Professional Documents
Culture Documents
آژاکْسْ
آژاکْسْ
آژاکْسْ
آژاﮐْﺲ
]ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻧﺎﻣﻪ[
اﺛﺮ:
ﺳﻔُﮑْﻞْ)( Sophocles
ﺗﺮﺟﻤﻪ ي:
ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻌﯿﺪي
ﻣﮑﺎن:
در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺮاﭘﺮده ي آژاﮐْﺲ ،در اردوﮔﺎه ﯾﻮﻧﺎن در ﺗﺮوا
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎ:
)(Ajax ] ﯾﮑﯽ از دﻟﯿﺮان ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ[ آژاﮐْﺲ
)(Tecmessa ] ﻫﻤﺴﺮ آژاﮐْﺲ[ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
)(Teucer ] ﺑﺮادر ـ ﺧﻮاﻧﺪه ي آژاﮐْﺲ[ ﺗﻮﺳِﺮْ
)(Erysaces ﺲ ]ﭘﺴﺮ آژاﮐْﺲ و ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ[ اِري ﺳﺎﺳِ
)(Agamemnon ] ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﯿﺴﻦ[ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮ ْن
)(Menelaus ] ﺑﺮادر آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ[ ﻣِﻨْﻼﺋﻮ
س
)(Odysseus ] ﯾﮑﯽ از ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﻣﺤﻠﯽ ي ﯾﻮﻧﺎن[ اُدﯾﺴِﺌﻮس
)(Athena ] اﻟﻬﻪ ي ﻫﻮش و ﺧﺮد و ﻫﻨﺮ [ آﺗِﻨﺎ
ﻣﻼزﻣﺎن
ﭘﯿﮏ
ﮔﺮوه ﻣﻼﺣﺎن
آژاﮐْﺲ 1
اي اُدﯾﺴِﺌﻮس! در اﯾﻦ ﺟﺎ ،ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺑﺎز ،در ﺟﺴﺘﺠﻮي راه ي ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ آﺗِﻨﺎ
ﺣﺮﯾﻒ ﺧﻮد ،ﻓﺎﺋﻖ آﯾﯽ؟ ﻣﻦ ،دﯾﺮﮔﺎﻫﯽ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ رﻓﺘﺎر ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ،و ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ،
در ﮐﻨﺎر ﺳﺮاـ ﭘﺮده ي آژاﮐْﺲ ،ﮐﻪ ﻣﺸﺮف ﺑﺮ درﯾﺎ و ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺟﻨﺎح ﺳﭙﺎه اﺳﺖ ،ﺗﻮ را
ﻣﯽ ﭘﺎﯾﻢ ،و ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،ﮐﻪ ﭘﻮزه ي ﺧﻮد را ،ﭼﻮن ﺳﮕﺎن ﺷﮑﺎري ،ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺳﺎﯾﯽ ،و
ﻫﺮ رد ﭘﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ درون ﺳﺮاـ ﭘﺮده رﻓﺘﻪ ،و ﯾﺎ از آن ﺑﯿﺮون آﻣﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﯽ
ﺑﻮﯾﯽ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﺗﻮ ،ﺷﮑﺎر ﺧﻮد را ﺧﻮاﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ .زﯾﺮا ،ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﺳﮕﺎن ﺷﮑﺎري ي
وﻻﯾﺖ اﺳﭙﺎرت ،ﺗﯿﺰي ي ﺷﺎﻣﻪ ،و ﺗﻨﺪي ي ﻓﺮاﺳﺖ ﺗﻮ را ﻧﺪارﻧﺪ .آن ﮐﺲ ي را ﮐﻪ
ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ،ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ،و دﺳﺖ و روي او ،ﺑﺎ ﺧﻮن و ﻋﺮق ،آﻟﻮده
اﺳﺖ .ﺑﯿﺎ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎوش و ﺗﺠﺴﺲ ،ﺑﺮ در ﺧﺎﻧﻪ ي اﯾﻦ و آن ،دﺳﺖ ﺑﺮدار ،و ﺑﻪ
ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ،در ﭘﯽ ي ﭼﯿﺴﺘﯽ ،و ﭼﻪ ﮐﺲ ي را ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ .ﺑﺎﺷﺪ ،آن ﭼﻪ ﻣﻦ
ﻣﯽ داﻧﻢ ،دﻟﯿﻞ راه ﺗﻮ ﮔﺮدد.
اﯾﻦ ،ﺻﺪاي آﺗِﻨﺎ ،اﻟﻬﻪ ي زﯾﺒﺎ و دل ـ رﺑﺎ اﺳﺖ! آري! ﺻﺪاي ﺧﻮدش اﺳﺖ .ﺑﺎ آن ﮐﻪ اُدﯾﺴِﺌﻮس
او را ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،ﺻﺪاﯾﺶ را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ .وﻗﺘﯽ آواز او را ﻣﯽ ﺷﻨﻮم ،دل م از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ
در ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﻃﭙﺪ ،ﻣﺜﻞ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ،آﻫﻨﮓ ))ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎش(( را ،از ﺷﯿﭙﻮر ﻣﻔﺮﻏﯿﻦ ﻣﯽ
ﺷﻨﻮم .اي ﻣﻠﮑﻪ ي زﯾﺒﺎ! ﮔﻤﺎن ي ﮐﻪ ﺑﺮده اي ،ﺑﻪ ﺻﻮاب اﺳﺖ ،و ﻣﻦ ،در ﺗﺠﺴﺲ
آژاﮐْﺲ ﻫﺴﺘﻢ .ﻫﻤﺎن ﮐﺲ ي ﮐﻪ ﺳﭙﺮي ﮐﻼن دارد .دوﺷﯿﻨﻪ ،وي ،ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺰرگ ،ﺑﺮ
ﺳﺮ ﻣﺎ آورده اﺳﺖ ،ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ،ﮐﺲ ي دﯾﮕﺮ ،اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮده اﺳﺖ ،و ﻣﻦ،
اﮐﻨﻮن ،در ﺗﺠﺴﺲ آن م ،ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ،ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﮐﯿﺴﺖ .در اﯾﻦ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ،ﻣﻦ در
ﭘﯽ ي ﮐﺸﻒ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ ،و ﻫﻨﻮز ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ،ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ،از ﮐﯿﺴﺖ.
ﺑﺎﻣﺪادان ،ﮐﻪ ﺳﺮ از ﺧﻮاب ﺑﺮداﺷﺘﻢ ،دﯾﺪم ،آن ﭼﻪ اﻏﻨﺎم و ﻣﻮاﺷﯽ ،ﺑﻪ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ
اﯾﻢ ،ﻫﻤﻪ را ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﺎن آﻧﺎن را ﻧﯿﺰ ،در ﮐﻨﺎر آﻧﺎن ،ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ رﺳﺎﻧﺪه اﻧﺪ.
ﮔﻤﺎن ﻣﺎ ،ﺑﻪ ﺳﻮي آژاﮐْﺲ رﻓﺖ .ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ،او را دﯾﺪه ﺑﻮد ،ﮐﻪ ﯾﮑﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ،ﺑﺎ ﺷﻤﺸﯿﺮ
آﺧﺘﻪ ،در اردو ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻣﯽ دود ،و ﺧﻮن از ﻧﻮك ﺷﻤﺸﯿﺮ او ﻣﯽ ﭼﮑﺪ .ﭼﻮن ،اﯾﻦ
ﺧﺒﺮ ،ﺑﻪ ﻣﻦ رﺳﯿﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻗﺐ او ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ،و در ﭘﯽ ي او ،ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪم ،ﺑﻌﻀﯽ از
ﺟﺎي ﭘﺎﻫﺎ ،ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺟﺎﺳﺖ ،ﺑﯽ ﮔﻤﺎن ،از آنِ اوﺳﺖ .اﻣﺎ ،ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ دﯾﮕﺮ ،ﺷﮏ
دارم ،و ﯾﺤﺘﻤﻞ ،ﮐﻪ از آنِ دﯾﮕﺮي ﺑﺎﺷﺪ .اي اﻟﻬﻪ ي زﯾﺒﺎـ روي ،ﭼﻪ ﺧﻮب ﺷﺪ ،ﮐﻪ ﺗﻮ
اﮐﻨﻮن آﻣﺪي .در روزﮔﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﯿﺰ ،ﻫﻤﯿﺸﻪ ،راﻫﻨﻤﺎي ﻣﻦ ﺑﻮدي ،و اﯾﻨﮏ ﻧﯿﺰ ،ﺑﻪ
اﺷﺎره و ﻫﺪاﯾﺖ ﺗﻮ ،ﮔﺎم ،ﺑﺮﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ.
آري ،اي اُدﯾﺴِﺌﻮس! ﻣﻦ ﻣﯽ داﻧﻢ ،ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ،از ﮐﯿﺴﺖ ،و ﺑﯽ درﻧﮓ ،ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ آﺗِﻨﺎ
آﻣﺪم ،ﺗﺎ ﻣﺮاﻗﺐ ﺣﺎل ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ.
آري ،اي ﻣﻠﮑﻪ ي ﻣﺎ ،آﯾﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﻦ ،ﺑﻪ ﺻﻮاب اﺳﺖ؟ ﯾﺎ ﻫﺮ ﮐﻮﺷﺶ ي ،در اﯾﻦ راه اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﮐﻨﻢ ،ﺑﻪ ﻫﺪر ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ؟
آري! ﮔﻤﺎن ﺗﻮ ،ﺑﻪ ﺻﻮاب اﺳﺖ ،و آژاﮐْﺲ ،ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺷﺪه اﺳﺖ. آﺗِﻨﺎ
ﻣﮕﺮ ﺟﻨﻮن ،ﺑﺮ او ﻋﺎرض ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎر ﺳﻔﯿﻬﺎﻧﻪ اي ،دﺳﺖ زده اﺳﺖ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
او را ،ﻓﺮط ﺣﺴﺎدت ،ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ،واـ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .زﯾﺮا ،ﺳﻼح اﺧﯿﻠﯿﺲ ،را ﺑﻪ ﺗﻮ داده آﺗِﻨﺎ
اﻧﺪ.
آژاﮐْﺲ 2
ﭘﺲ ﭼﺮا ،ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ،ﻓﺮو رﯾﺨﺘﻪ اﺳﺖ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
او را ﮔﻤﺎن ،ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﻮد ،ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮن اﻧﺴﺎن ي ،ﻣﯽ آﻻﯾﺪ. آﺗِﻨﺎ
ﭘﺲ ،ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﻫﻢ ـ وﻃﻨﺎن ﺧﻮد ،ﮐﺮده ﺑﻮده اﺳﺖ ،و ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﺎ را ﺑﻪ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻫﻼﮐﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ!
آري! اﮔﺮ ﻣﻦ ،اﻧﺪك ي ﺗﺴﺎﻣﺢ ﮐﺮده ﺑﻮدم ،ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد. آﺗِﻨﺎ
زﻫﯽ ،ﺟﺴﺎرت و ﺑﯽ ﭘﺮواﯾﯽ! ﺑﮕﻮ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ،ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﮐﻨﺪ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
در ﺳﯿﺎﻫﯽ ي ﺷﺐ ،ﺗﻨﻬﺎ ،ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﯿﺎﺑﺪ. آﺗِﻨﺎ
آﯾﺎ ﻣﮑﺎن ﻣﺎ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد؟ ﺑﻪ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ي ﻣﺎ ﻫﻢ رﺳﯿﺪ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
آري! ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮏ در ﺳﺮاـ ﭘﺮده ي آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ و ﻣِﻨْﻼﺋﻮس ﻫﻢ رﺳﯿﺪ. آﺗِﻨﺎ
ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ،ﮐﻪ دﺳﺖ از ﮐﺸﺘﺎر آن ﻫﺎ ﺑﮑﺸﺪ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ او را از اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺎزداﺷﺘﻢ! ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ او ،ﭘﺮده اي از اوﻫﺎم آوﯾﺨﺘﻢ ،و آﺗِﻨﺎ
او را ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه اﻧﺪاﺧﺘﻢ .در ﻧﺘﯿﺠﻪ ،ﺧﺸﻢ او ،ﻣﺘﻮﺟﻪ ي ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن ﺷﺪ ،و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و
ﭘﺎﺳﺒﺎن آن ﻫﺎ را ﻃﻌﻤﻪ ي ﻏﻀﺐ ﺧﻮﯾﺶ ﺳﺎﺧﺖ ،در آن ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻪ دﺳﺘﺨﻮش
ﺗﻮﻫﻤﺎت ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺷﻤﺸﯿﺮ آﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﺎن ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن اﻓﺘﺎد ،و از ﭼﭗ و راﺳﺖ ،آن ﻫﺎ را،
از دم ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﯿﺪ ،و ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ آن ﻫﺎ ﻫﻢ ،ﻓﺮزﻧﺪان اﺗﺮوس ﻫﺴﺘﻨﺪ،
ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ وي ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ ،ﯾﺎ ﺳﺮان و ﺳﺮداران ﺳﭙﺎه ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎك
ﻫﻼﮐﺖ ﻣﯽ اﻓﺘﻨﺪ .وي ،ﭼﻨﺎن دﯾﻮاﻧﻪ وار ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺑﺮد ،و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن،
او را ﻣﯽ ﻓﺮﯾﻔﺘﻢ ،و اوﻫﺎم را ﺑﺮ او ﭼﯿﺮه ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻢ ،ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ،از ﮐﺸﺘﺎر ﻣﺎﻧﺪ ،و ﻋﺪه
اي از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ،ﺑﻪ ﮔﻤﺎن آن ﮐﻪ آدﻣﯿﺰادﻧﺪ ،ﺑﻪ اﺳﺎرت ﮔﺮﻓﺖ ،و آن ﻫﺎ را ﺑﻪ
رﯾﺴﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ،ﺑﻪ درون ﺧﯿﻤﻪ ي ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺮد ،و اﯾﻨﮏ ،آﻧﺎن را ،ﭼﻮن اﺳﯿﺮان ﺟﻨﮕﯽ،
ﺑﻪ ﭼﻮب ﺑﺴﺘﻪ ،و ﻣﺸﻐﻮل آزار آﻧﺎن اﺳﺖ .ﻫﻢ اﻻن ،ﺗﻮ ،اﯾﻦ ﺑﺴﺎط ﻣﻼل اﻧﮕﯿﺰ را ﺑﻪ
ﭼﺸﻢ ﺧﻮاﻫﯽ دﯾﺪ ،و ﺧﺒﺮ آن را ﺑﻪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺮد .اﻣﺎ ﺗﻮ ،از او ،ﺑﯿﻢ ﻣﺪار ،زﯾﺮا
ﮔﺰﻧﺪي ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﺎﻧﯿﺪ .ﻣﻦ ،ﺧﻮد ،دﯾﺪﮔﺎن او را از ﺻﻮرت ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻢ.
] آژاﮐْﺲ ،را از درون ﺳﺮاﭘﺮده ،ﺻﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ[.
ﭘﻬﻠﻮان! ﺑﯿﺎ ،ﺑﯿﺮون! ﺑﺲ اﺳﺖ! اﺳﯿﺮان ﺧﻮد را ،ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ،ﻣﯿﺎزار ،ﺑﯿﺎ ،اي آژاﮐْﺲ ،ﺑﻪ آﺗِﻨﺎ
ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ :ﺑﯿﺎ ﺑﯿﺮون!
اي آﺗِﻨﺎ ،دﺳﺖ م ﺑﻪ داﻣﻦ ت ،او را ﺻﺪا ﻣﮑﻦ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش و ﺧﻮد را ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺒﻮن و ﺗﺮﺳﻮ ،ﻣﻨﻤﺎ. آﺗِﻨﺎ
ﺑﻪ ﻣﻦ ،رﺣﻢ ﮐﻦ و ﺑﮕﺬار ،ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ،ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮد ،ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﺪ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭼﺮا ،او را ،ﺻﺪا ﻧﮑﻨﻢ؟ ﻣﮕﺮ اﯾﻦ ،ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﮐﻪ ﺗﻮ ،او را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ؟ آﺗِﻨﺎ
ﻣﻦ ،از او ،ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﺰار ﺑﻮده ام ،و اﯾﻨﮏ ﻧﯿﺰ ،از او ،اﻧﺰﺟﺎر دارم. اُدﯾﺴِﺌﻮس
وﻟﯽ اﮐﻨﻮن،آزادي ،ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰا ،ﺑﺮ او ﺑﺨﻨﺪي ،آﯾﺎ ،از اﯾﻦ ﮐﺎر ،ﺧﻮﺷﻨﻮد ﺧﻮاﻫﯽ آﺗِﻨﺎ
ﺷﺪ؟
ﻟﯿﮑﻦ ،ﻫﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ،ﮐﻪ او را ،ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﯾﻢ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
آﯾﺎ ﺑﯿﻢ داري ،ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﻮاﻧﻪ اي ،رو ﺑﻪ رو ﺷﻮي؟ آﺗِﻨﺎ
آژاﮐْﺲ 3
آري .از دﯾﻮاﻧﮕﯽ ي او ،ﺑﯿﻤﻨﺎك م .اﮔﺮ ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺑﻮد ،از او ،ﺑﺎك ي ﻧﺪاﺷﺘﻢ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﮔﻔﺘﻢ ،ﻫﺮ ﻗﺪر ،ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮي ،ﺑﺎز ،ﺗﻮ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ. آﺗِﻨﺎ
ﻣﮕﺮ ،ﭼﺸﻢ ﻧﺪارد؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭼﺸﻢ دارد ،وﻟﯽ ﻣﻦ ،ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ را ،از او ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺮﻓﺖ. آﺗِﻨﺎ
ﭘﺲ ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻮ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯽ ،ﻫﻤﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد .ﺧﺪاﯾﺎن ،ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺎري ،ﻗﺎدرﻧﺪ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭘﺲ ،ﻧﻪ ،ﺟﻨﺒﺶ ي ﮐﻦ ،و ﻧﻪ ،ﺳﺨﻦ ي ﺑﮕﻮ. آﺗِﻨﺎ
آري .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﻨﻢ ،اﻣﺎ اي ﮐﺎش ،اﺻﻼَ ،در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﺒﻮدم. اُدﯾﺴِﺌﻮس
اي آژاﮐْﺲ !آﯾﺎ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺷﻨﻮي؟ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ،ﺗﻮ را ﺻﺪا ﮐﻨﻢ؟ آﯾﺎ ﭘﺎﺳﺦ اﻟﻬﻪ آﺗِﻨﺎ
ي ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺧﻮد را ،ﺑﺪﯾﻦ ـ ﺳﺎن ﻣﯽ دﻫﯽ؟
]آژاﮐْﺲ ،ﺑﺎ ﺣﺎل ﺟﻨﻮن ،ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آﯾﺪ .در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ
ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ اي ،در دﺳﺖ دارد ،ﮐﻪ از آن ،ﺧﻮن ﻣﯽ ﭼﮑﺪ[ .
اي آﺗِﻨﺎ! دﺧﺘﺮ زﺋﻮس! ﯾﺎر ﺑﺎوﻓﺎي ﻣﻦ! ﺳﻼم ،ﺑﺮ ﺗﻮ! ﺧﻮش آﻣﺪي! ﺑﻪ ﭘﺎداش اﯾﻦ آژاﮐْﺲ
ﭘﯿﺮوزي ي ﺑﺰرگ ،ﮐﻪ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﻦ ﮐﺮدي ،ﻫﺪاﯾﺎي ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ ،ﺧﻮاﻫﯽ ﺳﺘﺎﻧﯿﺪ.
ﺳﭙﺎس ﮔﺬارم ،اي ﭘﻬﻠﻮان .آﯾﺎ ﺗﯿﻎ ﺧﻮد را ،ﺑﺎ ﺧﻮن ﻓﺮزﻧﺪان ﯾﻮﻧﺎن ،ﺧﻮب آب دادي؟ آﺗِﻨﺎ
آري .ﺑﺴﯽ ﺧﻮﺷﻨﻮدم ،ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮدم. آژاﮐْﺲ
آﯾﺎ ﺑﺎ دو ﭘﺴﺮ اﺗﺮوس ،ﻧﺒﺮد ﮐﺮدي؟ آﺗِﻨﺎ
آري .از اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ ،آﺳﻮده ﺷﺪم ،و دﯾﮕﺮ ،اﯾﻦ دو ﺗﻦ ،ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ،ﺑﻪ ﻧﺎم آژاﮐْﺲ
آژاﮐْﺲ ،ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ ،روا دارﻧﺪ.
ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻟﺮﺗﺲ ،ﭼﻪ ﮐﺮدي؟ آﯾﺎ از ﭼﻨﮓ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﺨﺖ؟ آﺗِﻨﺎ
اﻣﺎن ،از اﯾﻦ روﺑﺎه ﺣﯿﻠﻪ ﮔﺮ .ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺪاﻧﯽ ،ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ،در ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ آژاﮐْﺲ
آري .ﺑﮕﻮ ﺑﺪاﻧﻢ ،اﯾﻦ اُدﯾﺴِﺌﻮس ،ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﻗﺪﯾﻢ ﺗﻮ اﺳﺖ ،اﯾﻨﮏ در ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ آﺗِﻨﺎ
ﻫﺎ ...ﻫﺎ .اي ،ﻣﻠﮑﻪ ي ﻣﻦ! ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ،او را ،در ﻣﯿﺎن اﺳﯿﺮان ﺧﻮد ،در ﻣﻘﺎم ي ارﺟﻤﻨﺪ آژاﮐْﺲ
ﻧﺸﺎﻧﺪه ام .ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ،وي ،ﺑﻪ زودي ،ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ ﺑﺮﺳﺪ.
دﯾﮕﺮ ،ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ او ،ﺧﻮاﻫﯽ آورد؟ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﭘﯿﺮوز ﺷﺪه اي ،دﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ آﺗِﻨﺎ
ﺑﮑﻨﯽ؟
او را ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ي ،در ﺳﺮاﭘﺮده ي ﺧﻮﯾﺶ ،ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺴﺖ. آژاﮐْﺲ
اي ﺑﯽ ﻧﻮاي ﻣﺴﮑﯿﻦ! ﭘﺲ از آن ،ﺑﺎ او ،ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد؟ آﺗِﻨﺎ
ﻧﺨﺴﺖ ،آن ﻗﺪر ،ﺑﺎ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ،او را ﺧﻮاﻫﻢ زد ،ﺗﺎ ﭘﯿﮑﺮش ،ﺳﯿﺎه و ﮐﺒﻮد ﺷﻮد .ﺳﭙﺲ ،او آژاﮐْﺲ
را ،ﻫﻼك ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد.
ﭼﺮا ،اﯾﻦ ﺑﯽ ﻧﻮا را ،ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ،زﺟﺮ ﻣﯽ دﻫﯽ؟ آﺗِﻨﺎ
اي آﺗِﻨﺎ! ﺟﺰ اﯾﻦ ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯽ ،اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ .ﮐﯿﻔﺮ اﯾﻦ ﻧﺎﺑﮑﺎر ،ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ و آژاﮐْﺲ
ﻧﺒﺎﯾﺪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻪ ﺷﻮد.
اي آژاﮐْﺲ !اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﺎﺷﯽ ،ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﮐﺎر ﮐﻨﯽ .ﻣﺒﺎدا از ﻫﯿﭻ آﺗِﻨﺎ
ﮐﺎري ،ﻓﺮوﮔﺬار ﮐﻨﯽ.
ﻣﻦ ،اﮐﻨﻮن ﻣﯽ روم و ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﭘﺮدازم .ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ،ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺧﻮد را ،از ﻣﻦ، آژاﮐْﺲ
درﯾﻎ ﻣﺪار ،و ﻫﻤﭽﻮن زﻣﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﯾﺎر و ﯾﺎور ﻣﻦ ﺑﺎش.
آژاﮐْﺲ 4
] ﺑﻪ درون ﺳﺮاﭘﺮده ﻣﯽ رود[ .
اﯾﻨﮏ ،اي اُدﯾﺴِﺌﻮس! ﻗﺪرت ﺧﺪاﯾﺎن را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﯾﺪي ،ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ اﺳﺖ؟ اﯾﻦ آﺗِﻨﺎ
اﺳﺖ ،ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ،ﻋﻘﻞ ﮐﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ ،و ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﺎن ﻧﯿﺮو و دﻟﯿﺮي
ﺑﻮد ،ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ،ﺑﺮ او ،ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﺟﺴﺖ .آﯾﺎ ،ﮔﺮاﻧﻤﺎﯾﻪ ﺗﺮ از او ،ﮐﺴﯽ را ﺳﺮاغ
داﺷﺘﯽ؟
ﻧﻪ! ﻫﺮﮔﺰ! وي ،دﺷﻤﻦ ﺟﺎن ﻣﻦ ﺑﻮد .ﻟﯿﮑﻦ ،ﻣﻦ ،اﮐﻨﻮن ،ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﯾﻦ ﺑﻼﯾﯽ ،ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اُدﯾﺴِﺌﻮس
او ﻓﺮود آﻣﺪه اﺳﺖ ،ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺣﺎل او اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ م .آن ﭼﻪ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ،
ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ،روزي ﻧﯿﺰ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ .زﯾﺮا ،ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ،ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ،آدﻣﯿﺎن ،ﺧﻮاب و
ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ،و ﻫﻤﭽﻮن ﺷﺒﺢ ي ،از ﻋﺪم ﻫﺴﺘﯿﻢ؟
ﭘﺲ زﻧﻬﺎر ،ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ،ﮐﻔﺮي ،درﺑﺎره ي ﺧﺪاﯾﺎن ﻧﮕﻮﯾﯽ ،و ﺑﻪ ﺟﺎه و ﻣﺎل دو روزه، آﺗِﻨﺎ
ﻏﺮه ﺷﻮي .ﺑﺪان ﮐﻪ ،ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ را ،در دو ﮐﻔﻪ ي ﺗﺮازو ﻧﻬﺎده اﻧﺪ ،و روزي
ﻣﯽ رﺳﺪ ،ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﻔﻪ ،ﺑﺮ آن ﮐﻔﻪ ،ﻣﯽ ﭼﺮﺑﺪ .ﺧﺪاﯾﺎن ،ﺑﺪاﻧﭽﻪ ﻧﯿﮑﯽ اﺳﺖ ،رﻏﺒﺖ
دارﻧﺪ و از آن ﭼﻪ ﭘﻠﯿﺪي اﺳﺖ ،ﮔﺮﯾﺰاﻧﻨﺪ.
