Σημειωτέον, ότι με την από 31.12.

2021 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ 10952/2021

και ΕΑΚ 5142/2021 αγωγή μας ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (Τακτική
Διαδικασία) η πρώτη αιτούσα εταιρεία με την επωνυμία “ROSELTON SHIPPING LTD”
στρεφόμενη κατά της πρώην πλοιοκτήτριας εταιρείας με την επωνυμία “PUNMORE CAPITAL
LTD” και της νυν καθής εταιρείας με την επωνυμία “PERLICH INVESTEMENTS LTD” αξιώσαμε
κατά την κύρια βάση αυτής την ακύρωση της πώλησης και της μεταβίβασης του ενδίκου
Πλοίου από την πρώην πλοικτήτρια – εργοδότρια εταιρεία “PUNMORE CAPITAL LTD” στη
νυν καθής εταιρεία με την επωνυμία “PERLICH INVESTEMENTS LTD” λόγω εικονικότητας
(άρ 138 παρ. 1 και 180 Α.Κ.) άλλως, κατά την πρώτη επικουρική βάση αυτής, τη διάρρηξη
της μεταβίβασης ως καταδολιευτικής (άρθρα 939 επ. Α.Κ.), σε περίπτωση που ήθελε κριθεί
ότι αυτή δεν είναι εικονική αλλά έγκυρη και εξακολουθεί να παράγει έννομες συνέπειες,
άλλως κατά τη δεύτερη επικουρική βάση αυτής η νυν καθής εταιρεία να θεωρηθεί
συνυπόχρεη με την πρώην πλοιοκτήτρια – εργοδότρια εταιρεία για την καταβολή των
ληξιπρόθεσμων αξιώσεων που απορρέουν από τη Σύμβαση έργου και αφορούν το Πλοίο
βάσει του άρθρου 479 Α.Κ..

Περαιτέρω, σύμφωνα με τα άρθρα 221 παρ. 1 στοιχ. α και 222 παρ. 1 ΚΠολΔ, η
κατά το άρθρο 215 παρ. 1 του ίδιου κώδικα κατάθεση και επίδοση της αγωγής συνεπάγεται
εκκρεμοδικία, μετά την επέλευση της οποίας και κατά τη διάρκειά της δεν μπορεί να γίνει
ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου νέα δίκη για την ίδια διαφορά, με βάση την ίδια
ιστορική και νομική αιτία, μεταξύ των ιδίων διαδίκων, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια
ιδιότητα. Ο όρος «επίδικη διαφορά» στο άρθρο 222 ΚΠολΔ σημαίνει ταυτότητα ιστορικής
και νομικής αιτίας, δηλαδή των πραγματικών περιστατικών επί των οποίων θεμελιώνεται η
αγωγή και της διάταξης του νόμου, από την οποία απορρέει το προστατευτέο δικαίωμα,
ενώ ταυτότητα προσώπων υπάρχει όταν και στις δύο δίκες οι διάδικοι είναι τα αυτά
πρόσωπα, με την έννοια ότι το δεδικασμένο από την απόφαση της πρώτης δίκης να
δεσμεύει και τους διαδίκους της ίδιας επίδικης διαφοράς της δεύτερης δίκης, ανεξαρτήτως
της μεταλλαγής της δικονομικής ιδιότητας αυτών σε κάθε μία δίκη (ΑΠ 88/2015, ΑΠ
139/2010, ΑΠ 1658/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εκ των ως άνω έπεται ότι για να υπάρχει
εκκρεμοδικία πρέπει οι δύο δίκες να ταυτίζονται πλήρως, να έχουν δηλαδή το ίδιο
αντικείμενο ή το αντικείμενο της πρώτης να είναι ευρύτερο εκείνου της δεύτερης, οπότε η
δεύτερη είναι, κατά λογική αναγκαιότητα, περιττή.

