Współczesne konflikty

zbrojne
• Wojna Ukraińsko- Rosyjska
• Wojna Izraelsko- Palestyńska
• Wojna Etiopia- Erytrea
• Wojna domowa w Syrii
Konfilkt Ukrainy i Rosji
Przebieg
 Wojna na Ukrainie spowodowała znaczne cierpienia ludzkie,
Skutki konfliktu prowadząc do utraty życia setek tysięcy osób, a wielu
innych zostało rannych. Walki spowodowały także masowe
wysiedlenia, zmuszając miliony ludzi do opuszczenia swoich
domów, co wywołało kryzys humanitarny związany z
brakiem żywności, wody i podstawowej opieki
zdrowotnej.Infrastruktura Ukrainy doznała znaczących
zniszczeń, obejmujących budynki mieszkalne, szpitale,szkoły
i drogi. Te zniszczenia utrudniły odbudowę kraju, a ponadto
wpłynęły negatywnie na życie codzienne ludzi.Wpływ wojny
na gospodarkę Ukrainy był poważny, prowadząc do recesji,
utraty miejsc pracy i wzrostu ubóstwa. Ponadto konflikt
wywołał napięcia międzynarodowe, prowadząc do
wprowadzenia sankcji wobec Rosji przez społeczność
międzynarodową.Te skutki wojny na Ukrainie mają
dalekosiężne konsekwencje, wpływając na życie milionów
ludzi i kształtując sytuację polityczną, społeczną i
gospodarczą w regionie.
Konflikt izraelsko-palestyński
 Przyczyny
• Wojna palestyńsko-izraelska ma głębokie korzenie w
konflikcie terytorialnym i politycznym między Izraelem a
Palestyńczykami. Oto kilka kluczowych przyczyn konliktu

• Kwestia terytorialna: Centralnym punktem sporu jest

kwestia ziemi i granic. Zarówno Izrael, jak i Palestyńczycy
roszczą sobie prawa do określonych obszarów, co
prowadzi do sporów o ziemię, w tym o Zachodni Brzeg,
Strefę Gazy i Jerozolimę.

• Konflikt historyczny: Konflikt ma swoje korzenie w

wydarzeniach historycznych, takich jak wojna o
niepodległość Izraela w 1948 roku, co doprowadziło do
utworzenia państwa Izraela, a jednocześnie spowodowało
ucieczkę lub wysiedlenie palestyńskich Arabów.

• Status Jerozolimy: Jerozolima ma duże znaczenie religijne

dla zarówno Żydów, jak i Muzułmanów, co prowadzi do
sporów o kontrolę nad miastem, zwłaszcza w kontekście
Wzgórz Świątynnych.

• Kwestia uchodźców: W wyniku konfliktu w 1948 roku i

późniejszych wojen wielu Palestyńczyków stało się
uchodźcami, co do dziś pozostaje jednym z kluczowych
problemów.

• Bezpieczeństwo Izraela: Izrael często podkreśla potrzebę

utrzymania bezpieczeństwa kraju w obliczu zagrożeń
terrorystycznych i ataków rakietowych ze Strefy Gazy oraz
innych obszarów.

• Bariery kulturowe i polityczne: Różnice kulturowe, religijne

i polityczne między społecznościami dodatkowo
 komplikują poszukiwanie rozwiązania konfliktu.
Rozwiązanie tego konfliktu jest trudne i

wymagałoby kompromisu, negocjacji oraz międzynarodowej

współpracy.
Skutki
Konflikt izraelsko-palestyński ma drastyczne
skutki dla cywilów. Ludność cywilna często staje
się bezpośrednią ofiarą, doświadczając strat
ludzkich, w tym przypadkowych zgonów,
rannych i uchodźców. Zniszczenia infrastruktury
powodują przerwy w dostawie wody, energii
elektrycznej i usług medycznych, co wpływa na
codzienne życie mieszkańców. Ponadto, traumy
psychiczne spowodowane stałym zagrożeniem i
utratą bezpieczeństwa mają długotrwałe skutki
dla psychicznego dobrostanu społeczności
cywilnej.
Przyczyny
• Konflikt między Etiopią a Erytreą miał swoje korzenie w terytorialnych sporach oraz różnicach etnicznych i
politycznych. Kluczowe przyczyny obejmują:
• 1.Graniczne spory: Centralnym punktem konfliktu były terytorialne spory dotyczące obszaru znanego jako
Złote Rogi, w tym sporny obszar zwanego Badme. To obszar stał się źródłem sporów granicznych i konfliktu.

