maliitin ang kabaitan ng Diyos sa lahat ng tao dahil ang Diyos ay isang Diyos na tumutupad sa Kanyang pangako. Karaniwan, ang mga sorpresa ng Diyos ay dumadating ng maayos na nakabalot. Ngunit dahil ito'y isang sorpresa, hindi natin eksakto maipredikta kung ano ang nasa loob. Nasa ating, bilang mga tatanggap, kung paano natin tatanggapin ang mga sorpresa, kung tayo'y magiging masaya, malungkot, o kahit na iritado kapag hindi tayo nasisiyahan sa sorpresa lalo na kung ito'y hindi ayon sa ating mga inaasahan.
1. Ang GRASYA ng Diyos ay sapat para sa atin.
Sa araw-araw nating pamumuhay, ginagawa natin ang mga karaniwang bagay. Sa bawat araw, binibigyan din tayo ng Diyos ng mga bagay na hindi karaniwan, ngunit kung minsan ay hindi natin napapansin ito dahil abala tayo sa kabihasnan ng buhay. Kapag binibigyan tayo ng Diyos ng mga bagay na hindi ayon sa ating kagustuhan at sa ating mga plano, nagiging hindi tayo komportable. Kapag tayo ay binabato ng Diyos ng mga pagsubok, pagtatangka, at pang-uusig, nararamdaman natin na iniwan na tayo ng Diyos. Iniisip natin na hindi makatarungan ang Diyos, sa likod ng aming isipan, hindi namin ito nararapat lalo na kapag "naglilingkod" tayo sa simbahan. Ang ating pagmamataas ay lumalamon sa atin, ngunit ito ang layunin ng Diyos para sa atin at nais Niya tayong pagtrabahuin sa Kanyang mga misteryosong paraan. Minsan, nakakalimutan natin na ang mga "sorpresa" na ito ay bahagi ng regalo kapag tayo ay naglilingkod sa Diyos. Kapag ang espiritu ng Diyos ay nananahan sa ating buhay, laging tayo'y inaasahan ng mga bagay o pangyayari na hindi natin iniisip. Ang pinakamasakit na sorpresa ay kapag tayo'y inilalayo Niya sa ating mga kumportableng lugar at hinihingi sa atin na mabuhay ng puno ng di-kaginhawaan at hamon. Kapag tayo'y itinapon sa mga lugar ng misyon na hindi natin inaasahan, kapag binigyan tayo ng Diyos ng mga taong hindi natin kayang harapin, at higit sa lahat kapag nais ng Diyos na gawin natin ang mga bagay na lampas sa ating kakayahan, ang pag-aalinlangan ay hindi maiiwasan. Pero naniniwala ang Diyos na kaya natin gawin ang higit pa, at Siya ay maaaring gawin ang higit para sa atin kung tayo'y magtitiwala lamang sa Kanyang GRASYA. Iniimbitahan tayo Niya na tanggapin ang Kanyang grasya sa araw-araw na mga sorpresa na nais Niya nating maranasan. Siya ay isang Diyos na mas naniniwala sa atin kaysa sa ating sarili. At kapag tinanggap natin ang imbitasyong ito, doon lamang natin ma-aappreciate na maaari tayong mabighani sa mga sorpresa na inihanda ng Diyos para sa atin.