] اﻟﻬﻪ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﮔﺮوه ﻣﻼﺣﺎن ﻣﯽ رﺳﻨﺪ .اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
درود ﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﻌﻪ در ﺟﺰﯾﺮه ،درود ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺗﻼﻣﻮن ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺎﻻﻣﯿﺲ ﮐﻪ درﯾﺎ را ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﺤﺎﺻﺮه اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺣﺎل و روز ﻧﯿﮑﻮ اﺳﺖ ،ﻣﺎ را ﻧﯿﺰ ﺧﻮب اﺳﺖ .ﻟﯿﮑﻦ ،اﮔﺮ،
ﺧﺸﻢ ﺧﺪاﯾﺎن ،ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺷﻮد ،و در زﺑﺎن زﻫﺮآﻟﻮد ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ،از ﺗﻮ ﻋﯿﺐ ﺟﻮﯾﯽ ﮐﻨﺪ،
آن ﮔﺎه ،دل ﻣﺎ ،از ﺑﯿﻢ ،ﻓﺮو ﻣﯽ رﯾﺰد و ﻫﻤﭽﻮن ،ﮐﺒﻮﺗﺮي رﻣﯿﺪه ،ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﺳﺎن ،ﺑﺎل
و ﭘﺮ ﻣﯽ زﻧﯿﻢ .ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ،ﺳﭙﯿﺪه ي ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ دﻣﯿﺪ ،داﺳﺘﺎن ي ﺷﮕﻔﺖ ،ﺑﺮ زﺑﺎن ﻫﺎ
اﻓﺘﺎد و ﺷﺎﯾﻌﻪ اي ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎ رﺳﯿﺪ :ﺳﺮدار ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ اﺳﺒﺎن در آن ﺳﻢ ﺑﺮ
زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺳﺎﯾﻨﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮده اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ي اﻏﻨﺎم و ﻣﻮاﺷﯽ را ﮐﻪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺑﻪ ﻏﻨﯿﻤﺖ
آورده اﻧﺪ از دم ﺷﻤﺸﯿﺮ ﮔﺬراﻧﺪه اﺳﺖ .ﺗﯿﻎ ي ﺑﺮﻫﻨﻪ در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻣﯽ درﺧﺸﺪ و
ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن ﻣﺎ را ﭼﻮن ﺑﺮگ ﺧﺰان ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ رﯾﺨﺖ! اﯾﻦ اﺳﺖ داﺳﺘﺎن ي ﮐﻪ
اُدﯾﺴِﺌﻮس ﺷﻬﺮت داده اﺳﺖ و آن را ﺑﺎ آب و ﺗﺎب ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﮔﻮش اﯾﻦ و آن رﺳﺎﻧﺪه
اﺳﺖ و رﺳﻮاﯾﯽ ﺑﺎر آورده اﺳﺖ .اﮐﻨﻮن ﻫﺮ آن ﻗﺼﻪ ﮐﻪ وي درﺑﺎره ي ﺗﻮ ﺑﭙﺮدازد
ﻣﺮدم آن را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ و دﯾﺮي ﻧﻤﯽ ﮔﺬرد ﮐﻪ ﻗﺼﻪ ي او دﻫﺎن ﺑﻪ
دﻫﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﻫﺮ ﮐﻪ آن را ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﻧﻤﮏ ي ﺑﺮ آن ﻣﯽ ﻓﺸﺎﻧﺪ و ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺳﯿﻞ
ﺳﺨﺮﯾﻪ و اﺳﺘﻬﺰا ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻮ روان ﻣﯽ ﺷﻮد .اﯾﻦ اﺳﺖ ﻗﺎﻋﺪه ي ﮐﺎرﻫﺎ ،ﺑﺰرﮔﺎن را
ﻫﺪف ﺗﯿﺮ ﻣﻼﻣﺖ ﮐﻨﯽ ،و ﻧﺸﺎﻧﻪ ات ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﻓﺖ .اﻣﺎ ﻫﺮ آن ﭼﻪ دل ت
ﺧﻮاﺳﺖ درﺑﺎره ي ﻣﺎ ﺑﮕﻮ ،ﯾﮑﯽ را ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ از ﺗﻮ ﺑﭙﺬﯾﺮد .آري ﺷﻤﺎﺗﺖ و ﺑﺪ
ﻧﺎﻣﯽ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ در ﺳﺮ راه ﺑﺰرﮔﺎن ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ اﺣﻮال ،آن ﮔﺎه ﮐﻪ ﭘﺎي
دﻓﺎع از ﺣﺼﺎر ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ آﯾﺪ ﮐﻬﺘﺮان را ﮐﺎري ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ و وﺟﻮد ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﻪ
ﮐﺎر آﯾﺪ ﻟﯿﮑﻦ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻬﺘﺮان و ﻣﻬﺘﺮان ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺟﻤﻊ آﯾﻨﺪ و ﻣﻬﺘﺮان ﺑﻪ دﺳﺘﯿﺎري
ﮐﻬﺘﺮان ﮐﺎرﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ .اﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﮐﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،ﺑﺴﯽ ﻧﺎﮔﻮار اﺳﺖ و ﻣﺎ
ﺟﻤﻠﮕﯽ از ﺷﻨﯿﺪن آن ﺷﺮﻣﺴﺎري ﻣﯽ ﺑﺮﯾﻢ .آﯾﺎ ﺧﻮاﺳﺖ آرﺗﻤﯿﺲ دﺧﺘﺮ زﺋﻮس ،اﻟﻬﻪ ي
ﮔﺎو ﺳﻮار ﺑﻮده ﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮدار ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺎ ﻏﻨﺎم و اﺣﺸﺎم ﺑﺮد؟ آﯾﺎ ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ اﻟﻬﻪ
آژاﮐْﺲ 5
از آن ﺑﺎﺑﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزي ﻧﺎﯾﻞ آﻣﺪه ام و ﻓﺪﯾﻪ ي آن را ﻧﭙﺮداﺧﺘﻪ اﯾﻢ؟ ﯾﺎ آﯾﺎ
ﺧﺪاي ﺟﻨﮓ ﮐﻪ ﺧﻔﺘﮕﺎن ﻣﻔﺮﻏﯿﻦ ﭘﻮﺷﯿﺪه و دوش ﺑﻪ دوش ﻣﺎ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﺪ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي
ﺣﺴﺪ ﺑﺮده و راه اﻧﺘﻘﺎم را در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ آن ﭼﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ آن
ﻫﻢ ـ داﺳﺘﺎن اﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ ي ﭼﻨﯿﻦ ﺳﻔﯿﻬﺎﻧﻪ ،ﯾﻌﻨﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدن ﺑﺮ ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن
ﮐﺎر آدﻣﯽ ﻓﺮزاﻧﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻮد .ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺪاﯾﺎن از ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺧﺪاﯾﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻓﺮود ﻣﯽ آﯾﻨﺪ
و ﻋﻘﻞ ﯾﮑﯽ از آدﻣﯿﺎن زاﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ آرزو ﻣﯽ ﮐﻨﻢ زﺋﻮس و آﭘﻮﻟﻮن
ﻣﺎ را از اﯾﻦ رﺳﻮاﯾﯽ در ﻣﯿﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن رﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﺪ .اي آژاﮐْﺲ ،ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺪا در اﯾﻦ
ﻫﻨﮕﺎم ﮐﻪ زﺑﺎن ﺑﺪﺧﻮاه ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣﻼﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ در ﺳﺮاﭘﺮده ي
ﺧﻮﯾﺶ در ﺳﺎﺣﻞ درﯾﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺸﻮ ،زﻧﻬﺎر اﮔﺮ از ﺧﯿﻤﻪ ﺑﯿﺮون ﻧﯿﺎﯾﯽ ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﯿﮏ
ﺧﻮﯾﺶ آﺳﯿﺐ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاﻫﯽ رﺳﺎﻧﯿﺪ .آري ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎ ،ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺪﯾﻦ ـ ﺳﺎن در
ﺳﺮاﭘﺮده ﻧﺸﺴﺘﻪ و از ﺟﻨﮓ دوري ﮔﺰﯾﺪه اي؟ ﭼﻪ ﺳﻮد ﮐﻪ از ﺧﺸﻢ و ﮐﯿﻦ آﺗﺸﯽ
ﺑﯿﺎﻓﺮوزي و دود آن را ﺑﺮ آﺳﻤﺎن ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ؟ ﮐﯿﻨﻪ و ﺑﺪ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﻣﺎﻧﻊ و رادع در
ﺻﺤﺮا ﺑﻪ راه ﺧﻮﯾﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ رود و ﺑﺎﻧﮓ ﺧﺸﻢ آﻟﻮد ﯾﺎران ﺗﻮ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ اﺳﺖ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ :ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد و ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺎ رﺣﻢ ﮐﻦ ،ﻣﺎ را ﯾﺎراي ﺗﺤﻤﻞ ﭼﻨﯿﻦ رﺳﻮاﯾﯽ
ﻧﯿﺴﺖ.
] ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ از ﺧﯿﻤﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آﯾﺪ[ .
اي ﻣﻼﺣﺎن آژاﮐْﺲ ،و اي ﻓﺮزﻧﺪان ﺳﺮزﻣﯿﻦ ارﺧﺘﯿﺪ ﺧﺒﺮي دارم ﮐﻪ ﺟﺎن ﻫﻤﻪ ي ﺗﮑﺴﻤﺎ
ﯾﺎران و دوﺳﺖ -داران ﺧﺎﻧﺪان ﺗﻼﻣﻮن را ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﺳﺎزد .آژاﮐْﺲ ﺳﺮدار دﻟﯿﺮ ﻣﺎ
ﮐﻪ ﻗﻮت ﺑﺎزو و اﻣﯿﺪ دل ﻣﺎ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺰﻟﺖ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ،ﻗﺪرت و ﻧﯿﺮوي او ﭘﺴﺘﯽ
ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و آﺳﻤﺎن اﻗﺒﺎل او را اﺑﺮ ﺳﯿﺎه ﻣﺼﺎﯾﺐ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه اﺳﺖ.
ﭘﺲ اﻣﺸﺐ آﺑﺴﺘﻦ ﺣﻮادﺛﯽ ﺗﺎزه اﺳﺖ و از ﻧﻮ ﻣﺼﺎﯾﺐ ي ﺑﺮاي ﻓﺮدا ذﺧﯿﺮه ﮐﺮده ﻣﻼﺣﺎن
اﺳﺖ .ﺑﮕﻮ دﯾﮕﺮ ﭼﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ .اي دﺧﺘﺮ ﺗﻠﻮﺗﺎس اﻫﻞ ﻓﺮﯾﮕﯿﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺛﻤﺮ
ﻋﺸﻖ ﺳﺮدار ﻣﺎﯾﯽ ﻫﺮ آن ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﯽ ﺑﮕﻮ.
ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮔﻔﺖ؟ ﺑﺮاي ﺗﻮﺿﯿﺢ اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ي ﺟﺎﻧﮕﺪاز ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮔﻔﺖ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺳﺮدار ﺑﺰرﮔﻮار ﻣﺎ دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و از دﯾﺸﺐ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻣﺸﺎﻋﺮ ﺧﻮد را از ﮐﻒ داده
اﺳﺖ .ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ درون ﺳﺮاﭘﺮده او را ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎن او را ﮐﻪ از ﻫﺮ ﺳﻮ ﻧﯿﻤﻪ ﺟﺎن و
ﺧﻮن آﻟﻮد اﻓﺘﺎده اﻧﺪ ﻧﮕﺎره ﮐﻨﯿﺪ.
ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ،ﻣﺎ ﺧﻮد از داﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ آﮔﺎﻫﯿﻢ .در اﻧﺪرون او آﺗﺶ ي ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻼﺣﺎن
ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻗﺼﻪ ي او در دﻫﺎن ﻣﺮدم اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و ﻫﻢ اﯾﻨﮏ در ﻫﺮ ﮐﻮي و ﺑﺮزن
ﺳﺨﻦ از ﺟﻨﻮن او ﻣﯽ رود .ﻣﺎ از ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎر ﺧﻮد اﻧﺪﯾﺸﻨﺎك ﯾﻢ .اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ دﺳﺖ
او در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺗﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪه اﺳﺖ و ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ رﺳﺎﻧﺪه
اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﻻﺑﺪ ﺧﺪاﯾﺎن ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ او ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﮐﺎر او را ﺑﻪ رﺳﻮاﯾﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ
ﮐﺸﺎﻧﺪ.
ﻫﯿﻬﺎت ،ﮐﻪ ﻣﻄﻠﺐ از ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ! دﯾﺸﺐ ﮔﻠﻪ اي از ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن را ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﮔﺮﻓﺖ و آن ﻫﺎ را ﺑﻪ درون ﺧﯿﻤﻪ آورد و ﺧﻮن ﺑﻌﻀﯽ را ﺑﻪ زﻣﯿﻦ رﯾﺨﺖ و ﺑﺮﺧﯽ
دﯾﮕﺮ را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﯿﺪ و ﻻﺷﻪ ي آن ﻫﺎ را ﭘﺎره ﭘﺎره ﮐﺮد .از آن ﻣﯿﺎن دو ﻗﻮچ
آژاﮐْﺲ 6
ﺳﭙﯿﺪ ﭘﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد ،ﯾﮑﯽ را ﺳﺮ ﺑﺮﯾﺪ و زﺑﺎن او را از دﻫﺎن ﺑﻪ در آورد و ﺑﺮ زﻣﯿﻦ
اﻓﮑﻨﺪ .آن دﯾﮕﺮي را ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻪ ﺗﯿﺮي ﺑﺴﺖ و ﺑﺎ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ دو ـ دم آن ـ ﻗﺪر ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮ ﭘﯿﮑﺮ
او زد ﺗﺎ ﺧﻮن از ﺳﺮاﭘﺎي وي روان ﺷﺪ و ﻧﺎﻟﻪ ي او ﺑﻪ آﺳﻤﺎن رﻓﺖ و در آن ﺣﺎل آن
ﭼﻪ ﻧﺎﺳﺰا و دﺷﻨﺎم ﺑﻮد ﺑﻪ او داد.
ﻣﺎ را دﮔﺮ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﺎري ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ آن ﮐﻪ ﺳﺮ ﺧﻮد ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ و آﻫﺴﺘﻪ ﺑﮕﺮﯾﺰﯾﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﺷﺘﺎب ﺳﻮار زورق ﻫﺎ ﺷﺪه ﭘﺎروـ زﻧﺎن رو ﺑﻪ درﯾﺎ ﻧﻬﯿﻢ ﺗﺎ از دﺳﺖ ﻗﻬﺮ و ﻏﻀﺐ
ﺳﺮداران ﺧﻮد و ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس رﻫﺎﯾﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ و اﻻ ﺑﯽ ﮔﻤﺎن ﻣﺎ را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد
در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را اﺻﻼَ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮدن ﻧﯿﺴﺖ و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ در ﺟﻮار ﺳﺮدار
ﺧﻮد ﺟﺎن ﺑﺴﭙﺎرﯾﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر اوﺳﺖ ﺷﺮﯾﮏ ﺑﺎﺷﯿﻢ.
ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻨﯿﺪ .ﻃﻮﻓﺎن ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪ ،رﻋﺪ و ﺑﺮق ﭘﺎﯾﺎن ﯾﺎﻓﺖ ﻣﺸﺎﻋﺮ او ﺑﻪ ﺟﺎ آﻣﺪ و ﺣﺎﻟﺖ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
او اﯾﻨﮏ ﭼﻮن ﺑﺎدﻫﺎي ﺟﻨﻮﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﻐﯿﺎن و ﺷﺪت اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻧﺴﯿﻤﯽ
ﻣﻼﯾﻢ ﻣﺒﺪل ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ .اﻣﺎ رﻧﺞ او ﭘﺎﯾﺎن ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﻨﻮز ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ از ﺗﺤﻤﻞ آﻻم
دﯾﮕﺮي اﺳﺖ؛ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﮕﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﺮﺗﮑﺐ ﭼﻪ ﻋﻤﻞ ﻗﺒﯿﺤﯽ ﺷﺪه
اﺳﺖ ،ﻋﻤﻞ ي ﮐﻪ ﺟﺰ ﺧﻮد او دﯾﮕﺮي ﻣﺴﺌﻮل آن ﻧﯿﺴﺖ.
اﮔﺮ از ﻃﻐﯿﺎن ﺟﻨﻮن او ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣﯿﺪ ﺑﻬﺒﻮدي ﮐﺎﻣﻞ او ﻣﯽ رود؛ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﮔﺬراﻧﺪه اﺳﺖ زود ﺑﻪ ﻃﺎق ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ.
اﮔﺮ ﺷﻤﺎ را ﻣﺨﯿﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ دو ﻃﺮﯾﻖ را از ﺑﻬﺮ ﺧﻮد اﺧﺘﯿﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﯾﮏ ي رﻧﺞ ﺑﺒﺮد و ﺷﻤﺎ آﺳﻮده ﺑﺎﺷﯿﺪ ﯾﺎ ﻫﺮ دو ﯾﮑﺴﺎن از ﻣﺼﯿﺒﺖ ي ﮐﻪ رخ داده
اﺳﺖ ﻣﺘﺄﻟﻢ ﺷﻮﯾﺪ.
ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﺎ دو ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻧﺎﮔﻮارﺗﺮ از ﯾﮏ ﻣﺼﯿﺒﺖ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﭘﺲ ﺑﺪان ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ ي ﺑﯿﻤﺎري او رﻧﺞ ﻣﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽ ﭘﺬﯾﺮد. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ. ﻣﻼﺣﺎن
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ آژاﮐْﺲ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻋﺎرﺿﻪ ي ﺟﻨﻮن ﺑﻮد ﺧﻮد او ﺑﯽ ﮔﻤﺎن از آن ﺣﺎﻟﺖ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
راﺿﯽ ﺑﻮد و ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﻣﺸﺎﻋﺮﻣﺎن ﺑﺮ ﺟﺎ ﺑﻮد از ﻣﺸﺎﻫﺪه ي ﺣﺎﻟﺖ او رﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮدﯾﻢ.
ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﻬﺒﻮدي ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﺑﯿﻤﺎري او ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ ﻫﻢ او ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻏﺼﻪ و
اﻧﺪوه ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻫﻢ ﻣﺎ؛ آﯾﺎ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻣﺎ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ؟
راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ .ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﺎ ﯾﮑﯽ از ﺧﺪاﯾﺎن ﺑﺮ او ﺧﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﻋﺎرﺿﻪ ي او ﺑﺮ ﻃﺮف ﺷﻮد و او ﺑﺎز ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺪوه ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟
ﻣﻄﻠﺐ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ و ﺟﺎي اﻧﮑﺎر ﻧﯿﺴﺖ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺷﺮﯾﮏ اﻧﺪوه ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯿﻢ .اﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ واﻗﻌﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻼﺣﺎن
اﻓﺘﺎد .آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺷﺮح آن را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﺎزﮔﻮﯾﯽ؟
اﮐﻨﻮن ﺗﻔﺼﯿﻞ واﻗﻌﻪ را ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮد در آن ﺟﺎ ﺑﻮده و ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﯾﺪه ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺑﺎﺷﯿﺪ از ﺑﺮاي ﺗﺎن ﺷﺮح ﻣﯽ دﻫﻢ .در ﻧﯿﻤﻪ ﻫﺎي ﺷﺐ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﺮاغ ﻫﺎي اردو
ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪ آژاﮐْﺲ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺷﻤﺸﯿﺮي دو دم ﺑﺮداﺷﺖ و دﯾﻮاﻧﻪ
وار ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد .ﻣﻦ ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻢ:آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ روي ﻫﻤﻪ اﻫﻞ اردو در ﺧﻮاﺑﻨﺪ،
ﺷﯿﭙﻮر ﺑﯿﺪار ﺑﺎش را ﻧﺪﻣﯿﺪه اﻧﺪ و ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﻮ ﻧﯿﺎﻣﺪه اﺳﺖ .از ﺑﺮاي ﭼﻪ ﮐﺎر
آژاﮐْﺲ 7
ﻣﯽ روي؟ وي ﺑﻪ درﺷﺘﯽ در ﺟﻮاب ﻣﻦ ﮔﻔﺖ :زﻧﺎن را ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﺷﺎي ﺟﻤﺎل آﻧﺎن
آورده اﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﺮاي ﺷﻨﯿﺪن ﺳﺨﻨﺎن آﻧﺎن اﯾﻦ ﺳﺨﻦ از ﻋﻬﺪي ﺑﺴﯿﺎر ﻗﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺎر
ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﻣﻦ ﭼﻮن ﭼﻨﯿﻦ دﯾﺪم ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪم و وي ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ از ﺳﺮاﭘﺮده ﺑﯿﺮون
رﻓﺖ .اﻣﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺖ ي ﺑﻪ او دﺳﺖ داده ﺑﻮد .دﯾﺮي ﻧﮕﺬﺷﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ درون ﺳﺮاﭘﺮده ﺑﺎزﮔﺸﺖ .در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻋﺪه ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺳﮕﺎن ﮔﻠﻪ را
ﺑﻪ رﯾﺴﻤﺎن ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد و ﻫﻤﭽﻮن اﺳﯿﺮان ﺟﻨﮕﯽ در ﭘﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .ﭼﻮن ﺑﻪ
داﺧﻞ ﺳﺮاﭘﺮده رﺳﯿﺪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر آن ﻫﺎ زد؛ ﯾﮑﯽ را ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ و دﯾﮕﺮي را
ﺷﮑﻢ ﻣﯽ درﯾﺪ و ﺳﻮﻣﯽ را ﻣﺜﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻌﻀﯽ را ﻧﯿﺰ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ
ﺑﻪ ﺟﺎن آن ﻫﺎ ﻣﯽ اﻓﺘﺎد و ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ آدﻣﯿﺎن را اﺳﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ آن ﻫﺎ را ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽ
داد .ﭘﺲ از آن ﺑﺎ ﺷﺘﺎب از در ﺑﯿﺮون رﻓﺖ و ﺑﺎ ﺷﺒﺢ ي ﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﭘﺮداﺧﺖ و ﻣﻦ
در ﻣﯿﺎن ﺳﺨﻨﺎن او ﻧﺎم ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس و اﺳﻢ اُدﯾﺴِﺌﻮس را ﺷﻨﻮدم ﮐﻪ از آن ﻫﺎ ﺑﻪ
درﺷﺘﯽ ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﺮد و از اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزي ﮐﻪ ﻧﺼﯿﺐ ش ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺗﺪﺑﯿﺮي ﮐﻪ در
دﺳﺘﮕﯿﺮي آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮده ﺑﻮد اﺑﺮاز ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد .آن ﮔﺎه دوﺑﺎره ﺑﻪ درون
ﺳﺮاﭘﺮده ﺑﺎزﮔﺸﺖ و در اﯾﻦ وﻗﺖ ﺣﺎل او آﻫﺴﺘﻪ رو ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮدي ﻣﯽ رﻓﺖ و ﻣﺸﺎﻋﺮ
ﺧﻮد را ﺑﺎز ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪ و آن ﻣﻨﻈﺮه آﺷﻔﺘﻪ و دﻫﺸﺘﻨﺎك را
دﯾﺪ ﻓﺮﯾﺎدي از روي وﺣﺸﺖ ﮐﺸﯿﺪ و ﻣﺸﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﻮد زد و ﺑﺎ ﭘﺎي ﻟﺮزان ﺑﻪ روي
ﻻﺷﻪ ي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ي ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﺧﯿﻤﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻓﺮو اﻓﺘﺎد .آن وﻗﺖ ﺑﺎ ﭼﻨﮓ
ﻣﻮﻫﺎي ﺧﻮد را ﮐﻨﺪ و ﺗﺎ ﻣﺪت ي ﺳﺎﮐﺖ و ﺧﺎﻣﻮش در ﮔﻮﺷﻪ اي ﻧﺸﺴﺖ .ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺳﺮ
ﺑﺮداﺷﺖ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﻦ ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ دﯾﺸﺐ ﭼﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد و ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ
رﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺎز آﻣﺪم .ﻣﻦ از او ﺑﯿﻢ ﻧﺎك ﺷﺪم و ﻻﺟﺮم آن ﭼﻪ دﯾﺪه ﺑﻮدم
ﺑﻪ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺑﺪو ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻢ .ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪن آن ﻧﻌﺮه ﻫﺎﯾﯽ ﺟﺎن ـ ﮐﺎه از دل ﺑﺮ آورد ،ﭼﻨﺎن ﮐﻪ
ﻧﻈﯿﺮ آن ﻧﻌﺮه ﻫﺎ را ﺗﺎﮐﻨﻮن از وي ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدم .زﯾﺮا او ﺧﻮد ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ
ﺷﯿﻮن و زاري ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﻮﯾﻪ ي او ﺑﺴﯿﺎر آﻫﺴﺘﻪ و آرام و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﮔﺎوان ﺑﻮد و
ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻦ ﻧﺎﻟﻪ ي ﺑﻠﻨﺪ از او ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدم .ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﯽ ﺧﺮاب و دل ي اﻓﺴﺮده در
ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻪ ي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﻨﺎول ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
و ﻧﻪ آب ي ﻣﯽ آﺷﺎﻣﺪ و ﭼﻨﺎن ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ در ﻓﮑﺮ اﻧﺠﺎم ﮐﺎري ﻣﺨﻮف اﺳﺖ .ﻣﻦ
از آن ﻧﻌﺮه ﻫﺎي ﺗﻠﺦ و از اﯾﻦ ﺳﮑﻮت و ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﮐﻪ وﺟﻮد او را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﻨﯿﻦ
اﺳﺘﻨﺒﺎط ﮐﺮده ام .اﯾﻨﮏ اي ﯾﺎران ﻣﻦ ،ﻣﺮا ﯾﺎوري ﮐﻨﯿﺪ .ﻣﻦ ﺑﺪان ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ
آﻣﺪه ام ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺑﺠﻮﯾﻢ ،ﺑﻪ درون ﺳﺮاﭘﺮده آﺋﯿﺪ و اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ ﮐﺎري در
ﺣﻖ ﻣﻦ ﺑﮑﻨﯿﺪ .در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮارد ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺨﻦ ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ دردي ﮔﺮان را
ﺷﻔﺎي ﻋﺎﺟﻞ ﺑﺨﺸﺪ.
