cukrów- prostych i złożonych, do prawidłowego funkcjonowania. Cukry proste, głównie glukoza, dostarczają energii, a cukry złożone, glikogen u zwierząt i skrobia u roślin, magazynują cukry proste. Cukry proste od razu trafiają do krwi i szybko się rozkładają, więc niedługo po ich zjedzeniu czujemy się głodni. Cukry złożone natomiast mogą być przyswojone przez organizm tylko, gdy rozłożą się do cukrów prostych podczas długiego procesu zmiany stężenia glukozy we krwi. Na niskie stężenie glukozy we krwi nasz mózg reaguje uczuciem głodu.
Najbogatszym źródłem cukrów prostych są miód, mleko, białe
pieczywo i słodycze. Te dwa ostatnie nie są pełnowartościowe, więc nie powinno się ich jeść często. Węglowodany proste czasem są nazywane “złymi cukrami”, ale należy pamiętać, że nie powinno się ich całkowicie eliminować z diety. Znacznie więcej wartości odżywczych mają produkty zawierające cukry złożone, takie jak pokarm pełnoziarnisty. Aby dostarczyć organizmowi cukrów, warto sięgać po owoce i warzywa. Zawierają one, oprócz węglowodanów, błonnik pokarmowy, którego nie trawimy, a nasz organizm używa zawartej w nim celulozy wchłaniającej dużo wody do ułatwiania przesuwania się pokarmu w jelitach.