Platforma Panel

Konkurs Poznajmy Blog Kontakt

się
naukowców kursanta

Korepetycje Kursy Kursy Obozy Przedmioty Sklep

maturalne na studia naukowe    

Naukowców Dwóch Blog Kinetyka chemiczna – wszystko co …

Kinetyka chemiczna –
wszystko co powinieneś
wiedzieć! (cz1.)

BLOG 19 września 2023

:
 19 września 2023

Czas czytania: 16 minuty, 20 sekund

Kinetyka jest jednym z działów chemii fizycznej, który skupia się na badaniu
przebiegu procesów chemicznych w czasie. Jednym z ważniejszych pojęć w

tym dziale jest szybkość reakcji. O tym czym dokładnie jest oraz jakie czynniki
mają na nią wpływ dowiesz się w poniższym artykule.

Co ciekawe, ten tekst to pierwsza z dwóch części na temat kinetyki. Oba

artykuły dają różne spojrzenia na ten sam temat i świetnie się uzupełniają.
Napisane są prostym językiem, zrozumiałym językiem. Całość została

sprawdzona przez speców z zespołu Naukowców Dwóch. Zapraszamy do

lektury pierwszej części napisanej przez Maję Będkowską, idealnej dla osób,
:
które dopiero uczą się kinetyki. W drugiej części, poznasz zupełnie inne
spojrzenie na dany temat – autorstwa Natalii Kasprzyk. Uwaga! Informacje się

nie powielają, sugerujemy aby każdy z czytelników zapoznał się z dwiema

częściami.

Spis treści
1. Średnia szybkość reakcji
2. Podział reakcji chemicznych
3. Zobacz jak możemy Ci pomóc
4. Rzędowość i cząsteczkowość reakcji chemicznych
5. Wyznaczanie równania kinetycznego
6. Czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznych
7. Powszechny błąd spotykany w zadaniach z kinetyki
8. Kinetyka w zadaniach maturalnych

Średnia szybkość reakcji

:
Najprościej mówiąc średnia szybkość reakcji jest to zmiana stężenia
substratu,bądź produktu w danym przedziale czasowym. Co to oznacza w
praktyce? Pozostawiając na chwilę chemiczne rozważania, wyobraźmy sobie
samochód. Pokonujący drogę 280 km w ciągu 2 godzin. W celu obliczenia
prędkości z jaką porusza się pojazd wystarczy podzielić drogę na czas.
Otrzymamy, wówczas wynik równy 140km/h. Można zatem powiedzieć, że
samochód w czasie 1 godziny średnio pokonał trasę o długości 140 km.

Średnia szybkość w odniesieniu do reakcji chemicznych jest analogiczna,

jednakże przy jej obliczaniu zamiast długości drogi będziemy używać różnicy
stężeń molowych oraz jednostki : mol/(dm3∙s) .

V=| ΔC/ Δt |

gdzie – ΔC -delta stężeń dla substratów lub produktów, Δt – czas reakcji

Aby lepiej zrozumieć wprowadzone pojęcie średniej szybkości reakcji,

rozwiążmy zadanie o następującej treści:

Stężenie produktu A w czasie 60-cio sekundowej reakcji chemicznej

zwiększyło się z 0,02 mol/dm3 do 0,05 mol/dm3. Oblicz średnią szybkość
reakcji powstawania produktu.

W pierwszej kolejności zacznijmy od wypisania danych :

Stężenie początkowe = 0,02 mol/dm3 zatem ΔC =0,05-

0,02=0,03 mol/dm3

Stężenie końcowe = 0,05 mol/dm3

Δt = 60s ( gdyby w zadaniu podany był czas w innej jednostce należałoby

dokonać zamiany na sekundy lub minuty w zależności od polecenia).
:
Następnie dane podstawiamy pod wzór w celu obliczenia szybkości ,,v”.

v=0,03/60=0,005 mol/(dm3∙s)

Uwaga ! Gdyby zadanie dotyczyło średniej szybkości ubytku substratu,

wówczas otrzymana różnica stężeń byłaby wartością ujemną. Aby uniknąć

wyniku na minusie we wzorze należy uwzględnić znak ,,-’’ :

ΔC =0,02-0,05=-0,03mol/dm3

Δt = 60s

v=-(-0,03)/60=0,005 mol/(dm3∙s)

Podział reakcji chemicznych

Aby zrozumieć czym jest rzędowość reakcji najpierw przypomnijmy podstawy
ich podział.