اي ﺑﺎﻧﻮ ،ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﺎﮔﻮاري ﺑﻪ ﻣﺎ دادي! اﻓﺴﻮس ﮐﻪ ﺳﺮدار ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﻓﺴﻮﻧﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﺨﻮف ﺷﺪه اﺳﺖ!
] آژاﮐْﺲ از درون ﺳﺮاﭘﺮده[ .
آي !آي!... آژاﮐْﺲ
آژاﮐْﺲ 8
ﺣﺎل او ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺻﺪاي او را ﺷﻨﯿﺪﯾﺪ ،ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آورد؟
آي !آي! آژاﮐْﺲ
آﯾﺎ از ﻣﺸﺎﻫﺪه ي ﮐﺎري ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﮐﺮده اﺳﺖ اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ رﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮد؟ ﻣﻼﺣﺎن
ﺗﻮﺳِﺮْ ...اي ﺗﻮﺳِﺮْ ،ﮐﺠﺎﯾﯽ؟ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺮدن اﻓﺘﺎده ام و ﺗﻮ ﺑﺎز ﺑﻪ ﻗﺼﺪ آژاﮐْﺲ
ﭼﭙﺎول و ﻏﺎرت رﻓﺘﻪ اي؟
ﮔﻤﺎن ﻧﺪارﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﻮن او ﺑﺎز ﺑﺎﻗﯽ ﺑﺎﺷﺪ .در را ﺑﮕﺸﺎ ﺗﺎ ﭼﺸﻢ او ﺑﻪ ﻣﺎ اﻓﺘﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻼﺣﺎن
اﻧﺪﮐﯽ آرام ﺑﮕﯿﺮد.
ﻣﻦ اﯾﻨﮏ در را ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﻢ ...ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﭼﻪ ﺑﻪ روزﮔﺎر ﺧﻮد ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آورده اﺳﺖ.
] در را ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،آژاﮐْﺲ در ﻣﯿﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ي ﮐﻪ
ﮐﺸﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ[ .
اي ﻣﻼﺣﺎن ﭼﺎﺑﮏ ﭘﺎ ،اي ﯾﺎران ﻗﺪﯾﻢ ﮐﻪ در دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺘﻮارﯾﺪ .ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﮐﻪ آژاﮐْﺲ
وﺟﻮد ﻣﻦ ﭼﺴﺎن دﺳﺘﺨﻮش ﻃﻮﻓﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ آب از ﺳﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
ﻣﻦ اﯾﻨﮏ در درﯾﺎي ﺧﻮن ﻏﻮﻃﻪ ورم.
] ﻣﻼﺣﺎن ،ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ[.
آن ﭼﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺖ .ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز اﻧﺪﯾﺸﻪ ي او ﻣﺸﻮش اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﻫﺎن ،اي ﻣﻼﺣﺎن ﺑﺎ وﻓﺎ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﻣﻦ ﻋﺮﺻﻪ ي درﯾﺎ را در ﻧﻮردﯾﺪه اﯾﺪ و ﺑﺪﯾﻦ آژاﮐْﺲ
ﺟﺎ آﻣﺪه اﯾﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻣﺮا از اﯾﻦ ﻣﻬﻠﮑﻪ ﻧﺠﺎت دﻫﯿﺪ ـ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎ ـ
درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﭘﺎﯾﺎن دﻫﯿﺪ و ﺟﺴﺪ ﻣﺮا ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ
ﺑﯿﻔﮑﻨﯿﺪ.
ﻧﻪ اي ﺳﺮدار ،ﺧﺪا ﻧﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري دﺳﺖ ﯾﺎزﯾﻢ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻼ را ﺑﺎ ﺑﻼﯾﯽ ﻣﻼﺣﺎن
دﯾﮕﺮ درﻣﺎن ﻧﺘﻮان ﮐﺮد ،ﺗﻮ ﻧﯿﺰ از اﯾﻦ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺑﺎﻃﻞ در ﮔﺬر و ﺑﯿﻬﻮده ﺧﻮد را ﻋﺬاب
ﻣﺪه.
اﯾﻦ اﺳﺖ ﺳﺮدار دﻟﯿﺮي ﮐﻪ ﺷﺠﺎﻋﺖ و دﻻوري او ﺷﻬﺮه ي آﻓﺎق ﺑﻮد و داﺳﺘﺎن ﺟﻨﮓ آژاﮐْﺲ
ﻫﺎي وي در ﺻﻒ ﻣﻘﺪم ﮐﺎرـ زار زﺑﺎن ـ زد ﺧﺎص و ﻋﺎم ﺑﻮد! اﯾﻨﮏ ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﺑﯽ
ﺑﺎﮐﯽ او را در ﻣﯿﺎن ﭼﺎرﭘﺎﯾﺎن ﺑﯽ ﮔﻨﺎه ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ و ﺑﺮ ﺳﻔﺎﻫﺖ و رﺳﻮاﯾﯽ او ﺑﺨﻨﺪﯾﺪ!
اي آژاﮐْﺲ !ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻣﻦ! اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ،ﻣﮕﻮ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
زود ﺑﺮو! از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ،دور ﺷﻮ! واي! واي! آژاﮐْﺲ
اي ﺳﺮدار! ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪا ،ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺎ را ﺑﺸﻨﻮ و ﭘﻨﺪ ﻣﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮ. ﻣﻼﺣﺎن
ﭼﻪ ﺷﺪ ،ﮐﻪ ﻣﻦ ،ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻟﻌﻦ و ﻧﻔﺮﯾﻦ ،دﭼﺎر آﻣﺪم! اﻫﺮﻣﻨﺎن را ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورد،م و آژاﮐْﺲ
آن ﻫﺎ را رﻫﺎ ﮐﺮدم! آري! آن ﻫﺎ را رﻫﺎ ﮐﺮدم ،و ﺧﻮن ﭘﺎك اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮدات زﯾﺒﺎ را
ﺑﯿﻬﻮده رﯾﺨﺘﻢ.
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﮐﺎري ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻋﺬاب ﻣﺪه .ﺑﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،اﻓﺴﻮس ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻼﺣﺎن
ﺧﻮرد.
آژاﮐْﺲ 9
اﯾﻦ اُدﯾﺴِﺌﻮس ﻧﺎﺑﮑﺎر ،ﮐﻪ از ﻫﻤﻪ ي ﺗﺒﻪ ﮐﺎران اردوي ﻣﺎ ،ﻧﺎﺑﮑﺎرﺗﺮ اﺳﺖ ،در آژاﮐْﺲ
ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ آﯾﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ ،ﮐﻪ از راه ﺗﻤﺴﺨﺮ ،ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺨﻨﺪد؟
ﭼﻪ او ﺑﺨﻨﺪد و ﭼﻪ ﺑﮕﺮﯾﺪ ،آن ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ رﺳﺪ ،از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﻦ ،ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ،ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او ،رو ﺑﻪ رو ﺷﻮم! ﻫﻢ اﮐﻨﻮن! ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ،ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﻧﺎﺗﻮان آژاﮐْﺲ
ﺑﺎﺷﻢ.
اي ﺳﺮدار ،آرام ﺑﮕﯿﺮ! اﯾﻨﮏ ...ﻧﻪ ،وﻗﺖ آن اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺳﺮاﯾﯽ ﮐﻨﯽ. ﻣﻼﺣﺎن
اي زﺋﻮس! اي ﭘﺪر ﭘﺪران ﻣﻦ! اﻣﺎن از دﺳﺖ اﯾﻦ ﻧﺎﺑﮑﺎر ﻣﮑﺎر ،رﺧﺼﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ اﯾﻦ آژاﮐْﺲ
روﺑﺎه ﻣﺤﺘﺎل و آن دو ﭘﺎدﺷﺎه ﮐﻪ او را ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺰﯾﺪه اﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ رﺳﺎﻧﻢ ،آري آن ﻫﺎ
را ﻫﻼك ﮐﻨﻢ و ﺧﻮد ﻧﯿﺰ ﻫﻼك ﺷﻮم!
اﮔﺮ آرزوي ﻣﺮدن داري ﻣﺮگ ﻣﺎ را ﻫﻢ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻄﻠﺐ ،ﭼﻮن ﻣﺎ ﺑﯽ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻼﺣﺎن
ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ ﮐﺮد.
اي ﻇﻠﻤﺖ ﻋﺪم ﮐﻪ روﺷﻨﯽ ﺑﺨﺶ وﺟﻮد ﻣﻦ ي و اي ﺷﺐ ﺳﯿﺎه ﻣﺮگ ﮐﻪ ﯾﮕﺎﻧﻪ روز آژاﮐْﺲ
ﺣﯿﺎت ﻣﻦ ي ،ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﺮاي ﺟﺎوﯾﺪان ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺮﺳﺎن ،درﻧﮓ ﻣﮑﻦ ،ﻣﺮا ﺑﻪ رﺣﻤﺖ و
ﺑﺨﺸﺎﯾﺶ ﺧﺪاﯾﺎن اﻣﯿﺪي ﻧﯿﺴﺖ و روي آن ﮐﻪ از آدﻣﯿﺎن ﻫﻢ اﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺟﻮﯾﻢ ﻧﺪارم.
ﯾﮑﯽ از دﺧﺘﺮان ﺑﯽ ﺑﺎك زﺋﻮس ﻣﺮا ﺗﺎ ﭘﺎي ﻣﺮگ دﻧﺒﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .از دﺳﺖ دﺷﻤﻨﯽ
ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻬﺎر ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮاﻧﻢ ﮔﺮﯾﺨﺖ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ وي ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﭘﻨﺎه ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮد! روزﮔﺎر ﻣﻦ
ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ و دﺳﺖ اﻧﺘﻘﺎم در ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻣﻦ اﺳﺖ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺛﻤﺮه ي ﭘﯿﺮوزي
ﻫﺎي ﺳﻔﯿﻬﺎﻧﻪ ي ﻣﻦ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ،در آن ﺟﺎ ﻫﻢ ﯾﺎران ﺟﻨﮕﯽ ﻣﻦ در ﮐﻤﯿﻦ
ﺟﺎن م ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ.
اﯾﻦ ﺑﻠﯿﻪ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد؟ ﻣﺮدي ﺑﺪﯾﻦ ﺑﺰرﮔﻮاري و ﻧﯿﮑﯽ ﭼﺴﺎن ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
دﺳﺘﺨﻮش ﯾﺄس و ﻧﺎﻣﺮادي ﺷﺪه اﺳﺖ!
اي ﺳﻮاﺣﻞ درﯾﺎي ﺧﺮوﺷﺎن .اي ﭼﻤﻦ زارﻫﺎي ﺧﺮم و ﺳﺮﺳﺒﺰ و اي ﺻﺨﺮه ﻫﺎي زﯾﺒﺎ آژاﮐْﺲ
ﮐﻪ اﻣﻮاج درﯾﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﺎﯾﯿﺪه اﺳﺖ ،ﻣﻦ در ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ دﯾﺮ ﻣﺎﻧﺪه ام و دوران اﻗﺎﻣﺖ م
در وﻻﯾﺖ ﺗﺮوا ﺑﻪ دراز ﮐﺸﯿﺪه اﺳﺖ روي ﻣﺮا دﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ دﯾﺪ و از اﯾﻦ ﭘﺲ ﻣﺮا
زﻧﺪه ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ .اي رودﺧﺎﻧﻪ ي آرام اﺳﮑﺎﻣﺎﻧﺪر ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮب دل ﻣﺎﯾﯽ ،ﺗﻮ ﻧﯿﺰ
دﯾﮕﺮ روي آژاﮐْﺲ را ﻧﺨﻮاﻫﯽ دﯾﺪ .آري آژاﮐْﺲ ،ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺣﻤﻞ ﺑﺮ
ﺧﻮد ﺳﺘﺎﯾﯽ ﻧﺸﻮد ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻮن او ﻣﺮدي از ﺳﻮاﺣﻞ ﯾﻮﻧﺎن ﭘﺎ ﺑﻪ وﻻﯾﺖ ﺗﺮوا
ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .اﯾﻨﮏ اﯾﻦ آژاﮐْﺲ را ﺑﻨﮕﺮ ،رﺳﻮا و اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻤﺎ در اﯾﻦ ﺑﯿﻐﻮﻟﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ
اﺳﺖ.
ﺑﺪﯾﻨﺴﺎن ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮ ،ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ داري ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن آري ،ﻣﻦ ﻧﯿﺰ در ﻣﻼﺣﺎن
اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﮔﻮار ﮐﻪ ﺗﻮﯾﯽ ،ﺧﻮد ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ و ﺗﻮ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺴﻠﯽ دﻫﻢ.
ﻫﯿﻬﺎت ،ﻫﯿﻬﺎت! در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺠﺰ و اﻧﮑﺴﺎر ﮐﻪ ﻣﻦ م ،ﻣﺮا ﺟﺰ از ﻣﻮﯾﻪ و ﺳﻮﮔﻮاري آژاﮐْﺲ
ﮔﺰﯾﺮي ﻧﯿﺴﺖ .ﻫﯿﻬﺎت ،ﻫﯿﻬﺎت! ﺑﺮ ﻣﻦ و ﺑﻪ روزﮔﺎر ﻣﻦ ـ در اﯾﻦ ﺟﺎ ،در ﻫﻤﯿﻦ
ﺳﺮزﻣﯿﻦ آﯾﺪا ﭘﺪر ﻣﻦ در ﺟﻨﮓ ﻧﺸﺎن اﻓﺘﺨﺎر رﺑﻮد و زن ي زﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ
ﻧﺎﻣﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ وﻃﻦ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺖ .ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ اوﯾﻢ ﺑﺎ دل ي ﺷﺠﺎع و ﻋﺰﻣﯽ ﺑﻠﻨﺪ
ﺑﺪﯾﻦ دﯾﺎر آﻣﺪم و ﭼﻪ دﻟﯿﺮي ﻫﺎ و دﻻوري ﻫﺎ ﮐﻪ در ﺟﮓ ﻧﮑﺮدم .ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن در
آژاﮐْﺲ 10
ﻣﯿﺎن ﻫﻢ وﻃﻨﺎن ﺧﻮد ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ و ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺷﺪه ام .ﻣﻦ ﻧﯿﮏ ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ
اﮔﺮ اﺧﯿﻠﯿﺲ ﺧﻮد زﻧﺪه ﺑﻮد ﺳﻼح ﺧﻮﯾﺶ را ﺟﺰ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ دﯾﮕﺮي ﻧﻤﯽ ﺳﭙﺮد.
وﻟﯽ ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس ﻣﺮا و دﻟﯿﺮي ﻫﺎي ﻣﺮا از ﯾﺎد ﺑﺮدﻧﺪ و ﺳﻼح او را ﺑﻪ ﻧﺎﺑﮑﺎري
اﻓﺴﻮﻧﮑﺎر ﺳﭙﺮدﻧﺪ .اﻓﺴﻮس ﮐﻪ ﺧﺪاﯾﺎن ﭼﺸﻢ ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻨﺪ و اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﺮا ﻣﺨﺘﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ
واﻻ آن ﻫﺎ را زﻧﺪه ﻧﻤﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ درﺑﺎره ي دﯾﮕﺮان ﭼﻨﯿﻦ ﻇﻠﻢ و ﺑﯽ
ﻣﺮوﺗﯽ روا دارﻧﺪ .آري ،درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﻣﯽ
ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺳﺰاي آن ﻫﺎ را در ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﻧﻬﻢ ،دﺧﺘﺮ ﺧﯿﺮه ﭼﺸﻢ زﺋﻮس ﻧﻘﺸﻪ ﻣﺮا ﺑﺎﻃﻞ
ﮐﺮد و ﻋﺎرﺿﻪ ي ﺟﻨﻮن ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﻧﻤﻮد .اﯾﻨﮏ ﺧﻮن ﭼﺎرﭘﺎﯾﺎن ﺑﯿﮕﻨﺎه ﺑﻪ ﺟﺎي
ﺧﻮن آﻧﺎن دﺳﺖ ﻫﺎي ﻣﺮا آﻏﺸﺘﻪ اﺳﺖ .اﮔﺮ آن ﻫﺎ از ﭼﻨﮕﺎل ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﺨﺘﻨﺪ و
اﯾﻨﮏ از راه ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ﮔﻨﺎه ﺳﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ .ﺧﺪاﯾﺎن ﭼﻮن ﺑﻪ ﻓﮑﺮ
ﺷﯿﻄﻨﺖ اﻓﺘﻨﺪ ﻣﺮدﻣﺎن ﻓﺮوﻣﺎﯾﻪ و ﻧﺎﭼﯿﺰ از ﭼﻨﮓ آزادﮔﺎن و ﺑﺰرﮔﺎن ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰﻧﺪ .ﺑﺎ اﯾﻦ
وﺻﻒ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد؟ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ و ﺧﺪاﯾﺎن از ﻣﻦ روي
ﺗﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺑﺎ ﻣﻦ از در ﺳﺘﯿﺰه در آﻣﺪه اﻧﺪ و ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺗﺮوا ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ دﯾﺪه ﺑﻐﺾ
و ﺗﻨﻔﺮ ﻣﯽ ﻧﮕﺮد ،در ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺎﻟﺖ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﻣﺮدم اﺗﺮﯾﺪ را ﺑﺎ ﺟﻬﺎزات ﺧﻮد در اﯾﻦ
ﺟﺎ رﻫﺎ ﮐﻨﻢ و از درﯾﺎي اژه ﺑﮕﺬرم و ﺑﻪ وﻃﻦ ﺧﻮد ﺑﺎز ﮔﺮدم؟ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﺑﻪ روي ﭘﺪرم ﺗﻼﻣﻮن ﺑﻨﮕﺮم و ﭼﻮن دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ و ﺑﺪون ﻏﻨﯿﻤﺖ ي ﮐﻪ در ﺧﻮر
اﻓﺘﺨﺎرات او ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﺰد او ﻣﯽ روم ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ؟ ﻧﻪ ،ﻣﻦ
ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد .ﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﺮوا رو آورم و ﯾﮑﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺑﺮج و
ﺑﺎروي آن ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺒﺮم و ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر و ﻧﯿﮏ ـ ﻧﺎﻣﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم ،اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﺰ
ﺧﻼف ﻣﺼﻠﺤﺖ اﺳﺖ ﭼﻮن در آن ﺻﻮرت ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮان آﺗﺮﯾﺪ ﮐﺮده ام و آن ﻫﺎ
را از دﺳﺖ ﺧﻮد ﺧﻼص ﻧﻤﻮده ام .ﭘﺲ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ
ﭘﺪر ﭘﯿﺮم ﺗﺼﻮر ﻧﮑﻨﺪ ﭘﺴﺮي ﺟﺒﺎن و ﺑﯽ اراده دارد .ﻋﻤﺮ دراز را ﻓﺎﯾﺪه ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻫﯿﭻ
ﮐﺲ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﺟﺒﺎن و ﺗﺮﺳﻮ آرزوﻣﻨﺪ ﻋﻤﺮي دراز ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺮاﺳﺮ آن ﺑﻪ رﻧﺞ و
ﻓﺮوﻣﺎﯾﮕﯽ ﮔﺬرد .ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪه ﮐﻪ آدﻣﯽ ﺑﯿﮑﺎر ﻧﺸﯿﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎرش اﯾﺎم وﻗﺖ ﺑﮕﺬراﻧﺪ و
در ﻣﺴﯿﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮔﺎم ﮔﺬارد؟ ﯾﺎ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪه ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ آﺗﺶ ﻧﯿﻢ ﻣﺮده آﻣﺎل و آرزوﻫﺎ
ﺧﻮﺷﺘﻦ را ﮔﺮم ﮐﻨﺪ؟ ﻧﻪ ،ﻣﻦ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ،ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر زﯾﺴﺖ ﯾﺎ ﺑﻪ
ﺳﺮﺑﻠﻨﺪي ﻫﻼك ﺷﺪ .اﯾﻦ اﺳﺖ آن ﭼﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدان آزاده ي ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻫﻤﯿﻦ و
ﺑﺲ.
اي آژاﮐْﺲ ،ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎن ي ﺑﺲ دﻟﯿﺮ ﮔﻔﺘﯽ و ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻼﺣﺎن
ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮد را ﻧﯿﮏ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪي ـ وﻟﯽ در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺷﺘﺎب ﻣﮑﻦ ،اﯾﻦ اﻧﺪﯾﺸﻪ
ﻫﺎي ﺗﻠﺦ را از ﺳﺮ ﺑﻪ در ﮐﻦ و ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻦ ﺗﺎ ﯾﺎران ﺗﻮ اﺳﺒﺎب آﺳﺎﯾﺶ ﺗﻮ را ﻓﺮاﻫﻢ
ﺳﺎزﻧﺪ.
اي آژاﮐْﺲ ،اي ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻣﻦ! اﻓﺴﻮس ﮐﻪ آدﻣﯽ ﺑﺎزﯾﭽﻪ ي دﺳﺖ ﺗﻘﺪﯾﺮ اﺳﺖ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭘﺪر ﻣﻦ ﯾﮑﯽ از ﻣﺮدان آزاده و ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎه ﻓﺮﯾﮕﯿﻪ ﺑﻮد .اﮐﻨﻮن ﻣﻦ ﮐﯿﺴﺘﻢ؟ ﮐﻨﯿﺰي
ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺎرت در آﻣﺪه اﺳﺖ .ﻻﺑﺪ ﺧﻮاﻫﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﯿﺖ آﺳﻤﺎﻧﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﮑﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮده اي .ﻟﯿﮑﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻦ اﯾﻨﮏ
آژاﮐْﺲ 11
ﻫﻤﺴﺮ و ﻫﻤﺨﻮاﺑﻪ ﺗﻮام .و ﺟﺰ ﺧﯿﺮ و ﻧﯿﮑﯽ ﺗﻮ را ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻫﻤﺎن
ﺧﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ در ﻋﺎﻟﻢ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ او را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﺣﻖ ﻫﻤﺎن ﺑﺴﺘﺮي ﮐﻪ ﺗﻮ
ﻣﺮا در آن ﻫﻤﺨﻮاﺑﻪ ﺧﻮد ﮐﺮدي ،ﺳﻮﮔﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻇﻠﻢ و ﺷﻘﺎوت آﻧﺎن ي ﮐﻪ
ﺧﺼﻢ ﺗﻮـ اﻧﺪ ﻧﮑﻦ و ﻣﺮا ﭘﺲ از ﺧﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ دﯾﮕﺮي ﻣﺴﭙﺎر .آن ﮔﺎه ﮐﻪ ﺗﻮ
از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن رﺧﺖ ﺑﺮﺑﻨﺪي و ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ و ﺑﯽ ﯾﺎر ﮔﺬاري ،ﺑﻪ ﯾﺎد آور ﮐﻪ در ﻫﻤﺎن روز
ﻣﺮگ ﺗﻮ ،ﯾﮑﯽ از ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﻣﺮا و ﻓﺮزﻧﺪت را ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻪ اﺳﯿﺮي ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد و ﻧﯿﺰ ﺑﻪ
ﯾﺎد آور ﮐﻪ ارﺑﺎب ﺗﺎزه ي ﻣﻦ از راه ﻃﻨﺰ و ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ اﯾﻦ زن
ﮐﯿﺴﺖ؟ ﻫﻤﺴﺮ آژاﮐْﺲ اﺳﺖ .ﻫﻤﺎن آژاﮐْﺲ ﮐﻪ روزي ﻗﻬﺮﻣﺎن دﻟﯿﺮ ﻟﺸﮑﺮ ﯾﻮﻧﺎن ﺑﻮد.
ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﺗﺨﺖ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﻣﺬﻟﺖ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ !.آري ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن
را ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻦ م ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﻮدن آن را ﮐﻨﻢ ،ﻟﯿﮑﻦ در
ﺣﻘﯿﻘﺖ رواﯾﯽ آن داﻣﻦ ﮔﯿﺮ ﺷﺨﺺ ﺗﻮ و دودﻣﺎن ت ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .اي آژاﮐْﺲ ،آﯾﺎ
دل آن داري ﮐﻪ ﭘﺪر ﭘﯿﺮ ﺧﻮد را در اﯾﻦ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺳﻮگ ﺧﻮد ﺑﻨﺸﺎﻧﯽ؟ آﯾﺎ راﺿﯽ
ﻣﯽ ﺷﻮي ﻣﺎدرت ﺳﺎﻟﯿﺎن دراز در ﻓﺮاق ﺗﻮ ﺳﺮﺷﮏ از دﯾﺪه ﺑﺒﺎرد؟ ﺑﻪ ﯾﺎد آور ﮐﻪ ﻫﻢ
اﮐﻨﻮن ﻣﺎدرت ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه ﺗﻮ اﺳﺖ و دﻋﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ روزي او آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻧﺰد او
ﺑﺮﮔﺮدي .ﺑﻪ ﯾﺎد آور ﮐﻪ ﭘﺴﺮت ،ﭘﺴﺮ ﻧﻮرﺳﯿﺪه ات در ﺑﻬﺎر زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﭘﺪر و ﺑﯽ ﯾﺎر
و ﯾﺎور ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ و اﺳﯿﺮ ﭘﻨﺠﻪ ي ﻗﯿﻤﯽ ﺑﯽ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮدﯾﺪ .آﯾﺎ دل ت ﮔﻮاﻫﯽ
ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ در ﺣﻖ ﭘﺴﺮت و در ﺣﻖ ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺘﻢ ي روا داري؟ ﻣﻦ ﮐﻪ را ﺟﺰ ﺗﻮ
در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن دارم و ﭘﺲ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺗﻮاﻧﻢ رﻓﺖ؟ ﺧﺎﻧﻪ ي ﻣﺮا ﺗﻮ ﺑﺎ دم ﺷﻤﺸﯿﺮ
وﯾﺮاﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﯽ و ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻘﺪﯾﺮ در ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﺮدﮔﺎن ﻣﺴﮑﻦ ﮔﺰﯾﺪه
اﻧﺪ .اﯾﻨﮏ اﮔﺮ ﺗﻮ از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮوي ﻣﺮا دﯾﮕﺮ در ﮐﺪام ﺳﺮزﻣﯿﻦ راه ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و ﯾﺎ
ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﻨﻮدي و ﻣﺴﺮت ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﺗﻮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ي ﻫﺴﺘﯽ و
ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻧﻘﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ،آﯾﺎ ﻣﺮا ﺑﺎﻟﻤﺮه از ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮده اي و ﺑﻪ ﻃﺎق ﻧﺴﯿﺎن ﺳﭙﺮده
اي؟ آﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﺮدي دوران ﺳﻌﺎدت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را اﯾﻦ ـ ﺳﺎن ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ
ﻧﻪ آن ﮐﻪ ﺷﺎخ ﻣﺤﺒﺖ ﺛﻤﺮه ي ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽ دﻫﺪ .ﻫﺮ آن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒﺖ از
ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺮدﻣﯽ و آزادﮔﯽ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪه اﺳﺖ.