Ωστόσο, όμως, με την αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής εισάγεται η απόκτηση
εκτελεστού τίτλου, οπότε σε αυτή την περίπτωση δε νοείται απαράδεκτο ως προς την
υποβολή της αίτησης λόγω εκκρεμοδικίας από προηγούμενη άσκηση αγωγής για την ίδια
απαίτηση. Εξάλλου, η έλλειψη εκκρεμοδικίας δεν περιλαμβάνεται στις αρνητικές
διαδικαστικές προυποθέσεις για την έγκυρη έκδοση διαταγής πληρωμής, ενώ, με την
υποβολή της αιτήσεως προς έκδοση διαταγής πληρωμής δε δημιουργείται στάση δίκης,
ήτοι δεν διεξάγεται συζήτηση στο ακροατήριο (άρ. 625 εδ. β. ΚΠολΔ) ούτε εισάγεται σε δίκη
η απαίτηση, αλλά επιδιώκεται μόνο η απόκτηση εκτελεστού τίτλου. Άλλωστε, αντικείμενο
της αίτησης δεν είναι η διάγνωση της ουσιαστικής αξίωσης, αλλά μόνον ο εξοπλισμός της
με εκτελεστό τίτλο, ανεξάρτητα από την αυθεντική διάγνωση αυτής, οπότε και δε νοείται ως
προς την υποβολή της αίτησης απαράδεκτο λόγω εκκρεμοδικίας από προηγούμενη άσκηση
αγωγής, η οποία, εξάλλου, δεν αναιρεί το έννομο συμφέρον της δικαιούχου της
απαιτήσεως να εξοπλιστεί με εκτελεστό τίτλο.

Συνεπεία των ανωτέρω συνάγεται ότι από την έγερση της ως προαναφερόμενης
αγωγής μας, ουδόλως προκύπτει εκκρεμοδικία αναφορικά με την υπό κρίση αξίωση,
δεδομένου ότι, αφενός μεν, δεν υφίσταται ταυτότητα πραγματικών περιστατικών,
αφετέρου δε, ταυτότητα νομικής βάσης και αιτημάτων. Ειδικότερα, με την ως άνω αγωγή
μας η οποία εκδικάστηκε στις …….. και αναμένεται η έκδοση δικαστικής απόφασης επ΄
αυτής, αξιώσαμε την καταβολή των αναφερομένων σε αυτήν ποσών επί τη βάσει
συγκεκριμένων νομικών βάσεων, ήτοι προσβάλλαμε τη μεταβίβαση του σκάφους ως
εικονική (138 παρ. 1 και 180 Α.Κ.) επικουρικώς ως καταδολιευτική (939 επ. Α.Κ.) και σε κάθε
περίπτωση τη θεωρήσαμε ως μεταβίβαση ομάδας περιουσίας κατ΄άρθρο 479 Α.Κ., κατά τα
αναλυτικώς εκτιθέμενα στην αγωγή μας.

Σε κάθε, δε, περίπτωση η παρούσα αίτησή μας εδράζεται αποκλειστικά στη διάταξη
του άρθρου 471 Α.Κ. περί σωρευτικής αναδοχής χρέους, απορρέουσα από το
προαναφερθέν από 19.10.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό αναδοχής μελλοντικών οφειλών και
εκχώρησης μελλοντικών απαιτήσεων που έχει συνάψει η καθής με την εργοδότρια-πρώην
πλοιοκτήτρια εταιρεία “PUNMORE CAPITAL LTD”. Κατά συνέπεια με βάση και την άποψη
που γίνεται νομολογιακά δεκτή η άσκηση τακτικής αγωγής δεν καθιστά απαράδεκτη την
αίτηση εκδόσεως διαταγής πληρωμής, αφού τέτοια συνέπεια της υπάρξεως εκκρεμοδικίας,
δηλαδή το απαράδεκτο, δεν αναγνωρίζεται από το ισχύον δίκαιο, ενώ από καμία διάταξη
δεν εμποδίζεται ο ενάγων καταψηφιστικής αγωγής να επιδιώξει ταχεία κτήση εκτελεστού
τίτλου και να εγκαταλείψει ενδεχομένως την τακτική αγωγή. Υπό την αντίθετη εκδοχή, κατά
τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας της τακτικής αγωγής, θα παρέλυε κάθε δυνατότητα
αποκτήσεως διαταγής πληρωμής πριν από την παραίτηση του ενάγοντος από την εκκρεμή
αγωγή του, υπό τις προυποθέσεις μάλιστα που αυτό θα ήταν πλέον γι αυτόν επιτρεπτό
βάσει του άρθρου 294 ΚΠολΔ (ΜΠρΑθ 16 -17/2007).