Professional Documents
Culture Documents
Siambit
Siambit
Siambit
ตอนที 1 เกิดใหม่
“…...ทวีปยุโรปบริ เวณเขตเทือกเขาพิเรนีส ได้มีรถแข่งกลุ่มหนึงวิงอยูร่ ิ มแม่นาการอน
ํ สร้างความ
ลําบากใจให้แก่เจ้าหน้าทีตํารวจของฝรังเศสไม่นอ้ ย……” นําเสี ยงหวานไพเราะของผูป้ ระกาศข่าว
หญิงดังออกมาจากโทรทัศน์ บนหน้าจอแผ่นใหญ่ทีด้านหลังของเธอได้ปรากฏหัวข้อข่าวของวันนี
ขึน
“เซ่อเซ่อ”
“สามทุ่มกว่าแล้วนะ”
โจวฮุ่ยแม่ของเจียงเซ่อหลังจากหย่ากับสามีนิสัยไม่ดีของตนเมือครังล่าสุ ดแล้วเธอก็พาเจียงเซ่อลูก
สาวออกมาและได้แต่งานใหม่กบั ตูช้ างฉวินและมีลูกเพิมมาชายคนหญิงคน
Siambit
แล้วตูห้ งหงก็เคาะกําแพงกลับมาอย่างแรง
“จะพอได้หรื อยัง?"
Siambit
ตอนทีเจียงเซ่อลืมตาขึนมาก็แทบไม่อยากจะเชือว่ายังมีสถานทีทีเก่าขนาดนีในเมืองหลวง
ความฝันของเจียงเซ่อถูกปลุกโดยเสี ยงไอ
Siambit
เจียงเซ่อขยีตาและตืนขึนมา
“พักนีคุณอาตูเ้ ขาค่อนข้างกดดันน่ะ”
Siambit
เจียงเซ่อเข้าใจคําพูดของแม่เธอดี
ประโยคทีโจวฮุ่ยพูดกับเธอเมือตอนเช้าเธอยิงทําให้เธอคิดว่าหลังจากจบมอหกแล้วก็คงจะไม่เรี ยน
ต่อ ความหมายคืออยากจะให้หาเงินด้วยตัวเอง
ในขณะทีคิดอะไรไปเรื อยเธอก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ
Siambit
ตอนที 2 ข่ าว
มือข้างหนึงขอหูเ้ ป๋ าเป่ าวางไว้ใต้โต๊ะและหล่อนกําลังเล่นมือถือสี ชมพูเครื องสวยของหล่อนเอง มัน
เป็ นของขวัญวันเกิดตอนอายุครบสิบหกปี บนมือถือนันแปะสติกเกอร์ไว้เต็มไปหมด เด็กสาวพอใจ
กับมันมากๆ
แต่เจียงเซ่อกลับคิดในใจว่า ไม่ใช่แค่นนหรอก
ั
“คิดอะไรอยูน่ ่ะ?”
“ได้ยินทีฉันพูดไหมเนีย!”
“เธอว่าคนพวกนันเป็ นใครกันแน่?”
ั านไม่มีใครชอบเธอเลยสักคน แต่ความยุง่
ความจริ งคือเจียงเซ่อเป็ นแค่ลูกติดของบ้านตระกูลตูท้ งบ้
เหยิงพวกนีเธอรับมันได้หมดแล้ว
Siambit
“อยากไปก็ไปสิ ”
พอหล่อนพูดจบ พอเห็นว่าเจียงเซ่อไม่ตอบอะไรก็อดไม่ได้ทีจะพูดขึน
Siambit
ตอนที 3 บังคับ
“เขาบอกว่าหนังเรื องปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์นีนะ เป็ นการร่ วมมือลงทุนระหว่างบริ ษทั เจียงหัวกับ
บริ ษทั ไท่ชางล่ะ เป็ นการลงทุนทียิงใหญ่มาก พระเอกคือนักแสดงชายรางวัล Hong Kong Film
Awards อย่างหลิวเย่เลยนะ เธออยากเข้าวงการบันเทิงไม่ใช่เหรอ? งันพวกเราไปเซินจวงกันเถอะ
เธอสวยจะตาย ไม่แน่นะ อาจจะเจอพวกแมวมองมาขอให้เธอไปเป็ นนักแสดงก็ได้?”
หล่อนกลอกตาขึนตอนทีพูดประโยคนี แสดงท่าทางไม่เชืออย่างชัดเจน
เจียงเซ่อทีได้ยนิ เช่นนันก็วางตะเกียบลง
“ฉันลองถามทีโรงงานดูแล้ว ดูเหมือนเขาต้องการพนักงานหญิงอยูด่ ว้ ย”
เจียงเซ่อลุกขึนแล้วเก็บถ้วยของตัวเองไป
“ทําไมเพิงมาตอนนีเนีย?”
Siambit
เจียงเซ่อยิมๆ เธอขึนบันไดอย่างไปอย่างเกร็งๆ
“ทีบ้านมีเรื องนิดหน่อยน่ะ”
และไม่รอให้พ่อกับแม่ได้ตอบกลับหล่อนก็รีบดึงเจียงเซ่ อออกมาทันที
“ในทีสุ ดก็ออกมาได้แล้ว”
ตอนที 4 ช่ วยไม่ได้
ในอาคารผูโ้ ดยสาร ทังสองคนถือบัตรเอาไว้เตรี ยมทีจะขึนรถ
เจียงเซ่อยกมือทังสองข้างพัดหน้าตัวเองและเดินไปเดินมาจนเหงือออกหลัง บ่อยครังมักมีคนมอง
เธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงในความสวยของเธอ
เรื องหนัง ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์ นันจะมาถ่ายทําทีเซิ นจวงหูเ้ ป๋ าเป่ าก็รู้มนั ดูท่าคงจะปิ ดคนอืนไม่มิดสัก
เท่าไหร่ เลย
“ไหนตัวประกอบทีพูดถึง……”
ชายหนุ่มคนนันกระแอมไอสองทีก่อนจะบอกให้ทุกคนขยับออกไปแล้วถึงจะพูดสิ งทีต้องการ
ออกมา
“พวกเธอมานี”
ส่ วนคนทีเหลือทีไม่ได้โดนเลือกก็นงลงอย่
ั างผิดหวัง
เธอล้วงกระเป๋ าจะเอามือถือขึนมา
“ผูช้ ายตามผมมาเปลียนทางนีนะครับ”
“เธอคนนัน มานีหน่อยนะ”
Siambit
ตอนที 5 ตัวประกอบ
คําพูดของชายหนุ่มคนนันมีความหมายแฝง เจียงเซ่อไม่รู้จะยิมหรื อร้องไห้ดี
วงการแบบนีมันซับซ้อนนัก ท่าทีของชายหนุ่มคนนันตอนนีทําให้เธอยิมออกมา
เมือชายหนุ่มเห็นว่าเธอรับนามบัตรไว้ก็ยมออกมาเช่
ิ นกัน
“อย่าลืมโทรหาผมล่ะ”
พูดเสร็ จก็หมุนตัวเดินไปทันที
“เธออย่าโดนหลอกนะรู้ไหม”
“ไปเถอะ”
“สวยจริ งๆ”
“พวกเธอต้องแสดงเป็ นชาวบ้านทีโดนพวกทรยศฆ่าตาย”
“ฉันชือโทนี”
บททีเจียงเซ่อจะต้องแสดงเธอก็ได้รู้จากช่างแต่หน้าทีชือโทนีแล้ว ตอนทีรถขับเข้ามาในกองถ่าย
เจียงเซ่อก็ไม่ได้รู้สึกตืนเต้นอะไรนัก
ฉากทีจะถ่ายนีจัดทีริ มแม่นาต้
ํ าซิง สถานทีถูกเคลียร์เรี ยบร้อยแล้ว ทางกองถ่ายคงได้จดั การเช่าที
เอาไว้ ดังนันจึงมีกล้องติดอยูท่ วบริ
ั เวณ
ใต้แสงพระอาทิตย์ คนกลุ่มหนึงทีสวมชุดนักแสดงกําลังยืนคุยกัน
“นันจะเอามาทําอะไรน่ะ?”
ตอนที 6 แอคชัน
เพราะใบหน้าของเธอถูกทาด้วยสี ดาํ จึงมองเห็นสี หน้าได้ไม่ชดั นัก เจียงเซ่อเอียงหน้าไปใกล้แล้ว
ตอบ
“แสดงเป็ นคนตายไง”
“ถ้าถ่ายเสร็จแล้วทางกองถ่ายน่าจะให้เงินเพิมด้วยนะ”
“เดียวพอมีดฟันลงมาจะกดถุงเลือดจนแตก หลังจากนันพวกคุณต้องล้มตัวลงไปในแม่นาเลยนะ”
ํ
เขาชีไปบริ เวณแม่นาที
ํ ได้ทาํ เขตปลอดภัยเอาไว้แล้ว และในนําก็มีคนอีกมากมาย “เรื องความ
ปลอดภัยเราเตรี ยมไว้แล้ว คนทีต้องตกนําวันนีมีคา่ ตอบแทนเพิมให้ยสิี บหยวน”
พูดจบเขาก็ปรบมือให้สญ
ั ญาน “โอเค เตรี ยมพร้อม”
“คัท!”
“เอาใหม่!”
“ถุย”
Siambit
“Take three”
ถึงเวลาพักกอง ทุกคนต่างจับกลุ่มหาทีนังกัน
“ตกใจแทบตายแน่ะ”
“ตอนทีเห็นเธอตกลงไปในนําฉันก็ตกในแทบแย่”
“ตอนทีปื นพวกนันหันมาทีฉันก็ตกใจเหมือนกัน”
เจียงเซ่อยกมือขึนบีบนําออกจากผม
“น้องสาว เธอก็มาดูพวกดาราดังเหรอ?”
หล่อนพยายามเก็บอาการตืนเต้นแล้วพูดกับเจียงเซ่อเบาๆ
“คิดถูกจริ งๆ ทีมาวันนี”
Siambit
เด็กหนุ่มทีแย่งโอกาสพูดกับเธอมาได้ หลังจากทีอธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียดแล้วก็ยมให้
ิ เธอ
ตอนทีเจียงเซ่อเดินไปทางนันก็เห็นจางจิงอานกําลังเดินลงมาจากรถท่ามกลางเหล่าบอดีการ์ดพอดี
แต่สิงทีทําให้คนอืนแปลกใจไม่นอ้ ยคือในรถยังมีนกั แสดงชายยอดเยียมอย่างหลิวเย่คนทีหูเ้ ป๋ าเป่ า
เอาแต่ชืนชมไม่ขาดปากนังมาด้วย
พวกตัวประกอบหญิงทีโดนมัดอยูท่ ีเสาไม้ดวงตาพลันปรากฏความคาดหวังขึนมา
ทุกคนพยักหน้ารับ
“ตรงนันน่ะ มานีซิ ”
Siambit
ตอนที 8 สนับสนุน
เสี ยงของคนตะโกนทําเอาคนทังกองหันไปให้ความสนใจ เจียงเซ่อเช็ดหยดนําออกจากปลายคาง
แล้วหอบหายใจออกมา จากนันก็ได้ยนิ เสี ยงคนทีช่วยดึงเธอขึนมาเรี ยก
“เธอนันแหละ มานี”
แต่ทว่าเจียงเซ่อกลับยืนตัวตรงนิง จางจิงอานรู้สึกแปลกใจขึนมาเล็กน้อยเมือได้เห็นเด็กสาวทียืนอยู่
ตรงหน้าตน ดูไม่กลัวเขาเลย แววตาแน่วแน่ ยืนตัวตรง ถึงผมจะโดนนําจนลู่ลงกับกรอบหน้าแต่ก็ยงั
ไม่อาจทําลายความงามของเธอได้
แต่ทว่าความสวยไม่ได้หมายความว่าจะแสดงเป็ น สิ งทีไม่เคยขาดในวงการบันเทิงคือสาวสวย
ดังนันจากทีตืนเต้นในตอนแรกหลิวเย่ก็ค่อยๆ กลับไปนิงสงบเหมือนเดิม
“ใครเป็ นคนหามา?”
“น่าจะเป็ นจางฟานหามาครับ”
“แค่คุณมา มองปราดเดียวก็รู้แล้ว”
หลิวเย่นงตั
ั วตรงขึนมาแล้วมองสํารวจเธอขึนลง
จางจิงอานฟังแล้วก็ขมวดคิว
“ดูก่อนแล้วกัน”
Siambit
เขาไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้ตอบตกลง
“ก็ตามนัน”
จางจิงอานสะบัดมือให้สญ
ั ญาณว่าให้พาเจียงเซ่อไปเปลียนชุดแล้วค่อยมาใหม่
“อืม”
Siambit
“ไปสิ ?”
เจียงเซ่อเม้มปาก เธอเพิงรู้สึกได้วา่ ตัวเองกําลังยืนอยูก่ ลางแดด ไม่รู้วา่ เป็ นเพราะเสื อเปี ยกนํานี หรื อ
เปล่าเธอจึงสันไปทังตัว
“คุณหนูเฝิ ง?”
“สวยจริ งๆ”
“บาดเจ็บเหรอ?”
“ไม่เป็ นไรค่ะ”
เธอไม่ได้เปราะบางอย่างทีสไตล์ลิสคิด กลับทําให้หล่อนมองเธออย่างแปลกใจก่อนจะพูดต่อ
“แต่แผลมันดูอาการหนักไม่นอ้ ยเลยนะ”
Siambit
หล่อนพูดจบก็เลิกม่านเดินออกไป ไม่นานนักก็กลับมาพร้อมขวดสเปรย์อะไรสักอย่าง
เจียงเซ่อพยักหน้าขอบคุณหล่อนแล้วรับของมา
“ขอบคุณมากนะคะ”
“เล็กน้อยน่า” หล่อนยิมแล้วหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดผมให้เธอ
“ฉันชือแซนดี”
หล่อนพยักหน้ารับ “จะไม่ใช่ได้ไงล่ะ”
“พวกทหารจะมาทําเรื องแบบนีเหรอ?”
เธอฝื นยิมแล้วถามขึนมาอีกครัง
Siambit
หล่อนทําท่านับนิวอวดเล็บสวยของตัวเอง
“พึงพาทังเส้นสายและความสัมพันธ์”
เจียงเซ่อทีเห็นหล่อนทําท่าแบบนันเธอก็ไม่รู้วา่ จะถามอะไรหล่อนอีก
ตอนที 10 คาดเดา
บริ ษทั เจียงหัวได้ก่อตังขึนเมือหกสิ บปี ก่อนโดยจ้าวซิ นหง เริ มแรกก็เป็ นแค่ธุรกิจร้านอาหารและบาร์
ทัวไป แต่หลายปี มานีก็ได้ขยายตลาดและพัฒนาความยิงใหญ่มาจนถึงทุกวันนี
“เผยอี”
“เธอว่าอะไรนะ?”
“เปล่าค่ะ”
Siambit
“แซนดี ขอบคุณนะ”
แซนดีขยิบตาให้เธอ แล้วตอบกลับ
“ฉันออกไปเอายานะ เธอนังอีกพักนึงแล้วออกมาแต่งหน้าทําผมนะ”
Siambit
แล้วหล่อนเตือนขึนมาอีก
“อย่าช้ามากนะ สายมากแล้ว”
เจียงเซ่อกดอารมณ์ตวั เองไว้แล้วขอบคุณหล่อนอีกครัง
พอแซนดีออกไปเธอถึงเงยหน้าขึนมา แววตาของเธอดูโกรธมาก
พอคิดถึงตรงนี เธอก็แทบจะสงบสติไม่ได้อีกต่อไป
เรื องนีเธอต้องรู้ให้ได้วา่ ตอนนีใครกันทีเป็ น ‘เฝิ งหนาน’ ไม่วา่ จะเป็ นใครเธอก็ตอ้ งสื บมาให้ได้!
