Jestes Wazny Pinku Ksiazka o Poczuciu Wlasnej Wartosci Dla Dzieci I Dla Rodzicow Troche Tez

Wszelkie prawa zastrzeżone.
Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu

niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą
kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym,
magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi

znakami firmowymi bądź towarowymi ich właścicieli.
Autor oraz HELION SA dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje
były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie,
ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich.
Autor oraz HELION SA nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne
szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.
Redaktor prowadzący: Grzegorz Krzystek

Koncepcja książki: Ula Młodnicka
Opracowanie ćwiczeń: Ula Młodnicka
Koncepcja graficzna książki: Agnieszka Waligóra
Ilustracje: Agnieszka Waligóra
Projekt okładki: Agnieszka Waligóra/ Ewa Jarocka
Opracowanie graficzne składu/skład: Agnieszka Waligóra/ Ewa Jarocka
HELION SA
ul. Kościuszki 1c, 44-100 Gliwice
tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63
e-mail: sensus@sensus.pl
WWW: http://sensus.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres
http://sensus.pl/user/opinie/ksidzi_ebook
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
ISBN: 978-83-283-7399-0
Copyright © Helion 2020
x Poleć książkę na Facebook.com x Księgarnia internetowa

x Kup w wersji papierowej x Lubię to! » Nasza społeczność
x Oceń książkę
9c58f4cfed73eb6663fa41468ed0b3b1
9
Dla Zosi, Mai, Julki i Zosi
— naszych cudownych, wspaniałych córek,
bez których ta książka by nie powstała.
9
9
9
9
9
— Cześć, Pinku.
— Cześć.
Pink jest…
Albo lepiej niech sam o sobie opowie.
9
— Kim jesteś?
— Nie wiem.
— Jak to nie wiesz?
Nie wiem” to najprostsza odpowiedź.
”
Zastanów się chwilkę.
Pink zaczął się chwilkę zastanawiać,

ale nic nie przychodziło mu do głowy.
— Jestem taki jak wszyscy.
9
— A co to znaczy?
— Że nie ma drugiego takiego
Pinka na świecie.
Pink zdziwił się.

— Naprawdę? Na całym świecie?
— Naprawdę! Przyjrzyj się sobie.
— Co widzisz?
— No, siebie.
10
9
— No tak, ale
opisz dokładniej.
— Mam nos z futerkiem, uszy —
jedno okrągłe, a drugie spiczaste.
— Mhm, coś jeszcze?
— I jeszcze… O, jak robię tak,
to wyglądam śmiesznie.
— Hi, hi, hi.

— Ha, ha, ha, rzeczywiście
wyglądasz śmiesznie.
11
9
Przedstaw się i z azn acz swoje odpowiedzi:
dziewczynką robotem chłopcem
stworem potworem kotkiem
Ile masz lat? 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, więcej

Zaznacz na palcach lub jeśli potrafisz, wpisz tutaj:
12
9
Znajdź w domu lusterko i przyjrzyj się sobie dokładnie.
Zwróć uwagę na to, jaki kolor mają Twoje włosy, oczy i skóra.
Wiesz, że każdy z nas ma niepowtarzalne rysy twarzy?
Możesz też uśmiechnąć się do siebie, zrobić kilka min
i spróbować znaleźć to, co czyni Cię unikalnym
— Twoje znaki szczególne.
A TER
AZ N
AR
YS
U
J
SIE
BIE.
{ TU W PI SZ SW OJ E IM IĘ
. }
13
9
9
9
Pink wszedł do domu
jakoś inaczej niż zwykle.
— Cześć!
— Cześć.
— Co słychać?
— Nieważne.
— Jak to nieważne?
Przecież widzę, że coś się stało.
Pink wydawał się

mniejszy niż zwykle.
Usiadł na fotelu.
Nie zdjął butów ani plecaka,

ani nawet czapki
z daszkiem.
16
9
— Nieważne. Nic się nie stało.
więc jeśli coś ciebie dotyczy — jest ważne.

— Ja? Wcale nie jestem ważny!
Gdybym był, Fiszka zaprosiłaby mnie
na urodziny.
— Ej! Każdy jest tak samo ważny!
— No co ty…
— No pewnie! Można być mniej
lub bardziej lubianym,
ale każdy jest
tak samo ważny!
17
9
Jesteś ważny!
Pink przytulił się
bardzo mocno.
— Akurat! A Fiszka mnie nie lubi.
— Ma do tego prawo.
A ty lubisz wszystkich?
— Nie.
— No właśnie.
18
9
Pink pomyślał, że faktycznie
— Hmm, ja też nie lubię wszystkich tak samo.

— No tak. A kogo lubisz najbardziej?
— Bingo, Leo i Lulkę.
— Dlaczego?
— Bo chcę się z nimi bawić, mam ochotę opowiadać im
o różnych rzeczach i jak jestem w fajnym miejscu,
to chciałbym, żeby byli tam ze mną.
— To rzeczywiście musisz ich bardzo lubić.
— Tak, miałbym ochotę zagrać z nimi w coś fajnego.
— A może oni też mieliby na to ochotę?
— Ok, to ja biegnę!
— Pa!
— Paaaa!!!
19
9
Na świecie żyje ponad 7 miliardów ludzi.
To bardzo dużo. Każdy z nas jest tak samo ważny
i ma takie samo prawo do bycia tutaj.
Ty też. Znajdź dla siebie miejsce i narysuj siebie.
Miejsce nie ma znaczenia.
20
9
Jed
noc
wyg ześnie
Dla lądem każdy z nas
teg , ch jest inny. Różnimy się
A o nie ara kterem i spo em bycia.
Łąc i
zym Ciebie da się lub sob
.
y si n
ę w ie wszys
ić w sz ystkich tak samo
ięc cy będą lubić tak samo.
w ró
żne grupk
i.
21
9
9
9
Pink wpadł do domu, jakby ktoś wystrzelił go z procy.
Był tak podekscytowany, że nie zamknął nawet drzwi
i w ubłoconych butach stanął na środku salonu.
— Mamy bandę!
— Słucham?
— Mamy bandę! Ja, Bingo, Leo i Lulka!
— To wspaniale!
— I budujemy bazę nad rzeczką!
— No, i każdy z nas ma supermoce!

