Wywiad Z Pacjentem Ilub Jego Rodzina

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną
Opis e-materiału
Podstawowe informacje o e-materiale
Materiały mul medialne
Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną
Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej
Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej
Interaktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla nauczyciela
Przewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowania
E-materiały do kształcenia zawodowego

MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej - Terapeuta zajęciowy
325907
Konsultant: Dorota Mączka
E-materiał przygotowany zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień

25.10.2023 r.
Spis treści
Wywiad terapeuty zajęciowego z Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni

pacjentem i jego rodziną terapeutycznej
Film edukacyjny Film edukacyjny

Wywiad wstępny z uczestnikiem Interaktywne materiały sprawdzające
warsztatów terapii zajęciowej
Gra wcielanie się w rolę
Słownik pojęć dla e-materiału Przewodnik dla nauczyciela

Przewodnik dla uczącego się Netografia i bibliografia

MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej - Terapeuta zajęciowy 325907
FILM EDUKACYJNY
Film dostępny pod adresem /preview/resource/RhU7dD4coDSnC

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
Film przedstawiający wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną.
Powiązane ćwiczenia
4. Pojęcia związane z wywiadem


FILM EDUKACYJNY
Film dostępny pod adresem /preview/resource/R1UqZ55i5PZzn

Film przedstawiający poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej.
Dokumenty
1. Wywiad z pacjentem i/lub jego 2. Wywiad

rodziną
3. Kwes onariusz wywiadu

GRA WCIELANIE SIĘ W ROLĘ
Instrukcja obsługi gry wcielanie się w rolę
Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DuEKB97yP

Samouczek
Warsztaty terapii zajęciowej
Warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) to placówki stwarzające możliwość rehabilitacji

społecznej i zawodowej osobom posiadającym orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu
umiarkowanym lub znacznym. Rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwienie osobom
z niepełnosprawnością uczestnictwo w życiu społecznym i realizowana jest między innymi
poprzez budowanie zaradności osobistej oraz kształtowanie umiejętności realizowania ról
społecznych. W myśl ustawy z dnia dwudziestego siódmego sierpnia tysiąc dziewięćset
dziewięćdziesiątego siódmego roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych rehabilitacja zawodowa związana jest
z kształtowaniem „psychofizycznych sprawności oraz podstawowych i specjalistycznych
umiejętności zawodowych, umożliwiających uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo
podjęcie pracy”. Wszelkie zmiany zachodzące w życiu człowieka wiążą się
z doświadczaniem stresu i koniecznością adaptacji do nowych warunków. Zmiana miejsca
zamieszkania, placówki edukacyjnej czy otoczenia społecznego może być dla osoby
z niepełnosprawnością intelektualną trudnym wyzwaniem, związanym często
z doświadczaniem poczucia zagubienia, dezorientacji, osamotnienia. W odpowiedzi na
stres mogą pojawić się również zachowania agresywne lub autoagresywne. W procesie
adaptacji do pobytu w placówce niezbędne jest udzielenie nowo przyjętej osobie wsparcia
emocjonalnego i informacyjnego, a więc zapewnienie jej poczucia bezpieczeństwa
i przewidywalności. Wsparcie emocjonalne polega między innymi na wyrażaniu troski
i zainteresowania oraz okazywaniu akceptacji i zrozumienia dla uczuć i emocji uczestnika
WTZ. Wsparcie informacyjne to udzielanie pełnych i zrozumiałych informacji związanych
z pobytem w WTZ. Oznacza to między innymi zapoznanie uczestnika z personelem,
topografią i organizacją placówki, zakresem działań podejmowanych przez członków
zespołu terapeutycznego, celem oddziaływań terapeutycznych, dostępnymi formami
aktywności.
Obserwacja
Obserwacja to podstawowy, a często jedyny sposób poznania osób, z którymi trudno

nawiązać kontakt słowny i stosować inne metody badawcze (np. testy). Obserwacja jest
niezbędna w kontakcie z różnymi grupami pacjentów: małymi dziećmi, osobami
z niepełnosprawnością intelektualną, osobami z poważnymi zaburzeniami psychicznymi.
Zarówno wskaźniki behawioralne (mimika, gestykulacja, postawa ciała, reakcje
stereotypowe), jak i wskaźniki fizjologiczne (przyspieszony oddech, pocenie się,
czerwienienie skóry, napięcie mięśni) dostarczają terapeucie zajęciowemu istotnych
informacji na temat stanu psychicznego pacjenta, a co za tym idzie – pozwalają podjąć
stosowne interwencje terapeutyczne. W trakcie zbierania wstępnego wywiadu terapeuta
zajęciowy powinien obserwować mimikę, postawę ciała i gestykulację rozmówcy.
Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu oraz skuteczna komunikacja
Nawiązując i podtrzymując kontakt wzrokowy z drugą osobą, terapeuta powinien

jednocześnie unikać długotrwałego wpatrywania się w nią. Należy pamiętać o tym, aby
proces nawiązywania i podtrzymywania kontaktu wzrokowego przebiegał w sposób
naturalny. Oznacza to, że terapeuta przez kilka sekund skupia wzrok na twarzy rozmówcy,
a następnie, też na kilka sekund, kieruje spojrzenie w przestrzeń. Sekwencję tę terapeuta
powtarza wielokrotnie w trakcie trwania rozmowy.
Należy podkreślić, że równie istotne jest respektowanie podmiotowości i autonomii osoby,

z którą terapeuta nawiązuje kontakt. Wyraża się ono w uwzględnianiu granic rozmówcy,
szanowaniu jego prawa do odmowy (udzielenia informacji, podejmowania aktywności),
unikaniu presji mającej na celu wywołanie określonej reakcji rozmówcy.
Reakcje i zachowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, z uwagi na istotne deficyty

poznawcze, emocjonalne i społeczne, może cechować nieadekwatność
i nieprzewidywalność. Rozumiejąc to, terapeuta zajęciowy powinien reagować elastycznie,
dbając równocześnie o to, aby w kontakcie z uczestnikiem WTZ stosować zasady
skutecznej komunikacji (np. nieprzerywanie wypowiedzi, unikanie reagowania krzykiem)
oraz kształtować i wzmacniać zachowania uwzględniające dobrostan innych uczestników
(np. respektowanie zasad funkcjonowania w grupie, branie pod uwagę potrzeb innych
osób, współpraca, brak agresji itp.).
5. Udzielanie wsparcia emocjonalnego 6. Nawiązywanie kontaktu podczas

podczas wywiadu wywiadu

1. Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną
2. Wywiad 難
3. Kwestionariusz wywiadu
4. Pojęcia związane z wywiadem 醙
5. Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas wywiadu 輸
6. Nawiązywanie kontaktu podczas wywiadu 醙


Filtruj pojęcie 
arkusz wywiadu
zestawienie logicznie ułożonych i odpowiednio sformułowanych pytań, na które

odpowiada uczestnik w trakcie wywiadu osobistego
Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - film edukacyjny

bariery komunikacyjne
reakcje, zachowania (zarówno językowe, jak i niejęzykowe), które utrudniają, zakłócają

nawiązanie kontaktu oraz przekazywanie i odbiór informacji (porozumiewanie się)
Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej - gra wcielanie się

w rolę
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-11)
jedenasta wersja Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych

sporządzona przez Światową Organizację Zdrowia WHO, będąca oficjalnie stosowaną
klasyfikacją do krajowego oraz międzynarodowego rejestrowania i raportowania m.in.
przyczyn chorób i zgonów

nadwrażliwość dotykowa/taktylna
tzw. obronność dotykowa; nadmierna, negatywna i nieadekwatna reakcja na bodźce

dotykowe; osoba z nadwrażliwością dotykową może zachowywać się tak, jakby nie
tolerowała dotyku, który jest dla niej nieprzyjemny, odbierany wręcz jako zagrażający;
nadwrażliwość dotykowa może objawiać się w różnych sytuacjach – zależy to od tego,
gdzie na ciele występuje i jaki ma stopnień nasilenia

niepełnosprawność intelektualna
istotnie niższe od przeciętnego funkcjonowanie intelektualne oraz współwystępowanie

deficytów lub obniżenie zdolności przystosowania przynajmniej w dwóch spośród
wymienionych obszarów: porozumiewania się, zaradności osobistej, prowadzenia domu,
stanowienia o sobie, umiejętności interpersonalnych, korzystania ze źródeł wsparcia
społecznego, możliwości uczenia się, pracy, wypoczynku, dbania o zdrowie
i bezpieczeństwo

w rolę
Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną - film edukacyjny
niepełnosprawność
ograniczenie lub brak zdolności wykonywania czynności w zakresie uważanym za

normalny dla człowieka; ograniczenie sprawności wynika z uszkodzenia i upośledzenia
funkcji organizmu; za niepełnosprawną uznawana jest osoba, której sprawność fizyczna
lub umysłowa jest trwale bądź okresowo ograniczona, co uniemożliwia tej osobie
normalne funkcjonowanie zawodowe i społeczne

orientacja allopsychiczna
orientacja (świadomość) miejsca, czasu, przestrzeni i sytuacji własnej; zorientowana

allopsychicznie osoba zna właściwą datę, dzień tygodnia, potrafi określić porę roku,
rozpoznaje miejsce, w którym się znajduje, zdaje sobie sprawę z tego, w jaki sposób
znalazła się w obecnej sytuacji

orientacja autopsychiczna
orientacja autopsychiczna orientacja (świadomość) co do własnej osoby („Wiem, kim

jestem, jak się nazywam, ile mam lat”), własnych stanów psychicznych itp.

padaczka
pewien rodzaj zaburzeń neurologicznych, które są wynikiem chwilowej niesprawności

mózgu objawiającej się nagłymi i napadowymi wyładowaniami wewnątrz komórek
nerwowych; charakterystycznym objawem epilepsji są silne wstrząsy związane z utratą
świadomości

rehabilitacja społeczna
ogół działań, które mają na celu umożliwienie osobom z niepełnosprawnością
uczestnictwo w życiu społecznym; rehabilitacja społeczna realizowana jest przede
wszystkim poprzez: budowanie zaradności osobistej, kształtowanie umiejętności
realizowania ról społecznych, eliminowanie barier utrudniających osobom posiadającym
orzeczenia o niepełnosprawności funkcjonowanie w rzeczywistości społecznej
i fizycznej

w rolę
rehabilitacja zawodowa
działania ukierunkowane na kształtowanie psychofizycznych sprawności oraz

podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych, które umożliwiają osobie
z orzeczeniem o niepełnosprawności uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo
podjęcie pracy

w rolę
warsztat terapii zajęciowej (WTZ)
placówka prowadząca działania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej osób

posiadających orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub
znacznym; terapia realizowana jest poprzez zajęcia prowadzone w ramach terapii
zajęciowej; podstawą prawną działania WTZ jest ustawa o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i rozporządzenie w sprawie

w rolę
wsparcie emocjonalne
przekazywanie komunikatów oddziałujących pozytywnie na samopoczucie i nastrój

pacjenta, polegających na wyrażaniu troski i zainteresowania, podtrzymywaniu nadziei
oraz okazywaniu akceptacji i zrozumienia dla uczuć i emocji drugiej osoby (uczestnika
warsztatów terapii zajęciowej, pacjenta, mieszkańca domu pomocy społecznej)

w rolę
wsparcie informacyjne
udzielanie pełnych i zrozumiałych informacji związanych z pobytem w placówce (np.