اي آژاﮐْﺲ ،ﻣﺎ را دل ﺑﻪ اﺣﻮال او ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﺳﻮزد ،ﺗﻮ ﭼﻄﻮر؟ آﯾﺎ ﮔﻔﺘﺎر او را ﻣﻼﺣﺎن
ﺗﺼﺪﯾﻖ ﻧﺪاري و ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ او ﻧﻤﯽ دﻫﯽ؟
اﮔﺮ از ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻦ ﺳﺮﭘﯿﭽﯽ ﻧﮑﻨﺪ ،ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ او ﺧﻮاﻫﻢ داد. آژاﮐْﺲ
ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻮ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯽ ﺑﯽ درﻧﮓ ﻫﻤﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭘﺴﺮ ﻣﺮا ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺎور .ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ او را ﺑﺒﯿﻨﻢ. آژاﮐْﺲ
ﭼﻮن از ﺗﻮ ﺑﯿﻤﻨﺎك ﺷﺪم او را از اﯾﻦ ﺟﺎ رواﻧﻪ ﮐﺮدم. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﻣﻘﺼﻮدت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ....دﭼﺎر ﺑﯿﻤﺎري ﺑﻮدم! آژاﮐْﺲ
آري ،ﺗﺮﺳﯿﺪم ﺗﻮ را ﭼﺸﻢ ﺑﺪو ﺑﯿﻔﺘﺪ ...و او را ﻫﻢ ﻫﻼك ﮐﻨﯽ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﻪ ﮐﺎر ﺑﺠﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ! آژاﮐْﺲ
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﺳﺨﺖ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﻔﺘﺪ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﮐﺎري ﺑﺲ ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﻪ ﮐﺮدي. آژاﮐْﺲ
آژاﮐْﺲ 12
اﮐﻨﻮن ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ او را ﺑﺪﯾﻦ ـ ﺟﺎ ﺑﯿﺎوري ﺗﺎ او را ﺑﺒﯿﻨﻢ و ﺑﺎ وي ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﻢ. آژاﮐْﺲ
او را ﺑﻪ دﺳﺖ ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﺎن ﺳﭙﺮده ام و دور از اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﯿﺴﺖ – ﻫﻢ اﮐﻨﻮن او را ﺧﻮاﻫﻢ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آورد.
ﭘﺲ او را ﻓﻮراَ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻦ. آژاﮐْﺲ
اي اِري ﺳﺎﺳِﺲ زود ﺑﯿﺎ ،ﭘﺪرت ﺗﻮ را ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ...ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ او را ﺑﯿﺎورد ،ﻫﺮ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮاﻗﺐ او ﺑﻮد او را ﺑﯿﺎورد.
آﯾﺎ ﺻﺪاي ﺗﻮ را ﺷﻨﯿﺪ و ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ؟ آژاﮐْﺲ
آري ﺷﻨﯿﺪ و ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ .ﯾﮑﯽ از ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﺎن او را ﻣﯽ آورد. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
] ﭘﺎﺳﺒﺎن ي ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮐﻮدك داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
آﻓﺮﯾﻦ !....اﮐﻨﻮن او را در آﻏﻮش ﻣﻦ ﺑﮕﺬار ...اﮔﺮ او ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ ﺑﯽ ﮔﻤﺎن از آژاﮐْﺲ
دﯾﺪن ﺧﻮن ﮔﺮم ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺗﺮﺳﯿﺪ .دﯾﺮي ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ وي از آﻏﻮش ﮔﺮم ﻣﺎ
ﺟﺪا ﺷﻮد و در ﻫﻤﺎن دﺑﺴﺘﺎن ﮐﻪ ﭘﺪرش درس ﻣﺘﺎﻋﺐ و ﻣﺸﻘﺎت آﻣﻮﺧﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ
ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮد .ﭘﺴﺮم ،آرزوي ﻣﻦ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ از ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﭘﺪرت ﺑﺎﺷﯽ.
اﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ از او ﺧﻮش ﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﺸﻮي .ﻣﻦ اﮐﻨﻮن آرزو دارم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﻮ ﻣﯽ
ﺑﻮدم .زﯾﺮا ﺗﻮ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﻣﺼﺎﯾﺐ و ﺑﻼﯾﺎ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﻧﮕﺮي و ﻣﻌﻨﯽ آن را ﻧﻤﯽ
ﻓﻬﻤﯽ .آدﻣﯽ در ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻣﺮاﺣﻞ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﺪر دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﺑﯽ ﺧﺒﺮي
ﺧﻮش ﺑﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ .زﯾﺮا ﻫﻨﻮز ﻃﻌﻢ ﺛﻤﺮه ﺷﺎدي ﯾﺎ اﻧﺪوه را ﻧﭽﺸﯿﺪه اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪ،
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻫﺸﯿﺎري ﺗﻮ رﺳﯿﺪ ﻧﯿﮏ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺗﻮ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﭘﺴﺮ
ﮐﯿﺴﺘﯽ ،اﮐﻨﻮن ﺗﺎ رﺳﯿﺪن آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺳﺮور و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ زﯾﺴﺖ ﮐﻦ و ﭼﻮن ﭘﺮﻧﺪه ي
آزاد در ﻫﻮا ﭘﺮواز ﮐﻦ و اﺳﺒﺎب ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ و ﺷﺎد ﮐﺎﻣﯽ ﻣﺎدرت را ﻓﺮاﻫﻢ آور .ﭘﺲ از
آن ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮوم ﺗﻮ را ﺑﻪ دﺳﺘﯽ اﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرم ﺗﺎ از ﺗﻮ ﻧﯿﮑﻮ ﻣﺮاﻗﺒﺖ
ﮐﻨﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﯾﮑﯽ از ﻣﺮدم ﯾﻮﻧﺎن ﺟﺮﺋﺖ دﺳﺖ درازي ﯾﺎ اﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮑﻨﻨﺪ .ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺑﺎوﻓﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺪو ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﭙﺮد در ﺣﺮاﺳﺖ ﺗﻮ ﺳﻌﯽ ﺑﻠﯿﻎ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﭼﻮن از
ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺮﮔﺮدد از ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﺪاﮐﺎري در ﺣﻖ ﺗﻮ درﯾﻎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد .ﺷﻤﺎ
اي ﻣﻼﺣﺎن و دﻻوران ﮐﻪ ﯾﺎران ﻣﻦ ـ اﯾﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻫﻢ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻋﻬﺪي دارﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ
آن را وﻓﺎ ﮐﻨﯿﺪ .ﭼﻮن ﺗﻮﺳِﺮْ از ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ
ﻃﻔﻞ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻧﺰد ﭘﺪرم ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم او را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪي ﺑﭙﺬﯾﺮﻧﺪ و ﺳﺎﻟﯿﺎن آﺧﺮ
ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎ او ﺳﺮﮔﺮم ﺑﺎﺷﻨﺪ .و ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻮﺳِﺮْ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﻼح ﺟﻨﮓ ﻣﺮا ﺑﻪ دﺳﺖ
ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎَ ﺑﻪ دﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﻣﻦ ﻧﺴﭙﺎرد ـ اي ﭘﺴﺮم ،اﯾﻦ ﺳﭙﺮ درﺷﺖ را ﮐﻪ
ﻫﻔﺖ ﺧﻂ ﮐﻠﻔﺖ دارد و ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺰه و زوﺑﯿﻦ ي از آن ﻧﻤﯽ ﮔﺬرد ﺑﻨﮕﺮ ،ﮐﻠﻤﻪ اوري
ﺳﺎﺳﯿﺲ ﮐﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ اﺳﺖ ﺑﺮ روي آن ﻧﺒﺸﺘﻪ ﺷﺪه و دﺳﺘﮕﯿﺮه ي ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ آن
ﭼﺴﺒﯿﺪه اﺳﺖ .اﯾﻦ ﺳﭙﺮ از آنِ ﺗﻮ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﻌﻤﺎل آن را ﻧﯿﮑﻮ ﺑﯿﺎﻣﻮزي ـ از اﯾﻦ
ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﻠﺤﻪ ي دﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻦ در ﮔﻮر ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮده ﺷﻮد ...اي
ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ،ﮐﻮدك را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮ و در را از ﺑﯿﺮون ﺑﺒﻨﺪ ـ ﮔﺮﯾﻪ و ﺳﻮﮔﻮاري ﮐﺎر زﻧﺎن
اﺳﺖ .ﻟﯿﮑﻦ ﻣﺮا ﻣﯿﻞ آن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﺮاي ﺧﻮد ﺻﺪاي ﺷﯿﻮن و زاري
آژاﮐْﺲ 13
ﺑﺸﻨﻮم ،زود از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ دور ﺷﻮ! زﺧﻢ ي ﮐﻪ ﻋﻼج آن ﺗﯿﻎ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ داروي دﯾﮕﺮ
درﻣﺎن ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﯾﺎﻓﺖ.
اي ﺳﺮدار ،ﺗﻮ از اﯾﻦ ﻗﺮار در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮد راﺳﺦ ي و ﻣﺎ از اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺴﯽ ﺗﺄﺛﺮ دارﯾﻢ. ﻣﻼﺣﺎن
از اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻠﺦ ﺑﻮي ﺧﯿﺮ و ﺧﻮش ي ﻧﻤﯽ آﯾﺪ.
اي آژاﮐْﺲ ،اي ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﯿﺎر ﻣﻦ؛ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ اﻧﺪﯾﺸﻪ در ﺳﺮ داري؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﯿﺰي از ﻣﻦ ﻣﭙﺮس و ﺑﻪ ﺻﺒﺮ و ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﺧﻮ ﮐﻦ. آژاﮐْﺲ
ﺗﺮس ﺑﺮ وﺟﻮد ﻣﻦ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪاﯾﺎن و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺮزﻧﺪان ت از ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اﯾﻦ ﻗﺼﺪ درﮔﺬر و ﻣﺎ را ﺑﯽ ﮐﺲ ﻣﮕﺬار!
ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻮ ﮔﻮش ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ داد .ﺗﻮ ﻣﯽ ﭘﻨﺪاري ﮐﻪ ﻣﺮا ﻫﻨﻮز ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﯾﺎن آژاﮐْﺲ
دﯾﻦ ي ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ.
ﮐﻔﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﻪ اﻫﻤﯿﺖ دارد؟ آژاﮐْﺲ
ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ ﮔﻮش ﻓﺮا دﻫﯽ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﻮ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﮔﻮش ﻓﺮا داده ام. آژاﮐْﺲ
ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻦ ،ﻣﺮا وﺣﺸﺖ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ در را ﺑﺒﻨﺪ. آژاﮐْﺲ
ﺑﻪ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻦ! رﺣﻢ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اي ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ،ﺗﻮ ﭼﻪ اﺑﻠﻬﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ اي ﻣﻦ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ي ﺗﻮ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﻣﯽ آژاﮐْﺲ
ﮔﺮداﻧﻢ!
] درﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و آژاﮐْﺲ از ﻧﻈﺮ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد[.
اي ﺳﺎﻻﻣﯿﺲ ﭘﺮ اﻓﺘﺨﺎر ،اي ﮐﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎي اﯾﻦ ﺟﻬﺎن را در ﺧﻮد ﺟﻤﻊ آورده و در ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﯿﺎن اﻣﻮاج ﺧﺮوﺷﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺎ اﯾﺴﺘﺎده اي ،ﺑﺮ ﻣﺎ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺮ روي ﺑﺴﺘﺮي از ﮔﯿﺎه
ﻏﻨﻮده اﯾﻢ رﺣﻤﺖ آور! ﻣﮕﺮ اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭘﺎﯾﺎن ﭘﺬﯾﺮد! ﻣﺎه ﻫﺎي ﺑﯽ ﺷﻤﺎر
ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺳﺎل ﻫﺎ در ﭘﺲ ﺳﺎل ﻫﺎ ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻣﺎ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي
دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ﺟﺰ ﺑﻪ ﮔﻮر ﺳﯿﺎه و اﺑﺪي ﺧﻮﯾﺶ! آژاﮐْﺲ ،آن ﭘﻬﻠﻮان دﻟﯿﺮ ﮐﻪ او
را ﭼﻮن ﺷﯿﺮ دﻣﺎن رواﻧﻪ ﮐﺮدي اﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﺰار در اﯾﻦ ﮔﻮﺷﻪ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و دﭼﺎر
اﻧﺪوه و ﻣﻼﻣﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﯿﻤﺎري ﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﺟﺎن ش ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ
درﻣﺎن آن از ﻗﺪرت آدﻣﯽ ﺑﯿﺮون اﺳﺖ .ﻫﻤﻪ دﻟﯿﺮي ﻫﺎ و ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻫﺎي او از ﯾﺎد رﻓﺘﻪ
اﺳﺖ و ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﭘﺎداش دادن ﺑﻪ او ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ .ﻣﺎدر ﭘﯿﺮ او ﮐﻪ ﻣﻮي ﺳﺮش
از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎﻟﯿﺎن ﻣﺘﻤﺎدي ﺳﭙﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﭼﻮن ﺧﺒﺮ ﻣﺼﯿﺒﺖ و ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ او را ﺑﺸﻨﻮد
و از ﺑﻼﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎن او را ﻣﯽ آزارد آﮔﺎه ﮔﺮدد ،ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻧﮑﺎه ﺳﺮ ﻣﯽ دﻫﺪ .اﻟﺒﺘﻪ
ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎي او ﺑﻪ آواز ﻫﺰار دﺳﺘﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ در ﺷﺐ ﻫﺎي ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻧﻐﻤﻪ ﺳﺮاﯾﯽ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻌﺮه ﻫﺎي ﻣﺼﯿﺒﺖ زده اي ﺳﺖ ﮐﻪ دل آدﻣﯽ را ﻣﯽ ﮔﺪازد .اي واي
ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺮ ﺳﺮ و ﺳﯿﻨﻪ ي ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻮﻓﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮي ﺳﭙﯿﺪ از ﺳﺮ ﺧﻮاﻫﺪ
ﮐﻨﺪ! ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﭼﻨﮕﺎل ﻣﺮگ آن را ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺟﻨﻮن و اﺧﺘﻼل ﺣﻮاس ﺷﺪه اﺳﺖ
در رﺑﺎﯾﺪ! ﻣﻘﺮر ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺮد از دﻟﯿﺮﺗﺮﯾﻦ ﺟﻨﮕﺎوران ﯾﻮﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن از راه
آژاﮐْﺲ 14
ﻣﻘﺪر ﺧﻮد ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ و در وادي ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ و ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﺮ در ﮔﻢ ﺷﺪه
اﺳﺖ .اﮔﺮ ﭘﺪرش از ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ او ﻣﺴﺒﻮق ﺷﻮد ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ او را از اﯾﻦ
رﺳﻮاﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺴﺮش و دودﻣﺎن ش آﻣﺪه اﺳﺖ آﮔﺎه ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪ!
] آژاﮐْﺲ از ﺳﺮاﭘﺮده ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آﯾﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ آرام ﺗﺮ
و ﻣﺼﻤﻢ ﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ[ .
ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎي ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ و ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎي زﻣﺎن ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺗﮑﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ .ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ آژاﮐْﺲ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ زﻣﺎن آن را آﺷﮑﺎرا ﻧﮑﻨﺪ و ﻫﯿﭻ آﺷﮑﺎرا ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ روزي ﭘﻨﻬﺎن ﻧﺸﻮد .در
اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺤﺎل ﻧﯿﺴﺖ .ﺳﻮﮔﻨﺪﻫﺎي ﻣﻮﮐﺪ روزي ﻧﻘﺾ ﻣﯽ ﺷﻮد و
ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت آﻫﻨﯿﻦ روزي ﺳﺴﺖ ﻣﯽ ﮔﺮدد .ﻟﺤﻈﻪ اي ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﭼﻮن ﺗﯿﻎ ﭘﻮﻻد ﻣﺼﻤﻢ
اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدم و اﯾﻨﮏ ﻣﻠﺤﺎح زن ي رأي ﻣﺮا ﺳﺴﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ .آري ﻣﺮا ﮔﺮان آﻣﺪ
ﮐﻪ زن ي را ﺑﯽ ﻫﻤﺴﺮ و ﻃﻔﻞ ي را ﺑﯽ ﭘﺪر در ﻣﯿﺎن ﺧﯿﻞ دﺷﻤﻨﺎن رﻫﺎ ﮐﻨﻢ .اﯾﻦ اﺳﺖ
آﻧﭽﻪ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد :ﺑﻪ ﭼﻤﻨﺰاري ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر درﯾﺎﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺘﺎﻓﺖ و اﯾﻦ
ﭘﻠﯿﺪي ﻫﺎ را از ﺗﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺴﺖ ﺗﺎ اﻟﻬﻪ از ﺧﺸﻢ ﺧﻮد درﺑﺎره ي ﻣﻦ درﮔﺬرد و
ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﯾﺘﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ اﻓﮑﻨﺪ .اﯾﻦ ﺷﻤﺸﯿﺮ را ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﻼي ﺟﺎن ﻣﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺪان ﺟﺎ
ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮد و در ﮔﻮﺷﻪ ي ﺗﺎرﯾﮏ و دور از ﻧﻈﺮ در زﯾﺮ ﺧﺎك ﭘﻨﻬﺎن ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ
دﯾﮕﺮ روﺷﻨﺎﯾﯽ روز ﺑﺮ آن ﻧﯿﻔﺘﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ دﮔﺮ ﺑﺎره آن را ﻧﺒﯿﻨﺪ .اﯾﻦ ﺷﻤﺸﯿﺮ از
آنِ ﻫﮑﺘﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺧﻮن ﺧﻮار ﻣﻦ ﺑﻮد و از روزي ﮐﻪ آن را ﺑﻪ دﺳﺖ آورده
ام از ﮐﯿﺪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﻟﺤﻈﻪ اي اﯾﻤﻦ ﻧﺒﻮده ام .ﻣﻦ اﮐﻨﻮن اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﺖ را آﻣﻮﺧﺘﻪ ام ﮐﻪ از
اﯾﻦ ﭘﺲ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﯾﺎن را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﻨﺪم و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮان آﺗﺮوس ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ روا
ﻧﺪارم .ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﯾﻦ ﻫﺎ ﺳﺮدار و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه اﻧﺪ و ﻣﺎ زﯾﺮ دﺳﺖ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ .ﻫﯿﭻ زوري
و ﻫﯿﭻ ﻗﺪرﺗﯽ در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎم و ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﻌﺎرﺿﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ .زﻣﺴﺘﺎن
ﺑﺎ ﭘﺎي ﺑﺮف آﻟﻮد از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﮔﺮم ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰد .ﺷﺤﻨﻪ ي ﺷﺐ از ﮔﺸﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ
ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺪ ﺗﺎ ﭼﺎﺑﮏ ﺳﻮار ﺻﺒﺢ ﺑﺮ ﺳﻤﻨﺪ ﻧﻘﺮه ﻓﺎم ﻧﺸﯿﻨﺪ و ﻋﺎﻟﻢ را ﻣﻨﻮر ﮐﻨﺪ.
ﻃﻮﻓﺎن ﺑﺎد ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ اﻣﻮاج ﺧﺮوﺷﺎن درﯾﺎ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﯿﺎراﻣﺪ .ﺣﺘﯽ ﺧﻮاب ﮐﻪ ﻗﺎدر
ﻣﻄﻠﻖ ﺟﺎن آدﻣﯿﺎن اﺳﺖ درﯾﭽﻪ ي ﺧﻮد را ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﻨﺪد و
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ زﻧﺪاﻧﯽ ﺧﻮد را ﺗﺎ اﺑﺪ در ﺑﻨﺪ ﻧﮕﺎه دارد .ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﻈﻢ و
ﻗﺎﻋﺪه را رﻋﺎﯾﺖ ﻧﮑﻨﯿﻢ و ﻓﺮﻣﺎن آن را در ﻣﻮرد ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﺒﻨﺪﯾﻢ؟ ﻣﻦ اﮐﻨﻮن اﯾﻦ
ﻧﮑﺘﻪ را آﻣﻮﺧﺘﻪ ام ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ از دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﺑﯿﺰارم و ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﻓﻨﺎي او ﺑﺴﺘﻪ ام ﻟﯿﮑﻦ
ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ روزي ﻋﺪاوت ﻣﺎ ﺳﭙﺮي ﺷﻮد و دﺷﻤﻨﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ دوﺳﺘﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮔﺮدد ،و ﭼﻪ
ﺑﺴﺎ دوﺳﺘﺎن ﺟﺎن ي ﻣﻦ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ آﻧﺎن ﺑﺴﺘﻪ ام و روز دﯾﮕﺮ دوﺳﺘﯽ
آن ﻫﺎ ﻣﺒﺪل ﺑﻪ دﺷﻤﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد .ﻣﺮدم زﻣﺎﻧﻪ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ دوﺳﺘﯽ ﻟﻨﮕﺮﮔﺎﻫﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار
اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ رو اﻋﺘﻤﺎد و اﯾﻤﻨﯽ را ﻧﺸﺎﯾﺪ ...اﻣﺎ از اﯾﻦ ﺑﺤﺚ درﮔﺬرﯾﻢ ...اي
ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ،ﺗﻮ ﺑﻪ درون ﺳﺮاﭘﺮده ﺷﻮ و از ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺧﺪاﯾﺎن اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﻦ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﻦ آرزو
ﮐﺮده ام ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ
]ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ﻣﯽ رود[ .
و ﺷﻤﺎ اي ﯾﺎران ﺻﺪﯾﻖ ،ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ او در دﻋﺎ و ﻧﯿﺎﯾﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﺪ. آژاﮐْﺲ
ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﻮﺳِﺮْ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ را ﺑﻪ وي ﮔﻔﺘﻪ ام ﺑﻪ
آژاﮐْﺲ 15
ﻧﯿﮑﻮﺗﺮﯾﻦ وﺟﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ از ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺎﻫﺪاري ﮐﻨﺪ .ﻣﻦ اﯾﻨﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ راه
ﺧﻮﯾﺶ روم و ﭼﻮن دوﺑﺎره ﺑﺎز آﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ و اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎري ﻣﺮا ﺗﺮك
ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ.
] ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد[.
اﮐﻨﻮن ﻫﻨﮕﺎم آن ﻓﺮا رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻓﺮط ﺷﺎدي در ﭘﻮﺳﺖ ﻧﮕﻨﺠﯿﻢ ،ﮔﺎه آن ﻣﻼﺣﺎن
رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﺮﻏﯽ ﺳﺒﮏ ﺑﺎل در ﻫﻮا ﺑﻪ ﭘﺮواز آﯾﯿﻢ .اي ﭘﺎن اي ﭘﺎدﺷﺎه
ﻋﯿﺎران و ﻣﯽ ـ ﮔﺴﺎران ﮐﻪ ﺧﺪاﯾﺎن ﺑﺰرگ ﻧﯿﺰ از ﺗﻮ ﭘﯿﺮوي ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،از ﻓﺮاز ﻗﻠﻪ ﻫﺎي
ﺑﺮف آﻟﻮد ﺳﯿﻠﻦ ﻓﺮود آي و ﺑﺮ ﺳﻄﺢ درﯾﺎ ﺑﻪ رﻗﺺ ﺑﭙﺮداز .آري ﮔﺎه آن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ آﻫﻨﮓ ﻫﺎي دﻟﮑﺶ ﻣﺘﺮﻧﻢ ﺷﻮﯾﻢ و ﻏﺰل ﺧﻮان و ﭘﺎي ﮐﻮﺑﺎن ﺧﻮش ﺑﺎﺷﯿﻢ .اي
اﭘﻮﻟﻮن از وﻻﯾﺖ دﻟﻮس و از ﺳﻮاﺣﻞ اي ﮐﺎرﯾﻮ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺸﺘﺎب و ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﮐﻨﺎر
ﻣﺎ ﻣﻘﯿﻢ ﺑﺎش .ﻇﻠﻤﺎت وﺣﺸﺖ و رﺳﻮاﯾﯽ از دﯾﺎر ﻣﺎ زدوده ﺷﺪه اﺳﺖ و اﺑﺮ ﺧﻮن از
آﺳﻤﺎن ﻣﺎ زاﯾﻞ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ .ﺷﮑﺮ و ﺳﭙﺎس ﻓﺮاوان ﺑﺮ زﺋﻮس ﮐﻪ آﻓﺘﺎب ﺟﻬﺎن ـ ﺗﺎب
ﺑﺎز ﺑﺮ ﮐﺸﺘﯽ ﻧﺸﺴﺘﮕﺎن ﻣﺎ ﺗﺎﺑﯿﺪن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و آژاﮐْﺲ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﯾﺎﻓﺘﻪ
اﺳﺖ و اﯾﻨﮏ ﻣﯽ رود ﮐﻪ ﺑﻪ درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻀﻮع و ﻧﯿﺎﯾﺶ ﮐﻨﺪ .دردﻫﺎ و ﺑﻠﯿﺎت او
ﺑﻪ آبِ زﻣﺎن ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و آﺗﺶ ﺧﺸﻢ و دﺷﻤﻨﯽ در ﻧﻬﺎد او رو ﺑﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ
ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺳﭙﺎس ﺧﺪا را ﮐﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﻣﯿﺎن آژاﮐْﺲ و اﺗﺮﯾﺪﻫﺎ ﺻﻠﺢ اﻓﺘﺎد.