— Czyli co?
— Czyli coś, co potrafimy robić najlepiej.
— O! Na przykład?
Pink pomyślał o supermocach każdego z członków bandy.
— Na przykład Lulka ma świetne pomysły i w dodatku
może się tak schować, że nikt jej nie znajdzie.
24
9
— Serio?
— Tak, a Leo świetnie rymuje. Potrafi znaleźć rym
do każdego wyrazu. Na przykład kot – bulgot.
— Bąk – strąk! Ha, ha, ha, ale zabawa.
— No właśnie! Poza tym Leo potrafi jeszcze doskonale
wspinać się na drzewa.
— Fantastycznie! A Bingo?
— Bingo naśladuje różne zwierzęta. Kiedy udaje kobrę,
wszyscy się go boją i uciekają. Ale potrafi też
kota, szczura, ptaszka i dużo innych.
— Niesamowite! A ty w czym jesteś dobry?
— Ja lubię pomagać innym. Na przykład jak ktoś zapomni

czegoś do szkoły, to mu chętnie pożyczam.
— To bardzo pomocne.
— I jeszcze świetnie się skradam.
— O! To się dobrze sprawdza w szpiegowaniu.
— No, wiem!
— Tak? No, przyznam szczerze, że niezła z was banda.
Każdy jest w czymś dobry i świetnie się uzupełniacie.
25
9
— Ja też tak myślę!
— Cieszę się.
Pink też się ucieszył. Pomyślał, że to prawda.
Rzeczywiście świetnie się uzupełniają, ich banda
jest najlepsza i fajnie, że ją założyli. O nie!
Nagle przypomniało mu się, że to wszystko
jest przecież ściśle tajne!
26
9
— Ale wiesz, to wszystko jest ściśle tajne!
Nie powiesz nikomu?
— No pewnie! Umiem dochować tajemnicy.
To moja mocna strona.
— Zapomniałem, że też je masz.

— No wiesz co? Każdy ma.
27
9
Każdy z nas ma mocne strony, czyli rzeczy,
które robi dobrze. Może to być granie na jakimś
instrumencie, pomaganie innym lub matematyka.
Tak, serio, są na świecie osoby, które uwielbiają
matematykę. A Ty? W czym czujesz się najlepiej?
28
9
Skoro każdy z nas ma mocne strony, to znaczy, że ludzie,
którzy Cię otaczają, też. Rodzice, dziadkowie, koledzy,
koleżanki z klasy, przyjaciele, nawet sąsiadka z góry
czy pan z pieskiem. Zastanów się, jakie mocne strony
mają Twoi najbliżsi. Już? To koniecznie im to powiedz
przy nadarzającej się okazji.
A teraz przyznaj im odznaki.
29
9
9
9
Pink rysował sobie właśnie, gdy nagle coś mu nie wyszło.
— Aaaaa! Nic mi nie wychodzi!
— Co się stało?
— No, nic mi się nie udaje.
— Jak to? Pokaż. Bardzo ładny królik.
— To nie jest królik, tylko kot!
32
9
ale tak bardzo się zezłościł, że rzucił gumką w kąt.
— No i pięknie. Teraz to już do niczego
się to nie nadaje.
— Wygląda na to, że zniszczyłeś sobie rysunek.
— Jestem beznadziejny!
— Nie beznadziejny,
tylko niecierpliwy.
I czasem się złościsz.
— Ihm…
Pink zwiesił głowę.
33
9
— Ale to też razem z twoimi zaletami
czyni cię wyjątkowym. Ale nie idealnym.
— Jak to?
Każdy z nas ma wady i zalety, rzeczy, które robi

lepiej i gorzej, mocne i słabe strony.
Pink pomyślał, że to prawda, bo na przykład on

nie potrafi rysować.
— Ja na przykład jeszcze nie potrafię rysować.

— Jak to?
— Narysowałem królika zamiast kota.
— Oj, to tylko moja interpretacja.
Twoja może być inna.
— Dobrze, w takim razie to królikokot.
34
9
35
9
Każdy z nas ma
mocne i słabe strony..
I to między innymi
czyni nas
UNiKALNYMi
ale nie iDEALNYMi
.
36
9
w się,
chwilę i zastanó
yśl
Pom
woje
akie są T
j
także
c zy masz
A
Wpisz je
w odpow ednie miejsca.
i
37
9
9
9
Pink siedział na podłodze
na środku swojego pokoju.
Wokół niego na ziemi leżały
przeróżne przedmioty:
kredki,
zmięte rysunki,
książki,
zeszyty
i papierki po cukierkach.
Wszystko zmieszane jak

po tajfunie Romanie.
40
9
— Ale bałagan!
— No co…
— No nic, ale nie da się
tutaj w ogóle wejść.
— Oj, szukałem linijki.
— I co? Znalazłeś?
— Nie!
— Hmm, rzeczywiście znalezienie
czegokolwiek w takim bałaganie
może być bardzo trudne.
41
9
Pink rozejrzał się wokół zrezygnowanym
wzrokiem i westchnął ciężko.
— Kupisz mi nową?
— No coś ty! To byłaby
już twoja czwarta linijka.
— No to co mam zrobić? Jak jej nie przyniosę,
to dostanę nieprzygotowanie.
— No właśnie, masz jakiś pomysł?

— Nie wiem. Ciągle mi coś ginie, wciąż czegoś szukam
i nie mogę znaleźć. Nic na to nie poradzę,
że taki jestem.
— A przeszkadza ci to?
— Tak! Bardzo.
— Wiesz, jeśli coś ci w sobie przeszkadza,
Jest to możliwe.
42
9
— Ale jak?
— Na przykład pomyśl,
co dałoby się z tym zrobić.
Pink zaczął myśleć, co dałoby się

z tym zrobić. Myślał i myślał, i myślał,
i nie przychodziło mu do głowy nic innego
niż sprzątanie — najbardziej
znienawidzona rzecz na świecie.
— Mógłbym posprzątać.
— Ooo!?!!
— Tylko ja nienawidzę sprzątać.
— Rozumiem, ja też nie lubię.

Ale jeśli chcesz coś zmienić,
czasem trzeba się do tego zmusić
i zrobić to inaczej.
— No tak. Ale jak?
43
9
— To znaczy?
— To znaczy, jak może wyglądać
twój posprzątany pokój.
Pink wyobraził sobie wszystko poukładane jak w pudełeczku.

