Słownik nowych i starszych słów po niemiecku

abbekommen - 1. otrzymać, dostać udział (dostać swoją działkę czegoś, np. spadku);
2. załapać, nałapać (poddać się oddziaływaniu czegoś pozytywnego, np. słońca); 3.
obrywać, dostać (ponieść szkodę, musieć przyjąć coś negatywnego, np. o samochodzie
po niebezpiecznej sytuacji); 4. zdejmować, zdjąć (coś, co się mocno trzyma, coś
mocno dokręconego, np. lakier, reklamę KLG)
abbilden - odtwarzać, obrazować (przedstawiać coś za pomocą obrazu)
abbuchen - pobierać (z konta ze strony posiadającej, zwłaszcza przez bank)
abbüßen - odbywać, odpokutowywać (karę; pokutować za karalny czyn, odsiadując pełny
wyrok; termin prawniczy)
das Abendmahl - 1. wieczerza (posiłek wieczorny; staromodnie); 2. wieczerza
(pożegnalny posiłek Jezusa z jego uczniami); 3. komunia (sakrament przyjęcia ciała
Chrystusa w postaci opłatka)
abergläubisch - zabobonny (oddający się zabobonom)
aberkennen - odmawiać, odbierać, pozbawiać (kogoś czegoś na podstawie wyroku
sądowego)
der Abfall - 1. odpadek, odpadki (resztka powstała przy przyrządzaniu lub produkcji
czegoś); 2. odstąpienie, oderwanie, zerwanie (z czymś - von etw.; zerwanie więzi z
wiarą lub innym wierzeniem); 3. spadek, zmniejszenie się, regres (np. wyników)
abfallen - 1. przypadać (für jdn; jako część czegoś, przydział); 2. pozostawać,
odpadać (przestarzale; pozostawać po przyrządzaniu lub produkcji czegoś); 3.
odpadać (luźno od czegoś opadać); 4. odpadać, odchodzić (von etw/jdm - od czegoś,
kogoś; wypierać się danych poglądów, wierzeń lub przynależności do danej grupy,
religijnej lub politycznej); 5. opadać (w dół); 6. tracić, stracić (an etw. - na
czymś; w intenstywności, osiągach); 7. odpadać (w sporcie; słabnąć w porównaniu do
innych, robić gorsze wrażenie); 8. odwodzić (zmieniać kurs statku tak, żeby wiatr
wiał mocniej z tyłu żagla)
abfällig - nieprzychylny, umniejszający (w odniesieniu do wypowiedzi, uwag, etc.)
abgeben - 1. oddawać (przekazywać coś właściwemu odbiorcy); 2. oddawać, dawać (do
przechowania); 3. oddać, udostępnić, odstąpić (odstępować coś komuś dobrowolnie,
dzieląc się); 4. odstępować (coś lub kogoś komuś); 5. odstępować, zbywać
(sprzedawać); 6. podać, oddać (zagrać piłkę do kogoś ze swoich); 7. oddać (strzał,
wystrzelić); 8. wydawać, wydzielać, oddawać (wypromieniowywać, wydzielać (z
siebie)); 9. składać, oddać (np. mowę, głos, wyrok; wypowiadać, dać wybrzmieć); 10.
odgrywać (określoną rolę na scenie; potocznie); 11. stanowić, tworzyć (podstawę do
czegoś; potocznie); 12. zajmować się, zadawać się (z kimś lub czymś); 13. wdawać
się (sich mit jdm - w kogoś; pielęgnować obejście się z kimś)
abführen - 1. odprowadzać, odstawiać (kogoś do więzienia); 2. odprowadzać (np.
ciepło, spaliny); 3. odprowadzać (skądś, np. o drodze); 4. rozgałęziać się,
rozchodzić się (skądś; o drodze); 5. odprowadzać (pieniądze; an Akk - gdzieś,
dokądś); 6. przeczyszczać (np. o środku lub przeczyszczać jelito)
der/die Abgeordnete - poseł (przedstawiciel/przedstawicielka wybrany/a do
instytucji parlamentarnej na określony czas przez lud)
abgewinnen - 1. wygrywać, wygrać (coś od kogoś w grze lub zawodach); 2. wydobywać,
wyciągać, wywoływać (coś z czegoś - einer Sache D eine Sache; rozluźnić poprzez
intenstywne znoje) ; 3. wydobywać (znajdować coś dobrego, pozytywnego w czymś)
abhacken - odcinać, odciąć, odrąbać (oddzielić coś lub część czegoś ostrym
narzędziem)
abhandenkommen - zagubić się, zgubić się, gubić się
abhängen (starkes Verb) - 1. zwisać, wisieć (zwłaszcza o mięsie rzeźniczym;
kruszeć, robić się miękkim przez dłuższe wiszenie); 2. odpadać, odrywać się, opadać
(rzadkie użycie); 3. zależeć, być zależnym (od czegoś lub od kogoś - von); 4.
odprężyć się, zrelaksować (spędzać czas wolny w luźnej atmosferze; młodzieżowy
język)
abhängen (schwaches Verb) - 1. odwieszać, zdejmować, odczepiać (z haków lub innych
form wiszących); 2. odczepiać (rozwiązywać związanie czegoś); 3. zrywać z kimś
(luźna mowa; rozwiązać relację; Akkusativobjekt; ohne Präposition); 4. oderwać się
(od kogoś), zostawić w tyle (w sporcie; potocznie; Akkusativobjekt); 5. odłożyć
słuchawkę (staromodne); 6. obniżać, podwieszać (sufit, mowa budowlana)
abheben - 1. zdejmować, przenosić, przekładać (unosić i usuwać, np. pokrywę,
słuchawkę, karty); 2. odrywać się (sich); 3. podejmować (pieniądze z banku; kazać
sobie coś wypłacić); 4. oddzielać się, odcinać się (sich; wyraźnie się odróżniać
wobec otoczenia); 5. odcinać, wyróżniać (uwydatniać coś wobec czegoś optycznie); 6.
odrywać się, rwać się (do lotu, wznosić się w powietrze; termin lotniczy; o
samolotach i rakietach); 7. mieć odklejkę, odklejać się (zatracać się w stosunku do
rzeczywistości, realiów)
abklopfen - 1. otrzepywać, strzepywać, odtłukiwać (usuwać lub czyścić poprzez
trzepanie, np. śnieg z płaszcza); 2. poklepywać, opukiwać (pieszczotliwie); 3.
opukiwać (badać poprzez pukanie; termin medyczny); 4. stukać (buławą dyrygencką
przerywać muzykę); 5. pukać, przepukać, wypukać (miejsca, budynki; szukać po
rzędzie; potocznie)
abknallen - odstrzelić, zdjąć (zestrzelić kogoś bez skrupułów, z zimną krwią;
bardzo potocznie i umniejszająco)
ableisten - odbyć, odbywać (w pełni, do końca)
ablocken - wyłudzać, wydębiać (zgarnąć coś poprzez kantowanie, przechytrzenie, np.
50 Euro); 2. odganiać, przeganiać (weglocken, fortlocken)
abluchsen - 1. wysępić, wyłudzić, wydębić (dostać od kogoś poprzez przechytrzenie,
przegadanie, np. pieniądze od dziadka); 2. podpierdzielić, wyłapać, podłapać (od
kogoś - jdm; dowiedzieć się przez uważną obserwację, słuchanie kogoś, np.
tajemnicę)
abnabeln - 1. odcinać pępowinę, odpępawiać (oddzielać noworodka od matki); 2.
odcinać, odciąć się, opuszczać ciepły kurwidołek (sich ('sich' opcjonalnie) von jdm
- się od kogoś, zwłaszcza od rodziców)
die Abneigung - niechęć, odraza, antypatia (gegen - wobec/do; dobitnie świadome
odczucie, aby kogoś lub czegoś nie lubić)
abnötigen - wymuszać, wymóc (coś od kogoś - jdm etw; wydobywać, wyciągać coś od
kogoś przymusem)
abprallen - odbijać się (von etw - od czegoś, an D - na czymś/kimś; powracać przy
mocnym uderzeniu na czymś, np. piłka od ziemi, wyrzuty na kimś)
abräumen - 1. usuwać, sprzątać (coś z czegoś, usuwać z powierzchni, by posprzątać
miejsce); 2. wysprzątać, posprzątać (opróżniać poprzez usunięcie rzeczy); 3. usuwać
(termin górniczy, np. warstwę)
abrupfen - zrywać, wyrywać (wyrywać w nierozważny, nieczuły sposób)
absagen - 1. odwoływać (nie dać się odbyć, np. spotkanie, trening); 2. odwoływać
(powiadamiać o nieodbyciu się jakiegoś zamiaru); 3. odmawiać (czegoś - Dativ;
rzucić coś, nie zgadzać się na jakąś rzecz); 4. odmawiać, odmówić
abschätzig - lekceważący, umniejszający (głównie o wypowiedziach)
abschwächen - 1. osłabiać (coś); 2. osłabiać (się; sich)
abschnüren - 1. odcinać, blokować, zamykać (przerywać cyrkulację, przepływ czegoś
poprzez mocne związane sznurem lub czymś podobnym, np. powietrze, dopływ krwi gumką
recepturką); 2. zaryglować, barykadować, blokować, zamykać (blokować wejście,
barykadować, np. o czołgach blokujących ulice)
absondern - 1. odizolowywać, odosabniać (się od kogoś lub czegoś, unikać kontaktu,
pozostawać chętniej sam ze sobą); 2. izolować, oddzielać (nie dawać innym dojść do
izolowanych); 3. wydzielać, wydawać z siebie
absprechen - 1. odmawiać, odbierać (z powodu sądowego wyroku); 2. odmawiać (komuś
czegoś - jdm etw Akk; twierdzić, że komuś czegoś konkretnego brakuje); 3.
uzgadniać, obgadać (sich; porozumieć się w sprawie jakiegoś pytania i podjąć
wspólnie decyzję); 4. omawiać, uzgadniać
abstechen - 1. zarzynać, zabijać, zakłuwać (zabijać zwierzęta ubojowe poprzez
przebicie gardła); 2. odcinać, oddzielać (ostrym przedmiotem ze spójnej całości);
3. spuszczać (coś płynnego poprzez otwór w pojemniku); 4. spuszczać (otwierać
wylot); 5. konstrastować, różnić się (od czegoś - von etw; tworzyć kontrast z
czymś, silnie się odcinać)
abstimmen - 1. zagłosować, oddać głos (dokonać decyzji poprzez oddanie głosu; über
einen Antrag abstimmen - zagłosować nad wnioskiem); 2. godzić, pogodzić, dopasować
(auf Akk - z czymś/do czegoś; pogodzić coś z czymś, np. przemówienie do słuchaczy);
3. zgadać się, zgadywać się (sich mit jdm/unter jdm - z kimś)
der Absturz - 1. upadek, runięcie (w dół); 2. urwisko, przepaść (bardzo strome
zbocze, urwisko); 3. zawieszenie (systemu)
abstürzen - 1. runąć, upadać (z wysokości); 2. opadać (stromo); 3. zawieszać się (o
systemie komputerowym)
das Abteil - 1. przedział (wydzielone pomieszczenie w pociągu); 2. przedział (ogół
ludzi w przedziale; potocznie); 3. przedział, wydział (miejsce oddzielone czymś)
abteilen - wydzielać, oddzielać (dzielić na pojedyncze części, odseparowywać
dzieląc)
die Äbtissin - opatka, matka zakonna (przełożona klasztoru zakonnic)
abtreppen - uschodowić, czynić na kształt schodów (formować jak schody)
abtrünnig - wiarołomny, odstępczy, odszczepieńczy, niewierny (podniośle i nieco
przestarzale)
abwägen - 1. rozważyć, rozważać (rozważać coś dokładnie, porównując i sprawdzając,
np. wady i zalety); 2. ustalać wagę, stopień czegoś (przestarzale)
abwechselnd - na przemian, naprzemiennie
abwerten - 1. dewaluować (redukować wartość pieniądza); 2. tanieć, mieć zmniejszoną
wartość (o walucie); 3. marnieć, zmniejszać się, upadać (tracić na wartości także w
sposób przenośny)
der Abzug - potrącenie (kwoty, odsetek)
ahnen - 1. przeczuwać, mieć przeczucie (czegoś; mieć niewyraźne przeczucie na coś
nadchodzącego); 2. domyślać się, przewidywać (mieć niejasne przeczucie co do
czegoś); 3. domyślać się (słabo coś rozpoznawać)
die Ahle - 1. szydło (narzędzie, którym się przekłuwa dziury w skórze); 2. szydło,
igła (przyrząd zecera do poprawiania); 3. szydło (Reibahle - narzędzie do
wygładzania dziur, wywierceń)
ahnden - potępiać, ganić (niepopularny, nielubiany sposób zachowania)
der Ahorn - klon (drzewo)
die Ähre - 1. kłos (górna część źdźbła zboża, w której są ziarna); 2. kłos
(kwiatostan z nierozgałęzioną osią główną, na której leżą kwiaty bez łodyg)
der Alb - 1. alb (koboldowe monstrum, które według wierzeń siedzi na klatce
piersiowej człeka podczas snu); 2. zmora (ciężkie duchowe obciążenie; podniośle)
albern - 1. niedorzeczny, głupi, dziecinny (lekko umniejszające); 2. nieznaczny,
głupi, byle (potocznie o czymś niemającym dużej wartości)
albern (als Verb) - wygłupiać się, wydurniać się, droczyć się (zachowywać się
głupio, robić głupstwa)
der Albtraum - koszmar, zły sen (sen, kiedy to alb nas gniecie)
allerdings - 1. jednak, jednakże (wyraża ograniczenie); 2. owszem, pewnie (jako
mocne przytaknięcie na pytanie); 3. doprawdy, zaiste (podkreśla udział mówcy;
zazwyczaj nieakcentowane; przed przymiotnikami i przysłówkami)
allmählich - stopniowy, powolny (postępujący powoli, prawie niedostrzegalny;
dziejący się z czasem)
die Ameise - mrówka
der Amtsschimmel - biurokracja (przesadnie dokładne stosowanie, trzymanie się
przepisów, biurokracja)
anbaggern - podrywać, zarywać, podbijać do (zagadywać do danej osoby i okazywać jej
swoje zainteresowanie)
anbekommen - 1. wzuwać, wciskać, wpychać, wkładać (móc coś włożyć na siebie z
trudem, np. buty); 2. rozpalić, uruchomić, wprawić w ruch (z trudem)
anbelangen - dotyczyć (we frazie 'Was etwas anbelangt... - Co się tyczy czegoś...)
anbringen - 1. przynosić (skądś do domu; potocznie); 2. przymocować, umieszczać,
lokować (przyczepiać do określonego miejsca); 3. opowiadać, przytaczać (wyrażać coś
w trakcie); 4. wkładać, wciskać, wzuwać (z wysiłkiem, np. buty; regionalnie)
anderthalb - półtora, półtorej (jeden i pół - 1,5)
andeuten - 1. napomykać, wspomnieć, dać do zrozumienia (o czymś jednorazowo); 2.
zapowiadać, zwiastować (dać się domyślić); 3. zaznaczać lekko, konturować,
nakreślić (coś, np. plan); 4. zaznaczać się, nakreślać się (sich)
der Anfall - 1. napad, napaść, atak (choroby); 2. wysyp, ilość otrzymana (czegoś);
3. powstawanie, narastanie (an Dativ)
anfallen - 1. napadać, robić napad (na kogoś/coś; nagle atakować; Akk); 2.
napastować, ogarniać (o jakimś uczuciu, nastroju); 3. powstawać, narastać
(ubocznie, jako skutek czegoś innego; wyjątkowo z 'sein')
anfällig - podatny, nieodporny (für etw - na coś; podatny na choroby, zakłócenia,
niezdolny do oporu)
anfauchen - 1. prychać, oprychnąć, prychnąć, prychnąć na (prychać przeciw komuś,
zwłaszcza o kotach); 2. oprychnąć, oprychać (kogoś mocno zganić, skarcić słownie)
die Angabe - 1. dane, informacja, podanie; 2. przechwalstwo, chełpliwość
(potocznie); 3. serw, serwis, zagrywka (zagranie piłki nad linię lub siatkę); 4.
naliczenie (austriacki); 5. okolicznik (językoznawstwo)
anfechten - 1. obalać, podważać (spierać się z prawdziwością, prawością czegoś, nie
uznawać, atakować, np. wyrok); 2. niepokoić, trapić (podniośle; synonimy
'beunruhigen', 'bekümmern'; unregelmäßig - focht an - angefochten; zmienny temat -
du fichst, er/sie/es ficht)
angeben - 1. podawać, podać, wskazywać (donosić informację o czymś); 2. nadawać,
przydawać (określać, ustalać, np. tempo, kierunek); 3. zaznaczać (coś, głównie na
kartce); 4. nadawać, podawać, donosić (powiadamiać o niedozwolonych poczynaniach);
5. chełpić się, szpanować (czymś - mit etw; potocznie); 6. serwować (piłkę; zagrać
jako pierwszy)
angeblich - rzekomy (tak, jak jest twierdzone)
das Angebot - 1. oferta (kupna, sprzedaży); 2. oferta, propozycja (coś, co zostało
zaoferowane lub zaproponowane); 3. cena wywoławcza (pierwsza oferta cenowa w
licytacji); 4. oferta (towarowa; bez pluralu); 5. podaż (ogół dóbr wchodzących na
rynek)
angehen - 1. ruszać, rozpoczynać się (potocznie; z 'sein'); 2. zapalać się
(zaczynać się palić, świecić się; potocznie); 3. kiełkować, wschodzić (o roślinach;
potocznie); 4. wyrastać, kiełkować (o bakteriach lub grzybach; wyrastać na
spreparowanym podłożu); 5. zaatakować, zwalczać (gegen jdn - kogoś;
południowoniemiecki, szwajcarski, austriacki); 6. zwalczać (brać w atak, starać się
coś pokonać; z 'sein'); 7. walczyć, zwalczać (gegen etw - coś; przedsiębrać środki
przeciwko czemuś); 8. prosić (um etw - o coś; zwracać się do kogoś z prośbą o coś);
9. być czyimś interesem, obchodzić, dotyczyć (Akk; z 'sein'); 10. uchodzić, ujść
(być możliwym, do prezentowania; z 'sein'); 11. dotyczyć, tyczyć się (czegoś -
Akk))
die Angelrute - wędka (t. die Angel)
angesagt - modny, w modzie (w modzie, z wielkim popytem, np. knajpa, lojalność)
angesichts - w obliczu (Genitiv - czegoś, np. śmierci, zagrożenia, położenia)
anhand - za pomocą (Genitiv, np. próbek tkanki, poszlak)
der Anhänger - 1. zwolennik, poplecznik (osoba, która zdecydowanie popiera
konkretną rzecz lub partię itp.); 2. przyczepka, przyczepa (przyczepiony pojazd bez
własnego napędu); 3. klejnot, kryształ (biżuteria noszona na łańcuszku); 4.
plakietka, zawieszka (etykieta z imieniem, adresem lub numerem, którą umieszcza się
na opakowaniu, np. na walizce); 5. zawieszka, wieszak (na ubrania lub pranie, np.
na ręcznik; regionalna wersja "Aufhänger"
anheimeln - wywoływać na kimś pozytywne wrażenie, podobać się (z 'haben'; wydawać
się komuś przyjemnym, np. o pokoju)
anklicken - kliknąć (Akkusativobjekt; myszką lub w ekran)
anknüpfen - 1. nawiązywać (an Akk - do czegoś, w celu kontynuacji jakiegoś
zamiaru); 2. nawiązywać (zwłaszcza kontakty)
ankommen (poza podstawowym znaczeniem) - 1. nachodzić (z pytaniami - plague;
potocznie); 2. zostać zatrudnionym (potocznie); 3. zdobyć uznanie, przyjąć się (bei
jdm - u kogoś; potocznie); 4. uporać się, poradzić sobie (gegen etwas - z czymś,
np. z rozwojem); 5. najść, nachodzić (podniośle, o jakichś uczuciach, strachu,
potrzebie; an Akk); 6. działać, dotykać (podniośle; dotykać kogoś w jakiś sposób);
7. zależeć (auf Akk - od czegoś)
ankündigen - 1. zapowiadać, obwieszczać (z góry o czymś dać znać, dać innym znać);
2. dawać znać, objawiać się (durch - czymś/przez coś; dać się rozpoznać poprzez
oznaki)
anlässlich - z okazji (Genitiv) (aus Anlass)
anlehnen - 1. opierać się (an D - na czymś/kimś); 2. uchylać (nie zamykać czegoś
całkowicie, pozostawić szparkę)
anliefern - dostarczać (wprost do odbiorcy)
anliegen - 1. przylegać (dostosować się do ciała); 2. pozostawać do załatwienia,
być do załatwienia (potocznie); 3. zajmować, angażować (kogoś - jdm D; poruszać,
zwłaszcza o czymś do załatwienia; podniośle); 4. kłaść na uszy, obkładać (kogoś -
jdm D; obciążać kogoś poprzez kładzenie makaronu na uszy; podniośle); 5. sterować
(nad morzem)
das Anliegen - prośba, postulat (życzenie, prośba, która leży komuś na sercu)
anmaßen - 1. przywłaszczać sobie, rościć sobie (sich; rościć sobie coś bez
usprawiedliwienia); 2. mieć tupet, ośmielać się (sich; na coś - Akk)
die Anmut - powab, wdzięk, gracja (harmonia, elegancja ruchów)
anmuten - wydawać się, sprawiać wrażenie (z 'haben'; działać na kogoś w określony
sposób, np. o spojrzeniu, jak w bajce - das mutet mich seltsam an - to mi się
wydaje dziwne)
die Anordnung - 1. układ, porządek, ugrupowanie; 2. zarządzenie, rozporządzenie
das Anrecht - prawo, roszczenie (auf Akk - do czegoś; o czymś, co komuś
przysługuje)
anreden - 1. zagadywać (kierować do kogoś słowa); 2. mówić (do kogoś na - jdn mit;
zagadywać z określoną formą); 3. przemawiać (próbować coś, przeforsować, przez mowę
przeciwko komuś)
anregen - 1. pobudzać, zachęcać (inspirować do czegoś); 2. poruszać (proponować,
wysuwać jakąś kwestię); 3. ożywiać, pobudzać (o określonych materiałach,
substancjach; ożywiać, pobudzać); 4. poruszać, pobudzać (cząsteczki; termin
fizyczny)
ansagen - 1. zapowiadać, ogłaszać (np. program, bankructwo - zależnie od
kontekstu); 2. zapowiadać się (sich; zapowiadać swoją wizytę); 3. dyktować (np.
list; termin biurowy)
anschaffen - 1. nabyć, sprawić sobie (sich D etw; kupić coś, co ma dłuższy stan i
nie jest przeznaczone do bezpośredniego użytku); 2. zarabiać (wiejski slang); 3.
zarządzać, nakazywać (południowoniemiecki, austriacki termin); 4. kraść
(potocznie); 5. uprawiać prostytucję (potocznie); 6. robić zamówienie (w
restauracji)
anscheinend - jak się wydaje, najwidoczniej (jawnie)
anschmiegen - 1. wtulać się, przytulać się (sich - wciskać, opierać część ciała
ciasno w lub o coś miękkiego, z potrzeby ochrony, ciepła, delikatności); 2.
przylegać (ohne Präp.; Akk; dopasować się dokładnie do tułowia)
anschmiegsam - przylegający, zdolny do adaptacji (zależy od kontekstu; przylegający
lub zdolny do dopasywania się)
anschnauzen - drzeć się na, opieprzać, z mordą do (Akk - kogoś, np. na dzieci;
negatywnie)
die Anschrift - adres (pocztowy, zamieszkania)
anspielen - 1. zagrywać, zagrać (do kogoś - jdn; w sporcie); 2. zagrać (zacząć
grę); 3. czynić aluzję, napomykać (auf Akk - do czegoś; wskazywać w sposób ukryty,
np. na wiek, ministra); 4. zagrywać (przeciwko komuś)
anspornen - 1. zakładać ostrogi, ostrogować (koniu/konia); 2. dodawać otuchy,
popędzać, dawać bodziec (do działania)
ansprechen - 1. zagadywać (Akk; zaczynać z kimś rozmowę); 2. mówić, przemawiać (w
określonej formie); 3. przemawiać (Akk; ohne Präposition; zwracać się do grupy); 4.
zagadywać (Akk; zwracać się do kogoś w określonej okazji); 5. poruszać (np. temat;
wprowadzać w rozmowę); 6. uważać, uznawać (określać jako coś; als); 7. podobać się,
przypadać do gustu (pozostawiać pozytywne wrażenie); 8. reagować (w pozytywnej
formie); 9. działać (mieć działanie); 10. działać, grać (o instrumencie; być
używanym do brzmienia)
der Anspruch - 1. rozszczenie, pretensja (wymaganie); 2. prawo, pretensja (do
czegoś); 3. poziom, standard (jakościowy)
anständig - 1. porządny, jak się należy (odpowiadający moralnym pojęciom,
obyczajom); 2. porządny (poprawny, uczciwy); 3. porządny, równy, na poziomie
(zadowalający, wystarczający na wskroś; potocznie); 4. porządny, spory (znaczny,
pokaźny; potocznie)
ansteckend - zaraźliwy (o chorobie, która się przenosi z człeka na człeka)
antasten - 1. obmacywać, pomacywać (rzadziej; macać rękoma); 2. napoczynać,
naskubywać (zaczynać zużywać, najczęściej przecząco); 3. naruszać, tykać (coś
naruszać, szkodzić czemuś, zwłaszcza czyjejś godności, wolności)
antreiben - 1. napędzać, popędzać (do przodu; z 'haben'); 2. pospieszać, ponaglać,
popędzać (zmuszać do wyższych osiągów); 2. napędzać (wprawiać w ruch, także trzymać
w ruchu); 3. przypłynąć, przypływać (z 'sein'); 4. przynosić, przenosić (przypłukać
nad brzeg - ans Ufer); 5. przygnać (z 'sein'; skądś - von etw); 6. hodować, nawozić
(sztucznie doprowadzać do napędzania)
der Antrieb - 1. napęd (siła poruszająca); 2. pobudka, podnieta (impuls, wewnętrzny
napęd)
anweisen - 1. wyznaczać, przydzielać (np. miejsce, pokój); 2. nakazywać, zlecać
(coś komuś zrobić); 3. pouczać, instruować (np. czeladnika, adepta, rekrutanta); 4.
przekazywać (pieniądze); 5. przekazywać (coś przez pocztę)
apperzeptiv - aperceptywny (oddziałujący poprzez apercepcję, czyli świadome
postrzeganie, aktywne przyjmowanie zmysłowe do świadomości)
arg - 1. zły, podły (przestarzale; przepełniony złą intencjonalnością, np. świat,
myśli); 2. zły, kiepski, niesprzyjający (regionalnie, np. pogoda, los, czas); 3.
potężny, wielki, silny (o uczuciach, słowach, np. rozczarowanie, drwiny; podniośle;
także regionalnie - austriacki, szwajcarski); 4. bardzo, okrutnie, potężnie, wielce
(w dużym stopniu; intensyfikujący; regionalnie)
armselig - 1. biedny, mizerny (biedacki z powodu materialnej biedy, o czymś); 2.
marny, nędzny, biedny (uznawany za mały, bezwartościowy, niedostateczny)
das Atelier - 1. atelier (gabinet, pokój pracy artysty); 2. plan filmowy
(pomieszczenie lub budynek do nagrywania filmów)
aufbewahren - przechowywać, zachowywać (trzymać w przechowaniu, dosłownie i
przenośnie)
aufblasen - 1. nadmuchiwać, nadmuchać (czynić coś nabrzmiałym, obłym, poprzez mocne
wdmuchiwanie, np. reklamówkę, balon); 2. rozdmuchiwać, nadmuchiwać (czynić osobę
lub rzecz ważniejszą i większą niż naprawdę jest, np. małe różnice, wypadek w aferę
wagi państwowej; potocznie i umniejszająco); 3. puszyć się, pysznić się (sich;
chwalić się, swagować; potocznie)
aufbrauchen - zużyć, zużywać (zużyć całkowicie, do ostatka)
aufbringen - 1. wnosić, gromadzić (pieniądze na coś); 2. rozwierać, otwierać,
uchylać (móc otworzyć z trudem; potocznie); 3. puszczać w obieg, wprowadzać (np.
modę, plotkę); 4. rozgniewać, rozzłaszczać (doprowadzać do wściekłości); 5. zmuszać
do zawinięcia (statek); 6. nakładać (coś na coś, np. farbę); 7. wychowywać
(przestarzale)
der Aufenthalt - 1. pobyt (czasowo ograniczona bytność w danym miejscu); 2. przerwa
(np. w jeździe); 3. zwłoka (wzniośle, bez zwłoki - ohne Aufenthalt); 4. miejce
zamieszkania, miejsce pobytu
auferlegen - nakładać, narzucać (coś; zlecać jako obowiązek, zobowiązanie)
auffällig - rzucający się w oczy, niedyskretny (przykuwający uwagę)
auffassen - 1. ujmować, pojmować (coś w określony sposób jako coś); 2. zrozumieć,
pojmować (przyjmować do siebie ze zrozumieniem)
auffordern - 1. wzywać, wezwać (wymagać od kogoś, aby coś zrobił); 2. zapraszać
(prosić kogoś, żeby coś zrobił); 3. zapraszać (o tańca)
aufgehen - 1. wschodzić, wzejść (ukazywać się na horyzoncie); 2. otwierać się
(głównie o drzwiach, oknach); 3. pękać, rozpękiwać się; 4. rozlatywać się,
rozwiązywać się (o czymś przymocowanym, zamkniętym); 5. rozwijać się, rozkładać się
(sich); 6. wyrastać, wyrosnąć (o czymś wyrośniętym); 7. rosnąć (o cieście; wyrastać
poprzez środki uprawne); 8. rozjaśniać się (dochodzić do czyjejś świadomości); 9.
mieścić się (w matematyce, dać się dzielić bez reszty); 10. poświęcać się, oddawać
(in etw. D - czemuś; poświęcić się całkowicie komuś lub czemuś i odnajdywać w tym
spełnienie); 11. wtapiać się, spajać się, zanikać (stać się z czymś jednością i w
tej jedności zniknąć); 12. przechodzić (in Akk - w coś; zmieniać swój stan); 13.
wznawiać się, rozpoczynać się (o polowaniu; zaczynać od nowa po zakończeniu okresu
ochronnego)
aufgekratzt - podniecony, podjarany (umgangsprachlich; w dobrym nastroju)
aufkommen - 1. nastawać, pojawiać się (niespodziewanie, np. o pogodzie, plotkach);
2. stać się modnym (w innym kontekście); 3. poręczyć, pokryć, pokrywać (koszty lub
dźwigać odpowiedzialność; für Akk - za coś/kogoś); 4. stawić się, stawać (gegen
etwas/jdn - przeciwko czemuś/komuś, np. przeciwko mocarnemu facetowi, roszczeniom);
5. doganiać, dościgać, być na równi (an jdn heranreichen; przeważnie w
przeczeniach); 6. podnosić się (z podłogi); 7. dochodzić do siebie (recuperate,
recover; podniośle); 8. wyjść na jaw (auftauchen; regionalnie, np. spisek); 9.
wskakiwać, włazić (na coś - auf Akk/D; np. na siatkę); 10. podnosić się z kolan
(być lepiej przemyślanym, nadrabiać, np. o drużynie przeciwnej); 11. pojawiać się
na horyzoncie (o statkach)
die Auflage - 1. nakład (ilość wydanych egzemplarzy lub ilość nowo wyprodukowanych
towarów w danym okresie czasowym); 2. zobowiązanie, nakaz (powiązane z czymś
zobowiązanie); 3. powłoka, warstwa zewnętrzna (coś, co zostało na coś położone); 4.
oparcie, podpora (dosłownie)
auflegen - 1. nakładać; 2. odkładać słuchawkę (zakończyć rozmowę poprzez położenie
słuchawki telefonu); 3. zobowiązywać, nakładać (coś; jako obowiązek, zobowiązanie);
4. wydawać, wykładać (do wglądu); 5. kłócić się (dialekt wiejski; sich); 6. wydawać
(dzieło w nowym nakładzie); 7. nakładać, wydawać, wykładać (rozpoczynać produkcję
fabrykatu w dużej liczbie sztuk); 8. rozpisywać, wykładać (oferować papier
wartościowy); 9. przycumować, odstawiać (statek; wykluczać go ze służby na
określony czas)
aufplatzen - pękać (sein; otwierać się, pękając)
aufraffen - 1. podkasać, zgarniać (podnosić zgarniając, zwłaszcza o ubraniu); 2.
zebrać siłę, zebrać się, zdobywać się (zu etw - na coś; podnieść się z wysiłkiem i
zacząć coś robić); 3. zdobywać się, zbierać się (na coś - zu etw; przezwyciężyć się
do czegoś)
aufrecht - 1. wyprostowany, prosty (nastawiony prosto); 2. prawy, prawdziwy,
uczciwy (o człowieku)
aufrichtig - uczciwy, szczery (wyrażający wewnętrzne odczucia, przekonania, bez
zakrywania tego, np. człowiek, podziw, wysiłek)
der Aufsatz - 1. praca pisemna (na jakiś określony temat, z uwzględnieniem
formalnych i stylistycznych zasad); 2. artykuł (krótka relacja z danego tematu,
pisemna); 3. osprzęt, dobudowa (Aufbau, część jakiegoś mebla, urządzenia lub
narzędzia)
aufschreiben - 1. zapisywać (utrwalać pisemnie); 2. zapisać, zanotować, notować; 3.
przepisać (np. lek; potocznie)
aufsehen - spozierać, spoglądać (zu jdm - na kogoś)
das Aufsehen - sensacja, poruszenie (zaskoczenie wywołane poprzez coś niezwykłego)
aufsitzen - 1. dosiadać, siadać (siadać na wierzchowcu; z 'sein'); 2. dosiadać się
(z 'sein'; wsiadać jako pasażer); 3. dosiadać (skakać na urządzeniu lub bujać się;
z 'sein'; gimnastyka; 4. siedzieć prosto (w łóżku; potocznie; z 'haben'); 5.
zasiadywać, siedzieć (nie iść do łóżka, siedzieć nocą; potocznie; z 'haben'); 6.
spoczywać, leżeć, trzymać się (mocno siedzieć na czymś; z 'haben'); 7. osiąść,
osiadać (na mieliźnie, spadać na dno; termin żeglarski; z 'haben'); 8. ciążyć,
działać na bakier (stawać się uciążliwym; regionalny); 9. dać się nabrać, uwierzyć
naiwnie (jdm - komuś; Dativ; z 'sein'); 10. być wystawionym, być porzuconym w
potrzebie (potocznie; z 'sein')
auftakeln - taklować (ustawiać żagiel, zaopatrywać w takla); 2. wystroić się,
wyfiokować się, odjebać się (sich; ubrać się w sposób rzucający się w oczy;
potocznie)
auftauchen - 1. wypływać, wynurzać się (na górną powierzchnię wody); 2. wypływać,
wyłaniać się (nieoczekiwanie, nagle stać się widocznym, być obecnym, nadejść)
auftreten - 1. stąpać, kroczyć (stawiać kroki w określony sposób); 2. wystąpić,
przestąpić (otworzyć coś sobie jednym krokiem; wyjątkowo z 'haben'); 3. zachowywać
się (bezzwrotny; w określony sposób); 4. występować (publicznie okazywać się z
określonym zamiarem lub cechą; gegen etw - przeciwko czemuś); 5. występować (na
scenie, jako artysta liryczny); 6. wystąpić, wynurzyć się (nagle); 7. nastąpić,
przydarzyć się (wydarzyć się nagle)
der Aufwand - 1. wydatek, wkład (an Akk - w coś; np. finansowy, energetyczny); 2.
wydatki, wydatek (wydane środki, koszta); 3. roztrwonienie, marnotrawstwo
(nadmierne wydawanie, marnowanie)
die Aufwandpauschale - opłata ryczałtowa
aufwendig - drogi, kosztowny (związany z dużym nakładem finansowym, np. o stylu
życia)
aufzehren - 1. zużywać (w pełni); 2. zagryzać się, zamartwiać się (sich; über Akk -
nad czymś)
die Augenweide - rozkosz dla oka (bardzo piękny, estetyczny widok, który ktoś lub
coś oferuje)
das Au-pair-Mädchen - dziewczyna za granicą (pracuje, aby uczyć się języka)
ausbuddeln - wykopać, wygrzebać (regionalny)
ausdeuten - wytłumaczyć, objaśniać, interpretować (dawać określoną interpretację)
ausdreschen - 1. wymłócić (młócić zboże, dopóki całe nie będzie wymłócone); 2.
wymłócić (uzyskać poprzez młócenie); 3. wymłócić, skończyć młócenie
ausfolgen - wręczać, doręczać (austriacka mowa urzędnicza)
ausgeben - 1. wydawać, rozdzielać (w oficjalnej funkcji); 2. wydawać (w
stacjonarnym miejscu); 3. puszczać w obieg (np. akta, banknoty; oferować do zakupu;
termin bankowy, pocztowy); 4. wydawać, podawać (w oficjalnej funkcji, zwłaszcza o
poleceniu); 5. wyprowadzać, wydrukować (dane; termin informatyczny); 6. wydawać
(piniądz); 7. stawiać, postawić, fundnąć (potocznie); 8. dawać z siebie wszystko,
dawać całego siebie (sich; zużywać swe siły w pełni); 9. podawać się (für jdn - za
kogoś; twierdzić fałszywie, że kimś lub czymś się jest); 10. dawać (wydawać
określoną ilość czegoś lub być wydajnym w określony sposób; termin wiejski); 11.
dawać plon (określony)
die Ausgeburt - wytwór (w negatywnym znaczeniu; zły twór lub człek, który
ucieleśnia negatywną właściwość w szczególnie dobtinej formie)
ausgestalten - 1. organizować, aranżować (np. jakąś uroczystość); 2. zaaranżować,
aranżować (ukształtować coś w określony sposób, dać czemuś daną formę); 3.
rozwinąć, rozwijać, poszerzać (w coś - zu etwas, np. pomysł w metodę)
ausgiebig - 1. obfity (w obfitym stopniu); 2. wydajny (dający dużo; przestarzale)
aushändigen - wręczać, doręczać (komuś, kto jest upoważniony do odbioru)
aushecken - uknuć, wykoncypować (zaplanować coś ze sprytem, przebiegłością)
aushorchen - wypytywać, wybadać (wypytywać dyskretnie)
auskommen - 1. wyżyć (z czegoś - mit etw; coś tak rozdysponować, żeby starczyło na
określone cele); 2. wystarczać (podmiotem jest osoba, której coś wystarcza - jemand
kommt mit etw aus - komuś wystarcza coś); 3. żyć, wytrzymywać (dawać radę w danej
sytuacji, położeniu); 4. żyć w zgodzie, dogadywać się (znosić się, rozumieć); 5.
uciekać, zwiewać (austriacki, południowoniemiecki)
die Auskunft - 1. informacja (podana na prośbę, rozjaśniająca doniesienie o kimś
lub czymś); 2. biuro informacyjne
auslagern - 1. przenosić, przetransportować (przenosić do innego miejsca jakieś
wartościowe rzeczy lub dzieła sztuki celem ich ochrony przed zniszczeniem, np.
obrazy Da Vinci'ego); 2. wystawiać na sprzedaż, robić wietrzenie magazynów (jakieś
przedmioty z magazynu); 3. przenosić (wydział firmy w inne miejsce)
ausliefern - wysyłać (z fabryki)
ausmachen (außer "zamykać, wyłączać, kończyć (grę, zabawę") - 1. przeszkadzać,
zawadzać (Dativ; przeszkadzać komuś, sprawiać komuś trud, niedogodności, np. o
otwieraniu okna); 2. umawiać, uzgadniać (np. termin lub coś między sobą); 3.
wyłapać, wychwycić, zauważyć (z daleka zaobserwować coś, np. lornetką samolot); 4.
dostrzec, zauważać (z powodu rozważań, obserwacji, np. problemy); 5. rozstrzygnąć,
rozstrzygać (np. między sobą, przed sądem; synonim "austragen", "abmachen"); 6.
wynosić (o cenie, długości; mieć wartość); 7. oddawać, stanowić, przydawać
(stanowić ważną rzecz przy czymś, być przy czymś ważnym, np. o kolorze); 8.
wypełniać, wyrabiać (być czegoś treścią, wypełniać coś, np. o trosce, która
wypełnia życie); 9. wybierać, zbierać (wyciągać przy żniwach; regionalnie, np.
ziemniaki)
ausmisten - 1. sprzątać, czyścić, wyczyszczać, oczyszczać (czyścić z brudu); 2.
czyścić, opróżniać (stwarzać porządek poprzez usunięcie czegoś już nieużywanego);
3. wyrzucić, pozbywać się (potocznie; wysortować i wyrzucić jako niepotrzebne)
ausnahmsweise - wyjątkowo (jako wyjątek)
ausnehmen - 1. wyciągać, wyjmować (zwłaszcza z gniazda); 2. opróżniać, wygnieżdżać
(opróżniać gniazdo poprzez wyciąganie zawartości); 3. usuwać, wyciągać (wnętrzności
z zabitego lub zdechłego zwierzęcia); 4. patroszyć, wypatroszyć (opróżniać zwierzę
z wnętrzności); 5. wypytywać, dręczyć pytaniami (potocznie; umniejszająco); 6.
wyjmować, wykluczać (traktować szczególnie, nie liczyć z czymś); 7. wyróżniać się
(sich; ujawniać się z określony sposób); 8. rozróżniać, dostrzegać (austriacki
termin)
die Ausrede - wymówka (niezbyt pasujący powód czegoś, który jest wystosowywany jako
usprawiedliwienie)
ausrichten - 1. przekazywać (na zlecenie kogoś donieść o czymś, powiadomić); 2.
wskórać, osiągnąć (bei etw - coś; odnieść sukces w czymś); 3. nastawiać, prostować,
wyprostowywać (prowadzić coś w określonym jednolitym kierunku); 4. urządzać,
nastawiać (coś na coś lub kogoś - auf Akk); 5. nastawiać (ukierunkowywać na
określony sposób, na określoną ideologię); 6. organizować, urządzać (dla kogoś); 7.
dyskredytować, umniejszać (południowoniemiecki; Akk); 8. wyregulować, wypłacić
(szwajcarski; regulować koszty, wypłacić)
ausrufen - 1. wykrzyczeć (spontanicznie wyrazić w wykrzyknieniu, np. 'Jak
pięknie!'); 2. okrzykiwać, okrzyknąć (nazywać, donosić o czymś, głośno wołając); 3.
ogłosić, okrzyknąć (oznajmić publicznie, np. strajk albo kogoś zwycięzcą); 4.
reklamować głośno, robić cygankę (głośno oferować zakup)
außerhalb - 1. na zewnątrz, zewnątrz (poza obrębem pomieszczenia); 2. poza (poza
obrębem czasowym, opisuje akcję niedziejącą się w danej przestrzeni czasowej)
(Genitiv)
äußern - 1. wypowiadać, wyrażać (np. opinię, życzenie); 2. wyrażać się, wypowiadać
się (über etwas Akk, zu etwas); 3. dawać wyraz, ujawniać się (ujawnić się w
określony sposób)
äußerst - nader, nadzwyczaj, skrajnie (bardzo, w najwyższym stopniu)
der Ausschlag - 1. wysypka (chorobowa zmiana na skórze); 2. odchylenie (od stanu
spoczynku lub równowagi, np. w wahadle, wadze, kompasie, itp. urządzeniach)
ausschlaggebend - decydujący, znaczący, kluczowy (np. wybór)
ausschließen - 1. zamykać, zakluczać (drzwi, by uniemożliwić komuś innemu wejście);
2. wykluczać (wyrzucać kogoś z danej społeczności); 3. wykluczać (coś, nie brać pod
uwagę); 4. justować
(termin drukarski)
ausschütten - 1. wyrzucać, wylewać, wysypywać (usuwać poprzez wylewanie,
wysypywanie); 2. wytrząsać, opróżniać (poprzez wysypanie, wylanie zawartości); 3.
wydzielać, przydzielać (finansowe korzyści, np. premie, dywidendy); 4. wydzielać,
wytwarzać (o hormonach lub innych substancjach, np. o wątrobie, która wydziela
białka)
ausschreiten - 1. mierzyć krokami (mierzyć krokami, np. trasę, drogę); 2.
występować, wystąpić (poruszyć się naprzód krokiem obejmującym pomieszczenie, np.
szybko, gwałtownie)
aussöhnen - 1. pogodzić się (sich mit - się z; po jakimś czasie przez ciągnące się
starania, np. z bratem, z losem); 2. pogodzić (dwie strony w kłótni)
ausstoßen - 1. wypuszczać, emitować (wypychać poprzez nacisk na zewnątrz, np.
oddech, dym); 2. wydawać, wypuszczać (wydawać, np. westchnięcie, krzyk); 3.
przebić, przekłuć (zranić, zniszczyć poprzez pchnięcie, np. oko); 4. wykluczyć,
zbanitować, wyrzucić (wykluczyć ze wspólnoty, np. ze związku); 5. produkować,
tworzyć (wyprodukować w określonej ilości czasu, np. auta na dzień)
austoben - 1. wyszaleć się (sich; szaleć nieokiełznanie, dziko się bawić); 2.
wyszaleć się, wyszumieć się (wykazywać swoją nadmierną siłę w sposób
nieokiełznany); 3. szaleć, rozhuczeć się, rozwściekać się (sich; szaleć z wielką
gwałtownością, np. o szturmie); 4. wyładowywać, wyładować (an jdm/etw - na
kimś/czymś; odreagowywać nieposkromienie, np. gniew, wściekłość); 5. wyszaleć się
(szaleć do końca, z wyczerpania stopniowo przestawać szaleć; z 'haben')
austragen - 1. roznosić, rozsiewać (po domach lub wśród ludzi); 2. nosić, donosić
(trzymać w ciele matki do pełnego dojrzania); 3. rozstrzygać (w sposób wyraźny nad
czymś zdecydować, np. o sporze, kłótni); 4. rozgrywać (w sporcie, np. mistrzostwa);
5. wykreślać (jakiś wpis); 6.
ausüben - 1. trudnić się, wykonywać, uprawiać (wykonywać przez dłuższy czas,
regularnie, zwłaszcza o zawodzie; Akkusativobjekt); 2. sprawować, pełnić (funkcję
lub władzę); 3. wywierać (np. wpływ; dawać czemuś się uskutecznić)
der/die Azubi - praktykant, praktykantka (skrót od 'Auszubildender/in)

der Bagger - 1. koparka (duża maszyna budowlana do usuwania, wybierania z gleby);

