon nilingon. Mas nakatuon ang atensyon 'ko sa pagpalakpak para kay
Godwill, ang dami niyang hinakot na awards at siya rin ang mag bibigay g speech.
Feelig proud parent ako ng makita 'ko siya sa entablado at kusang tumulo iyong luha
'ko. Masyado na akong nagigig emosyonal nitong mga nakaraan sa di 'ko malamang
dahilan pero nakaka-proud naa kasi so Godwill.
"Wala ka yatang dalang panyo ngayon."
Nagulat ako ng may mag abot sa akin ng itim na panyo at pag angat 'ko ng tingin ay
muli 'kong nakita iyong lalaki na nakabunggo 'ko sa coffee shop.
Nakangiti ito sa akin at kahit medyo malabo ang paningin 'ko dahil sa luha ay tanaw
'ko pa rin iyong singkitan nitong mga mata.
"Thank you." Hindi na ako nag dalawang isip na tanggapin iyong panyo na sa tingin
'ko ay panyo 'ko iyon dahil kulay itim.
Nakalimutan 'ko nga pa lang mag dala ng panyo kakamadali. Napasinga ako rito na may
tunog at natawa iyong lalaking katabi 'ko.
"Sorry," nahihiya 'kong sabi rito na kinangiti niya. Hindi 'ko lang kasi mapigilan
ang mapaiyak sa speech ni Godwill. Kung nandito lang parents niya sigurado ako na
maiiyak din sila.
Lahat ng effort niya ay para iyon sa mga magulang niya kahit alam niya na busy ang
mga iyon at wala ng oras para purihin siya. He never ask anything in returned and
all he want is just a simple congrats from them.
"It's fine. Nakaka-touch naman talaga ang message niya."
Nakangiting sabi nung lalaki na kinatango 'ko at hindi 'ko na napigilan ang
ibulalas iyong na sa isip 'ko. Ito talaga iyong ayaw 'ko sa sarili 'ko eh, iyong
tipo na hindi ako nakakapag pigil mag salita pag na iinis ako.
"Nakaka-inspired siya pero nakakainis lang isipin na wala ang parents niya ngayon
dito. Kung ako lang magulang niya baka nag tatalon pa ako sa tuwa dahil ang galing
galing nung anak 'ko."
Halatang na gulat iyong lalaki sa sinabi 'ko pero agad din siyang tumawa na para
bang tuwang tuwa sa sinabi 'ko.
"How did you know na wala ang parents niya?"
Namamanghang tanong nung lalaki na kinakagat 'ko sa ibabang labi 'ko.
"Kasi kanina pa siya lingon ng lingon dito tapos ang lungkot ng mata niya. Alam mo
'yung parang may hinihintay siyang dumating pero tuwing lilingon siya para siyang
na disappoint dahil wala siyang nakitang iba."
Kibit balikat 'kong pag papaliwanag sa lalaki at napapalakpak akong muli ng tawagin
iyong pangalan ni Godwill. Narinig 'ko naman iyong pag tawa nung lalaki.
"Oh I see. Do you know him?"
Tanong ulit nito na kinatango 'ko pero medyo kina iling 'ko kaya napakunot iyong
noo niya.
"I mean, yeah I know him pero hindi pa kami ganoon katagal magkakilala yet he was a
good friend of mine."
Nakangiti 'kong sabi sa kaniya na kinatamis din ng ngiti niya.
"He was lucky to have you."
Sabi niya pero umiling ako sa kaniya.
"I was lucky to have him. He was a good friend, funny and cool. Ang bait niyang
bata."
"So what do you think about his parents?" Tanong nito ulit sa akin. Ang dami niyang
tanong tungkol kay Godwill. Siguro curious din siya kung bakit ganoon iyong message
nito kanina sa lahat.
"Well, I don't know them pero sabi niya sa akin mabait iyong parents niya though
kahit gaano kabait ang magulang mo, kailangan pa rin niya ng atensyon ng mga ito.
I'm not against on how his parents treat him. Hindi 'ko sila sinisiraan sa'yo ah
dahil hindi 'ko rin naman sila kilala pero alam mo 'yun, bata pa rin kasi si
Godwill. Pasensya ka na kung masyado akong madaldal."
Nasosobrahan na ako sa katapangan ng hiya at masyado na ako nagiging madaldal kahit
hindi 'ko naman kilala iyong kausap 'ko. Sabagay hindi niya naman ako kilala kaya
ok lang siguro mag labas ng sama ng loob. Wala kasi si Troy pero kung nandito siya
sigurado na sasang ayunan niya ako at baka mas malala pa iyong mga sinasabi niya
kesa mga sinabi 'ko.
"You're right. Mukhang walang kwenta iyong parents niya." natatawang sabi ng lalaki
na kinatango tango 'ko na lang. Di naman na nag tagal ay natapos na iyong program
at nag mamadaling lumapit si Godwill sa direksyon namin.
"You're here!" Nakangiting sabi nito sa akin na kinatango 'ko pero na gulat ako ng
bigla ako nitong ipaharap sa lalaking kausap 'ko lang kanina.
Teka.. Huwag niyang sabihin na...
"Dad, she's the one I've been talking to you. Raine, he is my father."
Oh geez! Siya? Daddy ni Godwill? Seryoso ba siya? Parang gusto 'ko na yatang
lumubog sa kinatatayuan 'ko. Pagkatapos 'kong magsalita ng kung ano ano tungkol sa
parents ni Godwill sa kaniya ngayon sasabihin ni Godwill ito ang Daddy niya.
Ah bwisit! Hiyang hiya na ako para sa sarili 'ko. Hindi talaga nakakatulong minsan
ang pagiging madaldal.
"It's nice to meet you, Raine."
Oh geez! Please, sabihin niyong hindi niya pa ako kinakatay sa isip niya.
Napatitig ako sa kamay niya at alanganing napangiti sa kaniya.
"Ahehe. Sorry." Iyon lang ang na sabi 'ko na kinatawa niya at kinakunot ng noo ni
Godwill.
"Sorry for what?"
Tanong ni Godwill.
"No it's fine. Ang totoo na tutuwa ako sa mga sinabi mo."
"Talaga?" tumango siya sa akin at nag papalit palit naman iyong tingin sa amin ni
Godwill.
"Ok, can someone tell me what's going on?"
"Ano kasi.."
"She describe us as your parents." Dagdag nito na kinatango tango ni Godwill at
mukhang na gets niya naman iyon.
"So as formality, let me introduce myself with you. Lee Del Valle just call me
Lee."
Matamis itong napangiti sa akin at kahit nahihiya pa ako hindi 'ko mapigilan ang
humanga sa ganda ng ngiti ni Lee.
Kaya naman pala gwapo itong si Godwill ay gwapo itong Daddy niya, hindi nga lang
sila magkamukha pero malay niyo sa mama niya siya nag mana.
"Raine." Tipid 'kong pagpapakilala kay Lee.
Nag aya naman si Godwill na kumain. Parang gusto 'ko na lang umuwi dahil nahihiya
talaga ako sa mga sinabi 'ko kay Lee.
"Sasama ka sa amin diba?" Tanong ni Lee at bago pa ako makahindi ay inunahan na ako
ni Godwill sumagot.
"Yeah, she's joining us." Nakangiting sabi nito.
Ok, ayokong sirain iyong araw niya tiyaka kasama naman talaga sa plano na sasama
ako sa pag ce-celebrate niya. Iyong pagiging madaldal 'ko lang talaga ang pahamak.
Naging tahimik na lang ako sa buong biyahe. Dito ako umupo sa may backseat at
silang mag ama iyong ma sa unahan. Nag text na lang ako kay Troy na papunta kami
ngayon ng mall para kumain at agad naman siyang nag reply na baka hindi siya
makasunod.
Haaays! Sana nandito ngayon si Troy ara naman gumaan iyong pakiramdam 'ko at hindi
ako ma-awkwardan sa mga sinabi 'ko kay Lee.
Nami-miss 'ko na rin agad si Troy.
"So she's not coming?"
Napahinto ako sa malalim na pag iisip ng marinig iyong malungkot na boses ni
Godwill.
"Baka mamaya umuwi siya sa bahay." Sagot naman ni Lee sa anak niya na kinatango
tango lang nito.
"At least she's here." Nakangiti akong nilingon ni Godwill kaya napangiti na lang
din ako. Kutob 'ko na iyong mama niya ang pinag uusapan nila pero iniwasan 'ko na
maki usisa dahil ayoko ng dagdagan iyong kahihiyan 'ko.
Pumunta lang naman kami sa isang mamahaling restaurant at sinagot lahat ni Lee
iyong bills. Medyo nahihiya pa rin ako sa kaniya pero mukhang hindi niya naman
minasama iyong mga na sabi 'ko.
Nagagawa 'ko na rin naman makipag kwnetuhan kay Godwill at sa Daddy niya ng hindi
na iilang. Mukha namang mabait si Lee at kita 'ko iyong closeness nilang mag tatay.
Ang sarap nga nilang pag masdan eh, sila iyong masasabi mong magandang larawan ng
father and son.
Bigla 'ko tuloy na alala si Troy kung anong itsura niya kung sakaling maging tatay
na siya. Ganiyan din kaya siya ka-sweet sa magiging anak namin? Namin? Geez! I can
really figure my future with him. Hindi 'ko maitatanggi na lahat ng plano 'ko sa
future ay kasama na si Troy. Ewan 'ko ba pero paramg ang sarap sa pakiramdam kung
si Troy iyong makakasama 'ko.
"Bakit dalawa?"
Tanong ni Godwill ng iabot 'ko iyong regalo namin ni Troy.
"Ah, kay Troy galing iyong isa." Nakangiti 'kong sabi kay Godwill at nakita 'ko
siyang ngumiti.
"Pakisabi thank you. Hindi 'ko inaasahan na bibigyan niya 'ko ng regalo."
Tumango ako sa kaniya at binuksan niya iyong mga regalo namin. Natuwa ako ng makita
iyong kinang sa mata ni Godwill ng makita niya iyong mga regalo namin pero mukhang
mas natiwa siya sa regalo ni Troy.
"Oh geez! That's a limited edition. Did he--Did he?"
Hindi makapaniwalang sabi nito na kinatawa 'ko habang pa ulit ulit na tumango.
"Tell him, I like it. I really love it."
Halata iyong tuwa sa mukha ni Godwill at kung nandito lang si Troy sigurado na
matutuwa din siya na makita na na-appreciate iyong regalo niya kahit pa puro
panlalait iyong lalabas sa bibig niya.
"Mag seselos na yata ako dahil mukhang mas nagustuhan mo ang regalo ng kaibigan mo
kesa sa akin."
Pakiwaring nag tatampong sabi ni Lee na kinailing ni Godwill at kinatawa 'ko naman.
Ma-jamming din pala itong Daddy ni Godwill.
"No, I mean. Yes, I love it and appreciate everything but I am more thankful for
your presence."
Napangiti ako sa sinabi ni Godwill. Obviously, close sila ng daddy niya dahil na
gagawa niya iyong sabihin kay Lee. Kung ibang bata siguro iyon, baka nahihiya man
lang silang sabihin na thank you sa mga magulang nila.
The day went smoothly, pagkatapos naming kumain ay nag aya na ring umuwi si
Godwill. Siguro ay napagod din siya sa program kanina at kahit ako dama 'ko iyong
pagod. Nag text ako kay Troy na tapos na kaming kumain at sabi niya susunduin niya
ako pero ma-le-late siya ng mga dalawang minuto.
Ok lang naman sa akin mag hintay. Two minutes won't harm.
"Sure ka bang ayaw mong ihatid ka na namin?"
Tanong ni Lee na agad 'kong kina iling. Susunduin naman ako ni Troy kaya
maghihintay na lang ako.
"Ok lang talaga ako, papunta na rin naman iyong kasama 'ko. Isa pa, nakatulog na si
Godwill." Napalingon pa ako sa sasakyan nila kung saan ay mahimbing na natutulog si
Godwill sa passenger seat. Ang payapa niyang pag masdan and I can't help but to
smile, he really have the same features like--
"It's fine. Sasamahan na lang muna kita hanggang dumating iyong sundo mo."
Nakangiting sabi ni Lee na kinatango 'ko na lang. Nanatili lang akong tahimik,
ayoko ng mag kwento sa kaniya at isa pa medyo giniginaw ako ngayon dahil ang alas
otso na ng gabi pero nakatayo kami sa labas.
"Can I ask you something?"
Pag basag ni Lee sa katahimikan.
"Kung tungkol sa kanina, sorry talaga hindi 'ko talaga intensyon na i-judge kayo."
Mabilis 'kong sagot sa kaniya. Alam 'ko naman na mali ako sa part na naging
judgmental ako sa kanila dahil napatunayan 'ko naman na mabuti talaga ang magulang
ni Godwill.
"No, it's ok with me." Tumawa pa ito na animo'y nalilibang siya sa mga sinabi 'ko.
"Aheheh.. Hindi ka galit or what?"
"Nope. May point ka naman sa mga sinabi mo kanina at aminado naman ako na wala na
kaming oras sa kaniya. Puro negosyo na lang."
Nilingon ako nito na may matamis na ngiti sa labi at nakakahawa din iyong mga ngiti
niya. Dama 'ko iyong kabutihan ng puso niya.
Wow! Raine, kailan ka pa naging expert sa pagkilala sa mga tao?
"What I want to ask you is if you are aware about my son's feeling about you."
"Huh?"
Narinig 'ko naman iyong sinabi niya pero ibig bang sabihin nun sinasabi iyon sa
kaniya ni Godwill?
"Alam mo bang may gusto siya sa'yo?"
Nakangiting tanong nito na kinatango 'ko.
"Sinabi niya na sa akin pero baka bilang ate lang iyon at na misinterpret lang ni
Godwill."
Pagpapaliwanag 'ko kay Lee. Aware naman ako sa mga sinasabi ng anak niya at na isip
'ko na baka nakikita lang ako ni Godwill bilang ate niya. Masyado pa rin siya
kasing bata para sabihin na love na agad iyong nararamdaman niya.
"Dahil ba bata siya?"
Tanong ulit nito na kinatango 'ko.
"Bata pa siya. Maybe hindi niya pa alam talaga iyong sinasabi niyang love."
Kung makapag salita ako rito, akala mo alam 'ko na iyong meaning ng love. Palpak
naman ako pag dating sa usapang pag ibig.
Napalingon ako sa bawat sasakyan na dumadaan. Bakit kaya walang tricycle dito pero
may mga bike naman?
"Tama ka pero single ka ba?"
"Ahehe.. Hindi naman ako sasakyan para maging single."
Diretso 'kong sagot kay Lee na kinatawa niya.
Seryoso ako, hindi naman ako sasakyan para maging single at wala rin akong sidecar
para maging tricycle. Tiyaka bawal na iyong single sa kalsada diba? o pwede na
ulit?
"No.. Haha. Nakakatuwa ka pala talaga."
Sabi niya na kinapasalamat 'ko na lang kahit hindi 'ko maisip kung saang banda ako
nakakatuwa.
"Ang ibig 'kong sabihin kung may boy--"
"Raine!"
Napangiti ako ng marinig iyong boses ni Troy at nang mahagip 'ko agad iyong
sibangot niyang mukha. Ngayon lang kami magkikita tapos sibangot na naman siya.
Mabilis siyang nakalapit sa amin kaya naman agad din niya akong hinila palapit sa
kaniya at ako naman ay napakapit sa mga braso niya.
Geez! Na miss 'ko agad iyong amoy ni Troy. Parang na wala agad iyong pagod 'ko mag
hapon ng alam 'kong nandito na siya. Nasasabik na tuloy akong umuwi at matulog
habang nakakulong ako sa mga bisig niya.
"Long time no see, Range."
"Yeah, long time no see."
Doon lang ako napabalik sa reyalidad ng ma-realise 'ko na magkausap na si Troy at
si Lee. Teka? Magkakilala sila?
"Magkakilala kayo?"
Gulat na tanong 'ko pa at doon 'ko lang napansin na nakatingin si Lee sa
pagkakakapit 'ko sa braso ni Troy.
"Schoolmates and team mates. Diba Range?"
Nakangising sabi ni Lee at tila na wala iyong matamis na ngiti sa labi niya kanina
ng tignan niya sa mata si Troy.
Nag angat ako ng tingin para makita iyong reaksyon ni Troy at para itong sira ulong
bigla bigla na lang tumawa, iyong tawa na lagi niyang ginagawa pero alam 'kong
hindi naman siya talaga natatawa.
"Buti alam mo pang team mates tayo dati."
Naramdaman 'ko iyong pag pulupot ng braso ni Troy sa bewang 'ko at mahigpit niya
iyong hinigit palapit sa kaniya.
Dama 'ko rin iyong pag sunod ng tingin ni Lee sa braso ni Troy at mas lumapad pa
ang ngisi sa labi niya. Parang may mali... hindi 'ko lang mapag tanto pero parang
hindi naman sila close tulad ng sinasabi nilang mag team mates at schoolmates sila.
"Masyado ng gabi. Mauuna na kami." Sabi ni Troy na kinatango ni Lee bago ako nito
binalingan ng tingin.
"I hope to see you around and I'm glad to meet you, Raine."
"Ako rin."
Nakangiti 'kong sabi kay Lee at hinila na ako ni Troy paalis.
Walang kibo kaming sumakay ng kotse niya at sibangot ang mukha nitong nag maneho.
"Ok ka lang?"
Tanong 'ko sa kaniya. Hindi kaya naging maganda iyong lakad niya kanina kaya bad
trip siya?
"Ayoko na makikipag usap o makikipag kita ka kay Lee."
"Pero Troy--"
"No buts and that's an order."
•••
A/N: Sinong nakakakilala kay Lee Del Valle? Hahaha!

--- --- ---

Chapter 25
--
Chapter 25
"You what?"
Tanong ni Troy habang patuloy ako sa paghahain ng pagkain. This time ako naman
iyong nag luto para sa kaniya. Sabi sa akin noon ni Rye paborito ni Troy ng ang
tuyo, daing at sinangag kaya ako na nag luto though ipi-prito lang naman iyon. Di
tulad ng mga niluluto niya sa akin na talagang mag e-effort ka pa mag hiwa at kung
ano ano.
"Sabi 'ko nag text si Sam, naka usap niya na iyong board member at gusto nila na
mag pakita ako. Naalala mo ba 'yung sa folder na tinignan mo?"
Hindi ako sure kung na alala ni Troy iyong araw na nag punta si Sam dito dala iyong
mga papeles na pinapipirmahan sa akin. Gusto ng board member na mag pakita na ako
dahil hindi sila na niniwala na totoo akong nag e-exist at kung hindi pa ako
lilitaw, aalisin nila lahat ng rights 'ko sa kompanya.
Ang daming sinasabi sa akin ni Summer pero wala talaga ako na iintindihan maliban
na lang doon sa sinabi niya na nonexistent talaga ako bilang anak ni Scorpius
hanggang hindi ako sumasang ayon sa last will nito.
"Pupunta ka? Akala 'ko ba wala kang interes sa kompanya?"
Sibangot na tanong ni Troy ng ilapag 'ko iyong kape niya sa lamesa at umupo na ako
sa tapat nito.
"Wala nga kaso sayang naman diba?"
Hindi 'ko lang masabi kay Troy iyong sinabi sa akin ni Summer na hindi habang buhay
ay nakadepende ako kay Troy at hindi habang buhay ay mananatili akong nag ta-
trabaho sa firm.
Sa ngayon, wala pa talaga ako balak umalis at ayoko talagang umalis pero tama si
Summer, paano kung biglang mag bago ang lahat? Saan ako pupunta? Paano ako at ang
kinabukasan 'ko kung wala man lang akong kahit na ano, hindi ako pabata kung hindi
patanda ako kaya tama lang na isipin 'ko rin ang future 'ko at iyong iniwan lang ni
Scorpius ang tanging magagamit 'ko para sa kinabukasan 'ko.
"Tss! So kailan ka magsisimula?"
Nagkamay pa si Troy habang kumakain kaya napangiti ako. Hindi rin naman siya ma-
arte. Tama nga iyong kwento ni Ryan at Cyan sa akin, umasenso man si Troy pero
mababakas mo pa rin sa kaniya iyong nakagawian niya noong hindi pa siya nakaka ahon
sa hirap.
"Mamaya na."
"Ano!? Mamaya? Agad agad?"
"Yeah--"
"Geez! Bakit hindi man lang nila sinasabi sa akin. Nakakainis!"
Mahinang bulong nito pero dinig 'ko naman iyon. Napangiti na lang akong pinag
masdan si Troy sa pagkain niya habang sibangot ang mukha nito.
"Hindi ka ba nasarapan sa luto 'ko at nakasibangot ka?"
Biro 'ko sa kaniya kahit alam 'ko naman na ang kinasibangot ng mukha niya ay iyong
tungkol sa kompanya. Ipinaliwanag 'ko kasi sa kaniya iyong kalagayan 'ko sa iniwang
mana sa akin ni Scorpius at direktang sinabi ni Troy sa akin na ayaw niya ako
maging bahagi noon--na sa firm na lang ako mag trabaho at hindi naman niya ako
papalayasin sa bahay, sinabi niya pa nga na tataasan niya iyong sahod 'ko basta
huwag lang daw ako pumayag sa last will.
"Raine, masyado ka ng maraming tao na makakasalamuha doon. Nakikita 'ko sa mga
kaibigan 'ko kung gaano sila ka-busy. Paano kung hindi ka lang basta gusto makita
ng mga 'yun? Paano kung mag demand sila na ikaw na humawak ng kompanya? Gagabihin
ka na lagi ng uwi o kaya palagi ka na lang naka out of town para sa isang business
trip. Paano kung--"
"Kalma.. Hindi pa ako pumapayag, presensya 'ko lang ang hinahanap nila."
Natatawa 'kong singit sa mga sinasabi ni Troy na kina irap niya. Masyado siyang
advance mag isip, meeting pa lang naman ang pupuntahan 'ko pero naiisip niya na
agad iyong mga business trip na hindi 'ko rin naman alam kung paano.
"Paano nga diba? Paano? Paano? Paano? Paano?" Parang batang nag mamaktol na sabi
nito ng pa ulit ulit na lalong kinalapad ng mga ngiti 'ko.
Feeling 'ko ayaw niya lang talaga ako mawala ng matagal sa paningin niya kaya ayaw
niya akong payagan. Feelingera na talaga ako pag dating kay Troy.
"You can't wear that."
Sabi nito ng isuot 'ko iyong normal 'kong pantalon at itim na t-shirt. Nagtataka
akong lumingon sa kaniya at na iiling lang siyang napahawak sa baba niya.
Mukhang seryoso siyang sinusuri ako habang naka upo ito sa dulo ng kama. Himala nga
at mabilis siyang nakagayak ngayon.
"Formal dapat ang suot mo dahil haharap ka sa maraming tao.." Napakagat pa ito sa
labi niya sabay na napa iling ulit.
"So dapat ba akong mag slacks at blouse?"
Naguguluhang tanong 'ko kay Troy na kinailing niya ulit. Wala akong alam sa mga
fashion, kaya nga pantalon at shirt lang ang damit 'ko.
"Yeah pero-- if you are the boss hindi dapat ganoon ang suot mo."
"Hindi ako boss."
"You're my boss."
Nakangisi nitong sabi na kinangiti 'ko. Tumayo siya at akala 'ko lalapit ito sa
akin pero mali ako, dumiretso ito sa may closet at may kinuha itong isang paper
bag.
Nakita 'ko pa iyong dalawang letrang H doon tapos nakasulat sa ibaba iyong Heavens
Hell Fashion.
Lumapit ito sa akin at inabot iyong paper bag.
"Ayoko talaga ipasuot sa'yo 'yan pero inaasahan 'ko na darating 'yung time na mag
susuot ka talaga ng ganiyan."
Matamis itong napangiti at inabot 'ko naman iyong paper bag na inaabot niya. Kinuha
'ko mula rito iyong isang dress, kulay puti iyon at off shoulder, may lace din iyon
sa kabuuan at sadyang napaka aliwalas noon sa paningin. Simple lang pero ang ganda.
"Bakit ka may dress? Umamin ka nga sa'kin? Bakla ka ba?"
OMG! Ang tagal na naming mag kasama pero hindi 'ko man lang napansin na may lihim
pala si Troy. Kaya ba wala siyang naging girlfriend dahil boylet ang type niya?
Kaya ba walang dilag ang makabihag sa puso niya dahil fafables ang hanap niya?
"Oh fuck! Pagkatapos ng lahat ng ginawa natin? Pagkatapos kitang paligyahin
sasabihin mong bakla ako?"
Gulat na sabi nito na kinakurap 'ko ng ilang beses at pinakita iyong dress.
"Eh bakit may tinatago 'kang dress? Ganito ba mga sinusuot mo pag gabi?"
Tanong 'ko ulit sa kaniya at akala 'ko sisigawan niya ako pero na gulat ako ng
bigla siyang bumulalas sa kakatawa.
"You're fucking insane! Haha!"
"Troy!"
"Ok.. ok.. hahah.. Binili 'ko 'yan para sa'yo kahit ayoko na mag suot ka ng dress
dahil agaw pansin 'yun pero ayoko naman na pag tawanan ka nila roon kaya titiisin
'ko na lang iyong naghihimutok 'kong kalooban kesa dapuan ka ng mga matang mapang
husga."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko para pigilan iyong pag ngiti 'ko. Sino ba naman
ang hindi mapapangiti sa mga sinabi niya. Pakiramdam 'ko isa akong prinsesa sa pag
aalaga ni Troy, kulang na lang ay pagawan niya ako ng kaharian at pwede bang siya
na lang iyong prinsipe? Mas guma-gwapo tuloy sa paningin 'ko si Troy parang may mga
pusong lumilipad sa paigid niya.
"Huwag mo 'kong tignan ng ganiyan."
Tinulak tulak nito iyong noo 'ko kaya mas napangiti ako.
"Isuot mo na 'yan o gusto mong tulungan na kita?"
"Pwede ba?"
Nakangiti itong tumango at tinulungan niya akong isuot iyong dress. Hindi naman
mahirap isuot iyong damit pero natutuwa lang ako na makita si Troy na inaayusan
ako. Siya rin ang nag sarado ng zipper nito sa likod at nakangiti nitong sinalubong
ang mga tingin 'ko sa salamin.
"You look so beautiful."
Hindi 'ko mapigilan ang pamulahan ng pisngi at dama 'ko iyong mabilis na pag tibok
ng puso 'ko. Ito iyong unang beses na marinig 'ko kay Troy na sinabi niyang maganda
ako at siya rin 'yung unang taong nag sabi sa akin na maganda ako.
Wala pang kahit na sino ang nag sabi noon sa akin na maganda ako, kahit noong unang
beses akong nag dress ay wala naman akong narinig kay Maxus na sinabi niyang
nagandahan siya sa akin.
Si Troy lang talaga, siya lang-- at alam 'ko na seryoso siya ng sabihin niya iyon
dahil kita 'ko iyon sa mga mata niya.
"Huwag ka na lang kayang umalis? Di mo ba naririnig iyong tawag ng kama?"
Nakakaloko itong napayapos sa bewang 'ko na kinahampas 'ko sa braso niya.
"Hindi pwede, Troy."
Humaba iyong nguso niya bago ako nito pinaharap sa kaniya at taimtim na tinignan sa
mga mata.
"Tss! Huwag mo lang kalimutan iyong mga bilin 'ko sa'yo."
"Yes sir!" Sumaludo pa ako sa kaniya at nakangiti niyang hinalikan ang noo 'ko.
Di rin naman na kami nag tagal sa bahay dahil ayokong mahuli sa unang meeting 'ko.
Natatawa pa nga ako dahil habang na sa biyahe pa kami ay panay ang pa alala sa akin
ni Troy sa mga dapat 'kong gawin. Panay ang bilin niya sa akin na huwag akong
makikipag usap sa mga hindi 'ko kilala na akala mo ay isa akong batang paslit.
"Raine?"
"Hmm?"
"Ready ka na?" Tanong ni Summer na kinatango 'ko. Sabay naman kaming pumasok sa
loob ng isang malaking silid kung saan ay kumuha ng atensyon ng lahat ng tao sa
loob.
Gusto 'ko na yatang tumakbo pa uwi dahil lahat sila ay sa akin nakatingin at dama
'ko iyong bawat hagod ng mga mata nila sa akin na parang sinusuri nila ultimo dulo
ng buhok 'ko.
Tama si Troy, kung hindi pa ako nakabihis ng maayos ay baka pinagtatawanan na nila
ako sa klase ng mga tingin nila.
Nahagip ng panangin 'ko iyong mama ni Maxus at matamis itong ngumiti sa akin, kahit
papaano ay gumaan iyong pakiramdam 'ko dahil may pamilyar na mukha akong nakita.
"Sorry late ako."
Napalingon ako sa likod 'ko kung saan nanggaling iyong boses pero halos magulat ako
ng makita si Lee at mukhang ganun din siya.
"Raine?"
"L-Lee?"
Oh geez! Huwag niyong sabihin na parte ng board member si Lee? Paano 'ko ngayon
sasabihin kay Troy na nag kita ulit kami ni Lee kung ayaw niya nga na makipag kita
ako rito?
Noong gabi kasi na sinundo niya ako ay mag damag siyang walang kibo at nung
sinubukan 'kong buksan iyong tungkol kay Lee at bigla bigla na lang siyang
nagagalit.
"Magkakilala kayo?"
Tanong ni Summer na agad na kinatango ni Lee.
"Technically." natatawang sabi nito na kinatango ni Summer. Inaya naman ako ni
Summer na pumunta roon sa gitna at siya itong nag simula sa meeting.
Wala akong ibang naiintindihan sa mga sinasabi nila at tanging pumapasok sa isip
'ko ay iyong pwedeng maging reaksyon ni Troy pag nalaman niya na nag kita ulit kami
ni Lee.
Aiiist! Hindi 'ko sinasadyang makita siya kaya wala naman sigurong masama doon
diba? Isa pa wala siyang ginagawang masama sa akin kaya walang dahilan para iwasan
'ko ito?
Napalingon pa ako sa kaniya at nakangiti lang itong nakatingin sa akin. Tipid na
lang akong ngumiti at hindi mapigilang sabihin sa sarili 'ko na patay ako nito kay
Troy.
"Exactly! Wala siyang ka alam alam sa ganitong negosyo kaya ano sa tingin mo ang
maitutulong niya sa pag unlad ng kompanya? Mas mabuti pang ibenta niya na lang ang
stocks niya sa iba."
Halos mapatalon pa ako sa gulat ng mag salita iyong matandang babae na sa tantiya
'ko ay na sa sixty to seventy years old na pero mukhang malakas pa ito dahil
nagagawa niya pang sumigaw.
"Huwag mong gamitin ang kahinaan niya para ibenta niya ang shares niya sa kompanya,
Sonya. Matanda ka na para maging gahaman."
Seryosong sabi ng mama ni Maxus para kontrahin iyong si Sonya.
"What do you want? Ipaubaya sa mangmang na 'yan ang buong kompanya at hayaan itong
bumagsak kasama ng mga pera natin?"
Bulyaw ulit nung Sonya. Kung hindi lang siya matanda baka na suntok 'ko na iyong
bibig niya. Parang wala ako rito kung laitin niya 'ko.
Nakooo! Pigilan niya 'ko, nanununtok ako ng kapwa babae kahit matanda pa.
"Mag ingat ka sa sinasabi mo, Sonya."
May halong pagbabantang sabi ng mama ni Maxus habang si Summer naman ay tahimik
lang at alam 'ko na kaya hindi siya nag sasalita ay dahil nangangati na siyang
pasabugin ang bibig nung Sonya.
"Oh come on! Nag sasabi lang ako ng totoo. Kung hindi open ang isang tulad niya sa
mga ganitong bagay, hindi niya magagawang patakbuhin ng maayos ang kompanya. Sa
tingin niyo paano niya matutunan iyon kung anak lang siya sa labas ni Jude."
"Excuse me, missis Alfaro but you don't have any rights to say those words in front
of the committee. It is too personal for you to intrigued her personal life."
Kalmadong sabi ni Lee pero dama ng buong paligid iyong otoridad sa boses niya. Ok,
nagkakagulo na ba ng lagay na 'yan? o ganito lang talaga sila mag meeting?
"Why are you standing on her side? Nag aalala ako para sa kompanya at kayo obvious
na kinakampihan niyo iyang sabit sa negosyong ito. Sigurado ako na kaya lang naman
'yan nandito ay para sa pera, diba? Ganun din naman iyong ginawa ng nanay mo?"
Naikuyom 'ko iyong kamao 'ko sa inis. Matatanggap 'ko pa na laitin niya ako pero
para idamay si ate-nanay ay wala siyang karapatan. Napahugot ako ng malalim na
hininga bago sinalubong ang tingin nitong si Sonya. Pilit akong ngumiti sa kaniya
at taas noong tumayo sa harap ng marami.
"Gagawin 'ko."
Halos napatingin sila sa akin na tila hindi nila inaasahan iyong sinabi 'ko.
"Huwag mong ibenta ang shares mo."
Mahinang bulong ni Summer sa akin na agad 'kong kina iling. Kapag ibinenta 'ko ang
stocks 'ko parang pinatunayan 'ko lang din na mukha akong pera at alam 'ko na iyon
ang gustong mangyari nitong si Sonya.
"I'll take all the responsibility as the owner of this company. Wala man akong alam
sa kung paano mag patakbo ng negosyo pero may respeto naman ako sa iba. I think it
is much more important than having those fancy dress and jewelries like you are
wearing, missis Alfaro."
Binalingan 'ko ng tingin si missis Alfaro at sinubukan 'kong huwag tumalim ang mga
tingin na 'yun. Sinasagad niya iyong pasensya 'ko sa katawan. Kahit ayokong
tanggapin iyong pagiging bahagi nito, gagawin 'ko iyon para patunayan na sa kaniya
na hindi lang pera ang habol 'ko.
Kaya 'ko naman mabuhay ng wala itong manang iniwan sa akin ni Scorpius, si Summer
lang ang nag pumilit sa akin na tanggapin 'ko ito para sa ikabubuti 'ko pero dahil
inaapakan niya iyong pagkatao 'ko, papatunayan 'ko sa kaniya na kaya ng isang
bastardo at walang alam sa negosyo paunlarin ang buong kompanya.
"How can you do that? Wala ka namang alam."
Nakangising sabi ni missis Alfaro pero bago pa ako makasagot ay inunahan na ako ni
Lee. Hindi 'ko inaasahan ang mga sinabi niya at hindi 'ko alam kung maganda bang
ideya iyon.
"I will guide and teach her everything she need to knew. I will be her eyes and
ears starting this day."

--- --- ---

Chapter 26
--
Chapter 26
Mag hapon at mag damag akong hindi pinapansin ni Troy at kahit kanina ay hindi niya
'ko kinakausap. Sinabi 'ko kay Troy iyong mga nangyari sa meeting, maliban doon sa
part na kasama si Lee, ayaw talaga akong payagan ni Troy na bumalik ulit, gusto
niya na bawiin 'ko iyong sinabi 'ko o kaya ibenta 'ko na lang ang stocks 'ko.
Mas nag away lang kami dahil doon. Hindi niya kasi maintindihan iyong side 'ko at
ipinipilit niya lang iyong gusto niya na huwag na akong bumalik sa kompanya. Wala
kaming kibuan hanggang sa maihatid niya ako rito.
"Raine?"
"Huh?" Nagulat pa ako ng tapikin ni Lee iyong balikat 'ko. Nandito nga pala ako sa
opisina na nilaan para sa akin at talagang seryoso si Lee ng sabihin niya na siya
iyong gagabay sa akin sa negosyo.
Noong una, tinanggihan 'ko siya dahil ayoko na maging dahilan iyon ng pag aaway
namin ni Troy pero wala akong naging choice dahil hindi ako matutulungan ngayon ni
Summer dahil may problema itong kinakaharap sa underworld.
Ayoko rin humingi ng tumulong sa mama ni Maxus dahil nahihiya ako, though she
already told me na pag may kailangan ako ay lumapit lang ako sa kaniya.
Alam 'ko na ang pag tulong sa'kin ni Lee ay hindi magugustuhan ni Troy. Ewan 'ko
ba pero parang takot si Troy kay Lee? Ibang takot, hindi iyong takot na masuntok o
ano basta may kakaiba. Aissst! Hindi 'ko naman maisip kung anong ikakatakot niya
kay Lee, napaka-approachable at ang bait niya.
"Gusto mo muna mag break?" Napatingin pa ito sa relo niya bago ngumiti sa akin at
lumabas iyong maganda niyang mga ipin.
"Tanghali na rin naman. Lunch muna tayo."
Oh geez! Masasabi 'ko yatang napaka-swerte naman ng asawa niya dahil iyong mga
ngiti pa lang ni Lee ay nakakabusog na. Kung malandi lang siguro ako baka nilandi
'ko na siya. Literal na may crush akk sa kaniya dahil napaka-charming ng dating
niya.
Pero teka? Ano daw? Lunch? Napasulyap ako sa may phone 'ko para tignan kung na
alala man lang akong i-text ni Troy pero bigo ako dahil wala man lang kahit na ano
mula sa kaniya.
So wala siyang balak ayain ako mag lunch? Talaga bang inis na inis siya sa akin
dahil sa naging desisyon 'ko? Bigla tuloy ako nalungkot dahil hindi man lang ako
sinoportahan ni Troy sa bagay na ito. Oo, wala rin akong interes pero sana man lang
pinalakas niya iyong loob 'ko na kakayanin 'ko ito.
"Raine?"
Napapitlag na lang ulit ako at tipid na npangiti kay Lee. Nalulutang ako pag si
Troy na ang usapan at nag dadalawang isip ako na sumabay ng lunch kay Lee.
"O-ok."
Shit! Wala naman sigurong masama pagsumama ako kumain sa kaniya. Isa pa, nakaka-
guilty naman na tanggihan siya pagkatapos niya ako tulungan ngayon.
Ah, bwisit! Sana lang talaga ay hindi magalit si Troy. Hindi 'ko alam kung anong
sasabihin o gagawin niya pag nalaman niya na kasama 'ko si Lee sa kabila ng bilin
niya na huwag ako makikipagkita kay Lee.
Bakit ba puro na lang si Troy ang na sa isip 'ko? Siya nga 'di man lang niya 'ko na
alalang i-text at ayain kumain.
"Diet ka?" Natatawang sabi ni Lee habang nakatitig ito sa plato 'ko na kinatawa 'ko
rin.
"Medyo.. kaya nga pang tatlong tao lang inorder 'ko."
Alam 'ko naman na hindi ako mukhang nag d-diet sa dami ng order 'ko pero feeling
'ko talaga kaya 'kong ubusin lahat. Lumaki na yata iyong bituka 'ko dahil sa
masasarap na luto ni Troy kaso 'di niya ito luto kaya konti lang makakain 'ko.
Aiiist! Parang gusto 'kong pumunta ng firm. Gusto 'ko na siyang makita at marinig
iyong boses niya.
"Mamumulubi ang aampon sa'yo."
Natatawang sabi ni Lee na kinatawa 'ko rin. May tendency bang mamulubi si Troy ng
dahil sa katakawan 'ko? Edi tama lang na i-push 'ko itong negosyo para maghahati na
kami sa gastusin at hindi na lang puro sa kaniya iyong gastos.
Sa oras na mapatakbo 'ko ng maayos ang negosyo pwede 'ko ng palakihin iyong law
firm ni Troy tapos kukuha kami ng mas marami pang empleyado at pag nangyari iyon,
hindi niya na kailangan mag puyat para lang sa trabaho at magkakaroon na rin siya
ng mas malaking oras para sa sarili niya, makakabili na rin siya ng extra pang
sasakyan para hindi na kami mag c-commute tuwing naka coding iyong sasakyan, hindi
na siya mahihirapan at mas gagaan iyong araw araw namin.
Kung pinakinggan niya lang ako kagabi sana na sabi 'ko sa kaniya iyong mga plano
'ko para sa amin pero pinairal niya kasi iyong katigasan ng ulo niya kaya hindi
niya man lang na isip na maganda naman iyong intensyon 'ko, na mas magkakaroon kami
ng maraming oras para sa isa't isa at hindi tulad ng sinasabi niya na mawawalan
lang ako ng oras.
Kung kasama 'ko lang sana siyang kumakain, masasabi 'ko sa kaniya lahat ng gusto
'kong sabihin.
Kinuha 'ko iyong baso para uminom at bigla na lang akong na samid ng makita si Troy
na pumasok sa main entrance.
Hayop! Mukhang tama sila, be careful what you wish for... Kakasabi 'ko lang kung
nandito siya tapos nandito na agad siya.
"Ok ka lang, Raine? Mukha kang nakakita ng multo."
Napalunok na lang ako ng wala sa oras ng ma alala na kasama 'ko nga pala si Lee.
Bwisit! Palpak! Nakita 'ko pang nag palinga linga si Troy at bago pa niya kami
makita ay nag mamadali 'kong hinila si Lee patayo. Napayuko pa ako ng bahagya at
naghanap ng matataguan namin. Hinila 'ko siya sa malapad na dingding sa gitna para
hindi kami makikita ni Troy.
"Raine, anong ginagawa mo?"
Nagtatakang tanong ni Lee pero napasilip lang ako sa direksyon ni Troy na kunot
noong palinga linga. Oh geez! Bakit ang gwapo ni Troy kahit nakakunot iyong noo
niya? Parang ang sarap halikhalikan iyong noo niya tapos pipisilin 'ko iyong pisngi
niya.
Nanlaki pa iyong mata 'ko at napatago ulit ng lumingon ito sa direksyon 'ko. Wish
'ko lang 'di niya ako nakita.
"Sino bang tinataguan mo?"
"Huwag..sssshhh.." Sumilip si Lee sa pinagsilipan 'ko kanina pero agad 'ko itong
hinila. Tinakpan 'ko pa iyong bibig niya na kinakunot nito ng noo kaya inalis 'ko
iyon.
"Hehe. sorry."
"Bakit mo tinataguan si Range?"
Bakit 'ko tinataguan si Troy? Bakit nga ba? Dahil ayoko na makita niya kaming
magkasama ni Lee. Dahil ayoko na mag isip siya ng kung ano ano. Dahil lalo iya
'kong hindi papayagan sa kompanya. Dahil ayoko na magalit siya sa akin. Dahil
natatakot ako na baka palayasin niya ulit ako ng bahay at mawala siya.
Mababaw lang pero natatakot talaga ako na makita niya kaming magkasama ni Lee.
Hindi 'ko kasi alam kung anong pwedeng mangyari pag na laman niya na sinuway 'ko
siya, na si Lee pa iyong kasama 'ko sa kompanya.
"A-ano kasi--" Nanlaki ang mata 'ko ng makitang papalapit ito sa direksyon namin
kaya mabilis 'ko hinila si Lee para lumipat sa kabilang side.
"Mukhang ikaw ang hinahanap niya." Mahinang sabi ni Lee na kinatango 'ko. Sa istura
ni Troy mukhang ako talaga iyong hinahanap niya pero paano niya kaya nalaman na
nandito? Nanggaling na kaya siya sa opisina? Ibig bang sabihin nun na laman niya na
magkasama kami ni Lee? Kaya ba nakakunot na iyong noo niya?
Ohhh....Please.. huwag naman sana ngayon.. Di pa nga kami ok tapos madadagdagan na
naman iyong pagtatalunan namin. Wala naman talaga akong balak mag sinungaling kay
Troy pero ayoko muna dagdagan iyong pag aawayin namin.
Napansin 'ko pang napadukot ito sa bulsa niya at mukhang may tatawagan siya.
Napakuha ako sa cellphone 'ko para i-silent iyon at nag flash nga ang pangalan ni
Troy sa screen.
"Daddy O?" Kunot noong tanong ni Lee na kinatipid ng tawa 'ko.
"Si Troy. Hehe."
"Bakit ayaw mong sagutin? Bakit tayo nag tatago?"
Sunod sunod na tanong ni Lee na kinakagat 'ko sa ibabang labi 'ko. Na g-guilty na
talaga ako, wala naman dahilan para iwasan 'ko si Lee dahil ang bait niya sa akin
pero kasi--si Troy, baka magalit siya.
"I see.. Ayaw niya bang makipagkita ka sa akin? Tama ba 'ko?"
Tinignan 'ko pa sa mata si Lee at bakas na may sakit na gumuhit sa mata niya. Oh
ito na nga 'yung sinasabi 'ko eh, ang sama 'ko sa part na iiwasan 'ko siya though
hindi 'ko naman siya iniiwasan pero itinatago 'ko na magkasama kami. Kinokonsenya
na ako. Hindi ako sanay ng ganito.
"Sorry." Iyon na lang na bitawan 'kong salita at matamis pa ring ngumiti sa akin si
Lee at bahagya niya pang tinapik ang balikat 'ko.
"Ayos lang pero wala naman tayong ginagawang masama para mag tago."
Agad akong umiling kay Lee na parang inunahan 'ko na iyong na sa isip niya na
magpakita na kami.
"Hindi muna ngayon.. I mean.. Di pa kami ok.. nag away kasi kami kagabi.. pag
lumabas tayo baka lumala lang iyong sitwasyon."
Ok, sadyabg napakadaldal talag ng bibig 'ko at hindi 'ko na nagawang mag salita.
Bigla pang nag lakad paikot si Troy kaya napadasog pa kami ulit ni Lee para hindi
kami nito makita.
Tumango tango naman si Lee sa akin at akmang may sasabihin pa siya ng ilapat 'ko
iyong daliri 'ko sa labi niya.
"Sssshhh.." mahinang bulong 'ko sa kaniya ng tumayo si Troy sa liluran ng pader
kung saan kami nag tatago.
Gosh! Dati pag ng i-spy ako ay hindi naman ako kinakabahan ng ganito pero 'yung
kabog ng dibdib 'ko ngayon parang gusto ng sumabog sa sobrang nerbiyos, daig 'ko pa
iyong unang beses na tinutukan ako ng baril sa ulo.
Napahawak ako sa tiyan 'ko ng bigla na lamang iyong kumirot sa di malamang dahilan.
Di naman siya ganoon kakirot pero medyo masakit. Siguro ay dahil sa gutom, hindi pa
kami nakakain ng marami ni Lee ng dumating si Troy.
Lumabas na si Troy ng restaurant at doon lang ako nakahinga ng malalim. Napalingon
ako kay Lee at agad na binawi iyong daliri 'ko sa labi niya.
"Pasensya ka na talaga."
Bahagya pa akong napayuko para mag sorry pero pansin 'ko na hindi ito kumikibo.
Napapitik pa ako sa hangin sa tapat niya.
"Lee?"
"Huh? Ah, wala na ba siya?"
Naiiling ako kay Lee at napansin 'ko pa mula sa labas iyong nakatayong si Troy sa
tapat ng sasakyan niya. Gusto 'ko siyang lapitan at yakapin tapos sasabihin 'ko sa
kaniya na samahan niya naman akong kumain, na siya iyong gusto 'kong kasabay habang
nag ku-kwento siya ng kung ano ano o kaya sabay naming lalaitin iyong mga tao sa
paligid namin hanggang sa sabay kaming tatawa ng walang humpay.
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko at akmang hahakbang na ako paalis ng hawakan ni
Lee iyong braso 'ko. Nagtataka 'ko naman itong tinignan pero nginitian niya 'ko.
"Dito ka lang para tanggapin 'ko iyong sorry mo."
Alam 'ko naman na may halong biro iyong sinabi ni Lee pero kabastusan din naman
kung iiwan 'ko siya ng dahil lang sa gusto 'kong sumabay kay Troy. Napalingon akong
muli sa labas at may kirot sa puso 'ko ng tuluyan ng mawala sa paningin 'ko ang
sasakyan ni Troy.
Tipid na lang akong ngumiti kay Lee at tumango.
Pangako, sasabihin 'ko rin sa'yo Troy sana lang talaga ay makahanap ako ng tamang
tiyempo na hindi mo ikagagalit.
Ang hirap pala makipagtalo sa sarili mo, iyong tipo na kahit alam mong wala kang
ginagawang masama kailangan mong mag tago para ingatan iyong tao na huwag mawala
sa'yo.
•••
A/N: This is a short update! Subukan ko ihabol iyong karugtong nito mamaya. So
happy with your comments and votes. Di lang po ako makapag reply may ginagawa lang.
Thank you so much!
-Love, Ash

--- --- ---

Chapter 27
--
Chapter 27
The whole day akong hindi napakali kakaisip kung paano 'ko sasabihin kay Troy na
mag kasama kami ni Lee kanina at kung galit pa rin ba siya. Sinubukan 'ko siyang
tawagan kanina pagkabalik namin ni Lee sa opisina pero hindi niya na iyon
sinasagot. Malamang ay na sa hearing siya ng mga oras na 'yun dahil tumawag ako kay
Cheska at sabi niya kanina pa rae nakaalis si Troy papunta sa court.
"Susunduin ka ba ni Range?"
Tanong ni Lee ng matapos niya na ituro sa akin iyong mga nakaraang project ng buong
kompanya at kung sino ang mga business partner at kasama namin sa iba pang negosyo.
Napatingin naman ako sa cellphone 'ko para malaman kung may text si Troy na
susunduin niya ako pero wala pa rin siyang kahit na ano. Bukod sa guilty na ako
kanina, ngayon naman ay nalulungkot na ako dahil sa sobra 'kong pagka-miss kay
Troy. Ewan 'ko kung kailan 'ko pa siya na-miss kahit araw araw naman kami mag
kasama, hindi ako sanay na wala siya sa tabi 'ko. Wala iyong mga kakulitan niya at
pang aasar niya sa akin.
"Kung hindi ka niya susunduin pwede naman kita ihatid."
"Ah, hehe. Hindi na. Nakakahiya na masyado."
Totoong nahihiya na ako sa mga tulong ni Lee at bukod doon ayokong suwayin iyong
utos ni Troy na wala na akong ibang taong pag sasabihan kung saan siya nakatira.
Ewan 'ko ba kay Troy kung bakit ayaw niya ipag sabi iyong address niya, daig niya
pa 'yung nag tatagong kriminal.
"Sure ka?"
"Hmmm! Tiyaka baka hinhintay ka na ni Godwill." Nakangiti 'kong sabi sa kaniya at
nakita 'ko iyong kinang sa mata ni Lee ng banggitin 'ko iyong anak niya.
Sa buong mag hapon na mag kasama kami, ilang beses niyang na banggit sa akin si
Godwill, na dati hindi niya nakikita iyong halaga ni Godwill dahil hindi pa siya
handa maging tatay pero nag bago raw lahat iyon ng makita niya mismo na umiyak si
Godwill sa harapan niya noong nag away silang mag asawa.
Ang daming na sabi sa akin ni Lee tungkol sa kanilang mag ama pero hindi siya nag
banggit ng kahit na ano sa asawa niya.
"Sige mag kita na lang ulit tayo bukas pero mga after lunch na ako makakapunta rito
dahil may meeting pa ako."
"Ok, salamat talaga."
"Ingat ka." Nakangiti nitong sabi at nag pa alam na rin siya.
Inayos 'ko na iyong mga gamit 'ko. Siguro mag ta-taxi na lang ako pa uwi. Baka
napagod si Troy kaya hindi niya na ako masusunod.
Tumunog naman iyong telepono kaya agad 'ko iyong sinagot.
"Hello?"
"Ma'am este Yesha may nag hahanap po sa inyo. Papasukin 'ko po ba?"
"Nag hahanap?"
Gabi na para may mag hanap sa akin.. Teka--huwag mong sabihin na si--
Hindi 'ko na hinintay na sumagot iyong secretary na kinuha ni Lee para sa akin at
agad akong lumabas ng opisina para makita kung sino iying nag hahanap sa akin at
hindi naman ako nabigo ng makita 'ko siya.
"Troy!"
Mabilis akong napayakap ng mahigpit sa kaniya at naramdaman 'ko pa iyong mahina
nitong pag tawa na gustong gusto 'ko marinig mula kanina.
"Hindi naman halatang na miss mo 'ko."
"Hindi ka kasi tumawag."
"Tumawag ako, hindi mo lang sinagot."
"Sorry."
Sorry kasi ang tigas ng ulo 'ko, sorry kasi hindi kita sinunod, sorry kasi kasama
'ko si Lee, sorry kasi tinaguan kita kanina.
"You don't have too. Alam 'ko na busy ka rito."
Nakangiti nitong sabi sa'kin bago nilingon iyong secretary.
"Pwede na ba 'ko pumasok sa loob?"
Nakakaloko nitong sabi sa secretary 'ko na kinatango na lang nito. Pasimple 'ko
pang kinurot iyong tagiliran ni Troy palibhasa kasi parang gusto niyang sabihin sa
secretary na sabi 'ko sa'yo papasok na 'ko eh.
"Aray ah! Ayaw niya kaya akong papasukin kanina. Pasalamat siya exclusive na lang
sa'yo ang kalandian 'ko."
Sinibangutan 'ko siya sa sinabi niya. So kung hindi exclusive para sa akin iyong
landi niya, balak niya landiin iyong secretary 'ko na halos ka edad na ng mga
magulang namin?
"So ito pala iyong opisina mo.. Hmmm.. Mas malaki 'to kung ikukumpara 'ko sa
opisina 'ko si firm."
Napabitaw na ako kay Troy para kuhanin iyong gamit 'ko habang inililibot niya pa
iyong mata niya sa buong paligid.
"Hindi ka na ba galit kaya sinundo mo na 'ko?"
Tanong 'ko sa kaniya at hindi pinansin iyong sinabi niya.
"Hindi ako galit at kahit na iinis ako sa'yo susunduin kita... Alam mo pwede tayo
mag lagay ng kama diyan para pag dadalaw ako rito may pwesto tayo."
Natawa ako sa sinabi niya at the same time para akong kinikiliti sa di malamang
dahilan. Sobrang laki talaga nito at kahit tatlong kama pa yata ay kakasya rito.
Gusto 'ko iyong ideya ni Troy kaso sigurado na kami laman ng chismis sa buong
kompanya pag ginawa 'ko iyon.
"Puro ka kalokohan."
Natatawa akong lumapit sa kaniya at inilingkis niya naman iyong braso niya sa
bewang 'ko.
"Ayaw mo ba?"
Tanong nito na animo'y seryoso siya na mag lagay ako ng kama sa opisina pero imbis
na sagutin siya ay napatitig ako sa mata niya at nag tanong.
"So ok lang sa'yo na mag trabaho na ako rito?"
Hopefully hindi namin ulit pag talunan iyon. Napakibit balikat naman si Troy at
pinitik iyong noo 'ko.
"May choice ba 'ko? Kahit ayaw 'ko, ipipilit mo pa rin naman diba?"
Napangiti ako sa sinabi ni Troy. Isang bagay na gustong gusto 'ko sa kaniya ay
kahit ayaw niya ay hindi niya 'ko natitiis. Masyado na nga akong spoiled sa kaniya
kung iisipin.
"Thank you!"
Hinalikan 'ko na lang iyong labi niya at nakita 'ko naman siyang napangiti.
"Basta gusto 'ko may kama doon."
Sabay turo niya ulit sa isang side na kinatawa at kinahampas 'ko sa dibdib niya.
"Hindi pwede."
"Tss! Sige na nga diyan na lang sa sofa."
Nakangising sabi niya na kinatawa 'ko. Siya na iyong nag bitbit ng bag 'ko.
Napansin 'ko rin ang pag tingin sa amin ng mga madadaanan namin pero tila walang
pakialam si Troy basta siya ay nakakapit sa bewang 'ko.
"Nang galing ako rito kanina. Tinanong 'ko kung na saan ka pero di ka nila kilalang
Raine. Pinirmahan mo na ba?"
Tanong nito habang nakasakay kami sa elevator, sakto naman na walang ibang tao kaya
walang ibang nakakarinig sa amin.
"Hindi pa pero pinakilala ako ni Summer bilang Yesha. Hindi raw pwedeng malaman ng
iba na hindi pa ako pumipirma."
"Bakit hindi mo pa pirmahan?"
"Kasi gusto 'ko munang pumayag ka."
Pinapagalitan na nga ako ni Summer tungkol dito, tinaggap 'ko na lahat pero
hanggang ngayon hindi pa rin ako pumipirma. Hindi naman big deal iyon dahil pag
pumirma ako, mapapalitan lang naman ang pangalan 'ko at magkakaroom na ako ng
access sa lahat ng bank accounts at iba pang property na naiwan ni Scorpius.
Napansin 'ko pa iyong pag buntong hininga ni Troy at ang marahan nitong pag himas
sa tagiliran 'ko.
"Kailangan mo ba talaga mag palit ng pangalan? Mapapalitan din naman iyon sa
susunod."
Hinarap 'ko si Troy at tinignan siya mabuti sa mata. Isa pang dahilan kung bakit
ayoko ng pirmahan iyon ay dahil gusto 'ko na si Troy ang mag ayos ng mga papel 'ko.
Sigurado na magagawan niya ng paraan para hindi na ako makapag palit ng pangalan.
"Tulungan mo 'ko? Mas gusto 'ko iyong Raine Caydence kesa sa Yesha, iyon lang kasi
ang iniwang alaala sa akin ni nanay-lola."
Si nanay-lola ang nag bigay ng pangalan 'ko kaya ayoko rin sana iyong palitan. Siya
lang iyong tao na alam 'ko na may magaganda akong alaala simula bata.
"Sige ako ng bahala." Nakangiti nitong sabi na kinangiti 'ko. Masaya ako na ok na
iyong pinagtalunan namin kagabi at payag na siya.
"Basta sa bahay ka pa rin uuwi at ako pa rin ang mag hahatid at susundo sa'yo. Ako
pa rin ang gagastos sa mga bills at mga kailangan sa bahay."
Sabi nito at sakto namang bumukas iyong pinto. Kusang humaba iyong nguso 'ko sa
sinabi niya pero tinulak lang niya iyon gamit ang hintuturo niya.
"Huwag kang gumaniyan. Baka makalimutan 'kong na sa gitna tayo ng lobby."
Natatawang sabi ni Troy pero parang bata 'ko pa rin hinila iyong laylayan ng damit
niya. Sabi na nga eh, wala talaga siyang balak na hatiin iyong gastusin sa amin.
"Kahit sa grocery ako na lang."
"Hindi."
Tipid nitong sabi hanggang sa tuluyan kaming makalabas.
"Troy, aanhin 'ko naman iyong kikitain 'ko kung sasagutin mo lahat ng gastusin?"
"Ibili mo ng mga luho mo."
Napasibangot ako sa sinabi niya. Alam niyang wala akong luho sa katawan.
"Wala ako nun."
"Eh di ipunin mo."
"Troy naman!"
"Raine, kahit ito lang. Hayaan mo na 'kong manalo sa katigasan ng ulo mo. Ayoko na
may gagastusin ka kapag ako ang kasama mo at hanggang na sa puder kita. Ayoko
isipin nila na kaya ako nakadikit sa'yo dahil may pera ka. Iba ka, ibang iba ka sa
lahat.. na handa akong ubusin iyong na ipon 'ko para lang hindi nila isipin na
kumakapit ako sa'yo dahil mayaman ka."
Hindi 'ko alam kung saan nang galing iyong mga sinabi ni Troy. Sino naman ang mag
iisip na kaya siya nakadikit sa'kin ay dahil lang sa pera? Samantalang nagkakilala
kami na wala naman akong kahit na ano maliban sa pusa at bente pesos.
"Troy.."
"Please, Raine. Ito lang.."
Napatango na lang ako sa kaniya at hinalikan niya naman iyong noo 'ko.
"Thank you."
Naiintindihan 'ko naman iyong side niya kahit hindi 'ko alam kung anong pumasok sa
isip niya at na sabi jiya iyon. Masaya ako dahil alam 'ko na kahit mahirap ako o
mayaman, gusto niya pa rin ako mag stay sa tabi niya.
"Teka saan ka nag park?" Na sa tapat na kami at wala naman iyong sasakyan niya,
mukhang hindi rin naman niya iyon pinark sa parking area dahil hindi kami roon
pumunta.
"Ano kasi.. n-napag tripan ng mga tambay kanina. Na basag iyong salamin at nayupi
iyong harapan."
Sabi nito at nag aalala 'ko naman sinuri si Troy.
"Sinaktan ka ba nila? Nakasakay ka ba nung ginawa nila 'yun?"
"Kalma! Hindi nila ako sinaktan haha." natatawang sabi nito at pinigilan niya 'kong
suriin iyong katawan niya.
Mga wala na ba silang magawang matino at pati iyong sasakyan ni Troy pinag tripan
nila? Paano kung na saktan si Troy? Paano kung nag kasugat ito?
"Masyado kang nag aalala. Ok lang ako. Mas malaki problema natin dahil wala tayong
sasakyan. Mag taxi na lang tayo. Ok lang ba sa'yo?"
Agad naman akong tumango sa kaniya habang sinisilip pa rin iyong braso niya pero
napansin 'ko iyong sugat sa gilid ng labi niya.
Hinawakan 'ko iyon at bahagya pa itong napangiwi.
"May sugat ka." Parang gusto 'kong sumabog sa inis at hanapin iyong may gawa nito
kay Troy at papatikim 'ko sa kaniya iyong impyerno hanggang sa mag makaawa ito para
sa buhay niya.
Naiinis talaga ako! Bakit hinayaan niyang masaktan siya? Sana hinayaan niya na lang
iyong sasakyan na madurog kesa na saktan siya. Geez! Naiinis talaga ako!
"Wala lang 'yan. Mag taxi na lang tayo ah."
Wala naman problema sa akin kung mag ta-taxi o mag j-jeep pa kami basta kasama 'ko
siya ok lang ako.
Pero teka?
"Wala kang sasakyan pero sinundo mo pa rin ako?"
"Oo, masama ba?"
Inis 'kong hinampas iyong braso niya
"Sana hindi mo na lang ako sinundo edi na pagod ka pa. Nag pabalik balik ka pa."
Medyo malayo ito sa firm at iyong traffic ay mabagal sa pagong kung umusad. Sana
umuwi na lang siya at nag pahinga, pwede niya naman akong i-text na nasira iyong
kotse kaya hindi niya 'ko masusundo. Maiintindihan 'ko naman iyon.
"Geez! Matitiis 'ko pa iyong bagal ng traffic pero paano kung maholdap iyong jeep
mo? Tapos ano? May lalaki na susunod sa'yo tapos kakaladkarin ka patakbo hanggang
sa iuwi ka rin niya sa bahay niya at sabihin na may utang ka tapos doon ka na
makikitira."
Inis na sabi nito at imbis na mainis ako sa kaniya dahil sa pag sundo niya ay hindi
'ko na napigilan ang tumawa.
"Ikaw lang ang gumawa nun."
I can still remember every single details how my life started with him. Iyong tipo
na hindi 'ko alam kung bakit niya 'ko kinaladkad ng mga oras na 'yun at kung paano
na sira ni Maxaine iyong chandelier niya.
Tumawa naman si Troy na tila na alala niya rin iyong kalokohan na ginawa niya noon.
"Ang gago 'ko nun. Haha." Tawa siya ng tawa at ako rin ay na hahawa sa paraan ng
pag tawa niya.
Ang sarap pakinggan ng taw niya at hindi mo mababakas sa mukha niya iyong pagiging
gago. I heard a lot about him, iyong tipo kung paano niya paiyakin at paasahin
iyong mga babae noon, parang hindi nga ako makapaniwala dahil ibang iba iyong Troy
na lagi 'kong kasama.
Siya 'yung Troy na lagi kang pangingitiin, maalaga at sweet at lahat na nga lang
ata ng hahanapin mo sa isang lalaki na sa kaniya.
And I just can't help but to love his imperfections, his stubbornness, his
stupidity, his flirty and dirty thoughts, I love everything about him and I knew to
myself that... I'm already in love with him..
I'm in love with him..