Wiedziałby wtedy, gdzie co jest,
nie musiałby niczego długo szukać, nie złościłby się,
że nie może czegoś znaleźć, i w ogóle.
— Byłoby fajnie.
— Bardzo fajnie.
— Wiesz co? To ja się zmuszę i posprzątam.
— Jeśli chcesz, pomogę ci.
— Tak!!!
44
9
— Tak! A zrobimy też specjalne miejsce na linijki?
— Oczywiście!
— A na papierki po cukierkach?
— No jasne! Na przykład w koszu na śmieci.
— Ej, no!
— No dobrze, skoro są dla ciebie ważne,
to tak. I wiesz co?
— Co ?
— Jeśli będziesz z powrotem odkładał
rzeczy na miejsce, już nigdy nie
będziesz musiał sprzątać!
— No tak! Genialne!
45
9
Na świecie są rzeczy, na które mamy wpływ
i możemy je zmieniać, oraz takie,
na które wpływu nie mamy.
Złap te baloniki, na których wypisane zostały
rzeczy, na które mamy wpływ.
co
co
kupuję co
mówię jak dbam
jakich jem o swój
mam
pokój
nauczycieli
jakie
co inni mam
myślą jak się oceny jak
o mnie zachowuję troszczę
się co
o siebie mówią
inni
pogoda
upływ
czasu
korki jak
inni się
zachowują
Resztą za bardzo się nie przejmuj.
46
9
Jeśli coś Ci w sobie przeszkadza, możesz to zmienić.
Ale tylko dlatego, że chcesz, a nie dlatego, że musisz.
Jest coś takiego? Pomyśl chwilkę. Może to być jedzenie
zbyt wielu czekoladek, obgryzanie paznokci, bałagan w pokoju
czy nieśmiałość. Wpisz tu, z czym chcesz się zmierzyć:
Codziennie rób jedną, nawet

małą rzecz, która przybliży Cię
do tego celu. Będzie to taki mały
kroczek do przodu. Jeśli Ci się uda,
zamaluj kolejną kratkę.
Jeśli nie, nie poddawaj się,
postaraj się wrócić tutaj
kolejnego dnia.
A teraz wyobraź sobie efekt końcowy.

Zapisz go tutaj.
47
9
9
9
— Wiesz, a Fiszka powiedziała, że lubi mnie na 98%!
Pink wbiegł z tymi słowami na ustach

i trzasnął drzwiami. Był wyraźnie zadowolony.
— O, braliście już procenty na matematyce?
— Już dawno! A Lulkę lubi na 97%.
— Aha, widzę, że ocena Fiszki
jest dla ciebie bardzo ważna.
— Tak! I jestem lepszy od Lulki! Tra ta ta ta ta ta!
Pink wykonał taniec „swish swish”.

— Poczekaj, poczekaj, skupmy się na tobie.
— To znaczy?
— Ciekawi mnie to, na ile procent ty sam siebie lubisz.
— Hmm, muszę się nad tym zastanowić.
Pink zastanawiał się chwilę. Doszedł do wniosku,

że to wcale nie jest takie proste,
jak by się mogło wydawać.
Przecież na co dzień nie myślimy o tym,
czy się lubimy, czy nie.
A jeszcze to przeliczanie na procenty...
50
9
51
9
— To wcale nie jest takie proste.
— Tak?
— Serio. Bo z jednej strony chciałbym sobie dać maks,
czyli 100%, a z drugiej nie jestem przecież
taki idealny.
— Nikt nie jest.
— No właśnie. Więc?
Pink zdziwił się.

— Jak to?
— Jeśli zaakceptujesz siebie takim, jakim jesteś,
ze wszystkimi swoimi mocnymi i słabymi stronami,
wtedy masz szansę polubić siebie nawet na 100%.
— Serio?
— Tak, serio. Zdradzę ci tajemnicę, o której nie
wszyscy wiedzą. Twoja wartość bierze się z tego,
że pojawiłeś się na tym świecie i zwyczajnie jesteś.
— 100% za to, że jestem? Tak po prostu?
— Tak! 100% za to, że jesteś, tak po prostu. Proste?
52
9
— Proste!
— I w dodatku bardzo pomocne.
— Bardzo! Bo skoro tak, to nie będę
już musiał sprzątać.
— Ha-ha-ha! Bardzo śmieszne!
— Żartowałem! Przecież wiesz,
że tutaj mam dużo do zrobienia.
— Wiem, ale świetnie ci idzie!
53
9
.
ce
er
j s
r u
kolo
Po
Zastanów się chwilę, z czego wynika Twoja ocena,

i napisz tu:
LUBIĘ SIEBIE NA %, BO
54
9
Pamiętaj, że Twoja wartość
bierze się z tego, że po prostu
jesteś. Nie z tego, czy ktoś
Cię lubi, jak wyglądasz, jakie masz
stopnie czy ubrania.
Maks, czyli 100%, dla Ciebie!
Połącz kropki i pokoloruj napis.
Tu ie
.
ta ie b
j n a r y s uj s
55
9
9
9
— Pinku, co robisz?
— Gram na ukulele.
— Ooo! Mogę posłuchać?
— Jasne!
Pink wydał z ukulele

dziwny dźwięk.
— Ciekawy dźwięk, prawda?
— Tak, rzeczywiście.
A umiesz zagrać
jakąś melodię?
58
9
— Jeszcze nie…
— No to spróbuj.
— A co, jak mi nie wyjdzie?
— Nic.
Pink zagrał melodię wymyślankę, czyli taką,

która właśnie przyszła mu do głowy.
— Ładnie?
— Mnie się podobało. A tobie?
— Tak!
— A sprawia ci to przyjemność?
— Taaaak!
— To najważniejsze.
59
9
A co Tobie sprawia przyjemność?
Zastanów się chwilkę i przy każdej z poniższych
czynności zaznacz, jak bardzo ją lubisz,
używając skali:
czytać wymyślać nowe rzeczy

zbierać kamienie budować z klocków
pływać uprawiać sport
opiekować się zwierzętami projektować ubrania
grać na instrumencie szyć
śpiewać podróżować
rysować wykonywać eksperymenty
tańczyć dowiadywać się ciekawych
pisać wiersze rzeczy o roślinach
pisać opowiadania/książki obserwować zwierzęta
programować czytać o kosmosie
gotować uczyć się historii
występować na scenie robić innym niespodzianki
rzeźbić inne
Jeśli coś Cię pasjonuje, rób to koniecznie!
Nawet jeśli jest to niezbyt popularne lub niemodne hobby.
Nie zrażaj się niepowodzeniami i negatywnymi uwagami innych.
W końcu to Twoja pasja, prawda?
A teraz zaznacz na kolorowo Twoje ulubione czynności.
Zastanów się też, jak często je wykonujesz.
60
9
A może jeszcze nie masz sprecyzowanych zainteresowań?
To nic, czasem zdarza się, że nie odkryliśmy jeszcze tego,
co nas pasjonuje.
Zastanów się chwilę i narysuj

3 rzeczy, których chcesz spróbować.
A potem je wypróbuj!
61
9
9
9
— Hej, Pinku!
— Hej.
Pink siedział przy stole w kuchni
wpatrzony w okno. I nic.
— Coś taki markotny?