2. maczuga (zagranie z dołu, przy którym piłka jest uderzana przedramionami
zestawionymi ze sobą; siatkówka)
baggern - 1. kopać, ryć (koparką pracować lub produkować (np. rów); 2. zagrywać z
dołu (do góry; siatkówka); 3. filtrować, bajerować, wyrywać (zbliżać się do kogoś i
okazywać wyraźnie swoje zainteresowanie seksualne; potocznie, slang)
die Bahre - nosze (do noszenia chorych lub martwych)
der Ballaststoff - błonnik
bangen - 1. obawiać się, bać się, martwić się (o coś, wyrażać swe obawy; um etw);
2. martwić (nieosobowa forma 'bać się' - es bangt mir - boję się)
die Baumwolle - 1. bawełna (jako roślina); 2. żniwa bawełniane; 3. bawełna (jako
tkanina z bawełny)
bauschig - bufiasty (jak bufa, miękki, ukoronkowany z zewnątrz)
beanspruchen - 1. rościć pretensje, rościć sobie, żądać (czegoś - Akk; domagać się
czegoś, do czego ma się roszczenia); 2. absorbować (robić z czegoś pożytek,
wykorzystywać); 3. absorbować, obciążać (stawiać komuś lub czemuś duże wymagania);
4. wymagać (Akk, o czymś)
beben - 1. drgać, trząść się (pokazywać trzęsienie); 2. drżeć (o ludzkim ciele, o
ludzkich częściach ciała; wzniośle); 3. drżeć (przestarzale i wzniosle o baniu
się); 4. obawiać się, martwić się (o coś; um etw)
das Becken - 1. miednica (aparatura, przyrząd w formie miski, ale nieporuszający
się swobodnie, lecz przytwierdzony do fundamentu); 2. basen, zbiornik (wymurowany
zbiornik na wodę); 3. niecka (szerokie zniżenie wodne; geograficzny termin); 4.
miednica (w ciele człowieka); 5. talerze (w perkusji)
die Bedingung - warunek (jako coś niezbędnego do zawarcia umowy oraz jako czynnik
składający się na stan bytu; ten drugi w liczbie mnogiej, np. warunki higieny)
bedrohen - 1. grozić (komuś czymś); 2. grozić, zagrażać (tworzyć niebezpieczeństwo
komuś lub czemuś)
beeinträchtigen - 1. utrudniać, uszczuplać, krzywdzić (zależnie od kontekstu,
wywierać negatywne, hamujące działania); 2. uwłaczać, przynosić ujmę (zmniejszać
wartość czegoś, zwłaszcza innym wartościom)
befördern - 1. transportować, przewozić, przenosić (z pomocą środka transportu z
jednego miesjca w drugie); 2. awansować, promować, przenosić wzwyż (dawać komuś
wejść na wyższe stanowisko, na wyższą rangę); 3. eskalować, wzmażać, sprzyjać (w
dobrym znaczeniu, np. o sukcesie)
befremden - dziwić, być dziwnym (wywoływać zdziwienie, obcość i nieprzyjemne
uczucie)
befremdlich - zadziwiający, dziwny (wywołujący zdziwienie)
befriedigen - zadowalać (spełniać oczekiwania kogoś, zadowalać wewnętrznie, lub
seksualnie (sich))
befristet - w oznaczonym terminie (ograniczony w określonym okresie czasowym)
befugen - upoważniać, uprawniać (jdn zu etw - kogoś do czegoś; dawać komuś
uprawnienie, władzę, pozwolenie, do czegoś, aby coś zrobić)
die Befugnis - upoważnienie, pełnomocnictwo
der Befund - ekspertyza, orzeczenie (stan stwierdzony po badaniach)
begabt - obdarzony, utalentowany, uzdolniony
die Begabung - 1. uzdolnienie (talent, wrodzona zdolność do danych osiągów); 2.
talent (ktoś, kto takowy do czegoś posiada)
begatten - pokrywać, wykopulowywać (o męskich osobnikach; obcować płciowo z samicą
celem rozmnażania); 2. kopulować, pokrywać się (sich; o zwierzętach, które obcują
płciowo)
begeben - 1. udawać się, wyruszać (sich; in Akk; podniośle; pisemna mowa); 2.
zaczynać, przystępować (do czegoś - an Akk; podniośle); 3. zrzekać się, rezygnować
(Genitiv - z czegoś); 4. przydarzać się (sich; bezosobowy; podniośle); 5. puszczać
w obieg (termin bankowy)
begleiten - 1. towarzyszyć (komuś/czemuś - jdn/etw; iść z kimś, czymś dla
towarzystwa, dla ochrony, odprowadzać w określone miejsce); 2. akompaniować,
towarzyszyć (podniośle; ciasno być z czymś powiązanym, występować); 3.
akompaniować, towarzyszyć (Akk; wspierać solówkę lub solistę)
begünstigen - 1. sprzyjać, wspierać (być korzystnym dla czegoś w jakiś sposób, np.
o wietrze sprzyjającym biegaczom); 2. faworyzować (np. kolegów z partii przy
obasadzaniu miejsc w rządzie); 3. bronić, pomagać (o adwokacie, który pomaga
sprawcy uciec od kary - der Bestrafung zu entziehen)
behagen - podobać się, przypadać do gustu (sprawiać lubość)
behaglich - 1. przyjemny, przytulny, wygodny (emanujący podobaństwem, wygodny); 2.
błogi, z lubością (rozkoszujący się z lubością)
beheben - 1. znosić, likwidować, pozbywać się (zlikwidować coś złego; przywrócić do
porządku); 2. pobierać, zaciągać (z banku, z konta; austriacki); 3. odbierać
(austriacki)
beheimaten - osiedlać (czynić domowym, osiedlać, dawać nowy dom zwierzęciu,
roślinie, np. lisowi)
beheimatet - osiadły, zamieszkały (będący w domu, mający dom)
behelligen - napastować, molestować, zadręczać (dręczyć, obciążać kogoś czymś
nieprzyjemnym, uciążliwym, np. pytaniami, troskami)
beherbergen - 1. kwaterować, przyjmować, podejmować (bei sich - u siebie; oferować
komuś zakwaterowanie, przyjmować jako gościa); 2. skrywać, kryć (zawierać w sobie,
oferować przestrzeń komuś/czemuś)
beibehalten - trzymać się, przestrzegać (czegoś - Akk (ohne Präposition); nie
odpuszczać czegoś, zostawać przy czymś, np. stylu życia, kierunku, metody)
beibringen - 1. uczyć, nauczać (uczyć kogoś, tłumacząc, przekazywać; jdm etw Akk
beibringen - Dativ); 2. pouczać, umoralniać (przekazywać coś nieprzyjemnego z
dbałością, uczyć kogoś czegoś nieprzyjemnego z dyplomatyczną zręcznością;
potocznie); 3. wyrządzać, wymierzać (coś nieprzyjemnego, np. porażkę, ranę ciętą);
4. przyprowadzać (np. świadka); 5. wprowadzać (np. materiał)
der Beifall - 1. aplauz, poklask (jako okazanie uznania poprzez klaskanie); 2.
poklask, przyzwolenie (zgoda na coś)
beifallen (przestarzałe) - 1. wpadać do głowy (przestarzale 'einfallen'); 2.
przyzwalać, zgadzać się (przestarzale 'zustimmen')
beifallheischend (Beifall heischend) - wymagający poklasku, godny poklasku
beikommen (mit Dativ, ohne Präposition) - 1. radzić sobie, poradzić sobie (z kimś
lub z czymś); 2. pokonać, uporać się z (czymś, z problemami, trudnościami); 3.
przychodzić do głowy (podniośle; einfallen); 4. przybyć, nadejść (regionalnie); 5.
dostać się (etwas heranreichen können; regionalnie, np. o otworze)
das Beil - 1. siekiera (narzędzie podobne do toporu); 2. siekiera, ciupaga (coś
podobnego do siekiery)
beilegen - 1. dołączyć, przyłączać (dodawać coś do czegoś); 2. przypisywać,
przydawać, nadawać (etwas D, ohne Präpostition; czemuś jakiś określony sens); 3.
nadawać, przypisywać (jakiś (dodatkowy) zarys); 4. załagodzić, zakończyć,
rozstrzygać (np. spór); 5. kłaść w dryf, zacumować (wyrzucać cum i przycumowywać)
beimessen - przypisywać, nadawać (jakiś określony sens)
beisetzen - 1. pochować, pogrzebać (uroczyście pochować zmarłego; podniośle); 2.
dodawać, dokładać (przestarzale); 3. hisować (żagiel; podnosić dodatkowy takowy;
termin żeglarski)
beitreten - 1. przystępować, wchodzić w (Dativ, ohne Präposition; wchodzić w układ,
unię etc.); 2. przystępować (Dativ - do czegoś; stawać się członkiem zrzeszenia,
organizacji, itp.); 3. wstępować (wejść jako uczestnik toczącego się postępowania;
mowa prawna); 4. przystępować (na coś - D; zgadzać się z opinią; staromodnie)
das Beiwerk - akcesoria, dodatki (biżuteryjne na przykład)
bekennen - 1. wyznawać (otwarcie wypowiadać, przyznawać); 2. przyznawać się (do
danego czynu; wyjaśnić się jako coś; sich); 3. wyznawać (sich zu etw - coś;
zwłaszcza wiarę)
bekunden - 1. okazywać, manifestować (wyrażać w sposób dobitny poprzez słowa,
gesty, miny; podniośle); 2. zeznawać (przed sądem); 3. objawiać się, okazywać się
(sich; stać się wyraźnym, dobitnym)
beladen - 1. obciążać, obładować (zaopatrywać w ciężar); 2. obciążać, objuczać,
obarczać (dawać zwierzęciu lub człowiekowi za dużo do dźwigania; także w
przenośni); 3. obkładać, nakładać, ładować (nader coś wypełniać, pokrywać w zbyt
wielkim stopniu)
der Belag - 1. pokrycie, powłoka, warstwa zwierzchnia (cienka warstwa, którą coś
jest spowite); 2. wykładzina, pokrycie (mocna warstwa, która jest do czegoś
przymocowywana); 3. okładzina (coś, co jest kładzone na bułkę, kromkę chleba); 4.
pokrycie, pokład (wypełniająca, pokrywająca masa w tortach)
belagern - 1. oblegać, prowadzić oblężenie (miasto, zamek lub twierdzę); 2.
oblegać, osaczać (ciągle otaczać coś w dużej liczbie; naciskać na kogoś, czekając
ciekawsko, np. o reporterach wokół willi Kaczyńskiego; potocznie)
der Belang - 1. waga, znaczenie (bez l.mn.; von (einem) Belang sein - mieć
znaczenie, być (jakiejś) wagi)); 2. interesy, sprawy (tylko w pluralu); 3. wzgląd,
odniesienie (bez pluralu)
belanglos - bez znaczenia, błahy, mało istotny
belasten - 1. obciążać (czynić ciężkim fizycznie); 2. obciążać (finansowo,
dziedzicznie, oskarżeniem - w znaczeniu przenośnym)
belästigen - 1. obciążać, naprzykrzać się (stawać się ciężarem dla kogoś); 2.
dokuczać, molestować (kogoś)
der Beleg - 1. dowód (wydatków lub rachunków); 2. dowód, przykład (literacki); 3.
znalezisko (Fundstück; archeologia)
belegen - 1. wykładać, pokrywać (zaopatrywać w powłokę, pokrycie, np. kanapkę,
podłogę dywanem); 2. obłożyć, okładać (beschießen, np. miejsce granatami); 3.
zarezerwować, zaklepać, zapisać się na (coś sobie zapewniać, rezerwować - np. kurs
wieczorowy); 4. zajmować, okupować (użytkować coś, czyniąc to zajętym, np. telefon,
hotel); 5. nakładać, nałożyć (np. sankcje, cło na towary); 6. udokumentować,
wykazać (udowodnić, wykazać poprzez dokument - mit dem/durch das Dokument); 7.
cumować, zacumować (linę; termin żeglarski); 8. pokrywać, kryć (begatten; samicę
zwierzęcia; zwłaszcza o psach)
die Belegschaft - załoga, personel (ogół zatrudnionych w zakładzie)
beleuchten - 1. oświetlać, oświecać (dosłownie i w przenośni); 2. naświetlać (badać
umysłowo)
belichten - 1. oświetlić, oświetlać (zwłaszcza kadr; termin używany powszechny w
fotografii); 2. oświetlać (rzucać na coś światło, np. scenę)
benachteiligen - krzywdzić, dyskryminować (źle traktować, nie przystawiać kogoś na
równi z innymi, stawiać kogoś poza marginesem społeczności lub społeczeństwa
innych)
beliefern - dostarczać (komuś coś - jdn mit etwas)
beneiden - zazdrościć (jdn - komuś; auf jdn neidisch sein - fraza równoznaczna)
beneidenswert - godny pozazdroszczenia (bardzo dobry, ładny, przyjemny lub inaczej
świetny, dlatego dający okazję do zazdroszczenia)
berechtigen - uprawniać, dawać prawo (do czegoś)
berichten - 1. donosić, powiadamiać, zawiadamiać (przestawiać komuś rzeczowo i
merytorycznie stan rzeczy lub zdarzenie); 2. zgłaszać (się), raportować (do
czegoś/kogoś - an D)
die Besatzung - 1. załoga, ekipa (drużyna większego pojazdu, szczególnie statku,
samolotu); 2. ekipa, załoga, obława (oddział w oblężonej twierdzy; termin
wojskowy); 3. oblężnicy, oblężenie (oddziały robiące oblężenie)
bescheren - 1. skrócić, uciąć (beschneiden); 2. obdarowywać (na święta); 3.
obdarowywać (rozdzielać się prezentami w określonym kręgu osób); 4. dać, przydać,
przydzielić (dawać przypaść w udziale)
bescheiden - 1. skromny (o kimś; niestawiający się na piedestał); 2. skromny (o
czymś; prosty, niespełniający wzniosłych wymagań); 3. skromny, ubogi
(niewystarczający, nieznaczny, o ilości czegoś); 4. skromny, biedny (potoczny
eufemizm na coś okropnego, złego)
bescheiden (als Verb) - 1. zadowalać się, poprzestać na (czymś - mit etw; sich); 2.
udzielać, przydawać (podniośle); 3. wezwać, wzywać (kazać komuś przyjść w określone
miejsce; podniośle); 4. poinformować, informować, dawać odpowiedź (powiadomić kogoś
o decyzji na coś w sposób urzędowy)
der Beschlag - 1. okucie (kawał metalu przymocowany do przytrzymywania ruchomych
części, także jako osłona lub ozdoba, np. drzwi, kufra); 2. nalot, naleciałość
(mętna warstwa na gładkiej powierzchni); 3. pokrycie, pokrywanie (kopulacja u
kopytnych, racicznych zwierząt)
beschlagen - 1. okuwać, obijać (nakładać, przymocowywać okucie, obicie na coś, np.
konia, komodę); 2. okrywać się, zalatywać się, zaparowywać (zależnie od kontekstu;
pokrywać się cienką warstwą, zwłaszcza z kropelek wody; z 'sein', np. szyby,
okulary); 3. łapać pleśń, pleśnieć (zaczynać łapać grzyba, pleśń; z 'sein'); 4.
pokrywać się (sich; jakąś warstwą); 5. pokrywać (coś jakąś warstwą, np. szyby); 6.
pokrywać (o samcach; język łowiecki); 7. dotyczyć, tyczyć się (szwajcarski)
beschlagen (als Adjektiv) - obeznany, zorientowany (auf D - w czymś; doświadczony w
czymś, orientujący się w czymś)
beschlagnahmen - konfiskować, zajmować (odbierać na urzędowe zlecenie, np. czyjś
majątek, skradzione mienie); 2. zajmować, anektować (żartobliwie; zajmować, brać w
roszczenie, np. czas zajmować)
beschleunigen - 1. pospieszać, przyspieszać (coś, np. tempo, krok, puls); 2.
przyspieszać się (sich; stawać się szybszym, np. o pulsie); 3. przyspieszać (o
samochodzie; mieć określony czas przyspieszenia); 4. przyspieszać (zadbać o to,
żeby coś odbyło się, wydarzyło się wcześniej, np. o gorączce przyspieszającej
zdrowienie)
beschneiden - 1. podcinać, ucinać, obcinać (skracać poprzez ścinanie, doprowadzać
do upragnionej formy); 2. ucinać, przycinać (usuwać zbędną końcówkę); 3. okrawać,
obcinać (skracać, ograniczać, np. prawa); 4. obrzezać (przyciąć napletka w celach
medycznych lub rytualnych)
beschweren - 1. obciążać, ociężać (czymś ciężkim, aby przytrzymywać rzecz na swoim
miejscu); 2. obciążać (kogoś duchowo); 3. utrudniać, obciążać (coś poprzez coś
zbędnego, obciążającego, utrudniać tego bieg, działanie, egzystencję); 4. skarżyć
się (na coś - über Akk; komuś - bei jdm; sich)
beschwerlich - męczący, nużący (nudny i męczący, o jakichś czynnościach, np. jazda,
podróż)
die Bescherung - 1. obdarowywyanie (uroczystość obdarowywania świątecznego); 2.
niespodzianka, los (ironicznie o niemiłym zaskoczeniu)
beschwipst - upity, spity, pijany (lekko)
beseitigen - 1. usuwać (usuwać z drogi); 2. zgładzać, pozbawiać życia (zamordować;
eufemizm)
besitzen - posiadać, mieć (mieć w posiadaniu, mianować jako własność)
besprühen - opryskać, spryskać (zwilżyć pryskając, np. rośliny, buty)
das Besteck - 1. sztuciec (nóż, widelec, łyżka; w liczbie mnogiej - sztućce); 2.
sztućce (zestaw narzędzi kuchennych służących do jedzenia); 3. instrumentarium
medyczne, torba sanitarna (komplet instrumentów, narzędzi, urządzeń służących celom
medycznym); 4. pozycja, pozycjonowanie (statku; określenie położenia statku na
morzu; das Besteck nehmen - ustalać pozycję statku)
bestürzen - wstrząsać, wstrząsnąć (o wydarzeniach, zajściach i wieściach;
wstrząsnąć kimś, zburzyć czyjąś harmonię)
besudeln - plamić, poplamić, kalać, hańbić (pobrudzić coś dosłownie lub zhańbić
honor w przenośni od stóp do głów, w pełni)
beteuern - zapewniać uroczyście, zaklinać (nalegająco, usilnie zapewniać,
wyjaśniać)
betölpeln - okiwać, wystrychnąć na dudka, wykołować (kogoś, kto nie uważa dobrze w
danej sytuacji; przechytrzyć w nieczysty i zuchwały sposób)
betören - 1. uwodzić, bałamucić, omamiać (czynić kogoś zakochanym w sobie); 2.
omamiać, otumaniać (okroić kogoś z trzeźwego myślenia, zwodzić do czegoś)
betörend - olśniewający, omamiająscy, uwodzący
das Bettzeug - rzeczy do łóżka (rzeczy do łóżka - piżama, prześcieradło, poduszki,
materac)
betrachten - 1. oglądać, obserwować (badawczo na coś patrzeć przez dłuższy czas);
2. uważać, widzieć (uważać za coś); 3. rozpatrywać, rozważać (osądzić, szukać w
określony sposób); 4. rozpatrywać, patrzeć na (czynić przedmiotem dokładnego
badania)
betreffs - odnośnie, w odniesieniu do (Genitiv)
betroffen - zmieszany, speszony, dotknięty (dotknięty czymś smutnym, negatywnym)
bevorstehen - 1. nadchodzić, zbliżać się (być do oczekiwania, np. o wyprawie,
święcie); 2. wisieć w powietrzu (wywoływać nieprzyjemnie uczucia poprzez nadejście,
np. o operacji; jdm bevorstehen)
bewahren - 1. strzec, ustrzec, uchronić (vor - przed); 2. zachowywać, trzymać
(podniośle); 3. zachowywać, utrzymywać, dotrzymywać
bewähren - 1. okazywać się, sprawdzać się (sich; okazać się jako dobry,
niezawodny); 2. okazywać, udowadniać (przestarzale)
bewerkstelligen - uskutecznić, załatwić, załatwiać (osiągnąć coś lub doprowadzać do
jakiegoś stanu zręcznością lub przebiegłością)
bewusst - 1. świadomy (zamierzony); 2. świadomy (rześki umysłowo); 3. świadomy
(używany we frazie 'bewusst machen' - uświadamiać); 4. wiadomy, ten, o którym mowa
(już wcześnej wspomniany)
die Bewusstheit - świadomość (zrobienia czegoś lub pomyślenia)
das Bewusstsein - 1. świadomość (jako stan, w którym ktoś jest czegoś świadomy); 2.
świadomość, światopogląd (ogół przekonań danej osoby); 3. świadomość (jako stan
ludzkiego umysłu)
bezeichnen - 1. naznaczać, oznaczać, znaczyć (czynić coś rozpoznawalnym jakimś
znakiem); 2. opisywać, charakteryzować (zaznaczać coś dokładnie); 3. nazywać,
określać (coś lub kogoś kimś; mówić, że coś jest nazwane, określone)
die Bezeichnung - 1. nakreślenie, oznaczenie, oznaczenie; 2. określenie (czegoś)
der Bezug - 1. poszewka, powłoczka. poszwa (coś, czym coś innego jest spowite); 2.
poszewka, powłoka (smyczka); 3. sprowadzanie (poprzez zakup, o towarach); 4.
przychody, płace (plural, ale w austriackim także singular); 5. odniesienie,
nawiązanie (auf Akk - do czegoś)
bezüglich - odnośnie, co do (Genitiv, w liczbie mnogiej zwykle z Dativem)
der Biber - 1. bóbr (jako zwierzę); 2. bóbr, bobrze futro (jako futro bobra); 3.
bóbr, bober, bobrownik (żartobliwie o pełnej brodzie lub o kimś, kto takową ma); 4.
ciastko bober (piernik z marcepanopodobnym nadzieniem)
bilden - 1. formować, uformować, tworzyć (w określony sposób); 2. formować,
kształtować (sztucznie modelować, plastycznie); 3. formować (stworzyć przez
samoorganizację, samougrupowanie); 4. utworzyć, uformować (powołać do życia w
sposób zorganizowany, ugrupowany); 5. wykształcać, formować, tworzyć (sobie coś z
różnych informacji, wrażeń); 6. wykształcać, rozwijać (dać powstać z siebie); 7.
rozwijać się, wykształcać się (sich; powstawać poprzez wzrost, rozwój); 8. tworzyć,
formować, kształtować (wyrobić poprzez formę, kształt, organizację,
uporządkowanie); 9. wykształcać, kształtować (duchowo, mentalnie)
bislang - dotąd, do tej pory (bisher)
blähen - 1. nadymać, wzdymać (czynić coś wypukłym, np. o wietrze, który wzdyma
żagiel); 2. nadymać, wzdymać (od wewnątrz); 3. nadymać się, wzdymać się (sich;
stawać się wypukłym poprzez podmuch powietrza); 4. chwalić się, chełpić się, puszyć
się (mit etw - czymś; sich; podniośle); 5. wzdymać (powodować wzdęcia, np. w
owocach strąkowych)
blass - 1. blady (bardzo jasny); 2. blady (słaby, lichy); 3. blady (promienujący
jeno słabe światło); 4. blady, nijaki (bezbarwny, nicniewnoszący); 5. blady, czysty
(o jakimś uczuciu)
blechern - 1. blaszany (z blachy wykonany); 2. blaszany, metaliczny (brzmiący jak
metal, tonowany jamowo)
das Bleigießen - lanie ołowiu (zwyczaj sylwestrowy, w którym małe kawałki ołowiu są
topione, odlewane w zimnej wodzie i przy tym oznaczane są powstałe formy)
der Blitzer - radar (potocznie)
blöd - 1. głupi, niemądry; 2. niedorzeczny, bezmyślny); 3. niedorzeczny,
nieprzyjemny (potocznie); 4. debilny, kretyński, głupi (upośledzony umysłowo;
przestarzałe)
blödeln - wygłupiać sie, bajdurzyć, gadać kocopoły (zamierzenie gadać głupstwa,
głupie rzeczy)
blöken - beczeć, meczeć (o owcy lub bydle)
der Blumenladen - kwiaciarnia (sklep z kwiatami)
die Blüte - 1. kwiat, kwiecie (jako część rośliny); 2. rozkwit (bez pluralu, o
kwiatach); 3. rozkwit (wysoki stan rozwoju, także w przenośni); 4. fałszywka,
fałszywy banknot (potocznie); 5. pryszcz, wykwit (małe zapalne miejsce na twarzy;
potocznie)
bodenständig - 1. osiadły, autochtoniczny (mocno zakorzeniony w ojczyźnie); 2.
przyziemny, stojący na ziemi (nieskomplikowany, normalny i oczywisty)
der Bogen - 1. łuk (wygięta linia); 2. łuk (odcinek krzywej w matematyce); 3. łuk
(jako architekturalna konstrukcja); 4. smyczek (krótsza forma 'Haltebogen'); 5. łuk
(broń do wystrzeliwywania strzał); 6. łuk (przyrząd sportowy w formie łuku); 7.
arkusz (papieru); 8. arkusz drukarski (krótsza forma 'Druckbogen')
borgen - pożyczać (komuś albo od kogoś - jdn oder bei/von)
die Botschaft - 1. wiadomość, wieść (pełna znaczenia dla kogoś, przekazywana przez
wysłannika); 2. orędzie (uroczysta mowa urzędnika); 3. ambasada (zarówno jako
instytucja, jak i budynek)
der/die Bracke - ogar (szybki i wytrzymały pies łowiecki)
das Brettspiel - gra planszowa
die Brieftasche - portmonetka (mały portfelik na wizytówki, bilety, bony,
dokumenty, itp.)
der Briefumschlag - koperta (na list)
die Brücke - most, mostek, pomost (zależnie od kontekstu)
die Brühe - 1. rosół (klarowna zupa ugotowana z mięsa, kości, warzyw i innych); 2.
lura, breja (rozcieńczona herbata lub kawa; potocznie umniejszająco); 3. breja,
brzeczka (zanieczyszczona woda, nieczysta ciecz; umniejszająco); 4. pot (potocznie)
der Brunnen - 1. studnia (techniczny przyrząd do pobierania wody gruntowej); 2.
studnia, źródełko (sztucznie zrobione obmurowanie ze zbiornikiem do pobierania
wody); 3. woda ze studni, woda mineralna (woda ze źródła, zwłaszcza leczniczego)
brut - mało słodki, jałowy, nijaki (określenie na bardzo suche wino lub szampana,
który nie zawiera dodatku cukru lub ma go skrajnie mało)
die Brut - 1. wyląg, czerwie (wylęganie się jaj); 2. ikra, skrzek, wyląg (w
odniesieniu do różnych rodzai zwierząt; młode wylęgnięte z jednego miotu); 3.
motłoch, hołota, hałastra (potocznie umniejszająco)
brüten - 1. wysiadywać jaja, wylęgać (siedzieć na miocie, jajach, aby wykluły się
młode; o ptakach); 2. prażyć (o słońcu, cieple; ciązyć na czymś z naciskiem;
podniośle); 3. rozmyślać, głowić się (über Akk; intenstywnie się nad czymś
zastanawiać); 4. knuć, uknuć (Akk; planować coś złego, np. zemstę)
die Bucht - zatoka (jako część morza lub wód wewnętrznych)
bügeln - 1. prasować (wygładzać żelazkiem); 2. pojechać po, wyprasować, wjechać jak
kombajn w zboże w, rozwalić, rozgromić (kogoś; zdominować kogoś totalnie; żargon
sportowy)
buhlen - 1. ubiegać się, starać się, żebrać (o coś - um etw; podniośle i
umniejszająco); 2. romansować (przestarzale); 3. zabiegać, ubiegać się o
(partnera/partnerkę; przestarzale - 18., 19. wiek))
die Buhldirne - dziwka, nierządnica, gamratka (dawniej - 18., 19. wiek)
die Bühne - 1. estrada, scena (sala naprzeciwko widowni); 2. teatr (jako scena); 3.
pomost (drewniane rusztowanie w zakładzie górniczym); 4. platforma (platforma, z
której obsługiwane są piece; termin hutniczy); 5. spichlerz, strych (wiejski); 6.
podłoże siana (wiejski); 7. pomost podnoszący (krótsza forma 'Hebebühne')
bummeln - 1. łazić po lokalach (potocznie; z 'sein'); 2. ociągać się, opierniczać
się (wolno pracować; potocznie); 3. opierniczać się, zbijać bąki (lenić się;
potocznie)
bündeln - związywać, związać (w tobołek, np. banknoty)
die Bürste - 1. szczotka (narzędzie do usuwania brudu, do nakładania pastowego
środka czyszczącego, do wygładczania itp.); 2. szczotka (w elektrotechice); 3.
fryzura na szczotę (krótsza forma 'Bürstenfrisur)
bürsten - 1. wyszczotkować, oczyścić (usuwać lub czyścić szczotką); 2. szczotkować
(wygładzać szczotką ); 3. szczotkować (potraktować szczotką, przerobić w określony
sposób); 4. spółkować (wulgarne znaczenie)
der Busen - 1. piersi, biust, łono (żeński biust w plastycznym okazaniu, zwłaszcza
ze skupieniem na podnietę erotyczną); 2. łono (poetycko, przestarzale); 3. łono
(wnętrze; poetycko); 4. łono, biust (ciasno przylegająca górna część sukienki;
poetycko, przestarzale)
büßen - 1. pokutować (za grzechy); 2. pokutować (cierpieć coś jako karę za winę,
musieć wziąć na siebie cierpienie)
bützen - całować (nadreńskie 'całować')

das Christentum - 1. chrześcijaństwo (jako religia wyznająca Jezusa); 2.

chrześcijaństwo (jako indywidualna wiara chrześcijańska)
der Couchtisch - stolik okolicznościowy (mały stolik na specjalne okazje)

der Dachboden - poddasze, strych (pomieszczenie pomiędzy najwyższą kondygnacją a

dachem budynku)
dämmern - 1. ściemniać się, zmierzchać, świtać (nieosobowy; nastawać - o poranku
lub wieczorze); 2. zmierzchać, świtać (zaczynać się - o świcie lub zmierzchu); 3.
dochodzić, świtać (stawać się komuś powoli klarownym, dochodzić do świadomości;
potocznie; używany w 3. osobie); 4. drzemać, być w półśnie, śnić na jawie (leżeć w
półśnie, być w stanie snu na jawie)
der Dampf - 1. para (widoczna wilgotna para powstająca przy podgrzewaniu płynów,
zwłaszcza wody); 2. para (jako gazowa substancja powstała wskutek oddziaływania
ciepła; termin fizyczny); 3. rozmach, werwa (potocznie)
darstellen - 1. przedstawiać, obrazować (przedstawiać na obrazie lub innej formie
przedstawienia); 2. odtwarzać, kreować, odgrywać (rolę sceniczną w teatrze); 3.
przedstawiać (czynić coś wyraźnym, dobitnym poprzez słowa); 4. przedstawiać (mieć
znaczenie, wartość, wagę danej rzeczy, być porównywanym z czymś); 5. przedstawiać
się (sich; ukazywać się jako coś konkretnego, ujawniać się w określony sposób); 6.
popisywać się, aktorzyć (sich; starać się uwypuklić innym swą osobowość jako
znaczącą poprzez odpowiednie zachowanie); 7. wytwarzać, otrzymywać (termin
chemiczny); 8. jawić się, przedstawiać się (w sposób optyczny)
dasig - tamtejszy
die Datei - kartoteka, zbiór danych (zbiór dokumentów, uporządkowany według
kryteriów służących danym celom)
dazwischengeraten - 1. wsuwać, wtykać, wepchnąć się (wpadać pomiędzy dane rzeczy,
przedmioty); 2. wpieprzyć się, wejść (niechętnie być uwikłanym w jakąś sytuację)
dazwischenkommen - 1. wsuwać, wtykać, wepchnąć się (wpadać pomiędzy dane rzeczy,
przedmioty); 2. wypadać, wyskoczyć (niespodziewanie jako przeszkoda, zwłaszcza o
innym spotkaniu)
dazwischentreten - 1. wtrącać się, interweniować (w jakiejś kłótni lub sporze); 2.
wtrącać się, wtargnąć (pomiędzy jakieś osoby, przyczyniając się do ich poróżnienia)
die Decke - 1. obrus (obła lub kanciasta pokrywa na stół); 2. kołdra (przedmiot do
przykrywania zrobiony z ocieplającego tekstylnego materiału); 3. strop, sufit
(górne zakończenie pomieszczenia lub kondygnacji); 4. nawierzchnia (drogi); 5.
przykrycie (płaszcz)
der Deckel - 1. dekiel, pokrywa, wieko (zdejmowane lub klapowane zamknięcie
czegoś); 2. twarda okładka (książki; przednia lub tylna); 3. nakrycie głowy, czapa
(potocznie)
doe Demut - pokora
demütigen - 1. upokarzać (ranić kogoś poprzez słowa lub czyny w czyjąś dumę); 2.
korzyć się, kajać się, upokarzać się (sich; umniejszać się przed kimś)
das Denkmal - 1. pomnik, monument (plastyczne przedstawienie osoby lub wydarzenia
na pamięć owej osoby lub wydarzenia); 2. zabytek, pomnik (jako zachowane dzieło
sztuki, które jest świadectwem wcześniejszej kultury)
der Depp - 1. safanduła, tuman (nieporadny człowiek, kretyn; zwłaszcza
południowoniemiecki termin); 2. debil, tuman (mentalnie upośledzony człowiek;
wiejski umniejszający)
derb - 1. mocny, trwały (stworzony jako stabilny, oporny); 2. krzepki, jędrny
(silny, mocny); 3. szorstki, gruboziarnisty (o kamieniu; gruboziarnisty); 4.
wulgarny, sprośny, rubaszny (sprośny, bez delikatności, zwłaszcza żart lub uwaga);
5. nieokrzesany, rubaszny (nieprzyjazny)
dermaßen - do tego stopnia
deuten - 1. wskazywać (palcem, przedmiotem na coś - auf Akk; dosłownie); 2.
wskazywać (wskazywać na coś, dawać coś rozpoznać, zwłaszcza o znakach); 3.
objaśniać, interpretować (wyjaśniać, dawać jakiejś rzeczy określony sens)
dezent - 1. taktowny, subtelny (przyjemnie wstrzemięźliwy, pełen taktu, przeważnie
o geście); 2. subtelny, dyskretny (niezbyt nachalnie rzucający się w oczy)
dicht - 1. gęsty, zwarty, zbity (bez większych przestrzeni pomiędzy); 2. gęsty
(tworzący niemal nieprzeniknioną jedność; 3. szczelny (mocno zamykający); 4.
zamknięty (potocznie); 5. wcięty, zbombiony (potocznie o kimś pod wpływem alkoholu
lub narkotyków); 6. tuż, bliziutko (całkiem blisko do danego miejsca, w pośredniej
bliskości; szczególnie w połączeniu z przyimkiem); 7. tuż (czasowo całkiem blisko)
dichten - 1. uszczelniać (coś czymś, jako czynność lub samoistnie, jako stan
faktyczny); 2. pisać wiersze, pisywać wierszem (stworzyć dzieło sztuki w formie
wierszowanej)
dickköpfig - uparty, zawzięty (potocznie)
die Diele - 1. dyl, panel, podłoga (długa, wąska deska podłogowa); 2. przedpokój,
hol (przestronny korytarz, w którym przeważnie znajduje się garderoba); 3. sień
(centralny pokój północnoniemieckiego domu wiejskiego lub pańskiego, który służy
jako pokój mieszkalny, kuchnia, warsztat, itp.)
dienlich - (we frazie 'jdm/etw dienlich sein - służyć czemuś (być czemuś
użyteczny))
das Dirndl - 1. kobita, dziewuszka (młoda kobieta; po bawarsku ustnie); 2. dirndl
(tradycyjne ubranie kobit w Bawarii)
das/die Dirndl - dereń jadalny
das Doppelkinn - podwójny podbródek (fałda tłuszczu pod podbródkiem)
dreist - śmiały, zuchwały (bezczelny i niezawstydzony, pozwalający sobie na coś bez
zahamowań i nieskrępowanie)
dreschen - 1. młócić (wydobywać ziarna maszynowo lub za pomocą młócki z kłosa lub
strąku); 2. pałować, lać (potocznie); 3. rypnąć, walnąć (uderzyć w coś z rozmachem;
potocznie); 4. wrypać, wmłócić (strzelić lub uderzyć coś gdzieś z rozmachem;
potocznie)
dröhnen - 1. huczeć, grzmieć, dudnić (uderzać w ton głośny, przenikliwy, acz nieco
głuchy); 2. grzmieć, dudnić (być wypełnionym głuchym, wibrującym dźwiękiem); 3.
dudnić, bąkać (mówić jednotonowo o nieważnych rzeczach; północnoniemiecki); 4.
ćpać, chlać (przyjmować używki w ilości dość trującej; żargonowo)
die Drüse - gruczoł (organ cielesny, który wydziela wydzielinę)
der Duft - zapach, woń (przyjemny, delikatnie lub intenstywnie)
duften - 1. pachnieć, wonieć (wydzielać zapach, ten ładny); 2. pachnieć (wydzielać
określony lub charakterystyczny dla czegoś zapach)
dulden - 1. znosić, cierpieć, tolerować (pozwalać na bytność czegoś bez
poważniejszego, wyraźnego sprzeciwu); 2. ścierpieć, znosić (coś ciężkiego lub
strasznego; podniośle)
dummdreist - zuchwały, z głupia frant (głupi i śmiały naraz)
dumpf - 1. głuchy (o dźwięku); 2. wilgotny, stęchły (wilgotny i świadczący o tym
poprzez zmysły inne niż dotyk - smak, zapach); 3. tępy, otępiały (bezczynny
duchowo, nieporuszający się, bez udziału w zewnętrznych zdarzeniach); 4. niejasny
(nieokreślony, niewyraźnie wybity, wyrażony)
durchaus - 1. koniecznie, musowo; 2. na wskroś, zupełnie, całkiem (w pełni)
durchaus nicht - zupełnie nie, wcale, wcale nie, bynajmniej
durchdrehen - 1. obracać, kręcić (dawać latać, biegać ruchem obrotowym przez
maszynę, np. mięso, ziemniaki); 2. tracić głowę, wpadać w szał (tracić nerwy;
potocznie; z 'haben' - rzadziej z 'sein'); 3. obracać się, kręcić się (o oponach
pojazdu; kręcić się w miejscu); 4. kręcić, nagrywać (film; nagrywać sceny bez
przerwy)
durchdringen (untrennbar) - 1. przenikać, przebijać się (przez - durch, np. o
promieniach przenikających przez ściany); 2. przenikać, przepełniać (całkowicie
wypełniać, wewnętrznie, np. o pomyśle, o czarnym humorze w komedii); 3.
przeforsować, przerobić (dokładnie przerobić i zrozumieć w całej złożoności, np.
temat)
durchdringen (trennbar) - 1. przenikać, przeciekać (poprzez coś przykrywającego,
np. o deszczu); 2. wnikać, przenikać (we wszystkie części ciała lub pomieszczenia z
powodu mocy, intensywności, np. o krzyku, zapachu, głosie); 3. przeforsować, dopiąć
swego (osiągnąć zamiar przez pokonanie przeszkód, np. w urzędzie)
durcheinander - 1. bez ładu, bez składu, chaotycznie (bez porządku, w pełni
bezładnie); 2. skonfundowany, speszony, zmieszany (potocznie)
durchfahren (h; akcent na drugiej) - 1. przejeżdżać, przelatywać, przebijać (coś na
wskroś); 2. przejechać, pokonać (pokonywać odcinek jadąc); 3. przejmować, ogarniać
(stawać się komuś świadomym, wywoływać gwałtownie odczucie, np. o strachu, zgrozie)
durchfahren (s; akcent na pierwszej) - 1. przejeżdżać (przemieszczać się do przodu
pojazdem na wskroś); 2. przejeżdżać (przez coś w trakcie jazdy); 3. przejechać
(przejechać jakiś odcinek, czas bez ustanku)
durchfallen (I-ste Silbe) - 1. przelatywać, wlatywać (durch etw - przez coś; upaść
po wleceniu przez coś); 2. narazić na fiasko, zawalić, oblać (nie zdać egzaminu lub
nie odnieść sukcesu na scenie); 3. obciąć się, pójść w zapomnienie (w wyborach;
'zgubić się' na liście, nie zostać wybranym)
durchfallen (II-te Silbe) - przelecieć (etw - przez coś; pokonać odcinek spadając)
durchsagen - 1. transmitować, nadawać (przez głośniki, radio, telewizję lub
telefon, np. prognozę pogody, wyniki sportowe); 2. przekazywać dalej, przenosić
pocztą pantoflową (von Person zu Person; przekazywać informację dalej, np. hasło)
durchschlagen (untrennbar) - przebijać (uderzeniem i przy tym coś uszkodzić lub
zniszczyć, np. skrzydło, pancerz)
durchschlagen (trennbar) - 1. przepołowić, przebijać (dzielić coś na dwie części,
np. cegłę); 2. przebijać, wbijać (np. gwóźdź w/przez deskę); 3. przebijać, przebić
(otwór w czymś, np. ścianę); 4. ubijać (uciskać poprzez ubicie, np. ziemniaki); 5.
poskutkować, skutkować (przeczyszczająco; bei jdm - na kogoś); 6. przepalać się (o
zabezpieczeniach elektrycznych); 7. przenikać (przez jakiś materiał, np. o
wilgoci); 8. przebrnąć (sich; osiągnąć cel poprzez przezwyciężenie przeszkód,
niebezpieczeństw, np. aż do granicy, poprzez pole bitewne); 9. iść przebojem,
przebrnąć (sich; z trudem znosić swoją egzystencję)
durchstreifen - 1. przemierzać, włóczyć się po (Akk; włóczyć się gdzieś bez celu,
np. łąki, lasy); 2. patrolować, przepatrolować (prowadzić patrol na jakimś terenie,
np. w okolicy)
duzen - wołać na "ty", mówić na "ty"

