Professional Documents
Culture Documents
2. A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την επαγωγή με απαντησεις.
2. A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την επαγωγή με απαντησεις.
Α1.6 Ηλεκτροφόρος ευθύγραμμος αγωγός απείρου μήκους, έντασης Ι δημιουργεί γύρω του
μαγνητικό πεδίο.
α. Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου είναι κυκλικές και το μέτρο της έντασης του πεδίου σε
απόσταση r από τον αγωγό είναι Β=kμ2Ι/r
β. Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου είναι κυκλικές και το μέτρο της έντασης του πεδίου σε
απόσταση r από τον αγωγό είναι Β= kμ2πΙ/r
γ. Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου είναι ελλειπτικές και το μέτρο της έντασης του πεδίου σε
απόσταση r από τον αγωγό είναι Β= kμ2Ι/r
δ. Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου είναι κυκλικές και το μέτρο της έντασης του πεδίου σε
απόσταση r από τον αγωγό είναι Β= kμ2Ι/r2.
Α1.7 Κυκλικός πλαίσιο ακτίνας R αποτελείται από 4 σπείρες και διαρρέεται από ρεύμα έντασης Ι.
Η ένταση του μαγνητικού πεδίου στο κέντρο του έχει μέτρο
21
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.8 Σωληνοειδές πηνίο έχει μήκος ℓ, Ν σπείρες και διαρρέεται από ρεύμα έντασης Ι. Το
μαγνητικό πεδίο του σωληνοειδούς
α. είναι ομογενές στο εσωτερικό του και το μέτρο της έντασης στο κέντρο είναι Β=2kμπ·Ν/ℓ
β. είναι πιο έντονο στα άκρα από το μέσο του σωληνοειδούς
γ. είναι ομογενές στο εξωτερικό του και το μέτρο της έντασης είναι Β=kμ4π·Ν/ℓ
δ. είναι ομογενές στο εσωτερικό του και έχει στα άκρα του ένταση Β=kμ2π·Ν/ℓ
Α1.11 Οι δύο παράλληλοι αγωγοί (1) και (2) απέχουν απόσταση 3d, και
διαρρέονται από ομόρροπα σταθερά ρεύματα εντάσεων Ι1, Ι2 με Ι1=Ι2. Η
ένταση του μαγνητικού πεδίου στο σημείο Α που απέχει απόσταση d από
τον αγωγό (1) και 2d από τον αγωγό (2)
α. είναι μηδέν
β. έχει διεύθυνση κάθετη στο επίπεδο των αγωγών και με φορά από τον
αναγνώστη προς τη σελίδα
γ. έχει διεύθυνση κάθετη στο επίπεδο των αγωγών και με φορά από τη
σελίδα προς τον αναγνώστη.
δ. έχει διεύθυνση παράλληλη προς του αγωγούς
Α1.12 Οι δύο ομόκεντροι κυκλικοί αγωγοί (1) και (2) έχουν ακτίνες R1, R2
και R2=3R1 και διαρρέονται από σταθερά ρεύματα εντάσεων Ι1 και Ι2 Για
να είναι η συνολική ένταση του αμοιβαίου μαγνητικού πεδίου μηδέν στο
κέντρο Κ των αγωγών θα πρέπει
α. Τα ρεύματα να είναι αντίρροπα με Ι2=3Ι1
β. Τα ρεύματα να είναι αντίρροπα με Ι1=3Ι2
γ. Τα ρεύματα να είναι ομόρροπα με Ι2=3Ι1
δ. Τα ρεύματα να είναι αντίρροπα με Ι2=6Ι1
22
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.13 Οι δύο ομόκεντροι κυκλικοί αγωγοί (1) και (2) έχουν ίσες ακτίνες
και διαρρέονται από σταθερά ρεύματα Ι1 και Ι2¸ όπου Ι1=Ι2 και με τη φορά
που φαίνεται στο σχήμα. Τα επίπεδα των δύο αγωγών είναι κάθετα μεταξύ
τους. Αν ο κάθε αγωγός δημιουργεί στο κέντρο μαγνητικό πεδίο έντασης, Β,
τότε το μέτρο της συνολικής έντασης του μαγνητικού πεδίου στο κέντρο Ο,
θα είναι:
α. 2Β β. 0 γ. Β 2 δ. 4Β
