Συνοχή και Συνεκτικότητα

Συνοχή: Αναφέρεται στη ΔΟΜΗ, δηλαδή με ποιό τρόπο συνδέονται οι παράγραφοι

του κειμένου.( Εξωτερική σύνδεση)

Με επανάληψη της ίδιας λέξης Αντικατάσταση

λέξης/φράσης με αντωνυμία
Με διαρθρωτικούς συνδέσμους (αυτός, αυτή,αυτό, εκείνος, εκείνη,

Με χρήση συγγενικών λέξεων. Με έλλειψη

Διαρθρωτικοί σύμδεσμοι/ συνδετικές λέξεις ή φράσεις.

Προσθήκη: Ακόμα, επίσης, ομοίως, επιπλέον, επιπροσθέτως, εκτός απο αυτά,

το ίδιο συμβαίνει και, εξάλλου, ταυτόχρονα , συμπληρωματικά.
Γενίκευση: γενικά, γενικότερα, τις περισσότερες φορές.

Αντίθεση: Όμως, ενώ, αλλά, ωστόσο, αντίθετα, εντούτοις, απεναντίας,

απο την άλλη πλευρά, παρόλα αυτά, σε αντίθετη περίπτωση, εξάλλου.

Επεξήγηση: δηλαδή, με άλλα λόγια, για παράδειγμα, αυτό σημαίνει.

Αιτιολόγηση: Γι αυτό, γι αυτο το λόγο, γιατί, διότι, αφού, επειδή, εξαιτίας.

Συμπέρασμα:Άρα, επομένως, συνεπώς, ώστε, λοιπόν, τελικά,

αυτο έχει σαν συμπέρασμα, συνοψίζοντας, καταλήγοντας.

Διάζευξη: είτε.. είτε, ή…..ή , ούτε….ούτε.

Χρονική σχέση: αρχικά, καταρχάς, όταν, έπειτα, πρίν, τώρα, στη συνέχεια, ταυτόχρονα,
σήμερα, αργότερα, στη συνέχεια, αμέσως, τελικά, τέλος, προηγουμένως, αφότου.
Τοπική σχέση: εκεί, εδώ, μέσα, κοντά.

Έμφαση: Βέβαια, κυρίως, όντως, πράγματι, φυσικά,

το σημαντικότερο απο όλα, το κυριότερο είναι,
είναι αξιοπρόσεκτο ότι, θα πρέπει να τονιστεί, αξίζει να σημειωθεί.

Όρος - προϋπόθεση: με την προϋπόθεση ότι, σε περίπτωση που, εκτός αν, εφόσον,

Αναλογία: όπως, ως, σαν, όμοια.

Διαίρεση: απο τη μία…..απο την άλλη, αφ’ ενός…αφ’ ετέρου.

 Συνεκτικότητα: η νοηματική σχέση που συνδέει τις παραγράφους/
προτάσεις.

Αναφέρεται στο κοινό ΝΟΗΜΑ που συνδέει τις παραγράφους ή

προτάσεις.
( Εσωτερική/ νοηματική σύνδεση)

Γίνεται με τις νοηματικές σχέσεις:

Της αιτιολόγησης

Αντίθεσης

Επεξήγησης
κ.λ.π.
Προσθήκης
Συνοχή