die Ebbe - odpływ (wodny)

eben (als Adjektiv) - 1. równy (powierzchniowo); 2. gładki, wygładzony
eben (als Adverb) - 1. właśnie (w aspekcie czasowym); 2. akurat, właśnie (w
bieżącej chwili)
eben (als Partikel) - 1. właśnie (wzmacnia stwierdzenie; podsumowuje coś, co
minęło); 2. właśnie, no właśnie (wzmacnia wypowiedź); 3. właśnie (osłabia odmowę);
4. ja także (Ja eben.; używane, by pokazać równy pogląd w danej sytuacji)
ebenfalls - również, także
der Eber - knur (samiec świni)
ebnen - wygładzać, wyrównywać (drogę, plac; czynić gładkim, równym)
die Ehe - 1. małżeństwo (jako umowa zawarta prawnie lub kościelnie); 2. małżeństwo
(związek dwóch kochających się osób, będący skutkiem zawarcia aktu małżeństwa)
ehrgeizig - ambitny (żądny sukcesu, chwały)
ehrlich - 1. uczciwy (niemający zamiaru oszukiwania, otwarty); 2. poczciwy, zacny
(porządny; przestarzale)
der Eichelhäher - sójka (ptak żywiący się owocami i nasionkami)
der Eifer - gorliwość, zapał, żarliwość (poważne, napięte dążenie, staranie, np. in
Eifer geraten - unosić się/zapalić się (w dyskusji))
eifern - 1. występować, unosić się, zapalać się (mówić za lub przeciwko czemuś z
namiętnym pobudzeniem; często umniejszające); 2. gorliwie dążyć (nach etw - do
czegoś; dążyć do czegoś z namiętnym zapałem; podniośle
eigenartig - swoisty, specyficzny, osobliwy (charakterystyczny, szczególny, godny
uwagi)
der Eigenbrötler - dziwak, cudak (osoba, która się izoluje od innych, załatwia
swoje sprawy samemu w swój sposób i jawi się innym jako osoba zachowująca się w
sposób godny uwagi)
eigenbrötlerisch - dziwaczny, cudaczny (tak się zachowujący lub w takim stylu)
eigenmächtig - samowolny, na własną rękę (bez zlecenia lub pozwolenia)
der Eigensinn - upór (uparte obstawanie przy jakiejś opinii, zamiarze itp.)
eigensinnig - uparty (pełen uporu, nacechowany uporem)
eigensüchtig - egoistyczny, samolubny
Eilboten - kurier
der Eimer - 1. wiaderko, wiadro (do przenoszenia płynów w szczególności z ruchomym
uchem); 2. kosz, wiaderko (na śmieci - Abfalleimer); 3. wrak (stary lub
niedostępny, zwłaszcza o statku lub aucie; potocznie); 4. (przyrząd do wydobywania
do koparki; termin techniczny)
einbetten - 1. wstawić, włożyć (wsadzić coś, słoniąc to lub wpasowywując, np. kabel
w ziemię, dom w okolicę); 2. wstawić (zespolić w całość, wstawić, np. w kontekst)
einbilden - 1. wyobrażać sobie, uroić sobie (być przekonanym o czymś urojonym,
wmawiać sobie coś fałszywego; sich); 2. uroić sobie (coś koniecznie chcieć mieć;
wiejski; sich D); 3. wyobrażać sobie (nadmiernie być z siebie dumnym, że aż
bezczelnym; sich)
die Einbildung - 1. fantazja (naga wyobraźnia; bez pluralu); 2. przywidzenie,
urojenie (złudne, fałszywe wyobrażenie); 3. arogancja, zarozumiałość (w obejściu z
innymi; bez pluralu)
einbürgern - 1. przyznawać obywatelstwo (komuś); 2. osiedlać, udomawiać (zwierzęta
lub rośliny); 3. udomawiać (czynić domowym i do przyzwyczajenia, np. zwyczaj,
pojęcie); 4. zakorzeniać się, zadomawiać się (sich in D - się w czymś; stawać się
zwyczajnym, domowym, np. o słowie w języku
die Einbuße - ubytek, uszczerbek, strata (uszkodzenie poprzez zniknięcie, redukcję,
zniszczenie, odebranie czegoś)
das Einerlei - monotonia, jednostajność
einfädeln - 1. nawlekać, nawijać (przeciągać przez oczko igły); 2. nawijać, nawinąć
(wstawić coś na określonym miejscu; coś niciowego lub wiązkowatego); 3. nawlec
(zaopatrzyć w nić poprzez nawleczenie); 4. włączać się, włączyć się do ruchu (sich;
w pędzącym ruchu włączyć się na pas ruchu, w kolumnę pojazdów); 5. nawlec się,
wplątać się (zawisnąć na drążku od bramki przy slalomie z nartami); 6. aranżować,
zaplanować (zręcznie coś zaaranżować, uskutecznić; potocznie)
der Einfall - 1. nagły pomysł, oświecenie, eureka (pomysł, który nagle wpada do
czyjejś głowy); 2. padanie, wnikanie, przenikanie (światła); 3. najście (nagłe
rozpoczęcie czegoś; podniośle); 4. najazd, wtargnięcie (wrogie, najazdowe wejście);
5. zapaść, zapadnięcie (o ptakach, które zniżają lot)
einfallen - 1. wpadać do głowy, przychodzić do głowy (jako pomysł, wspomnienie); 2.
zawalać się, zapadać się; 3. zapadać się (zatapiać się głęboko); 4. wpadać, wnikać
(o świetle); 5. wpadać, nachodzić (przychodzić nagle, o jakimś zjawisku lub
zdarzeniu; podniośle); 6. włączać się, dołączać się (zacząć śpiewać, grać, mówić z
kimś/czymś); 7. wtargnąć, najeżdżać (na teren we wrogi sposób); 8. zapadać, zniżać
lot (o ptactwie); 9. zapadać się (zniżać się, opadać; termin geologiczny)
einfordern - żądać, zażądać (domagać się od kogoś w sposób energiczny, np.
pieniądze, popraw)
die Eingeweide - wnętrzności, trzewia (narządy leżące w otworach brzusznym i
piersiowym)
einholen - 1. dogonić, doganiać (kogoś, kto ma przewagę); 2. nadgonić, nadrobić
(coś, co się zostawiło, wyrównać straty); 3. zarzucać, zaciągać (np. sieć rybacką);
4. zakupić, nabywać (regionalnie); 5. podejmować, wychodzić naprzeciw (gościom na
jakiejś ceremonii); 6. zasięgać, prosić (o coś, np. o informację, opinię, radę)
einkerben - 1. wycinać (wycinać w czymś wcięcie); 2. wycinać (wytworzyć coś
wcinając, wycinając)
einlaufen - 1. wbiegać, wchodzić (o sportowcach, na boisko); 2. wbiegać (w
określony odcinek w bieganiu); 3. rozgrzewać się (sich; przygotowywać się przed
zawodami, robiąc określone ćwiczenia); 4. przyjeżdzać, wjeżdżać (na dworzec, na
peron); 5. wpływać, przypływać (na port, przystań); 6. wpływać (do naczynia,
pojemnika; hineinfließen); 7. wpływać, przychodzić (biurokracja, np. o listach); 8.
kurczyć się (eingehen, np. ubranie po praniu); 9. rozchodzić (nowe buty); 10.
rozbiegać się, wprawić się (sich; o maszynach; stopniowo osiągać przewidywaną
zdolność pracy poprzez uruchomienie)
die Einnahme - 1. przychód (suma pieniężna, którą ktoś pobiera; najczęściej w
pluralu); 2. spożycie, przyjmowanie (pokarmu, lekarstw); 3. przejęcie, zdobycie
(np. miasta)
einnicken - zdrzemnąć się, uciąć sobie drzemkę (zostać ogarniętym snem zwykle w
pozycji siedzącej; z 'sein')
einrahmen - 1. oprawić w ramę (wstawić w ramkę); 2. wciskać, ściskać (w przenośni
zależne od kontekstu, np. między ludzi)
einrasten - 1. zatrzaskiwać się, zablokować się (z 'sein'); 2. zatrzasnąć się,
zapadnąć się (potocznie)
einräumen - 1. postawić na miejsce, postawić na swoje miejsce (w pokoju, np.
szafkę, stół); 2. przyznawać, udzielać (zugestehen, gewähren, np. prawa, kredyt)
einsam - 1. samotny (pozostawiony sam sobie, bez kontaktu ze środowiskiem); 2.
samotny, odosobniony (istniejący, do zobaczenia jako jedyny w swoim rodzaju); 3.
zaciszny, ustronny (położona w cichym, mało ludnym miejscu); 4. bezludny, odludny,
opuszczony (bez ludzi, niezamieszkały)
einschnappen - 1. zapadać, zgrzytnąć, trzapnąć (o zamku w drzwiach; mocno się
zamknąć); 2. zapadać się (być obrażonym, urażonym; umniejszająco potocznie; często
w 2. Partizip)
einsehen - 1. dojrzeć, mieć w wgląd w coś (np. w ogród); 2. przeglądać, mieć wgląd
w coś (w pisemne formy, np. w listy, rachunki, zeznania, akta); 3. przejrzeć na
oczy, dostrzec (jakieś zachowanie, którego się nie chciało czynić, a jednak); 3.
przejrzeć na oczy (po czyimś przekonywaniu)
die Einsichtnahme - wgląd (w coś, zwłaszcza do tekstu)
einstehen - 1. ręczyć, poręczyć, zaręczać (za coś - für etw; gwarantować coś,
zapewniać); 2. poręczać (für etw, np. za szkodę)
die Eintracht - zgoda (stan harmonii, pokojowego współżycia)
eintreffen (z 'sein') - 1. docierać, dotrzeć (przybyć do celu podróży, w jakieś
miejsce, np. samolot, towar, człowiek również); 2. odbywać się, przebiegać,
wydarzyć się, nastąpić (następować zgodnie z przewidywaniami lub przeczuwaniem, np.
katastrofa)
der Einwand - zarzut (jako krytyczne wyrażenie częściowo osobnego ujmowania danej
rzeczy)
einwandfrei - 1. bez zarzutów (nie dający okazji do zarzucenia czegokolwiek, bez
błędów ani braków); 2. nienaganny (taki, czemu nie można postawić zarzutu); 3.
jednoznaczny, niewątpliwy
einweichen - 1. namaczać, namiękczać (pranie przed praniem, aby łatwiej usunąć
brud); 2. namaczać, rozmiękczać (moczyć w wodzie lub mleku dla rozmiękczenia, np.
groszek (Erbsen))
der Einwohner - mieszkaniec (osoba stale zamieszkująca gminę lub kraj) (rzadziej
mieszkaniec domu)
der Einwurf - 1. wrzut, wrzucenie (także w sporcie; Einwerfen); 2. wrzut (otwarcie,
przez które coś się wrzuca, np. do listów); 3. zastrzeżenie, obiekcja (krótka
uwaga, którą ktoś wrzuca do rozmowy, dyskusji, itp.)
die Einzelheit - szczegół, detal
die Einzugsermächtigung - upoważnienie do pobierania pieniędzy (wyrażone przez
właściciela konta)
eitel - 1. czczy, daremny (o czymś); 2. próżny, zarozumiały (kładący wielką wartość
na swój zewnętrzny wygląd); 3. czysty, niezmącony (staromodnie, jeszcze
humorystyczne; niedeklinowalny)
der Eiter - ropa (żółtawa i gęsta wydzielina składająca się z krwinek, serum krwi i
rozdartej tkanki, która tworzy się przy zapaleniu)
eitern - ropnieć, ropieć (wydzielać ropę)
empfangen - 1. odbierać (otrzymywać, np. zlecenie); 2. odbierać, przyjmować (jako
karę, np, razy, uderzenia); 3. odbierać (rację żywieniową; termin żołnierski); 4.
odbierać (odbiornikiem typu radio, telewizor, słuchać, oglądać coś); 5. przyjmować,
odbierać (przyjmować w siebie, zyskiwać, dawać wejść do świadomości, np. bodźcel;
podniośle); 6. podejmować, powitać (witać przybyłych w określony sposób, też jako
odwiedzających, zwłaszcza gości podejmować)
empfinden - 1. odczuwać (jako bodziec rozprzestrzeniony w umyśle); 2. odczuwać
(emocjonalnie); 3. odczuwać (czuć w określony sposób, odbierać w takowy sposób)
empören - 1. bóść, urazić, oburzyć (rozwścieczyć); 2. oburzyć się, urazić się
(sich; über Akk - na coś; rozwścieczyć się, popaść w zdenerwowanie); 3. zbuntować
się, postawić się, opierać się (sich; buntować się, postawić się)
emporschlagen - wybijać do góry, bić w górę (o płomieniach; palić się na wysokości)
endgültig - ostateczny, definitywny
enorm - ogromnie, niezwykle, nader (nadzwyczaj, bardzo; intensyfikuje przymiotniki
lub całe zdanie)
entbinden - 1. zwalniać (się) (uwalniać (się) od czegoś, zwłaszcza od obowiązków);
2. przyjmować (dziecko; udzielać pomocy w porodzie dziecka); 3. rodzić, powić
(dziecko z pomocą akuszerki)
die Ente - 1. kaczka (ptak wodny z krótką szyją i szerokim dziobem); 2. samica
kaczki; 3. pieczona kaczka (jako potrawa); 4. kaczka dziennikarska (fałszywe
zgłoszenie prasowe); 5. kaczka (naczynie na mocz dla leżących w łóżku mężczyzn) ;
6. (kalte Ente) (napój z wina, wody mineralnej i plasterków cytryny na wzór Bowle)
entfachen - 1. rozpalać, rozniecać (ogień); 2. rozniecać, wzniecać, rozpalać
(wywoływać, wzbudzać, np. kłótnię, pożądanie)
entfallen - 1. wypadać (ohne Präposition - np. z ręki, skądś (podniośle)); 2.
wypadać z głowy (komuś; wylatywać z pamięci); 3. wypadać, przypadać (jako udział
komuś przypadać; auf jdn - komuś, na kogoś); 4. odpadać (nie wchodzić w grę, np. o
punkcie wniosku)
entfesseln - wywoływać, wzniecać, wywiązać (dawać dojść do mocnego wybuchu
emocjonalnego, np. wojnę, debatę, zachwyt)
entgegen - wbrew (Dativ; wbrew czemuś, w przeciwieństwie do czegoś)
entgegengehen - iść naprzeciw komuś (Dativ - jdm)
entgegenkommen - 1. odstąpić, pójść na rękę, wychodzić naprzeciw (komuś - jdm; iść
naprzeciw czemuś nadchodzącemu); 2. przychylać się, zadośćuczynić (czemuś - etw D;
przystać na czyjeś życzenie, wymagania); 3. wychodzić naprzeciw, iść naprzeciw
(czemuś - D; odpowiadać, stać się sprawiedliwym)
entgegennehmen - odbierać, odebrać (wziąć w odbiór, zwłaszcza telefon)
das Entgelt - zapłata, wynagrodzenie (za świadczoną pracę, pomoc, etc.) (gegen/ohne
Entgelt - za opłatą/bez opłaty)
entgelten - 1. pokutować, odpokutować (pokutować, np. błąd); 2. wynagradzać,
rekompensować, zapłacić (wynagradzać za wyświadczoną pracą lub wysiłek)
entgeltlich - za opłatą, odpłatny (wykonywany)
die Entität - 1. byt ('Dasein' w odróżnieniu do 'Wesen'; filozofia); 2. jednostka
(podana wielkość; język fachowy); 3. jednostka, obiekt (jednoznacznie
identyfikowana wielkość, w której gromadzone są informacje; termin informatyczny)
entnehmen - 1. pobierać, odbierać (brać coś skądś w określonym celu, np. pieniądze,
próbkę krwi); 2. przeczytać, usłyszeć, zobaczyć (Dativ ohne Pr. - gdzieś; zależnie
od kontekstu, dowiedzieć się o czymś jako informacji
entrinnen - 1. uchodzić, ujść, uciec (od niebezpieczeństwa - D (ohne Präposition);
2. uchodzić, ujść, wywinąć się (Dativ; uciec komuś, wywinąć się)
entschlacken - 1. robić detoks, oczyszczać z toksyn (organizm); 2. upraszczać,
przecedzić (uprościć, pozbyć się zbędnych elementów, np. plan lekcji, strukturę,
zasady)
entschwinden - 1. znikać (z pola widzenia - Blickfeld; podniośle, często
żartobliwie lub ironicznie); 2. ulatywać, umykać (ku żalu, ku czyjejś zgryzocie
(podniośle, np. o czasie)
entsorgen - 1. oczyszczać z odpadów (uwalniać od śmieci, odpadów, np. fabrykę,
elektrownię); 2. wyrzucać, usuwać, unieszkodliwiać (odpady, np. śmieci, stary olej)
entwaffnen - 1. rozbrajać (siłą odbierać komuś broń); 2. rozbrajać (w przenośni,
zadziwiać kogoś w znacznym stopniu)
entweichen - 1. ulatniać się, uciekać, wyciekać (wypływać, uchodzić skądś, np. o
gazie, wodzie); 2. uchodzić, ujść, zbiec (uciekać niezauważonym od zagrożenia w
bezpieczeństwo)
entwenden - przywłaszczać, kraść (podniośle, głównie w pismach urzędowych)
entwerfen - 1. projektować (rysować plan, szkicować, np. dom, meble); 2.
projektować, szkicować (pisemnie ustalać w czegoś istotnych punktach)
entzücken - 1. oczarować, zachwycić (oczarować kogoś, wypełnić radością, w znacznym
stopniu; über Akk - czymś); 2. zachwycić się, rozpalić się (sich) (z radości)
entzwei - rozbity, połamany, potłuczony (na kawałki)
entzweien - 1. poróżnić się, powaśnić się (doprowadzić do rozpadu relacji poprzez
różnice poglądów lub waśnie); 2. poróżnić, powaśnić (spowodować rozpad relacji)
erbringen - 1. przynosić, dostarczać (coś jako wynik); 2. gromadzić, zgromadzić,
dostarczyć (np. sumę)
das Erdbeben - trzęsienie ziemi
das Erdreich - gleba (ziemia jako baza do wzrostu roślin)
der Erdteil - kontynent (duża zbita masa lądowa z wyspami)
erfahren - 1. dowiadywać się (przyjmować do wiadomości); 2. doświadczać (przeżywać
coś samemu); 3. doświadczać (czegoś; w pewien sposób zostać potraktowanym,
zmienionym); 4. zdobywać, wygrywać (coś; rzadko używane)
erfahren (als Adjektiv) - doświadczony (biegły w danej dziedzinie dzięki
poświęconemu czasowi)
erfassen - 1. uchwycić, chwycić (rękami i trzymać mocno); 2. ogarniać (brać coś z
ruchem własnym, dosłownie i w przenośni, o jakimś uczuciu); 3. pojmować, zrozumieć
(całkowicie); 4. obejmować (kogoś lub coś, w zasięgu danego zjawiska); 5.
rejestrować, zapisywać, badać (ustalać i rejestrować zjawiska na stanowiskach); 6.
wpisywać, wprowadzać (do komputera)
erfordern - wymagać (Akkusativobjekt)
erfreuen - 1. cieszyć, radować (sprawiać komuś radość, wprawiać w radosny
nastrój); 2. cieszyć się, radować się (sich; an D - czymś; odczuwać radość z
czegoś); 3. cieszyć się (sich; Genitiv; rozkoszować się czymś, być w szczęśliwym
posiadaniu czegoś)
ergeben - 1. przynosić, dawać, wykazywać (mieć za skutek); 2. wynikać, wypływać
(sich; okazywać się jako wynik); 3. oddawać się, poświęcać się (sich; oddawać się
jakiejś rzeczy lub komuś bez wstrzemięźliwości); 4. poddawać się, zdawać się (sich;
na coś - in Akk; przyjmować coś bez oporu); 5. kapitulować, poddawać się, oddawać
się (jdm - komuś; nie stawiać już oporu)
erhaben - 1. wypukły (wystający ponad powierzchnię; zwłaszcza język fachowy); 2.
dostojny, wzniosły (uroczyście brzmiący, poprzez wspaniałość); 3. wzniosły, wielki,
wyśmienity (już przez nic nie dotknięty, doskonały)
erhalten - 1. otrzymać (w wielu znaczeniach; być w coś zaopatrzonym; jako zapłatę
lub odpowiednik czegoś, o co się rości; jako przekazane; jako karę; jako uderzenie
w miejsce ciała; jako przydział; jako wyobrażenie; jako produkt końcowy z czegoś);
2. zachowywać się, utrzymać się (ciągle trwać; sich); 3. utrzymać, utrzymywać
(wyżywić przede wszystkim; finansowo); 4. przyznać, mieć przyznane (jako pisownia
bierna; erhalten + 2. Partizip)
das Erfordernis - wymóg, potrzeba (konieczny warunek, założenie)
die Erkenntnis - 1. uznanie (zdobyte poprzez umysłowe przerobienie doświadczeń lub
wrażeń); 2. poznanie, zrozumienie (zdolność do rozpoznawania, pojmowania świata
zewnętrznego)
das Erkenntnis - wyrok (sądowy)
erkiesen - wybrać (zu etw/jdm - na coś/kogoś; erkiesen - erkor - erkoren)
erlangen - osiągać, zdobywać, wygrać (zdobyć poprzez trud)
erlassen - 1. wydawać, ukazywać (czynić coś wiadomym urzędowo); 2. odpuszczać,
darować (zwalniać z danego zobowiązania, zwalniać z kary)
erläutern - objaśniać, wyklarowywać (wyjaśniać bliżej jakąś skomplikowaną rzecz,
uwyraźniać poprzez przykłady itp.)
erleiden - 1. znosić, wytrzymywać (coś nieprzyjemnego); 2. ponosić, doznawać
(jakichś szkód materialnych lub duchowych, cierpienia)
ermäßigen - 1. redukować, zmniejszać (np. udziały, należność); 2. zmniejszać się
(sich; np. o koszcie jazdy)
ermitteln - 1. ustalać (stwierdzać poprzez wysłane badania); 2. ustalić (dany
stan); 3. przeprowadzać badania, egzaminować (mowa prawnicza)
ernennen - 1. mianować, nazywać (wyznaczać na dany urząd lub stanowisko; zu jdm);
2. mianować (dzierżawcę stanowiska lub urzędu)
erproben - wypróbować, przetestować (auf Akk - na coś; poddawać testom na jakieś
określone właściwości)
erreichen - 1. dosięgać (aby coś dotknąć lub złapać); 2. osiągnąć, dotrzeć (do
czegoś); 3. docierać, dogonić, osiągać (wchodzić w powiązanie z kimś, czymś); 4.
osiągać, osiągnąć, dochodzić (przeforsowywać, doprowadzać do stanu)
erringen - wywalczyć, osiągnąć (zdobyć coś poprzez walkę, duży znój)
die Errungenschaft - zdobycz, osiągnięcie (coś, co zostało zdobyte poprzez duże
wysiłek)
erscheinen - 1. wyłaniać się, okazywać się, pojawiać się (stać się widocznym,
pokazać się); 2. ukazywać (się), okazywać (się) (pokazywać się we śnie, jako wizja
itp.); 3. zjawiać się, stawać (przybyć, jak się oczekuje); 4. ukazywać się, być
wydawanym (stawać się publicznym); 5. wydawać się, okazywać się, ukazywać się
(przedstawiać się w określony sposób)
erstatten - 1. wynagradzać, rekompensować, wypłacać (komuś - jdm; koszta poniesione
przez kogoś, np. opłatę za jazdę); 2. wystosować, wystosowywać (w połączeniu z
określonymi rzeczownikami wyraża, iż coś jest wystosowane, przedstawione w
oficjalny sposób, np. Meldung erstatten = etwas offiziell melden; gegen jdn Anzeige
erstatten = jdn anzeigen)
erstaunlich - 1. zadziwiający, zaskakujący (wywołujący zdziwienie); 2.
zadziwiający, niebywały (bardzo duży)
erstaunlich (als Adverb) - zadziwiająco, zaskakująco (bardzo; intensyfikujący przy
czasownikach i przymiotnikach)
erstehen - 1. powstawać, wynikać (z 'sein'; powstawać z czegoś nowego); 2.
powstawać (podniośle); 3. kupować, nabywać (z 'haben'; drogą kupna)
ersticken - 1. udusić się (umrzeć wskutek braku powietrza; z 'sein'); 2. udusić,
dusić (zabić poprzez odcięcie dopływu powietrza); 3. ugasić, zgasić, zdusić (np.
płomienie)
erstrangig - 1. pierwszorzędny, pierwszej rangi (bardzo znaczący, ważny); 2.
pierwszej rangi, pierwszej wagi (o hipotece w księdze wieczystej)
erteilen - udzielać (ze względu na funkcję lub uprawnienie)
erwidern - 1. odrzec, odpowiedzieć (auf Akk - na coś; mit etw - czymś); 2.
odwzajemniać, odpowiadać (czymś - Akk (ohne Pr.); zależnie od kontekstu; reagować
na coś w równy lub odpowiadający sposób, np. das Feuer erwidern - odpowiadać
ogniem)
erwischen - 1. złapać (złapać, uchwycić coś/kogoś po odejściu); 2. przyłapać,
złapać (kogoś na gorącym uczynku przy odchodzeniu); 3. złapać, capnąć (dostać coś
złapanego); 4. złapać (dosięgnąć czegoś, dotrzeć gdzieś); 5. zgarnąć, załapać się
na (dostać coś bez nadziei na to, przypadkowo); 6. nabawić się, utracić się
(bezosobowy; ucierpieć coś jako dotknięty czymś)
erziehen (oprócz "wychowywać") - przyzwyczajać, przyuczać (zu etw - do czegoś, np.
do tolerancji, do samodzielności)
erzürnen - 1. wściekać, rozwścieczać (kogoś; z 'haben'); 2. wściekać się,
rozwścieczać się (z 'sein')
erzwingen - przymusić, wymusić (osiągać, otrzymywać poprzez przymus)
etablieren - 1. założyć, zakładać (np. fabrykę); 2. osiadać się, osiedlać się
(sich; jako biznesmen); 3. osiadać się, osiedlić się (sich; w domu); 4. osiedlać
się (zyskać pewne miejsce w obrębie porządku lub społeczności)
die Etage - piętro (zwłaszcza takie górne)
das Etagenbett - łóżko piętrowe

fade - 1. jałowy, bez smaku, nijaki (lekko nieprzyjemny, bez smaku); 2. nijaki, bez
smaku (nudny, bez rajcu, charyzmy, np. człowiek)
der Faden - 1. nić, nitka (dosłownie; z włókna); 2. nić (cokolwiek na kształt
nici); 3. wątek, Faden (jednostka długości, która odpowiada 1,8 m i służy
szczególnie do podawania głębokości wody
fahrlässig - lekkomyślny, nierozważny (bez uważności, roztropności, np. zachowanie,
pracownik)
der Fahrstuhl - 1. winda (jako kabina); 2. winda (hydrauliczna); 3. winda (dla
chorych)
der Fall - 1. spadek, upadek; 2. upadek, runięcie (na ziemię); 3. przypadek,
wypadek (coś, na co należy liczyć); 4. przypadek (rzecz przedstawiająca się w
określony sposób); 5. sprawa, przypadek (obiekt badania); 6. przypadek (okazanie
się choroby u kogoś); 7. przypadek (w gramatyce służy odmianie rzeczownika)
das Fall - fał (zapora do wznoszenia lub opuszczania żagla)
fällen - 1. ścinać (doprowadzać do upadku poprzez bicie, piłowanie itp.); 2.
poprowadzić, wychylić (zniżać do ataku, kierować do przodu; termin militarny); 3.
wydawać (orzec jako ważne, np. decyzję lun wyrok); 4. wytrącać (osad, termin
chemiczny)
die Fälligkeit - płatność (inaczej "Zahlung")
falls - gdyby, w przypadku, w razie (zależy od kontekstu)
das Faltblatt - wkładka złożona, rozkładówka (złożona wkładka papieru; termin
drukarski)
der Falter - 1. motyl (zwłaszcza taki nocny); 2. wkładka złożona, rozkładówka
(austriacki)
die Fertigkeit - 1. zdolność, umiejętność (zręczność, technika nabyta przy
wykonywaniu określonych czynności); 2. umiejętności, zdolności (tylko w liczbie
mnogiej)
die Faser - 1. włókno (róslinne, syntetyczne do robienia mocniejszych struktur); 2.
włókno (mięśnia)
fauchen - 1. prychać, prychnąć (wypuścić dech z groźnym, syczącym odgłosem,
zwłaszcza o kotach); 2. prychnąć (powiedzieć coś ze zdenerwowanym, sykliwym tonem)
federn - 1. sprężynować (poddawać się obciążeniu i po upadku obciążenia wracać do
pozycji wyjściowej, np. o desce); 2. osprężynować (opatrzyć w sprężyny, np. auto);
3. odstrzelić skrzydła (przy polowaniu na skrzydlate istoty; termin myśliwski)
fegen - 1. zmiatać, zamiatać, wymiatać (czyścić miotłą, szczotką kurz, brud;
południowoniemiecki); 2. wymiatać, zmiatać, zmieść (zmiatająco gdzieś poruszać;
południowoniemiecki); 3. pozamiatać, pozmiatać (kreować, wywoływać przez
zamiatanie); 4. zmieść, zmiatać (usuwać coś poprzez zmiecenie); 5. zmiatać,
wymiatać (szybko gdzieś popędzać); 6. zmiatać, wymiatać, pędzić, gnać (szybko
gdzieś popędzić, poszturmować; z 'sein'); 7. wyczyścić, oczyszczać
(południowoniemiecki, np. garnki); 8. zmiatać, zamiatać (grać krążkiem idąc z
kijkiem w jednej ręce); 9. wycierać, oczyszczać (poroże; termin łowiecki); 10.
spółkować (wulgarnie)
die Fehde - spór, waśń (w średniowieczu, np. pomiędzy rodami szlacheckimi - podobne
do angielskiego 'feud')
feig(e) - 1. tchórzliwy (bez odwagi, bojący się każdego niebezpieczeństwa, ryzyka);
2. tchórzliwy (świadczący o tchórzliwości); 3. tchórzliwy, skryty (podstępny; o
złym czynie)
die Feile - pilnik (narzędzie z hartowaną stalą z wieloma małymi ząbkami lub
rylcami do gładzenia lub obróbki nawierzchni)
feilen - piłować, gładzić (nierówności za pomocą pilnika)
das Ferkel - prosiak, prosię
fertigbringen - 1. załatwiać (być w stanie do czegoś, osiągać coś); 2. załatwić
(doprowadzić do końca)
fesseln - 1. związać, wiązać (pozbawiać kogoś swobody ruchu poprzez nałożenie
więzów; an Akk - do czegoś); 2. fascynować, zniewalać (przyciągać silnie czyjąś
uwagę, fascynować, trzymać w uroku, np. o książce, widoku); 3. chwytać, spętać,
pętać (blokować rękę lub nogę przeciwnika; termin z ringu)
das Festessen - uczta (jedzenie w ramach uroczystości)
festhalten - 1. mocno trzymać, przytrzymywać; 2. zatrzymywać, aresztować (trzymać w
więzieniu); 3. utrwalać (zamocować w obrazie, kamieniu itp.); 4. stwierdzić,
skonstatować; 5. trzymać się mocno (czegoś, aby nie spaść; sich); 6. trzymać się,
przestrzegać (an D, nie odchodzić od czegoś lub kogoś, np. tradycji)
festsetzen - 1. określać, ustalać (określać, decydować wiążąco); 2. więzić, uwięzić
(brać w areszt, więzić); 3. osadzać się (sich; zbierać się na czymś); 4. osadzać
się (sich; na jakimś miejscu; potocznie)
feststampfen - ubijać, zbijać (czynić coś zwartym, mocnym przez ubijanie)
das Feuer - 1. ogień (jako forma rozpalenia ciepła); 2. ogień (jako źródło ciepła
kontrolowane przez człowieka); 3. pożar, ogień (jako niszcząca siła); 4. ogień,
ostrzał (z broni palnej); 5. światło, ogień (latarni morskiej); 6. ogień, blask,
promień (iskrzenie, promieniowanie, świecenie); 7. ogień, werwa (wewnętrzna duchowa
energia pokazująca się w czynach lub gestach)
der Feuerstein - krzemień
die Feuerwehr - 1. straż pożarna (urząd do ochrony przed szkodami wywoływanymi
przez ogień); 2. straż pożarna (pracownicy znajdujący się w ekipie strażackiej); 3.
wóz strażacki (w dziecięcej mowie zabawka jako odtworzenie prawdziwego wozu
strażackiego)
der Feuerwehrmann - strażak (członek straży pożarnej)
die Fichte - świerk
das Finanzamt - urząd skarbowy, skarbówka (jako urząd i jako budynek)
das Fingerspitzengefühl - wyczucie, finezja (wyczucie, delikatność w obejściu z
ludźmi i rzeczami)
flächig - 1. rozciągły (tworzący szerszą powierzchnię); 2. rozciągnięty
(rozciągający się na powierzchni)
die Flexüle - wenflon
die Fliege - 1. mucha (jako zwierzę); 2. muszka, mucha (jako związana skośnie forma
krawatu)
die Fliese - 1. płytka, fliza (zazwyczaj czterokątna płytka z kamienia, plastiku
lub szkła, jako wodoodporne i higieniczne ścienne lub podłogowe krycie); 2. płytka
dywanowa (krótsza forma 'Teppichfliese')
fliesen - wykładać płytkami, płytkować
das Fließband - taśma produkcyjna (mechanicznie poruszana taśma, na której produkty
pracy przenoszone są z jednego stanowiska na drugie)
die Flocke - 1. kłaczek, kosmyk (mały, lekki kawałek włóknistego lub niciowego
materiału); 2. płatek śniegu (krótsza forma 'Schneeflocke'); 3. płatek (ziarenko
zboża spłaszczone do małego, cienkiego kawałeczka; najczęściej w pluralu); 4. kłak,
kłaczek (mały kosmyk z czoła zwierząt domowych, zwłaszcza koni); 5. hajs,
pieniążki, mamona (potocznie; tylko w pluralu)
flocken - 1. koagulować, ulegać flokulacji (tworzyć kłaki, zbijać się w kłaki,
grudki; z 'haben' lub 'sein'); 2. koagulować, ulegać koagulacji (utworzyć w nacisku
flokulacyjnym)
der Flor - 1. rozkwit, rozkwitanie, kwitnienie; 2. kwiecie, kwiaty (mnóstwo kwiatów
tego samego rodzaju); 3. rozkwit (dobrobyt; rzadziej); 4. krepa (delikatna,
transparentna tkanina); 2. kir (skrócona forma 'Trauerflor'); 3. włosie, krepa
(ogół stojących końców włókien przy jedwabiu, pluszu i dywanie)
der Florianjünger - strażak (żartobliwie; przeważnie w Bawarii, Austrii)
das Flöz - złoże, pokład (warstwa przydatnych kamieni wielkopowierzchniowego
rozciągnięcia)
der Fluch - 1. klątwa (zaklęcie wypowiedziane w gniewie); 2. klątwa, zły urok (złe
życzenie, które ma komuś przysporzyć nieszczęść); 3. klątwa (kara, która jest
uwarunkowana klątwą)
fluchen - 1. kląć, przeklinać (wypowiadać przekleństwa w gniewie, w zdenerwowaniu);
2. przeklinać, kląć (auf Akk - na kogoś/coś)
flüchtig - 1. zbiegły (szukany po ucieczce); 2. krótkotrwały, przelotny, pobieżny
(krótki, mało intensywny); 3. pobieżny, niegruntowny, powierzchowny (niedokładny);
4. niestaranny, pobieżny (zbyt nagły, nieskupiony i stąd błędny); 5. przelotny,
przemijający (nie trwający długo); 6. lotny (szybko parujący)
die Fluggesellschaft - linie lotnicze (przedsiębiorstwo organizujące ruch lotniczy)
flunkern - blefować, bajać, łgać, robić w wała (nie mówić całej prawdy)
die Flut - 1. przypływ (wodny); 2. fala, potok (większa strumieniująca masa wodna)
(podniośle; często w pluralu)
folgendermaßen - w następujący sposób, następująco (auf folgende Art und Weise)
die Folter - 1. tortury (jako czynność torturowania); 2. narzędzie tortur
(narzędzie lub urządzenie, na którym kogoś się torturuje); 3. tortury, tortura
(bolesne cierpienie; podniośle, np. tortura samotności)
förmlich - 1. oficjalny, formalny (zarządzony poprzez zasadę); 2. chłodny,
oficjalny (sztywny, konwencjonalny, bezosobowy, np. o powitaniu); 3. istny,
prawdziwy (jako podkreślenie czegoś)
förmlich (als Adverb) - wręcz, iście, wprost (jako podkreślenie czegoś)
fortpflanzen - 1. rozmnażać się (sich; rozmnażać się, tworzyć potomstwo
(Nachkommen)); 2. rozchodzić się (sich; rozchodzić się akustycznie lub wizualnie,
np. echo, światło); 3. przekazywać, przenosić (staromodnie, np. naukę, imię)
der Freier - 1. zalotnik (mężczyzna ubiegający się o rękę panny; przestarzale); 2.
frajer (klient prostytutki)
freilich - 1. co prawda, wprawdzie (jednakże; zawężająco, ograniczająco); 2. ależ
tak, jasne, oczywiście, jak nie jak tak (jako wzmocniona potwierdzająca odpowiedź;
termin zwłaszcza południowoniemiecki)
das Freilichtmuseum - skansen (ludowy ośrodek muzealny na świeżym powietrzu)
freimütig - odważny, otwarty (wyznający lub wyznany bez lęku ani fałszywych
względów)
freischalten - odblokowywać (oddawać do użytku; znosić blokadę, np. numer telefonu,
stronę internetową)
der Freispruch - uniewinnienie (wyrok sądowy, który uniewinnia)
fremdgehen - zdradzać, mieć romans (mieć miłosną relację poza małżeństwem lub
trwałym związkiem)
die Fresse - ryj, morda, gęba (zarówno usta, jak i twarz)
fressen - 1. żreć, pożreć (przyjmować silne odżywianie; o zwierzętach); 2. żreć,
pożerać, szamać (o zwierzęciu; przyjmować coś jako żarcie); 3. obżerać, wyżerać,
obeżreć (doprowadzić do jakiegoś stanu poprzez żarcie); 4. wygryźć, wyżreć
(wytworzyć poprzez żarcie); 5. żreć, chlać, pożerać (zużywać w dużych ilościach);
6. pożerać, gryźć (niszcząco zagryźć, zużyć); 7. nadgryzać (atakować i powolnie
niszczyć); 8. przegryzać się, wgryzać się (sich; w sposób ciągły niszcząco się
przez coś przedzierać)
frevelhaft - naganny, niemoralny, niegodziwy (wart pogardy, głównie o czynie)
der Friseur - fryzjer (mężczyzna czynny zawodowo zajmujący się obcinaniem lub
układaniem włosów)
der Fritz - Niemiec, Hans (zagraniczne określenie obywatela narodowości
niemieckiej, używane zwłaszcza przez Anglików)
fungieren - funkcjonować (mieć jakąś określoną funkcję, mieć określone zadanie, być
do czegoś obecny)
der Funker - radiotelegrafista (osoba, która jest wykształcona do bezprzewodowego
przekazywania informajcji w obrębie militarnym lub cywilnym); 2. radiotelegrafista
(żołnierz najniższego stopnia służbowego w oddziale dalekiego meldowania)
die Fußmatte - wycieraczka do butów

die Gabel - 1. widelec (do jedzenia); 2. widły (jako narzędzie gospodarskie); 3.