Α1.14 Σωληνοειδές πηνίο συνδέεται με τάση V στο εσωτερικό του δημιουργείται μαγνητικό
πεδίο έντασης Β. Αν κόψουμε το πηνίο σε δύο ίσια τμήματα και τροφοδοτήσουμε το ένα από
αυτά με την ίδια τάση V τότε στο εσωτερικό του θα δημιουργηθεί μαγνητικό πεδίο έντασης
α. Β β. Β/2 γ. 4Β δ. 2Β
Α1.15 Σωληνοειδές πηνίο διαρρέεται από σταθερό ρεύμα Ι και έχει στο εσωτερικό του μαγνητικό
πεδίο έντασης Β. Αν διατηρούμε την ένταση του ρεύματος σταθερή και
α. κόψουμε ένα μικρό τμήμα από το ένα άκρο του ή ένταση του μαγνητικού πεδίου θα μειωθεί
β. υποδιπλασιάσουμε ταυτόχρονα μήκος και αριθμό σπειρών ή ένταση του μαγνητικού πεδίου θα
μείνει σταθερή
γ. Αν διπλασιάσουμε το μήκος με τον ίδιο αριθμό σπειρών ή ένταση του μαγνητικού πεδίου θα
διπλασιαστεί
δ. Αν διπλασιάσουμε τον αριθμό σπειρών με το ίδιο μήκος ή ένταση του μαγνητικού πεδίου θα
υποδιπλασιαστεί
Α1.16 Δύο με μήκη ℓ1=ℓ και ℓ2=3ℓ/2 και σπείρες Ν1=Ν/2 και Ν2=2Ν διαρέονται από τα ίδια
ρεύματα. Αν στο πρώτο η ένταση του ΜΠ είναι Β1 και στο δεύτερο Β2 τότε η σχέση μεταξύ των
εντάσεων είναι
Α1.17 Σωληνοειδές πηνίο μήκους ℓ με Ν σπείρες τροφοδοτείται από τάση V και στο κέντρο του
εσωτερικού του δημιουργείται μαγνητικό πεδίο έντασης Β. Ξετυλίγουμε το σύρμα και με το μισό
μήκος του σύρματος φτιάχνουμε ένα άλλο σωληνοειδές με Ν σπείρες, διπλάσιο μήκος και ίδιο
εμβαδόν σπείρας. Τροφοδοτούμε το νέο πηνίο με την ίδια τάση, V και τότε το μαγνητικό πεδίο
στο ένα άκρο του νέου πηνίου γίνεται
α. 2Β β. Β γ. ½Β δ. Β/4
Α1.19 Στο εσωτερικό ρευματοφόρου σωληνοειδούς πηνίου τοποθετούμε έναν πυρήνα μαλακού
σιδήρου με μαγνητική διαπερατότητα, μ. Τότε
α. ο πυρήνας αυτός μαγνητίζεται μόνιμα
β. η ένταση του μαγνητικού πεδίου στο εσωτερικό γίνεται μ φορές μικρότερη
23
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.20 Εισάγουμε σε σωληνοειδές πηνίο που διαρρέεται από ρεύμα ένα παραμαγνητικό υλικό.
Τότε
α. το μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό ελαφρώς μειώνεται
β. το μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό αυξάνεται λίγο
γ. το υλικό αυτό μπορεί να είναι το Νικέλιο
δ. οι μαγνητικές γραμμές στο εσωτερικό αραιώνουν
Α1.21 Εισάγουμε σε σωληνοειδές πηνίο που διαρρέεται από ρεύμα έναν μεταλλικό πυρήνα.
α. Αν είναι κοβάλτιο οι μαγνητικές γραμμές στο εσωτερικό πυκνώνουν
β. Αν είναι χαλκός το μαγνητικό πεδίο αυξάνεται ελαφρώς
γ. Αν είναι αργίλιο η ένταση του μαγνητικού πεδίου στο εσωτερικό αυξάνεται πολύ
δ. Αν είναι σίδηρος οι μαγνητικές γραμμές στο εσωτερικό αραιώνουν.
Α1.23 Στο εσωτερικό ενός ρευματοφόρου πηνίου η ένταση του μαγνητικού πεδίου είναι Β0 και
εισάγουμε υλικό μαγνητικής διαπερατότητας μ. Τότε η ένταση του μαγνητικού πεδίου στο
εσωτερικό γίνεται
α. Β0/μ β. μ2Β0 γ. μΒ0 δ. ½μΒ0
A1.24 Ποιο από τα μαγνητικά πεδία που ακολουθούν δεν αποτελεί μαγνητικό δίπολο;
Α1.25 Ρευματοφόρος αγωγός έντασης Ι μήκους ℓ τοποθετείται μέσα σε μαγνητικό πεδίο έντασης
Β και η δύναμη Laplace που δέχεται έχει μέτρο F=BIℓ.
