wykłady

27/02/2024

“ ZMIENIAMY ŚRODOWISKO, SIŁAMI TEGO ŚRODOWISKA W IMIĘ IDEAŁU ”

PEDAGOGIKA SPOŁECZNA - nauka zajmująca się badaniem warunków

środowiskowych w jakich przebiegają procesy opiekuńczo-wychowawcze od
urodzenia do końca życia człowieka
OKRESY KSZTAŁTOWANIA SIĘ PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ:

1. Okres praktycznej działalności wychowawczej bez głębszej refleksji

teoretycznej

a. J.H.Pestalozzi - zapoczątkował ideę oświaty ludu, model wychowania

rodzinno-opiekuńczego

b. R.Owen [socjalista utopijny] - dążył do poprawy warunków życia

robotników poprzez działalność społeczno-wychowawczą - “ojciec
kooperatywizmu”

2. Okres badań spekulatywnych

a. P.Bergemann - wychowanie to zadanie ogólnospołeczne, wychowanie ma

wyrównywać nierówności społeczne - prekursor publicznej opieki nad
dzieckiem

b. P.Natrop - człowiek rozwija się we wspólnocie, wychowanie to zadanie

rodziny, szkoły i społeczności dorosłych - koncepcja społeczeństwa
wychowującego

c. A.Busemann - człowiek jest jak środowisko, w którym dorasta, może je

także przekształcać

d. E.Abramowski - twórca teorii pracy społecznej, twórca idei stowarzyszeń

społecznych

wykłady 1
 e. L.Krzywicki - prekursor kształcenia przez całe życie - twórca idei jako
motoru życia społecznego

3. Okres badań empirycznych i refleksji metodologicznej

a. M.Richmond - teoria opieki publicznej - diagnoza środowiskowa i wywiad

środowiskowy

b. H.Radlińska - twórczyni polskiej pedagogiki społecznej - analizuje

wzajemne związki między jednostką a środowiskiem

wykłady 2