2. Huwag Mangamba, Alam ng Diyos ang Pinakamabuti para sa
atin. Ang ating mga pagbasa ngayon ay nagpapaalaala din sa atin sa realidad ng TAKOT. Ang asawang babae ni Manoah at si Elizabeth ay ilan lamang sa mga babae na natatakot sa takot na panlipunan dahil sila ay hindi nagkaanak. Sa Lumang Tipan, si Sarai, matapos ang maraming taon na pagkakabaog, ay sobrang nag-aalala na magkaanak kaya't ibinigay niya ang kanyang lingkod na si Hagar sa kanyang asawa (Gen.16:2). Si Rachel rin ay nanalangin sa kanyang asawa na "bigyan mo ako ng mga anak o mamatay ako" (Gen. 1:4). Ang mga babae ay puno ng takot sa halip na sumama sa panalangin at magbigay daan sa Diyos na tuparin ang Kanyang pangako. Hindi ba't tayo ay isa sa kanila? Kapag tayo ay na- sorpresa ng Diyos ng mga problema at mga kahirapan, tila nawawalan tayo ng pag-asa, nakakalimot tayo na may isang Diyos na laging tapat sa Kanyang pangako at hindi tayo iiwanan mag-isa. Lahat tayo ay naranasan ang takot dahil ito'y hindi maiiwasan. Kahit si Jesus na Diyos-tao ay naranasan ang takot sa halamanan ng Getsemani nang sabihin Niya; "Ama, alisin mo ang kalahating ito mula sa akin; ngunit hindi ang aking kalooban, kundi ang iyong masunod." (Lucas 22:42-44) at lalo na sa Kanyang pagtatagong- kamay. Ang ating mga puso ay puno ng takot na kung minsan ay nakakalimutan natin bigyan ng kaunting espasyo ang Diyos na sabihin, "Kamusta ka na, hindi mo ba ako tiwalaan? Araw-araw, nagsasalita sa atin ang Diyos ngunit madalas ay hindi natin ito napapansin dahil tayo ay sobrang nag-aalala sa maraming bagay. Hindi natin kailangang pakinggan ang Kanyang mga plano para sa atin.
Sa Ebanghelyo ngayon, maaari rin nating makita ang isa pang
kwento na katulad ng Anunsyasyon, ang Magandang Balita kay Zacarias. Si Lucas ay nagpapaliwanag din ng tradisyon hinggil sa kapanganakan ni Juan sa pamamagitan ng pagpinta kay Zacarias at Elizabeth sa mga kulay ng mga mag-asawang hindi nagkaanak sa Lumang Tipan tulad nina Abraham at Sarah (Gen 16 at 18) at Elkanah at Hannah (1Sam1-2). Ginagawa ng Diyos muli, sa pagtupad ng pangako, ang ginawa ng Diyos noong nakaraan: ang imposible, ang pagbibigay ng anak sa matanda nang hindi mabubuntis na mag-asawa. (TNJBC).
3. PANANAMPALATAYA sa Diyos at hindi Takot.
Katulad ni Zacarias, minsan ay napipilitan tayong tanggihan ang imbitasyon ng Diyos na magkaruon ng PANANAMPALATAYA sa Kanya. Katulad ni Zacarias, ipinapasara natin ang ating sarili sa Diyos dahil sa maraming takot. Takot sa pagkakamali, takot sa pagtatangka, pagtatagumpay, pagiging hindi maunawaan at huhusgahan at kahit na takot sa pagiging batikos ng iba. Ang ilan sa atin ay takot magsalita ng nasa ating isip. Karamihan sa atin ay takot magmahal at mahalin dahil ayaw nating masaktan ang iba at masaktan. Sa kabilang banda, tinatanggihan din ng Diyos, pinagpuputol-putol at malalim na nasasaktan dahil sa ating mga kasalanan. Ngunit minahal Niya tayo hanggang sa wakas, hanggang sa krus. Ipinagkatiwala Niya ang Kanyang sarili sa Ama at hinayaan ang sarili Niya na magdusa. Tinuturuan tayo ng Ebanghelyo na magbukas sa ating sarili sa kabaitan at mga sorpresa ng Diyos anuman ang mangyari dahil alam Niya kung ano ang pinakamabuti para sa atin. Laging iniimbitahan tayo ng Diyos na maging tapat dahil laging tinutupad Niya ang Kanyang pangako sa atin. Habang inihahanda natin ang ating sarili para sa Pasko, bigyan natin ng espasyo ang Diyos. Bigyan natin Siya ng puwang sa ating mga puso upang Siya ay makagawa ng mga hindi karaniwang sorpresa at tuparin ang Kanyang mga kahanga-hangang pangako. Pahintulutan natin ang Diyos na gawin ang hindi karaniwang mga bagay sa pamamagitan ng mga karaniwang gawain natin araw-araw upang ang Kanyang grasya ay magbunga sa atin. Kung iniibig natin ang mga nagmamahal sa atin, hindi ba't ito'y karaniwan? Ngunit kung iniibig natin ang mga sumasaktan sa atin... iyon ang hindi karaniwan. Hayaan natin si Hesus na dumating sa atin sa mga pinakakaraniwang pangyayari sa ating buhay kahit na sa harap ng mga paghihirap at pangamba. Huwag mangamba! Dahil sapat na ang grasya ng Diyos para sa atin. Siya ay isang Diyos ng pangako.