rozwidlenie, rozgałęzienie (drogi, ulicy); 4. widelec, widełki (część telefonu
stacjonarnego, na której kładzie się słuchawkę); 5. rozgałęzienie (krótsza forma
'Astgabel;)
gackeln - gdakać, chichać (paplać śmiejąc się; potocznie)
gackern - 1. gdakać (o kurze); 2. gdakać, gderać (rozmawiać chichotając się)
gähnen - 1. ziewać, ziewnąć (rozwierać mimowolnie usta i wciągnąć powietrze oraz
wypchnąć, jako oznaka zmęczenia lub znudzenia); 2. zionąć (podniośle; otwierać się,
otwierać jamę w dużej ciemnej głębi)
die Galle - 1. żółć (wydzielina wytworzona przez wątrobę, ważna dla trawienia
tłuszczu, która jest gromadzona w woreczku żółciowym); 2. woreczek żółciowy
(krótsza forma 'Gallenblase'); 3. guz, obrzęk (chorobowa opuchlizna na stawie,
zwłaszcza u koni); 4. narośl, obrzęk (obrzęk u roślin spowodowany działalnością
zwierzęcych pasożytów)
gallen - 1. usuwać żółć, odżółciać (przed przygotowaniem potrawy); 2. oddawać mocz
(o zwierzynie)
die Gämse - kozica (żyjąca w dziczy)
das Garn - 1. przędza, nić (z włókien); 2. przędza, gawęda (wymyślona,
wyjaskrawiona historyjka opowiadana przeważnie przez marynarza); 3. sieć, sidła (na
zwierzęta; jako pułapka)
das Gatt - 1. dziura (w żaglu, na linę lub sznur); 2. kajuta, kanciapa (krótsza
forma 'Hellegatt'; mały, kanciasty pokój w statku, gdzie przechowuje się łupy
itd.); 3. ujście, wylew, wylot (krótsza forma 'Speigatt'; dolna część relingu,
przez którą może wypływać woda z pokładu)
der Gatte - małżonek (innej osoby, a nie własny małżonek żony!)
das Gebäude - 1. budynek (jako forma budownictwa); 2. gmach, budowla (skupiona,
złączona całość, pełna artyzmu; w przenośni); 3. fabryka górnicza, zakład górniczy;
4. budowa ciała (psa lub konia)
gebieterisch - nakazujący, władczy, konieczny, (w zależności od kontekstu, np. ton
lub konieczność; władczy, nie dopuszczający odmowy)
das Gebilde - dzieło, twór, struktura, formacja (coś, co się uformowało, utworzyło
lub było utworzone)
das Gebot - 1. nakaz, przykazanie (moralna lub religijna zasada wymagająca
określonego traktowania, zachowania); 2. nakaz, polecenie (pisemny lub ustny mający
charakter zalecenia lub rozkazu); 3. żądanie, wymóg, potrzeba); 4. oferta,
propozycja cenowa (w licytacjach)
der Geck - 1. goguś, snob, fircyk, laluś (osoba, która uważana jest za próżną,
ubierającą się przesadnie modnie); 2. błazen, goguś (regionalnie)
geckenhaft - gogusiowaty, fircykowaty, lalusiowaty (w rodzaju gogusia)
das Gedächtnis - 1. pamięć (jako stan, umiejętność); 2. pamięć (o kimś lub czymś;
pamiętanie w sposób chwalebny); 3. msza ku pamięci (szwajcarski)
gedenken - 1. pamiętać, wspominać, czcić pamięć (przywracać pamięć o kimś lub
czymś, pomyśleć z uznaniem; Genitiv); 2. pamiętać (Genitiv; przypominać sobie,
pamiętać o czyjejś egzystencji); 3. zamierzać, mieć w zamiarze
gefährden - zagrażać (stawiać w określonym zagrożeniu)
das Gefäß - 1. naczynie (zbiornik zrobiony z mocnego materiału na płyny lub sypkie
materiały); 2. garda (szpady, służąca ochronie dłoni, w formie kosza lub kabłąka);
3. naczynia (krwionośne, limfatyczne); 4. naczynia (w liściach, dostarczające wodę)
das Geflügel - 1. drób (ptactwo używane jako zwierzęta domowe lub hodowlane); 2.
drób (jako mięso)
gegenseitig - wzajemny (angażujący obie strony po równo, dotyczący obu stron, np. o
uczuciu, poważaniu, zrozumieniu)
das Gehabe - droczenie się, krygowanie, zgrywanie się (nienaturalne, przebarwione
zachowanie)
das Gehör - słuch (zmysł, który pozwala na odbieranie dźwięków)
gehörig - 1. należny, należyty; 2. porządny, obifty, pokaźny (niemały, w wielkim
stopniu; intensyfikuje czasowniki)
gehorsam - 1. posłuszny, słuchany (podporządkowujący się woli autorytetu); 2.
posłuszny, grzeczny (o dziecku szanującym wymagania rodziców oraz naśladującym
ichże)
der Gehorsam - posłuszeństwo (podporządkowanie się woli autorytetu)
geil - 1. lubieżny, rozochocony (żądny seksualnego spełnienia, owładnięty
seksualnym popędem, seksualnie pobudzony, odnosi się do ludzi i gestów); 2. bujny,
wybujały (o roślinach; obfity, ale nie rosnący bardzo silnie); 3. urodzajny (o
glebie; tłusta, (za) mocno nawożona); 4. świetny, czadowy, ekstra, zajefajny (w
czarujący sposób wspaniały, piękny, dobry; potocznie)
geistig - 1. intelektualny, duchowy, umysłowy (angażujący zdolności do przemyślania
i osądzania); 2. astralny, duchowy (przedstawiony wyłącznie w świecie wyobrażeń);
3. bystry, błyskotliwy, łebski (posiadający przenikliwy intelekt); 4. alkoholowy (o
napoju)
der Geizhals - sknera, skąpiec, kutwa
geizig - skąpy, sknerowaty (przesadnie oszczędny)
das Gekicher - chichot, chichranie (trwałe)
gelangen - 1. dotrzeć, dostać się (do określonego celu, z przyimkami, np. ans Ziel
- do celu); 2. zwracać się, apelować (an jdn - do kogoś; szwajcarski); 3. osiągnąć
(zu etw - coś, np. pieniądze, chwałę, uznanie)
das Geleit - 1. eskorta, konwój, towarzyszenie (towarzyszenie komuś jako osłona lub
cześć); 2. eskorta, konwój, orszak, świta (grupa ludzi, pojazdów, które kogoś
eskortują)
das Geleise - tor, szyna (szwajcarski, przestarzale)
das Gelenk - 1. 1. staw (ruchome powiązanie między kościami); 2. przegub, kolanko
(ruchome powiązanie między częściami maszyny lub częściami technicznego narzędzia,
technicznego urządzenia); 3. przegub (poduszkowate zgrubienie przy łodydze rośliny,
które umożliwia podnoszące lub zaniżające ruchy liścia lub części łodygi; termin
botaniczny)
gelenkig - 1. gibki, elastyczny (o kimś, kto ma dobrze ruchome stawy, zwłaszcza
jakiś sportowiec); 2. stawowy (związany ze stawami, np. kolanowymi, łokciowymi)
gemahnen - 1. przywodzić na myśl, przypominać (jdm an Akk - komuś o czymś;
przywoływać coś komuś do pamięci); 2. przypominać (przypominać jakiś przedmiot z
powodu wyglądu; an Akk) (podniośle)
der Gemüseladen - sklep z warzywami, warzywniak
genehmigen - 1. zgadzać się, zezwolić (na coś, urzędowo i oficjalnie;
Akkusativobjekt); 2. skusić się na, zafundować sobie na, pozwolić sobie na (coś;
żartobliwie)
die Genehmigung - pozwolenie, zezwolenie (oficjalne)
das Genick - kark (jeden z pierwszych kręgów szyjnych, który umożliwia poruszanie
szyją)
genieren - 1. krępować się, hamować się (sich; odczuwać sytuację jako nieprzyjemną
i przykrą i odpowiednio okazywać zawstydzenie i zahamowanie); 2. krępować
(obciążać, być komuś przeszkodą; przestarzale)
genugsam - wystarczający (o ilości najprawdopodobniej)
genügsam - skromny, umiarkowany (o kimś, kto się zadowala małą ilością czegoś lub
czymś, co o tym świadczy)
geradestehen - zaręczać, ręczyć (za coś - für etw; przejmować odpowiedzialność za
coś)
die Geranie - 1. pelargonia; 2. dziób bociana
gering - 1. nieznaczny, mały, nieduży, nikły (w odniesieniu do wielkości, ilości,
zasięgu); 2. nieznaczny, marny, lichy (w odniesieniu do stopnia lub intenstywności
czegoś); 3. zubożały, niskiego urodzenia (należący do niższej warstwy społecznej);
4. kiepski, marny (o jakości; przestarzałe)
gering achten/geringachten - lekceważyć, nie doceniać (kogoś lub czegoś)
gerinnen - krzepnąć, ścinać się (tworzyć małe gule i tym samym stawać się stałym,
ledwo płynnym; o krwi lub mleku)
geruhen - raczyć, zechcieć (łaskawie coś zrobić)
das Gesäß - siedzenie, pośladki (część ciała, którą człowiek siada)
das Geschehnis - wydarzenie, zdarzenie
das Geschöpf - 1. stworzenie (byt); 2. byt, stworzenie (człowiek); 3. stwór, utwór,
dzieło (sztuki)
die/das Geschwulst - 1. obrzęk, guz; 2. obrzęk (chorobowa opuchlizna; termin
medyczny)
gesellig - 1. towarzyski (o kimś, kto łatwo się zaprzyjaźnia z ludźmi i umie dbać o
towarzyskie otoczenie); 2. towarzyski, symbiotyczny (współżyjący z innymi istotami,
np. o ptakach, ludziach; termin biologiczny); 3. towarzyski (odbywający się w
przyjaznym towarzystwie, np. wieczór)
der Gesichtspunkt - stanowisko, punkt widzenia (sposób, w jaki ktoś coś postrzega i
osądza)
das Geschnatter - 1. gęganie (gęsi; trwałe); 2. paplanina, gęganie (jako rozmowa
ludzi; zazwyczaj umniejszająco; trwałe)
das Gesindel - motłoch, hołota, tałatajstwo (grupa ludzi, która jest postrzegana
jako mniej ważna, i stąd pogardzana)
die Gesinnung - poglądy (singularia tantum; podstawowe nastawienie wobec kogoś lub
czegoś innego)
der Gestank - smród (zły zapach)
gestatten - 1. pozwalać (komuś na coś w sposób formalny - jdm Akk); 2. pozwolić
(sobie na coś - sich D); 3. pozwolić (jako grzecznościowa forma zawołania kogoś w
danej sprawie - Pan/Pani pozwoli (do mnie)?)
gewandt - zręczny (pewny i zręczny w ruchach, zachowaniu, postępowaniu i tym
podobne lub świadczący o takowej pewności i zręczności)
das Gewebe - 1. sieć, pasmo (materiał upleciony w określony sposób, składający się
z krzyżujących się nici); 2. tkanka, tkanina (związek komórek zbliżonych do tej
samej budowy i funkcji; termin biologiczny)
getreu - 1. wierny, oddany, lojalny (podniośle); 2. wierny, wiernie oddany, wiernie
odwzorowany (dokładnie odpowiadający danej rzeczy)
getreu (als Präposition) - wiernie wobec, według (Dativ; dokładnie czemuś
odpowiadając)
das Getue - zgrywanie się, udawanie (przesadzone, nieprawdziwe zachowanie)
das Gewand - suknia (długie, białe ubranie, które się nosi na specjalne okazje;
podniośle, tak to austriacki, południowoniemiecki)
das Gewinde - 1. gwint (linia śruby, która była wcięta w celu dopasowywania do
końcówek danych narzędzi); 2. girlanda, wieniec (coś skręconego z kwiatów lub
liści; przestarzale)
die Gewohnheit - przyzwyczajenie
geziemen (staromodnie) - 1. przysługiwać (komuś - D; należeć się komuś z powodu
stanowiska, cech itp., być stosownym); 2. wypadać, przystoić (sich, zwłaszcza
zachowywać się w dany sposób)
glänzen - 1. błyszczeć, lśnić, połyskiwać, mienić się (dosłownie); 2. błyszczeć,
mienić się (w przenośni; wywoływać zdumienie w określony sposób)
die Gleichgültigkeit - obojętność (obojętne zachowanie, nieuczestnictwo)
gleichgültig - 1. obojętny (na coś); 2. obojętny (dla kogoś)
gleichsetzen - stawiać znak równości między czymś a czymś, porównywać (postrzegać
daną rzecz jako równą innej; etw. mit etw.)
gleiten - 1. pływać, unosić się, ślizgać (latać szybując; z 'sein'); 2. ślizgać
się, sunąć (poruszać się łatwo i jednostajnie po powierzchni, niemal unosząc się);
3. wślizgiwać się, wślizgnąć się (przemieszczać się łatwo i jednostajnie w dół); 4.
wyślizgnąć się, wymsknąć się (rzadko; z 'sein'); 5. ślizgać się (dowolnie wybierać
początek i koniec pracy w ramach ruchomego czasu pracy)
die Gliedmaße - członek (ciała ludzkiego lub zwierzęcego)
die Glut - 1. żar (żarząca się masa); 2. żar, ogień, płomień (namiętność;
podniośle)
gönnen - 1. życzyć (przyznawać coś komuś bez zazdrości; jdm); 2. raczyć, uraczyć
(kogoś - D jdm), pozwalać sobie, raczyć się (Akk)
das Gör/die Göre - 1. bachor (brudne, nijakie dziecko; przeważnie w pluralu); 2.
gówniara, dziewuszysko (sprytna, bezczelna mała dziewczyna) (północnoniemiecki,
umniejszająco)
der Gram - zmartwienie, zgryzota (um jdm/etw - czymś, o coś; gryząca troska o kogoś
lub coś)
der Gräuel - odraza, wstręt, obrzydliwość (akt przemocy wykraczający moralnie lub
akt srogiego potępienia i nienawiści wobec danej osoby/czynu))
grauen - 1. świtać, zmierzchać (podniosły synonim 'dämmern'); 2. poszarzeć się,
szarzeć się (rzadko, np. o włosach)
grauenerregend - przerażający, straszny (budzący zgrozę)
graus - przerażający, straszny
der Graus - 1. zgroza, strach, przerażenie; 2. żwirek, żwir (gruboziarnisty piasek,
żwir)
grausam - 1. okrutny, nieludzki, srogi (o kimś, kto jest surowy, nieludzki); 2.
srogi, okrutny (o kiepskich warunkach); 3. okrutny, podły, bolesny (bardzo trudny
do zniesienia); 4. okrutny (odczuwany w ogromnym stopniu, o przykrości lub
cierpieniu); 5. strasznie, okrutnie (bardzo; intensyfikujący przy czasownikach i
przymiotnikach)
greis - sędziwy, z białym włosem na głowie, siwy (stary, z rozpoznawalnymi oznakami
starości)
grell - 1. jaskrawy, rażący (jasny w nieprzyjemny sposób, oślepiający); 2.
jaskrawy, krzyczący, krzykliwy (o kolorach, które rzucają się nieprzyjemnie w oczy)
die Grille - świerszcz
der Grimm - złość, wściekłość, furia (silny gniew, zgorzkniała wściekłość)
grimmig - 1. wściekły, pełen furii (np. wyraz twarzy, śmiech); 2. cholerny, potężny
(bardzo duży, nadmierny, np. chłód, głód)
großtun - chwalić się, chełpić się (sich - fakultativ; vor jdm mit etw - przed kimś
czymś, np. podróżami)
großziehen - wychować, wyhodować (żywić i opiekować się tak długo, że obiekt opieki
staje się duży i samodzielny; o dzieciach i młodych zwierząt)
die Grotte - grota (naturalnie lub sztucznie położona jaskinia skalna o niewielkiej
głębokości)
grübeln - rozmyślać, rozważać (nad czymś - über Akk/Dativ; uwieszać swoje często
dręczące, niepotrzebne i bezowocne rozmyślania, rozmyślać nad rozwiązaniem lub
wyjaśnieniem)
das Grundbuch - księga wieczysta
gruseln - 1. wzdrygać, dygać (vor etw - przed czymś, z czegoś; odczuwać strach,
lęk; być zlęknionym czymś makabrycznym; nieosobowy - es gruselt (D) mir lub osobowy
- ich grusle - wzdrygam się); 2. wzdrygać się, dygać się (sich vor etw - przed
czymś; odczuwać strach, bać się czegoś makabrycznego)
gurren - 1. gruchać, gruchotać (o gołębiu, wydawać długie, pociągłe, miękko
wibrujące dźwięki); 2. gruchać (wydawać dźwięki, mówić gruchoczącym głosem)
der Gürtel - 1. pas, pasek (skórzany); 2. pasek, pas (strefa otaczająca coś jak
wąski pas); 3. pasek (stabilizuje bieżnik opony)
die Gürtelrose - półpasiec (choroba wywoływana wirusem, bolesna)
gütlich - polubowny, po dobroci (rozstrzygany bez dalszych sporów, zakończony po
przyjacielsku)
gutmütig - dobroduszny, poczciwy (przyjazny, pomocny, w naiwny sposób,
nieskoncentrowany na swoich korzyściach)

der Hafer - 1. owies (rodzaj zboża); 2. owies, ziarno owsa (owoc owsa)
der Haft - haczyk, spinka (coś, co trzyma coś innego do kupy)
die Haft - 1. areszt (więzienie, trzymanie w areszcie); 2. areszt, kara pozbawienia
wolności (jako kara)
die Haftung - 1. odpowiedzialność (za szkody czegoś/kogoś innego); 2.
odpowiedzialność (poręczenie za czyjeś szkody)
der Hagel - grad (dosłownie o opadzie kawałków lodu w formie ziarenek lub w
przenośni wielka ilość czegoś, jak grad)
der Hain - gaj (mały las)
häkeln - szydełkować (robić na szydełku lub jako zajęcie)
der Hall - 1. dźwięk, odgłos (zwłaszcza ze względu na słabnące, stopniowo gorzej
słyszalne wahania; podniośle); 2. echo (odgłos przeciwny)
der Halm - 1. źdźbło (cienka wygięta łodyga traw, poczłonkowany przez supełkowate
zgrubienia); 2. hełm (regionalnie); 3. (część widelca wyrobiona z cynku)
handeln - 1. handlować, prowadzić handel (czymś - in/mit etw.; także z kimś - mit
jdm); 2. zbywać, sprzedawać (oferować w kupnie); 3. targować się (sich; o cenę); 4.
działać, postępować (stawać się czynnym, czynić coś świadomie); 5. obchodzić się,
traktować (kogoś; zachowywać się wobec kogoś w określony sposób); 6. traktować (o
czymś), omawiać (coś) (omawiać coś w wyczerpujący sposób; über Akk); 7. opowiadać,
traktować (o czymś; von/über etwas); 8. chodzić o, rozchodzić się (sich; o coś - um
etw.; nieosobowy); 9. zajmować się (czymś; potocznie)
handhaben (untrennbar) - 1. posługiwać się, władać (ręcznie) (prowadzić,
obsługiwać, używać za pomocą ręki, np. urządzenie, gitarę); 2. stosować, sprawować,
wykonywać (zależy od kontekstu; coś wykonywać, praktykować, przeprowadzać w
określony sposób, np. przepisy, zasady, biurokrację)
die Handtasche - torebka (do rączki, jak nazwa wskazuje, zwłaszcza kobieca)
hänseln - dręczyć, dokuczać (Akkusativobjekt; drwić sobie z kogoś, bez względu na
czyjeś uczucia, tak że ta osoba nie ochroni się)
der Harm - troska, niesnaska (rwący, duży wewnętrzny ból, troska)
harren - czekać, wyczekiwać, trwać w oczekiwaniu (na coś; auf Akk/Genitiv ohne
Präp.; czekać przez pewien czas na wydarzenie lub osobę z określonymi wewnętrznymi
oczekiwaniami)
hastig - spieszny, w pośpiechu, pospieszny (wykonany bez spokoju, ze zdenerwowaniem
poprzez odpowiadające temu ruchy)
hauen (potoczny termin) - 1. lać, prać, bić (sich - się; bić, lać, wymierzać
uderzenia, zwłaszcza dziecku, albo też sobie nawzajem); 2. lać, tłuc, uderzać, bić
(ręką, laską itp. w część ciałą); 3. uderzać, bić (atakować bronią; w Imperfekt
'hieb'); 4. rąbać, walić, rozwalać (doprowadzać do odpowiedniego stanu poprzez
bicie z zamiarem zniszczenia); 5. wbijać (coś w coś z użyciem narzędzia); 6.
wybijać, wyrąbać (wytworzyć coś poprzez bicie); 7. uderzać, uderzyć, walić, walnąć
(w coś - auf, an, gegen, in; z 'sein'); 8. uderzać się, walnąć się (o coś - an,
auf, gegen; z 'sein'); 9. runąć (spaść na coś; z 'sein'); 10. rzucić, ciskać,
cisnąć (rzucić bez rozwagi, w sposób niedbały); 11. runąć, rzucić się (pospiesznie
i gwałtownie zwalić się; sich); 12. rąbać, ciąć (np. drzewa; termin wiejski); 13.
rąbać (rozdrabniać coś siekierą); 14. kosić (wiejsko); 15. wybijać, uderzać,
rozbijać (rudę; termin górniczy)
die Hausfrau - 1. pani domu, gospodyni (żona/kobieta prowadząca gospodarstwo); 2.
pani domu (południowoniemiecki; wynajmująca umeblowany pokój)
die Hebebühne - pomost podnoszący (urządzenie ze sterowaną hydraulicznie platformą,
które służy do podnoszenia rzeczy lub ludzi pomagających w pracy do góry)
hegen - 1. pielęgnować, chronić (zwierzęta i rośliny poprzez zastosowanie różnych
środków); 2. ochraniać, strzec (z wielką troską); 3. żywić (jako odczucie;
podniośle)
das Heft - 1. zeszyt; 2. rękojeść, uchwyt, trzon (broni, rzadziej także narzędzia)
heften - 1. spinać, broszurować, sczepiać (an Akk; klamerką, igłą lub czymś innym,
często w sposób prowizoryczny); 2. wlepiać, wczepiać (wzrok w coś - die Augen auf
Akk); 3. fastrygować (zapinać do zeszytu lub książki); 4. haftować (z igłą)
heftig - 1. gwałtowny, silny, mocny (dużego stopnia, intensywnie, mocno); 2.
porywczy, burzliwy, zapalczywy (nieokiełznany, łatwy do poruszenia)
heidnisch - pogański (wywodzący się lub dotyczący pogan)
heikel - 1. trudny, ciężki, trudny do zgryzienia (trudny, niebezpieczny, tak że nie
wiadomo, jak się zachować, np. pytanie, sprawa, temat); 2. wybredny, grymaśny
(wybredny, co do jedzenia, ciężki do zadowolenia; austriacki, regionalny)
heil - 1. cały i zdrowy, caluśki (niezraniony); 2. wygojony, zagojony (zaleczony,
zabliźniony); 3. podupadły, w ruinie, zrujnowany (niezniszczony doszczętnie, cały,
acz bez ładu; północnoniemiecki termin)
das Heiligtum - 1. sanktuarium, świątynia (święte miejsce do czczenia Boga); 2.
relikwia, świętość (święta rzecz godna czci)
heimlich - 1. potajemny, po kryjomu (skrywany przed innymi; tak niepozorny, że inni
nie dostrzegają, co się dzieje, ze strachu przed obnażeniem albo ponieważ chce się
obejść zakaz); 2. przytulny (przestarzale)
heimtückisch - podstępny, złośliwy, zdradziecki (w niebezpieczny sposób złośliwy
przy pełnym skryciu na zewnątrz lub o tym świadczący)
heischen - 1. żądać, domagać się (Akkusativobjekt - ohne Präp.; żądać z naciskiem,
upraszalnie); 2. prosić, błagać (dawniej; ohne Präposition; Akk)
heiter - 1. pogodny (charakteryzujący się beztroską i duchowym wyważeniem); 2.
pogodny (o bezchmurnej, słonecznej i niezmąconej pogodzie)
der Hengst - ogier (samiec konia, wielbłąda, zebry, osła)
der Henkel - uchwyt, ucho (pojemnika)
herabsetzen - 1. obniżać, zmniejszać (redukować); 2. dyskredytować, umniejszać
(kogoś lub czyjeś zasługi, osiągnięcia, itd.)
herannahen - nadciągać, zbliżać się (za chwilę egzystować w danej części
przestrzeni)
heranschaffen - przyprowadzać, przywozić (przyprowadzać kogoś na miejsce mówiącego,
do mówiącego, w określone miejsce)
herausfinden - 1. połapać się, zorientować się (znaleźć wyjście, znaleźć drogę z
wewnątrz na zewnątrz); 2. poznawać, znajdować (osobę lub rzecz znajdować jako
szukaną w jakiejś ilości); 3. dopatrywać się, doszukiwać się (odkryć po
wybadywaniu, poszukiwaniu)
herausholen - 1. wyciągać (coś lub kogoś z wewnątrz na zewnątrz tutaj; 2. wyciągać
(uwalniać kogoś z awaryjnej sytuacji); 3. wydobywać, zdobywać, uzyskać (zyskać
jakieś osiągnięcie, wynik, etc.; potocznie); 5. wydobywać, uzyskiwać, wyciągać
(informacje; dowiedzieć się czegoś poprzez zadawanie pytań); 6. wydobywać, wyciągać
(wypracowywać i wyraźnie przedstawiać w sposób widoczny; potocznie)
herausnehmen - 1. wyciągać, wyjmować (dosłownie ze środka czegoś); 2. usuwać (organ
poprzez operację); 3. wyciągać, odbierać, zawijać (nie wpuszczać kogoś już więcej
do zamieszkałego lub przyzwyczajonego otoczenia); 4. pozwalać sobie, ośmielać się
(sich, potocznie; pozwalać sobie na coś ze śmiałością)
herausstellen - 1. wystawiać (z wewnątrz na zewnątrz); 2. usuwać, wykluczać (gracza
z gry, termin piłkarski); 3. uwypuklać, wysuwać na pierwszy plan (uwydatniać,
zwracać na coś szczególną uwagę); 4. okazywać się (jako coś konkretnego; sich)
heraussuchen - wybierać, oddzielać (oddzielać złe rzeczy lub ludzi od innych
takiego samego rodzaju, np. jabłka, ludzi)
herkommen - 1. iść no, przyjść no tu; 2. wywodzić się, pochodzić (von etw - skądś)
herrichten - 1. przygotowywać, urządzać (doprowadzić do stanu możliwości użytku,
poprzez przygotowawcze środki); 2. doprowadzać do porządku (doprowadzać do stanu
gotowości do użytku poprzez naprawy); 3. przygotowywać się (sich; na określoną
okazję; południowoniemiecki); 4. przyrządzać, przygotowywać (południowoniemiecki;
wiejski slang)
herunterhängen - zwisać (w dół)
herunterlassen - 1. spuszczać (an etw - po czymś; dawać czemuś polecieć w dół); 2.
pozwalać zejść
hervorbringen - 1. wydawać na świat, wytwarzać (wystawiać coś na światło dzienne;
wydobywać spośród, z czegoś, pomiędzy czymś); 2. wydawać na świat (wyrastać sam z
siebie i dawać sobie rozwijać się, dawać czemuś powstać w wyniku stworzenia); 3.
wydawać, wydobywać (z siebie, zwłaszcza o słowie); 4. wydobywać, wydawać (dawać
czemuś wybrzmieć)
hervorrufen - wywoływać, powodować (oddziaływać, doprowadzać do danego skutku)
hervortreten - 1. występować (naprzód, czynić krok naprzód); 2. uwydatniać się
(stać się wyraźnie widocznym); 3. występować (wstępować z czymś w publikę,
publiczność); 4. występować, uwydatniać się (z określoną cechą na światło dzienne,
ujawniać się)
das Herzogtum - hrabstwo (terytorium z hrabią jako gospodarzem)
das Heu - 1. siano (sucha trawa przeznaczana na pokarm na bydła); 2. siano
(potocznie pieniądze); 3. zioło, ziółko (potocznie marihuana; forma przestarzała)
heuchlerisch - 1. obłudny, zakłamany (określony obłudą, rodzaju obłudnego,
odpowiadający obłudnikowi); 2. zakłamany, fałszywy (świadczący o obłudzie)
der Heuschreck - pasikonik, konik polny
hienieden - tutaj, tu, tu oto, na tym padole (na tej ziemi, w tym czasie;
przestarzale)
hiesig - tutejszy
hinausschieben - 1. wypychać (na zewnątrz); 2. wysuwać się, wypychać się (sich; na
zewnątrz); 3. przesuwać, odraczać (przesuwać na potem); 4. zwlekać (sich)
hinauszögern - 1. odwlekać, przesuwać (poprzez zwłokę); 2. zwlekać się, opóźniać
się (sich)
hinbringen - 1. zaprowadzić (w określone miejsce); 2. załatwiać, załatwić
(potocznie); 3. spędzać (czas)
hinhalten - 1. wystawiać, podawać (np. rękę do badania); 2. przetrzymywać (kogoś;
kazać komuś długo czekać)
hinken - 1. kuśtykać, utykać, kuleć (iść, ciągnąc nogę, z powodu złamania lub
zranienia nogi); 2. kuleć (o rymach, które są złe); 3. kuleć (o porównaniach, które
niezbyt pasują); 4. kuśtykać, dokuśtykać, utykać (iść gdzieś, kuśtykając; z 'sein')
hinkommen - 1. przychodzić (w określone miejsce); 2. iść, lecieć (o przedmiotach;
potocznie; zagrzać swe miejsce w określonym miejscu, np. o książkach do półki;
łączy się z 'wo'); 3. wyżyć, przeżyć (absolutes Verb; wyżyć z czegoś, co ma
starczyć na określony czas lub do produkcji czegoś); 4. wracać do porządku
(potocznie); 5. zgadzać się (wskazywać prawdę, słuszność czegoś, np. o wadze)
hinlegen - 1. kłaść, położyć (coś na konkretnym miejscu); 2. wykładać, wyłożyć
(zapłacić pokaźną sumę; potocznie); 3. odkładać (kłaść z ręki); 4. kłaść, położyć
(kogoś w/na danym miejscu); 5. doprowadzać do wypadku (potocznie); 6. kłaść się
(sich; na danym miejscu); 7. kłaść się spać; 8. padać, runąć (potocznie; sich); 9.
kłaść się, iść do łóżka (potocznie o gotowości do obcowania płciowego; sich); 10.
wykonać, odwalić wzorowo (potocznie; umiejętnie przeprowadzić, wykonać)
hinsichtlich - względem, co do, odnośnie do (in Hinsicht auf - ze względu na)
(Genitiv)
hinterhältig - podstępny, obłudny (łudząco nieszkodliwy, ale zmierzający, mający na
celu coś złego)
hinterlassen - pozostawiać, zostawiać (po śmierci, w spadku, w jakimś stanie po
opuszczeniu miejsca, wiadomość, jako efekt wcześniejszego jestestwa)
der Hintern - pośladki, tyłek (das Gesäß; potocznie)
hinwerfen - 1. rzucać, wrzucać (coś w konkretne miejsce); 2. rzucać się (sich; na
podłogę lub coś podobnego); 3. rzucać, ciskać (gdzie popadnie, bez uwagi); 4.
porzucać, porzucić, rzucić (rezygnować z czegoś z uczucia silnego braku ochoty lub
pobudzenia); 5. wykoncypować, naszkicować (pobieżnie coś sporządzić na papierze);
6. rzucić (krótkim spostrzeżeniem); 7. zrzucić (dać upaść bez zamiaru; potocznie)
hirnen - główkować, rozkminiać (szwajcarskie potoczne "nachdenken")
der Hirsch - 1. jeleń (jako zwierzę; samiec); 2. jeleń szlachetny (krótsza forma
'Rothirsch); 3. znawca (potoczny termin z berlinu; przestarzale); 4. jeleń
(przekleństwo na mężczyznę); 5. rogacz (szyderczo o oszukiwanym, zdradzanym mężu);
6. rumak (żartobliwie o rowerze, skuterze, motocyklu)
der Hirt - pasterz (osoba strzegąca zagrody)
die Hitze - 1. upał, skwar, gorąc (bardzo silne, odczuwane jako nieprzyjemne
ciepło; wysoka temperatura powietrza); 2. gorączka, ferwor (stan związany z
przenikaniem krwi spowodowany gorączką, pobudzeniem; odczuwanie silnego ciepła w
ciele); 3. ferwor, zapał, gorączka (gwałtowne pobudzenie); 4. cieczka (gotowość do
parowania u samic psów i kotów)
der Hochmut - pycha (duma wynikająca z poczucia wyższości oraz patrzenie z góry na
innych)
der Hocker - 1. stołek, zydelek, taborek (mebelek na kształt krzesła, ale bez
oparcia); 2. przesiadywacz, siadacz (osoba, która ciągle przesiaduje w określonym
miejscu, bawi tam bez przerwy); 3. szkielet z ubranymi nogami w grobie
der Höcker - 1. garb (wielbłąda); 2. garb (spowodowany przerostem kręgów u ludzi);
3. wzgórek, górka, garbik (wzniesione miejsce); 4. wzgórze, pagórek (małe
wzniesienie w terenie)
hold - 1. słodki, uroczy, nadobny (o delikatnym pięknie; poetycko i staromodnie);
2. sprzyjający (we frazie jdm/etw hold sein - sprzyjać komuś/czemuś)
die Hölle - 1. piekło (dosłownie jako miejsce cierpień grzeszników); 2. piekło
(jako źródło cierpień, metaforyczne); 3. pokoik, izdebka (wąskie pomieszczenie
między piecem a ścianą w starych domach rolników, wyposażone w ławkę do siedzenia)
holprig - 1. koleisty, nierówny, wyboisty (zwłaszcza droga); 2. dukany, niepłynny
(o języku lub przemowie)
der Homo-mensura-Satz - zdanie "Człowiek jest miarą wszystkiego" (Homo mensura
omnium)
horchen - 1. podsłuchiwać; 2. przysłuchiwać się (auf Akk; śledzić uważnie
akustyczne spostrzeżenie); 3. przysłuchiwać się, słuchać (Dativ ohne Praposition;
słuchać czegoś z uwagą); 4. słuchać, usłuchiwać, wysłuchiwać (auf Akk -
kogoś/czegoś; regionalnie)
die Horde - 1. skrzynka na owoce, kratownica (płaska, otwarta u góry skrzynka z
plecionki do przechowywania owoców i warzyw); 2. kratownica (do przechowywania
ziemniaków)
die Hosentasche - kieszonka (w spodniach)
der Hubschrauber - helikopter
die Hummel - szerszeń
die Hüfte - 1. biodro (boczna część ciała pod talią); 2. biodrówka (jako mięso)
die Hürde - 1. hopek, płotek, barierka (do przeskakiwania); 2. parkan, barierka
(plecione ogrodzenie dla bydła, zwłaszcza dla owiec); 3. skrzynka na owoce
der Hügel - 1. wzgórze, pagórek (małe, delikatnie wyrastające wzniesienie); 2.
kurhan (mogiła w formie pagórka; poetycko; krótsza forma 'Grabhügel); 3. stos,
kopiec
die Hülse - 1. skuwka, łupina, tuleja, łuska (rurowata, podłużna skrywka, w którą
można coś wsadzić, która coś domyka, jest częścią czegoś); 2. strączek, strąk
(podłużny owoc, w którym jest poustawianych kilka długich lub okrągłych ziarenek)
hünenhaft - postawny, barczysty (o masywnej figurze, co wywołuje wrażenie
niesamowitej siły)
die Hütte - 1. chatka, chata (mały, prymitywny domek z zazwyczaj jednym
pomieszczeniem); 2. rufówka, nadbudówka rufowa (budowla rozciągająca się wszerz
całego statku pod pokładem, która często robi za kajutę); 3. huta (zakład
przemysłowy, w którym wydobywa się metal z rudy lub są wytwarzane ceramiczne
produkty)

der Igel - 1. jeż (małe, kolczasty ssak, który w obliczu niebezpieczeństwa zwija
się w kulkę); 2. jeż (jednostrony pług mielący z nożami do rozluźniania gleby); 3.
włosy na jeża, jeżyk (potocznie; krótsza forma 'Igelschnitt')
das Indiz - 1. poszlaka (okoliczność pozwalająca na ustalenie stanu rzeczy, stanowi
albo obciążenie, albo odciążenie danej osoby); 2. oznaka (czegoś - für etw; znak
objawowy, na którym pozwala się odczytać okoliczność
infolge - wskutek, na skutek (Genitiv)
inmitten - pośrodku, w środku, między (w środku czegoś; Genitiv)
innerhalb - 1. wewnątrz, w środku, w obrębie (jakiegoś ograniczonego
pomieszczenia); 2. w ciągu, w przeciągu (danej przestrzeni czasowej) (Genitiv lub
'von')
das Insekt - owad, insekt
insgeheim - po kryjomu, po cichu, w tajemnicy (np. kogoś podziwiać)

jäh - 1. nagły, raptowny, rychły (nagły i gwałtowny, na co się nie było

przygotowanym); 2. stromy, spadzisty (w dół)
der Jähzorn - porywczość, zapalczywość, wybuchowość (nagle wybuchający gniew,
ustający dopiero po konkretnym zdarzeniu)
jähzörnig - popędliwy, porywczy, wybuchowy, zapalczywy (skłonny do takowego stanu)
jauchzen - 1. wykrzykiwać (wyrażać radość, ożywienie przez krzyki, wołania; vor etw
- z czegoś, np. radości); 2. weselić się, radować się (komuś podziękować, okazać
radość w sposób entuzjastyczny; staromodne)
der Jeck - 1. błazen (nadreński; umniejszająco); 2. uczestnik karnawału,
karnawalarz
je nach - w zależności od (czegoś)
je nachdem - w zależności, to zależy
das Jenseits - zaświaty
jeweils - 1. każdorazowo; 2. dotychczas, do tej pory (do punktu czasowego, o którym
właśnie jest mowa)
der Jubel - entuzjazm, okrzyki radości (głośna manifestacja wielkiej radości
poprzez wołanie, krzyki)
der/das Juwel (II-te Silbe) - 1. klejnot, perła (cenny kamień używany jako
biżuteria lub cenna biżuteria); 2. perła (o kimś lub czymś bardzo cennym, np. o
członku rodziny)

der Käfer - 1. chrząszcz (insekt występujący w różnych odmianach, rozprzestrzeniony

na cały świat); 2. laska, dziewka (potocznie przestarzale o młodej dziewczynie)
der Käfig - klatka (dla zwierząt - większa; dla ptaków - mniejsza)
käfigen - trzymać w klatce
der Kamin - 1. kominek (w pokoju przy ścianie); 2. komin (południowoniemiecki,
szwajcarski, wschodnioaustriacki); 3. szczelina (wąska szpalta skalna pomiędzy
dwoma stromymi skałami)
der Kanake - 1. Kanak (należący do pierwotnego ludu wysp Morza Południowego,
zwłaszcza Nowej Kaledonii); 2. obcokrajowiec, migrant, intruz (obcokrajowiec
należący do innej, obcej grupy etnicznej; dyskryminująco); 3. gnida, kanalia
(człowiek godny nienawiści, pogardy; dyskryminująco)
die Kanne - 1. czajnik (naczynie z rączką, dzióbkiem, przeznaczone dla płynów); 2.
kanka (walcowate naczynie do przenoszenia płynów, zwłaszcza mleka); 3. saksofon
(żargon jazzowy)
der Karst - 1. kras (jako forma krajobrazowa); 2. motyka (dwuzębna, służy
rozbijaniu gleby)
kaschieren - 1. maskować, kryć (tak coś przedstawiać, przemieniać, że osiągnięte
jest pozytywne wrażenie, dane braki, wady, błędy są nie do rozpoznania,
niewidoczne); 2. maskować (produkować plastyczne części dekoracji sceny; termin
teatralny); 3. obklejać, obmaskowywać (kleić papę kolorowym lub drukowanym
papierem, zwłaszcza na zakładkę do książki); 4. kleić, krochmalić (łączyć ze sobą
dwie tkaniny, kładąc pomiędzy nie klej jako środek wiążący; przemysł tekstylny)
kauen - 1. żuć, przeżuwać (rozdrabniać zębami lub monotonnie żuć); 2. obgryzać (an
etwas - coś)
kauern - 1. siedzieć w kucki, cupać (za krzakiem); 2. kucać, cupać (sich; aby się
ukryć, np. za krzakiem)
der Kauz - 1. puszczyk, pójdźka (ptak); 2. dziwak, cudak (w mile widziany sposób
specjalny 'Eigenbrötler'); 3. supeł z włosów (regionalnie)
kauzen - siedzieć w kucki (18./19. wiek - przestarzale)
das Kennzeichen - 1. oznaka, znamię, cecha rozpoznawcza (charakterystyczna cecha,
znak, który jest do rozpoznania); 2. znamię (przydany, przydzielony znak służący
czynieniu czegoś rozpoznawalnym i rozróżnianiu od równego typu); 3. znak
rejestracyjny (przydzielony urzędowo, na pojeździe wodnym lub lądowym, który
umożliwia identyfikację i rozpoznanie pochodzenia)
kennzeichnen - 1. oznakować, cechować, oznaczyć (zaopatrzyć w znak, znamię); 2.
znakować, cechować (charakteryzować, opisywać); 3. znamionować (być znakiem,
znamieniem, który pozwala coś rozpoznać)
die Kerbe - wcięcie, wyżłobienie (wąskie, spiczaste wgłębienie, biegnące w dół)
kerben - 1. wycinać, wyżłabiać (sprawić czemuś wcięcia); 2. wycinać (stworzyć coś
poprzez wcięcia)
der Kerker - 1. lochy (podziemne więzienie); 2. loch, kara pozbawienia wolności
(potoczny austriacki)
kess - 1. świetny, ładny, beztroski (o pięknej dziewczynie; potocznie); 2. śmiały,
zuchwały (w nie raniący sposób, np. o uwadze); 3. szałowy (modny w śmiały, zuchwały
sposób; przestarzale)
die Kette - 1. łańcuch (z metalu, dosłownie); 2. łańcuch, łańcuszek (jako biżuteria
na szyję); 3. łańcuch (ludzki, gdzie ludzie trzymają się za ręce); 4. łańcuch
(nieprzerwany rząd rzeczy tego samego rodzaju); 5. łańcuch, ciąg (wydarzeń); 6.
łańcuch, sieć (zakładów, sklepów); 7. łańcuch, ciąg (synkaktycznie należąca
wspólnie grupa słów); 8. stado (rodzina kuropatw); 9. klucz (formacja bojowa
złożona z trzech samolotów); 10. osnowa
keuchen - 1. sapać, dyszeć (ciężko i głośno oddychać); 2. sapać, wysapać, wydyszeć
(powiedzieć coś, sapiąc); 3. iść sapiąc, iść zdyszany (poruszać się naprzód ciężko
oddychając)
kichern - chichotać się, chichrać się (śmiać się wysokim głosem, lekko
przytłumienie i cicho)
der Kiesel - 1. krzemyk, otoczak (mały kamień bogaty w kwarc oble wyszlifowany
poprzez prądy wodne); 2. grad, ziarenko gradu (regionalnie); 3. krzem
(przestarzale)
der Kitsch - kicz, chała, chałtura (przedmiot zrobiony bez gustu)
die Kitsch - owocnia (Kerngehäuse; rheinisch)
der Kitzel - 1. łechtanie, łaskotanie (uczucie swędzenia wywołane lekkim
dotknięciem skóry lub błon śluzowych); 2. pokusa, chętka, chrapka (nach etw - na
coś; żądanie, by zrobić coś, co jest zakazane, związane z przyjemnymi uczuciami)
klappern - 1. klekotać, terkotać, dzwonić (wydawać coraz wyższy i twardszy dźwięk
poprzez uderzanie o siebie dwóch lub więcej obiektów); 2. klekotać (wywoływać
klekotanie); 3. poklekotać, klekotać, terkotać, poterkotać (z 'sein'; poruszać się
gdzieś z odgłosem klekotania)
kläppern - 1. klekotać; 2. rozbełtywać, rozklekotać, rozmieszać (rozbijać,
rozbełtywać mieszalnicą); 3. dzwonić, brzęczeć (np. o monetach)
klarkommen - radzić sobie, dogadywać się (mit - z; w zależności od kontekstu;
dobrze sobie z kimś lub czymś radzić, pokonywać coś bez trudności)
der Klempner - blacharz (pracownik fizyczny, który produkuje przedmioty z metalu,
zwłaszcza z blachy)
klempnern - klepać, zajmować się blacharką (niezawodowo, amatorsko wykonywać prace
blacharskie)
die Kletterei - 1. wdrapywanie się, wspinaczka (często ujmniejszająco); 2.
wspinaczka (termin górski)
klimpern - 1. dzwonić, brzęczeć (wydawać z siebie wysoki odgłos poprzez uderzanie o
siebie, np. o monetach); 2. brzdąkać, brzdękać (grać tylko pojedyncze i chaotyczne
tony; potocznie); 3. brzdąkać, fałszować, brzdękać (grać bez wyrazu, źle;
potocznie)
die Klinke - 1. klamka (u drzwi); 2. zapadka, dźwignia (podnośnik przy technicznych
maszynach; termin fachowy)
klischeehaft - kliszowy, nijaki, niemodny
das Kloster - 1. klasztor (jako budynek, w którym mnisi i zakonnice oddzielają się
od świata); 2. klasztor (jako społeczność żyjąca w klasztorze)
der Knall - huk, trzask, wybuch (nagły, potężny dźwięk strzału, wybuchu, itp.)
knallen - 1. huknąć, trzaskać (wydawać huk, trzask, powodować huk); 2. huknąć,
strzelać (potocznie; strzelić z głośnym hukiem); 3. strzelić (w określonym
kierunku, z mocą; potocznie); 4. palnąć, strzelić (uderzyć z hukiem; potocznie); 5.
palnąć, cisnąć (rzucić gdzieś z hukiem; potocznie); 6. palnąć (sich; uderzyć w coś
głośno i gwałtownie); 7. strzelić, huknąć (z 'sein'; rozerwać się z hukiem); 8.
palić, przypiekać (świecić się gorąco, paląco, np. o słońcu; potocznie); 9. razić,
palić, strzelać (być jaskrawym i kłuć w oczy; potocznie)
knallhart - 1. brutalny, bezlitosny, mocny (niebłaganie wymagający całej siły
człowieka, głównie o biznesie, konkurencji); 2. bezwzględny, twardy (nieugięcie
bezlitosny, brutalny); 3. brutalny, bezwzględny (nader twardy, nie szczędzący
wręcz); 4. mocny, silny (termin sportowy, o uderzeniach w piłkę, strzałach,
rzutach)
kneifen - 1. szczypać, uszczypnąć (ściskać czyjąś skórę i mięso między palcami, co
czyni danej osobie ból); 2. wpijać się, upijać, uwierać (wciskać się boleśnie w
skórę; o za ciasnych ubraniach); 3. uwierać, ściskać (boleć, czynić ból;
staromodne); 4. zaciskać, zwierać (ściskać się razem, np. oczy, wargi); 5.
wymigiwać się, wymigać się, uchylać się (od czegoś lub kogoś - vor etw/jdm)
knifflig - 1. trudny, twardy do zgryzienia, ciężki (np. praca, zagadka, pytanie;
wymagający cierpliwości, zręczności, inteligencji przy wykonywaniu, odpowiadaniu na
coś); 2. delikatny, trudny (wymagający uważności oraz wyczucia, np. sytuacja,
okazja)
die Knospe - 1. pąk, pączek (część rośliny, z której rozwija się kwiecie/okwiat lub
liście); 2. pąk (część organizmu odsznurowana przy pączkowaniu; termin biologiczny)
knüpfen - 1. wiązać, supłać (dosłownie i w przenośni); 2. wiązać, zawiązywać (dać
czemuś powstać poprzez supłanie, wiązanie, szycie, itd.); 3. wiązać (tworzyć coś,
używając techniki wiązania); 4. związać, zawiązywać (an Akk - z czymś; z
pomyślunkiem); 5. (sich) wiązać się (an Akk - z czymś; być z czymś związany)
koitieren - spółkować (odbywać stosunek)
der Kommilitone - kolega ze studiów (osoba, z którą się studiuje lub studiowało)
die Kommune - 1. gmina (najniższa jednostka administracyjna); 2. komuna (wspólnota,
która odrzuca obywatelskie wyobrażenie o konkurencji, osiągnięciach i własności)
die Konstitution - 1. konstytucja, wytrzymałość, stan fizyczny (ogólny, cielesny
stan); 2. konstytucja (budowa ciała); 3. budowa, struktura (molekuły); 4.
konstytucja (termin polityczny); 5. statut, reguła (uchwalona przez papieża, rady
lub związku klasztornego)
der Korb - 1. koszyk (pojemnik pleciony lub uformowany z giętego materiału); 2.
kosz (jako pojemnik-jednostka miary do złapanych ryb); 3. wiklina, pleciona (bez
pluralu); 4. kosz (w balonie); 5. ul (krótsza forma 'Bienenkorb'); 6. kosz (w
koszykówce); 7. kosz (jako trafienie w koszykówce); 8. garda, kosz (w szermierce);
9. kosz (jako odmowa na propozycję zaręczyn)
die Kornelkirsche - dereń jadalny (roślina z żółtymi kwiatami i czerwonymi
jadalnymi pestkowcami - Steinfrüchte) (w Austrii - das/die Dirndl)
köstlich - 1. wyśmienity, wyborny, świetny (bardzo dobrze smakujący, odświeżający,
zwłaszcza o potrawach, napojach); 2. wyborny, wyśmienity (zabawny, tak komiczny, że
odczuwa się przy tym wielką przyjemność); 3. wyborny, wyśmienity (bardzo
wartościowy i odczuwany jako szczególnie piękny; staromodnie)
kraft - na mocy, z mocy (Genitiv)
die Krage - konsola (platforma, która coś dźwiga lub coś może na niej być
postawione; jako część ściany, muru; synonim 'Konsole')
der Kragen - 1. kołnierz, kołnierzyk (część ubrania obejmująca szyję częściowo lub
całkowicie); 2. kołnierz (osobny, niezbyt mocno przyszyty kołnierz); 3. gardło,
szyja (szyja u drobiu; regionalnie); 4. szyjka (od butelki; regionalnie); 5.
kołnierz (pasek wokół/u szyi zwierząt wystający przed pozostałe futro lub pierze;
termin myśliwski)
krampfhaft - 1. kurczowy (w rodzaju skurczu, jak w skurczu); 2. kurczowy, usilny
(wymagający całej siły, np. kurczowo się czegoś trzymać)
kränkeln - być chorowitym, kwękać (nigdy nie być dobrze zdrowym, lecz zawsze być
troszkę chorym przez kawał czasu)
kränken - 1. urażać, godzić, bóść (godzić w czyjeś samopoczucie poprzez jakąś
wypowiedź lub traktowanie); 2. trapić się, martwić się (sich; odczuwać zgryzotę;
staromodne)
der Krankheitserreger - drobnoustrój (coś, co wywołuje choroby; bakteria lub wirus)
der Kreislaufzusammenbruch - zawał serca (die Ohnmacht)
die Krippe - 1. koryto (Futterkrippe); 2. żłobek (Jezuska); 3. żłobek (dziecięcy)
die Krone - 1. korona (jako znak władzy; dosłownie); 2. korona (jako dom królewski
reprezentowany przez cesarza/cesarzową lub króla/królową); 3. łeb, głowa, łepetyna
(potocznie; występuje głównie w powiedzeniach); 4. szczyt, grzbiet (część
rozpoczęta przy czymś górnym, przypominająca koronę); 5. korona (drzewa; krótsza
forma 'Baumkrone'); 6. zwieńczenie, szczyt (najwyższy stopień do pomyślenia,
zwieńczenie czegoś); 7. świecznik (w kształcie korony, zazwyczaj prostszy); 8.
korona (liściasta); 9. wieniec (u jelenia); 10. grzbiet (wału; jego górna część);
11. korona (zęba; skrócona forma 'Zahnkrone'); 12. proteza (na zęba; proteza z
metalu lub porcelany jako zastąpienie korony zęba); 13. popychacz, przycisk do
zegarka (służący między innymi do ustawiania wskazówki); 14. korona (jako jednostka
walutowa Danii, Islandii, Norwegii i Szwecji, a także w niegdysiejszej Republice
Czechosłowacji)
die Krönung - 1. koronacja (uroczysty akt mianowania nowego króla); 2. uwieńczenie,
zwieńczenie (w przenośni to odcinający punkt wysokości)
die Krucke - róg kozicy
die Krücke - 1. kula, laska (dla kalek, którzy mają kontuzję nogi); 2. rączka
(uchwyt laski, parasola, kosturu itp.); 3. niedołęga, łazęga, oferma, kaleka (ktoś,
kto jest uznawany za nieudacznika; potocznie umniejszające); 4. rupieć (coś, co źle
funkcjonuje; potocznie umniejszające)
Kubik (als Präfix) - sześcienny (do potęgi trzeciej)
Kubik (als Substantiv ohne Artikel) - centymetr sześcienny
kühn - 1. śmiały (odważyć się na coś, pomimo świadomości niebezpieczeństwa, np.
alpinista, nurek, czyn, skok, ucieczka); 2. odważny (wykraczający poza przeciętność
na swój sposób, np. dekolt, konstrukcje); 3. odważny, śmiały (świadczący o
śmiałości, zuchwałości, np. pytanie, twierdzenie)
kümmerlich - 1. marny, mizerny (mały i słabowity, zatrzymany w rozwoju; o ludziach,
zwierzętach, roślinach); 2. nędzny, marny (biedny, np. warunki, życie); 3. nędzny,
marny (niewystarczający na istniejące potrzeby, poniżej oczekiwań, roszczeń,
postawionych celów)
kundgeben - 1. oznajmiać, obwieszczać; 2. ujawniać się, dawać wyraz (sich)
kundtun - 1. oznajmiać, obwieszczać; 2. ujawniać się, dawać wyraz (sich)
kunterbunt - 1. kolorowy, wielobarwny; 2. pstry, różnorodny (kolorowo pomieszany);
3. jak groch z kapustą, w nieładzie (nieuporządkowany)
der Kürbis - 1. dynia (jako roślina pochodząca z Ameryki); 2. dynia (jako owoc); 3.
dynia (potocznie głowa)
die Kurzwaren - pasmanteria (małe przedmioty używane przy szyciu, łataniu i
krawcowaniu)
kuscheln - 1. tulić się, wtulać się (in etw - w czymś, an etw/jdn - w coś/w kogoś);
2. ściskać, tulić (ściskać kogoś tuląc)
kuschen - 1. milczeć, ulegać (nie bronić się, lecz być cicho z powodu braku władzy
lub uległości); 2. kłaść się, położyć się (o psie; kłaść się cicho)
die Kutsche - 1. powóz (wóz ciągnięty przez konie w celu przewozu osób); 2. gablota
(większy, stary samochód; żartobliwie i umniejszająco o pojeździe)

