Maciej Aleksy Dawidowski „Alek” to jeden z głównych bohaterów kamieni na

szaniec który najbardziej mi przypadł do gustu. Alek lubił się uczyć nowych
rzeczy i chodził do jednej z najlepszych szkół w mieście. Należał do drużyny
harcerskiej „Buki” w której był lubiany i szanowany. Dzięki harcerstwu nauczył
się jak panować nad sobą i innymi co przydało mu się w jego dalszych
działaniach.
Swoja odwagę dowiódł nie raz w niesamowitych akcjach dywersyjnych w
których uczestniczył. By uprzykrzyć życie Niemcom wraz z jego przyjaciółmi
rozwieszali ulotki, rozbijali witryny sklepowe i nękali telefonami. Alek
uczestniczył także w akcji pod Arsenałem którą chciałbym przytoczyć. Akcja
polegała na zatrzymanoiu transportu więźniów do obozu koncentracyjnego w
których skład wchodził Rudy który należał do ich drużyny. Po uwolnieniu
więźniów z ciężarówki strzały Niemców nie ustawały co był kłopotliwe dla Alka i
jego przyjaciół ze względu na graniczona liczbe najbojów. Alek dowodził sekcja
granaticzą i po zranieniu go nożem w brzuch przez Niemców strzlejących z
bramy gmachu nr.29 z pozycji lezącej, rzucił ich granatem torując drogę dla
harcerzy na stare miasto. Tym zachowaniem pokazał że pomimo krytycznej
sytuacji potrafił zachować celność i opanowanie które uratowało jego kolegów
ale niestety nie jego. Obrażenia które odniósł tak duże, że zmarł kilka dni po
akcji 30 marca 1943 roku.
Alek wykazał się niesamowita odwagą i opanowaniem któremu wielu osobą
brak. Moim zdaniem jest godna naśladowania postacią nawet dzisiejeszych
czsach.