“รองพืนนีก็ขาวมากแล้วนะ แต่ผิวของคุณเจียงยังขาวมากกว่าซะอีก”
ตอนที 11 ลองแสดง
ในตอนทีโทนีแต่งหน้าให้เธอเรี ยบร้อยแล้ว แซนดีเองก็กาํ ลังจะทําผมให้เธอเสร็ จพอดี ในกระจก
สะท้อนภาพหญิงสาวคนหนึงทีดูเย็นชา ริ มฝี ปากขาวซี ด ถึงสภาพภายนอกจะดูแย่ แต่ก็ดเู ป็ นคนไม่
ยอมใคร
"สื ออารมณ์ได้ดีเลยนะ"
แซนดีทีกําลังทําผมให้เจียงเซ่ออยูย่ มให้
ิ ผา่ นกระจก
"แววตาของเธอก็สือความรู้สึกได้ดีเหมือนกัน"
"พาเธอไปเข้าฉากดู"
ตอนนีจางจิงอานกําลังกังวลว่าเจียงเซ่อจะโดนแรงกดดันของเกาหรงจนแสดงไม่ออก เหมือนกับตัว
ประกอบหญิงคนนันทีเล่นอะไรออกมาก็ไม่รู้
กล้องถูกเลือนให้เข้าไปใกล้เธออีกขึนอีกนิด ท่าทางและอารมณ์ของเธอถูกถ่ายทอดผ่านกล้องมา
เรื อยๆ
Siambit
การทีเธอทําท่าทางแบบนันมันทําให้ได้ใจจางจิงอานไปไม่นอ้ ย
“ฆ่าพวกมันให้หมด!”
แต่ซีนของเธอไม่ตอ้ งการอารมณ์โกรธอีกจึงโดนถ่ายใหม่
ผูช้ ่วยเข้าไปอธิบายให้เธอฟังอีกครัง
ตอนที 12 พึงพอใจ
เลนส์กล้องจับไปทีเธอ ขาอ่อนแรงทังสองข้างของเธอเริ มคุกเข่าลงไปบนพืน ‘ปั ง ปั ง’ เสี ยงปื นดัง
ขึนอีกครัง เธอรี บกัดแคปซูลเลือดทีอมไว้ในปากและปล่อยให้มนั ไหลออกมาเพือความสมจริ ง ก่อน
หน้านีได้ยนิ คนดูแลอุปกรณ์ในกองถ่ายบอกกับเธอว่าเพือทีหนังจะได้ออกมาสมจริ งทีสุ ดและ
เป็ นไปตามความต้องการของจางจิงอาน ดังนันแคปซูลเลือดในปากเธอจะไม่ได้มีรสชาติหวานๆ
เหมือนของทัวไป ให้เธอเตรี ยมใจไว้ตอนทีต้องกัดมัน
แต่ในจอมอนิเตอร์เห็นแค่ขาทีตระตุกของเธอเท่านัน
จางจิงอานให้สญ
ั ญาณมืออย่างตืนเต้น กล้องค่อยๆ แพนไปทีมุมของเจียงเซ่อแล้วกดตัวกล้องลง
ในฉากนี ทังนักแสดงใหม่และเกาหรงเองต่างก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีทงคู
ั ่ ไม่มีขอ้ ผิดพลาดเลยแม้แต่
น้อย
“หลิวเย่ นายพูดถูก”
หลิวเย่ลดแว่นดําลงเพือดูหญิงสาวในจอมอนิเตอร์
Siambit
ตอนแรกเขาคิดว่าเธอคงเป็ นแค่แจกันดอกไม้ทวไป
ั แต่พอได้เห็นแบบนีแล้วมันกลับมีอะไรที
มากกว่านัน
“ก็คงต้องเป็ นแบบนันล่ะนะ”
พอพูดจบเขาก็ลุกขึน
“จะเย็นแล้วนะนี มาดูตงนาน
ั กลับเลยแล้วกัน”
“อาจารย์เกา เซ่อเซออายุสิบเจ็ดแล้ว น้อยกว่าหนูหนึ งปี พวกเราเรี ยนอยูม่ อหก เป็ นเพือนร่ วมชัน
กัน”
“ใช่แล้วๆ”
ทุกคนหัวเราะขึนมา เจียงเซ่อเองก็ยมน้
ิ อยๆ แต่ในใจเธอกลับคิดถึงอย่างอืน
ตอนที 13 ค่ าตอบแทน
ผูด้ ูแลงานในกองถ่ายเริ มให้เซตฉากใหม่เรี ยบร้อยแล้ว
ทํางานเหนือยมาทังวัน ตัวประกอบหลายๆคนก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกและยิมออกมา
ก็ตามทีได้ตกลงกันเอาไว้ตงแต่
ั ตอนแรกว่าค่าตอบแทนคือสี สิ บหยวน
Siambit
“ตายแน่ๆ”
เธอยําเท้าไปมา “รถเมล์สายเซินจวงทีจะเข้าเมืองหลวงใกล้จะออกแล้วนะ”
จากตอนแรกทีดูจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ตอนนีก็ลนจนหัวหมุนไปมา
“ทําไงดีละเนีย?”
Siambit
“จะพูดยังไงล่ะ จะบอกยังไง”
เหมือนว่าทังสองคนจะยังพอมีโชคอยูบ่ า้ ง ตอนทีมาถึงหน้าเคาน์เตอร์ขายตัวก็เหลืออีกห้านาทีรถถึง
จะออก ส่ วนตัวก็เหลือไม่มากเช่นกัน
แต่เจียงเซ่อกลับนอนไม่หลับ เธอได้แต่มองดูแม่นาต้
ํ าซิ งทีกันระหว่างเมืองหลวงกับเซิ นจวงเอาไว้
กว่าจะมาถึงเมืองหลวงก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่ม
วันนีเธอเจออะไรมาเยอะจริ งๆ เธอเหนือยจนคืนนีหลับลึกกว่าทุกคืน
เธอถอนหายใจแล้วยกมือขึนลูบทีรอยแผลตรงหน้าอกตัวเอง รอยแผลน่ากลัวขนาดนีคงต้องใช้เวลา
หลายวันกว่าจะหายดี
พอโจวฮุ่ยไปแล้วตูห้ งหงก็เบะปากออกมาอีกครัง
“เธอจะกลับมาอีกทําไม?”
Siambit
เมือวานได้ค่าตอบแทนมาทังหมดสามร้อยเจ็ดสิบหยวน แต่จ่ายค่าเช่าห้องไปหนึงร้อยหยวนจน
ตอนนีเหลือเงินทังหมดสองร้อยแปดสิ บหยวน
Siambit
จนเกินไปแล้วจริ งๆ!
“อย่าเพิง”
หล่อนมองข้างนอกครู่ หนึงแล้วเข้ามาในห้องเจียงเซ่อ
Siambit
“เมือคืนไปไหนมา?”
เธอยกมือขึนจะตีเจียงเซ่อ
“เมือคืนไปไหนมาถึงได้เพิงกลับมาตอนเช้า?”
หลังพูดจบก็จอ้ งไปทีลูกสาวอีก
Siambit
โจวฮุ่ยไม่คิดเลยว่าลูกสาวของเธอจะพูดแบบนันออกมา เธอมีสีหน้าแปลกใจ
“ว่าอะไรนะ?”
“ช่วงปิ ดเทอมหนูจะหางานทํา”
โจวฮุ่ยมองลูกสาวตัวเองด้วยความผิดหวัง
“ไม่วา่ จะยังไงก็ขอลองดูก่อน”
Siambit
“แล้วแต่ละกัน”
โจวฮุ่ยรู้สึกผิดหวังจริ งๆ
พูดจบเธอก็ลุกขึนไปปิ ดไฟ
“เธอรู้ไหมว่าเมือวานกับวันนีฉันเป็ นยังไง?”
ตอนที 15 แนะนําตัว
หูเ้ ป๋ าเป่ าหันหน้าไปหาเจียงเซ่อ
“เธอล่ะ?”
“ก็ไปมาแล้วอ่ะ ทําไมเหรอ?”
พอเจียงเซ่อเห็นว่าหล่อนกําลังเบียงเบนความสนใจออกไปแล้วก็รีบดึงมือตัวเองออกจากมือหล่อน
ทันที หูเ้ ป๋ าเป่ าเองก็ไม่มีทางดึงเธอเอาไว้เพราะเพือนข้างหน้านันถามขึนมาอีก
ประโยคนันทําเอาพวกแฟนคลับโกรธจนหน้าดําหน้าแดง พวกเขาพูดขึนอย่างโมโห
“สวยแค่ไหนกันเชียว? ฉันว่าเจียงเซ่อยังดูสวยมากกว่าหล่อนด้วยซําไป”
ขนาดเถียงกันก็ยงั ลากมาถึงเจียงเซ่อจนได้
แต่สุดท้ายก็มีคนพูดขึนมา
Siambit
พอหล่อนพูดจบคนทีนังข้างหน้าก็นึกเรื องบางอย่างขึนได้พอดี
“ในข่าวไม่ได้บอกไว้นะ”
Siambit
เธอพูดเสี ยงดัง
ตอนที 16 ข่ าวคราว
หลายคนทีได้ยนิ แบบนันก็พากันเห็นด้วย
“เออจริ งด้วย”
“พวกเขาไม่ไปแต่พวกเราไปกันเนอะ”
แล้วจะทํางานแบบไหนกันล่ะ เธอยังไม่มนใจด้
ั วยซําว่าภายในสองเดือนเธอจะสามารถหาค่าเทอม
และค่ากินค่าอยูไ่ ด้ครบ
แต่ถา้ มีโอกาสทีจะหาเงินได้ก็ดีเหมือนกัน
“ไปเถอะ นะ?”
หล่อนยิงพูดก็ยงโมโห
ิ หูเ้ ป๋ าเป่ าทีโดนตําหนิ กก็ ม้ หน้าลงอย่างน่าสงสาร ไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“การสอบครังนีมีทงคนที
ั ทําได้ไม่ดีและคนทีทําได้ดีขึนมาก”
เจียงเซ่อปลอบหล่อน
ตอนที 17 หนีนําใจ
ยังไงซะคนทีมาเรี ยนทีนี ก็คงมีความคิดทีจะเข้าวงการบันเทิงอยูแ่ ล้วถึงได้มีแต่คนหน้าตาดีเต็มไป
หมด เจียงเซ่อยืนอยูค่ รู่ หนึ งก่อนจะกระชับสายกระเป๋ าแล้วเดินเข้าไปในโรงเรี ยนสอนการแสดง
“โอ๊ะ กลินแรงรบกวนเธอเหรอ?”
สายตาของเจียงเซ่อทําให้หล่อนรู้สึกตัว พอหล่อนทาเล็บเสร็จก็เงยขึนมาจนเห็นใบหน้าทีถูกผมลอน
สี นาตาลแดงบดบั
ํ งไว้ ใบหน้าของเธอถูกแต่งไว้อย่างสวยงาม
“อยากจะดูอีกไหมล่ะ?”
“เธอยูส่ าขาไหนเหรอ?”
“ได้ยินมาว่าจะมีทีมงานมาแคสนักแสดงฉันเลยมาดู”
หล่อนยิมเย็น
เจียงเซ่อพยักหน้า
“โรงเรี ยนกับทางทีมงานเขาก็ร่วมมือกันไว้ตงแต่
ั แรกแล้วล่ะ บทบาททีสําคัญกกับหนังขนาดนันจะ
หลุดมาถึงเธอได้ยงั ไงกัน? ยังไงซะพวกอาจารย์ก็คงดันเด็กตัวเองให้ได้ออดิชนก่
ั อนอยูแ่ ล้ว” หล่อน
ยกมือปั ดผมแล้วก็เอียงหัวไปหวังจะพิงเจียงเซ่อ
ไม่วา่ หล่อนจะพูดอะไรเจียงเซ่อก็ส่ายหัวหมดจนหล่อนต้องกลอกตามองบน
Siambit
“ฉันแค่อยากมาสมัครเป็ นตัวประกอบน่ะ”
“ตัวประกอบ?”
แต่พอเจียงเซ่อพูดจบหล่อนก็ชะงักไปทันที หล่อนนังยืดตัวตรง
เจียงเซ่อคว้ากระเป๋ าแล้วลุกขึน
ถ้าพวกทีมงานหนังมาทีนีกันจริ งๆ พวกนักข่าวทีแทรกตัวเข้ามาก็คงจะตามหาและเจอไปนานแล้ว
หญิงสาวคนนันกํากระดาษทิชชูทีใช้เช็ดนํายาทาเล็บเอาไว้ก่อนจะเงยหน้ามองเธอ คิวหล่อนขมวด
แน่น
“เธอมี……”
“ช่างเถอะ ทีนีไม่มีการออดิชนหรอกนะ
ั พวกอาจารย์จะบอกสถานทีทีเปิ ดออดิชนให้
ั นกั เรี ยนตัวเอง
โดยตรง” หล่อนเลียริ มฝี ปากก่อนจะล้วงเอากระจกบานเล็กออกมาจากกระเป๋ าสพายของตัวเอง “ได้
ยินว่าเป็ นวันทีสิ บสองมิถุนายน ตึกอีจิงทีอยูใ่ จกลางเมืองหลวง ชันทีสิ บสาม ถึงตอนนันเธอก็ลองๆ
ไปดูละกัน”
ผูห้ ญิงคนนันยังเอาแต่ส่องกระจกแถมยังเอาลิปสติกมาเติมปากอีกด้วย
เจียงเซ่อจดจําสถานทีไว้ขึนใจแล้วขอบคุณหล่อน
“เห็นหมดแล้ว”
Siambit
ตอนที 18 โทษคนอืน
หูเ้ ป๋ าเป๋ าพูดชือดาราออกมาไม่หยุด ตังแต่ทีเจียงเซ่ อไปและกลับมาเธอยังไม่ได้กินข้าวเลย ยิงมาโดน
หูเ้ ป๋ าเป่ าเขย่าแขนไม่หยุดอีก ทําให้เธอมึนหัวไปหมด
“ไม่เจอ”
“หาว่าฉันจําไม่สักที”
“ทีจริ งฉันก็อยากไปด้วยแท้ๆ”
ไว้สอบเสร็จเมือไหร่ แล้วค่อยว่ากัน
ในขณะทีเจียงเซ่อกําลังเก็บของอยูน่ นั คนทีนังด้านหลังเธอก็เอาปากกามาสะกิดเรี ยก
“จําไม่ได้แล้ว”
“จะได้ใบจบเมือไหร่ ?”
เธอถามเสร็ จก็อธิบายต่อ
“หนูคุยกับแม่แล้วว่าหนูไม่ได้จะทิงการเรี ยนเพือจะไปทํางานในโรงงาน”
“แต่การสอบครังนีหนูมนใจมาก
ั ถ้าพูดถึงค่าเรี ยนเดียวหนูจะหางานทําช่วงปิ ดเทอมเอง ไม่จาํ เป็ นให้
แม่หรื อคุณอาตูม้ ารับผิดชอบหรอกค่ะ”
“เดียวพรุ่ งนีฉันจะบอกเธอเอง”
“ฉันจบสิ นแล้ว”
พูดประโยคแรกกับเจียงเซ่ อจบหล่อนก็ร้องไห้ออกมา
“รอบนีสอบออกมาแล้วคําตอบทีตอบถูกน้อยกว่าคนอืนมากเลย”
พ่อแม่ของหล่อนมองออกมาอย่างจับผิด
“ข้างนอกนันใคร?”
เจียงมองหล่อนทีมีท่าทางลนลานครู่ หนึงแล้วตอบ
“จริ งเหรอ?”