laben - 1. orzeżwiać, pokrzepiać (daniem lub napojem); 2. delektować się,

rozkoszować się (sich an D - czymś)
lächeln - 1. uśmiechać się (dać rozpoznać przyjazność, radość poprzez mimikę
podobną śmiechowi); 2. uśmiechać się (wyrażać inne uczucie poprzez uśmiech); 3.
śmiać się (über jdn; robić sobie jaja z kogoś)
lagern - 1. spoczywać, leżeć (w spokojnym miejscu); 2. układać (w pozycję
spoczynkową); 3. spoczywać (termin techniczny; leżeć bezwładnie); 4. składować,
magazynować (w złożu; termin geologiczny); 5. obozować, kłaść się (sich; przyjmować
spoczywającą pozycję); 6. układać się, kłaść się (sich; kłaść się
rozprzestrzenionym jako warstwa); 7. spoczywać (leżeć rozprzestrzenionym jako
warstwa); 8. być składowanym, być przechowywanym (leżeć, stać, pozostawać w
przeznaczonym miejscu do przechowania lub późniejszego użytku); 9. przechowywać,
składować (kłaść, stawiać coś do przechowania)
die Lagerstatt - posłanie, miejsce spoczynku, łoże
die Lagerstätte - 1. posłanie, łoże; 2. złoże, pokład (teren ze zgromadzonymi
przydatnymi skarbami podłoża); 3. miejsce spoczynku, miejsce przechowania
(rzadziej)
lähmen - 1. paraliżować, obezwładniać (odbierać zdolność poruszania się, siłę do
ruszania się, np. nerwy); 2. obezwładniać, unieruchamiać, paraliżować (odbierać w
pełni siłę i żywość, np. też zapał, wolę)
die Laichzeit - okres tarła
die Lake - zalewa, marynata, bejca (słona zalewa do zanurzania mięsa, ryby, itp.)
das Laken - prześcieradło (Betttuch; duża tkanina z lnu, która pokrywa materac)
längs (als Adverb) - wzdłuż (przeciwieństwo 'wszerz')
längs (als Präposition) - wzdłuż (czegoś - Genitiv)
der Lappen - 1. szmata, gałgan, ścierka (mało warty kawałek materiału, skóry,
itp.); 2. liść, kawałek, gałganek (o banknocie o wysokiej wartości; potocznie); 3.
płat, bon przejazdowy (pozwolenie na jazdę; potocznie); 4. płat, fladra (zwisająca
część skóry zwierzęcego ciała); 5. płat (rozciągająca się część organu)
lässig - 1. luźny, swobodny (niewymuszony i bez wielkiej sztywności, w pewny siebie
sposób); 2. niedbały (beztroski, nietroskliwy; austriacki, poza nim staromodny); 3.
luźny, swobodny (potocznie; łatwy, bez trudności); 4. wyśmienity (austriacki,
potoczny)
die Latte - 1. deseczka, listwa, łata, tyka (długa deseczka, która jest płaska i
wąska w stosunku do długości); 2. poprzeczka (bramki; w sporcie); 3. poprzeczka (do
przeskakiwania w lekkoatletyce); 4. knaga, sztanga (stojący penis; potocznie)
das Laub - listowie, liście (drzew i krzewów)
lauern - 1. czyhać, czaić się (auf Akk - na coś; oczekiwać na kogoś ze złymi
zamiarami, by kogoś napaść, wyrządzić coś złego, aby mieć zdobycz); 2. czyhać,
czaić się (auf Akk - na coś; łapczywie na kogoś/coś czekać, z pełnią
niecierpliwienia; potocznie)
die Lauffläche - 1. bieżnik (opony); 2. ślizg (spodnia powierzchnia narty, która ma
styczność ze śniegiem)
launisch - humorzasty (uległy zmiennym nastrojom, często owładnięty złym humorem)
lauschen - 1. podsłuchiwać (tajemnie wysłuchiwać coś, co nie jest dla nas
przeznaczone); 2. podsłuchiwać (Akk; słuchać określonych słów lub odgłosów); 3.
podsłuchiwać, słuchać, rzucać uchem (auf Akk - na)
der Lauscher - 1. podsłuchiwacz, gumowe ucho; 2.
leger (francuska wymowa) - 1. luźny, niewymuszony (o zachowaniu lub postawie;
niewymuszony, bez przymusu); 2. luźny, wygodny (o ubraniu); 3. niedbały, swobodny
(o przeprowadzeniu czegoś w sposób powierzchowny)
die Legierung - stop (metali, np. miedzi i cyny - aus Kupfer und Zinn)
die Lehrveranstaltung - 1. zajęcia dydaktyczne (zajęcia poprawiające określone
umiejętności); 2. tok nauczania
leibhaftig - 1. cielesny, fizyczny (postrzegalny zmysłowo); 2. szczery, prawdziwy
(potocznie, np. prawdziwą księżniczkę)
leibhaftig (als Adverb) - naprawdę, szczerze, bez kitu
der Leibhaftige - diabeł, demon, zmora (ten, co piekłem rządzi; ironicznie)
der Leibwächter - ochroniarz (osobisty)
die Leiche - 1. trup (ciało martwej osoby); 2. trup, truchło (zdechłego zwierzęcia;
rzadziej); 3. pogrzeb (wiejsko przestarzale)
das Leichenbegräbnis - pogrzeb (uroczyste pochowanie zmarłego) (podniośle)
die Leine - 1. lina, linka (średniej mocy); 2. linka (do wywieszania prania); 3.
smycz (pasek ze skóry, który jest przymocowywany do obroży psa i służy do jego
wyprowadzania)
die Lenkstange - kierownica (u roweru)
liebenswert - mile widziany (zasługujący na miłość, przyciągającego lub zyskującego
rodzaju)
liebkosen - pieścić, głaskać (delikatnie dotykać, całować, ściskać, z miłością)
das Liedgut - twórczość, muzyka (zbiór piosenek, które są własnością grupy, ludu
lub należą do jakiejś ery czasowej, np. muzyka francuska, muzyka górników)
liedlich/liederlich - 1. niedbały, nieporządny, niechlujny (niezdolny do zrobienia
porządku lub jego utrzymania lub niewykazujący staranności czy porządku); 2.
niegodziwy, niemoralny (głównie o trybie życia)
die Liege - leżak (mebel służący do odpoczynku, leżenia, bez oparcia tylnego i
oparć bocznych)
der Liegestütz - pompka (jako ćwiczenie)
lindern - łagodzić, zmniejszać (czynić znośniejszym np. ból)
das Lob - pochwała (uznaniowo wyrażone, pozytywne osądzenie, które ktoś udziela
komuś innemu, jego czynowi, zachowaniu, itp.)
der Lob - 1. lob (piłka wybita nad siatkę; tenis); 2. lob (w siatkówce)
loben - 1. chwalić, zachwalać (oceniać coś lub kogoś słowami pełnymi uznania i
przez to wyrażać swoje zadowolenie, radość); 2. chwalić, pochwalić (mówić
chwalebnie); 3. chwalić, pochwalić (Boga lub los)
lobenswert - godny pochwały, chwalebny (zasługujący na pochwałę)
lodern - palić się, płonąć, żarzyć się (palić się wysoko, wielkim płomieniem,
zwłaszcza o płomieniach lub np. potocznie o oczach)
der Lorbeer - wawrzyn (Lorbeerblatt - liść wawrzyna)
der Löwenzahn - dmuchawiec

die Machtbefugnis - upoważnienie do władzy

das Mahl - 1. posiłek (danie); 2. posiłek (spożywanie posiłku); 3. starogermańska
rozprawa sądowa
mahlen (mocny czasownik) - 1. mielić (coś ziarnistego za pomocą młyna); 2. wymielić
(wywtorzyć przez mielenie)
mahlen (słaby czasownik) - jeść, spożywać (używane w 18./19. wieku; stworzone przez
Goethego)
die Mähne - grzywa (u zwierzęcia lub u człowieka, odnośnie długich włosów)
mahnen - 1. wzywać, poganiać (do czegoś - zu etw; uporczywie wzywać do nakazanego
zachowania się lub czynu); 2. upominać, przypominać (komuś przypominać o jakimś
nastałym zobowiązaniu); 3. przypominać (wyglądem, zachowaniem etc.; synonim do
'gemahnen'; podniośle)
das Mahnmal - pomnik (ku przestrodze) (pomnik jako pamiątka wydarzenia, które nie
ma się ponownie wydarzyć, np. o mordach, powstaniach)
der Makel - 1. skaza, defekt, wada (błąd lub brak uchodzący za coś
umniejszającego); 2. wada, defekt (błąd, który zmiejsza wartość czegoś)
der Mangel - 1. brak, niedostatek (czegoś; an D); 2. wada, usterka (coś, co nie
jest w danej rzeczy, jakie być powinno)
die Mangel - magiel (duże urządzenie, w których pranie jest wygładzane pomiędzy
dwoma walcami)
der Marder - kuna
der Marienkäfer - biedronka
markant - wyraźny, wyrazisty (silnie odciśnięty, wyrazisty; II-te Silbe)
maßschneidern - szyć na miarę (tworzyć coś tak, jak ktoś sobie życzy; tailor)
der Maßstab - 1. miara, miernik (wzorcowa norma, podług której oceniane jest
postępowanie lub czyjeś osiągnięcie; 2. skala,, stosunek (stosunek między
odwzorowanymi wielkościami, zwłaszcza trasami na mapie, oraz odpowiadającymi
wielkościami w rzeczywistości; termin geograficzny); 3. linijka, miarka (do
mierzenia; rzadsze określenie)
maulen - mruczeć, mamrotać, burkać (być w złym nastroju i dawać wyraz
niezadowoleniu poprzez mamrotanie)
die Maus - 1, mysz (jako zwierzę); 2. myszka (jako zdrobnienie); 3. mysz (ścięgna
pod kciukiem); 4. forsa, szmal (potocznie o pieniądzach); 5. mysz, myszka
(komputerowa); 6. pochwa, genitalia żeńskie (potocznie)
die Mette - pasterka (północny lub wczesnoporanny obrząd kościelny przed świętem
kościelnym)
der Maulwurf - 1. kret (jako zwierzątko pod ziemią żyjące i w ziemi ryjące); 2.
kret (jako agent, który dłuższy czas chowa się w podziemiu; żargonowo)
meckern - 1. beczeć (o kozie; wydawać długo ciągnięty dźwięk z zderzeniowym
przerywaniem); 2. beczeć (śmiać się lub mówić wysokim i blaszanym głosem); 3.
psioczyć, marudzić, gęgać (über/gegen etw - na coś; potocznie umniejszająco; dawać
wyraz swemu niezadowoleniu)
die Mehrwertsteuer - VAT
merken - 1. spostrzegać, zauważać, zrozumieć (odczuwać przeczucie przez
postrzeganie zmysłowe lub obserwowanie); 2. pamiętać (sich; przechowywać w
pamięci); 3. zważać (auf Akk - na coś; staromodnie)
das Messing - mosiądz
die Metzgerei - rzeźnia, sklep mięsny (południowozachodnioniemiecki, szwajcarski
termin)
die Meute - 1. sfora (grupa ogarów przeznaczona do polowania); 2. sfora, motłoch
(potocznie; większa liczba, grupa ludzi, którzy występują wspólnie)
der Meuterer - buntownik, rebeliant (ktoś, kto się buntuje)
meutern - 1. protestować, buntować się (gegen jdn/etw - przeciwko komuś/czemuś;
protestować przeciwko przełożonym, zarządzeniom, stanom); 2. buntować się (wyrażać
niezadowolenie czymś; potocznie)
mildern - 1. łagodzić, zmniejszać (doprowadzać karę, wyrok do mniejszego stopnia);
2. łagodzić, załagodzić (oddziaływać na emocje, ażeby je osłabić, ostudzić); 3.
zelżeć, łagodnieć (sich; stawać się mniejszym, o emocjach, uczuciach); 4.
łagodnieć, zmniejszać się (o bólu, stawać się znośniejszym; sich)
missliebig - nielubiany, niepopularny
missmutig - markotny, niezadowolony (w złym nastroju)
mitbekommen - 1. otrzymać (w przydziale; jako wyposażenie itd.); 2. podsłuchać,
zasłyszeć (niezamierzenie coś usłyszeć potajemnie, co nie jest dla nas
przeznaczone); 3. przyjmować, załapać, wyłapać (przyjmować czyjąś wypowiedź
akustycznie albo w znaczeniu); 4. uczestniczyć (von etw - w czymś; być obecnym przy
czymś i w tym uczestniczyć, być czegoś częścią)
der Mithäftling - współwięzień, współosadzony
das Mitleid - litość, współczucie (silny wewnętrzny udział w krzywdzie innych,
uzewnętrzniający się poprzez impuls, pocieszenie)
mitteilen - 1. donosić, powiadamiać (etw - o czymś; Akkusativobjekt; informować
kogoś o czymś, dawać komuś o czymś wiedzieć); 2. roznosić, roznosić (podawać coś
dalej komuś lub czemuś, przenosić coś na kogoś/coś; podniośle); 3. udzielać się
(sich; przenosić się z czegoś na kogoś/coś); 4. zwierzać się (sich; jdm - komuś;
mówić o sobie komuś innemu z zaufaniem, pokładać zaufanie w kimś w rozmowie)
mittelbar - pośredni (nie bezpośredni)
mittels - poprzez, za pomocą (czegoś - Genitiv; np. za pomocą wielokrążka - mittels
des Flaschenzugs)
mittlerweile - w międzyczasie, tymczasem (pomiędzy, w biegu czasu)
mitunter - niekiedy, od czasu do czasu
mogeln - 1. oszukiwać, kantować, szachrować (w małych sprawach, dla celów
osobistych); 2. przemycać (transportować coś poprzez zastosowanie trików)
die Molkerei - mleczarnia (zakład produkcji mleka i wyrobów mlecznych)
mollig - 1. pulchny (okazujący miękką, okrągłą formę tułowia, zwłaszcza o
kobietach); 2. ciepły, przyjemny (o temperaturze wewnętrznych pomieszczeń); 3.
przytulny, ciepły (o miękkich i ocieplających ubraniach)
momentan - 1. momentalny, teraźniejszy (dziejący się teraz); 2. chwilowy,
przejściowy (przelotny)
die Motte - 1. mol (mały owłosiony motyl); 2. babka (młoda, beztrosko żyjąca
kobieta; potocznie); 3. wesołek, radośnik (ktoś, kto zawsze jest wesoły, skłonny do
żartów; potocznie)
motzen - 1. złorzeczyć, przeklinać (potocznie; nie zgadzać się z czymś i narzekać
na coś)
die Mucke - 1. grymas, kaprys (nieprzyjemny upór, uparty kaprys, który jest
odczuwany jako nieprzyjemny); 2. wystąpienie poboczne (muzyka orkiestry; żargon
muzyczny); 3. muzyka (potocznie)
die Mücke - 1. komar (wredny owad); 2. mucha (regionalnie); 3. forsa, szmal
(potocznie)
die Mühsal - mozół, trud (duży wysiłek, znój)
das/der Münster - kaplica, katedra (głównie centralno-południowe Niemcy; duży
kościół klasztoru)
mürb (częściej 'mürbe') - 1. kruchy, miękki (łatwo dający się przeżuć lub podzielić
na części); 2. kruchy (taki, którego substancja straciła sztywność przez zużycie i
wiek)
das Murmeltier - świstak (gryzoń z krótkim, krzaczastym ogonem zapadający w sen
zimowy, występujący zwłaszcza w górach)
muskulös - muskularny (zaopatrzony w silne muskuły)
müßig - 1. próżniaczy, próżnujący, bezczynny (nie czyniący sensownego zajęcia,
bezczynny); 2. próżny, daremny (zbędny, bezcelowy)
mustergültig - wzorowy, celujący (mogący uchodzić za przykład, wzór, autorytet)
die Mutter (oprócz 'mama') - nakrętka, matryca
die Mutze - bombki, pączusie (słodki, tłusty wypiek)
die Mütze - czapka (z lub bez daszka)

nachahmen - naśladować, kopiować, małpować (kogoś lub coś możliwie najdokładniej

kopiować)
nacheifern - naśladować, brać za wzór, próbować dorównać (jdm in etw - kogoś w
czymś; starać się gorliwie dorównać komuś, kogo ma się za wzór do naśladowania)
die Nachfrage - 1. zapytywanie, dowiadywanie (o coś - nach etw.); 2. popyt
(zapotrzebowanie na towary); 3. dopytywanie, dopytanie (jako skutek
niewystarczającej odpowiedzi); [4. proces wyboczy (?)]
die Nachhilfe - korepetycje (krótka forma 'Nachhilfestunde' lub
'Nachhilfeunterricht')
nachkommen - 1. przychodzić później, przychodzić potem; 2. przyjść po kimś (Dativ,
ohne Präposition); 3. sprostać (Dativ; wykonać lub dopełnić coś, o co ktoś inny
prosił lub żądał, np. prośbie lub wymaganiom); 4. złapać oddech, wyrabiać (robić
coś wystarczająco szybko, aby móc złapać oddech, np. przy jakimś tempie), 5.
przypominać (Dativ; regionalnie)
nachlassen - 1. ustępować, słabnąć, niknąć (tracić w sile, intensywności, zależnie
od kontekstu); 2. schodzić, opuszczać (z ceny - Akk; policzyć za mniej); 3.
zaprzestawać (jakiegoś czynu; mit etw - coś); 4. poluźniać, popuszczać (coś, na co
wywarte jest napięcie lub nacisk)
nachliefern - dostarczyć (później)
nachschlagen - 1. szukać, wyszukiwać (w książce, słowniku); 2. przypominać
(resemble, take after; Dativobjekt, z 'sein'; gehoben)
die Nachsicht - wyrozumiałość, pobłażliwość
nachsichtig - wyrozumiały, pobłażliwy (gegen jdn/mit jdm - wobec kogoś)
nachträglich - następujący, późniejszy (dziejący się później)
nachvollziehbar - zrozumiały, do pojęcia (intelligible)
nachvollziehen - rozumieć, pojmować
die Narrenfreiheit - błazeńska wolność (zezwalanie komuś na robienie lub mówienie
pewnych rzeczy, nie biorąc tej osoby na poważnie)
die Nationalität - 1. narodowość (przynależność do państwa); 2. narodowość
(przynależność etniczna)
die Naturalien - płody rolne (rolne produkty, surowce wykorzystywane do wymiany
towarowej)
nebenan - obok (w pobliżu)
nebenbei - 1. oprócz tego, ubocznie; 2. nawiasem, mimochodem, ubocznie (bez
większego nacisku, mimochodem; w odniesieniu do wypowiedzi, uwagi)
die Nebentätigkeit - czynność poboczna (czynność, którą ktoś wykonuje obok swojej
czynności)
necken - drażnić (robić żarty z kogoś poprzez prześmiewcze, kłujące uwagi, zagrywki
itp.)
der Neffe - bratanek, siostrzniec (syn brata lub siostry)
die Nelke - 1. goździk (jako roślina); 2. goździk (jako przyprawa)
neonlichtgetränkt - skąpany w neonowym świetle
der Nervenkitzel - dreszczyk emocji (wywołanie nerwów poprzez niebezpieczeństwo,
napięcie)
das Netz - sieć, siatka (jako: struktura, do łapania, torba na zakupy, na włosy,
reklamówka, do gry, osłonka, pajęcza, internetowa, infrastukturalna,
kartograficzna, geograficzna, urządzeń, relacji, osób, w matematyce)
neulich - ostatnio, niedawno
nicken - 1. przytakiwać, kiwać (głową; na znak zgody, przyklasku, zrozumienia lub
pozdrowienia itp.); 2. kiwać, kiwnąć (wyrażać poprzez kiwnięcie); 3. główkować,
uderzyć z główki (uderzyć piłkę głową z kiwnięciem; żargon piłkarski); 4. drzemać,
zdrzemnąć się
das Nickerchen - drzemka (krótki, lekki sen; na siedząco; robić sobie drzemkę - ein
Nickerchen machen/halten)
die Nichte - siostrzenica, bratanica (córka brata lub siostry)
nichtig - 1. błahy, nieistotny (bez wartości, bez wewnętrznej istoty); 2. niebyły,
nieważny (język prawniczy); 3. nieistotny, bez znaczenia (formalnie)
niederlassen - 1. spuszczać, puszczać (w dół; staromodnie); 2. siadać, osiadać
(sich; podniośle, np. na kolanie (niederknien)); 3. osiadać, osadzać się, osiedlać
się (sich; osiedlać się, np. z biznesem)
die Niederlassung - 1. spuszczanie się, osiadanie (jako urzecznikowienie); 2.
osada, osiedle (skupisko budynków, w którym osiedli się ludzie (ansässig sind)); 3.
filia, wydział (samodzielnie funkcjonująca część zakładu, przedsiębiorstwa, w innym
miejscu niż główny zakład firmy)
niederschreiben - spisywać, zapisywać (coś, aby się tego trzymać lub utrwalać to
dla innych)
niedlich - 1. maleńki, śliczniutki (wywołujący atrakcję poprzez swoją piękną
malutkość, delikatność, poprzez urocze ruchy, np. dziecko); 2. maleńki
(regionalnie, często żartobliwie; za mały w stosunku do kogoś innego)
nieseln - kropić, mżyć (padać mżawką, lekko i skupienie padającymi kroplami;
nieosobowy)
niesen - kichać (wypychać powietrze z nosa i ust z odgłosem z powodu podrażnienia
błony śluzowej nosa)
nimmer - 1. nigdy, przenigdy (staromodnie); 2. już nie (południowoniemiecki;
potocznie)
nörgeln - 1. marudzić, biadolić, szczebiotać (über Akk - na coś; być z czegoś
niezadowolony i ciągle z tego powodu małostkowo krytykować); 2. narzekać, biadolić
(über Akk - na coś; stosować krytykę na czymś w sposób małostkowy)
notdürftig - prowizoryczny, skąpo wykonany (ledwo wystarczający na coś)
nötig - konieczny, niezbędny (do czegoś - für etwas)
nüchtern - 1. trzeźwy (niebędący w stanie po wypiciu alkoholu); 2. na czczo, czczy
(po nocnym śnie, nie zjadłszy i nie wypiwszy nic); 3. rzeczowy, merytoryczny
(ograniczający się do rzeczy służących osiągnięciu celu)
der Nussknacker - 1. dziadek do orzechów (jako narzędzie); 2. dziadek do orzechów
(jako figurka do orzechów); 3. dziadyga, gburowaty dziad (starszy człowiek z
posępną miną; potocznie)
nutzen/nützen - 1. przydawać się, zdawać się (najczęściej 'nützen'; być komuś do
pożytku, oddziaływać na czyjąś korzyść); 2. użytkować (najczęściej 'nutzen'); 3.
korzystać, wykorzystywać (Akk; 'nutzen'; czynić pożytek z istniejącej okazji,
wykorzystywać ją)

obdachlos - bezdomny (bez mieszkania, pochodzenia)

die Oblate - 1. opłatek (cienki kawałek ciasta z mąki i wody, podawany jako chleb
wigilijny); 2. opłatek (jako baza do różnych wypieków); 3. andrut (płaski, okrągły
wypiek podobny do wafla
der Oblate - oblat (męski członek wspólnoty Ordenów, członek katolickiej
konfederacji)
die Obrigkeit - władza (dzierżawca światowej lub duchowej władzy)
der Ochse - 1. wół (wykastrowany męski wół); 2. wół, dureń, baran (głupi człowiek;
jako wyzwisko na mężczyznę)
offenbaren - 1. ujawniać, wyjawiać (odkrywać coś, co do tej pory było ukryte,
nieznane); 2. ujawniać się, wyjawiać się (sich; dać się w rozpoznanie w dotychczas
nieznany sposób, stawać się wyraźnie rozpoznawalnym); 3. zwierzać się (sich jdm -
komuś; mówić komuś z zaufaniem o swoich problemach)
ohnehin - i tak, zresztą (w każdym przypadku, niezależnie od tego)
okklusiv - zamknięty (dotyczący okluzji)
der Okklusiv - głoska zamknięta (okluzywna)

P
papperlapapp - bla bla, ple ple (okrzyk dezaprobujący pustą i głupią przemowę)
das Paradies - raj (zarówno ten boski, w Edenie, jak i w przenośni o wspaniałych
warunkach)
die Parole - 1. motto, hasło (przewodnie hasło motywujące); 2. hasło, slogan (słowo
rozpoznawcze); 3. hasło, parol (nieprawdziwe twierdzenie, założenie); 4. parole
(mówiony język, urzeczywistniona mowa)
das Paroli - paroli (podwojenie wstawki w grze faraona)
die Patenschaft - patronat
pauschal - 1. ryczałtowy, na ryczałt (w całości, bez specjalnych wymagań, np.
ubezpieczyć się); 2. uogólniający (np. wyrok; bardzo ogólnie zarządzony, nie do
bliższego rozróżnienia)
der Pelz - 1. futro (gęsto owłosione futro zwierzęcia, np. niedźwiedzia); 2. futro
(obrobione); 3. futro (do noszenia jako płaszcz, kurtka); 4. ludzka skóra
(potocznie, pojawia się w wielu powiedzeniach); 5. futro, dywan (z nici, kwiatów,
ich gęsta warstwa; przemysł tekstylny)
pennen - spać (potocznie; ogólnie, nie uważać, z kimś w łóżku)
der Penner - 1. leń, obibok (ktoś, kto dużo śpi); 2. niezguła, gapa (ktoś, kto nie
uważa, przegapia jakąś okazję); 3. łajdak (nieprzyjemny typ)
der Pfad - 1. ścieżka (jako wąska droga); 2. ścieżka (droga dostępu do danych
opisujących łańcuch znaków, który obejmuje przestrzeń dyskową i nazwy danych)
der Pfadfinder - skaut żydowski, pfaufinder (członek międzynarodowej organizacji
żydowskiej ze wspólnym celem, aby przyuczać do społecznego i politycznego
zachowania)
pfadlos - bez ścieżek (zwłaszcza o lasach)
der Pfau - paw (jako zwierzę)
der Pferch - zagroda (teren do pędzenia owiec, zagrodzony płotkami)
pfiffig - 1. sprytny, cwany; 2. mający dowcip, dowcipny (potocznie)
das Pfingsten - świątki (święto wyjścia Ducha Świętego)
die Pflanze - 1. roślina; 2. gość, koleś, człek (potocznie; osobliwy osobnik
ludzki)
das Pflaster - 1. bruk (pokrycie z betonu lub asfaltu używana jako chodnik lub
droga gruntowa); 2. plaster (medyczny)
die Pforte - 1. brama, furtka (drzwi do ogrodu, podwórka domowego); 2. wrota, brama
(strzeżone wejście jakiegoś budynku); 3. przełom, porta (w nazwach geograficznych)
der Pfuhl - 1. bagno (mały, zanieczyszczony staw); 2. gnojówka (termin wiejski); 3.
bagno, bajoro (czegoś złego, straszliwego, negatywnego w sensie metaforycznym)
der Pfühl - miękkie posłanie, poduszka (przestarzale, literacko)
pfuschen - 1. odwalać fuszerę, ociągać się (potocznie; pracować szybko i
powierzchownie, czyli niedbale); 2. robić na czarno (regionalnie, austriacki)
pflügen - orać, zaorać (pracować pługiem, przerabiać pługiem i wytworzyć poprzez
oranie)
pflücken - zrywać, zbierać (wybierać owoce z drzew, krzaków, z roślin)
die Piste - 1. stok narciarski, trasa narciarska (odcinek na zjazdy); 2. trasa
wyścigowa (zwłaszcza dla kolarzy i wyścigowców samochodowego); 3. pas startowy
(termin lotniczy); 4. szlak (nieumocniona droga ruchu); 5. arena do szermierki
(synonim do 'Fechtbahn')
plädieren - wnioskować (für etw - o coś)
die Planierraupe - spycharka
plätten - prasować (północnoniemiecki, środkowoniemiecki)
platzen (s) - 1. pękać (rozsadzać się nagle poprzez nacisk i w akompaniamencie
głośnego odgłosu); 2. rypnąć się, rozpaść się (potocznie o niepowodzeniu); 3.
wpaść, wparować (potocznie o wejściu gdzieś nagle)
platzen (h) - siadać, zajmować miejsce (sich)
plaudern - 1. paplać, gawędzić (rozmawiać ze sobą przyjemnie i naturalnie); 2.
gawędzić (opowiadać nieprzymuszonym tonem); 3. wypaplać, paplać (tajemnice)
plump - 1. ociężały, niezgrabny (wskazujący na gruby, nieuformowany kształt); 2.
ociężały, niezdarny, niezgrabny (o sposobie poruszania się ludzi i zwierząt o
takowym kształcie); 3. prostacki, nieczysty (bardzo niezręczny lub zuchwały i
dlatego łatwy do rozpoznania jako fałszywy, nierzetelny)
die Pocke - pęcherzyk ospowy
die Pocken - ospa (Pocke w liczbie mnogiej)
der Pol - biegun
polen - 1. nastawiać biegun, biegunować (podłączać do bieguna elektrycznego); 2.
nastawiać się (sich)
der Polizeiposten - posterunek policji, komenda (Ha tfu)
das/der Polster - 1. obicie, tapicerka (elastyczna okładzina na meble do siedzenia
opatrzona materiałową lub skórzaną poszewką); 2. watówka, zabezpieczenie
(poduszkowata część wrobiona w ubranie do zaakcentowania określonej partii); 3.
watówka, obicie (płaska lub półkulista forma określonych roślin ścielająca
podłoże); 4. zabezpieczenie, pokrycie (jako np. pokrycie finansowe); 5. poduszka
(austriacki)
die Posse - farsa, krotochwila (sprośne, żartobliwe przedstawienie teatralne)
der Possen - żarty, dowcipy, krotochwile (tylko w pluralu; prostackie i durnowate
żarty; staromodnie)
die Präambel - preambuła (uroczyste wyjaśnienie jako wprowadzenie dokumentu)
prasseln - 1. dudnić, bębnić, walić (bardzo szybko uderzać z głuchym, pukającym
odgłosem; z 'sein' lub 'haben'); 2. trzaskać, dudnić (wydawać trzaskające odgłosy
jako skutek ciepła ogniska; z 'haben'
prickeln - 1. swędzieć, łaskotać; 2. buzować, musować, gazować (pozostawiać uczucie
łaskotania, np. kwasek na języku); 3. perlić się, gazować, bąbelkować (w napojach
gazowanych); 4. swędzieć, drażnić (wywoływać nieprzyjemne, irytujące uczucie)
prunkvoll - okazały, wytworny, kunsztowny (okazały, luksusowy, np. o święcie lub
ubiorze)
pudelwohl - niedobrze, okropnie, okropecznie (czuć się takowo - sich pudelwohl
fühlen)
puffig - bufiasty (jak bufa, miękki, ukoronkowany z zewnątrz)
die Puste - 1. dech, oddech (dla wydolności fizycznej; potocznie); 2. rewolwer
(przestarzale)
pusten - 1. dmuchać, podmuchać; 2. zdmuchać (von etw - z czegoś; poprzez dmuchanie
coś zmieść lub wmieść); 3. dąć, dmuchać (silnie wiać); 4. dyszeć, sapać (ciężko
oddychać); 5. wysyłać (żargon radiotelegraficzny)

die Qual - 1. męka, męczarnia (w przenośni); 2. cierpienie (odczuwanie krzywdy)

quälen - 1. dręczyć, męczyć, zadręczać (czynić ból żyjącej, świadomej istocie albo
torturować psychicznie); 2. męczyć, umęczyć, dręczyć, nękać (być komuś uciążliwym,
nie dając komuś spokoju ze swoim żądaniem); 3. dręczyć (wywoływać u kogoś cielesne
bóle); 4. zadręczać, nękać (kogoś wewnętrznie niepokoić); 5. zadręczać się, męczyć
się (być dręczonym czymś lub z czymś/kimś się natrudzić)
der Quatsch - 1. bzdura, paplanina (wypowiedź uznawana za głupią, niedorzeczną,
wywowłująca zniecierpliwienie lub złość); 2. niedorzeczność, głupstwo (działanie
postrzegane jako fałszywe, nieprzemyślane, niemądre; potocznie); 3. głupstwo
(nieszkodliwe głupstewko; potocznie); 4. bzdura, głupstwo (coś, co jest postrzegane
jako bezwartościowe, zbyteczne, uciążliwe); 5. błoto, breja, paplanina (regionalnie
potocznie)
quatschen - 1. bajdurzyć, paplać, gadać (mówić dużo i głupio); 2. wygadać, wypaplać
(wygadać coś głupiego); 3. wypaplać, plotkować (opowiadać dalej o czymś, co miało
być tajemnicą); 4. gawędzić, plotkować (rozmawiać; potocznie); 5. pluskać
(produkować odgłos podobny do pluskania; w odniesieniu do mokrej, miękkiej jak
breja masy)
quirlen - 1. bełtać, mieszać (wymieszać mątewką kuchenną); 2. wirować, kręcić się
(nieuporządkowanie żwawo poruszać się w kręgu, szybko się kręcić, głównie o wodzie)
quirlig - żwawy, energiczny (bardzo żywy i energiczny, w ciągłym ruchu, np. o
dziecku, graczu, sprzedawcy); 2. okółkowy (o ustawieniu liści na łodydze)