--- --- ---

Chapter 28
--
Chapter 28
It's been a week since the day I started to work in SGC, parang ang bilis ng mga
pangyayari at hindi naman pala ganoon kahirap iyong mga ginagawa rito o sadyang
magaling lang itong tutor 'ko?
"Weekly o kahit mga thrice o twice a month ka dapat pumupunta sa mga pinuntahan
natin. Para na rin ma-monitor mo lahat, mainam ng hands on ka sa trabaho. Usually
kasi iyong iba, inuutos na lang nila kaya nag kaka-problema."
Napangiti pa ako habang nag sasalita si Lee. Ang cute cute niya kasing pag masdan,
alam niyo 'yung ang ganda talaga ng mga ipin niya tapos ang tangos din ng ilong
niya na parang ang sarap kagatin. Tapos iyong pisngi ni Lee nakakagigil pisilin.
"Raine?"
"Huh?" Gulat 'kong tanong kay Lee na kinangiti niya. Oh geez! Pakisabi 'wag siyang
mag smile, gusto 'ko siyang iuwi tapoa i-d-display 'ko siya sa may kwarto.
"Alam mo konti na lang iisipin 'ko ng crush mo 'ko. Kung makatitig ka sa akin akala
mo may lumilipad na puso sa paligid 'ko."
Pabiro nitong sabi na kinatawa 'ko.
"Alam mo assuming ka rin. Haha!"
Hindi naman mahirap kasama si Lee amg totoo nag e-enjoy pa ako kasama siya, napaka
jolly niyang tao. Siya iyong tipo na ma-i-intimidate ka sa una dahil aakalain mo na
masungit at seryoso sa lahat ng bagay pero palabiro at palangiti rin siya.
"What? Crush lang naman ah? Di ba pwedeng magka-crush ka sa tulad 'ko?"
Natatawang sabi nito at inalis niya na iyong gloves at face mask niya. Kailangan
kasi namin iyon para ma-maintain namin iyong kalinisan sa mga produkto dito sa
factory.
"Hmmmm...Gwapo ka naman. Pwede na rin."
Biro 'ko kay Lee at inalis 'ko na rin iyong gloves. Mas lumapad iyong ngiti niya
kaya nagtataka 'ko pa siyang tinitigan.
"Bakit ngiting ngiti ka yata?"
"Kasi sinabi mong gwapo ako."
"Huwag mong sabihin na wala pang nag sasabi sa'yo nun?"
Sa gwapo niyang iyon imposibleng walang nag sabing gwapo siya, isa pa, may asawa na
siya kaya malamang ay ilang beses niya na iyong narinig.
"Meron na pero masarap pakinggan pag galing sa'yo."
Naiiling na natatawa na lang ako sa sinabi niya. Napaisip tuloy ako kung ilang
beses na kayang napa away ang asawa ni Lee sa pagiging bolero niya? Kung ako siguro
magkakaasawa ng bolero baka mapa-away ako palagi.. Bigla 'ko tuloy na alala.iyong
araw na bumili ng bagong sasakyan ni Troy.
Panay ang bola niya roon sa saleslady pero hindi naman ako nakipag away dahil nag
pa alam siya sa akin noon na bibiruin niya lang si ate girl para maiuwi na rin
namin iyong kotse ng araw din na 'yun. Kita mo 'yun, nag paalam pa talaga sa akin
para lang hindi ako mag himagsik. Nakakatawa siya.
"Lee ihinto mo!"
Bigla tuloy na pa-preno si Lee at nag tataka ako nitong tinignan.
"Hehe. Gusto 'ko ng ice cream. Gusto mo rin ba?"
Mukhang nakahinga siya ng malalim ng sabihin 'ko iyong dahilan kung bakit 'ko siya
pinahinto. Hindi 'ko sinasadya na gulatin siya, na bigla lang din ako ng makita 'ko
iyong ice cream parlour. Kanina pa kasi ako nag c-crave sa ice cream.
"Sorry, na gulat ba kita?"
Nakangiti naman siyang umiling at nag park.
"Lilibre mo 'ko ng ice cream ngayon."
Tumango tango ako kay Lee at nag mamadali naman siyang bumaba para pag buksan ako.
Gentleman din si Lee kaya hindi ako nahihirapan na kasama siya.
"Cheese with chocolate syrup lang sa'kin."
Sabi ni Lee na kinatango noong crew.
"Sa akin iyon, tapos lagyan mo nun. Tiyaka iyon pa--tapos 'yun pa. Tiyaka pa add ng
marshmallow, palagyan din ng payong gusto 'ko iyong may payong."
Napakamot sa batok iyong crew at natatawa akong tinignan ni Lee.
"Masyado bang marami?"
"No, it just--Haha! Nothing." Tunango na lang ako kay Lee pero iyong ngiti niya
hindi na aalis kaya napakunot iyong noo 'ko ng maka upo kami.
"Mukha na ba 'kong baboy sa paningin mo?"
Tanong 'ko kay Lee. Feeling 'ko ang tingin niya sa akin isang baboy na walang
ginawa kung hindi ang kumain ng kumain. Hindi naman kasalanan iyong kumain ng
marami diba? Basta marunong mag share?
"Of course not."
"Eh bakit mo 'ko tinatawanan? Alam mo ayoko ng pinag tatawanan ako ng hindi 'ko
alam ang dahilan, feeling 'ko ang oamget panget 'ko."
Diretsong sabi 'ko kay Lee kasunod naman noon ay inilapag na noong crew iyong order
namin. Kusang nag laway iyong bibig 'ko ng makita iying ice cream at sa paningin
'ko ay may lumilipad oang butterflies sa paligid nito.
Shocks! Ang lakas ng imagination 'ko ngayon.
"No, I'm just happy."
"Happy? Dahil sa libremg ice cream?"
Tanong 'ko sa kaniya na hindi man lang siya tinatapunan ng konting tingin dahil
nakatutok iyong atensyon 'ko sa may ice cream at sinimulan 'ko ng gerahin iyon
Ang sarap! Parang nag i-spark iyon sa bibig 'ko.
"I'm happy because I met you."
Hindi 'ko pinansin si Lee sa sinabi niya at tuloy lang ako sa pagkain ng ice cream
na animo'y hindi 'ko dama iyong lamig nito sa ipin 'ko.
"Kung mas ma aga lang siguro kita nakilala, baka hindi ako pumayag magpakasal."
Nag angat ako ng tingin sa sinabi niya at pansin 'ko iyong pagtitig niya sa akin.
Napalunok pa ako sa ice cream at ilang beses na kumurap bago tumawa.
"Huwag mong sabihin na balak mo 'kong ampunin para may instant anak ka na? Nako!
Sinabi 'ko na sa'yo baby face lang ako pero matanda na 'ko."
Natatawa 'kong sabi kay Lee na kinatamis ng ngiti niya lalo.
"I just wondered how you ended up with Range. You are so pure and innocent."
Bigla akong na samid sa sinabi ni Lee. Ako pure and innocent? Kung alam niya lang
iyong mga pinag gagawa namin ni.Troy malamang hindi niya iyon sasabihin.
"Ok ka lang?" Inabot pa jito sa akin iyong isang basong tubig at ininom 'ko iyon
habang hinihimas ni Lee iyong likod 'ko.
"O-ok lang.."
Iyon na lang ang na sabi 'ko dahil hindi 'ko alam kung paano sasagutin iyong tanong
niya. Alanganang sabihin 'ko sa kaniya na ninakaw na ni Troy kainosentehan 'ko t
ang buo 'kong pagkatao. Nakakahiya 'yun!
"Maiba lang pala ako.. Kung hindi mo mamasamain.. May problema ba kayo ni Troy?"
Hindi 'ko pa rin pala na sasabi jay Troy na magka-trabaho kami ni Lee. Ilang beses
'ko naman sinubukan na i-open iyon sa kaniya pero laging wrong timing, madalas kasi
siya ngayon mainit ang ulo. Hindi niya naman ako sinisigawan kaso pansin 'ko na pag
may kausap siya sa cellphone palagi na lang siyang galit. Naisip 'ko baka may
problema ngayon sa firm. Iyon lang naman kadalasang kina iinit ng ulo ni Troy.
"Wala naman. Aside sa kinuha niya iyong virginity ng kapatid 'ko. Wala naman na
kaming naging problema."
Nakangising sabi ni Lee at halata sa tono niya iyong pait at inis kay Troy.
"N-nakipag ano-- 'yung kapatid mo kay Troy?"
I don't know what should I feel. Aminado na ako sa nararamdaman 'ko para kay Troy
kahit hindi 'ko iyon sabihinsa kaniya at nasasaktan ako sa tuwing maririnig iyong
mga babaeng dumaan sa buhay niya.
Alam 'ko na kulang ang hibla ng buhok 'ko kung bibilangin iyon pero hindi 'ko
mapigilan iyong selos 'ko. Pero wala akong magagawa kung hindi kimkimin iyong inis
at selos 'ko sa kanila dahil una silang dumating sa buhay ni Troy bago pa 'ko.
"Yeah.. He had sex with my sister. Naospital pa siya nun dahil halos mapatay 'ko
siya sa galit 'ko dahil hindi siya nanlaban. Sixteen pa lang noon iyong kapatid 'ko
pero may point si Range, hindi niya naman pinilit ang kapatid 'ko na makilag sex sa
kaniya kaya hindi 'ko siya dapat sisihin."
Mapait pang napangisi si Lee habang inaalala iyong mga nangyari noon. Ngayon alam
'ko na kung bakit ganoon na lang iyong bilin niya sa akin na layuan si Lee yet
hindi 'ko pa rin maintindihan kung takot pa ba siya masuntok ni Lee? Matagal naman
na iyon.
"You know what.. I admired him ever since I met him. He was brave enough and funny
at the same time. Hindi 'ko ma imagine kung anong klase ng pagiisip at pagkatao
meron siya, yet I hate how he treat woman."
"Dahil babaero siya?"
Tanong 'ko kay Lee na kinatango niya. Alam 'ko naman iyon. Lahat naman ng mga
kaibigan niya 'yun ang sinabi sa'kin, ang totoo lagi akong nakakakuha ng advice
mula kay Rye, Light, Xavier at lalo na kay Night na mag ingat ako kay Troy.
Biruin mo kaibigan niya pa ang nag sasabi nun pero hindi 'ko naman mabakas sa
kaniya iyong pagiging babaero. Well, naku-kwento niya sa akin iyong ibang kalokohan
na ginawa niya bago pa kami magkakilala pero sa ngayon, kaming dalawa lang iyong
laging mag kasama at kung hindi naman ay palagi naman siyang tumatawag at nag t-
text kaya hindi 'ko maisip kung paano pa siya mambabae o kung may oras pa siya and
I don't-- I can't stand seeing him with someone. Baka doon pa lang ako tuluyang
lumayas ng bahay niya kahit mahal 'ko pa siya.
Hindi ako martyr na tao, isa iyon sa natutunan 'ko simula ng bata ako. Sanay na
akong itinataboy kaya bakit 'ko ipagsisikan iyong sarili 'ko sa taong ayaw sa akin,
diba?
"Aside from that.. Hindi 'ko rin siya nakitang rumespeto sa babae well, except sa
mga kaibigan niya. Kung hindi 'ko lang alam na babaero siya, baka isipin 'ko pa na
galit siya sa mga babae."
Pagku-kwento ni Lee at nasasaktan ako sa kung paano niya i-describe si Troy at
kahalati ng pagkatao 'ko sinasabi na totoo rin naman iyon, I remembered the day we
met Aki on a mall. Grabeh siya kung makapag salita kay Aki na akala mo wala kami sa
public place.
Nasasaktan lang talaga ako kung paano nila nakikita si Troy yet I can't blame them.
Opinion nila iyon at matagal na nilang kilala si Troy kaya dapat lang na irespeto
'ko ang paniniwala nila at ni Lee.
"People change for a better naman diba?"
At the same gusto 'ko pa rin ipagtanggol si Troy. Siguro nga hindi siya better
person before but I'm glad that I met his new version. Na iba siya ngayon.
"Yeah he changed a lot." Nakangiting sabi nito at kasabay nun ay biglang tumunog
iyong cellphone ni Lee.
Wala naman akong intensyon na makita kung sino iyong tumatawag pero nakalagay lang
naman ay home.
Nag alangan pa si Lee kung sasagutin niya iyon kaya sumenyas lang ako sa kaniya na
ok lang kung sasagutin niya iyon.
"Hello? What? She--Did she?"
Napatingin pa sa akin si Lee na parang nag aalangan itong mag banggit ng kahit na
ano. Iyong asawa niya ba ang tinutukoy niya sa she? Wala kasi siyang binabanggit sa
akin tungkol sa asawa niya, kahit nga pangalan nito ay hindi 'ko alam.
"What? O-Ok.. I'll be there in just a few minutes."
Bigla ng ibinaba ni Lee iyong tawag at diretsong napatingin sa akin.
"Ihahatid na kita sa opisina. Kailangan 'ko ng umuwi."
"May nangyari ba? Si Godwill? Ok lang ba siya?"
Bigla akong kinabahan sa itsura ni Lee. Mukhang nagkagulo dahil hindi siya mapakali
at tila natataranta siya.
"Yeah--I mean.. Nag wawala si Godwill."
"Bakit!?"
Kinabahan ako sa sinabi ni Lee. Bakit mag wawala si Godwill? Sa anong dahilan? He
was a good and calm kid kaya sigurado ako na may dahilan siya.
Nagalangan pa si Lee kung sasabihin niya iyon sa akin pero sa huli ay sinabi niya
rin na halos ikahulog ng panga 'ko sa gulat at the same time nalulungkot ako para
kay Godwill at sa kaniya.
"Nalaman niya ng hindi na uuwi sa bahay ang mommy niya at nakita niya rin iyong
annulment paper namin."
"Lee.."
"Ok la--"
Hindi na niya natuloy iyong sasabihin ng bigla 'ko na lang siyang niyakap.
Nalulungkot ako para sa kaniya at alam 'ko na hindi maalis ng yakap 'ko iyong sakit
na nararamdaman niya pero gusto 'ko man lang niya maramdaman na nandito ako bilang
kaibigan.
Kahit sa maikling panahon na magkakilala kami naging malapit iyong loob 'ko sa
kaniya at nasasaktan ako na malaman na hindi successful iyong marriage niya.
"I'm just here if you need a friend."
Naramdaman 'ko pa iyong pag tango niya kaya bumitaw na ako.
"Pwede akong sumama? Gusto 'ko makita si Godwill."
Gusto 'ko malaman kung ok lang si Godwill kahit alam 'ko na hindi siya ok at least
makita 'ko man lang siya ay mapapanatag iyong loob 'ko. Na hindi siya ganoon ka
miserable tulad ng na iisip 'ko.
"Y-you sure? Hapon na baka hanapin ka ni Range."
Umiling ako sa sinabi ni Lee.
"I-te-text 'ko na lang siya.. Gusto 'ko lang makita si Godwill..Please?"
Tumango naman sa'kin si Lee at tahimik lang kami buong biyahe. Napaisip pa nga ako
kung anong dahilan ng asawa niya kung bakit gusto niya hiwalayan si Lee.
Look, he was almost perfect.. Mabait, mayaman,matalino, gentleman, gwapo, sweet din
naman siya at masayang kasama. I just can't imagine what's wrong with him or what's
wrong with his wife.
"Yaya na saan si Will?" Bungad agad ni Lee sa katulong pero imbis na sagutin siya
nito ay napatingin pa ito sa akin.
"She's my friend."
Singit agad ni Lee bago pa ma-pollute iyong isip ng katulong nila.
"Ah, eh sir. Na sa kwarto niya po. Mahabagin!"
Gulat pang sabi nito ng bigla na lang may kumalabog at narinig 'ko pa iyong mga
nababasag na gamit.
"You stay here."
"Gusto 'kong sumama."
Hindi naman ako natatakot kay Godwill. Mas kailangan niya ngayon ng makakaramay.
"Ok." Habang papalapit kami sa lwarto ay dinig 'ko iyong patuloy na pagkabasag at
pag bagsak ng mabibigat na gamit kasabay iyong umiiyak pero sumisigaw na boses ni
Godwill.
Napakagat pa ako sa ibabang labi 'ko ng makita iyong magulong buhok nito at
humuhulas sa luha iyongukha niya pero bakas iyong galit.
"Will!" Tawag ni Lee sa anak na puno ng otoridad dahilan para tumigil ito sa
pagbabalibag ng gamit.
Mukha ng basurahan iyong kwarto niya sa dami ng kalat. Ultimo laptop at TV ay na
basag niya.
"BAKIT HINDI MO SINABI SA'KIN? BAKIT MO 'KO PINANIWALA NA UUWI PA SIYA? BAKIT MO
SINABI NA DARATING SIYA KAHIT ALAM MONG HINDI NA SIYA BABALIK? BAKIT!?"
Bakas iyong galit at sakit sa mata ni Godwill. Naging kalmado naman si Lee na
lumapit sa anak pero umatras ito.
"I HATE YOU! I HATE YOU BOTH! ALL THIS TIME I DID MY BEST JUST TO WIN A SYMPATHY
FROM BOTH OF YOU YET YOU DON'T CARE ABOUT ME, YOU DON'T LOVE ME! I HATE YOU! SANA
HINDI NA LANG LAYO MAGING MAGULANG 'KO! SANA IBA NA LA--"
"Lee!"
Nagulat pa ako ng bigla na lang suntukin ni Lee sa mukha si Godwill kaya agad akong
napatakbo rito para alalayan si Godwill.
"Wala kang karapatan para sigawan ako. Baka nakakalimutan mo, tatay mo pa rin ako
at ano mang pagkukulang namin sa'yo, ng mommy mo, sinusubukan 'kong punan lahat ng
iyon.. kahit mag isa na lang ako."
Bakas iyong sakit sa tono ni Lee pero wala akong mahagilap na galit sa mga mata
niya. Alam 'ko hindi niya sinasadya na suntukin si Godwill, na nabigla lang siya--
pero mali pa rin.
Napayuko lang si Godwill at dama 'ko iyong bigat ng pag hinga niya.
"Lee, pwede bang iwan mo muna kami? I know, wala akong karapatan pumagitna at maki
alam sa inyo pero mas mabuting mag palamig muna kayong dalawa bago kayo mag usap."
Wala akong pakialam kung intrimitida na ang tingin sa akin ng iba pero hindi 'ko
kayang tiisin na makita sk Godwill ng ganito. He was like a brother to me and I
want the best for him.
Tumango naman si Lee at mahina na lang akong napasabi ng Thank you bago ito
tuluyang umalis ng kwarto. Inalalayan 'kong umupo sa gilid ng kama si Godwill at
kumuha ng pamunas.
"Ok lang ba na punasan kita?"
Tanong 'ko rito at tipid lang siyang tumango. Pinunasan 'ko iyong mukha niya na
puno ng naghalong pawis at luha. Sakto namang dumating iyong katulong at inabot sa
akin iyong tubig. Ibinigay 'ko iyon kay Godwill na agad din niyang tinanggap, doon
'ko lang na pansin na dumudugo pala iyong kamay niya.
"Dito ka lang may kukunin lang ako."
Tinanong 'ko pa sa maid nila iyong first aid at hindi naman ako nahirapan hanapin
iyon kaya bumalik na ako sa tabi nito.
"Akin na 'yang kamay mo."
Nag angat ito ng tingin at bakas iyong pamumugto ng mata niya.
"Sorry you have to witnessed it."
"It's fine with me kesa naman isipin 'ko na namamaga 'yang mata mo dahil binasted
kita."
Biro 'ko sa kniya habang ginagamot iyong sugat niya sa kamao. Tipid pa siyang
napangiti at masaya ako na makita ulit iyon.
"Ganiyan mas gwapo ka kapag naka-smile kesa naman iyong galit. Para kang si Hulk."
"Bakit ka sumama rito?"
"Kasi nag aalala ako para sa'yo. Hindi 'ko maisip kung paano ka mag wala ng sabihin
iyon ng Daddy mo."
Patuloy lang ako sa pag gamot sa duguan at basag nitong kamao, may bubog pa nga
iyon eh pero namamaga. Sigurado na salamin at pader ang sinuntok niya.
"He didn't love me. They didn't."
"Wala ako sa posisyon para sabihin na hindi ka mahal ng mommy mo pero maniwala ka
mahal ka ng Daddy mo."
"No, he didn't. He lied."
"He lied because he loves you. Remember that pain?" Nag angat ako ng tingin pero
ini-angat niya iyong kamao niya.
"Itong sa sugat?"
"No, that pain." Itinuro 'ko iyong sa may gawing puso niya at mukhang naintindihan
niya iyon kaya napatango tango siya sa akin.
"Ayaw niyang maramdaman mo iyong sakit na nararamdaan mo ngayon at ayaw niya rin
makita na ganiyan ka miserable. Kung masakit para sa'yo na malaman na mag hihiwalay
na sila, siguradong masakit din iyon para sa Daddy mo. Imagine, what pain he was
suffering right now, it was the pain 'cause of his failed marriage and the pain
seeing you being broken. It was painful yet he still fight for you. He stay with
you."
Napangiti ako ng makitang unti unting nabawasan iyong lungkot sa mata niya.
"Thank you." Nakangiti nitong sabi.
"Pero sabihin mo sa Daddy mo may utang siyang suntok. Babawi ka kamo."
Biro 'ko kay Godwill bago tuluyang ibinenda iyong kamay niya.
"If I can't be your boyfriend at least can you stay with me?"
"Huh?"
"Hindi na ako aasa kasi bata lang tingin mo sa akin pero sana hindi mo rin ako iwan
tulad ng ginawa ni mommy."
Napangiti ako sa kaniya at ginulo iyong gulo niyang buhok.
"I learned not to make promises but I'll try not to leave you unless you don't want
me to stay, huh."
Nakita 'ko na iyong matamis na ngiti niya habang napapailing.
"I swear, I really want you stay. Like, I want you stay here for tonight? Gusto 'ko
ng makakausap."
Nagalanganin ako bigla ng malala na hindi ako papayagan ni Troy na mag over night
pero ayokong tanggihan si Godwill. Siguro hihintayin 'ko na lang siyang makatulog
bago ako umuwi.
Napangiti ako ng matamis sa kaniya at napatango.
"Really?"
"Yes but until you have your sleep."
Lumabas pa iyong pagkabata niya ng mag muryot pa siya na kinatawa 'ko lang. Hindi
'ko alam kung bakit ganun na lang kagaan iyong loob 'ko kay Godwill na parang gusto
'ko itong alagaan, angkinin at ituring na parang nanggaling sa akin.

--- --- ---

Chapter 29
--
Chapter 29
"Shit! Sumagot ka! Tang ina!"
Napahampas ako sa manibela ng hindi pa rin sinasagot ni Raine ang tawag 'ko. Mag
aalas dose na ng madaling araw at hindi pa.rin soya umuuwi. Sabi niya sandali lang
siya at sasamahan niya lang si Godwill pero hanggang ngayon hindi pa rin siya
nakakauwi.
Mababaliw na ako kakaisip sa kung anong nangyayari, sa kung anong ginagawa niya o
kung sino ang kasama niya. Hindi 'ko mapigilan ang mag isip ng hindi maganda.
Sinubukan 'kong kalmahin iyong sarili 'ko kaya naisipan 'ko ng i-track iyong
location niya at kumunot na lang ng noo 'ko ng mapansing pamilyar na address ang
lumitaw.
Hayop! Si Godwill ba talaga ang kasama niya o si Lee? Bakit address ni Lee ang
lumalabas? Mas lalong nag iinit at nag ngangalit sa galit iyong puso 'ko ng ma isip
na magkasama sila ni Lee. Bakit sila mag kasama? Anong ginagawa nila? Akala 'ko ba
hindi na siya makikipag kita rito? Niloloko niya lang ba 'ko?
Hayop! Gulong gulo na iyong isip 'ko at parang makakapatay ako ng tao ng wala sa
oras, huwag na 'wag niya lang talga niyang hahawakan si Raine at baka makalimutan
'ko talaga na may reputasyon akong ini-ingatan.
Tang ina! Ngayon lang ako nakaramdam ng takot, iyong takot na baka bumalik sa akin
lahat ng katarantaduhan at kagaguhang ginawa 'ko noon. Hindi ako naniniwala sa
karma pero hayop! sa isang iglap parang gusto 'ko ng mag simba sa lahat ng simbahan
mapatawad lang ako sa mga kagagaguhang ginawa 'ko at huwag lang iyong bumalik sa
akin.
"Si Lee?" Bungad 'ko agad sa katulong nila at hindi 'ko na hinintay na mag salita
pa at dire-diretsong pumasok sa loob.
Sinubukan pa ako nitong pigilan pero sinamaan 'ko lang ito ng tingin dahilan para
hindi niya na 'ko sundan.
Bwisit! Hindi 'ko akalain na sa tagal ng panahon ay mababalik ulit ako sa bahay na
'to. College iyong unang beses na makapunta ako rito, noong makipag sex ako sa
kapatid na babae ni Lee, malandi naman kasi iyong kapatid niya dahil tuwing nag pa-
practice kami ng basketball ay panay ang bukaka sa harapan 'ko at himas ng himas sa
hita niya na akala mo kating kati. Pinag bigyan 'ko lang at halos mapatay ako ni
Lee noon ng malaman niya iyon at inabot ako ng kulang isang linggo sa hospital para
lang mag pagaling.
Tang inang 'yun! Di 'ko siya pinatulan noon pero 'wag lang ngayon, babasagin 'ko
talaga ang mukha niya.
Natigilan ako sa paglalakad ng kitang kita ng dalawang mata 'ko kung paano kumutan
ni Lee si Raine at ang marahan nitong pag haplos sa mukha ni Raine hbang taimtim
niya itong tinitigan.
Gago na 'to! Wala siyang karapatan na lapitan, hawakan o tignan man lang si Raine.
Hindi 'ko napigilan ang sumugod at mabilis na lumapat iyong kamao 'ko sa mukha
niya. Ito ang unang beses na nanuntok ako ng tao at dahil iyon sa nag hihimutok
'kong kalooban na makitang may ibang lalaki na humahawak kay Raine. Nag iinit din
iyong punong tainga 'ko sa inis at parang gusto 'kong basagin iyong mukha niya
hanggang sa hindi na siya makilala.
Hindi ito tumumba pa pero kumabig sa isang gilid ang mukha niya. Bakas din iyong
dugo sa labi niya na kinadura nito ng dugo sa sahig.
"Malakas ka naman pa lang sumuntok, bakit hindi ka nanlaban noon."
Nakangising sabi nito habang nakahawak pa sa panga niya na tila ibinabalik niya
iyon sa ayos.
"Huwag mong lalapitan si Raine. Huling beses na 'to."
Gigil 'kong sabi kay Lee na puno ng pagbabanta at kulang na lang ay magkalasan
iyong ipin 'ko sa gigil.
Mas nakahinga ako ng maluwag ng makita na wala silang ginagawang kahit na ano pero
hi di pa rin naoaoanatag iyong kalooban 'ko.
Kilala 'ko na si Lee, kung iyong sarili niya ngang best friend na gawa niyang
lokohin para sa sarili niyang kagustuhan, kaya alam 'ko na gagawa rin siya ng
paraan para makabawi sa akin ng dahil sa ginawa 'ko sa kapatid niya at sigurado na
mas mag uumusok siya sa galit pag nalaman niya na may nangyari sa amin ng asawa
niya.
Hindi lang isa, dalawa o tatlo kung hindi maraming beses sa loob ng tatlong taon at
isa roon ay ginawa namin mismo dito sa loob ng pamamahay niya na siyang huling
beses 'kong pag punta rito. Gago na kung gago ako pero walanghiya! Ginusto rin iyon
ng asawa niya.
Gusto 'kong sabihin at ipamukha iyon sa kaniya para malaman niya kung gaano kalandi
iyong asawa niya at matauhan siya sa ginagawa nitong panloloko sa kaniya pero tang
ina! umuurong iyong tapang 'ko sa takot na baka gamitin niya sa akin si Raine, na
isang araw pag gising 'ko sila na ang magkasama at ginagaw na nila iyong ginaw
namin ng asaw niya.
"Naniniwala ka na ba ngayon sa karma?"
Nakangisi pa rin nitong sabi na kinakuyumos ng kamao 'ko. Huwag lang talaga siya
magkakamali at baka hindi 'ko mapigilan ang sarili 'ko.
Hindi 'ko siya pinansin at binalingan si Raine na mahimbing na natutulog sa sofa
binuhat 'ko ito at ngayon 'ko lang napansin iyong nag kalat at mga basag na gamit
sa sahig at si Godwill na mahimbing ding natutulog sa may kama. So hindi siya
magsinungaling sa akin?
Talagang si Godwill ang ipinunta niya rito at hindi si Lee? Na anak din ni Aki at
ni Lee si Godwill?
Shit! Paano 'ko ngayon paiiwasin si Raine kay Godwill kung alam 'ko na malapit si
Raine sa kaniya? Hindi sa ayoko kay Godwill pero ayoko ng gulo sa pagitan namin,
ayokong madamay siya sa mga ka-gaguhang ginawa 'ko. Gusto 'kong mag simula ng
maayos at tahimik na buhay na kasama siya pero tang ina! alam 'ko na ngayon iyong
pakiramdam na minumulto ka ng nakaraan mo. Iyong araw araw kang natatakot na baka
isang araw bumalik sa akin lahat ng ginawa 'ko sa iba at gumuho na lang ang lahat
ng dahil sa mga ka-gaguhang ginawa 'ko noon at mangyari sa akin iyong nangyari kay
tatay.
Aminado ako na marami akong winalanghiyang babae, hindi dahil lang sa babaero ako
kung hindi gusto 'ko ipamukha sa kanila na wala silang kwenta, na walang babaeng
matino at mapagkakatiwalaan, na lahat sila mang gagamit lang at mga hayok din sa
laman at hanggang ngayon hindi pa rin nag babago ang tingin at paniniwala 'ko sa
mga babae.
"Siya nga pala, Range." Natigilan ako sa paglalakad ng magsalita muli si Lee. Hindi
'ko siya nilingon pero ramdam 'ko iyong pagtitig niya sa akin.
"Huwag kang magalit sa kaniya, she just came here for Godwill. Wala siyang ibang
ginawang masama."
Hindi ako kumibo sa sinabi ni Lee. Masyado ba akong halata na napuno agad ako ng
pagdududa?
Hindi 'ko itatanggi na napuno ako ng maling hinala, inisip 'ko na baka may ginawa
na sila ni Lee, na kung may relasyon ba sila o ano.
Alam 'ko na iba si Raine sa lahat, na hindi siya tulad ng nanay 'ko, na hindi siya
katulad ng mga babaeng ikinama 'ko at hindi siya katulad ni Aki pero hindi 'ko
mapigilan mapuno ng takot--takot na baka isang araw--iwan niya rin ako, na mag
hanap siya ng iba, iyong tao na mas deserving kesa sa'kin.
"Bwisit!"
Naiinis ako sa sarili 'ko dahil hanggang ngayon hindi 'ko pa rin maibigay iyong
buong tiwala 'ko kay Raine, na sa tuwing wala siya sa tabi 'ko hindi ako mapakali
kakaisip sa kung anong ginagawa niya, kung anong iniisip niya at sa kung sino ang
kasama niya.
Bawat oras at segundo ay nababaliw ako, kaya naman ayoko siyang na wawala sa
paningin 'ko at gusto 'ko siyang ikulong sa'kin dahil takot ako. Takot na takot ako
na baka mangyari sa akin iyong nangyari kay tatay. Hindi 'ko kaya at hindi 'ko
kakayanin kung mawawala siya-- ikakamatay 'ko rin.
"Troy.."
Napalingon pa ako kay Raine sa pag aakala na gising ito pero mahimbing pa rin
siyang natutulog. Hindi 'ko napigilan ang mapangiti ng maisip na hanggang sa
panaginip ay kasama niya 'ko--na ako pa rin iyong nakikita at naiisip niya.
Hinawi 'ko ang ilang buhok na nakatabon sa mukha ni Raine at marahan na idinampi
ang labi 'ko sa noo niya.
"Mahal na mahal kita, Raine."
Hindi 'ko iyon masabi sa kaniya dahil takot ako na baka sa oras na sabihin 'ko iyon
sa kaniya ay i-reject niya lang ako, na sa oras na masabi 'ko na iyong nararamdaman
'ko bigla na lang mag bago ang lahat.
Natatakot ako na baka hindi 'ko masagip ang sarili 'ko mula sa pagkakalunod ng
dahil sa kaniya pero habang pinipigilan 'ko iyong sarili 'ko mas lalo lang akong
nalulunod at nahuhulog sa kaniya. Mas tumitindi lang ang takot 'ko.
Binuhat 'ko na ito papunta sa kwarto at marahan na inihiga sa kama. Inalis 'ko na
rin ang suot nitong sapatos bago ito kinimutan at umupo sa gilid niya.
Napahinga ako ng malalim at wala sa sariling naihilamos ang mga palad 'ko sa mukha
'ko.
Sinusubukan 'ko na maging mabuting tao pero hindi 'ko alam kung paano maging isang
mabuting lalaki para sa kaniya, kung tama ba ang mga ginagawa 'ko, kung na sasakal
'ko na ba siya o masyado akong maluwag.
Hindi 'ko alam, hindi 'ko na talaga alam. Na sa kabila ng isang katutak na babaeng
dumaan sa buhay 'ko, na kahit ilang beses 'ko pang tanungin ang mga kaibigan 'ko
kahit o kahit ang google at libro hindi kayang sagutin ang mga tanong 'ko kung
paano humawak ng isang relasyon o kung paano maging mabuting kabiyak, kung anong
tamang gawin at kung ano ang dapat na iwasan.
At sa lahat ng desisyon 'ko, napapaisip ako na baka masaktan siya, na baka magalit
siya, na baka iwan niya 'ko at mali na ang mga ginagawa 'ko.
Ngayon lang ako nag kaganito at lahat ng nararamdaman 'ko ay bago sa akin. Na kahit
minsan sa buhay 'ko hindi 'ko na isip na mababaliw ako ng dahil sa isang babae.
At tanging gusto 'ko lang ay makasama at mahalin siya.
"Troy.." Naramdaman 'ko na may humawak sa braso 'ko kaya nag angat ako ng tingin at
hindi napigilan ang mapangiti ng makita ang pupungas pungas na si Raine.
"Matulog ka pa. Ala una pa lang."
"Sinundo mo 'ko?" Parang walang kamuwang muwang na tanong niya na kinatango 'ko sa
kaniya at kita na may gusto pa siyang sabihin pero inalalayan 'ko na ulit siya
pahiga.
"Matulog ka na, pag gising mo lang natin pag usapan."
"Tabi tayo?"
Nakangiti akong tumango sa kaniya at humiga sa tabi niya bago 'ko ito ikinulong sa
mga bisig 'ko at mahigpit din siyang napayakap sa akin.
Ang sarap sa pakiramdam na alam 'kong na sa tabi 'ko siya, na ako ang kayakap niya.
Lahat ng takot at pangamba 'ko ay biglang naglaho na parang isang bula.
Ganito ba talaga ang pakiramdam? Na sa kabila ng pagdududa, takot, inis at
pagseselos 'ko hindi 'ko pa rin magawang magalit sa kaniya, na isang salita at
tingin niya lang nakakalimutan 'ko na ang lahat kahit pa magkamali siya.
•••
A/N: Short update dahil POV ni Daddy O ito. Ano na? Haha! Feeling 'ko super bait ni
Troy at hindi 'ko na malaman kung paano gagawin sa kanila ni Raine. Hahaha! Dapat
pala sila nilagay ko sa perfect couple eh. LoL hahaha! Happy Reading! No additional
update for tonight.
Love lots!

--- --- ---

Chapter 30
--
Chapter 30
"Kailan pa kayo nagkikita ni Lee? Bakit hindi mo sa'kin sinabi na siya pala ang
tatay ni Godwill?"
Hindi 'ko maintindihan iyong sinasabi sa akin ni Troy. Halos kakagising 'ko lang at
lutang pa ako.
"Raine, diba sinabi 'ko na sa'yo na huwag ka makikipagkita at makikipag usap kay
Lee? Raine nakikinig ka ba?"
I swear wala akong naiintindihan sa mga sinasabi ni Troy parang gusto 'ko lang
umiyak dahil nagugutom na 'ko. Na-i-imagine 'ko pa na parang bundok ng ice cream
iyong buhok niya tapos may cherry sa ibabaw at may maliit na payong sa gilid ng
tainga niya. Mas lalo lang akong nag lalaway sa na iisip 'ko.
"Oh geez! Don't you dare to cry. Kinakausap lang kita, hindi ako nagagalit."
I can't digest every single words from him, all I want to do is to eat an ice
cream. Kumukulo iyong tiyan 'ko na parang gustong gusto 'ko kumain ng ice cream
pero hindi 'ko iyon masabi kay Troy kasi sasabihin niya na mataba na ako kasi kain
ako ng kain ng ice cream.
"Oh shit! I said don't cry. Please.. please.. sorry na. Hindi naman ako galit."
Naramdaman 'ko iyong pag lapit sa akin ni Troy at ang pag punas nito sa pisngi 'ko
kung saan ay lumalandas iyong mga luha.
Hindi 'ko mapigilan na pumatak iyon at napakagat sa ibabang labi 'ko. I really want
an ice cream, right now but I was too afraid that he will tell me how fat I am. Ang
sakit kaya sa loob 'ko sa tuwing sinasabi niyang mataba na ako kaya tingin 'ko sa
kaniya ngayon ay nag lalakad na ice cream--parang oreo pa iyong mga mata niya
ngayon.
"Huwag ka ng umiyak. Ok na 'yun sa akin. Please 'wag ka lang umiyak. Hindi ako
galit, nag aalala lang ako."
Pigil na pigil 'ko iyong paghinga 'ko para pigilan iyong bibig 'ko na mag salita
pero nagrereklamo talaga ang tiyan 'ko at kung ano ano iyong na iisip 'ko. Hindi
'ko na kayang tiisin ito.
"Troy, gusto 'ko ng ice cream."
Hindi 'ko na napigilan iyon na sabihin sa kaniya, sabihan niya na 'ko ng mataba
pero ayokong pigilan iyong kagustuhan 'ko na kumain. Wala akong ibang na iisip o
napapansin kung hindi iyong npakalamig na ice cream na mula sa freezer at umuusok
usok pa iyon dahil sa sobrang pag yeyelo.
"What!? Ice cream? right now? Sigurado ka ba?"
Halos lumuwa iyong mata ni Troy sa gulat na kinatango 'ko naman.
"Does it make you feel better?"
Kalmadong tanong nito habang marahan niyang hinahagod iyong pisngi 'ko gamit ang
mga hinlalaki niya.
"Hmmm! ice cream."
"Ok, kukuha ako sa baba pero hindi ka na iiyak?"
Paulit ulit akong tumango sa kaniya at pinunasan iyong luha 'ko.
"Basta gusto 'ko iyong maraming flavor. Ihalo halo mo ah."
Napabuntong hininga na lang na tumango si Troy bagonito lumabas. Nahiga muna ako
dahil kahit kagigising 'ko lang parang gusto 'ko ulit matulog.
Mabilis ako ngayon mapagod kung ikukumpara noon. Napapikit na lang ako nang marinig
'ko muli sa isip 'ko iyong boses ni Troy.
Mahal na mahal kita, Raine.
Mahal na mahal kita, Raine.
Geez! Ang sarap pakinggan noon na parang ayoko ng gumising sa panaiginip 'ko kagabi
marinig 'ko lang ulit na sabihin ni Troy na mahal niya 'ko pero alam 'ko naman na
panaginip 'ko lang iyon at hindi iyon totoo.
Napahugot na lang ako ng malalim na hininga sa isip na mas natatakot ako ngayon.
Gusto 'ko ng sabihin kay Troy iyong nararamdaman 'ko, na mahal 'ko na siya pero
paano kung sa pag amin 'ko--tawanan niya lang ako at sabihin na game over, you
lose.
Ang sakit diba? Hindi pa ako handang umalis sa tabi niya. Naiwilig 'ko na lang
iyong ulo 'ko para alisin iyong mga negative thoughts na tumatakbo rito. Bumibigat
lang kasi iyong kalooban 'ko at gusto 'kong maiyak sa tuwing na iisip na ako lang
ngayon ang nag mamahal sa amin.
Inis akong napabangon ng hindi pa rin dumarating si Troy kaya bumaba na ako.
narinig 'ko naman na may kausap siya kaya nag dahan dahan lang ako para marinig 'ko
iyong pinag uusapan nila.
"Ito na iyong list ng mga mental institution sa ibang bansa. Sapat na ba 'yan para
makatulong sa research mo?"
Narinig 'kong sabi ni Light. Oh si Light lang pala iyon.
"Yeah, it's enough. Salamat."
"Bakit kasi hindi ka humimgi ng tulong sa ate at nanay mo? Diba sabi mo na sa ibang
bansa sila? They can help you with this research."
Natigilan ako sa sinabi ni Light. Na sa ibang bansa? Hindi ba sabi niya na mental
institution iyong ate niya at sumakabilang bahay iyong nanay niya kaya wala na
siyang balita tungkol dito?
Kunot noo pa akong napasilip sa may sala at kita 'ko iyong pagaalinlangan sa mata
ni Light. Parang hindi niya gustong banggitin iyon kay Troy at na bigla lang siya.
"I didn't m--"
"Hahaha! Busy kasi sila kaya ayokong istorbohin."
Mas napasibangot ako ng marinig muli iyong tawa ni Troy. Ewan 'ko ba kung
nahahalata rin ng iba niyang mga kaibigan na peke iyon pero alam 'ko na hindi totoo
iyong tawa niya. Iba kasiniyong tawa niya pag masaya talaga siya kesa sa tawa na
parang may iniiwasan siya.
Nakita 'ko naman iyong pag ngiti ni Light na tila ba nakahinga siya ng maluwag.
Nagpaalam na rin ito dahil may duty pa siya sa hospital.
Nagsalubong naman iyong mata namin ni Troy ng damputin niya iyong folder na
ibinigay ni Light.
"Ok na 'yung ice cream. Tara na sa kusina o gusto mo sa kwarto ka na lang kakain?"
Dire-diretso itong nag lakad papalapit sa akin pero hindi 'ko pinansin iyong sinabi
niya.
"Ano iyong totoo sa mga kwento mo?"
Hindi 'ko napigilan iyong itanong sa kaniya. Naguguluhan ako kung ano ang dapat
'kong paniwalaan, iyon bang sinabi jiya sa akin o iyong sinabi niya kay Light.
Hindi naman big deal kung iisipin pero kung hindi totoo iyong sinabi niya sa akin,
ibig sabihin nagsisinungaling at niloloko niya lang ako.
"Halika na, baka matunaw 'yung ice cream." Pakiwaring wala itong narinig at
hinawakan iyong kamay 'ko na agad 'ko ring binawi sa kaniya.
"Seryoso ako, niloloko mo ba 'ko? Kasi obvious naman na magsasabi ka ng totoo sa
mga kaibigan mo kesa sa'kin diba?"
"Hindi kita niloloko."
Inis niya pang isinuklay ang mga daliri niya buhok niya bago ako nito diretsong
tinignan sa mata at ipinatong iyong mga kamay niya sa magkabila 'kong balikat.
"I can't lie to you. Iyong narinig mong sinabi 'ko kay Light, that's the same story
that everyone knows about my family. No one knows--"
Natigilan pa ito na parang ayaw niyang ituloy iyong sasabihin niya.
"They didn't know the story behind but believe me everything I told you is true.
Kung gusto mo dadalhin kita kay Ate para makilala mo siya at maniwala ka na nag
sasabi ako ng totoo."
Kita 'ko iyong sinseridad sa mga mata ni Troy at naniniwala naman ako sa kaniya.
Tumango ako sa kaniya hindi dahil gusto 'ko siguraduhin na totoo iyong sinasabi
niya, gusto 'ko mapanatag iyong nararamdaman niya dahil bakas iyong takot sa mata
niya.
"Pero bakit ka nagsinungaling sa kanila?"
Kahit anong gawing isip 'ko, hindi 'ko alam kung bakit hindi sinabi ni Troy sa iba
iyong totoo. Nahihiya ba siyang malaman ng iba na baliw iyong ate niya? Na iniwan
sila ng nanay niya dahil sa ibang lalaki?
"Hindi ako nagsinungaling, hindi lang nila kailangan malaman lahat ng tungkol sa
akin."
"Like what? Ano pa ba ang hindi nila alam sa'yo? Ang hindi 'ko pa alam tungkol
sa'yo?"
Bigla tuloy akong na curious kung ano pa nga iba iyonh hindi 'ko alam tungkol kay
Troy. Matagal na rin kami magkasama at alam 'ko na marami pa akong hindi alam
tungkol sa kaniya.
Tulad na lang kung paano siya nakapag aral? Sinuportahan pa rin ba siya ng nanay
niya kahit may iba na itong pamilya? Kung saan siya nakatira noon? Kung ano pa ang
naging trabaho niya bago siya maging abogado? Kung may iba pa ba siyang kamag anak?
Marami pang iba.
Wala naman kasing nababanggit sa akin iyong mga kaibigan niya o kahit si Rye at
Cyan na pinakamalapit sa kaniya na tungkol kay Troy, maliban sa pagiging babaero at
gago nito.
"I tell you soon.."
"Soon? Bakit hindi ngayon?"
Sinundan 'ko siya sa kusina at pinagmasdan siya na mag prito ng hotdog at bacon.
Naghintay ako na sasagot siya kahit kalokohan iyong isagot niya pero hindi siya
kumibo. Nanatiling tikom iyong bibig ni Troy.
Napabuntong hininga na lang ako at mas lalo akong kinakin ng kuryusidad 'ko. Ano
nga ba iyong buhay ni Troy noon? Bago siya maging isang successful na abogado?
Inilatag na lang niya iyong mga pagkain sa lamesa at nakatitig lang ako sa kaniya
kaya bigla siyang ngumiti ng ubod ng tamis.
"Labas tayo. Linggo naman ngayon."
Isang bagay na alam 'ko tungkol kay Troy, he always wear his sweetest and famous
smile and he can make people laugh but I know, he was like others who suffered in
so much pain and no one knows what pain he went through.
Tumango ako ng may matamis na ngiti sa kaniya. Kahit kaya 'kong alamin iyong mga
tinatago niya, hahayaan 'ko na lang na siya mismo ang mag sabi nun sa'kin--hanggang
sa maging handa na siya na sabihin sa akin ang lahat at magkaroon siya ng tiwala
sa'kin.
--
"Bagay ba 'to sa'kin?"
Ipinakita 'ko iyong isang dress, kailangan 'ko kasi iyon sa tuwing papasok ako sa
SGC. Kakatapos lang namin mag simba ni Troy, ang hirap hirap niya ngang pilitin na
pumasok ng simbahan dahil hindi raw siya nag sisimba pero sa huli na pilit 'ko rin
siya.
"Huwag 'yan. Masyadong maikli tapos kita mo? Kita 'yang braso mo. Ang laki laki ng
mga braso mo para mag sleeveless. Tss!"
Sinamaan 'ko siya ng tingin sa sinabi niya. Kanina panay ang lait niya sa akin
dahil ang bigat bigat 'ko na raw. Nag pabuhat kasi ako sa kaniya kanina para abutin
iyong bag na ibingay niya sa akin pero panlalait lang iyong natanggap 'ko sa
kaniya.
Kita niyo kung gaano siya kabwisit? Imbis na purihin ako, nilalait niya lang ako.
"Napaka mo!" Padabog 'kong ibinalik iyong dress sa lalagyan at nag tingin ng iba.
Sabi niya noong una ang ganda 'ko sa dress tapos ngayon nilalait niya na 'ko.
Nakakagigil siya!
"Hoy Raine ito na lang oh!"
Ipinakita nito sa akin iyong isang long gown na kulang na lang ay umabot sa labas
iyong haba noon at sigurado na pag sinuot 'ko iyon ay tatagaktak ang pawis 'ko
dahil magmumukha akong binalot na suman sa itsura ng damit.
"Troy, isipin mo naman opisina iyong papasukan 'ko hindi ako papasok para mag
semenaryo."
Inirapan niya naman ako bago ibinalik iyong gown.
"Langhiyang Erin naman kasi na 'yun bakit ba puro maiikling dress pinag gagawa
niya? Wala na ba siyang pambili ng tela?"
Inis na bulong ni Troy na kinatawa 'ko naman. Kay Erin nga pala itong boutique na
pinuntahan namin at masasabi 'ko na magaganda iyong design niya.
"Tignan mo kung sino ang nandito!" Sabay pa kaming napalingon ni Troy sa pamilyar
na boses.
Napakunot iyong noo 'ko na makita iyong dalawang lalaki na may bitbit na isang
katutak na damit. Teka? Sila iyong na sa coffee shop noong nabunggo 'ko si Lee.
Sila iyong panay ang tawa sa akin sa hindi 'ko malamang dahilan.
Mabilis akong hinila ni Troy palapit sa kaniya at matalim iyong tingin niya sa
dalawa. Wait.. Parang na aalala 'ko na rin ngayon kung saan 'ko nga ba unang nakita
itong dalawa bago 'ko pa sila makita sa coffee shop.
Sila iyong mga lalaking humabol sa amin noon ni Troy. Iyong araw na kinaladkad ako
ni Troy at isinama niya pa 'kong tumalon sa bay.
Tama! Kaya pala pamilyar talaga sila sa'kin at kaya pala sinabi nila na ikamusta
'ko sila kay Troy. Kaibigan ba sila ni Troy?
"Anong ginagawa niyo rito?"
Kalmado pero seryosong tanong ni Troy na kinatawa noong dalawa. Mukha talaga silang
baliw at nakakainis pa iyong pag tawa nila na para silang ng iinsulto.
"Bakit Troy? Ikaw lang ba ang may pera para makabili ng mamahaling damit?"
Napalingon iyong isa sa akin at napangisi.
"Di lang ikaw ang may mamita. Nagkataon lang na bata ang na bingwit mo."
Sabay pang tumawa iyong dalawa na kinatataka 'ko naman at napansin iyong pagkuyumos
ng kamao ni Troy. So definitely, hindi sila magka-kaibigan?
Marahan 'ko na lang na hinaplos iyong likod ni Troy para subukan itong kalmahin
kahit hindi 'ko maintindihan iyong mga nangyayari.
"Kamusta ka na ba miss? Ikinamusta mo ba kami kay Troy noong huli tayo nag kita?"
Tuwang tuwa pang sabi ng dalawa na kinalingon sa'kin ni Troy na tila nag tatanong.
Hindi 'ko nga pala na banggit sa kaniya na nakasalubong 'kong sila dati.
"Alam niyo mag enjoy na lang kayo sa pamimili. Tara na."
Hinila na ako ni Troy pero bigla rin kaning na tigilan ng makasalubong namin si
Missis Sonya Alfaro. Siya iyong matandang babae na nanlait sa akin noon sa meeting
kaya napilitan ako tanggapin iyong posisyon.
Nagpapalit palit iyong tingin niya sa amin ni Troy hanggang sa tuluyan na siyang na
pangisi.
"Long time no see, Troy."
"Fuck." Mahinang bulong ni Troy pero nadinig 'ko pa rin iyon. Teka? Kilala rin ba
ni Troy si missis Alfaro? Bakit ba lahat ng taong nakikilala 'ko ay konektado kay
Troy? o sadyang maliit lang talaga ang mundo?
"Mamita!" Lumapit iyong dalawang lalaki kay missis Sonya.
"Ok na kami." Sabi nung isang lalaki na mas maputi at mas bilog ang mata at may
hikaw din ito sa kaliwang tainga niya.
"Sige na Bubuy. Bayaran mo na 'yan." Napansin 'ko pang kinuha ni missis Sonya iyong
credit card niya at inabot iyon sa lalaki na ang pangalan ay Bubuy.
"Mamita, bakit hindi mo ayain si Troy sumabay kumain sa'tin para makilala natin
iyong kasama niya."
Sabi nung isang lalaki na mas moreno at mas singkitan iyong mata na may hikaw naman
sa kanang tainga at may tattoo pa sa leeg niya na, ngayon 'ko lang napasin iyong
nakasulat-- Paolo, pangalan kaya niya 'yun?
"Kilala 'ko ang kasama niya bagong CEO ng SGC, diba Yesha?"
"Ooohh... CEO pala..Kaya naman pala. Haha!"
"Kumain na kami. Kung hindi niyo mamasamain. Mauuna na kami. Tara na."
Hindi na ako nakakibo ng mahigpit na hawakan ni Troy iyong kamay 'ko at walang sabi
sabi akong hinila palabas ng mall. Hindi ako kumibo kasi pansin 'ko na wala ito sa
mood kahit mahapdi na iyong pagkakahawak niya sa pulsuhan 'ko.
Tahimik lang kami hanggang sa makauwi. Pinag buksan naman niya 'ko ng pinto pero na
una na siyang pumasok sa loob at napabuntong hininga na lang ako ng dumiretso siya
sa library niya.
Tahimik na lang din akong pumasok habang napapahimas pa sa pulsuhan 'ko. Namumula
iyon kung saan ay bakas iyong inis ni Troy.
Gusto 'ko siyang tanungin kung bakit bigla na lang nag bago iyong mood niya pero
mukhang hindi rin naman ako makakakuha ng sagot kaya hindi 'ko na siya pinilit.
Kahit naman matigas ang ulo 'ko alam 'ko ilugar iyong kakulitan 'ko-- bagay na
natutunan 'ko simula ng nakasama 'ko si Troy, na hindi sa lahat ng oras ako iyong
nasusunod.
Nag hanap ako ng pwedeng igamot sa pulso 'ko. Mahapdi talaga iyon kaya feeling 'ko
nga ay nag sugat pa ito.
"Raine,"
Napatalon pa ako sa gulat ng marinig ang boses ni Troy. Hinarap 'ko siya at lumapit
nama ito sa akin. Iginaya niya ako pa upo bago siya lumuhod sa harapan 'ko.
"Amina." Sabay lahad nito sa kamay niya na kinataka 'ko.
"Iyang kamay mo." Kinuha nito iyong kamay 'kong namumula.
Ngayon 'ko lang na pansin na may hawak siyang ointment at pinahid iyon sa namumula
'kong pulso.
"Sorry. Hindi 'ko sinasadya."
Nagsusumamong sabi ni Troy na kinangiti 'ko naman. Ok na sa akin, alam 'ko naman na
hindi niya 'yun sinasadya at isa pa siya rin naman itong mag kusang gamutin iyon.
"Hindi naman masakit. Mas masakit pa 'to."
Sabay turo 'ko sa kaliwang pisngi 'ko na kinangiti niya bago siya lumapit at
matunog niya iyong hinalikan.
"Masakit pa?"
"Hmmm? Hindi na kaso lumipat dito?"
Pabiro 'kong itinuro naman iyong kanang pisngi 'ko na kinatawa niya na pero hindi
siya nag reklamo at hinalikan din iyon.
"May masakit pa ba?" Natatawa nitong tanong na kinahaba ng nguso 'ko at kinatulak
niya rito.
"Abusado ka. Haha."
Masaya ako na makita na tumatawa siya at masaya ako dahil ako iyong nagpapangiti sa
kaniya.
"Masakit nga."
Humaba ulit iyong nguso 'ko sa kaniya na kinatawa niya ng husto pero naramdaman 'ko
rin iyong malambot niyang labi sa labi 'ko.
"Ok na?" Pakiwaring napa isip ako at walang pag aalinlangan 'kong pinag hiwalay ang
mga braso 'ko na tila gusto 'ko na yakapin niya 'ko pero imbis na yakapin niya ako
ay binuhat ako nito na parang bagong kasal kaya ipinulupot 'ko agad iyong braso 'ko
sa batok niya.
Napatili pa nga ako sa gulat at parang batang nagpipiglas iyong paa 'ko.
"What do you want me to do, Raine?"
"Kantahan mo 'ko?"
"Kantahan? 'yun lang?"
Natatawang tanong nito habang nag lalakad na siya papunta sa hagdan.
"Oo, bakit? May gusto ka bang marinig sa'kin?"
Natatawang 'kong sabi at kahit hindi niya sabihin ay alam 'ko naman iyong tinutukoy
niya.
"Pagbibigyan mo ba 'ko?"
Natatawang tanong ni Troy at tuluyan na nitong binuksan iyong pinto ng kwarto.
"Pag iisipan 'ko muna."
Baling 'ko sa kaniya at nakangiti nitong inilapag ang katawan 'ko sa kama habang
nanatili pa rin iyong braso 'ko sa batok niya.
"You only have ten seconds to think."
Mas inilapit nito iyong mukha niya sa akin at dama 'ko na naman iyong kiliti sa
puso 'ko. Siguradong sigurado na ako sa nararamdaman 'ko para sa kaniya. Walang
duda, mahal 'ko na talaga si Troy.
Nakangiti 'kong hinaplos iyong mukha niya, kahit nakangiti siya at may tuwa at
pilyo ang na namumutawi sa mga mata niya, nararamdaman 'ko iyong kakaibang lumgkot
at takot na bumabalot sa kaniya. Kaya imbis na sagutin siya ay mas gusto 'ko
malaman niya na palagi akong nandito para sa kaniya.
"Troy, kung kailangan mo ng makakausap nandito lang ako. You can tell everything,
makikinig ako."
Nakita 'ko iyong pag ngiti ng labi at mga mata niya habang napapatango.
"I know. I will tell you everything.. not now but soon."
Napangiti ako ng halikan nito iyong noo 'ko malambing itong napabulong.
"I miss you, Raine."
Sana sa susunod, iyong I miss you niya ay mapalitan na ng I love you, para masabi
'ko na rin sa kaniya kung gaano 'ko siya ka-mahal.