w warsztatach terapii zajęciowej, szpitalu, domu pomocy społecznej); informacje
przekazywane przez członków zespołu terapeutycznego mogą dotyczyć: zakresu
świadczeń udzielanych przez placówkę, topografii i organizacji placówki, celu
i przebiegu czynności terapeutycznych oraz praw i obowiązków uczestnika WTZ,
planowanego postępowania diagnostyczno‐terapeutycznego, celów i form terapii
zajęciowej, organizacji i przebiegu zajęć

w rolę
wywiad z pacjentem
pierwszy etap badania w procesie oceny pacjenta przez terapeutę zajęciowego; dzięki
wywiadowi terapeuta może wstępnie określić trudności pacjenta dotyczące sfery
fizycznej, psychicznej, społecznej, emocjonalnej oraz poznać jego zainteresowania;
ponadto terapeuta może zapoznać się z historią chorobową pacjenta, poznać
przeciwwskazania do zastosowania niektórych form terapii, dowiedzieć się o przebytych
chorobach (przewlekłych, zakaźnych), przyjmowanych lekach lub alergiach

zdolność manipulacyjna
element rozwoju motorycznego każdego człowieka; kształtowanie motoryki obejmuje

wszelkie umiejętności związane z chwytaniem, manipulowaniem przedmiotami oraz
precyzyjnym posługiwaniem się narzędziami za pomocą ręki

zespół Downa (ang. Down syndrome)
zespół wad wrodzonych spowodowany obecnością dodatkowego materiału

genetycznego chromosomu 21 (trisomia chromosomu 21); do cech charakterystycznych
osób z zespołem Downa należą niepełnosprawność intelektualna i zmiany w wyglądzie,
jak również zmiany w budowie i funkcjonowaniu całego organizmu

zmysł dotyku
zdolność odczuwania bodźców mechanicznych działających na skórę, która jest

najbardziej pierwotnym i największym układem sensorycznym człowieka; pokrywa ona
całą, zewnętrzną powierzchnię ciała ludzkiego, w której skład wchodzą receptory
czuciowe odpowiadające za odbiór informacji sensorycznych; najwięcej receptorów
taktylnych zlokalizowanych jest na twarzy, języku, rękach i stopach, są one
odpowiedzialne za odbiór informacji pojawiających się bodźców, np. kształtu, wibracji,
bólu, temperatury, konsystencji, faktury, dotyku, itp.; nadwrażliwość lub podwrażliwość
taktylna jest efektem nieprawidłowego przetwarzania i rejestrowania bodźców
pochodzących z receptorów czucia powierzchniowego skóry


Autor przewodnika: Sabina Siwiec, Karolina Szczeszek
Konsultant przewodnika: Karina Piechocka
Spis treści
Podstawowe informacje o e‐materiale

Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym
Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‐materiału
Wykorzystanie e‐materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach
edukacyjnych
Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‐materiału
Tytuł e-materiału
Nazwa i symbol cyfrowy zawodu
Terapeuta zajęciowy 325907
Kod i nazwa kwalifikacji
MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia
MED.13.4. Rozpoznawanie i przeprowadzanie diagnozy terapeutycznej z uwzględnieniem

sfery fizycznej, psychicznej i społecznej podopiecznego.
Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e-materiału
Osoba ucząca się:

MED.13.4.4) uzyskuje informacje o podopiecznym na podstawie dokumentacji
medycznej, dokumentacji psychologiczno‐pedagogicznej, orzeczeń
o niepełnosprawności, wywiadu oraz dostępnej dokumentacji:
MED.13.4.4)1) rozróżnia rodzaje niepełnosprawności zawarte w orzeczeniach
o niepełnosprawności,
MED.13.4.4)2) analizuje informacje o podopiecznym zawarte w dostępnej dokumentacji
dotyczącej podopiecznego,
MED.13.4.5) przeprowadza wywiad z podopiecznym, jego rodziną, opiekunem prawnym
oraz innymi osobami związanymi z podopiecznym:
MED.13.4.5)1) rozróżnia rodzaje wywiadów,
MED.13.4.5)2) opisuje warunki i zasady przeprowadzenia wywiadu,
MED.13.4.5)3) sporządza arkusz wywiadu,
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu.
Cele ogólne e-materiału
E‐materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.13.

Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej: budowanie relacji terapeutycznych
z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem i zespołem wielodyscyplinarnym.
Struktura e-materiału, tytuły materiałów mul medialnych wraz z ich typem
„Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” - film edukacyjny

„Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” - film edukacyjny
„Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej” - gra wcielanie się
w rolę
Słownik pojęć dla e‐materiału
Materiały multimedialne mają różny zakres tematyczny. Uczący się mogą zapoznawać się
z nimi w dowolnej kolejności, jednak wcześniejsze zapoznanie się z materiałami filmowymi
wprowadzi uczącego się w zagadnienia związane z przeprowadzeniem wywiadu, które
pomogą mu przejść grę.
Film edukacyjny „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” zawiera

elementy dotyczące prowadzenia wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością
intelektualną oraz jego opiekunem prawnym.
Film edukacyjny „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” jest

rozszerzeniem treści pojawiających się w filmie edukacyjnym oraz grze.
Gra wcielanie się w rolę „Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej”
jest uzupełnieniem treści zawartych w filmie edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego
z pacjentem i jego rodziną”. Pozwala uczącemu się wykorzystać w praktyce wiedzę zdobytą
w poprzednich filmach edukacyjnych, podejmując decyzje w roli terapeuty zajęciowego.
Powrót do spisu treści
Wskazówki do wykorzystania materiałów mul medialnych w procesie

dydaktycznym
Tytuł materiału mul medialnego
Typ materiału mul medialnego
Film edukacyjny
Opis zawartości merytorycznej materiału mul medialnego i powiązania pomiędzy elementami

materiału mul medialnego
Film edukacyjny „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” wspiera

rozwijanie wiedzy i umiejętności z zakresu praktycznych aspektów pracy terapeuty
zajęciowego w zakresie prowadzenia wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością
intelektualną i ruchową, prawidłową analizą dokumentacji medycznej pacjenta,
zadawaniem w sposób profesjonalny pytań pacjentowi lub rodzinie pacjenta tak, by uzyskać
odpowiedzi na tematy będące przedmiotem badań.
Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
Materiał multimedialny może zostać wykorzystany podczas omawiania tematyki związanej

z przeprowadzeniem wywiadu lub przygotowaniem kwestionariusza wywiadu. Ponadto
nauczyciel może wykorzystać materiał jako wprowadzenie do kolejnych zajęć do
przypomnienia wiadomości o rodzajach wywiadów, rodzajach komunikacji werbalnej
i niewerbalnej, a także rodzajach pytań w wywiadzie.
Film powiązany jest z grą wcielenie się w rolę oraz interaktywnymi materiałami
sprawdzającymi:
testem wielokrotnego wyboru z jedną lub wieloma odpowiedziami prawidłowymi

„Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną”,
krzyżówką „Pojęcia związane z wywiadem”.
Cele szczegółowe materiału mul medialnego
Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:
zbieranie wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością intelektualną i/lub ruchową,

analizowanie posiadanej przez pacjenta dokumentacji medycznej,
oddziaływanie na badanego/pacjenta stawianymi pytaniami w celu skłonienia go do
udzielenia odpowiedzi na tematy będące przedmiotem badań,
włączanie opiekuna badanego/pacjenta do rozmowy, by uzyskać niezbędne informacje
o sytuacji zdrowotnej uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.
Wykorzystanie materiału mul medialnego w trakcie zajęć
Praca indywidualna
Film edukacyjny może zostać wykorzystany do przygotowania przez osobę uczącą się:
mapy myśli, np. „Rodzaje pytań stawianych przez terapeutę w wywiadzie z pacjentem
z niepełnosprawnością intelektualną”,
schematu lub grafu przedstawiającego czynności wykonywane przez terapeutę
zajęciowego w trakcie przeprowadzania wywiadu z pacjentem/badanym,
broszury lub infografiki, np. „Przebieg wywiadu z pacjentem/badanym”, „Kolejność
czynności wykonywanych podczas prowadzenia wywiadu z pacjentem i jego rodziną”,
„Oddziaływanie na pacjenta/badanego przez odpowiednie zadawanie pytań podczas
wywiadu”,
diagramu Ishikawy, tzw. rybiego szkieletu, np. „Niewłaściwe pytania zadawane podczas
wywiadu z pacjentem/badanym”, „Sytuacje trudne mogące wystąpić podczas zbierania
wywiadu”.
Praca w grupach
Po obejrzeniu filmu edukacyjnego uczący się mogą w 2‐3-osobowych grupach wykorzystać

materiał do przygotowania:
mapy myśli dotyczącej sytuacji trudnych podczas zbierania wywiadu

