24.03. „Syzyfowe prace” powieścią o dojrzewaniu. Epizody z życia Marcina Borowicza.

Znamy już kontekst historyczny powieści, wiemy, że najważniejszym problemem

poruszonym w lekturze jest rusyfikacja młodzieży polskiej pod zaborami.
(Rusyfikacja – czyli co?; germanizacja – to w zaborze pruskim – czyli co? – zastanów się, jak
wyjaśnić te pojęcia)

Pora zatem zająć się głównym bohaterem – wczoraj go nazwaliśmy – Marcin Borowicz.

W lekturze pokazano 10 lat jego życia.

W temacie zasugerowałam, że on dojrzewa. Czy o wiek tu chodzi tylko i wyłącznie?

1. Zastanów się nad etapami jego życia, trudnymi momentami, wiele z nich da się opatrzyć
słowem – pierwszy. Dopisz uzupełnienia dotyczące sytuacji oraz przeżyć Marcina w tych
sytuacjach.

Pierwsze trudy nauki – rozłąka z matką, smutek

Pierwsze egzaminy - poczucie bezradności
Pierwsza stancja - rozłąka z matką, smutek
Pierwsze sukcesy – związane akceptacją rosyjskich nauczycieli
Pierwsze porażki – zaniedbanie w nauce
Pierwsza rozpacz – śmierć matki

2. Zastanów się nad stosunkiem Marcina do polskości, do ojczystego języka. Spróbuj

przedstawić swoje spostrzeżenia na wykresie.

stopień zaangażowania w sprawy polskości

Odwet na nauczycielu Majewskim

Spotkania na Górce u Gontali

Lekcja polskiego( Zygier recytuje Redutę Ordona)

Wakacje w Gawronkach i opowieść strzelca Nogi

Wyjazd do szkoły w Owczarach Marcin zdaje egzaminy do gimnazjum

próba przypodobania się nauczycielom Marcin w towarzystwie panslawistów

Ważniejsze wydarzenia z życia Marcina (trzeba je nazwać i zapisać na osi poziomej)

3. Na podstawie powyższych spostrzeżeń, mam nadzieję, że wiesz, dlaczego powieść

Stefana Żeromskiego można nazwać powieścią o dojrzewaniu. Odpowiadając na to
pytanie, spróbuj napisać uzasadnienie.
Powieść Stefana Żeromskiego jest powieścią o dojrzewaniu głównego bohatera do polskości, poczucia
przynależności narodowej, patriotyzmu. Marcin Borowicz po przybyciu do Gimnazjum w Klerykowie poddał się
ówczesnemu porządkowi, nie zależało mu na mówieniu w ojczystym języku, bywał u rusofila Majewskiego,
przystał do towarzystwa panslawistów. Jednak odczuwał dziwną tęsknotę, która uwolniona została łzami
wzruszenia podczas pamiętnej lekcji polskiego. Wtedy bohater pojął sens opowieści starego Nogi i zrozumiał, że
jest Polakiem.