--- --- ---

Chapter 31
--
Chapter 31
"Where is he?"
Pag pasok 'ko pa lang ng law firm ay bumungad na agad sa'kin ang pamilyar na boses
na halata mong na iinis.
Mukhang hindi nila na pansin ang presensya 'ko dahil patuloy pa rin niyang hinampas
iyong lamesa ni Cheska.
"Nasaan sabi si Troy? Open that damn door!"
Napapitlag pa ako sa gulat ng tabigin niya lahat ng gamit ni Cheska sa ibabaw at na
iiling na lang sila attorney Carlo at Garry. Ano ba kasong ginagawa niya rito? At
bakit niya hinahanap si Troy? Tiyaka baliw ba siya para mag wala?
"Sinabi na namin, na sa hearing si attorney."
Inirapan ni Cheska si Aki at nahagip nito ang presensya 'ko kung saan ay napalingon
rin iyong iba.
"You! Saan mo tinatago si Troy?"
Napakurap pa ako ng ilang beses ng duruduruin ako ni Aki habang salubong iyong
kilay niya.
"Bakit 'ko itatago si Troy? Baka ayaw lang talaga niya na makita ka."
Kibit balikat na sagot 'ko sa kaniya. Hindi 'ko naman itinatago si Troy ah at ang
alam 'ko ngayon lang ulit ako nakabalik ng lawfirm dahil busy ako sa SGC.
Napansin 'ko pa iyong mahinang pag tawa nung tatlo na lalong kinasibangot ni Aki.
"Simula ng maki-epal ka nasira na ang lahat. Alam mo bang taon ang tiniis 'ko para
lang makasama ulit si Troy? Pero ng dahil sa kalandian mo at pakikigulo mo, nag
laho lahat ng 'yun."
Humakbang ito palapit sa akin pero hindi naman ako natinag sa kinatatayuan 'ko.
Hindi 'ko maintindihan ang sinasabi niya. Wala nga akong alam kung anong meron sa
kanilang dalawa maliban sa bagay na may nangyari sa kanila noong una kaming nagkita
rito at iyong hinala 'ko na isa rin siya sa mga babae na najipag laro kay Troy.
Iyon lang ang alam 'ko sa kaniya--sa kanila at puro pa iyon hinala dahil hindi siya
binabanggit sa akin ni Troy.
"Paki-filter 'yang bibig mo baka makalimutan 'ko na hindi pala ako pumapatol sa
kapwa 'ko babae."
Kibit balikat 'kong sabi kay Aki at nilagpasan na siya. Wala ako sa mood
makipagtalo sa kaniya. Sobrang pagod iyong nararamdaman 'ko ng dahil sa SGC,
idagdag mo pa 'yung stress na binibigay sa akin ni missis Alfaro na panay ang ka-
plastikan sa tuwing nag kikita kami sa kompanya.
Bahagya pa akong nakaramdam ng pananakit ng tiyan kaya umupo na lang ako. Gusto 'ko
sanang pumasok sa loob ng opisina ni Troy para makahiga, may susi naman ako noon
kaso nandito naman si Aki.
Magiging issue pa 'yun sa kaniya. Kung hindi lang siguro siya anak mayaman baka isa
siya sa mga tsismosa sa kanto na walang ginawa kung hindi makialam sa buhay ng may
buhay.
"What the--" Hindi makapaniwalang tumayo sa harapan 'ko si Aki at napansin 'ko
naman iyong tatlo naming kasama na parang nag e-enjoy lang na panoorin kami.
Iyong totoo? Nandito lang ako para hintayin si Troy. Sabi kasi niya sabay na kaming
mag lunch at dahil ayoko na bumiyahe pa siya ng malayo kaya ako na iyong pumunta sa
law firm.
"Ito na ang una at huling beses na sasabihin 'ko sa'yo 'to. Layuan mo na si Troy
dahil kung hindi, mapipilitan akong saktan ka. Sa akin siya noon at sa akin pa rin
siya ngayon."
Seryosong sabi ni Aki at kung hindi pa ako naka-encounter ng mga mamatay tao noon
baka nanginginig na ako sa takot ngayon. Sadly, mas marami akong nakasalamuhang mas
maitim ba ang budhi sa kaniya.
"Siguraduhin mo lang na mas nakakatakot pa 'yan sa pagsundo sa'kin ni kamatayan."
Kung iniisip niya na matatakot ako pagbabanta niya sa buhay 'ko, nagkakamali siya.
Ilang beses na akong muntikan mamatay at kahit kailan hindi ako natakot doon.
Muli 'kong napansin ang paghagikgik nung tatlo na tila tuwang tuwa. Teka? Di pa ba
nila papalayasin si Aki. Naasiwa na 'ko sa pag mumukha niya. Parang gusto 'kong
sumuka dahil ang panget panget niya sa paningin 'ko. Tapos ang tamis tamis ng
pabango niya, hula 'ko ay vanilla lace iyon. Mabango naman iyon pero di 'ko siya
bet ngayon. Nakakasuka iyong amoy. Masyadong matamis.
"Oh look who's acting so brave! I'll bet my life, you'll cry at the end as I wave
my last card to win him back. He was mine since college and he will be mine until
the end. Good luck na lang sa'yo Raine dahil hindi 'ko na papalagpasin itong
ginagawa sa'kin ni Troy."
Nakangisi nitong sabi bago padabog na lumabas ng firm. Problema ng isang 'yun? Siya
susugod sugod dito tapos sisirain niya pa pinto namin? Bruha na 'yun. Sarap
suntukin sa mukha.
Napasandal na lang ako sa upuan at parang pagod na pagod talaga ako dahil dama 'ko
iyong mabilis na pag pintig ng puso 'ko sa hingal. Hindi 'ko rin alam bakit bigla
na lang ako napapagod agad. Kailangan 'ko na yatang mag pa-che--
"Bwahahaha!"
"Hahaha! Epic!"
"Bruha na 'yun! haha!"
Nagulat pa ako ng sabay sabay na humagalpak sa tawa iyong tatlo at napapahampas pa
sila sa lamesa na animo'y nakapanood ng comedy show.
"Ok lang kayo?"
Nagtataka 'kong tanong sa kanila at sabay sabay naman silang lumapit sa akin.
Hinila pa ni Garry iyong isang upuan at pabaliktad na umupo rito. Si Cheska naman
ay umupo sa tabi 'ko at si attorney Carlo naman ay tumayo sa gilid ni Garry.
"Alam mo bang araw araw na nag pupunta 'yun dito para lang hanapin si attorney?"
"Araw araw?"
Tanong 'ko kay Cheska na kinatango nilang tatlo. Bakit hindi sinasabi sa'kin ni
Troy na laging nandito 'yung bruha na 'yun? Porket busy ako sa SGC sinusulit na
nila iyong oras na wala ako. Parang gusto 'kong mag umusoknsa inis at komprontahin
si Troy kaso na isip 'ko na kung magkasama sila ni Troy, bakit niya pa hahanapin si
Troy kanina, diba?
"Nagkikita ba sila?" Hindi 'ko na napigilan itanong 'yun sa kanila na kina iling
nilang tatlo.
"Usually, laging na sa hearing si attorney." Wika ni Garry.
"Madalas din na sa SGC siya para puntahan ka." Dagdag ni attorney Carlo.
"Pero mas madalas nag tatago siya sa opisina niya para lang hindi sila mag kita ng
impaktang 'yun."
Natatawa pang dagdag ni Cheska na kinangiti 'ko naman. So good boy naman pala si
Daddy O kahit wala ako sa tabi niya. Ewan 'ko ba pero parang nakaka-proud lang na
kahit hindi kami laging magkasama hindi siya nakikipag kita kay Aki o sa kahit na
sino.
Bigla tuloy ako nakaramdam ng guilty na maalala 'ko na kanina lang ay magkasama
kami ni Lee. Kahit ilang beses 'kong sabihin sa sarili 'ko na wala kaming
ginagawang masama, kalahati ng pagkatao 'ko nakokonsensya. Hindi niya pa rin alam
na magkasama kami sa trabaho ni Lee at hindi 'ko pa rin masabi iyon sa kaniya.
Noong gabi na nakatulog naman ako sa bahay nila Lee, hindi naman binaggit sa akin
ni Lee kung anong nangyari pero kita 'ko na may pasa siya sa mukha, hindi 'ko naman
makompronta si Troy dahil binabanggit 'ko pa lang pangalan ni Lee, nag iiba na agad
iyong mood niya at lalagi niya na lang sinasabi na Iwasan mo na lang siya.
Kaya paano 'ko ngayon sasabihin sa kaniya na hindi 'ko maiiwasan si Lee dahil
magkatrabaho kami, na siya iyong Daddy ni Godwill. Aiiisst! Ang hirap naman ng
ganito.
"Teka kumain na ba kayo?"
Tanong 'ko sa kanila na agad kinasibangot ni Cheska.
"Hindi pa paano extra iyong impaktang si Aki kaya naudlot lunch namin."
Sabi nito kaya naoangiti akong inabot sa kanila iyong isang paper bag.
"Marami naman 'to. Sa inyo na."
"Talaga?"
"Hmm!"
"OMG! Kaya na miss kita rito eh. Sabi na nga ba dapat nandito ka na lang palagi."
Kinikilig na sabi ni Cheska habang napapayakap pa sa akin. Na miss 'ko rin sila
kaya nga sabi 'ko kay Troy na dadaan ako sa firm.
"Nako! Sabihin mo wala lang taga bili ng kape kaya na miss mo si Raine." Pambabara
ni Garry kay Cheska na kinatawa namin ni attorney Carlo.
"Bruho ka! Siyempre kasama na 'yun pero na miss talaga kita." Humigpit pa iyong
yakap sa akin ni Cheska na lalo 'kong kinatawa.
Parang kailan lang noong magkakasama pa kami rito pero ngayon dumadalaw na lang
ako. Nag kwentuhan lang naman kami habang kumakain sila. Dami nga nilang kwento na
akala mo ay taon kaming hindi nagkita.
"Excuse me?"
Sabay pa kaming napalingon sa pinag mulan ng boses. Babae iyon na sa tingin 'ko ay
na sa mid 40's to 50's na. Balingkinitan iyong pangagatawan niya at maganda iyong
mukha niya na akala mo ay manika ito kahit may edad na siya.
"Asddfgh-" Namumuwalang sabi ni Cheska kaya ako na iyong tumayo para lapitan iyong
kliyente.
"Ano pong maitutulong namin? Upo po kayo."
Nakangiti naman siyang umupo at ewan 'ko nakakagaan iyong ngiti niya. Parang ngiti
ni Troy, tapos iyong loob ng mata niya ay katulad din ng kay Troy. Siguro masasabi
'ko na kung naging babae si Troy ito ang girl version niya.
"Ito ba 'yung law firm ni attorney Sarmiento?"
"Yes po pero wala pa po siya."
"Teka ako na, Raine. Baka mabugbog tayo ni attorney pag nadatnan ka niya diyan."
Natatawang sabi ni attorney ni Carlo ng tumayo na ito at nakainom ng tubig.
"Trueee! Mapag wala mo.pa si attorney at pinapagod mo ang sunshine in the Raine."
Dagdag pa ni Cheska na kinatawa ulit nila at pati iyong kliyente ay nakitawa na
rin.
"Girlfriend ka ni Range?"
"Ay hindi po.. Nag bibiro lang sila."
Agad na sagot 'ko doon sa babae pero bigla akong napa isip. Tinawag niyang Range si
Troy? Sabi sa akin ni Troy ang tumatawag lang na range sa kaniya ay iyong mga
nakakakilala sa kaniya noong bata pa siya, tulad ni Rye at Cyan, si Lee naman iyon
ang nakasanayan dahil iyon ang naririnig kay Rye pero lahat sila ay Troy ang tawag
kay Troy.
Ibig bang sabihin nun kilala niya si Troy?
"Kilala niyo po si Troy?"
Hindi 'ko na pigilan itanong 'yun sa babae at nakangiti siyang tunango sa akin.
"He's my--"
"Nandito na ba si Raine? Oh nandito ka na pala. Saan tayo kakain?"
Natigilan iyong babae sa sasabihin niya ng bigla na lang bumukas iyong pinto at
niluwa noon iyong nakangiting Troy.
"May dala akong pagkain."
Sabi 'ko sa kaniya at lumapit ito agad sa'kin para halikan iyong pisngi 'ko. Kaya
ako inaasar nila Cheska eh, napaka-PDA niya kahit saan kami mag punta.
"Kain na tayo."
"Tapusin 'ko lang si ma'am."
Sabi 'ko rito na kinalingon niya sa kliyente at pansin 'ko iyong unti unting
pagkawala ng ngiti sa labi at mata ni Troy. Nawalan ng emosyon iyong mga mata niya
at naging neutral iyong ekspresyon ng mukha niya.
Ako lang ba ang nakaramdam na parang hindi siya masaya na makita iyong babae?
"Ra--"
"Carlo kayo na umasikaso rito. Kung wala ng kailangan palayasin niyo na agad."
Para akong nabato sa tono ng pananalita ni Troy. Mas malamig pa iyon sa yelo at
parang mas nakakatakot iyon kesa sa tuwing na gagalit siya. Walang pasabi naman ako
nitong hinila patayo at papasok sa opisina niya.
Gusto 'ko sana mag protesta pero may nag tulak sa akin na huwag na lang mag reklamo
at sumunod.
Niluwagan nito iyong suot niyang polo at iwas ang tingin niya sa akin.
"Kain na tayo."
Tipid nitong sabi na kinatango 'ko na lang. Inihain 'ko lang sa lamesa iyong mga
pagkain.
"Luto?"
"Yeah, mama ni Max nag bigay sa'kin niyan. Niluto niya raw kanina bago siya
pumasok."
Tumango lang si Troy sa'kin.
"Ok ka lang? I mean, nung nakita mo 'yung babae biglang nag bago 'yung mood mo. May
problema ba?"
Umiling lang siya kaya napahawak ako sa kamay niya.
"Troy,"
Nag angat ito ng tingin at matamis na ngumiti sa akin habang hinahaplos iyong
pisngi 'ko.
"Ok lang ako basta nandiyan ka."
Kinuha 'ko iyong kamay niya na humahaplos sa pisngi 'ko at mahigpit iyong
hinawakan.
"Sabihin mo lang kumg ready ka na, huh?"
Nakangiti itong tunango sa akin na kinatamis din ng ngiti 'ko.
Alam 'ko na maraming bagay ang hindi 'ko pa alam sa kaniya at naniniwala ako na
sasabihin niya rin iyon sa akin.
At handa ako mag hintay sa lahat mg kwento niya--hanggang sa maramdaman 'ko na buo
na iyong tiwala niya sa'kin.

--- --- ---

Chapter 32
--
Chapter 32
"I heard luluwas kayo ni Dad next month sa Zambales. Is that true?"
Tanong ni Godwill na kinatango 'ko agad. Next month na pala iyong pag luwas namin
ni Lee papuntang Zambales para tignan iyong lupang binili ng kompanya. Hindi 'ko pa
iyon na sasabi kay Troy dahil lagi 'kong nakakalimutan pero sasabihin 'ko na mamaya
para maaya 'ko rin siya na sumama.
Ilang days din kasi mag stay doon at ma-mi-miss 'ko siya kung hindi siya sasama.
"Yeah, sama ka?"
Tanong 'ko sa kaniya na kinailing niya kaya napasibangot ako.
"Sorry, kailangan 'ko pa kasing mag review. Malapit na 'yung entrance exam at
nawala ako sa focus dahil sa nangyari."
Nakangiti 'ko na inabot iyong kutsara at tinidor sa kaniya.
"Ok lang, naiintindihan 'ko pero ok ka na ba? Nagkausap na ba kayo ng mommy mo?"
Umupo na ako sa tabi niya. Maaga pa naman, kakahatid lang sa akin ni Troy pero
tumawag si Godwill at nag aya itong mag breakfast.
"Actually kaya kita tinawagan. I need someone to talk and I know my father doesn't
want to talk about it."
"Go on, makikinig ako."
Napabuntong hininga pa si Godwill at bahagyang napayuko.
"Nagkita kami ni mommy last weekend."
"Then?"
"Sabi niya sumama ako sa kaniya at hayaan na si Dad pero tumanggi ako. Hindi 'ko
kayang iwan si Daddy tulad ng ginawa niya. He was always there for me lalo na sa
mga panahon na wala siya. Dad is better than her."
Bakas ang lungkot sa boses ni Godwill, alam 'kong hindi madali iyon para sa kaniya.
Namamili sa pagitan ng mommy at daddy niya. Hindi 'ko rin alam kung ano ang tamang
sabihin pero na isip 'ko na mas kailangan niya lang ng makikinig sa kaniya.
"But you know what.. I tried to convince her na bumalik na sa bahay but she
refused.. She told me she's doing her best for me... to have a happy and complete
family. Hindi 'ko maintindihan kung anong ibig niyang sabihin pero isa lang ang
sigurado ako. She's having an affair with someone."
Bigla naman akong na samid sa sinabi ni Godwill.
"Paano mo na sabi? Nakita mo ba siyang may kasamang iba?"
Nakakapagtaka na maghahanap pa ng ibang lalaki ang mommy niya kung na kay Lee naman
na ang lahat tapos may anak pa sila.. so wala ng reason para hindi siya makuntento
at maging masaya.
"No but I heard her.. She's talking--no, begging for someone on her phone asking
him to stay with her."
Natatawang kwento ni Godwill pero bakas iyong pait sa tono ng pananalita niya.
"She beg for someone yet she hurt my father. Huwag 'ko lang talaga makita iyong
lalaki niya at hindi ako mag dadalawang isip na basagin ang mukha niya. Sinira niya
ang pamilya 'ko."
Napansin 'ko pa ang pagkuyumos ng kamao ni Godwill sa sobrang galit kaya naman
napahawak lang ako rito dahil hindi 'ko alam kung ano bang tamang gawin para
gumaang iyong pakiramdam niya.
"Don't worry, everything will be fine. Trust me."
Nasasaktan ako para kay Godwill at sana talaga maging ok na ang lahat. Di rin naman
kami nag tagal dahil kailangan 'ko rin bumalik agad sa opisina, inilabas lang ni
Godwill iyong sama ng loob niya na hindi niya masabi kay Lee dahil ayaw niya itong
masaktan.
Kasalukuyan naman na wala ngayon si Lee dahil inasikaso niya rin iyong iba pa
niyang negosyo na na abala dahil sa pag tulong niya sa'kin.
Kung sino man iyong kabit ng asawa ni Lee, hindi niya kaya na isip na may
masasaktan sa ginawa nila? Na may mga taong nag mumukhang tanga ng dahil sa
panloloko nila? Pinagtatawanan niya kaya si Lee ngayon? Parang ang sakit sakit sa
part ni Lee na malaman na may iba pang lalaki ang asawa niya pero mas masakit
siguro kung kakilala niya pa iyon tapos ano? wala siyang ka alam alam na harap
harapan siyang pinagtatawanan.
Shit! Parang ang sakit nun di lang sa pride pati sa buong pagkatao mo.
"Oh hi, Yesha."
Napabalik lang ako sa reyalidad ng makasabay 'ko sa elevator si missis Sonya at
nakangisi ako nitong binati.
Tipid lang akong ngumiti sa kaniya at itinuon iyong atensyon 'ko sa bawat numero.
Shit! Bakit sa dami ng makakasabay sa elevator ay si missis Sonya pa at talagang
dalawa lang kami. Parang ang awkward lang.
"So tell me, kailan pa kayo magkakilala ni Troy?"
Tanong nito na kinalingon 'ko sa kaniya at kita 'ko iyong pagtaas ng isang sulok ng
labi niya na parang may iniisip ito na hindi maganda.
"mag s-six months na."
Mag aanim na buwan na rin simula ng makilala 'ko si Troy. Ang bilis ng panahon pero
sariwa pa rin sa isip 'ko lahat ng nangyari at iyong unang beses na magkita kami.
"Oh six months. Not bad.. Hindi ba kayo na b-bored na kayong dalawa lang?"
Napakunot iyong noo 'ko sa sinabi ni missis Sonya.
"Bored? Hindi naman."
Masaya naman kami kahit saan kami mag punta ni Troy o kahit nga manood lang kami ng
movie sa bahay, hindi ako nakakaramdam ng inip hanggang kasama 'ko siya.
"Really? Haha! Well, tell him na kung sakaling mainip siya o gusto niya mag explore
ulit ng bago. Open kami nila Bubuy at Paolo. You can joined us para masaya. The
more, the merrier."
Sakto naman na bumukas iyong pinto kaya naglakad na ito palabas at na iwan naman
akong naguguluhan sa sinabi niya.
Like hello? Ang alam 'ko ayaw ni Troy sa kanila? Tapos ngayon umaakto na parang
close si missis Sonya kay Troy. Uggghh! Sumasakit lang iyong ulo 'ko kakaisip sa
mga nangyayari.
Para akong tanga na walang ka alam alam sa mga nangyayari. Napaisip tuloy ako kung
ailan kaya balak sabihin sa'kin ni Troy 'yung mga pinangako niyang kwento? Hindi
naman siguro ako aabutin ng pag puti ng bulbol bago 'ko marinig 'yung mga kwento
niya noh?
Mabilis lang na dumaan iyong araw, medyo na iinip ako dahil wala si Lee, wala akong
maka-kwentuhan tapos si Troy maghapon na sa hearing.
"Ma'am este Yesha, aalis na po kayo?"
Tanong nung secretary na kinatango 'ko. Mas matanda kasi siya sa akin kaya ayoko na
tawagin niya 'kong ma'am lalo na kung kami lang namang dalawa.
"Pwede ka na rin umuwi." nakangiti 'kong sabi rito.
Gusto 'ko ng umuwi, napapagod iyong pakiramdam 'ko at the same time para akong
inaantok. Sasabihin 'ko na lang kay Troy na nauna na 'kong umuwi para ako na rin
iyong magluluto ng hapunan para sa kaniya.
Nag abang ako ng taxi since si Troy 'yung may dala ng bagong sasakyan, iyong isa
namang luma na nasira at pinagawa namin ay hindi 'ko rin ma-drive bukod sa ayaw ni
Troy, wala akong lisensya.
Nagulat na lang ako ng isang pulang kotse ang huminto sa tapat 'ko at pagbaba ng
bintana ay iniluwa noon ang mukha ng isang babae. Siya 'yung babae na nag punta sa
law firm.
"Need a ride?"
Matamis ang ngiti nitong sabi sa'kin. Kamukha talaga siya ni Troy. Mula sa mata
hanggang sa labi ay katulad na katulad ng kay Troy.
"Huwag kang mag alala, hindi ako kidnapper. Just a cup of tea?"
Biro nito na kinangiti 'ko.
Mukhang harmless siyang tao, kung si Troy nga na mukhang may maitim na balak noon
sinamahan 'ko, ito pa kayang babae na mukha namang mabait.
Bumukas iyong pinto at sumakay ako. Magagalit kaya si Troy pag nalaman niyang
sumama ako sa babaeng 'to? Pero teka sino nga ba siya?
Nanatili akong tahimik habang nag text ako kay Troy na wala na ako sa SGC at
maydadaanan lang ako bago umuwi, though gusto 'ko talaga sabihin sa kaniya na
kasama 'ko iyong babae sa firm.
Hindi naman nag tagal ay nakarating kami sa isang cafe at iyong babae na ang
umorder sa akin.
"Thank you."
Iyon lang ang na sabi 'ko dahil hindi 'ko alam kung bakit ako sumama sa kaniya o
kung bakit niya 'ko inayang mag tsaa kahit kape iyong ini-inom 'ko.
"You are.. Raine Caydence Guevara, tama ba 'ko?"
"Hmm! Ako nga po."
Napangiti ito ng matamis sa'kin bago hunigop ng tsaa sa baso niya.
"Hindi ako sigurado kung tama bang magpakilala ako sa'yo dahil sigurado namang ayaw
ni Range na makilala mo 'ko."
Nakangiti nitong sabi pero bakas 'yung lungkot at pangulila sa mata niya. Teka--
huwag mong sabihin na--
"I-ikaw ang nanay niya?" Nakangiti itong tumango at literal na nanlaki iyong mata
'ko sa gulat.
Shocks! Bakit hindi 'ko agad 'yun na isip? Na magkamukha silang dalawa ni Troy.
"Pasensya na po kayo.. hindi 'ko po kayo agad nakilala." Napailang yuko pa ako para
humingi ng pasensya sa kaniya.
Shokcs! Hindi man lang ako nakapag mano sa kaniya o nabati man lang siya kanina.
Masyado akong nalulutang sa mga nangyayari at hindi na talaga pumasokmsa isip 'ko
iyong chance na nanay siya ni Troy.
"Haha! It's ok, alam 'kong hindi talaga sinasabi ni Range ang tungkol sa'kin. I
didn't exist in his life. Siguro ay iniisip ng mga kaibigan niya na patay na 'ko or
something worst than that."
Agad akong napailing sa kaniya.
"No, everyone knew about you.. ibang kwento nga lang."
Bigla tuloy akong nalungkot para sa nanay ni Troy. No one knows that she was here
dahil ang alam ng lahat na sa ibang bansa ito.
"What story?"
She asked as pain flashed into her lovely face. Naalala 'ko bigla iyong sinabi sa
akin ni Troy tungkol sa kaniya, na may iba na itong pamilya.. Kaya ba ganun na lang
iyong reksyon ni Troy ng makita niya ito sa fir ay dahil galit siya sa nanay niya?
but I don't see any reason for him to hate his mother. I mean, she came back for
him.
Hindi 'ko namalayan iyong oras sa pakikipagkwentuhan 'ko sa nanay ni Troy, she was
really nice and fun. Tulad ni Troy nakakaaliw din siyang kasama. Marami siyang na
banggit sa akin tungkol kay Troy pero halos childhood lang iyon ni Troy dahil seven
years old pa lang daw ng magka-problema silang mag ina.
"Talaga? Akala 'ko lalaki siyang may galit sa mundo."
Natatawang sabi nito ng sabihin 'ko sa kaniya iyong mga kalokohan ni Troy. Mukhang
tuwang tuwa siya na marinig iyon. Halatang nasasabik at matagal siyang nangulila sa
sariling anak.
"Hindi naman, sabi pa nga nila Rye, si Troy iyong laging nagpapatawa sa kanila."
"Masaya ako at hindi siya lumaki tulad ng iniisip 'ko."
Sobrang dami niyang naging tanong tungkol kay Troy na kahit hindi 'ko masagot iyong
iba sa tanong niya nakita 'ko pa rin iyong tuwa sa mga mata niya. Halatang mahal na
mahal niya ang anak niya.
"I'm glad that I met you and that he found you."
Nakangiti nitong sabi habang palabas kami. Ang totoo mas masaya ako na makilala
siya.
If you love someone, you want to knew everything about him, hindi dahil gusto mo
lang malaman iyong past niya kung hindi iyong pakiramdam na mas nakikilala 'ko si
Troy, na mas kaya 'ko siya ngayon unawain at intindihin. Na kahit hindi kami
magkakilala noon feeling 'ko nandoon ako sa tabi niya sa bawat kwentong naririnig
'ko tungkol sa kaniya at alam 'ko na ganoon rin iyong nararamdaman ngayon ng nanay
ni Troy.
Na sa tagal ng panahon na hindi sila nagkasama, masaya na siyang marinig iyong
tungkol sa anak niya.
"I hope we can still see each other." Sabi nito na kinatango 'ko.
She never asked me anything, akala 'ko nga kaya niya ako inaya na mag kape at tsaa
ay para humingi ng tulong-- usually, ganun iyon diba? pero hindi, nag kwento lang
siya sa akin at kinamusta si Troy. Hindi niya rin na banggit sa akin kung anong
pinagtalunan nilang mag ina dahil gusto niya na si Troy ang mag sabi sa'kin nun.
Kung tutuusin, mabait iyong nanay ni Troy sadya lang siguro na may na gawa ito na
hindi gusto ni Troy kaya ganoon na lang ang naging galit niya rito.
"Oo naman po. Sabihan niyo lang ako."
"Really?"
Nagningning iyong mata niya na tulad ng kay Troy kaya napatango na lang ako. Tiyaka
'ko na iisipin 'yung galit ni Troy, sa ngayon hindi 'ko kayang tanggihan ang nanay
niya.
"Sa isang araw? Available ka ba?"
"Opo." Wala naman ako maalala na gagawin 'ko nun kaya ok lang siguro. Nagulat pa
ako ng mahigpit nitong hawakan iyong kamay 'ko at paulit ulit na nag pasalamat.
"I'm really happy that I met you. Hindi ako nagkamali noong una kitang makita sa
firm at kung paano ka tignan ni Range. I knew it, you're special."
"Ahehe."
Bigla ako nahiya na maalala iyong sinabi sa kaniya nila Cheska. Sana hindi niya
sineryoso ng sabihin nila na girlfriend ako ni Troy. Nakakahiya sa kaniya,
masabihan pa akong feelingera.
"Pagabi na rin pala. Halika na, sumabay ka na sa'kin. Ihahatid na kita."
Sabi nito na agad 'kong kina-iling. Ayokong sagarin iyong pasensya ni Troy. Guilty
ako sa part na hindi 'ko masabi sa nanay niya kung saan nakatira si Troy pero naka-
pangako na ako kay Troy. No one will know his house.
"Hindi na po--may d-dadaanan pa po ako."
Natututo na ako mag sinungaling ngayon.
"Sigurado ka?"
"Opo."
"Ok, ingat ka."
Tumango na lang ako sa kaniya at nakangiting kumaway hanggang sa tuluyan ng mawala
iyong sasakyan niya.
Nakahinga naman ako ng maluwag dahil makakaisip pa ako ng idadahilan kay Troy o
sabihin 'ko na sa kaniya na nagkita kami ng nanay niya? Paano kung magalit siya?
Aiiissst! Ang hirap ng ganito, iyong palagi 'kong tinatantiya kung kailan hindi
magagalit si Troy at kung ano iyong ayaw niyang pag usapan.
Napatingin na lang ako sa relo 'ko at mag aala-sais na pala ng gabi at hindi pa ako
nakakauwi. Nag abang na ako ng masasakyan pero punuan na ngayon. Ang hirap
makasakay.
Aiisstt! Seven lang ay nandoon na si Troy tapos hindi pa ako nakakaluto. Napakagat
na ako sa ibabang labi 'ko at nag simulang mag lakad lakad para makasakay ng
mabilis pero bigla akong nakaramdam ng pagkahilo.
Umiikot iyong paningin 'ko na para akong nasusuka--sinubukan 'ko pang maghanap ng
makakapitan pero tuluyan ng nag dilim iyong paningin 'ko.
---
Troy's POV:
"Troy!"
Bwisit! Palagi na lang siyang nakabuntot. Binilisan 'ko na iyong paglalakad 'ko
papunta sa kotse pero agad din akong na abutan ni Aki at inis nitong hinila ang
braso 'ko.
"Tang ina! Ano ba kailangan mong hinayupak ka!?"
Hindi 'ko na pigilan ang mag taas ng boses. Inis na inis na ako sa araw araw niyang
pagbuntot sa akin. Pasalamat talaga siya at nasabi 'ko na kay Raine na matututo
akong rumespeto sa iba.
"You. I want you back, Troy. Please.. I can't live without you."
Walang sabi sabi nitong inilambaras iyong braso niya sa batok 'ko at pilit na
inilalapit iyong mukha niya sa akin para mahalikan ako.
Hayop! Ito na nga ba sinasabi 'ko kung bakit ayoko siyang makaharap. Di pa rin siya
nag babago tulad noong college kami, panay pa rin iyong gusto niya ang nasusunod at
akala niya pa rin hanggang ngayon na naging girlfriend 'ko siya kahit hindi naman
talaga.
Itinulak 'ko iyong mukha niya para hindi niya 'ko mahalikan. Walang ibang pwedeng
mag may ari ng labi 'ko kung hi di si Raine lang, si Raine lang ang lwedemg humalik
dito.
"Lumayo ka nga!" Inis 'ko itong itinulak at sumudsod ito sa sahig. Sumama iyong
tingin niya sa akin at napairap na lang ako.
Wala akong pake sa kaniya, usapan lang namin ni Raine, rumespeto ako hindi kasama
roon na kaya 'kong hindi manakit ng babae.
Tinalikuran 'ko na si Aki at mariin na lang akong napapikit ng hilahin niya na
naman ako.
"Tang ina! Ano ba sa salitang ayoko na ang hindi mo maintindihan?"
"Troy mahal kita. Ikaw lang 'yung minahal 'ko simula noon. I know na saktan ka
noong malaman mo na nagpakasal na ako pero maniwala ka.. pinilit lang ako nila Dad
na pakasalan si Lee noon. Mahal na mahal kita Troy. Ikaw lang. Maniwala ka."
Napahaplos pa ito sa pisngi 'ko na agad 'kong pinalis.
"Naririnig mo ba 'yung sarili mo? Ako na saktan? Tang ina! Hindi 'ko nga alam na
nag pakasal ka na pala at wala akong pake sa'yo kung anong gusto mong gawin sa
buhay mo o kung kanino ka magpapa-iyot. Utang na loob lang.. Tigilan mo na
kakabuntot sa'kin."
Natatawa 'kong sabi sa kaniya na hindi 'ko mapaniwalaan. Malala pagiging ambisyosa
ni Aki at inisip niya pang na saktan ako. Napagkatuwaan 'ko lang siya noong college
namin kaya nilandi 'ko siya at mabilis naman siyang bumigay.
"No! You told me you love me before and I know you mean it."
Nagsusumamong sabi nito na kinangisi 'ko sa kaniya. Iyon pala ang pinanghahawakan
niya. Iyong sinabi 'ko sa kaniya na mahal 'ko siya.
Mahigpit 'kong hinawakan iyong magkabila niyang balikat at seryoso siyang tinignan
sa mga mata.
"You know why I told you that I love you? It is because of the money. Pustahan
lang, ganun. Trip lang namin. Masaya ka na?"
I shouldn't told her about that bet way back college pero nakukulitan na ako sa
kaniya. Masyado niya na 'kong binubulabog.
Nakita 'ko pa iyong pagtulo ng luha niya pero hindi lang siya ang babaeng nakita
'kong umiyak at walang epekto ang mga luha nila sa akin. Hindi ako na sasaktan,
nalulungkot o natatakot man lang tulad ng nararamdaman 'ko sa tuwing pumapatak
iyong luha ni Raine.
Shit! I miss her already. Gusto 'ko ng umuwi para makita si Raine kaya tama na
itong pakikipaglaro kay Aki.
"Remember our game? Who fell in love first will lose? Talo ka na and as a
consequence you stay away from me. Bumalik ka na sa mag ama mo. Maawa ka sa anak mo
kung iiwan mo siya ng dahil sa lalaki."
Nabanggit sa akin ni Raine ang nangyari kay Godwill, kahit papaano ay tinubuan ako
ng konsensya ng malaman 'ko na balak na palang makipag hiwalay ni Aki kay Lee.
Hindi dahil naaawa ako kay Lee o kay Aki, kung hindi alam 'ko iyong pakiramdam ni
Godwill--na iwan siya ng sarili niyang ina para lang sa ibang lalaki.
I can't deny na kahit na iinis ako sa batang 'yun dahil gustong gusto siyang kasama
ni Raine, masasabi 'ko na magaan ang loob 'ko sa kaniya.
Naiiling 'kong binitawan si Aki at bago 'ko pa siya tuluyang talikuran ay natigilan
na ako sa sinabi niya.
"No! Ipinangako 'ko sa kaniya na bibigyan 'ko siya ng buo at masayang pamilya bago
ako bumalik pero hindi iyon mangyayari kung palagi mo na lang kaming itataboy."
Napakunot iyong noo 'ko sa sinabi ni Aki.
"What do you mean?"
Bumilis iyong kabog ng dibdib 'ko, may hinala na ako sa pwede niyang sabihin pero
gusto 'ko iyon marinig mula sa kaniya.
"Ikaw ang totoong ama ni Godwill."
•••
A/N: Nararamdaman niyo na ba? Haha!

--- --- ---

Chapter 33
--
Chapter 33
Pagmulat ng mata 'ko iyong puting kisame agad ang bumungad sa'kin. Nagpumilit pa
akong umupo at alam 'ko na kung na saan ako.
Agad namang lumapit sa akin iyong isang nurse at inalalayan ako nitong umupo.
Napasandal pa ako at ngumiting nag pasalamat sa kaniya.
"Pwede na ba 'kong umuwi?"
Tanong 'ko rito pero nakangiti lang siyanv umiling.
"Hintayin lang natin si Doc."
Tumango na lang ako sa babae. Inabot 'ko pa iyong mga gamit 'ko at doon 'ko lang
napansin na may dalawang oras na pala akong walang malay. Bigla 'ko tuloy na alala
si Troy kung naka uwi na siya pero pag tingin 'ko sa cellphone 'ko ay deadbat na
'to.
Aiiist! Matagal pa ba 'yung Doctor? Gusto 'ko ng umuwi, naramdaman 'ko na rin iyong
pagkulo ng tiyan 'ko ng dahil sa gutom.
"Ginising ka na pala."
Lumapit sa akin iyong isang maputing lalaki at sa tingin 'ko ay siya iyong Doctor
na sinasabi nung nurse kanina.
"Oh well, yeah.. pwede ka ng makauwi. Wala ka namang sakit at normal lang na
nahihilo ang mga buntis. Reresetahan na lang kita vitamins at iwasan mo lang ang
mag puyat at ma stress--"
"Teka? Buntis? Sinong buntis?"
Sa dami ng sinabi niya isa lang iyong naging malinaw pero malabo sa pandinig 'ko.
"Ikaw.. may iba pa ba akong kausap?"
Biro nito na kinalaglag ng panga 'ko. Seryoso ba siya? Ako buntis? Talaga ba? Hindi
'ko maipaliwanag iyong sayang nararamdaman 'ko at nakangiting napahawak sa tiyan
'ko.
Totoo ba talaga? Hindi ba ako nanaginip? Hindi 'ko talaga maipaliwanag iyong saya
'ko sa sinabi noong doctor, para akong lumilipad habang may paru paro akong
nararamdaman sa tiyan 'ko. Halos wala nga ako maintindihan sa mga sinabi sa akin ng
Doctor basta alam 'ko, masaya ako.
Sobrang saya.
"Salamat." Ayun lang ang nasabi 'ko at dinampot na 'yung mga gamit 'ko ng mapansin
na may isang cup ng banana ice cream with chocolate sa tabi nito.
Nagdalawang isip ako kung kukuhanin 'ko iyon hanggang sa lumapit iyong nurse kaya
hindi 'ko napigilan ang magtanong.
"Para sa'kin ba 'to?"
"Binili 'yan nung lalaking nag dala sa'yo rito." Nakangiti nitong sabi at tumango
tango na lang ako.
Wala naman sigurong lason ito noh? Tiyaka naka-seal pa kaya malinis pa ito.
Favorite 'ko ang banana at sakto na gusto 'ko rin kumain ng chocolate ice cream
kaya swak na swak ito sa panlasa 'ko. Ngayon 'ko lang napag tanto iyong katakawan
'ko sa ice cream at iyong biglang pag taba 'ko ay dahil buntis na ako.
Hindi 'ko iyon na isip noon dahil sa naging busy ako sa SGC. Mas nasasabik tuloy
akong umuwi para masabi 'ko kay Troy na buntis a--natigilan ako sa iniisip 'ko ng
maalala na hindi pa pala handa si Troy.
Paano kung hindi siya matuwa pag sinabi 'ko na buntis ako? Paano kung ayaw niya pa
bang maging tatay? Nakaramdam ako ng kakaibang lumgkot at kirot sa puso 'ko sa mga
naiisip 'ko. Hindi 'ko maiwasan na tanungin iyong sarili 'ko sa kung anong pwedeng
maging reaksyon ni Troy.
Alam 'ko last time na pinag usapan namin 'to--hindi pa rin siya sang ayon--matagal
na 'yun at sana nag bago na iyong pananaw niya.
Grabe iyong kabog ng dibdib 'ko ng makauwi ako sa bahay at ewan 'ko ba pero mas
nalungkot lang ako ng wala akong madatnan na anino ni Troy.
Hindi pa pala siya nakakauwi pero anong oras na. Mag aalas nuebe na ng gabi. Nag
bihis lang ako at nag luto pa rin pero iyo g isip 'ko ay hi di maalis kay Troy.
Sasabihin 'ko na ba sa kaniya? o huwag muna? Supresahin 'ko na lang kaya siya? pero
baka hindi lang siya matuwa.
Nanlulumo akong napa upo at napahawak sa tiyan 'ko.
Sorry baby ah, hindi 'ko alam kung paano kita ngayon ipapakilala sa tatay mo. Ako
lang kasi iyong may gusto na dumating ka pero alam 'ko naman na matatanggap ka
niya, hindi 'ko lang alam kung paano sasabihin o kung ano magiging reaksyon niya
pag nalaman niyang nandito ka na.
Napapahid na lang ako sa pisngi 'ko ng maramdaman iyong pag patak ng luha sa mata
'ko. Naghahalong saya at lungkot iyong nararamdaman 'ko at kalahati rin ng pagkatao
'ko ay biglang na takot.
Paano na kung ayaw niya? Mabuti bang umalis ako? o ipilit 'ko sa kaniya? Hindi 'ko
alam iyong gagawin 'ko. Mahal 'ko na si Troy at ayoko ng umalis sa kaniya pero
ayoko rin gamitin itong batang dinadala 'ko para lang manatili siya sa tabi 'ko.
Ang daming tanong sa isip 'ko.. Mga tanong na matagal 'ko ng pinaghandaan noon pero
biglang nag bago iyon ng dahil sa nararamdaman 'ko para sa kaniya.
Mabilis 'kong pinunasan iyong luha 'ko ng marinig iyong sasakyan ni Troy.
Narinig 'ko na iyong yabag ng mga paa niya at bago 'ko oa siya masalubong ay
naramdaman 'ko na 'yung mahigpit niyang yakap sa bewang 'ko.
Baby, nararamdaman mo ba, niyayakap tayo ng tatay mo. Hindi dapat tayo malungkot
dahil nandito siya at alam 'ko matatanggap ka niya--tayo.
"K-Kumain ka na?" Sana ay hindi niya napansin iyong pagkabasag ng boses 'ko.
Ang dami 'ko ng gustong sabihin sa kaniya. Gusto 'ko ng sabihin sa kniya na
magkasama kami ni Lee sa trabaho, na nagkita kami ng nanay niya, na alis ako
papuntang Zambales at gusto 'ko na kasama siya at higit sa lahat gusto 'kong
sabihin sa kaniya na buntis ako at siya ang ama pero palagi na lang akong inuunahan
ng takot.. takot na baka ma galit siya o kaya iwan niya na 'ko o itaboy niya 'ko
paalis.
"Hey, umiyak ka ba?"
Bumitaw ito sa pagkakayakap at mabilis ako nitong pinaharap sa kaniya. Nag jwas ako
ng tingin kay Troy pero pilit niya lang na ini-angat iyong mukha 'ko para
magsakubong iyong tingin namin.
"Bakit ka umiyak? May nangyari ba? May masakit ba sa'yo?"
Nagaalalang sabi ni Troy na agad 'kong kina iling at kinayakap 'ko sa kaniya.
"Raine,"
"Wala, akala 'ko kasi hindi ka na uuwi."
Wala pa akong lakas ng loob sabihin kay Troy ang lahat. Siguro ay unti untiin 'ko
lang pero saan ako mag sisimula?
Sa mommy niya? Sigurado na magagalit siya at alam 'ko na hindi pa siya handa na pag
usapan iyon.
Kung iyong kay Lee kaya? Hindi ba niya susugurin si Lee? Hindi ba kami makakabigat
sa problema ni Lee? Kasalukuyan siyang may problema ngayon at ayoko na mapag initan
siya ni Troy.
Kung iyong sa pagdadalang tao 'ko naman, natatakot ako sa pwedeng maging reaksyon
ni Troy.
"Natural lang na uuwi ako rito. Bahay 'ko 'to."
Pabirong sabi nito habang hinahaplos iyong likod 'ko na nakagaan sa pakiramdam 'ko.
"Napaka mo!" Bumitaw ito sa pagkakayap sa akin at marahan na hinaplos iyong pisngi
'ko.
"Araw araw akong uuwi rito at gusto 'ko sa bawat araw na 'yun.. Ikaw ang makikita
'ko."
Nakangiti akong naoatango sa kaniya at muli ako nitong niyakap ng mahigpit.
"This is not just my house, it's our home."
Sana.. sana marinig 'ko pa rin iyon kay Troy pag na sabi 'ko na sa kaniya na
magiging tatay na siya.
Tahimik lang kaming kumain. I just sat on his lap and eat peacefully. Iyong normal
lang na ginagawa namin pero aminado ako sa sarili 'ko na may bigat sa dibdib 'ko ng
dahil sa mga itinatago 'ko sa kaniya.
Hindi 'ko kayang tagalan ilihim iyon sa kaniya. Hindi 'ko kaya na kahit anong
mangyari sasabihin 'ko na sa kaniya.
Napahinga pa ako ng malalim bago nilingon si Troy na mukhang malalim ang iniisip.
"Troy,"
"Hmm?" Napahinga pa ako ng malalim, sasabihin 'ko na iyong tungkol kay Lee at sa
Zambales. Kaya mo 'yan Raine. You knew to yourself na wala kang ginagawang masama
kaya sabihin mo na.
"Next month, luluwas ako ng Zambales.. Sama ka ah."
Oh geez! Muntik pa akong pumiyok. Iyong sa Zambales lang ang na sabi 'ko.
"Next month? Dapat lang talaga na kasama ako. Sino ba mga kasama natin?"
Bigla akong natigilan at tila nalunok 'ko iyong dila 'ko.
"S-si-- mga co-worker." Kagat labi 'kong sagot sa kaniya na kinatango niya lang.
"Sama ka."
Ulit 'ko kay Troy. Gusto 'kong sumama siya papuntang Zambales, gusto 'ko magkaroon
kami ng bonding dahil baka iyon na ang huli.. After namin magpunta sa Zambales,
sasabihin 'ko na sa kaniya lahat, lahat lahat.
"Yeah, sasama ako--mahirap na baka matangay ka ng alon at di ka na makauwi."
Biro nito na kinangiti 'ko. Ikinulong 'ko iyong magkabila niyang pisngi sa mga
palad 'ko at diretsong napatitig sa mata niya.
Gustong gusto 'ko sabihin sa kaniya na mahal na mahal 'ko siya at sa huling araw
namin sa Zambales.. kasama iyon sa sasabihin 'ko sa kaniya. Bahala na kung anong
magiging rekasyon o ang sasabihin niya.. Hindi 'ko na kayang itago iyong
nararamdaman 'ko para sa kaniya. Hindi 'ko na rin kayang mag lihim ng matagal.
Sabi niya noon kailangan maging totoo at tapat kami sa isa't isa. Tama siya, mabuti
na iyon kesa sa iba pa namin malaman dahil kung ako rin iyong nasa kalagayan niya,
magagalit din ako.
That man taught me a lot of things in life.. Tinuruan niya 'ko kung paano kontrolin
iyong katigasan ng ulo 'ko, kung paano maging kalmado, na hindi mahalaga iyong
sasabihin ng iba, na hindi sa lahat ng oras ay tama ako, kung paano mag tiwala at
maging transparent sa nararamdaman 'ko, kung paano maging matatag, kung paano ulit
mag mahal at higit sa lahat itinuro niya sa akin na na may silbi pa ang buhay 'ko
at lahat ng iyon ay dahil sa kaniya.
I love you, Troy.
I love you so much.
"Huwag mo 'kong titigan ng ganiyan."
Nakamgiting sabi nito bago pinitik iyong noo 'ko. Natatawa na lang akong napakapit
sa batok niya.
"Troy,"
"Oh?"
"Si Lee--"
"Please, Raine.. Huwag na nating pag usapan si Lee."
"Pe--"
"Please.. Huwag mong sirain iyong moment. Tayong dalawa lang at wala ng kinalaman
ang kahit na sino sa'tin. Basta nandito ka at nandito ako para sa'yo. Everything
will be fine."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko. Ito na nga ba iyong sinasabi 'ko. Sa tuwing
sinusubukan 'kong sabihin iyong kay Lee palagi na lang niya akong kinokontra.
--
"Ok lang ba?"
"Yeah, mabuti ng kasama siya. So, hindi ka na sasabay sa van?"
Tanong ni Lee na agad 'kong kinailing.
"Sabi ni Troy dadalhin niya na lang 'yung sasakyan. Ikaw ba?"
Sinabi 'ko na kay Lee na sasama sa amin si Troy papuntang Zambales, alam 'ko na
tungkol iyon sa negosyo pero gusto 'kong kasama si Troy. Iyon na rin 'yung tamang
pagkakataon para sabihin 'ko sa kaniya iyong lahat lahat.
"I'm with my car too." natatawang sabi nito na kinangiti 'ko.
Halos kakatapos lang ng meeting ng maalala 'ko na makikipagkita ako sa nanay ni
Troy. Nag mamadali na akong sumakay ng elevator at saktong nakasabay 'ko si Bubuy.
Ayoko na sanag sumakay kaso nag text na 'yung nanay ni Troy na nandoon na iyong
driver kaya wala akong choice kung hindi humakbang papasok sa loob.
"Yesha tama ba?"
Hindi ako sumagot sa tanong niya o kahit lingunin man lang siya ay hindi 'ko
ginawa. Pasipol sipol lang siya at dama 'ko iyong pagtitig niya sa akin.
Isang bagay na ayoko sa tuwing nakikita 'ko itong si Bubuy, Paolo at kahit si
missis Sonya ay kinikilabutan ako sa paraan ng tingin nila sa akin. Tila ba may
iniisip sila na hindi 'ko gusto at nanliliit iyong tingin 'ko sa sarili 'ko dahil
kulang na lang ay literal nila akong tawanan sa mukha 'ko.
Nakakabastos sa madaling salita kung paano nila ako hagurin ng tingin o kahit sa
paraan kung paano nila ako kausapin.
"Miss baka gusto mo 'kong subukan kahit isang beses lang. Malay mo mag bago isip
mo, mas worth it ako sa performance."
Kumunot noo iyong noo 'ko sa sinabi niya at hindi 'ko napigilan na lingunin ito.
Kita 'ko iyong ngisi sa labi niya at sa isang iglap ay na isandal ako nito.
"Huwag kang mag alala hindi natin ipapaalam sa iba. Subukan mo lang kung sino mas
magaling sa-- Tang ina! Hayop!"
Bago pa niya matapos iyong sasabihin niya ay mabilis 'kong tinuhuran iyong na sa
pagitan ng hita niya at kita 'ko pa itong namamalipit. Kinikilabutan ako sa
sinasabi niya at alam 'ko na may kabastusan iyong tinutukoy niya.
"Hayop kang babae ka. Tamod lang din hanap m--"
Hindi 'ko napigilan na sipain iyong mukha niya dahilan para tumabingi iyon at
dumugo. Masyado ng pambabastos ang nakukuha 'ko sa kaniya at hindi 'ko na iyon
mapapalagpas.
Hindi 'ko alam kung bakit nila iyon sinasabi sa akin pero hindi 'ko gusto 'yun,
hindi ako kailan pa pumayag na bastusin sa paraan kung paano niya 'ko binabastos.
Kulang na lang kasi ay pagtawanan nila ako at duraan sa mukha. Nakakapanliit at
nakakabastos ng pagkatao 'ko 'yun.
"Gago ka!"
Sigaw nito na kinairap 'ko.
"Sa susunod mamili ka muna ng babastusin mo."
Inis 'kong sabi rito at saktong bumukas iyong pinto ng elevator kaya naglakad na
ako palabas kahit hindi ako rito bababa sana.
"Tang ina! Makakaganti rin ako kay Troy."
Narinig 'ko pa itong sumigaw pero hindi 'ko na siya pinansin. Mas pinili 'ko na
lang na mag hagdan dahil ayoko ng may makasabay pang sisira ng araw 'ko.
Napahawak pa ako sa tiyan 'ko at bahagyang natigilan ng maramdaman 'yung pagod at
pananakit nito.
Ok lang 'yan baby, isang floor na lang naman. Mas mabuti na 'to kesa may
makasalubong na naman tayong hindi kanais nais.
Buong buhay 'ko na buhay ako ng mag isa at kahit kailan hindi ako pumayag na
bastusin nila ako o laiitin man lang at iyon ang pinaka-ayoko sa lahat iyong
pinagtatawanan ako at minamaliit ng wala man lang akong ka alam alam sa kung ano
iyong dahilan.
Nakakainis lang kasing isipin na nag mumukha na akong tanga sa harap ng iba at
hindi 'ko man lang magawang ipag tanggol 'yung sarili 'ko dahil sa hindi 'ko alam
'yung dahilan. Na sana nagagawa 'kong ipagtanggol si Troy sa kanila, na kaya 'kong
ipaglaban iyong side ni Troy pero wala akong magawa at masabi dahil kahit si Troy
mismo ay ayaw iyong sabihin sa akin.
Napabuntong hininga na lang ako ng tuluyan na akong makarating sa lobby. Hinihingal
na ako pero mas ok na 'yun. Paglabas 'ko naman ay sumalubong iyong driver sa akin.
Tahimik lang ako at hindi maalis sa isip 'ko kung ano bang atraso ni Troy kay
bubuy? Kung bakit parang ang baba ng tingin ni missis Sonya sa akin simula ng
malaman niya na magkakilala kami ni Troy.
Ang dami daming tanong sa isip 'ko pero ni isa wala akong makuhang sagot. Hindi 'ko
tuloy mapigilan isipin kung ano ba ako kay Troy?
All this time I told him everything about my life dahil may tiwala ako sa kaniya,
dahil alam 'ko na espesyal siya sa akin at alam 'ko na maiintindihan niya 'ko--but
I can't understand why he kept keeping his life to me? Dahil ba wala siyang tiwala
sa akin? Dahil ba hi di ako espesyal para sa kaniya? Dahil ba akala niya hindi 'ko
siya maiintindihan? o dahil ako lang itong nag mamahal?
Napangiti ako ng mapait sa naisip, soguro nga ako lang 'yung nag mamahal sa aming
dalawa, na lahat ng sweetness, pag aalaga, at pinapakita at sinasabi niya sa akin
ay normal lang iyon sa kaniya, na ginawa niya na iyon sa lahat ng babae at kaya
hindi niya magawang sabihin sa akin iyong mga sagot sa mga tanong 'jo dahil hindi
ako iyong babae na hinihintay niya para maging karamay niya sa lahat.
"Hindi ba masarap?"
Napapitlag ako sa gulat ng maalala na nandito nga pala ako sa bahay ni tita Karina.
Mabilis akong napailing at napangiti sa kaniya.
"Masarap po. Ngayon alam 'ko na kung kanino nag mana mag luto si Troy."
Masarap iyong luto niya tulad iyon ng luto ni Troy. Hindi talaga maitatanggi na
maraming nakuha si Troy sa nanay niya. Mula sa itsura nito hanggang sa katangian at
hilig.
"Pinagluluto ka ni Range?"
"Opo." Nakangiti 'kong sagot sa kaniya na mas kinalapad ng ngiti niya.
"I can't believe.. I can't imagine he did those kinds of things--that he was
capable of being a good and nice man to a woman."
Hindi makapaniwalang sabi nito na kinatataka 'ko.
"Mabait naman po si Troy sa lahat."
"No I mean, yes he's a good man but not to every woman. He was an agry man, Raine..
I knew it. I saw it, every time I tried to talk to him, he show off how mad he was,
not just to me but to everyone--to every woman."
Bakas iyong lungkot sa boses niya kaya hindi 'ko na pigilan hawakan iyong kamay
niya.
"Mapapatawad niya rin po kayo. Hindi po siguro ngayon pero alam 'ko.. nararamdaman
'ko.."
Maybe Troy is still mad at her pero alam 'ko na mabuti iyong puso ni Troy, magagawa
niya rin patawarin ang nanay niya, siguro hindi pa ngayon pero alam 'ko na darating
din ang araw na 'yun.
Sabay pa kaming napalingon ni tita Karina ng tumunog 'yung cellphone 'ko. Agad 'ko
iyong sinagot ng makita ang pangalan ni Godwill.
"Hello?"
"Busy ka?"
"Hindi, nay nangyari ba?"
Hindi 'ko na pigilan itanong iyon may Godwill ng marinig 'ko iyong pagsinghot niya
sa kabilang linya.
"I need you. Can you come over?" Napatango pa ako kahit alam 'ko na hindi ako
nakikita ni Godwill.
"I-text mo sa akin kung na saan ka. Ok?"
"Thank you."
At ibinaba na nito iyong tawag. Napatingin ako kay tita Karina at agad na huninga
ng pasensya.
"Kailangan 'ko na pong umalis. May emergency lang."
Alam 'kong hindi tatawag si Godwill kung walang nangyari. Hindi 'ko tuloy mapigilan
ang mag alala para sa kaniya dahil alam 'ko na umiiyak ito.
"Ipapahatid na kita sa driver."
"Hindi na po. Salamat po ulit."
Tumango ito sa akin kaya mabilis 'kong dinampot iyong mga gamit 'ko para umalis
pero narinig 'ko pa ang pag twag sa akin ni tita Karina kaya napalingon ako rito.
Nag aalala itong lumapit sa akin at marahan na hinawakan ang kamay 'ko.
"Raine, can you do me a favor?"
Napatango na lang ako kahit wala akong idea sa kung anong hihilingin niya sa akin
pero sigurado ring hindi 'ko soya matatanggihan.
"Don't ruin his trust and trust him.. He won't hurt you the way he was hurt."
Nagsusumamong sabi nito na kinangiti at kinatango 'ko.
"I do."
Mahigpit pa siyang napayakap sa akin at pagkatapos noon ay nag mamadali na talaga
akong umalis. Agad naman akong nakarating sa sinabing address ni Godwill. Hindi ito
'yung bahay nila, he stay with this old building na mukha ng haunted house.
"Godwill?" Tawag 'ko rito ng mapansin na may lalaking nakaupo sa isang sulok at
nadukdok ang mukha nito sa mga tuhod niya.
Nag angat ito ng tingin at kita 'ko iyong pamumula ng mata niya. Napatingin pa ito
sa likod 'ko na tila ba tinitignan niya kung may kasama ako bago ito tumayo at
napatakbong napayakap sa akin.
Hindi 'ko alam kung ano bang dahilan ng pag iyak niya pero alam 'ko na nasasaktan
at nalulungkot siya. Hinayaan 'ko lang ito na umiyak at napahagod na lang ako sa
likod niya.
Mga ilang minuto rin bago siya bumitaw sa akin at napapahid sa luha niya. Inabot
'ko iyong panyo 'ko sa kaniya.
"Thank you." Bago nito pinunasang muli iyong luha niya.
"Ok ka na? Ano bang nangyari? Tiyaka bakit ka nandito? Ang creepy kaya rito."
Biro 'ko pa sa kaniya pero totoong nakakatakot. Parang walang maglalakas ng loob na
pumunta rito kahit sino pang matapang.
"Gusto 'ko lang mapag isa." Sabi niya at doon 'ko lang napansin na namumula iyong
kamao niya kaya kinuha 'ko iyon.
"What happened?"
May dugo iyon pero wala naman sugat. Namamaga lang ng bahagya.
"Godwill?"
Napatingin pa ako sa kaniya pero nag iwas lang siya ng tingin.
"Bakit hindi mo sabihin sa'kin?"
"Do you love him?"
Naguguluhan pa akong napatingin kay Godwill.
"Troy.. do you?" He asked again at tipid na lang akong napatango sa kaniya kahit
hindi ako sigurado kung tama bang sagutin 'ko iyon.
"Look for someone better than him. It will be good choice if you choose me."
Nakangiting sabi nito na kinatawa 'ko.
"Iniiba mo 'yung usapan." Umupo na ako sa tabi niya at napailing lang siya.
"Nag s-suggest lang ako. He don't deserve your love."
"Why?"
I asked him back and he stared back at me, parang may gusto siyang sabihin but he
just shook his head.
"Nothing, just my opinion." Kibit balikat nitong sagot bago nito pinulot iyong
maliliit na bato at inihahagis iyon sa malayo.
"Because I'm too good for him?"
Tanong 'ko sa kaniya. Iyon kasi 'yung laging sinasabi sa akin ng mga kaibigan ni
Troy, na huwag akong ma-i-inlove lay Troy dahil masyado akong mabait para sa
kaniya.
"Yeah,"
Nakangiti 'kong pinulot iyong bato at ibinato rin iyon tulad ng ginagawa niya.
"You're wrong.. I'm just too good for him because he bring the best out of me. I
chose to be a better person because I want to be the right one for him. I want to
be the best among the best, more than he deserves, so no one can tell him that he
deserves someone more than I do."
Napangiti ako. Hindi 'ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin
iyon kay Godwill o kung maiintindihan niya na iyon. Wala kasi akong mapag sabihan
dahil unang una, natatakot ako na sabihin iyon sa iba at makarating kay Troy,
pangalawa, alam 'ko na wala akong makukuhang suporta lalo na kay Night at Summer.
Pangatlo, wala namang ibang tao ang malapit sa akin ang nandito para makinig sa mga
kwento 'ko.
"You really love him."
Nakangiti akong napalingon kay Godwill at napatango sa kaniya na kinangiti niya
rin.
"I wish for your happiness. I hope he won't miss the chance that I want."
"Haha! Sooner or later you'll find that girl who will do the best for you. Now tell
me what happened."
Nagkibit balikat itong tumayo at oinagpag iyong suot niyang pantalon.
"Kain tayong ice cream."
"Ang daya mo, ginagamit mo weakness 'ko."
Natatawa 'kong inabot iyong kamay niya at pinagpag na rin ang suot 'ko.
"No, I just want to protect you from pain."
Napangiti na lang ako sa kaniya without thinking what he meant and all I know is
I'm--no, we're craving for ice cream.