] ﭘﯿﮏ ي از اردوي ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ[ .
رﻓﻘﺎ ،ﺧﺒﺮي ﺗﺎزه آورده ام ! ﺗﻮﺳِﺮْ از ﺷﺒﯿﺨﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻣﯽ ﺳﯿﻪ زده ﺑﻮد ﭘﯿﮏ
ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺑﺎزﮔﺸﺖ او ﻏﻮﻏﺎﯾﯽ در اردو ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد .ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﻣﺎ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ
ﮐﻪ دﯾﺮ از راه رﺳﯿﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮاﭘﺮده ﺳﺮداران رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﻤﻌﯽ از آﻧﺎن ﮔﺮد
آﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﺸﻢ و ﮐﯿﻨﻪ ي ﻓﺮاوان ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮ آوردﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﺑﺮادر آن دﯾﻮاﻧﻪ،
ﺑﺮادر آن ﺧﺎﺋﻦ و ﺟﻤﻠﮕﯽ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ .ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي ﻫﻢ
دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻀﻪ ي ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺗﯿﻎ از ﻧﯿﺎم ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و ﭼﯿﺰي ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎر او
را ﺑﺴﺎزﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﺰرﮔﺎن ﻟﺸﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ﯾﺎري او ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎ اﻧﺪرز ﺧﻮد ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن را
آرام ﮐﺮدﻧﺪ .اﯾﻨﮏ ﻣﻦ آﻣﺪه ام ﮐﻪ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﺻﻠﯽ آن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ .آژاﮐْﺲ در
ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ وي ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺧﺒﺮ را ﺑﺸﻨﻮد.
آژاﮐْﺲ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﺟﺎ رﻓﺖ .او اﮐﻨﻮن آدﻣﯽ ﺗﺎزه ﻣﻼﺣﺎن
ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﭘﯽ ﮐﺎري ﺗﺎزه ﺷﺘﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
زﻫﯽ ﺷﻮرﺑﺨﺘﯽ! آﻧﮑﻪ ﻣﺮا در ﭘﯽ اﯾﻦ ﭘﯿﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎد دﯾﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎد .ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ در آﻣﺪن ﭘﯿﮏ
دﯾﺮ ﮐﺮدم.
ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ؟ ﻣﮕﺮ ﭼﻪ واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﻣﻼﺣﺎن
ﺗﻮﺳِﺮْ ﭘﯿﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺗﺎ او ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮان از ﺳﺮاﭘﺮده ﭘﯿﮏ
ي ﺧﻮد ﺧﺎرج ﻧﺸﻮد.
اﮐﻨﻮن رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﻢ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﺎن آﺷﺘﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﻣﻼﺣﺎن
اﮔﺮ ﭘﯿﺸﮕﻮﯾﯽ ﮐﺎﻟﭽﺎس راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او اﻋﺘﻤﺎن ﺗﻮان ﮐﺮد اﯾﻦ ﮐﺎر ﭘﯿﮏ
آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﮐﻞ ي ﺑﯿﻬﻮده اﺳﺖ.
آژاﮐْﺲ 16
ﭼﻪ ﭘﯿﺸﮕﻮﯾﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ؟ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﯽ ﺑﮕﻮ. ﻣﻼﺣﺎن
آن ﭼﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دﯾﺪم ﻫﻢ اﮐﻨﻮن از ﺑﺮاي ﺗﺎن ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ :ﺳﺮداران ﺳﭙﺎه در ﭘﯿﮏ
ﺷﻮرا ﮔﺮد آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﮐﺎﻟﭽﺎس ﻧﯿﺰ در ﻧﺰد آﻧﺎن ﺑﻮد وﻟﯽ دﯾﺮي ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ وي از
ﺟﺎي ﺧﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮﺳِﺮْ رﻓﺖ و دﺳﺖ او را ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺖ و
ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس و آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي او را ﻧﺸﻨﻮﻧﺪ ﺑﻪ وي ﮔﻔﺖ :ﺑﯽ ﻫﯿﭻ
درﻧﮓ ﺑﻪ آژاﮐْﺲ ﺧﺒﺮ ﺑﺪه ﮐﻪ اﻣﺮوز از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﻧﺮود و ﺗﻤﺎم روز را در ﺳﺮاﭘﺮده
ي ﺧﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ و زﻧﻬﺎر ﮐﻪ اﮔﺮ اﻣﺮوز از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﺷﻮد دﯾﮕﺮ او را ﮐﺴﯽ زﻧﺪه
ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ .اﻣﺮوز ﻣﻘﺪر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺸﻢ اﻟﻬﻪ آﺗِﻨﺎ ﺑﺮ او ﻓﺮود آﯾﺪ زﯾﺮا ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﯽ
داﻧﯽ ﺧﺪاﯾﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺣﺪود ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺸﺮي ﺧﻮﯾﺶ ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ ﺧﺸﻢ
ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ و آن ﻫﺎ را ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﻋﺎﺻﯽ و ﻃﺎﻏﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺮﻧﺪ .آژاﮐْﺲ ﻧﯿﺰ از زﻣﺮه ي
ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﯿﺮون آﻣﺪن از وﻃﻦ ﺷﺮط ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ داري و اﻃﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺟﺎ
ﻧﯿﺎورد ،ﭼﻪ وﻗﺘﯽ ﭘﺪرش ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮ ﺟﺎن ﺑﺮو و ﺑﻪ اﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺟﻨﮓ
ﭘﯿﺮوز ﺷﻮد ﭘﺎﺳﺨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺪر داد اﯾﻦ ﺑﻮد ﭘﺪر ﺟﺎن ﻫﺮ اﺑﻠﻪ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ اﺳﺘﻌﺎﻧﺖ
ﺧﺪاﯾﺎن ﭘﯿﺮوز ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﻣﺮد آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮت ﺑﺎزوي ﺧﻮﯾﺶ ﺗﺎج ﭘﯿﺮوزي و
اﻓﺘﺨﺎر ﺑﻪ دﺳﺖ آورد ،ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ! ﯾﮏ ﺑﺎر
دﯾﮕﺮ آﺗِﻨﺎ ﺑﻪ ﯾﺎري او ﺷﺘﺎﻓﺖ و ﺑﺪو اﻧﺪرز داد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﮐﻤﯿﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد
ﻧﺸﯿﻨﺪ و آن ﻫﺎ را ﺑﻪ دام اﻓﮑﻨﺪ .ﺑﺎز آژاﮐْﺲ ﮐﻔﺮي دﯾﮕﺮ ﮔﻔﺖ و ﭘﺎﺳﺦ داد اي اﻟﻬﻪ
ي ﻣﻘﺪس .ﺗﻮ ﻫﻤﺎن ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪرز و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺑﭙﺮدازي .در
ﺳﭙﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر آن ﺑﺎﺷﻢ ﮐﺴﯽ ﯾﺎراي ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺟﻨﺎح آن را ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻫﻤﻪ ﮐﻔﺮ و زﻧﺪﻗﻪ ﺑﻮد و از ﺣﺪود ﺗﮑﻠﯿﻒ آدﻣﯿﺎن ﺧﺎرج ،ﻧﺘﯿﺠﻪ آن ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻃﻮﻓﺎن ﺧﺸﻢ و ﮐﯿﻨﻪ ي آﺗِﻨﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ي آژاﮐْﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮ اﯾﻦ اﮔﺮ اﻣﺮوز از
ﻫﻼﮐﺖ ﺑﮕﺮﯾﺰد ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از اﯾﻦ ﺑﻪ ﯾﺎري ﺧﺪاﯾﺎن دﯾﮕﺮ ﺟﺎن او را رﻫﺎﯾﯽ
ﺑﺨﺸﯿﻢ ...ﺗﻮﺳِﺮْ ﭼﻮن اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎن را از ﮐﺎﻟﭽﺎس ﺷﻨﯿﺪ ،ﻣﺮا ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺎ ﺷﺘﺎب
ﻓﺮاوان ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ ﮔﺴﯿﻞ داﺷﺖ ،ﺗﺎ ﮔﻔﺘﻨﯽ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎز ﮔﻮﯾﻢ .اﮔﺮ ﺑﺎﻟﻔﻮر آژاﮐْﺲ را
ﻧﯿﺎﺑﯿﻢ و او را آﮔﺎه ﻧﮑﻨﯿﻢ ،ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ي دﯾﮕﺮ ،زﻧﺪه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ و اﻻ ﭘﯿﺸﮕﻮﯾﯽ
ﮐﺎﻟﭽﺎس ،ﺟﻤﻠﮕﯽ ،ﮐﺬب ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
اي ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ،ﭘﯿﮏ ي آﻣﺪه اﺳﺖ و اﺧﺒﺎري ﻧﺎﮔﻮار آورده اﺳﺖ .اي ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ! ﺗﻮ از ﻣﻼﺣﺎن
ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺮو و اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﺑﺪه.
] ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق اِري ﺳﺎﺳِﺲ داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
ﺑﺎز دﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟ آﺳﺎﯾﺶ ﻣﺮا ﭼﺮا اﯾﻨﺴﺎن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ زﻧﯿﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﻫﻨﻮز دوران ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﻣﺼﺎﯾﺐ ﻣﻦ ﺳﭙﺮي ﻧﺸﺪه اﺳﺖ؟
اﯾﻦ ﻣﺮد آﻣﺪه اﺳﺖ و اﺧﺒﺎري ﻧﺎﮔﻮار آورده اﺳﺖ .ﺧﺒﺮ او درﺑﺎره ي آژاﮐْﺲ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﭼﻪ ﺧﺒﺮ آورده اي ،آﯾﺎ ﺑﺎز ﺧﻄﺮي در ﮐﺎر ﻫﺴﺖ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اي ﺑﺎﻧﻮ ،ﺧﺒﺮ ﻣﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ .درﺑﺎره ي آژاﮐْﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ از ﭘﯿﮏ
ﺳﺮاﭘﺮده ي ﺧﻮد ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻄﺮ ﺟﺎن ي در ﭘﯿﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
وي رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و از ﺳﺮاﭘﺮده ﺧﺎرج ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﮕﻮ ﭘﯿﻐﺎم ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آژاﮐْﺲ 17
از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮﺳِﺮْ ﭘﯿﻐﺎم آورده ام ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ اﻣﺮوز در ﺳﺮاﭘﺮده ﺧﻮد ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭘﯿﮏ
ﺑﻬﺎﻧﻪ از اﯾﻦ ﺟﺎ ﺧﺎرج ﻧﺸﻮد.
ﺗﻮﺳِﺮْ ﺧﻮدش در ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ اﯾﻦ ﭘﯿﺎم را ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻓﺮﺳﺘﺎده اﺳﺖ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
وي ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ ﺑﻪ اردو ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎه آژاﮐْﺲ از ﭘﯿﮏ
ﺳﺮاﭘﺮده ﺧﻮد ﺧﺎرج ﺷﻮد ﺟﺎن او در ﻣﺨﺎﻃﺮه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
واي ﺑﺮ ﻣﻦ! ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﮐﺎﻟﭽﺎس ﻏﯿﺒﮕﻮ ﭘﺴﺮ ﺗﺴﺘﻮر اﯾﻦ ﺧﺒﺮ را ﺑﺪو داده اﺳﺖ .اﻣﺮوز ﺣﯿﺎت ﯾﺎ ﻣﺮگ آژاﮐْﺲ ﭘﯿﮏ
اﺳﺖ.
اي ﯾﺎران ﻣﻦ ،اي ﺑﻼﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ از ﻣﻦ ﺑﮕﺮداﻧﯿﺪ! ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ و در ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺳﺎﺣﻞ درﯾﺎ ،در ﻣﺸﺮق و در ﻣﻐﺮب و در ﻫﺮ راﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﯽ ﻧﻮاي ﻣﻦ از آن راه
رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻫﻤﻪ را ﺑﮕﺮدﯾﺪ و او را ﺑﺠﻮﯾﯿﺪ! اﯾﻦ ﻣﺮد ﺑﺪﻓﺮﺟﺎم ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺮا ﻓﺮﯾﺐ داد،
اﮐﻨﻮن ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ اﺻﻼَ ﻣﻬﺮ ﻣﺮا در دل ﻧﺪارد .اي ﭘﺴﺮم ،ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد؟ ﺑﺎﯾﺪ
ﭼﺎره اي ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﻢ .ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﺧﻮدم ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ رﻓﺖ در ﭘﯽ او ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺘﺎﻓﺖ.
اي ﯾﺎران ﻣﻦ ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ ،وﻗﺖ را ﺗﻠﻒ ﻧﮑﻨﯿﺪ و او را از ﮐﺎم ﻣﺮگ ﺑﺮﻫﺎﻧﯿﺪ.
اي ﺑﺎﻧﻮ ،ﻋﻬﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ و ﺗﺎ ﻗﻮت ي در زاﻧﻮي ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﻼﺣﺎن
اﺳﺖ در ﺗﺠﺴﺲ او ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﻢ.
] ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﻣﯽ دوﻧﺪ .ﭘﺲ از اﻧﺪﮐﯽ آژاﮐْﺲ ﻇﺎﻫﺮ
ﻣﯽ ﺷﻮد .در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﺮدن ﺧﻮد را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده
اﺳﺖ و دﺷﻨﻪ ي ﺧﻮد را از دﺳﺘﻪ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻓﺮو ﺑﺮده و ﺑﻪ
دﻗﺖ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺮدن آن اﺳﺖ[ .
اﯾﻨﮏ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ آﻣﺎده اﺳﺖ ،ﺟﻼد آﻣﺎده ي اﻧﺠﺎم ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ اﺳﺖ و رأي او ﺑﻪ آژاﮐْﺲ
ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ .اﮐﻨﻮن درﺑﺎره ي اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا اﻧﺪﮐﯽ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﻢ؛ اﯾﻦ دﺷﻨﻪ
از آنِ ﻫﮑﺘﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺟﺎن ﻣﻦ ﺑﻮد و ﻣﻦ از ﻫﻤﻪ ي ﺧﻠﻖ ﺟﻬﺎن از او ﺑﯿﺶ ﺗﺮ
ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم .دﺷﻨﻪ ي او در ﺧﺎك ﺗﺮوا در ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ آن ﻫﻢ دﺷﻤﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ ـ ﻓﺮو
رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﯿﻐﻪ ي آن آب ﺧﻮرده اﺳﺖ و ﻫﺮ دو دم آن ﻧﯿﮑﻮ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺳﺎﯾﯿﺪه ﺷﺪه
اﺳﺖ .ﺟﺎﯾﮕﺎه آن را در زﻣﯿﻦ آن ﭼﻨﺎن ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺮده ام ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺟﻨﺒﯿﺪ .ﺗﻨﻬﺎ
ﯾﮏ ﺗﮑﺎن و ﯾﮏ ﺟﻨﺒﺶ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﺮگ را ﻓﺮا ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﻧﺪ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺧﻼﺻﻪ داﺳﺘﺎن،
اﯾﻨﮏ ﻣﻦ آﻣﺎده ام .اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻤﺎز و دﻋﺎي ﺧﻮﯾﺶ ﺑﭙﺮدازم :اي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ،زﺋﻮس،
در اﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم رﺣﯿﻞ ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻮﺳﻞ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﻢ و از ﺗﻮ اﻣﯿﺪ ﻧﺠﺎت و
رﺳﺘﮕﺎري دارم .ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻣﻦ از ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺗﻮ اﻧﺪك اﺳﺖ .ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﭘﯿﮏ ي ﺑﻪ ﻧﺰد
ﺗﻮﺳِﺮْ رواﻧﻪ ﮐﻨﯽ و او را از ﻣﺎﺟﺮاي ﻣﻦ ﺑﯿﺎﮔﺎﻫﺎﻧﯽ .ﺗﺎ ﻣﮕﺮ وي ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻪ ي ﻣﺮا در ﮐﻨﺎر اﯾﻦ ﺧﻨﺠﺮ ﺧﻮن آﻟﻮد درﯾﺎﺑﺪ و ﻣﺮا در آﻏﻮش ﮐﺸﺪ .ﻣﺒﺎدا
آﻧﺎن ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺟﺎن ﻣﻨﻨﺪ ،ﺑﺮ او ﺳﺒﻘﺖ ﺟﻮﯾﻨﺪ و ﺟﺴﺪ ﻣﺮا ﻃﻌﻤﻪ ي ﺳﮕﺎن و زاﻏﺎن
ﺳﺎزﻧﺪ .اي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ زﺋﻮس ،ﺧﻮاﻫﺶ دﯾﮕﺮم از ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺗﻮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺧﻮد
را ﺑﻪ روي اﯾﻦ ﺧﻨﺠﺮ اﻓﮑﻨﻢ و ﻧﻮك آن را از دل ﺑﮕﺬراﻧﻢ ﻫﺮﻣﺲ ﺧﺪاي ﻣﺮگ را
ﻓﺮﻣﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﯾﮑﺴﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺧﻔﺘﮕﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮاب اﺑﺪي
ﺑﺴﭙﺎرد ﭼﻨﺪان ﮐﻪ ﻣﯿﺎن زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ و ﻣﺮگ ﻣﻦ ﯾﮏ ﮔﺎم ﮐﻮﺗﺎه ﺑﯿﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ .آﺧﺮﯾﻦ
آژاﮐْﺲ 18
ﺗﻘﺎﺿﺎﯾﻢ از ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺗﻮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯽ دوﺷﯿﺰﮔﺎن ﺟﺎوﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻮاﻇﺐ آﻻم و
ﻣﺘﺎﻋﺐ ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻼﺋﮏ ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ﮐﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ در ﺟﻨﺒﺶ و ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺪ
ﻣﺮدن ﻣﺮا ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﻼك ﻣﻦ ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس ﺑﻮده اﻧﺪ ،از اﯾﻦ رو ﺑﺮ
آن ﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺮگ ﻧﺎزل ﮐﻨﻨﺪ و ﺟﺎن ﭘﻠﯿﺪ آﻧﺎن را ﺑﺴﺘﺎﻧﻨﺪ آري اي ﻣﻨﺘﻘﻤﯿﻦ ﻗﻬﺎر .ﺧﻮن
آﻧﺎن را ﺳﺨﺖ ﺑﺮﯾﺰﯾﺪ و ﺑﺮ ﺟﺎن ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﮐﺴﺎن آن ﻫﺎ ﻧﺒﺨﺸﺎﯾﯿﺪ! ﺗﻮ ﻧﯿﺰ اي آﻓﺘﺎب
ﺟﻬﺎن ﺗﺎب ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﺮﺻﻪ ي اﻓﻼك ﺟﻮﻻن ﻣﯽ دﻫﯽ رﮐﺎب زرﯾﻦ ﺧﻮد را ﺑﺴﻮي
ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﭘﺪري ﻣﻦ ﺑﺮﮐﺶ و داﺳﺘﺎن ﻣﺮگ و ﺗﺒﺎﻫﯽ ﻣﺮا ﺑﻪ ﭘﺪر ﭘﯿﺮ و ﺑﻪ ﻣﺎدر داﻏﺪﯾﺪه
ام ﺑﺮﺧﻮان .ﻣﺎدر ﻧﺎﮐﺎم م ﭼﻮن اﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺸﻨﻮد زار ﺑﮕﺮﯾﺪ و از ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ﺧﻮد ﻫﺮ ﮐﻮي
و ﺑﺮزن را ﺑﻪ ﻓﻐﺎن آورد .ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن ﻓﺮﺻﺖ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ در ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ و
ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ ﺑﭙﺮدازم .اي ﻣﺮگ ﺑﯿﺎ و ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﻧﻈﺎره ﮐﻦ ،ﻣﻦ ﺑﺎز ﺑﺎر
دﮔﺮ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﻢ دﯾﺪ و در ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﺗﻮ درود ﺧﻮاﻫﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد .ﻟﯿﮑﻦ اﯾﻦ
روﺷﻨﺎﯾﯽ روز و اﯾﻦ ﭼﺮخ و ﻓﻠﮏ آﺳﻤﺎن را ﻫﺮﮔﺰ دوﺑﺎره ﻧﺨﻮاﻫﻢ دﯾﺪ .ﺑﺪرود اي
روﺷﻨﺎﯾﯽ روز ،ﺑﺪرود اي ﺳﺎﻻﻣﯿﺲ ﻋﺰﯾﺰ ﮐﻪ زادﮔﺎه ﻣﻘﺪس ﻣﻦ ي ،ﺑﺪرود اي ﺷﻬﺮ
زﯾﺒﺎي آﺗﻦ ﮐﻪ ﻣﺮدم آن ﺧﻮﯾﺸﺎوﻧﺪان ﻣﻨﻨﺪ ،ﺑﺪرود اي وﻻﯾﺖ ﺗﺮوا ،ﺑﺪرود ﮐﻪ ﻣﺰارع
ﺳﺮﺳﺒﺰ و رودﻫﺎي روان ﮐﻪ آب و ﻧﺎن ﻣﺮا ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪﯾﺪ ،آژاﮐْﺲ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺟﻤﻠﮕﯽ
درود ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و از ﺷﻤﺎ ﺑﺪرود ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از اﯾﻦ آواز او در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن
ﺧﺎﻣﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
] ﺧﻮد را روي ﺧﻨﺠﺮ ﻣﯽ اﻧﺪازد و ﻣﯽ ﻣﯿﺮد .اﻧﺪﮐﯽ
ﺳﮑﻮت ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺻﺪاي ﭘﺎي ﻣﻼﺣﺎن ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ
ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ .ﻧﯿﻢ ي از آن ﻫﺎ از ﯾﮏ ﺳﻮي ﺻﺤﻨﻪ داﺧﻞ
ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺟﺴﺪ آژاﮐْﺲ را ﻫﻨﻮز ﻧﺪﯾﺪه اﻧﺪ[ .
ﻫﺮﭼﻪ رﺷﺘﻪ اﯾﻢ ﭘﻨﺒﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺗﻤﺎم اﯾﻦ وﻻﯾﺖ را زﯾﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﯾﻢ و ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﻼح اول
آن را ﮔﺸﺘﻪ اﯾﻢ و ﻫﻨﻮز ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﯾﻢ ...ﺻﺪاﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪم ،ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ؟
] ﻣﻼح دوم از ﺳﻤﺖ دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﯾﺪ[ .
اوﻫﻮي رﻓﯿﻖ! ﻣﻼح دوم
ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺗﺎزه؟ ﻣﻼح اول
وﺟﺐ ﺑﻪ وﺟﺐ ﻣﻐﺮب اﯾﻦ وﻻﯾﺖ را ﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﮐﺸﺘﯽ ﻫﺎ ﺗﺠﺴﺲ ﮐﺮده اﯾﻢ. ﻣﻼح دوم
ﭼﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ اي؟ ﻣﻼح اول
ﻫﯿﭻ ،ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﺎن ﻣﺎﻧﺪ و آن را ﮐﻪ در ﺗﺠﺴﺲ اوﯾﯿﻢ ﻧﯿﺎﻓﺘﯿﻢ. ﻣﻼح دوم
ﻣﺎ ﻧﯿﺰ از ﺳﻮي ﻣﺸﺮق ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺸﺘﯿﻢ او را ﻧﯿﺎﻓﺘﯿﻢ. ﻣﻼح اول
]ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ[
ﺷﺎﯾﺪ ﺻﯿﺎدي ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺖ و ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺴﺘﻪ ي او ﺑﯿﺪاري ﮐﺸﯿﺪه ﻣﻼﺣﺎن
اﺳﺖ ،ﺧﺒﺮي ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺮﯾﺎن درﯾﺎي ﺑﻮﺳﻔﻮر ﯾﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻗﻠﻪ اﻟﻤﭙﻮﺳﯽ ﻧﺸﺎن
ي از ﺳﺮدار ﮔﻤﺸﺪه ي ﻣﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﻨﮓ را ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﯾﻢ
زورق ﺑﯽ ارﺑﺎﺑﺎن ارﺑﺎب ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﮑﺸﯿﻢ؟
] در اﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم ،ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ﻧﯿﺰ ،ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ي ﮐﻪ ﺟﺴﺪ آژاﮐْﺲ
در آن اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ،ﻣﯽ رﺳﺪ و ﺻﺪاي زاري او ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ
ﺷﻮد[ .
واي ﺑﺮ ﻣﻦ! واي ﺑﺮ ﻣﻦ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آژاﮐْﺲ 19
اﯾﻦ ﺻﺪا از ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ از ﻃﺮف ﺑﯿﺸﻪ ﻫﺎ آﻣﺪ ،ﺻﺎﺣﺐ ﺻﺪا ﮐﯿﺴﺖ؟ ﻣﻼﺣﺎن
اﻓﺴﻮس ،اﻓﺴﻮس! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺗِﮑْﻤِﺴﺎي ﻣﺴﮑﯿﻦ ،ﻫﻤﺴﺮ اوﺳﺖ ﮐﻪ او را ﺑﻪ اﺳﺎرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﯿﭽﺎره از ﻓﺮط اﻧﺪوه ﻣﻼﺣﺎن
آب ﺷﺪه اﺳﺖ.
] ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي او ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ[.
ﻫﯿﻬﺎت ،اي ﯾﺎران ﺑﺎ وﻓﺎ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﺮام ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﺮا؟ ﻣﮕﺮ ﭼﻪ رخ داده اﺳﺖ؟ ﻣﻼﺣﺎن
اﯾﻦ اﺳﺖ آژاﮐْﺲ ،ﺧﻨﺠﺮي ﺑﻪ ﻗﻠﺐ او ﻓﺮو رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺟﺴﻢ ﺑﯽ ﺟﺎن او در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اﻓﺘﺎده اﺳﺖ.