— Nie wiem.
— Coś się stało?
— Tak jakoś mi markotno.
— Tak samo z siebie?
— Tak.
— Hmm, możesz to zwalczyć swoją wewnętrzną siłą.
— Przegonić markotność?
— Pewnie, zdmuchnąć
jak okruszki ze stołu!
— Tak? A jak?
— Pomyśl o sobie. Co fajnego
ostatnio zrobiłeś?
64
9
— Pożyczyłem Lulce gumkę do mazania.
— O! To miło z twojej strony.
— I podliczyłem plusy w zeszycie i dostałem piątkę.
— Świetnie!
— W poniedziałek zacząłem robić
niespodziankę dla ciebie,
ale jeszcze jej nie skończyłem.
— Aha, cały czas czekam.
I co jeszcze?
Pink uśmiechnął się
porozumiewawczo.
— I jeszcze narysowałem
królikokota!
— Pamiętam :-).
65
9
Warto wtedy wrócić do dobrych chwil,
które zdarzyły się w Twoim życiu.
Zastanów się, co miłego Cię spotkało
i co dobrego spotkało innych dzięki Tobie.
Zapisz to koniecznie
i „wrzuć” do słoika.
Możesz też zrobić taki SŁOIK naprawdę, wypełniać go dobrymi uczynkami

i miłymi zdarzeniami, a w smutnych chwilach czytać jego zawartość.
66
9
Są chwilowe, a ich odczuwanie jest w porządku. Wiesz?
Dlatego nie myśl o sobie źle, gdy je odczuwasz.
Traktuj się łagodnie i z wyrozumiałością. I pamiętaj, że
nawet najbardziej radośni i przebojowi ludzie, jakich znasz,
miewają gorsze dni.
Wpisz w kwadraty obok emocji znak V”
”
na dowód, że ich odczuwanie jest w porządku.
czuć, że coś
czuć smutek jest bez sensu
czuć złość zaszyć się pod

kocykiem
chcieć pobyć
sam na sam martwić się
ze sobą
Jeszcze coś?
nie mieć na coś
ochoty
67
9
9
9
Pink wszedł
do domu w podskokach,
tryskając radością.
— Hej!
— Heeeej!!!
— O, widzę, że tryskasz radością.
— Tak!!! Wiesz, co się dzisiaj stało?
— Co?
— Pani powiedziała, że ładnie rysuję.
— Ooo, pochwaliła cię.
— Tak! Ale się cieszę!
— Ja też się cieszę. A co narysowałeś?

— Jakieś takie bazgroły.
— Jakieś co?
— No nieważne co, ważne, że się pani podobało.
70
9
— Mogę zobaczyć?
Pink podskoczył jeszcze dwa razy
i rozwinął rysunek.
— Ooo, żółw! A tobie się podoba?

— Tak!
— To najważniejsze.
— Dlaczego?
— To ważne, czy sami jesteśmy z siebie zadowoleni.
— Jestem zadowolony, jestem zadowolony,
jestem… Chociaż czekaj.
— Czekam.
— Muszę coś dorysować!
Pink położył rysunek na podłodze i dorysował listek sałaty.

— No, to teraz jestem zadowolony.
— Ha, ha, ha. I żółw też!
71
9
Sprawia, że człowiek sam siebie docenia.
Przypomnij sobie, kiedy ostatnio Ci się to zdarzyło.
Czy pamiętasz, co było powodem
Twojego zadowolenia?
Narysuj 3 rzeczy, które to sprawiły.
72
9
We wszystkim, co robisz, warto pamiętać o sobie.
Nie znaczy to, aby nie brać pod uwagę zdania innych osób.
Ono też jest cenne i może pomóc nam spojrzeć na to,
co robimy, w inny sposób. Jednak tworząc coś, np. laurkę,
rysunek, strój potwora czy cokolwiek innego, dobrze jest
odpowiedzieć sobie na pytania: Czy mi się to podoba?
Czy jestem zadowolona lub zadowolony z efektu mojej pracy?
,
w takim razie
wypróbujmy
to w praktyce!
Stwórz z tych
kształtów rysunek,
który Ci się
naprawdę podoba!
73
9
9
9
— Dzień dobry!
—…
Pink nie miał siły. Nie chciało mu się podnieść
ani jednej łapki.
— Halo, jest tu kto? Na przykład jakiś mały stwór?

— Nie ma!
— Ooo, chyba ktoś jednak jest.
— Nie ma.
— Coś się stało? Wygląda na to,
że nie jesteś w formie.
Tak, Pink nie był w formie. Zdecydowanie.

Po jego policzku spłynęła łza.
— Nie chcę dzisiejszego dnia.

— Ale on dopiero się zaczął.
— No właśnie. I nic nie da się już zrobić.
Będzie trudny i męczący…
76
9
— Tego jeszcze nie wiemy.
Ale wiesz co?
— Co?
— Zróbmy coś, żeby zaczął się
przyjemnie!
— Ale jak?
— Przesuń się troszkę.
Pink przesunął się troszkę,

żeby zrobić miejsce obok.
— Niech ten dzień zacznie się
miło! Masz jakiś pomysł?
— Yyy…
— Może przyniosę ci ciepłe
mleko, a sobie kawę?
I poczytamy?
— No… dobra.
— Zaraz wracam!
77
9
Pink leżał pod kołdrą,
popijał ciepłe mleko
78
9
— Tak jest fajnie, wiesz?
— Miło, prawda?
— Bardzo.
Pink uśmiechnął się.
— Chcę tak zawsze!
— Co?
— Sprawiać, żeby dzień
był miły!
79
9
Stwórz własny przepis
i stosuj go w razie potrzeby.
(Narysuj go albo napisz).
PORCJE CZAS POZiOM

................. ................. .................
SKŁADNiKi
SPOSÓB PRZYGOTOWANiA
80
9
SMUTNE CHWILE ZDARZAJĄ SIĘ TEŻ O RÓŻNYCH PORACH DNIA.
Wyskakują znienacka w najmniej oczekiwanych momentach.