เจียงเซ่อพยักหน้า
พอหูเ้ ป๋ าเป่ าได้ยนิ ว่าเป็ นพรุ่ งนีก็อยากจะร้องไห้ขึนมาอีก “พรุ่ งนีไม่ได้หรอก พ่อฉันสังให้ฉนั อยู่
บ้านคัดคําตอบทีตอบผิดไปให้ถกู อ่ะ พรุ่ งนีออกจากบ้านไม่ได้หรอก” พอพูดจบ หล่อนก็บ่นอีก
“เธอมาหาฉันตอนนี พ่อฉันจะต้องระแวงแน่ๆ แถมอาจจะเข้มงวดกับฉันกว่าเดิมอีก ทําไมเธอไม่พูด
ให้เร็ วกว่านีนะ?”
แล้วหล่อนก็บ่นอีก “ถ้าเธอบอกตังแต่แรกฉันอาจจะหาวิธีได้ก่อนก็ได้”
หูเ้ ป๋ าเป่ ากระซิ บขึนมา “จะช่างมันได้ยงั ไง?” แล้วเสี ยงพ่อของหล่อนก็ดงั ออกมาจากในบ้าน เจียง
เซ่อถอยหลังไปหนึงก้าว
ตอนที 19 สนทนา
หูเ้ ป๋ าเป่ ามองเจียงเซ่อเดินลงตึกไปแล้วกระทืบเท้าไปมา พอหล่อนจะตะโกนเรี ยกพ่อของเธอก็เร่ ง
หล่อนเสี ยก่อนเลยทําได้แค่ปิดประตูเข้าบ้านอย่างเบือหน่าย
ชายเสือถูกยัดเข้าไปในกางเกงทําให้ได้เห็นเอวคอดเล็กและสะโพกทีงอนสวย
“ชันทีสิ บสามค่ะ”
ตึกอีจิงนันเปิ ดให้ทาํ งานอยูห่ ้าสิ บชัน และแต่ละชันแต่ละส่ วนนันก็เป็ นพวกบริ ษทั หนังใหญ่ๆ
Siambit
“หวังว่าวันทีหนังเข้าโรงจะได้เห็นคุณในนันนะคะ”
Siambit
พอมีคนพูดแบบนันขึนมาหญิงสาวทีเพิงได้คุยกับเจียงเซ่อก็รีบพยักหน้า
ในห้องรับรองแขกคนค่อนข้างเยอะมาก แต่เพราะว่าคนทีมาออดิชนส่
ั วนใหญ่จะเป็ นเด็กนักเรี ยน
ด้วยกัน คนไม่นอ้ ยอิจฉาในรู ปร่ างหน้าตาของเจียงเซ่อ ต่างก็พร้อมใจกันปล่อยเธอไว้คนเดียว
“เจียงเซ่อ?”
“ใช่ค่ะ”
Siambit
ห้องทีใช้ออดิชนเป็
ั นห้องประชุมห้องหนึง พอเจียงเซ่อเข้าไปก็พบว่าข้างในห้องนันมีคนหลายสิ บ
คนนังอยู่ พืนทีตรงกลางห้องประชุมถูกเว้นว่างไว้เพือให้เป็ นทีทดลองการแสดง
“พีซุน คนมาแล้วค่ะ”
Siambit
พอสาวสวยผมบ๊อบพูดจบหล่อนก็เดินไปหลังห้องประชุมอย่างเงียบๆ เจียงเซ่อเอาสองมือ
ประสานกันไว้ขา้ งหน้าแล้วเดินเข้าไปยืนตรงพืนทีว่างๆ ตรงกลางห้อง
“หมุนตัวให้ดูหน่อยสิ ”
“ไม่ใช่”
Siambit
ตอนที 20 แนะนําตัว
รู ปร่ างลักษณะของเจียงเซ่อตรงกับคาแรคเตอร์ทีกูเ้ จียเอ่อต้องการทุกอย่าง แต่ถา้ พูดถึงฝี มือการ
แสดงของเธอแล้ว คงเทียบไม่ได้กบั คนทีเรี ยนการแสดงมาแน่นอน
บทนางเอกเขาก็พิจารณาอยูต่ งหลายครั
ั งถึงได้เลือกคนทีดูดีและมีฝีมือในการแสดงอย่าง จ้าวรัวจวิน
Siambit
“มันมีฉากทีเจ้ารัวจวินขอนักแสดงแทนด้วยไม่ใช่เหรอ?”
แต่ตงแต่
ั ทีเจ้ารัวจวินเข้าวงการบันเทิง หล่อนได้เซ็นสัญญากับบริ ษทั คนกลางทีมีชือเสี ยงอย่างบริ ษทั
หัวซิ ง ความสัมพันธ์ใกล้ชิดและบริ ษทั ก็ดนั หล่อนอย่างเต็มที
มีคนไม่นอ้ ยทียอมเปลืองผ้าตัวเองออกเพือทีจะดัง
ในวงการบันเทิงมีพวกเด็กอุปถัมภ์มากมายทีทังสวยและยังสาวแบบเจียงเซ่อ เด็กสาวทีคิดแต่
อยากจะดังเขาเองก็เห็นมาเยอะ
“เธอไม่เคยผ่านการแสดงมาก่อน ดังนันครังนี……”
“ก่อนหน้านีฉันได้ไปถ่ายหนังเรื อง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ทีเซิ นจวง ฉันยังได้คาํ ชมจากผูก้ าํ กับจางจิง
อานและยังได้เล่นบทบทหนึงในเรื องด้วยค่ะ”
“อะไรนะ?”
เขานังตัวตรงแล้วเอือมมือไปเอาประวัติขึนมาดูอีกครัง
“แล้วทําไมในใบประวัติเธอถึงไม่เขียนลงไปล่ะ”
“ต้องเขียนด้วยหรื อคะ?”
“ต้องขอโทษด้วยจริ งๆ นะคะ”
ซุนฉี หมิงไล่สายตาดูรายชือนักแสดงในใบรายชือทีมีทงคุ
ั ณสมบัติและสิ งทีต้องการในบทละคร
เขียนเอาไว้ ทว่าแต่ละบทบาทนันถูกขีดฆ่าด้วยสี แดงไปหมดแล้ว
จางจิงอานเป็ นผูก้ าํ กับใหญ่ ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ก็เป็ นหนังฟอร์มใหญ่ ถ้า ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ เข้า
ฉายแล้ว นอกจากจะได้นกั แสดงอย่างเจ้ารัวจวินมาเล่นในหนังของแล้ว ไม่แน่วา่ อาจจะใช้เจียงเซ่อ
ได้อีก
แล้วเขาก็มองไปทีเจียงเซ่ออีกครัง
“เธอพอมีพืนฐานภาษาอังกฤษบ้างไหม?”
ดังนันเงือนไขของกูเ้ จียเอ่อจึงลดขันลงมาเหลือแค่ควรมีพืนฐานภาษาอังกฤษเท่านัน
“เธอลองพูดประโยคในนันออกมาหน่อยสิ ”
Siambit
“ประเทศฝรังเศสนี? ต้องพูดภาษาฝรังเศสด้วยไหมคะ?”
คําถามนันของเธอทําเอาซุนฉีหมิงมีทงความแปลกใจและความตื
ั นเต้น เขาอดไม่ได้ทีจะขยับตัวไป
ข้างหน้าแล้วถามเธอ
ซุนฉี หมิงทําสัญญาณมือ
พอเขาพูดจบก็ขยับตัวนังให้ดีและไม่พดู อะไรออกมาอีก
เจียงเซ่อก้มหน้าดูบทในกระดาษอีกครังแล้วหลับตาลง
บทบาททีเธอจะต้องแสดงออกมาคือบทบาทของแอร์โฮสเตส เธอจึงนึกถึงตอนทีตัวเองขึน
เครื องบินและได้เจอได้เห็นลักษณะท่าทางการพูดของพวกหล่อนเหล่านัน
ตอนนีเขาเชือเจียงเซ่อหมดทุกอย่างแล้วว่าเธอได้คาํ ชมจากจางจิงอานและได้เล่นหนังเรื อง
‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ มาจริ งๆ
ตอนนีเขารู้สึกมีลางสังหรณ์ เหมือนว่าตัวเองกําลังขุดเจอของลําค่าชินใหญ่
รอจนเจียงเซ่อพูดบททังหมดจบแล้วซุนฉี หมิงก็ลุกขึนทันที
ตอนที 22 สําเร็จ
ในตอนทีซุนฉี หมิงมองเธอ สายตาของเขาก็ไม่ได้มีความดูถูกอีกต่อไป เห็นได้ชดั ว่าตัวละครนีคงได้
อยูใ่ นมือเธอแล้วแน่นอน
“วันนีพีซุนเองก็ได้เจอคนมาเยอะ แต่ก็ไม่เจอคนทีโอเคสักที”
“งันหนูก็โชคดีมากเลยสิ นะ”
ผ่านไปประมาณห้าถึงหกนาทีก็มีคนอีกคนเข้ามาแทน
Siambit
ในระหว่างทีหล่อนพูดก็เผลอตัวมองหน้าเจียงเซ่อจนเหม่อไป
“เรื องเงินค่าตอบแทนไม่ได้เขียนเอาไว้นีคะ”
“ในส่ วนของค่าตอบแทน……”
หญิงสาวเดรสชมพูเงยหน้าขึนมองเจียงเซ่อแวบหนึง
เพราะท่าทีตอนทีหล่อนพูดจบหล่อนก็ขมวดคิวแน่น แววตาเหมือนตัวเองกําลังทําอะไรผิดสักอย่าง
แต่เงินค่าตอบแทนมันก็เยอะกว่าทีเจียงเซ่อคิดเอาไว้มาก เธอพยักหน้าแล้วหยิบปากกาขึนมาเซ็นชือ
ตัวเองลงไป
“เบอร์โทรศัพท์เดียวฉันค่อยมาเติมนะคะ”
“คุณอายุสิบแปดหรื อยังคะ?”
เจียงเซ่อยิมขึนแล้วนึกถึงใบประวัติทีเธอเขียนลงไปก่อนหน้านี
“แน่นอนค่ะ”
เธอพูดโกหกได้อย่างแนบเนียน หญิงสาวคนนันก็ไม่ได้ติดใจอะไรอีกแล้วลุกขึน
“งันตามนีนะคะ คุณตามฉันมาทางนีเลยค่ะ”
นีอาจจะเป็ นครังแรกตังแต่เกิดใหม่ทีได้เห็นจํานวนตัวเลขเยอะขนาดนี
ตอนทีเธอเดินออกมาก็เพราะว่าห้องรับรองทีเธอเคยมายืนรอมีคนเต็มไปหมดแล้ว
พอเดินเจียงเซ่อเดินออกมาจากห้องสํานักงานชัวคราวก็มีคนไม่นอ้ ยมองมาทีเธออย่างอิจฉา
เจียงเซ่อตัดสิ นใจไปแลกเช็คทีธนาคารด้านล่างตึกก่อนจะออกไปเดินเล่นแถวๆ นี
Siambit
ตอนทีอาจารย์ประจําชันของเธอเห็นว่าเธอติดมหาวิทยาลัยอันดับหนึงหล่อนก็ขมวดคิวทันที และก็
บอกให้เจียงเซ่อลองคิดทบทวนดูอีกสักรอบ
Siambit
ตอนที 23 ผลการเรียน
ทีจริ งแล้วเจียงเซ่อกับหูเ้ ป๋ าเป่ าก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่ ทังคู่ต่างก็ไม่ได้สนกับการเรี ยนนัก
เสี ยดายใบหน้าสวยๆ ของเธอจริ งๆ
เธอตอบออกไปอย่างไม่ลงั เล
อาจารย์ประจําชันคิดว่ายังไงเธอก็คงไม่ได้รับเลือกจากมหาวิทยาลัยอันดับหนึงแน่ๆ พอได้ยนิ
ิ มปากขึนเบาๆ พอกรอกทีอยูเ่ สร็จหล่อนก็ปริ นเอกสารของเจียงเซ่อ
คําตอบแบบนันหล่อนก็ยมมุ
ออกมา
“เทียงแล้ว!”
Siambit
หล่อนแบกเอาความคิดนีเข้าไปดูคะแนนของเจียงเซ่อ แต่ทว่าพอหล่อนเลือนไปเจอคะแนนของเธอ
ก็ตอ้ งตกตะลึงไป หลังจากนันก็ลืมตัวคุมสติไม่อยูจ่ นขาไปเตะโดนถังขยะเข้า แล้วตะโกนออกมา
บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นนมั
ั นขึนว่าผลคะแนนรวมของเจียงเซ่อ 676 คะแนน
คะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยของเธอดีกว่าเพือนทังห้องเสี ยอีก!
“ทําไมหรื อ?”
“เจียงเซ่อ รอบนีเจียงเซ่อสอบติดแล้ว!”
อาจารย์ประจําชันพยายามควบคุมอารมณ์ให้สงบลง
“สอบรอบนีเจียงเซ่อทําได้ดีมากเลย!”
ชัวนาทีนีอาจารย์ประจําชันเหมือนได้นงรถข้
ั ามภูเขามารอบหนึง จากตอนแรกทีอารมณ์เสี ยจนยาก
จะดับลงกลับกลายเป็ นตืนเต้นร่ าเริ งสิ นอย่างนัน พอมันใจว่าไม่ผิดแน่แล้วเธอก็แทบจะกระโดดเต้น
อย่างดีใจ
“ไม่คิดเลย…… ไม่คิดเลยว่าคะแนนจะเกินคาดขนาดนี”
แสดงว่าเจียงเซ่อรู้ดีอยูแ่ ล้วว่าตัวเองจะได้เท่าไหร่
Siambit
“เป็ นอะไรไป?”
หล่อนหยิบกระดาษทิชชูขึนมาซับหน้าตัวเองแล้วถามขึน
เจียงเซ่อมองเธอแวบหนึง
“ไม่”
Siambit
เจียงเซ่อตอบกลับ “ไปมาแล้ว”
“ไปมาแล้ว?”
“เธอไปมาเหรอ? ฉันยังไม่ได้ไปเลยนะ!”
แต่โชคดีทีอาจารย์ประจําชันเดินถือผลคะแนนเข้ามาพอดี สายตาหลายคู่ทีมองมาด้วยความสนใจ
ต่างก็หนั กลับไปทางอืนแทน
“ทําไมเธอถือแอบไปเองอ่ะ? ทําไมไม่รอฉันเลย”
“เธอ เธอ……”
หล่อนรู้สึกว่ามันไม่แฟร์เอาเสี ยเลย
“ตอนนีเธอมาโทษว่าเพราะฉันไม่บอกเรื องออดิชนให้
ั เร็ วกว่านีเธอเลยพลาดมันไปงันเหรอ?”
อาจารย์ประจําชันยังคงพูดแสดงความยินดีต่อนักเรี ยนทุกคนทีสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ตามทีหวังไว้
นักเรี ยนคนอืนๆก็กาํ ลังเก็บของของตัวเองอยู่
“ถ้าหากก่อนหน้านีฉันบอกเรื องออดิชนไป
ั เธอจะกลับมาโทษว่าเป็ นเพราะฉันไปบอกเรื องนี มันจึง
ส่ งผลกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของเธอหรื อเปล่า?”
อาจารย์ประจําชันยิมขึน
Siambit
ตอนที 25 กล้ อง
ครังนีทีเชิญมาถ่ายวีดีโอโปรโมทโรงเรี ยนก็ไม่ได้มีแค่เจียงเซ่ อเท่านัน ยังมีนกั เรี ยนอีกบางส่ วนทีผล
คะแนนการสอบเข้ามหาวิทยาลัยออกมาอยูใ่ นเกณฑ์ดี
“เดียวเธอแค่พดู ตามในกระดาษนีก็โอเคแล้ว”
ช่างภาพถามเธออย่างตืนเต้น
“เธอเคยถ่ายหนังมาก่อนด้วยเหรอ?”