--- --- ---

Chapter 34
--
Chapter 34
"Ano ba kasing nangyari? Nakipag away ka ba?"
Tanong 'ko kay Troy ng makita iyong mga pasa sa mukha niya. Pag dating pala niya sa
SGC kanina ay hindi 'ko na napigilan na mag tanong pero hanggang ngayon puro wala
lang ang sagot niya sa akin.
"Troy, seryoso ako. Nakipag away ka ba? Sino ba may gawa niyan sa'yo?"
"Wala nga. Napag tripan lang."
Sinibangutan 'ko ito sa naging sagot niya, last time na napag tripan siya ay nasira
'yung sasakyan niya, tapos ngayon itong mukha niya basag, paano ako maniniwala na
napag tripan lang siya.
"Troy!"
Inis 'kong tawag sa pangalan niya pero tumayo lang ito at kumuha ng maiinom bago
ako binalingan ng tingin.
"Punta tayo kay ate bukas. Gusto 'ko makita mo siya bago 'ko siya ipalipat ng
hospital."
Pag iiba nito ng usapan na kinasibangot 'ko at padabog na lang akong umakyat ng
kwarto. Bakit ba ang dami dami niyang hindi sinasabi sa'kin? Sinabi 'ko na mag
hihintay ako na siya mismo iyong mag sasabi sa akin pero nakakainis lang na wala
akong ka alam alam sa mga nangyayari sa kaniya at ang tangi 'ko lang na pwedeng
gawin ay mamatay kakaisio at kakaalala sa kung anong pwedeng mangyari sa kaniya.
Mariin 'kong ipinikit iyong mata 'ko ng marinig na bumukas iyong pinto ng kwarto.
Pakiwaring tulog na ako. Ayoko na siyang kausapin, na iinis na 'ko sa kaniya. Hindi
niya maintindihan iyong pakiramdam 'ko na sobra akong nag aalala para sa kaniya.
"Raine," Naramdaman 'ko ang oag kubog ng kama at ang pagyakap nito sa'kin pero
pinilit 'ko na hindi iyon pansinin.
Naiinis talaga ako. Hindi biro iyong pasa sa mukha niya kaya imposibleng napag
tripan lang siya. Noong sinabi niya na napag tripan lang siya kaya nasira iyong
sasakyan niya noon ay alam 'kong hindi rin iyon totoo dahil nakita 'ko na sinadya
na sirain at basagin iyong sasakyan pero hindi ako nangulit kasi sasakyan lang
naman 'yun pero ngayon, mukha niya na iyong basag.
"Alam 'kong gising ka pa. Sorry na. Soon, I'll tell you."
Hindi 'ko napigilan ang mapa irap ng marinig na naman iyon sa kaniya at inis 'ko
itong binalingan.
"Soon? Troy, hindi na uubos iyong soon mo." natatawa lang nitong pinisil iyong
ilong 'ko at mahigpit akong ginigil ng yakap.
"Malapit na sandali na lang."
"Don't you trust me?"
"I do, of course."
"Then tell me."
"I can't, not now."
Kumawala ako sa pagkakayakap nito at inis siyang tinignan sa mata. Dinampot 'ko
'yung unan at kumot 'ko bago ako tumayo.
"Teka saan ka pupunta?"
"Sa dati 'kong kwarto. Huwag kang susunod. Ayokong katabi ka."
"Seryoso ka?"
Tumango lang ako sa kaniya at diretsong lumabas. Naiinis ako at alam 'ko na pag
nanatili ako ngayon sa tabi niya, mawawala lang iyong inis 'ko hanggang sa
makalimutan 'ko na naman na may hindi siya sinabi sa'kin.
Nakailang biling na ako sa kama 'ko at napapatitig na lang sa kisame. Ano pa bang
kulang? Bakit hanggang ngayon parang ang layo layo pa rin ni Troy? Bakit parang ang
hirap niyang abutin kahit alam 'kong na sa tabi 'ko lang siya.
Napatingin na lang ako kay Maxaine at Traine na mahimbing na natutulog sa tabi 'ko
at nakayakap pa sa isa't isa. Buti pa sila, magkayakap. Nakakainis! Di 'ko siya
matiis kahit inis na inis na ako sa kaniya.
Bumangon ako at lumabas ng kwarto na dala dala iyong unan at kumot 'ko ng makita
'ko si Troy na nakahiga sa sofa.
Pansin 'ko pa 'yung pag kislot niya na tila hindi siya mapakali. Ang laki laki
niyang tao para isiksik iyong sarili niya sa maliit na sofa. Pakiwaring hindi 'ko
siya na pansin at nag lakad paakyat.
"Raine!"
Bigla bigla na lang tumatayo si Troy na kulang na ang ay gumulong sa sahig habang
yakap yakap nito 'yung unan niya at nakasalukbong 'yung kumot sa ulo niya. Ang cute
niya pag masdan.
"Saan ka pupunta?"
"Sa kwarto, matutulog. Di ako sanay sa kama roon."
Pasimple pa itong napangiti na kinatingin 'ko sa taas para pigilan iyong pag ngiti
'ko. Bwisit! Ngiti pa lang niya, wala na iyong inis 'ko sa kaniya.
"Sakto! Tapos na 'ko mag basa, akyat na tayo?"
Napatitig ito sa mata 'ko at di 'ko na talaga napigilan ang mapangiti at tumango sa
kaniya na kinatamis din ng ngiti niya.
"Huwag kang ngumiti may atraso ka pa sa'kin."
Pakiwaring naiinis 'kong siniko iyong tagiliran niya ng makalapit ito sa akin at
iginaya na ako pa akyat.
"Alam 'ko, natutuwa lang ako kasi akala 'ko di talaga tayo matutulog ng magkasama."
Hindi na alis iyong ngiti sa labi ni Troy hanggang sa makahiga kami, hinila niya pa
iyong kumot sa amin at mahigpit na napayakap sa'kin.
"Matutulog ka na?"
Tumango lang ito bago sinuksok iyong mukha niya sa leeg 'ko kaya napahagod ako sa
buhok niya at mas humigpit iyong pagkakapulupot ng braso niya sa bewang 'ko.
"Troy?"
"Hmmm.."
"May sasabihin ako."
I want to tell him right now, parang hindi 'ko na mahintay iyong pag punta namin ng
Zambales bago 'ko sabihin iyong tungkol sa pag bubuntis 'ko.
Napabuntong hininga pa ako at napapikit ng mariin para kumuha ng lakas ng loob.
"Troy, b-buntis ako... Troy? Troy?"
Bahagya pa akong humiwalay kay Troy ng marinig iyong mahinang pag hilik nito at
napabuntong hininga na lang ako ng makita itong mahimbing ng na tutulog.
Aiiisst! Ngayon lang ako nagkalakas ng loob tapos tinulugan niya pa 'ko. Napangiti
na lang akong sinuklay ang buhok niya at hinaplos ang pisngi nito.
Napaisip tuloy ako kung magiging kamukha kaya ni Troy iyong magiging anak namin,
kung lalaki o babae kaya siya? Kung anong gustong ipangalan ni Troy sa kaniya at
higit sa lahat, gusto 'ko makita si Troy na buhat bubat iyong anak namin. Parang
ang sarap sa pakiramdam at parang ang sarap pag masdan.
Naiisip 'ko pa lang sobrang tuwa na iyong nararamdaman 'ko, paano pa kaya kung
makikita 'ko talaga iyon? Baka hindi na matawaran iyong saya.
Mapait akong napangiti ng makita 'ko iyong pasa sa mukha niya at muling bumalik sa
akin iyong takot at pag aalinlangan.
"I love you, Troy." Napahalik na lang ako sa noo niya at mahigpit na napayakap sa
kaniya, sana araw araw na lang kaming ganito.
---
"Napapadalas ang pag dalaw mo kay Trina."
Sabi nung babae na mukhang nurse at tumango lang si Troy habang bitbit nito iyong
isang basket ng prutas.
Sinundan lang namin iyong babae hanggang sa makarating kami sa likkd kung saan ay
napapaligiran ng mga puno at may ilang mga bangko roon kung saan doon nakaupo iyong
mga bisita kasama ang mga pasyente.
Lumapit kami sa isang babae na nakatalikod at naka upo sa ilalim ng puno.
Mahaba iyong buhok nito at itim na itim ang kulay noon, bahagya pa iyong nakakulot
sa dulot.
"Trina, may bisita ka." Nakangiting sabi ng nurse bago kami nilingon nito.
"Maiwan 'ko na kayo, kung may kailangan pa kayo. Nandoon lang ako sa loob."
"Salamat." Tumango si Troy at napangiti ako sa nurse. Hindi 'ko alam kung ano iyong
sasabihin o gagawin 'ko. Isinenyas lang sa akin ni Troy na umupo kami sa tapat nung
babae kaya sumunod ako sa kaniya.
Hindi 'ko mapigilan humanga ng masilayan 'ko ng tuluyan iyong mukha ng babae. Kung
kamukha ni Troy ang nanay nila masasabi 'ko na mas kamukha ng ate niya ang nanay
nila. Para silang pinag biyak na arinola.
Ang ganda ganda niya.
"Ate, kasama 'ko na 'yung sinasabi 'ko sa'yo. Anong tingin mo maganda ba?"
Biro ni Troy sa kapatid na kinagiti 'ko at ganun din si Troy na abalang binabalatan
iyong orange.
"Mas maganda siya. Di po ba?" Kahit alam 'ko na hindi siya sasagot ay tinanong 'ko
pa rin ito.
Nasabi na sa akin ni Troy na hindi ito nag sasalita pero nakakarinig at nakakakita
pa rin siya at alam pa rin nito iyong nangyayari. Unresponsive lang talaga siya at
dahil daw iyon sa trauma.
Narinig 'ko pa iyong mahinang pag tawa ni Troy kaya tinaasan 'ko siya ng kilay.
"May nakakatawa ba?"
Umiling naman siyang piniga iyong orange sa isang baso bago niya iyon ipina-inom sa
ate niya, bahagya pa nga iyong tumapon kaya kinuha 'ko ang panyo 'ko at pinunasan
ito.
"Narinig mo 'yun, maganda ka raw kaya bilisan mo ng mag pagaling para makarampa ka
na sa entablado tulad ng pangarap mo."
Hindi 'ko napigilan ang mapangiti ng makita 'ko iyong kakaibang saya sa mukha ni
Troy habang kinakausap iyong ate niya. Alam niya na hindi iyon sasagot o kukurap
man lang pero patuloy niya iyong kinausap.
Ngayon 'ko lang nakita iyong ngiti ni Troy na masyading maaliwalas at ang gaan nun
sa pakiramdam.
Nakipag kwentuhan lang kami sa ate niya, sinabi niya iyong mga nangyari sa kaniya
at kahit kailan lang siya nanggaling dito ay ang dami dami ng na sabi ni Troy.
Natutuwa ako makita si Troy na parang ang bait bait niyang bata at takot siyang
mapalo ng ate niya. Napaka-genuine at inosente ng mga ngiti niya. Na-i-imagine 'ko
tuloy iyong batang Troy na makulit at nag tatakbo. Ang cute lang pag na iisip 'ko.
"Kailan tayo babalik?"
Tanong 'ko kay Troy ng makalabas kami ng institution. Kahit hindi kumikibo iyong
ate ni Troy kanina, nag enjoy ako dahil nasisiyahan akong pag masdan si Troy. I
wanna see him again with those smiles.
"Gusto mo maiwan ka na? Papa-admit na kita sa loob." Biro nito na kinahampas 'ko sa
braso niya.
"Napaka mo!"
"Biro lang, walang maingay sa bahay."
Pinag buksan ako nito ng pinto kaya napasakay na ako. Mabilis ding nakasakay si
Troy at sakto na tumunog iyong cellphone niya na agad niyang sinagot.
"What? Ano!? Ok, ok, I'll be there." Napatitig ako kay Troy ng patayin nito iyong
phone niya at pinaandar iyong sasakyan.
"Papasok ka ba sa SGC? o gusto mo ng umuwi? May pupuntahan ako."
"Saan ka pupunta?"
"Emergency lang."
Napatango na lang ako sa kaniya kahit ang kayo ng sagot niya sa tanong 'ko. Sinabi
'ko na lang na sa bahay lang ako. Nag sabi na rin ako sa secretary 'ko na hindi ako
makakapasok ngayon. Isa pa, gusto 'ko muna magpahinga.
Hindi na maganda iyong pakiramdam 'ko tuwing umaga at nahihirapan akong i-handle
iyon.
Napasandal na lang ako at wala akong lakas na kulitin ngayon si Troy. Iniisip 'ko
na lang na tungkol iyon sa firm.
"Raine,"
"Hmmm?"
"Kamusta si Godwill?"
Napalingon pa ako kay Troy na seryosong nag mamaneho bago 'ko ibinalik iyong
atensyon 'ko sa labas.
"Ok ok na siya kaso umiiyak siya kahapon." Pag k-kwento 'ko kay Troy at hindi 'ko
inaasahan na mag tatanong pa ito.
"Nasabi niya ba kung bakit?"
Umiling akong napasandal ulit at ipinikit iyong mata 'ko. Dama 'ko pa ang mabilis
na pag pintig ng puso 'ko at iyong pagkabitin sa hangin.
"Galit ba siya?"
"Hmmm... medyo, mukhang nakipag away siya kahapon. Wala siyang pasa pero namamaga
iyong kamao niya."
Hindi 'ko alam kung kailan pa siya na-curious kay Godwill pero siguro nag alala
lang din siya simula ng sabihin 'ko sa kaniya na mag hihiwalay na iyong parents ni
Godwill. Sigurado ako na naiintindihan iyon ni Troy dahil broken family din siya.
Wala na naging imik si Troy hanggang sa maihatid ako nito pauwi, nag mamadali
siyang umalis at pumasok na lang ako sa loob.
Pahakbang pa lang ako sa hagdan ng biglang tumunog iyong phone 'ko kaya natigilan
ako para sagutin iyon.
"Hello?"
"Hi, busy ka ba?"
Na-imagine 'ko agad iyong ngiti sa labi ni Godwill at naa upo pa ako sa hagdan.
"Hindi, manlilibre ka ba ng ice cream?"
Biro 'ko sa kaniya at narinig 'ko pa ang mahinang paghagikgik niya sa kabilang
linya. Kung hindi 'ko lang kilala na si Lee ang tatay ni Godwill, iisipin 'ko
talaga na kapatid o anak ni Troy ito. Bukod kasi sa magkamukha sila ay maraming
mannerism si Godwill na tulad ng kay Troy.
"Yeah, pwede rin. Nasaan ka?"
"Sa bahay lang." Tumayo ako para pumunta sa kusina at kumuha ng maiinom.
"N-nandiyan ba si Troy?"
Tanong nito na kinailing 'ko pa.
"Wala, may emergency siyang pinuntahan."
Kumuha pa ako ng saging sa ibabaw at kinain iyon.
"Want me to fetch you? I just want to see you."
"or you need someone to talk?"
I laughed at my own joke and he sweetly chuckled on the other line.
"Both. So? Sunduin na kita."
"Ok." Ibinaba na rin ni Godwill iyong tawag at hihintayin 'ko na lang siyang
dumating.
---
Godwill's POV:
Inis 'kong ibinagsak iyong katawan 'ko sa kama at itinakip sa mukha 'ko iyong libro
na kanina 'ko pa binabasa pero ni isa sa mga iyon ay wala ako maintindihan.
Hindi kasi maalis sa isip 'ko iyong mga nakita 'ko. Hindi pa rin ako makapaniwala
na kitang kita ng dalawang mata 'ko kung paano dumampi ang labi ni mommy sa mga
labi ni Troy.
Hanggang ngayon nararamdaman 'ko iyong nag uumusok 'kong damdamin sa inis. Sana
pala hindi 'ko ito tinigilan sa kakasuntok, sana binura 'ko iyong mukha niya ng
malaman niya kung gaano ako kagalit sa kaniya. Lahat ng pag hanga 'ko sa kaniya
napalitan iyon ng inis.
Paano niya na gawang kumabit sa may asawa at pamilyado na? Naturingang abogado pa
naman siya, hindi niya na isip na makakasira siya ng pamilya. Na kung anong na wala
sa amin ni Dad ng dahil sa kaniya. Galit ako kay Troy, galit na galit ako.
Nakakainis lang isipin na hindi siya nanlaban sa'kin at hinayaan niya lang na
suntukin 'ko siya. Sana lumaban siya ng may karapatan akong bugbugin siya ng
bugbugin hanggang sa mabura 'ko iyong mukha niya. Bwisit! Hindi 'ko mapigilan iyong
sobrang galit 'ko sa kaniya--sa kanila ni mommy.
Napapikit na lang ako at nakaramdaman ako ng kirot sa puso 'ko ng makita 'ko iyong
matamis na ngiti ni Raine sa isip 'ko.
"Bwisit!" Inis akong napabangon ng maisip na hindi lang kami ang niloloko nila,
pati si Raine.
Na masasaktan si Raine pag nalaman niya iyong totoo, na kabit ng sarili 'kong ina
iyong taong mahal niya--na g-guilty ako dahil hindi 'ko man lang sinabi kay Raine
iyong nakita 'ko, na parang itinago 'ko pa sa kaniya na niloloko siya si Troy.
Damn! Hindi 'ko alam kung saan ako lulugar, gusto 'kong sabihin kay Raine pero
ayoko siyang masaktan dahi espesyal siya sa akin at dahil na rin sa mommy 'ko iyong
involved.
Sumasakit lang ang ulo 'ko sa kakaisip, mas mahirap pa ito sa pag intindi ng batas.
Hayop!
Inis 'kong dinampot iyong cellphone 'ko at agad na pinindot iyong gallert.
Napangiti pa ako ng makita iyong mga litrato ni Raine sa cellphone 'ko.
She had the sweetest smile I have seen in this world. Gusto 'ko talaga siya noong
unang beses 'ko pa lang siya nakita kaso na busted agad ako sa kaniya dahil tingin
niya sa'kin bata lang. Alam 'kong malaki iyong age gap namin pero gusto 'ko talaga
si Raine, gustong gusto 'ko siya.
Inis akong napahiyaw ng maisip na sa dami ng lalaki, bakit kay Troy pa siya nag
kagusto? Di ba pwedeng sa'kin na lang? Bakit sa manloloko pa? Bakit sa taong
sasaktan siya? Naiinis ako! Sobra iyong inis at galit na nararamdaman 'ko para kay
Troy. Wala siyang kwenta! Niloloko niya lang si Raine at sinisira niya pa 'yung
pamilya 'ko. Galit ako sa kaniya, galit na galit ako sa kaniya.
"Shit!"
Wala sa sarili na tinawagan 'ko si Raine. Hindi 'ko alam kung bakit 'ko siya
tinawagan basta ang alam 'ko gusto 'ko marinig iyong boses niya.
"Hello?" Shit! Ayoko na pala marinig iyong boses niya, mas gusto 'ko na siyang
makita ngayon.
"Hi, busy ka ba?"
Bigla na wala iyong inis at galit 'ko kanina, napalitan iyon ng kakaibang tuwa.
Boses pa lang niya, masaya na 'ko. I really like her. Like I can't imagine why Troy
chose my mother over her? Hindi dahil sa gusto 'ko si Raine para kay Troy or
something na mas lamang iyong tingin 'ko kay Raine kumpara kay mommy-- I just can't
imagine kung ano pa bang kulang kay Raine para lokohin siya.
"Hindi, manlilibre ka ba ng ice cream?"
Napatawa pa ako ng marinig iyong biro niya at nag simula ng isuot iyong sapatos
'ko.
"Yeah, pwede rin. Nasaan ka?" Sana lang ay hindi niya kasama si Troy, ayoko siyang
makita at baka sa pagkakataon na iyon ay hindi 'ko na mapigilan na burahin iyong
mukha niya.
"Sa bahay lang." Bahay? Bahay ni Troy. Magkasama ba sila ngayon? So si Raine naman
ang gusto niyang kasama ngayon at si Raine ngayon ang gusto niyang pa ikutin.
Nakakainis! Gusto 'kong sabihin kay Raine iyong totoo pero pinipigilan ako ng
sarili 'ko dahil ayoko na magkagulo sila ni momny. Kilala 'ko sarili 'kong ina, she
will do everything para lang makuha iyong gusto niya at kahit makapanakit pa siya
ng iba wala siyang pakialam.
"N-nandiyan ba si Troy?"
Natigilan ako sa pagsisintas ng sapatos, sana wala si Troy doon para masundo 'ko si
Raine.
"Wala, may emergency siyang pinuntahan."
Emergency? Napangisi ako sa na isip. Emergency nga ba? o nakipag kita lang siya kay
mommy? Hindi 'ko mapigilan maging judgmental dahil sa nakita 'ko. Ayokong mag isip
ng masama sa sarili 'kong ina pero paulit ulit 'ko lang nakikita sa isip 'ko kung
paano niya hinalikan si Troy.
"Want me to fetch you? I just want to see you."
"or you need someone to talk?"
Natawa ako ng marinig iyong parang batang boses ni Raine habang tumatawa sa
kanilang linya. Gusto 'ko lang talaga siyang makita, wala akong gustong sabihin sa
kaniya.
Ayoko na guluhin siya ni mommy kaya gusto 'kong itikom iyong bibig 'ko pero
nakokonsensya talaga 'ko dahil pakiramdam 'ko, kasabwat pa nila ako sa panloloko
nila kay Raine.
"Both. So? Sunduin na kita."
"Ok."
I smiled as I hang up the call. Nag mamadali akong lumbas at bumaba para tawagin
iyong driver namin. Hindi 'ko na pinansin iyong pag tawag ng katulong. Gusto 'ko
lang makita si Raine, gumagaan iyog pakiramdam 'ko sa tuwing nakikita 'ko siya.
Iyong mga ngiti niya ang sarap pag masdan lalo na pag nawawala iyong mata niya na
parang tumatawa rin. 'Yung mga kwento at kadaldalan niya na kahit tungkol sa pusa
lang ay hindi ako nagsasawang makinig.
She's my happy pill. I was never been this happy before. Madalas na sarili 'ko lang
ang kasama 'ko habang lumalaki ako.
Busybsi Dad sa business niya pero naaala pa naman niya ako at si mommy, akala 'ko
busy din siya sa trabaho niyanpero sa lalaki niya na pala siya naging abala.
"Wooh! Nabusog ako." Sabi nito habang napapahimas pa sa tiyan niya at malakas na
napadighay kaya napangiti ako sa kaniya.
"Sorry. Busog lang ako. Hehe."
Siya iyong tipo ng babae na walang arte, iyong babaeng simple lang pero ang ganda
at ang sarap kasama.
"Hindi ka ba hinahanap ng Daddy mo? Mag gagabi na oh?"
Tanong nito habang patuloy kaming nag lalakad. Kanina pa kami rito sa may gawing
park at alakad na namin iyong hilera. Sabi niya kasi gusto niya maglakad lakad
dahil parang namamaga daw iyong mga binti niya.
"Di niya ba sinabi? Pumunta siya ng Paris kanina, business trip with tita Jade."
Napatango naman siya sa akin.
"Raine,"
"Hmmm?"
"Sabi mo sa'kin dati, wala kang parents na kinalakihan diba?"
"Oo, I mean may nanay naman ako, dalawa pa nga sila."
Natatawang sabi nito na kinakunot ng noo 'ko. I just want to know kung galing din
siya sa broken family.
"Nag hiwalay din ba parents mo?"
Umiling siya sa akin at wala akong mabakas na inis o galit man lang sa mukha niya.
Nakangiti lang ito habang nag ku-kwento.
"Hindi, paano nga ba--Ah, iyong nanay 'ko, 'yung totoo 'kong nanay ah, kabit siya
nung tatay 'ko. Sabi nila dahil sa pera kaya siya nag pa buntis dito pero dahil
wala raw ito na pala sa tatay 'ko-- binalak ako ipa-ampon nito sa ibang tao pero
ayaw ni nanay-lola, siya 'yung lola 'ko na kinagisnan 'kong nanay 'ko. Akala 'ko
noon siya talaga iyong totoo 'kong nanay pero lagi akong binubully nun sa school na
ampon daw ako, na anak daw ako ng ate 'ko at hindi 'ko totoong nanay si nanay-lola.
Na salot ako kaya inayawan ako ng totoo 'kong nanay."
Napahinto ako sa paglalakad ng marinig iyon sa kaniya. Hindi 'ko alam kung ano
iyong mas masamang karanasan, iyon bang hindi kumpleto ang pamilya dahil may
involved na third party o iyong bunga ka ng third party at hindi ka matanggap ng
sarili mong magulang.
"Hindi ka ba na galit?"
Wala akong mabakas na galit o inis sa mukha ni Raine, nakangiti pa ito sa akin at
kung may emosyon mang gustong humalo sa matamis niyang ngiti ay iyon ang lungkot.
Kita 'ko na may lungkot sa mata niya.
"Hmm... Ang impokrita 'ko kung sasabihin 'ko na hindi ako na galit sa kaniya pero
noon 'yun. Habang lumalaki ako, natutunan 'ko na ipagpasalamat na kahit papaano may
nanay ako-- kahit 'di niya 'ko tanggap at laging pinapalayas, iniisip 'ko na
maswerte pa rin ako at hindi lang ako iyong batang nakakaranas ng problema sa
pamilya. Alam mo... may karapatan tayong magalit, ikaw-- kasi hindi successful
iyong marriage ng parents mo o ako, dahil itinatanggi ako ng nanay 'ko o ang kahit
na sinong may problema, brokem family man, ampon, inibandona o kahit pa iyong may
kumpletong pamilya pero palagi namang nag aaway, lahat tayo may karapatan na ilabas
iyong galit natin-- normal lang 'yun pero sa huli, hindi natin kayang baguhin iyong
katotohanan na magulang natin sila, na ano man iyong pagkakamali nila--wala tayo
kung hindi dahil sa kanila, hindi mahuhubog iyong pagkatao natin kung puro na lang
naka-ayon sa gusto natin iyong mga nangyayari."
Natigilan ito sa pagku-kwento at nakangiti ako nitong hinarap.
"Kaya ikaw, kahit anong pagkakamali man ang ginawa ng mommy mo, tandaan mo na
bahagi iyon ng pagkatao mo, na kasabay ng pag subok ay ang pag hubog sa katatagan
mo-- at ito.." Itinuro pa nito iyong dibdib 'ko.
"Huwag kang mag tanim ng galit para sa kaniya dahil walang magulang ang hindi
minahal ang anak nila. Nagkamali siya dahil tao lang siya pero mahal ka niya kasi
anak ka niya. Naintindihan mo ba?"
Nakangiti akong napatango kay Raine, mas humahanga ako sa kung paano niya ipamulat
sa akin iyong mga bagay bagay. Alam 'ko iyon, naririnig 'ko 'yun sa iba pero alam
mo iba iyong pakiramdam pag sa'yo mismo sinabi at dama mo iyong sincerity sa bawat
salita niya.
Hindi tulad sa iba na animo'y na gagalit pa sila dahil suwail kang anak o galit ka
sa magulang mo. Iyong paraan ni Raine, alam 'ko na sinabi niya iyon dahil concerned
siya sa'kin at gusto niya 'kong mapabuti. Ang gaan nun sa pakiramdam.
"Salamat."
"Ganiyan nga! Isipin mo na lang, hindi lang ikaw ang minamalas na may mas malala pa
sa nangyayari sa'yo."
Nakangiting sabi nito at kinalapad ng ngiti 'ko. She's too brave yet her heart is
so pure.
Aksidenteng nahagip ng mata 'ko si Troy at si mommy na mag kasama.
"Balik na tay--" Akmang lilingon na si Raine ng mabilis 'kong hinila ang braso nito
at mahigpit itong niyakap kasabay ang pagkuyumos ng mga kamao 'ko sa galit ng dahil
sa nakikita 'ko.
"Godwill?"
"Gusto 'kong yakapin ka, kahit sandali lang."
Ayoko na makita niya iyong nakikita 'ko dahil sa pangalawang pagkakataon gusto
'kong sugurin si Troy ng hinalikan nito si mommy.
Tama si Raine, may karapatan akong magalit at hindi 'ko mababaliktad iyong
katotohanan na nanay 'ko pa rin siya pero nakalimutan nitong sabihin na hindi lahat
ng sugat ay pare-parehas ang lalim at hindi lahat mabilis na nag hi-hilom.
•••
A/N: This is not just all about Raine and Troy so sana may na iambag akong mabuti
sa chapter na 'to. Haha! I'll try to make another update later.. Thank you..
--- --- ---
Chapter 35
--
Chapter 35
"Troy na saan iyong bactidol?"
Kakalabas 'ko lang ng bactidol noong isang gabi dahil inubos ni Troy iyong isa na
animo'y gusto niya pang banlian ng kumukulong tubig iyong bibig niya.
"Ginamit 'ko na kagabi."
Sagot nito mula sa labas kaya kunot noo akong napasilip sa kaniya at nakita 'ko
itong nakaharap sa salamin habang pa ulit ulit na nag susuklay.
"Ginamit? o ininom mo? Kakalabas 'ko lang nun."
Reklamo 'ko kay Troy.
"May virus akong nadapuan ka-gabi kaya inubos 'ko na. Bibili na lang ako bago
umuwi."
Sagot nito habang ginulo iyong buhok niya. Virus? Anong virus ang dumapo sa kaniya
at pati iyong bactidol ay ini-inom niya. Haaayss! Nakaka virus na ba ang emergency
na pinuntahan niya kagabi? Mas na una pa akong nakauwi sa kaniya though sunuran
lang naman kami.
Nakangiti itong lumapit sa akin at hinalikan niya pa iyong noo 'ko.
"Sigurado ka bang dito ka lang? Mas matutuwa ako kung sasama ka sa'kin sa firm."
Tumangong umiiling ako sa kaniya. Gustong sumama sa kaniya ngayon sa firm dahil
wala akong balak pumasok sa SGC pero may iba akong plano ngayong araw.
"Next time na lang. Maglilinis pa 'ko ng bahay."
Totoong maglilinis ako ng bahay pero after noon gusto 'kong magpa-check up. Gusto
'ko rin kasi malaman kung healthy ba iyong baby namin o kung pwede na bang malaman
iyong gender nito. Basta ang dami 'kong plano para kay baby.
"Ako na lang maglilinis mamaya, sumama ka na."
Nakangiting umiling lang ako kay Troy. Ayoko palampasin itong araw dahil by next
week na pala iyong luwas namin sa Zambalaes, na adjust iyong araw kaya gusto 'ko
may ibabalita ako kay Troy sa oras na masabi 'ko iyong tungkol sa pagbubuntis 'ko.
"Bukas na lang, huh? Ayoko rin lumabas." Pagdadahilan 'ko na lang sa kaniya na
kinangiti at tango nito.
"Ok, sabihan mo 'ko kung mag babago isip mo para masundo kita."
Tumango ako sa kaniya at hinalikan nito ang labi 'ko.
"I miss you."
"Hindi ka pa nga nakakaalis."
Natatawa 'kong hinampas iyong dibdib niya pero inayos 'ko iyong kwelyo ng suot
niyang polo.
"Ayaw mo kasing sumama kaya na m-miss na agad kita."
"Nag papa-miss lang ako para masulit iyong punta natin sa Zambales."
Biro 'ko rito at marahan na tinapik iyong dibdib niya ng maayos 'ko na iyong
kwelyo.
Napangisi nitong hinila iyong bewang 'ko at pinagdikit iyong noo namin.
"Pwede na ngayon?"
"Pumasok ka na muna." Natatawa 'kong sabi rito bago sinuklay iyong buhok niya gamit
ang kamay 'ko.
"Ang tagal pa nung sa Zambales, mabubulok na sperm 'ko."
Parang bata nitong sabi habang nakalukot pa 'yung mukha niya kaya mas lumakas iyong
tawa 'ko.
"Na adjust, next week na 'yun. Actually, wala ng one week."
"Anong araw ba?"
"Hmm.. Monday."
"Geez! May hearing ako nun."
Biglang nawala iyong ngiti sa labi 'ko at na balot ako ng lungkot. Ibig sabihin
hindi siya makakasama? Paano na iyong plano 'ko? Paano ngayon ako hahanap ng tamang
tiyempo?
"Huwag kang mag alala. Sasama pa rin ako. Gagawan 'ko ng paraan. Huwag ka ng
sumibangot, pumapanget ka."
Nakangiti nitong pinisil ang ilong 'ko at sibangot na pinalis ang kamay niya.
"Siguraduhin mo lang, ayokong mag lakad papuntang Zambales."
Nasabi 'ko na kasi sa mga kasama namin na hindi ako sasabay sa kanila dahil may
kasama ako. Nakaplano na lahat kaya hindi 'ko na iyon mababawi.
"Yes boss!"
"Kasama pala natin si L--"
"Sandali lang."
Naputol iyong sasabihin 'ko ng tumunog iyong phone ni Troy. Agad niya iyong
sinagot.
"Yeah.. Wala pa rin?" Napatingin pa ito sa akin at unti unting lumuwag iyong
pagkakahawak niya sa bewang 'ko.
"Sige, dadaan ako." Ibinaba na nito iyong tawag bago ako hinalikan sa labi.
"Aalis na 'ko. May kailanga pa akong daanan. Baka ma-late ako."
Nag mamadali niyang kinuha iyong gamit niya at bago tuluyang lumabas ng kwrto ay
nakangiti pa itong nag flying kiss.
"I miss you."
Napangiti na lang ako hanggang sa sumarado na iyong pinto. Napahinga ako ng malalim
dahil hindi 'ko na naman na banggit sa kaniya na kasama namin si Lee sa Zambales.
Aiiist! Kailangan masabi 'ko iyon sa kaniya bago kami pumunta ng Zambales.
Inabot ako ng tanghali sa pag lilinis ng bahay pero hindi ako gaanong napagod, mas
nahirapan pa nga akong mag abang ng masasakyan papunta sa clinic kaya nag lakad
lakad na ako.
"Raine?" Natigilan ako sa paglalakad ng may humintong pamilyar na sasakyan sa gilid
'ko at nung bumaba iyong bintana ay niluwa noon si tita Karina, iyong nanay ni
Troy.
"Hello po."
"Bakit nag lalakad ka? Sumakay ka na ihahatid na kita."
Nagdalawang isip pa ako, siyemore pag sumakay ako papababa ako sa may clinic at
ayoko na mag tanong siya pero pag di ako sumakay, malamang mapa-anak ako ng maaga
kakalakad.
"Sige na, bawal kang tumanggi."
Sumakay na ako. Una, hindi 'ko siya matanggihan at pangalawa, ayoko manganak ng
wala sa oras. Malayo pa naman iyong clinic.
Sana lang talaga ay hindi na siya mag tanong para hindi na ako makapag sinungaling
pa.
"Saan ka ba pupunta?"
"Ah, eh.. S-sa ano--"
Shit! Ito na nga ba sinasabi 'ko. Saan naman ako magpapababa? Eh hindi 'ko alam
iyog katabing establishment noong clinic.
Napatingin pa ako sa kaniya at bumaba iyong tingin niya sa kamay 'ko. Wala sa loob
'kong nakagat iyong ibabang labi 'ko ng maalala na hawak 'ko iyong calling card na
binigay sa'kin nung Doctor.
"OB?"
Tipid akong napatango at siya naman ay matamis na ngumiti bago sinabi iyong address
sa driver.
Bigla tuloy ako nahiya sa nanay ni Troy at napaisip kung ano kaya 'yung iniisip
niya. Kung sabihin 'ko kayang may sakit ako kaya ako mag papatingin sa OB? Hindi,
hindi.. Masama iyon, baka biglang magkatotoo, may baby pa akong dinadala.
"So... ilang months na?"
"Po?" Gulat 'kong tanong dito na kinataas ng kilay niya na tila sinasabi nito na
'wag 'ko ng itago.
Napabuntong hininga na lang akong napayuko at pinaglaruan iyong mga daliri 'ko.
"Hindi 'ko pa alam, ngayon pa lang kasi ako mag papa-check up."
Sinabi na iyon ng Doctor sa'kin kaso masyado akong na overwhelmed nung araw na 'yun
kaya hindi pumasok sa isip 'ko iyong mga pinag sasabi niya.
"Oh.."
Naging tahimik lang kami hanggang sa makarating sa clinic. Ang daming naging tanong
nung Doctor na halos hindi 'ko masagot dahil hindi 'ko na maalala, like kailan
iyong last menstruation 'ko, kung kailan pa ako nag simulang mag takaw o nakaramdam
ng morning sickness.
"Siguro ito masasagot mo na, umiinom ka ba ng pills before or gumagamit kayo ng
condom?"
Nasamid ako ng wala sa oras ng diretsang itinanong iyon ng Doctor. Expected 'ko na
iyon pero di ba parang ang awkward.
"It's ok, Raine. Just answer her honestly. Ok?"
Isa pa 'tong nakadagdag ng awkward sa'kin ay dahil kasama 'ko iyong nanay ni Troy.
She insists na gusto niya 'kong samahan at nakakahiya naman kung itataboy 'ko siya
diba? Kaya hinayaan 'ko na lang kahit na iilang ako.
"H-hindi po."
Napangiti pa sa akin iyong Doctor at si Tita Karina. Ultrasound lang iyong ginawa
at kakaiba iyong feeling habang sinasabi nung Doctor iyong kalagayan nung baby.
Healthy iyon kaya wala akong dapat ikabahala.
Dinagdagan niya lang iyong vitamins na iinumin 'ko tapos ay umalis na rin kami ni
tita Karina habang ako ay nakatitig lang sa unang litrato ng baby 'ko.
Wala pa iyong mukha pero iyong saya 'ko hindi matawaran, iingatan at mamahalin kita
ng buong buo, ibibigay 'ko sa'yo lahat lahat ng kailangan mo, lahat ng wala ako
noon, gusto 'ko makuha mo.
"Does it feel good?"
Wala sa loob akong napatango kay tita Karina at pasimpleng pinahid iyong luha na
pumatak na pala sa mata 'ko ng dahil sa sobrang saya na tila hindi 'ko
maipaliwanag.
"Mas masaya pa diyan ang mararamdaman mo sa oras na nahawakan at marinig mo iyong
unang iyak niya."
Nag angat ako ng tingin sa kaniya at kita 'ko iyong ngiti niya sa akin na tila
inaalala niya iyong unang araw na makita niya iyong mga anak niya.
"May gusto ka bang kainin? Let's spoiled my grandchild, baka hindi 'ko na 'yan
mahawakan pag lumabas na."
Napakurap pa ako sa sinabi niya. Paanong--alam niya? Na si Troy iyong tatay nito?
Diba kasi, sinabi 'ko na sa kaniya noong nakaraan na magkaibigan lang kami ni Troy
kaya walang dahilan para isipin niya na anak ito ng anak niya.
"You're too obvious, Raine. Kaya tara na at mukhang mahaba haba pa iyong iku-kwento
mo sa'kin."
Natatawa at maingat ako nitong hinila. Katulad ni Troy mapilit at makulit din iyong
nanay niya kaya wala akong nagawa kung hindi sabihin sa kaniya kung ano iyong gusto
'kong kainin.
As usual, ice cream iyong pinaglilihian 'ko kaya doon kami pumunta. Kinulit niya
talaga ako para sabihin 'ko sa kaniya kung ano iyong meron sa amin ni Troy, minsan
napapa-tango lang siya at umukunot iyong noo pero madalas na nakangiti ito at bigla
bigla na lang sasabihin na oh..
Natutuwa lang ako dahil hindi 'ko inaasahan na sa kaniya pa ako unang makakapag
kwento ng tungkol sa amin ni Troy. Wala kasi akong mapag sabihan dahil na rin sa
samo't samo nilang kumento, hindi tulad ng ganito, para lang akong may nanay na
handang makinig sa'kin.
"Raine?"
"Godwill!" Kumaway pa ako kay Godwill ng nakangiti itong lumalapit at kinalingon ni
tita Karina rito.
"Kumakain ka na naman ng ice cream." Biro nito sa akin na kinatango 'ko at inalok
pa ito pero umiling lang siya.
"S-sino siya?"
Nanlalaki iyong mata ni tita Karina habang nakatitig kay Godwill at bago 'ko pa
maipakilala si Godwill ay matamis siyang nguniti kay tita Karina at inilahad iyong
kamay niya.
"Godwill, Godwill Del Valle po. Kaibigan po 'ko ni Raine pero kung su-swertehin
magiging ka-ibigan."
Biro ni Godwill at mukhang na sa kondisyon siya dahil nagagawa niya ng mag biro
ngayon kumapara nitong mga nag daang araw.
"Palabiro ka pala." Natatawa namang tinanggap ni tita Karina iyong kamay ni Godwill
bago ito nag pakilala.
Bibili pala talaga si Godwill ng ice cream para dalhin daw sa akin kaya sakto lang
din na nakita niya 'ko at nilibre rin siya ni tita Karina.
Sandali lang iyong inilagi namin dahil may lakad pa si tita Karina kaya naiwan kami
ni Godwill.
"Ang bait niya. Saan mo 'yun nakilala?"
Tanong nito na kinatango 'ko.
"Nanay siya ni Troy."
"Ah, buti pa 'yung nanay niya mabait."
Natawa ako sa naging reaksyon niya.
"Diba ok ka na sa kaniya noon? Mas close pa nga kayo pag lumalabas tayong tatlo."
Biro 'ko rito pero totoo 'yun. Minsan kasi nung lumabas kaming tatlo nila Troy,
nagkasundo silang dalawa, nag basketball sila sa may quantum tapos nun hanggang sa
pagkain nagkakasundo sila at iyong topic tungkol sa law ay alam na alam nilang
dalawa.
Nakaka-OP kaya kasama si Troy at Godwill, parang silang dalawa lang iyong
magkakilala.
"Yeah before when I thought he was a good man."
"He is."
"No, he wasn't."
Buong loob nitong sabi at nawala iyong mgiti sa labi niya. Napatitig ako kay
Godwill at pilit na binabasa iyong na sa isip niya.
"May ginawa ba siya sa'yo?"
Nag aalala 'kong tanong sa kaniya. Hindi naman mapanakit na tao si Troy. Oo, minsan
masakit siyang mag salita pero hindi niya iyon gagawin kung wala siyang dahilan o
na ubos na iyong pasensya niya at sa tingin 'ko walang pag tatalunan si Troy at
Godwill.
"Nothing. Ayoko lang talaga sa kaniya."
Hindi 'ko na kinontra si Godwill. Lumabas na kami at dama 'ko iyong malamig na
simoy ng hangin.
Hapon na rin pala at nalibang na naman ako sa oras. Nag angat ako ng tingin ng
ipatong ni Godwill iyong jacket niya sa akin bago matamis na ngumiti.
"Ihahatid na kita."
Tumango ako sa kaniya at naglakad papunta roon sa sasakyan niya pero agad kaming
natigilan ng makarinig kami ng pagputok ng baril.
Mabilis akong hinila ni Godwill para yakapin at hilahin sa isang sulok. Nag tilian
iyong mga tao ng bigla na lang humandusay iyong isang lalaki. Napansin 'ko pa kung
saan nag mula iyong pag putok ng baril pero agad din na wala ito sa paningin 'ko.
Basta alam 'ko galing iyon sa isang lalaki na naka itim na cap at mask.
"Tss! Pangatlo na 'yan."
"Pangatlo?" tanong 'ko kay Godwill na kinatango niya sabay turo doon sa lalaking
nakahandusay sa sahig na may hikaw sa kanang tainga at may tattoo sa leeg pero di
'ko maaninagan iyong tattoo niya dahil sa suot nitong damit.
"Oo, nung nakaraang linggo may binaril din doon sa kabilang eskinita pero bago pa
'yun, noong nakaraan may binaril din na lalaki."
Kibit balikat na kwento ni Godwill at inalalayan ako nito na makasakay sa kotse.
"Manong hatid muna natin si Raine."
"Bakit daw?"
Tanong 'ko kay Godwill na kinakibit balikat niya.
"Sabi ng mga na sa tabi tabi, nakabangga raw ng sindikato. Iyong iba naman ang
sabi, kabit daw ng mga matrona at nahuli ng asawa kaya pinapatay. Hindi 'ko rin
alam kung ano ang totoo. Alam mo naman ang mga usisero at usiera, 'di mo alam kung
totoo o chismis lang."
Sabi ni Godwill na kinatango 'ko naman. Kawawa naman iyong lalaki. Paano kung may
pamilya pala siyang binubuhay? o may naghihintay sa pag uwi niya? Tapos bangkay na
lang dadalhin sa kanila.
Aiiistt! Tama rin pala na umalis na ako sa underworld dahil kung hindi, baka pati
buhay ng anak 'ko madamay o kaya naman ay maiwan siya mag isa.
Hindi ako papayag na danasin niya iyong mabuhay ng mag isa, iyong walang masilungan
at walang nag aalaga. Mas kailangan 'kong mabuhay at maging matatag ngayon, hindi
lang para sa sarili 'ko, kung hindi para sa magiging anak namin ni Troy.
Ngayon, nagkaroon ulit ng silbi iyong buhay 'ko ng dahil sa batang dinadala 'ko at
siyempre dahil na rin iyon kay Troy.
Napangiti ako ng makita iyong sasakyan ni Troy. Ang aga niya yatang umuwi ngayon?
Dapat maya maya pa siyang seven o eight uuwi. Nag mamadali akong pumasok sa loob at
excited akong ibalita sa kaniya iyong tungkol sa baby kahit hindi 'ko direktang
sabihin, gusto 'ko na siya magkaroon ng idea.
"Troy?" Kumunot ang noo 'ko ng mapansin iyong nagkalat na lata ng alak sa sahig at
nag mamadaling akong na palapit kay Troy ng makita 'ko itong nakaupo sa sahig,
nakalapat ang likod sa sofa at nakatukod ang siko niya sa mga tuhod niya habang
nakasapo ang mukha nito sa mga palad niya.
"Troy,"
Nagaalala ako para sa kaniya, gabi gabi siyang umiinom para makatulog pero hindi
ganito na mukhang inubos niya na iyong alak sa loob ng ref. Ano kayang nangyari?
Bakit pakiramdam 'ko may problema siyang dinadala.
"Troy," Tawag 'ko ulit sa kaniya at inalis iyong pagkakasubsob ng mukha niya sa
palad, hindi siya nag matigas kaya nakahinga ako ng maluwag ng makita 'ko na wala
siyang panibangong pasa ngayon at kalmado pa rin ito.
Namumula lang iyong mukha at mata niya dahil sa sobrang kalasingan.
"Ok ka lang ba?"
Nakangiti itong tumango sa akin at parang bata pa nitong tinapik ang ulo 'ko.
"Hinihintay lang kita." Napailing ako sa naging sagot niya.
Alam 'ko hindi iyon tungkol sa akin, nababasa 'ko sa mata niya at nararamdaman 'ko
na kailangan niya 'ko--nang isang taong makakausap at makakaramay.
"Troy, sabihin mo na sa'kin. Makikinig a--"
"Ok lang ako, Raine. Kaya 'ko 'to. Ok?"
Napatitig pa ako sa kaniya, nararamdaman 'ko na kailangan niya ng tulong o kahit ng
makakausap man lang pero bakit ganun? Bakit ayaw niya sabihin? Bakit sinosolo niya
lahat?
Pakiramdam 'ko tuloy napakawalang kwenta 'kong tao--na wala akong silbi at wala
akong halaga dahil wala man lang akong magawa para sa kaniya.
Napatango na lang ako sa kaniya kahit gusto 'ko siyang sigawan ay hindi 'ko ginawa,
inisip 'ko na lang na darating din iyong araw na sasabihin niya sa akin ang lahat--
na balang araw, malalaman din ni Troy iyong halaga ng mga taong na sa paligid niya.

