Jak sam Geralt wspomina, początek jego szlaku zaczął się od wmieszania się w

ludzkie sprawy i zapoznaniem się z prawdziwym i okrutnym życiem. Jego pierwszym

potworem spotkanym na szlaku był... człowiek, a konkretnie grupa bandytów, która
napadła podróżującego kupca i jego córkę. Geralt, chcąc odegrać rolę bohatera,
widowiskowo zabił jednego z maruderów, reszta natomiast na sam widok uciekła w
popłochu. Nie spotkał się jednak z oczekiwaną reakcją; przerażony kupiec uciekł
razem z oprawcami, a jego zalana łzami córka zemdlała ze strachu. Późniejsze
doświadczenia oraz wrogie nastawienie ludzi do wiedźminów, sprawiły, że stał się on
dość pesymistyczny i nabył obojętnego stosunku do świata. W następnych latach
Geralt zdobywał renomę podróżując po Królestwach Północy, jednak najczęściej na
zimowanie wracał w Góry Sine. Jego późniejsze przygody i czyny miały rozsławić go
na cały świat.