Dlatego warto być na nie przygotowanym. Zastanów się, co możesz
zrobić, żeby w takich chwilach poczuć się lepiej.
Poniżej kilka podpowiedzi.
Zaznacz te, które sprawdzają się u Ciebie lub które
chcesz przetestować.
Możesz też wpisać swoje własne sposoby na smutek.
o idź na spacer o zatańcz o zrób sobie coś dobrego do jedzenia
o posprzątaj pokój (żart, choć niektórym pomaga) o poczytaj
o zastanów się, kim chcesz zostać w przyszłości o obejrzyj ulubiony
śmieszny filmik o prześpij się chwilkę o porozmawiaj z kimś zaufanym
o zrób kilka przysiadów o spotkaj się z kimś
o napisz o tym w pamiętniku o uśmiechnij się do siebie w lustrze
o zamknij oczy i oddychaj głęboko o przytul się do kogoś
o zagraj w jakąś planszówkę o narysuj coś
o wyobraź sobie ten smutek, zapakuj w pudełeczko i wyślij w kosmos
A TU JEST
MIEJSCE NA
TWOJE
SPOSOBY:
PAMIĘTAJ, ŻE MASZ WPŁYW NA SWOJE SAMOPOCZUCIE!
81
9
9
9
Pink wrócił ze szkoły nieco wcześniej. Wszedł cicho,
skradając się na palcach, jak tylko on potrafił najlepiej.
— Bu!
— O!!! To ty!
— To ja!
— Ale mnie zaskoczyłeś!
— Naprawdę?
— No pewnie! Chodź tu i się przytul.
Pinkowi zrobiło się niezwykle miło, bo w sumie to przyjemne

uczucie wiedzieć, że ktoś cieszy się na twój widok,
i to zupełnie z zaskoczenia.
— Co robisz?
— Muffinki.
— Czekoladowe?
— Tak, z bananami.
84
9
— Moje ulubione!
— Wiem!
— Mogę ci jakoś pomóc?
— No jasne! Uwielbiam,
jak mi pomagasz.
85
9
— To co mogę robić?
— Możesz mieszać ciasto mikserem.
— Super!
Pink bardzo się ucieszył, a w dodatku poczuł się trochę ważny.
Pomyślał też, że jest niezmiernie potrzebny, co sprawiło,
że chwycił mikser w łapki i z wielkim zapałem
zaczął mieszać ciasto.
— A co u ciebie słychać, mistrzu miksera?
— Dobrze!
— To dobrze, że dobrze! Ale opowiedz mi coś więcej.
— Poczekaj chwilę, bo nic nie słyszę przez ten mikser.
— Okej. Czekam.
Pink wyłączył mikser. Ciasto było idealnie zmiksowane.
Co prawda
ale nikt nie zwrócił na to uwagi.

— No, to co tam u ciebie dzisiaj?
— Fajnie. Bawiliśmy się w lawę na przerwie.
— Tak? A jak się bawi w lawę?
— Jedna osoba krzyczy: ZIEMIA TO LAWA i wtedy reszta
musi wspiąć się na cokolwiek, żeby nie dotykać ziemi.
86
9
— A jak się komuś nie uda?
— To jest spalony i wtedy to on krzyczy:
ZIEMIA TO LAWA.
— Aha. A ty byłeś spalony?
— Pewnie, wiele razy. To wcale nie jest łatwe
znaleźć coś, co cię uratuje, na przykład na pustym
korytarzu. Poza tym ja lubię być spalony,
bo wtedy mogę zaskoczyć innych.
— No tak, lubisz zaskakiwać.
— Uwielbiam. Uważaj! Ziemia to lawa!
87
9
Czujemy się wtedy potrzebni, wartościowi i ważni.
Zastanów się, co miłego, dobrego lub śmiesznego
możesz dla kogoś zrobić.
Czy możesz tę osobę jakoś zaskoczyć?
Pomyśl, napisz i zrób to, a zobaczysz, co się stanie.
88
9
Mówienie innym KOMPLEMENTÓW jest bardzo potrzebne.
Wzmacnia ich wiarę w siebie. Dlatego jeśli coś podoba nam się
w drugiej osobie, powiedzmy jej o tym. Może to być coś,
co mówi, robi lub co ma. A może być to po prostu fakt,
że spędza z Tobą czas. A zatem do dzieła!
Pomyśl o osobach, którym chcesz powiedzieć coś miłego,
zastanów się, co to może być, i powiedz im to.
Możesz zacząć od słów: ”Podoba mi się, jak…”,
Lubię, gdy…”, Uwielbiam, gdy…”.
” ”
89
9
9
9
Pink leżał na sofie w salonie.
Pyszczek schował w poduszce.
— Cześć, Pinku! Jak ci minął dzień?
— Hmm…
— To trudne pytanie?
— No…
— Czy wydarzyło się dzisiaj
coś fajnego?
— Nie wiem…
— A coś, co było niemiłe?
Pinkowi przypomniało się coś,
co było niemiłe.
92
9
— Nie ścigałem się,
bo nie chciałem!
— To dobrze, że wiesz, czego chcesz.
— Fiszka śmiała się ze mnie
i powiedziała, że jestem nudny.
Słyszałem, jak mnie obgaduje.
— To mogło być niemiłe.
— Przecież lubię wspólne zabawy piłką,
jeżdżenie na hulajnodze i rolkach…
— A dlaczego nie chciałeś się ścigać?
— Po prostu nie miałem ochoty.
— Nie trzeba zawsze zgadzać się na to,
co proponują inni. Możesz odmawiać.
93
9
— Ale jestem leniwy
i nudny…
— Naprawdę tak uważasz?
— Fiszka tak powiedziała!
— To tylko słowa Fiszki.
Nie musisz się z nimi zgadzać.
Ja na przykład się z nimi nie zgadzam.
— Dlaczego?
— Bo uważam, że jesteś bardzo fajny, miły,
masz dużo zainteresowań. W dodatku jesteś odważny —
miałeś odwagę odmówić!
— Ihm… Ale nie chcę, żeby inni tak o mnie mówili.
— Inni mówią o nas różnie. Nie możemy im tego zabronić,
94
9
95
9
Zdarza się, że nie jest ono dla nas przyjemne.
To ich opinia, do której mają prawo, ale z którą my
nie musimy się zgadzać.
Zamaż te opinie, z którymi się nie zgadzasz.
żna Nie
Nie mo fać. Jest
Zawsze się
zau spóźnia. umie
jej/mu nud /nud
n a ny. rysować.
Ma fajne
je. ubrania.
Jest uby. Pięknie rysu
/gr
gr uba
fałszy Jest
wa/fa
łs zywy. Nie um
.
się nie chce tańcz e
i
Nic jej/mu stu yć.
Jest po pro
y.
leniwa/leniw
Beznadziejn
ie
gra na flecie
.
96
9
Wpisz swoje
myśli w chmurki.
97
9
9
9
Pink przedstawiał sobą żałosny widok. Był cały mokry,
z dodatkiem błota i liści, jakby wykąpał się w błotnej kałuży.
Prowadził rower, który był w podobnym stanie.
Mina mówiła sama za siebie.
— Co się stało???!!! Tylko nie mów, że nic, bo wyglądasz,
jakbyś się wykąpał w błotnej kałuży.
— Ha, ha, ha, bardzo śmieszne.
— No mów! Bo umieram z ciekawości.
— Nic, po prostu wywróciłem się na rowerze.
Właśnie w błotnej kałuży.
— Jesteś cały?
— Nie, w kawałkach.
— No, to mamy przynajmniej jeden powód
do radości. Coś Cię boli?
— Nie!
Pink był wściekły, rozżalony i zły. Już nigdy, przenigdy
nie wsiądzie na rower, a co dopiero skoczy na nim.
— Już nigdy, przenigdy nie wsiądę na rower!
— Dlaczego?
— No bo się do tego nie nadaję, nie widzisz?
— Na razie widzę błotnego potwora. Poza tym jeden wypadek
nie znaczy, że się do tego nie nadajesz.
Zobaczysz, że następnym razem będzie lepiej.
100
9
— Nie będzie następnego razu!
— To się jeszcze okaże. A teraz chodź, przytul się. Mocno.
Następnie umył się, przebrał w suchą koszulkę i wskoczył

