Alfabet fonetyczny

Zapis fonetyczny w języku angielskim różni się od normalnego zapisu słów. Idealnym
przykładem może być słynne ”ghoti”.
Poniżej znajdują się wszystkie znaki fonetyczne wraz z ich umiejscowieniem w
słowach. Podkreślona literka w angielskim słowie wskazuje na umiejscowienie omawianego
dźwięku.

Samogłoski krótkie:

ʌ – czyli krótkie ”a” – występujące np. w: ”cup” /kʌp/

æ – dźwięk określany nazwą ”ash” i umiejscowiony pomiędzy ”a” i ”e” – występuje np. w:
”cat” /kæt/
ə – czyli słynna angielska ”schwa”, która pojawia się gdzie chce i jest najzwyklejszym,
krótkim polskim ”e” - występuje np. w: ”about” /əˈbaʊt/
ɪ – czyli krótkie ”i” bardzo zbliżone do polskiego krótkiego ”y” – występuje np. w: ”kill”
/kɪl/
ʊ – krótkie ”u” – występuje np. w: ”wood” /wʊd/
ɒ – krótkie ”o” – występuje np. w: ”dog” /dɒɡ/
e lub ɛ - czyli krótkie ”e” – występuje np. w: ”bed” /bed/ lub /bɛd/

Samogłoski długie:

ɑ: – długie ”a” – występuje np. w: ”car” /kɑː/

i: – długie ”i” – występuje np. w: ”keen” /kiːn/
u: – długie ”u” – występuje np. w: ”crew” /kruː/
ɔː – czyli długie ”o” – występuje np. w: ”awful” /’ɔːfl/
e: lub ɜ: – czyli długie ”e” – występuje np. w: ”bird” /bɜ:d/

Dwugłoski (dyftongi):
aɪ – podobne do ”aj” – występuje np. w: ”bye” /baɪ/
aʊ – podobne do ”au” – występuje np. w: ”now” /naʊ/
eɪ – podobne do ”ej” – występuje np. w: ”make” /meɪk/
eə – jest to połączenie otwartego ”e” z bardzo krótkim ”e” – występuje np. w: ”there” /ðeə/
əʊ – troszkę podobne do ”eu” lub ”oł” – występuje np. w: ”go” /ɡəʊ/
ɪə – podobne do ”ie” – występuje np. w: ‚‚beer” /bɪə/
ɔɪ – podobne do ”oj” – występuje np. w: ”boy” /bɔɪ /
ʊə – podobne do ”ue” – występuje np. w: ”sure” /ʃʊə/, które czytamy również /ʃɔː/
Trójgłoski (tryftongi):
aɪə – podobne do „aja” – występuje np. w ”liar” /laɪər/
eɪə – podobne do polskiego „eje” – występuje np. w ”layer” /leɪər/
ɔɪə – podobne do „oja” – występuje np. w ”royal” /ˈrɔɪəl/
əʊə – podobne do „ołe” – występuje np. w ”lower” /ˈləʊər/
aʊə – podobne do „ałe” – występuje np. w ”power” /paʊər/

Spółgłoski:
b – czyli ”b” – występuje np. w: ”bed” /bed/
d – czyli ”d” – występuje np. w: ”dude” /duːd/ lub /djuːd/
f – czyli ”f” – występuje np. w: ”far” /fɑː/
g – czyli ”g” – występuje np. w: ”agree” /əˈɡriː/
h – czyli ”h” – występuje np. w: ”head” /hed/
j – czyli ”j” – występuje np. w: ”you” /ju/ lub /ju:/
k – czyli ”k” – występuje np. w: ”keep” /kiːp/
l – czyli ”l” – występuj np. w: ”look” /lʊk/
m – czyli ”m” – występuje np. w: ”lamb” /læm/
n – czyli ”n” – występuje np. w: ”not” /nɒt/
p – czyli ”p” – występuje np. w: ”pain” /peɪn/
r – czyli ”r” – występuje np. w: ”room” /ruːm/
s – czyli ”s” – występuje np. w: ”street” /striːt/
t – czyli ”t” – występuje np. w: ”mate” /meɪt/
v – czyli ”w” – występuje np. w: ”save” /seɪv/
w – wymawiane jako ”ł” – występuje np. w: ”wake” /weɪk/
z – czyli ”z” – występuje np. w: ”zoo” /zuː/
ʃ – dźwięk pomiędzy ”sz” a ”ś” – występuje np. w: ”shut” /ʃʌt/
ʒ – dźwięk pomiędzy ”ż” a ”ź” – występuje np. w: ”vision” /ˈvɪʒn/
ŋ – nosowe ”n” – występuje np. w: ”sing” /sɪŋ/
tʃ – dźwięk pomiędzy ”cz” a ”ć” – występuje np. w: ”chin”/tʃɪn/
θ – wymawiany jak ”s” z końcem języka przy zębach – występuje np. w: ”think” /θɪŋk/
ð – wymawiany jak ”z” z końcem języka przy zębach – występuje np. w: ”there” /ðeə/
dʒ – czyli dźwięk pomiędzy ”dż” a ”dź” – występuje np. w: ”jump” /dʒʌmp/