z pacjentem/badanym i jego rodziną. Nauczyciel sprawdza poprawność wnioskowania,
podchodząc kolejno do grup. Po przygotowaniu map myśli przez grupy nauczyciel
rozpoczyna dyskusję na forum,
schematu lub infografiki, np. „Kolejność pytań zadawanych podczas wywiadu
z pacjentem i jego rodziną”, „Zasady prowadzenia wywiadu z osobą niepełnosprawną
intelektualnie”, „Werbalna i niewerbalna komunikacja terapeuty zajęciowego podczas
wywiadu z badanym”,
zestawu pytań lub niedokończonych zdań, które dotyczą np.:
zasad przeprowadzenia wywiadów z osobą niepełnosprawną intelektualnie,
zasad werbalnej i niewerbalnej komunikacji terapeuty zajęciowego podczas
wywiadu,
sposobów sprawdzenia orientacji allopsychicznej i autopsychicznej
pacjenta/badanego,
analizowania dokumentacji zdrowotnej osoby badanej/pacjenta podczas
wywiadu,
zasad interpretacji informacji uzyskanych podczas wywiadu,
postępowania w przypadku wystąpienia sytuacji problemowych podczas
przeprowadzania wywiadu.
Prowadzący ocenia pracę grup oraz poziom opanowanej wiedzy i w razie potrzeby
uzupełnia brakujące informacje.
Praca z całym zespołem
Wykorzystując na zajęciach film edukacyjny, osoby uczące się mogą brać udział w:
opracowaniu mapy myśli na temat rodzajów pytań, które powinny pojawić się podczas
zbierania wywiadu z osobą niepełnosprawną intelektualnie w stopniu lekkim, która jest
przyjmowana na warsztaty terapii zajęciowej,
burzy mózgów, np. „Sytuacje trudne w trakcie wywiadu z pacjentem/badanym
zgłaszanym na warsztaty terapii zajęciowej”, „Zachowania terapeuty zajęciowego
podczas prowadzenia wywiadu świadczące o jego profesjonalnym przygotowaniu”,
opracowaniu grafu/schematu przedstawiającego, np. czynności terapeuty zajęciowego
podczas przeprowadzania wywiadu z pacjentem/badanym przyjmowanym na WTZ.
Ostatecznie o wykorzystaniu materiału multimedialnego w trakcie zajęć decyduje
nauczyciel. Zależy to też od warunków pracy, miejsca i czasu oraz środków dydaktycznych,
jakimi dysponuje nauczyciel, jak również umiejętności i wiedzy uczniów czy scenariusza
lekcji.
Wykorzystanie materiału mul medialnego poza zajęciami
Praca indywidualna
Materiał może być pomocny w:
tworzeniu schematu dotyczącego kolejności pytań zadawanych przez terapeutę

zajęciowego podczas wywiadu z pacjentem przyjmowanym na warsztaty terapii
zajęciowej,
tworzeniu map myśli pozwalających pogłębić wiedzę na temat np. profesjonalnego
zachowania terapeuty zajęciowego podczas wywiadu z pacjentem i jego rodziną
(komunikacja werbalna i niewerbalna, zwracanie się do pacjenta i jego rodziny,
schemat spotkania, motywowanie pacjenta/badanego do odpowiedzi odpowiednimi
pytaniami itp.),
tworzeniu infografik dotyczących np. rodzajów pytań zadawanych podczas zbierania
wywiadu, zasad komunikacji z osobą niepełnosprawną intelektualnie, zasad
komunikacji z rodziną pacjenta/badanego podczas zbierania wywiadu itp.,
opracowaniu prezentacji multimedialnej lub plakatu np. pod tytułem
„Nieprawidłowości w zbieraniu wywiadu z potencjalnym uczestnikiem WTZ –
przyczyny i sposoby zapobiegania”, „Komunikacja werbalna i niewerbalna terapeuty
zajęciowego w trakcie przeprowadzania wywiadu z badanym/pacjentem”,
przygotowaniu się do lekcji odwróconej na temat pytań w kwestionariuszu wywiadu
prowadzonego z osobą zgłaszająca się na WTZ.
Praca w grupach
W celu utrwalenia i uporządkowania wiedzy uczący się przygotowują w grupach:
mapy myśli, np. „Błędy podczas zbierania wywiadu popełnione przez terapeutę
zajęciowego”,
kwestionariusz wywiadu z osobą zgłaszającą się na warsztaty terapii zajęciowej. Po
przygotowaniu zestawu pytań uczący się odgrywają scenkę, w której wcielają się w rolę
terapeuty oraz osoby badanej. Po odegraniu scenki dyskutują, które elementy wywiadu
były najbardziej problematyczne i jak można je poprawić,
zestaw pytań lub zdań niedokończonych, dotyczących sposobu komunikacji z osobami
z niepełnosprawnością w stopniu lekkim.
Wykorzystanie materiału mul medialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu
lub powtórzyć materiał. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie
przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie wywiadu z uczestnikiem
warsztatów terapii zajęciowej oraz ilustrującą zależności pomiędzy terapeutą zajęciowym,
uczestnikiem warsztatów i jego prawnym opiekunem.
Film edukacyjny może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, pogłębiać jego
wiedze i poszerzać zainteresowania, a także pomóc w przygotowaniach do konkursów.
Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi
z kolegami lekcję, np. na temat zasad prowadzenia wywiadu z uczestnikiem warsztatów
terapii zajęciowej, a nauczyciel jest obserwatorem.
Uczący się, korzystając indywidualnie z multimedium, literatury i innych źródeł, może

opracować materiały (np. prezentację), podnoszące poziom jego własnej wiedzy w zakresie
omówionym w filmie edukacyjnym. Na jego podstawie uczący się może też przygotować
np.:
grę dydaktyczną, np. „Rodzaje wywiadów”, „Zasady prowadzenia wywiadów”,

graf na zadany przez nauczyciela temat, np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane
w trakcie prowadzenia wywiadu”.
Uczący się mogą wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu
lub powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie
przygotować prezentację np. na temat:
rodzajów wywiadów,
znaczenia wywiadu w terapii zajęciowej,
rodzajów pytań w trakcie prowadzenia wywiadu,
zasad komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej.
Podczas zajęć ukierunkowanych na indywidualizację pracy z osobami uczącymi się

prowadzący może zastosować metodę tekstu przewodniego. Uczący się otrzymuje na
początku zajęć opracowany przez nauczyciela tekst przewodni („przewodnik”), który
prowadzi go po wyznaczonym zakresie tematycznym.
Nauczyciel określa obszar tematyczny (np. „Nieprawidłowości występujące podczas

przeprowadzania wywiadu z osobami zgłaszającymi się na warsztaty terapii zajęciowej”,
„Przeprowadzanie wywiadu z pacjentem/badanym i jego rodziną”, „Rodzaje pytań
zadawanych podczas zbierania wywiadu z osobą z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu lekkim”) i problem do rozwiązania, określa cele dydaktyczne oraz ustala pytania
prowadzące ucznia po danym obszarze wiedzy. Tekst przewodni wskazuje osobie uczącej
się kolejne kroki w zdobywaniu wiedzy i umiejętności. Osoby uczące się pracują
samodzielnie, mając do dyspozycji materiał multimedialny. Prowadzący ewaluuje na bieżąco
postępy uczących się. W razie potrzeby poświęca więcej czasu osobom mającym kłopoty ze
zrozumieniem materiału, tłumaczy trudne pojęcia lub procesy i zachęca do ponownego
obejrzenia filmu edukacyjnego.
Osobom uczącym się, które uzupełniły karty pracy, prowadzący może zlecić dodatkowe
zadanie, np. wykonanie prezentacji, schematu lub infografiki powiązanej z tematem.
Film edukacyjny

Film edukacyjny „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” pozwala

poszerzyć wiedzę i umiejętności w zakresie komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej, który zgłasza chęć zmiany pracowni terapeutycznej. Sceny filmu edukacyjnego
przybliżają takie zagadnienia jak:
wstępne przygotowanie terapeuty zajęciowego do rozmowy z uczestnikiem WTZ,

wobec którego rozważana będzie możliwość zmiany pracowni terapeutycznej (analiza
dokumentów),
przywitanie się z respondentami,
uzupełnianie dokumentacji przez terapeutę zajęciowego w trakcie przeprowadzenia
wywiadu,
przydzielenie uczestnika WTZ do odpowiedniej pracowni.
Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji:

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany podczas omawiania tematyki związanej

z przeprowadzeniem wywiadu lub przygotowaniem kwestionariusza wywiadu. Ponadto
nauczyciel może wykorzystać materiał jako wprowadzenie do kolejnych zajęć do
przypomnienia wiadomości o rodzajach wywiadów, rodzajach komunikacji werbalnej
i niewerbalnej, a także o rodzajach pytań w wywiadzie.
Materiał multimedialny powiązany jest z grą wcielanie się w rolę oraz interaktywnymi
materiałami sprawdzającymi:

zadaniem z lukami „Wywiad”,
zadaniem ukierunkowanym na grupowanie „Kwestionariusz wywiadu”.
przygotowanie do rozmowy z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej i jego

opiekunem prawnym,
przygotowanie dokumentów potrzebnych do przeprowadzenia wywiadu,
wypełnianie kwestionariusza w trakcie zbierania wywiadu,
rozpoznawanie potrzeb i preferencji uczestnika WTZ w zakresie czynności
wykonywanych podczas pobytu w określonej pracowni,
poznanie procedury przydzielenia uczestnika WTZ do odpowiedniej pracowni.
Praca indywidualna
Na podstawie filmu edukacyjnego uczący się opisuje w postaci grafu lub schematu
najważniejsze etapy przygotowania się i realizacji przez terapeutę zajęciowego
wywiadu z uczestnikiem WTZ, w przypadku którego należy rozważyć decyzję
o zmianie pracowni terapeutycznej.
Uczący się analizuje film edukacyjny, biorąc pod uwagę sposób komunikowania się
i zachowania terapeuty zajęciowego w rozmowie z uczestnikiem WTZ, wobec którego
należy podjąć decyzję w sprawie zmiany pracowni terapeutycznej. Swoje spostrzeżenia
uczący się może przedstawić w postaci plakatu. Prowadzący może zaproponować
jedną z dwóch opcji tego zadania do wykonania – sposób prowadzenia wywiadu
z uczestnikiem WTZ lub sposób prowadzenia wywiadu z uczestnikiem WTZ
i towarzyszącym mu opiekunem prawnym.
Opracowanie infografiki, np. „Procedura przydzielenia uczestnika WTZ do
odpowiedniej pracowni”.
Wykrycie nieprawidłowości podczas analizy przypadku, np. brak etapu przygotowania
terapeuty zajęciowego na spotkanie z uczestnikiem WTZ, nieodpowiedni sposób
zadawania pytań w trakcie przeprowadzanego wywiadu, nieuwzględnianie
odpowiedzi udzielanych przez opiekuna prawnego uczestnika WTZ itp.
Przygotowanie zestawu pytań służących poznaniu preferencji uczestnika WTZ
w zakresie wykonywanych przez niego czynności podczas pobytu w określonej
pracowni terapeutycznej.
Praca w grupach
Uczący się w grupach 2‐3-osobowych przygotowują mapę myśli na temat