--- --- ---

Chapter 36
--
Chapter 36
"Pwede ba 'kong pumasok sa opisina ng CEO?"
Bungad ni Lee sa akin at nattawa ako sa istura niya na nakadungaw sa pinto 'ko.
Tumango ako sa kaniya at pumasok na ito.
"Haaays! Di ka man lang nag sabi na pupunta ka ng Paris. Wala tuloy akong nakaka-
kwentuhan dito."
Ilang araw rin siyang wala kaya naiinip ako rito sa opisina 'ko, siya lang kasi
iyong nakakausap pag nandito ako. Nakakahiyang kausap iyong iba tapos 'yung iba
naman, panay ang ma'am sa akin kaya naiilang ako.
Hindi pa rin ako sanay na ako iyong boss at si Lee lang iyong feeling super close
'ko kaya hindi nakaka-intimidate kausap siya.
Tumatawa itong napa upo at nilapag noon iyong isang key chain ng Eiffel tower.
"Balak 'ko sana iuwi iyong tower kaso 'di ko mabuhat."
Pabirong sabi ni Lee na kinalakas ng tawa 'ko. Nag aya lang itong mag lunch at
pumayag ako, hindi kami sabay kakain ni Troy dahil masyado itong busy ngayon. Hindi
'ko nga alam kung ano ba iyong pinagkakabalahan niya nitong mga nakaraan. Hindi 'ko
na nagawang mag tanong dahil wala rin akong makukuhang sagot sa kaniya.
Nakakapagod din pala minsan iyong paulit ulit na lang akong nangungulit sa kaniya
pero wala namang nangyayari.
"Tita Raine!"
Napangiti ako ng makita 'kong nagtatakbo si Gian palapit sa direksyon 'ko kaya
napaupo ako para salubungin ito.
"Nandito ka pala, Raine" Sabi ni Cyan na siyang kasama ni Gian at napalingon kay
Lee.
"Nandito ka rin pala." Tipid na tumango si Lee kay Cyan at mukhang silang mag ina
lang ang magkasama.
"Mom, let's eat with tita Raine! Please!"
Napalingon sa akin si Cyan pero kay Lee ako napatingin at nakangiti lang siyang
tumango, lumipat na lang kami ng lamesa sakto rin na hindi pa nabibigay iyong order
namin ni Lee.
"Tita Raine dalaw ka sa bahay minsan, isama mo si Maxaine."
Masiglang sabi ni Gian.
"Hmmm.. May kapatid na si Maxaine, kulay orange at white."
Kwento 'ko kay Gian na kinalaki ng mata niya kaya napangiti ako. Ang cute talaga ng
batang 'to. Ang bibo niya at ang sigla sigla ng mga mata niya.
"May pangalan din siya?"
"Oo naman, Traine pangalan niya."
"Cute."
Nag kwentuhan lang kami, akala 'ko magkakailangan si Cyan at Lee pero mukhang good
naman silang dalawa. Sabagay, halos iisa lang iyong mga kaibigan nila kaya walamg
reason para hindi sila maging ok.
Sandaling nag pa alam si Lee na mag c-cr at sumama naman si Gian kaya na iwan lang
kami ni Cyan.
"So how's your life with Orange? Di ba sinasapian ng masamang espiritu?"
Pabirong tanong ni Cyan na kinatawa 'ko.
"Araw araw siyang sinasaniban. Malala na nga siya."
Sabay kaming tunawa ni Cyan ng may naaalala akong itanong sa kaniya.
"Cyan,"
"Hmmmm?"
"Di ba best friend kayo ni Troy?"
"Nagk-kwento ba sa'yo si Troy? I mean lately kasi..parang may problema siya pero
hindi siya nag sasabi."
Gusto 'ko malaman kung sa akin lang ba talaga hindi nag sasabi si Troy, kasi kumg
ganoon parang ang sakit sakit sa side 'ko na ako iyong kasama niya sa bahay pero
mukhang wala akong silbi.
"Si Orange? Hmmm... wala eh, simula nung bata kami wala akong ibang naririnig sa
kaniya kung hindi puro kalokohan at kalibugan. Alam mo.'yun, hindi siya open sa
kahit na sino kahit sa'kin o kay Rye."
Natatawang sabi ni Cyan bago uminom at ibinalik sa akin iyong atensyon.
"Kung tungkol sa problema, maybe the worst thing he been through is 'yung mamatay
iyong tatay niya."
"Ano palang kinamatay ng father niya?"
"Sabi ni Orange tinamaan ng ligaw na bala noong natutulog sila kaya ayun. Na-
deadski."
Napatango ako kay Cyan, hindi kasi talaga nag sasabi sa akin si Troy. Buti pa iyong
mga kaibigan niya may alam sa kaniya kahit papaano.
"Alam mo 'wag mo masyadong problemahin si Orange. He thought he can solve
everything without anyone's help kaya kung sa tingin mo may problema siya, hintayin
mo na lang siya na sabihin niya sa'yo na ok na at nagawan niya na ng paraan o baka
nga hindi niya na sabihin sa'yo. That was him, the worst thing we hate about him.
Masyado niyang sinasarili iyong bagay bagay. Masasanay ka rin."
Natatawa pero kibit balikat na sagot ni Cyan na kinatango 'ko. So, 'di lang pala
sa akin ganun si Troy kung hindi sa lahat.
Napabuntong hininga na lang ako at sa buong mag hapon siya lang iyong na sa isip
'ko. Iniisip 'ko pa rin kung ano bang problema niya ngayon. Maaga nga ako nag
paalam na uuwi na ako dahil masama iyong pakiramdam 'ko. Ayoko ma-pwersa dahil
bukas na rin iyong luwas namin sa Zambales kay minabuti 'ko na lang talaga na mag
out na sa SGC pero naisipan 'ko na dalawin sila Cheska kaya dumaan muna ako sa may
coffee shop.
"Sorry," Utas 'ko ng may ma bunggo ako at napakurap pa 'ko ng makita na si tita
Karina iyon.
"Raine, anong ginagawa mo rito? Akala 'ko ba masama iyong pakiramdam mo? Dapat nag
papahinga ka na lang."
Sunod sunod na sabi nito. Tunawag kasi siya kanina at kinamusta ako.
"Pauwi na rin po ako, bibili lang ako ng kape para sa mga kasama namin sa firm."
Pagpapaliwanag 'ko sa kaniya pero nakakaramdam na talaga ako ng pagkahilo at
mukhang napansin niyabiyon dahil inalalayan ako nitong umupo.
"Ano bang bibilhin mo ako na lang ang pipila, tutal may bibilhin din ako."
Nagaalalang sabi nito kaya sinabi 'ko na lang iyong order 'ko. Napahinga pa ako ng
malalim para maibsan iyong pagod na nararamdaman 'ko. Hindi ganoon kalakas iyong
katawan 'ko simula ng mag buntis ako, mabilis akong mapagod at hingalin ngayon.
Hindi na rin ako nakakatagal maglakad.
"Tara na?"
Nakangiti akong tumayo at inabot nito sa akin iyong order 'ko ng saktong
makahakbang ako ay biglang may sumudsod sa harapan 'ko na halos mapa upo sa sahig
kaya natapon iyong isang plastic ng mga kape sa'kin, muntikan na rin akong matumba
buti na lang ay nasalo ako ni tita Karina.
"Raine ayos ka lang?"
"Ok lang po ako." Sabi 'ko kay tita Karina. Medyo mainit lang dahil black coffee
iyong natapon sa akin.
"I'm beg--"
"Raine?"
Bumilis 'yung kabog ng dibdib 'ko ng marinig iyong pamilyar na boses ng lalaki.
Dahan dahan pa iyong pag angat ng tingin 'ko hanggang mag tama 'yung mata namin ni
Troy. Matalim ang mga mata niyang napalingon kay tita Karina na nakaalalay sa akin
ngayon.
"You!"
Doon lang ako natauhan na si Aki iyong nakabundol sa akin. Walang sabi nitong
tinabig iyong isang kamay 'ko dahilan para tumapon pa iyong mga kape.
Literal na napawang iyong bibig 'ko ng maramdaman 'ko 'yung pagtama ng bawat patak
nito sa mukha 'ko. Basang basa na iyong suot 'kong damit pati na rin iyong mukha
'ko. Nanlalagkit rin ang pakiramdam 'ko ng dahil sa kape.
"Ikaw ang dahilan ng lahat ng 'to! Masyado ka kasing epal!"
Gigil na sigaw ni Aki na tila hindi niya alintana na maraming tao sa paligid at
nakikinig sa amin.
Hindi 'ko maintindihan kung ano ba ang kinagagalit niya. Akmang susugurin ako nito
pero hindi 'ko inaasahan ng hilahin siya ni Troy sa braso at ibinalibag sa sahig.
Parang ako iyong na saktan sa ginawa ni Troy dahil kita 'ko pa kung paano humampas
iyong likod niya sa may isang bangko.
"Don't you dare to touch her!"
Galit na utas ni Troy ng sumudsod sa sahig si Aki na animo'y laruang itinapon lang
sa sahig.
"Let's go!"
Bakas ang galit sa tono nito ng walang pasabi ako nitong hinila kay tita Karina.
Nag aalala pa akong napatingin sa kaniya pero tumango lang ito sa akin na tila
sinasabing ayos lang siya.
"Take care of her, Range."
Pahabol pang sigaw ni tita Karina pero hindi iyon pinansin ni Troy at patuloy ako
nitong hinila palabas ng coffee shop at pabalagbag na inihagis sa loob ng sasakyan.
Bahagya pa akong napangiwi dahil sa sakit at dama iyong pagkirot ng tiyan 'ko.
"Dahan dahan naman, Troy!" Wala sa oras at nag mamadali 'ko pang kinabit ang
seatbelt ng mabilis nitong pinaandar 'yung sasakyan.
Ang bikis ng mga pangyayari at hindi 'ko na malayan na malayo na kami sa cafe at
halos habulin 'ko iyong hininga 'ko ng dahil sa klase ng pagpapatakbo ni Troy.
Ano bang problema niya? Gusto niya bang magpakamatay at tila wala siyang pake sa
ibang sasakyan.
"Troy!" Sigaw 'ko pa ng muntikan na naming mabunggo iyong asul na kotse at buti na
lang ay mabilis na naiwasan iyon ni Troy.
Halos pigilin 'ko iyong pag hinga 'ko sa buong biyahe hanggang sa makarating kami
sa bahay. Napahugot ako ng hangin ng tumigil din iyong sasakyan. Akala 'ko mamatay
na kami kanina dahil hindi man lang ako pinakinggan ni Troy ng sabihin 'ko sa
kaniya ng pa ulit ulit na bagala niya ang pag mamaneho.
"Get out!"
Sigaw nito at bago pa ako makasagot ay padabog itong bumaba at maongay na sumara
iyong pinto ng sasakyan. Mariin akong napapikit at napahinga ng malalim para
kalmahin iyong sarili 'ko.
Kalma lang, Raine. Huwag mong sabayan ang init ng ulo ni Troy, walang mangyayari
kung makikipag talo ka lang sa kaniya.
Kumirot pa iyong tiyan 'ko kaya napahimas pa ako rito. Ok lang 'yan... Kaya natin
'to, 'wag ka ng ma-stress nakauwi na tayong tatlo. Muli akong napahugot ng hininga
bago ako tuluyang bumaba ng sasakyan.
Naiiling na lang akong sumunod kay Troy ng padabog niyang binuksan iyong pinto na
halos mabasag iyong salamin. Ano bang kinagagalit niya? Bakit kailangan niya umakto
na akala mo ay napakalaki ng kasalanang ginawa 'ko.
Paakyat na sana ito ng hilahin 'ko iyong braso niya. Mukhang wala siyang balak
kausapin ako at hindi ako makakapayag sa bagay na 'yun.
Ayokong mag mukhang tanga sa harap niya, na basta niya na lang akong kinaladkad pa
uwi at pinagdadabugan sa hindi 'ko malamang dahilan.
"Ano bang problema mo?"
Sinubukan 'ko na maging mahinahon iyong boses pero mababakas iyong inis 'ko sa
kaniya. Hindi 'ko na siya maintindihan, ano bang nangyayari sa kaniya. Ang init
init lagi ng ulo niya at halos mamatay na kami kanina ng dahil lang sa galit siya.
Galit ba siya dahil mag kasama kami ng nanay niya? o naiinis siya dahil nakita 'ko
silang magkasama ni Aki.
Biglang kumirot iyong puso 'ko sa naisip na magkasama sila kanina. Alam 'ko na si
Aki lang 'yung nag pipilit sa itsura ng sitwasyon nila pero hindi 'ko maiwasan mag
isip ng dahil alam 'ko na may gusto sa kaniya si Aki.
"Huwag ngayon, Raine."
Nagngangalit nitong sabi ng hindi man lang ako tinitignan sa mata.
"Sabihin mo sa'kin kung anong kinagagalit mo hindi 'yang para akong tanga na mag
iisip kung ano iyong maling ginawa 'ko. Nakita mo ba na muntikan na tagong bumunggo
kanina? Tapos sasabihin mo lang huwag ngayon? eh kailan, Troy? Kailan mo sasabihin?
o hinihintay mo lang na palagpasin 'ko ulit ito tulad ng ibang ginawa mo."
"Sinabi 'ko na, huwag kang makisabay ngayon."
Inalis nito ang pagkakahawak 'ko sa braso niya at nag mamadaling umakyat. Sumunod
ako sa kaniya hanggang sa kwarto. Hindi 'ko na 'to mapapalagpas.
"Troy mag usap tayo. Ano ba talagang kinagagalit mo? Dahil ba ano? Magkasama kami
ni tita Karina?"
"Tita? What the fuck! You call her tita? Fuck! You're fucking stupid, Raine. You
better call her a slut!"
Mapanuyang sabi nito ng harapin ako nito ng may inis sa mga mata niya.
"Huwag kang mag salita ng ganiyan, nanay mo siya."
Singhal 'ko rito at dama 'ko iyong paninikip ng dibdib 'ko. Paano niya nasasabi
iyon sa sarili niyang nanay?
"So alam mo naman pala na nanay 'ko siya pero kasama mo pa rin siya!? Di ba sinabi
'ko na sa'yo noon na iniwan niya kami ng dahil sa ibang lalaki! Bakit ba hindi mo
'yun maintindihan? Bakit ba ang tigas tigas ng ulo mo!? at palagi ka na lang hindi
nakikinig!"
Gusto 'ko ng yumuko at umiyak dahil halata iyong galit niya at hindi 'ko inaasahan
na pag tataasan niya talaga 'ko ng boses ng dahil lang doon.
Hindi 'ko maintindihan kung bakit ganoon na lang kalaki iyong galit niya kay tita
Karina, naiintindihan 'ko naman siya--na nasaktan siya, na nagkamali ito noon.
"Huwag kang iiyak! Huwag mong gamitin 'yang luha mo ngayon dahil hindi mababago nun
na naiinis ako sa'yo!"
Sigaw ulit ni Troy kaya napalunok ako para subukang pigilan iyong pagpatak ng luha
sa mga mata 'ko at buong loob siyang hinarap.
"Mabait naman siya at matagal na iyon, Troy. Bakit ba hindi mo pa siya magawang
patawarin."
Sinubukan 'kong ipakita sa kaniya na hindi ako apektado sa mga sinabi niya, na
hindi ako na nasasaktan sa paraan kung paano niya 'ko kausapin kahit ang totoo
gusto 'ko ng umiyak.
"Naririnig mo ba 'yung sinasabi mo!?"
Mapang uyam nitong sabi.
"Patawarin!? Bakit may alam ka ba!? Alam mo ba kung anong ginawa niya!? Kung anong
sinapit namin ng dahil sa kaniya!? Kung anong pinasok 'ko makaabot lang ako rito!?
Alam mo ba kung anong pakiramdam ng hindi ka makatulog sa gabi!? Nanandidiri ka sa
sarili mo!? Alam mo ba kung gaano kasakit iyong naging bunga ng kalandian niya!?
Kung paano niya sinira 'yung buhay 'ko!? Hindi mo 'yun alam kaya 'wag kang umakto
na akala mo alam mo lahat at kaya mong ayusin 'yung problema namin! Wala kang
karapatan para sabihin sa'kin kung anong dapat 'kong gawin! Wala kang karapatan
para diktahan ako sa kung anong pwede 'kong maramdaman! Kaya tigilan mo na iyong
pakikialam at panghihimasok mo sa buhay 'ko dahil kahit anong gawin mo hindi nun
mababago na kinamumuhian 'ko siya!"
Natigilan ako sa sinabinniya na tila ba bawat salita niya ay sinasaksak ako at
tunatagos sa puso 'ko. Kusa ding pumatak iyong luha sa mata 'ko na kahit anong
gawin 'kong pigil ay patuloy a rin ito sa pag daloy dahil sa sakit na unti unting
bumabalot sa'kin.
"FUCK!"
Inis itong napasabunot sa sarili niya at iyong pagaakala 'ko na lalapitan niya 'ko,
yayakapin at sasabihin na hindi siya galit ay isang malaking kahangalan. Padabog
niya 'kong tinalikuran at pabalagbag na sinarado ang pinto na halos yumanig iyong
buong kwarto.
Narinig 'ko iyong pag andar ng sasakyan niya at iniwan niya 'ko rito ng mag isa.
Wala sa sarili akong napa upo at niyakap iyong mga tuhod 'ko bago sinubsob ang
mukha 'ko rito. Hindi 'ko akalain na ganito kasakit--sobrang sakit iyong
nararamdaman 'ko--na parang kahapon lang hindi 'ko maisip na mararamdaman 'ko
iyong sakit na dumudurog ngayon sa puso 'ko at ummubos ng lakas sa buong pagkatao
'ko.
Wala akong alam? Hindi 'ko siya naiintindihan? at hindi 'ko alam iyong pakiramdam?
Oo, wala akong alam dahil ayaw niyang sabihin.. Oo, wala akong naiintindihan dahil
ayaw niyang ipaintindi sa akin. Oo, hindi 'ko alam kung gaano kasakit iyong
nararamdaman niya pero kailangan bang maramdaman 'ko rin 'yun para lang
maintindihan 'ko siya?
Hindi 'ko napigilan ang mapahagulgol sa pagiyak ng pa ulit ulit 'kong naririnig sa
isipan 'ko iyong mga sinabi ni Troy.
Wala kang karapatan para sabihin sa'kin kung anong dapat 'kong gawin!
Wala kang karapatan para diktahan ako sa kung anong pwede 'kong maramdaman!
Tigilan mo na iyong pakikialam at panghihimasok mo sa buhay 'ko..
Sino? Sino nga ba 'ko para sa kaniya? Tulad din ba ako ng iba na walang karapatan
sa kaniya? Dahil 'yun ang nararamdaman 'ko ngayon, na wala akong halaga sa kaniya,
wala akong karapatan para kilalanin kung sino nga ba siya at wala akong lugar sa
buhay niya.

--- --- ---

Chapter 37
--
Chapter 37
Nasusuka akong napabangon at agad na napatakbo sa may banyo para sana sumuka pero
tulad ng ibang araw, wala namang lumabas.
Nanlalambot akong napahinga ng malalim at sa pag harap 'ko sa salamin, bakas iyong
sakit na dumurog sa puso 'ko. Namumula at namamaga iyong mga mata 'ko kaya mabilis
akong napahilamos at napailing pero kahit anong gawin 'ko, hindi na isama ng tubig
iyong lungkot at sakit sa puso 'ko.
Walang gana akong napabalik sa kwarto at napatitig sa kama. Hindi siya umuwi? Ibig
bang sabihin nun galit pa rin siya sa'kin? Ganun ba talaga kalaki iyong kasalanan
'ko at natiis niya 'kong mag isa?
Sana pala hindi 'ko na lang ipinilit sa kaniya na pag usapan iyong tungkol sa nanay
niya, edi sana ayos na ang lahat, edi sana kasama 'ko siya ngayon.
Hindi 'ko na alam kung ano pa ang tamang isipin at gawin.
Tama pa bang nandito ako? Kung ano ba talaga ako sa kaniya? Kung hanggang kailan
ako mag hihintay na maging handa siya. Kung kailan malilinaw iyong lahat? Kung ano
ba talaga kami. Kung nag aaksaya lang ba ako ng oras sa wala o kung may hihinihitay
ba talaga ako.
Ang daming tanong na gumugulo sa'kin at imbis na mabigyang sagot lahat 'yun, mas
lalo lang akong nahihirapan.
Muling nanumbalik iyong sakit at bigat sa puso 'ko at hindi 'ko ulit napigilan ang
pag patak ng bawat luha rito. Alam 'ko na sensitibo ako ngayon dahil sa sitwasyon
'ko pero hindi 'ko maitatanggi na pag dating kay Troy ang hina hina 'ko. Lahat ng
tapang at lakas 'ko biglang nag laho.
Ultimo iyong prinsipyo 'ko sa buhay na pag may problema tawanan at ngitian mo lang
ay tila nakalimutan 'ko na.
Unti unti na ring nawawasak iyong Raine na hinubog 'ko sa mahabang panahon para
maging matatag at malakas o mali lang ako sa pagkilala sa sarili 'ko?
Na ang totoo pala, isa akong malaking duwag at mmahinng tao dahil takot akong
harapin iyong mga nangyayari at ayoko makaramdam ng kahit na anong sakit.
Hindi 'ko na alam-- hindi 'ko na alam kung gaano pa sakit iyong pwede 'kong
maramdaman kung ngayon pa lang hindi 'ko na mahanap iyong sarili 'ko, kung ngayon
pa lang hindi 'ko na kayang dalhin iyong bigat na nararamdaman 'ko ng dahil lang sa
nangyari kagabi.
Mabilis akong napapunas sa luha 'ko at napahinga ng malalim ng marinig ang pag
tunog ng cellphone 'ko.
Napatingin pa nga ako sa screen sa pag aakala na baka si Troy iyong tunawag pero
umasa lang ulit ako at nasaktan.
"Hello?" Bungad 'ko kay Lee at sana ay hindi niya napansin iyong pagkabasag ng
boses 'ko.
"Hey, ayos ka lang? Umiiyak ka ba?"
Nagaalalang tanong nito na kina iling 'ko lang at kinahinga ng malalim para
subukang itago iyong pagkapaos 'ko ng dahil sa mag damag na pag iyak.
"Ayos lang ako, napatawag ka?"
"You sure?"
"Yeah,"
Tipid 'kong sagot kay Lee at nagugunita 'ko na iyong hindi makapaniwala niyang pag
iling.
"Juts wanna remind you na nakarating na roon iyong ibang staff natin sa Zambales.
Unfortunately, hindi makakasama si missis Alfaro dahil dumating iyong asawa niya."
Bigla 'kong na alala na ngayon nga pala iyong luwas namin papuntang Zambales pero
paano ako pupunta kung wala si Troy? Nasabi 'ko na iyon sa kaniya noon at nangako
siya na sasama sa akin.
Anong katangahan ba ang iniisip mo, Raine? Paano siya sasama sa'yo kung galit siya?
Kung wala siya at hindi man lang siya umuwi kagabi. Kahit gusto 'kong isipin na
nakalimutan iyon ni Troy, alam 'ko na imposible 'yun. He never forget everything he
set.
Malamang ay wala na siyang balak na sumama sa akin dahil sa nangyari. Sinira 'ko
lang lahat ng plano 'ko.
"Raine?"
"Ah, ano nga ulit 'yun?"
Gulat 'ko pang tanong kay Lee at dinig 'ko iyong oag buntong hininga niya sa
kabilang linya.
"Tintanong kita kung na saan na kayo ni Troy? You know you can't ditch, right?"
"I know."
Hindi ako pwedeng mawala roon pero hindi 'ko alam kung paano ako pupunta. Nandoon
na iyong mga kasama namin at hindi rin pupunta si Summer. Kung kay Lee naman ako
sasabay, hindi ba magdudulot ng gulo 'yun?
Bakit magkakagulo? Dahil ba ayaw ni Troy kay Lee? Wala kang halaga kay Troy at wala
siyang pake sa'yo. Ikaw lang ang nag iisip nun.. Huwag kang tanga.
Naiwilig 'ko pa iyong ulo ng tila nag tatalo iyong isip at kalooban 'ko sa mga
nangyayari. Dati panatag ako sa mga sinasabi at pinapakita ni Troy, ngayon
napapaisip ako kung ako lang ba iyong masyadong umasa at nag bigay ng ibang
pakahulugan sa mga ginagawa niya.
Akala 'ko lang siguro na parehas kami ng nararamdaman pero, ako lang pala iyong nag
mamahal. Ako iyong umasa at malaking talunan.
"Do you want me to pick you up?"
"Yes, please. Sa coffee shop."
The last thing I can do for him is to keep his life private, itong bahay man lang
mapanatili 'ko na walang nakakalam ay ok na siguro iyon sa kaniya. Nag tatalo iyong
loob 'ko na baka bilang dumating si Troy at maalala niya na may lakad kami ngayon
pero kalahati rin ng pagkatao 'ko sinasabi na huwag 'ko na siyang hintayin.
At the end, binagalan 'ko lang iyong kilos 'ko hanggang sa matapos ako ay nag
hintay pa ako ng ilang minuto habang nakatitig sa cellphone 'ko. Umaasa ako na
tatawag siya.
He told me to use this phone to call him or text him pero hindi 'ko iyon magawa
kaso na sanay ako na siya iyong unang ttawag at mag t-text.
Napabuntong hininga na lang ako dahil sa tagal ng paghihintay 'ko ay wala pa rin
akong natatanggap sa kaniya at tanging si Lee lang iyong tumawag na nasa coffee
shop na siya.
Nahiya ako na pinaghintay 'ko pa si Lee para kay Troy.
Ang bigat ng paa 'ko sa paglabas ng bahay, na parang ito na 'yung huling beses na
aapak ako rito. Napapahid ulit ako sa luha 'ko at walang ibang tumakbo sa isip 'ko
kung hindi si Troy.
Hindi 'ko man lang na gawang libutin iyong buong bahay dahil sa sobrang sakit at
lungkot na bumabalot sa'kin.
"Hey, you can just go with that."
Naguguluhan akong napalingon kay Lee na nakatitig sa may daan.
"Huh?"
"Nakita mo na ba 'yang sarili mo sa salamin?"
Napatingin ako sa salamin at kita 'ko pa rin iyong pamamaga at pamumula ng mata
'ko.
"Sorry." Iyon lang ang na sabi 'ko kay Lee at nag hanap sa bag ng pwedeng gamitin
para itago iyong pamamaga ng mata 'ko pero wala ako makita.
Ngayon 'ko lang na alala na wala nga pala ako ibang mga gamit maliban sa pang araw
araw na ginagamit. Kinuha 'ko na lang iyong itim 'kong cap at iyon na lang ang
isinuot 'ko bago isinandal ang ulo 'ko sa may bintana.
"Raine, you can tell me. Makikinig ako."
Nakangiti lang akong lumingon kay Lee.
"Ayos lang ako." Tumango naman siya sa akin at mukhang naintindihan niya naman ako.
Hindi niya na 'ko tinanong pa at tahimik lang kami hanggang sa makarating sa
Zambales.
Pasalamat na lang ako at ipinahiram sa akin ni Lee iyong shades niya at sakto na
tirik din iyong araw kaya hindi napansin ng mga kasama namin iyong pamamaga ng mata
'ko.
The whole day naging busy kami sa pag aasikaso pero minu-minuto akong napapatingin
sa cellphone 'ko. Napapaisip ako kung ano bang ginagawa niya ngayon, kung naiisip
niya ba 'ko o mas ok ba sa kaniya na wala ako ngayon sa tabi niya.
"Kumain ka na muna."
Nag angat ako ng tingin ng tipid na napangitinkay Lee ng ilapag niya iyong isang
plato ng pagkain sa harapan 'ko.
"Salamat."
Sinimulan 'ko ng kumain pero kahit iyong gana 'ko parang na wala.
"Raine, almost one week tayo rito. Huwag mong sabihin na buong week ka rin
ganiyan."
Napabuntong hininga na lang si Lee at ganun din ako na walang ganang binitawan
iyong kutsara.
"Napapansin na ng mga kasama natin ang kawalan mo ng kibo. Hindi kami sanay."
"Sorry." Napayuko ako at napakagat sa ibabang labi 'ko para pigilan iyong pag tulo
ng luha 'ko. Muli 'ko lang kasing bumalik sa isip 'ko iyong nangyari kagabi. Iyong
paraan kung paano niya sigawan, iyong mga sinabi niya at iyong katotohanan na wala
akong lugar para makialam sa buhay niya.
"S-sorry."
"Raine,"
Naramdaman 'ko na lang iyong pagyakap sa'kin ni Lee at ang marahan nitong pag
haplos sa likod 'ko.
"Sshhh... It's ok.. Umiyak ka lang kung 'yan ang ikakagaan ng loob mo."
Hindi 'ko na napigilan iyong umiyak. Hindi 'ko kayang pigilan iyon dahil habang
pinipigilan 'ko mas bumibigat lang iyong nararamdaman 'ko.
No one try to ask me what happened at lahat ng kasama namin dito hinayaan lang muna
nila 'ko. Maski si Lee ay hindi na ako kinulit at siya muna itong umayos sa mga
gagawin namin sa labas.
Nahiga lang ako at pinilit iyong sarili 'ko na matulog pero kahit anong gawin 'ko
bumabangon ako para tignan iyong cellphone 'ko kung may text man lang ako mula kay
Troy.
Napabuntong hininga na lang ako dahil mukhang nag hihintay lang ako sa wala.
Napapikit ako ng mariin bago tuluyang bumangon at inayos 'ko iyong sarili 'ko.
Hindi ako nag punta rito para nag mukmok, nakakahiya sa kanila na nandito nga ako
pero nag kukulong naman ako sa kwarto. Ayoko rin mabaliw sa kakaisip kay Troy.
Mas mabuting ituon 'ko na lang ang atensyon 'ko sa mga gawain namin dito sa SGC.
Nag hilamos ako ng mukha at pilit na ngumiti sa salamin.
"Ganiyan nga, Raine. Ingiti mo lang lahat."
Pagkatapos nun ay nag polbo lang ako at nag lagay ng lip balm dahil masyadong na
dry iyong labi 'ko kakaiyak. Hindi ako gumagamit ng make up kaya kita pa rin iyong
pamamaga ng mata 'ko pero mas maayos naman na iyong itsura 'ko kung ikukumpara
kanina na mukha akong nag droga.
Nag palit lang din ako ng mas komportableng damit, short at shirt. Nasa resort
naman kami kaya ok lang siguro na mag suot ako ng ganito kesa naman nakapantalon
ako.
Paglabas 'ko ay naabutan 'ko pang nag k-kwentuhan 'yung mga empleyado na kasama
namin at hindi 'ko napigilan mapangiti ng mapait ng marinig na ako iyong usapan
nila.
"Nalulungkot ako makita si ma'am Yesha ng ganun."
"Truee bessy! Para siyang multo kanina."
"Baka nag away sila nung jowa niya?"
"Teka jowa niya ba 'yung nag pupunta lagi sa opisina? Iyong gwapo? Nakoo! Baka
nambabae kaya BH si ma'am."
Am I? Am I really obvious? Ganun ba talaga kasama iyong itsura 'ko kanina? Naiiling
ako sa naisip 'ko at nag lakad papunta sa kanila.
Natigilan sila sa pag uusap ng makita nila ako kaya ngumiti lang ako sa kanila.
Hindi ako nagagalit dahil pinag uusapan nila 'ko, kasalanan 'ko naman iyon dahil
masyado akong nag pa apekto kay Troy.
"Si Lee?" Tanong 'ko sa kanila.
"Ma'am--"
"Rain--este Yesha na lang. Wala naman tayo sa opisina."
Nakangiti 'kong sabi sa kanila at hinila iyong bangkompara maupo. Nakangiti 'ko
silang tumango at nakatitig sa akin.
"Si Sir Lee po may binili. Ok na po ba kayo?"
Tanong sa akin ni Nico na kintango 'ko.
"Bati na kayo ni jowa?"
Napansin 'ko pang siniko nila si Nico sa naging tanong nito kaya natawa lang ako sa
kanila.
"No, he's not my boyfriend."
"Ay, break na?" Natawa ako ng pinandilatan ng mga kasama namin si Nico. Medyo
malambot siya kaya naiintindihan 'ko iyong talas ng dila niya.
"No, we--" napangiti akong natigilan ng maisip na never kaming naging mag kaibigan,
friends didn't fuck at hindi rin naman kami dahil walang label, na hindi siya sa
akin at hindi ako sa kaniya.
"He was just almost mine. I think?"
Kibit balikat na sabi 'ko sa kanila at sabay sabay pa silang napa 'aaaawww' na
kinatawa 'ko.
That would be the right thing na itawag sa kung anong meron sa amin. Ayokong isipin
na tapos na ang lahat pero hindi 'ko maintindihan kung bakit iyong ang nararamdaman
'ko ngayon.
Kahit ayokong isipin at ayokong maramdaman, pilit akong kinakain ng katotohanan na
wala naman talagang malinaw sa kung anong meron sa amin.
Isang laro lang ito para sa kaniya kaya ano pa bang dapat 'kong i-expect, habulin
niya 'ko? Nakakatawa! Siya na nag sabi noon, hindi siya iyong tipo ng lalaki na
maghahabol para lang sa isang babae.
Balak pa ulit sana nila mag tanong ng biglang sumulpot si Lee at may dala dala
itong ice cream.
"Bongga para sa'min 'to, Sir Lee?"
Tunango ito sa tanong ni Nico pero nakatingin ito sa akin na tila nag tataka kung
bakit ako nandito.
"Ok ka na?"
Nakangiti akong tumango sa kaniya at umupo ito sa tabi 'ko sabay abot ng ice cream,
nakabukod iyon dahil mukhang pinagawa niya iyon ayon sa gusto 'ko. Banana ice cream
with choco syrup.
"Thank you."
"Awiieeh! Baka kaya hindi siya para sa'yo dahil para ka sa iba."
Biro ni Nico kaya nagkatinginan pa kami ni Lee bago sabay na tumawa.
"Pwede sana kaso inunahan na 'ko ng anak 'ko sa diskarte."
Biro ni Lee na lalong kinalakas ng tawa namin. Hindi ako nag kamali na lumabas ako
rito. Kahit papaano ay naibsan iyong pag iisip 'ko kay Troy o guminhawa rin
iyongbpamiramdam 'ko dahil nakakain kami ng ice cream.
Na guilty ako sa sarili 'kong anak dahil hindi ako nakakain ng maayos kanina dahil
sa nangyari. Hindi ako pwedeng mag pabaya dahil hindi lang sarili 'ko ngayon ang
maapektuhan kung hindi pati iyong bata sa sinapupunan 'ko.
Nag usap usap lang kami sa kung ano iyong mga gagawin namin bukas pagkatapos ay nag
paalam iyong mga kasama namin kung ayos lang na mag happy happy sila ngayon.
Hindi kami nag higpit ni Lee dahil gusto rin namin na mag enjoy sila. Nag swimming
iyong iba kahit gabi na at nag ihaw ng makakain.
Nakikain pa nga ako ng niluluto nila pero si Troy iyong naiisip 'ko. Kumain na rin
kaya siya? Nag luto ba siya? o kumain lang sa labas? Makakatulog kaya siya kung
wala ako roon?
Napabuntong hininga na lang ako ng siya ulit iyong pumasok sa isip 'ko.
"Ma--este Yesha." Napatingin ako sa mga kasama namin ng inalok ako nito ng alak na
kinailing 'ko agad.
"Sorry, hindi ako umiinom."
Hindi talaga ako umiinom, iyong una ay kasama 'ko si Maxus at iyong huli ay iyong
may nangyari sa amin ni Troy. Tingin 'ko hindi maganda epekto sa akin ng alak at
hindi rin pwede dahil sa buntis ako.
"Aww kahit isa lang po."
Sabi ni Nico at inabot lang ulit sa akin iyon.
"Maka-po ka Nico, mas matanda ka pa kay ma'am Yesha."
Natatawa kaming lahat at nakangusong inabot ni Nico iyong baso sa akin. Aabutin 'ko
na sana iyon pero 'di 'ko naman iinumin ng may mabilis na umabot nito.
Nag-angat pa ako ng tingin ng makitang si Lee iyon.
"I'll drink for her."
"Lee?"
"Don't worry, umiinom naman ako."
Sabi nito. Tumanggi na kasi siya kaina nung inalok din ito ng mga kasama namin.
"Sure ka?" Nakangiti siyang tumango bago ininom iyong alak at naghiyawan pa sila na
may halong pangaasar.
"Sorry." Iyon lang na sabi 'ko. Kung hindi lang ako buntis pag bibigyan 'ko naman
sila kaso ayun nga, alam 'kong bawal iyon sa amin ngayon.
Ang kwentuhan lang naman sila at hindi nila inaalis iyong pangaasar nila sa amin ni
Lee na tinatawanan na lang namin.
Busy sila sa kung ano anong laro na naisipan nilang gawin kaya napasulyap pa 'ko sa
cellphone 'ko para tignan kung naalala na ba ako ninTroy pero mukhang kaya niya
'kong tiisin.
Napakagat pa ako sa ibabang labi 'ko at sa huli ay na isipan 'ko na mag type pero
hindi 'ko alam ang sasabihin 'ko kaya binura 'ko lang iyon at naoabuntong hiningang
napatayo.
Mas maganda siguro na tawagan 'ko na lang siya. Lumayo pa 'ko ng bahagya sa kanila
at tinawagan si Troy pero nakailang ring 'yun pero hindi ito sumasagot.
Ano kayang pinagkakaabalahan niya ngayon? Sa ganitong oras na sa bahay na dapat
siya at wala akong ibang alam na pwede niyang gawin o pagkaabalahan.
"Hindi makakatulong kung siya lagi iniisip mo."
Napalingon ako kay Lee na may bitbit na barbecue at inabot iyong isa sa akin.
"Ma-stress ka lang."
Biro nito at umupo kaya umupo na rin ako sa tabi niya. Napatitig ako kay Lee at
naalala 'ko na kung tutuusin mas malaki iyong problema niya sa asawa niya at walang
wala iyon sa problema 'ko kay Troy.
"Paano mo natitiis iyong asawa mo?"
Hindi 'ko napigilan mag tanong kay Lee na kinalingon niya sa akin at kinatipid ng
ngiti niya.
"Mali 'yang tanong mo. Dapat, paano niya 'ko natitiis."
Natatawang sabi nito na kinasibangot 'ko sa kaniya.
"So ikaw pa ang agrabyado sa lagay na 'yun?"
"No, I mean.. parehas kaming mali kaya hindi nag work iyong marriage."
Kibit balikat na sagot ni Lee bago kumagat sa barbecue. Natahimik kaming dalawa at
nakatitig lang sa malayo, hindi 'ko alam kung ano iyong iniisip ni Lee pero
sigurado ako na tungkol iyon sa asawa niya.
Kung si Lee hindi nag work iyong marriage niya kahit may pinanghahawakan na siya..
may label sila, may papel na nag papatunay na kasal sila at sumumpa sa isa't isa at
may anak din sila-- paano pa kaya ako na kahit ano walang pinanghahawakan at walang
pwedeng ipaglaban?
Mauuwi rin kaya sa wala ang lahat?
"Alam mo... it's not about the things that bind you together, it's about the
feelings you felt for each other."
Napalingon ako kay Lee ng basagin niyabiyong katahimikan at nakatingin pa rin ito
sa malayo.
"Alam mo kung anong problema namin? We didn't like nor love each other ever since.
It just a marriage, a paper, a label and our son that bind us but the feelings
isn't mutual."
Napatitig ako sa kaniya at hindi 'ko inaasahan na maririnig 'ko 'yun kay Lee.
Seryoso ba siya na hindi mutual iyong nararamdaman nila? Paano sila umabot sa mag
pakasal? at magkaroon ng anak?
"Kung meron ka ng lahat ng 'yun pero hindi niyo naman mahal iyong isa't isa,
sigurado na mauuwi lang sa wala lahat but believe me, kahit walang label, walang
papel o kahit na anong mag sasabi na kayo, kung parehas iyong nararamdaman niyo sa
isa't isa, you will fight for each other, cry and laugh together and you will stay
no matter what happened."
Nakangiti akong nilingon ni Lee at marahan nitong ipinatong ang palad niya sa
ibabaw ng ulo 'ko.
"Kaya huwag ka ng mag isip ng kung ano ano."
"Tingin mo ba may chance na maging mutual iyong feelings?"
Hindi 'ko napigilan mag tanong kay Lee na kinatamis ng ngiti niya.
"Kayo lang ang makakasagot sa tanong na 'yan."
Tumayo na ito at pinagpag iyong short niya bago nilahad iyong palad niya sa'kin.
"Tara na, ihahatid na kita sa kwarto mo. Maaga pa tayo bukas."
Nakangiti 'ko iyong tinanggap.
"I wish for your own happiness."
Mahinang bulong 'ko sa kaniya na kinangiti niya.
"I'm already happy and contented with my own son. He was just all I need."

