ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 135

«Ἄσπιλε, ἀµόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνή Παρθένε...»

Εὐχὴ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον (ἐµµελής ἀπαγγελία).
Τὸ παρὸν µελοποιηθὲν καὶ ἐπεξεργασθὲν ὑπὸ τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ
µουσικοδιδασκάλου καὶ µελοποιοῦ Ἀστερίου Κ. Δεβρελῆ.

σπι λε α µο λυν τε α φθο ρε α α

χραν τε α γνη Παρ θε νε Θε ο νυµ φε Δε σποι να

η Θε ον Λο γον τοις αν θρω ποις τη πα ρα

δο ξω σου κυ η σει ε νω ω σα σα και την

α πω σθει σαν φυ σιν του γε νους η µων τοις ου

ρα νι οις συ να ψα σα η των α πηλ πι σµε

νων µο νη ελ πις και των πο λε µου µε νων βο

η θει α η ε τοι µη αν τι λη ψις των

εις σε προ στρε χον των και παν των των Χρι στι α
136 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

νων το κα τα φυ γι ον µη βδε λυ ξη µε τον α

µαρ τω λον τον ε να γη τον αι σχροις λο γι σµοις

και λο γοις και πρα α ξε σιν ο λον ε µαυ τον

α χρει ω ω ω σαν τα και τη των η δο νων

του βι ου ρα θυ µι α γνω µης δου λον γε νο

µε νον αλλ ως του φι λαν θρω που Θε ου

Μη η η τηρ φι λαν θρω πως σπλαγ χνι σθη τι επ

ε µοι τω α µαρ τω λω και α σω τω και δε

ξαι µου την εκ ρυ πα ρων χει λε ων προ σφε ρο

µε νην σοι δε η σιν και τον σον Υι ον και

η µων Δε σπο την και Κυ υ ρι ον τη µη τρι

κη σου παρ ρη σι α χρω µε νη δυ σω ω πη

 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 137

σον ι να α νοι ξη κα µοι τα φι λαν θρω πα

σπλαγ χνα της αυ του α γα θο ο ο τη τος και

πα ρι δων µου τα α να ρι θµη τα πται σµα τα ε

πι στρε ψη µε προς µε τα α α νοι αν και των

αυ του εν το λων ερ γα την δο κι µον α να

δει ξη µε και πα ρε σο µοι α ει ως ε

λε η µων και συµ πα θης και φι λα α γα θος εν

µεν τω πα ρον τι βι ω θερ µη προ στα τις και

βο η θος τας των ε ναν τι ων ε φο δους α

πο τει χι ι ι ζου σα και προς σω τη ρι αν

κα θο δη γου σα µε και εν τω και ρω της ε

ξο δου µου την α θλι αν µου ψυ χην πε ρι ε ε

 138 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

που σα και τας σκο τει νας ο ψεις των πο νη ρων

δαι µο νων πορ ρω αυ της α πε λαυ νου σα εν

δε τη φο βε ρα η µε ρα της κρι ι ι σε

ως της αι ω νι ου µε ρυ ο µε νη κο λα σε

ως και της α πορ ρη του δο ξης του σου Υι ου

και Θε ου η µων κλη ρο νο µον µε α πο δει κνυ

ου σα ης και τυ χοι µι Δε σποι να µου Υ

περ α γι α Θε ο το κε δι α της σης µε

σι τει ας και αν τι λη η ψε ως χα ρι τι

και φι λαν θρω πι α του Μο νο γε νους σου Υι

ου του Κυ ρι ου και Θε ου και Σω τη ρος η

µων Ι η σου Χρι στου Ω πρε πει πα σα δο ξα

 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 139

τι µη και προ σκυ νη σις συν τω α ναρ χω αυ

του Πα τρι και τω πα να γι ω και α γα θω

και ζω ο ποι ω αυ του Πνευ ε ευ µα τι νυν και

αι α ει και εις τους αι ω νας των αι ω

νων Α µην

αι δος η µιν Δε σπο τα προς υ πνον α α πι

ου σιν α να α παυ σι ιν σω ω ω µα τος και

ψυ χης και δι α φυ λα ξον η µας α πο

του ζο φε ρου υ πνου της α α µαρ τι ας και α

πο πα σης σκο τει νης και νυ κτε ρι νης η δυ πα

θει ας παυ σον τας ορ µας τω ων πα θων

σβε σον τα πε πυ ρω µε να βε λη του πο νη

 140 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

ρου τα καθ η µων δο λι ως κι νου µε να

τας της σαρ κος η µων ε πα να στα σεις κα τα

α α στει λο ον και παν γε ω δες και υ λι κο ο ο

ον η µων φρο νη µα κοι οι οι οι οι οι µη σον

και δω ρη σαι η µιν ο Θε ος γρη γο ρον νουν

σω φρο να λο γι σµον καρ δι αν νη η η φου

σαν υ πνον ε ε λα φρον και πα σης σα τα νι

κης φαν τα σι ας α πηλ λα γµε νον δι α

να στη σον δε η µας εν τω και ρω της προ σευ χης

ε στη ρι γµε νους εν ταις εν το λαι αι αις σου

και την µνη µην των σων κρι µα των εν ε αυ τοις

α πα ρα θραυ στον ε χον τας παν νυ χι ον η µιν

 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 141

την σην δο ξο λο γι αν χα ρι σαι εις το υ µνειν και

ευ λο γειν και δο ξα ζειν το παν τι µον και

µε γα λο πρε πες ο ο νο µα σου του Πα τρος και

του Υι ου και του α γι ου Πνε ε ευ µα τος νυν

και αι α ει και εις τους αι ω νας των αι ω

νων Α µην

πε ρεν δο ξε α ει παρ θε νε ευ λο

γη µε νη Θε ο το κε προ σα γα γε την η µε

τε ραν προ σευ χην τω Υι ω σου και Θε ω ω

ω η µων και αι τη σαι ι να σω ση δι α

σου τας ψυ χας η µων

ελ πι ι ις µου ο Πα τηρ κα τα
142 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

φυ γη µου ο ο Υι ος σκε πη µου το Πνευ µα το α α

γι ον Τρι ας α γι α δο ξα σοι

ην πα σαν ελ πι δα µου εις σε α να τι

ι θη µι Μη τερ του ου Θε ου φυ λα ξον µε

υ πο την σκε πην σου