potencjalnych problemów terapeuty zajęciowego w odkryciu przyczyn zmiany
pracowni terapeutycznej przez uczestnika WTZ. W trakcie pracy grup nauczyciel
przysłuchuje się dyskusjom, a po zakończeniu zadania proponuje wymianę wniosków
opracowanych przez poszczególne grupy na forum.
Nauczyciel przygotowuje na zajęcia kilka wypełnionych kwestionariuszy wywiadu
z uczestnikami WTZ, wobec których należało podjąć decyzję o zmianie pracowni
terapeutycznej. W każdym arkuszu są różnego rodzaju nieprawidłowości. Każda z grup
analizuje otrzymany kwestionariusz i odnotowuje błędy, które się w nim pojawiają. Po
zakończonej pracy nauczyciel inicjuje dyskusję, podczas której grupy przedstawiają
swoje wnioski. Udziela grupom informacji zwrotnej na temat poprawności
wnioskowania, odpowiada na ewentualne pytania i w razie potrzeby wyjaśnia
wątpliwości.
Uczący się w 4‐osobowych grupach mają za zadanie wziąć udział w grze symulacyjnej.
Uczący się wchodzą w rolę: terapeuty zajęciowego, uczestnika WTZ, opiekuna
prawnego, obserwatora. Nauczyciel dostarcza opis sytuacji, w której uczący się
wchodzi w rolę „terapeuty zajęciowego” będzie musiał odkryć przyczyny zmiany
pracowni terapeutycznej, zgłaszane przez osobę wcielającą się w rolę „uczestnika
WTZ” oraz „opiekuna prawnego”. Obserwator nie będzie brał czynnego udziału
w odgrywaniu ról, jego zadaniem jest dokładna analiza komunikacji między osobami
odgrywającymi scenkę i zanotowanie informacji o mocnych i słabych stronach
przeprowadzonego wywiadu. Po wykonaniu zadania nauczyciel inicjuje dyskusję,
podczas której obserwatorzy dzielą się swoimi spostrzeżeniami, a w następnej
kolejności aktorzy odgrywający swoje role omawiają emocje, jakie im towarzyszyły
i dokonują oceny swoich zachowań. Podczas podsumowania dyskusji nauczyciel
podkreśla zasady komunikowania się i etapy, które powinny pojawić się w prawidłowo
przeprowadzonym wywiadzie.
Podczas pracy z całym zespołem nauczyciel proponuje uczącym się spisanie, w postaci
wspólnej notatki, kolejnych etapów procedury przydzielenia uczestnika WTZ do
odpowiedniej pracowni. Prowadzący wskazuje osoby, które wymieniają w kolejne
czynności wykonywane przez terapeutę zajęciowego, by zrealizować ten cel. W razie
nieprawidłowego wskazania, prowadzący prosi inną osobę o uzupełnienie tego
schematu.
Uczący się omawiają na forum wyświetlany przez nauczyciela kwestionariusz wywiadu,
w którym występują nieprawidłowości. Zadaniem osób uczących się jest odnalezienie
wszystkich błędów pojawiających się w zapisach dokumentu. W razie pominięcia
niektórych błędów nauczyciel omawia je, wskazując sposoby ich uniknięcia.
Praca indywidualna
Film edukacyjny może zostać wykorzystany w pracy indywidualnej np. do:
powtórzenia materiału,
utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,
przygotowania się do zajęć,
przygotowania się do lekcji odwróconej (np. na temat zasad komunikacji z osobą
niepełnosprawną intelektualnie),
opracowania prezentacji na temat poszukiwania przyczyn zmiany pracowni,
opracowania zależności między komunikacją werbalną i niewerbalną a rodzajami pytań
zadawanych uczestnikowi warsztatów terapii zajęciowej podczas wywiadu,
pracy nad projektem (np. „Kwestionariusz wywiadu — narzędzie terapeuty
zajęciowego”),
utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy dotyczącej prowadzenia wywiadu,
przygotowania opisu przypadku lub listy pytań na podstawie studium przypadku (np.
analiza zainteresowań uczestnika warsztatów terapii zajęciowej),
poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,
opracowania studium przypadku dotyczącego efektywnego wykorzystania czasu
uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.
Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania

terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia wywiadu z pacjentem oddziału szpitalnego,
podopiecznym środowiskowego domu samopomocy lub uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej oraz w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.
Praca w grupach
W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:
kwestionariusz wywiadu, np. z osobą, która ma trudności z nawiązaniem kontaktów,

plakat, np. „Błędy terapeuty zajęciowego wynikające z komunikacji niewerbalnej”,
graf, np. „Wykorzystanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej podczas prowadzenia
wywiadu”.
Uczący się może wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu,
a także powtórzyć materiał. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie
przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie wywiadu z uczestnikiem
warsztatów terapii zajęciowej, który nie ma ochoty uczestniczyć w zajęciach, np.
w pracowni kulinarnej, oraz ilustrującą zależności pomiędzy terapeutą zajęciowym,
uczestnikiem warsztatów i jego prawnym opiekunem.
Film edukacyjny może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, pogłębiać

wiedzę i poszerzać jego zainteresowania, a także pomóc w przygotowaniach do konkursów.
z kolegami lekcję, np. na temat przygotowania kwestionariusza wywiadu przez terapeutę
zajęciowego, a nauczyciel jest obserwatorem.

omówionym w filmie edukacyjnym. Na jego podstawie uczący się może też przygotować:
WebQuest, np. „Trudności związane z prowadzeniem wywiadu z osobą

z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym”,
graf na zadany przez nauczyciela temat, np. „Procedura przydzielania uczestnika
warsztatów terapii zajęciowej do odpowiedniej pracowni”.
Uczący się mogą wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu,
a także powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może
samodzielnie przygotować prezentację na wybrany temat, np.:
rodzaje wywiadów,
znaczenie wywiadu w terapii zajęciowej,
rodzaje pytań w trakcie prowadzenia wywiadu,
zasady komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej,
trudności związane z prowadzeniem wywiadu z osobą z niepełnosprawnością
intelektualną,
trudności w zrozumieniu komunikatu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej
podczas prowadzenia wywiadu.
Podczas zajęć ukierunkowanych na indywidualizację pracy z osobami uczącymi się

prowadzący może zastosować metodę tekstu przewodniego. Uczący się otrzymuje na
początku zajęć opracowany przez nauczyciela tekst przewodni („przewodnik”), który
prowadzi go po wyznaczonym zakresie tematycznym. Nauczyciel określa obszar
tematyczny (np. „Ponowny wywiad z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej — kiedy,
dlaczego, w jakim celu?”, „Wspieranie uczestnika warsztatów terapii zajęciowej podczas
wywiadu”, „Rodzaje pytań zadawanych podczas zbierania wywiadu z osobą
z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym”) i problem do rozwiązania,
określa cele dydaktyczne oraz ustala pytania prowadzące uczącego się po danym obszarze
wiedzy. Tekst przewodni wskazuje osobie uczącej się kolejne kroki w zdobywaniu wiedzy
i umiejętności. Osoby uczące się pracują samodzielnie, mając do dyspozycji materiał
multimedialny. Prowadzący ewaluuje na bieżąco ich postępy. W razie potrzeby poświęca
więcej czasu osobom mającym kłopoty ze zrozumieniem materiału, tłumaczy trudne pojęcia
lub procesy i zachęca do ponownego obejrzenia filmu edukacyjnego.
Osobom uczącym się, które uzupełniły karty pracy, prowadzący może zlecić dodatkowe
zadanie, np. wykonanie mapy myśli, schematu, kwestionariusza wywiadu lub infografiki
powiązanej z tematem.

Przejście przez grę wcielanie się w rolę umożliwia poznanie zasad prawidłowego
nawiązywania i podtrzymywania kontaktu oraz przeprowadzania wstępnego wywiadu
z nowo przyjętym uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej (WTZ). Osoba biorąca w niej
udział ma możliwość zapoznania się z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii,
których znajomość jest niezbędna w procesie nawiązywania interakcji i komunikowania się
terapeuty zajęciowego z uczestnikiem WTZ.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany jako wprowadzenie do kolejnych zajęć,

omawiających poszczególne rodzaje lub etapy wywiadu, lub jako podsumowanie zajęć
dotyczących analizy informacji uzyskanych z wywiadu.
Materiał multimedialny powiązany jest z filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty

zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” oraz filmem edukacyjnym „Poszukiwanie przyczyn
zmiany pracowni terapeutycznej”, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

zadaniem typu prawda czy fałsz „Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas
wywiadu”,
zadaniem polegającym na dobieraniu w pary „Nawiązywanie kontaktu podczas
wywiadu”.
stosowanie zasad prawidłowej komunikacji, w tym w szczególności nawiązywania

i podtrzymywania kontaktu z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej (WTZ),
przeprowadzanie wstępnego wywiadu z nowo przyjętym uczestnikiem WTZ.
Praca indywidualna
Osoba ucząca się pozyskuje informacje związane z terminologią wykorzystywaną

w wywiadzie prowadzonym przez terapeutę zajęciowego poprzez samodzielne przejście
gry, a następnie analizuje te informacje. W celu lepszego zrozumienia i utrwalenia
wiadomości uczący się może opracować:
mapę myśli, np. dotyczącą przygotowania odpowiednich narzędzi w celu

przeprowadzenia wywiadu z osobą z lękami,
plakat, np. na temat trudności, jakie mogą pojawić się podczas wywiadu ze strony
opiekuna prawnego uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
grę dydaktyczną, np. savoir‐vivre podczas wywiadu z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej,
metaplan, np. „Jak zaprojektować kwestionariusz wywiadu?”.
Praca w grupach
Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część gry
wcielenie się w rolę i wykonać ćwiczenia utrwalające oraz porządkujące materiał przed
sprawdzianem bądź egzaminem, np. przygotować broszurę informacyjną na temat
komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
Nauczyciel może również podzielić uczących się na trzy grupy. Każda opracowuje plakat
dotyczący zbierania informacji przez terapeutę zajęciowego podczas wywiadu, opierając
się na scenariuszach zawartych w grze:
pierwsza grupa prezentuje rodzaje pytań, które terapeuta zajęciowy może zadać
uczestnikowi warsztatów terapii zajęciowej,
druga grupa zajmuje się przygotowaniem materiałów dotyczących rodzajów wywiadów,
trzecia grupa opisuje kwestionariusze wywiadu.
Na koniec zajęć uczący się przedstawiają w formie plakatu efekty swojej pracy.
Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także:
udział w grach dydaktycznych w formie symulacji, np. odgrywanie roli opiekuna