"Pabaong Aral Tungkol sa Diyos: Grasya at Sorpresa"
1. Pagtitiwala sa Grasya ng Diyos: Itaguyod ang pagtitiwala sa
walang-hanggang grasya ng Diyos. Kahit na hindi natin nauunawaan ang Kanyang plano, naniniwala tayo na ang Kanyang grasya ay laging sapat para sa atin. Huwag mawalan ng pag-asa, at palaging bukas ang puso sa pagtanggap ng biyayang galing sa Kanya. 2. Paghahanda sa Sorpresa ng Diyos: Ang Diyos ay may mga surpresang handa para sa atin na mas higit pa sa ating inaasahan. Maging bukas sa mga pagkakataon at pagbabago na dala ng Kanyang mga sorpresa. Huwag matakot sa hindi pangkaraniwang landas, sapagkat dito maaaring masilayan ang Kanyang kakaibang plano para sa atin. 3. Pagtanggap sa Hindi Inaasahan: Kapag ang mga pangyayari sa buhay ay hindi ayon sa ating plano, tanggapin natin ito bilang bahagi ng grasya ng Diyos. Hindi lahat ng sagot ay nakasulat sa ating plano, ngunit kung pinipilit nating maunawaan ang layunin ng Diyos sa likod ng mga pangyayaring ito, maaari tayong magkaruon ng mas malalim na pag-unawa. 4. Pagpapakumbaba sa Harap ng Grasya: Ang pag-unlad at tagumpay ay dulot ng grasya ng Diyos. Sa bawat tagumpay, huwag makalimot na magpasalamat at magpakumbaba. Ang bawat biyayang natanggap natin ay hindi resulta ng ating sariling kakayahan lamang kundi dahil rin sa kagandahang-loob ng Diyos. 5. Pag-aalay ng Pasasalamat: Isang mahalagang bahagi ng pagiging Kristiyano ay ang regular na pag-aalay ng pasasalamat sa Diyos. Ang pasasalamat ay nagbubukas ng mas maraming pagkakataon para sa Kanyang grasya na dumadaloy sa ating buhay. 6. Pagiging Handa sa Misyon: Ang misyon na ibinibigay ng Diyos ay maaaring lumitaw ng biglaan at hindi natin ito inaasahan. Maging handa sa pagtanggap ng Kanyang misyon, kahit na ito ay magdala ng mga pagsubok at paglalakbay sa mga hindi kilalang teritoryo. 7. Pagtanggap ng Pagbabago: Ang grasya ng Diyos ay maaaring mangahulugang pagbabago sa ating buhay. Kapag tayo'y inaanyayahan Niya sa isang bagong yugto ng buhay, huwag matakot sa pagbabago. Sa pagtanggap natin sa pagbabago, tayo ay nagpapakita ng pagtitiwala sa Kanyang plano para sa atin. 8. Pangunguna sa Pagmamahal: Sa lahat ng bagay, ang pagmamahal ng Diyos ang nagbubukas ng daan sa Kanyang grasya at sorpresa. Ibigay ang pagmamahal sa Kanya at sa kapwa, sapagkat dito mas lalago ang ating pagiging bukas sa Kanyang kalooban.
Sa pagtaguyod ng mga aral na ito tungkol sa grasya at sorpresa ng
Diyos, binubukas natin ang ating sarili sa pag-usbong ng mas mataas na antas ng karanasan sa Diyos at mas malalim na ugnayan sa Kanya.