R
der Rachen - 1. gardło (wydłużona część gardła za jamą ustną; u ssaków, w tym
ludzi); 2. paszcza (otwarty pysk u dużych mięsożerców, np. lwów)
der Radsport - kolarstwo (sport związany z (najczęściej konkurencyjną) jazdą na
rowerze)
raffen - 1. zagarniać, zabierać (chciwie brać coś w posiadanie; umniejszająco); 2.
wyrywać, zabierać (w pośpiechu jakieś rzeczy); 3. zgarniać, unosić (jakiś materiał
tak, żeby ułożył zmarszczki i był wysoko podciągnięty); 4. przedstawiać skrótowo,
przedstawiać w pigułce (oddawać, relacjonować coś w skróconej wersji, lecz z
istotnymi punktami); 5. pojmować, ogarniać (potocznie rozumieć)
ragen - wystawać (być wyższym lub dłuższym niż otoczenie)
der Rand - 1. brzeg, skraj (zewnętrzna granica powierzchni, terenu); 2. obwódka
(coś, co coś innego obrębia); 3. brzeg, obrzeże (górna granica naczynia, walcowego
przedmiotu); 4. krawędź, brzeg, kant (część, która tworzy zwierzchnią granicę wyżej
położonej stabilnej powierzchni przy wgłębieniu); 5. margines (wolno pozostawiona
część kartki papieru); 6. obwódka (coś, co powstało jako krąg wskutek obracania);
7. gęba, pysk, buzia (potocznie; slang studencki pierwotnie, prawdopodobnie od
brzegów warg); 8. rand (jednostka walutowa w Południowej Afryce; 100 centów = 1
rand)
rasten - odpocząć, odpoczywać, odetchnąć (przerywać podróż, wędrówkę itp., by
odpocząć; z 'haben')
das Rasthaus - gościniec, pensjonat, restauracjo-hotel (knajpa położona na ulicy,
zwłaszcza przy autostradzie)
rau (oprócz "szorstki") - 1. srogi, nieprzyjemny (klimat); 2. surowy, srogi (o
obyczajach; dający pomijać obchodzenie się delikatnie); 3. surowy (o jedzeniu;
regionalnie)
räumen - 1. usuwać, przesuwać, brać (usuwać z jakiegoś miejsca i robić przestrzeń,
np. rowery aus drogi, książki von stołu); 2. przenosić, wkładać (przynosić w
określone miejsce; Akkusativ); 3. oczyszczać, czyścić (jakieś miejsce poprzez
usuwanie tam się znajdujących rzeczy, np. miejsce wypadku, pola); 4. opuszczać,
usuwać się z (Akkusativ, ohne Praposition; opuszczać miejsce pod przymusem, na
polecenie, np. salę, stanowisko)
der Rausch - 1. odurzenie, upojenie (stan wywołany spożyciem za dużo alkoholu lub
narkotyków); 2. zamroczenie, odurzenie (poczucie szczęścia, które wynosi człowieka
ponad normalne poczucie); 3. różnorodność, upojenie (oniemiająca różnorodność)
die Raupe - 1. larwa (motyla); 2. gąsienica (w maszynie); 3. spycharka (krótsza
forma 'Planierraupe')
raupen - odlarwić, usuwać larwy (wyzwalać od larw)
das Rebhuhn - kuropatwa
die Recherchen - poszukiwania (badawcze)
recherchieren - 1. poszukiwać (badać, prowadzić badania); 2. badać, wybadać
(odkryć, wybadać poprzez poszukiwania)
das Reck - drążek (przyrząd do ćwiczenia)
der Recke - wojak, wojownik (wprawiony w bojach; w baśniach, legendach)
redlich - 1. prawy, uczciwy, niezawodny; 2. bardzo duży; 3. porządny, porządnie,
mocny, mocno (np. trud, wypłata)
redselig - gadatliwy, rozmowny (mówiący dużo i chętnie)
das Reh - sarna (roe)
reichen - 1. podawać (komuś trzymać coś do wzięcia; często podniośle); 2. podawać
(serwować coś gościowi); 3. wystarczać, starczać (istnieć w wystarczającej ilości
dla określonego celu); 4. rozciągać się, sięgać (rozciągać się do określonego
punktu; bis zu/bis in - (aż) do))
reichlich - 1. na wyrost, spory, sowity (w dużej, nadto wystarczającej ilości); 2.
ponad (więcej niż; jako przysłówek albo przymiotnik); 3. dość, bardzo (potocznie;
intensyfikujący przy przymiotnikach)
der Reif - 1. pierścień, pierścionek, obrączka (okrągła część biżuterii); 2. szron
(osad lodowy, który osadza się blisko podłoża, zwłaszcza na gałęziach lub na
podłożu samym w sobie)
der Reifen - 1. obręcz (okrągła opaska, najczęściej z metalu); 2. obręcz (do
zabawy, np. w Hula-Hop); 3. opona
reimen - rymować (się) (zestawiać jakieś frazy, aby powstał rym, tworzyć rymy lub
samemu stanowić rym do czegoś; auf etw reimen - rymować się z czymś)
der Rennfahrer - kierowca rajdowy, rajdowiec (mężczyzna konkurujący w wyścigach)
die Ricke - sarna
riechen - 1. wąchać (przyjmować zapachy za pomocą zmysłu powonienia); 2. zwąchać,
niuchać (an D - coś; szukać zapachu do przyjęcia, wciągając powietrze nosem); 3.
mieć zapach (pachnieć lub śmierdzieć; nach; także nieosobowo - es riecht nach etwas
- pachnie/śmierdzi czymś)
das Ried - 1. sitowie, szuwary (ogół turzyc); 2. szuwary (wrzosowaty, porośnięty
sitowiem teren)
die Ried(e) - (powierzchnia użytkowa w winnicach)
rieseln - 1. sączyć się, ciurkać, lecieć ciurkiem (płynąć z delikatnym,
jednostajnym odgłosem); 2. prószyć, ciurkać, sączyć się (spadać w dół, ledwie
słyszalnie z delikatnym, jednostajnym odgłosem w wielu małych cząstkach; z 'haben'
i 'sein', zależnie od kontekstu); 3. ściekać, spływać (gdzieś; z 'sein')
das Rind - 1. wół, bydlę (zwierzę służące do pracy, dające mięso i mleko); 2.
wołowina (mięso bydlęce); 3. pustorożec (przedstawiciel występującej w wielu
rodzajach podrodziny dwurożnych należących do rodziny rogatych zwierząt)
die Rinde - 1. kora (zewnętrzna twarda, mocna powłoka osłaniająca pień, gałęzie i
korzeń; przy drzewach i krzakach); 2. skórka, skóra (sztywniejsza warstwa
osłaniająca coś miękkiego, np. sera, chleba); 3. kora, powłoczka (zewnętrzna
powłoka określonego organu, np. nerki)
rings - wokół, naokoło, ze wszystkich stron
die Rispe - wiecha (kwiatostan z wielu gron)
das Röslein - różyczka (zdrobnienie dla róży)
rücken - 1. przesuwać, przysuwać, posuwać (zależne od przyimków - przemieszczać w
inne miejsce, posuwając to, np. półkę); 2. przesuwać, posuwać (an D - po czymś;
poruszać coś poprzez krótkie popychanie, ciągnięcie wte i wewte); 3. przesuwać się
(przemieszczać się, przesuwając się, na siedząco w inne miejsce; z 'sein'); 4.
posuwać się, przesuwać się, wyruszać, wkraczać (gdzieś - przyimki z Akk; termin
szczególnie wojskowy); 5. ruszać, wyruszać (regionalnie)
der Rückfall - nawrót (zwłaszcza choroby)
das Rudel - stado, gromada (dzika grupa ssaków tego samego rodzaju)
rudeln - zbierać się, skupiać się (w stado, gromadę)
die Rüge - nagana (wystosowana z poważnej okazji)
rügen - 1. rugać, ganić, karcić (naprowadzać na dobrą drogę poprzez naganę); 2.
ganić (czyjeś zachowanie lub czyn); 3. ganić (stwierdzać coś karcąco, z naganą)
der Ruhestand - emerytura (status starszych ludzi, którzy już mogą przestać
pracować)
das Rührei - jajecznica
rundlaufen - iść dobrze, lecieć jak należy, grać (przebiegać bez zakłóceń,
bezbłędnie; potocznie)
runzelig - pomarszczony, pofałdowany (np. skóra, dłonie, lub jabłko; mocno
pofałdowany)
Ruprecht - Ruprecht (Knecht Ruprecht - asystent Mikołaja, który przynosi rózgę i
prezenty)
die Rute - 1. rózga (długa, cienka, zagięta gałąź); 2. rózga (obcięta rózga lub
wiązka z obciętych gałęzi do bicia, tresowania); 3. wędka (krótsza forma
'Angelrute'); 4. (rozwidlona gałąź lub wygięty drut, który w rękach różdżkarza ma
wykuwać żyłę kruszcową lub wodną; krótsza forma 'Wünschelrute') ; 5. ogon, penis,
prącie (u zwierząt; termin łowiecki)
die Rutschbahn - 1. zjeżdżalnia (rusztowanie z pochyłym torem, po której można
zjeżdżać, zwłaszcza na placach zabaw, na basenie); 2. stok, zjazd (gładka
powierzchnia na lód, śnieg, do zjeżdżania (potocznie)

die Saat - 1. siew, zasiew (czynność siania); 2. siejba, ziarno siewne (ilość
ziarenek do posiewu); 3. sadzonka, sadzeniak (coś, co zostało zasiane)
sachlich - 1. merytoryczny (określany na podstawie rzeczy, a nie uczuć czy
przesądów); 2. rzeczowy (uzasadniony w rzeczy) 3. przedmiotowy, praktyczny (bez
ozdobników)
sägen - 1. piłować (pracować piłą); 2. piłować, spiłować (ściąć coś piłą); 3.
piłować, upiłować (wytworzyć poprzez spiłowanie); 4. chrapać, piłować (potocznie)
sagenhaft - 1. legendarny, baśniowy, mityczny (znany tylko z opowiadań innych,
należący do obrębu legend); 2. legendarny, bajkowy/legendarnie, bajkowo
(niewyobrażalny w swoim rodzaju lub stopniu; zwłaszcza o czymś pozytywnym;
potocznie intensyfikuje przymiotniki i czasowniki)
sakral - 1. święty, sakralny (służący religinym celom, albowiem jest poświęcony);
2. sakralny (odnoszący się do religii); 3. krzyżowy (odnoszący się do kości
krzyżowej)
samt - wraz, razem (z - Dativ (ohne Präposition)
die Säule - 1. kolumna (podpora budowli złożona z podstawy, trzonu i zakończenia,
może służyć celom dekoracyjnym); 2. filar (coś, na czymś się opiera większa całość
i bez tego nie mogłoby istnieć); 3. dystrybutor, instrybutor (Zapfsäule - na stacji
benzynowej); 4. kolumna marszowa (Marschsäule); 5. słup (powietrza, wody)
der Saum - 1. brzeg (ubrania lub bielizny); 2. skraj, brzeg (podniośle o brzegu
jakiejś powierzchni)
säumig - zwlekający, zalegający (mit etwas säumig sein - zalegać z czymś)
die Schabe - 1. karaluch; 2. mol; 3. skrobaczka (krótsza forma 'Schabmesser',
'Schabeisen')
schaben - 1. zeskrobywać, obierać (coś pozbawiać warstwy, skrobając coś czymś
ostrym lub szorstkim); 2. zeskorbywać, oskrobywać (rozdrabniać poprzez obieranie);
3. zeskrobać (usunąć poprzez skrobanie); 4. skrobać, obcierać, trzeć (wydawać ogłos
skrobania lub po prostu trzeć)
die Schachtel - 1. pudełko, pudło (płaskie, cienkościenne, niezbyt mocne opakowanie
z pokrywką lub klapką do zamykania, np. ze zdjęciami); 2. paczka, pudełko
(papierosów, zapalniczek)
der Schäfer - pasterz (osoba, która strzeże owiec i opiekuje się nimi i wykonuje
niezbędną pracę do hodowli i utrzymania ichże)
schal - 1. zwietrzały (o napoju, który traci oczekiwany świeży smak poprzez zbyt
długie stanie); 2. nijaki, jałowy, płytki (pozbawiający podniety, w sposób budzący
niechęć)
der Schal - 1. szal, szalik; 2. szal (zwisająca przy oknie część górnej firanki)
die Schale - 1. skórka, skorupka, łupina, łuska (zewnętrzna warstwa owocu lub
nasionka albo osłonka orzecha - zależy od kontekstu, np. banana, ziemniaka,
migdał); 2. skorupka (jajka z wapnia); 3. skorupa, muszla (dom zwierzątka); 4.
skórka, skóra (np. od sera); 5. miska, patera (okrągłe naczynie otwarte u góry); 6.
filiżanka (kawy; austriacki); 7. miska, czara (coś, co jest w formie miski); 8.
powłoka (płaska, zakrzywiona część budowli, zwłaszcza jako konstrukcja dachu); 9.
powłoka (rurkowata zewnętrzna samolotu); 10. racica (u jelenia, łosia lub dzika);
11. zapalenie racicy (weterynaria); 12. powłoka (w fizyce)
schänden - 1. zhańbić, hańbić (okrywać lub przydawać czemuś/komuś hańby); 2.
sprofanować, zgwałcić, pogwałcić (seksualnie źle potraktować; przestarzale); 3.
profanować, bezcześcić (uszkodzić, zaszkodzić czemuś, co zasługuje na szacunek,
respekt); 4. profanować, bezcześcić, kalać (szkodzić wrażeniu czegoś; rzadziej)
die Schanze - 1. szaniec, okop (ściana zrobiona z ziemi jako militarny punkt
ochronny); 2. górka startowa, skocznia (krótsza forma 'Sprungschanze;); 3. szaniec
(pokład na tylnej części statku wojennego)
scharren - 1. grzebać, szurać (ślizgająco poruszać stopami i wywoływać przy tym
drapiący odgłos); 2. skrobać, drapać (pocierać powierzchnię i wywoływać przy tym
drapiący odgłos); 3. grzebać, gmerać (szukać czegoś, skrobając, drapiąc); 4.
wykopywać, wygrzebywać (wydobyć lub stworzyć przez to)
die Schaukel - 1. huśtawka (urządzenie zrobione z poziomo ułożonej deski z dwiema
linami); 2. huśtawka (lekcja, podczas której koń, niewstrzymywany, porusza się do
przodu i do tyłu o określoną liczbę kroków)
schattern - 1. gęgać (wydawać dźwięki typowe dla gęsi); 2. gderać, paplać (ochoczo
gadać o wszystkim i niczym, zazwyczaj głupkowatym; potocznie)
die Schatzkammer - skarbiec (pomieszczenia, w których przechowywane są skarby
państwa)
der Schwarm - 1. szarańcza, chmara (większa liczba chaotycznie się poruszających
istot tego samego rodzaju, np. pasikoników (Heuschrecke), ptaków, reporterów
(przenośnie)); 2. marzenie, mokry sen (ktoś lub coś, o czym się marzy, do czego się
tęskni, za czym się szaleje (schwärmen)
die Scheinfrage - pytanie retoryczne (coś, co przedstawia pytanie tylko
retorycznie)
der Scheiterhaufen - stos do palenia (na stosie)
scheitern - rozsypać się, walnąć się, nie powieść się, nie wyjść (nie osiągnąć
celu, nie odnieść sukcesu)
schellen - dzwonić (wybrzmiewać; rozbrzmiewać; po kogoś/coś - nach jdm/etw)
scheuen - 1. bać się, lękać się, stronić (vor etw - od czegoś; starać się unikać
możliwych nieprzyjemności); 2. stronić, obawiać się (sich vor etw - czegoś; ze
strachu, pohamowań, wątpliwości, itp.); 3. płoszyć się, spłoszyć się (wpaść w
panikę z powodu czegoś i reagować ucieczką)
scheußlich - 1. odrażający, odstraszający (o czymś, co jest skrajnie brzydkie,
nieładne, nieprzyjemne); 2. odrażający, obrzydliwy, odstręczający (w sensie
moralnym, np. przestępstwo, spojrzenie); 3. potworny, straszny (nieprzyjemny w
wielkim stopniu; potocznie); 4. potwornie, strasznie (w nieprzyjemny sposób;
potocznie; przysłówek intensyfikujący czasowniki lub przymiotniki)
die Schicht - 1. warstwa (czegoś; masa leżąca pod lub pomiędzy innymi na pewnej
wysokości w rozciągłości powierzchniowej); 2. warstwa, kasta (społeczna); 3.
zmiana, szychta (określona pora w pracy, zazwyczaj są dwie - dzienna i nocna); 4.
zmiana, szychta (grupa osób pracujących na danej zmianie)
schielen - 1. zezować, patrzeć zezem (mieć wadę wzroku polegającą na tym, iż jedno
oko odbiega od drugiego); 2. zerkać (przez coś; durch etw); 3. podglądać (nach etw
- przez coś)
der Schieler - osoba zezująca
schildern - 1. przedstawiać, obrazować, zobrazować, opisywać (barwnie)
(wyczerpująco opisać, przedstawić; przekazywać widoczny, żywy obraz czegoś lub
kogoś); 2. otarczowić się, otarczeć (o młodych kuropatwach; dostać tarczę)
der Schilling - 1. szyling (stara waluta Austrii przed wprowadzeniem euro); 2.
szeląg (stara europejska moneta)
der Schimmel - 1. pleśń (białawy, szary lub zielonawy nalot, który powstaje na
wilgotnych i zepsutych organicznych materiach); 2. siwek, siwosz, rumak (białowłosy
koń); 3. szablon, wzorzec (pochodzenie od 'Amtschimmel'; potocznie)
schimmelig - zapleśniały, spleśniały (pełen pleśni, np. chleb)
schläfern - przysypiać, lulać, usypiać (nieosobowy; es schläfert mich - przysypiam)
schlagartig - błyskawiczny, natychmiastowy (dziejący się w jak najkrótszym czasie,
np. zmiana)
der Schläger - 1. zawadiaka, awanturnik, zabijaka (surowy mężczyzna, czyniący
przemoc, który często bije się z innymi, w sposób brutalny); 2. pałkarz (gracz,
który wybija piłkę kijem w pole gry); 3. kij bejsbolowy, pałka (przyrząd do
uderzania, którym grana jest piłka lub krążek; w zależności od rodzaju dyscypliny
róznie ukształtowany); 4. rapier (broń z prostą klingą używana w szermierce); 5.
trzepaczka, łyżka do miksera
die Schleckerei - smakołyki (słodkości, pyszności)
der Schleier - 1. zasłona, woalka, welon (kawałek materiału, który zasłania głowę,
ciało, włosy lub twarz); 2. zasłona (mgielna lub z pary); 3. zadymienie
(równomierne zamazanie w negatywie); 4. osłonka (jako błonka przy kapeluszu
grzyba); 5. płomykówka (wieniec z krótkich piór wokół oczu ptaków)
die Schleife - 1. zjeżdżalnia (regionalnie); 2. kokarda, kokardka, pętelka, pętla
(sznur, opaska, która jest tak związana, że są dwie pętle); 3. kokardka
(dekoracyjna); 4. pętla (ostry zakręt, prowadzący prawie aż do okręgu, przy ulicy,
prąd rzeczny); 5. pętla (sekwencja poleceń lub rozkazów programu, które mogą być
przeprowadzone po sobie wielokrotnie)
schleifen (regelmäßig) - 1. wlec, ciągnąć, tarzgać (z trudem ciągnąć coś po
podłodze lub powierzchni; z 'haben'); 2. przywlekać, wlec, zawlec, zaciągnąć (o
rzeczach; poruszać czymś, obcierając podłogę lub powierzchnię; z 'haben'/ rzadziej
- 'sein'); 3. burzyć, zburzyć, rujnować (zrównać z ziemią, np. fortecę); 4. wlec
się (z 'sein')
schleifen (unregelmäßig; schliff - geschliffen) - 1. ostrzyć, szlifować (naostrzyć
poprzez równomierne tarcie powierzchni czegoś szorstkiego); 2. szlifować, polerować
(wygładzać powierzchnię szkła, kamienia szlachetnego itp. narzędziem lub za pomocą
maszyny); 3. musztrować, poddawać drylowi (twardo szkolić; termin żołnierski); 4.
ślizgać się (po zjeżdżalni; regionalnie; z 'sein')
der Schleim - 1. śluz, flegma (klejąca się masa wydzielana przez komórki i
gruczoły); 2. kleik (gęste, brejowate danie z ziaren lub otrąb na choroby żołądka)
die Schleimhaut - śluzówka, błona śluzowa (skóra wydzielająca śluz)
schleppen - 1. wlec, tarzgać (powoli ciągnąć za sobą; pod dużym wkładem siły, np.
sieć); 2. wlec, tarzgać (ciągnąć po ziemi, poruszając się gdzieś); 3. wlec,
ciągnąć, dziarzgać (kogoś gdzieś brać ze sobą, wbrew jego woli, np. dziecko do
lekarza, na rewir policyjny); 4. przeciągać, wlec, przepuszczać, przemycać
(nielegalnie, bez zapłaty przewozić jeńców, uchodźców, siłę roboczą z jednego kraju
do drugiego); 5. wlec się, ślizgać się (rzadko, np. o sukni po podłodze - das Kleid
schleppt auf/an dem Bodem); 6. wlec, tarzgać (nieść coś ciężkiego, pod wielkim
wysiłkiem, przenosić gdzieś w takowy sposób, np. torbę, paczkę, rannego); 7. wlec
się, wytarzgać się (sich; doprowadzić się do określonego stanu poprzez wleczenie);
8. tarzgać, dziarzgać, wlec (regionalnie; nosić ciągle jakieś ubranie przez dłuższy
czas); 9. wlec się (sich; poruszać się gdzieś z wysiłkiem, ciężko, ostatkiem sił);
10. wlec się, ciągnąć się (sich; ciągnąć się przez określony czas); 11. dziarzgać
się, mordować się (sich; regionalnie; mordować się z czymś, wlekąc to)
schlimmstenfalls - w najgorszym przypadku
schlittern - 1. ślizgać się, poślizgnąć się (zsunąć się na gładkim podłożu śnieżnym
lub lodowym); 2. ślizgać się, poślizgnąć się (wykoleić się na gładkiej powierzchni;
z 'sein'); 3. popaść, pogrążyć się, wślizgnąć się (znienacka popaść w nieprzyjemną
sytuację, nie chcąc takowej)
schlurfen - 1. człapać, szurać (głośno chodzić, szurając butami po podłodze); 2.
człapać (poruszać się gdzieś, człapiąc)
schmächtig - delikatny, drobny (cienki i o delikatnej budowie członków)
die Schmeichelei - pochlebstwa, przymilności (pochlebcza wypowiedź, spostrzeżenie)
schmiegen - 1. wtulać się, przytulać się (wciskać, opierać część ciała ciasno w lub
o coś miękkiego, z potrzeby ochrony, ciepła, delikatności); 2. przylegać (an Akk;
dopasować się dokładnie do tułowia)
schmollen - dąsać się, fochać się (mit jdm - na kogoś; milczeć i być złym na kogoś
z powodu czyjegoś zachowania lub słów)
schnappen - 1. capnąć, chapsnąć (nach etw - coś; próbować coś złapać gwałtownym
ruchem pyska, zębów lub dzioba); 2. capnąć (złapać coś owym narządem pobierającym
pokarm); 3. capnąć (szybko pochwycić, zatrzymać coś szybkim sięgnięciem; potocznie;
Akkusativ - ohne Präposition); 4. capnąć (schwytać, brać w areszt; Akk; potocznie);
5. zgrzytnąć, zgrzytać (wyprowadzić ruch związany z hukliwym, klapiącym odgłosem,
np, o ryglu; łączy się z Akkusativem; z 'sein'); 6. zgrzytnąć, zgrzytać (wywoływać
huczący odgłos poprzez pospieszne, nagłe poruszenie czegoś)
der Schneebesen - trzepaczka, łyżka do miksera (do mieszania sosów, puddingów,
ciasta, itd.)
die Schnecke - 1. ślimak (jako: zwierzę, słodka bułka, fryzura, w uchu, część
gitary, woluta, styl schodów, gwint, róg samca muflona); 2. pochwa (wulgarnie); 3.
prostytutka, kurtyzana, kurwa (potocznie i umniejszająco); 4. laska, dziewczyna
(młoda kobieta; potocznie)
schniegeln - stroić się, wyelegantować się (odnosi się przeważnie do mężczyzn;
ubierać się, układać fryz, szykować się z przesadną troską)
das Schnitzel - 1. schabowy, sznycel (cienki kawałek mięsa z cielęciny, świni lub
kury, który smaży się na patelni); 2. skrawek, ścinek (odkrojony, oderwany kawałek
czegoś; także z 'der')
die Schnitzeljagd - zabawa (pierwotnie na koniach, w której uczestnicy muszą gonić
papierowe sznycle)
schnüffeln - 1. niuchać, węszyć (zazwyczaj o zwierzętach; wciągać powietrze w
krótkich, słyszalnych pociągnięciach nosem, by przyjąć zapach); 2. sztachnąć,
sztachać, niuchnąć (ućpać się poprzez wdychanie oparów określonej lotnej
substancji; żargon); 3. niuchać, sorkać, wciągać (pociągać nosem w powtarzanych
krótkich pociągnięciach; potocznie); 4. niuchać, węszyć, grzebać (w czymś - in D; z
ciekawości przeszukiwać komuś coś potajemnie; potocznie); 5. węszyć, dochodzić (für
etw - coś/po coś; przeprowadzać dochodzenia na zlecenie, uzyskiwać konkretne
informacje; potocznie)
der Schnurrbart - wąsy (zarost rosnący nad górną wargą)
der Schnürriemen - sznurowadło (skórzane)
der Schnürsenkel - sznurowadło, sznurówka (środkowe Niemcy, północne)
schonen - 1. szanować, dbać (coś; nie nadwyrężać, tylko traktować ostrożnie); 2.
oszczędzać (kogoś; zostawić kogoś niezranionym); 3. szanować się, dbać o siebie
(sich; uważać na zdrowie)
die Schonzeit - okres ochronny (okres w roku, w którym nie można polować na dane
rodzaje zwierząt)
die Schöpfung - 1. wszechświat, stworzenie (świat stworzony przez Boga; bez
pluralu); 2. dzieło, utwór (coś stworzonego przez człowieka; podniośle); 3.
utworzenie, stworzenie (podniośle, bez pluralu)
der Schornstein - komin (na dachu)
schottisch - szkocki (bo Schottland - Szkocja)
schräg - 1. ukośny, skośny, na ukos; 2. wypaczony, niekonwencjonalny (odchodzący od
norm, oczekiwań; potocznie; umniejszające)
die Schrift - 1. pismo (jako ogół wszelkich zebranych graficznych znaków, które są
odczytywalne); 2. pismo (kolejność liter, słów, zdań, przedstawiająca się
materialnie oku); 3. czcionka, druk; 4. pismo (ręczne danej osoby); 5. pismo,
dzieło, utwór (dłuższy tekst ukazywany przeważnie w druku o treści naukowej,
religijnej, literackiej, politycznej lub tym podobnej); 6. dokumenty, papiery
(termin szwajcarski)
der Schriftsetzer - zecer (rzemieślnik, który przekształca manuskrypty w formę
drukowaną za pomocą nasadzenia ołowiu lub światła)
der Schritt - 1. krok (przeniesienie stopy w danym kierunku, służące
przemieszczaniu się); 2. równy krok; 3. krok (tempo stawiania kroków); 4. krok
(jako styl chodzenia); 5. krok (jako jednostka długości odpowiadająca krokowi); 6.
krok (część spodni, w której spotykają się nogi); 7. krok (jedyny lub jeden z wielu
etapów służący jakiemuś celowi)
schröpfen - 1. stawiać bańki (odsysać krew z chorego organu, aby lepiej ukrwić
skórę); 2. zdzierać, złupić (kogoś; odbierać komuś pieniądze dzięki sprytowi lub
zręczności; potocznie); 3. przycinać, nacinać (celowo przerywać rozwój zbyt obficie
rosnącej sadzonki lub przycinać drzewo)
schrumpfen - 1. kurczyć się, skurczyć się (ściągać się, zwłaszcza o
tkaninie/tkance); 2. marszczyć się, pomarszczyć się (ściągać się i złapać przez to
fałdy, np. o zleżałych jabłkach)
schüchtern - 1. wstydliwy, nieśmiały, płochy (pohamowany, wstrzemięźliwy wobec
innych); 2. nieśmiały, niepewny (ujawniający się tylko uważnie i bojaźliwie,
zwłaszcza o czymś wystosowanym, np. plan, prośba)
das Schuhband - sznurówka, sznurowadło (termin wiejski)
der/das Schuhbändel - sznurówka, sznurowadło (szwajcarski termin, austriacki)
schummeln - 1. kantować, oszukiwać, szachrować (działać nieucziwie); 2. przemycać
(przenosić coś dzięki nieuczciwym praktykom)
schürfen - 1. zadrapać, zadrasnąć (sich D - sobie; powierzchniowo poranić skórę
poprzez drapanie); 2. zadrapać, wydrapać (doprowadzać do określonego stanu poprzez
drapanie); 3. wydrapać sobie, zadrapać sobie (sich; zrobić sobie ranę od drapania);
4. drasnąć, drapać (drapiąc, z pełnią odgłosu nad czymś się poruszać); 5.
odgarniać, niwelować (odkopywać warstwę leżącą na powierzchni); 6. poszukiwać
(odkrywkowo; odkrywać warstwę na powierzchni, by uczynić złoże bardziej dostępnym);
7. wydobywać (termin górniczy)
der Schurke - łotr, łajdak (ktoś, kto czyni zło, zachowuje się amoralnie)
die Schürze - fartuch
schütteln - 1. potrząsać, trząsać (poruszać coś lub kogoś mocno, szybko wte i
wewte, tak, że popada w ruch kołyszący); 2. drżeć, trząść się (sich; czynić ruchy
wte i wewte); 3. wzdrygać się (sich); 4. wytrząsać, strącać (doprowadzać do upadku
poprzez potrząsanie); 5. trząść się, dygotać (ohne "sich")
der Schutzmann - policjant, policyjny ochroniarz (staromodne)
schwanger - ciężarna, w ciąży, brzemienna (niosąca w sobie dziecko)
die Schwangerschaft - ciąża (stan bycia ciężarną)
der Schwank - 1. humoreska, historyjka (komiczna opowiastka w prozie lub wierszu);
2. skecz (zabawna scenka z komizmem sytuacyjnym lub postaci); 3. wybryk, żart,
żarcik (zabawny wyczyn - prank)
schwänzen - wagarować, odpuszczać, uciekać z (Akkusativ-Objekt oder selbstständig)
(przebywać z dala od czegoś w rozkładzie jazdy zamierzenie z powodu braku ochoty,
zwłaszcza o szkole, np. wykład, lekcję)
schwärmen - 1. roić się (poruszać się w roju, zwłaszcza o insektach); 2. roić się
(w przenośni); 3. darzyć sympatią, zachwycać się, podkochiwać się (für etw/jdn;
bardzo kogoś lubić); 4. rozpływać się, entuzjazmować się (von etw/jdm - (nad)
czymś/kimś; mówić o kimś lub czymś z zachwytem)
schwärmerisch - egzaltowany, marzycielski (skłaniający się do przesadzonego
odczuwania, nacechowanego uczuciowo zachwycania)
schweben - 1. szybować, unosić się (utrzymywać się w powietrzu lub w wodzie z
równowagą, nie dotykając dna); 2. unosić się, szybować (przemieszczać się gdzieś,
szybująć, unosząc się; z 'sein'); 3. toczyć się (być w toku, nie być jeszcze
rozstrzygniętym; zwłaszcza o procesie sądowym)
schweigen - 1. milczeć (nie mówić ani słowa, o kimś); 2. milczeć, nie wydawać
dźwięku (o czymś)
schwerfällig - niezdarny, ociężały (bez lekkości, powoli, o poruszaniu się
fizycznie lub umysłowo, np. ruch, człowiek, aparat urzędniczy)
der Schwur - 1. przysięga (obietnica złożona w uroczysty sposób); 2. przysięga
(przed władzami lub tym podobnym)
das Segel - żagiel
segeln - 1. żeglować (płynąć z pomocą wiatru i żagla); 2. pożeglować, podryfować
(udać się gdzieś z niedyskretnym zachowaniem); 3. żeglować (płynąć żaglówką); 4.
żeglować się (sich; nieosobowy; dawać się żeglować w określony sposób w określonych
okolicznościach); 5. żeglować (sterować łodzią); 6. przeżeglować, żeglować (w
zawodach lub jako dystans); 7. żaglować się (mieć określone właściwości przy
żeglowaniu); 8. przyżeglować (w określone miejsce); 9. wylecieć, wylatywać (lecieć
z rozmachem; potocznie); 10. pożeglować, polecieć (luźna mowa; upadać); 11. latać,
lawirować (gdzieś; potocznie); 12. polecieć, oblać (egzamin; potocznie)
seicht - 1. płytki (niegłęboki); 2. płytki, banalny (umniejszająco, w przenośni)
das Seil - lina, powróz (zrobiona z pokręconych razem drutów lub włókien)
die Seine - Sekwana (francuska rzeka)
seitens - ze strony, po stronie (Genitiv)
selbstbewusst - pewny siebie (wskazujący na pewność siebie lub ją posiadający)
die Seuche - zaraza, epidemia (choroba zakaźna, szybko się rozprzestrzeniająca)
seufzen - 1. wzdychać, westchnąć (wydychnąć powietrze głęboko i ciężko, jako wyraz
troski, tęsknoty, rezygnacji, ulgi itd.); 2. westchnąć (powiedzieć coś wzdychając)
sicherstellen - 1. zabezpieczać, rekwirować (konfiskować na zlecenie urzędu,
zabezpieczać przed bezprawnym dostępem lub przed użyciem zagrażającym ogółowi, np.
skradzione mienie); 2. zapewniać, gwarantować (dbać o to, żeby coś istniało pewnie
lub mogłoby być uczynione); 3. udowodnić, wykazać (rzadziej; udowodnić coś bez
wątpienia)
sieben - 1. przesiewać (przez sito); 2. przesiewać (określoną liczbę osób, czyli w
przenośni)
sieden - 1. warzyć (doprowadzać coś do wrzenia, gotować poprzez wrzenie;
unregelmäßig - sieden, sott, gesotten); 2. uwarzyć (produkować coś poprzez wrzenie;
przestarzale); 3. wrzeć, kipieć (o płynie; regelmäßig); 4. wrzeć, kipieć (vor etw -
z czegoś, np. vor Wut - z wściekłości; regelmäßig)
die Siedlung - 1. osiedle (grupa równorzędnych domów lub bloków mieszkalnych); 2.
osiedle (jako ogół mieszkańców); 3. osada, kolonia (ludzka; zbieranina budynków, w
których mieszkają ludzie); 4. kolonizacja, osiedlanie (jako czynność); 5. kolonia
(zwierzęca)
das Siegel - 1. pieczątka (stempel do odbijania znaku w miękkiej masie, do
opieczętowywania); 2. pieczątka, pieczęć (odbita od pieczątki); 3. pieczątka,
pieczęć (urzędowa); 4. pieczątka (przedstawienie ukazane przez kogoś jako obraz
pieczęci)
die Silbe - sylaba
sinnen - 1. rozmyślać, zastanawiać się (nad czymś - Akk/über Akk; zastanawiać się
nad czymś, pogrążony w myślach); 2. obmyślać, rozważać, knuć (auf etw Akk - coś;
kierować swe myśli na coś, planując coś)
die Sippe - 1. klan (grupa ludzi wspólnego pochodzenia, która jest powiązana
określonymi zasadami i obyczajami, zwłaszcza w religijnym, prawnym i gospodarczym
obszarze); 2. gromada, grupa (grupa zwierząt lub roślin o tym samym pochodzeniu)
der Sippe - krewny, krewniak (użycie w 18./19. wieku - przestarzałe)
der Skisport - narciarstwo (sporty angażujące jeżdżenie na nartach)
der Sklave - 1. niewolnik (dawniej dosłowny niewolnik); 2. niewolnik (w przenośni o
kimś, kto jest bardzo od czegoś zależny); 3. masochista, niewolnik (ktoś, kto daje
sobie zadawać ból, przez co podnieca się seksualnie)
der Slawe - słowianin (członek grupy ludowej rozprzestrzenionej we wschodniej,
południowowschodniej i środkowej Europie)
soeben - właśnie, dopiero co (w aspekcie czasowym)
die Sohle - 1. podeszwa (spodnia powierzchnia buta); 2. wkładka (do butów; krótsza
forma 'Einlegesohle'); 3. podeszwa, spód (stopy); 4. koryto, dno (podłoże rzeki,
doliny, kanału, itp.); 5. spód, spąg (dolna warstwa złoża); 6. poziom (kopalniany)
spähen - 1. wypatrywać, zaglądać (zerkać badawczo); 2. śledzić, szpiegować,
wypatrywać (kogoś/coś - nach jdm/etw)
die Spalte - 1. szczelina (dłuższa rysa w twardym materiale); 2. kolumna, szpalta,
łam (w drukarstwie); 3. kawałek (cytrusa w kształcie księżyca w nowiu); 4.
łechtaczka (wulagrnie); 5. odbytnia szpara (potocznie)
der Span (plural: die Späne)- wiór, wiórek, trocina (kawałek przerobionego
materiału, jako odpad przy heblowaniu, rąbaniu lub cięciu)
spanen - heblować, ciąć (na wióry narzędziem)
die Spange - 1. sprzączka, spinacz, klamra (przedmiot z twardego materiału, za
pomocą którego coś się zaklamrowywuje i trzyma w kupie); 2. klamra (rzemień pasa
prowadzący nad podbiciem u buta do zapinania); 3. aparat na zęby (urządzenie z
drutu do korygowania anomalii zębowych; krótsza forma 'Zahnspange')
der Spargel (oder die) - 1. szparaga (jako roślina); 2. szparag, szparaga (jako
warzywo)
die Sparte - 1. dziedzina, gałąź, branża (zwłaszcza jako gałąź jakiegoś biznesu lub
nauki); 2. kolumna (część gazety pod określoną rubryką, gdzie coś jest raportowane)
der Spatz - 1. wróbel (jako ptak); 2. karakan, wróbelek, kruszyna (o małym, drobnym
dziecku); 3. misiaczek, kochanie, pysio, słoneczko (zdrobnienie na dzieci); 4.
ptak, knaga (penis)
der Spatzenschreck - strach na wróble (austriacki)
der Sperling - wróbel
die Sperrstunde - godzina policyjna (ustawowo ustalony czas na zamknięcie lokali)
die Spesen (pluralia tantum) - dieta (koszty ujemne przy załatwianiu jakiejś
sprawy, które są pokrywane przez pracodawcę)
spicken - 1. szpikować, naszpikować, napychać (wpychać coś nadzianego na szpilce w
mięso przed smażeniem); 2. naszpikować, napychać (coś ekwipować, wyposażać,
zaopatrywać (zbyt) dostatnio, wystarczająco; w przenośni); 3. przekupywać
(potocznie); 4. ściągać (używać ściągawek lub spisywać od kogoś siedzącego w
pobliżu; bei/von jdm - od kogoś)
der Spickzettel - 1. ściągawka (jako mała karteczka z notatkami do szperania na
sprawdzianach); 2. ściągawka (notatki sporządzone na określoną sytuację w celu
wsparcia pamięci)
der Spieß - 1. dzida, włócznia, kopia (broń do dźgania, w formie długiej,
szpiczasto zakończonej lub opatrzoną w szpic sztangi, kija; użytek dawniejszy); 2.
szpikulec, rożen (do nakłuwania mięsa); 3. szaszłyk (synonim 'Fleischspieß); 4.
szef kompanii (język żołnierski; wzięty od 'Offiziersäbel', czyli szabelki
oficerskiej, którą kiedyś nosił szef kompanii 'Kompaniefeldwebel'); 5. poroże (u
młodego jelenia, łosia; takie, które nie ma jeszcze końców; 6. szpica, kleks
(termin drukarski; czarna plama między słowami i wierszami)
spießen - 1. nakłuwać, przebijać (rzadziej); 2. nabijać, wbijać się (wciskać na
szpikulec; rzadziej); 3. nabijać, nakłuwać (auf Akk - na coś; brać, wciskać
szpiczastym przedmiotem); 4. przybijać, przyciskać (an Akk - do czegośl
przymocowywać coś do czegoś spiczastym przedmiotem); 5. wbijać, wwiercać, wkłuwać
(in Akk - w coś, spiczasty przedmiot); 6. zacinać się (sich; austriacki, np. o
szufladzie); 7. zacinać się, nie iść, stanąć w miejscu (sich; nie iść w żądany
sposób; austriacki)
die Spinne - 1. pająk (jako zwierzę); 2. jędza (złośliwa pani o suchym kształcie;
umniejszający); 3. pająk, krzyżówka (skrzyżowanie pięciu lub więcej dróg albo ulic)
spinnen - 1. prząść (obracać włókna w nić); 2. prząść (przetworzyć poprzez
przędzenie); 3. prząść, uprząść (produkować poprzez przędzenie; także w przenośni);
4. prząść (dawać się stworzyć z jednej nitki); 5. prząść (wyrabiać włókna chemiczne
z przetopu lub roztworu); 6. mruczeć (o kocie; wiejski); 7. bredzić, bajerować,
zmyślać (potocznie); 8. siedzieć w mamrze, odsiadywać w kiciu (potocznie o
siedzeniu w więzieniu)
spotten - 1. drwić, nabijać się, wyśmiewać się (über Akk - z kogoś/czegoś; gadać
drwiąco; dawniej z Genitivem bez przyimka); 2. kpić sobie, drwić sobie (z czegoś -
Genitiv, ohne Präposition; nie brać czegoś na poważnie; podniośle); 3. drwić, kpić
(Genitiv; o rzeczach, zdarzeniach itp.); 4. drwić, papugować (o ptakach; naśladować
odgłosy środowiska)
der Sprecher - 1. przewodniczący (osoba reprezentująca czyjeś interesy, wybierana
przez innych; 2. rzecznik (jako przedstawiciel danej instytucji lub grupy,
chroniący jej interesu); 3. spiker (osoba zapowiadająca w radiu lub telewizji); 4.
speaker, (danego języka lub gwary); 5. mówca, orator (osoba, która dla jakiegoś
celu czyta tekst); 6. twórca, autor (wypowiedzi); 7. widzenie (w slangu oznacza
wizytę pomiędzy aresztowanym a odwiedzającym)
das Springseil - skakanka
spritzen - 1. pryskać, tryskać, pokropić (dawać docierać jakiejś cieczy w formie
kropelek); 2. pryskać, wstrzykiwać, wytryskiwać (dawać wypływać poprzez ciśnienie w
formie strumienia z wąskiego otworu, dyszy itp.); 3. spuszczać się, ejakulować,
tryskać z cewki (wulgarnie); 4. opryskać, ochlapać (wprawić w określony stan
poprzez ochlapanie); 5. bryzgać, tryskać, sikać, chlustać (tryskać w różne kierunki
w formie kropelek); 6. tryskać, bluzgać, chlustać (tryskać gdzieś; z 'sein'); 7.
kropić, pokropić (lekko padać); 8. kropić, nakrapiać, natryskiwać, spryskać,
opryskiwać (uwilgotnić poprzez otryskiwanie, np. rośliny lub za pomocą farby); 9.
rozcieńczać (jakiś napój); 10. wstrzykiwać, wtryskiwać (dokonywać iniekcji); 11.
szprycować, nakłuwać, kłuć, robić zastrzyk (Akk; zapodawać komuś zastrzyk); 12.
wypryskać, wychlapać (stworzyć poprzez chlapanie, tryskanie); 13. pryskać, gibać,
popędzić (gdzieś szybko pobiec; potocznie); 14. gibać, pędzić (szybko gdzieś biec w
celu dopełnienia służby); 115. oblać, oblewać (egzamin' austriacki)
der Spross - 1. pęd roślinny, latorośl (młodsza forma rośliny); 2. potomek,
latorośl (z wybornej, szlacheckiej rodziny); 3. szydło, odnoga (tyki poroża jeleni,
termin łowiecki)
der Sprössling - 1. pęd roślinny (przestarzałe); 2. latorośl (żartobliwie o
dziecku)
das Spülbecken - 1. zlew (do mycia naczyń w kuchni); 2. zlew (w gabinecie
stomatologicznym; zlewik, nad którym pacjent może sobie wypłukać usta)
spulen - 1. nawijać, nawlekać (nawijać na szpulę); 2. nawijać się, nawlekać się
(automatycznie)
die Spülung - 1. irygacja, płukanie (przepłukiwanie organów otwartych jako środek
terapeutyczny); 2. płukanie, wypłukiwanie (w celu usunięcia niechcianego
materiału); 3. spłuczka (aparatura do spłukiwania); 4. spłuczka (w toalecie); 5.
(krótsza forma 'Haarspülung'; produkt higieny włosów, który podwyższa czesliwość i
połysk włosów)
der Staatsanwalt - prokurator (prawnik, który staje w interesach państwa, zwłaszcza
jako oskarżyciel w rozprawie sądowej)
stählen - hartować, wzmacniać (czynić coś bardzo mocnym, bardziej odpornym)
der Stall - 1. szopka, stajnia, stajenka (zamknięte pomieszczenie, w którym trzyma
się bydło); 2. stajnia wyścigowa (stajnia koni wyścigowych; krótsza forma
'Rennstall'); 3. rajdowcy, stajnia (krótsza forma 'Rennstall'; zespół kierowców
rajdowych jakiejś firmy)
stallen - 1. trzymać w stajni, hodować w stajni (prowadzić do stajni lub w niej
trzymać; rzadziej); 2. być w stajni, siedzieć w stajni (o koniu; rzadziej); 3.
oddawać mocz, sikać (o koniu; potocznie)
stammeln - 1. jąkać się, bełkotać (mówić zacinająco z niepewności, zakłopotania,
zdenerwowania); 2. wybąkać, wybełkotać, wyjąkać (wywoływać jąkająco); 3. jąkać się,
bełkotać, dukać (nie móc wymówić określonych głosek lub zbitek głosek prawidłowo
lub w ogóle; termin medyczny)
starr - 1. sztywny (nieruchomy, nieelastyczny); 2. sztywny (bez ruchomego stawu);
3. sztywny, drętwy, zdrętwiały (bez życia, nieruchawy i siły wyrażania); 4.
nieugięty, sztywny, uparty (nie do obejścia, surowy, np. o zasadzie lub czyjejś
postawie)
starren - 1. gapić się, wlepiać wzrok (auf Akk; sztywno zerkać na coś); 2.
sztywnieć, usztywnieć, zesztywnieć (być przez coś całkowicie pokrytym i przez to
sprawiać wrażenie sztywnego); 3. tonąć, pławić się (von etw - w czymś; wskazywać
bardzo dużo czegoś, tak że coś innego jest ledwo widoczne); 4. wystawać, sterczeć
(wystawać szytwno na wysokości)
stationieren - rozmieszczać, lokować (prowadzić kogoś, zwłaszcza żołnierza w
określone miejsce, w którym ów ktoś winien jest stacjonować)
steil - 1. stromy, spadzisty; 2. wysoki (zagrany przed siebie na dłuższy dystans, w
piłce nożnej, np. o podaniu); 3. szałowy, zarąbisty (forma przestarzała czegoś
imponującego, robiącego wrażenie)
steil (als Adverb, poza znanymi znaczeniami) - wysoko (wznosić się, o samolocie)
stemmen - 1. wyciskać (ciężary, sztangę); 2. opierać (się) (sich; o coś - gegen
etw; z dużą siłą naciskać o coś, aby się oprzeć, pokonać opór, np. o ścianę, drzwi,
stół); 3. prostować się (we frazie 'sich in die Höhe stemmen); 4. opierać się
czemuś (sich; stawiać energiczny opór czemuś lub komuś); 5. przeforsować
(przeprowadzić coś skutecznie, pokonać coś trudnego, dużego); 6. dłutować,
wydłutować, wyżłobić (stworzyć coś dłutem); 7. chlać, wechlać, wyżłopać (wypić dużą
ilość, zazwyczaj nadmierną, alkoholu; potocznie); 8. wyciągać, ciągnąć, zakosić
(ukraść, zazwyczaj rzeczy, które mają większy ciężar); 9. posuwać się, drążyć się
(potocznie 'spółkować')
das Steuer - 1. kierownica (przyrząd w pojeździe do sterowania w formie koła itp.);
2. ster (statku)
stillen (an jdm) - 1. uciszać, lulać, karmić (dziecko; dawać mleko z piersi do
picia); 2. karmić piersią (dziecko); 3. zaspokoić, zaspakajać (czyjąś potrzebę,
zwłaszcza głód, pragnienie, ciekawość, żądze); 4. tamować, uśmierzać (np. krew,
łzy, kaszel, ból - zależnie od kontekstu; doprowadzać coś do stanu spoczynku)
die Steuer - 1. podatek (część wypłaty, przychodu, spadku, która musi być oddana do
państwa); 2. władze skarbowe (potoczna krótsza forma 'Steuerbehörde')
stinken - 1. śmierdzieć (wydawać zły zapach); 2. śmierdzieć (vor etw - czymś;
potocznie; posiadać negatywną właściwość w wysokim stopniu); 3. śmierdzieć (jako
podejrzenie; nach etw - czymś, np. zdradą, pieniędzmi); 4. śmierdzieć (Dativ -
komuś; wywoływać czyjąś antypatię, np. o pracy)
stöbern - 1. grzebać, szukać, szperać, bobrować (czegoś w czymś - nach etw in D);
2. śnieżyć, prószyć (potocznie); 3. zamiatać, wiać (o śniegu; wiać dokądś;
potocznie); 4. pozmiatać, posprzątać (czynić coś porządnie czystym;
południowoniemiecki)
der Stoff - 1. materiał, tkanina (uprządnięty z nici; służy produkcji ubrań); 2.
substancja, materia (chemiczna); 3. materia (termin filozoficzny); 4. alkohol
(potocznie); 5. używka, prochy, narkotyki (potocznie); 6. benzyna, paliwo
(potocznie); 7. temat, materiał (coś, co stanowi tematyczną bazę do epickiego lub
lirycznego dzieła sztuki); 8. temat, przedmiot (coś, nad czym można się zastanowić,
dyskutować)
der Stoffwechsel - przemiana materii, metabolizm
stolzieren - pysznić się, dumnić się, kroczyć z dumą (auf und ob, wie ein Halm
stolzieren)
stopfen - 1. cerować, łatać (dziurę w tkaninie igłą i nitką); 2. wkasywać, wpychać,
wepchać (coś wsunąć bez większej dbałości); 3. wypychać, napychać (wypełnić
wpychająco, np. poduszkę, fajkę, brzuch (potocznie)); 4. zatykać, przytykać,
przytłumić (instrument; wpychać coś w otwór dźwiękowy, zmniejszając przez to siłę
tonu i jednocześnie nastawić wysokość tonu); 5. zatykać, zapychać (wypełnić czymś
lukę i przez to ją zamknąć); 6. tuczyć, napychać, faszerować (drób, zwłaszcza gęsi;
przymusem tuczyć kukurydzą lub czymś podobnym); 7. łykać, połykać; 8. powodować
obstrukcję, zatykać otwora (hamować trawienie); 9. sycić (potocznie; czynić sytym,
sprawiać wrażenie sytego)
die Stoppelhaaren - szczecina
stoppelig - szczeciniasty (pokryty szczeciną, np. podbródek)
stören (poza 'przeszkadzać, zakłócać') - 1. zderzyć się, zgorszyć się (sich an D -
czymś; potocznie); 2. pracować u klienta (południowoniemiecki i austriacki)
stramm - 1. obcisły, ciasny (o czymś, co ciasno obejmuje, zwłaszcza o ubraniach
(pasek, spodnie)); 2. jędrny, krzepki (silnie zbudowany, wyglądający mocarnie, o
człeku lub części ciała); 3. wyprężony (wyprostowany z silnie napiętymi muskułami);
4. [dziarski, energiczny]; 5. surowy, ostry (nieustępliwy, surowy; np. dyscyplina,
katolik); 6. nieustający, napięty (potocznie; ciągły, bez ustanku)
strammstehen - stać na baczność (zwłaszcza o żołnierzach; vor jdm - przed kimś)
der Strang - 1. powróz, stryczek (w zależności od kontekstu); 2. lina (na której
zwierzę ciągnie sanie); 3. pasmo, cięg (włókien, nici); 4. przewód, tor, linia,
linijka (coś, co się rozciąga liniowo na określonej długości nad czymś, np.
kanalizacja, szyny, fabuła filmu - zależnie od kontekstu)
strapazieren - 1. zużywać, nie oszczędzać (o ubraniach, nie dbać o nie); 2. męczyć,
nadszarpywać, nie szczędzić (kogoś); 3. mordować się, nadwyrężać, nie oszczędzać
się (sich; nadwyrężać się)
die Streife - 1. patrol (mała grupka osób, wykwalifikowanych mundurowych, jednostka
takowych, która przeprowadza kontrole); 2. patrol (jako czynność kontrolna patrolu)
streifen - 1. potrącać, muskać, drasnąć (potrząsnąć czymś lekko, niezbyt
gwałtownie, płynnym ruchem, zależnie od kontekstu, np. drzewo, rękę (am Arm)); 2.
drasnąć, napomknąć (powierzchownie, krótko o czymś napomknąć, np. o temacie); 3.
naciągać, ściągać, podciągać, zakasać (ciągnąć coś gdzieś lekkim, płynnym ruchem,
zależnie od kontekstu, np. obrączkę z palca, nogawkę na nodze, koszulę przez
głowę); 4. strącić (usunąć coś z czegoś ściągającym, płynnym ruchem, np. truskawki
z wiechy, popiół z cygara); 5. włóczyć się, wałęsać się (gdzieś się poruszać bez
celu, bez konkretnego kierunku); 6. patrolować (rzadko, np. o żołnierzach)
das Straßenpflaster - chodnik (wybrukowana część ulicy do chodzenia)
der Strauch - krzak, krzew
die Strecke - 1. odcinek, odległość (drogi do pokonania); 2. trasa, odcinek (linii
kolejowej); 3. odległość, odcinek (w sporcie odległość do pokonania przez
sportowca); 4. odcinek (część linii oddzielona dwoma punktami); 5. chodnik (pozioma
budowla górnicza, służąca do przywozu i wywozu materiałów); 6. pokot (ogół dziczy
unicestwionej po polowaniu; termin łowiecki)
der Streich - 1. uderzenie, dźgnięcie (podniośle); 2. dowcip, wybryk (drażniący
uczynek zrobiony z żartu)
der Streik - strajk
das Stroh - słoma (suche źdźbła z wymłóconego zboża)
stülpen - 1. nakrywać, zakrywać, okrywać, nasadzać (przykrywać, zakrywać coś czymś,
co odpowiada formą przedmiotowi do nakrywania); 2. nasadzać, nakładać (zwłaszcza o
nakryciu głowy; szybko nałożyć coś na głowę); 3. wywracać, podkasywać, podwijać
(wywracać wewnętrzną stronę na zewnątrz; nach außen, np. części ubrań, wargi); 4.
wywracać, odwracać, wywalać (prowadzić w określone miejsce poprzez odwrócenie
zawartości jakiegoś pojemnika itp.)
die Stute - klacz (samica konia, osła, wielbłąda lub zebry)
das Sujet - temat, motyw (pracy artystycznej) (SÜŻEEEJ)
summen - 1. bzyczeć, bzykać, terkotać, brzęczeć (wydawać wibrującym tonem,
zwłaszcza o pszczołach, silniku, insektach); 2. bzyczeć, bzykać (latać gdzieś
bzycząc; z "sein"); 3. nucić (melodyjkę; śpiewać z zamkniętymi ustami)
das Surfbrett - deska surfingowa