prawnego, który chciałby od terapeuty zajęciowego uzyskać podstawowe informacje
o uczestniku warsztatów terapii zajęciowej,
burza mózgu lub dyskusja, np. na temat odpowiednich metod i technik prowadzenia
wywiadu, które mogłyby zostać wykorzystane u osób uzależnionych od alkoholu bądź
narkotyków,
analiza SWOT, np. nauczyciel dzieli uczących się na dwie grupy:
pierwsza grupa opracowuje analizę SWOT kwestionariusza wywiadu w domu
pomocy społecznej,
druga grupa opisuje analizę SWOT kwestionariusza wywiadu w więzieniu,
lekcja odwrócona, np. błędy terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia wywiadu
z seniorem,
skrzynka pytań, np. dotyczących podstawowych pojęć związanych z wywiadem,
komunikacją werbalną i niewerbalną.
W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować np. za pomocą:
plakatu, np. narzędzia wykorzystywane w komunikacji alternatywnej,

fiszek, np. informacje o technikach obserwacji, które mogą zostać wykorzystane
podczas prowadzenia wywiadu,
samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.
Uczący się wspólnie odtwarzają grę wcielanie się w rolę w trakcie zajęć, a następnie
przyporządkowują kwestionariusze wywiadu do danej pracowni terapeutycznej. W celu
utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, przygotowując np.:
mapę pojęciową, np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów,

fragmentów tekstu – pojęć dotyczących wywiadu, komunikacji werbalnej
i niewerbalnej czy komunikacji alternatywnej, wykorzystywanych w trakcie
prowadzenia wywiadu przez terapeutę zajęciowego,
śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy, np. „Cała
prawda o wywiadzie z podopiecznym domu dla bezdomnych”,
pajęczynę lub kłębek, np. uczenie się lub powtarzanie technik komunikacji werbalnej
i niewerbalnej,
lekcję odwróconą, np. „Kwestionariusz wywiadu – co to?”,
metaplan, np. dotyczący trudności uczestników warsztatów terapii zajęciowej
biorących udział w wywiadzie,
pogadankę lub burzę mózgów, np. „Jakie trudności może napotkać terapeuta zajęciowy
podczas wywiadu z opiekunem uczestnika warsztatów terapii zajęciowej?”,
listę pytań, niedokończonych zdań lub rebusów dotyczących wywiadu, komunikacji,
obserwacji czy savoir‐vivre terapeuty zajęciowego podczas rozmowy z uczestnikiem
warsztatów terapii zajęciowej.
Praca indywidualna
Gra wcielanie się w rolę może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej do:
utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,
przygotowania się do zajęć,
przygotowania się do lekcji odwróconej, np. analiza informacji zawartych w wywiadzie,
opracowania prezentacji na temat warunków i zasad prowadzenia wywiadu,
opracowania zależności w komunikacji uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
terapeuty zajęciowego i opiekuna prawnego podczas wywiadu,
pracy nad projektem, np. „Pytania otwarte a pytania zamknięte w wywiadzie
z uczestnikami warsztatów terapii zajęciowej”,
przygotowania opisu przypadku lub listy pytań na podstawie studium przypadku, np.
analiza trudności uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
opracowania studium przypadku dotyczącego wykorzystania komunikacji
alternatywnej przez uczestnika warsztatów terapii zajęciowej w trakcie wywiadu.
Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania

terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia wywiadu z pacjentem oddziału szpitalnego,
podopiecznym środowiskowego domu samopomocy lub uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej, a także w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.
Praca w grupach
W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:
kwestionariusz wywiadu, np. z osobą z niepełnosprawnością ruchową,

plakat, np. „Narzędzia wykorzystywane przez terapeutę zajęciowego podczas
prowadzenia wywiadu z osobą z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu
znacznym”.
Uczący się może wykorzystać grę wcielanie się w rolę, aby przygotować się do zajęć czy
egzaminu oraz powtórzyć materiał. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może
samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie wywiadu
z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej i jego opiekunem prawnym.
Gra może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, poszerzać jego

zainteresowania i zakres wiedzy, a także pomóc w przygotowaniach do konkursów.
z kolegami lekcję, np. na temat savoir‐vivre terapeuty zajęciowego podczas wywiadu,
a nauczyciel jest obserwatorem.

omówionym w grze. Na jego podstawie uczący się może też przygotować:
WebQuest,np. „Trudności związane z prowadzeniem wywiadu z nastolatkiem

uzależnionym od narkotyków”,
graf na zadany przez nauczyciela temat, np. „Interpretacja odpowiedzi podczas
wywiadu z podopiecznym domu dziecka”.
Uczący się mogą wykorzystać grę, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, a także
powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie
przygotować prezentację na temat:
zasad komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej,
trudności związanych z prowadzeniem wywiadu z osobą z niepełnosprawnością
intelektualną,
savoir‐vivre terapeuty zajęciowego.
Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem

materiału
Uczący się, którzy opanowali informacje zawarte w materiale multimedialnym, mogą

poszerzyć swoją wiedzę poprzez analizę przypadku zaproponowaną przez nauczyciela.
Opis dotyczyć może analizy trudności w komunikowaniu się uczestnika terapii
zajęciowej.
Uczący się przygotowują własne schematy postępowania w przypadku
nieoczekiwanych zdarzeń, które mogą mieć miejsce podczas prowadzenia wywiadu
wstępnego, a które nie zostały przedstawione w materiale multimedialnym.
Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału
Uczący się mogą bez presji czasu zapoznać się z przedstawionymi w materiale
multimedialnym scenariuszami i notować etapy lub pojedyncze elementy, które są
niejasne. Mogą je omawiać wspólnie z nauczycielem, który tłumaczy niezrozumiałe
sekwencje lub naprowadza uczącego się na właściwy tok rozumowania. Dodatkowo
nauczyciel może dopowiedzieć lub bardziej szczegółowo omówić błędny wybór,
podając jego przykładowe konsekwencje dla rozmówców, co pełniej zobrazuje sytuację
i pozwoli uczącemu się lepiej zapamiętać te informacje.
Uczący się mogą przygotować mapę myśli lub plakat, na których umieszczą hasła
związane z prawidłowym i błędnym postępowaniem terapeuty zajęciowego podczas
prowadzenia wstępnego wywiadu z uczestnikiem WTZ.
Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e-materiału
Typ i tytuł materiału sprawdzającego
Test wielokrotnego wyboru z jedną lub wieloma odpowiedziami prawidłowymi „Wywiad

z pacjentem i/lub jego rodziną”
Opis materiału sprawdzającego
Zadanie składa się z 15 pytań o zróżnicowanym poziomie trudności, dotyczących strategii

prowadzenia wywiadu przez terapeutę zajęciowego z uczestnikiem WTZ (warsztatów
terapii zajęciowej). Czas rozwiązywania testu to 23 minuty (1,5 minuty na pytanie).
Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:
wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu,

gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na
zasadach oceniania kształtującego, wskazujących uczącemu się jego mocne strony
i drogi osiągnięcia sukcesu.
Test wielokrotnego wyboru w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystany do pracy
indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.
Zadanie jest powiązane z materiałami multimedialnymi:
filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną”,

filmem edukacyjnym „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej”,
grą wcielanie się w rolę „Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej”.
Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym
Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:

Zadanie z lukami „Wywiad”
Materiał zawiera fragment tekstowy, w którym są braki – luki. Zadanie dotyczy wywiadu
prowadzonego przez terapeutę zajęciowego. Uczący się musi wybrać z puli właściwe
wyrazy i wstawić je w odpowiednich miejscach lub wybrać z listy rozwijanej. Zadanie jest
trudne.

Zadanie jest powiązane z filmem edukacyjnym „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni

terapeutycznej”.

Zadanie ukierunkowane na grupowanie „Kwestionariusz wywiadu”
Materiał sprawdzający składa się z dwóch części: w pierwszej należy przyporządkować

elementy do podanych części kwestionariusza wywiadu, w drugiej należy
przyporządkować informacje uzyskiwane podczas rozmowy z uczestnikiem do danego
obszaru kwestionariusza wywiadu. Zadanie jest na łatwym poziomie trudności.


terapeutycznej”.


Krzyżówka „Pojęcia związane z wywiadem”
Zadanie składa się z 7 haseł, które dotyczą wywiadu z uczestnikiem WTZ. Hasło główne:
terapia. Po uzupełnieniu krzyżówki należy odpowiedzieć na pytanie, co powinien zrobić
terapeuta zajęciowy, chcąc podjąć działanie określone w rozwiązaniu krzyżówki. Zadanie
to jest na średnim poziomie trudności.

Zadanie jest powiązane z filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem

i jego rodziną”.

Zadanie typu prawda czy fałsz „Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas wywiadu”
Zadanie zawiera cztery stwierdzenia dotyczące nawiązania przez terapeutę zajęciowego

kontaktu z nowo przyjętym uczestnikiem WTZ oraz przeprowadzenia z nim wywiadu.
W zadaniu należy określić, czy stwierdzenia te są prawdziwe, czy fałszywe. Zadanie jest
łatwe.

Zadanie jest powiązane z grą wcielanie się w rolę „Wywiad wstępny z uczestnikiem
warsztatów terapii zajęciowej”.

MED.13.4.5)2) opisuje warunki i zasady przeprowadzenia wywiadu.
Zadanie polegające na dobieraniu w pary „Nawiązywanie kontaktu podczas wywiadu”
Zadanie polega na dobieraniu w pary elementów prawidłowego wywiadu wstępnego lub

okoliczności potencjalnie mu towarzyszących z ich opisami. Jest to zadanie o średnim
poziomie trudności.


Wykorzystanie e-materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych

potrzebach edukacyjnych
E‐materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie

istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego
e‐materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje
materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp
do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia
wyrównywanie szans.
Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e-materiału
Minimalne wymagania sprzętowe zgodne z wymaganiami zpe.gov.pl


Autor przewodnika: Karolina Szczeszek, Sabina Siwiec
Konsultant przewodnika: Karina Piechocka
Spis treści
Podstawowe informacje o e‐materiale

Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie samokształcenia
Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‐materiału
Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‐materiału
Tytuł e-materiału
Nazwa i symbol cyfrowy zawodu
Terapeuta zajęciowy 325907
Kod i nazwa kwalifikacji
MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e-materiału

Osoba ucząca się:
MED.13.4.4) uzyskuje informacje o podopiecznym na podstawie dokumentacji
medycznej, dokumentacji psychologiczno‐pedagogicznej, orzeczeń
o niepełnosprawności, wywiadu oraz dostępnej dokumentacji:
MED.13.4.5) przeprowadza wywiad z podopiecznym, jego rodziną, opiekunem prawnym
oraz innymi osobami związanymi z podopiecznym:
Cele ogólne e-materiału
E‐materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.13.

Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej: budowania relacji terapeutycznych
z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem i zespołem wielodyscyplinarnym.
Struktura e-materiału, tytuły materiałów mul medialnych wraz z ich typem
„Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” - film edukacyjny

„Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” - film edukacyjny
„Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej” - gra wcielanie się
w rolę
Materiały multimedialne mają różny zakres tematyczny. Z materiałami multimedialnymi

osoby uczące się mogą zapoznawać się w dowolnej kolejności, jednak wcześniejsze
zapoznanie się z materiałami filmowymi wprowadzi uczącego się w zagadnienia związane
z przeprowadzeniem wywiadu, które pomogą mu przejść grę.
Film edukacyjny „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” zawiera

elementy dotyczące prowadzenia wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością
intelektualną oraz jego opiekunem prawnym.
Film edukacyjny „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” jest
rozszerzeniem treści pojawiających się w filmie edukacyjnym oraz grze.
Gra wcielanie się w rolę „Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej”
jest uzupełnieniem treści zawartych w filmie edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego
z pacjentem i jego rodziną”. Pozwala uczącemu się wykorzystać wiedzę zdobytą
w poprzednich filmach edukacyjnych w praktyce, podejmując decyzje w roli terapeuty
zajęciowego.
Wskazówki do wykorzystania materiałów mul medialnych w procesie

samokształcenia
Film edukacyjny
Opis zawartości merytorycznej materiału mul medialnego i powiązania pomiędzy

elementami materiału mul medialnego
Film edukacyjny „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” wspiera

rozwijanie wiedzy i umiejętności z zakresu praktycznych aspektów pracy terapeuty
zajęciowego w zakresie prowadzenia wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością
intelektualną i ruchową, prawidłową analizą dokumentacji medycznej pacjenta,
zadawaniem w sposób profesjonalny pytań pacjentowi lub rodzinie pacjenta tak, by uzyskać
odpowiedzi na tematy będące przedmiotem badań.
Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
Materiał multimedialny powiązany jest z grą wcielenie się w rolę oraz interaktywnymi

krzyżówką „Pojęcia związane z wywiadem”.
zbieranie wywiadu z pacjentem z niepełnosprawnością intelektualną i/lub ruchową,

analizowanie posiadanej przez pacjenta dokumentacji medycznej,
oddziaływanie na badanego/pacjenta stawianymi pytaniami w celu skłonienia go do
udzielenia odpowiedzi na tematy będące przedmiotem badań,
włączanie opiekuna badanego/pacjenta do rozmowy, by uzyskać niezbędne informacje
o sytuacji zdrowotnej uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.
Wykorzystanie materiału mul medialnego w procesie samokształcenia
Film edukacyjny może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, poszerzać jego
zainteresowania bądź pogłębiać zakres jego wiedzy, a także pomóc w przygotowaniach do
egzaminu eksternistycznego zawodowego.
Film edukacyjny może zostać wykorzystany w procesie samokształcenia, np. do:
utrwalenia wiedzy przed egzaminem eksternistycznym zawodowym,
opracowania prezentacji z definicjami pojęć związanych z kwestionariuszem wywiadu,
utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,
opracowania studium przypadku dotyczącego organizacji czasu wolnego bądź
efektywnego wykorzystania czasu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

omówionym w filmie edukacyjnym. Na jego podstawie uczący się może też stworzyć:
mapę myśli, np. „Rodzaje pytań stawianych przez terapeutę w wywiadzie z pacjentem
z niepełnosprawnością intelektualną”,
schemat lub graf przedstawiający czynności wykonywane przez terapeutę zajęciowego
w trakcie przeprowadzenia wywiadu z pacjentem/badanym,
broszurę lub infografikę, np. „Przebieg wywiadu z pacjentem/badanym”, „Kolejność
czynności wykonywanych podczas prowadzenia wywiadu z pacjentem i jego rodziną”,
„Oddziaływanie na pacjenta/badanego przez odpowiednie zadawanie pytań podczas
wywiadu”,
diagram Ishikawy, tzw. rybi szkielet, np. „Niewłaściwe pytania zadawane podczas
wywiadu z pacjentem/badanym”, „Sytuacje trudne mogące wystąpić podczas zbierania
wywiadu”,
grę dydaktyczną, np. „Rodzaje wywiadów”, „Zasady prowadzenia wywiadów”,
graf, np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane w trakcie prowadzenia wywiadu”.
W celu utrwalenia wiedzy, uczący się może samodzielnie opracować plakat na temat:
zasad komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej.
Film edukacyjny

Film edukacyjny „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej” pozwala

poszerzyć wiedzę i umiejętności w zakresie komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej (WTZ), który zgłasza chęć zmiany pracowni terapeutycznej. Sceny filmu
edukacyjnego przybliżają takie zagadnienia jak:
wstępne przygotowanie terapeuty zajęciowego do rozmowy z uczestnikiem WTZ,

wobec którego rozważana będzie możliwość zmiany pracowni terapeutycznej (analiza
dokumentów),
przywitanie się z respondentami,
uzupełnianie dokumentacji przez terapeutę zajęciowego w trakcie przeprowadzenia
wywiadu,
przydzielenie uczestnika WTZ do odpowiedniej pracowni.

Materiał multimedialny powiązany jest z grą wcielenie się w rolę oraz interaktywnymi

zadaniem z lukami „Wywiad”,
zadaniem ukierunkowanym na grupowanie „Kwestionariusz wywiadu”.
przygotowanie do rozmowy z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej i jego

opiekunem prawnym,
przygotowanie dokumentów potrzebnych do przeprowadzenia wywiadu,
wypełnianie kwestionariusza w trakcie zbierania wywiadu,
rozpoznawanie potrzeb i preferencji uczestnika WTZ w zakresie czynności
wykonywanych podczas pobytu w określonej pracowni,
poznanie procedury przydzielenia uczestnika WTZ do odpowiedniej pracowni.
Film edukacyjny może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, poszerzać jego
zainteresowania i pogłębiać zakres jego wiedzy, a także pomóc w przygotowaniach do
Film edukacyjny może zostać wykorzystany w procesie samokształcenia, np. do:
opracowania prezentacji na temat poszukiwania przyczyn zmiany pracowni,
opracowania zależności pomiędzy komunikacją werbalną i niewerbalną a rodzajami
pytań, które zadawane są uczestnikowi warsztatów terapii zajęciowej podczas
wywiadu,
pracy nad projektem, np. „Kwestionariusz wywiadu — narzędzie terapeuty
zajęciowego”,
analiza zainteresowań uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
opracowania studium przypadku dotyczącego efektywnego wykorzystania czasu
uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

omówionym w filmie edukacyjnym. Na jego podstawie uczący się może też stworzyć:
graf lub schemat opisujący najważniejsze etapy przygotowania się i realizacji przez
terapeutę zajęciowego wywiadu z uczestnikiem WTZ, w przypadku którego należy
rozważyć decyzję o zmianie pracowni terapeutycznej,
plakat opisujący sposób komunikowania się i zachowania terapeuty zajęciowego
w rozmowie z uczestnikiem WTZ, wobec którego należy podjąć decyzję w sprawie
zmiany pracowni terapeutycznej,
infografikę, np. „Procedura przydzielenia uczestnika WTZ do odpowiedniej pracowni”,
zestaw pytań służących poznaniu preferencji uczestnika WTZ w zakresie
wykonywanych przez niego czynności podczas pobytu w określonej pracowni
terapeutycznej,
WebQuest, np. „Trudności związane z prowadzeniem wywiadu z osobą
z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym”,
graf, np. „Procedura przydzielania uczestnika warsztatów terapii zajęciowej do
odpowiedniej pracowni”.
W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie opracować plakat na temat:
intelektualną,
podczas prowadzenia wywiadu.

Przejście przez grę wcielanie się w rolę umożliwia poznanie zasad prawidłowego
nawiązywania i podtrzymywania kontaktu oraz przeprowadzania wstępnego wywiadu
z nowo przyjętym uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej (WTZ). Osoba biorąca w niej
udział ma możliwość zapoznania się z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii,
których znajomość jest niezbędna w procesie nawiązywania interakcji i komunikowania się
terapeuty zajęciowego z uczestnikiem WTZ.

Materiał multimedialny powiązany jest z filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty

zajęciowego z pacjentem i jego rodziną” oraz filmem edukacyjnym „Poszukiwanie przyczyn
zmiany pracowni terapeutycznej”, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

zadaniem typu prawda czy fałsz „Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas
wywiadu”,
zadaniem polegającym na dobieraniu w pary „Nawiązywanie kontaktu podczas
wywiadu”.
stosowanie zasad prawidłowej komunikacji, w tym w szczególności nawiązywania

i podtrzymywania kontaktu z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej (WTZ),
przeprowadzanie wstępnego wywiadu z nowo przyjętym uczestnikiem WTZ.
Gra może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, poszerzać jego

zainteresowania i pogłębiać zakres jego wiedzy, a także pomóc w przygotowaniach do
Gra wcielanie się w rolę może zostać wykorzystana w procesie samokształcenia, np. do:
opracowania prezentacji na temat warunków i zasad prowadzenia wywiadu,
opracowania zależności pomiędzy komunikacją uczestnika warsztatów terapii
zajęciowej, terapeutą zajęciowym i opiekunem prawnym podczas wywiadu,
pracy nad projektem, np. „Pytania otwarte a pytania zamknięte w wywiadzie
z uczestnikami warsztatów terapii zajęciowej”,
analiza trudności uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
opracowania studium przypadku dotyczącego wykorzystania komunikacji
alternatywnej przez uczestnika warsztatów terapii zajęciowej w trakcie wywiadu.

omówionym w grze. Na jego podstawie uczący się może też stworzyć:
mapę myśli, np. dotyczącą przygotowania odpowiednich narzędzi w celu

przeprowadzenia wywiadu z osobą z lękami,
plakat, np. na temat trudności, jakie mogą pojawić się podczas wywiadu ze strony
opiekuna prawnego uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,
grę dydaktyczną, np. savoir‐vivre podczas wywiadu z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej,
metaplan, np. „Jak zaprojektować kwestionariusz wywiadu?”,
WebQuest, np. „Trudności związane z prowadzeniem wywiadu z nastolatkiem
uzależnionym od narkotyków”,
graf, np. „Interpretacja odpowiedzi podczas wywiadu z podopiecznym domu dziecka”.
W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie opracować plakat na temat:
intelektualną,
savoir‐vivre terapeuty zajęciowego.

Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e-materiału
Test wielokrotnego wyboru z jedną lub wieloma odpowiedziami prawidłowymi „Wywiad

z pacjentem i/lub jego rodziną”
Zadanie składa się z 15 pytań o zróżnicowanym poziomie trudności, dotyczących strategii

prowadzenia wywiadu przez terapeutę zajęciowego z uczestnikiem WTZ (warsztatów
terapii zajęciowej). Czas rozwiązywania testu to 23 minuty (1,5 minuty na pytanie).

wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,
Test wielokrotnego wyboru w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystany do pracy

indywidualnej, jako materiał służący do samodzielnego sprawdzenia swojej wiedzy.
Zadanie jest powiązane z materiałami multimedialnymi:
filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną”,

filmem edukacyjnym „Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej”,
grą wcielanie się w rolę „Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii
zajęciowej”.

Zadanie z lukami „Wywiad”
Materiał zawiera fragment tekstowy, w którym są braki – luki. Zadanie dotyczy wywiadu
prowadzonego przez terapeutę zajęciowego. Uczący się musi wybrać z puli właściwe
wyrazy i wstawić je w odpowiednich miejscach lub wybrać z listy rozwijanej. Zadanie jest
trudne.


terapeutycznej”.

Zadanie ukierunkowane na grupowanie „Kwestionariusz wywiadu”
Materiał sprawdzający składa się z dwóch części: w pierwszej należy przyporządkować

elementy do podanych części kwestionariusza wywiadu, w drugiej należy
przyporządkować informacje uzyskiwane podczas rozmowy z uczestnikiem do danego
obszaru kwestionariusza wywiadu. Zadanie jest na łatwym poziomie trudności.


terapeutycznej”.

Krzyżówka „Pojęcia związane z wywiadem”
Zadanie składa się z 7 haseł, które dotyczą wywiadu z uczestnikiem WTZ. Po uzupełnieniu
krzyżówki należy odpowiedzieć na pytanie, co powinien zrobić terapeuta zajęciowy, chcąc
podjąć działanie określone w rozwiązaniu krzyżówki. Zadanie to jest na średnim poziomie
trudności.

Zadanie jest powiązane z filmem edukacyjnym „Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem

i jego rodziną”.

Zadanie typu prawda czy fałsz „Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas wywiadu”
Zadanie zawiera cztery stwierdzenia dotyczące nawiązania przez terapeutę zajęciowego

kontaktu z nowo przyjętym uczestnikiem WTZ oraz przeprowadzenia z nim wywiadu.
W zadaniu należy określić, czy stwierdzenia te są prawdziwe, czy fałszywe. Zadanie jest
łatwe.



Zadanie polegające na dobieraniu w pary „Nawiązywanie kontaktu podczas wywiadu”
Zadanie polega na dobieraniu w pary elementów prawidłowego wywiadu wstępnego lub

okoliczności potencjalnie mu towarzyszących z ich opisami. Jest to zadanie o średnim
poziomie trudności.


Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e-materiału


Netografia
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu

osób niepełnosprawnych, Dz.U. 1997 nr 123 poz. 776 [online] [dostęp: 26.02.2023]

w rolę
Bibliografia
Bac A. (red.), Terapia zajęciowa, PZWL, Warszawa 2016.
Bac A., Chrabota U., Aleksander‐Szymanowicz P., Terapia zajęciowa w oparciu o model
kanadyjski w rehabilitacji pacjentki z reumatoidalnym zapaleniem stawów, Postępy
Rehabilitacji, 2015; 4: 41–46.
Barański J., Waszyński E., Steciwko A., Komunikowanie się z lekarza z pacjentem,
Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2000.

w rolę
Glińska‐Lachowicz A. (red.), Arteterapia w działaniu. Propozycje warsztatów i działań

arteterapeutycznych, Difin, Warszawa 2016.
Gordon T., Pacjent jako partner, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1999.
w rolę
Heaton J.A., Podstawy umiejętności terapeutycznych, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2003.

w rolę
Janus E. (red.), Terapia zajęciowa osób z niepełnosprawnością intelektualną, PZWL,

Warszawa 2018.

w rolę
Konieczyńska Z., Stańczak T., Terapia zajęciowa w psychiatrii, Wydawnictwo Centrum

Metodycznego Doskonalenia Nauczycieli Średniego Szkolnictwa Medycznego, Warszawa
1989.
Kowalik S., Psychologia rehabilitacji, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

2007.
Kozaczuk L., Terapia zajęciowa w domach pomocy społecznej, Wydawnictwo Naukowe

Śląsk, Katowice 1999.
Kwiatkowska A., Krajewska‐Kułak E., Panek W. (red.), Komunikowanie interpersonalne

w pielęgniarstwie, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2003.

w rolę
Milanowska K. (red.), Techniki pracy w terapii zajęciowej, PZWL, Warszawa 1982.
Nowotny J., Rottermund J., Terapia zajęciowa w rehabilitacji medycznej, Wydawnictwo

Medyczne Alfa‐Medica Press, Bielsko‐Biała 2016.

Pikała A., Arteterapia. Scenariusze zajęć, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź
2016.
Piotrowska‐Madej K., Żychowicz A., Smart Hand Model. Diagnoza i terapia ręki u dzieci.
Wydawnictwo Harmonia, Wydanie III, Gdańsk 2019.
Pudzianowska D. (red.), Prawa osób z niepełnosprawnością intelektualną lub psychiczną

w świetle międzynarodowych instrumentów ochrony praw człowieka, Wolters Kluwer,
Warszawa 2014.
Pużyński S., Wciórka J. (red.), Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania

w ICD‐10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne, Uniwersyteckie Wydawnictwo
Medyczne Vesalius, Kraków 2000.

w rolę
Schalock R.L. et al., Intellectual disability: Definition, classification and systems of supports,
American Association on Intellectual and Developmental Disabilities, Washington 2010.
Schwarz K., Mactavish J., Lutfiyya Z.M., Making community connections: Educator
perspectives on transition planning for students with intellectual disabilities,
Exceptionality Education Canada, 2006; 16 (2–3): 73–100.
Skibska J. (red.), Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy, Oficyna Wydawnicza

Impuls, Kraków 2017.
Wojtasik E., Piórecka‐Makuła A., Werner B., Rehabilitacja dzieci z zespołem Downa,
Pediatria Polska, 2012; 87 (6): 574–578.
Wolan‐Nowakowska M., Rehabilitacja zawodowa osób z niepełnosprawnością intelektualną.

Od zależności ku samodzielności życiowej, Difin, Warszawa 2021.

Spis treści
Struktura e‐materiału
Materiały multimedialne
Obudowa dydaktyczna
Minimalne wymagania techniczne
Struktura e-materiału
E‐materiał składa się z podstawowych informacji, materiałów multimedialnych oraz

obudowy dydaktycznej.
Na stronie z podstawowymi informacjami znajduje się tytuł e‐materiału, kod i nazwa

kwalifikacji, nazwa i symbol cyfrowy zawodu oraz nazwisko konsultanta.
Do poszczególnych elementów e‐materiału można przejść za pomocą interaktywnego

spisu treści.
Podstawowe informacje o e-materiale Wywiad terapeuty zajęciowego z
pacjentem i jego rodziną
Film edukacyjny
Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni

terapeutycznej
Film edukacyjny Wywiad wstępny z uczestnikiem


Interaktywne materiały sprawdzające Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla nauczyciela Przewodnik dla uczącego się

Odtwarzanie każdego e‐materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który

zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami
wzroku, słuchu.
Materiały mul medialne
Film edukacyjny
Utwór audiowizualny zrealizowany na podstawie scenariusza. Użytkownik ma możliwość

wielokrotnego odtworzenia filmu, również w trybie pełnoekranowym. Użytkownik może
zatrzymać odtwarzanie w dowolnym momencie, wznowić, przewinąć lub obejrzeć od
początku. Odtwarzacz pozwala na włączenie i wyłączenie dźwięku oraz ustawienie jego
głośności, włączenie lub wyłączenie napisów, ustawienie jakości wyświetlanego materiału.
Dodatkowo można włączyć tryb filmu z audiodeskrypcją.
Panel użytkownika odtwarzacza filmów
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Poniżej filmu edukacyjnego znajdują się powiązane z nim ćwiczenia interaktywne, które
można również znaleźć na stronie Interaktywnych materiałów sprawdzających.
Aplikacja otwierana i używana na ekranie urządzenia elektronicznego typu: komputer,

laptop, tablet, smartfon. Umożliwia działanie w ramach ustalonych reguł, dążenia do celu,
przechodzenie przez kolejne sytuacje oraz zdobywanie punktów za wykonanie zadania
kontrolnego.
Szczegółowa instrukcja do gry znajduje się na stronie medium.
Poniżej gry wcielanie się w rolę znajdują się powiązane z nią ćwiczenia interaktywne, które
można również znaleźć na stronie Interaktywnych materiałów sprawdzających.
Obudowa dydaktyczna
Materiały sprawdzające dostępne są w zakładkach. Każdy materiał sprawdzający ma tytuł

wskazujący zakres tematyczny, którego dotyczy.
Każde ćwiczenie opatrzone jest ikoną informującą o poziomie trudności: łatwy, średni lub
trudny.
Po kliknięciu wybranego tematu ukaże się zadanie lub test. Pod tytułem ćwiczenia znajduje
się polecenie, które wskazuje uczącemu się, co konkretnie ma wykonać, np.: wskaż
poprawną odpowiedź, wskaż wszystkie poprawne odpowiedzi, uzupełnij luki w tekście,
nazwij wskazane na rysunku elementy, rozwiąż krzyżówkę, ułóż w prawidłowej kolejności,
oceń, czy podane zdania są prawdziwe, czy fałszywe.
Po udzieleniu odpowiedzi uczący się może:
sprawdzić poprawność rozwiązania ćwiczenia poprzez wybranie przycisku „Sprawdź”,

zobaczyć poprawną odpowiedź poprzez wybranie przycisku „Pokaż odpowiedź”,
wyczyścić swoje odpowiedzi wybierając przycisk z ikoną gumki.
W przypadku udzielenia poprawnej odpowiedzi uczący otrzymuje informację zwrotną