เจียงเซ่อพยักหน้ายิมๆ
ดีทีถึงแม้ช่างภาพจะไม่ค่อยพอใจแต่เขาก็ไม่ได้แสดงอารมณ์โมโหออกมา การถ่ายทํายังดําเนิน
ต่อไปนานมาก แต่สุดท้ายก็เสร็จสมบูรณ์
ิ ก่ ็ยงเงิ
ทุกวันนีครอบครัวตูย้ งอยู ิ นขาดมือ เจียงเซ่อเองก็ชินกับการอาบนําก่อนนอนทุกคืน โดยเฉพาะ
ฤดูร้อนแบบนี ในห้องเธอร้อนจนเหมือนอยูใ่ นกรงขังนกพิราบ
“ลูกควรจะหางานทําได้แล้วไม่ใช่หรื อ?”
Siambit
ถึงแม้ตอนนีจะเช้ามากแต่ก็มีคนเดินเข้าเดินออกอยูเ่ รื อยๆ
วันนีทีเจียงเซ่อมาถึง พอทีมงานในกองถ่ายสังเกตเธอแล้วก็รู้สึกสวยอย่างทีพูดจริ งๆ
ดวงตาคู่นนดู
ั น่าดึงดูดไม่นอ้ ย ยิงเธอเปลียนเสื อออกมาแล้ว สายตาของเจียงเซ่อทีมองมาก็ทาํ ให้เขา
ลืมว่าก็กาํ ลังทําอะไรอยู่
“พีหลิว……”
ครังนีพวกนักแสดงทีทีมงานเลือกมาแต่ละคนก็ไม่เลวเลย มีหลายคนทีดูเหมือนว่าจะมาจาก
โรงเรี ยนสอนการแสดง แต่ผหู้ ญิงกลุ่มนีกลับทําให้เจียงเซ่อดูเด่นขึนมาอีก
“เจียงเซ่อเองก็ไปแต่งหน้าทําผมเลย ทําเสร็จแล้วก็มาเอาบทไปนังท่องให้ชินซะ”
Siambit
เขาแนะนําตัวกับเธอขึน
“สวัสดีค่ะ ฉันชือเจียงเซ่อ”
“คุณเจียง ผมของคุณสวยมากเลยนะ”
เขาค่อยๆ หวีผมให้เธอพลางพูดถึงสภาพมันไปด้วย
Siambit
แต่ก็มีดีแค่สวยภายนอกเท่านันแหละนะ นอกนันก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง
พอเขารวบผมได้แล้วก็หยิบหวีขึนมา สิ บนิวนันจับผมของเธอม้วนขึนไปบนหัวอย่างรวดเร็วและ
ชํานาญ
Siambit
ตอนที 27 ด้ านหนึง
การแต่งหน้าเป็ นแอร์โฮสเตสไม่ได้ทีอะไรยุง่ ยากนัก โดนเฉพาะเจียงเซ่อทียังเด็กอยู่ ผิวของเธอยังดู
สดใสและเต่งตึงมาก ถึงไม่ลงแป้ งก็ดูดีแล้ว
“พีหลิว ฉากทีฉันต้องถ่ายวันนีจะได้ถ่ายตอนไหน?”
“คุณเจียงรู้จกั เธอเหรอ?”
ทันทีทีเจียงเซ่อได้ยนิ แบบนันเธอก็ไม่ได้ตกใจอะไรนัก
Siambit
เดอริ กเติมลิปกลอสเข้าไปให้ปากดูอวบอิมยิงขึน
เจียงเซ่อนึกถึงตอนทีได้เห็นบทของหย่างอวินในบทละครแล้วมาดูลกั ษณะของไต้เจียทีเดินมาหา
เธอ สมแล้วทีได้เล่นบทบาทนี เหมาะสมจริ งๆ
เจียงเซ่อยิมๆ แล้วทักทายหล่อนกลับ
Siambit
“บังเอิญจริ งๆ ด้วย”
พอไต้เจียนังลงหล่อนก็ยนลู
ื กอมมาให้ เจียงเซ่อส่ายหน้า
“ขอบคุณ”
“เธอนีโชคดีจริ งๆ เลยน้า”
เจียงเซ่อวางบทในมือลงแล้วหันไปหาหล่อน
“นีก็เป็ นเพราะเธอทังนัน”
ไต้เจียทีได้ยนิ เจียงเซ่อพูดอย่างนันก็เบ้ปาก
พอหล่อนพูดจบเจียงเซ่อก็ขอบคุณเธออีกครัง
ไต้เจียดุนลูกอมในปากไปมาแล้วพูดต่อ
หล่อนไม่คิดเลยว่าเจียงเซ่อจะบอกว่าตัวเองเข้าวงการบันเทิงเพราะจน
แต่เจียงเซ่อกลับบอกว่าตัวเองจนเนียนะ ไต้เจียอกไม่ได้ทีจะหัวเราะออกมา
Siambit
“พวกเธอก็เหมือนกันนันแหละ เวลามันไม่แน่นอนหรอกนะ”
ตอนที 28 สาเหตุ
ไต้เจียนังอีกสักพักหล่อนก็บิดขีเกียจแล้วลุกขึน
“ไปละ”
นักแสดงหน้าใหม่หลายคนเขย่งเท้ามองหาพวกเขา แล้วก็มีคนหนึงพูดขึนมา
Siambit
“ไม่เห็นจะเห็นหังยวีอีกบั เจ้ารัวจวินเลย?”
หลังจากนันก็มีเสี ยงหัวเราะเยาะดังขึน
คุณภาพของกล้องถ่ายหนังค่อนข้างสูง แม้แต่ขนบนใบหน้าของเจ้ารัวจวินเองก็เห็นได้อย่างชัดเจน
และการแสดงของเธอก็ไม่ได้เป็ นทีพอใจของกูเ้ จียเอ่อจริ งๆ เพิงจะได้เริ มถ่ายก็โดนผูก้ าํ กับสัง ‘คัต’
เสี ยแล้ว
ถึงแม้เจียงเซ่อจะเข้าร่ วมการออดิชนนั
ั กแสดงเรื อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ก็จริ ง แต่นีก็เป็ นครังแรกทีเธอได้
เห็นกูเ้ จียเอ่อ
“เอาใหม่อีกรอบ”
“แม่ไม่เข้าใจ……”
“ฉันบอกแล้วไง ว่าวังเชียนเชียนคิดทีจะลาออกจากงานแล้วไปตามหาฝันของตัวเองทีปารี ส”
อารมณ์ของกูเ้ จียเอ่อหงุดหงิดขึนเรื อยๆ เขาจ้องเจ้ารัวจวินเขม็ง “เธอใช้เงินแลกเกรดวิชาวัฒนธรรม
มาหรื อไง?”
“เอาใหม่”
ตอนที 29 Shoot
“แม่” วังเชียนเชียนพูดตัดก่อนจะก้มหน้าลง
กูเ้ จียเอ่อพูดได้ตรงจริ งๆ
“ผูก้ าํ กับกู”้ ผูช้ ่วยเจ้ารัวจวินเป็ นผูช้ ายใส่ แว่นอายุราวๆ สามสิ บปี เดินเข้ามา ท่าทางเป็ นคนสุภาพ
เรี ยบร้อย “ผมว่าเจ้ารัวจวินคงยังปรับตัวไม่ทนั ยังไงก็ขอให้เธอได้พกั ก่อนสักครู่ เถอะครับ ไม่งนก็
ั
ั ถ่ายฉากอืนก่อนก็ได้ครับ”
ขอให้เธอได้ปรับตัวก่อน ให้เธอไปคุยกับพีเทาก่อนก็ได้ หรื อไม่งนก็
ในขณะทีเจียงเซ่อกําลังมองตามเจ้ารัวจวินไป เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างกําลังพุ่งมาทางด้านหลังเธอ
“ดูดาราอยูเ่ หรอ?”
Siambit
ไต้เจียมองผ่านไปทางทีเธอมองเมือครู่ และก็พบว่าเจ้ารัวจวินกําลังโดนพวกดาราหน้าใหม่ลอ้ ม
หล่อนไว้กลางวง อีกด้านก็มีคนเขียนบทกําลังคุยกับเธอ สี หน้าดูดีขึนกว่าตอนทีถ่ายเยอะแล้ว
เขาต้องแสดงเป็ นคนทีอายุใกล้จะสามสิ บแล้ว แต่ยงั เป็ นผูช้ ายทีทุ่มทุกอย่างให้กบั งาน ส่ วนเรื องอืน
รอบๆ ตัวกลับไม่คิดจะสนใจ
โคมไฟบนโต๊ะถูกเปิ ดสว่าง
โจวหรงเชินกําลังจับปากกาจดบันทึกบางอย่างลงในสมุด
“ฉันกลับมาแล้ว”
Siambit
ตอนที 30 เตือน
แฟนสาวเปลียนรองเท้าต่อ ผมของเธอทีปรกลงปิ ดใบหน้าครึ งหนึงทําให้เห็นได้แค่เสี ยวหน้า สี หน้า
เธอสงบนิ งเหมือนก่อนทีพายุฝนจะมาเยือน
“ฉันบอกว่าฉันกลับมาแล้ว”
การตอบรับแบบนันทําเอาแฟนสาวนิงงันไป
“โจวหรงเชิน! ฉันบอกว่าฉันกลับมาแล้ว!”
Siambit
“ดุ๊กคือใคร?”
แฟนสาวหัวเราะขึน แต่นาตากลั
ํ บไหลออกมา
Siambit
“ดีมาก”
แต่ฉากทีกําลังถ่ายต่อไปนีมีเนือหามากขึน หังยวีอีเองก็จะได้ออกโรงมากขึนเช่นกัน
หังยวีอีปลดกระดุมเสือแล้วเดินออกมาจากฉาก
เจียงเซ่อมองไปยังนักแสดงทีถูกชายหญิงทีโดนพวกทีมงานกลุ่มหนึงล้อมเอาไว้ และไม่คิดจะเข้าไป
“ฉันแสดงเป็ นไงบ้าง?”
“มีกระดาษทิชชูไหม?”
Siambit
“พีเหยา”
“ฉันจะจับตาดูเธอเอาไว้”
“ใครจะไปรู้วา่ ในนันมีอะไรบ้าง?”
ตอนที 31 Auditions
ไฟทีถูกจุดยังคงติดอยู่ เจียเซ่ อเป่ ามันเบาๆ ไฟบนบุหรี ก็ลุกพรึ บขึนมาและเผาไหม้เร็ วขึนกว่าเดิม
เจียงเซ่อขยีบุหรี ลงกับขอบหน้าต่างแล้วทิงมันไว้ตรงนัน
“ใครเป็ นคนหาคนนันมา?”
เขาอดไม่ได้ทีจะถามออกไป
Siambit
“ก่อนหน้านีคุณไม่ได้บอกว่าต้องการนักแสดงจากโรงเรี ยนสอนการแสดงหรอกเหรอ?”
“ตอนทีเจ้ารัวจวินกับหังยวีอีเข้ามาให้เธอคนนันขึนไปเลย”
ทีด้านหลังของเขายังมีคนอีกกลุ่มทีกําลังรอขึนมา แต่พอเขานิงไปบนด้านหลังก็ยงแน่
ิ นขึน และมัน
ก็ดูวนุ่ วายเป็ นอย่างมาก
“เอาใหม่”
Siambit
แค่ครู่ เดียวทุกคนก็นงกั
ั นเต็มเครื อง และก็เป็ นฉากของ ‘Missจาง’ ทีเจียงเซ่อเล่น สายตาของแทบทุก
คนจ้องมองไปทีเธอ เจียงเซ่อค่อยๆ พูดกล่าวทักทายเป็ นภาษาฝรังเศส หลังจากนันก็พดู แนะนํา
ปารี สต่อ
“ผูก้ าํ กับกู?้ ”
แต่ผกู้ าํ กับทีจะทําแบบนันได้จะต้องมีความเชือมันอย่างมากต่อนักแสดงทีพูดบทนัน
แต่ตอนนีกูจะเอ่ยต้องการให้ใช้เสี ยงจริ ง
“เรี ยกเธอมาหน่อย”
เจียงเซ่อชะงักนิงไป
Siambit
เขายกมือขึนแล้วชีไปทีมุมๆ หนึง
“ขอบคุณค่ะผูก้ าํ กับ”
ไม่วา่ จะครังแรกทีได้ไปแสดง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ หรื อครังนีในเรื อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ต่างก็เป็ น
เพราะเหตุผลทีเธอเคยบอกไต้เจียไป
ก็แค่จนเท่านันเอง
แต่กเู้ จียเอ่อกลับบอกว่าเธอเข้าไม่ถึงบทบาท
บททีเธอพูดออกมามันดูไม่ได้โน้มน้าวเลย และแน่นอนว่ามันไม่สามารถดึงดูดให้คนรู้สึกตืนเต้นไป
กับปารี สได้
แล้วเธอก็คิดถึงเผยอีขึนมา
ตอนที 33 บทพูด
“กระจกในห้องเธอฉันสังให้คนทําเป็ นกระจกกันแสงด้วยนะ มันสามารถมองเห็นวิวทีนันได้หมด
เลยล่ะ” ตอนทีเขาพูดแบบนันดวงตาของเขาเองก็เปล่งประกายระยิบระยับ
คิดไปคิดไปอารมณ์ของเจียงเซ่ อก็หม่นลง
แต่พอทําไมคิดถึงมันตอนนีขึนมาแล้ว เธอกลับรู้สึกหน่วงทีใจอย่างบอกไม่ถกู
“พร้อมแล้วค่ะผูก้ าํ กับ”
ทุกคนในกองถ่ายซ้อมกันอีกพักหนึง และเวลาก็ล่วงเลยมาจนดึกมากแล้ว
“จะพอได้หรื อยัง?”
“ส่ องกระจกทําหน้าทําตาพูดบ้าอะไรก็ไม่รู้ทงวั
ั นทังคืน เป็ นบ้าไปแล้วหรื อไง?”
“อะไรกันอีกเนีย?”
Siambit
ตอนที 34 เปลียนบท
ตูห้ งหงไม่พอใจเป็ นอย่างมาก สอบมอสามรอบนีอุตส่ าห์ทบทวนล่วงหน้าแล้วแท้ๆ แต่ผลก็ยงั
ออกมาไม่ได้ดงใจ
ั
“เกิดอะไรขึน?”
“ฉันจ่ายค่ากินค่าอยูไ่ ปแล้ว”
โจวฮุ่ยหันไปมองลูกสาวคนโตทีทําเป็ นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึนก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา
แต่จะให้บอกว่าเปลียนไปยังไง โจวฮุ่ยเองก็คงบอกไม่ถูก
Siambit
แค่รู้สึกว่าปกติเวลาทีหล่อนบอกให้ปิดไฟเจียงเซ่อก็เถียงกลับมาอย่างไม่พอใจ แต่ทุกวันนีพอหล่อน
บอกให้ปิดเธอก็พดู แค่สองสามคําแล้วก็เดินไปปิ ดไฟเอง
ยิงเจียงเซ่อเห็นโจวฮุ่ยทําหน้าเบือหน่ายก็ยงมั
ิ นใจว่าจะต้องหาเงินเพิมเพือทีจะหาเงินออกไปเช่าบ้าน
เสี ยที
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็ นไร”
หล่อนพูดจบก็เดินเข้าไปใกล้เธออีก
เด็กสาวมองเธออยูห่ ลายรอบแล้วพูดเปลียนหัวข้อขึนมา
“เธอโดนเปลียนบทแล้วนะ”
เจียงเซ่อทีได้ยนิ อย่างนันก็เงยหน้าขึน
“เปลียนบท?”