اي واي ﻣﺮد! ﺳﺮدار و ﺳﺎﻻر ﻣﺎ ﻣﺮد! ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺗﻮ ﮐﺎر ﻣﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ،دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﺟﺎﻧﺐ وﻃﻦ ﻋﺰﯾﻤﺖ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد؛ ﻣﺮگ ﺗﻮ اي ﺳﺮدار ،ﭘﺎﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ و زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ
ﻫﻤﺴﺮت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
از ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﮐﺎري ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ آن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ او ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ و اﺷﮏ از دﯾﺪه ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﺑﺒﺎرﯾﻢ .در اﯾﻦ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻮد دﺳﺘﯿﺎر او ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ! او ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﻨﯿﻦ
ﮐﺮده اﺳﺖ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺧﻨﺠﺮي ﮐﻪ او ﺧﻮد را ﺑﻪ روي آن اﻓﮑﻨﺪه اﺳﺖ .ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﮐﻪ
دﺳﺘﻪ ي آن را ﭼﻪ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﮐﻮﺑﯿﺪه اﺳﺖ.
اي ﺧﺪا ،آژاﮐْﺲ ﺧﻮن ﺧﻮد را رﯾﺨﺖ! ﭼﻪ اﺑﻠﻪ ﺑﻮدﯾﻢ ﻣﺎ ﮐﻪ او را از ﻧﻈﺮ دور ﻣﻼﺣﺎن
ﮐﺮدﯾﻢ ،ﭼﻪ ﺳﻔﯿﻪ و ﺑﯽ ﻣﻐﺰ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮد او را ﻧﺪاﻧﺴﺘﯿﻢ! ﭘﺲ آژاﮐْﺲ ﻣﺮد! اﯾﻦ
ﻣﺮد ﻣﺪﺑﺮ و دﻟﯿﺮ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ رﺳﯿﺪ! ﺑﯿﺎ ﺟﺴﺪ او را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﺑﺪه.
ﻧﻪ ،ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ روي او را ﻧﺨﻮاﻫﺪ دﯾﺪ .ﻫﻢ اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻔﻦ او ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﮐﯿﺴﺖ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻨﻈﺮه ﻣﺮدن او را در ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﺪ؟ اﯾﻦ ﺧﻮن ارﻏﻮاﻧﯽ رﻧﮓ
از زﺧﻢ ﻗﻠﺐ او روان اﺳﺖ و از دﻫﺎن و ﺑﯿﻨﯽ او ﭼﻮن ﻓﻮاره ﻣﯽ ﺟﻮﺷﺪ .ﻣﻦ اﮐﻨﻮن
ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺮد؟ اي آژاﮐْﺲ ،ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮏ ﺗﻮ را در آﻏﻮش ﭘﺮ از ﻣﻬﺮ ﺧﻮد
ﺟﺎ دﻫﺪ؟ ﺟﺰ ﺑﺮادر ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺗﻮ ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺟﺴﺪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺎك ﮔﻮر ﺑﺴﭙﺎرد؟
اي ﺗﻮﺳِﺮْ در ﮐﺠﺎﯾﯽ؟ اي آژاﮐْﺲ ،آژاﮐْﺲ ﻋﺰﯾﺰم ،ﭼﺮا ﺑﺪﯾﻦ روز اﻓﺘﺎدي؟ ﺣﺘﯽ
دﺷﻤﻨﺎن ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﺮگ ﺗﻮ ﺧﻮن از دﯾﺪه روان ﮐﻨﻨﺪ.
ﺗﻘﺪﯾﺮ ﭼﻨﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .اﯾﻦ دل ﺳﺮ ﺳﺨﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ زوال و ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﻮد .از زﺑﺎن ﻣﻼﺣﺎن
زﻫﺮآﻟﻮد او ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻧﺎﺳﺰا و دﺷﻨﺎم ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﺎﺳﺖ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اوﻗﺎت ﮐﻪ از ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن
اﺗﺮﯾﺪ ﺑﻪ زﺷﺖ ي ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﺮد .اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ و آﻻم ﺛﻤﺮه ي آن روزي اﺳﺖ ﮐﻪ
در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت دﻻوري اﯾﻦ ﺧﻨﺠﺮ را ﺑﻪ ﺟﺎﯾﺰه ﮔﺮﻓﺖ.
اﻓﺴﻮس! اﻓﺴﻮس! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ي ﻧﺎﮔﻮار ﺳﺨﺖ ﺑﺮ او ﮔﺮان واﻗﻊ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻣﻼﺣﺎن
واي ﺑﺮ ﻣﻦ! واي ﺑﺮ ﻣﻦ! ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اي ﺑﺎﻧﻮ ،ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ،ﺗﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ .ﺣﻘﺎ ﺟﺎي ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ اﺳﺖ .آن را ﮐﻪ از ﻣﻼﺣﺎن
دﺳﺖ دادي .ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ را دوﺳﺖ ﻣﯽ داﺷﺖ.
ﻫﯿﻬﺎت ﮐﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ داﻧﻢ ﭼﻪ ﻋﺰﯾﺰي را از دﺳﺖ دادم. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
آژاﮐْﺲ 20
راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ،ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
اي ﮐﻮدك دﻟﺒﻨﺪم ،ﭘﺲ از اﯾﻦ ﮐﺪام ﭼﺸﻢ از ﻣﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد؟ در ﻋﺮﺻﻪ ي ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﻣﺘﺎﻋﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻓﺮود ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ!
واي ﮐﻪ اﯾﻦ دو ﭘﺎدﺷﺎه رﺣﻢ در دل ﻧﺪارﻧﺪ و ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ ي ﮐﻪ در ﻧﻬﺎد آن ﻫﺎ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﻣﻼﺣﺎن
اﺳﺖ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻧﻤﯽ ﺗﻮان آورد .ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﭼﺎره ي ﮐﺎر ﺗﻮ را از آﺳﯿﺐ ﻗﻬﺮ آن ﻫﺎ
اﯾﻤﻦ ﺑﺪارد!
ﻣﮕﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ؟ ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭼﺮا ،ﻏﻀﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
اﻟﻬﻪ آﺗِﻨﺎ ،دﺧﺘﺮ ﻏﺪار زﺋﻮس ،از ﺑﺮاي ﺧﻮش آﻣﺪ اُدﯾﺴِﺌﻮس اﯾﻦ ﺑﻼ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ آورد. ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
اﯾﻦ ﻣﺮد ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪن داﺳﺘﺎن ﺟﻨﻮن آژاﮐْﺲ از ﺗﻪ دل ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﭼﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﺧﻨﺪه ﻫﺎي ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد .ﺧﺒﺮ آن را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دو ﭘﺎدﺷﺎه ،ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس
ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد.
ﻫﺮﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺮ ﻣﺮگ دﺷﻤﻦ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ! زود ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ از ﻣﺮدن او ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ
ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ و ﻫﺮﭼﻨﺪ در زﻧﺪﮔﯽ از او ﺑﯿﺰار ﺑﻮدﻧﺪ در ﻣﺮدن او ﺳﻮﮔﻮاري ﮐﻨﻨﺪ.
روزي ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﺮﺻﻪ ي اﯾﻦ ﮐﺎرزار ﺑﮕﺮدد و وﺿﻊ آﻧﺎن در ﺟﻨﮓ
دﮔﺮﮔﻮن ﺷﻮد .ﻣﺮدم ﻧﺎدان ﻗﺪر ﻧﻌﻤﺖ آن ﮔﺎه داﻧﻨﺪ ﮐﻪ آن را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﺑﻪ
ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﯾﻨﺪ .از ﻣﺮدن آژاﮐْﺲ ﺳﻮدي ﺑﺪان ﻫﺎ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ اﻧﺪوﻫﯽ
ﺗﻠﺦ و ﻣﺮﮔﺒﺎر ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪم .اﻣﺎ ﺧﻮد او اﯾﻨﮏ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ .زﯾﺮا آرزوي وي
اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻨﺪ از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮود و اﮐﻨﻮن آرزوي او
ﺑﺮ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ .آﺧﺮ آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻖ ﺑﺮ او ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ
وي در دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎن ﺳﭙﺮده اﺳﺖ ﻧﻪ در ﭼﻨﮕﺎل ﻋﻘﻮﺑﺖ آﻧﺎن -اي اُدﯾﺴِﺌﻮس،
ﺗﻮ را اﻓﺘﺨﺎري ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ وي ﺑﺪﯾﻦ ﺳﺎن ﻣﺮده اﺳﺖ! ﻣﺮگ آژاﮐْﺲ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﮔﺮان
ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ در ﻋﺰاي او ﺗﺎ اﺑﺪ ﻏﺼﻪ دار ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪ.
ﺧﺎﻣﻮش ،آﻫﺴﺘﻪ! ﺻﺪاﯾﯽ از دور ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺗﻮﺳِﺮْ ﮐﻪ از ﺷﻨﯿﺪن ﺧﺒﺮ ﻣﻼﺣﺎن
ﺣﺎدﺛﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺪ.
] ﺗﻮﺳِﺮْ داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
آژاﮐْﺲ ،ﺑﺮادر ﻋﺰﯾﺰم ...اﯾﻦ ﭼﻬﺮه ي ﻧﺎزﻧﯿﻦ ﺗﻮ ...آﯾﺎ راﺳﺖ اﺳﺖ ...آن ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﮔﻔﺘﻨﺪ راﺳﺖ ﺑﻮد و ﺗﻮ ...
آري او ﻣﺮده اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ! ﭼﻪ ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ! ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺣﻖ داري ،ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ ﻧﺎﮔﻮار اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺳﺨﺖ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ؟ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺣﻖ داري ،ﻣﺼﯿﺒﺖ ي ﺳﺨﺖ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﺎن
ﭼﻪ ﻧﺎﮔﻮار! ﭼﻪ دﺷﻮار اﺳﺖ !...ﻃﻔﻞ او ﭼﻪ ﺷﺪ و اﮐﻨﻮن در ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺗﻮﺳِﺮْ
او را ﺑﻪ ﺳﺮاﭘﺮده ﺑﺮده اﯾﻢ. ﻣﻼﺣﺎن
آژاﮐْﺲ 21
زود ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ و او را ﻧﺰد ﻣﻦ آورﯾﺪ .زود ،واﻻ آن ﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﺑﭽﻪ ﺷﯿﺮ را ﺑﺮﺑﺎﯾﻨﺪ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ او را ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺑﻮد .ﻟﺤﻈﻪ اي درﻧﮓ ﻧﮑﻨﯿﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ او ﺑﺮوﯾﺪ .ﮐﻢ
ﺗﺮ ﮐﺲ ي اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺣﺮﯾﻒ ﺧﻮد را اﻓﺘﺎده ﺑﯿﻨﺪ ﻟﮕﺪي ﺑﺮ او ﻧﺰﻧﺪ.
] ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﯾﮑﯽ از ﻣﻼﺣﺎن ﻣﯽ رود[ .
اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﯾﺎدم آﻣﺪ ،ﭘﯿﺶ از آﻧﮑﻪ آژاﮐْﺲ ﺑﻤﯿﺮد وﺻﯿﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻮ از ﮐﻮدك او ﻣﻼﺣﺎن
ﻧﮕﻬﺪاري ﮐﻨﯽ ،ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮد ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮدي.
اي آژاﮐْﺲ !اي آژاﮐْﺲ !ﮐﺎش ﻣﻦ ﻣﺮده ﺑﻮدم و ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻨﻈﺮه ي دﻟﺨﺮاﺷﯽ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺳِﺮْ
دﯾﺪم! ﺑﺎ ﭼﻪ رﻧﺞ و ﻣﺤﻨﺖ ي راه را ﭘﺮﺳﯿﺪم و ﺧﻮد را ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ رﺳﺎﻧﯿﺪم و اﯾﻨﮏ ﺗﻮ
را ﻣﺮده در اﯾﻦ ﺟﺎ اﻓﺘﺎده ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،آﯾﺎ ﻫﯿﭻ راﻫﯽ از اﯾﻦ دردﻧﺎك ﺗﺮ در ﻋﻤﺮ ﺧﻮد
ﭘﯿﻤﻮده ام؟ ﺧﺒﺮ ﻣﺮدن ﺗﻮ در اردو ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺘﯽ اﯾﻦ ﺧﺒﺮ از آﺳﻤﺎن ﺑﺪان ﺟﺎ
رﺳﯿﺪه ﺑﻮد .ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﻧﯿﺰ از ﺷﻨﯿﺪن ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﺗﻮ ،ﻣﻦ زار ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ .ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ
ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺗﻮ را ﺑﺪﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،ز ﺷﺪت اﻧﺪوه ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﺷﺪه ام .ﺑﯿﺎ اﯾﻦ ﭘﺮده
را از رﺧﺴﺎر او ﭘﺲ زن ﺗﺎ روي او را ﻫﺮ ﻗﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ زﺷﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﺑﺒﯿﻨﻢ ...واي ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻈﺮه ﻫﻮﻟﻨﺎﮐﯽ ...ﭼﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ي وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ! اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮارت و
اﻧﺪوه ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺟﺎ اﻓﺸﺎﻧﺪه اﻧﺪ ،ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ درو ﮐﻨﻢ .ﻣﻦ اﯾﻦ رﺳﻮاﯾﯽ را ﺑﻪ
ﮐﺠﺎي دﻧﯿﺎ ﺑﺮم ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﯿﺎز ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ را ﯾﺎوري ﮐﻨﻢ؟ ﺑﯽ ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ
وﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮف ﺑﺎز ﮔﺮدم؟ ﺗﺒﺴﻢ ي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﯿﺎل ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻫﺎي ﭘﺪرﻣﺎن ﻧﻘﺶ
ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺴﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ زاﯾﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﺗﻼﻣﻮن ﺑﯿﭽﺎره ،ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺣﺎدﺛﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ
ﺧﺒﺎر ﺧﻮش ﻧﯿﺰ ﺗﺒﺴﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ! ﭼﻮن ﻣﺮا ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﭼﻪ ﻧﺎﺳﺰاﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ
ﮔﻔﺖ و ﭼﻪ ﻧﺎم ﻫﺎي ﻧﻨﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻬﺎد! ﻣﺮا ﻃﻔﻞ ﺣﺮاﻣﺰاده ي ﮐﻨﯿﺰي
روﺳﭙﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺎﻣﯿﺪ ،ﻣﺮا ﺑﺰدﻟﯽ ﺗﺮﺳﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﺧﺎﺋﻨﯿﻦ ﺗﻦ ﺑﻪ
ﻫﻼك ﺑﺮادر در داده ام ،ﯾﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﯿﻠﻪ و ﺗﺪﺑﯿﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮگ او ﺷﺪه ام ،ﺗﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ
ﺟﺎي او ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ! ﺧﺪا ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ از ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻓﺮود
ﺧﻮاﻫﺪ آورد! در اﯾﻦ ﺳﺮ ﭘﯿﺮي آﺗﺶ ﻏﻀﺐ او زود روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﭘﺮ ﮐﺎﻫﯽ
ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد .ﻣﺮا ﻏﻼم و ﺣﺮاﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﻧﺪ و از ﻣﯿﺮاث ﻣﺤﺮوﻣﻢ ﺧﻮاﻫﺪ
ﺳﺎﺧﺖ و از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺪ راﻧﺪ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﮐﻪ در وﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮف ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر
ﻣﻦ اﺳﺖ .در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ در وﻻﯾﺖ ﺗﺮوا ﻧﯿﺰ از ﻫﺮ ﺳﻮ آﻓﺖ و ﻣﺨﺎﻓﺖ ﻣﺮا
اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ و ﻣﺮدي ﺑﯿﭽﺎره و درﻣﺎﻧﺪه ﺷﺪه ام .اي آژاﮐْﺲ ،اي ﺑﺮادر ﻣﻦ،
ﻣﺮگ ﻧﺎ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮ ،ﻣﺮا ﺑﺪﯾﻦ روزﮔﺎر ﺳﯿﺎه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،اﮐﻨﻮن ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد
ﺑﮕﺬار اﯾﻦ دﺷﻨﻪ ي ﺧﻮن آﺷﺎم را ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﺟﺎن ﺗﻮ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺗﯿﻐﻪ ي آن
ﻫﭽﻨﺎن در ﭘﯿﮑﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﺎﺑﺪ از دل ﺗﻮ ﺑﯿﺮون آورم...
] ﺧﻨﺠﺮ را از زﺧﻢ آژاﮐْﺲ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورد و در دﺳﺖ
ﻧﮕﺎه ﻣﯽ دارد و آن را ﺑﺎز ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ[ .
اﮐﻨﻮن داﻧﺴﺘﻢ ،ﻫﮑﺘﻮر ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﻼ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻮ آورد ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ او ﺧﻮد ﭘﯿﺶ از ﺗﻮ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﭼﺸﻢ از اﯾﻦ دﻧﯿﺎ دوﺧﺖ .ﺧﺪاوﻧﺪا ﭼﻪ ﻃﺎﻟﻊ ﺷﻮم ي ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ رو را ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
ﭘﯿﻮﻧﺪ داد! ﮐﻤﺮﺑﻨﺪي ﮐﻪ آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﻫﮑﺘﻮر ﻫﺪﯾﻪ داد او را ﺑﻪ اراﺑﻪ ﺑﺴﺖ و آن ﻗﺪر در
ﭘﯽ ﺧﻮد ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ رﺳﯿﺪ .ﺧﻨﺠﺮي ﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﮑﺘﻮر ﺑﻪ آژاﮐْﺲ ﻫﺪﯾﻪ داد
آژاﮐْﺲ 22
ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﺟﺎن او ﺷﺪ .اﯾﻦ ﺧﻨﺠﺮ ﺧﻮن آﺷﺎم را ﻓﻮري ﺧﺪاي ﺧﺸﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ
و آن ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺷﻮم را ﺧﺪاي ﻣﺮگ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻦ اﯾﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ
ﺗﺪاﺑﯿﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاﯾﺎن از ﺑﺮاي ﺗﻨﺒﯿﻪ و ﻋﻘﻮﺑﺖ اﻧﺴﺎن ﺗﺪارك ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .اﮔﺮ اﯾﻦ
ﮔﻤﺎن ﻣﻦ ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﺲ ﻫﺮ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﻦ اﯾﻦ ﮔﻤﺎن ﺑﺮد ﺑﻪ روزﮔﺎر ﻣﻦ دﭼﺎر ﺷﻮد.
اي ﺳﺮدار ،ﻧﻮﺣﻪ ﺳﺮاﯾﯽ ﺑﺲ اﺳﺖ! اﯾﻨﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮادرت را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺎن
ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺎري .از اﯾﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺷﻤﻦ ﻧﺎﺑﮑﺎري ﮐﻪ از دور ﺑﻪ
ﻗﺼﺪ رﯾﺸﺨﻨﺪ و ﻧﮑﻮﻫﺶ ﻣﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯾﯽ.
ﮐﺪام دﺷﻤﻦ؟ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ و ﻧﺎم ش ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺗﻮﺳِ ْﺮ
ﻣِﻨْﻼﺋﻮس ،ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ او ﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﻔﺮ درازي آﻣﺪه اﯾﻢ. ﻣﻼﺣﺎن
آري راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ،ﺧﻮدش اﺳﺖ. ﺗﻮﺳِﺮْ
] ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺴﺪ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ .ﻣِﻨْﻼﺋﻮس ﺑﺎ
ﯾﮑﯽ دو ﺗﻦ از ﻣﻼزﻣﺎن ﺧﻮد داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اﯾﻦ ﺟﺴﺪ را از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺗﮑﺎن ﻧﺪﻫﺪ و ﺑﺪان ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
دﺳﺖ ﻧﺰﻧﺪ .ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﮐﻪ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻖ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ دﻫﯽ؟ ﺗﻮﺳِ ْﺮ
ﻣﻦ ﺧﻮد ﭼﻨﯿﻦ اراده ﮐﺮده ام ،ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﻣﺎ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﺎن داده اﺳﺖ. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﺑﮕﻮ ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﯿﻞ؟ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺑﺪﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺮد را از ﯾﻮﻧﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد آوردﯾﻢ و ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﯾﺎري ﻣﻮاﻓﻖ و ﻣﺘﺤﺪي ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد آورده اﯾﻢ .اﻣﺎ اﻓﺴﻮس ﮐﻪ زود ﺑﻪ ﺧﻄﺎي ﺧﻮﯾﺶ
ﭘﯽ ﺑﺮدﯾﻢ .و ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ وي از ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم ﺗﺮوا ﺑﺎ ﻣﺎ دﺷﻤﻦ ﺗﺮ اﺳﺖ .ﺗﺎ ﺑﺪان ﭘﺎﯾﻪ ﮐﻪ
ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﻓﻨﺎ و اﺿﻤﺤﻼل ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﻣﺎ ﺑﺴﺖ و ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ از ﺳﺮاﭘﺮده ي ﺧﻮد دزداﻧﻪ ﺑﯿﺮون
آﻣﺪ ،ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎ را از دم ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﮕﺬراﻧﺪ .اﮔﺮ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺿﺪت و ﺷﻔﻘﺖ ﯾﮑﯽ از
ﺧﺪاﯾﺎن ﻧﺒﻮد و ﻧﻘﺸﻪ ي ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ي او را ﻧﻘﺶ ﺑﺮ آب ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ،ﻫﺮ آﯾﻨﻪ ﻣﺎ ﺟﻤﻠﮕﯽ
اﮐﻨﻮن در ﺑﺴﺘﺮ ﻫﻼﮐﺖ ﻏﻨﻮده ﺑﻮدﯾﻢ .آن ﺷﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را از ﭼﻨﮓ او رﻫﺎﯾﯽ داد و
در ﻋﻮض آﻧﭻ ه رﻣﻪ و اﺣﺸﺎم داﺷﺘﯿﻢ ،ﺑﻪ دﺳﺖ او ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﻋﻠﺖ آن ﮐﻪ
ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اﺟﺎزت ﻧﻤﯽ دﻫﯿﻢ ،ﺟﺴﺪ او را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺮد .ﻣﺎ ﺧﻮد او را ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮ
رﯾﮓ ﻫﺎي ﺳﺎﺣﻞ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻬﺎد ﺗﺎ ﻣﺮﻏﺎن درﯾﺎ ،ﭘﯿﮑﺮ او را ﻃﻌﻤﻪ ي ﺧﻮﯾﺶ ﺳﺎزﻧﺪ.
اﮐﻨﻮن اي رﻓﯿﻖ ،ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﻓﺮو ﺑﺮ ،اﯾﻦ ﻣﺮد ﺗﺎ زﻧﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺮﯾﻒ
ﺳﺮﮐﺸﯽ و ﻋﺼﯿﺎن او ﻧﺒﻮدﯾﻢ .ﻟﯿﮑﻦ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ روي از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﺎ
ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﻪ زﯾﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮﯾﺶ در آورﯾﻢ .زﯾﺮا در زﻣﺎن ﺣﯿﺎت ،او ﻫﺮﮔﺰ از ﻣﺎ
ﻓﺮﻣﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺮد .ﺑﺪان ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻬﺘﺮان ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻬﺘﺮان ﻧﺒﺮﻧﺪ ،در واﻗﻊ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎر
ﺧﻮﯾﺶ را آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .در ﻫﺮ ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﺑﯿﻢ از ﺣﺎﮐﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻗﺎﻧﻮن اﺟﺮا ﻧﻤﯽ
ﮔﺮدد و در ﻫﺮ اردو ﮐﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ و ﺗﻨﺒﯿﻪ در ﮐﺎر ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻧﻈﻢ و ﻧﺴﻖ ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﯽ ﺷﻮد.
ﻫﺮ ﻣﺮد ﺗﻮاﻧﺎ را ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﯿﻢ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐ ﻃﺎﻟﻊ ،از ﺟﺎﯾﮕﺎه
اﺳﺘﻮار ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ زﯾﺮ اﻓﺘﺪ .ﻟﯿﮑﻦ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻗﺎﻋﺪه ي ﻋﻔﺎف و ﺗﻮاﺿﻊ زﯾﺴﺖ ﮐﻨﺪ ،آن
ﮔﺎه از ﺣﺎدﺛﺎت زﻣﺎن اﯾﻤﻦ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮد .آن ﺟﺎ ﮐﻪ ﻫﺮزه دراﯾﯽ و ژاژﺧﺎﯾﯽ رواج دارد،
آژاﮐْﺲ 23
ﮐﺸﺘﯽ دوﻟﺖ دﺳﺘﺨﻮش ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ و ﻏﺮﻗﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در آﻏﺎز ﮐﺎر ﺑﺎدﺑﺎن
ﺑﯿﻔﺮازد ،اﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺟﺎم در ﻟﺠﻪ ي ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻮاﺋﺐ م ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .رأي ﻣﻦ ﺑﺮ
آن اﺳﺖ ﮐﻪ آدم ي ﻫﯿﭻ ﮔﺎه دل ﺧﻮد را ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﺑﯿﻢ و ﺧﻮف ﻓﺎرغ ﺷﻮد .ﭼﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ
ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ در ﭘﯽ ﮐﺴﺐ ﻟﺬات و ﺑﻪ ﻫﻮاي دل ﺧﻮﯾﺶ ﮐﺎم ﺑﺮدارﯾﻢ ،ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺗﺎوان
ﺧﻮدﮐﺎﻣﮕﯽ ﺧﻮﯾﺶ را ﺧﻮاﻫﯿﻢ داد ،و ﺑﻪ اﻧﻮاع رﻧﺞ ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ .اﯾﻦ ﮐﻪ
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺮ ﺧﺎك اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ،روزﮔﺎري ﺳﺮي ﭘﺮ ﻧﺨﻮت و دﻟﯽ ﭘﺮ ﻏﺮور
داﺷﺖ ،ﻟﯿﮑﻦ اﻣﺮوز ،ﻣﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ او اﯾﺴﺘﺎده و ﺑﺮ او ﭼﯿﺮه ﺷﺪه ام .ﻫﺎن دوﺑﺎره ﺷﻤﺎ را ﺑﺮ
ﺣﺬر ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ درﺻﺪد ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن او ﺑﺮ ﻧﯿﺎﯾﯿﺪ و اﻻ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﮔﻮر
ﺧﻮد را ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻨﺪ.
