Professional Documents
Culture Documents
Kijktips Belgische Films
Kijktips Belgische Films
Kijktips Belgische Films
Francesca Vindevoghel
Vlaamse Films
Any way the wind blows / Tom Barman
Antwerpen, begin juni. Op een broeierige vrijdag dromen acht mensen van een ander leven. Er is wind en muziek, politie en paranoia, roddel en ruzie. Er is een oud virus, een raadselachtig fenomeen genaamd Windman die de pijn van iedereen voelt maar zichzelf niet lijkt te kunnen helpen. s Avonds wacht hen een feest Voor wie niet per se een lineair verhaal wil zien, valt er bij Any way the wind blows veel te genieten. De montage en muziek zijn in het grootste deel van de film zo goed dat een plot overbodig wordt. Barman heeft gewoon het gevoel van een grote stad willen overbrengen, en dat is hem heel goed gelukt: tijdens het feestje s avonds heb je het idee na een lange dag zelf dronken tussen de groep vreemden te zitten (Bron: www.8weekly.nl)
brok cinema met een voor een Vlaamse film zelden geziene schep seks en geweld. Ex drummer had even felle voor- als
tegenstanders, maar n ding is zeker: deze oerschreeuw uit het niemandsland tussen Trainspotting en Cest arriv prs de chez vous laat niemand onberoerd!
immers niet alleen heel veel liefde uit voor het genre van de roadmovie, maar tevens een welgemeende bekommernis voor losers, outsiders en eenzame zielen. Weldra in onze collectie! (Bron: www.humo.be)
ontmoetingen. Er valt veel te lachen in Eldorado, maar de film omvloeit je gaandeweg ook met nostalgie en tristesse. Eldorado straalt anders was de film een sprookje gebleven. Nu is de film echt tot leven gekomen. Manneken Pis werd overladen met prijzen en dat is dus terecht! (Bron: www.xi-online.nl)
Waalse Films
Aaltra / Gustave Kervern & Benot Delpine
Benot, een soort zakenman, en Gustave, een landarbeider, zijn twee buren die elkaars bloed wel kunnen drinken. Wanneer Benot, mede door toedoen van Gustave, zn job verliest, gaat hij de antipathieke boer persoonlijk uit zn dorsmachine sleuren om hem enkele rake klappen te verkopen. Tijdens hun gevecht komt de laadklep van de machine echter los en de volgende keer dat we beide mannen zien, liggen ze naast elkaar in het ziekenhuis, allebei verlamd onder hun middel. Het eerste dat Gustave aan de verpleegster vraagt, is of hij alstublieft een andere kamer kan krijgen. Deze zelfverklaarde road movie voor rolstoelgebruikers is ongegeneerd politiek incorrect en lapt vrolijk zn laars aan alle conventies. Aaltra is een staaltje onversneden cynisme zoals onze Waalse vrienden dat wel vaker produceren, de regisseurs schetsen een genadeloos portret van een samenleving die bovenal niet lastig gevallen wil worden met de problemen van een ander. (Bron: www.digg.be)