Georgios Bartzoudis

18 Φεβρουαρίου 2017

Τσάγεζι, 18 Φεβρουαρίου 1913

(Σαν σήμερα, πριν 104 χρόνια)

Στο διήμερο που πέρασε, οι «σύμμαχοι», Έλληνες και Βούλγαροι, έχουν πάρει θέσεις
μάχης στην περιοχή Νιγρίτας. Από σήμερα, και «από θέσεως ισχύος», επιδίδονται σε
διαβουλεύσεις, σύμφωνα με απόφαση των στρατιωτικών αρχηγών Γαργαλίδη και
Χρηστώφ, που ελήφθη αργά την προηγουμένη.
Η αρχή γίνεται, με μια από κοινού έρευνα για την προχθεσινή (16.2.1913) αιματηρή
συμπλοκή στο Τσάγεζι (Νέα Κερδύλλια). Για τον σκοπό αυτόν, μεταβαίνουν
επιτόπου ο Υπολοχαγός Γαρδίκας και ο Υπίλαρχος Μαρκώφ, με συνοδεία 2
στρατιωτών ο καθένας.
Η κοινή επιτόπου εξέταση δεν θα αποδώσει τίποτα. Η κάθε πλευρά θα βγάλει το δικό
της ...«αναντίρρητο» συμπέρασμα, ότι υπαίτιος για το αίμα που χύθηκε είναι
ο ...έτερος των «συμμάχων».
Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια προσχηματική διαδικασία, για έναν «διάλογο
κωφών». Η περιοχή Νιγρίτας, (από Όρλιακο-Στρυμωνικό- μέχρι Τσάγεζι) θεωρείται
τμήμα της απαραίτητης «ενδοχώρας» για τη Θεσσαλονίκη, τη μεγαλούπολη των
Βαλκανίων, που την θέλουν δική τους, τόσο οι Έλληνες όσο και οι Βούλγαροι. Η
μεγάλη σύγκρουση δεν θα αργήσει. Προς το παρόν όμως τα δύο μέρη θέλουν να
κερδίσουν χρόνο. Η κύρια δύναμη του βουλγαρικού στρατού βρίσκεται στο μέτωπο
της Ανατολικής Θράκης (Αδριανούπολη, Τσατάλτζα), ενώ η Ελλάδα έχει το
μεγαλύτερο μέρος των στρατευμάτων της στην Ήπειρο (Γιάννινα).