Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: podaje definicje pojęć: opisuje budowę amin, zapisuje równania reakcji analizuje wpływ grupa aminowa, amina, opisuje klasyfikacje amin ze względu na rzędowość meta-noaminy z wodą i z rzędowości na rzędowość amin, grupa amin, kwasem właściwości zasadowe amidowa, amid wskazuje aminy pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowe na chlorowodorowym, amin, kwasowy, rzędowość podstawie analizy wzoru strukturalnego lub zapisuje równania reakcji analizuje wpływ amidów, mocznik, półstruktu-ralnego aminy, fenyloaminy (anliny) z podstawnika alkilowego hydroliza amidów, porównuje budowę amoniaku wodą i pierścienia biuret, reakcja i amin, i z kwasem aromatycznego na biuretowa, aminokwas, rysuje wzory elektronowe cząsteczek amoniaku i chlorowodorowym, zasadowość amin, aminokwas białkowy, prostych amin, pisze równania reakcji projektuje jon obojnaczy, podaje nazwy systematyczne amin i ich izomerów na otrzy-mywania amin z doświadczenie, amfoteryczność podstawie ich wzorów strukturalnych i/lub amoniaku, w którym poddaje się aminokwasu, reakcja półstrukturalnych, analizuje czynniki redukcji nitrobenzen w kondensacji, peptyd, rysuje wzory strukturalne i/lub półstrukturalne wpływające na obecności cynku w białko, wiązanie (grupowe) amin i ich izomerów na podstawie ich reaktywność chemiczną środowisku kwasu peptydowe (amidowe), nazwy, fenyloaminy (anliny), chloro-wodorowego, struktura wskazuje na różnice i podo-bieństwa w budowie zapisuje równanie pisze równanie redukcji pierwszorzędowa, cząsteczek metanoaminy i fenyloaminy (aniliny), bromowania fenyloaminy nitrobenzenu w struktura analizuje zmiany właściwości fizycznych amin w (aniliny), obecności wodoru lub drugorzędowa, szeregu homologicznym tej grupy związków, zapisuje równanie reakcji cynku w środo-wisku struktura porównuje i wyjaśnia przyczynę zasadowych syntezy mocznika w reakcji kwasu chlorowodoro- trzeciorzędowa, właściwości amoniaku i amin, amoniaku z tlenkiem wego, struktura przedstawia możliwość syntezy amin z amoniaku, węgla(IV), zapisuje równania czwartorzędowa, przedstawia możliwość syntezy fenyloaminy (aniliny) z projektuje doświadczenie, reakcji amin lub amin z mostek disiarczkowy, nitrobenzenu, w którym przeprowadza się kwasami karboksy- struktura , struktura opisuje budowę amidów, hydrolizę amidu, lowymi, , koagulacja, opisuje klasyfikacje amidów ze względu na rzędowość wyjaśnia przebieg hydrolizy zapisuje równania wysalanie (koagulacja amidów, amidów kwasowych w reakcji hydrolizy odwra-calna), wskazuje amidy pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowe na środo-wisku kwasowym, amidów kwasowych w denaturacja (koagulacja podstawie analizy wzoru strukturalnego lub wyjaśnia przebieg hydrolizy środowisku kwasowym, nieodwracalna), reakcja półstrukturalnego amidu, amidów kwasowych w zapisuje równania biuretowa, reakcja porównuje budowę cząsteczek amin i amidów, środo-wisku zasadowym, reakcji hydrolizy ksantopro-teinowa, rysuje wzory elektronowe cząsteczek prostych wyjaśnia przebieg hydrolizy amidów kwasowych w stosuje wzór ogólny amidów, mocznika w środowisku środowisku amin do ustalania podaje nazwy systematyczne amidów i ich izomerów kwasowym, zasadowym, wzoru sumarycznego na podstawie ich wzorów strukturalnych i/lub wyjaśnia przebieg hydrolizy zapisuje równania związku, półstrukturalnych, mocznika w środowisku reakcji hydrolizy wymienia typowe rysuje wzory strukturalne i/lub półstrukturalne zasadowym, mocznika właściwości fizyczne (grupowe) amidów