ตอนที 35 แนะนํา
ไต้เจียแสดงได้ไม่เลวเลย วันนันทีถ่ายทําก็เห็นได้ชดั ว่ากูเ้ จียเอ่อพอใจกับการแสดงของหล่อนมาก
ถ้าพูดถึงบทแฟนเก่าของโจวหรงเชินแล้วแล้ว ไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าหล่อนแน่นอน ไต้เจียเข้ากับ
บทนีทีสุ ดแล้ว การแสดงของเธอดีมากๆ
คําพูดนันของเจียงเซ่อทําให้เด็กสาวกระตือรื อร้นขึน
ถึงเด็กสาวจะพูดไม่จบแต่เธอก็เข้าใจมันดี
วันนันนอกจากไต้เจียทีได้รับคําชมจากผูก้ าํ กับแล้วก็มีเจียงเซ่อนีแหละทีได้ดว้ ย
Siambit
คิดว่าการทีไต้เจียทีได้รับคําชมจากกูเ้ จียเอ่อคงจะไปล่วงเกินเจ้ารัวจวินเข้าให้แล้ว
อย่างมากพอหนังจบเธอก็คงจะได้เป็ นมือใหม่ทีมีแววในวงการบันเทิงเท่านันเอง
เจียงเซ่อคิดถึงตรงนีก็คิดว่าตัวเองคงจะต้องระวังตัวบ้างแล้ว
วังเชียนเชียนเอามือกุมหน้าเอาไว้ และทังสองคนก็ได้เจอกันครังในฉากนี
Siambit
เมือเทียบกับตอนทีลองแสดงในสตูดิโอถ่ายทําแล้ว การแสดงของเจียงเซ่อก็ดูคล่องกว่าตอนนัน
เท่าตัว หลังจากทีฝึ กซ้อมในบ้านมาถึงสองวัน เธอก็สามารถเข้าถึงบทบาทได้ทงแววตาและการ
ั
แสดงออก ทีมงานในกองถ่ายต่างก็รู้สึกได้วา่ เธอแสดงได้ดีกว่าครังทีแล้ว แต่พอพูดบทได้แค่ครึ ง
เดียว กูเ้ จียเอ่อก็ขมวดคิวยกมือทําสัญญาณให้หยุดทันที
“ผูก้ าํ กับคะ”
“ท่าทางเธอกําลังได้ที ไว้ส่วนไหนทีดูมากเกินไปค่อยตัดออกก็ได้”
“บทนีเพิงเพิมเข้ามาในเนือเรื องทีหลังน่ะ”
ตอนที 36 โอกาส
เพราะยังไงซะคนทีเข้ามาในวงการนีก็ตอ้ งการจะออกกล้องกันทังนัน
ยิงไม่ตอ้ งพูดถึงเจียงเซ่อทีต้องการเงินมากและกําลังหาโอกาสทีจะไปออดิชนในตอนนี
ั
“หนังเรื อง ‘99 Love Letter’ จะมีการถ่ายโปสเตอร์หลังจากถ่ายทําเสร็จ บริ ษทั รุ่ ยเหอมีเดียทีเป็ นคน
ลงทุนก็เป็ นบริ ษทั ทีดีมาตลอด ไม่อยูท่ ีหนึงก็ทีสอง ฉันได้ยนิ มาว่า ถึงบทนีจะไม่ได้ถ่ายเห็นหน้าแต่
ภาพด้านหลังของคนแสดงก็จะอยูใ่ นโปสเตอร์ดว้ ยนะ”
คนทีลงทุนเป็ นถึงบริ ษทั ทีมีชือเสี ยงในวงการธุรกิจอย่างรุ่ ยเหอ อีกทังยังมีชุยซิ งกับจ้าวร่ างอีก นันก็
เป็ นสิ งทีพอจะยืนยันได้แล้ว ชุยซิ งเองก็เป็ นหนึงในดาราหนุ่มทีทําเงินได้มากทีสุ ดของบริ ษทั ทีมอเด
ลลิงทีใหญ่ทีสุ ดในศตวรรษนีเลยก็วา่ ได้ เขามีชือเสี ยงมากและแน่นอนว่าเขามีแฟนคลับเยอะมาก
เช่นกัน
เพราะจะถ่ายไม่เห็นหน้าก็คงไม่กล้าแนะนําโอกาสให้กบั มือใหม่อย่างเจียงเซ่อหรอก
เจียงเซ่อยิม
“นันมันแน่นอนอยูแ่ ล้วค่ะ”
“ได้ค่ะ”
ปลายสายเงียบไปครู่ หนึงก่อนจะพูดต่อ
Siambit
เขาพูดจบก็วางไปทันที ไม่รอให้เจียงเซ่อพูดอะไรด้วยซํา
เธอก้มมองข้อความในมือถืออีกครัง เธอเดินไปทางทิศตะวันตกและในข้อความนันก็บอกให้เธอ
มองหาถนนเฉิ งซี
Siambit
“พีฉาว มีคนมาหา”
พอตะโกนออกไป ก็มีผชู้ ายสวมเสื อยืดสี ดาํ ลายสกรี นวิงออกมาจากกองถ่าย ยังไม่ทนั ได้พดู อะไร
เขาก็มองมาทีเจียงเซ่อทันที
แต่วา่ ตอนทีหลีอีโทรมาหาว่าจะมีมือใหม่มาออดิชนแถมยั
ั งเอาแต่ชมไม่หยุด บอกว่าคนๆ นีชือเจียง
เซ่อ เคยได้เข้าไปในกองถ่ายของจางจิงอานและได้แสดงบทเล็กๆ มา พอมากองถ่าย ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’
Siambit
“ข้อมูลทัวไปหลีอีคงบอกกับเธอแล้วสิ นะ?”
ช่วงนีมีการออดิชนดาราหญิ
ั งเยอะมากแต่ก็ไม่มีคนไหนทีทําให้จา้ วร่ างพอใจได้เลย
พีฉาวคนนันหันไปมองเจียงเซ่อทีกําลังเดินตามเขาอยูค่ รู่หนึงแล้วหยิบมือถือออกมากดโทรออก
พีฉาวดูรีบร้อน เจียงเซ่อกลับรู้สึกเฉยๆ
ดูท่าบทบาทนีก็คงยังไม่มีใครมาแสดง งันเธอก็มีโอกาสมากขึนแล้ว
Siambit
การออดิชนครั
ั งนี ไม่เหมือนกับตอนทีเธอไปออดิชนเรื
ั อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ เลยสักนิด พีฉาวพาเธอเข้า
มาในฉากๆ หนึ งของกองถ่าย
“เธอไปตรงนันเลย”
“การแต่งตัว......”
“ไม่มีเวลาแล้ว” ทีมงานคนหนึงมองเวลาในมือถือแล้วชีไปทีหน้าประตู
เธอเองก็มีเปี ยโน Steinway อยูส่ องหลัง หลังหนึ งอยูบ่ า้ นตระกูลเฝิ งทีฮ่องกง อีกหลังอยูใ่ นเมือง
หลวงนีเอง ตังแต่เกิดใหม่มานีเธอก็ไม่ได้แตะเปี ยโนอีกเลย
“เตรี ยมพร้อม”
พีฉาวตะโกนขึน มีคนถือกล้องขึนมาถ่ายด้านหลังของเธอทันที
พวกผูห้ ญิงทีเคยมาออดิชนกั
ั บเปี ยโนอันแสนสวยสง่านีต่างก็พากันแตะๆ มันอย่างเบามือและ
ระมัดระวังเป็ นอย่างมาก แต่กบั เธอไม่ใช่
เธอเล่นอย่างเป็ นธรรมชาติและดูสวยสง่ามากๆ
เมือตัวโน้ตกําลังบรรเลงได้ที เจียงเซ่อก็หยุดลงแค่นนั
Siambit
ตอนที 38 พึงพอใจ
เสี ยงท่วงทํานองหยุดบรรเลงลง พีฉาวและคนอืนๆ ก็ได้สติกลับคืนมา คนทีถือมือถืออยูก่ ็รีบกดหยุด
ถ่ายทันที
“เอาไปให้ผกู้ าํ กับจ้าวดูเร็วเข้า”
“ไม่ตอ้ งแล้ว”
Siambit
“ผูก้ าํ กับจ้าว”
“เอาเธอนีแหละ”
เธอเป็ นเหมือนคนทีถูกอบรมสังสอนมาอย่างดีตงแต่
ั เด็ก แผ่นหลังและมือทีกําลังกดตัวโน้ตไป
เรื อยๆ ดูดึงดูดเป็ นอย่างมาก
“ไม่มีปัญหาค่ะ”
ผูช้ ายคนนันก็ยมกลั
ิ บ “งันก็ตามนีนะ เดียวเธอช่วยบอกช่องทางติดต่อเอาไว้ดว้ ยล่ะ” เขาพูดพลาง
หยิบกระเป๋ าหนังออกมาแล้วดึงนามบัตรออกมาให้เธอ
ตอนที 39 ค่ าตอบแทน
ถ้าผูห้ ญิงคนนันพูดแบบนีแล้ว งันก็แสดงว่าเงินค่าตอบแทนนีจะต้องมีขอ้ ต่อรองอืนอีกแน่ๆ
คงเป็ นอย่างทีหลีอีทีมงานในกองถ่าย ฝันทีเป็ นจริ ง บอกเอาไว้ ว่าบทบาทนี มีพวกบริ ษทั ใหญ่ๆ ส่ง
ดารามาลองหลายคนแล้ว แต่ก็ยงั ไม่มีใครเข้าตาจ้าวร่ างเสี ยที
ค่าตัวของพวกดาราเหล่านันจะเท่าไหร่ เจียงเซ่อก็ไม่สามารถรู้ได้
Siambit
หญิงสาวคนนันทีได้ยนิ ประโยคแฝงความหมายของเธอก็ถอนหายใจออกมา
หล่อนเก็บเอกสารสัญญาแล้ววางมันลงอีกที
แต่ไอ้ขอ้ ดีของมันไม่ได้ดึงดูดเจียงเซ่อเท่ากับเงินค่าตอบแทนทีจะได้เพิมขึนมาอีกหนึงหมืนนันเลย
และการทีจะเข้าวงการบันเทิงก็ตอ้ งมีคอนแทคทีดี
หญิงสาวมองเธออย่างตกใจ
พอเห็นว่าเจียงเซ่อมาเช้าขนาดนีก็รู้สึกแปลกใจไม่นอ้ ย
ตอนที 40 พอใจ
รองผูก้ าํ กับชีไปทีจุดๆ หนึง ตรงนันเป็ นเวทีทียกขึนสูงเป็ นขันบันไดและด้านบนนันก็มีเปี ยโนสี ขาว
วางอยู่
รองผูก้ าํ กับยกนาฬิกาขอมือดูแล้วถามขึน
“สามนาทีก่อนโทรมาบอกว่าอยูท่ ีหน้าห้างแล้วครับ”
Siambit
สไตล์ลิสต์เงยหน้ามองเจียงเซ่อ
Siambit
ิ ผอมแต่กด็ ู
ไหล่แขนของเธอก็เรี ยวยาวสวย เป็ นคนทีไม่ได้ดูผอมจนเกินไป พอใส่ เสือผ้าแบบนีก็ยงดู
ดีเช่นกัน
ยิงโดยเฉพาะตอนทีเธอสวมกางเกงยีนส์และสอดชายเสื อเข้าไปก็ยงเห็
ิ นทรวดทรงและสะโพกที
งอนชัดขึนอีกด้วย
บนกระดาษแผ่นนันเป็ นโน้ตเพลงๆ หนึง น่าจะเป็ นดนตรี ประกอบหนัง ’99 Love Letter’ วันนัน
เจียงเซ่อสามรถเล่นเพลง ‘ดวงดาว’ ได้ ก็แสดงว่าเธอมีพืนฐานการเล่นเปี ยโนอยูแ่ ล้ว
ประตูกระจกทีสามารถมองเข้าไปเห็นราคาของมัน พอเห็นแล้วก็คงได้แต่เดินถอยหลังกลับเท่านัน
“ฮัลโหล ฮัลโหล ผูก้ าํ กับจ้าว......” ปลายสายคือคนของบริ ษทั รุ่ ยเหอมีเดีย พอเห็นว่าจ้าวร่ างไม่ตอบ
ก็เรี ยกขึนทันที
ตอนที 41 ข้ อบังคับ
ทางปลายสายเองก็ได้ยนิ เสี ยงเปี ยโนดังคลอมาเรื อยๆ “ผูก้ าํ กับจ้าว ผมมีเรื องจะบอก คืออย่างนีนะ
คุณรู้จกั เจียงหัวกรุ๊ ปไหม?”
“เจียงหัวกรุ๊ ป?”
“ผมว่าผมได้บอกกับประธานเหยียนไปแล้วนะว่าผมหานักแสดงหญิงทีจะมาเล่นกับชุยซิ งได้แล้ว”
Siambit
“ผูก้ าํ กับ”
บทเพลงนีทางกองถ่ายได้จ่ายเงินไปจํานวนมากเพือจ้างนักแต่งเพลงทีมีชือเสียงในฮ่องกงอย่างวง
เฉิ นจีฉี ใช้เวลาแต่งถึงหนึงปี ถึงจะได้มนั มา ท่วงทํานองสวยงามและนุ่มนวลเหมาะสมกับเนือเรื อง
หนังทีให้ความรู้สึกหวานๆ ของรักครังแรก
“แสงไฟยังไม่ดีพอ”
เขามองไปทีแผ่นหลังของเจียงเซ่อแล้วให้เอาใหม่
ตอนที 42 ความมุมานะ
แม้วา่ ช่างไฟจะถอนหายใจออกมา แต่พอถ่ายไปได้ครึ งหนึงแล้วก็ยงั ไม่ราบรื นอีก จ้าวร่ างให้คนเข้า
ไปจัดท่าทางใหม่ ตอนนีเขากําลังหงุดหงิดมาก บางทีก็แค่เห็นรอยยับของเสื อทีเจียงเซ่อสวมอยูก่ ็ไม่
พอใจแล้ว เรี ยกสไตล์ลิสต์ให้เข้าไปทําให้มนั เรี ยบ แม้แต่เส้นผมทุกเส้นของเจียงเซ่อก็ตอ้ งเป็ นไป
ตามคําสังของเขา
“เสี ยวเจียงพักก่อนเถอะ”
ทีมงานเอานําไปให้เจียงเซ่อดืม เธอขอบคุณแล้วรับมันไป
“โอเค ประจําทีตัวเอง”
ผูช้ ่วยตะโกนขึนทีมลานในกองก็รีบไปประจําทีของตัวเองกันทันที
ในขณะทีช่างแต่งหน้าเขามาเติมหน้าให้ชุยซิ ง ตัวเขาเองก็เดินมานังดูการแสดงของตัวเองในจออีก
ครัง และก็รู้สึกพอใจเหมือนกัน พอจ้าวร่ างสังให้เริ มถ่ายต่อ เขาลุกขึนแล้วกลับไปยืนทีทีตัวเองหยุด
เมือครู่ นี
“เสี ยวเจียงทําได้ดีมากเลยนะ”
ตอนที 43 ชืนชม
การถ่ายทําในฉากนีถือว่าต้องใช้เวลาทังวันกว่าจะถ่ายเสร็จ เงือนไขและสิ งทีเขาต้องการถือว่าหนัก
มากจริ งๆ เวลาทํางานก็ดูเอาจริ งเอาจังมาก เขาไม่ยอมแม้สกั นิดทีจะให้มนั ผิดพลาด ในขณะทีถ่าย
ไปเรื อยก็โดน NG อยูต่ ลอดเวลา
พอเธอโดนถามไปแบบนันแต่ก็ไม่มีท่าทีหวาดอะไร เธอยิมแล้วตอบกลับ
“เธอสอบโรงเรี ยนสอนการแสดงใช่ไหมละ?”