na sofę. Na pocieszenie dostał bananowy koktajl z czekoladą.
— Lepiej?
— Lepiej!
— No, to opowiadaj.
— W krzakach nad rzeką ktoś zrobił skocznię. I postanowiłem
z niej zjechać na rowerze. Ustawiłem się,
nagle znalazłem się na ziemi. Nie wiem, jak to się stało.

— O, to dziwne!
— Lulka mówi, że przeleciałem przez kierownicę.
— Ojej! Aż tak?
— Tak.
— To musiał być bardzo spektakularny upadek.
— Raczej totalna porażka.
— Oj, nie przesadzaj. Pomyśl, jak mogłoby to wyglądać
na filmiku slow motion.
101
9
— Ej, ty żartujesz, a dla mnie to poważna sprawa.
— No co? Dzięki temu mógłbyś się dowiedzieć,
dlaczego doszło do wypadku. Co zrobiłeś nie tak.
Pink pomyślał, że w ogóle nie pomyślał o tym,
co zrobił nie tak. Faktycznie, taki filmik w zwolnionym
tempie mógłby dokładnie pokazać, dlaczego się wywrócił.
— Hmm, nie myślałem o tym.
— No to pomyśl.
— P o co ?
— Żeby następnym razem zrobić to lepiej.
— Dobra, od początku. Jechałem, wjechałem na skocznię,
skoczyłem i wywróciłem się. Ale Leo zauważył, że przy
lądowaniu przednie koło wbiło się w ziemię.
— Oooo. Wbiło się?
— Tak, i wtedy przeleciałem przez kierownicę.
— Hmm, ciekawe, dlaczego się wbiło…
— Nie wiem. Wiem tylko, że była tam kałuża.
102
9
— No i?
— Wiem, już wiem! Koło wbiło się, bo ziemia była mokra!
— Tak jest! Więc?
— Już nigdy nie będę skakać na skoczni…
— Co? Serio?
— Daj mi dokończyć. Już nigdy nie będę
skakać na skoczni… po deszczu.
103
9
To normalna sprawa. Ale czy wiesz, że mają one moc?
Pokoloruj obrazek i dowiedz się jaką. Pamiętaj: gdy
spotka Cię niepowodzenie lub popełnisz błąd —
wróć na tę stronę i przeczytaj to hasło.
104
9
Na pewno zdarzyło Ci się w przeszłości
Nie mów, że nie :-). Zastanów się, co to było i co popełniony
błąd Ci powiedział. Swoje przemyślenia spisz poniżej.
Co można było zrobić lepiej?
Co ten błąd Ci
pow
ied
z
iał
?
Wiadomość od błędu:
105
9
9
9
— Agrrrrrrrrrrrrr!!!
— Pinku, co się tak złościsz?
Rzeczywiście, Pink był wściekły jak osa.
Fuczał, warczał i prychał ze złości.
Był czerwony z gorąca i spocony.
— Nie mogę zdjąć tej głupiej koszulki! Jestem za gruby!!!

— Poczekaj, poczekaj. Trzeba ją ściągnąć powoli.
Pink dał sobie ściągnąć koszulkę.
— Uff, to było straszne.
— Wierzę!
— Wszystko przez to, że jestem za gruby!
— Myślę, że ta koszulka jest już na ciebie za mała.
— Jest za mała, bo ja jestem za gruby.
— Pinku, rośniesz i to jest normalne. Będziesz jeszcze rósł
i rósł. A rzeczy będą robić się na ciebie za małe i za małe.
— Wiem, że rosnę, ale chyba na szerokość.
Nienawidzę swojego brzucha!
— Ojej, aż tak? Dlaczego tak niemiło mówisz o sobie?
— Niemiło?
108
9
109
9
Dzięki niemu żyjesz i możesz robić przeróżne rzeczy,
jakie tylko chcesz!
Pink stwierdził w myślach, że faktycznie było to niemiłe.

Pomyślał o przeróżnych rzeczach, które może robić,
ale pomyślał też, że mimo to wciąż nie lubi swojego brzucha.
— Faktycznie, może to było niemiłe, ale ja nie lubię
swojego brzucha. I nic na to nie poradzę.
— Jak to?
— Przeszkadza mi. Na przykład jak jadę na rowerze,
to obijam sobie kolana. I strasznie mnie to wkurza.
— Naprawdę?
— Naprawdę! A raz jak szliśmy z Lulką do szkoły skrótem,
przez taką dziurę w ogrodzeniu, to ja ledwo się przecisnąłem.
Przeze mnie o mało co się nie spóźniliśmy.
I jeszcze ta koszulka dzisiaj.
— Ah a.
— Chciałbym być taki jak Lulka, ona wszędzie
i we wszystko się wciśnie.
— Serio? Ale wtedy nie byłbyś sobą.
110
9
— A kim?
— Nie wiem. W każdym razie kimś innym niż sobą.
Pink zastanowił się chwilę. W końcu przyznał sam przed sobą,

że rzeczywiście gdyby zamienił się z Lulką na brzuchy,
nie byłby sobą. Stwierdził, że to chyba bez sensu,
bo on nie potrafi sobie wyobrazić siebie innego
niż pulchnego i puchatego.
— Masz rację, wtedy nie byłbym sobą.
— No właśnie. Posłuchaj mnie uważnie.
— Tak?
— Tak. I nie musisz się zmieniać na siłę.
— To co mam zrobić z tym brzuchem?
— Polubić go.
— Tak po prostu?
— Tak po prostu.
— Łatwo ci mówić.
— Pomyśl, że to nie jego wina, tylko orzeszków i czekoladek,
które znikają z górnej szafki.
— Skąd wiesz?
— Bo ja też tam codziennie zaglądam.
111
9
Dbaj o nie, szanuj je i spróbuj je polubić,
bo dzięki niemu żyjesz i możesz robić, co tylko chcesz.
Pomyśl i zastanów się chwilkę, co umożliwia Ci Twoje ciało.
Zanotuj swoje pomysły.
Masz jeszcze jakieś pomysły i przemyślenia dotyczące Twojego ciała?