i ich izomerów na podstawie ich pisze równanie reakcji w środowisku amin, nazwy, kondensacji mocznika, kwasowym, stosuje wzór ogólny zapisuje wzór strukturalny lub półstrukturalny projektuje doświadczenie, zapisuje równania amidów do ustalania mocznika, w którym bada się reakcji hydrolizy wzoru sumarycznego wyjaśnia różnice w budowie cząsteczek prostych właściwości fizyczne mocznika związku, amidów kwasów karboksylowych prostych aminokwa-sów, w środowisku korzysta z tablic i mocznika (amidu kwasu węglowego), np. glicyny lub alaniny, zasadowym, chemicznych, aby projektuje doświadczenie, projektuje doświadczenie, wykonuje obliczenia odszukać informacje na w którym przeprowadza się reakcję kondensacji w którym bada się amfote- stechiometryczne, temat budowy mocznika, ryczne właściwości wykonuje obliczenia, w aminokwasów projektuje doświadczenie, prostych aminokwasów których oblicza pH białkowych, nazw w którym przeprowadza się reakcję biuretową, białkowych, np. glicyny lub wodnego roztworu zwyczajo-wych wyjaśnia znaczenie reakcji biuretowej, alaniny, aminy, aminokwasów pisze wzór ogólny α-amino-kwasów, w postaci pisze równania reakcji pisze jonowe równania białkowych i ich kodów RCH(NH2)COOH, prostych aminokwasów z reakcji prostych trójliterowych, wskazuje podobieństwa roztworem kwasu aminokwasów analizuje obecność i różnice w budowie drobin aminokwasów białkowych, chlorowodorowego zapisanych w postaci różnych grup zapisuje mechanizm powsta-wania jonów i roztworem wodorotlenku jonów obojnaczych z funkcyjnych w obojnaczych, sodu, roztworem kwasu (H+ drobinach zapisuje drobiny aminokwasów białkowych w postaci projektuje doświadczenie, lub H3O+) i roztwo-rem aminokwasów jonów obojnaczych, w którym bada się przebieg wodorotlenku (OH–), białkowych, opisuje właściwości chemiczne aminokwasów, procesu wysalania białka, zapisuje równania wskazuje wiązania tworzy wzory dipeptydów lub tripeptydów z podanych projektuje doświadczenie, reakcji kondensacji peptydowe we wzorze aminokwasów, w którym bada się przebieg dwóch lub trzech zapisanego peptydu, opisuje przebieg hydrolizy peptydów, procesu denaturacji białka, cząsteczek wyjaśnia różnicę w rysuje wzory półstrukturalne (grupowe) aminokwasów projektuje doświadczenie, aminokwasów. znaczeniu pojęć: powstających w procesie hydrolizy peptydu o danej w którym bada się przebieg peptyd i białko. strukturze, reakcji biuretowej, projektuje doświadczenie, projektuje doświadczenie, w którym bada się właściwości fizyczne białka jaja w którym bada przebieg kurzego, reakcji ksantoproteinowej, opisuje budowę białek, projektuje doświadczenie opisuje strukturę drugorzędową białek, pozwalające na wykazuje znaczenie wiązań wodorowych dla identyfikację białek. stabilizacji struktury drugorzędowej białka, tłumaczy znaczenie trzeciorzę-dowej struktury białek, wyjaśnia stabilizację struktury trzeciorzędowej przez łańcuchy boczne aminokwasów (wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziały- wania van der Waalsa), wyjaśnia przyczynę denaturacji białek wywołanej oddziaływa-niem na nie soli metali ciężkich i wysokiej temperatury, wymienia czynniki wywołujące wysalanie białek, wyjaśnia proces wysalania białka, wyjaśnia przebieg reakcji biuretowej, wyjaśnia przebieg reakcji ksantoproteinowej. Cukry dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: podaje definicje pojęć: klasyfikuje monosacharydy ze zapisuje wzory zapisuje wzór cykliczny monosacharydu monosacharyd, aldoza, względu na liczbę atomów węgla w łańcuchowe na podstawie podanego wzoru