ORIENTACJA

ASEKSUALNA

KAROLINA SOJA
SWPS 2022
CZYM JEST ORIENTACJA
ASEKSUALNA?
Aseksualność odnosi się do osób, które nie odczuwają pociągu seksualnego
względem innych osób. Mogą one doświadczać innych form pożądania, takich
jak romantyczne, zmysłowe lub estetyczne. Aseksualność jest częścią
aseksualnego spektrum (w skrócie "ace spectrum"), terminu parasolowego
pod, którym kryją się też takie orientację jak demi- czy graysexual. Orientacji
aseksualnej nie należy mylić z brakiem pożądania wywołanym dysfunkcją
seksualną - osoby aseksualne nie doświadczają dystresu bezpośrednio
związanego z brakiem pożądania seksualnego
Osoby aseksualne już od wczesnego dzieciństwa wykazują brak
zainteresowania sferą seksualną, w okresie dojrzewania nie odczuwają
podniecenia seksualnego i stan ten trwa przez całe życie tej osoby.
Aseksualność
orientacja, jej brak czy tożsamość?
Brotto i Yule - aseksualność należy konceptualizować jako wyjątkową orientacje seksualną a
nie jej brak (na podstawie *badań o biologicznych markerach aseksualności)
Scherrer i Pfeffer - aseksualność jest w rzeczywistości najlepiej rozumiana jako tożsamość i
wspólnota, a nie jako orientacja seksualna. Tożsamość, zdefiniowana jako „sposób, w jaki
ludzie rozumieją siebie i język, którego używają, aby wytłumaczyć się innym”, zapewnia
ludziom zarówno społeczne, jak i wewnętrzne miejsce, z którego mogą zrozumieć samych
siebie
Bogaert (2006,2008) - aseksualność jako orientacja seksualna, którą należy zdefiniować
jako trwający całe życie brak aseksualnego pociągu.
AVEN (Asexual Visibility and Education Network) - „słowo, którego ludzie używają, aby
pomóc sobie zrozumieć, a następnie przekazać tę część siebie innym”
GRAYSEXUAL DEMISEXUAL
przeżywa pociąg seksualny może doświadczać pociągu
rzadko i/lub na tyle słabo,
że nie ma ochoty na jego
seksualnego, ale tylko
realizację wtedy, gdy pojawi się
znajdują się w „szarej głęboka, emocjonalna więź.
strefie” między
aseksualnością a
alloseksualnością
(nieaseksualnością)

"Etykiety" graysexual i demisexual pozwalają osobom z ace

spektrum na dokładniejsze opisanie swoich doświadczeń
Aseksualność, grayseksualność i demiseksualność:
różnice w pożądaniu, zachowaniu i tożsamości
Daniel Copulsky i Phillip L. Hammack

Każdy, kto ukończył 13 lat i pochodzi z dowolnego kraju, mógł wziąć udział w badaniu. Jednak
ankieta była dostępna tylko w języku angielskim. W sumie ankietę wypełniło 15 177 respondentów
Włączenie do tej analizy ograniczono do 12 616 osób ze spektrum asów, które najbardziej
identyfikowały się z etykietami aseksualnymi (n = 9 476), demiseksualnymi (n = 1 442) lub szarymi
(n = 1 698)
Średni wiek uczestników wynosił 22,8 lat, a mediana wieku 21 lat. W próbie było 60,9% kobiet,
13,0% mężczyzn, a 25,5% żadnego z powyższych. Większość próby była biała (84,0%) i ze Stanów
Zjednoczonych (58,1%). Kolejne 8,9% pochodziło z Wielkiej Brytanii i 6,7% z Kanady, przy czym
każdy z innych krajów stanowił mniej niż 5% uczestników.
 WYNIKI
1. PRAGNIENIE
Przy p<.001 osoby aseksualne miały najniższe średnie wyniki pożądania seksualnego we wszystkich trzech
miarach popędu płciowego (Asex: 1,3, Gray: 1,8, Demi: 1,9), częstotliwości masturbacji (Asex: 2,4, Gray: 3,1,
Demi: 3,0), i skłonności do uprawiania seksu (Asex: 0,5, Gray: 1,0, Demi: 1,2). Różnice pod względem
popędu płciowego i usposobienia były również znaczące między grupami szarymi i demiseksualnymi
Osoby aseksualne najrzadziej zgłaszały pociąg do mężczyzn (Asex: 45,4%, Gray: 66,9%, Demi: 73,7%), kobiet
(Asex: 44,9%, Gray: 62,5%, Demi: 64,4%) lub osób o niebinarnych płciach (Asex: 34,4%, Gray: 52,3%, Demi:
55,0%) i najczęściej deklarowały, że nie odczuwają pociągu romantycznego (Asex: 31,5%, Gray: 11,7%, Demi:
4,5%) . Różnice w romantycznym pociągu do mężczyzn i braku doświadczania romantycznego pociągu były
również istotne statystycznie między grupami szarej i demiseksualnej

2. ZACHOWANIE
Osoby aseksualne miały najniższe wskaźniki uprawiania seksu w historii (Asex: 19,9%, Gray: 46,6%, Demi:
55,0%), miały najwyższą średnią liczbę lat od ostatniego współżycia, jeśli kiedykolwiek uprawiały seks (Asex:
2,8, Gray : 2,1, Demi: 1,5) i miały najniższą średnią częstości współżycia w ciągu ostatniego roku wśród osób,
które kiedykolwiek uprawiały seks (Asex: 1,6, Gray: 2,0, Demi: 2,7).
Osoby aseksualne najmniej były w obecnym związku (Asex: 18,5%, Gray: 32,3%, Demi: 44,1%) lub kiedykolwiek
były w jakimkolwiek związku (Asex: 45,1%, Gray: 63,5%, Demi: 73,2%) %), romantycznym (Asex: 36,3%, Gray:
56,3%, Demi: 68,0%) lub nieromantycznym (Asex: 30,2%, Gray: 36,5%, Demi: 38,9%).
 WYNIKI
3. TOŻSAMOŚĆ
Większość respondentów identyfikowała się z etykietą aseksualna (75,1%), mniej osób wybrało etykietę
szaroseksualna (13,5%) lub demiseksualna (11,4%)
Osoby aseksualne najrzadziej identyfikowały się jako heteroseksualne (Asex: 12,7%, Gray: 20,4%, Demi:
22,4%), biseksualne (Asex: 12,3%, Gray: 23,3%, Demi: 24,1%) lub panseksualne (Asex: 11,1%) %, Szary: 19,6%,
Demi: 20,7%), ale najchętniej wybierze opcję „żadne z powyższych” (Asex: 34,2%, Gray: 7,9%, Demi: 7,6%) lub
pozostawiły to pytanie puste (Asex: 1,7%, Szary: 0,4%, Demi: 0,5%).
Osoby aseksualne najczęściej identyfikowały się jako osoby aromantyczne (Asex: 40,5%, Gray: 18,4%, Demi:
7,7%), osoby szaroseksualne najczęściej identyfikowały się jako osoby greyromantyczne (Asex: 11,1%, Gray:
22,8%, Demi: 8,4%) oraz osoby demiseksualne, które najczęściej identyfikowały się jako demiromantyczne
(Asex: 12,6%, Gray: 13,3%, Demi: 32,2%).
Osoby ze spektrum ace w często zgłaszały podobne doświadczenia pociągu seksualnego i pociągu
romantycznego
Osoby aseksualne były również najmniej skłonne do identyfikowania się z orientacjami alloromantycznymi,
takimi jak heteroromantyczny (Asex: 14,9%, Gray: 20,8%, Demi: 23,1%), biromantyczny (Asex: 20,4%, Gray:
28,4%, Demi: 27,5%), panromantyczny (Asex: 21,4%, Szary: 28,1%, Demi: 30,5%) i poliromantyczny (Asex: 4,0%,
Szary: 9,1%, Demi: 8,9%).
Wyniki te mogą sugerować, że osoby aseksualne mogą rzadziej mieć romantyczne zainteresowania, które
są ważne dla ich tożsamości
Biologiczne markery aseksualności: stosunek ręczności,
kolejności urodzenia i długości palców u
samozidentyfikowanych aseksualnych mężczyzn i kobiet
Morąg A. Yule•Lori A. Brotto•Borys B. Gorzalka
Niepraworęczność, braterska kolejność urodzeń i stosunek długości palców (2D:4D) to wczesne
neurorozwojowe markery związane z orientacją seksualną
badanie internetowe, 325 osób aseksualnych (60 mężczyzn i 265 kobiet), 690 o. heteroseksualnych (190
mężczyzn i 500 kobiet) oraz 268 osób nieheteroseksualnych (homoseksualnych i biseksualnych; 64
mężczyzn i 204 kobiety)
Uczestników poproszono o wybranie, która opcja spośród czterech typów orientacji seksualnej
najlepiej ich opisuje: heteroseksualna, homoseksualna, biseksualna lub aseksualna
Trzy biomarkery wyłoniły się jako silne korelaty badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju
orientacji seksualnej. Wyniki wskazują, że: (1) homoseksualizm wiąże się z częstszym występowaniem
niepraworęczności zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, (2) większa liczba starszych braci zwiększa
prawdopodobieństwo homoseksualizmu u mężczyzn, a (3) homoseksualizm wiąże się z określonymi
proporcjami długości palców, tak że stwierdzono, że lesbijki mają niższy 2D:4D niż heteroseksualne
kobiety (Grimbos, Dawood, Buriss, Zucker i Puts,2010)
RĘCZNOŚĆ
Ręczność jest miarą biologiczną, która odzwierciedla prenatalne wpływy i różnicuje grupy
orientacji seksualnych. Aspekty lateralizacji mózgowej, objawiające się zewnętrznie
ręcznością, mogą być czynnikami etiologicznymi wyjaśniającymi homoseksualizm.
Homoseksualni mężczyźni i kobiety mają nietypowe wzorce ręczności, przy czym
homoseksualiści wykazują większe prawdopodobieństwo niepraworęczności w porównaniu
z grupami heteroseksualnymi
Kobiety aseksualne i nieheteroseksualne znacznie częściej są niepraworęczne niż kobiety
heteroseksualne, brak statystycznie istotnej różnicy między kobietami as. a nieheteroseks.
(25% k. as., 20% k. niehetero., 12% k. hetero.)
Aseksualni mężczyźni znacznie częściej nie są praworęczni niż mężczyźni
nieheteroseksualni i heteroseksualni. Heteroseksualni mężczyźni nie różnili się od
nieheteroseksualnych
(27% m. as., 10% m. niehetero., 13% m. hetero.)
 Efekty kolejności urodzenia
Starsze rodzeństwo u mężczyzn jako funkcja orientacji seksualnej
Zarówno mężczyźni aseksualni, jak i nieheteroseksualni mieli więcej starszego rodzeństwa niż
mężczyźni heteroseksualni, co sprawia, że jest bardziej prawdopodobne, że urodzili się później.
Jednak nie było istotnej różnicy w liczbie starszego rodzeństwa między mężczyznami
aseksualnymi i nieheteroseksualnymi