wskazującą umiejętności, które zostały sprawdzone poprzez wykonanie zadania.
Jeśli odpowiedź jest błędna, uczący dowiaduje się, w jakim materiale multimedialnym
znajdzie informacje potrzebne do poprawnego rozwiązania zadania.
Opis przykładowych typów materiałów sprawdzających występujących w e-materiale
Testy wielokrotnego wyboru z jedną lub wieloma odpowiedziami prawidłowymi
Po kliknięciu tytułu testu pojawiają się informacje o sprawdzanym zakresie wiedzy, liczbie
pytań w teście, limicie czasu i ostatnim wyniku testu. Aby rozpocząć test, należy kliknąć
przycisk „Uruchom”. Po uruchomieniu testu pojawiają się pytania, każde na osobnej
podstronie.
W górnym pasku znajduje się informacja, które pytanie jest wyświetlone, ile czasu pozostało
do końca testu oraz ostatni wynik. Jeśli kilka odpowiedzi jest poprawnych, informacja ta
zawarta jest w poleceniu. Przejście do kolejnego pytania jest możliwe tylko po udzieleniu
odpowiedzi. Uczący otrzymuje informację zwrotną na temat poprawności wykonania
każdego zadania. System losuje kolejność pytań i kolejność dystraktorów.
Przy ostatnim pytaniu pojawia się przycisk „Zakończ test”. Po kliknięciu go uczący się
otrzymuje informację zwrotną dotyczącą całego testu oraz może obejrzeć wszystkie pytania
wraz z zaznaczonymi przez siebie odpowiedziami. Pod informacją zwrotną znajduje się
przycisk „Uruchom ponownie”.
Zadania z lukami
Zadanie zawiera zdania, w których należy uzupełnić luki, wybierając wyrazy lub wyrażenia
umieszczone pod tekstem. Aby umieścić wybraną odpowiedź w luce, należy w nią kliknąć
i przeciągnąć w to miejsce. Można również kliknąć w lukę, pojawi się wówczas lista
rozwijana zawierająca wszystkie możliwe dystraktory.
Zadania ukierunkowane na grupowanie
Zadanie polega na przyporządkowaniu podanych elementów do odpowiednich grup.

W tym celu należy przeciągnąć elementy do wybranej komórki.
Krzyżówka
Zadanie polega na wpisaniu odgadniętych haseł w odpowiednie pola. Pod krzyżówką

znajduje się dodatkowe pytanie powiązane z rozwiązaniem krzyżówki. Uczący znajdzie
również przykładową odpowiedź ukrytą pod przyciskiem.
Zadania typu prawda czy fałsz
Zadaniem uczącego się jest ocenić, czy podane zdania są prawdziwe, czy fałszywe. W tym
celu należy zaznaczyć odpowiedzi w odpowiedniej kolumnie.
Zadania dobierania w pary
Zadanie polega na połączeniu w pary odpowiadających sobie opisów, zgodnie

z poleceniem.

Słownik pojęć posiada strukturę listy. Znajdują się w nim występujące w e‐materiale pojęcia
wraz z ich definicjami. Pod każdym pojęciem znajduje się hiperłącze do odpowiedniego
multimedium, w którym występuje dane pojęcie.
W górnej części słownika znajduje się pole wyszukiwania pojęć „Filtruj pojęcie”. W celu
wyszukania terminu w słowniku należy wpisać go lub jego fragment w pole filtrujące. Na
stronie pozostaną tylko pojęcia zawierające wpisaną frazę. Aby wrócić do pełnej listy, należy
kliknąć w ikonę krzyżyka.

Przewodnik dla nauczyciela jest podzielony na pięć części. Każda z nich jest wyróżniona
w interaktywnym spisie treści. Po kliknięciu na dany podrozdział przewodnika, wyświetli
się jego odpowiedni fragment.
W pierwszej części „Podstawowe informacje o e‐materiale” podane są następujące

informacje: tytuł e‐materiału, nazwa i symbol cyfrowy zawodu, kod i nazwa kwalifikacji,
oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia, efekty kształcenia i odpowiadające im
kryteria weryfikacji właściwe dla e‐materiału, cele ogólne e‐materiału oraz struktura
e‐materiału zawierająca hiperłącza, które umożliwiają przejście do wszystkich jego
składowych.
Druga część zawiera wskazówki dotyczące wykorzystania materiałów multimedialnych

w procesie dydaktycznym, w tym:
tytuł i typ materiału multimedialnego,

opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego, powiązania pomiędzy jego
elementami, listę powiązanych kryteriów weryfikacji oraz materiałów sprawdzających,
cele szczegółowe materiału multimedialnego,
wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć do pracy indywidualnej,
w grupach i z całym zespołem,
wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami do pracy indywidualnej oraz
w grupach,
wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się.
Trzecia część zawiera charakterystykę poszczególnych interaktywnych materiałów

sprawdzających, w tym: typ, tytuł, opis i powiązane kryteria weryfikacji.
Czwarta część opisuje wykorzystanie e‐materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych

potrzebach edukacyjnych.
Piąta część obejmuje minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie

z e‐materiału.
Przewodnik dla uczącego się jest podzielony na cztery części. Każda z nich jest wyróżniona
w interaktywnym spisie treści. Po kliknięciu na dany podrozdział przewodnika, wyświetli
się jego odpowiedni fragment.
W pierwszej części „Podstawowe informacje o e‐materiale” podane są następujące

informacje: tytuł e‐materiału, nazwa i symbol cyfrowy zawodu, kod i nazwa kwalifikacji,
efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‐materiału, cele
ogólne e‐materiału oraz struktura e‐materiału zawierająca hiperłącza, które umożliwiają
przejście do wszystkich jego składowych.
Druga część zawiera wskazówki dotyczące wykorzystania materiałów multimedialnych

w procesie samokształcenia, w tym:
tytuł i typ materiału multimedialnego,

opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego, powiązania pomiędzy jego
elementami, listę powiązanych kryteriów weryfikacji oraz materiałów sprawdzających,
cele szczegółowe materiału multimedialnego,
wykorzystanie materiału multimedialnego w procesie samokształcenia.
Trzecia część zawiera charakterystykę poszczególnych interaktywnych materiałów

sprawdzających, w tym: typ, tytuł, opis i powiązane kryteria weryfikacji.
Czwarta część obejmuje minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie

z e‐materiału.
Netografia i bibliografia jest to spis adresów internetowych oraz pozycji literaturowych
powiązanych z e‐materiałem. Przy każdym linku podana jest data dostępu. Aby przejść na
daną stronę, należy skopiować adres internetowy do paska przeglądarki.
Przy każdej pozycji netografii i bibliografii umieszczony jest link do materiału

multimedialnego, z którym jest ona powiązana.
Minimalne wymagania techniczne

Problemy techniczne z odtwarzaniem e‐materiałów
W przypadku problemów z wyświetlaniem się materiałów w e‐materiale należy upewnić

się, że urządzenie (komputer, laptop, smartfon itp.) ma dostęp do sieci internetowej.
Czasami zbyt wolny internet może spowodować dłuższe ładowanie się stron, szczególnie
w przypadkach, gdy znajdują się na nich wizualizacje 3D. Można sprawdzić co spowalnia
internet. Najczęściej jest to otwarcie zbyt wielu zakładek w przeglądarce internetowej,
przeciążenie systemu (zbyt wiele otwartych aplikacji). Jeżeli użytkownik korzysta
z internetu mobilnego, słaba jakość połączenia może być spowodowana wyczerpaniem się
danych pakietowych w ofercie.

Wywiad Z Pacjentem Ilub Jego Rodzina

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Wywiad Z Pacjentem Ilub Jego Rodzina

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Wywiad Z Pacjentem Ilub Jego Rodzina

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Konsultant: Dorota Mączka

E-materiał przygotowany zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień

Wywiad terapeuty zajęciowego z Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni

Film edukacyjny Film edukacyjny

Gra wcielanie się w rolę

Słownik pojęć dla e-materiału Przewodnik dla nauczyciela

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RhU7dD4coDSnC

Film przedstawiający wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną.

4. Pojęcia związane z wywiadem

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej

Film dostępny pod adresem /preview/resource/R1UqZ55i5PZzn

Film przedstawiający poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej.

1. Wywiad z pacjentem i/lub jego 2. Wywiad

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej

GRA WCIELANIE SIĘ W ROLĘ

Instrukcja obsługi gry wcielanie się w rolę

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DuEKB97yP

Warsztaty terapii zajęciowej

Warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) to placówki stwarzające możliwość rehabilitacji

Obserwacja to podstawowy, a często jedyny sposób poznania osób, z którymi trudno

Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu oraz skuteczna komunikacja

Nawiązując i podtrzymując kontakt wzrokowy z drugą osobą, terapeuta powinien

Należy podkreślić, że równie istotne jest respektowanie podmiotowości i autonomii osoby,

Reakcje i zachowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, z uwagi na istotne deﬁcyty

5. Udzielanie wsparcia emocjonalnego 6. Nawiązywanie kontaktu podczas

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Interaktywne materiały sprawdzające

1. Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

4. Pojęcia związane z wywiadem 醙

5. Udzielanie wsparcia emocjonalnego podczas wywiadu 輸

6. Nawiązywanie kontaktu podczas wywiadu 醙

Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną

Słownik pojęć dla e-materiału

zestawienie logicznie ułożonych i odpowiednio sformułowanych pytań, na które

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - ﬁlm edukacyjny

reakcje, zachowania (zarówno językowe, jak i niejęzykowe), które utrudniają, zakłócają

Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej - gra wcielanie się

jedenasta wersja Międzynarodowej Klasyﬁkacji Chorób i Problemów Zdrowotnych

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - ﬁlm edukacyjny

tzw. obronność dotykowa; nadmierna, negatywna i nieadekwatna reakcja na bodźce

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - ﬁlm edukacyjny

istotnie niższe od przeciętnego funkcjonowanie intelektualne oraz współwystępowanie

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - ﬁlm edukacyjny

ograniczenie lub brak zdolności wykonywania czynności w zakresie uważanym za

Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną - ﬁlm edukacyjny

orientacja (świadomość) miejsca, czasu, przestrzeni i sytuacji własnej; zorientowana

Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną - ﬁlm edukacyjny

orientacja autopsychiczna orientacja (świadomość) co do własnej osoby („Wiem, kim

Wywiad terapeuty zajęciowego z pacjentem i jego rodziną - ﬁlm edukacyjny

pewien rodzaj zaburzeń neurologicznych, które są wynikiem chwilowej niesprawności

Poszukiwanie przyczyn zmiany pracowni terapeutycznej - ﬁlm edukacyjny

Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej - gra wcielanie się