• 2.Długoletnie napięcia: Historyczne napięcia między Etiopią a Erytreą, nawet przed uzyskaniem przez
Erytreę niepodległości w 1993 roku, miały wpływ na relacje między oboma krajami.
• 3.Etniczne i religijne różnice: Różnice etniczne i religijne w regionie, w tym różnice między grupami
etnicznymi Tigrayan (dominującymi w polityce Etiopii) a Afar i innymi grupami w Erytrei, przyczyniły się do
konfliktu.
• 4.Konflikty polityczne: Różnice polityczne, zwłaszcza w kontekście konfliktów wewnętrznych w Etiopii,
odgrywały rolę w pogłębianiu napięć między krajami.W 1998 roku konflikt narósł w pełnoskalową wojnę
graniczną, która trwała do 2000 roku, kiedy obie strony zgodziły się na zawarcie pokoju pod auspicjami ONZ.
Mimo to, relacje między Etiopią a Erytreą pozostawały napięte w kolejnych latach, choć w 2018 roku obie
strony zainicjowały proces normalizacji stosunków.
Przebieg
• Wojna między Etiopią a Erytreą trwała od 1998 do 2000 roku i
była jednym z najbardziej wybuchowych konfliktów w Afryce w
tamtym okresie. Oto kluczowe etapy tego konfliktu:

• Początek konfliktu (1998): Konflikt rozpoczął się w maju 1998

roku od sporów granicznych, zwłaszcza wokół spornego obszaru
Badme. Spór ten stał się powodem do eskalacji napięć, które
przerodziły się w pełnoskalową wojnę.

• Zamknięcie granicy: W listopadzie 1998 roku Etiopia zamknęła

granicę z Erytreą, co skutkowało izolacją obu krajów od siebie i
zaostrzeniem konfliktu.

• Walki i ofensywy (1999): Konflikt przeniósł się na różne obszary

graniczne, a obie strony przeprowadzały ofensywy. Walki były
zaciekłe, prowadzone głównie na obszarach górzystych, co
znacznie utrudniało działania wojskowe.

• Udział międzynarodowy: W międzyczasie społeczność

międzynarodowa podejmowała wysiłki w celu mediacji i
zażegnania konfliktu. W 2000 roku OON zaakceptowały Plan
Pokojowy Algierski, który zakładał zakończenie walk i ustalenie
nowych granic.

• Zawarcie pokoju (2000): Ostateczne zawarcie pokoju miało

miejsce w czerwcu 2000 roku, kiedy obie strony zgodziły się na
zakończenie wojny na mocy porozumienia pokojowego
Algierskiego. Granice między krajami zostały ponownie ustalone, a
misja pokojowa ONZ, UNMEE, została wysłana w celu
monitorowania stabilizacji sytuacji.
• Mimo zakończenia wojny, stosunki między Etiopią a Erytreą pozostawały napięte przez wiele lat. Dopiero w 2018 roku, po dojściu do władzy premiera Etiopii Abiya Ahmada, obie
strony zainicjowały proces normalizacji stosunków, co przyniosło pewną poprawę relacji między krajami.

• W kwietniu 2002 Komisja Graniczna ogłosiła swój werdykt w sprawie wyznaczenia granicy. Dokonała korekty jej przebiegu; przyznała przy
tym główny obiekt sporu, miasto Badme Erytrei. Etiopia nie zgodziła się z werdyktem. W kwietniu 2003 Komisja Graniczna raz jeszcze
potwierdziła swoje orzeczenie. Miasto pozostaje jednak w dalszym ciągu pod kontrolą Etiopii.

Skutki • Erytrea twierdzi, że w wojnie straciła 19 tys. żołnierzy, jednak inne źródła podają znacznie wyższe liczby, nawet 150

tys. Także straty po stronie etiopskiej nie są znane − wahają się od 34 tys. do 123 tys. W obu krajach walki doprowadziły do masowych

wysiedleń ludności cywilnej. W wyniku działań wojsk etiopskich do przesiedlenia zostało zmuszonych 75 tys. Erytrejczyków. Ponieważ podczas

konfliktu walki pomiędzy stronami często toczyły się w okopach, czasami porównuje się go do I wojny światowej.