แต่แล้วพอเจียงเซ่อโดนถามแบบนัน เธอก็ส่ายหัว
“มหาวิทยาลัยอันดับหนึงหรื อ?”
“คุณเจียงคะ”
“สวัสดีค่ะ”
ตอนที 44 ความขัดแย้ง
“ดิฉนั แซ่กวั ค่ะ นีคือนามบัตรของฉัน” เธอหยิบนามบัตรใบหนึงออกมาและยืนให้เจียงเซ๋ อ
“คุณยังไม่ได้เซ็นสัญญากับเอเจนซี ไหนเลยใช่ไหมคะ?”
ความหมายของคําพูดหล่อนทําเอาใจของเจียงเซ่อเต้น และเธอเองก็ยนมื
ื อไปจับมือกลับ
อย่างไรเสี ย ตอนนี Steinway เป็ นเปี ยโนทีเป็ นทีรู้จกั ไปทัวโลก ทีจริ งไม่จาํ เป็ นต้องมีพรี เซ็นเตอร์
ด้วยซํา
ยิงพอได้เห็นใกล้ๆ แบบนีก็ยงเห็
ิ นอะไรๆ ได้ชดั ขึน หางตาเธอเฉี ยวขึน เวลาทีมองไปทีผูค้ น แฝงไป
ด้วยความเย้ายวน แต่ท่าทางบุคลิกเธอกลับดูเย็นชา แม้แต่งผูห้ ญิงทีเพิงเจอเธอก็ราวกับว่าจะโดนเธอ
ดึงดูดได้ง่ายๆ เหมือนกัน
“คุณพอจะสะดวกทีจะทิงเบอร์เอาไว้ให้ฉนั ไหมคะ?”
กัวโฉงถือกระเป๋ าถือและอมยิมถามเธอ
“พีซิ ง คนใหม่คนนันออกไปแล้วนะ”
เธอรู้วา่ ร้านอาหารทีนีมีตงหลายร้
ั านทีขึนชือและรสชาติก็ไม่เลว แต่น่าเสี ยดายทีพอลูบๆ กระเป๋ า
ตัวเองทีมีบตั รเอทีเอ็มดูแล้วก็ได้แต่อดทนหิ วต่อไป เธอหาร้านขายขนมหวานเบเกอรี และซือขนมปั ง
มาสองชิน นังกินให้เสร็ จตังแต่ในร้านและเดินไปขึนรถไฟใต้ดินทันที
แต่ตอนนีทีได้มาเห็นพัสดุ คิวเธอขมวดแน่นทันที
เธอทนความรู้สึกขยะแขยงแล้วรี บล้วงมือเข้าไปหยิบมันออกมา
Siambit
ดูเหมือนว่าซองนีจะโดนแกะแล้วด้วย บนซองพัสดุนนมี
ั ตวั หนังสื อพิมพ์หมึกเป็ นชือมหาวิทยาลัย
อันดับหนึง
“ใครมาแกะของของฉัน?”
“ใครทิงของของฉัน?”
ในบ้านไม่มีใครตอบสักคน เจียงเซ่อถอนหายใจออกมา
Siambit
“เราไปคุยกันข้างนอก”
“ก่อนทีแม่จะเปิ ดมัน แม่ควรจะต้องถามหนูก่อน จะเรี ยนหรื อไม่เรี ยนมันก็เป็ นเรื องของหนู หนูจะ
ตัดสิ นใจเอง”
Siambit
“ทําไมมันถึงมาอยูท่ ีนี?”
เจียงเซ่อเงียบและตัดสิ นใจแน่วแน่
พอแนะนําข้อมูลเบืองต้นไปแล้ว คนตัวกลางก็อดไม่ได้ทีจะถามขึนมา
“เซ่อเซ่อออกไปข้างนอกหรื อจ้ะ?”
เจียงเซ่อพยักหน้า โจวฮุ่ยทีเห็นของในมือเธอก็หลุบตาลงและก้มหน้า
ตอนที 46 สงสัย
เจียงเซ่อเกิดใหม่มาได้สองเดือนแล้ว จากตอนนันทีได้รู้ข่าวมาจากกองถ่ายหนัง ‘ปฏิบตั ิการผู้
พิทกั ษ์’ แล้ว ดูท่า‘เฝิ งหนาน’ จะมีบางอย่างทีแปลกไป
เธอเองก็เคยเดาๆ ไว้เหมือนกัน ว่าคนทีอยูใ่ นร่ างของ ‘เฝิ งหนาน’ จะเป็ นเจียงเซ่ อตัวจรงหรื อเปล่า
แต่ตงแต่
ั ทีเธอเกิดใหม่มา ‘เฝิ งหนาน’ เองก็ไม่ได้มีอะไรแปลกไป และก็ไม่เคยโทรมาทีบ้าน
ครอบครัวตูด้ ว้ ย ถ้าเทียบกับเด็กอายุแค่สิบเจ็ดปี แล้วล่ะก็ ก็ออกจะใจเย็นและผิดปกติไปเสี ยหน่อย
แล้วยิงสถานการณ์ในบ้านของตระกูลเฝิ ง ไม่มีใครทีจะรู้ดีไปกว่าเจียงเซ่ออีกแล้ว
Siambit
นีมันไม่ปกติแล้ว!
เจียงเซ่อดูเวลาแล้ว มันน่าจะประมาณช่วงต้นเดือนกรกฎาคมได้
ถึงเจียงเซ่อจะได้เข้าไปในกองถ่ายตอนนัน แต่เธอก็ไม่ได้เข้าฉากเห็นหน้าเหมือนกับนางเอกอย่างจู
พ่าน
คําพูดนันดึงดูดคนทีคิดเหมือนกันได้ไม่นอ้ ย มีคนเห็นด้วยเยอะเหมือนกัน
ตอนนีหนังได้ออกตัวอย่างบางฉากออกมาแล้ว และก็สามารถทําให้คนดูเกิดความสนใจและสงสัย
ได้อย่างอยูห่ มัด และยิงฉาก ‘ด้านหลังของหญิงสาวในฝัน’ ก็ทาํ ออกมาให้เป็ นจุดขายเพือดึงดูดคนดู
ได้ ถึงมันจะเป็ นการถกเถียงกันแต่กถ็ ือว่าประสบความสําเร็ จแล้ว
ส่ วนมากภาพทังหมดทีพวกนักข่าวแอบถ่ายมาจะมองเห็นได้ไม่ชดั นัก
Siambit
ทีจริ งเธออยากจะลองหาทีออดิชนนั
ั กแสดงสักตําแหน่ง แต่เพราะว่าเธอยังไม่ได้เซ็นสัญญากับเอเจน
ซี ไหนเลย ดังนันตอนนีถึงยังไม่มีช่องทาง ถึงมันจะพอมีตาํ แหน่งตัวประกอบอยู่ แต่คิดว่าเงิน
ค่าตอบแทนมันน้อยไปเสี ยหน่อย สําหรับสถานการณ์ของเจียงเซ่อแบบตอนนี ดูท่ามันจะไม่
สามารถแก้ไขปัญหาของเธอได้หรอก
ตระกูลเฝิ งเองก็ไม่ได้ตงใจที
ั จะให้เธอเป็ นทายาทสืบกิจการอะไร สิ งทีพวกเขาต้องการไม่มากไม่
มายคือการให้เธอเป็ นนักศึกษาทีแสนสวยเท่านัน อีกอย่างเธอก็ไม่ใช่พวกทํางานไม่เป็ นโล้เป็ นพาย
เพราะยังมีเรื องทีจะจับแต่งงาน จึงปล่อยให้เจียงเซ่อไม่ตอ้ งเรี ยนตามอย่างตระกูลเฝิ ง
แต่ถึงตอนนีก็เล่นหนังไปแล้วสามเรื อง แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าวงการนีจะทําให้เธอไม่ชอบเลย นง
ตอนวันนันทีได้เห็นฝี มือการแสดงของชุยซิ งแล้ว เธอเองก็รู้สึกประทับใจเป็ นอย่างมาก
เงือนไขของมหาวิทยาลัยคือต้องอยูห่ อใน
ด้านหลังก็มีอีกหลายคนทียังไม่ยอมแพ้ เดินตามมาห่างๆ
มีสาวสวยเข้าคณะประวัติศาสตร์ทงที
ั ยังไม่ถึงครึ งชัวโมง ข่าวนี ก็แพร่ ไปทัวมหาลัย
......
......
......
รู ทเมทต่างก็เป็ นปี หนึงทังนัน มีคนหนึ งทีเป็ นคนตีตูเ้ หมือนกับเจียงเซ่อ ชือว่าเสี ยวโจว ส่ วนอีกสอง
ั ่ คนหนึงชือเฉิ นยวีเวยอีกคนชือเฉาซวง
สาวมาจากภาคใต้ทงคู
ตอนที 49 ฝึ กทหาร
คําพูดของยวีเสี ยวโจวนดึงดูดเฉาซวงและเฉินยวีเวยให้เกิดความสงสัยได้เป็ นอย่างดี เจียงเซ่อชะงัก
นิงไป เธอเกิดนึกถึงเพือนของคุณปู่ เฝิ งจงเหลียงขึนมา พีน้องในตระกูลต่างเป็ นกองกําลังในตีตู
ตระกูลเผยเองก็มีลูกหลานทีอยูใ่ นกรมทหาร ไม่รู้วา่ จะบังเอิญได้เจอบ้างหรื อเปล่า แต่ข่าวคราวทียวี
เสี ยวโจวรู้มาก็มีไม่มากนัก เจียงเซ่อใจลอยไปพักหนึง และคิดว่ามันก็คล้ายๆ กับทีเธอหาเจอในเน็ต
เหมือนกัน
ถึงเมือก่อนเธอจะเคยจบจากมหาวิทยาลัยอันดับหนึงเหมือนกัน แต่เพราะว่าตระกูลยังพอมีเส้นสาย
อยูบ่ า้ ง เธอจึงไม่ตอ้ งไปเข้ารับการฝึ กทหารให้ยากลําบาก
พอคิดถึงตรงนี เจียงเซ่อก็มองเด็กสาวกลุ่มนัน
Siambit
“พวกเธอยังต้องซืออะไรอีกหรื อเปล่า?”
ช่วงเช้านีเขาก็สงให้
ั จดั แถวและให้ไปวิงรอบสนามห้ารอบ แต่พอกําลังจะวิงครบตามทีกําหนดแล้วก็
สังให้วงเพิ
ิ มอีกสามรอบเสี ยอย่างนัน คนทีวิงเสร็จก่อนก็จะได้พกั ก่อน
Siambit
คนทีวิงเสร็จแล้วก็แทบทนไม่ไหวล้มลงไปนังกับพืนทันที
ตอนที 50 เผยอี
“เจ้าด็กนีน่ะมันดือดึง” เสี ยงอันคุน้ หูของผูช้ ายคนนันพูดออกมาอย่างสุ ขใจในความทุกข์ของคนอืน
“เจ้านีกับตระกูลเฉิง แล้วก็ไอ้พวกเด็กถูกสปอยล์จนเสี ยคนพวกนันพากันไปเทียวก่อกวนทีฝรังเศส
ยัวจนท่านโกรธจนส่ งตัวมากักบริ เวณทีนี ในเมือสอนแล้วไม่จาํ ก็โยนให้ทหารช่วยสังสอนปรับปรุ ง
แล้วกัน”
“ผมไม่ผิด”
“ทําไมแกจะไม่ผิด?”
เธอหมุนขวดนําในมือไปมาสองรอบ พยายามสงบนิ ง
ก่อนหน้าทีอาหลานสองคนนีทะเลาะกันเขาก็ไม่ได้ใส่ ใจ พอเผยจินหยางถามขึนมาแบบนันเขาก็หนั
หน้าไปมอง
นักศึกษาหลายคนกําลังกัดฟันวิงรอบสนามด้วยก้าวเท้าทีหนักหน่วง บางคนก็กะเผลกขาวิงไป
เรื อยๆ
พออาจารย์ฝึกหันกลับไปมองก็พบว่าเป็ นเจียงเซ่อ
เหมือนเมือกีทีเขาสังให้วงห้
ิ ารอบ เด็กสาวคนอืนๆ ต่างก็ร้องขอให้เขาลดหย่อน แต่เธอกลับเป็ นคน
เดียวทีไม่พดู อะไรสักคําและไปเตรี ยมตัววิงเรี ยบร้อย หลายวันต่อมาอาจารย์หลิวต้องมองเธอใหม่
หน้าตาสวยแต่ไม่เย่อหยิง ทีสําคัญทีสุ ดคือนิสยั ของเธอถูกชะตาเขามาก
Siambit
ตอนที 51 คล้ายคลึง
พอเผยจินหยางถามถึงเธอขึนมา อาจารย์หลิวก็ขมวดคิวแน่น เผยจินหยางเห็นแบบนันก็ยมขึ
ิ น
“คิดไปถึงไหนล่ะเนีย?”
อาจารย์หลิวได้ยนิ อย่างนันก็ยมๆ
ิ
ประโยคทีเผยจินหยางพูดกับอาจารย์หลิว ก็ดึงดูดให้เขาเงยหน้าขึนไปมองเหมือนกัน
ั ่ แล้วก็เบนหน้าไปทางอืนทันที
แต่ตอนนีสายตาของเขาก็แค่ลอบมองดูเจียงเซ่อแค่ชวครู
เผยจินหยางมองเธออีก ก่อนจะเอ่ยลากับอาจารย์หลิว
ท่าทีของเผยอีทําเอาเผยจินหยางต้องขมวดคิว
เด็กสาวหลายคนโดนแดดเผาคนคลําไหม้ไปเยอะ บางคนยกกระจกขึนมาดูแล้วก็ร้องไห้ออกมา
และเอาแต่พดู ว่าไม่กล้าไปเจอหน้าใครแล้ว
Siambit
ตอนนันมีเด็กสาวหลายคนมักจะขีเกียจทีจะดูแลตัวเอง พอตอนนีมาเทียบกับเจียงเซ่อตอนนีแล้ว
หลังจากทีฝึ กเสร็จ เธอก็ดไู ม่เปลียนไปเลย
ตอนทีเจียงเซ่อเดินลงมา คนทีมารอรับต่างก็พากันเดินเข้ามาหาเธอ
“เซ่อเซ่อ สองสามวันมานีคณะสาขาของเธอดังมากเลยนะเนีย”
“เป็ นไปไม่ได้ทีเธอจะไม่รู้สิ?”
“ทําไมเหรอ?”
หล่อนเลียนิ ว แล้วก็ยมขึ
ิ นมาอย่างอดไม่ได้
“เธอไม่รู้สึกเหรอว่าคณะเธอมีคนมาฟั งบรรยายเยอะเลยน่ะ”
Siambit
ตอนที 52 เสียดสี
เจียงเซ่อก็ยงั ไม่รู้จริ งๆ นักศึกษาในหอพักหลายคนก็ยงั ไม่ได้ซือคอมหรื อโน้ตบุ๊กเอาไว้ มือถือของ
เธอเองก็เป็ นมือถือรุ่ นเก่า ใช้ได้แค่โทรเข้าโทรออกรับส่ งข้อความธรรมดาเท่านันแหละ และเธอก็
ไม่รู้จริ งๆ ว่าในเน็ตมันเกิดอะไรขึน
“เซ่อเซ่อจะออกไปเดทกับแฟนเหรอ?”