Procesy chemiczne możemy podzielić na:

–proste do, których zajścia wymagane jest zderzenie efektywne cząsteczek

jonów lub atomów. Ale może to być również przekształcenie jednych drobin w

drugie . W przebiegu reakcji prostych można wyróżnić tylko jeden etap. Takie
przemiany zwane są inaczej elementarnymi.

–złożone czyli takie, które zachodzą w paru etapach, a w trakcie ich przebiegu
dochodzi do powstania produktów pośrednich. Wśród nich można wyróżnić
reakcje następcze, czyli zachodzące po sobie oraz współbieżne inaczej

konkurencyjne. Które zachodzą w tym samym czasie konkurując o substrat.

Przykładem reakcji następczej może być przemiana promieniotwórcza

:
Przykładem reakcji następczej może być przemiana promieniotwórcza
rozpoczynająca się od atomu uranu, w wyniku której etapy kolejnych
rozpadów zachodzą jeden po drugim:

Do reakcji współbieżnych, natomiast można zaliczyć reakcję nitrowania fenolu,

w wyniku której powstają izomeryczne produkty z różną wydajnością:

Polecane

Zobacz jak możemy Ci

:
 Zobacz jak możemy Ci
pomóc

Maturalny obóz wakacyjny

Zajęcia indywidualne
(MAT/CHEM/BIOL)
Roczne Kursy Maturalne
(MAT/CHEM/BIOL)
Platforma Naukowców

Rzędowość i cząsteczkowość
reakcji chemicznych
Reakcja drugorzędowa

Po ustaleniu równania stechiometrycznego danej reakcji prostej możemy

określić jej cząsteczkowość oraz rzędowość. W tym celu rozważmy przebieg
reakcji prostej, syntezy związku C:

D +B→C

Zgodnie z definicją, cząsteczkowość jest to liczba cząsteczek, atomów lub

jonów, które biorą udział w danej reakcji chemicznej. Aby ją określić należy
zsumować wszystkie współczynniki stojące przed substratami w równaniu.
Zatem w powyższym przykładzie będzie ona równa 2. A więc mamy do
czynienia z reakcją dwucząsteczkową.

Pozostała jeszcze do określenia rzędowość ! Jest ona sumą wykładników

potęg, do których podniesione są stężenia substratów w równaniu
:
kinetycznym. Jego postać dla rozważanego przykładu zapiszemy w sposób
następujący :

v=k∙CD∙ CB

gdzie:

v- szybkość reakcji

CB, CD- stężenia substratów, które biorą udział w reakcji

k- stała szybkość reakcji, inaczej współczynnik proporcjonalności zależny od

temperatury

Zgodnie z powyższą definicją, rzędowość reakcji syntezy związku D jest równa

2.

Możemy, zatem powiedzieć, że jest ona przemianą drugorzędową. Wykres dla

reakcji

II-rzędowej przedstawiający zależność szybkości reakcji od stężenia substratu

D przedstawia poniższy fragment paraboli:
:
Reakcja pierwszorzędowa

Przeanalizujmy teraz przemianę, której szybkość zależy jedynie od stężenia

substratu A:

A→B+C

Przy założeniu, że jest to reakcja prosta jej równanie kinetyczne przyjmuje

postać:

v=k∙CA

Zależność stężenia substratu od szybkości jest wprost proporcjonalna i

przedstawia ją linia prostą, inaczej fragment funkcji liniowej:

:
Reakcja zerowego rzędu

W reakcjach zerowego rzędu szybkość reakcji jest stała w czasie i nie zależy od
stężenia substratu. Równanie kinetyczne takiej przemiany możemy zapisać

jako równość:

v=k

Wykres ilustrujący zależność stężenia od czasu jest linią prostą, której wartości
na osi Y nie ulegają zmianie, gdyż zmiana stężenia substratu nie ma wpływu na
szybkość reakcji zerowego rzędu :
:
Uwaga!

Wszystkie rozważane dotąd przemiany były reakcjami prostymi. Dlatego też

postać równania stechiometrycznego przekładała się na równanie kinetyczne.
Jeżeli jednak będziemy mieć do czynienia z reakcją złożoną, wówczas
równanie kinetyczne może się zupełnie różnić od równania reakcji.

Współczynniki stechiometryczne wcale nie muszą być równe rzędom, do

których podniesione są stężenia odpowiednich substratów !

W przypadku reakcji złożonych postać równania kinetycznego uzależniona jest

od najwolniejszego etapu i wyznacza się ją doświadczalnie .