der Tadel - 1. nagana (przeprowadzona w szorstki sposób wypowiedź, która odnosi się
do czyjegoś czynu lub zachowania); 2. nagana (szkolna); 3. skaza, wada, usterka
(najczęściej powiązana z zaprzeczeniem)
tadellos - bez zarzutów, bez usterek, nienaganny (w sposób godny podziwu)
tagen - obradować, prowadzić obrady
die Tagung - sesja obrad (zwłaszcza w sejmie)
die Tanne - 1. jodła (jako drzewo); 2. jodła (jako drewno z drzewa)
tasten - 1. macać, obmacywać, wymacywać (wykonywać czułe, poszukiwawcze ruchy, aby
coś znaleźć poprzez dotknięcie czegoś); 2. macać, obmacywać, szukać po omacku
(szukać czegoś po omacku); 3. macać, obmacywać (odbierać poprzez macanie); 4. iść
po omacku (sich; przemieszczać się gdzieś, macając); 5. wystukiwać (na klawiaturze;
obsługiwać maszynę wyposażoną w klawiaturę); 6. wyklikać, wystukać (wpisywać coś za
pomocą klawiatury; język fachowy)
tatsächlich - prawdziwy, rzeczywisty (zgodny z rzeczywistością)
tatsächlich (als Adverb) - rzeczywiście, naprawdę
der Tau - rosa (wilgoć powietrza, która osadza się na podłożu, najczęściej na
trawie)
das Tau - lina (mocna, np. do przywiązywania statków)
die Taube - 1. gołąb (średniej wielkości ptak, ze ściśniętym ciałem, małą główką,
lekko zakrzywionym dziobem i krótkimi nogami; hodowany lub trzymany jako zwierzątko
domowe); 2. gołąb, kaczka (ktoś, kto nie wchodzi w politykę wojskową, radykalną,
ktoś, kto jest skłonny do kompromisu; żargon polityczny)
tauen - 1. topnieć, tajać (nieosobowy; z 'haben'; jako zjawisko pogodowe); 2.
topnieć, tajać (topnieć pod wpływem ciepła, mięknąć; z 'sein'); 3. topić, stajać
(doprowadzać do topnienia, np. o słońcu topiącym śnieg; z 'haben')
die Taufe - chrzest, chrzciny (jako sakrament, rytuał bądź nadanie nazwy,
wtajemniczenie)
täuschen - 1. zwodzić, łudzić (kogoś wprowadzać w błąd, dawać komuś mylne
wrażenie); 2. łudzić (dawać mylne wrażenie, o czymś); 3. kiwać, okiwać (w sporcie;
oszukiwać przeciwnika na swą korzyść); 4. zwodzić się, łudzić się (mylić się; sich)
taxieren - 1. wycenić, wyceniać (potocznie i fachowo; szacować cenę czegoś; robi to
Sachverständiger - znawca rzeczowy); 2. oceniać, wyceniać (potocznie; oceniać w
sposób krytyczny, aby móc dokonać wyroku, wyrazić decyzję)
teeren - asfaltować, pokrywać asfaltem (pokrywać asfaltem, zaopatrywać w asfalt)
der Teich - staw (małe jeziorko, mały zbiornik wodny)
tendenziös - partyjny, uprzedzony (nakierowany światopoglądowym lub politycznym
zabarwieniem i nieobiektywny, zwłaszcza artykuły prasowe, wiadomości)
die Tenne - klepisko (miejsce w stodole do młócenia)
der Tennisschläger - rakietka do tenisa
der Teppich - dywan (okrycie na podłogę)
toben - 1. wściekać się, szaleć (szaleć jak powalony; z 'haben'); 2. szaleć (biegać
gdzieś krzyczać, hałasując radośnie, dziko i wyzwolenie, np. o dzieciach bawiących
się); 3. huczeć, rzucać się, hałasować (durch - przez; poruszać się gdzieś
szalejąc); 4. szaleć, przetaczać się (być niszczycielskiej natury w dzikim ruchu; z
'haben', np. o burzy, wojnie); 5. przetaczać się (poruszać się gdzieś szalejąc, np.
o wojnie; z 'sein')
die Tonne - 1. beczka (duży pojemnik z metalu do pobierania, przenoszenia płynnych
materiałów, np. oleju, benzyny); 2. tona rejestrowa (jednostka pojemności statku;
Bruttoregistertonne); 3. tona (jednostka 1000 kg); 4. beczka, galon (jednostka
pojemnościowa zwłaszcza na wino lub piwo od 100 do 700 l); 5. pława, boja
(pływający, zakotwiczony znak wodny, z różnymi funkcjami); 6. beka, beczka (duży,
gruby człowiek; potocznie i żartobliwie); 7. sklepienie beczkowe/ kolebkowe
die Töpferei - 1. warsztat garncarski (warsztat garncarza); 2. garncarstwo (jako
rzemiosło)
töpfern - 1. trudnić się garncarstwem, lepić (wytwarzać rzeczy z gliny, ceramiki);
2. lepić (wytwarzać poprzez garncowanie)
das Tor - 1. brama (duży, szeroki otwór w murze); 2. brama, bramka (z metalu,
drewna, zamykająca; do otwarcia); 3. brama (wolnostojąca budowla); 4. bramka (w
piłce nożnej); 5. gol (spotkanie piłki z bramką); 6. bramka (w narciarstwie)
der Tor - głupek, głupiec, prostak (osoba działająca niemądrze z powodu słabej
oceny ludzi lub okoliczności)
töricht - 1. niemądry, nierozsądny (o zachowaniu); 2. głupi, głupawy; 3. naiwny,
niemądry (bez rozumu)
totarbeiten - tyrać, harować, tyrać do usranej śmierci (pracować aż do
wycieńczenia; rozdzielnie złożony)
totlachen - śmiać się do rozpuku (sich; musieć się bardzo śmiać)
tränen - łzawić (wydzielać łzy z oczu)
die Traube - 1. gron, gronostan, grono (kwiatostan, przy którym każde kwiecie
pojedyczno jedno na drugim odchodzą od łodygi); 2. grono (jagody ustawione
gronowato przy łodydze); 3. winogrono (krótsza forma 'Weintraube'); 4. grono,
skupisko (gęsto skupiona ilość, tłum ustawiony w określonym punkcie, zwłaszcza
ludzi)
die Treppe - schody
treppen - uschodowić, czynić na kształt schodów (formować jak schody)
der Tresor - 1. sejf (opancerzona skrytka na pieniądze, dokumenty itp.); 2. sejf
(pokój z sejfem)
treu - 1. wierny (niezawodny wobec czegoś lub kogoś); 2. wierny (o partnerze
małżeńskim; niewnikający w inne relacje seksualne, nieoszukujący); 3. oddany,
wierny (niewzruszony innymi propozycjami, trzymający się danej rzeczy lub osoby);
4. poczciwy (trochę naiwny, o dobrym, oddanym sercu)
tricksen - 1. posługiwać się trikami, stosować sztuczki; 2. uskuteczniać, załatwiać
(z użyciem sztuczek)
der Trödel - 1. starocie, starzyzna (potocznie; stare, nieprzydatne, bezwartościowe
rzeczy); 2. skład staroci, sklep staroci (skrót od "Trödelmarkt")
trödeln (umgangssprachlich) - 1. guzdrać się, ociągać się (bei etw - przy czymś;
marnować czas przy pracy, czynnościach, chodzeniu; umniejszająco); 2. włóczyć się,
wałęsać się (wolno chodzić, bez określonego celu; potocznie); 3. handlować
starociami (potocznie)
trommeln - 1. bębnić (grać na bębnie); 2. bębnić, dudnić (uderzać rytmicznie o coś
- an, auf, gegen etw); 3. hasać, tupać, susać (uderzać mocno przednimi łapami)
tröpfeln - 1. cieknąć, ciurkać (wypływać małymi kroplami słabo i powoli; auf Akk,
aus - na coś, z czegoś; z 'sein'); 2. nakładać, dozować kroplami (dawać czemuś
kropić i nanieść w coś lub na coś; z 'haben', np. lek); 3. kropić (o deszczu; padać
małymi kroplami; potocznie)
die Trümmer - zgliszcza, gruzy (budowli)
die Tube - 1. tuba, tubka (pojemnik na pastopodobne materiały, które trzeba
wybierać za pomocą wyciskania); 2. trąbka słuchowa, trąbka Eustachiusza (anatomia);
3. jajowód (anatomia)
tüchtig - 1. zdolny, przykładny (wypełniający zadania pilnie i umiejętnie); 2.
porządny, solidny (o osiągnięciu dobrej jakości); 3. porządny, spory (nadmierny w
ilości, intenstywności; potocznie); 4. nieźle, sporo, w cholerę (potocznie;
nadmiernie dużo; intensyfikuje przymiotniki i czasowniki)
die Tücke - 1. podstępność, złośliwość (zdradziecka złośliwość); 2. złośliwość,
podstęp (podstępne traktowanie, działanie; najczęściej w liczbie mnogiej); 3.
złośliwość (ukryta, nie do rozpoznania, co dalej właściwość jakiejś rzeczy, która
może doprowadzić kogoś do denerwującej, niebiezpiecznej sytuacji; przeważnie w
pluralu)
der Tupfer - wacik
turnen - 1. gimnastykować się, ćwiczyć (an D - na czymś; uruchamiać się sportowo
poprzez wykorzystanie danych przyrządów); 2. wygimnastykować (wyprowadzać poprzez
gimnastykę); 3. wdrapywać się, wgramolić się (potocznie; z 'sein'; przemieszczać
się gdzieś zręcznie poprzez wspinanie się))
das Turnzeug - rzeczy do gimnastyki

überbieten - 1. oferować więcej (oferować więcej o coś - um etw überbieten, np. o

kilkaset euro); 2. prześcigać, przeganiać (Akk; być od czegoś lub kogoś lepszy;
występować w większym stopniu)
übereinstimmen - 1. zgadzać się (mit jdm in etw - z kimś w czymś; mieć z kimś taką
samą opinię); 2. zgadzać się, komponować się (mit etw - z czymś; być w harmonii z
czymś, równać się z czymś w rodzaju, egzystencji itd.)
überfahren (erste Silbe) - 1. przewozić, przeprawiać (jdn mit etw - kogoś czymś;
przetransportowywać kogoś z jednego brzegu na drugi; z 'haben'); 2. przepływać
(płynąć z jednego brzegu na drugi; z 'sein)
überfahren (zweite Silbe) - 1. potrącić, przejechać (przejechać pojazdem człeka lub
zwierzę i go/je zranić [śmiertelnie]); 2. przejechać (coś przeoczyć i przejechać
bez uwagi, np. czerwone światło); 3. przejechać (coś, przez coś - Akk); 4.
wykołować, okiwać, wykiwać (kogoś; potocznie; zdobywać coś od kogoś
nieprzygotowanego i niemającego czasu na namysł); 5. przejechać się po kimś,
rozwalić kogoś (jednoznacznie kogoś pokonać w rozgrywce; żargon sportowy)
überfordern - przekraczać możliwości, przeciążać (stawiać za wysokie wymagania
komuś, sobie lub czemuś)
überheblich - zarozumiały, arogancki, pyszny (przeceniający się, patrzący z góry na
innych, np. o człowieku lub tonie)
überlisten - przechytrzyć, wykiwać (zyskiwać korzyść poprzez wykorzystanie sprytu
przeciwko komuś)
der Übermut - 1. swawola (wyzwolona wesołość, która wyraża się w lekkomyślnym
zachowaniu); 2. arogancja, zuchwałość (zawyżanie własnej oceny na niekorzyść
innych; staromodnie)
überstehen (s) - przetrwać, znosić, pokonać, przebywać (coś pełnego
niebezpieczeństwa, trudu)
überstehen (h) - wystawać (znad czegoś)
übertölpeln - okiwać, wystrychnąć na dudka, wykołować (kogoś, kto nie uważa dobrze
w danej sytuacji; przechytrzyć w nieczysty i zuchwały sposób)
übertreffen - 1. prześcigać, przeganiać, przewyższać (kogoś w czymś - Akk, an D;
być lepszym od kogoś w danej dziedzinie); 2. prześcigać, przeganiać, przewyższać (w
czymś - an D; posiadać cechy na większym stopniu); 3. przechodzić, przejść
(oczekiwania, obawy, etc.; wykraczać poza coś)
überwiegen (I-te Silbe) - ważyć zbyt dużo
überwiegen (II-te Silbe) - 1. przeważać, przeważać nad (mieć największe znaczenie,
wagę i stąd określać obraz, charakter czegoś, np. o lasach na południu kraju, o
większości; Akkusativobjekt); 2. mieć przewagę nad (być bardziej znaczącym niż coś
innego, np. o ciekawości przeważającej nad rozsądkiem)
überwiegend - znaczny, istotny (mający największe znaczenie, największą wagę)
überwiegend (als Adverb) - szczególnie, głównie, znacznie (przede wszystkim,
głównie)
ulkig - 1. zabawny, komiczny (np. wiersz, historyjka); 2. dziwny, dziwaczny (np.
uczucie, człowiek)
umgeben - 1. otaczać (się) (dawać być wokół ze wszystkich stron); 2. otaczać (ze
wszystkich stron się znajdować)
die Umgebung - 1. otoczenie, środowisko, okolica (wszystko, co coś otacza); 2.
otoczenie (krąg ludzi, w którym ktoś żyje)
umgekehrt - na odwrót, odwrotnie
umkippen - 1. wywracać się, wywrócić się, przewrócić się (dostać przeciążenia i
wywrócić się na stronę; z 'sein'); 2. padać bezwładnie, padać, mdleć (z 'sein';
potocznie); 3. ulegać, ulec, ugiąć się (uginać się pod presją i zmieniać opinię,
postawę; potocznie; z 'sein'); 4. wywietrzeć, zwietrzeć (o winie, które staje się
kwaśne po dłuższym leżakowaniu); 5. ulegać degradacji biologicznej (o wodach); 6.
wywracać, przewracać (czynić coś wywróconym; z 'haben'); 7. wywracać, przewracać
się (nagle się obrócić w przeciwieństwo)
umkommen - 1. umrzeć, postradać życie, zginąć (wskutek wypadku, nieszczęścia); 2.
marnieć, ginąć (vor etw - z czegoś; ledwo móc coś znieść; potocznie emocjonalnie);
3. zespuć się, marnować się, psuć się (o jedzeniu; nie być zużyte i się zespuć)
der Umriss - obwód, kontur (ogół liń zaznaczających jakiś kształt)
der Umschlag - 1. koperta (listu); 2. okład, żel (do uśmierzania bólu)
umschlagen - 1. wywracać, przewracać, podwijać (krawędź ubrania na drugą stronę; z
'haben'); 2. obalać, ścinać (obalać coś poprzez uderzenie lub uderzenia); 3.
narzucić, zarzucić (sobie lub czemuś; z 'haben'); 4. wywracać się, przewracać się
(w całej swej rozciągłości; z 'sein'); 5. odbić, zmieniać nagle kierunek (o
wietrze; z 'sein'); 6. odbić, przewracać się (nagle się zmienić, odwrócić; z
'sein'); 7. przeładowywać (towary w dużych ilościach); 8. zarzucać, owinąć (nić
wokół igły; z 'haben')
umschlagen (II-te Silbe) - odwracać, zaginać (arkusz drukarski)
umschulen - 1. przenosić do innej szkoły (auf Akk); 2. przekwalifikowywać (się),
przyuczać (się) ((sich)do innego zawodu; auf Akk/zu - na)
umsehen - 1. rozglądać się, rozejrzeć się (sich; patrzeć we wszystkie strony); 2.
rozglądać się (zbierać wrażenia i doświadczenia wszędzie, pod wieloma względami);
3. rozejrzeć się, obejrzeć się, odwrócić się (odwracać głowę, by coś lub kogoś
zobaczyć); 4. rozglądać się, oglądać się (nach etw/jdm - za czymś/kimś; starać się
o to, by znaleźć coś lub kogoś i prosić do siebie)
umso - 1. tym (bardziej; w konstrukcji 'im..., tym...); 2. tym (bardziej; wyraża
wzmocnienie, które jest wynikiem w zdaniu pobocznym z 'niż' lub 'ponieważ')
umsonst - 1. za darmo (bez odpłaty); 2. na darmo, nadaremno, na próżno (bez
oczekiwanie korzystnego działania)
umziehen (untrennbar) - 1. otaczać, opasywać (rozciągać się wokół czegoś, np. o
murze wokół parku); 2. pokrywać, zasnuwać (rzadziej, np. o chmurach zasnuwających
niebo); 3. zachmurzyć się (sich; o niebie; rzadziej)
umziehen (trennbar; außer 'przeprowadzać się') - przebierać się (sich; zmieniać
ubranie)
umzingeln - otoczyć, robić obławę (untrennbar; otoczyć wroga tak, aby nie mógł się
rozproszyć, np. budynek, wrogie oddziały)
unantastbar - nietykalny, nienaruszalny (nie dający się naruszyć, nie do
naruszenia)
unbeholfen - niezdarny, niedołężny, nieporadny (niezręczny z braku fizycznej lub
umysłowej zręczności)
unbekümmert - 1. beztroski (taki, którym nic ani nikt się nie opiekuje, nie
troszczy); 2. niefrasobliwy, beztroski (nie troszczący się, nie martwiący się o
nic, niemający żadnych wątpliwości)
unbeschwert - beztroski, wolny od trosk (nieprzytłoczony zmartwieniami)
unentrinnbar - niechybny, nieunikniony
unentschuldigt - bez usprawiedliwienia, nieusprawiedliwiony
unerbittlich - 1. nieubłagany, niezawisły, nieustępliwy (nie dający się zmiękczyć,
przekabacić, np. sędzia, krytyk); 2. nieubłagany, nieustępliwy (nie do zatrzymania
w swoim postępie, bezlitosności, uporze, o czymś, np. o wojnie, losie)
der Unfall - wypadek (niepożądane wydarzenie, przerywające normalny tok czegoś, w
którym ludzie są ranni lub giną albo powstają szkody materialne)
der Unfug - 1. chuligaństwo, swawola (nieporządne, obciążające i przeszkadzające
innym zachowanie, traktowanie, wskutek którego wynikają szkody)
ungeachtet - nie zważywszy na, nie bacząc na, mimo, pomimo (Genitiv; vor oder nach
dem Substantiv)
ungeheuer - potworny, nieludzki (opisujący coś bardzo dużego, mocnego,
intensywnego)
ungeheuer (als Adverb) - nieludzko, potwornie, strasznie (służy jako podkreślenie
wielkości czegoś; funkcjonuje jako słowo wyrażające przesadę)
das Ungeheuer - potwór (dosłownie straszny baśniowy zwierz, a w przenośni monstrum
emocjonalne lub bezduszny człek)
ungereimt - 1. nierymujący się, niezrymowany, nie rymowany, bez rymu; 2. bzdurny,
niedorzeczny (nie mający właściwego sensu)
ungeschickt - 1. nieporadny, niezdarny; 2. niezręczny, niezgrabny (bez zręczności);
3. (niepraktyczny; termin południowoniemiecki, wiejski, rzadziej używany); 4. nie
na czas, nie w porę (w niepasujący punkt czasowy; termin południowoniemiecki)
ungewöhnlich - 1. niezwykły, nadzwyczajny (odbiegający od zwyczajności,
przyzwyczajeń, oczekiwań, występujący nieczęsto); 2. niezwykły, nadzwyczajny
(wykraczający poza zwykły stopień)
ungewöhnlich (als Adverb) - niesamowicie, niezwykle (intensyfikujący czasowniki i
przymiotniki)
ungezügelt - nieposkromiony, nieujarzmiony, nieokiełznany (bez samokontroli, np. o
temperamencie, nienawiści)
unredlich - nieuczciwy, nierzetelny
unsachgemäß - nieodpowiedni, niewłaściwy (do danego produktu, np. sposób pakowania)
der Unsinn - 1. nonsens, bzdura, niedorzeczność (brak rozsądku); 2. bezsens, bzdura
(coś niedorzecznego, nierozsądnego, głupie pomyślenie, głupie traktowanie, itp.);
3. chuligaństwo, swawola, ekscesy
unterbreiten - wyściełać, rozkładać, rozpościerać (coś pod czymś, np. wyściełać
sufit) (rozdzielny)
unterbreiten - przedstawiać, przedkładać (komuś coś do rozważenia, np. ofertę)
(nierozdzielny)
unterdrücken - 1. tłumić, stłumić (uczucia itp.; wstrzymywać coś, co chce wyjść na
wierzch); 2. zatajać, taić, ukrywać (nie dopuszczać, aby coś określonego ujrzało
swiatło dziennie, stało się komuś znane); 3. tłumić, powstrzymywać (próbować
ograniczyć coś, trzymać nisko; mocno coś utrudniać w swojej egzystencji)
untergehen - 1. zachodzić (znikać za horyzonten); 2. zatonąć, iść na dno (znikać
pod powierzchnią wody i nie docierać już do góry); 3. upadać, iść na dno, przepadać
(stawać się zniszczonym, unicestwionym
unterkriegen - pokonać, pokonywać (trennbar; sprawiać, że ktoś się poddaje)
unterlassen - 1. porzucać, odpuszczać (z jakichś powodów nie robić czegoś, co
mogłoby lub miałoby być zrobione); 2. odpuszczać, porzucać (rezygnować ze zrobienia
czegoś)
unternehmungslustig - przedsiębiorczy (mający chęć podejmowania wielu czynności,
przedsiębrania)
unterschätzen - nie doceniać, lekceważyć (oceniać zbyt nikle)
der Unterschenkel - goleń (część nogi pomiędzy kolanem a stopą)
untertauchen (trennbar) - 1. zanurkować (pod wodę; z 'sein')); 2. nanurzać,
nanurzyć (coś lub kogoś; z 'haben'); 3. znikać, niknąć, ginąć (z pola widzenia, np.
w tłumie; z 'sein'); 4. ukryć się (Akkusativ; w jakimś nieznanym miejscu - udać się
tam i się odciąć od innych)
unterziehen (erste Silbe) - 1. wciągać, wkładać (na siebie ubranie pod inne
ubranie); 2. wciągać, podciągać (w budownictwie); 3. wymieszać (ostrożnie
wymieszać, bez mieszania sztućcem)
unterziehen (zweite Silbe) - 1. poddawać się (sich; czemuś, czego załatwienie jest
związane z pewnymi wysiłkami); 2. poddawać (coś czemuś; ma związek z określonymi
rzeczownikami)
unumgänglich - nieodzowny (konieczny, taki, którego nie można pozostawić ot tak,
np. środki działania)
unverbrüchlich - niezłomny, nieugięty (nie do rozpadnięcia, nie do złamania)
unversehens - niespodziewanie, nagle, znienacka (nagle, nie będąc do przewidzenia)
unversehrt - nienaruszony, nietknięty (np. towar, przedmiot) (człowiek raczej -
unverletzt)
unverstellt - szczery, niezakłamany (np. radość)
unverzollt - nieoclony
die Urkunde - dokument, akt (urzędowy dokument z mocą prawną, który coś potwierdza)
der Urheber - 1. sprawca; 2. autor, twórca, inicjator (termin prawniczy)
urig - 1. pierwotny, rdzenny (np. święto, osadzona knajpa); 2. dziwaczny,
oryginalny
urwüchsig - pierwotny, naturalny, swojski (niezakłócony, np. krajobraz); 2.
rdzenny, nie zniekształcony (np. język)
usw. (und so weiter) - i tak dalej
V

