Biochemia cd2

Enzymy

Kataliza
Kataliza to zjawisko przyspieszenia reakcji chemicznej pod wpływem obecności niewielkiej
ilości katalizatora.
Katalizatory to substancje chemiczne, które po dodaniu do układu reakcyjnego przyspieszają
reakcję, przy czym się nie zużywają. Należą do nich enzymy.

Rodzaje enzymów:

 Enzymy trawienne - produkowane są przez tkanki układu pokarmowego, powodują rozkład

pożywienia na proste związki, ponieważ tylko takie mogą być wchłonięte do krwi.

 Miozyna to enzym występujący w mięśniach, rozkłada on cząsteczki ATP będące nośnikami

energii, dzięki czemu powoduje skurcz włókien mięśniowych.

 Oksydaza cytochomowa, bardzo istotny wewnątrzkomórkowy enzym opowiadający za

przemiany energetyczne

 Lizozym, czyli obecna np. w łzach czy ślinie substancja spełniająca funkcje ochronne, niszczy
patogeny

 Dehydrogenaza alkoholowa, obecny w wątrobie enzym odpowiedzialny za rozkład etanolu

Cukry
Cukry proste składają się z łańcuchów węglowych z licznymi grupami hydroksylowymi (– OH) i
pojedynczą inną grupą funkcyjną. Cukry, zawierające grupę aldehydową –CHO na początku łańcucha
nazywamy aldozami, a te z grupą ketonową –C=O przy drugim węglu to ketozy. Numerację atomów
węgla zaczyna się od tego końca łańcucha węglowego, przy którym występuje grupa aldehydowa lub
ketonowa.
Budowa glukozy i fruktozy

Podział cukrów

Z uwagi na liczbę atomów węgla w cząsteczce, cukry proste (monosacharydy) można podzielić na:
tirozy (trzy atomy węgla),
tetrozy (cztery atomy węgla),
pentozy (pięć atomów węgla)
heksozy (sześć atomów węgla).
Wiązanie o-glikozydowe
Wiązanie o–glikozydowe jest to wiązanie chemiczne powstałe w reakcji pomiędzy grupą hydroksylową ,
związaną z anomerycznym atomem węgla w cząsteczce jednego monosacharydu, a dowolną grupą
hydroksylową występującą w drugiej cząsteczce monosacharydu.
Trawienie cukrów
Trawienie cukrów przebiega w jamie ustnej i jelicie cienkim. Głównymi węglowodanami w diecie
człowieka są wielocukry zapasowe: roślinna skrobia oraz glikogen gromadzony przez zwierzęta. Ich
podstawową jednostką jest glukoza, której cząsteczki łączą wiązania glikozydowe (łączące węgiel
jednej cząsteczki z węglem cząsteczki sąsiedniej).

Glikoliza beztlenowa

1. Fosforylacja glukozy
glukoza -HK-> glukozo-6-fosofran -1ATP
2. Fosforylacja fruktozo-6-fosforanu
fruktozo-6-fosforan -fosforuktokinoza-> fruktozo-1.6-bisfosforan -1ATP
3. Utlenianie aldehydu-3-fosfoglicerynowego
aldehyd-3-fosfoglicerynowy –dehydrogenaza-> 1.3DPG +2NADH
4. Fosforylacja substratowa
1,3DPG –kinaza glicerynianowa-> 3PG +2ATP
5. Fosforylacja substratowa
Pep –kinaza pirogronimowa-> pirogronian +2ATP
6. Redukcja pirogronianu do mleczanu
pirogronian –LDH-> mleczan -2NADH
Porównanie glikogenu mięśniowego i wątrobowego

glikogen mięśniowy glikogen wątrobowy

lokalizacja mięśnie
wykorzystanie na potrzeby mięśni
mechanizm uwalniania glukozy fosforoliza
produkt fosforolizy glukozo-1-fosforan ->
glukozo-6-fosforan
wątroba
na potrzeby całego organizmu
fosforoliza
glukoza+fosfor w wyniku
działania enzymu glukozo-6-
fosforanu na G-6-P zostaje
oddzielony fosfor od glukozy