Wyznaczanie równania
kinetycznego
Czyli w jaki sposób wyznaczyć równanie kinetyczne danej reakcji dysponując

danymi doświadczalnymi przedstawionymi w tabeli?

Przeanalizujmy poniższe zadanie :

:
W celu wyznaczenia równania kinetycznego opisanej w zadaniu przemiany
zacznijmy na początek od wyznaczenia rzędu względem substratu A. W tym
celu znajdźmy dwa wiersze, w których szybkość reakcji zależy jedynie od

stężenia A. Będzie to pomiar 1 oraz 2:

2:1 =2 oraz 0,2:0,1=2

Widzimy, że dwukrotny wzrost stężenia substratu A przy niezmienionym

stężeniu B spowodował dwukrotny wzrost szybkości reakcji. Zatem to

oznacza, że mamy do czynienia z rzędem pierwszym względem substratu A.

Aby wyznaczyć rząd reakcji względem reagenta B należy powtórzyć czynności

wykonane w pierwszej części zadania. Szukamy dwóch wierszy, w których

szybkość reakcji zależy jedynie od zmiany stężenia substratu B, a następnie

wykonujemy dzielenie wartości stężeń oraz szybkości:

:
2:1=2 oraz 0,4:0,1=4

Widzimy, że dwukrotny wzrost stężenia reagenta B przy niezmienionym

stężeniu substratu A powoduje czterokrotny wzrost szybkości reakcji. Zatem

rząd względem B jest równy 2.

Wskazówka

Aby dojść do wyniku można również zapisać otrzymaną wartość ilorazu

szybkości w postaci potęgi o tej samej podstawie co liczba otrzymana z

dzielenia stężeń:

4=22

Wykładnik potęgi równy 2 jest rzędem względem substratu B.

Ostateczną postać równania kinetycznego przemiany możemy zapisać jako:

v=k∙CA ∙CB2

Czynniki wpływające na szybkość

reakcji chemicznych
Po zapoznaniu się z pojęciem szybkości reakcji chemicznej, wzorami za
pomocą, których możemy ją obliczyć. Przychodzi pora na omówienie

najważniejszych czynników mających wpływ na szybkości jej przebiegu.

Należą do nich:
:
– stężenie substratu im jest ono większe tym zachodzi więcej zderzeń drobin
w jednostce czasu lub aktów reakcyjnych, zatem szybkość reakcji wzrasta.

– stopień rozdrobnienia substratu( dotyczy ciał stałych) oprócz stężenia

kluczową rolę odgrywa również powierzchnia reakcyjna. Co to oznacza?

Wyobraźmy sobie dwa naczynia, w których znajduje się roztwór kwasu

solnego. Do jednego z nich dodajemy pył magnezowy do drugiego zaś

wstążkę z magnezu. W której probówce reakcja zajdzie szybciej? Oczywiście

w pierwszej! Ponieważ tam powierzchnia kontaktu magnezu z kwasem solnym

jest większa niż w naczyniu drugim. Pył magnezowy ma zatem większą

powierzchnię reakcyjną niż wstążka z uwagi na większe rozdrobnienie.

–katalizator jego obecność powoduje przyspieszenie reakcji chemicznych

poprzez obniżenie energii aktywacji( najmniejszej porcji energii potrzebnej do

zajścia reakcji) . Warto jednak pamiętać, że nie wpływa on na wydajność

reakcji, a jedynie na jej kinetykę.
:
– obecność inhibitora spowalnia reakcje chemiczne.

–temperatura jej wzrost powoduje wzrost energii drobin w danym układzie,

przyspiesza to ich ruch i przekłada się na większą liczbę zderzeń lub aktów
reakcyjnych w jednostce czasu. Podwyższenie temperatury zwiększa również

liczbę drobin o energii większej lub równej energii aktywacji(niezbędnej do

zajścia reakcji) w związku z czym większa ich ilość ulega przemianie.

Uwaga!

Podwyższenie temperatury powoduje wzrost szybkości reakcji chemicznej

niezależnie od jej efektu energetycznego!

– ciśnienie ( dotyczy gazów) wzrost ciśnienia powoduje zwiększenie

szybkości reakcji, wtedy kiedy razem z nim rośnie stężenie substratu( warunki

izotermiczne) lub jest on efektem podniesienia temperatury.