“ทางนี”
เธอหันหน้ากลับไปมอง และสายตาก็พลันเห็นไต้เจียทีไม่ได้เจอกันนาน
พอเจียงเซ่อเดินเข้าไป ไต้เจียก็ยมถามเธอ
ิ
Siambit
เธอจิบนําชา และลิปสติกก็ติดเป็ นรอยอยูบ่ นแก้ว หล่อนปั ดผมไปด้านหลัง “แต่ฉนั ก็ยงั ได้อยูใ่ นกอง
ถ่าย แต่ไม่ได้เจอกับเธอเลย”
วันนันเจียงเซ่อเองก็ได้คุยกับทีมงานในกองถ่ายคนหนึง ก็พอจะรู้เหตุผลทีไต้เจียโดนเปลียนบท
วันทีเปิ ดกล้องวันนัน หล่อนแสดงได้ดีมากๆ สามารถขโมยซี นของจ้าวรัวจวินได้เลย และนันก็
ส่ งผลต่อนางเอกของเรื องมากด้วย ผูก้ าํ กับเลยต้องเปลียนบทให้เธอ
“เธอว่ามันน่าตลกไหมละ?”
Siambit
“เพราะว่าฉันต้องการเงินยังไงล่ะ”
“แล้วใครไม่ตอ้ งการเงินกัน?”
Siambit
เธอวางนิ วทีทาสี ดาํ เงาเอาไว้บนแก้วนําชา เลือนมันไปๆ มาๆ อยูอ่ ย่างนัน ท่าทางเธอดูลงั เลกับอะไร
บางอย่างอยูค่ รู่ ใหญ่ๆ ก่อนจะเตือนเจียงเซ่อขึนมา
“เธอต้องระวังเหยาเสี ยงเอาไว้นะ”
“ฉันเข้าใจแล้ว”
เจียงเซ่อพยักหน้า
“ฉันรู้”
ทางทีมงานนัดกันเอาไว้หนึงทุ่ม ตอนนีก็คงถึงเวลาทีจะขึนไปได้แล้ว
ไต้เจียยกกระเป๋ าขึนมาแล้วก็สะบัดผม
“ครังนีเธอเลียงก่อนแล้วกัน”
“สองสาวสวยมากันเร็วจังเลยนะเนีย”
เจียงเซ่อยิมแล้ววางตะเกียบลง จากนันก็หยิบกระดาษทิชชู่ขึนมาเช็ดปาก
“ฉันก็ไปได้เหรอคะ?”
ตอนที 54 บุพเพสันนิวาส
นําอัดลมพุ่งกระเด็นใส่ ร่างทังสอง แน่นอนว่าสี หน้าของทังสองต่างก็แย่ลง
“เฝิ งหนานยังไม่สนใจพีอีกเหรอ?”
หลังจากทีกลับมาจากฝรังเศส ความรู้สึกของเขาก็มีแต่แย่ลงไปอีก
เขาเดินตามเผยอีไปได้สองก้าว คนตรงหน้าก็หยุดลง
เขารู้สึกไม่สบอารมณ์ขึนมาอีกแล้ว!
“เป็ นอะไรไปเหรอ?”
ตอนที 55 ซัดแหลก
ก่อนหน้านีทีเหยาเสี ยงได้เจอเซ่อก็แค่ครังเดียวเท่านัน และเขาก็ถกู ความสวยของเธอดึงดูดจนทุกวัน
เอาแต่คิดถึงอยูต่ ลอดเวลา
“ไสหัวออกไป”
เนียต้านเอียงหน้ามามองเจียงเซ่อแล้วยิมๆ
เจียงเซ่อเองก็ยมตอบ
ิ เธอตังใจเดินเข้าไปหาเหยาเสี ยง ทําท่าทีวา่ กําลังกลัวเผยอีและเนี ยต้านเป็ น
อย่างมาก
“พีเหยา งันเราออกมาก่อนก็ได้ค่ะ”
“ไอ้ขยะเอ้ย!”
“แกบอกให้ใครระวังนะ?”
“พูดสิ วะ!”
Siambit
“เสี ยงเบาไป!”
“ผม ผมจะพูดจาให้ระวังกว่านี!”
“นีมันเกิดเรื องอะไรขึน?”
ในลิฟต์เจียงเซ่อเป็ นคนเดียวทีเห็นเหตุการณ์ทงหมด
ั คนของโรงแรมจึงพาเธอไปทีห้องวงจรปิ ด ครู่
เดียวก็มีเจ้าหน้าทีเข้ามาสอบถามเธอ
“เกิดเรื องอะไรขึน?”
“แล้วเธอไม่เป็ นอะไรใช่ไหม?”
“พีอี?”
เนียต้านกําลังคุยโทรศัพท์ พอวางไปแล้วก็เห็นเผยอีกําลังจ้องใครบางคนอยู่
เนียต้านเคยถามเขาว่าทําไม เผยอีก็ตอบมาว่า
“เป็ นเด็กใหม่มหาวิทยาลัยอันดับหนึงน่ะ”
“อยูม่ หาวิทยาลัยเดียวกัน?”
ในใจเขาคิดอะไร เผยอีเองก็รู้ดี
“......รุ่ นน้องของพีอี”
เผยอีก้มดูมือถืออย่างรําคาญใจ นังมาสักพักแล้วและเขาก็รู้สึกเบือมาก
ตอนที 57 ข่ าว
แต่ใครจะรู้พอตํารวจไปกันแล้ว เจียงเซ่อเองก็หนั หลังจะกลับเช่นกัน
“รี บโทรให้คนมารับพวกเราเดียวนี!”
เจียงเซ่อตอบกลับขําๆ “สบายใจเถอะ”
นีมันไปกันใหญ่แล้ว**!**
ดังนันพวกทีมงานจึงคิดว่าเผยอีและเนียต้านสองคนนันจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาทัวไปแน่ๆ
Siambit
“ฉันรู้ค่ะว่าจะต้องทํายังไง”
“คุณเจียง คุณแน่ใจแล้วนะ?”
เจียงเซ่อตัดสิ นใจพิมพ์เบอร์เข้าไปอีกครัง
เผยอีไม่พดู อะไร
เขาไม่ได้โทรมาเพือเจรจากับเธอเหมือนทีพวกทีมงานหนังทํา แต่เขาโทรมาเตือนเจียงเซ่อต่างหาก
ประมาณครึ งปี ก่อน เธอได้เข้าร่ วมเป็ นตัวประกอบของหนังเรื อง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ของจางจิง
อาน เพราะหน้าตาเธอดูโดดเด่นกว่าใครๆ จางจิงอานเองก็เห็นเธอและประทับใจ จึงได้ให้เธอพูดบท
ของตัวประกอบ
เนียต้านดูถึงตรงนี อดไม่ได้ทีจะหันไปมองเผยอี
Siambit
“หนังเรื อง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ มีไอ้จา้ วจวินฮันนันเป็ นคนลงทุน และเฝิ งหนาน……” พอพูดคําว่า
‘เฝิ งหนาน’ สองคํานีออกมาจากปาก สายตาของเผยอีก็เปลียนไปทันที “…..พีเฝิ งหนานเองก็ลงทุน
ไปกับหนังเรื องนีเหมือนกัน แถมยังไปหาชิวจีเพือขอยืมพวกอาวุธจริ งมาใช้แสดงในหนังอีกด้วย”
“ไอ้จา้ วจวินฮันนันต้องพูดล้างสมองเธอแน่ๆ!”
พูดถึงตรงนี เนียต้านเองก็เกิดฉงนขึนมา
“ฉันจะกลับแล้วนะ”
ตอนที 60 โอกาส
วันหยุดสุ ดสัปดาห์นีเจียงเซ่อได้ไปทีห้องสมุด และได้ยมื หนังสื อมาอ่านทีห้องแทน
“คุณคือคุณเจียงเซ่อใช่ไหมคะ?”
เจียงเซ่อลุกขึนไปจับมือกับหล่อน พอหล่อนวางเอกสารลงแล้วหล่อนก็ผายมือขวาเชิญเจียงเซ่อนัง
ตอนที 61 ตัวเลือก
เรื องทีกูเ้ จียเอ่อโทรหาหลินซี เหวิน ผูช้ ่วยหลีเองก็ได้ยนิ ผ่านหูมาบ้าง สิ งทีเธอจําได้แม่นทีสุ ดคือกูเ้ จีย
เอ่อได้พดู ถึงนักแสดงหน้าใหม่ทีชือเจียงเซ่อขึนมา และเขาก็ได้ยนื ยันว่ารู ปร่ างหน้าตาของเธอดีมาก
ผูช้ ่วยหลีแนะนําขึน
Siambit
เจียงเซ่อพยักหน้า แล้วเธอก็หยิบอีกฉบับขึนมาดู
เจียงเซ่อนิงไม่พดู ไม่จาไป
ถ้าหากเป็ นหนังฟอร์มใหญ่ เป็ นหนังทีมีตน้ ทุนทีดีก็วา่ ไปอย่าง แต่เธอเกิดมาเป็ นเฝิ งหนาน เรื อง
ธุรกิจพืนฐานทัวไปเธอรู้ดี เดาแค่นีก็เดาได้วา่ มันจะเป็ นยังไง
ยิงบวกกับอีกสองเรื องทีได้แสดง เรื องหนึงก็ ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ของกูเ้ จียเอ่อ อีกเรื องก็ ‘99 Love
Letter’ ของจ้าวร่ าง ถึงแม้วา่ ทังสองเรื องก็ยงั อยูใ่ นบทของตัวประดับ แต่หนังสองเรื องนีก็มีเนือหาที
เหมาะสม
ตอนที 62 พัวพันวุ่นวาย
โหวซี หลิงเป็ นนักเขียนแนววัฒนธรรมโบราณ อายุก็ค่อนข้างมากแล้ว และด้วยตัวเขาเองก็จบมาจาก
มหาวิทยาลัยอันดับหนึงเหมือนกัน ดังนันเขาจริ งได้ให้เกียรติในการมาพูดสุนทรพจน์ให้กบั
นักศึกษารุ่ นหลังๆ และเจียงเซ่อเองก็รู้สึกประทับในในตัวเขาเป็ นอย่างมาก
แต่ทว่าในเรื อง ‘The Occasion of Beiping’ นัน บททีชือว่า ‘โต้วโค่ว’ ดันเป็ นผูห้ ญิงทีสวยไม่มีใคร
เทียบได้พอดี ดังนันตอนทีผูช้ ่วยหลีสงงานกั
ั บพวกพนักงาน ก็ได้กาํ ชับให้เตรี ยมบทบทนีเข้ามาด้วย
เพือทีจะได้เอามาให้เจียงเซ่ อเลือก
“คุณเจียง ดิฉนั คิดว่า คุณเป็ นคนสวยขนาดนี ถ้าได้แสดงเป็ นฉางเอ๋ อหรื อเจ็ดนางฟ้ าก็คงไม่มีปัญหา
อะไรเลย” แล้วหล่อนก็เหลือบมองบท ‘The Occasion of Beiping’ อีกครัง แล้วพูดขึนด้วยความ
ลังเล
“คุณหลิน”
ตอนที 63 สุ ดความสามารถ
หรื อพูดได้วา่ ในหนังของหลินซี เหวินนี ขอแค่เจียงเซ่อไม่ปฏิเสธ ยังไงซะก็ตอ้ งมีซกั บททีเธอจะได้
เล่น
พอคิดได้แบบนัน เจียงเซ่อเองก็นิงไป
ถึงแม้วา่ ผูช้ ่วยหลีจะพูด ‘ขอโทษ’ มาแล้ว แต่ขอแค่ตวั เธอเองรู้ขอ้ จํากัดของบริ ษทั ซ่างเจีย เรื องนีก็
ค่อยพูดง่ายขึนมาหน่อย
เพราะถึงแม้จะไม่มีฝีมือในการแสดง ท่าทางลักษณะของเย่หยิงเฟยก็คงสามารถทําบทนีให้ออกมาดี
ได้อยูแ่ ล้ว
การทีได้สญ
ั ญาหนังทีดีแบบนนี ยังไงก็คงไม่มาเรื องมากกับของแบบนีหรอก ยิงได้เพิมค่าตอบแทน
ไปด้วยแล้ว ยังไงซะผูช้ ่วยหลีก็ตอ้ งสามารถทําให้เจียงเซ่อรับเล่นหนังให้ได้
ถึงแม้วา่ บท ‘โต้วโค่ว’ ในเรื อง ‘The Occasion of Beiping’ จะเป็ นบททีกําหนดไว้เป็ นพิเศษ และ
เจียงเซ่อเองก็มีความลังเลกับบทนีอยูบ่ า้ ง แต่สาํ หรับเรื อง ‘เทพเจ้าเอ้อหลาง’ เธอจะไม่รับแสดง
แน่นอน
เจียงเซ่อพยักหน้า
เจียงเซ่อยิม
Siambit
ผูช้ ่วยหลีตะลึงงันไปในทันที
แต่เรื อง ‘The Occasion of Beiping’ ไม่เหมือนกัน หนังเรื องนีก่อนทีหลินซี เหวินจะเริ มถ่ายทํา เขาก็
ได้เตรี ยมการทีจะดึงโหวซี หลิงออกมาอย่างยากลําบาก
ตอนที 64 พิจารณา
หลินซี เหวินทําหนังมาหลายปี ถึงว่าการทีเขาได้ก่อตังบริ ษทั ซ่ างเจียขึนมาเพือทําเงิน แต่ก็นอ้ ยนักที
จะได้รับคําชมจากสาธารณะชน
โหวซี หลิงชอบนักอ่านทีชืนชอบตัวเองมากๆ
“ต้องขอบคุณผูช้ ่วยหลีมากเลยนะคะ”
Siambit
คําพูดของเธอมันเกินความคาดหมายของผูช้ ่วยหลีอีกแล้ว
อันจิวยวีแก่กว่าเธอถึงยีสิ บปี ทังสองคนนันไม่วา่ จะเป็ นรู ปร่ างภายนอก หรื อแม้แต่อายุกต็ าม มันดู
ไม่ได้เข้ากันเลยสักนิด
“คุณเป็ นใคร?”’
