Horacjanizm – postawa życiowa charakterystyczna dla Horacego.

Składa się na nią

stoicyzm, epikureizm, ideał złotego środka, czyli umiaru.

Lament- utwór liryczny o stroficznej regularnej budowie.Może mieć różnorodną tematykę.

„Wybudowałem pomnik, „Exegi monumetum”

Podmiotem lirycznym wiersza jest poeta, który porównuje swe utwory do pomnika
trwalszego niż ze spiżu, pomnika niezniszczalnego, Podmiot liryczny utworu wierzy, że jego
poezja dzięki swojej wartości przetrwa wieki, że ten "spiżowy pomnik" zyska
nieśmiertelność, Horacy jest pewien, że razem z jego twórczością ocaleje cząstka niego
samego, jaką jest poezja. O tym przekonaniu świadczą słowa: ,,...nie wszystek umrę .

W pieśni poeta przywołuje elementy z własnej biografii. wspomina o rzece Aufidus w Apulii, na
brzegach której, leżało rodzinne miasto Horacego. Przywołuje również sylwetkę Daunusa, mityczne-
go króla Apulii. Podmiot liryczny nie wypiera się również swojego pochodzenia („ja z nizin wyrosły”).
Czuje dumę ze swoich osiągnięć, ponieważ zdołał zdobyć wykształcenie i sławę, wywodząc się z ubo-
giej rodziny.

Horacy podkreśla, że to on stworzył podwaliny poezji rzymskiej.

Podmiot liryczny prosi Melpomenę o uznanie i podziw dla jego osiągnięć. Nie oczekuje jednak żadnej
materialnej nagrody, wystarczy mu sława poetycka.

„Do leukonoe”

Podmiot liryczny zwraca się do adresatki wiersza namawia ją, by nie próbowała odgadywać
przyszłości, ponieważ los nie zależy od człowieka. Nie potrafią go zatem przewidzieć babilońscy
wróżbiarze. Jedynie bogowie znają wyroki przeznaczenia. W obliczu niepewności należy przede
wszystkim korzystać z uroków życia i zająć się własnymi sprawami. Przemijanie, obrazowane w
wierszu za pomocą obrazu uciekających godzin i lat, nie wzbudza smutku u poety. Przeciwnie,
prezentuje on postawę stoicką, uważa, że nie trzeba się troszczyć o rzeczy, na które nie ma się
wpływu. Naczelną dyrektywą proponowaną przez Horacego jest w tej sytuacji wezwanie: „carpe
diem” – „chwytaj dzień”. Oznacza ono, że należy cieszyć się chwilą i korzystać z tego, co przynosi
człowiekowi los.