α. Το μέτρο της δύναμης αυτής έχει την ελάχιστη τιμή του
β. Η κατεύθυνση της δύναμης είναι παράλληλη στη διεύθυνση των μαγνητικών γραμμών
0
γ. Ο αγωγός σχηματίζει γωνιά φ=90 με τις μαγνητικές γραμμές
δ. Ο αγωγός είναι παράλληλος προς τις μαγνητικές γραμμές
Α1.26 Η δύναμη Laplace που δέχεται ρευματοφόρος αγωγός μήκους ℓ έντασης Ι που
τοποθετείται παράλληλα στις μαγνητικές γραμμές πεδίου έντασης Β, είναι ίση με
Α1.27 Η δύναμη Laplace που δέχεται ρευματοφόρος αγωγός μήκους ℓ έντασης Ι που
τοποθετείται σε μαγνητικό πεδίο έντασης Β με το μίκος του να σχηματίζει γωνία φ=300 με τις
μαγνητικές γραμμές είναι ίση με
24
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.28 Η διεύθυνση της δύναμης Laplace που ασκείται σε ρευματοφόρο αγωγό που τοποθετείται
μέσα σε μαγνητικό πεδίο
α. είναι παράλληλη με το μήκος τους αγωγού
β. είναι κάθετη στον αγωγό αλλά παράλληλη προς τις μαγνητικές γραμμές του πεδίου
γ. είναι παράλληλη προς τον αγωγό αν οι μαγνητικές γραμμές είναι παράλληλες προς αυτόν
δ. είναι σε κάθε περίπτωση κάθετη και στο μήκος του αγωγού και στις μαγνητικές γραμμές.
α. ασκεί δύναμη 1Ν σε ευθύγραμμο αγωγό μήκους 1cm που διαρρέεται από ρεύμα έντασης 1Α
και είναι τοποθετημένος κάθετα στις δυναμικές γραμμές του πεδίου.
β. ασκεί δύναμη 1Ν σε ευθύγραμμο αγωγό μήκους 1m που διαρρέεται από ρεύμα έντασης 1Α και
είναι τοποθετημένος υπό γωνία φ=300 με μαγνητικέςγραμμές του πεδίου.
γ. ασκεί δύναμη 1Ν σε ευθύγραμμο αγωγό που διαρρέεται από ρεύμα έντασης 1Α και είναι
τοποθετημένος κάθετα στις δυναμικές γραμμές του πεδίου.
δ. ασκεί δύναμη 1Ν σε ευθύγραμμο αγωγό μήκους 1m που διαρρέεται από ρεύμα έντασης 1Α και
είναι τοποθετημένος κάθετα στις δυναμικές γραμμές του πεδίου.
Α1.31 Αγωγός, ΚΛ μήκους ℓ διαρρέται από ρεύμα έντασης Ι και τοποθετείται μέσα σε μαγνητικό
πεδίο Β κάθετα στις δυναμικές γραμμές έτσι ώστε να βρίσκεται ο μισός
μέσα στο πεδίο. Η δύναμη Laplace που δέχεται έχει
α. μέτρο F=BIL και ασκείται στο μέσον Ν του αγωγού
β. μέτρο F=BIL και ασκείται στο μέσον του τμήματος ΚΝ του αγωγού
γ. μέτρο F=½BIL και ασκείται στο μέσον του τμήματος ΚΝ του αγωγού
δ. μέτρο F=½BIL και ασκείται στο μέσον Ν του αγωγού
25
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.33 Ευθύγραμμος αγωγός μήκους L είναι κάθετος στις μαγνητικές γραμμές ομογενούς
μαγνητικού πεδίου έντασης μέτρου Β. Ο αγωγός διαρρέεται από ρεύμα έντασης Ι. Το μέτρο της
δύναμης που δέχεται ο αγωγός, παραμένει αναλλοίωτο
α. όταν τετραπλασιάζουμε την ένταση Ι του ρεύματος και συγχρόνως υποδιπλασιάζουμε την
ένταση Β του πεδίου.
β. όταν διπλασιάζουμε το μήκος ℓ του αγωγού που βρίσκεται μέσα στο πεδίο και συγχρόνως
υποτετραπλασιάζουμε την ένταση Ι του ρεύματος.
γ. όταν τον τοποθετήσουμε υπό γωνία 300 ως προς της δυναμικές γραμμές του πεδίου.
δ. όταν τον τοποθετήσουμε υπό γωνία 300 ως προς της δυναμικές γραμμές του πεδίου και
διπλασιάσουμε το μαγνητικό πεδίο.