Zapisz je tutaj:
112
9
113
9
9
9
— Występować czy nie? Jak mi radzisz?
— A możesz powiedzieć, o co chodzi?
— No, bo pan od ukulele zaproponował mi,
żebym wziął udział w konkursie.
— Tak? To wspaniale!
— No, ale ja właśnie nie wiem…
— Czego nie wiesz?
Pink naprawdę nie wiedział.

Wahał się, bo z jednej strony chciałby wziąć udział
w tym konkursie, nawet bardzo, a z drugiej obawiał się.
Sam nie wiedział do końca czego,
ale coś ściskało go w brzuchu na samą myśl
o wejściu na scenę.
— Nie wiem, czy tego chcę, czy nie. Bo z jednej strony

chciałbym, a z drugiej boję się.
— Rozumiem.
— No więc jak mi radzisz?
— Myślę, że byłoby wspaniale, gdybyś wystąpił.
— Tak? A dlaczego?
— Dlatego, że warto próbować w życiu nowych rzeczy.
116
9
— Wtedy możesz się dużo o sobie dowiedzieć.
Pink pomyślał, że rzeczywiście jeszcze nie wie,
jak to jest występować w konkursie. Co prawda
występował już w szkolnym przedstawieniu, ale to nie
to samo co samemu i nie wiadomo, kiedy nadarzy się
kolejna okazja. Naszły go jednak wątpliwości.
— A co, jak mi się nie uda?
— Co to znaczy, że się nie uda?
— No, że się pomylę albo zapomnę, co dalej.
— Zawsze jest takie ryzyko, ale można je zmniejszyć
i na przykład codziennie ćwiczyć.
— A jak i tak się pomylę?
— To się pomylisz i już. Każdemu zdarzają się pomyłki,
nawet największemu artyście. Najlepiej wtedy udawać,
że nic się nie stało, i grać dalej.
117
9
118
9
— Oczywiście, że będziesz.
Publiczne występy są stresujące.
W dodatku nigdy jeszcze nie występowałeś,
więc to całkowicie zrozumiałe.
— Hmm. To jeszcze to przemyślę.
— Jasne, najważniejsze tylko,
żebyś podjął własną decyzję.
— No jasne.
Pink zaczął jeszcze raz się zastanawiać, żeby podjąć

własną decyzję. Myślał i analizował, i kontemplował,
i zastanawiał się, rozważał, dumał oraz namyślał się.
W końcu stwierdził, że ok, wchodzi w to.
— Ok, wchodzę w to!

— Wspaniale! Cieszę się. Jesteś pewny swojej decyzji?
— Tak, choć trochę jednak się boję.
— Na tym polega odwaga, że robisz coś,
mimo że się boisz.
— Czyli że jestem odważny?
— Jak nie wiem co!
— Jak to jak nie wiesz co? Jak ja!
119
9
Są rzeczy, które z jednej strony chcielibyśmy zrobić,
ale z drugiej strony się boimy. Prawda?
Na przykład wystąpić przed publicznością, pójść na zakupy
bez rodziców lub jeździć konno. To wyzwania,
czyli sytuacje, które wydają nam się
trudne lub wymagają od nas wysiłku.
Napisz poniżej i narysuj, co jest dla Ciebie wyzwaniem.
120
9
Warto podejmować wyzwania, ponieważ sprawiają, że stajemy się
Poniżej są zdania, które mogą Cię zachęcić. Wybierz jedno,

które najbardziej Cię przekonuje, i zaznacz je na kolorowo. Możesz też
przepisać je na osobną kartkę i umieścić w piórniku lub innym miejscu,
aby było pod ręką w razie potrzeby.
Jeśli nie spróbujesz, to się nie przekonasz.
Wyzwania czynią nas silniejszymi.

Nie poddawaj się.
Każdy kiedyś próbował
po raz pierwszy.
Rzeczy wydają się trudne, dopóki nie staną się łatwe.
Im większe wyzwanie, tym większa satysfakcja.
Nawet jeśli spotka Cię niepowodzenie, bądź

z siebie dumna/dumny, że próbowałaś/próbowałeś.
Dobre rzeczy nie zawsze

przychodzą łatwo.
Każda próba to jeden krok do przodu. Podjęcie wyzwania

to dowód odwagi.
121
9
9
9
Konkurs gry na ukulele zbliżał się nieuchronnie.
W zasadzie to miał się odbyć już za chwilę.
A im bardziej się zbliżał, tym bardziej głowę Pinka
ogarniały czarne myśli i tym bardziej wątpił w siebie.
— Nie wyjdę na scenę. Nie dam rady!

— Dasz! Przecież włożyłeś dużo pracy w przygotowanie.
— Ale ja nic nie umiem!
— Umiesz, przecież na dowód nagraliśmy filmik,
jak grasz, pamiętasz?
— No tak, ale na scenie to co innego.
Chyba tam umrę.
— Nie umrzesz. Zobaczysz, będzie dobrze.
— Nie będzie! Pomylę się na pewno.
— Hej, Pinku, nie pomagasz sobie, jeśli myślisz tylko o tym,
co złego się może przydarzyć.
— No, ale ja się przecież denerwuję.
— Rozumiem. Każdy się w takiej sytuacji denerwuje.
Jednak warto spróbować sobie pomóc
i odgonić czarne myśli.
— Ale jak?
— Wyobraź sobie, że pocieszasz najlepszego przyjaciela,
taką osobę, na której ci bardzo zależy.
124
9
Pink zaczął sobie wyobrażać. W zasadzie nie musiał się
specjalnie wysilać. Przypomniał sobie sytuację, w której
pocieszał Bingo tuż przed występem, kiedy ten miał
powiedzieć wierszyk o przyjaźni. Był tam taki jeden
wyraz na początku drugiej zwrotki, którego Bingo za nic
nie mógł się nauczyć, i strasznie się denerwował,
że go zapomni. Zawżdy” czy coś takiego.
”
— No to co byś mu powiedział?
— O, świetnie!
— I że jakoś to będzie”. Czekaj, to znaczy nie jakoś,
”
tylko DOBRZE. Będzie dobrze”.
”
— Tak! I co jeszcze?
— Nie przejmuj się! Zaraz będzie po wszystkim”.
”
— Właśnie! To teraz powiedz to sobie samemu,
jak najlepszemu kumplowi.
— Ale na głos?
— Możesz na głos, możesz też w myślach, a możesz
to sobie napisać. Najważniejsze, żeby twoje myśli cię
wspierały i dodawały ci mocy.
125
9
— Poczekaj, muszę się skupić.
— No jasne.
— Dobra, myślę, że jestem gotowy. Trzymaj za mnie kciuki!
— Oczywiście! Będę trzymać nawet palce u stóp!
Serce zaczęło mu szybciej bić, a w gardle miał coś podobnego