Warto wiedzieć

Jeżeli do układu zostałby wprowadzony gaz niebiorący udziału w reakcji

:
Jeżeli do układu zostałby wprowadzony gaz niebiorący udziału w reakcji
chemicznej, wówczas zwiększyłoby się jedynie ciśnienie sumaryczne w

naczyniu, a ciśnienie parcjalne(stężenie) substratu pozostałoby stałe, a co za

tym idzie szybkość reakcji również nie uległaby zmianie.

Powszechny błąd spotykany w

zadaniach z kinetyki
W niektórych zbiorach można spotkać dość powszechny typ zadań, który

wymaga obliczenia stężenia substratu na podstawie równania kinetycznego.

Takie zadanie pojawiło się również w zbiorze zadań Pazdro z roku 2019.

Ze wskazówki podanej przez autora zamieszczonej pod treścią polecenia

wynika, że aby obliczyć stężenie substratu po upływie 3 sekund należy

skorzystać z równania kinetycznego danej przemiany. Czy na pewno jest to

prawidłowy sposób ? Absolutnie NIE !

Żeby sprawdzić ile moli substancji A pozostało po danym czasie nie możemy
skorzystać z równania kinetycznego. Dlaczego? Ponieważ nie pojawia się w

nim czas, stąd podane wnioski w poleceniu są zupełnie błędne. Aby jednak
lepiej zrozumieć ten problem wróćmy raz jeszcze do reakcji pierwszorzędowej

i przypomnijmy sobie od czego zależy jej szybkość. Po przeanalizowaniu

pierwszej części artykułu powiemy, że zależy ona od stężenia substratu A.

:
Stężenia, substratu które przecież spada w czasie trwania reakcji, co z kolei

pociąga za sobą jej spadek . Po czasie 0,1 s szybkość będzie mniejsza niż 0,1
mol/dm3∙s, zatem stężenie przereagowanego substratu A, również.

Aby policzyć ilość substancji A po 1 s, potrzebujemy odpowiedniego wzoru, w

którym czas się pojawia. Dla reakcji I rzędu wygląda on następująco :

gdzie:

Co – stężenie początkowe substratu

C- stężenie końcowe substratu

k-stała szybkości reakcji

t-czas

e- podstawa logarytmu naturalnego równa w przybliżeniu 2,72

Dysponując odpowiednim wzorem możemy już obliczyć ilość substancji po 1

s. Zacznijmy od wypisania danych:

Co = 1 mol/dm3

C=?

e=2,71828
:
e=2,71828

t=1s

k=0,1 1/s

Podstawmy powyższe wartości pod wzór:

C=1∙ 2,71828-0,1∙1

C=0,90484 mol/dm3

Mając stężenie końcowe możemy obliczyć jak dużo substancji A

przereagowało po czasie 1s.

1-0,90484=0,09516mol/dm3

Jak widzimy stężenie substratu A różni się od wartości podanej przez autora,

ponieważ opiera się na błędnym założeniu. Brak wzoru niezbędnego do

obliczeń uniemożliwia prawidłowe rozwiązanie zadania.

Zapamiętaj !

Równania kinetyczne dla reakcji I i II przedstawiają zależność szybkości od

stężenie, a nie stężenia od czasu. Zatem w tego typu przemianach NIE wolno

liczyć ubytku stężenia za pomocą równania kinetycznego.

Jak należałoby obliczyć zadanie jeśli podana reakcja byłaby II rzędu?

Jeśli zamiast pierwszorzędowej przemiany zostałaby podana reakcja

drugorzędowa, wówczas sposób rozwiązania byłby analogiczny.

Musielibyśmy skorzystać z odpowiedniego wzoru( a nie równania

kinetycznego!) o następującej postaci :

:
Uwaga!

Jedynie wtedy, kiedy podana reakcja miałaby rząd zerowy moglibyśmy użyć
postaci równania kinetycznego w celu obliczenia stężenia substratu A po

czasie trwania reakcji i zapisać, że 0,1 mol/dm3 substratu ulega reakcji w ciągu
1s. Ponieważ w przemianie zerowego rzędu mimo spadku stężenia, szybkość

reakcji pozostaje stała. Zatem po 3s stężenie substancji A byłoby równe 0,7

mol/dm3 .

Znajomość powyższych wzorów nie jest wymagana na egzaminie maturalnym.

Jeżeli zadanie będzie wymagało ich użycia, wówczas zostaną podane w treści

polecenia !

Kinetyka w zadaniach maturalnych

W celu utrwalenia poznanego tematu oraz nowo wprowadzonych pojęć
przeanalizujmy parę zadań maturalnych, które w ostatnich latach pojawiły się

w arkuszach egzaminacyjnych.