--- --- ---

Chapter 38
--
Chapter 38
"Mas maganda ito kung ikukumpara sa una nating mga pinuntahan."
Napatango ako kay Lee, pangatlong araw na namin ngayon rito at sa dami ng nilibot
naming area ito na iyong pinaka maganda at maayos. Kumuha pa nga ako ng ilang
litrato para mamaya ay mapag meeting-an na namin kung ano iyong bibilhin naming
lupa.
"Balik na tayo ng resort? Gabi na rin baka hinihintay na nila tayo."
Tumango ulit ako kay Lee habang nakatitig sa cellphone 'ko. Sa loob ng tatlong araw
na nandito ako sa Zambales ay wala akong marinig na kahit na ano tungkol kay Troy.
Kahit isang 'hi' man lang mula sa kaniya ay wala, hindi rin niya sinasagot iyong
tawag 'ko.
Nag aalala na 'ko sa kaniya pero mukhang hindi man lang ako sumagi sa isip niya
kahit isang beses.
Tinawagan 'ko na si Summer kung nakikita niya ba si Troy pero sabi busy ito sa
underworld kaya wala siyang balita. Hindi 'ko naman magawang tanungin si Night o
kahit sino sa kaibigan niya dahil ayoko na mag isip sila ng kung ano ano--lalo na
si Night. Sigurado na sermon ang maririnig 'ko sa kaniya.
"Hindi pa rin ba sumasagot?"
Nag angat ako ng tingin kay Lee at tipid na ngumiti at napailing. Ibinalik 'ko na
lang iyong cellphone 'ko sa bag, lowbat na rin iyon dahil maghapon 'kong ginamit sa
kakakuha ng litrato.
Ilang beses kasi kaming nag paikot ikot ni Lee para lang makahanap ng lupa para sa
bagong opisina ng SGC, isinabay na namin iyon dahil ibubukas na rin iyong isang
branch dito.
"Tingin mo ba galit pa rin siya?"
Tanong 'ko kay Lee, naikwento 'ko na sa kaniya iyong nangyari pero siyempre hindi
'ko binanggit iyong tungkol sa problema ni Troy sa nanay niya at iyong ibang bagay
pa na alam 'kong ayaw niyang ipag sabi kahit sa akin pa mismo.
Kahit ganun 'yung nangyari nirerespeto 'ko pa rin ang pribadong buhay ni Troy. Alam
'ko na mas magagalit siya sa'kin pag sinabi 'komsa iba iyong mga bagay ma sa akin
niya lang sinabi.
"Siguro oo or pwede ring nagpapahabol lang siya."
"Pero ilang beses 'ko na siyang tinawagan."
Napabuntong hininga pa ako kasabay nun ay nakaramdam ako ng pagkirot ng tiyan 'ko
at pagikot ng paligid. Mukhang na sobrahan ako sa pagod.
"Ayos ka lang?"
Naramdaman 'ko iyong pagalalay sa'kin ni Lee ng tuluyan ng umikot iyong paningin
'ko. Tumango ako sa kaniya pero patuloy a rin siyang nakahawak sa akin. Nagdidilim
iyong paningin 'ko at napangiwi ako sa kakaibang kirot na gumuguhit sa tiyan 'ko.
"Raine?"
"A-ayos lang ako. Pagod lang siguro 'to."
Ngumiti ako kay Lee ng makabawi ako sa biglaang pagkahilo kaya bumitaw na ito sa
akin pero dama 'ko iyong pagiging alerto niya.
"Bumalik na tayo sa resort ng makapag pahinga ka."
Tunango ako sa kaniya at sabay kaming nag lakad papunta sa sasakyan. Tinawanan 'ko
pa siya ng muntikan siyang madapa dahil iyong atensyon niya ay nakatuon sa akin na
tila inaabangan niya iyong pag bagsak 'ko.
"Ang O.A mo kasi. Haha!"
Natatawang sabi 'ko sa kaniya ng makasakay kami habang napahimas pa 'ko sa tiyan
'ko ng kumirot iyong muli.
"Sigurado ka bang ok ka lang? Namumutla ka? Gusto mo bang dumaan tayo sa malapit na
hospital?"
Tanong nito at tila hindi niya pinansin iyong sinabi 'ko. Nakangiti lang akong
umiling sa kaniya habang patuloy na hinahagod iyong tiyan 'ko. Kumikirot talaga
iyon. Hindi 'ko alam kung dahil ba sa gutom o na sobrahan yata ako kakain ng ice
cream.
"Ok lang ako."
"Seryoso ako, Raine. Namumutla ka."
Nagulat pa 'ko ng salatin ni Lee iyong noo 'ko at sibangot lang siyang napailing.
"Wala ka namang lagnat "
"Ok lang ako... promise."
Napalingon ako sa salamin at namumutla nga iyong mukha at mga labi 'ko. Ang totoo
masama iyong pakiramdam 'ko kanina pa, medyo nilalamig ako at nanginginig iyong mga
laman 'ko kanina pero siguro na sobrahan lang ako sa pagod. Ang dami kasi naming
pinuntahan ni Lee at palakad lakad pa kami.
Napasandal na lang ako sa may bintana at narinig 'ko ng pinanadar ni Lee iyong
makina ng sasakyan. Ipinikit 'ko rin iyong mata 'ko, nagbabakasakali ako na maibsan
iyong kirot sa tiyan 'ko kung makakaidlip ako.
"Sigura--Raine!?"
"Hmmm?" Nilingon 'ko si Lee nnahalosngulat na gulat iyong tono ng pag tawag niya sa
pangalan 'ko. Nanlalaki iyong mata niyang nakatingin sa kung saan kaya sinundan 'ko
iyong tinitignan niya at doon 'ko lang napansin na kulay pula na iyong suot 'kong
puting short habang patuloy na umaagos iyong dugo sa pagitan ng mga hita 'ko.
Nabalot ako ng takot at mahigpit na napakapit sa braso ni Lee kasabay iyong pag
patak ng luha 'ko.
"Lee.."
"Shit!"
Mabilis na pinaandar ni Lee iyong sasakyan at ako ay hindi mapalagay sa kung anong
gagawin 'ko.
Please.. kumapit ka, huwag kang bibitaw.. huwag mo 'kong iwan. Walang humpay sa pag
tulo iyong luha 'ko hanggang sa makarating kami sa pinakamalapit na hospital. Iyong
kabog ng dibdib 'ko sobrang bilis at hindi mawala iyong takot at kaba sa puso 'ko.
Hindi 'ko na alam kung ano iyong pinag gagawa sa akin ng Doctor, may mga itunusok
siya sa'kin at kung ano ano pa. Basta ang nasabi 'ko lang sa kaniya ay iligtas nito
iyong bata sa tiyan 'ko.
Hindi 'ko kakayanin kung mawawala ang anak 'ko sa'kin. Ang dami ng taong mahalaga
ang kinuha sa'kin simula noon at ayoko ng maiwan ulit ng mag isa. Hindi ngayong may
dahilan na 'ko para mabuhay at muling nagsimulang mangarap.
Nakaramdam ako ng pagkaantok at sa huling pag patak ng luha 'ko ay tuluyan ng
bumigat iyong talukap ng mga mata 'ko.
Nagkaroon na lang ako ng ulirat ng marinig 'ko iyong nag aalalang boses ni Lee.
"Is that normal?"
Napamulat ako at nakita 'ko itong kausap iyong Doctor.
"No but since na mababa ang matres niya, mas prone ang mga katulad niya na makunan
kaya mas mabuting hindi siya napapagod. Iwasan din iyong pagtayo ng matagal o
paglalakad kahit iyong matatag."
"Salamat." Nakangiti iyong Doctor na napalingon sa akin kaya napatingin din si Lee
na mukhang ngayon niya lang na pansin na nagising na 'ko.
"Makakauwi na rin kayo ngayon. Excuse me."
Umalis iyong Doctor at buntong hininga itong lumapit sa akin kaya napa-upo ako.
Inalalayan ako nito habang pinakikiramdaman 'ko iyong tiyan 'ko.
"Lee..."
"Don't worry. Walang nangyaring masama sa baby mo."
Nakahinga ako ng maluwag ng marinig iyon. At least alam 'kong safe ito, iyon lang
ang tanging hiling 'ko ngayon. Iyong kaligtasan ng anak namin ni Troy.
"Si Range ba?"
Napatingin ako kay Lee at nakatitig lang ito sa akin kaya hindi 'ko naiwasang
tumango.
"Sabi na nga.. Alam niya ba? Kasi kung alam niya bakit ka niya tinitiis at hindi ka
man lang nagawang kamustahin."
Bakas iyong inis at pag aalala sa tono ni Lee kaya napayuko ako ng wala sa oras.
Nasasaktan ako para kay Troy, ayoko na isipin ng iba na wala siyang kwenta dahil
hindi iyon totoo. Alam 'ko na kung sinabi 'ko sa kaniya sigurado na hindi niya 'ko
pababayaan pero naiintindihan 'ko na concern lang si Lee kaya niya iyon na sabi.
"Hindi niya pa alam."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko para pigilan iyong luha na gustong pumatak.
Nanumbalik lang sa akin iyong sakit na ilang araw 'kong pilit na kinakalimutan.
Kung hindi dahil sa pag pupumilit 'ko hindi kami mag aaway, edi sana magkasama kami
ngayon at sana nasasabi 'ko na sa kaniya iyong mga nangyayari sa magiging anak
namin. Kasalanan 'ko rin naman dahil pinairal 'ko iyong katigasan ng ulo 'ko.
"Shit! Sana man lang sinabi mo sa'kin na buntis ka pala ng hindi na kita sinama sa
pag iikot."
Nag angat ako ng tingin kay Lee at tipid na napangiti ng makita 'ko sa mata niya
iyong guilty. Napahawak ako sa kamay nito.
"Ok lang, mahalaga ligats."
Tumango itong nakangiti sa akin. Inayos na ni Lee iyong pag discharge sa akin at
lumabas ma rin kami. Habang na sa biyahe naman ay sinabi niya sa akin iyong mga
bilin ng Doctor. May nireseta rin sa akin na pang pakapit ng bata para hindi na
ulit mangyari iyong kanina. Nadagdagan din iyong vitamins 'ko at tulad ng narinig
'ko kanina, ilang beses inulit sa'kin ni Lee huwag akong mag papakapagod.
"Bawal ka raw matagtag kaya iwasan mo mag lalakad."
Natatawa 'kong nilingon si Lee.
"Pang sampong beses mo na 'yan sinabi."
"Tss! Concern lang ako bilang kaibigan mo."
"At least alam 'kong kaibigan kita."
Nagtawanan lang kami hanggang sa makarating kami sa resort. Mabilis na ipinarada ni
Lee iyong sasakyan at nauna na itong bumaba para pag buksan ako ng pinto.
Saktong pagbaba 'ko ay biglang umikot iyong paningin 'ko kaya muntikan na 'kong
matumba ng maalalayan ako ni Lee. Nakakapit iyong braso niya sa bewang 'ko.
"Ayos--"
"Gago!"
"Lee!"
Halos mapatalon ako sa gulat ng bigla na lang tumumba at sumudsod sa kabilang side
si Lee ng walang sabi itong sinuntok ni Troy.
"Gago ka! Binalaan na kita!"
Galit na sigaw nito kay Lee. Kita pa 'yung pag dugo ng ilong ni Lee at hindi 'ko
mapigilan makonsensya dahil pati siya ay na damay sa amin ni Troy. Lalapitan 'ko na
sa na ito ng mabilis na hinila ni Troy ang braso 'ko.
"Troy, masakit."
Mahinanong sabi 'ko rito ng maramdaman iyong higpit ng pagkakahawak niya sa braso
'ko at ng mag tama iyong mata namin at wala akong ibang nakikita sa mata niya kung
hindi galit at sakit.
"Ito lang pala madadatnan 'ko!"
Sigaw muli nito at kung literal lang nakakamatay ang tingin baka kanina pa ako
nakahundasay sa sahig.
Galit na galit iyong mga mata niya.
"Nagpunta ako para sa'yo pero mukhang nag e-enjoy ka lang kasama ang iba!"
Nag tagis iyong bagang niya at gumuhit 'yung sakit sa puso 'ko sa paraan kung paano
niya 'ko tignan 'ko.
Pakiramdam 'ko ang baba ng tingin niya sa akin. Na isa akong babaeng kaladkarin.
Sinubukan 'kong patatagin iyong loob 'ko at binawi ang braso 'ko mula sa kaniya.
"Bahala ka sa kung anong gusto mong isipin!"
Wala akong lakas para makipag talo sa kaniya. Gusto 'ko siyang yakapin dahil sa
sobra 'ko itong na miss pero pinapangunahan ako ng sakit na nararamdaman 'ko.
"Tang ina! Kaya ba hindi mo 'ko pinilit na sumama dahil may iba kang lalaking
kasama. Hayop! Bakit sa kaniya pa!"
"Mag ingat ka sa sinasabi mo!"
Sigaw ni Lee ng tuluyan na itong makatayo pero sinugod lang siya ni Troy ng suntok.
"Sabing tama na!"
Pigil 'ko kay Troy at hinila ito palayo kay Lee. Shit! Hindi 'ko maintindihan kung
ano ba talagang problema ni Troy at masyado niyang pinalalaki iyong gulo.
"Sinabing tama na! Wala siyang ginawang mali! Magkatrabaho lang kami! Ano ba!"
Hinila 'ko na ito palayo kay Lee at dama 'kong iyong panghihina 'ko. Nahihilo pa
'ko pero hindi 'ko naman pwedeng pabayaan na mabugbog ni Troy si Lee.
"TUMIGIL KA NA SABI!"
Habol hininga 'kong itinulak si Troy at masama iyong tingin niya sa akin.
"Tang ina! Bakit mo pinag tatanggol 'yan!?Ano, Raine!? May relasyon na kayo!?"
"Sinabi 'ko na mag katrabaho lang kami! Bakit 'di mo ba 'yun maintindihan!"
"Magkatrabaho!? Fuck! Ngayon mo lang sa'kin sinabi na mag katrabaho kayo! All this
time, magkasama kayong dalawa na wala akong kaalam alam!"
Hindi makapaniwalang sabi nito na tila ba napakalaking hangal niya para pag mukhain
namin siyang tanga. Hindi 'ko maintindihan kung bakit ganun iyong tingin niya-- na
niloloko namin siya at may ginawa kaming mali.
"Ilang beses 'kong sinubukan pero lagi kang umiiwas."
Sinubukan 'ko maging kalmado.dahil talaga wala na iyong lakas 'ko. Gusto 'ko na
lang na mag pahinga at kung pwedeng bukas na lang tumakbo palayo ginawa 'ko na.
"Niloloko niyo pa rin ako! Pinagmumukha niyo 'kong tanga! Ano!? Pinagtatawanan niyo
ba 'ko dahil na gago niyo 'kong dalawa!"
Sigaw ulit nito na may halong pang uuyam na kinailing 'ko. Hindi 'ko maisip kung
anong klase utak ang meron ngayon si Troy. Daig niya pa iyong napaparanoid para
akalain na may relasyon kami ni Lee at niloloko namin siya.
"Baliw ka na."
Inis 'ko itong tinalikuran, ayokong makipag usap sa kaniya kung ganiyan iyong takbo
ng pag iisip niya. Sigurado na walang patutunguan iyong usapan namin.
"Huwag mo 'kong talikuran!"
Marahas nitong hinila ang braso 'ko kaya napalapit na rin si Lee para hilahin ako
nito mula sa kaniya.
"Bitawan mo siya!"
"No, unless you can take care of her and the baby."
Nanlaki iyong mata 'ko sa sinabi ni Lee, hindi magandang idea na sabihin niya iyon
ngayon kay Troy. Parang slow motion na nilingon 'ko si Troy at bakas iyong gulat sa
mukha niya na unting unting napalitan ng pag ngisi.
"Buntis? Sino? Ikaw?"
Napatingin ito sa akin at dama 'ko iyong pagluwag ng pagkakahawak niya sa akin.
"Troy,"
Nakaramdam ako ng sakit ng tuluyan na nitong bitawan iyong braso 'ko at naiiling
ako nitong tinignan sa mata.
"You didn't tell me o wala ka talagang balak sabihin sa'kin? Ano pa bang hindi 'ko
alam, Raine? Oh, wait, baka kaya hindi mo masabi dahil hindi 'ko anak 'yang dina--"
Hindi 'ko napigilan iyong sarili 'ko at kusa ng lumipad iyong kamao 'ko sa mukha
niya. Matitiis 'ki pa iyong mga sinabi niya sa'kin at iyong mapang husga niyang
tingin pero para sabihin niya iyon sa bata sa sinapupunan 'ko ay hindi 'ko na siya
mapapalagpas.
Gustong bumuhos ng luha 'ko sa sakit pero mas pinili 'ko iyong pigilan at nilunok
lahat ng emosyong nararamdaman 'ko. Hinugot 'ko lahat ng lakas na meron ako ngayon
at mapait na tinitigan si Troy na halatang hindi makapaniwalang sinuntok siya.
"I'll get it. Lumabas na rin 'yung totoo.. Ang tanga 'ko lang para maniwala sa mga
ipinakita mo at tanga tanga 'ko para hindi makinig sa mga sinasabi nila."
Hindi 'ko lubusang maisip na mababa lang pala iyong tingin niya sa akin. Nakatulad
ako ng ibang babae na ikinakama niya na kahit kanino na lang nagpapagamit.
Ang sakit nun sa'kin bilang babae pero mas masakit iyong isipin niya na hindi niya
anak itong batang dinadala 'ko.
"Huwag kang mag alala wala kang anak sa'kin."
Napangiti ako ng mapait sa sinabi 'ko. Hindi 'ko 'yun gustong sabihin pero ayokong
ibaba at ipilit iyong sarili 'ko para sa kaniya dahil napakalaki niyang hangal sa
paningin 'ko.
Pagod na akong intindihin siya, kung iyong katiting na tiwalang hinihingi 'ko sa
kaniya ay hindi niya maibigay sa akin, ano pa iyong pagmamahal na gusto 'kong
makuha sa kaniya?
Tanggap 'ko na.. Tapos na iyong larong sinimulan namin at isa akong malaking
talunan dahil minahal 'ko ang katulad niya.
After all, fucking and sleeping on the same bed doesn't mean he was mine and I am
his, he was just.. almost mine.
--- --- ---
Chapter 39
--
Chapter 39
"Huwag kang mag alala wala kang anak sa'kin."
Ngayon lang ako natauhan sa mga nabitawan 'kong salita. Shit! Hindi 'ko sinasadya,
nabigla lang ako at na dala ako ng emosyon 'ko ng makita 'ko silang magkasama ni
Lee.
Dama 'ko iyong sakit mula sa suntok ni Raine sa mukha 'ko pero mukhang hindi
matatawaran noon iyong sakit na gumuhit sa mga mata niya pero kahit katiting na
luha ay wala roong pumatak.
Tang ina! Mas masakit pa palang malaman na walang luhang pumatak sa mata niya pero
alam mong na sasaktan siya. Pakiramdam 'ko pinagsisihan niyang nakilala niya ako,
na masyado 'ko na siyang na saktan at napagod na ito kaya kahit mismo mga luha niya
sumuko na rin.
Walang sabi sabi ako nitong tinalikuran pero agad 'ko itong hinawakan sa braso.
"R-Raine?" Nagsusumamong tawag 'ko sa pangalan niya pero hindi ako nito nilingon at
hindi niya rin inalis iyong pagkakahawak 'ko sa kaniya.
"Bitawan mo 'ko dahil kung hindi, hinding hindi mo na 'ko makikita."
Napatitig ako sa kaniya at nanatili itong nakaiwas sa akin. Nagtatalo iyong loob
'ko kung bibitawan 'ko siya o hindi.
Ayokong bitawan siya dahil natatakot ako sa pwedeng mangyari pag hindi namin ito
naayos ngayon pero pag hindi 'ko siya binitawan, sigurado na ito na 'yung huling
beses na makikita 'ko siya.
"Raine,"
Tawag 'ko muli rito pero hindi pa rin ako nito nilingon na lalong kinabilis ng
kabog ng dibdib 'ko. Nababalot ako ng takot at pagsisisi. Tang ina! Sana hindi 'ko
sinabi iyon sa kaniya. Ang laki 'kong gago.
"I mean it."
Sinalubong nito ang mga tingin 'ko at bakas ang sakit, galit, inis at pagsisisi sa
mga mata niya dahilan para unti unting lumuwag ang pagkakahawak 'ko sa braso nito
at pinagmasdan na lang iyong paglakad niya palayo.
Fuck! Gusto 'ko siyang habulin, gustong gusto 'ko siyang pigilan pero ayoko na
isugal iyong pagkakataon na baka ito na ang huling beses na makikita 'ko siya.
"Tss! You're a horrible man."
Naiiling na sabi ni Lee bago ito smunod kay Raine, gusto 'ko itong sugurin at
sabihin sa kaniya na huwag niyang sundan o lalapitan man lang si Raine pero ayoko
ng palakihin iyong gulo.
Hindi 'ko na kayang i-absorbed lahat ng nangyari. Hindi ito ang gusto 'ko, wala sa
plano 'ko na makipag away sa kaniya.
"Fuck!" Inis 'kong sinipa ang sasakyan 'ko at inihampas iyong ulo rito pero tang
ina! Hindi maibsan iyong sakit na makuta 'kong nasasaktan siya.
Anong katangahan ba ang ginawa 'ko? Napalaki 'kong hangal at gago!
Nanumbalik sa isip 'ko iyong mga mata niya na puno ng sakit at pagsisisi, iyong
tingin na alam 'kong pag pinigilan 'ko siya ay isang malaking pagkakamali pero tang
ina! Sana pinigilan 'ko na lang pala siya dahil ngayon pa lang nababaliw na ako na
baka ito na rin ang katapusan.
Bwisit! Sana hindi ako nag padala sa emosyon 'ko at sana hindi ako nag bitaw ng mga
salitang alam 'kong pagsisihan 'ko.
Dapat masaya kami ngayon dahil magkaka-anak na kami. Alam 'ko sa sarili 'ko na anak
'ko iyon pero hindi 'ko rin maintindihan iyong sarili 'ko kung bakit 'ko iyon na
sabi. Hindi 'ko intensyon na saktan siya at itakwil iyong bata. Masyado lang akong
nadala ng mga nangyayari, na hindi 'ko na nagawang makapag isip ng tama at naibuhos
'ko kay Raine lahat mg kinikimkim 'kong problema.
"Hayop!"
Napahampas ako sa manibela at hinintay iyong pag labas ni Raine. Hindi ako umalis
sa resort kung saan sila nag stay. Hinintay 'ko na sumapit iyong araw at umaasa ako
na sa pag labas niya ay baon niya na iyong matamis na ngiti at sasalubungin niya
'ko ng mahigpit na yakap.
Kahit pagkurap ay hindi 'ko ginawa dahil nabalot ako ng takot na baka sa isang
iglap tuluyan 'ko na siyang hindi makita, sila ng anak namin.
Napabuntong hininga ako ng sapitin na ng tangahli pero wala pa rin ni isang bakas
niya ang naaninag 'ko.
Napansin 'ko iyong pag labas ng mga empleyado nila kaya nag mamadali akong bumaba
ng sasakyan para tignan kung kasama ng mga ito si Raine. Mukhang na gulat pa sila
ng makita nila ako.
"Si Raine? I mean si Yesha?"
Umiling ang mga ito at kumunot lang iyong noo 'ko sa naging sagot nila.
"Nakauwi na siya."
"Nakauwi?"
Imposibleng umuwi na siya, ni hindi 'ko ipinikit iyong mata 'ko buong mag damag
kaya sigurado pa 'kong nandito siya. Napalingon ako kay Lee na lumabas na rin at
bitbit iyong mga gamit niya.
Mabilis akong lumapit sa kaniya at kinuwelyuhan ito.
"Nasaan siya? Huwag mo siyang itago sa'kin!"
"Hindi 'ko siya tinatago, sadyang ayaw ka lang niyang makita."
Pinalis nito iyong kamay 'ko at nilagpasan ako nito pero hinila 'ko lang ulit siya.
"Nasaan siya!?"
"Umuwi na siya."
"Niloloko mo ba 'ko?"
"Bakit di mo muna subukang maniwala bago ka mag duda."
Napatitig pa ako kay Lee, hindi ako naniniwala sa kaniya pero wala akong ibang
makakapitan ngayon kung hindi iyong sinabi niya na umuwi na si Raine.
Paano nga kung umuwi na siya? Paano kung kinuha niya na lahat ng gamit niya? Paano
kung hindi 'ko na siya maabutan?
Fuck! Paano kung niloloko lang ako ni Lee? Paano kung nandito pala talaga siya at
nililinlang lang nila ako para makaalis ito. Hindi pwede, hindi ako aalis dito.
Alam 'ko nandito pa rin siya.
"No, I'll stay. Kung uuwi siya malalaman 'ko rin 'yun."
Pagmamatigas 'ko kay Lee na kinasinghap ng mga kasama niya kaya mas lumakas lang
iyong kutob 'ko na nandito pa rin si Raine.
Gagawin 'ko lahat mapatawad niya lang ako sa mga na sabi 'ko kahit lumuhod pa 'ko
sa harapan niya o hilingin niya pa na sabihin 'ko sa kaniya ang lahat lahat.
Gagawin 'ko, huwag lang siyang mawala.
---
Raine's POV:
Napabuntong hininga na lang ako ng ilang minuto na ang lumipas pero hindi na
bumalik si Lee o kahit na sino sa kanila. Mukhang hindi nila na kumbinsi si Troy na
wala na ako rito.
Ayoko pa siyang makita dahil sariwa pa rin hanggang ngayon iyong sakit ng dahil sa
mga sinabi niya. Muli lang na numbalik sa isip 'ko iyong mga nangyari simula ng
araw na makilala 'ko si Troy hanggang sa mga nangyari kagabi.
Napaisip ako kung bakit nga ba niya 'ko hinayaan na makitira sa kaniya, para ano?
Makuha niya iyong gusto niya at ako naman itong naging marupok at bumigay agad sa
kaniya.
Siguro nga kasalanan 'ko rin kung bakit ang baba ng tingin niya sa'kin, dahil
nakuha niya agad iyong gusto niya-- na amg bilis bilis 'kong ibinigay iyong sarili
'ko sa kaniya.
Napapahid na lang ako sa pisngi 'ko ng muli na namang pumatak iyong mga luha sa
mata 'ko. Mag damag iyong walang tigil at kahit ayoko ng umiyak parang hindi sila
napapagod sa pag tulo at dinaig pa nila iyong supply ng tubig sa manila.
Hinugot 'ko iyong cellphone 'ko mula sa pagkaka-charge ng tumunog iyon at binasa
iyong text ni Lee na nandoon pa rin si Troy sa labas.
Matigas talaga ang ulo niya at wala talaga siyang pinakikinggan at pinaniniwalaan
kung hindi ang sarili niya lang. Hindi 'ko na ngayon alam kung paano ako makakaalis
dito gayong kahit na anong oras ay may chance na mahanap niya 'ko rito sa resort.
Napatingin ulit ako sa cellphone 'ko ng muli iyong tumunog, nakita 'ko ang pangalan
ni Troy sa screen kaya mabilis 'ko iyong ikinansel.
Hindi 'ko pwedeng buksan ng matagal iyong cellphone 'ko dahil alam 'kong nilagyan
ito ni Troy ng tracking kaya sa huli isang tao lang ang alam 'kong pwedeng
makatulong sa akin.
Tinawagan 'ko si Sam at nag sabi ako na kailangan 'ko ang tulong niya, hindi naman
ako nabigo dahil nag padala ito ng mga tauhan niya kaya narinig 'ko pa sa labas na
bahagyang nagkagulo at doon na ako kumuha ng pagkakataon para pumuslit.
Nakaabang naman iyong sasakyan na pinadala ni Summer at mula sa malayo ay tanaw 'ko
si Troy na nag aabang pa rin sa labas.
Iniwas 'ko na iying tingin 'ko sa kaniya dahil habang nakatitig ako sa kaniya ay
para lang akong hinhila nito palapit kay Troy.
Gustong gusto 'ko na siyang yakapin at makausap pero hindi pa ako handa at hindi
'ko kayang ipagsisiksikan iyong sarili sa taong ayaw naman sakin.
"Anong nangyari?"
Tanong ni Summer ng magkita kami nito sa opisina niya. Ang tagal 'ko ng hindi
napapadpad dito simula ng lisanin 'ko ang mundo nila.
Ayaw niya pa nga pumayag na pumunta ako rito dahil sa baka may makakilala sa akin
pero nag pumilit ako dahil sa ayoko na magkita kami sa bahay nila. Malaki kasi
iyong chance na pumunta roon si Troy sa oras na malaman niyang wala na 'ko sa
resort at wala rin ako sa bahay.
"Kailangan 'ko ng matutuluyan."
Sinamaan ako ng tingin ni Sam ng hindi 'ko pansinin iyong tanong niya kaya
napabuntong hininga na lang ako. Ayoko sana iyong pag usapan pero hindi ako katulad
ni Troy, hindi 'ko kayang sarilinin iyong bigat sa puso 'ko, kailangan 'ko ng kahit
isang tao na mapag sasabihan ngayon dahil pakiramdam 'ko kahit anong oras ay
kakainin na naman ako ng sarili 'kong katangahan.
Sinabi 'ko ang lahat lahat kay Sam.. Mula sa umpisa hanggang sa nangyari kagabi.
Wala akong iniwang detalye kasabay ng walang humpay na pag tulo ng mga lintik na
luha sa mga mata 'ko at habang tumatagal mas nararamdaman 'ko lang iyong sakit na
dumudurog sa puso 'ko.
Akala 'ko gagaan iyong pakiramdam 'ko sa oras na masabi 'ko kay Summer lahat pero
sa pag babalik at pag alala 'ko sa mga nangyari lalo lang akong na saktan.
Ang bilis ng panahon, na parang kahapon lang hindi 'ko na isip na masasaktan ako ng
sobra.. sobrang sakit na parang isinampal lang sa akin iyong katotohanan na
pinaglaruan niya lang din ako, na ginamit niya lang akong pampalipas oras, na
nakuha na namin iyong gusto namin sa isa't isa kaya tapos na ang lahat sa'min.
"Ibig sabihin ayaw niya sa bata?"
Napatango ako kay Summer at kita 'ko pa kung paano tumalim iyong mga mata niya.
"Wala siyang kwentang lalaki, Raine. Huwag mong iyakan ang katulad ni Troy. He
don't deserve anything from you."
Tumango ako kay Sam kahit pa nag tatalo iyong loob 'ko at gusto 'kong sabihin na he
deserved more than better, iyong tao na mas maiintindihan siya, iyong tao na
mamahalin siya higit sa pagmamahal 'ko sa kaniya at iyong tao na ibibigay lahat ng
kailangan ni Troy na hindi 'ko kayang punan.
Hindi 'ko maisip kung saan ako nag kulang at nagkamali. Ginawa 'ko lahat ng alam
'ko para hindi kami umabot sa ganitong sitwasyon pero kahit anong iwas at pigil 'ko
ay kailangan 'ko lang tanggapin na hindi ako sapat para sa kaniya, na hindi ako
iyong taong hinihintay niya na babago sa buhay niya.
Ang bobo 'ko lang dahil sa kabila ng mga masasakit na salita na sinabi niya sa amin
ng anak niya, hindi 'ko magawang magalit sa kaniya. Hindi ako galit pero nasasaktan
ako, sobrang sakit hindi lang para sa akin kung hindi para sa anak namin.
Isang linggo akong nag mukmok sa bago 'kong tinutuluyan at inalis 'ko rin iyong mga
pwedeng kontakin sa akin ni Troy o ng kahit na sino.
Ibinilin 'ko rin kay Summer na wala siyang ibang pag sasabihan kung na saan ako
kahit mismo kay Night. Ayoko rin malaman ni Night iyong nangyari dahil ayoko na
magkasira silang mag kaibigan ng dahil lang sa katangahan 'ko.
Ginusto 'ko rin ito, ako rin naman iyong nag tulak sa sarili 'ko para malagay sa
ganitong sitwasyon, kung tutuusin ito 'yung matagal 'ko ng plano. Iwan siya sa oras
na mabuntis na 'ko at nangyari na iyon-- ang pinagkaiba lang, hindi na ako sanay na
wala iyong mga yakap niya, iyong pangungulit niya tuwing umaga, iyong mga luto
niya, iyong mga tawa niya at pang aasar niya sa akin at lahat ng bagay na tungkol
sa kaniya na ultimong paraan ng pagsuusklay niya ay gustong gusto 'kong
pinagmamasdan.
Binago ni Troy iyong buhay 'ko sa loob lang ng maikling panahon at aminado ako na
hindi magiging madali na kalimutan siya at tanggapin iyong katotohanan na hanggang
dito na lang kami.
At alam 'ko rin sa sarili 'ko na hindi habang buhay na magtatago ako sa kaniya at
magmumukmok sa apat na sulok ng silid na 'to. Kailangan 'kong ipagpatuloy ang buhay
'ko, hindi para sa akin kung hindi para sa anak 'ko--sa anak namin ni Troy.
"Raine?"
Gulat na gulat akong nilapitan ni Lee ng makita ako nitong pumasok ng opisina.
Nginitian 'ko lang siya at umupo naman ito sa bakanteng upuan sa tapat 'ko.
"Ok ka na? Bakit pumasok ka na?"
"Honestly, hindi pa 'ko ok pero hindi titigil doon ang buhay 'ko. Sapat na iyong
isang linggong pagmumukmok."
Natatawa 'kong biro kay Lee. Hindi ito iyong unang beses na nalugmok ako o na
saktan, maraming beses na at aaminin 'ko na isa ito sa pinakamasakit pero walang
dahilan para sumuko ako ulit.
"I salute you."
Napangiti na lang ako sa sinabi nito. We just talked about the project kaya medyo
nakalimutan 'ko iyong problema 'ko kay Troy. I think it will be the best thing I
do.
Sa loob ng isang linggo nakapag isip na ako and I decided to keep myself out of his
life. Masasanay din ako na wala siya yet I still want to talk to him and tell him
everything. Kailngan 'ko pa rin siya makausap para tapusin ito sa maayos na paraan.
Tatapusin? Wala naman kaming sinimulan pero kailangan na naming tapusin?Nakakatawa
lang isipin, ang tanga tanga 'ko para patulan iyong kalokohan niya.
"Papunta si Godwill, he wants to see you."
Tumango ako kay Lee, na miss 'ko rin iyong bata na 'yun. Sigurado na panay ang
tawag niya sa akin nitong nakaraan.
"Bubbly," Natigilan kami ni Lee sa paglalakad ng makasalubong namin si Night.
Nakangiti itong lumapit sa'min.
"Anong ginagawa mo rito?" Tanong 'ko rito.
Alam niya na kaya? Sinabi na kaya ni Troy sa kaniya? Napaisip tuloy ako kung
hinananap ba 'ko ni Troy sa loob ng isang linggong na wala ako o kung ipinagtanong
niya man lang ba ako sa mga nakakakilala sa'kin.
"May ini-imbestigahan lang kami. Hindi ba na banggit sa'yo ni Troy? Magkasama lang
kami kahapon sa LNB."
Natigilan ako sa sinabi ni Night. Magkasama sila ni Troy kagabi sa LNB? Nagpupunta
na ulit siya roon? at mukhang hindi man lang niya na banggit kay Night iyong mga
nangyari? o wala siyang balak sabihin sa iba? ibig bang sabihin nun hindi niya man
lang ako hinanap?
Napangiti ako ng mapait sa mga na isip 'ko.
Ano pa nga bang aasahan 'ko kay Troy. Malamang ay nag hahanap na siya ng bagong
iuuwi sa bahay at bagong mapaglalaruan. Bakit nga naman niya hahabulin ang katulad
'ko?
"He already ask for permission. Si Summer na ang pumirma noon."
Sabi ni Lee na mukhang nililigaw din iyong usapan kay Troy kaya napangiti na lang
ako sa kaniya bilang pasasalamat. Hindi naman kami nag tagal na mag usap ni Night
dahil nga sa importante iyong inaayos niya rito sa SGC.
"Malapit na raw si Will. Sa parking na tayo mag hintay?"
Tumango ako kay Lee at sumakay na kami ng elevator, natahimik lang ako. Iniisip 'ko
na mukhang hindi man lang ako hinanap ni Troy kay Night na siyang pinakamalapit sa
akin. Talaga bang wala na siyang oake sa'kin? Talaga bang babalik na ulit siya sa
buhay binata?
Napahawak ako sa tiyan 'ko. Ayaw niya sa atin ay hindi niya talaga ginusto na
magkaroon ng anak. Ako lang ang nag pumilit na dumating ka. Pasensya na.. pasensya
ka na kung ako lang iyong may gustong dumating sa mundong 'to.
Pasensya ka na kung masyado ako naging makasarili, na ayokong tumandang mag isa
kaya pinilit 'ko na dumating ka.
Pasimple na lang akong napapahid sa mata 'ko ng tumulo iyong luha rito at sakto
namang bumukas iyong pinto ng elevator pero natigilan ako sa nakita 'ko, na bato
ako mula sa kinatatayuan 'ko at muli lang gumuhit iyong sakit sa puso 'ko, mas
masakit pa ito sa mga salitang binitawan niya na siyang tuluyang dumurog sa puso
'ko.
Ito ba? Ito ba 'yung dahilan kung bakit hindi niya 'ko hinahanap?
"Troy, I love you."
Bumitaw si Aki mula sa pagkakahalik kay Troy at doon nag salubong iyong mga mata
namin na halatang na gulat pa ito ng makita ako.
"Raine?"
"Fuck!"
"Lee!"
Wala akong naintindihan sa mga nangyari, ang alan 'ko lang nag mamadaling sinugod
ni Lee si Troy ng suntok at iyong muling pag patak ng luha sa mga mata 'ko.
"Lee tama na!"
"Tang ina niyo! Iniiputan niyo na 'ko ng harap harapan! Gago ka! Papatayin kita!"
A-asawa ni Lee si Aki? Iyon ba? Iyon ang dahilan kung bakit ayaw niya na mapalapit
ako kay Lee?
Ang sakit.. ang sakit sakit ng mga naririnig at nakikita 'ko. Hindi pa ba sapat sa
kaniya na sinaktan niya na 'ko? at kailangan niya pang ipamukha sa akin na kayang
kaya niya 'kong palitan.
"Tama na Lee!"
"Dad!"
Natigilan lang si Lee sa pagsuntok kay Troy ng dumating si Godwill kaya mabilis na
tumakbo si Troy papunta sa direksyon 'ko.
"Raine, sandali!"
Mabilis 'kong pinindot iyong kahit na anong nunero huwag lang kami mag abot ni
Troy. Ayoko siyang makausap ngayon, hindi 'ko na kaya iyong mga nangyayari. Hindi
na pumapasok sa isip 'ko lahat ng nalalaman 'ko.
"Raine!" Pinigil nito iyong pag sara ng elevator at mabilis ako nitong niyakap ng
mahigpit.
"B-Bitawan mo 'ko.."
"No.. please.. please.. Let me explain."
Itinulak 'ko ito pero hindi sapat 'yung lakas 'ko para kumalas ito, mas humigpit
lang iyong pagkakayakap niya, iyong yakap na sabik na sabik akong maramdaman.
"Hindi.. hindi.. please.. kausapin mo 'ko.. Hayaan mo 'ko mag paliwanag. Sasabihin
'ko na sa'yo lahat. Pakiusap..."
"I-I can't.. not now.."
"Listen, please.. I didn't.. I didn't kiss her. Maniwala ka."
Pilit 'kong inaalis iyong pagkakayakap niya pero habang tumatagal mas nanghihina
lang ako. Nas nakakalimutan 'ko lang lahat ng mga ginawa niyang mali.
Ayoko munang makarinig ng kahit na ano sa kaniya at hindi 'ko na alam kung ano pa
ba iyong paniniwalaan 'ko pagkatapos ng mga nangyari na kahit iyong utak 'ko hindi
na kayang i-absorbed ang lahat.
Mula sa sinabi niya na wala akong karapatan makialam sa buhay niya, sa pag tanggi
niya sa anak namin at ngayon na makita 'ko siyang hinalikan ni Aki at malaman na
asawa ni Lee si Aki.
Parang mas naiintindihan 'ko na ngayon kung ano ba talaga iyong totoo sa lahat ng
pinakita niya.
It just a game, he just want to play with us--with everyone's feelings and make fun
with us. He made me believe with all his shits, na sa huli pinatunayan niya lang
sa'kin na tama ang lahat at ako itong naging bulag sa pagiging gago niya.
Hindi 'ko mapigilan mapaisip kung iyong bang emergency na pinupuntahan niya ay
totoo? o magkasama lang sila ni Aki? At kaya ayaw niya na magkasama kami ni Lee
dahil ayaw niyang malaman ng mga ito na may relasyon silang dalawa? Na kaya siya na
galit noong araw na makita niya kaming mag kasama ni tota Karina ay dahil nakita
'ko sila ni Aki na mag kasama?
Iyon ba? 'yun ba ang totoo, iyon ba 'yung ayaw niyang malaman 'ko? Iyon ba ang
dahilan kung bakit lagi na lang siyang umiiwas na makipag usap?
Na mula pa lang noon niloloko niya na 'ko.. Shit! Naririnig mo ba 'yung sarili mo,
Raine? Ikaw niloko? Paano niya 'ko lolokohin kung hindi naman naging kami..
Nakakatawa at nakakaawa ka, Raine.
Isa kang malaking tanga na umasa sa isang gago.
"Raine, just this once please.. ayusin natin 'to."
Buong lakas 'kong inalis iyong pagkakakapit niya sa akin. Bakit ba ang tagal
bumukas ng elevator? Hindi 'ko na kayang tumagal pa ng kasama siya.
Naalis 'ko ang braso nito pero 'di 'ko inaasahan na luluhod ito sa harapan 'ko
kasabay ng pag patak ng mga luha niya.
"I'm begging you.. Umuwi ka na.. please.. let's settle this.."
Pinaglapat nito ang mga palad niya at nagsusumamo iyong mga mata niya habang
patuloy na nakikiusap at pumapatak iyong luha sa mga mata niya.
I really want to hug him, kiss him, wipe his tears and forgive him but it will
never change the truth that I'm hurt and I don't want to see nor talk to him..
Hindi ngayon na alam 'ko na magiging mahina ako sa oras na ipilit niyang umuwi na
'ko. Alam 'ko--hindi 'ko siya matatanggihan kaya mas mabuti na hindi ako gumawa ng
desisyon ngayon na alam 'kong pagsisihan 'ko pagkatapos nito.
"Raine, I'm begging you.. Let's go home.. to our home.."
Napatitig ako sa kaniya at bakas iyong sakit sa mga mata niya. Hindi, hindi siya
totoong na sasaktan, palabas niya lang iyan para mapaikot ka niya.. 'wag kang
maniwala, Raine. Hindi totoo 'yan. Huwag kang mag padala sa kaniya.
Nanginginig iyong kamay 'ko at gusto 'ko itong hilahin patayo at yakapin ng
mahigpit pero pinigilan 'ko iyong sarili 'ko at naiiling 'ko siyang tinignan.
Sakto namang bumukas iyong pinto ng elevator kaya mabilis akong lumabas mula rito
at wala akong pakialam kung ilang tao pa iyong nakaabang at nakakita sa amin.
Hindi 'ko kayang harapin iyong mga nangyari ngayon at kahit gusto 'ko siyang
intindihin at unawain wala akong nararamdaman kung hindi iyong sakit na walang
katumbas at tuluyang dumurog sa puso 'ko. Hindi 'ko na kaya... dahil hindi ako
kasing tapang ng iba para ipaglaban ang nararamdaman 'ko.

--- --- ---

Chapter 40
--
Chapter 40
"Ma'am?"
Mabilis akong napapahid sa pisngi 'ko ng bumukas ang pinto at dumungaw mula rito
ang sekretarya 'ko.
"Y-yes?"
It's been a week since that day pero iyong sakit wala pa ring kakupas kupas. I
tried to recollect myself pero ang hirap pala mag adjust at kahit anong gawin 'kong
pag aabala sa sarili 'ko, siya at siya pa rin ang tumatakbo sa isip 'ko.
"May bisita po kayo."
Napatingin pa ako sa kaniya na animo'y nag tatanong.
"Godwill po ang pangalan." Agad na sagot nito ng maintindihan niya iyong gusto
'kong sabihin. Pasalamat na lang ako at hindi na si Troy iyon. Walang araw na hindi
siya pumupunta rito kaya ganun na lang ang bilin 'ko sa security na huwag na huwag
papasukin si Troy kahit mag pumilit pa siya.
"Papasukin mo."
Saktong paglabas nito ay siyang pag dating ni Godwill kaya napangiti ako rito at
inayos iyong nag kalat na papel sa lamesa 'ko.
Mahigit isang oras na ako nakatitig sa mga papeles pero kahit isa ay wala akong
naintindihan. Puro mukha ni Troy iyong naglalaro sa isip 'ko at iyong mga nangyari
nitong mga nagdaang linggo.
"You look so horrible."
Bungad nito sa akin na kinangiti 'ko na may pait. Halos lahat ng makakasalubong 'ko
ay ipinamumukha nila na mukha na akong multo sa itsura 'ko. Kahit nga nag
bubulungan lang sila, dinig na dinig 'ko pa rin iyong chismis.
Walang oras na hindi ako umiiyak at kahit gusto 'kong mag mukmok sa bago 'kong
tinutuluyan ay hindi 'ko magawa. Mas naaalala 'ko lang kasi iyong mga nangyari pag
mag isa ako o walang ginagawa.
"Kamusta ang Daddy mo?"
Pag iiba 'ko ng usapan kay Godwill. Hindi 'ko pa rin nakikita si Lee after nung
nangyari sa may elevator. Nag aalala ako para sa kaniya at the same time, nahihiya
ako.
All this time wala akong ka-alam alam na asawa niya si Aki at parang ang kapal pa
ng mukha 'ko na iharap at banggitin sa kaniya si Troy noon. Pakiramdam 'ko ang sama
sama 'ko kay Lee at isa ako sa mga gumagago sa kaniya.
Mahirap ito para sa kaniya at hindi lang siya basta nasasaktan kung hindi pati
iyong ego niya bilang lalaki ay naapakan din ni Troy.
I just can't imagine how he did that with him. One mistake between them is enough
for him to learn his own lesson pero anong ginawa niya? Kinabit niya pa iyong asawa
ni Lee kahit alam niyang asawa ito ni Lee na lagi niya namang nakikita.
That's stupid! Mas malala pa pala siya sa mga naririnig 'ko.
"Ganun pa rin. Hindi siya lumalabas ng bahay at mag hapon-mag damag siyang nag
iinom."
Mas nalulungkot ako para kay Lee at Godwill dahil sa nangyari. Alam 'ko na mas
mahirap para sa kanila na tanggapin iyong katotohanan at walang wala itong
nararamdaman 'ko kung ikukumpara sa nararamdaman nila.
Masyado lang siguro akong nag iinarte, walang nawala sa'kin hindi tulad kay Godwill
at Lee, nasira iyong pamilya nila ng dahil sa taong mahal 'ko.
"I'm sorry."
Muli lang bumalik iyong sakit sa puso 'ko at ako pa itong nahihiya sa ginawang
kalokohan ni Troy. Pakiramdam 'ko may kasalanan ako sa mga nangyari, the first day
na nagkita kami ni Aki, alam 'ko ng may ginawa sila ni Troy, na may nangyari sa
kanila yet I ignored it, dahil akala 'ko tapos na iyong namamagitan sa kanila pero
mali ako-- hinayaan 'ko lang sila na pag mukhain kaming tanga.
"It's not your fault. Biktima ka lang din."
Paglilinaw niya na kahit alam 'ko na wala akong ginawang mali, nakokonsensya pa rin
ako at nahihiya. Naging malapit sa'kin si Lee at Godwill kaya nasasaktan din ako na
makita silang nahihirapan.
"Ice cream tayo?"
Napatingin ako sa kaniya na may matamis na ngiti sa labi at ewan 'ko ba pero mas
naaalala 'ko lang si Troy sa kaniya. Iyong mga ngiti niya na katulad ng kay Troy.
"Huwag mo 'kong tignan ng ganiyan baka maging kamukha 'ko 'yang anak mo."
Biro niya na kinagulat 'ko. Walang ibang nakakaalam na buntis ako maliban kay Troy,
Lee at Summer.
"Nabanggit sa'kin ni Dad, actually siya nag sabi sa'kin na kamustahin ka. Nagaalala
rin siya sa'yo."
Napangiti ako sa sinabi ni Godwill, nakahinga ako maluwag dahil buong akala 'ko ay
galit sa'kin si Lee pero ito pa rin siya, naaalala pa rin niya ang sitwasyon 'ko.
"Tell him na ok lang ako and that I really want to see him."
"You can have your dinner with us. Ako ang mag luluto."
Napatitig ako kay Godwill. Gusto 'ko sanang pumunta dahil ayoko rin umuwi doon sa
condo kaso na isip 'ko na baka nandoon si Aki. Hindi 'ko na alam kung kaya 'ko na
ba siyang harapin.
"Don't worry, wala siya roon. Simula noon hindi na siya umuwi sa bahay."
Bakas iyong lungkot sa boses ni Godwill at ang pilit na ngiti sa mga labi niya. He
told me na una niya na iyong nalaman pero hindi niya na gawang sabihin sa'min ni
Lee dahil naniniwala na siya mapipilit niya si Aki na itama iyong mga ginawa nito
pero mukhang kahit anong pakikiusap ni Godwill sa sarili niyang nanay ay hindi siya
nito pinakinggan.
"Nagkita na ba kayo ulit?"
Curious ako kung nakausap niya na ulit si Aki pagkatapos nung araw na 'yun at the
same time gusto 'ko malaman kung madalas pa rin bang mag kasama si Troy at Aki.
Kahit madalas na nandito si Troy sigurado ako na may oras pa rin siyang harapin si
Aki. Iyong araw araw at oras oras nga kamingag kasama na gawa niyang makahanap ng
pagkakataon ngayon pa kayang wala na ako sa buhay niya.
"Yeah, she ask for my help. Like she want me to be nice with Troy and not to argue
with him. I can't understand why she want me to be nice with the man I hate the
most. Sorry but I really hate him."
Napatango ako kay Godwill, naiintindihan 'ko kung galit siya kay Troy. Hindi 'ko
siya masisisi, kahit ako na sa kalagayan niya baka nag uumusok na rin ako sa galit.
"But you know why I can still handle myself?"
Napatingin ako sa kaniya at bakas iyong matatamis na ngiti sa labi niya habang
marahan nitong hinawakan iyong kamay 'ko.
"Isang babae 'yung nag sabi sa'kin na kahit gaano kalaki iyong problema na
pinagdadaanan 'ko, isipin 'ko na lang na may mas malas pang tao kesa sa'kin. Hanga
ako sa kaniya kasi ang tapang niya sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya noon and
I know she can get through with it."
Mas tumamis iyong ngiti niya na nag palakas ng loob 'ko. Masaya ako na hindi
nakalimutan ni Godwill iyong sinabi 'ko sa kaniya noon. Iyong mga panahon na siya
lang ang may alam ng relasyon ni Aki at ni Troy, iyong mga panahon na sinarili niya
iyong sakit at kahit nandun ako hindi niya sinabi dahil inintindi nito iyong
nararamdaman 'ko.
Kahit papaano ay gumaan iyong loob 'ko. Tama siya, nakaya 'ko noon kaya kakayanin
'ko rin ngayon.
Sabay na kaming lumabas ni Godwill. Parang ayoko pang sumakay ng elevator,
pakiramdam 'ko makikita 'ko ulit iyong nakita 'ko noon pero siyempre wala akong
choice, ayoko naman mag hagdan dahil bawal iyon sa akin.
"Putang ina naman mamita. Ako na isusunod nila. Tulungan mo naman ako."
"Sinabi 'ko na wala akong magagawa ngayon. Ginawa 'ko na lahat ng magagawa 'ko.
Umalis ka na at baka makita niya pa tayo."
Napalingon pa ako sa pamilyar na boses na 'yun ng makarating kami ni Godwill sa may
parking.
Nakita 'ko si Missis Sonya na balot na balot ng mga tela, hindi naman ganiyan
manamit ito dahil kahit maybedad na siya panay pang sexy iyong suot niya.
Kasama niya rin si Bubuy, kahit na itim na cap ito ay halatang si Bubuy iyon na
hakatang may tinataguan dahil ang baba ng pagkakasuot niya ng cap.
"Hayop! Bakit noon ma gawa mo--"
"Sonya!"
Sigaw ng isang lalaki at doon nag mamadaling tumakbo si Bubuy. Nag kasalubong pa
iyong mata namin ni Missis Sonya na halatang nagulat pero mas nangibabaw iyong
takot sa mukha niya ng tawagin siya ulit ng lalaki.
"Sino 'yung kausap mo?"
"W-wala.. Mga boy lang dito."
Nauutal nitong sabi at bahagya pa niya 'kong sinulyapan habang hinihila iyong
kasama niya pasakay ng kotse.
Anong problema niya? Ang tagal 'ko siyang hindi nakita sa kompanya at bakit parang
may pasa iyong mukha niya kanina?
"Raine?"
"H-huh?"
"Tara na?"
"Ah.. Oo.."
Tumango na lang ako kay Godwill at sumakay ng kotse pero hindi maalis sa isip 'ko
'yung itsura ni missis Sonya. Para siyang hindi mapalagay at natatakot ng makita
niya 'ko.
"Bili muna tayong ice cream?"
"Hmmm..Para may desert sa lulutuin mong dinner."
Ngumiti ito sa akin bago sinabi sa driver iyong pupuntahan namin. The whole time
lang kaming nag usap ni Godwill pero iniwasan naming banggitin si Aki at si Troy o
kahit na anong nangyari nitong mga nakaraan.
Parang normal lang pero iyong katotohanan na pagkatapos naming mag kwentuhan,
bumabalik ulit lahat. Sabay pa kaming natatahimik at napapangiti ng mapait.
Nakarating kami agad sa bahay at hindi 'ko inaasahan na makikita 'ko si Lee na
mukhang dinaig pa ang nakahithit ng dorga sa istura niya.
Akala 'ko malala na 'yung itsura na mukhang multo pero hindi pala. Mukhang drug
adik si Lee na mukhang sabog na sabog sa kakahithit ng shabu.
"Dad,"
Naiiling na lumapit si Godwill kay Lee pero pa-gewang gewang itong nag lakad sa
direksyon 'ko at na gulat pa ako ng ikulong nito ang mukha 'ko sa mga palad niya.
"L-Let's che-lebrate! Ipag sheers natin iyong katiyahan ni Aki at ni Range! Nung
mga gagong 'yun! Hahaha! I can visualise how they fuck each other! Haha!"
"Lee.." Parang biniyak iyong puso 'ko ng makita si Lee, literal na mas miserable
siya kung titignan ngayon. I never saw him like this.. He was laughing with sarcasm
but pain is written all over his eyes.
"Dad, lasing ka na. Halika na sa kwarto mo."
"Oh my room.. K-kaya pala m-may condom noon sa ilalim ng kama. Kay Range pala 'yun!
Putangina hahaha! Ginagago ako at ako naman itong nag pa-gago! Haha!"
Hindi 'ko napigilan iyong pag patak ng luha 'ko ng muling tumawa si Lee na bakas
iyong pag hihinagpis habang nilalagok iyong alak mula sa bote.
"Let's go."
Naiiling na hinila ni Godwill si Lee paakyat sa kwarto nito at nanlulumo akong
napa-upo sa may sala. So they did it here? Sa kwarto ni Lee? Seryoso ba siya? Paano
niya na gagawa iyon? Wala man lang ba siyang konting kahihiyan at respeto sa ibang
tao? o kahit sa sarili niya lang?
Nasapo 'ko na lang iyong mukha 'ko dahil sa panibagong sakit na gumuguhit sa puso
'ko. Parang wala ng katapusan ito. Parang ayaw niya 'kong patahimikin-- na habang
tumatagal mas nasasaktan lang ako.
"Anong ginagawa mo sa pamamahay 'ko!"
Nagulat ako ng biglang may humila sa buhok 'ko kasabay iyong pag sigaw nito na puno
ng inis.
"Bitawan mo 'ko."
Kalmado 'kong inaalis iyong kamay niya sa buhok 'ko pero mahigpit ang maging kapit
nito kaya dama 'ko iyong hapdi ng anet 'ko mula sa pagkakasabunot niya.
"Ang kapal ng mukha mo para pumunta rito! Ano balak mo!? Agawin din sa'kin ang
pamilya 'ko!? Pagkatapos mong kuhanin si Troy ngayon pati anak at asawa 'ko!
Malandi ka!"
"Sinabing bitawan mo 'ko! Ano ba!"
Sigaw 'ko na kay Aki ng kaladkarin ako nito palabas ng bahay nila. Kahit gusto
'kong lumaban parang na ubos na iyong lakas 'ko at alam 'ko rin na iniiwasan 'kong
makapanakit ng kapwa 'ko babae dahil baka hindi ako makapag pigil sa pwede 'kong
gawin sa kaniya.
"Mang aagaw ka talaga! Panira ka! Dapat sa'yo mawala na lang! Peste ka! Sinira mo
lahat ng plano 'ko! Lahat lahat ng pangarap 'ko para kay Godwill sinira mong
malandi ka!"
"Bitawan mo sabi ako!"
"Mom!"
Hinila ni Godwill si Aki palayo sa akin kaya naman doon lang ako nakakuha ng
pagkakataon para makatayo ng maayos. Pasalamat na lang din ako at nagawa 'ko pang
sabayan iyong pagkaladkad niya sa akin at hindi ako nasaktan pati iyong bata sa
tiyan 'ko.
"Bitawan mo 'ko at kakalbuhin 'ko 'yang malanding babae na 'yan!"
Nag pupumiglas si Aki mula sa pagkakahawak sa kaniya ni Godwill. Halata iyong inis
niya sa akin kaya naiiling 'ko na lang siyang tinignan bago dinampot iyong mga
gamit 'ko.
"Halika rito! Hindi pa tayo tapos! Magtutuos tayong hinayupak ka!"
"Mom! Tama na!"
Sigaw ulit ni Godwill at sa pagkakalawang pagkakataon ay hinila ulit nito iyong
buhok 'ko ng makawala siya sa pagkakahawak ng anak niya sa kaniya.
Hindi 'ko maintindihan kung bakit ganun na langbiyong galit niya sa akin kung
tutuusin ay siya itong may kasalanan.
"Bitawan mo sabi ako!"
"Tama na, please.. It's your fault and not her!"
Sigaw ni Godwill ng hindi pa rin ako bitawan ni Aki.
"Kinakampihan mo 'tong babaeng 'to? Nilason niya na rin ba ang isip mo? Will! Siya
ang sumira ng pamilya na dapat ay sa atin at pilit 'kong binubuo para sa'yo!"
Sigaw nito habang mahigpit niya pa ring hawak iyong buhok 'ko at pulit 'kong
inaalis. Masakit na iyong ulo 'ko sa pag sabunot niya at nararamdaman 'ko na rin
iyong pagkirot ng tiyan 'ko.
"No, it's you and Troy who ruined our family. Not her! So stop being a bitch!"
Sigaw ulit ni Godwill na may halong galit kaya marahas akong itinulak ni Aki. Bakas
iyong gulat sa mukha niya pero hindi iyon ang mas ininda 'ko dahil dama 'ko iyong
sakit ng likod 'ko sa pag hampas nito sa may upuan. Napahawak pa ako sa tiyan 'ko
na agad na kinalapit sa akin ni Godwill.
"Ayos ka lang?"
Napatango ako sa kaniya at matalim ang tingin nitong nilingon si Aki.
"Don't you see what you've done! What you ruined and what you took from us!
Ninanakawan mo ng ama iyong anak ni Raine at ngayon gusto mo pa siyang saktan!
Isn't enough na nasira na iyong pamilya natin ng dahil sa'yo kaya kailangan mo pang
mandamay ng ibang tao!?"
Mahigpit akong napahawak sa braso nu Godwill ng biglang nanigas iying tiyan 'ko at
oara nanrin pigilan ito na sigawan si Aki. Kahit na anong mangyari, nanay niya pa
rin ito at ayoko na maging dahilan para mag kagulo silang dalawa.
"Buntis siya? Kay Troy?" Nakangisi pa ako nitong nilingon at parang hindi
makapaniwala ako nitong tinawanan na may halong pang iinsulto.
"Akala mo ba hahabulin ka ni Troy dahil na buntis ka niya? Akala mo ba mananatili
siya sa'yo at mamahalin ka niya dahil lang magkaka anak na kayo? Shame on you!
Dahil itataboy ka lang din niya!"
Hiila nito si Godwill palayo sa akin kaya mabilis akong tumayo pero dama 'ko pa rin
iyong pagkirot ng tiyan 'ko at ang panginginig ng buo 'kong laman.
"At ikaw! Wala kang karapatan na kampihan 'yang mang aagaw na 'yan! He ruined
everything I did for you!"
"You are the one ruined it! Let me go!"
"I'm your mother!"
Kinuha 'ko 'yung pagkakataon na nag tatalo si Aki at Godwill para makaalis. Dahan
dahan na lang akong naglakad palayo. Hindi 'ko kayang mag stay na kasama si Aki at
hindi 'ko rin kaya iyong sakit sa tiyan 'ko kahit gusto 'ko pang pumagitna sa
kanilang dalawa.
"Exactly! Nanay kita pero ikaw pa ang dahilan kung bakit ako nahihirapan at
nasasaktan ngayon! You should know what makes me happy and not to make feel so
bad!"
"I know what's the best for you, Will. Gusto 'ko bigyan ka ng buong pamilya. Me,
you and Troy."
"He wasn't part of my, our life! He was the reason why I was broken! He ruined
everything amd took everything! BAKIT HINDI MO 'YUN MAINTINDIHAN!"
Malapit na sana ako sa pintuan pero bigla akong natigilan sa sinabi ni Aki na halos
ikinaguho ulit ng mundo 'ko at kinabato 'ko sa kinatatayuan 'ko.
"Dahil siya ang totoo mong tatay!"
Hindi 'ko magawang lingunin sila Aki pero dama 'ko rin iyong gulat ni Godwill.
"N-no.. He wasn't! You're lying! Sinasabi mo lang 'yan dahil gusto mo na kampihan
kita! Hindi 'yan totoo! Si Dad ang Daddy 'ko! Siya lang!"
"Anak, Will.. Listen to me. He was.. He was your father. I'm sorry if I didn't tell
you.. Natakot lang ang mommy mo before but I will do everything now just to give
you what you deserve.. your father.. the best for you.. A happy and complete
family.."
"N-No--no.. No!"
"Will!"
Kusa ulit tumulo iyong luha 'ko kasabay ng pagtakbo ni Godwill palabas, hinabol ito
ni Aki at naiwan ako mag isa.
Ano pa? Ano pa ba 'yung hindi 'ko alam? Ano pa ba 'yung hindi niya sinasabi? Lahat
na lang ba talaga inilihim niya sa'kin?
He never lied but he keep everything to me. Kahit isa sa mga nangyari nag mumukha
akong tanga ng wala kong ka alam alam. Wala ba talaga akong halaga sa kaniya? Hindi
ba talaga niya 'ko itinuring na parte ng buhay niya?
Walang wala na akong lakas para harapin pa ang lahat. I can't keep this pain
forever and I need to end right now.
---
"Meow~"
Napangiti ako ng sumalubong sa'kin si Maxaine at Traine. Kinikiskis ng mga ito
iyong mukha nila sa paa 'ko kaya napaupo ako para buhatin silang dalawa.
"Namiss niyo ba 'ko?"
"Meow~" Tumamis iyong ngiti 'ko ng isuksok ng mga ito ang mukha nila sa akin kaya
tuluyan 'ko na silang binuhat.
Mag iisang buwan na simula ng huli akong makatungtong sa bahay na 'to. Iyon 'yung
araw na aalis ako papuntang Zambales. Hindi 'ko makalimutan 'yung pakiramdam 'ko sa
mga oras na 'yun. Parang iyon na 'yung huling beses at ngayon alam 'ko na kung
bakit ganun ang naramdaman 'ko.
It was just a sign that this home--his house will never be my home.
Ang bigat ng bawat hakbang 'ko paakyat. That stairs reminds me of everything. The
first night I gave myself to him, how we run and laugh together and those days that
I forgot the world because he was my world and all I know is just to smile and
laugh with him.
Napangiti pa ako ng mapait ng tuluyan akong makatayo sa harap ng pintuan ng kwarto.
Ang bigat bigat ng loob 'ko ng hawakan 'ko iyong seradura.
Parang ang bagal ng pag ikot ng oras at pag galaw ng mga bagay ng tuluyan 'kong
buksan ang pinto.
Para akong minumulto ng mga nakaraan at nakikita 'ko iyong sarili 'ko na tumatawa
kasama si Troy.
Iyong mga panahon na pinipilit niya 'kong ginigising, iyong mga araw na inaasar at
kinukulit niya 'ko. Kung paano niya hilahin ang paa 'ko, pisilin iyong pisngi 'ko,
sabay na mag babasa, nanonood at lahat lahat ng mga bagay na ginawa namin dito
mismo sa silid na 'to ay parang isang sirang plaka na paulit ulit na nag lalaro sa
isip 'ko.
Mapait ang ngiting napapahid ako sa pisngi 'ko at napahinga ng malalim. Mabilis
'kong kinuha iyong bag 'ko para isilid lahat ng gamit 'ko. Mula sa mga simpleng
bagay na ibinigay ni Troy ay kinuha 'ko pero agad din akong natigulan.
Dumating ako rito ng walang kahit na ano maliban sa itim na bag at ilang piraso ng
damit. Nakakatawang isipin na natuto akong mag bihis ng pambabae ng dahil lang sa
kaniya, naging dependent ako sa kaniya. Lahat ng mga bagay na hindi 'ko akalain na
magagawa 'ko ay nagawa 'ko ng dahil kay Troy at wala akong pinag sisihan sa kahit
isa sa mga bagay na 'yun.
Ibinalik 'ko lahat ng mga bagay at gamit na mula sa kaniya, kinuha 'ko lang iyong
gamit na siyang dala 'ko noong unang beses akong tumungtong sa bahay nito.
Labag man sa loob 'ko na ikutin ang buong bahay, mas gusto 'ko makita muli bawat
sulok nito at alalahanin kung paano ako naging masaya.
Ang sarap sanang balikan iyong mga oras na wala akong ibang alam gawin kung hindi
ang tumawa at ngumiti ng dahil sa kaniya pero masakit iyon dahil alam 'ko na
mananatili na lang iyong alaala at hindi na muli pang mauulit.
Ilang beses 'ko bang inihanda ang sarili 'ko sa sitwasyon na 'to? Ilang beses,
maraming beses at pa ulit ulit 'kong pinaalala sa sarili 'ko noon na darating iyong
araw na lilinasin 'ko ang bahay na 'to at mag hihiwalay ang landas namin pero kahit
anong pag hahanda pala ang gawin 'ko, hindi 'ko kayang pigilan iyong katotohanan na
masasaktan at masasaktan ako.
Napaupo na lang ako sa may sofa sa sala ng matapos 'kong libutin ang buong bahay.
Hindi 'ko rin alam kung gaano ako katagal na nakaupo rito habang walang humpay sa
pag patak iyong luha 'ko. Ayoko ng umalis at gusto 'ko ng manatili rito pero alam
'ko na hindi iyon ang tamang gawin ngayon at hindi iyon ang ikapapanatanag ng loob
'ko.
"meow~"
Kasabay ng pag baba nila Maxaine at Traine sa kanlungan 'ko ay ang pag ugong ng
sasakyan. Mapait akong napangiti dahil sa wakas ay dumating na rin siya.
Hindi pa ako handang makita siya pero hinugot 'ko na lahat ng lakas at tapang na
meron ako para kausapin siya ngayon.
Mapait akong naoangiti at napapahid sa mga luha 'ko ng maisip na ang tapang tapang
'ko na kaya 'kong harangin ang lahat ng bala at handang mamatay sa kamay ng kahit
na sino pero ang hina 'ko pala pag dating sa kaniya.
He was my everything, my world, my happiness, my strength but he was also my pain.
"R-Raine? Raine!"
Narinig 'ko ang nag mamadaling lag takbo nito sa direksyon 'ko na bakas iyong gulat
sa paraan kung paano niya tawagin ang pangalan 'ko. Naoamgiti na lang ako ng mapait
at muling napahugot ng hangin.
"Raine.." Hindi makapaniwalang tinitigan ako nito at akmang yayakapin niya 'ko ng
iharang 'ko ang kamay 'ko.
Kahit gusto 'ko siyang yakapin at halikan, hindi pwede dahil alam 'ko na ta-
traydurin lang ako mismo ng sarili 'ko.
"Raine.."
Namumugto ang mga mata niyang napatingin sa akin. Mukhang hindi rin oto nakakapag
ahit dahil kumapal na iyong balbas niya, bahagya ring humupak ang pisngi nito at
magulong magulo ang buhok niya.
"Pumunta lang ako rito para mag paalam ng maayos."
Napalingon si Troy sa itim na bag at nagsusumamong napatitig sa mga mata 'ko. Gusto
'kong iiwas iyong tingin 'ko dahil alam 'ko na maapektuhan ako sa mga tingin niya
pero gusto 'ko makita niya na may paninindigan ako sa desisyon 'ko.
"H-Hindi... Please.. please, stay with me."
Napangiti ako ng mapait habang umiiling sa kaniya.
"Nakapag desisyon na 'ko. Tapos na 'yung kontrata natin at siguro naman bayad na
rin ako sa utang 'ko sa'yo."
Biro 'ko pa sa kaniya para subukan na pagaangin iyong sitwasyon sa pagitan namin.
"No, please.."
Lumuhod ito sa harapan 'ko at ipinatong nito ang mga palad sa tuhod 'ko.
"Sasabihin 'ko na sa'yo lahat huwag mo lang ako iwan. Pakiusap.. Lahat lahat."
"Sasabihin? Lahat? Pagkatapos 'kong malaman ang lahat ngayon mo pa sasabihin? Hindi
na tayo bata para mag lokohan, Troy."
Panandalian akong natigilan para pigilan iyong luha na gustong pumatak at mahigpit
na ikinuyumos ang kamao 'ko para pigilan na yakapin o hawakan man lang siya.
"Ang tagal 'kong hinintay na marinig sa'yo 'yun pero hindi 'ko na kailangan
ngayon."
Inalis 'ko ang pagkakahawak nito sa mga tuhod 'ko at nag papasalamat ako dahil
hindi ako tina-traydor ng sarili 'kong katawan.
"Hayaan mo 'kong mag paliwanag. Hindi iyon tulad ng iniisip mo."
"I no longer need your explanation, all I want is to set myself free from any pain
you've caused."
"I'm sorry.."
Muli aking napangiti ng mapait ng marinig 'ko ang pag hingi nito ng tawad. Sa dami
nGB ginawa niya hindi 'ko alam kung ano ba doon ang hinihingi niya ng tawad.
"Sorry? sorry for what?"
"For everything.." Mabilis na sagot ni Troy at kinuha nito ang kamay 'ko at marahan
na pinisil iyon.
"Sorry kung palagi akong umiiwas sa mga bagay, sorry kung may nasabi akong hindi
maganda sa'yo at sa anak natin.. Sorry kung pakiramdam mo wala kang halaga, sorry
dahil magkasama kami ni Aki at nakita mong hinalikan niya 'ko. Sorry kung ang gago
'ko pero maniwala ka.. may dahilan lahat kung bakit hindi 'ko agad na sabi sa'yo."
Nanlalambot ang puso 'ko ng ikulong ni Troy ang magkabila 'kong pisngi sa mga palad
niya at tagos hanggang sa dibdib 'ko iyong lungkot na nakikita 'ko sa mata niya.
"Raine, I'm sorry. Alam 'kong hindi sapat ang sorry sa lahat ng kasalanan 'ko pero
maniwala ka.. hindi 'ko gustong saktan ka. Hindi 'ko sinasadya."
Kasabay ng pag lapat ng noo ni Troy sa noo 'ko ay ang pag agos ng mga luha sa mga
mata namin. Nasasaktan ako at mas nasasaktan ako ngayon na makita siyang umiiyak.
Nanghihina ako at gusto 'ko na siyang yakapin pero kailangan 'kong manindigan sa
desisyon 'ko.
Kailangan 'ko ng panahon para paghilumin iyong sugat na siya ang dahilan. Hindi 'ko
pa kaya... hindi pa ako handa na bumalik at wala pa akong lakas para sumugal ulit.
"Just me give this chance and I promise you'll never regret."
He smoothly rubbed his thumb to my cheeks and I could barely feel his breathe.
"Pangako, hinding hindi na mauulit. Please stay.. parang awa mo na."
Napangiti ako ng matamis sa kaniya bago inalis ang kamay nito sa mukha 'ko at
mahigpit iyong hinawakan.
"I want but I can't. Hindi madaling manatili kung sa tuwing nakikita kita
nasasaktan lang ako."
Huminga ako ng malalim at sa pagkakataong ito ako iyong humawak sa mga pisngi niya
at diretsong ngumiti at tumingin sa mga mata niya.
"Hayaan muna natin 'yung isa't isa hanggang sa maging handa na tayo at sana sa oras
na dumating ang araw na 'yun alam pa rin natin ang daan pabalik sa isa't isa."
Pinahid 'ko ang luha sa mata ni Troy bago 'ko inilapat ang labi 'ko sa noo niya.
"Gusto 'ko lang malaman mo na wala akong pinagsisihan sa lahat ng mga nangyari.
Masaya ako na nakilala kita pero ayoko na munang makita ka."
"Raine.."
Bumitiw ito mula sa pagkakahawak 'ko at naiiling na tumingin sa'kin habang nag
tatanong iyong mga mata niya.
"Ako naman ang makikiusap sa'yo.. Ayokong makita ka pagkatapos nito. Hindi ako
lalayo pero huwag kang lalapit at hindi ako mag tatago pero huwag kang
magpapakita."
"No.. I can't. Hindi 'ko kaya na hindi ka makita man lang. Raine, huwag naman
ganito. Gagawin 'ko lahat huwag ka lang mawala."
"Troy iyon lang ang pwede mong gawin sa ngayon. Ayokong makita ka."
Wala akong balak mag tago tulad ng ginagawa 'ko noon at mas magiging madali para sa
akin ang lahat kung hindi 'ko muna makikita si Troy.
"Kapag pumayag ba 'ko, babalik ka?"
"Hindi 'ko alam."
Hindi 'ko masasabi kung pagkatapos nito magagawa 'ko pang bumalik sa kaniya o mas
makakabuti na mag kalayo ang landas naming dalawa. Kailangan 'ko pa ng panahon para
makapag isip at mag adjust.
"Yun ba talaga gusto mong mangyari?"
Tumango ako sa kaniya kahit mabigat iyon sa loob 'ko alam 'ko na 'yun lang ang
pinakatamang gawin.
"Ipangako mo na hindi ka mag tatago."
Tumango ako sa kaniya na kinangiti nito pero bakas ang lungkot sa mata niya.
"Hayaan mo man lang ako na makita ka kahit sa malayo."
Tumango ulit ako sa kaniya at pinahid nito ang luha sa pisngi 'ko.
"Hayaan mo rin sana ako maging tatay sa anak natin."
Napakagat ako sa ibabang labi 'ko at napatingin sa itaas na tumango kay Troy.
"O-Ok.. Kung 'yun ang gusto mo.. gagawin 'ko basta babalik ka sa oras na handa ka
na."
Unti unting lumawag ang pagkakahawak nito at bakas ang pait sa mga ngiti niya.
"Nandito lang ako palagi.. kahit na anong mangyari.. Maghihintay ako.. ikaw lang
ang hihintayin 'ko. Huwag mong kalimutan palagi akong handa sa pagbabalik mo."
Tumango ako sa kaniya at kasabay nun ay ang tuluyang pag bitiw nito. Masakit, ang
sakit pero kailangan namin tanggapin iyong katotohanan na kailangan din namin mag
pahinga dahil hindi sa lahat ng pagkakataon kaya naming intindihin ang lahat ng
bagay at hindi lahat kaya nating tiisin.
Kinuha 'ko na ang bag 'ko at tumayo na. Mabigat ang loob 'ko na nag lakad palayo at
pilit na iniiwas ang tingin 'ko kay Troy na nanatiling nakaluhod at nakatingin sa
kung saan ako nakaupo kanina. Hindi ito umalis sa kinaluluhuran niya at hindi rin
ito kumikibo.
Tuluyan 'ko ng iniiwas ang tingin 'ko sa kaniya at dire-diretsong lumabas ng bahay.
Napasandal na lang ako sa may pinto at doon kusang pumatak ang mga luha sa mata
'ko.
We're almost there but we need to take a rest and set our lives apart.
•••
A/N: Pasensya na sa late UD busy busy-han ang lola niyo. Chaaaar! Haha! Sana
nagustuhan niyo 'to kahit parang ang epic niya. Huhu! Don't worry, malapit na POV
ni Daddy O para masagot na 'yung mga tanong na naiwan sa mga nakaraang chapter at
nalalapit na rin ang ending. hahaha!
Happy Reading!
-Love, Ash