Α1.35 Δύο παράλληλοι αγωγοί μήκους L διαρρέεονται από αντίρροπα ρεύματα εντάσεων Ι1, Ι2
αντιστοίχως και απέχουν απόσταση d. Οι δύο αγωγοί
2Ι Ι L
α. έλκονται με δύναμη μέτρου F=kμ 1 2
d
2Ι Ι L
β. απωθούνται με δύναμη μέτρου F=kμ 1 2
d
4Ι Ι L
β. έλκονται με δύναμη μέτρου F=kμ 1 2
d
4Ι Ι L
γ. απωθούνται με δύναμη μέτρου F=kμ 1 2
d
Α1.36 Στο διπλανό σχήμα οι αγωγοί (1) και (3) είναι ακλόνητοι και
διαρρέονται από ίσα ομόρροπα ρεύματα Ι1, Ι3. Ο αγωγός (2)
τοποθετείται παράλληλα προς τους άλλους και στη μέση της μεταξύ
τους απόστασης διαρρέεται από ρεύμα έντασης Ι2 δέχεται δυνάμεις
μόνο από τους (1) και (3) και ισορροπεί. Αυτό
α. είναι εφικτό μόνο αν το ρεύμα Ι2 είναι ομόρροπο με τα άλλα δύο
β. είναι εφικτό μόνο αν το ρεύμα Ι2 είναι αντίρροπο με τα άλλα δύο
γ. είναι εφικτό για κάθε τιμή και φορά του ρεύματος Ι2
δ. είναι ανέφικτο σε κάθε περίπτωση.
26
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α1.38 Το τεθλασμένο σύρμα ΑΓΔΕ διαρρέεται από ρεύμα έντασης Ι και τοποθετείται μέσα σε
ομογενές μαγνητικό πεδίο έντασης Β που έχει την κατεύθυνση που φαίνεται στο σχήμα. Η γωνία
φ είναι δεδομένη. Η δύναμη Laplace που δέχεται το τμήμα ΔΕ=ℓ
του σύρματος
α. έχει μέτρο F=ΒΙℓσυνφ με κατεύθυνση κάθετη στο επίπεδο του
σύρματος και φορά από τον αναγνώστη προς τη σελίδα.
β. έχει μέτρο F=ΒΙℓημφ με κατεύθυνση κάθετη στο επίπεδο του
σύρματος και φορά από τη σελίδα προς τον αναγνώστη
γ. έχει μέτρο F=ΒΙℓημφ με κατεύθυνση παράλληλη προς το ΑΓ,
δ. έχει μέτρο F=ΒΙℓσυνφ με κατεύθυνση κάθετη στο επίπεδο του
σύρματος και φορά από τη σελίδα προς τον αναγνώστη
Α1.39 Σύμφωνα με τον ορισμό, 1Α (Αmpere) είναι η ένταση του σταθερού ρεύματος που όταν
διαρρέει δύο ευθύγραμμους παράλληλους αγωγούς απείρου μήκους, οι οποίοι βρίσκονται στο
κενό και σε απόσταση d=1m ο ένας από τον άλλο, τότε σε τμήμα μήκους ℓ=1m ο ένας ασκεί
στον άλλο δύναμη μέτρου
Α1.40 Στη διάταξη του σχήματος ο αγωγός ΚΛ έχει μήκος L, μάζα m και
ωμική αντίσταση R και ισορροπεί μέσα στο κατακόρυφο βαρυτικό πεδίο
έντασης g και στο μαγνητικό πεδίο έντασης Β που είναι κάθετο στη σελίδα. Ο
αγωγός τροφοδοτείται από πηγή με ΗΕΔ, Ε και εσωτερική αντίσταση r και
στέκεται χωρίς τριβές ανάμεσα από δύο κατακόρυφους στύλους, που έχουν
αμελητέα ωμική αντίσταση. Η ένταση Β του μαγνητικού πεδίου είναι
Α1.41 Στο διπλανό σχήμα οι αγωγοί (1) και (2) είναι ακλόνητοι και
διαρρέονται από ρεύματα Ι1, Ι2 και βρίσκονται σε απόσταση d.. Ο
αγωγός (3) τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο παράλληλα προς τους
άλλους σε απόσταση d από τον (2) και διαρρέεται από ρεύμα
έντασης Ι3 αντίρροπο από το ρεύμα Ι1. Η συνισταμένη δύναμη που
δέχεται ο αγωγός (3) από τους άλλους δύο ανά μονάδα μήκους
είναι μηδέν. Τότε τα ρεύματα Ι1 και Ι2 είναι
α. ομόρροπα με Ι2=2Ι1 β. αντίρροπα με Ι2=2Ι1