das Veilchen - 1. fiołek (fioletowy kwiatek); 2. limo, pizda (guz krwi wokół oka
spowodowany uderzeniem, zderzeniem lub czymś podobnym; potocznie)
das Velum - 1. welon (chusta do przykrywania wieczernych przyrządów); 2. welon
kapłański (chusta, którą ksiądz nosi przy udzielaniu błogosławieństwa); 3.
podniebienie miękkie (tylna, bardziej miękka część podniebienia)
verabschieden (oprócz podstawowych, znanych kontekstów "pożegnać (się)") -
uchwalać, wprowadzać w życie (ustawę lub coś podobnego, po czym jest nad nią
pertraktowane)
verallgemeinern - uogólniać
verankern - 1. zakotwiczyć (trzymać w miejscu poprzez kotwicę, np. statek); 2.
zakotwiczyć, ustalić (połączyć coś mocno z jakąś bazą i trzymać w miejscu, np. w
podłodze, w ścianie, prawo)
veranlassen - 1. skłaniać, namawiać (do czegoś, żeby ktoś coś zrobił); 2.
zarządzać, polecać, kazać (troszczyć się o to, żeby coś było wykonane, zrobione)
veranschaulichen - ujawniać, obrazować, okazywać, unaoczniać (dla lepszego
zrozumienia, np. graficznie, poprzez rysunek)
verarbeiten - 1. przetwarzać, obrabiać (przeznaczać materiał do tworzenia czegoś);
2. przerabiać (tworzyć coś w procesie obróbki); 3. przerabiać, przetrawiać
(dosłownie lub uporać się z czymś psychicznie)
verausgaben - 1. wydawać (für etw - na coś; używany urzędowo, na papierze); 2.
wyczerpywać się, dawać z siebie (sich; zużywać całe swe siły, wysilać się aż do
wyczerpania); 3. wydawać (znaczki pocztowe)
verbeugen - kłaniać się, ukłonić się (na pozdrowienie, jako znak oddawania czci;
skłonić się z głową i tułowiem) (sich)
verbinden - 1. związywać, zawiązywać (zaopatrywać w więź lub związać się z kimś);
2. związywać, zawiązywać (czynić jakąś funkcję niemożliwą lub ją ograniczać poprzez
zawiązanie lub związanie); 3. zawiązywać (przerobić w coś poprzez wiązanie; w coś -
zu etw); 4. zespajać, łączyć, spajać, połączyć (w jedną całość); 5. wiązać, spajać
(trzymać w kupie); 6. wiązać się, łączyć się (sich; iść wespół i przy tym tworzyć
coś nowego); 7. łączyć, połączyć (dwie od siebie oddalone rzeczy; durch etwas -
czymś); 8. łączyć (stanowić połączenie do czegoś); 9. łączyć, połączyć
(telefonicznie); 10. wiązać się (sich; razem się wtryniać w coś); 11. wiązać,
powiązywać (wiązać coś, co jest podkreślone jako istotne, z czymś innym jako
korzystniejszym lub wyrównującym dopełnieniem); 12. łączyć, wiązać (być podstawą
odniesienia się do kogoś); 13. łączyć się, zespalać się, zrzeszać się (sich; w
grupę, partnerstwo); 14. powiązywać, powiązać (kojarzyć z czymś - mit); 15.
powiązywać się, wiązać się (sich)
verbindlich - 1. uprzejmy (godny miłości, przyjazny; głównie o gestach); 2.
obowiązujący, wiążący (obowiązkowy)
verblassen - 1. blednąć, płowieć; 2. gasnąć, wygasać, blaknąć (wzniośle o stawaniu
się słabszym)
verbleiben - 1. umówić się (na jakieś uzgodnienie, np. na spotkaniu); 2. pozostawać
(podniośle); 3. pozostawać (jako reszta; übrig bleiben; podniośle)
verbummeln - 1. marnować, przetrawiać (czas; bezczynnie spędzać); 2. spędzać czas
na włóczeniu się; 3. przegapić, przeoczyć, zgubić, zaniedbać (dużo zależne od
kontekstu - stracić przez zaniedbanie lub nieuważność); 4. marnować się (poprzez
niedbały tryb życia)
verbürgen - 1. zaręczać (za coś; sich für jdn; być gotowym do zapewnienia czegoś);
2. zapewniać, gwarantować (coś, głównie oficjalnie)
verbürgt - potwierdzony, autentyczny (jako drugi imiesłów; o czymś, co jest
potwierdzone jako prawda)
verbüßen - 1. odpokutować (ponownie dobroczynić z pokutą; termin szczególnie
religijny); 2. odbywać (karę; pokutować za karalny czyn, odsiadując pełny wyrok;
termin prawniczy)
verdanken - 1. zawdzięczać (coś komuś - jdm etw Akk; kogoś lub coś uznawać z
wdzięcznością); 2.
verdauen - strawić, przetrawić (w dosłownym i w przenośnym znaczeniu; także znieść
lub zmóc się z przykrymi doświadczeniami)
verdrängen - 1. wypierać, rugować, wypychać (spychać kogoś z miejsca, by samemu je
zająć); 2. tłumić, wypierać (tłumić część zawartości świadomości, która nie daje
się przerobić, np. emocje)
verdreifachen - potroić, potrajać (coś, kogoś lub się) (sich)
verdrießen - zniechęcać, markotnić (czynić kogoś niezadowolonym, markotnym)
verdrossen - zniechęcony, niezadowolony (bez zapału, bez ochoty)
veredeln - 1. uszlachetniać, ulepszać (czynić przystępniejszym dla dobra, piękna;
podniośle); 2. uszlachetniać, ulepszać (przerobić na wysoce cenny produkt, użyć do
produkcji cennego produktu; termin fachowy)
vereinigen - połączyć, zespalać, jednoczyć (łączyć w całość); 2. jednoczyć,
pogodzić, zrzeszać (sich - się; włączyć się/coś w całość); 3. zespalać się (sich;
parować się, dopełniać aktu płciowego; podniośle)
verfahren (s) - traktować, obchodzić się, postępować (z czymś lub kimś w określony
sposób; mit jdm, etw/gegen jdn, etw)
verfahren (h) - 1. zabłądzić, źle pojechać (zboczyć z określonego kierunku i
pojechać błędną drogą); 2. przejechać, przepalić (zużyć poprzez jeżdżenie); 3.
odbywać, przepracowywać (zmianę w pracy)
verfahren (als Adjektiv) - źle pokierowany, pokpiony (o sprawie, z którą źle się
obchodzono)
das Verfahren - 1. metoda, sposób postępowania (sposób przeprowadzania czegoś); 2.
proces, procedura, postępowanie (skutek działań prawnych, służących załatwieniu
sprawy)
verfassen - sporządzać, protokołować, napisać (opracować i spisać z pomyślunkiem)
der Verfasser - autor, twórca (tekstu)
verfehlen - 1. przegapić, spóźnić się na (nie osiągnąć czegoś, gdyż ktoś/coś za
poźno przyszedł/przyszło, np. pociąg); 2. chybiać, chybić, nie trafić (nie osiągnąć
celu, np. drzwi, temat, cel pistoletu); 3. omieszkać, zaniedbać (np. aby
podziękować; podniośle); 4.
die Vergangenheit - 1. przeszłość (czas, który minął i wszystko, co się w nim
wydarzyło); 2. przeszłość (czyjeś życie do punktu obecnego); 3. przeszłość (forma
czasowa, która wyraża to, co stało się w przeszłości)
vergeben - 1. przebaczać, wybaczać (podniośle); 2. rozdawać, przyznawać,
rozdysponowywać (dawać komuś coś, czym dysponuje jako oferta, zlecenie itp.); 3.
uwłaczać, ubliżać (komuś lub czemuś - D, np. reputacji, czci); 4. marnować (w
sporcie nie wykorzystywać szansy na zdobycie punktów); 5. źle rozdać (karty,
popełnić błąd przy rozdawaniu kart)
vergehen - 1. mijać, przemijać (o okresie czasowym; z 'ist'); 2. przemijać,
przeminąć, minąć, przechodzić, ustępować (o jakimś odczuciu; z 'ist'); 3.
przechodzić, rozwiać się (rozpłynąć się w nicość; z 'ist'); 4. umierać, ginąć
(podniośle o przemijającym bycie); 5. usychać, umierać, tracić się, zatracać się
(bardzo mocno odczuwać określone przewyższające uczucie, tak że się uważa, że
straciło się rozum i trzeba umrzeć)
vergeuden - trwonić, marnować, marnotrawić (lekkomyślnie i marnotrawnie się
obchodzić z czymś przy używaniu czegoś)
vergreifen - 1. pomylić się, popełnić błąd (w graniu na instrumencie; sich); 2.
pomylić się (w wyborze czegoś; sich); 3. targnąć się, podnieść rękę (an D - na coś;
zawłaszczać sobie coś; sich); 4. dopuścić się czynu nierządnego, wyżywać się,
bestwić się (an D - nad czymś)
verhaften - 1. aresztować (brać w areszt); 2. wbijać się, zakorzenić się, wgryzać
się (wbijać się w czyjąś pamięć; przestarzale)
verhallen - 1. cichnąć, przebrzemiewać (rozbrzmiewać coraz słabiej i w końcu nie
być słyszalnym; z 'sein'); 2. przebrzmiewać (wytwarzać efekt przebrzmienia; przy
muzycznych nagraniach)
verhalten - 1. zachowywać się (sich; reagować na coś/kogoś w określony sposób); 2.
zachowywać się (sich; okazywać określoną postawę wobec kogoś); 3. mieć się,
przedstawiać się (sich; w określony sposób się jawić); 4. mieć się (sich; być w
określonym stosunku do czegoś; sich zu etw wie etw - mieć się do czegoś jak coś);
5. powściągać, tłumić, wstrzymywać (podniośle; mieć pod kontrolą); 6. zatrzymywać
(zwlekać z krokiem, zatrzymywać się w chodzie); 7. parować, kryć (konie); 8.
obowiązywać, zobowiązywać (austriacki język urzędniczy); 9. zatykać, zakrywać
(zamykać ręką; przestarzałe); 10. przestawać (z kimś - mit jdm; dobrze żyć z kimś)
verhandeln - 1. pertraktować, negocjować (o coś - über Akk; wnikliwie o czymś
prawić, dyskutować, omawiać, aby dojść do porozumienia); 2. rozpatrzyć (roztrząsać
sprawę przed sądem, w trakcie postępowania sądowego); 3. sprzedawać, wydawać,
wciskać, opylać (sprzedawać; przestarzale umniejszająco)
verharren - 1. trwać w bezruchu, utrzymywać się (nie poruszać się przez chwilę z
danego miejsca); 2. obstawać, pozostawać (bei etw)
verhüllen - 1. zakrywać, okrywać, ukrywać, przykrywać (w celu odwodzenia wzroku od
ukrywanej rzeczy); 2. zakrywać, ukrywać (swoim jestestwem powodować, że coś jest
ukrtyte, zakryte, okryte, przykryte)
verjagen - przepędzać, poganiać
verkalken - 1. wapnieć, zwapnieć (o żyłach lub tętnicach, zapychać się); 2. wapnieć
(być mniej sprawnym z powodu wapnienia tętnic); 3. zarastać wapniem, wapnieć (z
powodu odkładania się wapnia, np. w pralce)
verkehren - 1. kursować (regularnie jeździć jednym odcinkiem jako publiczny środek
komunikacyjny); 2. utrzymywać kontakt, obcować, przestawać (pielęgnować kontakt z
kimś, często się z kimś spotykać, pisać, itd.); 3. bywać (być gdzieś lub u kogoś
częstym gościem; in D - gdzieś; bei jdm - u kogoś); 4. obcować płciowo, odbywać
stosunek płciowy (określenie eufemistyczne); 5. przemieniać, obracać, odwracać (in
Akk - w coś; w przeciwieństwo); 6. przemieniać się, obracać się (sich; w coś
przeciwnego)
verkehrt - fałszywy, opaczny, odwrotny (do czegoś prawdziwego)
verkennen - źle rozpoznawać, źle oceniać, niewłaściwie zasądzać
verkrachen - pogryźć się, pokłócić się, zwaśnić się (poważnie z kimś, np. z tatą, w
drużynie)
verkünden - 1. ogłaszać, oznajmiać (wynik, decyję; publicznie i uroczyście czynić
wiadomym); 2. ogłosić, zakomunikować (wyjaśnić głośno i dobitnie); 3. oznajmić,
ogłosić, obwieścić (rzadziej od 'verkündigen'); 4. zapowiadać, zwiastować
verlangen - 1. domagać się, upraszać się o (coś - Akk; ohne Präposition; nalegająco
czegoś wymagać); 2. wymagać (koniecznie potrzebować, o jakiejś konkretnej
sytuacji); 3. żądać, domagać się (jako ekwiwalent, rewanż); 4. żądać, wymagać
(wymagać od kogoś, aby coś przedłożył, zwłaszcza dokumenty); 5. prosić (do
telefonu, aby porozmawiać - am Telefon; życzyć sobie rozmowy); 6. życzyć sobie,
domagać się, żądać (nach jdm - kogoś; życzyć sobie, by ktoś przyszedł); 7. domagać
się (życzyć sobie coś otrzymać - nach); 8. pragnąć, domagać się (tęsknić do czegoś,
do kogoś)
verlässig - 1. niezawodny, godny zaufania, wypróbowany (takiego rodzaju, że można
na tym/kimś polegać); 2. pewny, wiarygodny, autentyczny (prawdziwy, słuszny)
verlässlich - 1. niezawodny, godny zaufania, wypróbowany (takiego rodzaju, że można
na tym/kimś polegać); 2. pewny, wiarygodny, autentyczny (prawdziwy, słuszny)
verlottern - 1. wykolejać się, schodzić na psy (popaść w stan niechlujstwa lub
zaniedbania; łączy się z 'sein'); 2. roztrwonić, zmarnować (roztrwonić coś poprzez
niedbały styl życia); 3. rozmnażać się (sich; płciowo lub bezpłciowo)
vermehren - 1. pomnażać, mnożyć, wzmagać (np. majątek, trudy; czynić większym w
ilości, liczbie, wadze, szerokości, intensywności itd.; zależnie od kontekstu); 2.
zwiększać się (sich; stawać się większym w ilości, itd.)
vermengen - 1. mieszać (coś; miksturę); 2. mieszać się (sich; także w przenośni);
3. mieszać, pomieszać (mylić jedno z drugim, czynić mylne zestawienie)
der Vermerk - adnotacja, uwaga (coś, co jest pisemnie zanotowane)
vermerken - 1. notować, zanotować (zapisać dzięki notatce); 2. mieć, poczytywać,
odnotować (przyjmować do wiadomości w określony sposób)
vermögen - 1. móc, mieć możność, zdołać (mieć zdolność, aby coś zrobić; z
bezokolicznikiem z 'zu', np. przekonać kogoś do czegoś); 2. potrafić, móc
(wyprostowywać, osiągać, doprowadzać do stanu, np. o zaufaniu)
vermuten - przypuszczać, domniemywać (sądzić, na podstawie określonych oznak, że
coś zachowuje się w określony sposób)
vernachlässigen - 1. zaniedbywać, opuszczać (nie poświęcać komuś wystarczającej
uwagi, nie troszczyć się o kogoś); 2. zapuszczać, zaniedbywać (coś); 3. zaniedbać
(zostawiać bez uwagi, bez uwzględnienia)
vernehmen - 1. usłyszeć, słyszeć, posłyszeć (słuchać, akustycznie przyjmować;
podniośle); 2. usłyszeć, słyszeć (o czymś/kimś - von etw/jdm; usłyszeć, dowiedzieć
się o czymś; podniośle); 3. przesłuchiwać, wysłuchiwać (wypytywać sądowo,
policyjnie, np. świadka/oskarżonego)
vernichten - niszczyć, unicestwiać (totalnie coś zniszczyć, w pełni coś zniszczyć;
dosłownie i w przenośni)
verpennen - 1. zaspać (potocznie; verschlafen); 2. przespać (cały dzień); 3.
przegapić, przeoczyć (np. termin, pociąg, także szansę na rozwój)
der Verrat - 1. zdrada (jako czyn); 2. zdrada (jako symboliczny akt zerwania
zaufania poprzez sposób traktowania, zwodzenia lub inny plugawy czyn)
verrichten - załatwiać, wykonywać, sprawować (czynić coś zgodnie z porządkiem;
zależnie od kontekstu różnie tłumaczone, np. pracę, urząd)
verringern - 1. zmniejszać, redukować (coś); 2. zmniejszać, redukować (się - sich)
versäumen - 1. przegapić, nie zdążyć na (np. pociąg, autobus); 2. opuszczać, omijać
(nie dostrzegać czegoś, nie uczęszczać, nie być przy tym, np. termin, lekcje); 3.
zignorować, odpuszczać, zaniedbać (nie wypełnić czegoś, nie robić, np. zadań,
obowiązku); 4. przegapić, zmarnować (pozwolić czemuś minąć, nie skorzystawszy z
tego, np. okazję); 5. guzdrać się, zwlekać (sich bei etw - z czymś; regionalnie; za
długo przy czymś siedzieć, zasiedzieć się nad czymś)
verschaffen - 1. wystarać się o, wyrobić (sobie lub komuś); 2. zyskiwać, zjednywać
(troszczyć się o to, żeby coś otrzymać lub żeby ktoś to otrzymał)
verschanzen - 1. obwarować, oszańcować (zabezpieczyć poprzez szańce, np. obóz); 2.
obwarować się (sich; chronić się przed wrogiem poprzez umocnione stanowisko,
szaniec); 3. obwarować się, kryć się (za wymówkami - hinter Ausreden; sich; używać
czegoś jako ucieczkę, wymówkę)
verschleudern - 1. sprzedawać za bezcen, opylać po taniości (za tanio sprzedawać
towar); 2. szastać (lekkomyślnie wydawać w dużych ilościach; umniejszająco)
verschleiern - 1. zasłonić, zasłaniać (np. twarz, niebo chmurami, oczy łzami); 2.
zakrywać, zasłaniać (ukryć, nie dać rozpoznać dokładnie przez zwiedzenie, np.
zamiary, skandal)
verschonen - 1. oszczędzać, szczędzić (nie wyrządzać obrażeń, szkód komuś lub
czemuś, nie czynić zła, np. o szturmie, zarazie); 2. molestować, zadręczać,
napastować (dręczyć, obciążać kogoś czymś nieprzyjemnym, uciążliwym, np. pytaniami,
troskami)
verschwenden - trwonić, roztrwaniać, marnować (lekkomyślnie i nadmiernie coś
zużywać, np. pieniądze, czas, energię)
verschwören - 1. zmawiać się, konspirować (mit jdm gegen jdn - z kimś przeciw
komuś); 2. zarzekać się, zaprzysięgać (zobowiązać się do czegoś poprzez przysięgę);
3. poświęcać się, oddawać się (z całą mocą się czemuś poświęcać)
versehren - ranić, kaleczyć (kogoś)
versetzen - 1. przestawiać, przenosić (coś z jednego miejsca w drugie); 2.
przenosić (na inne stanowisko); 3. przenosić, promować, dawać promocję (uczniowi do
kolejnej klasy); 4. wprawiać, wstawiać (doprowadzać do innego stanu, położenia; in
Akk - w); 5. postawić się (sich; wniknąć w czyjeś myślenie); 6. zadawać, wymierzać
(znienacka coś powodować, np. cios, krok); 7. dawać w zastaw, zastawiać; 8.
zostawiać na lodzie, wypiąć się na, wystawić (kogoś; dać komuś czekać na marne;
potocznie); 9. odrzec, odpowiedzieć (energicznie z pewnym zdecydowaniem); 10.
rozcieńczać, ochrzcić (wymieszać i wobec tego zmniejszyć jakość czegoś)
versichern - 1. zapewniać, przekonywać (że coś jest czystą prawdą); 2. zaręczać,
upewniać (sich - się) (o czymś - Genitiv); 3. asekurować, ubezpieczać (kogoś albo
siebie)
versiegeln - 1. zapieczętować, opieczętować (opatrzyć pieczątką); 2. utwardzać,
lakierować (czynić bardziej odpornym poprzez nałożenie warstwy ochronnej, np.
parkiet)
versieren (archaizm) - obcować, zajmować się (czymś)
versiert - ogarnięty, obeznany, sprytny (auf D - w czymś doświadczony w jakiejś
określonej dziedzinie, np. taktyk)
versöhnen - 1. pogodzić się (sich; zawrzeć pokój z kimś po kłótni); 2. pogodzić
(kogoś; stwarzać okazję do zawarcia pokoju obu stron w kłótni)
verspeisen - zjadać, spożywać, wsuwać (zjadać z lubością)
verspotten - drwić, kpić, wyśmiewać, obśmiewać (robić żarty z kogoś lub czegoś)
der Verstand - 1. rozum (zdolność do rozumowania, pojmowania, oceniania, myślenia);
2. sens, rozumienie (sposób, w jaki coś jest rozumiane, wyrażone; podniośle)
verständigen - 1. donosić, zawiadamiać (von etw - o czymś); 2. porozumiewać się
(sich); 3. porozumieć się, znaleźć porozumienie (zgodzić się wspólnie na coś; sich;
auf)
verstauen - załadować (umieszczać coś w stosunkowo niewielkiej przestrzeni, np.
książki do skrzyni, rzeczy do plecaka, dzieci do auta)
versteigern - wylicytować, wystawiać na licytację (oferować publicznie i sprzedawać
interesantom, którzy oferują najwięcej)
verstoßen - 1. wykraczać, uchybiać (gegen etw - (przeciwko) czemuś; 2. wypędzać
(wykluczać z danej wspólnoty)
verstreuen - 1. rozrzucać, rozsypywać, rozpraszać; 2. (rozdawać, rozrzucać tu i
tam, bez [rozpoznawalnego] porządku)
versuchen (oprócz "próbować, usiłować) - 1. spróbować się, próbować sił (sich;
działać w dziedzinie, w której jest się niedoświadczonym, niewyćwiczonym); 2.
wystawiać na próbę, kusić (termin dość biblijny); 3. wypróbować (na - an D;
podniośle)
verunglücken - 1. ulec wypadkowi, mieć wypadek (łączy się z 'sein'); 2. nie udać
się, nie powieść się, rypnąć się (żartobliwie o niepowodzeniu)
verurteilen - 1. zasądzać, skazywać (obłożyć kogoś karą poprzez decyzję sądu); 2.
potępiać (osądzić coś lub kogoś bardzo krytycznie, w pełni się odseparować)
vervollkommnen - 1. udoskonalać, ulepszać (czynić doskonałym, perfekcyjnym, np.
technikę, postępowanie); 2. udoskonalić się, polepszyć się (sich; stać się
doskonałym, np. o metodzie, umiejętności)
verwehen (h) - 1. zawiewać, zasypywać (przykrywać śniegiem lub usunąć wiatrem); 2.
rozwiewać (wywiać precz)
verwehen (s) - rozwiewać się, rozpraszać się (zatracać się; terrmin wierszowy)
die Verwehung - 1. zawieja (zawiewanie); 2. zaspa (zasypanie śniegiem)
verweiblichen - 1. zniewieścieć (rozwijać kobiece cechy); 2. czynić zniewieściałym
(coś; mowa fachowa)
verwerfen - 1. odrzucać, wzgardzać (czymś - Akk; uznawać coś za niepotrzebne,
nieprzydatne, nie do zrealizowania, nie śledzić już czegoś); 2. odrzucać, nie
przyjmować (odrzucać jako bezprawne; język prawniczy); 3. zarzucać, odrzucać
(podniośle; uznawać za naganne, złe, nieobyczajne); 4. spaczać się (o deskach
drewnianych obiektów, mebli; sich); 5. poronić, zrzucić płód (o zwierzętach); 6.
przemieszczać, przesuwać się (sich; o warstwach; termin geologiczny); 7. źle wydać
kartę, pomylić się przy dodawaniu kart (sich verwerfen); 8. wypędzać (wykluczać z
danej wspólnoty); 9. wymachiwać (rękami nad głową; szwajcarski)
verwegen - śmiały, zuchwały (nie zważający na niebezpieczeństwo lub świadczący o
takowej śmiałości, np. chłopak, myśl)
verweisen - 1. wypominać, wyrzucać (jdm - komuś; czynić komuś wyrzuty); 2.
zabraniać, zakazywać (jdm etwas zu tun - komuś coś zrobić, np. zachowanie); 3.
ganić, łajać, opieprzać (tadeln; Akk - kogoś); 4. wskazywać, pokazywać, kierować
(auf Akk - na coś, np. na zasady, na wjazd o znaku informacyjnym); 5. kierować,
przekierowywać (an jdn - do kogoś; kierować kogoś, ażeby zwrócił się do innej
osoby, stanowiska); 6. przekierowywać (überweisen; język urzędowy; an Akk - do
czegoś); 7. wyrzucać, wygonić, wydalić (kogoś z jakiegoś miejsca, zabronić
przebywania w nim, np. ze szkoły, z klasy)
verwerflich - naganny, niemoralny, niegodziwy (wart pogardy, głównie o czynie)
verwickeln - 1. zaplątać się, zapętlić się (sich; tak, że nici lub sznury są do
odwiązania z wysiłkiem); 2. wplątać się, uwikłać się (sich; popasć w coś, co wisi
na hakach); 3. wplątać, uwikłać (rzadko); 4. opatrzeć, bandażować, owijać (czymś
owijać); 5. wplątać, uwikłać (wciągać kogoś w nieprzyjemną sprawę)
verwinkelt - kręty (wąski i z wieloma kątami, np. o uliczce, korytarzu)
verwöhnen - 1. rozpieszczać, rozpuszczać (kogoś; przyzwyczaić kogoś poprzez zbytnią
troskę i uległość negatywnie do tego, że będzie spełniana każda zachcianka); 2.
rozpieszczać (troszczyć się poprzez szczególną uwagę o to, żeby ktoś czuł się
dobrze, np. prezentami pannę)
verwüsten - opustoszyć, pustoszyć, zrównać z ziemią, zdewastować (coś zniszczyć
tak, że równa się z chaosem, znajduje się w stanie opustoszałym)
verzahnen - 1. zazębiać (łączyć się ze sobą, dając stykać się wcięciom danej
części); 2. uzębiać, zazębiać (wyposażać w zęby do zazębiania się)
verzeichnen - 1. wpisać, zapisać (pisemnie coś wprowadzić, np. imiona w listę); 2.
odnotować, zarejestrować (osiągać jakąś wartość, jakiś stan, rejestrować); 3. źle
narysować (klasycznie podług przedrostka)
verzieren - przyozdabiać, przystrajać, dekorować (zaopatrzyć coś w coś ozdobnego)
verzögern - 1. opóźniać się, odwlekać się (sich; nadejść, zdarzyć się później niż
przewidywano lub oczekiwano); 2. opóźniać, odwlekać (spowalniać, hamować postęp,
bieg czegoś); 3. zwlekać, odwlekać (sich; się z czymś; wstrzymać się z czymś, co
się zaplanowało)
verzollen - oclić, clić (nakładać na coś cło)
vielmehr (als Konjunktion) - lecz, ale (synonim 'sondern')
vielmehr (als Wendung, Adverb) - mówiąc dosadniej, a dokładniej (wyraża, iż
wypowiedź jest przeciwstawiona zaprzeczonej wypowiedzi, takową precyzuje lub
potwierdza)
die Vogelscheuche - strach na wróble
die Vogel-Strauß-Politik - strusia polityka (uciekanie od prawdziwych problemów)
volkstümlich - 1. swojski, rodzimy, ludowy (odpowiadający na swój sposób myśleniu i
uczuciom ludu); 2. ludowy, swojski (odpowiedni dla ludu); 3. popularny (zrozumiała
dla ogółu)
vollkommen - 1. doskonały, skończony (w pełni wykształcony i bez błędów,
odpowiednio wobec swego bytu; I-ste oder II-te Silbe); 2. całkowity, pełny (I-ste
Silbe)
vollschlank - o grubej kości, przysadzisty (zwłaszcza o kobietach)
der Volltreffer - 1. celny strzał (trafienie, strzał, uderzenie, rzut w środek
celu); 2. celny strzał, strzał w dziesiątkę (wielki sukces)
vollziehen - 1. wykonywać, wyegzekwować (urzeczywistniać, wykonywać); 2. wykonywać,
egzekwować (wypełniać jakieś wymagania, polecenia); 3. zachodzić, zajść, dokonać
się (sich; wydarzać się, zwłaszcza o zmianach)
volumig - masywny, puszysty, tęgi (objętościowo)
vorantreiben - przyspieszać (rozbujać coś, przyspieszać np. rozwój, negocjacje)
voraussetzen - 1. zakładać (z góry), przypuszczać (przyjmować jako coś danego); 2.
zakładać (wymagać, mieć konieczny wstępny warunek)
die Voraussetzung - 1. zakładanie, przypuszczanie (jako czynność); 2.
przypuszczenie (konkretne wyobrażenie, którym człowiek daje się nakierować przy
swych rozważaniach i decyzjach); 3. warunek (wstępny; coś, co musi zostać okazane,
aby coś umożliwić)
vorbehalten - 1. zastrzegać, zastrzec (sich - sobie; otwierać sobie możliwość na
dane kroki lub daną decyzję, szczególnie prawo do zrobienia czegoś)
vorbei - 1. obok (sztuka przybywająca gdzieś szybszym ruchem z daleka z tyłu); 2.
po, koniec (czegoś - vorbei sein - kończyć się)
vorbringen - 1. podawać, wysuwać, wystosowywać (podawać, wypowiadać jako życzenie,
opinię lub zarzut); 2. zanosić, transportować, przenosić (do przodu; potocznie); 3.
wydawać, wydobywać (z siebie, np. jakieś dźwięki)
der Vorderlauf - przednia noga (u zwierzyny z futrem, włosami)
vordringen - 1. przeć, wdzierać się (wbić się gdzieś z przemocą); 2. posuwać się
naprzód (o rzeczach, rozprzestrzeniać się, stawać się znanym, zyskiwać wpływy)
der Vorfall - 1. zajście (nagle dziejące się zdarzenie nieprzyjemne dla
uczestników); 2. wypadnięcie (macicy; Prolapse)
vorfallen - 1. zdarzać się, zachodzić (jako coś nieprzyjemnego); 2. wypadać (na
przód, przed coś); 3. wypadać (o macicy)
der Vorgang - 1. proces, przebieg (coś, co się rozwija, idzie naprzód, przebiega);
2. akta (ogół aktów, które stoją nad określoną osobą lub rzeczą; język urzędowy)
vorhalten - 1. trzymać przed sobą (np. rękę przy kasłaniu); 2. wypominać, wyrzucać
(jdm etwas - komuś coś; czynić komuś wyrzuty z powodu czegoś niestosownego, np.
zachowania, błędów, itp.); 3. trzymać, przetrzymywać (być w takiej liczbie, że nie
ma szans na braki przez określony czas, np. zapasy, olej grzewczy, pieniądze); 4.
utrzymywać się (niezwrotny; trwać, pozostawać w istnieniu, zwłaszcza o uczuciu); 5.
trzymać, wystawiać (urządzenia, rusztowania wystawiać; termin budowlany)
die Vorhaltung - wyrzut, nagana (krytyczna wypowiedź do kogoś z odniesieniem się do
czyjegoś zachowania itp.)
vorher (I-rste Silbe) - przedtem, wcześniej (pisane oddzielnie)
vorher (II-te Silbe) - naprzód, z góry, prze... (pisane łącznie, z czasownikami,
podobnie jak 'voraus')
vormerken - wpisać, zarezerwować, zanotować (wpisać z wyprzedzeniem coś lub kogoś
jako uwzględnione, zależne od kontekstu np. termin, pokój)
der Vorrat (an etw) - zapas, asortyment, stan (czegoś; ilość towaru do dyspozycji)
vorrichten - przygotować (uprzednio, np. dach do naprawy; regionalnie)
die Vorrichtung - 1. urządzenie, przyrząd, aparat (coś wyprodukowanego do
konkretnej funkcji, np. aparatura, mechanika); 2. przyrządzanie, uprzednie
przygotowanie (wiejski)
vorrücken - 1. przesuwać, przysuwać, posuwać (do przodu); 2. zastawiać (posuwać coś
przed coś); 3. przesuwać się do przodu, posuwać się do przodu (z 'sein'; np.
krzesłem, lub o wskazówskach zegarka); 4. postępować, posuwać się do przodu,
wysuwać się naprzód (marszować przeciwko wrogu, w kierunku wrogich okopów (gegen
Akk - ku); termin wojskowy); 5. awansować, dostać podwyżkę (dostawać się na wyższy
stopień płacy; austriacki język urzędowy)
der Vorstand - 1. zarząd (gremia składająca się z jednej lub kilku osób,
zarządzające firmą); 2. członek zarządu; 3. zarządca (austriacko)
vorstehen - 1. wystawać, sterczeć (daleko za granicę, linię, rzucając się przy tym
w oczy, poprzez określoną formę); 2. zarządzać, kierować (czymś - etw D; ohne
Präposition); 3. wystawiać, czyhać (termin łowiecki; o psie; utrzymywać się w
napiętej postawie, czekając)
der Vorsteher - zarządca, naczelnik
der Vorrat - zapas, zasób (co, co jest podane w bardziej lub mniej dużych ilościach
do użytku, co jest do dyspozycji)
vortrefflich - doskonały, wyborny, wyśmienity (wyróżniający się poprzez
uzdolnienie, umiejętność, jakość)
vorübergehend - przejściowy, momentalny (trwający tylko jakiś określony czas)
das Vorwissen - wiedza wstępna (über Akk - o czymś)
die Vulva - genitalia żeńskie (ogół żeńskich zewnętrznych narządów rozrodczych)

die Wade - łydka (tylna strona goleni u ludzi, zbudowana przez duży mięsień)
wählerisch - wybredny (stawiający konkretne wymagania, niełatwy do zadowolenia)
währen - trwać (przez określony czas; podniośle)
das Wahrzeichen - symbol, znak (coś, co bytuje jako znak rozpoznawczy, zwłaszcza
zabytek miasta, krajobrazu itp.)
der Waldmeister - marzanka wonna, przytulia wonna (roślina)
walzen - 1. walcować (przerobić w walcu i nadać określoną formę); 2. wałować,
walcować (przerobić walcem i wygładzić); 3. wędrować, włóczyć się (staromodne;
żartobliwie; z 'sein'); 4. tańczyć walca (staromodne; z 'sein' lub 'haben')
wälzen - 1. toczyć (powoli poruszać coś naprzód po podłodze w określone miejsce,
zazwyczaj o ciężkich, obłych przedmiotach); 2. toczyć się, staczać się (sich;
poruszać się z sekwencją obrotów wokół własnej osi na leżąco lub prowadzić się w
inne położenie); 3. tarzać się (kręcić się tu i ówdzie, leżąc na podłodze lub tym
podobnym; sich); 4. wertować, kartkować, grzebać w (potocznie; przewracać sumiennie
kartki przez dłuższy czas, przy szukaniu czegoś konkretnego w różnych miejscach,
czytając); 5. wałkować, przerabiać (zajmować się czymś w umyśle, aby zyskać
klarowne rozwiązanie; potocznie)
die Wange - 1. policzek (podniośle); 2. lico, policzek, bok (boczna granica czegoś
wybudowanego; język fachowy)
wankelmütig - zmienny, jak chorągiewka (o człowieku, co ciągle zmieniający decyzje,
zmienny w rozumowaniu)
warmherzig - 1. dobroduszny, o dobrym sercu (zdolny do silnych ludzkich uczuć,
skłonny do takowych); 2. dobroduszny (świadczący o dobroci, cieple serca)
warten (außer "czekać) - serwisować (jakieś urządzenie)
die Wasserwaage - poziomica (przyrząd mierniczy do sprawdzania poziomego, pionowego
lub pokrzywionego położenia)
der Weber - tkacz (osoba, która tka, szyje, obsługuję maszynę szyjącą)
die Wechselstube - kantor (miejsce, w którym można wymienić walutą na inną, często
funkjonujące jako filia banku na dworcu lub przejściu granicznym)
weglocken - odganiać, przeganiać (fortlocken)
wegschaffen - usuwać, pozbywać się, wyrzucać (synonim do 'beseitigen', np. śmieci,
ciało)
die Weide - 1. pastwisko (kawałek ziemi porośnięty trawą, na którym może paść się
bydło); 2. wierzba, wiklina (roślina w formie drzewa lub krzewa, rosnąca na
wilgotnej glebie)
weiden - 1. paść się (o zwierzętach roślinożernych; na pastwisku szukać pożywienia
i jeść); 2. paść, wypasać (dać zwierzętom się paść); 3. rozkoszować się, napawać
się (sich an D - czymś; zwłaszcza pięknym widokiem); 4. napawać się (rozkoszować
się czymś w chamski i sadystyczny; umniejszająco)
der Weinberg - winnica (teren zasiany winoroślą; zwłaszcza w tarasach)
der Weizen - pszenica
weltweit - na całym świecie, o światowym zasięgu (zarówno jako przymiotnik, jak i
przysłówek)
die Wende - 1. zmiana, przełom (zum Guten/Schlechteren - na lepsze/gorsze; zmiana,
przemiana w kierunku zdarzenia lub rozwoju, np. historyczny, na skalę światową); 2.
przełom (przejście z jednej ery czasowej w następną równego typu, np. vom 20. zum
21. Jahrhundert - na przełomie 20. i 21. wieku); 3. nawrót (w pływaniu); 4.
nawracanie, nawrót, zwrot (w żeglarstwie); 5. obrót (przeskok lub huśtnięcie nad
lub pod przyrządem); 6. obrót (w łyżwiarstwie; figura, w której wykonuje się łuk
pod tym samym kątem do przodu i tyłu); 7. zwrot (pozycja, w której kierunek zmienia
się o 180 stopni; sportowy)
die Wendel - (twór skręcony na wzór śruby)
die Werft - stocznia (urządzenie przemysłowe do budowy lub naprawy statków albo
samolotów)
das Werk - 1. dzieło, praca (praca służąca większemu zadaniu); 2. dzieło, czyn; 3.
dzieło, utwór (produkt twórczej pracy); 4. fortyfikacja (dawniej); 5. zakład,
fabryka (przemysłowego przedsiębiorstwa); 6. maszyneria, mechanizm (coś, przez co
coś innego jest napędzane, np. mechanizm zegarka)
das Wesen - 1. istota (jako najważniejsza część, podstawa danej rzeczy); 2. istota
(jako byt żyjący); 3. żywot, życiorys (suma wszystkich cech człowieka, jego
zachowania, rodzaju do scharakteryzowania); 4. istota (istniejąca często tylko w
wyobrażeniu); 5. istota ludzka, człek, byt
die Wespe - osa (insekt podobny do pszczoły, ale nieowłosiony i węższy)
wetten - 1. zakładać się (o coś; zawierać zakład); 2. postawić, stawiać (podać cenę
w zakładzie); 3. stawiać (auf Akk - na coś)
wetterleuchten - błysnąć, zabłysnąć (zabłysnąć jako błyskawica; nieosobowy - es hat
gewetterleuchtet)
die Wichte - waga (specyficzna waga; termin fizyczny)
wider - 1. wbrew (Akkusativ); 2. wbrew (czemuś; Akkusativ; wyraża przeciwieństwo)
der Widerfall - echo (czegoś, np. grzmotu, głosu)
der Widerwille(n) - niechęć, awersja, odraza (mocna antypatia, niechęć; bei etw -
do czegoś)
widerlegen - obalać, odrzucać (teorię, argumenty itp.; udowodnić, że coś się nie
zgadza, coś nie jest trafne)
wiedergeben - 1. zwracać, oddawać (coś, co się trzymało przez określony czas); 2.
oddawać, odtwarzać (coś słowami lub myślą, niejako odtwarzać, opowiadać); 3.
oddawać (słowami, wyrażać coś); 4. odtwarzać (przytaczać); 5. oddawać (myśl,
przedstawiać); 6. odtwarzać (za pomocą środków technicznych czynić coś słyszalnym i
widocznym)
wiederherstellen - 1. odnawiać (doprowadzać do starego stanu); 2. odnawiać,
wyregenerować, przeprowadzać rekonwalescencję (dać komuś wyzdrowieć, czynić kogoś
na nowo zdrowym)
wiehern - 1. rżeć (o koniu); 2. rżeć (głośno się śmiać; potocznie)
die Wimper - 1. rzęsa (oka); 2. rzęsa, rzęska (protisty)
winzig - drobniutki, malutki, nikły (nad wyraz mały, o zadziwiającym nikłych
rozmiarach)
der Wirbel - 1. wir (bardzo szybki ruch wody, powietrza w środku); 2. wir (bardzo
szybko wyprowadzone obrotu, zwłaszcza w tańcu); 3. wir, zamęt, szum (chaos, szybki
ciąg wydarzeń lub akcji); 4. szum, sensacja (poruszenie, które powstaje wokół kogoś
lub czegoś - um jdn/etw); 5. kręg (w kręgosłupie); 6. kołek (u skrzypiec); 7.
werbel (szybki ciąg krótkich równomiernych uderzeń dwiema pałeczkami)
die Wirbelsäule - kręgosłup
wischen - 1. wycierać, ścierać, pocierać (czymś, np. ręką - mit etw, z.B. mit der
Hand; z 'haben'); 2. wycierać, wytrzeć, ścierać (usuwać poprzez wytarcie z jednego
miejsca w inne); 3. wycierać, obcierać (usuwać brud poprzez wytarcie); 4. wytrzeć
(czyścić coś wilgotną chusteczką; zwłaszcza północnoniemiecki); 5. przemknąć,
mignąć, śmignąć (szybko i niezauważenie gdzieś się przemieścić; z 'sein')
wöchentlich - tygodniowy
wöchentlich (als Adverb) - tygodniowy
wohlbeleibt - przy kości, otyły
der Wohlstand - dobrobyt (wyższy standard życia, w którym dana jest wyższa pewność
gospodarcza)
wölben - 1. sklepiać, przesklepiać, uwypuklać (napinać w łuku, formować na wypukło,
zwłaszcza sufit); 2. sklepiać się, robić łuk (sich)) über Akk - nad czymś;
przebiegać po łuku, rozciągać się po łuku)
die Woiwodschaft - województwo (okręg urzędowy wojewody)
der Wucher - lichwa (praktyka przy bankowości, gdzie dąży się do wyższych zysków
niż się powinno)
wuchern - 1. rozrastać (się), rozpleniać (się), narastać (nadmiernie rozrastać
(się) przy wzroście; z 'haben' lub 'sein', zależy od kontekstu); 2. ciągnąć zyski
(z czegoś - mit etw; uprawiać lichwę)
die Wucherung - narośl (chorobowy guz powstały na tkance poprzez nadmnierny
rozrost)
die Wühlarbeit - krecia robota (czynność wykonywana w ukryciu, która ma godzić w
czyjś autorytet, reputację, zwłaszcza pod względem politycznym; umniejszająco)
wühlen - 1. grzebać, ryć (in D - w czymś; włożyć ręce, łapy lub pysk w luźną masę i
przebierać); 2. grzebać (potocznie; przebierać rękami w stosowatej masie, szukając
czegoś i przy tym doprowadzać coś do nieładu; nach etw - po coś); 3. wygrzebać,
wyryć, ryć (in Akk - w czymś; wytworzyć coś poprzez grzebanie, np. dziurę); 4.
wygrzebać (wyjąć poprzez grzebanie, np. klucze z torebki); 5. wgrzebać się, wryć
się (sich; dotrzeć wgłąb czegoś, grzebiąc); 6. wgrzebać (głęboko się wkopać w
miękką, luźną masę, np. głowę w poduszkę; rzadziej); 7. grzebać się, tyrać (sich;
przepracowywać się); 8. ryć, krecić, robić krecią robotę (umniejsząco); 9. tyrać,
harować (potocznie; pracować ze wszystkich sił, bez ustanku)
die Würde - 1. godność (wartość nakazująca uwagę, która żyje w człeku i toteż
przypadające mu znaczenie); 2. godność (świadomość własnej wartości (i przez to
określona postawa)
die Würfel - 1. sześcian (figura z sześciu kwadratów; termin geometryczny); 2.
kostka (mały, masywny sześcian z zaoblonymi kątami, służący do grania); 3. kostka
(coś na kształt sześcianu)
der Wurm - 1. robak (bezkręgowe zwierzątko z długim ciałem); 2. smok (stara forma
'Lindwurm'; baśniowe zwierzę podobne do smoka, ale bez skrzydeł)
das Wurm - robak, robaczek, karakan (małe, nieporadne dziecko lub inne żyjątko)
Z

der Zahnstocher - wykałaczka (spiczasty i cienki szpikulec z drewna do usuwania

resztek jedzenia pomiędzy zębami)
die Zange - 1. szczypce, obcęgi (jako narzędzie); 2. szczypce, kleszcze (jako część
ciała u niektórych zwierząt)
der Zank - kłótnia, swary (kłótnia ze wzajemnymi przekleństwami, zarzutami,
nienawistnymi uwagi, najczęściej ze znikomych przesłanek)
zanken - 1. kłócić się (sich; mieć z kimś swary, kłótnię); 2. kląć się, wykłócać
się (z kimś - mit jdm; regionalnie)
zapfen - 1. toczyć, utoczyć (dawać czemuś cieć za pomocą kurka); 2. egzaminować
ustnie (austriacki staromodnie)
der Zapfen - 1. szyszka; 2. czop, trzpień, zatyczka (długi czop do zamykania
dopływu); 3. sworzeń (do łączenia dwóch kawałków drewnianych; 4. czop (w gałce
ocznej; komórka siatkówki oka); 5. odurzenie (lekkie); 6. chłód, mróz (duże zimno;
austriacki)
zappen - przełączać, latać (auf einen anderen Kanal, durch die Kanäle, zwischen
zwei Programmen; na inny kanał, między kanałami lub przez kanały w telewizji w
szybkim tempie)
der Zaun - płot, parkan (ogrodzenie z równo postawionych płotków drewnianych lub
metalowych, albo także drucianych plecianek)
zeitgemäß - aktualny, na czasie (np. temat, styl)
die Zeremonie - ceremonia (uroczyste działanie trwające po rytuale)
zehren - 1. żyć (wykorzystywać coś istniejącego, aby z tego żyć; von etw - z
czegoś); 2. podkopywać, trawić, wyniszczać (osłabiać siłę fizyczną); 3. szkodzić,
rujnować, podkopywać (oddziaływać na coś/kogoś szkodliwie, wyrządzać szkodę czemuś)
zerdehnen - 1. rozciągać, rozciągnąć (nadmiernie naciągać i przez to doprowadzić do
zmiany formy; rzadziej używany); 2. rozciągać się, rozciągnąć się (sich; nadmiernie
się naciągnąć i przez to stracić swój kształt); 3. przeciągać (nadmiernie ciągnąć,
ciągnąć długość czegoś, np. wokalu)
zerdrücken - 1. ugniatać, rozgniatać, wygniatać (rozdrobnić przez uciskanie,
zmienić w papkowatą masę, np. ziemniaczki); 2. rozgnieść, ugnieść, przycisnąć
(niszczyć poprzez zgniatanie, np. papierosa); 3. wygniatać, wymiąć (potocznie,
zwłaszcza ubrania,; zmiąć, zburzyć kształt poprzez ugniatanie)
zergehen - rozpuszczać się, rozpuścić się (rozpłynniać się, tracić swoją stałą
konystencję)
zerren - 1. szargać, szarpać, targać (ciągnąć coś z wysiłkiem lub przemocą); 2.
szarpać, targać, szamotać (mocno szarpać, ciągnąć do tyłu, z braku
zniecierpliwienia, braku odwagi); 3. naciągnąć, naderwać (poranić poprzez
naciągnięcie, zwłaszcza scięgno)
zersetzen - 1. rozkładać, rozpuszczać, rozłożyć (poddawać rozkładowi na drobniejsze
cząsteczki); 2. rozkładać się, rozpuszczać się (sich; ulegać rozkładowi); 3.
podkopywać, podważać (działać destruktywnie na coś, podkopywać stan czegoś; poprzez
agitację itp.
zerstreuen - 1. rozpraszać, rozrzucać, rozsypywać; 2. rozpraszać, rozganiać (grupkę
osób rozganiać); 3. rozproszyć się, rozpraszać się (sich; rozchodzić się w różne
strony); 4. rozpraszać, rozwiewać (usuwać poprzez argumenty, perswazję); 5.
zabawiać, rozerwać (się - sich lub kogoś - jdn; odwodzić w celu rozrywki,
odpoczynku)
zerstreut - roztargniony, na Marsie (nieobecny swoimi myślami przy rzeczy,
nieskoncentrowany)
zerzausen - rozczochrać, potargać, postrzępić (doprowadzać do nieładu poprzez
targanie)
der Zettel - 1. kawałek papieru, świstek (mały, kanciasty kawałek papieru,
zwłaszcza z notatkami); 2. osnowa (termin włókienniczy)
die Ziege - 1. koza (jako zwierzę); 2. baba, babsko, koza (obraźliwie na babę); 3.
ryba podobna do śledzia z boczną, nieregularnie falowaną linią
die Ziegel - 1. cegła (czerwonobrunatny kamień z palonej gliny); 2. dachówka
(czerwonobrunatny płaski, bardziej lub mniej falisty kamień do krycia dachu)
ziegeln - robić cegły, oceglać (przestarzale)
ziemen (podniośle i staromodnie) - 1. przystawać, przystoić, wypadać (sich,
zwłaszcza jakoś się zachowywać); 2. przysługiwać (być stosownym, przysługiwać)
die Zipfel - 1. rożek, róg, cypel (szpiczasty lub cienki koniec zwłaszcza
chusteczki, ubrania itp.); 2. cycek, fred, prącie
zischen - 1. syczeć, syknąć (wydawać ostry dźwięk, taki jaki powstaje przy wymowie
s, sch, z); 2. wysyczeć, syknąć (powiedzieć coś ze złością ze stłumionym głosem,
np. przekleństwo); 3. świsnąć, syknąć (poruszyć się szybko gdzieś z syczącym
odgłosem; z 'sein'); 4. wyżłopać, gulnąć, żłopać (pić piwo z syczącym odgłosem;
slang)
zocken - 1. uprawiać hazard, grać w karty, grać na automatach (potocznie; hazard);
2. namulać, pykać, grać (w grę komputerową lub planszówkę; potocznie)
der Zöllner - 1. celnik (przyjmujący cło lub podatki; dawniej); 2. celnik
(dawniejsze określenie 'Zollbeamter')
der Zopf - 1. warkocz (włos upleciony z wielu (zazwyczaj trzech) pasemek); 2.
warkocz, chałka (jako wypiek lub wzór na wypieku); 3. lekkie wstawienie alkoholowe,
lekkie spicie (wiejski termin); 4. wierzchołek (cieńszy koniec drzewa)
zuallerletzt - ostatecznie, na koniec (na ostatnim miejscu; wzmacnia emocje)
der Zufall - przypadek (coś, co wydarzyło się bez zamiaru)
zufallen - 1. zatrzaskiwać się, zamykać się (zamykać się samemu z uderzeniem); 2.
przypadać, dostawać się (komuś - Dativ)
zufriedenstellen - zadowalać, satysfakcjonować (spełniać czyjeś oczekiwania,
życzenia, prośby)
zugunsten - na korzyść, na rzecz (kogoś lub czegoś) (Genitiv)
zuhauen - 1. zatrzaskiwać, trzapnąć (zamknąć coś z rozmachem, z pełnią odgłosu); 2.
zabijać gwoździami, przybijać (zamykać coś porządnie, poprzez uderzenia młotkiem z
użyciem gwoździa); 3. przybijać, walić młotkiem (doprowadzać do określonej formy
poprzez młotkowanie); 4. bić, walić, przywalić (wyprowadzić jeden lub kilkanaście
ciosów komuś)
zumindest - 1. co najmniej, przynajmniej (w każdym przypadku); 2. przynajmniej
zünftig - 1. fachowy (staromodne; zgodny z fachem, po fachowemu zrobiony, np.
praca); 2. należyty, słuszny, jak się należy (np. knajpa, impreza, szelki,
policzek)
zuprosten - wznosić toast (sich)
zurechtweisen - ganić, zganić, karcić (naciskająco, wyrażać swoją dezaprobatę wobec
kogoś z powodu czyjegoś zachowania)
zurückfinden - trafiać z powrotem, wracać do wyjścia (znaleźć drogę do wyjścia)
zurückführen - 1. odprowadzać (prowadzić kogoś w miejsce wyjścia); 2. odprowadzać,
prowadzić (do punktu wyjścia, np. o linii, drodze); 3. odsuwać, przesuwać (z
powrotem przesuwać); 4. sprowadzać (z czegoś - von etw; do czegoś - auf Akk, np. do
formy podstawowej); 5. wyjaśniać, tłumaczyć (auf Akk - czymś; interpretować,
rozpoznawać jako skutek czegoś, np. nieszczęscie ludzką niezdarnością, słabe żniwa
na mały deszcz); 6. sprowadzać się (sprawiać wrażenie, jakoby coś się cofnęło na
wcześniejszy stopień)
zurückweisen - 1. kierować z powrotem (kierować z powrotem do punktu wyjścia); 2.
wskazywać do tyłu/za siebie (auf Akk - na coś); 3. odpierać, odrzucać, obalać
(bronić się przed czymś, uznawać jako fałszywe, np. skargę, wniosek)
zurückziehen - 1. przywracać (przyciągać z powrotem we wcześniejsze miejsce); 2.
odciągać, odsuwać (ciągnąć do tyłu, np. rękę); 3. odciągać (na bok); 4. odciągać,
przyciągać (być powodem, aby wrócić do życzenia, decyzji, gdzieś); 5. odciągać,
odwodzić, wycofać (kazać przywrócić z powrotem do punktu wyjścia, np. oddział); 6.
znosić, odwoływać (deklarować coś jako nieważne, nieobowiązujące, znosić coś, np.
zlecenie, zamówienie, skargę); 7. wycofywać (wyciągać coś z powrotem z obiegu,
ruchu, np. lek); 8. wciągać się, cofać się (sich; usuwać się do tyłu); 9. powracać,
wracać (z powrotem się przenosić tam, gdzie już się kiedyś mieszkało; z 'sein');
10. cofać się (sich; zajmować tylną pozycję, aby siedzieć bezpiecznie; zwłaszcza w
wojsku); 11. powracać, chować się (sich; udać się gdzieś, aby być samemu i
bezpiecznym)
zurüsten - przygotowywać (rzadsze określenie)
zurzeit - obecnie, w chwili obecnej, teraz (wpółcześnie, teraz)
der Zusammenhang - kontekst (powiązanie pomiędzy zdarzeniami, stanami rzeczy itp.)
der Zusammenprall - zderzenie
zusammenprallen - zderzać się (wzajemnie; bezzwrotny)
zusammenraffen - 1. zbierać, zagarniać (w pośpiechu wiele rzeczy); 2. zgarniać,
zagarniać (umniejszająco); 3. zgarniać, unosić (ubranie); 4. zbierać się do kupy,
zrywać się (sich; potocznie)
zusammenreißen - 1. wziąć się w garść (sich; sich energisch zusammennehmen); 2.
wyprostować (na baczność; termin żołnierski)
zusätzlich - dodatkowy (dochodzący do czegoś już istniejącego)
zuschlagen - 1. zatrzaskiwać, trzapnąć (zamknąć coś z rozmachem, z pełnią odgłosu;
łączy się z 'haben'); 2. uderzać (kogoś; przypadać z uderzeniem; łączy się z
'sein'); 3. zabijać gwoździami, przybijać (zamykać coś porządnie, poprzez uderzenia
młotkiem z użyciem gwoździa); 4. przybijać, walić młotkiem (doprowadzać do
określonej formy poprzez młotkowanie); 5. wybić, uderzyć (zagrać pałką; do kogoś -
jdm); 6. bić, walić, przywalić (wyprowadzić jeden lub kilkanaście ciosów komuś); 7.
walić w deko, przybijać (nie narzucać sobie jakichkolwiek zahamowań przy jedzeniu
lub piciu; potocznie; łączy się z 'haben'); 8. przystać, przybijać umowę,
skorzystać (dostrzegać ofertę, dobrą okazję, korzystać z przewagi); 9. przybijać
(licytowany przedmiot; uznawać za własność poprzez uderzenie młotkiem, przy
licytacjach); 10. przydzielać, przyznawać (zlecenie w ramach wypisania lub w
spadku); 11. zbijać, ubijać (sumę o określony procent)
zuschnüren - zawiązać, związać (związać coś sznurem lub czymś podobnym, co jest
związane wokoło, np. opakowanie, buty)
zuständig - kompetentny, właściwy (upoważniony do czegoś, odpowiedzialny za coś,
posiadający do czegoś kompetencję)
zustehen - 1. przysługiwać, należeć się (komuś; być czymś, do czego ktoś ma pełne
prawo); 2. mieć prawo (nieosobowy; Dativ; es steht mir zu - wolno mi, mam prawo)
zutreffen - 1. sprawdzać się, okazywać się słusznym (zgadzać się, odpowiadać
stanowi rzeczy); 2. odnosić się, dotyczyć (czegoś/kogoś - auf Akk; być pasującym do
czegoś lub kogoś
zuverlässig - 1. niezawodny, godny zaufania, wypróbowany (takiego rodzaju, że można
na tym/kimś polegać); 2. pewny, wiarygodny, autentyczny (prawdziwy, słuszny)
die Zuversicht - ufność, wiara, przeświadczenie (silna wiara w pozytywny rozwój w
przyszłości, w spełnienie konkretnych życzeń lub nadziei)
zuversichtlich - ufny, pełen nadziei, pełen wiary (optymistyczny, pełen ufności)
zuzüglich - dodatkowo, plus, doliczając (Genitiv, ohne Präposition; dodatkowo,
doliczając np. koszty ogrzewania)
die Zwetsche - śliwka (synonim 'Pflaume')
zwischendurch - 1. w miedzyczasie (w tym samym punkcie czasowym o innej czynności);
2. na wskroś (np. o motocyklach na parkingu); 3. na wskroś, w pomiędzy