Matura Czerwiec 2023, poziom rozszerzony (Formuła 2023)- zadanie 6

:
Matura Czerwiec 2023, poziom rozszerzony (Formuła 2023)- zadanie 6

W roztworze alkoholowo-wodnym zawierającym bromometan oraz

wodorotlenek sodu przebiega reakcja opisana równaniem:

CH3Br + OH– → CH3OH + Br–

Zależność szybkości tej reakcji od stężeń reagentów przedstawia równanie

kinetyczne:

v = k∙cCH3Br ∙cOH−

W temperaturze 55 °C wartość k jest równa 2,14·10-2 mol/ dm3·s

Na podstawie: R.T. Morrison, R.N Boyd, Chemia organiczna Warszawa1996.

Reakcja CH3Br z NaOH prowadzono w temperaturze 55 °C. Po pewnym

czasie stężenie jonów OH– – wskutek przebiegu reakcji chemicznej zmalało z

0,06 mol/dm3 do wartości 0,05mol/dm3, a szybkość reakcji wynosiła 1,07·10-
5
mol/dm3 ·s. Oblicz początkowe stężenie molowe brometanu.

Wyjaśnienie:

1. Jeżeli stężenie OH– zalało z 0,05 mol/dm3 do 0,06mol/dm3 to oznacza, że

reakcji uległo 0,01mol/dm3 .

Z równania reakcji wynika, że substraty reagują w stosunku molowym 1:1,

zatem ilość bromometanu, który przereagował, także musi być równa 0,01
mol/dm3 .

cCH3Br cOH−

stężenia początkowe x 0,06

Δ stężeń -0,01 -0,01

:
stężenia końcowe y 0,05

2. Jako, że stężenia: początkowe i końcowe bromometanu nie są podane w

zadaniu oznaczmy je jako x oraz y.

3. Wiemy ile wynosiła szybkość reakcji po czasie, kiedy zalało stężenie OH– do

wartości 0,05mol/dm3 . Na tej podstawie możemy obliczyć końcowe stężenie

bromometanu. Używając do tego równania kinetycznego podanego w treści

zadania:

v = k∙cCH3Br ∙cOH−

1,07·10-5= 2,14·10-2· y ·0,05

1,07·10-5=0,00107·y

0,01mol/dm3=y=cCH3Br

Teraz jeżeli znamy już stężenie końcowe brometanu możemy policzyć x jego

stężenie początkowe, dodając do powyższego wyniku stężenie, które uległo

reakcji:

0,01+0,01=x= 0,02 mol/dm3

Odpowiedź: Stężenie początkowe bromometanu wynosiło 0,02 mol/dm3

Matura Maj 2023, poziom rozszerzony (Formuła 2023)- zadanie 6

Pewna reakcja chemiczna:

2A(g)+ B(g) ⇄ 2C(g)

przebiega w temperaturze 298 K według równania kinetycznego:

:
przebiega w temperaturze 298 K według równania kinetycznego:

v = 𝑘 ∙ c2A∙cB

Stała szybkości k opisanej przemiany w temperaturze 298 K jest równa 6,7 ∙

103 dm6 /mol2∙s. Początkowe stężenie substancji A wynosiło 4 mol/dm3, a

początkowe stężenie substancji B było równe 3 mol/dm3. Oblicz szybkość

opisanej reakcji w momencie, w którym przereagowało 50 % początkowej

ilości substancji B.

Wyjaśnienie:

1. W zadaniu podane mamy jedynie stężenia substratów oraz stałą szybkość

reakcji, która wynosi 6,7∙103 dm6 /mol2∙s. Wiemy też jak dużo substancji B

uległo reakcji- 50 %.

Zgodnie z tą informacją nietrudno obliczyć, że połowa z 3 mol/dm3 to 1,5

mol/dm3. Jeżeli substraty A i B reagują ze sobą w stosunku molowym 2:1 to

oznacza, że dokładnie dwa razy więcej moli substancji A uległo reakcji, zatem

3 mol/dm3. Podsumujmy te wnioski za pomocą tabeli :

CA CB

stężenia początkowe 4 3

Δ stężeń -3 -1,5

Stężenia końcowe 1 1,5

2. Teraz już możemy przejść do obliczenia szybkości reakcji korzystając z

końcowych stężeń substratów oraz podanego równania kinetycznego:

v = 𝑘 ∙ c2A∙ cB

v= 6,7∙103∙12∙1,5=10050 mol/dm3∙ s
:
v= 6,7∙10 ∙1 ∙1,5=10050 mol/dm ∙ s

Odpowiedź: Szybkość reakcji w momencie przereagowania 50% początkowej

ilości substancji B wynosi 10050 mol/dm3∙s .

