 Mëmëdheu

Mëmëdhe quhetë toka

ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm'e atë,
ku më njeh dhe gur' i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q'i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes.

 Dheu
Dheu i gjat' e i gjerë,
na jep buk' e na jep verë
për të ngrën' e për të pirë,
kush di ta punojë mirë.

Si njeri i shtrënguar,
dheu nukë fal gjë kurrë,
pa munduar, pa punuar'
S'na jep as misër, as grurë.

Do ta punojë njeriu
dhe ta vadisë me djersë
që të hajë buk' i ziu,
nga uria të mos vdesë!

Punoni, more të mjerë,

se dhe gjëri në na mbetë,
pas neve vinë të tjerë,
nukë sosetë kjo jetë.

 Varferia dhe liria

Jam i varfër, po i lire,
ndaj më pëlqen varfëria;
kush do të rrojë më mirë,
s'urdhëron dot veten e tia.
Mbreti, sikur të më thotë:
«Hajde në pallat me mua,
të gëzosh dhe ti në botë^,
do t'i them: «Zot, nukë dua;
për të ngrën' e për të pirë
nukë mund të shes lirinë;
i varferi rron më mirë
s'ai që do madhërinë.
S'më duhet ergjëndi mua,
dua lirine dhe ndere,
dua te bej si te dua,
jo si te duan te tjere.
Kush mund e ben si do vete,
ben si thote Perendia,
nuke ka ne kete jete
gje m'e vyer se liria.

 Ku kemi lere
Ne c'vend kemi lere?
Ku na bejne ndere?
--Ne Shqiperi.

Po njeriu vete,
cile do ne jete?
--Do vend' e tij.

Ku i duket balta
m'e e embel se mjalta?
--Ne vend te tij.

Ku munt te gezoje
dhe me nder te rroje?
--Ne Shqiperi.

Perse te punoje
dhe te lakemoje?
--Per vend' e tij.
  Cinxeri dhe milingona
Cinxer' i marre
gjithe behare
e shkoi duke kenduar
nde kopshte te lulezuar
Po behari shkoi,
cinxeri pushoi
dhe zuri të qajë
se s'kish se ç'të hajë.
T'i mos vdesë nga uria
një ditë del nga shtëpia,
dhe miligonës i thotë:

-.Zonjë, sot bën shumë ftohtë.

s'ka ç'të ha dhe jam sëmurë,
po nëmë dy koqe grurë,
ta kthej prapë në korrik.
në më ke gjiton dhe mik
Të të vijë keq për mua.
Po milingona s'ep hua
se është fort e shtrënguar
— Në behar s'paske punu
Thotë zonja milingonë.

— Kendova, për zonë,

beharë të terë
ndë fush' e ndë male,

— Fort mirë ke bërë,

tani hidhu valle!