اي ﺳﺮدار! آن ﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدي ﻋﯿﻦ ﺻﻮاب ﺑﻮد .ﻟﯿﮑﻦ آﯾﺎ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺮدي ﮐﻪ ﺑﯽ ﻣﻼﺣﺎن
ﺣﺮﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻼف ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟
اي ﯾﺎران! ﻧﯿﮏ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ؛ ﻫﺮﮔﺎه ﮐﻪ ﻣﺮدي ﮔﺮان ـ ﻣﺎﯾﻪ و آزاده ،ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﮐﺬب و ﺗﻮﺳِﺮْ
ﮔﺰاﻓﻪ ﮔﻮﯾﺪ ،دﯾﮕﺮ ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎري از ﻣﺮدﻣﺎن ﻋﺎﻣﯽ و ﺑﺎزاري دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ راه ﺧﻄﺎ
ﻧﺮوﻧﺪ؟
] ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس[ .
ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﻮ را ﺑﯽ ﭘﺮده ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯾﻢ .ﺗﻮ ﻣﺪﻋﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ او را ﺑﺪﯾﻦ وﻻﯾﺖ ﺗﻮﺳِﺮْ
آوردي ﺗﺎ ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن را ﯾﺎري ﻧﻤﺎﯾﺪ .زﻫﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﺰاﻓﻪ و ﻧﺎﺻﻮاب! او ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﯿﻞ و
اراده ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺪﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ آﻣﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭘﯿﺮوي از دﯾﮕﺮي ﻗﺼﺪ ﺳﻔﺮ ﻧﮑﺮد ،ﭼﻪ
ﮐﺴﯽ ﺗﻮ را ﺑﺮ او اﻣﺘﯿﺎز و رﺟﺤﺎن داده اﺳﺖ و ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﯽ را ﮐﻪ آژاﮐْﺲ از وﻃﻦ
ﺧﻮﯾﺶ ﻫﻤﺮاه آورده اﺳﺖ در ﻓﺮﻣﺎن ﺗﻮ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ؟ ﺗﻮ ﭘﺎدﺷﺎه و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي اﺳﭙﺎرت
ﺑﻮدي .ﻧﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﺎ ،ﭘﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻖ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﺪو ﻓﺮﻣﺎن دﻫﯽ ـ اﻟﺒﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻫﯿﭻ
ﺣﻖ ـ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺗﻮ ﺑﺪو ﻓﺮﻣﺎن دﻫﯽ ﭼﺮا او ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ي ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟ از اﯾﻦ ﻫﺎ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻮ اﺻﻼَ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﮐﻞ ﺳﭙﺎه ﻧﺒﻮدي و ﺧﻮدت ﻧﯿﺰ ﻣﻄﯿﻊ ﻓﺮﻣﺎن دﯾﮕﺮان ﺑﻮدي،
ﭘﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ آژاﮐْﺲ ﻓﺮﻣﺎن دﻫﯽ؟ و ﺑﺮو ﻓﺮﻣﺎن ﺑﻪ ﭘﯿﺮوان ﺧﻮد
ﺑﺪه و ﺑﺎ ﺗﯿﻎ زﺑﺎن آﻧﺎن را ﺗﺄدﯾﺐ ﮐﻦ .ﻣﻦ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻨﺖ دﯾﺮﯾﻦ ﺑﻪ ﺧﺎك
ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﭙﺮد و از ﺗﻮ و از ﺑﺮادرت ﭘﺎدﺷﺎه ﻧﯿﺰ ﺑﺎك ﻧﺪارم .ﺷﻤﺎ ﻫﺮ آن ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯽ
ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ و ﻓﺮﻣﺎن دﻫﯿﺪ .ﺗﻮ ﮔﻤﺎن ﻣﺪار ﮐﻪ آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﺴﺮ زﯾﺒﺎي ﺗﻮ دﺳﺖ ﺑﻪ
ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮد و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮوه ﻏﻼﻣﺎن ي ﮐﻪ در رﮐﺎب ﺗﻮ ﺑﺪﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪه اﻧﺪ ﻣﺰدور ﺟﻨﮓ
ﺑﻮد .ﻧﻪ ،او ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺬري ﮐﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ از اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﺷﺪ و دل از وﻃﻦ
ﻣﺄﻟﻮف ﺑﺮﮐﻨﺪ و اﻻ اﻧﺪﯾﺸﻪ اي ﮐﻪ از ﺧﺎﻃﺮش ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻮ ﺑﻮدي .آژاﮐْﺲ ﮐﺴﯽ
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ از ﭼﻮن ﺗﻮﯾﯽ ﺗﻦ در دﻫﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ رﻓﯿﻖ ،اﮔﺮ ﺧﯿﻞ ﻣﻼزﻣﺎن
ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﯿﺎوري ﯾﺎ ﺑﺎ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﮐﻞ ﺳﭙﺎه ﻫﻢ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﻣﻦ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ي ﺗﻮ
ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮐﺮد و ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﺳﺎﻧﯿﺪ.
اي ﺳﺮداران و دﻟﯿﺮان ،ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻠﺦ در اﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ .ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﻣﻼﺣﺎن
داﻧﯿﺪ ﮐﻪ از ﺳﺨﻦ درﺷﺖ ﺧﻮاه ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮاه ﻧﺎﺣﻖ ،ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻼ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﯿﺰد.
آژاﮐْﺲ 24
ﺑﻬﺮه ي ﮐﻤﺎﻧﺪار در ﭘﯿﺮوزي ﺟﻨﮓ ﺑﻬﺮه ي اﻧﺪك اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﺑﺪان ﻗﺎﻧﻊ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻘﺼﻮد ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﮐﻤﺎﻧﺪاري ﻧﻪ ﺣﺮﻓﻪ اي ﺧﺮد اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ از آن ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺑﺎﺷﺪ.
ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﯽ ﭼﻮن ﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﺮاﭘﺎ در ﺳﻼح رزم م ﻣﺘﻌﺮض ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮم. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﺗﻮ و ﺳﻼح رزم ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ. ﺗﻮﺳِﺮْ
ﭼﻪ ﺧﻮدﺳﺘﺎﯾﯽ ﻫﺎ! ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﭼﻮن ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ اﺳﺖ از ﺧﻮدﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﺎك ﻧﺪارم. ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ اﺳﺖ؟ ﮐﺪام ﺣﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﻣﻦ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﮕﺬارد؟ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﻗﺎﺗﻞ ﺗﻮ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ اﮐﻨﻮن از ﻣﯿﺎن ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اي؟ ﺗﻮﺳِﺮْ
اﯾﻦ ﻣﺮد ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺮا داﺷﺖ ،اﻣﺎ ﺳﭙﺎس ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ رﻫﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﺷﺪ. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﭘﺲ ﺣﻖ ﺣﺮﻣﺖ ﺧﺪاﯾﺎن را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﺎن ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ادا ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻣﻦ در اداي ﺣﺮﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﯾﺎن ﻗﺼﻮر ﻧﻮرزﯾﺪه ام. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن ﻣﺮده ﻣﯽ ﺷﻮي. ﺗﻮﺳِﺮْ
ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺷﻮم ،آري آن را ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ زﯾﺮا دﺳﺖ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﻋﺪاﻟﺖ آن را ﻣﻨﻊ ﮐﺮده اﺳﺖ.
آﯾﺎ ﻣﺮدم از دﺷﻤﻨﯽ ﺷﻤﺎ دو ﺗﻦ آﮔﺎه ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﺗﻮﺳِ ْﺮ
او دﺷﻤﻦ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺧﺼﻢ او ،و ﺗﻮ ﺧﻮد ﻧﯿﺰ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا آﮔﺎه ﺑﻮدي. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
آن ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ او ﻧﯿﺮﻧﮓ زدي و در آراء ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ او ﺧﺪﻋﻪ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﮐﺮدي.
دﯾﻮان داوري ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ او ﻓﺮﻣﺎن داد .ﻣﻦ در اﯾﻦ اﻣﺮ دﺧﺎﻟﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ي ﺗﺒﺎﻫﮑﺎري ﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺎ ﻋﺬر و ﺑﻬﺎﻧﻪ ﭘﺮده ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯽ. ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﯾﻦ ژاژﺧﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﺧﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ آن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﺪام ﮐﺲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺣﺮف ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ :ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن اﯾﻦ ﻣﺮده ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ. ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﭘﺎﺳﺦ ﺗﻮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ :ﻣﺮده را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺳﭙﺮد. ﺗﻮﺳِﺮْ
در ﻗﺼﻪ ﺷﻨﯿﺪه ام ﮐﻪ ﻣﺮدي ژاژﺧﺎي و زﺑﺎن آور ﻣﻼﺣﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮﻣﺎن داد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
ﻫﻨﮕﺎم ﻃﻮﻓﺎن ﺑﻪ درﯾﺎ روﻧﺪ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﻪ درﯾﺎ رﺳﯿﺪﻧﺪ اﻣﻮاج ﺑﻠﻨﺪ از ﻫﺮ ﺳﻮ آﻧﺎن را
در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺮد از ﻓﺮط ﻧﺪاﻣﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ اي در ﮐﺸﺘﯽ ﺧﺰﯾﺪ و روي ﺧﻮد را در
دﺳﺘﺎر ﭘﻨﻬﺎن ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺨﻦ ي ﺑﺮ ﻟﺐ ﻧﻤﯽ آورد و ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺮ او ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﻃﻌﻦ
ﺑﺮ او ﻣﯽ زد و ﺷﻤﺎﺗﺖ ي ﻣﯽ راﻧﺪ .اﯾﻦ اﺳﺖ ﺣﺎل ﺗﻮ و زﺑﺎن ﺑﯿﻬﻮده ﮔﻮي ﺗﻮ -زود
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺑﺮي ﭘﺪﯾﺪ آﯾﺪ و ﻃﻮﻓﺎن ي ﺑﻪ راه اﻓﺘﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﻮ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﮔﺰﯾﻨﯽ.
ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺷﻨﯿﺪه ام ﮐﻪ ﺳﻔﯿﻬﯽ ﻓﺮوﻣﺎﯾﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺎه ﻣﺼﯿﺒﺖ و اﻧﺪوه ﯾﺎران ﺧﻮد ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻣﯽ داد .ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﻦ در ﮐﻨﺎر او اﯾﺴﺘﺎده و ﭼﻮن ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺧﺎﻃﺮي ﭘﺮﯾﺸﺎن
داﺷﺖ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ درﯾﻎ اﺳﺖ ﮐﻪ آدﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ روا دارد .زود ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ
آژاﮐْﺲ 25
ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﯾﻦ ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺖ ي زﯾﺎن ﺑﯿﻨﯽ و ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮي .ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد اﻧﺪرزي ﮐﻪ
آن ﺷﺨﺺ ﺑﺪان ﻧﺎﺑﮑﺎر ﻓﺮوﻣﺎﯾﻪ داد .اﮐﻨﻮن ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ آن ﻧﺎﺑﮑﺎر در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن
ﻣﻦ اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺖ و آن ﺗﻮﯾﯽ! آﯾﺎ از اﯾﻦ ﺑﯿﺶ ﺑﯽ ﭘﺮده ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ؟
ﻣﻦ اﮐﻨﻮن ﻣﯽ روم ﭼﻪ ﻣﺮا ﺷﺮم ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺑﯿﻬﻮده ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ام، ﻣِﻨْﻼﺋﻮس
در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ زود ﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﻨﺎر آﻣﺪه ﺑﺎﺷﻢ.
زود راه ﺧﻮﯾﺶ ﮔﯿﺮ و ﺑﺮو .ﭼﻪ ﻣﺮا ﺷﺮم آﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﯿﻬﻮده ي ﭼﻮن ﺗﻮ ﺳﻔﯿﻪ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻧﺎﺑﮑﺎري ﮔﻮش ﻓﺮا دﻫﻢ.
] ﻣِﻨْﻼﺋﻮس ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
زود ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺰاع ي ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﻮد .اي ﺳﺮدار ﺑﺸﺘﺎب و ﻣﮑﺎن ي را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻦ ﻣﻼﺣﺎن
ﺗﺎ ﺟﺴﺪ را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺎرﯾﻢ و ﺧﺎﻃﺮه او را در دل ﻣﺮدﻣﺎن زﻧﺪه ﻧﮕﺎه دارﯾﻢ.
] ﺗِﮑْﻤِﺴﺎ ﺑﺎ ﻃﻔﻞ داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
اﯾﻨﮏ ﻫﻤﺴﺮ و ﻓﺮزﻧﺪ او ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ آﻣﺪﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺣﺰن اﻧﮕﯿﺰ دﻓﻦ او ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺟﻮﯾﻨﺪ .ﺑﯿﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ،در ﮐﻨﺎر ﭘﺪر ﺑﺎﯾﺴﺖ و دﺳﺖ ﺑﺮ ﺟﺴﺪ او ﺑﻨﻪ ،او ﺗﻮ را ﭘﺪري ﻣﺸﻔﻖ
ﺑﻮد و ﺗﻮ اﮐﻨﻮن از او در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺪد ﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮاﺳﺖ .اﮐﻨﻮن در ﮐﻨﺎر ﺟﻨﺎزه ي او
ﺑﺪان ـ ﺳﺎن ﮐﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻫﯽ ﮔﺰارد زاﻧﻮ ﺑﺰن و اﯾﻦ رﺷﺘﻪ ي ﻣﻮي ﻣﻦ و ﻣﺎدرت و ﻣﺎل
ﺧﻮدت را ﺑﺴﺘﺎن ،ﭼﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮔﺮاﻧﻤﺎﯾﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﺪﯾﻪ اي ﮐﻪ آدﻣﯽ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﺎدت
ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺧﺪاﯾﺎن ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد .ﻫﺮﮔﺎه ﮐﺲ ي درﺻﺪد ﺑﺮ آﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ زور از ﮐﻨﺎر
ﺟﺴﺪ ﻣﺮده دور ﮐﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ او را ﭼﻮن زﻧﺪﮔﯽ اﺷﺮار ﺗﺒﺎه ﺳﺎزد و ﺟﺴﺪ او
را ﻧﺎ ﻣﺪﻓﻮن در دﯾﺎر ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﯿﻔﮑﻨﺪ و ﺷﺠﺮ ﺣﯿﺎت او را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﺳﺮ
ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﻢ از ﺑﯿﺦ و ﺑﻦ رﯾﺸﻪ ﮐﻦ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ .ﭘﺴﺮ ﺟﺎن ،اﯾﻦ رﺷﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﻮ را ﺑﮕﯿﺮ و
در ﮐﻨﺎر او ﺑﻪ ﻧﯿﺎﯾﺶ زاﻧﻮ ﺑﺰن؛ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﻮ را از اﯾﻦ ﻫﺎ دور ﻧﮑﻨﺎد .ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﻮن
ﻣﺮدان ﻣﺮد دﺳﺖ از ﻣﻮﯾﻪ و ﺷﯿﻮن زﻧﺎﻧﻪ ﺑﮑﺸﯿﺪ و ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ او ﺑﮑﻮﺷﯿﺪ .ﻣﻦ اﮐﻨﻮن
ﻣﯽ روم ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮري ﭼﺸﻢ آﻧﺎن ﮔﻮر ﺑﺮادرم را آﻣﺎده ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ زودي ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﻢ
ﮔﺸﺖ.
] ﻣﯽ رود[ .
ﮐﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دوران ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ ﻣﺎ در درﯾﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ آﯾﺪ و رﻧﺞ ﻫﺎ و ﻣﺘﺎﻋﺐ ﻣﺎ ﻣﻼﺣﺎن
ﭘﺎﯾﺎن ﭘﺬﯾﺮد و در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺑﻼ دﯾﺪه ي ﺗﺮوا ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺸﻘﺎت ﻧﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺪﯾﻦ
ﺳﺎن ﻧﺎﻇﺮ ﺷﺮﻣﺴﺎري و زﺑﻮﻧﯽ ﺣﺎل ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ؟ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﺎد آن ﮐﺲ را ﮐﻪ
در دﯾﺎر ﻣﺎﺋﻮف ﻣﺎ آﺗﺶ ﺟﻨﮓ و ﻓﺘﻨﻪ ﺑﺮ اﻓﺮوﺧﺖ و ﻣﺮدان ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر و ﻧﺎﺑﻮدي
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺨﺖ! ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺴﺎن ﻣﺎ را از ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ ﺑﺎده و آﻫﻨﮓ دﻟﭙﺬﯾﺮ ﻧﺎي
و از ﮔﻞ و ﺳﺎﻏﺮ و از ﺧﻮاب آﺳﻮده ي ﺷﺒﮕﺎﻫﯽ و از آﻏﻮش ﻋﺸﻖ و دﻟﺪادﮔﯽ و
ﺧﻼﺻﻪ از ﻫﺮ آن ﭼﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻪ ي ﻋﺸﺮت و ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﺟﺪا ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺎ را اﯾﻦ
ﺳﺎن ﺑﻪ ﻏﺮﺑﺖ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ! در اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ،دور از دوﺳﺘﺎن و آﺷﻨﺎﯾﺎن ،ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻦ
دردﻣﻨﺪ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي ﺳﺨﺖ و ﻧﺎﻫﻤﻮار ﺑﯿﺎرﻣﯿﻢ و از رﻃﻮﺑﺖ ژاﻟﻪ ي ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد
ﺑﻠﺮزﯾﻢ و در ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﻫﺎي ﺳﺮد از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﯿﺰﯾﻢ و ﺑﻪ ﯾﺎد روزﮔﺎران ﺧﻮش
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺴﺮت ﺑﺮﯾﻢ .دﯾﺮوز ﺑﻮد ﮐﻪ آژاﮐْﺲ ﻣﺎ را از وﺣﺸﺖ ﺷﺐ ﻫﺎي ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ و از
آﺳﯿﺐ ﻧﺎوك دﻟﺴﻮز دﺷﻤﻦ اﯾﻤﻦ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ .ﻟﯿﮑﻦ اﻣﺮوز ﻗﻬﺮ ﺳﺮﭘﻨﺠﻪ ي ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺟﺎن
آژاﮐْﺲ 26
او را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﻓﺮدا ﭼﻪ ﻃﺎﻟﻊ ﺷﻮم و ﭼﻪ ﻣﺼﺎﯾﺐ و آﻻﻣﯽ در ﮐﻤﯿﻦ
ﻣﺎ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .دل ﻣﻦ در ﻫﻮاي وﻃﻦ ﻣﺄﻟﻮف در ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ .آرزو دارم ﮐﻪ ﺑﺎر
دﯾﮕﺮ ﺑﺪان ـ ﺟﺎ ﺑﺎز ﮔﺮدم و ﺑﺮ اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﻘﺪس ﮐﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه آﺗِﻨﺎﺳﺖ درود و
ﺗﺤﯿﺖ ﻓﺮﺳﺘﻢ.
] ﭘﺲ از اﻧﺪﮐﯽ ﺳﮑﻮت ﺗﻮﺳِﺮْ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ،
آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ ﻫﻢ در ﭘﯽ اوﺳﺖ[ .
اي ﯾﺎران! ﻣﻮاﻇﺐ ﺣﺎل ﺧﻮد ﺑﺎﺷﯿﺪ! آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ ،ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﻣﺎ اﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﺷﺘﺎﺑﺪ و ﮔﻤﺎن دارم ﺑﺪﯾﻦ ﻗﺼﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ آن ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﺘﺎزد و ﺑﺎران ﺧﺸﻢ
و ﻏﻀﺐ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ ﻣﺎ ﻓﺮو ﺑﺎرد .ﻣﻦ او را در راه دﯾﺪم و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺘﺎب ﺑﺪﯾﻦ
ﺟﺎ رﺳﺎﻧﯿﺪم.
اي ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ زﺑﺎن ﺑﻪ ﻫﺮزه ﮔﺸﻮده اي و آن ﻫﻤﻪ ﻧﺎﺳﺰا در ﺣﻖ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ اي؟ ﺗﻮ ﮐﻪ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﮐﻨﯿﺰ زاده اي ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺘﯽ و ﻣﺎدرت ﺑﻪ اﺳﯿﺮي ﺑﻪ آﻏﻮش ﭘﺪرت رﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ اﮔﺮ
ﻧﺎﮐﺴﯽ ﭼﻮن ﺗﻮ زﺑﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻫﺮزه دراﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ ﭘﺲ ﺧﺪا داﻧﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ
ﺻﺎﺣﺐ ﻧﺴﺒﯽ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺑﻮدي ﭼﻪ ﻻف و ﮔﺰاف ﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ زدي و ﭼﻪ ژاژﺧﻮاﯾﯽ ﻫﺎ
ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدي! ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺗﻮ دﻋﻮي ﮐﺮده اي ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺑﺮادرم
ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﺳﭙﺎه ﯾﻮﻧﺎن در زﻣﯿﻦ و در درﯾﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﺗﻮ را ﻋﻬﺪ و ﭘﯿﻤﺎن ي ﺑﺎ ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن
ﻧﯿﺴﺖ و آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﻣﯿﻞ و اراده ي ﺧﻮﯾﺶ راه ﺳﻔﺮ درﯾﺎ ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻄﯿﻊ
ﻓﺮﻣﺎن ﮐﺲ ي دﯾﮕﺮ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .آﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﻨﯿﻦ ﮔﺴﺘﺎﺧﯽ و ﺷﻮخ ﭼﺸﻤﯽ
از ﮐﻬﺘﺮان دﯾﺪه و ﺷﻨﯿﺪه اﺳﺖ؟ آن ﮐﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ اﯾﻦ ﻗﺪر درﺑﺎره ي او ﺑﻪ راه ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ و
اﻓﺮاط ﻣﯽ روي و آوازه ي او را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده اي اﺻﻼَ ﮐﯿﺴﺖ؟ ﮐﺪام ﻣﺮدي و
ﻣﺮداﻧﮕﯽ از او ﺳﺮ زده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ آن را ﻧﺪﯾﺪه اﯾﻢ و در ﮐﺪام ﻣﻌﺮﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻪ
اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮد در آن ﺟﺎ ﻧﺒﻮده اﯾﻢ؟ آﯾﺎ ﻣﺮد در ﻣﯿﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺗﺎ ﺑﺪان ﭘﺎﯾﻪ ﻧﺎﯾﺎب
ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ آژاﮐْﺲ دﻋﻮي دﻻوري و ﻣﺮداﻧﮕﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ! ﻣﺎ درﺑﺎره ي ﺳﻼح
ﺟﻨﮕﯽ اﺧﯿﻠﯿﺲ داوري ﮐﺮدﯾﻢ و رأﯾﯽ زدﯾﻢ ،اﮐﻨﻮن اﮔﺮ ﺗﻮ ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺑﻪ رأي داوران
ﮔﺮدن ﻧﻬﯽ و ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﭙﺬﯾﺮي و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺐ و ﺧﺪﻋﻪ ﻣﻨﺴﻮب
ﺳﺎزي و در ﺣﻀﻮر و در ﻏﯿﺎب ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻮﯾﯽ و ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮن اﻓﺘﺮا و ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ
ﺑﻨﺪي و ﺣﺘﯽ در ﮐﻤﯿﻦ ﺟﺎن ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﯽ ،در آن ﺻﻮرت ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﺎ ﭼﯿﺴﺖ در ﭼﻨﯿﻦ
اوﺿﺎﻋﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ زﯾﺴﺖ؟ ﻫﺮﮔﺎه ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻗﺎﻧﻮن
ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ رد ﮐﻨﯿﻢ و آﻧﺎن را ﮐﻪ ﺣﻖ ي ﻧﺪارﻧﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ ﮐﻨﯿﻢ،
در آن ﺻﻮرت ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﺎ ﭼﯿﺴﺖ و در ﭼﻨﯿﻦ اوﺿﺎﻋﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ زﯾﺴﺖ؟
ﻫﺮﮔﺎه ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻗﺎﻧﻮن ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ ﮐﻨﯿﻢ ،در آن ﺻﻮرت
دﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﺳﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺎﻧﻮن وﺿﻊ ﮐﻨﯿﻢ و ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺪان ﺗﻤﺴﮏ ﺟﻮﯾﯿﻢ؟ ﻧﻪ ،ﻣﺎ ﺑﯿﺶ از
اﯾﻦ اﺟﺎزه ﭼﻨﯿﻦ اﻓﺮاط ﮐﺎري ﻫﺎ ﻧﻤﯽ دﻫﯿﻢ .ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺑﺎزوان ﺗﻮاﻧﺎ و ﮔﺮده ﻫﺎي ﻓﺮاخ
ﺧﻮد ﻏﺮه ﻣﺒﺎش و ﺑﺪان ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ آن ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ رأي و ﺗﺪﺑﯿﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ و
ﭘﯿﺮوزي ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .اﯾﻦ درﺷﺖ اﺳﺘﺨﻮان ﺗﻮ را ﻓﻘﻂ ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ اي ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ
راه ﺧﻮﯾﺶ رود .ﺑﻪ ﮔﻤﺎن م اﮔﺮ ﺗﻮ رﻓﺘﺎري ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ در ﭘﯿﺶ ﻧﮕﯿﺮي و زﺑﺎن از ﻫﺮزه
دراﯾﯽ و ﮔﺰاﻓﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻧﺒﻨﺪي ﻃﻌﻢ اﯾﻦ داروي ﺗﻠﺦ را ﻧﯿﮏ ﺑﭽﺸﯽ! ﭘﺲ ﻣﺮاﻗﺐ رﻓﺘﺎر و
آژاﮐْﺲ 27
ﮐﺮدار ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎش و اﻧﺪﯾﺸﻪ ﮐﻦ ﮐﻪ ﮐﯿﺴﺘﯽ و ﭼﻪ ﺑﻮده اي و اﮔﺮ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺸﯽ از ﻣﺎ
داري دﯾﮕﺮي را ﮐﻪ آزاده و ﻧﺠﯿﺐ زاده ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﮔﺴﯿﻞ دار و
ﺧﻮد ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎ .ﻣﺮا ﯾﺎراي ﺷﻨﯿﺪن آواز ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ و ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻮ در ﮔﻮش ﻣﻦ ﭼﻮن زﺑﺎﻧﯽ
ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻧﺎ آﺷﻨﺎﺳﺖ.