do kluski. Wziął głęboki oddech, zamknął oczy,
pomyślał, że będzie dobrze, i… zagrał pierwszy akord.
A dalej to już poszłoooooo. Co prawda Pink pomylił się,
ale tylko raz i w ogóle nie zrobiło to na nim wrażenia.
I nagle usłyszał gromkie brawa.
— Brawo!!! Świetnie ci poszło.
— Tak, ale pomyliłem się.
— No i?
— No i nic. Grałem dalej!
— I dałeś z siebie wszystko.
— Nie dziwię się! Powiedz, a denerwowałeś się bardzo?

— No co ty! Ja? W ogóle nie było takiej opcji!
126
9
127
9
Daje to siłę w różnych sytuacjach — gdy czeka Cię
sprawdzian, egzamin z karate, występ taneczny lub
jest Ci najzwyczajniej na świecie źle. Staraj się wtedy
nie mówić sobie niemiłych rzeczy i nie robić sobie
, łagodny i wyrozumiały,
przykrości. Zamiast tego bądź dla siebie dobry odu.
a czasem po prostu się do siebie uśmiechnij, tak bez pow
W końcu będziesz ze sobą przez całe życie.
Wyobraź sobie, że pocieszasz swojego najlepszego kumpla lub BFF.

Zastanów się, co jej/mu powiesz.
Napisz to, zaprojektuj kartę mocy i zachowaj dla siebie :-).
128
9
Kiedy na przykład odniesiesz sukces, dostaniesz superocenę
lub po prostu czujesz się szczęśliwa/szczęśliwy.
Warto się wtedy pochwalić. Przypomnij sobie, co miłego
Ci się ostatnio przydarzyło i z czego jesteś dumna/dumny.
Odrysuj swoją d
łoń i
przy
bij
ze sobą
pią
tk
ę!
129
9
9
9
Nie ma drugiej takiej osoby jak !
Jesteś .
Każdy z nas ma i
Jeśli coś Ci w sobie przeszkadza — możesz to

Jest to trudne, ale możliwe. .
Nie trzeba być idealnym, żeby siebie .
, co sprawia Ci .
Każdy jest czasem bez wyraźnego powodu.
132
9
Dobrze jest być z siebie .
Masz na swoje samopoczucie.
Tak, inni też mają na Ciebie wpływ,
ale to jaki.
błędy i ucz się na nich.
to ,
dzięki niemu możesz robić co chcesz.
nowych rzeczy.
Bądź najlepszym .
Dobre uczynki mają
133
9
134
9
135
9
9
9

Jestes Wazny Pinku Ksiazka o Poczuciu Wlasnej Wartosci Dla Dzieci I Dla Rodzicow Troche Tez

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Jestes Wazny Pinku Ksiazka o Poczuciu Wlasnej Wartosci Dla Dzieci I Dla Rodzicow Troche Tez

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu

Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi

Redaktor prowadzący: Grzegorz Krzystek

x Poleć książkę na Facebook.com x Księgarnia internetowa

Pink zaczął się chwilkę zastanawiać,

— Jestem taki jak wszyscy.

Pink zdziwił się.

— Hi, hi, hi.

dziewczynką robotem chłopcem

stworem potworem kotkiem

Ile masz lat? 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, więcej

Pink wydawał się

Nie zdjął butów ani plecaka,

więc jeśli coś ciebie dotyczy — jest ważne.

— Hmm, ja też nie lubię wszystkich tak samo.

— No, i każdy z nas ma supermoce!

— Ja lubię pomagać innym. Na przykład jak ktoś zapomni

— Zapomniałem, że też je masz.

Pink zwiesił głowę.

Każdy z nas ma wady i zalety, rzeczy, które robi

Pink pomyślał, że to prawda, bo na przykład on

— Ja na przykład jeszcze nie potrafię rysować.

Wszystko zmieszane jak

— No właśnie, masz jakiś pomysł?

— Wiesz, jeśli coś ci w sobie przeszkadza,

Pink zaczął myśleć, co dałoby się

— Rozumiem, ja też nie lubię.

Pink wyobraził sobie wszystko poukładane jak w pudełeczku.

Resztą za bardzo się nie przejmuj.

Codziennie rób jedną, nawet

A teraz wyobraź sobie efekt końcowy.

Pink wbiegł z tymi słowami na ustach

Pink wykonał taniec „swish swish”.

Pink zastanawiał się chwilę. Doszedł do wniosku,

Pink zdziwił się.

Zastanów się chwilę, z czego wynika Twoja ocena,

Pink wydał z ukulele

Pink zagrał melodię wymyślankę, czyli taką,

czytać wymyślać nowe rzeczy

Zastanów się chwilę i narysuj

— Coś taki markotny?

Możesz też zrobić taki SŁOIK naprawdę, wypełniać go dobrymi uczynkami

czuć złość zaszyć się pod

— Ja też się cieszę. A co narysowałeś?

— Ooo, żółw! A tobie się podoba?

Pink położył rysunek na podłodze i dorysował listek sałaty.

Narysuj 3 rzeczy, które to sprawiły.

— Halo, jest tu kto? Na przykład jakiś mały stwór?

Tak, Pink nie był w formie. Zdecydowanie.

— Nie chcę dzisiejszego dnia.

Pink przesunął się troszkę,

PORCJE CZAS POZiOM

Wyskakują znienacka w najmniej oczekiwanych momentach.

Pinkowi zrobiło się niezwykle miło, bo w sumie to przyjemne

ale nikt nie zwrócił na to uwagi.

Następnie umył się, przebrał w suchą koszulkę i wskoczył

nagle znalazłem się na ziemi. Nie wiem, jak to się stało.

Co można było zrobić lepiej?

— Nie mogę zdjąć tej głupiej koszulki! Jestem za gruby!!!

Pink stwierdził w myślach, że faktycznie było to niemiłe.

Pink zastanowił się chwilę. W końcu przyznał sam przed sobą,

Masz jeszcze jakieś pomysły i przemyślenia dotyczące Twojego ciała?