• Według Human Rights Watch obie strony dopuszczały się łamania praw człowieka. Żołnierze stosowali tortury i gwałty. Słabe gospodarki obu
państw popadły w ruinę. Ogromne wydatki na nową broń, a także niedobór żywności były negatywnym skutkiem wojny dla sytuacji
gospodarczej w obu krajach. Ponadto w czasie trwania walk w regionie panowała susza, która jeszcze pogorszyła los cywilów. Równolegle
Etiopia zmagała się z rebelią w Ogadenie.Napięcie między krajami i roszczenia graniczne nie wygasły, lecz trwają do dzisiaj, o czym świadczy
fakt, że 1 stycznia 2010 doszło do potyczki między krajami na granicy w Tsorona-Zalambessa.
• W listopadzie 2020 roku w Etiopii doszło do sporu między rządem centralnym a lokalnym rządem Tigray, regionu północnego kraju.W
odpowiedzi na konflikt w Tigray, rząd etiopski zdecydował się na interwencję wojskową w regionie.W dniu 4 listopada 2020 roku ogłoszono,
że Etiopia znajduje się w stanie wojny z Tigray People's Liberation Front (TPLF), lokalnym ugrupowaniem w regionie Tigray.
Wojna domowa w Syrii
 • Wojna domowa w Syrii, która rozpoczęła się w 2011 roku, miała swoje

Przyczyny korzenie w niezadowoleniu społeczeństwa z reżimu prezydenta Baszara

al-Asada. Protesty, początkowo pokojowe, zostały brutalnie stłumione, co
doprowadziło do eskalacji konfliktu.
• W miarę upływu czasu sytuacja skomplikowała się z powodu
zaangażowania różnych grup etnicznych, religijnych i
politycznych.Napięcia między sunnitami a szyitami, a także między
różnymi grupami etnicznymi, takimi jak Kurdowie, dodatkowo pogłębiły
konflikt. Dodatkowo, zbrojne ugrupowania opozycyjne i ekstremistyczne,
takie jak ISIS, zyskały na znaczeniu, wprowadzając jeszcze większy chaos.
• Międzynarodowe zaangażowanie, zwłaszcza poprzez wsparcie dla różnych
stron konfliktu, dodatkowo skomplikowało sytuację. Rosja udzielała
wsparcia Asadowi, podczas gdy inne kraje wspierały opozycję. To
skomplikowane układanie się interesów przyczyniło się do przedłużającej
się wojny domowej, powodując ogromne cierpienia ludności cywilnej i
zniszczenia kraju.
Przebieg
1.Protesty i brutalna reakcja rządu (2011-2012): Konflikt rozpoczął się od pokojowych protestów domagających się reform politycznych. Rząd
prezydenta Baszara al-Asada zareagował brutalnie, co doprowadziło do eskalacji konfliktu.
2.Eskalacja konfliktu (2012-2013): Grupy opozycyjne zaczęły uzbrojone starcia z siłami rządowymi. Konflikt przybrał na sile, a liczba ofiar wzrosła. W
tym czasie zaczęły się również formować różne frakcje opozycyjne.
3.Rozbicie kraju (2014-2015): Wzrost wpływów ekstremistycznych grup, takich jak ISIS, doprowadził do dalszego destabilizowania regionu.
Jednocześnie Kurdowie ogłosili autonomię na północy kraju.
4.Międzynarodowe zaangażowanie (od 2015): W miarę narastania kryzysu,
różne kraje zaangażowały się w konflikt, popierając różne strony. Rosja
udzieliła wsparcia rządowi Asada, podczas gdy inne kraje wspierały
opozycję.
5.Odzyskiwanie terytorium (od 2017): Siły rządowe, wspierane przez Rosję,
zaczęły odzyskiwać kontrolę nad częściami kraju. To doprowadziło do
kolejnych przesunięć terytorialnych, ale walki trwały nadal.
6.Trwała niepewność (od 2018): Mimo że rząd Asada odzyskał kontrolę nad
większością obszaru kraju, konflikt nie został ostatecznie zakończony. W
Syrii trwały nadal izolowane starcia, a liczba uchodźców wzrosła
dramatycznie.
Podsumowanie
•https://www.cfr.org/global-conflict-tracker