γ. αντίρροπα με Ι1=2Ι2 δ. ομόρροπα με Ι1=Ι2
A1.42 Δύο πηνία (1) και (2) έχουν τον ίδιο αριθμό σπειρών ανά μονάδα μήκους και μήκη ℓ1, ℓ2 με
ℓ2=2ℓ1. Διαρρέονται από το ίδιο ρεύμα, Ι και περιέχουν το μεν (1) , αέρα το δε (2) υλικό
μαγνητικής διαπερατότητα μ. Ο λόγος των μέτρων των εντάσεων των μαγνητικών πεδίων στο
εσωτερικό τους θα είναι
Β2 Β2 Β2 Β2
α. =2 β. =2μ γ. =1 δ. =μ
Β1 Β1 Β1 Β1
27
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
A2.1 Αν η μαγνητική ροή που διέρχεται μέσα από ένα αγώγιμο πλαίσιο Ν σπειρών μεταβληθεί
από την τιμή Φ1 στην τιμή Φ2 μέσα σε χρονικό διάστημα Δt τότε στο πλαίσιο εμφανίζεται ΗΕΔ
από επαγωγή, η αλγεβρική τιμής της οποίας δίνεται από τη σχέση
Φ -Φ Φ Φ -Φ Δt
α. Ε=−Ν 1 2 β. Ε=− Ν 2 γ. Ε=−Ν 2 1 δ. Ε=−Ν·
Δt Δt Δt Φ2-Φ1
Α2.2 Η μέση απόλυτη τιμή της ΗΕΔ από επαγωγή που αναπτύσσεται σ’ ένα πλαίσιο είναι
α. ανάλογη με το χρόνο που διαρκεί η μεταβολή της διερχόμενης μαγνητικής ροής.
β. ανεξάρτητη των σπειρών του πλαισίου
γ. ανάλογη της ταχύτητας μεταβολής της μαγνητικής ροής.
δ. αντιστρόφως ανάλογη του αριθμού των σπειρών του πλαισίου
Α2.3 Το επαγωγικό ρεύμα που εμφανίζεται σε αγώγιμο κύκλωμα λόγω μεταβολής της
διερχόμενης μαγνητικής ροής
α. είναι αντιστρόφως ανάλογο του ρυθμού μεταβολής της μαγνητικής ροής.
β. είναι ανεξάρτητο της ωμικής αντίστασης του κυκλώματος.
γ. έχει μικρή ένταση για γρήγορες μεταβολές της μαγνητικής ροής.
δ. έχει φορά που εξαρτάται από την μεταβολή της μαγνητικής ροής που το δημιούργησε.
Α2.4 Το φορτίο που μετατοπίζεται σ’ ένα κύκλωμα λόγω μεταβολής της μαγνητικής ροής που
διέρχεται μέσα από αυτό είναι
α. ανάλογο του ρυθμού μεταβολής της μαγνητικής ροής.
β. ανεξάρτητο της μεταβολής της μαγνητικής ροής.
γ. αντιστρόφως ανάλογο της χρονικής διάρκειας μεταβολής της μαγνητικής ροής.
δ. αντιστρόφως ανάλογο της ωμικής αντίστασης του κυκλώματος.
28
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α2.9 Η μαγνητική ροή Φ που διέρχεται μέσα από μια επιφάνεια εμβαδού S που βρίσκεται μέσα
σε ομογενές μαγνητικό πεδίο Β
α. είναι διανυσματικό μέγεθος
β. ισούται με το γινόμενο Β·S.
γ. μετριέται σε 1Weber=1Τ·m2.
δ. δεν εξαρτάται από τον προσανατολισμό της επιφάνειας ως προς τις μαγνητικές γραμμές του
πεδίου.
Α2.12 Μια σφαιρική επιφάνεια ακτίνας R βρίσκεται ολόκληρη μέσα σε ομογενές μαγνητικό πεδίο
έντασης Β. Η ολική μαγνητική ροή που διέρχεται μέσα από την επιφάνεια είναι
2
α. Φ= ΒπR β. Φ=4πΒ·R2 γ. Φ=2πR2·B δ. Φ=0
Α2.14 Κινούμε τον μαγνήτη κατά μήκους του άξονα του σωληνοειδούς
πηνίου με το βόρειο πόλο (Ν) επικεφαλής ώστε να πλησιάζει προς αυτό.
Η επαγωγική τάση που αναπτύσσεται στα άκρα Κ και Λ του πηνίου
α. έχει θετικό πόλο στο άκρο Λ
β. έχει θετικό πόλο στο άκρο, Κ
γ. είναι μεγαλύτερη όσο λιγότερες είναι οι σπείρες του πηνίου
δ. είναι μεγαλύτερη όταν ο μαγνήτης σταματήσει να κινείται.
29
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α2.18 Όταν η μαγνητική ροή που διέρχεται μέσα από ένα πλαίσιο μεταβληθεί κατά ΔΦ σε
χρόνο Δt, επάγεται ΗΕΔ, Ε και μετατοπίζεται φορτίο Q. Aν η ίδια μεταβολή ροής συμβεί στον
διπλάσιο χρόνο , η ΗΕΔ και το φορτίο αντίστοιχα γίνονται:
Α2.20 Κατά την πτώση του μαγνήτη και την διέλευση μέσα από το
πλαίσιο η αρχική βαρυτική δυναμική του ενέργεια μετασχηματίζεται
σταδιακά σε
α. μόνο σε κινητική ενέργεια
β. μόνο σε θερμική ενέργεια στο πλαίσιο λόγω φαινομένου Joule
γ. σε κινητική ενέργεια και θερμική ενέργεια στο πλαίσιο λόγω
φαινομένου Joule
δ. σε χημική ενέργεια του μετάλλου του αγωγού.
30
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
ΙΙ. Στη φάση που ο μαγνήτης απομακρύνεται από το πλαίσιο, η επιτάχυνσή του είναι:
α. α=g β. α<g γ. α>g
Α2.22 Ο μαγνήτης που φαίνεται στο διπλανό σχήμα ωθείται από μια
εξωτερική δύναμη προς το αγώγιμο ανοικτό πλαίσιο που κρέμεται
από σταθερό σημείο. Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι
σωστές ή λανθασμένες;
α. Στα άκρα Α και Γ επάγεται ΗΕΔ με θετικό πόλο στο σημείο Α.
β. Στα άκρα Α και Γ επάγεται ΗΕΔ με θετικό πόλο στο σημείο Γ.
γ. Το πλαίσιο απομακρύνεται από τον μαγνήτη.
δ. Το πλαίσιο πλησιάζει προς το μαγνήτη.
31
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
32
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
33
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
ΙI. Για τις μέσες τιμές των επαγωγικών ΗΕΔ κατά τη διάρκεια της εισόδου ισχύει:
α. oμαλή β. επιταχυνόμενη
γ. oμαλά επιβραδυνόμενη δ. επιβραδυνόμενη
α. Wj=mυ02 β. Wj=½mυ0
2
γ. Wj=2mυ0
2
34
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α3.1 Ορθογώνιο πλαίσιο αποτελείται από Ν σπείρες, εμβαδού Α, και περιστρέφεται με σταθερή
γωνιακή ταχύτητα ω, γύρω από ένα άξονα συμμετρίας του μέσα σε ομογενές μαγνητικό πεδίο
→
έντασης Β, οι δυναμικές γραμμές του οποίου είναι κάθετες στον άξονα περιστροφής. Τη χρονική
στιγμή t=0 το διάνυσμα →
Α έχει την κατεύθυνση των μαγνητικών γραμμών.
Ι. Η διερχόμενη μέσα από αυτό μαγνητική ροή δίνεται από τη σχέση
ΙΙ. Η επαγωγική τάση που εμφανίζεται στα άκρα του πλαισίου είναι
Α3.2 Η εναλλασσόμενη τάση που μας δίνει μια γεννήτρια είναι της μορφής v=110ημ(157t) (
v σε V και το t σε s). Αν διπλασιαστεί η συχνότητας περιστροφής του πλαισίου τότε η τάση
αυτή γίνεται
α. v=220ημ(157t) β. v=220ημ(314t) γ. v=110ημ(314t) v=440ημ(314t)
Α3.3 Εναλλασσόμενη τάση της μορφής v=Vημωt τροφοδοτεί αντιστάτη ωμικής αντίστασης R.
Η ένταση του ρεύματος που διαρρέει το κύκλωμα δίνεται από τη σχέση
V V V V
α. i= συν(ωt) β. i= ημ(ωt+π/2) γ. i= ημ(ωt) δ. i=
R R R R
A3.4 Εναλλασσόμενη τάση παράγεται από πλαίσιο που περιστρέφεται με σταθερή γωνιακή
ταχύτητα μέσα σε μαγνητικό πεδίο, Β και είναι της μορφής v=200ημ(100π)t, (S.I). και
τροφοδοτεί αντιστάτη R=50Ω. Το πλάτος του ρεύματος Ι και η συχνότητα του ΕΡ είναι
α. Ι=4 Α, f=100Ηz β. Ι=200 Α, f=50Ηz
γ. Ι=10Α, f=100πΗz δ. Ι=4 Α, f=50Ηz
Α3.5 Ορθογώνιο πλαίσιο αποτελείται από Ν σπείρες, εμβαδού Α, και περιστρέφεται με σταθερή
γωνιακή ταχύτητα ω, γύρω από ένα άξονα συμμετρίας του μέσα σε ομογενές μαγνητικό πεδίο
→
έντασης Β, οι δυναμικές γραμμές του οποίου είναι κάθετες στον άξονα περιστροφής. Τη χρονική
στιγμή t=0 το διάνυσμα →Α έχει την κατεύθυνση των μαγνητικών γραμμών. Η μέγιστη τιμή της
επαγωγικής τάσης
α. μεταβάλλεται περιοδικά με το χρόνο
β. ισούται με ΒΑω
γ. μειώνεται όσο αυξάνεται η συχνότητα περιστροφής
δ. έχει την τιμή ΝΒΑω
35
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α3.7 Εναλλασσόμενη τάση της μορφής v=200 2ημ100πt τροφοδοτεί αντιστάτη με R=10Ω.
Η ενεργός τιμή του ρεύματος που διαρρέει τον αντιστάτη είναι
Α3.8 Αντιστάτης τροφοδοτείται από τάση v=200ημ10πt και διαρρέεται από ρεύμα έντασης
i=4ημ10πt. Η στιγμιαία ισχύς p που καταναλώνεται στον αντιστάτη δίνεται από τη σχέση:
Α3.9 Ηλεκτρική συσκευή έχει αντίσταση R=20Ω και τροφοδοτείται από εναλλασσόμενη τάση
της μορφής v=10 2ημ100πt. Η μέση ισχύς που καταναλώνει η συσκευή είναι
Α3.10 Εναλλασσόμενο ρεύμα της μορφής i=4 2ημ100πt διαρρέει αντιστάτη R=20Ω. Η
θερμότητα που εκλύεται σε χρόνο t=1min
A3.11 Εναλλασσόμενη τάση 220V εφαρμόζεται στα άκρα μιας αντίστασης R=10Ω. Αυτό
σημαίνει ότι
α. όταν μηδενίζεται η ένταση του ρεύματος η τάση γίνεται μέγιστη.
β. διαρρέεται από σταθερό ρεύμα τιμής 22Α.
γ. η ενεργός τιμή της έντασης του ρεύματος είναι 22Α.
δ. η φάση της τάσης μεταβάλλεται αρμονικά με το χρόνο
A3.12 Εναλλασσόμενη τάση της μορφής v=200 2ημ100πt τροφοδοτεί αντιστάτη με R=10Ω.
Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές.
α. Η συχνότητα της τάσης είναι 50Ηz.
β. Κάθε 0,01s η τάση αλλάζει πολικότητα.
γ. Το πλάτος της έντασης του ρεύματος είναι 20Α.
δ. Η μέση ισχύς που καταναλώνεται στον αντιστάτη είναι 4000w
Α3.13 Αν τριπλασιάσουμε την ενεργό τιμή μιας εναλλασσόμενης τάσης που τροφοδοτεί έναν
αντιστάτη τότε η μέση τιμή του ρυθμού P με τον οποίο αποδίδει ενέργεια στον αντιστάτη
γίνεται
α. 3P β. 6P γ. 9P δ. P/9
36
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α3.17 Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές και ποιες λανθασμένες;
α. Το ρεύμα του οποίου η φορά μεταβάλλεται περιοδικά με το χρόνο λέγεται εναλλασσόμενο.
β. Η ενεργός ένταση του εναλλασσόμενου ρεύματος είναι ίση με την τιμή ενός συνεχούς
ρεύματος που προκαλεί πάνω στην ίδια αντίσταση, μέσα στον ίδιο χρόνο, τα ίδια θερμικά
αποτελέσματα με το εναλλασσόμενο.
γ. Η σχέση που συνδέει την ενεργό με τη μέγιστη τιμή αρμονικά εναλλασσόμενης τάσης είναι
V=Vεν· 2.
δ. Η ενεργός τιμή του εναλλασσόμενου ρεύματος είναι η μέση τιμή της έντασης του.
Α3.18 Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές και ποιες λανθασμένες;
Α3.19 Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές και ποιες λανθασμένες;
α. Η στιγμιαία ισχύς που απορροφά ο αντιστάτης παίρνει και αρνητικές τιμές.
β. Τάση και ένταση στο εναλλασσόμενο ρεύμα έχουν διαφορά φάσης π/2 rad.
γ. Τάση και ένταση στο εναλλασσόμενο ρεύμα παίρνουν ταυτόχρονα τις μέγιστες και τις
ελάχιστες τιμές τους
δ. Η φάση της εναλλασσόμενης τάσης είναι ανάλογη της συχνότητας περιστροφής του
πλαισίου.
37
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
Α3.21 Μια εναλλασσόμενη τάση (ΕΤ) περιγράφεται από την γραφική παράσταση του
σχήματος. Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν
είναι σωστές;
α. Η συχνότητα της τάσης είναι f=100Ηz
β. Η γωνιακή συχνότητα της τάσης είναι ω=200rad/s.
γ. Την χρονική στιγμή t=5ms η φάση της τάσης είναι
φ= π rad.
δ. Το πλάτος της ΕΤ είναι 200v.
ε. Η ενεργός τιμή της ΕΤ είναι Vεν=100 2v
Α3.22 Εναλλασσόμενη τάση της μορφής v=Vημ(ωt) παράγεται από στρεφόμενο πλαίσιο και
τροφοδοτεί αντίσταση R. Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές:
Αν διπλασιάσουμε τη συχνότητα περιστροφής του πλαισίου τότε
α. Διπλασιάζεται και η ενεργός τιμή της έντασης του ρεύματος
β. Τετραπλασιάζεται η μέση ισχύς που καταναλώνεται στον αντιστάτη
γ. Μένει σταθερό το πλάτος του ρεύματος
δ. Υποδιπλασιάζεται η περίοδος περιστροφής του πλαισίου.
Α3.23 Στα άκρα ενός αντιστάτη R=10Ω εφαρμόζουμε εναλλασσόμενη τάση v=200ημ100πt.
Η μέση καταναλισκόμενη ισχύς είναι
Α3.24 Αν η ενεργός τιμή της έντασης του ρεύματος που διαρρέει έναν αντιστάτη
υποδιπλασιαστεί τότε ο ρυθμός με τον οποίο ο αντιστάτης αποδίδει θερμότητα στο περιβάλλον
Α3.25 Εναλλασσόμενη τάση της μορφής v=100 2·ημ(200π)t (SΙ) τροφοδοτεί αντιστάτη με
R=100Ω. Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές ;
α. Η ενεργός τιμή της τάσης είναι 100V.
β. Η συχνότητα της τάσης είναι 200πΗz.
γ. Το ρεύμα που διαρρέει τον αντιστάτη είναι i= 2ημ200πt (SI).
δ. Η μέγιστη στιγμιαία ισχύς είναι 200W.
A3.26 Εναλλασσόμενο ρεύμα της μορφής i=4 2ημ100πt διαρρέει αντιστάτη R=20Ω. Η
θερμότητα που εκλύεται σε χρόνο t=1min
A3.27 Αντιστάτης τροφοδοτείται από τάση v=100ημ10πt και διαρρέεται από ρεύμα έντασης
i=4ημ10πt. Η στιγμιαία ισχύς p που καταναλώνεται στον αντιστάτη δίνεται από τη σχέση:
38
Leo Kastanas A Θέματα στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Επαγωγή
A1 απαντήσεις
1(γ), 2(δ), 3(γ), 4(β), 5(δ), 6(α), 7(δ), 8(δ), 9(δ), 10(α) 11(β), 12(α). 13(γ), 14(δ), 15(β), 16(δ),
17(γ), 18(β), 19(γ), 20(β), 21(α), 22(δ), 23(γ), 24(γ), 25(γ), 26(α), 27(γ), 28(δ), 29(δ), 30(δ),
31(γ), 32(α,γ), 33(δ), 34(α), 35(β), 36(γ), 37(β), 38(δ), 39(δ), 40(β), 41(γ). 42(δ)
Α2 απαντήσεις
1(γ) 2(γ) 3(δ) 4(δ) 5(δ) 6(δ) 7(β), 8(β), 9(γ) 10(β), 11(β), 12(δ), 13(δ), 14(α), 15(β), 16(β),
17(α), 18(γ), 19− 20(γ), 21(β,β), 22(β), 23(α), 24(δ), 25(β), 26(αβγδ), 27(γ), 28(β), 29(γ),
30(βγ), 31(δ), 32(δ), 33(αγδ), 34(δ), 35(δ,δ) 36(d), 37(b), 38(αδγ) 39(β).
Α3 απαντησεις
1(α,δ), 2(β), 3(γ), 4(δ), 5(δ), 6(β), 7(γ), 8(γ), 9(δ), 10(α), 11(γ), 12(α,β,δ), 13(γ), 14(β), 14(β),
15(α), 16(γ), 17(αβγ), 18(βδ), 19(γδ), 20(αβγ), 21(αγδε), 22(αβδ), 23(δ), 24(γ), 25(αγδ), 26(γ),
27(γ)
39