--- --- ---

Chapter 41
--
Chapter 41
Mabilis 'kong dinampot ang cellphone 'ko ng tumunog iyon at kunot noo 'kong binasa
ang message mula sa 'di pamilyar na numero.
Eat well.
-Daddy O
Pagkabasa 'ko nun ay tipid akong napangiti at saktong bumukas ang pinto kung saan
ay niluwa nito ang sekretarya 'ko na dala ang isang paper bag.
"Ma'am.. lunch niyo raw po."
Tipid akong tumango sa kaniya at inilapag nito ang dalang paper bag sa lamesa 'ko
bago umalis.
Hindi na ako nag taka ng humalimuyak iyong pamilyar na amoy ng buksan 'ko ang lunch
box. Siguradong si Troy ang nag luto at nag padala nito.
It's been a week since the day I came to his house. Simula rin ng araw na 'yun
hindi 'ko na ulit nakita si Troy kahit hibla man lang ng buhok niya pero palaging
may pagkain ang dumadating sa opisina at kung minsan ay bigla na lang may delivery
sa condo kung saan ako tumutuloy ngayon.
At least alam 'ko na sinusunod niya iyong huling hiling 'ko sa kaniya. Gumagaan na
iyong pakiramdam 'ko pero hindi pa rin maalis sa isip at sa puso 'ko na gusto 'ko
rin siyang makita at makasamang muli.
Napangiti na lang akong nag simulang kumain. Sobra 'ko na siyang na m-miss at iyong
luto niya hindi 'ko kailan makakalimutan ang lasa.
"Can I?"
Tumango ako kay Lee ng sumilip ito sa may pinto. Mas maayos na rin ang itsura niya
ngayon kung ikukumpara nitong mga nag daang linggo.
"Kumakain ka na pala. Aayain pa naman sana kitang mag lunch."
Nakangiting sabi nito ng makaupo ito sa bakanteng upuan sa tapat 'ko.
"Marami naman 'to. Pwede tayong mag share."
Naiiling lang niya 'kong nginitian.
"Baka biglang bumula ang bibig 'ko."
Biro nito pero bakas iyong pait sa tono niya.
"Tingin mo ba lalasunin niya 'ko?"
Natatawa nitong kinuha iyong isang saging at binalatan iyon sabay napakibit
balikat.
Hindi pa rin napapatawad ni Lee si Troy at hindi 'ko siya masisisi. Mas tumindi pa
nga iyong galit niya kay Troy ng malaman niya iyong totoo na anak talaga ni Troy si
Godwill.
Sa loob ng isang linggo wala namang kakaibang nangyari. Ang alam 'ko lang
pinirmahan na ni Lee ang annulment nila ni Aki kaya tuluyan ng mababaliwala iyong
kasal nila. Si Godwill, hindi pa rin niya kinakausap ang mommy niya o kahit na si
Troy at nanatili pa rin siya sa puder ni Lee.
Kahit nalaman na ni Lee na hindi niya anak si Godwill, hindi niya ito itinaboy. Mas
nakita 'ko pang itinutuon ni Lee ang atensyon niya rito kaya nga mas pinili niyang
ayusin ang sarili niya kesa ang magpakalunod sa alak.
Kung si Aki naman, wala akong nagiging balita sa kaniya maliban na palagi siyang
umuuwi sa bahay nila Lee para lang kausapin si Godwill na palagi namang nag tatago
sa kwarto nito.
Ayoko na ring isipin na baka may mga pagkakataon na mag kasama si Troy at si Aki at
kung anong pwede nilang gawin.
Nasasaktan pa rin ako pag naiisip 'ko na baka pag ok na 'ko, wala na akong
babalikan.
Alam 'ko na isang malaking pag sugal ang naging desisyon 'ko pero malaki ang naging
tulong nito para mabawi 'ko iyong lakas na nawala sa akin at ayusin ang sarili 'ko.
Mas ok na ako ngayon.. oo, masakit pero kung ano man ang patunguhan ng naging
desisyon 'ko kailangan 'ko iyong tanggapin dahil ako ang may gusto nito.
Ang mahalaga ngayon kasama 'ko iyong anak namin ni Troy. Hindi 'ko man mahanap ang
daan pabalik kay Troy o wala man akong balikan masaya na 'ko dahil alam 'ko na
hindi ako mag iisa, nandito ang anak namin. Ito lang naman talaga iyong gusto 'ko,
masyado lang akong naging ambisyosa para hangarin na magugustuhan at mamahalin din
ako ni Troy.
"Subukan mong huwag pumunta sa engagement namin ni Night at ako mismo mag papasabog
sa tinutuluyan mo."
Natatawa akong napasandal sa may pader ng marinig ang inis at mapagbantang boses ni
Summer sa kabilang linya.
Engagement nila next month pero wala akong balak pumunta dahil alam 'ko na dadalo
roon lahat ng kaibigan nila Troy at kahit si Troy mismo ay siguradong pupunta sa
event.
Ayoko mag tagpo iyong landas namin o ma-issue dahil sa kabila ng mga nangyari wala
pa rin ni isa sa kanila ang nakakaalam ng tunay na sotwasyon namin ni Troy.
Mukhang wala talagang balak si Troy na sabihin iyon sa mga kaibigan niya kaya
tuwing nakikita 'ko kahit sino sa kanila ay sumasang ayon na lang ako at inililihis
iyong usapan.
Hindi 'ko alam kung ayaw niya ba talagang sabihin dahil nahihiya o natatakot siya o
kung wala lang talaga siyang pake kung malaman o hindi ng mga ito 'yung nangyari.
Ayokong mag isip ng negative pero mukhang wala talaga siyang balak na sabihin sa
mga ito na hindi na kami mag kasama sa iisang bubong at wala rin siyang intensyon
na humingi ng tulong sa kanila para makausap man lang ako.
Nakakatawa, umaasa ako na ggawa siya ng paraan para makausap at malapitan ako pero
ako itong nag tulak sa kaniya na huwag magpapakita sa'kin.
Pero ang totoo, kalahati ng pagkatao 'ko isinisigaw na sana bigla na lang siyang
dumating at sabihin niya na mahal niya 'ko.
Noong araw na huli kaming nag usap, ang tagal 'kong nag hintay sa may labas ng
bahay niya.. Umaasa ako na lalabas siya.. hahabulin niya 'ko at makikiusap muli na
huwag na 'kong umalis pero wala.. walang Troy ang humabol at nakiusap ng mga oras
na 'yun.
"I'll try but I can't promise." Saktong bumukas iyong elevator at nakita 'ko si
missis Sonya.
Mukhang gulat pa ito ng makita ako at nag aalanganin pang sumakay sa elevator kaya
bahagya akong dumasog para makita niya na ok lang na sumabay siya.
"Sakay na."
Ngayon 'ko lang napansin na may kasama itong lalaki, siya rin iyong lalaki sa may
parking. Bulung bulungan sa office na siya ang asawa ni missis Sonya. Nginitian ako
nito kaya tipid lang din akong ngumiti.
"Binabala kita Raine pag hindi ka talaga sumipot sasabihin 'ko kay Night na hindi
ka na kay Troy nakatira."
"Aiiisst! Bakit ba lagi mong ginagamit sa'kin 'yan?"
Kapag hindi ako sumasang ayon kay Summer palagi niya na lang ako tinatakot.
"Dahil alam 'ko na ayaw mong malaman ni Night 'yung totoo hanggang hindi si Troy
ang nag sasabi. You're such a foolish girl who protect that jerk."
Natatawa na lang akong napatitig ng diretso ng mapansin 'kong may nahulog mula sa
kamay ni missis Sonya. Isa iyong USB. Pinulot 'ko iyon para sana iabot sa kaniya
kaso bigla na lang bumukas ang elevator at hinila nito ang lalaki palabas.
Tatawagin 'ko pa sana ito pero ang bilis bilis nilang na wala sa paningin 'ko.
Literal akong napatitig sa hawak 'kong USB at kibit balikat na lang iyong inilagay
sa may bag bago tuluyang lumabas. Ibabalik 'ko na lang pag nag kita kami.
"Raine."
Napangiti ako ng makita sk Tita Karina na kumakaway sa akin. Mabilis akong lumapit
sa kaniya. Nag text siya kanina sa akin na gusto niya raw ako samahan na mag pa-
check up kaya pumayag ako.
"Kamusta ka na? Parang kulang isang buwan lang tayo 'di nagkita lumaki na agad
'yang tiyan mo."
Natatawa nitong biro na kinatango 'ko. Bigla ngang lumubo iyong tiyan 'ko pero
hindi pa rin gaanong halata. Nahihirapan lang ako mag suot ngayon ng pantalon kaya
madalas ay puro dress ang sinusuot 'ko.
"Ok lang po ako. Baka dahil sa vitamins kaya bigla siyang lumaki."
Tumatango naman ito at nag palinga linga sa paligid.
"Hindi mo ba kasama si Range? Mahirap na baka magalit ulit siya."
Tanong nito na kinawala ng ngiti 'ko. Hindi pa alam ni tita Karina ang mga
nangyari.
"Raine?"
"H-hindi na kami mag kasama." Tipid akong napangiti sa kaniya na kinalaki ng mata
niya sa gulat.
"Hindi na? Anong ibig sabihin mo?"
Napangiti ako sa kaniya at masakit pa rin pag naaalala 'ko iyong mga nangyari pero
gusto 'ko malaman iyon ni tita Karina. At least alam 'ko na maiintindihan niya 'ko.
Habang na sa biyahe kami ay sinabi 'ko sa kaniya ang lahat lahat simula ng araw na
nagalit si Troy ng makita niya kaming magkasama ni tita Karina.
"I'm sorry, Raine. Kasalanan 'ko kung bakit naging ganun siya."
Naiiling akong napahawak sa kamay niya ng mapansin 'ko ang lungkot sa mukha nito.
"Kung ano man po 'yung na gawa niyo, hindi niyo na kasalanan kung ano ngayon si
Troy. Siguro may parte na malaki ang naging impact nun kay Troy pero choice niya
kung sino siya ngayon."
Matamis itong napangiti sa akin at marahan na pinisil ang kamay 'ko.
"Anong kabobohan ba ang ginawa ng anak 'ko para saktan niya ang tulad mo."
Natatawa akong napakibit balikat sa kaniya.
"Hindi lang po siguro ako 'yung taong para sa kaniya."
The whole time na mag kasama kami ni tita Karina ay nag kwentuhan lang kami.
Nabanggit niya nga sa akin na hindi pa pala niya nakikita ang anak nitong panganay
simula ng mamalagi ito sa isang mental institution.
"Ang alam 'ko po ililipat ni Troy iyong ate niya sa states, mas mapapabilis kasi
ang pag galing nito kung matutukan ng Doctor kumpara rito sa atin."
Sabi 'ko rito na kinatango tango niya.
"Sinabi 'ko na kasi kay Range noon na ako ng bahala sa ate niya pero nag pumilit
siya at hindi humingi ng kahit katiting na tulong man lang. Napakatigas talaga ng
ulo niya. Ang tigas ng loob ng batang 'yun pag dating sa'kin."
Tipid akong napangiti rito. Sabay lang kaming kumain at pagkatapos nun ay inihatid
lang ako nito pero natigilan ako sa paglalakad papasok ng mahagip ng mata 'ko si
Aki.
Iniwas 'ko na lang ang tingin 'ko sa kaniya at hindi na sana ito papansinin ng
tawagin nito ang pangalan 'ko. Natigilan akong napalingon sa kaniya.
"Can we talk?"
"Tungkol saan?" Wala akong alam na dapat naming pag usapan. Hindi 'ko naman talaga
siya kilala o nakakausap o nakikita man lang ng madalas.
"Kay Godwill."
Napatitig ako kay Aki kung seryoso ito sa sinasabi niya. Mukhang napansin niya iyon
kaya literal na inirapan ako nito.
"Wala talaga akong balak na kausapin ka pero hindi 'ko kayang nagagalit sa akin ang
anak 'ko."
Bakas iyong pangungulila sa boses ni Aki kaya kahit ayoko sana siyang kausapin ay
pumayag na rin ako. Sa pinaka malapit na cafe na lang kami pumunta at sana sa
pagkakataon na 'to hindi na siya gagawa ng eskandalo. Tuwing nag kikita na lang
kami ay palagi na lang na uuna iyong bibig niya sa kakaputak.
Ilang minuto pa kami nanatiling tahimik na lahit iyong mainit na kape ay lumamig
na. Dama 'ko na nakikiramdam lang din siya sa kung sino ang unang mag sasalita sa
amin.
Sa huli wala akong ibang naging choice kung hindi ang humugot ng malalim na hininga
bago binasag ang katahimikan sa pagitan namin.
"Ano 'yung pag uusapan natin kay Godwill?"
Nag angat ito ng tingin, diretso ang mga titig niya sa akin at ewan 'ko ba pero
bakas iyong lungkot sa mga mata niya.
"I want my son back. Hindi niya na 'ko kinakausap simula noon. Tingin 'ko galit
siya sa'kin."
Napabuntong hininga akong napainom ng kape bago tinignan si Aki.
"Hindi siya galit, na sasaktan siya at magkaiba 'yun..."
Panandalian akong tumigil at sinalubong ang mga tingin ni Aki.
"Hindi niya kailangan ng kahit na anong paliwanag o sorry, ang kailangan niya
ngayon ay isang tunay na nanay na handang makinig sa kaniya. Ang problema kasi sa
mga tulad mo.. palagi niyo na lang iniisip na kapag nag kamali kayo, galit agad ang
isang tao at ang gusto niyo ay mag paliwanag at humingi ng tawad pero hindi 'yun
ang kailangan ng mga taong na sasaktan... Mas kailangan nila 'yung taong dahilan
kung bakit sila na sasaktan. Kailangan ka ni Godwill.. mas kailangan ka niya kesa
sa mga paliwanag na gusto mong sabihin."
Napayuko ito kasabay ang pag patak ng luha niya. Iniwas 'ko iyong tingin 'ko kay
Aki at pasimpleng inilapag ang tissue sa lamesa.
Ayokong mag oadala sa emosyon niya. Naiinis pa rin ako sa kaniya pero lintik! Bakit
kahit gaano ako kainis sa isang tao, hindi 'ko magawang mag tanim ng galit sa
kanila. Dapat hindi ako nakikipag usap sa kaniya, dapat gumaganti ako sa mga ginawa
niya sa akin pero walanghiya! Mas nakakaramdam ako ng awa at simpatya para kay Aki.
"I'm sorry.."
Nagulat ako ng marinig iyon kay Aki kaya napatingin ako sa kaniya. Nakatingin ito
sa akin habang pinupunasan iyong luha sa mukha niya.
"Sorry kung dahil sa'kin nag kagulo kayo ni Troy. Nag mahal lang din ako, Raine.
Masyado akong umasa at akala 'ko mahal niya rin ako. He was a good man. Walang
ibang tao ang naging mabait sa akin kung hindi si Troy lang kaya akala 'ko mahal
niya 'ko at parehas kami ng nararamdaman."
Napalunok ito at kita ang panginginig ng kamay niya habang patuloy na umaagos ang
luha sa mata ni Aki at pilit na ngumingiti.
"Alam 'ko...hindi ako minahal ni Troy pero ipinilit 'ko pa rin iyong sarili 'ko..
Hindi dahil sa gusto 'ko lang siyang makuha sa'yo o para sa sarili 'ko. Ginawa 'ko
'yun para sa anak 'ko... para kay Will."
Napatingin ito sa akin at hindi 'ko inaasahan ng hawakan nito ang kamay 'ko.
"Raine, nanay ako at wala akong ibang ginusto kung hindi ang ikabubuti ng anak 'ko
pero walang silbi lahat ng ginagawa 'ko kung pati siya mawawala sa'kin. Hindi 'ko
kaya... Siya lang ang meron ako.. I know.. wala akong karapatan na humimgi ng
tulong sa'yo pero ikaw lang ang alam 'kong pwedeng pakinggan ni Will. Sa'yo lang
siya nakikinig... Please.. kausapin mo siya para sa'kin. Nakikiusap ako, Raine.
Tulungan mo 'ko."
Nakikiusap ang mga mata ni Aki na siyang nag papalambot ng puso 'ko. Hindi 'ko alam
iyong pakiramdam niya pero naiintindihan 'ko siya..
"Susubukan 'ko."
Alam 'kong katangahan na tulungan 'ko si Aki pero hindi 'ko matiis.. Gusto 'ko rin
itong gawin hindi para kay Aki kung hindi para kay Godwill.
Para 'ko ng kapatid si Godwill at ayoko na makita itong nahihirapan. Kung kaya
'kong pawiin iyong sakit niya gagawin 'ko basta sa ikabubuti nito.
Hindi rin kami nag tagal ni Aki. Balak niya pa sanang ipaliwanag iyong nakita 'ko
pero pinigilan 'ko na siya. Ayoko ng marinig iyong tungkol kay Aki at Troy.
Masyadong torture sa sarili 'ko kung gagawin 'ko 'yun lalo na kung may maririnig na
naman ako na higit pa sa paghalik ang ginagawa nila noon.
Dumiretso na lang ako pauwi. Natigilan pa nga ako at napatitig sa lapag sa may
tapat ng pinto 'ko ng makita na may isang basket ng prutas doon at may isang
bouquet ng puti at pulang rosas. Kinuha 'ko iyon at hindi na ako nag taka ng makita
iyong nakasulat ng makita kung kanino ito galing.
Fruits are good for our baby and flowers for you.
-Daddy O
Kahit hindi 'ko siya nakikita, masaya ako na alam 'ko na tanggap niya na iyong anak
namin. Kahit papaano hindi 'ko kailangan itago sa anak 'ko kung sino ang tatay
niya.
Hindi na ako nag palinga linga pa dahil alam 'kong nandito lang siya sa paligid. I
can't even saw nor hug him but I could feel how close he was right now with me.
Ewan 'ko ba pero natutuwa ako na kahit alam ni Troy na walang kasiguraduhan ang
lahat nagagawa niya pa ring mag effort para sa akin, sa amin ng anak niya.
---
"What brought you here?"
Nakangiti akong sinalubong ni Godwill at agad na umupo sa tabi 'ko. Nag pakuha rin
ito ng makakain sa katulong.
"Well, hindi mo kasi ako dinadalaw sa office. Hindi mo na 'ko na m-miss."
Biro 'ko sa kaniya na kinangiti nito at kina iling niya pa.
"Busy ako mag review para sa entrance exam. It's been a long time for all of us...
sa dami ng nangyari.. na wala talaga ako sa focus sa school."
Bahagya pang humina iyong boses niya sa kalagitnaan at bakasnpa rin ang lungkot sa
kaniya. Ngumiti ako kay Godwill habang marahan na tinatapik ang balikat nito.
"Move on.. Life won't stop just because we failed."
"I know.. Mahirap lang talaga mag adjust. Ikaw? Kamusta ka na?" Panandalian pa
itong tumigil at napalingon sa tiyan 'ko.
"Kamusta na rin ang kapatid 'ko?"
Nakangiting sabi ni na siyang kinalaki ng mata 'ko sa tuwa at nakaramdam ako ng
kakaibang haplos sa puso 'ko ng marinig iyon mula kay Godwill.
Tanggap niya? I mean, he see my child as his sibling? Ibig din bang sabihin nun,
tanggap niya rin si Troy?
"Ah.. Ang awkward lang dahil iyong unang babaeng gusto 'ko, magiging nanay ng
kapatid 'ko but yeah.. That's life.. I just need to accept it at masaya ako na
magkaroon ng kapatid. I always wish for a brother or a little sister."
"Godwill.." Hindi 'ko na pigilan iyong sarili 'ko na yakapin si Godwill at mahigpit
din ako nitong niyakap habang marahan nitong hinahaplos iyong likod 'ko.
"You should take care of yourself, Raine. Hindi lang dahil magkabigan tayo pero
dahil dala dala mo na rin ang kapatid 'ko."
"I will.. Thank you."
Nakangiti itong bumitiw mula sa pagkakayakap sa akin at natatawa pa niyang pinahid
ang luha sa mata 'ko. Hindi 'ko alam na umiiyak na pala ako sa sobrang tuwa.
Hindi 'ko maipaliwanag iyong saya na nararamdaman 'ko. Masarap sa pakiramdam na
alam mong tanggap ng ibang tao 'yung anak mo. I mean, noong una ako lang itong
nakakaalam and the moment I heard na tinanggi ni Troy ang anak namin na saktan ako
na parang ako lang iyong may gusto na nandito siya but look.. hindi pa siya
lumalabas pero alam 'ko ng may mga nag mamahal din sa kaniya bukod sa akin.
We simply talk to each other at mukhang alam niya naman ang lahat ng nangyari kahit
hindi 'ko sabihin dahil mukhang na iku-kwento sa kaniya ni Lee ang lahat.
"Godwill.."
"Hmmmm?"
Hindi 'ko alam kung paano mag sisimula o kung tama bang pangunahan 'ko si Godwill
sa mga desisyon niya. He was a nice and good man.
At alam 'ko na kahit hindi 'ko sabihin sa kaniya na kailngan niyang kausapin si Aki
ay darating iyong tine na haharapin niya ulit ang mommy niya.
Napayuko na lang ako. I want to help but I don't know if it will work right now.
"Let me guess, kinausap ka ni mommy para kausapin ako tama ba?"
Nag angat ako ng tingin at tipid ang mga ngiti sa labi nito. Ayokong mag
sinungaling sa kaniya kaya napatango na lang ako.
"At least she exert a little effort for me."
"She loves you."
I told him and he sweetly smiled at me.
"Yeah, she is and I do.. I just need more time.. or maybe a little more. May plano
na talaga akong kausapin siya pero 'di pa ako ready yet I can't denied that I love
how she pursue things between us. Ang sama man pakinggan na nag e-enjoy ako malaman
na nag e-effort siya para sa akin pero ganun na nga.."
Natatawa pa nitong sabi bago inilapag ang baso sa may lamesa. Nakakatuwa makita na
mukhang hindi naman siya galit sa mommy niya at masaya ako na makita na tumatawa na
soya tulad ng mga tawa niya noon.
"Huwag mong masyadong enjoyin.. Baka mapagod ang mommy mo sa kakasuyo."
Biro 'ko sa kaniya at kinuha 'ko iyong tinapay na dinala ng katulong nila.
"Tell it to yourself. Huwag mo masyadong patagalin. He might get tired of waiting."
Literal na napahinto ako sa pag nguya. Alam 'ko naman na alam niya 'yung mga
nangyari but I didn't expect that he will stand with his side.
"Oh well hindi 'ko sinasabing bumalik ka sa kaniya but.. I think he deserves
another chance. After all it's not his fault, it's my mother's fault."
Kibit balikat na sabi nito at hindi 'ko alam kung paano mag re-react sa sinabi ni
Godwill kaya patuloy lang siyang nag salita.
"We've met the day after you came into his house and we talked.."
Mas na gulat ako sa sinabi ni Godwill. Si Troy? Kinausap siya? Seryoso ba siya?
Napahinga na malalim si Godwill bago ngumiti ng ubod ng tamis sa akin.
"Si mommy iyong nag bawal sa kaniya na sabihin sa akin iyong totoo dahil.gusto ni
mommy na bago sabihin sa'kin mabubuo muna kami na isang pamilya. He apologise and
he told me he didn't knew it ever since. Kailan lang din niya nalaman."
"Godwill.."
"Ayoko maniwala baka kasi sinasalba lang niya 'yung sarili niya sa mga nangyari but
I heard my mom and my dad talking after that day. Masama mag eavesdrop pero bago
pirmahan ni Dad ang annulment nila, hinayaan niya na mag paliwanag si mommy that's
why I knew everything."
Nakangiti itong napasandal sa sofa at hindi naalis ang tingin nito sa'kin pati ang
ngiti sa labi niya.
"Hindi 'ko ito sinasabi sa'yo para i-push ka na bumalik sa kaniya o linisin ang
pangalan niya. Alam 'ko natakot ka marinig iyong mga paliwanag niya at sinasabi 'ko
ito kasi deserved mo malaman iyong totoo at makakuha ng explanation."
Nakangiti akong napatango sa kaniya.
"Thank you."
Naiintindihan 'ko si Godwill at kahit ayokong maniwala sa mga sinabi ni Troy sa
kaniya, hindi 'ko mapigilan na paniwalaan iyon ng marinig 'ko mismo iyon kay
Godwill. Ewan 'ko ba kung bakit ang lakas ng impluwensya ng batang 'to sa akin o
sadyang alam 'ko lang na he was pure and honest with his words.
"Isa pa, ayokong lumaki ang kapatid 'ko na walang makikilalang tatay ah pero huwag
kang babalik sa kaniya ng ganun ganun na lang. Pahirapan mo muna. Iyong tipong
luluhod siya sa harapan mo."
Natawa ako sa sinabi niya.
"Lumuhod na siya."
"Then make him suffer more than that."
Sabay pa kaming tumawa ni Godwill. I'm lucky that I met him and our lives cross for
a reason.
Troy is right, there's no coincidence in this world, it's destiny.

--- --- ---

Chapter 42
--
Chapter 42Buong maghapon lang ako nakabantay kay Raine at masaya ako na makita
siyang ngumingiti ngayon. Masakit sa'kin na hayaan siya, na pumayag sa gusto niya,
na hindi siya mahawakan o makausap man lang pero kung iyon ang gusto niya at
ikabubuti niya handa akong tiisin iyong sakit dahil ako naman ang may kasalanan
kung bakit ako nasa ganitong sitwasyon.Mas kaya 'kong tiisin iyong sakit kesa
makita siyang nasasaktan. Gusto 'ko siyang habulin noong mga oras na humakbang na
siya palabas ng bahay pero hindi ako nakagalaw sa kinaluluhuran 'ko ng mga oras na
'yun. Magdamag lang akong nakaluhod at umaasa na mag babago ang isip niya pero
hindi.. umalis siya at hindi 'ko siya masisisi."Range?"Gulat pang tawag sa akin ni
Karina ng magpakita ako sa kaniya. Kakahatid niya lang kay Raine sa condo nito at
silang dalawa ang maghapon na mag kasama para mag pa-check up."Anak.." naluluha
itong lumapit sa akin pero agad akong napa atras."Hindi ako nag pakita sa'yo para
makipag ayos. Gusto 'ko lang malaman kung--kung kamusta na 'yung baby namin at si
Raine.."Shit! Hindi 'ko inaasahan na sa dami ng taong pwede 'kong pag tanungan
tungkol sa kondisyon ni Raine at ng anak namin ay ang sarili 'ko pang ina.Hindi ako
makalapit sa kahit na sino sa mga kaibigan 'ko dahil walang nakakaalam ni isa sa
kanila ng tungkol sa mga nangyari sa amin ni Raine. Ayokong ipaalam sa kanila dahil
alam 'ko na sila mismo ay hindi ako susuportahan. Na sasabihin lang nila na tigilan
'ko na si Raine at mas makakabuti rito na hayaan 'ko na siya at 'yun ang hindi 'ko
kaya. Babawiin 'ko siya. Gagawin 'ko lahat bumalik lang sa akin si Raine. Hinding
hindi ako mag sasawa na suyuin at hintayin siya kahit pumuti o malagas na ang buhok
'ko, siya at siya lang ang gusto 'kong makasama."R-Range.." Hindi 'ko mabasa kung
anong tumatakbo sa isip ni Karina pero baka ayaw niyang sabihin.Tss! Dapat pala
hindi na ako lumapit. Ano bang aasahan 'ko sa kaniya. "Pero kung hindi mo
sasabibin.. Ok lang.. aalis na rin ako."Tinalikuran 'ko na siya pero agad din akong
natigilan sa paglalakad ng bigla itong nag salita."Healthy ang baby, by next month
pwede ng malaman 'yung gender niya pero sabi ni Raine. Mas gusto niya na surprise
muna 'yun.""Iyon lang?"Muli 'ko siyang nilingon at nakangiti itong tumango sa akin.
Masaya ako na makarinig ng balita tungkol sa anak 'ko at kay Raine at masaya rin
ako dahil hindi 'ko rin inaasahan na sasabihin sa akin iyon ni Karina.Nag babaka
sakali lang naman ako pero buong puso ako nag papasalamat dahil hindi niya 'ko
binigo sa pagkakataong ito."Sige, aalis na 'ko."Salamat, gusto 'kong sabihin iyon
pero ayokong isipin niya na ok na agad kami dahil lang sa lumapit ako sa kaniya
ngayon.Nagsimula na ako mag lakad palayo ng muli itong mag salita."Range.. Kung may
kailangan ka pa. Sabibin mo lang.. Handa akong tulungan ka.. namin ng tatay mo..
Alam 'ko galit ka pa rin pero anak.. sana hindi mo dalhin iyang galit mo sa ibang
tao.. Hindi lahat ng tao katulad 'ko.. Hindi lahat ng tao sasaktan ka.."
--- --- ---
Chapter 43
--
A/N: A simple reminder, this will be Troy's POV and more on flashbacks ito at
konektado sa past ni Troy at sa ibang chapter. A little/minute details from
previous chapters will mean a lot for his POV and please be noted, maraming foul
words ang makikita sa chapter na 'to.. so please handle yourself with care.
Flashbacks is written in Italic. We only have 4 or less chapters to go! Hope you
enjoy!
Love, Ash
Chapter 43
"TROY!"
Hindi na 'ko na gulat ng bumungad sa akin ang suntok ni Night.
"TANG INA MONG GAGO KA!" Sinuntok ulit ako nito sa pangalawang pagkakataon at hindi
ako nanlaban hanggang sa daganan ako nito at walang humpay sa lag basag sa mukha
'ko.
"WALA KANG KWENTA!"
"Dude tama na 'yan."
Pilit siyang inaawat nila Rye pero hindi siya tumigil at ramdam na ramdam 'ko iyong
galit sa bawat segundong tumatama iyong kamao niya sa mukha 'ko. Nalasahan 'ko na
rin iyong sarili 'kong dugo.
"Tumigil ka na, Night."
Puno ng otoridad na sabi ni Lucas at hinila nito ng buong pwersa si Night. Sa aming
lima, si Lucas pa rin ang pinakamatanda at siya pa rin itong palaging pumapagitna.
"Gago ka! Ngayon ka hihingi ng tulong kung kailan nawawala si Raine! Tarantado!"
Hindi ako nito naabot para suntukin kaya sinipa ako nito sa tagiliran kaya napaubo
ako at inalalayan akong tumayo ni Rye.
I badly need their help right now. Nang makarating ako sa SGC kahapon ay iyong bag
na lang ni Raine ang nadatnan 'kong nakakalat sa lapag. Sinubukan 'ko siyang
hanapin pero hindi 'ko siya nakita. Wala na siya at sigurado ako ngayon na hawak na
siya ni Don Alfaro.
"Tama na sabi 'yan, Night. Hindi makakatulong kung pati kayong dalawa mag tatalo."
Pansin 'ko pa ang marahan na pag pisil ni Lucas sa balikat nito at iginaya ito
paupo. Hindi na nag matigas si Night kaya ganun din ang ginawa ni Rye sa akin na
siyang umalalay para maka upo ako sa kabilang upuan sa tapat ni Night.
Naiiling namang inabot sa akin ni Light ang isang basong tubig at dama 'ko pa rin
iyong matalim na tingin ni Night.
Umupo silang apat sa tapat 'ko at alam 'ko na ako ang hinihintay nilang mag salita.
Napabuntong hininga na lang ako sa isip na amg tagal 'ko itong itinago sa lahat.
Buong buhay 'ko wala akong pinag sabihan ng tungkol sa nakaraan 'ko, kahit sino...
dahil nahihiya ako sa kung anong trabaho ang pinasok 'ko noon, nandidiri rin ako sa
sarili 'ko at natatakot na baka walang tao ang tumanggap sa isang katulad 'ko.
Pero lulunukin 'ko lahat ng pangambang 'yun para kay Raine, para mahanap 'ko lang
siya dahil sa pagkakataong alam 'ko na kakailanganin 'ko ng tulong ng ibang tao.
"Labing dalawang taong gulang ako ng mapasok sa isang trabaho na hindi 'ko aakalain
na mag dadala sa'kin sa kung na saan ako ngayon."
Nandidiri ako sa mga ginawa 'ko. Nagawa 'kong humalik ng matandang babae na mukhang
mas matanda pa sa lola 'ko. Pakiramdam 'ko binaboy niya 'ko, pakiramdam 'ko na pag
samantalahan ako.
"Bayad para sa training mo. Sa susunod gilasan mo pa pero hindi na masama sa virgin
na katulad mo."
Napatingin ako sa kamay niya na hawak iyong isang libong piso. Parang gusto 'kong
mag mura dahil saisang libo lang ang kapalit ng puri 'ko ngayong gabi.
Tinignan 'ko ito na bakas sa mukha 'ko na hindi makapaniwalang isang libo lang ang
ibabayad niya sa akin. Tama ba 'tong pinasok 'ko? Paano kami mabubuhay ni Ate kung
isang libo lang ang kikitain 'ko?
"Huwag kang mag inarte, bata. Tataas din 'yan depende sa demand nf customer mo.at
kung big time. Kaya kung ako sa'yo ayusin mo pag ta-trabaho rito. Bawal ka ng
umatras."
Lumingon pa ito sa pinto kung saan ay nakapalibot ang sampong armadong lalaki.
Wala ng atrasan 'to at alam 'kong pagisishan 'ko ang pag pasok 'ko sa ganitong
trabaho pero.kung kailangan 'kong ibenta ang katawan 'ko, gagawin 'ko.. Para sa
amin ng kapatid 'ko at para sa pangarap 'ko.
"Range, bakit hindi mo man lang sinabi sa'min ni Kei? Alam mong tutilong kami."
"Paano kayo tutulong kung pare-parehas lang tayong nakalubog sa putik. Ayoko maging
pabigat sa iba, sa inyo."
Nakayuko 'kong sagot kay Rye. Sila pa lang noon iyong mga kaibigan 'ko at hindi ako
makahingi ng tulong sa kanila ni Cyan dahil pare-parehas kaming galing sa iskwater
at kapos na kapos sa pera.
Sakto ng mga panahon na 'yun na na stroke ang nanay ni Cyan at sila Rye naman, sa
bar lang din nag ta-trabaho ang nanay niya.
Saan ako hihingi ng tulong kung alam 'ko na wala rin sila at gumagawa lang din ng
paraan para mairaos iyong pang araw araw.
"Bakit hindi ka agad umalis? Don't tell me na natakot ka pa rin sa edad mong 'yan."
Inis na sabi ni Night na kinailing 'ko.
"You don't know how it feels kapag nakahawak ka na ng pera, dahil lahat kayo galing
sa mayamang pamilya. Aaminin 'ko, I have a lot of chances before, chance that I
missed dahil masyado akong kinain ng pagiging sakim 'ko. Masyado akong nag enjoy sa
pribelihiyo na nakukuha 'ko ng dahil doon but everything changed since that day na
malaman 'ko na may iba pang kalakaran sa loob."
"Hoy Troy tawag daw tayo sa taas bilisan pag iyot diyan!"
"Tang ina mo!"
Sigaw 'ko kay Paolo na pinapanood pa ako sa pagkana nitong senior citizen. Normal
lang sa amin na panoorin iyong isa't isa. Kalakaran na 'yun dito. Sila lang din
naman ni Bubuy ang nakakausap 'ko, sila kasi iyong kasabay 'kong dumating dito.
"Bakit daw ba?"
Tanong 'ko rito at sabay sabay kaming umakyat.
"Diba sabi mo kailangan mo ng pera pang college?"
Tumango ako kay Bubuy. May ipon pa naman ako pero masyadong mabigat iyong gastusin
sa pag kuha ng law. Gamit pa lang at iyong tuition malaki laki na uubusin 'ko.
Iyong matanda namang may hawak sa'kin na buking ng mga anak nila kaya binitawan na
ako.
Gago kala nila kasarapan nanay nila panat na panat naman na tangna!
"Dude dito kikita tayo ng mas malaki."
"Paano?"
"Sasama tayo sa i-b-bidding. Huwag ka mag alala. Pag na bid ka ng araw na 'yun may
pera agad. Wala pang kantot, pera agad. Swerte mo pag nakapulot ka ng mayamang
hayok sa iyot."
Nagtawanan pa sila ni Paolo na mukhang tuwang tuwa sa papasukin.
Wala sigurong masama rito. Ganun din naman ang ginagawa 'ko. Nag bebenta rin ako ng
katawan.
Nag simula iyong sinasabi nilang bidding pagkatapos nilang ipaliwanag iyon sa amin.
Di 'ko inaasahan na may ganito pala rito sa loob. Ang tagal 'ko ng nag ta-trabaho
rito pero ngayon 'ko lang nakita ito.
Parang na sa malaking theater kami at kami naman itong rumarampa sa stage na walang
kahit na anong saplot maliban sa brief at iyong mga babae naman ay naka panty at
bra lang.
Medyo nag tataka lang ako dahil parang sabog at lasing kung lumakad iyong mga
babae. Pagewang gewang sila at inaalalayan pa ng iba.
"Pre nakainom ba 'yung mga babae?"
Tanong 'ko kay Bubuy na agad nitong kinailing.
"Gago, hindi. Naka droga lang mga 'yan. Narinig 'ko sa taas, sinasaksakan nila ng
Ro--ro ah bwisit di 'ko maalala 'yung sinabi nila eh."
Tumango na lang ako sa kaniya. Nagsimula ng mag bigay ng presyo iyong host. Medyo
matagal pa iyong turn 'ko at nang dumating na sa akin ay ilang iyong nag taas ng
numero.nila. Naging double, triple at humigit pa doon ang presyo.
"one million. I want him on my bed."
Sabi ng isang lalaki na kinakilabot 'ko. Tang ina! Bakit lalaki? Di ako pumapatol
sa kapwa 'ko lalaki. Matitiis 'ko pa mabaho at panat na puke ng matanda 'wag lang
pwet ng bakla.
Gago! Masama ang tingin 'kong nilingon sila Bubuy pero nag thumbs up lang ang mga
siraulo.
Bwisit! Pahamak talaga mga gago. Gusto 'ko ng umatras kaso nakabantay sa akin iyong
mga armadong lakaki at itinuro sa akin iyong daan. Iyong mga lugar na pinag babawal
sa amin noon na pasukin ay bigatin pala ang itsura at mas magagadanda ang silid
dito.
Iniwan nila 'ko mag isa dito pero 'di rin nag tagal ay bumukas iyong pinto at
niluwa noon iyong mga lalaki na may dalang babae. Sa tingin 'ko ay mas matanda lang
ito sa akin ng tatlong taon pero mukha talaga siyang sabog.
Ibinato nila iyon sa kama kaya bahagya pa akong napadasog. Kasunod nilang pumasok
iyong lalaki na naka coat pa ng itim. May tattoo sa leeg at panay ang hithit buga
sa sigarilyo niya.
Umupo ito sa may tapat namin at pinag salin pa siya ng alak ng isang lalaking na sa
gilid niya.
"I pay for pleasure so do whatever I say."
Seryosong sabi nitong napabuga ng makapal na usok at naguguluhan ako sa kung anong
sinasabi niya.
"Tie and undress her."
Wait... wait 'wag niyang sabihin na panonoorin niya lang kami?
"Bilisan mo." Kalmadong utos nito pero siyang kinabilis ng pag tutok ng mga baril
sa akin.
Langya maling mali ata itong pinasok 'ko.
"Doon 'ko lang nalaman na illegal pala lahat ng transaction sa loob. Bentahan ng
babae na mga nawawala at isinasama lang kami sa auction para sa mga gustong mag
explore ng sex o depende sa trip nila."
Napangiti ako ng mapait dahil bukod sa bentahan ng katawan, ibinebenta rin nila
iyong mga organs ng iba lalo na iyong mga nag babalak tumakas.
"Bakit hindi ka nag sumbong?"
Tanong ni Light na kinasabunot 'ko.
"Sinubukan 'ko.. ilang beses pero ilang beses din nilang pinag tangkaan ang buhay
ni ate. Kaya nga ilang beses 'ko siyang pinalipat lipat ng hospital para lang hindi
siya mahanap."
Natakot ako, sobrang takot dahil si ate kang iyong alam 'kong meron ako at hindi
'ko maatim na pati siya mapapahamak n dahil sa'kin.
"Paano ka nakaalis?"
Tanong ni Lucas na kinatingin 'ko sa kanila.
"Ginamit 'ko si missis Sonya. Simula ng malaman 'ko na siya ang asawa noong nag
papatakbo ng buong club, dumikit ako sa kaniya. Hanggang sa hindi 'ko na kailangan
pumunta sa mga biddung o mag benta ng katawan. All I need to do is fuck up with
her. Explore with her. I stay with her side dahil alam 'ko na iyon ang paraan para
makawala ako sa pinasok 'ko at tama ako. Nakaalis ako ng dahil sa kaniya."
Malaki ang naging galit sa akin ni Paolo at Bubuy ng mga oras na 'yun dahil ang
totoo, sila ang dapat na magiging alaga ni missis Sonya pero sinulot 'ko ito dahil
sa kagustuhan 'ko ng makaalis.
Malaki iyong utang na loob 'ko sa kaniya dahil nakapag aral ako ng dahil sa kaniya
at nakalabas ako mula sa prostitution ng dahil din sa kaniya.
"Kung ganun bakit ka nila hinahanap ngayon kung matagal ka na rin nawala?"
Natigilan ako sa maging tanong ni Rye. Matagal na sanang tapos ang lahat kung hindi
ako na duwag.
"Pre' si Troy ba 'yun?"
"Nasaan?"
"Ayun oh!"
"Oh shit!"
Literal na nanlaki ang mata 'ko ng makita sila Bubuy at Paolo. Langya sa dami ng
pagkakataon na makikita sila bakit ngayon pa ulit?
Sigurado na kukulitin nila ako ulit tungkol sa nangyari noon. Hayop! Ayoko na,
matagal na 'kong umalis. Patakbo na sana ako ng maalala 'ko na hindi 'ko pwedeng
pakawalan ang babaeng 'to. Mahihirapan ako ulit na hanapin siya. Bahala na nga
basta hindi kami pwedeng abutan nila Bubuy.
"B--Hoy! Saan mo 'ko dadalhin!?"
Hindi 'ko ito pinansin at hinila na lang ito patakbo. Kahit anong reklamo gawin
niya hindi 'ko siya papakawalan. Wrong timing lang talaga itong sila Bubuy. Ilang
taon na ako nag tatago sa kanila. Ayoko ng masabit ulit sa gulo. Wala na rin sa
akin iyong video kaya wala ng kahit na sino ang makakaalam ng mga nangyari noon at
kasama ako roon.
"Bwisit! Aabutan ka na nila." Reklamo nitong babae kaya mas binilisan 'ko pa ang
pag takbo kasama ito. Wala rin akong pake kung saan kami mapadpad basta kailangan
na hindi kami abutan nila Bubuy.
Iyon ang araw na mag simula ulit ang lahat. Akala 'ko tapos na pero sa pag dating
ni Raine ay siyang pag balik ng bangungot 'ko.
Akala 'ko hindi na iyon masusundan pero mali ako dahil ilang beses pa akong
binalikan nila Bubuy.
"A-ano nga iyong sinasabi mo?"
Mukhang mas malalim pa iyong iniisip ni Raine kesa sa akin.
"Ang sabi 'ko aalis din ako. Ihahatid lang kita pa uwi."
"S-saan ka pupunta?"
Bigla akong natigilan at hindi 'ko alam iyong idadahilan 'ko sa kaniya. Shit!
Ayokong magsinungaling sa kaniya pero ayoko rin na malaman niya iyong nakaraan 'ko
at baka kamuhian niya 'ko.
"Ah, ano kasi--tumawag si Rye kanina. Sabi niya pag uusapan namin iyong sales sa
negosyo."
Napatango ako rito at sana lang naniwala siya sa akin. Ayoko na mag kaproblema kami
ni Raine ng dahil lang kila Bubuy. Lintik! Bakit kasi nalaman nila kung na saan si
Ate. Ngayon kailangan 'ko na naman itong ilipat.
"Hindi ba ako pwedeng sumama?"
Tanong ulit ni Raine na kinailing 'ko. Bukod na kailangan 'ko dumaan kay Ate,
kailangan 'ko harapin sila Bubuy ngayon. Kailangan 'ko siguraduhin na totoo iyong
sinasabi nila.
"Maiinip ka lang doon. Sa bahay ka na lang muna para may kasama si Traine at
Maxaine."
Nakangiti 'ko na lang na sabi kay Raine at marahan na pinisil ang binti nito.
"Ok."
Sana pagkatapos nito, maging maayos ulit ang lahat at hindi na ako multuhin ng
nakaraan dahil masaya na ako. Masaya na ako na kasama si Raine.
"Don't worry, I'll be home. I promise."
Tinulungan 'ko lang si Raine na iayos iyong mga pinamili namin pero kailangan 'ko
na talagang umalis dahil baka maunahan ako nila Bubuy. Nagmamadali akong pumunta sa
mental hospital at mabilis na inayos iyong mga papel nito para mailipat ukit siya
sa ibang institution.
"Pasensya ka na ate, palagi na lang kitang inililipat o pabalik balik ka na lang."
Daat siguro kausapin 'ko na si Light. Sa states 'ko na lang siya ipapa-confine para
hindi na rin siya matagpuan nila Bubuy o kahit ni Don Alfaro.
Pagkatapos nun ay agad akong dumiretso sa kung saan kami magkikitang tatlo.
Wala pa sila kaya tumawag muna ako kay Raine dahil sobra 'ko na siyang na-miss
agad.
"Gagabihin ako ng uwi. Mag lock ka na lang pinto at kumain ka na. Huwag mo na 'kong
hintayin."
Bilin 'ko ahad sa kaniya. Naisip 'ko na mas mabuting safe siya doon. Kung natunton
nila Bubuy kung na saan si Ate baka malaman din nila kung saan ako nakatira at
ayoko na mapahamak si Raine.
"Kasama mo na ba niyan si Rye?"
Shit! Sinabi 'ko ng pala sa kaniya na kasama 'ko si Rye. Lintik! Dapat pala tawagan
'ko rin si Rye para sabihin sa kaniya na magkasama kami incase na mag tanong si
Raine.
Pero pag ginawa 'ko 'yun, parang lalabas naman na niloloko soya at mahirap na baka
makarating pa kay Night at ilayo niya sa akin si Raine.
Lintik! Bahala na nga. Sana lang talaga hindi magkita si Rye at Raine sa mga oras
na 'to.
"Ah, oo mag kasama na kami ni Rye dito sa may bahay nila."
Patawarin sana ako ni Raine kung nagsisinungaling ako sa kaniya ngayon. Inaayos 'ko
lang itong problemang pinasok 'ko at pagkatapos, sasabihin 'ko rin sa kaniya lahat.
"Raine, magsisimula na kami. Mamaya na lang ulit ako tatawag. I miss you."
Hindi 'ko na siya hinintay na sumagot pa at mabilis na pinatay ang tawag ng makita
sila Bubuy at Paolo.
Akma pang susugurin ako ni Bubuy pero pinigilan siya ni Paolo.
"Gago ka! Ikaw nag labas ng video? Akala ba namin wala na?"
Kumunot ang noo 'ko sa sinasabi nila.
"Video? Sinabi 'ko na, matagal ng wala ang video."
"Troy 'wag na tayong mag gaguhan. Alam mo bang uuwi ngayon ng bansa si Don Alfaro
dahil sa bulung bulungan tungkol sa video. Tang ina, Dude.. Pag lumabas 'yung video
papatayin niya tayo. Huwag mo naman kami ilaglag ulit."
Naiiling 'ko silang tinignan at bakas iyong galit sa mukha ni Bubuy at ang
pakikusap sa mata ni Paolo.
"Sinabi 'ko na.. Matagal ng wala sa'kin ang USB. Tingin niyo kung na sa akin pa
'yun magpapakahirap ba 'ko humanap ng mga testigo laban kay Don Alfaro?"
Di ako ganun ka hangal para itago sa kanila ang USB pero wala talaga sa akin iyon.
Matagal na iyong na wawala at sana pala sinira 'ko na lang iyon o inilantad noon sa
publiko kesa ganito na mukha kami pa ang lumalabas na kriminal.
Hindi 'ko lang iyon inilantad noon dahil natatakot ako na baka iapatay kami ni Don
Alfaro pag nalaman niya na kinakabit namin iyong asawa niya pero kung alam 'ko lang
na iyon pa ang magiging mitya ng buhay ng maraming tao sana hinayaan 'ko na lang
ang sasabihin ng iba.
"Tang ina! Troy may video nga. Pag lumabas 'yung video papatayin tayo ni Don Alfaro
lalo na pag nakita niya na tayo 'yung umiiyot sa asawa niyang malibog. Tang ina!
Kasalanan natin 'to. Sana pala hindi na natin sinilip iyong nangyayari sa kabilang
kwarto."
Nang gigil na sabi ni Bubuy na kinatango 'ko.
"Huwag mo kaming ilaglag ngayon Troy. Nakikiusap kami sa'yo. May pamilya kami.. may
anak kami.. Maawa ka.. kahit sa kanila man lang."
Singhal ni Paolo sa akin na kinatango 'ko ulit.
Noong araw na 'yun hindi ako nakauwi kay Raine dahil alam 'ko ng may mga matang
nakasunod sa amin. Mas pinili 'ko matulog sa sasakyan para lang hindi nila matunton
ang bahay 'ko. Iyon din 'yung araw na nag away kami ni Raine at nakapag salita ako
ng hindi maganda sa kaniya.. Na sabi 'ko lang iyon dahil sa sobrang stress na
dinadala 'ko sa mga nangyari at nagkasabay sabay lahat ng problema.
Mas lumala pa iyon habang lumilipas ang araw, noong araw na masira ang sasakyan
'ko. Hindi totoong napag tripan lang ako ng mga tambay. Naabutan ako ng mga dating
tauhan ni Don Alfaro at binasag iyong sasakyan 'ko, pasalamat na lang din ako at
sinabi ni Paolo na wala akong kinalaman.
He was the onky who saved me.from that incident kaya nung malaman 'ko na pinapatay
na rin siya sobra akong ma g-guilty at mas naghahangad ako ng hustiya para sa
kaniya, para sa mga naging biktima ni Don Alfaro.
Iyon ang dahilan kung bakit hindi ako agad nakasunod sa Zambales. Sinubukan 'kong
ayusin lahat lahat ng gulo pero mas tumindi lang iyon.
"Wait, video? Ano ba laman ng video na 'yun?"
Kunot noong tanong ni Rye na kinatingin 'ko sa kanilang apat.
"Tangna mo! Talaga bang vinideo mo pa?"
Natatawang sabi ni Paolo. Lakas talaga ng tama nilang dalawa.
"Gago upload 'ko 'to sa pornhub para may extra income."
Akala mo kinikilito sa tumbong si Bubuy habang pinapanood iyong ni record niya.
Naiiling 'ko na lang dinampot iyong damit at pantalon 'ko.
Kakatapos lang namin ni Paolo makipag threesome kay missis Sonya at ang lokong
Bubuy, ni record pa.
"Gago ka! Kita mukha namin ni Troy. Huwag mong i-a-upload 'yan."
Suway ni Paolo at itinutok pa ni Bubuy iyong camera sa mukha ni Paolo.
"Dude, papasikatin ka nila. Best in fingering kang hayop ka!"
Biro ni Bubuy na kinasibangot ni Paolo at pilit na tinatakpan ang camera.
"Gago makita ng jowa 'ko 'yan. Iiwan ako nun."
"Eh di si Troy na lang pasikatin. Tang ina! Best in kain pepe!"
"Gago! Ikaw kain tamod at hima!" Inis 'ko itong binato ng unan kaya nahulog pa
'yung camera. Wala talaga siyang magawang matino at ayaw niya pang tumigil sa kaka-
video.
Nauna na kaming lumabas ni Paolo at panay pa ring pamb-bwisit ni Bubuy.
"Troy ano lasa ng puke?"
"Pakyu!"
Nag middle finger pa ako kay Bubuy at taw siya ng tawa dahil patuloy lang siya sa
pag v-video.
"Paolo, ano pakiramdam ng daliri lang sana pero pumasok kamao mo?"
"Gago ka tumigil ka nga baka may makarinig sa'yo!"
Inis na sabi ni Paolo. Sa aming tatlo si Bubuy talaga itong walang hiya sa
pananalita. Di man lang mag preno ng bibig, puro kabastusan.
Natigilan lang kami sa pag lalkad sa hallway ng marinig namin iyong umuungol na
umiiyak.
"Hayop! May session pa pala ng ganitong oras ngayon."
Mahinang bulong 'ko. Wala na dalat na ibang tao dito dahil katanghalian ng tapat.
Bukod doon tapos na ang auction bukas pa ulit ang susunod na bidding.
"Dude dito.." mahinang bulong ni Bubuy at sumenyas pa ito kaya lumapit si Paolo at
naiiling akong mag lakad palayo.
"Uuwi na 'ko. May exam pa kami bukas."
"Huwag kang KJ. Ito na lang i-upload natin sa pornhub pero pag umalis ka ikaw
sisikat."
Hinila nila ako kaya naman wala akong magawa kung hindi makisilip na lang din sa
may pinto. Isa pa ayokong i-upload ni Bubuy 'yung video. Reputasyon 'ko masisira
pag nagkataon.
Kadiri kaya iyong part na si missis Sonya iyong iiyutin mo. Wala man lang katas at
kailangan mo pang gamitan ng lubricant.
"Di ba si Don Alfaro 'yun?"
Nagtatakang tanong ni Paolo at oo nga si Don Alfaro iyong lalaking nakaibabaw doon
sa batang babae na sa tingin 'ko ay na sa pitong taong gulang lang.
"Gago! Kailan pa nagkaroon ng bata sa club?"
Tanong 'ko sa kanila. Ako na pinakabata kaya bakit may bata ngayo dito at babae pa?
"Di ka updated. Target nila ngayon mga menor de edad. Iyon kasi hanap ng mga
mayayaman."
"Gago. Di na tama 'yan."
"Huwag kang maingay. Baka marinig tayo."
"Tigilan mo pag video."
Inawat 'ko si Bubuy pero hindi ito nag patinag at patuloy sa gingawa.
"Sex lang 'yan. Ok lang 'wag kang agresibo Troy."
Nakangisi pang sabi ni Bubuy at naiiling na lang ako.
Hindi ako nag e-enjoy kung paano pagsamantalahan ni Don Alfaro iyong batang babae.
Nakatali iyong magkabilang paa at kamay nito sa may kama. May busal din ang bibig
nito at mas naiiling ako ng makita 'ko pang pinaso ni Don Alfaro ang utong nung
bata gamit iyong sigarilyo niya.
"Tangina! Out na 'ko. Di 'ko kaya manood."
Sabi 'ko sa kanila at akmang aalis na ng bigla na lang hampasin ni Don Alfaro ng
bote sa ulo iyong bata. Paulit ulit niyaniyong ginawa hanggang sa maubos iyong bote
sa ulo nito.
"Hayop! Sadista pala si Don Alfaro."
Sabi ni Paolo.
"Di ba obvious? Kita niyo puke ni Missis Sonya kasing laki ng kweba. Malamang
pinapasukan ng kung ano ano 'yun ng asaw niya."
Hindi 'ko pinansin iyong mga sinasabi nila. Naawa ako sa batang babae at gusto 'ko
itong tulungan. Umiiyak ito at mukhang hindi makahinga pero mas nagulat kaming
tatlo ng bigla na lang ipasok ni Don Alfaro iyong basag na bote sa bibig nung bata
habang patuloy sanpag indayog sa ibabaw nito at mukhang hindi pa siya nakuntento
dahil nakita 'ko pang dinampot niya iyong martilyo at muling hinampas sa ulo ng
bata.
"Dude, alis na tayo."
"Hayop!"
"Shit!" Hindi namin malaman iyong gagawin ng biglang lumingon sa may pinto si Don
Alfaro kaya nag mamadali kaming tumakbong tatlo.
Wala na kaming pake kung saan kami mapunta. Nakita niya kaya kami? Bwisit! Bigla
akong kinabahan at natakot sa pwede naming sapitin at isa lang ang alam 'ko ngayon.
Gusto 'ko ng makaalis sa lugar na 'to.
"Shit!"
"Fuck!"
"Gago 'yun ah!"
"He's a horrible man."
Napatango ako sa reaksyon nilang apat.
"Iyon ang dahilan kung bakit kumapit ako ng tuluyan kay Missis Sonya. Alam 'ko kasi
na hindi ako mapapahamak hanggang alam 'ko na nakadikit ako sa kaniya."
"Pero Troy na saan 'yung video?"
Naisubsob 'ko ang mukha 'ko sa may palad 'ko at naiiling na lang.
"Pinasunog ni Missis Sonya iyon sa akin pero hindi 'ko ginawa dahil alam 'ko na
kakailanganin 'ko 'yun sa oras na maging abogado na ako. Kaso nawala 'ko.. Nawala
'ko 'yung USB bago ako makaalis sa puder ni missis Sonya."
Hindi 'ko maalala kung saan 'ko nailapag iyong USB. Alam 'ko itinabi 'ko 'yun pero
bigla na lang na wala.
"Bago ka umalis kay missis Sonya? Ibig sabihin may chance na hawak iyon ni missis
Sonya."
Sabi ni Night kaya nag angat ako ng tingin.
"Kung na sa kaniya 'yun, malamang sisirain niya rin 'yun."
Sagot 'ko kay Night na siyang kinailing nito.
"Kung nandito si Raine sigurado na sasabihin niya sa'yo na hindi itatapon iyon ni
missis Sonya dahil iyon lang ang paraan para makaganti siya sa pang aabuso ng asawa
niya. Come to think of it, Troy. Ikaw na nag sabi na sadista si Don Alfaro at bakit
kailangan mag hanap ni missis Sonya ng kalinga sa ibang lalaki kung nakukuha niya
iyon sa asawa niya? Isa pa, may mga pasa ang katawan nito nung natagpuan namin ang
bangkay niya. Ibig sabihin nabubugbog siya ni Don Alfaro."
Napaisip ako sa sinabi ni Night at tumango. Siguro nga na kay missis Sonya iyong
USB. Sana kang talaga totoong nag e-exist pa ang video dahil iyon lang ang alam
'kong paraan para mabawi si Raine mula sa kamay ni Don Alfaro.
"Kukuha ako ng search warrant para makapag halughog sa gamit ni missis Sonya."
"Sasama ako."
"Hindi ka sasama." Diretsong sagot ni Night na kinataka 'ko.
"Pag nakita nilang kasama ka, mag hihinala sila. Huwag mong ilagay sa kapahamakan
si Raine. Isipin mo munang mabuti bago ka kumilos. Huwag ka mag alala, hindi 'ko
sosolohin ang pag aayos ng problema. Hindi ako katulad mo."
Napatango na lanh sa sinabi ni Night. Tama siya, kung noon pa lang humingi na ako
ng tulong sa iba, hindi kami aabot sa ganito. Hindi sana malalagay sa kapahanakan
si Raine.
Kasalanan 'ko ang lahat.
---
PS. Sana hindi kayo naguluhan at hindi po nambabae si Troy sa mga panahon na wala
siya sa tabi ni Raine. Hahaha!