آن ﭼﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮔﻔﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ دو ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺮوت و اﻧﺼﺎف را ﻧﮕﺎه ﻣﻼﺣﺎن
دارﯾﺪ و ﺗﻨﺪي ﻧﮑﻨﯿﺪ.
ﻫﺮﮔﺰ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮه ي ﻣﺮدﮔﺎن ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻨﺪ از دل ﻫﺎ زدوده ﺷﻮد ،ﯾﺎ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺮدم ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﯾﺮوز ﻣﻮرد ﻗﺪر داﻧﯽ و ﺗﮑﺮﯾﻢ ﺑﻮد و از او ﺑﻪ ﻧﯿﮑﯽ
ﯾﺎد ﻣﯽ ﺷﺪ اﻣﺮوز در زﻣﺮه ي ﺧﺎﺋﻨﯿﻦ و ﺗﺒﺎﻫﮑﺎران درآﯾﺪ! اي آژاﮐْﺲ ،ﺳﺮ ﺑﺮدار و
ﺑﻨﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ او ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﺪي و ﺑﺎرﻫﺎ ﺳﯿﻨﻪ ي ﺧﻮد را ﺳﭙﺮ ﻧﯿﺰه و زوﺑﯿﻦ
ﮐﺮدي ﺗﺎ او را از ﺧﻄﺮ ﺑﺮﻫﺎﻧﯽ ،اﯾﻨﮏ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﯿﮑﯽ از ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ و
ﭼﻨﺎن ﺗﻮ را از ﯾﺎد ﺑﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ اﺻﻼَ در ﻋﺮﺻﻪ وﺟﻮد ﻧﺒﻮده اي.
] ﺧﻄﺎب ﺑﻪ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ[ .
آن ﮔﺎه ﮐﻪ زﺑﺎن ﮔﺸﻮدي و ﺑﯽ ﻫﯿﭻ اﻧﺪﯾﺸﻪ و ﺗﻌﻘﻞ آن ﭼﻪ دل ت ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺮزه ﺗﻮﺳِﺮْ
ﮔﻔﺘﯽ ،آﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﺑﻪ ﯾﺎد آوردي ﮐﻪ روزي در ﺟﻨﮓ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردي و ﺑﻪ ﺳﺮاﭘﺮده ي
ﺧﻮﯾﺶ ﮔﺮﯾﺨﺘﯽ و اﮔﺮ آژاﮐْﺲ ﺑﻪ ﯾﺎري ﺗﻮ ﻧﺸﺘﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻧﺠﺎت ت ﻧﺪاده ﺑﻮد اﯾﻨﮏ
در ﺷﻤﺎر ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮدي ،ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد آوردي ﮐﻪ روزي آﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﻬﺎزات ﺟﻨﮕﯽ
اﻓﺘﺎد و ﮐﺸﺘﯽ ﺗﻮ دﺳﺘﺨﻮش ﺣﺮﯾﻖ ﺷﺪ و دود و ﺷﻌﻠﻪ ي آن ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﻣﯽ رﻓﺖ و
ﻫﮑﺘﻮر ﻧﯿﺰ ﺟﺴﺘﻦ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻮ را از ﭘﺎ در آورد .آژاﮐْﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻮ را
از ﻣﻌﺮﮐﻪ رﻫﺎﻧﯿﺪ و ﺟﻬﺎزات ﺗﻮ را از ﺑﻼ ﻧﺠﺎت داد؟ ﯾﺎ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدي ﮐﻪ وﻗﺘﯽ
ﻫﮑﺘﻮر ﺑﻪ ﻣﯿﺪان آﻣﺪ و ﻣﺒﺎرز ﻃﻠﺒﯿﺪ ﺗﻨﻬﺎ آژاﮐْﺲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ او را داد و ﺑﻪ ﭼﺎﻻﮐﯽ
و ﭼﺎﺑﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ي او ﺷﺘﺎﻓﺖ .اﯾﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ دﻟﯿﺮي ﻫﺎي ﮐﺲ ي اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻨﮏ در
ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎك اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ در ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﻣﻌﺮﮐﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ او ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده ام.
آري ﻣﻦ ،ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ﮐﺲ ي ﮐﻪ ﺗﻮ او را ﻏﻼم زاده ﻣﯽ داﻧﯽ و ﻣﺎدرش را ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻣﯽ
ﺧﻮاﻧﯽ! اي ﻣﺮد ﺗﻮ ﺳﺨﺖ دﺳﺘﺨﻮش اﻧﺪﯾﺸﻪ و ﮔﻤﺎن ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪه اي و از اﯾﻦ رو زﺑﺎن
ﺑﻪ ﯾﺎوه ﮔﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﯽ .آﯾﺎ ﻣﯽ داﻧﯽ ﭘﺪر ﺗﻮ را ﭘﺪر ﮐﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ؟ ﻻﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪه اي
ﮐﻪ وي ﻣﺮدي ﺑﻮد از اﻫﺎﻟﯽ ﻓﺮﯾﮕﯿﻪ و از ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭘﻼپ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻗﻮم ي وﺣﺸﯽ و ﺑﯽ
ﺗﻤﺪن اﻧﺪ .ﯾﺎ ﻣﯽ داﻧﯽ ﭘﺪر ﺗﻮ اﺗﺮوس ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ آن ﻋﻤﻞ ﺷﻨﯿﻊ ﺷﺪ
و ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮادرزاده ي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮرد ﭘﺪرش داد .ﻣﺎدرت ﻧﯿﺰ از اﻫﺎﻟﯽ ﮐﺮت ﺑﻮد
ﮐﻪ ﭘﺪرش او را ﺑﻪ ﺟﺮم زﻧﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ و او را ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺎﻫﯿﺎن درﯾﺎ اﻧﺪاﺧﺖ ﺗﺎ
از اﺳﺘﺨﻮان او ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﻨﺪ .آﯾﺎ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﯿﺮه و ﻧﮋادي ﻫﺴﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﻣﺮا
ﺑﻪ ﺑﺎد ﺳﺨﺮﯾﻪ و ﻣﻼﻣﺖ ﺑﮕﯿﺮي؟ ﻣﺮا ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺗﻼﻣﻮن م ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ
رﺷﺎدت و دﻻوري ﺧﻮد ﻣﺎدر ﻣﺮا ﺑﻪ زن ي ﮔﺮﻓﺖ؟ ﻣﺮا ﮐﻪ ﻣﺎدرم از دودﻣﺎن ﺷﺎﻫﯽ
اﺳﺖ و دﺧﺘﺮ ﻻﺋﻮﻣﺪون اﺳﺖ و او را ﻫﺮﮐﻮل ﺑﻪ ﭘﺎداش ﺷﺠﺎﻋﺖ ﭘﺪرم ﺑﺪو ﻧﭽﺸﯿﺪه
اﺳﺖ؟ ﻣﺮا ﮐﻪ از دو ﺳﻮ ﻧﺴﺐ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺰرﮔﻮاران ﻣﯽ رﺳﺪ آﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻨﺎزه
ﺑﺮادر ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪه ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ و ﺗﻮ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺑﯽ ﺣﯿﺎﯾﯽ از ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن او ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﮐﻨﯽ؟
آژاﮐْﺲ 28
ﻣﻦ اﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻋﻼم ﻣﯽ دارم ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن اﯾﻦ ﺟﻨﺎزه ﺷﻮي ﻫﺮ آﯾﻨﻪ
ﺳﻪ ﺗﻦ دﯾﮕﺮ آﻣﺎده اﻧﺪ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر او ﺑﻪ ﺧﺎك اوﻓﺘﻨﺪ ،ﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﺴﯽ ﮔﻮاراﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ
در ﮐﻨﺎر ﺟﺴﺪ ﺑﺮادرم ﻫﻼك ﺷﻮم ﺗﺎ در راه ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺮادر ﺗﻮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم.
ﺗﻮ ﻧﯿﺰ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﺑﯿﻨﺪﯾﺶ و ﺑﺪان ﮐﻪ اﮔﺮ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﻦ دراز ﮐﻨﯽ از ﮐﺮده ي
ﺧﻮد ﺳﺨﺖ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻣﯽ ﺷﻮي.
] اُدﯾﺴِﺌﻮس داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
اي اُدﯾﺴِﺌﻮس! اﮔﺮ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ آن آﻣﺪه اي ﮐﻪ ﮔﺮه ي از ﮐﺎر ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ و ﻣﻌﺮﮐﻪ را ﻣﻼﺣﺎن
ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﯽ ﻧﯿﮏ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ آﻣﺪه اي.
رﻓﻘﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟ از دور ﺻﺪاي آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ و ﻣِﻨْﻼﺋﻮس را ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺟﻨﺎزه اُدﯾﺴِﺌﻮس
ي اﯾﻦ ﻣﺮد دﻟﯿﺮ ﺑﻠﻨﺪ اﺳﺖ.
ﮐﺎش اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻮدي و ﻣﯽ دﯾﺪي اﯾﻦ ﻣﺮد ﭼﻪ اﻫﺎﻧﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ روا داﺷﺖ... آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻫﺎﻧﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ؟ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ي ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺰا ﺷﻨﻮد و ﭘﺎﺳﺦ آن را ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺑﯽ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﮔﻤﺎن ﻣﻌﺬور اﺳﺖ.
ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎ او درﺷﺘﯽ آﻏﺎز ﮐﺮدم ،او ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺘﯿﺰه ﭘﺮداﺧﺖ و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺟﻮاب آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ش ﮔﻔﺘﻢ.
او ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﺴﺎن ﺳﺘﯿﺰه ﻧﻤﻮده اﺳﺖ؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﺪ از ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن اﯾﻦ ﺟﻨﺎزه در ﮔﺬرد و ﻗﺼﺪ دارد ﺑﺮ ﺧﻼف ﻓﺮﻣﺎن آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﻣﻦ آن را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺎرد.
آﯾﺎ رﺧﺼﺖ ﻣﯽ دﻫﯽ ﮐﻪ رﻓﯿﻖ ت آن ﭼﻪ در دل دارد ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن آرد ﺑﯽ آن اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﮐﻪ ﺗﻮ را ﮔﺮد ﻣﻼل ي از ﺳﺨﻦ او ﺑﺮ دل ﻧﺸﯿﻨﺪ؟
ﻫﺮﮔﺎه ﺟﺰ اﯾﻦ ﮐﻨﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻔﺎﻫﺖ ﻣﻨﺴﻮب ﻣﯽ ﺳﺎزم ،ﻣﺮا از ﺗﻮ ﺻﺪﯾﻖ ﺗﺮ ﯾﺎري آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
در ﻣﯿﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﻧﯿﺴﺖ ،ﭘﺲ آن ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﯽ ﭘﺮوا ﺑﮕﻮ.
ﺳﺨﻦ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ اﯾﻦ اﺳﺖ :ﻫﺮﮔﺎه ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻪ ﮐﺎري ﭼﻨﯿﻦ زﺷﺖ و ﻧﺎﮔﻮار اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﺑﭙﺮدازي ،ﻧﺨﺴﺖ درﺑﺎره ي آن ﻧﯿﮏ ﺑﯿﻨﺪﯾﺶ و در اﻧﺠﺎم آن ﺷﺘﺎب ﻣﮑﻦ .ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺴﺘﯽ
رﺿﺎ دﻫﯽ ﮐﻪ ﺟﻨﺎزه ي اﯾﻦ ﻣﺮد ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﺎﻣﺪﻓﻮن ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﻓﺎﺳﺪ ﮔﺮدد ،اﺻﻼَ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ
ﻋﻨﺎن اﺧﺘﯿﺎر را ﭼﻨﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ﺑﺴﭙﺎري ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﺪاﻟﺖ و ﻣﺮوت
ﻣﻨﺤﺮف ﮔﺮدي .روزﮔﺎري ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﭼﻮن ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﺮد را دﺷﻤﻦ ﻣﯽ داﺷﺘﻢ ﯾﻌﻨﯽ
از زﻣﺎن ي ﮐﻪ ﺳﻼح ﺟﻨﮕﯽ اﺧﯿﻠﯿﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮده ﺷﺪ ،وي از در دﺷﻤﻨﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ
درآﻣﺪ و ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ راه ﻣﺨﺎﺻﻤﺖ ﺑﺎ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺳﭙﺮد .ﻟﯿﮑﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ اﺣﻮال ﻣﻦ ﻫﯿﭻ
ﮔﺎه ﺣﺮﻣﺖ او را ﺿﺎﯾﻊ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم و ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﺪم ﮐﻪ از وي دﻟﯿﺮﺗﺮ ،ﻣﺮدي
ﻧﺪﯾﺪه ام و ﻏﯿﺮ از اﺧﯿﻠﯿﺲ دﻻورﺗﺮ از او ﮐﺲ ي ﺑﻪ وﻻﯾﺖ ﺗﺮوا ﻗﺪم ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﻫﺮﮔﺎه ﺑﻪ دﯾﺪه ي ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺑﺮ او ﺑﻨﮕﺮي ،از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺮوت و ﻣﺮدﻣﯽ ﺧﺎرج ﺷﺪه
اي ،و ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﮐﻪ ،آﺳﯿﺐ ي ﺑﻪ وي ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ ،در واﻗﻊ ،ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﮐﺎر
ﻧﺒﺴﺘﻪ اي .ﻓﺮﺿﺎَ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮدي را دﺷﻤﻦ ﺑﺪاري و از او ،روي ﺑﮕﺮداﻧﯽ ،ﺑﺎز
ﺧﻼف آﯾﯿﻦ ﻣﺮوت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮده ي او ﻟﮕﺪ زﻧﯽ.
اي اُدﯾﺴِﺌﻮس! ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﺿﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ او ﻫﻤﺪاﺳﺘﺎن ﺷﺪه اي؟ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
آژاﮐْﺲ 29
آري ،اﯾﻨﮏ ﻣﻦ ﺑﺎ وي ﻫﻤﺪاﺳﺘﺎﻧﻢ ،ﻟﯿﮑﻦ روزﮔﺎري ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او دﺷﻤﻨﯽ ﺑﻮرزم ﺑﺎ اُدﯾﺴِﺌﻮس
وي ﺧﺼﻢ ﺑﻮدم.
ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻣﺮده اﺳﺖ ،ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺟﻨﺎزه ي او ﻟﮕﺪ ﺑﺰﻧﯽ. آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
اﯾﻦ ﮐﺎر زﺷﺖ ﺑﺮازﻧﺪه ي ﭘﺴﺮان اﺗﺮوس ﻧﯿﺴﺖ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن را ﺑﻪ رﻋﺎﯾﺖ آﯾﯿﻦ زﺷﺘﯽ و ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺎري ﻧﯿﺴﺖ. آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﺎﯾﺪ ﻻاﻗﻞ ﺣﺮﻣﺖ ﭘﻨﺪ ﯾﺎران ﻣﺸﻔﻖ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎه دارد. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﯾﺎران وﻓﺎدار ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ آن ﮐﻪ از آن ﻫﺎ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮔﻮش ﻓﺮا دﻫﻨﺪ. آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
اﯾﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺣﮑﻢ ﺑﭙﺬﯾﺮي ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﯿﺰ ﺗﻮاﻧﯽ ﮐﺮد؟ اُدﯾﺴِﺌﻮس
اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﺻﺮار از ﺑﺮاي اﻣﺮي ﺑﺪﯾﻦ ﻧﺎﭼﯿﺰي! آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
وي ﺧﺼﻢ ﻣﻦ ﺑﻮد ﻟﯿﮑﻦ ﻣﺮدي ﺑﺰرﮔﻮار و آزاده ﺑﻮد. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻣﮕﺮ ﺗﻮ را ﻋﻘﻞ از ﺳﺮ زاﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﺧﺼﻢ ي ﮐﻪ داﺷﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎك ﻫﻼك اﻓﺘﺎده آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
اﺳﺖ و ﺗﻮ ﺑﺎز او را ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽ ﮔﺬاري و ﺗﺠﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!
آري ﭼﻮن ﻧﯿﮑﯽ او ﻫﺰار ﺑﺎر ﺑﯿﺶ از دﺷﻤﻨﯽ او ﺑﻮد. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ را رأي ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ و ﺣﺎﻻت ﻣﺨﺘﻠﻒ داري. آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ دوﺳﺖ اﻣﺮوز ﺧﺼﻢ ﻓﺮداي ﻣﺎﺳﺖ... اُدﯾﺴِﺌﻮس
آﯾﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ دوﺳﺖ دل ﻣﯽ ﺑﻨﺪي؟ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﻣﻦ ﻟﺠﺎج و ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ را از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽ داﻧﻢ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ از اﻣﺮوز ﺳﮑﻪ ﺟﺒﻦ و ﮐﻢ دﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﺑﺨﻮرد؟ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﺑﺮﻋﮑﺲ ،آرزو ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ در اﻧﻈﺎر ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎن ﺑﻪ ﻣﺮوت و اﻧﺼﺎف ﺷﻬﺮه ﺑﺎﺷﯽ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭘﺲ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ رأي ﺗﻮ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ رﺧﺼﺖ دﻫﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎزه ي او را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ؟ آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
آري .ﭼﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ روزي ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻫﻤﯿﻦ رﺧﺼﺖ ﺷﻮم. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﭘﺲ رأي ﺗﻮ را ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮم ،ﻟﯿﮑﻦ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ. آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﺑﻪ ﻧﺎم ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮ ﺧﺴﺮان ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ. اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻫﺮ ﮐﺎري را ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد .وﻟﯽ ﺑﺪان ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺮد در ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ، آﮔﺎﻣِﻤﻨﻮنْ
ﺧﻮاه ﺑﺮ روي زﻣﯿﻦ و ﺧﻮاه در زﯾﺮ آن ،ﺧﺼﻢ ﺟﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ،ﺣﺎل ﻫﺮﭼﻪ ﻣﯽ
ﺧﻮاﻫﯽ آن ﮐﻦ.
] ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
اي اُدﯾﺴِﺌﻮس ،ﺗﻮ اﻣﺮوز ﻧﯿﮏ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪي ﮐﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ وﺟﻮد ﺗﻮ را ﺑﻪ زﯾﻮر ﻋﻘﻞ و داﻧﺶ ﻣﻼﺣﺎن
آراﺳﺘﻪ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ،ﺑﯽ ﮔﻤﺎن او ﺧﻮد ،در زﻣﺮه ي
ﺳﻔﯿﻬﺎن و ﺑﯽ ﺧﺒﺮان اﺳﺖ.
اي ﺗﻮﺳِﺮْ! ﺑﺪان ﮐﻪ از اﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎم دﯾﮕﺮ ﺗﻮ در زﻣﺮه ي دوﺳﺘﺎن ﯾﮑﺪل ﻣﻦ ي و ﻣﺮا ﺑﺮ اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﺧﻼف ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ .ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﺗﻮ را ﯾﺎري ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ
ﺟﻨﺎزه ي ﺑﺮادرت را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺴﭙﺎري و ﺟﺰ آن ﻧﯿﺰ ﻫﺮ ﭼﻪ دوﺳﺘﺎن و ﺧﻮﯾﺸﺎوﻧﺪان
درﺑﺎره ي ﺧﻮد ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺎن را درﺑﺎره ي ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد.
آژاﮐْﺲ 30
اي ﯾﺎر ارﺟﻤﻨﺪ ،ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﺗﻮ ،ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ،ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﺑﺎ ﻣﻦ ،ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ .از اﯾﻦ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻫﻤﻪ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ،ﮐﻪ اﻣﺮوز ،درﺑﺎره ي ﻣﺎ ﮐﺮدي ،ﻣﺮا ﻣﺘﻮﺟﻪ ي ﺧﻄﺎ و اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮد
ﺳﺎﺧﺘﯽ .ﺗﻮ ﺑﺎ آن ﮐﻪ ،دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﯽ ي ﺑﺮادر ﻣﻦ ﺑﻮدي ،ﻟﯿﮑﻦ ،اﻣﺮوز ،ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدي،
ﮐﻪ ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺷﺮاﻓﺖ او ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﯽ ،و ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪي ،در اﯾﻦ ﻇﻠﻢ ي ،ﮐﻪ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر
ﻣﺎ ،و ﺑﺮادر او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ،درﺑﺎره ي او روا دارﻧﺪ ،و ﺟﺴﺪ او را ﻧﺎﻣﺪﻓﻮن ﺑﮕﺬارﻧﺪ،
ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﮐﻨﯽ .اﻣﯿﺪوارم ،ﭘﺪر ﻣﺎ ،ﮐﻪ در آﺳﻤﺎن ﻫﺎ ،ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ي ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ،ﺳﻠﻄﻨﺖ
دارد ،و ﺧﺪاي اﻧﺘﻘﺎم ،ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻧﻤﯽ ﺳﭙﺎرد ،و اﻟﻬﻪ ي
ﻣﻌﺪﻟﺖ ،ﮐﻪ ﻓﺮﺟﺎم ﮐﺎر ﻫﻤﻪ ،در ﯾﺪ ﻗﺪرت اوﺳﺖ ،از ﺳﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮ اﯾﻨﺎن ﻧﮕﺬرد ،و آن
ﻫﺎ را ﺑﻪ ﻃﺎﻟﻊ ﺷﻮﻣﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺮد ،دﭼﺎر آن ﺷﺪ ،ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺎزﻧﺪ .ﭼﻪ ،اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺴﺎن ،ﺑﺮ
ﺳﺮ آن ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮐﻪ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ،آﺑﺮوي ﻣﺮده را ﺑﺮﯾﺰﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ،ﺑﺮ او ،ﺗﺤﻘﯿﺮ ،روا
دارﻧﺪ .ﺣﺎل اي ﻓﺮزﻧﺪ ارﺟﻤﻨﺪ ﻻرﺗﺲ ﻣﺮا ﻣﻌﺬور دار ،اﮔﺮ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮم ،اﺣﺴﺎن ﺗﻮ را رد
ﮐﻨﻢ ،و ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺗﻮ را ،ﺑﺮاي ﻣﺸﺎرﮐﺖ ،در ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدن ﺑﺮادر ،ﻧﭙﺬﯾﺮم .ﭼﻪ ﻣﯽ
ﺗﺮﺳﻢ ،ﻣﺮده ي ﻣﺎ ،ﺑﺪﯾﻦ ﮐﺎر ،راﺿﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻟﯿﮑﻦ ،اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯽ ،در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﯽ ،و
ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺪﻓﯿﻦ را ﻧﻈﺎره ﮐﻨﯽ ،ﯾﺎ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯽ ،دﯾﮕﺮي ،از ﯾﺎران ﺟﻨﮕﯽ ي ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ،
ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ آوري ،ﻣﺄذوﻧﯽ و ﻣﺨﺘﺎر .ﻣﻦ اﮐﻨﻮن ،ﺑﻪ ﺗﮑﺎﻟﯿﻔﯽ ﮐﻪ دارم ،ﻣﯽ ﭘﺮدازم ،و
ﻧﯿﮑﯽ ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮ ،درﺑﺎره ي ﻣﺎ ﮐﺮده اي ،ﻫﺮﮔﺰ از ﯾﺎد ﻧﻤﯽ ﺑﺮم.
ﻣﺮا ﻣﯿﻞ دل آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﮐﻨﻢ .ﻟﯿﮑﻦ ،اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن، اُدﯾﺴِﺌﻮس
ﺑﺪﯾﻦ اﻣﺮ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ،ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ،رﻋﺎﯾﺖ ﻣﯿﻞ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،و ﺑﻪ راه ﺧﻮد ﻣﯽ روم.
] ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد[ .
وﻗﺖ دﯾﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﭙﺮدازﯾﻢ .ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮔﻮر او را ﺣﻔﺮ ﮐﻨﺪ ،دﯾﮕﺮي اﯾﻦ ﺗﻮﺳِﺮْ
ﻃﺸﺖ آب را ﺑﺮ آﺗﺶ ﻧﻬﺪ ،ﺗﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﻄﻬﯿﺮ او ،آب ﮔﺮم آﻣﺎده ﺑﺎﺷﺪ .ﺳﻮﻣﯽ ﻫﻢ ،زود
ﺑﻪ ﺳﺮاﭘﺮده ي او ﺑﺸﺘﺎﺑﺪ ،و ﺳﻼح ﺟﻨﮕﯽ او را ﺑﯿﺎورد .ﺑﯿﺎ ﭘﺴﺮ ﺟﺎن ،ﺗﻮ را آن ﻗﺪر،
ﻧﯿﺮو ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا در ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدن ﺟﻨﺎزه ي ﭘﺪر ،ﯾﺎري ﮐﻨﯽ .آﻫﺴﺘﻪ و ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ،ﺑﺪن
او را ﻟﻤﺲ ﮐﻦ .ﻫﻨﻮز ،ﺧﻮن ي ﺳﯿﺎه ،و ﮔﺮم ،از رگ ﻫﺎي او ،روان اﺳﺖ .ﺑﺸﺘﺎب!
زود ،ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎ ،ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺪﻋﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮد آزاده و ﺑﺰرﮔﻮاري ،دوﺳﺖ ﺑﻮده
اﺳﺖ ،اﯾﻨﮏ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ،در اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﮏ ،ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﮐﻨﺪ.
ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎ ،ﮐﻪ آدﻣﯽ ،ﭼﻮن ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﻧﮕﺮد ،ﻣﻌﻨﯽ آن را در ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ .راﺳﺘﯽ ﻣﻼﺣﺎن
ﻫﻢ ،ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ،ﭼﯿﺰي را ﻧﺒﯿﻨﺪ ،ﭼﻪ داﻧﺪ ،ﮐﻪ در ﭘﺲ ﭘﺮده ي ﻏﯿﺐ ،ﭼﻪ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ؟
] ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ[ .
آژاﮐْﺲ 31