TEMAT: Fale czy cząstki? Cząstki czy fale?

Prace nad badaniem natury światła rozpoczęły się w XVIIw. Zjawisko odbicia i załamania
światła stalo się podstawą hipotezy Hooke’a, twierdzącego, że światło jest falą. W 1678r. C. Huygens
sformułował hipotezę, popartą badaniami o falowej naturze światła. W 1665r. pracę nad
wyjaśnieniem problemu podjął I. Newton (zdjęcie), który opracował korpuskularną teorię budowy
światła. Według niej, światło to zbiór cząstek ( korpuskuł). Za tą teorią przemawiał fakt
prostoliniowego rozchodzenia się światła, a także zjawisko odbicia. Teoria korpuskularna wystarczała
do opisu zjawisk związanych ze światłem prawie przez 100lat. Na początku XIXw. Thomas Young
(zdjęcie) rozpoczął badania nad dyfrakcją i interferencją światła. Obserwując przebieg zjawisk
stwierdził, że wyjaśnić je może tylko teoria falowa. Następny pracę nad wyjaśnieniem natury światła
podjął J.C.Maxwell (zdjęcie) formułując prawa elektromagnetyzmu. W 1865r. doszedł do wniosku, że
światło należy do rodziny fal elektromagnetycznych, różni się jedynie długością fali. Jednak pod
koniec XIX w. pojawiły się następne problemy, związane z absorpcją (pochłanianiem) i emisją
(wysyłaniem) światła. Klasyczne zasady fizyki nie potrafiły wyjaśnić tych zjawisk. Ten stan rzeczy
doprowadził do wygłoszenia tezy, że emisja i absorpcja światła dokonywane są nie w sposób ciągły,
ale w porcjach, nazwanych kwantami energii.

Światło ma właściwości falowe , potwierdzone przez zjawiska dyfrakcji , interferencji i polaryzacji,

oraz właściwości korpuskularne, których dowodem jest zjawisko fotoelektryczne, emisja i absorpcja
światła przez pojedyncze atomy i cząsteczki Tę dwojaką naturę światła określa się jako dualizm
korpuskularno –falowy.