Starsze rodzeństwo u kobiet jako funkcja orientacji seksualnej

Kobiety aseksualne miały mniej starszego rodzeństwa niż kobiety nieheteroseksualne, a zatem
częściej urodzili się wcześniej. Kobiety aseksualne i nieheteroseksualne nie różniły się liczbą
starszego rodzeństwa od kobiet heteroseksualnych; jednak kobiety nieheteroseksualne miały
tendencję do posiadania większej liczby starszego rodzeństwa niż kobiety heteroseksualne.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
STOSUNEK DŁUGOŚCI PALCÓW 2D:4D

Brak znaczących róznić między grupami orientacji seksualnej w pomiarach 2D:4D.

CIEKAWOSTKI
Yule, Brotto i Gorzalka stwierdzili, że aseksualność wiąże się z częstszym występowaniem problemów ze
zdrowiem psychicznym i problemami interpersonalnymi. W szczególności osoby aseksualne częściej
potwierdzały objawy wycofania społecznego w kwestionariuszu samoopisowym pod kątem objawów
osobowości i ogólnie zgłaszały więcej trudności interpersonalnych. Osoby aseksualne częściej zgłaszały
również objawy lęku i potwierdzały więcej objawów samobójstwa w porównaniu z uczestnikami
nieaseksualnymi.
W 2015 Asexual Community Census, projekcie prowadzonym przez wolontariuszy, 43,5% z prawie 8000
ankietowanych aseksualistów zgłosiło, że doświadczyło jakiejś formy przemocy seksualnej. Do tych
przestępstw dochodzi, ponieważ ludzie postrzegają aseksualność jako "wyzwanie" i wierzą, że mogą
"zmienić umysł osoby" lub "naprawić jej orientację"
Istnieją pewne dowody na związek między zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) a aseksualnością.
Dane przedstawione przez Chasina wskazują, że około 6% autystycznych mężczyzn i kobiet zgłosiło brak
zainteresowania seksualnego nikim, jak również brak identyfikacji z jakąkolwiek orientacją seksualną.
Ingudomnukul i współpracownicy stwierdzili, że 17% kobiet z ASD stwierdziło, że są aseksualne lub nie
preferują żadnej z płci, w porównaniu z żadną z kobiet w grupie kontrolnej.
CO MOŻE SPRAWIAĆ PROBLEM
PODCZAS BADAŃ?
Dużo osób aseksualnych dokonuje samoidentyfikacji, która może nie być zgodna z bardziej
rygorystycznymi definicjami aseksualności. Osoby, które identyfikują się jako należące do
spektrum aseksualności, mogą dojść do tej identyfikacji z wielu różnych doświadczeń i
powodów i mogą doświadczać różnych poziomów pociągu seksualnego
Badacze podejmują próby stworzenia zatwierdzonych miar aseksualności np.: the Asexuality
Identification Scale ale większość dotychczasowych badań opiera się na próbkach, które same
identyfikują się jako osoby aseksualne.
Znaczna część opublikowanej literatury na temat aseksualności pochodzi z próbek pobranych z
AVEN, które mogą reprezentować bardzo heterogeniczną grupę w spektrum aseksualności.
Mała próbka do badań w Polsce?
https://www.asexuality.org
 DZIĘKUJĘ ZA
WYSŁUCHANIE!

(I WESOŁYCH ŚWIĄT :))