Paradygmat wymiaru kultury narodowej według G.

Hofstede - kobiecość - męskość, a

etyka biznesu.

Według paradygmatu wymiarów kultury narodowej G. Hofstede, wymiar kobiecości i

męskości odnosi się do społecznych ról płciowych i rozdzielenia obowiązków oraz cech
uważanych za typowo "żeńskie" lub "męskie" w danej kulturze. Kultury, które charakteryzują
się wysokim wskaźnikiem kobiecości często stawiają większy nacisk na wartości takie jak:
opieka i troska, równość płci, jakość życia lub równowagę między życiem zawodowym, a
prywatnym. Przykładami takich kultur są:

1. Kultura skandynawska (Szwecja, Finlandia, Norwegia): Widać dużą aktywność

związaną z równością płciową. Kobiety aktywnie angażują się w życie społeczne,
politykę i gospodarkę kraju. Sprawowanie opieki nad domem i dziećmi jest tak samo
istotne dla kobiet i mężczyzn, np. w Norwegii, mężczyźni zachęcani są do
wykorzystywania urlopów ojcowskich, w ubiegłym roku, z płatnego urlopu
„tacierzyńskiego” skorzystało 60% ojców.
2. Kultura tajajska (Tajlandia): Kobiety sprawują rolę głównej opiekunki w domu i w
społeczności. Dominują wartości kobiece takie jak troska i kobieta. Natomiast
mężczyźni często wyjeżdżają do pracy po za miejscem zamieszkania, pozostawiając
rodziny pod opieką kobiet.
3. Kultura Amish (głównie USA): Widać wyraźny podział tradycyjnych ról płciowych.
Mężczyźni zajmują się utrzymywaniem rodziny, a kobiety opiekują się „ogniskiem
domowym”.
4. Kultura bantu (kraje afrykańskie): kobiety odgrywają ważną rolę w codziennym
funkcjonowaniu społeczności. Są odpowiedzialne za zarządzanie gospodarstwem
domowym, wychowanie dzieci oraz dbanie o dobrobyt rodziny.

Z kolei kultury o wysokim wskaźniku męskości bardziej koncentrują się są na

konkurencji, sukcesie zawodowym i finansowym, ambicjach oraz przykładają większą wagę
do tradycyjnych ról płciowych. W takich kulturach również hierarchia społeczna oparta jest
na przynależności płciowej, a decyzje dotyczące polityki, gospodarki czy społeczeństwa są
często podejmowane przez mężczyzn. Przykładami państw charakteryzujących się takim
typem kultury są:

1. Kultura japońska: Japonia jest wyraźnie skoncentrowana na tradycyjnym podziale ról.

Wiele aspektów japońskiego społeczeństwa, takich jak sztuka, rodzina, edukacja i
 biznes, odzwierciedla tradycyjne cechy męskości, takie jak siła, niezależność i
rywalizacja.
2. Kultura polinezyjska (Maorysi na Nowej Zelandii): Ta kultura podkreśla cechy
mężczyzny, takie jak odwaga, siła, wierność i umiejętność polowania.
3. Kultura Beduinów: W wielu tradycyjnych społecznościach beduińskich, takich jak
społeczność nomadyczna w Arabii Saudyjskiej, męskość odgrywa główną rolę.
Mężczyźni są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa dla swoich rodzin,
prowadzenie plemienia i utrzymanie tradycji.

Jeśli chodzi o etykę biznesu, Hofstede wskazuje na wartości i normy dotyczące

moralności oraz zasad postępowania w kontekście biznesowym. Obejmuje to pojęcia takie jak
uczciwość, wiarygodność, odpowiedzialność społeczna, poszanowanie praw pracowniczych,
przeciwdziałanie korupcji czy transparentność. Wartości i normy związane z etyką biznesu
mogą się różnić w zależności od kultury, co wpływa na podejście do biznesu, negocjacji czy
relacji między firmami.

W praktyce, na przykład w kulturach o wysokim wskaźniku męskości i niskim wskaźniku

kobiecości, można zaobserwować większe skoncentrowanie na wynikach finansowych i
konkurencji, co może prowadzić do większego nacisku na zysk niż na etyczne aspekty
działalności biznesowej. Natomiast w kulturach o wysokim wskaźniku kobiecości i niskim
wskaźniku męskości, etyczne aspekty biznesu, takie jak troska o pracowników czy troska o
środowisko naturalne, mogą być bardziej priorytetowe.

Wymiary kulturowe Hofstede są modelami uproszczającymi rzeczywistość i nie

należy ich traktować jako absolutnych prawd dla wszystkich jednostek w danej kulturze.
Różnice między jednostkami w danej kulturze mogą być duże, a także istnieje wiele innych
czynników wpływających na etykę biznesu i role płciowe w danym społeczeństwie.