--- --- ---

Chapter 44
--
Chapter 44Bumigat iyong pag hingi 'ko. May tatlong araw na akong nakakulong sa
kwartong walang kahit na anong pagdadaanan ng hangin.Tanging iyong maliit na
bintana lang ang meron at nakasarado pa iyon. Hindi ako tatagal sa silid na 'to.
Kailangan namin ng hangin ng anak 'ko.Nanghihina akong dinampot iyong tubig na
iniwan nila dito at nanginginig ang kamay 'ko habang tinutungga iyon.Napapitlag
lang ako sa gulat ng bumukas ang pinto at kahit papaano ay nakalanghap ako ng
hangin. Pumasok iyong asawa ni missis Sonya na kung tawagin ng mga tauhan niya ay
Don Alfaro.Nag buga pa ito ng makapal na usok sa mukha 'ko na agad 'kong kinaubo at
kinangisi niya."Malapit na ang isang linggong binigay 'kong palugit kay Troy. Pag
wala pa rin siya, ibebenta na lang kita sa mga customer namin."Hinagod pa ako nito
ng tingin kaya sinamaan 'ko siya ng tingin. Gustong gusto 'ko ng lumaban sa kanila.
Alam 'kong kaya 'ko pero hindi ako handa para itaya iyong buhay ng bata sa
sinapupunan 'ko."Wala pa namang pinipili ang mga suki namin. Bata, matanda,
maganda, panget, mataba, sexy o kahit buntis binibili nila. Malaking pera ang
ipapasok mo dahil maganda ka at bago.""Huwag kang magpaka-sigurado. Hindi mag
tatagal at makakaalis rin ako rito."Buong loob 'kong sagot sa kaniya at naoahinga
ng malalim para makalanghap ng hangin mula sa bukas na pinto."Sino inaasahan mong
darating? Si Troy? Hahahah! Malaking duwag ang taong 'yun! Alam mo kung anong
kinatapang mo siyang kinaduwag ni Troy. Kaya 'wag kang umasa na darating 'yun na
akala mo super hero para iligtas ka. Hindi mangyayari 'yun. Hahaha!"Mapang insulto
itong napatawa at hindi 'ko mapigilan na tumalim iyong mga tingin 'ko sa
kaniya.Wala akong alam kung bakit ako nandito basta narinig 'ko lang na papakawalan
lang nila ako sa oras na makuha nila iyong video kay Troy.Hindi 'ko na alam kung
aasa pa ba ako sa pagkakataon na darating si Troy para iligtas ako dahil alam 'ko
rin sa sarili 'ko na malabo ang bagay na 'yun. Hindi 'ko maipaliwanag pero
nalulungkot ako dahil alam 'ko sa sarili 'ko na hindi tulad si Troy ng ibang tao na
kayang itaya ang buhay nila para sa iba.He has a lot of flaws at kasama na roon
iyong pagiging selfish niya kung minsan. Na lahat ng bagay dapat may kapalit bago
niya gawin and what would he got if he give that stupid video? Ako? Ako lang?
Sigurado na walang kwenta iyon para sa kaniya."Don Alfaro." Ibinaling nito ang
atensyon sa isa sa mga tauhan niya ng lapitan siya nito at ipinakita iyong
cellphone."Ohhh... Mukhang mahalaga ka naman sa lokong 'yun."Nakangisi itong nag
angat ng tingin sa akin at kulang na lamg ay isaksak niya sa mukha 'ko iyong
cellphone.Nabasa 'ko pa rin iyong text na sinasabing hawak na nito ang USB at
makikipag kita siya kapalit 'ko.Nakahinga ako kahit papaano ng maluwag dahil alam
'ko na ginawan ni Troy ng paraan. Ibig sabihin hindi pa rin niya kami
pinabayaan."Dalhin niyo na 'yan. Siguraduhin niyong nakatali ng mahigpit ng hindi
kayo maisahan." Utos nito bago sinindihan iyong bagong sigarilyo niya at nauna ng
lumabas."Huwag niyo na 'kong itali pwede ba? Hindi ako lalaban."Nagkatinginan pa
silang dalawa at naiiling pa rin nilang itinali ang mga kamay 'ko sa likuran.Shit!
Masakit sa kamay at lalo lang ako nahihirapan. Isinakay nila ako sa may van kung
saan ay nandun din si Don Alfaro. Naiirit ako sa usok na ibinubuga niya at
sinasadya niya pa iyong ibuga sa mukha 'ko.
--- --- ---
Epilogue
--
Epilogue
"Si Raine?"
Tanong 'ko kay Night.
"Nag papahinga. Hayaan mo muna siya. Ang intindihin mo kung paano natin
mapapakulong si Don Alfaro. That evidence is not enough. We need the real video."
Tumango ako kay Night. Kami lang ngayon ang nandito dahil kailangan pa namin pag
usapan kung paano namin ididiin sa kasong pag patay si Don Alfaro.
Hindi kasi sapat iyong pag amin niya at iyong na irecord namin noong umamin siya.
Hindi rin totoong na sa'min ang video. Ginawa lang namin iyon at ginaya ang actual
na nangyari noon.
-Flashback-
"Wala akong nakita sa bahay ni missis Sonya."
Inis na sabi ni Night at napaupo ito sa may sofa.
"What to do? Isang linggo lang binigay na palugit kay Troy."
Sagot naman ni Light at lahat kami ay napaisip. Di 'ko alam kung totoong nag e-
exist pa ba ang video o wala na. Hindi kami pwedeng mag aksaya ng oras. Mababaliw
na ako sa kakaisip sa kung anong pwedeng gawin ni Don Alfaro kay Raine.
"Fuck! Just make a fake video."
Singhal 'ko sa kanila na kinalingon nila sa akin na puno ng pagtataka.
"Fake video? Isasadula?"
Tanong ni Rye na kinatango 'ko.
"Wala tayong choice kung hindi gawin iyon kung hindi mapapahamak si Raine."
"Agree ako. Mas maganda gumawa ng fake video kesa mag hintay tayo sa wala o mag
hanap sa bagay na itinago."
"We don't need to demonstrate that part we had sex with missis Sonya doon na lang
sa part na pinatat ni Don Alfaro yung babae."
Sabi 'ko at sinang ayunan nilang lahat and we planned how it will work.
"T-teka teka.. Sandali. Kailangan ba talaga 'yan?"
Sabi ni Night at nag mamakaawang napatingin sa amin at mukhang tuwang tuwa naman
iyong tatlo sa gagawin nila kay Night.
"Yeah, we need to do that. Sabi ni Troy walang balahibo sa katawan si Don Alfaro so
wee ned to take ykur hairs out of your legs."
Pakiwaring seryosong sabi ni Lucas pero langya alam na alam 'kong gusto lang din
talaga nilang tanggalin iyong makapal na balahibo ni Night sa binti.
"Let's do it."
"Tang ina dahan dahan la--araaaaaaaaay! Puta hapdi!"
Sigaw ni Night na kinapigil namin ng tawa ng kuminis na iyong legs niya.
"Hayop bakit ako gaganap na Don Alfaro? Tang ina niyo!"
Sigaw nito sa amin habang naluluha pa dahil sa nawala iyong balahibo niya sa binti.
"Ikaw kasi ka bikas nun sa katawan."
Sagot 'ko na kinasama ng tingin niya.
"Gago! Dapat ikaw balahibuhan eh."
Napakibit balikat na lang ako kay Night. Alam 'ko na galit la rin siya sa akin at
hindi 'ko siya masisisi.
"Hoy Night. Huwag ganiyan ang posisyon. Teka lagyan natin ng dugo ng baboy 'yang
manika para pag hinampas mo ng bote may dugong lalabas."
Sigaw ni Light na kinairap ni Night.
"Kambal maawa ka, ketchup na lang lagay mo. Malansa dugo ng baboy!"
Sigaw nito na kinailing ni Light.
"Mas mukhang totoo ang dugo ng baboy. Diba Xav?"
"Yeah, 'yan 'yung ginamit ni Lory noong nag filming sila nung highschool."
Natatawa na lang ako dahil mukhang pinag t-tripan lang nila si Night pero ginagawa
niya pa rin lahat. Napaisip ako ngayon na hindi ako dapat mag aksaya ng oras dahil
alam 'ko na maraming tao ang pwedeng mahalin si Raine.
Night was just a simple proof that she's more than just a diamond. She's really
special for everyone and I'm afraid that I will lost that star in my arms.
-End of Flashback-
"Anong nginingiti mo diyan?"
Tanong ni Night na kinailing 'ko lang. If he only knew na inaalala 'ko iyong mga
pinag gagawa niya para lang tulungan ako maligtas si Raine sigurado na babatukan
niya 'ko.
At bago 'ko pa makalimutan, I badly need his help again, their help..One thing I've
learned, kahit gaano tayo katalino at ka abilidad, we still need help from others.
"Night?"
"Oh?"
"Favor naman."
"Lintik! Pag aahitin niyo ulit buhok ng binti 'ko. Ayoko na. Kayo na lang."
Natatawa akong umiling sa kaniya bago sinabi iyong plano 'ko. Hindi ako pwedeng
tumanga lang dito at hintayin na lang iyong biyaya na kusang dumating. I know what
I need to do and I'll do it right away.
---
Raine's POV:
Halos isang buwan na simula ng mahuli si Don Alfaro. Hindi pa kami ulit nagkakausap
ni Troy dahil busy siya sa paglalakad ng kaso nito. Siya ang humawak noon para
masigurado na hindi na makakalaya si Don Alfaro at mukhang maayos ayos naman iyong
usad ng kaso.
Makakamit na rin nila iyong hustisya na matagal nilang hinahangad.
Napahinga ako ng malalim at dama 'ko iyong pag sipa ng anak 'ko. Napangiti ako at
napahimas sa tiyan 'ko.
Ilang buwan na lang din manganganak na ako at excited na ako sa pag labas niya.
Gusto 'kong makita kung anong itsura niya, kung sino ang mas kamukha niya sa amin
ni Troy. Kung babae ba siya o lalaki.
Basta ang dami dami 'kong plano para sa kaniya pero mukhang malabo matupad ang isa
roon. Napabuntong hininga akong napangiti ng mapait ng maalala na handa na akong
kausapin ulit si Troy pero mukhang siya naman itong missing in action.
Wala na siyang pagkaing ipinadadala kaya na m-miss 'ko na ang luto niya. Wala na
ring flowers at greetings. Alam niyo 'yun? Parang nakalimutan niya na 'ko simula ng
mahuli si Don Alfaro.
Akala 'ko pa naman mahalaga na 'ko sa kaniya. Akala 'ko, ako itong iniligtas niya
pero mukhang tama si Will, baka napagod na siya kakahintay sa akin.
"Hey kumain ka ng marami."
Nilagyan ni Godwill iyong plato 'ko ng maraming pagkain. Nandito kami ngayon sa
bahay ni tita Karina at kasama rin naman dito si Aki. Nag aya lang si tita Karina
na gusto niya raw kaming makita kaya nag luto ito ng maraming pagkain.
Ok na kami ni Aki, simula nung mag usap kami unti unti naging maayos iyong samahan
namin at alam 'ko nakapag usap na rin sila ni Godwill kaya hindi na niya hinahabol
si Troy.
"Raine hindi ba masarap ang niluto 'ko? Bakit parang wala kang gana?"
Tanong ni tita Karina na kinailing 'ko.
"Masarap po."
Masarap naman talaga iyong luto niya kaso naiisip 'ko lang si Troy. Kung ano na
bang ginagawa niya sa halos loob isang buwan na hindi siya nagpaparamdam.
"Si Troy na naman ba iniisip mo?"
Mapang asar na sabi ni Aki na kinatango 'ko at hindi 'ko na napigilan ang mag
salita.
"Hindi niya na ako na aalala.Nakakainis, sabi niya I miss you nung huling beses
kami nag kita noong hinuli si Don Alfaro pero 'di naman niya 'ko dinadalaw. Wala na
ring foods at greetings."
Parang bata akong nag mamaktol sa kanila habang tinutusok tusok pa iyong manok at
tinawanan lang nila akong tatlo.
"I told you baka napagod na siya kakahintay."
Mapang asar na sabi ni Godwill na kinasibangot 'ko at kinalungkot ng puso 'ko.
Parang gusto 'ko ng umiyak at naisip na totoong napagod na siya kakahintay sa akin.
"Baka naman na salvage na ni mister Alfaro? I heard kasi na parang nakalaya ito
dahil sa mahina iyong ebidensya laban sa kaniya."
Kibit balikat na sabi ni Aki na kinasinghap 'ko at diretso itong tinignan.
"Seryoso ka ba?"
Shit! Nakalaya? Ibig sabihin delikado ulit buhay ni Troy? Hindi pa siya pwedeng
mamatay, hindi niya pa napapanagutan itong anak namin at hindi 'ko pa nasasabi sa
kaniya na mahal 'ko siya.
"Yeah.. Parang ganun 'yung sabi ni Night dahil na rin nawawala talaga iyong video."
Bigla akong kinabahan. Paano nga kung nakalaya na si Don Alfaro? Babalikan ba niya
kami? Malalagay ba ulit kami sa bingit ng kamatayan? Hindi 'ko magawamg hindi mag
isip sa kung anong pwedeng mangyari kung sakaling nakalaya na nga si Don Alfaro.
Ayos na kasi ang lahat, wala na akong nakikita pang pwedeng maging gulo..Iyong tipo
na nagkaayos na rin iyong mag inang Godwill at Aki. Tapos si Lee, sinusubukan ng
makipag kaibigan kay Aki. Tapos si Troy base sa kwento ni tita Karina, nakikitaan
'ko na ng chance na magiging ok na rin silang mag nanay. Sa amin na lang ni Troy
ang hindi pa naayos dahil hindi niya naman ako pinupuntahan o kinakahsap man lang.
Kinakain ako ngayon ng lungkot at hindi 'ko mapigilan mapaisip ng kung ano anong
negative. Paano kung ayaw niya na nga? Ganito na lang ako? Ako na lang talaga ang
mag papalaki sa anak namin? Talaga bang nakalaan akong mabuhay ng ako lang? Talaga
bang hindi niya 'ko minahala kahit katiting man lang?
Napapahid ako sa pisngi 'ko sa sobrang lungkot 'ko. Sobra 'ko ng na m-miss si
Troy... Gusto 'ko na siyang makita at yakapin.
Napatingin pa ako sa cellphone para tignan kung may text man lang mula sa kaniya at
inis 'ko iyong inilapag ng makitang wala. Inayos 'ko na lang iyong mga gamit 'ko
para hindi 'ko na siya maisip at doon 'ko lang napansin na nandito pa pala sa akin
iyong USB ni missis Sonya. Ito 'yung nahulog niya sa may elevator noon.
Na curious ako kung anong nakalaman dito kaya kinuha 'ko ang laptop 'ko at napaupo
sa may couch at nag scan ng laman nito. Wala naman itong laman maliban sa isang
video pero walang title.
Kunot noo 'kong binuksan iyon at nagsimulang panoorin. Kumunot iyong noo 'ko sa una
pero natigilan ako ng maaninagan 'ko na kung anong nangyayari sa mismong video.
This was the real one.. Iyong video na hinahanap nila Troy.. Ito ang video na mag
didiin kay Don Alfaro. Dapat itong malaman ni Night at ni Troy. It will help them.
Halos bumaliktad pa iyong sikmura 'ko sa napapanood at the same time nasasaktan ako
mapanood si Troy na may ibang babaeng kasama sa kama at talagang si missis Sonya
pa. Ngayon 'ko na talaga naintindihan kung bakit ganun na lang kung tignan ako nila
Bubuy. I was hurt knowing that they are laughing behind my back pero naawa ako
dahil sa sinapit nilang tatlo.
Hindi 'ko kinaya iyong video kaya napatayo ako para sumuka ng makita iyong pag
tulsik ng mga dugo. I mean that was rude. Babae ako at alam 'ko iyong pakiramdam na
ginawang oang b-brutal ni Don Alfaro sa batang babae.
Agad naman akong napapunas sa mukha 'ko ng marinig 'kong tumunog iyong cellphone
'ko.
Agad 'kong sinagot ang tawag ng makita na kay Night iyon galing. Sasabihin 'ko na
sa kaniya na nakita 'ko iyong video pero inunahan ako nito.
"I go--"
"Raine si Troy."
"Anong nangyari?" Bigla akong kinabahan ng marinig 'ko pa lang iyong pangalan ni
Troy at mabakas sa boses ni Night iyong pag aalala.
"Nakalaya si Don Alfaro. Tumawag sa'kin mga kasamahan 'ko at sabi nila nakita daw
nila katawan ni Troy sa may tapat ng bahay nito."
Nanlulumo 'kong nabitawan iyong cellphone 'ko at mabilis na kumabog ang dibdib 'ko
sa takot at sakit na bumabalot sa akin.
Hindi.. Hindi 'yun totoo... nag bibiro lang si Night diba? Hindi patay si
Troy...Hindi niya 'ko iiwan.
Hindi 'ko alam kung paano ako nakatayo at nakarating sa tapat ng bahay ni Troy.
Basta alam 'ko nag mamadali akong tumakbo palabas ng condo kahit wala ako sa
sariling pag iisip, muntikan pa nga ako madulas dahil nanlalabo iyong paningin 'ko
ng dahil sa mga luha na walang humpay sa pag patak.
Parang ayoko ng bumaba ng taxi ng makita 'ko na maraming tao ang nakapaikot at may
mga mobile ng pulis ang nakapalibot.
Sumikip iyong dibdib 'ko at nanakit iyong tiyan 'ko sa hindi maipaliwanag na sakit
na bumabalot sa buong pagkatao 'ko.
H-hindi 'ko kaya.. Hindi 'ko kaya na makita siya na naliligo sa sariling dugo.
Paano na ako? Paano na kami ng anak niya kung mawawala siya?
Huli na ba talaga ang lahat? Hindi 'ko man lang na sabi sa kaniya na gusto 'ko ng
bumalik, gusto 'ko ng umuwi sa kaniya ulit at kung gaano 'ko siya ka-mahal.
"Raine?"
Nanlalambot akong bumaba ng Taxi at malungkot akong sinalubong ni Night na halos
ikatumba 'ko ng matanawan iyong nakahandusay na Troy sa sahig.
Tuluyan na akong nahapo ng maaninagan iyong mukha ni Troy na kulang na lang ay
halikan nito ang sahig at umaagos ang dugo sa may ulo niya.
"H-Hindi.. Hindi.. T-Troy.."
Bigla akong nakaramdam ng pagkahilo at pananakit ng tiyan 'ko sa nakikita. Totoo ba
'to? Siya ba talaga 'yun? Iniwan niya na agad ako? Bakit palagi na lang nila 'kong
iniiwan mag isa?
Salo salo 'ko ang tiyan 'ko ng tuluyan ng gumuho ang mundo 'ko ng dahil sa nakikita
'ko. Si Troy nga iyong nakahandusay sa sahig, walang duda... Iniwan niya na rin
'ko. Hindi 'ko na kaya.. Parang gusto 'ko ng bumagsak ng dahil sa sobrang sakit na
kahit kaunting boses ay wala ng namutawi sa bibig 'ko at tanging pag agos na lang
ng luha 'ko ang may lakas pang dumaloy.
"R-Raine? Shit!" Angil ni Night ng hindi 'ko na kinaya at tuluyan na akong bumagsak
at mabilis niya naman akong sinalo.
"Fuck! Raine! Buhay ako! Tangina!"
Nag didilim na iyong paningin 'ko ng marinig ang boses ni Troy. Nagulat ako ng
bigla na lang bumangon iyong nakahandusay na Troy sa sahig at nag mamadali itong
lumapit sa akin at nag aalala akong tinignan.
Teka? Hindi siya totoong binaril? Nakakatayo pa siya? Ginagago niya lang ako?
Literal na nag salubong ang kilay 'ko ng makita 'kong buhay si Troy at nag
ngangalit 'ko itong tinuhuran sa pagitan ng hita niya.
Parang biglang bumalik lahat ng lakas 'ko at malakas 'ko pa siyang hinampas sa
dibdib.
"A-aray! Tama na! Tang ina! Napaka-brutal mo talaga! Mababaog ako sa'yo. Hanep!
Kasalanan mo pag hindi na 'yan na sundan! Geez! Ang sakit!"
Napaluhod ito at namamalipot sa sakit kaya inis 'kong kinuha iyong hawak ni Night
cardboard at ipinukpok iyon sa ulo ni Troy.
"Wala ka talagang kwenta! Papaanakin mo 'ko ng maaga sa mga pinag gagawa mo!
Napakasama mo talaga! Hindi mo man lang na isip iyong mararamdaman 'ko pag na wala
ka! Daig 'ko pa iyong mamatay kanina nung makita kitang nakahiga diyan sa sahig!
Tapos ano? Pinag t-tripan mo lang ako! Ganiyan lang ba talaga role 'ko sa buhay
mo!? Laruan mo lang! Nakakainis ka! Palagi na lang akong natatakot para sa'yo!
Palagi na lang akong umaasa at umiiyak ng dahil sa'yo! Nakakainis ka dahil kahit
laruan lang tingin mo sa'kin mahal pa rin kita!"
Humahagulgol na ako sa sobrang sama ng loob 'ko sa kaniya. Paano niya nagagawang
pag laruan iyong nararamdaman 'ko hanggang sa huli? Wala ba talaga siyang paki alam
kung masaktan ako at umiyak ulit?
"Wala ka talagang paki alam sa nararamdaman 'ko! Palagi mo na lang akong pinag
lalaruan!"
Humahagulgol na sabi 'ko kay Troy at hindi 'ko na talaga mapigilan iyong pag tulo
ng luha at sipon 'ko kaya mukha akong batang sisinghot sa harapan niya.
nakasibangot itong tumayo kahit namimilipit pa siya sa ginawa 'ko bago ako
nilapitan at kinuha nito iyong hawak 'komg cardboard na muli niyang binalik kay
Night.
"Ang unfair mo."
Malungkot n sabi nito na kinahampas 'ko sa dibdib niya at agad nitong ikinulong ang
mukha 'ko sa mga palad niya.
"Ikaw ang unfair! Palagi mo na lang itine-take advantage 'yung nararamdaman 'ko
para sa'yo!"
"Ikaw ng unfair, dahil mahal mo lang ako pero mahal na mahal kita."
Natigilan ako sa sinabi niya. Hindi ba siya nag bibiro? o nabibingi lang kaya ako?
Sinabi niya ba talaga na mahal na mahal niya 'ko? It was the first time na marinig
'ko iyon sa kaniya at unang tao na nag sabi na mahal na mahal niya 'ko.
Sumilay sa mukha nito ng isang matamis na ngiti at marahan nitong pinahid ang luha
'ko gamit ang hinlalaki niya and I knkw with his stares that it wasn't a joke.
"Korni mo, Dude."
"Baduy mo."
"Eeewww, I can't imagine he will tell that thing."
Nag tawanan iyong mga nakapaligid sa amin at ngayon 'ko lang na pansin na hindi
lang si Night ang nandito kung hindi kasama rin niya iyong mga kaibigan nila ni
Troy. Nandito rin si Aki, Godwill, Tita Karina at asawa niya kasama rin sila Cheska
at ilan sa mga empleyado ng SGC.
"Huwag kayong epal! Moment 'ko 'to nasira na nga 'yung plano eh."
Napakamot pa sa ulo si Troy na kinatawa ng mga kaibigan niya bago ako hinarap muli.
"Supposedly, dapat tatakbo ka palapit sa'kin dun tapos sasabihin mo...Troy bakit mo
'ko iniwan kaso ang epic ng nangyari. Hinihimatay ka naman agad. Tss! Sayang ang
effort 'ko mag panggap na patay."
Tuloy tuloy na sabi ni Troy habang ginagaya pa iyong boses 'ko sa kalagitnaan kaya
inis 'kong sinuntok ang dibdib niya.
"Don't play with me! I hate you! Hindi magandang joke 'yun!"
Akala ba niya natutuwa ako? Hindi niya ba alam kung anong pakiramdam 'ko kanina?
Halos mamatay na ako sa sakit at pakiramdam 'ko manganganak ako ng maaga tapos para
sa kaniya biro lang 'yun. Naiinis ako. Sobra akong na iinis sa kaniya.
"I never did.. Ni minsan hindi kita pinag laruan. I know it was started with a game
but believe me.. it was just one of my tricks to win you in my arms. I love you,
Raine."
Nakangiting sabi nito at tuluyan niya ng pinahid ang luha sa mga pisngi 'ko at nag
palambot sa puso 'ko. Ang tagal 'kong hinintay na sabihin niyang mahal niya 'ko at
mgayong narinig 'ko ma.iyon sa kaniya parang nakalimutan 'ko na ang lahat lahat ng
mga nangyari and I all I want to do is hug him, iss him and love him until the end.
"I never say I love you except the day I met you. I always told it you, hindi nga
lang sa paraan na alam mo."
Nakangiti nitong sabi at marahan nitong hinaplos ang pisngi 'ko.
"Whenever I stared at you, I always say I love you and whenever I say I miss you,
it means I love you and you know what the most unforgettable day in my life? It was
the first day I hear your voice and makes my world stops, it was the first time I
saw your smile that send shivers all over my spine, it was the first time you stare
at me and makes my heart pounds in a million times. It was the first day I met you
that changed my life. Ang unfair kasi dahil mahal na kita noon pa pero ngayong
mahal mo na 'ko, mahal na mahal na kita."
Nakangiti nitong pinahid ang luha sa mga pisngi 'ko at taimtim na nakatitig ang mga
mata nitong nangungusap sa akin.
"Before you came into my life, I only see the worst in me until you came and bring
out the best in me. Kahit minsan sa buhay 'ko hindi inakala na kaya 'kong mag selos
ng dahil sa pusa, na kaya 'kong matakot dahil lang hindi kita nakikita, na kaya
'kong kiligin kahit sa pinaka brutal mong paraan, na kaya 'kong umiyak ng dahil
lang sa'yo at nagawa 'kong lumuhod at mag makaawa para lang huwag mo 'kong iwan.
Raine, hinding hindi ako mahihiyang ipagsigawan at ipaalam sa lahat na luluhod ako
ng pa ulit ulit sa harapan mo kung kinakailangan huwag mo lang akong iwan."
Matamis itong napangiti at may kinuha mula sa bulsa niya. It was a red velvet box
and tears didn't stop from falling in my eyes as he kneeled down in front of me.
"Raine, I may not be the right person, the one who deserves you but I'll do
everything to be right one and to win your heart... Ang dami 'kong maling desisyon
na ginawa sa buhay pero isa lang ang alam 'kong naging tama... That was day I
choose to broke my own chandelier just to make you stay in my house."
Hindi 'ko napigilan ang matawa ng malala ng dahil sa utang 'ko sa nabasag na
chandelier, nakitira ako sa kaniya and he make me believe that it was Maxaine. Una
pa lang pinapaikot niya na 'ko sa mga kalokohan niya and yes, I really want to be
fooled if it was the only way to be with him.
"You are the most notorious criminal that I've met, your smile that stole my heart,
your stare that kills my whole being and you.. who ruined my peaceful pet inside my
pants."
Natawa na lang kami sa sinabi ni Troy dahil nagagawa niya pang mag biro pero
talagang seryoso siya at tuluyan niya ng binuksan ang kahon at kinuha roon ang
isang singsing.
"Being a lawyer and under my law, you are convicted beyond reasonable doubt for
stealing my heart and as a penalty you are punished for a lifetime imprisonment
between my arms and no such bail required for your freedom."
Kinuha nito ang kamay 'ko at natawa na lang akong umiiyak ng isuot nito ang
singsing sa kamay 'ko.
"Papakasalan mo 'ko sa ayaw at sa gusto mo at hindi ka makakatanggi dahil nabuntis
kita. Huwag mong ide-deny dahil dala dala mo ang ebidensya at isang katutak ang
saksi sa krimeng ginawa mo."
Nagulat na lang ako ng biglang bumuhos ang ulan pero sa kinatatayuan lang namin ni
Troy kaya napatingala ako ng makita ang isang helicopter na nag papaulan.
Nakangiti tumayo si Troy na kinataka 'ko pero 'di maalis iyong ngiti sa mga labi
'ko.
"Raine, let me seal my heart and love with a kiss under the rain and let it wash
the thought that you we're just almost mine because it will never be almost but
always mine."
Napangiti ako ng matamos sa sinabi niya, we are no longer almost at masaya ako na
marinig iyon mismo sa kaniya.
"Idol 'ko si Iron man kaya balak 'ko sanang sabihin na I love you three thousand
times pero dahil ako si Orange Troy Sarmiento, I love you to infinity and beyond."
Marahan nitong hinawakan ang magkabilang pisngi 'ko at nakangiti ako nitong
tinignan sa mga mata kasabay nun ay itinaas nila ang mga hawak nilang cardboard
kung saan ang bawat letra ay bumuo ng salitang 'Almost but Mine.'
"Mahal na mahal kita, Raine Caydence Guevara-Sarmiento."
"Mahal na mahal din kita, Orange Troy Sarmiento."
I slowly close my eyes as he lean on me until I felt his lips to mine and now I
know that we were no longer almost but mine.

--- --- ---

Special Chapter
--
Special Chapter
"Bukas na ang last hearing diba?"
Tanong ni Summer sa akin na agad 'kong ki atango habang patuloy sa pagkain ng ice
cream. Kabuwanan 'ko na pero mukhang nag lilihi pa rin ako dahil wala akong tigil
sa kakain ng ice cream. Nagagalit na nga si Troy dahil baka raw mahirapan akong
manganak kung panay malalamig kinakain 'ko.
"So.. Binigay mo na kay Troy 'yung USB?"
Naiiling akong napatingin kay Summer.
"Hindi pa.. Balak 'ko na sanang ibigay iyon kaso na isip 'ko na baka matanggal siya
sa pagiging abogado pag lumantad ang video sa publiko."
Huling hearing na bukas at pagkatapos nun final judgement na ang ihahatol kay Don
Alfaro.
"Raine, mahina ang ebidensyang hawak nila Troy. Tingin mo ba mapapanalo pa rin nila
'yun?"
Napasandal ako sa may upuan at napa isip. Ayoko lang kasi na mawala iyong
pinaghirapan ni Troy. Ginawa niya ang lahat maging ganap lang na isang abogado na
kailangan niya iyon sapitin dahil sa pangarap niya.. pero tama si Summer, hindi 'ko
pwedeng hayaan na makalaya pa si Don Alfaro.
"Ano sa tingin mo magiging hatol bukas?"
Tanong 'ko kay Troy habang minamasahe nito ang mga hita at paa 'ko. Namamaga kasi
iyon, sabi nila namamanas daw ako kaya namamaga kung titignan ang mga paa at kamay
'ko.
"Hindi 'ko masabi pero sana guilty."
Malungkot nitong sabi na kinahawak 'ko sa kamay niya kaya nagtataka itong
napatingin sa akin.
Kinuha 'ko mula sa bulsa 'ko iyong USB at nakangiti 'ko iyong inilagay sa mga kamay
niya.
Mukhang na gulat pa siya ng makitang pamilyar ang USB na 'yun.
"Raine?"
"Napanood 'ko na mismo 'yung buong video. Masakit pero mas naiintindihan na kita
ngayon. Isa pa, hindi madidiktahan ng nakaraan mo kung anong nararamdaman 'ko para
sa'yo."
Nakangiti 'kong ikinulong ang mukha nito sa mga palad 'ko. Kahit na anong mangyari,
hindi ang nakaraan ni Troy ang magpapabago ng nararamdaman 'ko. Mas humahanga lang
ako sa kaniya dahil nakitaan 'ko siya ng dedikasyon, nagkataon lang na sa maling
paraan siya dinala ng tadhana at hindi niya iyon ginusto.
Sumilay ang matamis na ngiti sa mukha niya kaya hindi 'ko rin mapigilan ang
mapangiti.
"Hindi 'ko kailangan 'yang USB, nahulog lang 'yan ni missis Sonya noon o ewan 'ko
kung sinadya niya bang ihulog. Ang importante ay hawak mo na 'yan ngayon. Ikaw ng
bahala kung anong magiging desisyon mo tungkol sa video."
Marahan 'kong hinaplos ang pisngi niya at bumakas sa mata niya iyong lungkot dahil
alam 'ko na dadami ang maoang husgang mata sa oras na mailantad iyon sa publiko.
"Troy, kahit na anong mangyari o ano man ang sabihin ng iba.. Sa'yo lang ako
maniniwala at makikinig dahil alam 'ko kung ano ang totoo at tama. May tiwala ako
sa'yo tulad kung paano 'ko ipinagkatiwala ang sarili 'ko sa'yo. Hindi kita
papakasalan kung ako mismo hindi naniniwala sa'yo. Gawin mo kung ano ang sa tingin
mo tama at kasama mo 'ko sa lahat ng pag subok, handang makinig sa'yo at hinding
hindi kita iiwan."
Noong araw na unang beses na sabihin niya sa akin na mahal niya ako ay iyon din ang
araw na ikinasal kami. May mga nakahanda ng pari at reception sa loob ng bahay niya
nun at hindi niya na pinalipas ang buong mag damag dahil baka mag bago pa raw ang
isip 'ko. Nakakatawa lang kung paano kami ikinasal pero balak pa rin namin mag
pakasal ulit sa oras na mailabas 'ko na ang first baby namin.
Masaya lang ako dahil simula rin noon, alam 'ko sa sarili 'ko na may
pinanghahawakan na ako. Hindi iyong label na asawa 'ko na siya o ang marriage
certificate, hindi rin ang anak namin kung hindi iyong puso niya na alam 'ko na
para lang sa akin.
Buong puso 'kong ipinagkatiwala sa kaniya ang puso at bubay 'ko at alam 'ko na
hindi 'ko iyon pagsisihan.
"Thank you." Nakangiting sabi nito at mahigpit akong niyakap at napahalik sa ulo
'ko.
"I love you to infinity and beyond." Malambing na sabi nito na kinatamis ng ngiti
'ko. Talagang kasama ang infinity and beyond tuwing sinasabi niyang I love you.
"And I love you more than infinity and beyond."
"Daya, ayaw papatalo?"
Natatawa nitong sabi na kinatango 'ko. I really love him and I know he loves me
more than I know.
"Your honor, let me present to you the last evidence we got."
Sabi ni Troy sa harap ng maraming tao at dama 'ko iyong kaba niya ng tuluyang
tanggapin nung judge iyong video at nag simula na iyong mag play sa loob at sa
harap ng maraming tao rito sa korte.
Ayaw akong isama ni Troy ngayon pero nag pumilit lang ako dahil gusto 'ko
masigurado na ok lang siya sa oras na iprisinta niya ang video.
Samo't samo iyong reaksyon ng mga tao. May nagulat, may nasusuka, may naiinis at
kung ano ano pa pero isa lang ang alam 'ko, gumaan iyong loob ni Troy ng tuluyan ng
ibaba ng judge ang hatol niya kay Don Alfaro.
Nasintensya ito ng habang buhay na pagkakakulong at magiging malaya na iyong mga
akusadong idiniin nila noon sa kasong ito.
Hindi naman nagkagulo kaya agad akong napalapit kay Troy na may ngiti sa labi at
ipinatong 'ko iyong palad 'ko sa may dibdib niya at nilingkis niya ang braso sa
bewang 'ko at hinigit ako nito palapit sa kaniya bago hinalikan ang ulo 'ko.
"Gutom na 'ko. Kain na tayo?"
Tanong nito sa akin na agad 'kong kinatango sa kaniya at nag lakad na kami palabas.
"Proud ako sa'yo."
Sabi 'ko sa kaniya na kinatamis ng ngiti niya.
"Hinay hinay lang baka mainlove ka ng todo sa'kin."
Biro nito kaya pabiro 'ko siyang hinampas ng matigilan kaming dalawa sa paglalakad
ng bigla na lang may mag saboy ng tubig kay Troy. Bahagya pa nga akong nabasa dahil
tumulsik iyon sa akin.
"Akala mo ba mabuti ka ng tao dahil naipakulong mo na 'yung totoong may sala at
napalaya mo na 'yung mga inosenteng pinakulong mo noon!?"
Galit na sigaw ng isang babae at damang dama 'ko kung gaano katindi ang galit niya
sa bawat salitang binibitawan niya.
"Hindi mo alam kung anong sinapit ng mga pamilya ng mga inosenteng pinakulong mo
noon! Ninakaw mo sila sa pamilya nila pati iyong oras ng buhay nila ninakaw mo!
Wala kang kwentang abogado! Hindi ka malinis na tao!"
"Sorry."
Napansin 'ko pa ang bahagyang pag yuko ni Troy at dama 'ko iyong sakit na
nararamdaman niya.
"Miss, tama na. Ang mahalaga naman ngayon, naitama na ang lahat."
Hindi 'ko napigilan ang sumagot dahil hindi 'ko kayang manahimik kung alam 'kong
nawawalan ng boses si Troy para ipagtanggol iyong sarili niya.
"Bakit maibabalik ba ng pag tatama niyo ang mga panahong ninakaw sa amin!? Dapat
maranasan niyo rin kung gaano kami nahirapan at na saktan! Dapat mawalan din kayo
ng taong mahal sa buhay!"
Nagulat na lang ako ng bigla ako nitong itinulak kaya naaupo ako sa sahig.
"Raine!"
Naramdaman 'ko iyong pananakit ng tiyan 'ko at pag hilab ng likuran 'ko.
"T-Troy, manganganak na ata ako."
Habol hininga 'kong sabi rito ng tuluyan ng umagos iyong tubig sa pagitan ng hita
'ko at humilab iyong tiyan 'ko. Mabilis akong binuhat ni Troy kaya mahigpit akong
napakapit sa braso niya ng kainin ako ng kakaibang sakit na hindi 'ko matiis.
"Sinasabi 'ko sa'yo, hahanapin kita sa oras na may mangyaring masama sa mag ina
'ko."
Gigil na sabi ni Troy sa may babae bago tuluyang lumabas.
"T-Troooyyyy!"
"Sssshhhh... Kalma lang.. Makakarating din tayo."
Hindi 'ko na malaman kung saan ako babaling sa kirot na bumabalot sa akin. Para
akong mamatay sa sakit kaya hindi 'ko napigilan mapasigaw hanggang sa makarating
kami sa may hospital.
Mahigpit iyong kapit ni Troy sa kamay 'ko at hindi ako pumayag na hindi ito
makasama sa loob. Sinigawan 'ko pa nga iyong nurse dahil ayaw nilang papasukin si
Troy.
"Teka! teka! Bakit lalaki ang Doctor?"
"Naka leave si Doctora. Ako na lang muna mag papaanak sa kaniya."
"Hindi ako papaya--aray! Bakit mo 'ko binatukan?" Inis 'kong binatukan si Troy
dahil na isip niya pang mag reklamo.
"Pwede na 'yan mamatay na ako sa sakit dito!"
Sigaw 'ko kay Troy kaya wala itong nagawa kung hindi manahimik sa gilid 'ko at
hawakan iyong kamay 'ko. Mas kumportable ako sa tuwing hawak niya iyong kamay 'ko
kahit gaano kasakit iyong pag hilab ng tiyan 'ko, alam 'ko na magiging ligtas ako
dahil nandiyan lang si Troy.
"Missis, isang ire pa."
Kahit hindi sabihin ng Doctor ay buong lakas akong napasigaw kasabay nun ay ang lag
ungol ng isang sanggol at ang pagkaubos ng lakas 'ko at ang kakaibang sayang
tumunaw sa puso 'ko.
"Lalaki ang anak niyo."
"R-Raine.. Tignan mo.. Ang ganda niya.."
Natatawa akong napatitig sa sanggol na ipinatong sa akin ng doctor. Gusto 'ko
sanang batukan si Troy dahil sa sinabi niyang maganda iyong anak namin kahit lalaki
ito pero alam 'ko naman na mas malalim pa iyong ibig sabihin niya dahil bakas sa
mukha niya iyong tuwa na hindi maipaliwanag at iyong pagkamangha sa mata niya
habang nakatitig sa anak namin.
"Thank you, thank you for giving him into my life."
Napapikit na lang ako ng marinig iyon at maramdaman ang pag dampi ng labi ni Troy
sa noo 'ko hanggang sa tuluyan na akong kinain ng antok at alam 'ko na mas magiging
makulay ang bukas para sa aming tatlo.
--
"Kumain lang kayo ng kumain diyan. Marami pang pagkain sa loob."
Sabi 'ko kila Cheska na kinatango nila.
"Raine baka may salad ka? Pahingi naman."
Nahihiyang sabi ni Cheska na kinatawa 'ko.
"Sige kukuha ako. Kayo ba Garry gusto niyo ng salad?"
Tanong 'ko sa iba at tumango naman sila.
"Konti lang sa'min Raine. Si Cheska lang talaga matakaw."
Nagtawanan lang kami ng makitang napipikon si Cheska at bago pa siya mawala sa mood
sa pagkain ay nag pa alam na ako para makakuha ng salad.
Three months na ang lumipas at ika-tatlong buwan na rin ng first baby namin ni
Troy. Noong first day, first week at first month ni Baby Ixe nag pakain din kami ni
Troy, noong second month naman kaming apat na lang muna iyong lumabas, kasama si
Godwill at ngayong three months nag p-party na si Troy.
Ewan 'ko ba kung anong trip ni Troy at gustong gusto niya laging ibalandra iyong
anak namin sa lahat ng tao.
"Oh Raine kanina ka pa lakad ng lakad. Saan mo ba dadalhin 'yan?"
Tanong ni tita Karina ng makasalubong ako nitong may dalang mga salad.
"Kila Cheska po tita--"
Natigilan ako ng taasan ako ng kikay ni tita Karina.
"Ahehe..Nanay pala." Ayaw niya ng tawagin 'ko siyang tita Karina dahil nga daw
kasal na kami ni Troy. Medyo ok ok na rin sila ni Troy pero di pa ganun ka close.
Ang mahalaga naman nagkakaroon ng progress iyong relationship nila.
Hindi 'ko rin masisisi si Troy dahil sinabi niya na sa akin iyong dahilan kung
bakit ganun na lang kalaki iyong galit niya sa nanay niya. Mahirap at masakit sa
part niya ang nangyari noon at pananatilihin na lang namin iyong sikreto ng buong
pamilya.
"Good, ako ng mag dadala nito kila Cheska. Puntahan mo na doon si Troy at panay ang
rampa kay Ixe."
Natatawa nitong sabi at kinuha sa kamay 'ko iyong salad kaya hinanap 'ko na lang si
Troy at 'di ako nabigo ng matagpuan itong kasama ang mga kaibigan niya.
Nakita 'ko naman na pinagkukulumpunan nila Rye, Night, Light at Xavier si Ixe na
ang may buhat ay si Troy. Dahan dahan lang akong lumapit sa kanila at hindi 'ko
mapigilang matawa ng marinig iyong pang aasar nila kay Troy.
"Troy, di mo kamukha." -Xavier.
"Oo nga dude, mas matangos ilong sa'yo nito. Mukhang foreigner tatay ni Ixe." -Rye.
"Oo, tapos ganda ng kutis ni baby Ixe." -Light
"Gwapo kamo ni Ixe eh ang panget ni Troy. Di talaga ikaw tatay niyan." Naiiling
pang sabi ni Night na may halomg pang iinis kaya isa isa silang pinag babatukan ni
Troy at sabay sabay na tumawa.
"Mga gago! Kahit anong sabihin niyo 'di niyo 'ko mauuto."
Hinele hele pa nito si Ixe kaya lumapit na ako sa kanila.
"Bubbly, anak ata ni Troy sa ibang babae 'yan si Ixe. Wala man lang na ligaw na
mukha mo oh."
Pang aasar naman ni Night sa akin kaya kinurot 'ko ito sa tagiliran.
"Loko! Sa akin lumabas si Ixe kaya hindi maliligaw ng nanay."
"Hahaha! Wromg timing ka talaga, Kambal."
Tinawanan pa tuloy siya ng mga kaibigan niya at kinuha 'ko na si Ixe kay Troy at si
Troy naman itong feeling baby na idinantay pa iyong ulo niya sa balikat 'ko.
"Tss! Huwag ka ng mag j-joke di ka naman nakakatawa."
Sabi ni Summer at sabay sabay pa silang dumating nila Erin, Cyan at Ai na umupo sa
tabi ng mga asawa nila.
"Wow ah! Sabay sabay na nga kayong nag CR tapos sabay sabay pa kayong bumalik? Ano
'yun nag pataasan kayo ng ihi?"
Sabi ni Troy na kinakurot 'ko sa tagiliran niya. Aba! Kita mo 'to wala pa ring
preno ang bibig. Hindi na siya na hiya at nakaharap iyong mga asawa nila Cyan.
"Haha! Sabihin mo ang mga babae nag chismisan pa 'yan sa may CR." Natatawang sabi
ni Lucas kaya sinamaan siya ng tingin ni Cyan.
"Gusto mo gawin kitang headline ng chismis?"
Natawa na lang kami ng mag peace sign pa si Lucas at napangiti na lang din ako ng
halikan niya si Cyan at kahit mahina narinig 'kong sinabi nito ang I love you.
"Tameeesss! Ako rin nga Sam. Pa-kiss."
Humaba iyong nguso ni Night pero imbis na halikan siya ni Summer ay sinubuan siya
nito ng isang dakot na marshmallow.
"Kumain ka na lang ng mabawasan 'yang kalandian mo."
Natawa na lang kami ng mapakamot na lang sa ulo si Night at kahit fail na makahalik
kay Summer ay kinuha pa rin niya ang kamay nito at mahigpit iyong hinawakan.
"Bawasan mo kasi ang landi."
Pang aasar ni Light sa kakambal niya habang minasahe naman nito ang kamay ni Erin.
Buntis na pala si Erin at nalaman 'ko rin na hindi pala si Maxus ang nakatuluyan
niya kung hindi si Light. Nalulungkot ako ng mabalitaan iyong nangyari kay Maxus
pero nag papasalamat ako dahil nalaman 'ko na ginawa niya lang pala iyon para sa
akin. Sana lang ay masaya na siya kung na saan man siya ngayon.
Napalingon ako sa may entrance ng matanawan 'ko si Lee na nag papalinga linga sa
buong paligid kasama si Godwill kaya kumaway ako sa kanila.
Nakangiti akong sinalubong nung dalawa na agad na kinaayos ng upo ni Troy at hinila
ako nito palapit sa kaniya.
Napansin 'ko rin iyong pag akbay ni Rye kay Ai na mukhang binabakuran din iyong
asawa niya.
Nagkatinginan kami ni Ai at sabay na lang na napailing. Ito talagang mag best
friend na 'to, masyado ang takot kay Lee.
Wala naman ginagawang masama iyong tao.
"Happy three months old to our baby Ixe." masiglang bati ni Godwill at nag tatanong
pa iyong mata niya kung pwede niyang buhatin si Ixe kaya dahan dahan 'ko itong
inilipat sa kaniya.
Sobra rin iyong tuwa ni Godwill simula ng lumabas si Ixe. Araw araw na nga siya
nandito para alagaan si Ixe pero sa bahay pa rin siya ng mga Del Valle umuuwi.
Sa ngayon kasi.. hindi pa alam ng pamilyang Del Valle na hindi anak ni Lee si
Godwill. Humahanap pa sila ng tamang tiyempo dahil may family prophecy pala silang
sinusunod.
Kaya kahit gusto na ni Troy na palitan ang apelido ni Godwill ay hindi niya magawa,
nagkausap naman na sila ni Lee tungkol doon kaya mananatili munang kami kami lang
ang nakakaalam na isang Sarmiento si Godwill.
Pero hindi pa rin good si Troy at Lee, casual na usapan lang pag kailangan and I
hope na maging ok din sila. Naging kaibigan 'ko si Lee kaya gusto 'ko na maging
masaya rin siya.
Well, I hope na magkabalikan sila ni Aki. Nakakausap 'ko rin si Aki at hindi naman
pala siya ganun kasama tulad ng iniisip 'ko. She was just a mother who will do
everything for his child, hindi 'ko siya masisisi kung bakit ganun na lang niya
habulin noon si Trpy pero ngayon, hindi na siya nag hahabol. Inaayos niya na iyong
buhay niya and I think she was doing it for Lee and Godwill.
The whole day kami naging busy para estimahin lahat ng naging bisita kaya sobra
iyong naging pagod 'ko at buti na lang ay maagang nakatulog si baby Ixe kaya
ibinaba 'ko na ito sa may kamaat humiga sa tabi nito.
Sakato naman na pagpikit ng mata 'ko ay ang pag bukas ng pinto ng banyo.
"Raine?"
"Hmmm?"
"Matutulog ka na?"
"Yeah, napagod ako."
Sagot 'ko rito ng hindi man lang ako nag abalang dumilat pero halos mapatalon ako
sa gulat ng bigla na lang tumalon si Troy sa kabilang gilid 'ko at marahan pa
nitong hinimas ang tiyan 'ko.
"Troy!"
"Three months na si Ixe. Sundan na natin. Rawr!"
Natawa ako ng pakiwaring mabangis itong hayop sa gubat.
"Ayoko mag sariling sikap ka na lang muna ulit sa banyo."
Biro 'ko sa kaniya. Sa loob kasi ng three months, siyempre nag papagaling pa ako ng
tahi kaya wala pa nangyayari ulit sa amin ni Troy. Ibinubugaw 'ko na nga siya sa
mga babae eh pero kaarte niya dahil nandidiri raw siya sa iba at mas gusto niya
pang gumamit ng palad kesa sa iba mag paraos.
One thing I love about him is he was a real faithful man. Kahit gaano siya
kababaero noon, pinapatunayan niya naman na he was a one woman-man.
"Bawal pa ba talaga? Tignan mo oh. Gasgas na si mariang palad 'ko."
Parang nakugi nitong pinakita sa akin iyong palad niya pero wala naman kakaiba.
"Eh di pumunta ka ng LNB at mag hanap ng ibang babae."
"Kilabutan ka Raine. Ayoko sa kanila, sa'yo lang nag i-standing ovation 'tong si
junjun. Gasgasin 'ko na lang ulit si mariang palad kesa pumatol sa iba."
Natawa ako ng makita iyong reaksyonniya na parang nandidiri pa talaga.
"Sundan na kasi natin si Ixe."
Malandi nitong isinubsob iyong mukha niya sa leeg 'ko at bahagya niya pa iyong
iniihipan kaya nakikiliti ako.
"Troy maiipit si Ixe. Ano ba haha."
Hindi 'ko mapigilan ang mapahagikgik ng tuluyan na akong kilitiin ni Troy sa
tagiliran 'ko bago kumaibabaw ito sa akin at walang humpay sa pag kiliti.
"T-Troy.. Hahaha. T-tama na haha. Oo na... Sige na.. Haha!"
Alam na alam niya talaga kung saan iyong kiliti 'ko na halos hindi na ako makahinga
kaya iyon ang pinupuntirya niya.
"Yun! Teka lilipat 'ko si baby ixe sa crib. Wait for me.. Rawr!"
Natatawa lang akong pinag masdan si Troy at marahan nga niyang inilipat si Ixe sa
may kuna nito bago ulit ito bumalik sa ibabaw 'ko.
"I'm going to be wild this night."
Nakangising sabi nito ng tuluyan niya ng hubarin iyong suot niyang t-shirt at
tinapon sa kung saan. Ewan 'ko ba pero natatawa lang ako sa kaniya. Parang 'di
naman siya wild, para lang siyang bata na nangungulit.
"Wild? Matatakot na ba 'ko?"
Mapang asar 'kong sabi kay Troy na kinalapad ng ngisi niya at itinukod nito ang
magkabilang siko sa magkabilang gilid 'ko.
"Wild but sweet." He sweetly smiled at me and lean closer without taking his eyes
in me.
"I love you to infinity and beyond." Marahan nitong hinalikan ang tungkil ng ilong
'ko.
"I love you so much" at natatawa na lang ako ng halikan nito ang kanang pisngi 'ko.
"I love you more than you know."
Sabay halik sa kanang pisngi 'ko at sa huling pagkakataon ay nakangiti ako nitong
tinitigan na sadyang tumutunaw sa puso 'ko.
"I love you forever, Raine Caydence Guevara-Sarmiento."
And he slowly kissed my lips and I know that kissed will last forever.
•••
May 20, 2019-ᴄʀᴇᴇᴘʏᴘᴇʀᴠʏ-

--- --- ---

New Wave
--
New Wave05.20.19
Interviewer: Tell me something about yourself.
Gian: Gian Rodriguez-Alvarez. 15 years old, I love photography and for more info,
you can check my birth certificate. That's it!
Jacob: Jacob Cordova but I already used Hellson as my surname. 15 years of age. I
am a son of Light Lexus Cordova with his first wife Sundrea Cordova. I love my late
mother but I also love my mommy Erin.
Gavin: Gavin Zane Hellson, 14 years old. I love my mother and she was my
everything. Don't try to mess up with her or I'll gonna kill you. I mean it.
Yuen: Just ask my parents. I'm tired.
Yuri: Yuri Haven Cordova-Hellson, seven years old and Yuen is my twin so yeah, if
you have any questions do ask our parents.
Chance: Tss! Mind your own fucking business.
Chase: He really had a bad attitude. Please bear with him. I am Chase Ioeh Cordova-
Fuentabella and he was my twin brother Chance Ioeh but I am more handsome and sexy.
Please keep it on your mind. We're on the same age with Gavin. I love my own voice
and I want to be a tricycle driver in the future so I can give you a free ride
anywhere. (wink)
Dark: Tss!
Knight: Be careful with my older brother, Dark. He hate talking but I love him. I
am Knight Blood-Stone Cordova. 7 years old and I love peeing on my brother's bed so
he will transform into a mad devil. He was cute when he was mad. Hihi!
Godwill: Godwill Suarez-Del Valle, a son of Aki Suarez and Lee Del Valle. In
reality, Orange Troy Sarmiento is my biological father but I can't use his last
name because of Del Valle's Code and prophecy. 18 years of age. I only love books
and of course I love myself.
Ixe: Ixe Steel Guevara-Sarmiento, 8 years old, handsome, sexy and ML lover. Can I
ask you something? My head is spinning about this.. Kapag ba ang conditioner ay
wala sa condition? conditioner pa rin ba siya? Text me if you know the answer.
Thank you.
Wylde: Wylde, Wylde... Wait, I am Wylde Travis Guevara-Sarmiento. 7 years old and I
love french fries without ketchups. I can't swim but tatay told me that when I grew
up I can be a good diver in beautiful sea with a wet shining pearl in the middle so
I'm looking for it. If you saw one, just drop me a message.
Rhyx: Reverie Hanley Nyx Guevara-Sarmiento or Rhyx for short. Six years old and my
dream is to be a professional super hero like Iron man and wonder pets. I love
Maxaine and Traine on my bed, I prick their nose and kiss their lips but they lick
me with their rough tongue.. just a little bit eeewwwy but I still love them. I am
more handsome with my kuyas even I don't have two eggs and hotdog. Well, I can eat
two eggs and hotdog everyday. Hihi!
•••
SPECIAL NOTE:(Please Read my pabebe note. Hihi)
Hola! Thank you for all readers of Almost Mine! Grabeh! Ito iyong story na hindi
ako na pressure kasi talagang walang focus ito maliban sa kalandian ni Troy at
Raine at siyempre tungkol rin sa family issue. Walang plot twist at walang heavy
conflict. Simple as it is kaya kung may umasa man o na disappoint ako sa kwento na
'to at sa iba 'ko pang story. I'm sorry but my story/ies has its own reason why it
always goes that way.
At gusto 'ko lang sabihin na super thankful ako sa lahat ng reads, votes at suporta
niyo lalo na sa mga comments. It means a lot to me. May kilig factor talaga pag nag
babasa ako ng comments.
About the story itself... I know.. hindi siya satisfying sa 'iba' (siguro) dahil
iba iba naman tayo ng gusto at perception pero kung mapapansin niyo hindi lang love
story ni Troy at Raine ang focus nito. If you know what I mean you'll understand.
I don't need to explain what I really want to showcase in this story. Remember this
is under GenFic not just a Romance.
Typos and Grammatical errors or whatsoever errors, please bear with me and you can
correct me with respect, I'm open with it since I'm looking for my own improvement.
Bago 'ko makalimutan kung bakit walang action ito unlike sa mga na una 'kong
babies, Troy is not a kind of man who will fight with a gun, but he will fight with
his word at walang BS sa special chap dahil kasi ano.. Hintayin niyo ang second
gen.. Haha!
At dahil tapos na ang Bachelors Series 1 to 5. Congrats sa ating lahat! Hahaha! So
sarap sa feeling na makatapos ka ng isang buog series. Like nakapagtapos ako ng mga
anak. Ganern 'yung pakiramdam. Ahihi.
Nakuha 'ko ang self satisfaction 'ko sa pagsusulat at siyempre naging part na kayo
ng journey 'ko, kaya para rin ito sa inyong lahat. Hindi lahat na-sa-satify 'ko
alam 'ko 'yun at hindi rin ako perfect but I hope na may naiiambag akong mabuti sa
inyo.
I just want to say thank you for having 5k followers on wattpad. Yiiieeeh! 5k na
tayo at nag simula talaga ako sa zero and I'll never expect this so thank you so
much Bbs! Sana magkita kita pa ulit tayo sa mga susunod 'ko pang kwento. Huwag
kayong magsasawa sa kadramahan 'ko. Hahaha!
For more real updates, you can add me in facebook. Simply search Avhee Sandejas.
So for now, What Lies Between Us muna ang itutuloy 'ko at ang Dirty Litte Secret
which is second generation na.
Thank you guys and Love you all.
-Love Ash
Bachelors Series (Sequence and Completed)
(but you can read it in any order)
•Perfect Couple (BS 1, Book 1)•Perfect Lies (BS 1, Book 2)•Prone of Lust (BS
2)•Chasing Light (BS 3)•Sweetest Mistake (BS 4)•Almost Mine (BS 5)
Second Generation:
•Dirty Little Secret (On-going)
Side story/ies of Bachelors Series(Your choice if you'll read or not)
•Her Side: Diary of Sundrea Cordova (One shot)•What Lies Between Us (Lory Agatha
Alvarez and Theon Brandon Gonzales-El Juedo)
And if you are looking for one shot stories with tragic endings (fan po ako ng
tragic, di 'ko lang masyadong pinupush sa bachelors series. Hahah!) I suggest na
basahin niyo ang Untold (One shot compilation) 'ko. Mga una 'kong gawa iyon since
2015 pa kaya alam niyo na haha!
Again! Thank you and God Bless everyone!
Whatever you do, do all to the glory of God
-Corinthians 10:31

--- --- ---