Kwiatostany proste posiadają jedną, nierozgałęzioną oś główną z której bezpośrednio lub na

szypułkach wyrastają pojedyncze kwiaty.

Do tej grupy zaliczamy:

• Grono – kwiatostan składający się z osi głównej, od której odchodzą osie boczne tworzące
kwiaty szypułkowe o wyrównanej długości. Przykładem są konwalie oraz rzepak.

• Baldachogrono – kwiatostan zbudowany z szypułek kwiatowych również wyrastających z osi

głównej. Szypułki są różnej długości, ale dorastają do jednego poziomu tworząc jedną
płaszczyznę. Przykładem jest jarzębina bądź jabłoń.

• Kłos –kwiaty wyrastają bezpośrednio na osi głównej, są bez szypułek. Takie kwiatostany
tworzy na przykład babka i rdest. Do kłosów zaliczamy też kotkę i kolbę.

o Kotka czyli bazia to kwiatostan przeważnie wiotki i zwisający. Występuje u wierzby i

leszczyny.
o Kolba z kolei ma oś zgrubiałą, tworzą ją na przykład kwiaty żeńskie kukurydzy.

• Baldach – szypułki wyrastają z jednego miejsca na szczycie pędu, oś główna jest skręcona.
Kwiaty wyrastają na podobnej wysokości. Baldachy tworzy między innymi czosnek i bluszcz.

• Główka – kwiatostan o silnie zgrubiałej osi głównej z której wyrastają kwiaty bezszypułkowe
lub na bardzo krótkich szypułkach. Oś zazwyczaj jest wypukła a umieszczone na osadniku
(dno kwiatostanowe – silnie skrócona, rozszerzona, spłaszczona lub wypukła oś kwiatostanu,
na której osadzone są kwiaty pojedyncze ),kwiaty przeważnie są drobne. Przykładem takiego
kwiatostanu jest koniczyna.

• Koszyczek – oś główna jest mocno rozszerzona i tworzy spłaszczony osadnik. Kwiaty są

bezszypułkowe i zazwyczaj jednakowe czego przykładem jest stokrotka, słonecznik. Wyjątek
stanowi słonecznik u którego kwiaty są zróżnicowane na języczkowate na zewnątrz oraz na
rurkowate wewnątrz kwiatostanu.
Są monopodialne, czyli posiadają wyróżniającą się oś główną, z której wyrastają odgałęzienia boczne.
Kwiatostany groniaste dzielimy na kwiatostany proste i rozgałęzione. Rozgałęzienia jednoosiowe
mogą być proste, jeśli osie pierwszego rzędu już dalej się nie rozgałęziają, lub złożone, jeśli występują
rozgałęzienia dalszych rzędów. W kwiatostanach groniastych wierzchołek osi głównej jest zakończony
długo aktywnym stożkiem wzrostu. Dzięki temu niektóre kwiatostany mogą bez przerwy wzrastać. W
kwiatostanach groniastych rozkwitanie kwiatów następuje najpierw u podstawy i stopniowo
przesuwa się ku szczytowi lub w przypadku spłaszczonych kwiatostanów od zewnątrz ku środkowi.
W kwiatostanach groniastych wyróżnia się:

Kwiatostany złożone różnią się od prostych tym, że posiadają rozgałęzienia kolejnych rzędów
osi bocznych. Do tej grupy zalicza się:

• Kłos złożony – jest to odmiana kłosa w którym na osi głównej wyrastają kłoski czyli
kłosy proste. Kwiaty tak jak w kłosie są bezszypułkowe. Przykładem jest pszenica czy
żyto.

• Wiecha – na osi głównej tworzą się osie boczne drugiego i trzeciego rzędu
zakończone pojedynczymi kwiatami. Wiechę tworzy wiele traw a także bez lilak.

• Wiecha złożona – zbudowana tak samo jak wiecha z tym, że rozgałęzienia

zakończone są kłosami zamiast kwiatami. Przykładem jest owies czy kwiaty męskie
kukurydzy.

• Baldach złożony – od baldachów prostych różni się tym, że osie boczne zakończone
są baldaszkami czyli małymi baldachami. Występuje na przykład w koprze.