Resumen de Quijote de la mancha

Don Quijote de la Mancha, opus magnum Miguelis de Cervantes, narrat

aventuras Alonsi Quijani, nobilis Hispani, qui, postquam nimis multos libros
de caballeriis legit, sanitatem amittit et se convertit in militum errantium,
nomen Don Quijote assumens .

In primis, in loco Manchiae, cuius nomen meminisse nolo, habitabat senex

nobilis, pauper, nomine Alonso Quijano. Hic vir bibliothecam ingentem
possidebat, plenam libris de caballeriis, suum genus litterarum favoritum.
Noctes insomnes agit legens historias de militibus et dominabus, et cum
parocho et tonsore disputat, quis sit optimus caballarius.

Don Quijote de la Mancha est non solum opus literarium, sed etiam primus
romanus modernus. Personae principes includunt:

1. Alonso Quijano, Don Quijote de la Mancha: protagonistus fabulae,

senex, manchegus, studiosus librorum de caballeriis. Tanta est eius
obsessio ut veritatem et fictum confundat et se caballarium proclamet,
nomen Don Quijote de la Mancha assumens. Innumerabiles peraguntur
aventurae, plerumque risu et humiliatio finientes. Equitat super
Rocinante, canis eius.

2. Sancho Panza: rusticus pinguis et benignus, qui fit scutifer Don Quijote.
Quamquam dominorum suorum phantasias non credit, amicus fidelis et
lealis efficitur, qui tantum bonum domini quaerit. Super Rucio, asino suo,
equitat, quem adorat et quem amittit, cum furem eum furaverint paene
ad finem aventurarum.

3. Dulcinea del Toboso: domina Don Quijote de la Mancha, mulier

perfecta et pulchra, quae re vera est rusticana ex sua villa nomine
Aldonza Lorenzo.
 4. Cura et tonsor: amici Don Quijote, qui eius bene esse curant.

5. Ancilla: ancilla domus Don Quijote.

6. Neffa: neptis Don Quijote, cum eo vivens et eum curans.

Prima exitus narratur: "In loco Manchiae, cuius nomen meminisse nolo, vivit
senex nobilis, pauper, nomine Alonso Quijano. Hic vir bibliothecam ingentem
possidebat, plenam libris de caballeriis, suum genus litterarum favoritum.".

Don Quijote non solum est historia aventurarum, sed etiam tractatus de
humanitate, veritate, et ficto. Cervantes per personam Don Quijote quaerit,
quid sit veritas, quid sit fictum, et quid sit heroismus. Don Quijote credebat, se
esse caballarium verum, et in hoc errore felix vivebat. Sancho Panza, rusticus et
pragmaticus, videbat rem veram, sed amicitia et fidelitas suam cum Don
Quijote tenebat. Dulcinea, quam Don Quijote numquam vidit, erat figura
imaginaria, sed amor eius erga illam erat verus et purus.

Don Quijote et Sancho Panza per Hispaniam iter faciunt, pericula et risus
subeunt, et innumerabiles personae et loca occurrunt. Molinos ventorum in
gigantes transformantur, libros de cavalleriis in historias veras convertuntur,
et Dulcinea in rusticanam Aldonzam mutatur. Don Quijote et Sancho Panza
sunt duo poli, veritas et fictum, qui in perpetuo motu sunt, sed semper amici.

*Don Quijote de la Mancha