Warto wiedzieć

O wpływie temperatury na szybkość reakcji chemicznej, czyli parę słów na

temat reguły van’t Hoffa.

Jedną z ważniejszych reguł w kinetyce, o której należy pamiętać jest reguła

van’t Hoffa. Informuje nas ona, że reakcja chemiczna przyśpiesza lub

spowalnia od 2- 4 razy w momencie spadku lub wzrostu temperatury o 10°C

lub K. Z reguła tą nierozerwalnie łączy się współczynnik van’t Hoffa, który

zazwyczaj przyjmuje wartość od 2 do 4. Wzór łączący wspomnianą regułę

wraz z współczynnikiem wyrażony jest zależnością:

( T2-T1):10
v2 /v1= γ

gdzie:

v1 – szybkość reakcji chemicznej w temperaturze początkowej

v2 – szybkość reakcji chemicznej w temperaturze końcowej

T1 – temperatura początkowa

T2 – temperatura końcowa

γ -temperaturowy współczynnik van’t Hoffa

Reguła van’t Hoffa w praktyce

Wiadomo, że wzrost temperatury o 10°C powoduje mniej więcej dwukrotne

zwiększenie szybkości reakcji. Określ w jakiej temperaturze, reakcja która w

:
temperaturze 100K trwa 100 minut, mogła być przeprowadzona w czasie

25 minut.

Źródło: Zbiór zadań maturalnych,,Chemia ” tom 2, pod redakcją: Dariusz

Witowski, Jan Sylwester Witowski, rok :2002-2021

Wyjaśnienie:

1. Zacznijmy od wypisania danych:

T1 -100K

T2 -x

t1 – 100 minut

t2 – 25 minut

2. Jeżeli pierwsza reakcja reakcja po podwyższeniu temperatury przebiega na

przykład dwa razy szybciej niż druga reakcja, wówczas czas trwania reakcji I

będzie dwa razy mniejszy niż drugiej. Stosunek szybkości możemy, więc
wyznaczyć ze stosunku czasów trwania obydwu przemian:

v1 : v2 =2 to oznacza, że t2 : t1 =2

Zatem w podanym powyżej wzorze szybkości możemy zastąpić czasem:

t1 = t2 ∙ γ ( T2-T1):10

3. Podstawmy teraz dane pod wzór i obliczmy niewiadomą T2:

( T2-100):10
100 = 25 ∙ 2

4=2∙ ( T2-100):10

22=2∙ ( T2-100):10
:
2 =2∙

2=(T2-100):10

20=T2-100

120K=T2

Odpowiedź: W temperaturze równej 120 K reakcja, która w temperaturze

100K trwa 100 minut, mogła być przeprowadzona w czasie 25 minut.

Pobierz darmowego Pobierz darmowego

ebooka ebooka

Chemia – Matematyka PP –
najczęściej najczęściej
popełniane błędy popełniane błędy
na maturze na maturze

Pobierz ebook Pobierz ebook

:
 Autor posta

Maja Bednarska
:
Zapisz się
do
newslettera

Otrzymuj powiadomienia o artykułach

naukowców.

Imię E-mail

wpis swoje imię wpisz swój email

Wysyłając formularz
oświadczasz,
że zapoznałeś się z Zapisz się do newslettera
naszą polityką prywatności
i ją akceptujesz.
:
 Kursy na studia Obozy naukowe

Kurs na studia Obóz naukowy

z medycynaslowacja.pl z matematyki: poziom
podstawowy

Obóz naukowy z biologii

Naukowców Dwóch
Obóz naukowy z chemii

tel.: +48 531 200 691

e-mail:
Korepetycje
stanek.filip@naukowcowdwoch.pl Kursy maturalne

Wszelkie prawa
Korepetycje z matematyki Kurs maturalny z biologii
zastrzeżone.
Korepetycje z chemii Kurs maturalny z chemii

Korepetycje z biologii Kurs maturalny

z matematyki poziom
Korepetycje z fizyki podstawowy

Kurs maturalny
z matematyki poziom
rozszerzony

Kursy Ferie 2023

:
     Regulamin Polityka prywatności

realizacja:
: