Wesele

setkazpolaka
 Wesele
Stanisław Wyspiański
Wesele ma miejsce w roku 1900, a dokładnie w wiejskiej
chacie należącej do Gospodarza w Bronowicach (wieś
mieszcząca się pod Krakowem).

Akcja jest poniekąd odwzorowaniem prawdziwych

wydarzeń - chodzi o wesele Lucjana Rydla oraz Jadwigi
Mikołajczykówny, które odbywało się w listopadzie.
Natomiast akcja dramatu Wyspiańskiego zawiera oczepiny,
czyli odbywa się między 20 i 21 listopada.

Goście przebywają we wcześniej wspomnianej chacie,

gdzie odbywa się większość wydarzeń. To duża przestrzeń,
a jej wystrój przypomina wiejski wystrój z elementami
typowo szlacheckimi.

Teksty poboczne opisują kopie dzieł Jana Matejki, które

nadają patriotycznego charakteru, w chacie na ścianach
zawieszona jest broń, której używała szlachta.

Natomiast pozostała część chaty urządzona jest typowo

chłopsko, chociażby zawieszone są wizerunki świętych,
a meble są raczej proste.
 Podsumowanie pierwszej strony:

wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną

(chłopką)

1900 rok w Krakowie, wesele w Bronowicach

utwór jest kontynuacją dramatów romantycznych

nawiązuje do rzezi galicyjskiej w 1846 roku

Składa się z trzech aktów:

Pierwszy akt - opisuje Wesele i wszystko, co się na nim

dzieje. Opisani bohaterowie oparci są o realne postaci
odwzorowany jest ich wygląd, sposób wysławiania itd.
W końcowej fazie na Weselu zjawia się Chochoł.

Akt drugi - zaczyna się około północy, gdy pojawia się

chochoł. Równolegle opisane są widzenia bohaterów.
Najważniejszym jest Wernyhora. Pod koniec aktu
Gospodarz już trochę porobiony mówi mieszczuchom, że są
sztuczni.
Akt trzeci - zaczyna się już bliżej rana, słońce powoli
wstaje. Tutaj dzieją się już dziwne rzeczy: gości
nawiedziły zjawy, Chochoł, nawet niebo stało się jakieś
dziwne, widać Chłopów, którzy mają ze sobą kosy gotowe
do ataku.

Pierwowzory literackie (jakie rzeczywiste osoby

są odzwierciedlone jako postaci Wesela):

1. Gospodyni – Anna Mikołajczykówna

2. Poeta – Kazimierz Przerwa-Tetmajer

3. Dziennikarz – Rudolf Starzewski

4. Radczyni – Antonina Domańska

5. Rachel – Pepa Singer

6. Gospodarz – Włodzimierz Tetmajer

7. Pan Młody – Lucjan Rydel

8. Panna Młoda – Jadwiga Mikołajczykówna

9. Nos – Tadeusz Nosowski, Stanisław Czajkowski

10. Jasiek – Jan Mikołajczyk

Symboliczne postacie, przedmioty i sceny:

Rycerz – siła, honor, patriotyzm

Stańczyk – mądrość polityczna, gorzka ironia

Widmo – zmarły, romantyczny kochanek

Hetman Branicki – pycha, zdrada narodowa

Upiór – siła, krwawa zemsta chłopów na panach

Wernyhora – niepodległość Polski

Chochoł – uśpienie

bronowicka chata – Polska i jej społeczeństwo

kaduceusz – spór narodowy

złota podkowa – indywidualne szczęście, pazerność

złoty róg – duch narodu, walka i czyn. Otrzymał go
Gospodarz od Wernyhory, Gospodarz przekazał go Jaśkowi,
a ten zgubił róg schylając się po czapkę z piór.

czapka z pawich piór – próżność, materializm

sznur – niewola

Dzwon Zygmunta – potęga narodu

kosa osadzona na sztorc – udział chłopów

chocholi taniec – niemoc społeczeństwa

krzak róży – zniewolony naród

Rycerz – Zawisza Czarny

Upiór – Jakub Szela

W i d m o ­– L u d w i k d e L a v e a u x
 Motyw ojczyzny:

Obalenie mitu o zrywie narodowym (podziały społeczne)

Niepodległość była wielkim marzeniem, ale

nierealizowanym

Bohaterowie nie podejmują inicjatywy, są bierni, skłóceni

Polacy, gdy przychodzi do wykonania planu są bierni

Bardzo bolesna jest chęć wolności, nie da się jej uzyskać,

przez co dusze dręczą bohaterów

Chłopi są chętni do walki, ale również popadają w marazm

podczas pieśń Chochoła

Właśnie chochoł (kukła ze słomy, która zabezpieczała

krzak pięknej róży) jest symbolem jakiejś nadziei,
odrodzenia

Kukła przez muzykę steruję gośćmi na Weselu, odwraca

ich uwagę, moment zrywu narodowego jest przespany
 Motyw powstania:

Mimo podziałów wszystkie klasy społeczne chcą zrywu

narodowego

ale żadna z nich nie podejmuje się jego rozpoczęcia

chłopi są gotowi do walki i podjęcia inicjatywy

Grupę uzbrojonych mężczyzn zbiera Czepiec

Panowie i wyższe sfery nie podejmują dowodzenia

powstania, zatracają się w biesiadach i dobrej zabawie

nie są odpowiedzialni za kraj

Taniec pod koniec symbolizuje niemoc całego narodu,

uśpienie

Motyw wsi:

szczyt chłopomanii

inteligencja bawi się chłopomanią

 zachwyt prostotą i sielskością wiejskiego życia

wyższe sfery traktują wieś jako ostoję prostych

wartości

chłopi wiedzą, że Szlachta nie jest zainteresowana ich

losem, poniekąd nimi gardzą, uważają za gorszych

chłopi i inteligencja mają kosę, widać duże różnice

kulturowe, zachowania, wypowiedzi, mentalność

ŻNE Symboliczny charakter dramatu S.

WA Wyspiańskiego „Wesele”:

Chochoł – pokazuje się w dramacie o północy, mówi że

Wesele nawiedzą inni goście. Symbolizuje odrodzenie,
uśpienie Polaków, niemoc, przegraną w sprawach
narodowych, melancholię i opór.

Widmo - to zmarły narzeczony Marysi, ich miłość była

romantyczna, jak w książkach. Jest przerażający,
wzbudza w Marysi wątpliwości i tęsknotę. Symbolizuje
pragnienie życia z marzeń, miłość opartą o romantyczne
uniesienia i emocje,
Stańczyk - symbolizuje mądrość, dystans do polityki.
Pokazuje i wzbudza w Dziennikarzu wyrzuty sumienia.

Rycerz - prawdopodobnie Zawisza Czarny, humor, odwaga,

poświęcenie polskich rycerzy. Mówi Poecie, że marzenia
o potężnej Polsce są zbieżne z rzeczywistością.

Hetman - znak fałszerstwa, zdrady i braku honoru,

Popełnił kiedyś zdradę, co jest przyrównywane do ślubu
Pana Młodego, który przez ożenek z "niższym sortem"
(chłopką) zdradził swój inteligencki stan.

Upiór - Jakub Szela, symbol zemsty chłopów na panach.

Wernyhora - symbol pojednania, zakończenia podziałów

między warstwami, prorokuje niepodległość, zapanowanie
pokoju.

.
Goście weselni spotykane zjawy:

Dziennikarz Stańczyk Wzbudza wyrzut sumienia,

zarzuca bycie fałszywym

Poeta Rycerz Rycerz chce działać dla

dobra Polski, Poeta jest
bierny

Pan Młody Hetman Branicki Mówi Panu Młodemu, że

(symbol zdrady) ślub z chłopką to błąd

Dziad Jakub Szela (upiór) symbolizuje nienawiść

chłopów i szlachty

Gospodarz Wernyhora Wernyhora pokazuje wady

inteligencji

Marysia Widmo Przypomina jej pierwszą

miłość, wywołuje w niej
tęsknotę