ketoza, trioza, tetroza, cząsteczce: triozy, tetrozy, pentozy, w projekcji Fischera Fischera, uwzględniając przy tym pentoza, heksoza, heksozy, glukozy zjawisko anomerii ( i ), furanoza, piranoza, klasyfikuje monosacharydy ze i fruktozy, pisze równania reakcji próby Tollensa i anomeria, mutarotacja, względu na grupę funkcyjną: aldozy, projektuje próby Trommera dla cząsteczki glukozy, glukoza, fruktoza, ketozy, doświadczenie, wyjaśnia, dlaczego fruktoza (ketoza) fotosynteza, utlenianie klasyfikuje monosacharydy ze w którym się wykaże, że wykazuje właściwości redukujące, biologiczne, próba względu na rodzaj tworzonego monosacharydy należą projektuje doświadczenie, Tollensa, próba Trommera, pierścienia: furanozy i piranozy, do w którym odróżni się glukozę od glikozyd, disacharyd, projektuje doświadczenie, polihydroksyaldehydów fruktozy, wiązanie O-glikozydowe, w którym bada właściwości fizyczne lub pisze równanie reakcji, która pozwala sacharoza, maltoza, glukozy i fruktozy, polihydroksyketonów, odróżnić glukozę od fruktozy, celobioza, laktoza, wskazuje na podobieństwa projektuje zapisuje uproszczone wzory polisacharyd, skrobia, i różnice glukozy i fruktozy, doświadczenie, którego strukturalne disacharydów na amyloza, amylopektyna, wskazuje wiązanie O-glikozy-dowe w wynik potwierdzi podstawie informacji o rodzaju glikogen, celuloza, cząsteczkach: sacharozy, maltozy, właściwości redukujące łączących się cukrów prostych dokonuje podziału cukrów celobiozy glukozy i fruktozy (próba i parametrach tworzącego się wiązania na proste i laktozy, Tollensa, próba glikozydowego, (monosacharydy) zapisuje równanie reakcji tworzenia Trommera), wyjaśnia, dlaczego maltoza, laktoza i i złożone (disacharydy, maltozy, sacharozy, celobiozy i pisze równania reakcji celobioza mają właściwości redukujące, polisacharydy), laktozy z odpowied-nich tworzenia glikozydów, projektuje doświadczenie, zapisuje wzór sumaryczny monosacharydów, stosując ich wzory projektuje w którym bada się właściwości glukozy i fruktozy sumaryczne, doświadczenie redukujące wybranych disacharydów, (C6H12O6), zapisuje wzór sumaryczny sacharozy, pozwalające wyjaśnia, dlaczego sacharoza nie wymienia właściwości maltozy, celobiozy przekształcić sacharozę wykazuje właściwości redukujących, fizyczne monosacharydów, i laktozy (C12H22O11), w monosacharydy. projektuje doświadczenie, wskazuje na pochodzenie projektuje doświadczenie, w którym bada się właściwości cukrów prostych, w którym bada się właściwości redukujące hydrolizatu otrzymanego z wymienia właściwości fizyczne wybranych disacharydów, sacharozy, fizyczne disacharydów, zapisuje równanie reakcji hydrolizy wyjaśnia, dlaczego hydrolizat sacharozy zapisuje wzór sumaryczny maltozy i sacharozy, stosując wzory wykazuje właściwości redukujące, skrobi i celulozy sumaryczne sacharydów, projektuje doświadczenie, [(C6H10O5)n], porównuje budowę cząsteczek skrobi w którym bada się właściwości wymienia zastosowania i celulozy, redukujące skrobi, i znaczenia skrobi i wskazuje wiązanie O-glikozydo-we w wyjaśnia, dlaczego skrobia nie wykazuje celulozy. cząsteczkach polisacharydów, właściwości redukujących, projektuje doświadczenie projektuje doświadczenie, pozwalające przekształcić skrobię w w którym bada się właściwości cukry proste, redukujące hydrolizatu otrzymanego ze pisze równanie hydrolizy skrobi, polisacharydów, stosując wzory wyjaśnia, dlaczego hydrolizat skrobi sumaryczne, wykazuje właściwości redukujące. projektuje doświadczenie, w którym wykrywa się skrobię, np. w produktach spożywczych.