หนังเรื อง ‘The Occasion of Beiping’ ถือว่าเป็ นการรวมผลงานเลยก็วา่ ได้ เซี ยวจือจับเป็ นอันจิวยวี
และเขาก็ได้จบั กุมหญิงสาวทีเคยทําให้เขาอับอายขายหน้าอย่างโต้วโค่วด้วย ถึงจะเป็ นบทละครแต่
โหวซี หลิงก็เขียนออกมาได้อย่างมีเอกลักษณ์มากๆ แฝงด้วยความรู้สึกต่อต้านลึกๆ
รู้สึกต่อต้านในช่วงแรก ก็เพือทีจะได้ระเบิดออกมาในภายหลัง
โหวซี หลิงได้เขียนบรรยายถึงโต้วโค้วในบทละครเอาไว้วา่
ในชัวนาทีนี ‘โต้วโค่ว’ ในเรื อง ‘The Occasion of Beiping’ ก็เริ มมีชีวติ ชีวาขึน ทีเธอกลายเป็ นคนที
แสนโหดร้ายขนาดนี นันก็เพราะเธอได้ประสบกับความพลิกผันในชีวติ โดนคนอืนทําร้าย
Siambit
ตอนที 66 พลิกโอกาส
แสงอาทิตย์ค่อยๆ เลือนลับไปทางตะวันตก อาทิตย์อสั ดงทีแสนสง่างามสาดแสงอ่อนๆ ลงตรงหน้า
ต่าง แก้วนําถูกเติมไปแล้วถึงสองรอบ แต่เจียงเซ่อยังคงนังพิงอยูข่ า้ งหน้าต่าง เธอยังไม่อยากทีจะลุก
ออกไปไหนเลย
ตอนนีเป็ นช่วงเวลาทีเธอรู้สึกหวันไหวขึนมา
นักแสดงหน้าใหม่หลายคนทีไม่สามารถเข้าในใจประโยคเหล่านันได้ แต่เจียงเซ่อเข้าใจมันดี
Siambit
เจียงเซ่อรี บตอบกลับ
พอพูดถึงตรงนีแล้ว หล่อนก็อดไม่ได้ทีจะพูดขึนอีก
ตอนที 67 ทดสอบ
เมือวานหลังจากทีนัดเจียงเซ่อแล้ว ผูช้ ่วยหลีก็ได้เตรี ยมทุกอย่างไว้พร้อม ทังสไตล์ลิสต์และช่าง
แต่งหน้าเองก็มารอทีบริ ษทั กันเรี ยบร้อย
กีเพ้าชุดนันมีสีนาเงิ
ํ นเข้ม แต่ตรงทีข้อมือและคอเสือมีงานปั กลวดลายโบราณเอาไว้ดว้ ย และไม่ได้มี
สี สันอืนๆ อีก ให้ความรู้สึกเรี ยบๆ ไม่สดใสนัก
เหมือนดังดอกไม้ดอกหนึงทีกําลังบานสะพรัง มีใบและกิงก้านแตกยอดออกมาให้เห็น
ไม่วา่ จะยังไงก็แล้วแต่ ‘โต้วโค่ว’ ต้องเคยตกตําและกลายเป็ นหญิงขายบริ การ ถึงแม้วา่ จะเป็ นสิ งที
เธอไม่ตอ้ งการ แต่,มันก็เป็ นความเศร้าทีเป็ นความจริ ง แค่ความรู้สึกแรกทีควรมี เจียงเซ่อกลับ
ไม่ได้แสดงมันออกมาเลยสักนิด
ตอนที 68 หาคําตอบ
เจียงเซ่อชะงักฝี เท้าลง แน่นอนว่าเธอจําได้วา่ นี เป็ นบทในเรื อง ‘The Occasion of Beiping’ มันเป็ น
ตอนที ‘โต้วโค่ว’ ปรากฏตัวครังแรกทีโรงละครงิวบนถนนเทียนเฉี ยว และมีคนเข้ามาพูดกับเธอ
แต่เธอก็แค่มีอาการชะงักไปเพียงเล็กน้อยเท่านัน และตังสติได้อย่างรวดเร็ว
เจียงเซ่อนึกถึงฐานะของโต้วโค่วในบทขึนมา ในตอนนีเธอได้รับความช่วยเหลือจากอันจิวยวีมาแล้ว
และได้ติดตามอยูข่ า้ งกายเขามาอยูใ่ นเขตทีเจริ ญรุ่ งเรื องของเป่ ยผิง
ประสบการณ์การแสดงของเจียงเซ่อยังไม่เพียงพอนัก แต่เธอก็พยายามทีจะอ่านบทหนังอย่างา
ละเอียดเพือทําความเข้าใจด้วยตัวเองอย่างเต็มที และตอนนีเธอก็ทาํ แค่กม้ หน้าลง มือทีแนบอยูข่ า้ ง
ลําตัวก็เกิดสันขึนอย่างไม่ได้ตงใจ
ั
ตอนทีเจียงเซ่อเดินเข้าไปเธอก็กลับมาสงบนิงเหมือนเดิม และเงยหน้าขึน
มองเธอก็เหมือนมองคนแปลกหน้า
ตอนที 69 ทดสอบ
หลินซี เหวินทีนังอยูข่ า้ งๆ ก็ดูอารมณ์สงบขึน โหวซีหลิงเองก็ดึงกระดาษทิชชู่ออกมาจากกล่อง
ด้านหน้าตัวเองมาหนึงแผ่น แล้วเขาก็ลุกขึนและยืนมันไปให้เจียงเซ่ อด้วยตัวเองทันที “คุณผูห้ ญิง
โต้วโค่ว คุณไม่เป็ นอะไรใช่ไหมครับ?”
“ก็แค่งิวร้องได้เพราะเกินไปน่ะ”
ความคิดทีเขามีต่อเจียงเซ่อในตอนแรกนันเปลียนไป ในชัวนาทีนนเธอได้
ั แสดงท่าทางอันสง่างามที
เป็ นเสน่ห์ของผูห้ ญิงออกมา และนันมันก็ดูกระตุน้ ให้คนสนใจมากกว่าเย่หยิงเฟยทีมีภาพลักษณ์เซ็ก
ซี ยัวยวนเสี ยอีก
เจียงเซ่อเองก็ตงใจที
ั จะลงเท้าให้เกิดเสี ยงอีกครังและอีกครัง รองเท้าส้นสูงทีกระทบลงพืนดัง ‘ตึก
ตึก’ ทุกย่างก้าวราวกับได้ตอกลงไปกลางใจ
เมือเธอเดินไปถึงหน้าประตู หลินซีเหวินก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
“ไม่เลวเลย”
ตอนทีโต้วโค่วเดินออกไป ในใจเธอจะต้องยังไม่สมัครใจนัก
Siambit
งานเขียนของเขามักจะเจาะเกียวกับนิสัยสันดานของมนุษย์ในด้านของความรัก และมันก็ไม่เหมาะ
นักกับรสนิยมของวัยรุ่ นสมัยนี ตนรู้สึกว่าทีเจียงเซ่อพูดถึงตนเองขึนมา คงเป็ นแค่เพราะอยากจะได้
บท ‘โต้วโค่ว’ มากกว่า เลยอยากจะให้ตนรู้สึกดีกบั ตัวเองขึนมา
“ขอบคุณค่ะผูก้ าํ กับหลิน”
“สาวน้อยทําได้ดีแล้ว”
Siambit
ตอนที 70 ตอบคําถาม
การแคสติงเมือครู่ มนั ก็เป็ นแค่การทดสอบเท่านันแหละ หลินซีเหวินต้องการทีจะถ่ายหนัง ‘The
Occasion of Beiping’ การทีเขาทนความยุง่ ยากลําบากเพือทีจะเชิญพูดอาวุโสอย่างโหวซีหลิงมา
เขียนบทหนัง แสดงว่าเขาต้องมีแผนอะไรอยูใ่ นใจแล้วแน่ๆ
แววตาของเขาเผยความอ่อนโยนออกมามากกว่าเดิม การกล่าวอําลาของเขาโดนเจียงเซ่อจับได้เสี ย
แล้ว และนันก็ยงทํ
ิ าให้โหวซี หลิงประทับใจในตัวเธอมากขึนไปอีก
“แล้วทําไมสุ ดท้ายถึงเลือกทีจะเล่นบท ‘โต้วโค่ว’ ของ ‘The Occasion of Beiping’ ล่ะ? ผูช้ ่วยหลีคง
ได้พดู กับเธอแล้ว ว่ารู ปร่ างและคุณสมบัติของเธอเองก็ไม่เลวเลย”
พอเขาพูดถึงตรงนี ใบหน้าก็เผยรอยยิมออกมา
“คุณโหวล่ะ คุณคิดว่าไง?”
หลินซี เหวินไตร่ ตรองอยูค่ รู่ หนึง สองแขนไขว้กอดอกไว้ขา้ งหน้า “ฝี มือการแสดงดูยงั ไม่ชาํ นาญ
เท่าไหร่ แต่ยงั เป็ นแค่ดาราหน้าใหม่ ยังไงก็ยงั สอนกันได้”
พวกคอนแทคแบบนี ถึงมีเงินมากมายก็ซือไม่ได้หรอก
แต่นกั แสดงในวงการหนังภาพยนตร์นนมี
ั มาตรฐานทีตังเป้ าไว้สูงมาก คนเหล่านันต่างหวังทีจะ
ได้รับรางวัลเพือเป็ นเครื องพิสูจน์ตวั เอง
ตอนที 72 สําเร็จแล้ว
การเข้าวงการนีน่ะเงินทองหาง่าย แต่จุดยืนในวงการและชือเสี ยงต่างหากทียากจะได้มนั มา
เมือได้รับรางวัล ก็ยงปรารถนาที
ิ จะก้าวขึนไปอีกขัน คนเราก็แบบนี พยายามทีจะได้รับชัยชนะที
สูงสุ ดตลอดเวลา
“ถ้าหากอาจารย์ฉางสมารถมาช่วยได้ อย่างนันก็คงไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะครับ”
โหวซี หลิงพยักหน้า
พอเขาพูดจบก็หนั ไปมองเจียงเซ่อ
เจียงเซ่อเม้มปากยิม
บวกกับทีหลินซีเหวินเสนอค่าตอบแทนมาก็แทบจะเทียบเท่ากับค่าตอบแทนของพวกพระรอง
นางรองหรื อตัวประกอบอืนๆ ในวงการแล้ว ถือว่าเธอเองทําได้ดีมากแล้ว ผูช้ ่วยหลีเองก็ได้อธิบาย
ถึงเหตุผลและสถานการณ์อย่างชัดเจน ค่าตอบแทนเองก็ไม่ได้ห่างกันมากนัก หากยังจะดึงดันเพือ
เงินก้อนนัน ก็อาจจะทําให้โดนเกลียดเอาง่ายๆ
ตอนที 73 สายโทรเข้ า
การแนะนําของผูช้ ่วยหลีก็เป็ นสิ งทีเจียงเซ่อกําลังคิดอยูใ่ นพอดี สัญญาแปบเดียวก็ได้มาแล้ว ก่อนที
จะไป เจียงเซ่อยังได้เชิญผูช้ ่วยหลีมาทานข้าวด้วยกันด้วย เพือเป็ นการตอบแทนเรื องก่อนหน้านี แต่
ทว่ายังมีเรื องยุง่ ๆ ทีถอนตัวออกมาไม่ได้ แต่หล่อนก็ยงั เดินมาส่ งเจียงเซ่อถึงหน้าลิฟต์ดว้ ยตัวเอง
“เดียวคุณอาตูก้ ็จะกลับมาแล้วนะ......”
ท่าทางและอารมณ์ของเธอดูกระวนกระวายมากๆ คําพูดของหล่อนเองเจียงเซ่อก็เข้าใจมัน
“อาจารย์โหว?”
โหวซี หลิงหัวเราะ
Siambit
“ช่วงนีงานยุง่ จริ งๆ นันล่ะนะ แต่วา่ ถึงจะยุง่ แค่ไหนก็ตอ้ งค่อยๆ จัดการไปทีละเรื อง” เขาพูดอีกนิด
หน่อย ถึงค่อยเข้าเรื องทีจะพูด
ตอนที 74 ความคิดเห็น
โหวซี หลิงไม่ได้เขียนหนังสื อมาหลายปี แล้ว แต่ทว่าฝี มือของเขาไม่ดอ้ ยลงจากตอนนันเลย
“หนูมาเช้าจังเลย”
เจียงเซ่อส่ ายหน้าแล้วตอบออกไป
เจียงเซ่อยกนําชาขึนมา จิบมันไปหนึงจิบ
“หนูรู้สึกว่ามันมีความหมายมากๆ”
ภรรยาอาจารย์โหวพยักหน้าเห็นด้วย แล้วพูดความคิดเห็นของตัวเองออกมา
ั ใ่ นเขต
โหวซี หลิงได้เตรี ยมสังจองโต๊ะในร้านอาหารแบบดังเดิมเอาไว้แล้ว ตําแหน่งร้านไม่ได้ตงอยู
เมืองทีเฟื องฟูแต่กลับซ่อนตัวอยูต่ รงใจกลางเขตซือเหอหยวน
พอมีโหวซีหลิงคอยแนะนํา หล่อนก็ยนมื
ื อไปหาเจียงเซ่อเพือจับมือทักทาย และถามออกมาด้วย
ความสงสัย
“หนูคิดว่าเส้นทางนีมันน่าสนุกดีค่ะ”
“น่าสนุกยังไงหรื อ?”
คําตอบของเธอทําเอาฉางยวีหูตอ้ งยิมออกมาแล้วพูดต่อ
พอหล่อนพูดจบก็หนั ไปมองเจียงเซ่อ
เจียงเซ่อทีนังอยูข่ า้ งๆ ก็นงฟั
ั งทังสองคุยกันอย่างเงียบๆ ในระหว่างการรับประทานนัน ฉางยวีหูเองก็
มักจะมองประเมินเจียงเซ่ออยูต่ ลอดด้วย พอเห็นว่าเธอไม่ได้มีท่าทางรี บร้อนเพือทีจะทําให้ตวั เอง
เป็ นจุดสนใจ เธอวางตัวได้ดี บางครังทีหันไปถามเธอบ้าง เธอก็ตอบกลับมาอย่างมีมรรยาท แต่ก็
ไม่ได้ฟังดูไม่เป็ นธรรมชาติ ทําให้หล่อนรู้สึกสนิ ทสนมกับเจียงเซ่อได้เร็วขึนอีก
เธอยกแก้วชาทีทีมงานเอาให้ขึนมา ดืมมันไปคําหนึง
ฉางยวีหูสงให้
ั เจียงเซ่ออ่านบทละครสักรอบ ส่ วนหล่อนก็นงพิ
ั งเก้าอีและดูการซ้อมละครเวทีไป
อย่างตังใจ และไม่พดู อะไรอีก
“คงไม่เป็ นไรหรอกใช่ไหม?”
เธอยกบทขึนดู และท่องออกมา
“จาว ฉาย ถงจือ เหมินเฉี ยน กัว (เด็กน้อยเรี ยกโชคหน้าประตูบา้ น)” เด็กวัยรุ่ นทีแสดงเป็ นขอทาน
หนึงยังโค้งเอวไปข้างหน้า ถูๆ บีบๆ มือตัวเองไปมาอยูอ่ ย่างนัน ขาก็ยาๆ
ํ อยูก่ บั ที ทําให้ตวั ละคร
ขอทานทีกําลังเหน็บหนาวอยูก่ บั ความเย็นจัดนันดูหนาวกว่าเดิม เขาแสดงออกมาได้เหมือนจริ ง
มากๆ
Siambit
“ลองไปบทหนึงแล้ว รู้สึกย่างไรบ้าง?”
ตอนที 77 วันเกิด
“ความจริ งแล้ว นอกจากเธอจะต้องควบคุมตัวเองในเรื องคนดูทีจะคอยจับผิดแล้ว เธอยังจะต้องทน
ต่อแรงกดดันของตัวเองทีจะเกิดขึนด้วย พอขึนเวทีแล้ว ต้องฝึ กทีจะใจกว้าง และฝึ กรู้จกั ปล่อยวาง
เธอเข้าใจสิ งทีฉันพูดไหม?” ฉางยวีหูพดู กับเธออีก “ถ้าเธอมีเวลาว่างๆ ก็มีฝึกซ้อมทีนีก็ได้ เดียวฉัน
จะพูดกับต่งฉาวผิงไว้ให้”
“ขอบคุณนะคะ อาจารย์ฉาง”
ฉางยวีหูตบๆ ลงบนมือเธอ
หล่อนพูดถึงการแสดงของเจียงเซ่อทียังต้องแก้ไขออกมา เจียงเซ่อเองก็เก็บคําพูดของหล่อนเอาไว้
ในใจไว้อย่างมันคง
พออกมาจากโรงละครแล้ว เวลาก็ปาเข้าไปถึงห้าหกโมงเย็น
ข้างๆ โรงละครแห่งชาตินนเป็
ั นหอสมุดขนาดใหญ่ ทีจริ งทีเธอตามฉางยวีหูมา กะว่าพอฉางยวีหู
สอนเธอเสร็จแล้วก็จะไปนังทีหอสมุดเสี ยหน่อย อยากจะเช่าหนังสื อทีโหวซี หลิงและภรรยาของเขา
ได้พดู ถึงตอนทีนังคุยกัน
“งันเดียวฉันจะกลับไปทีหอละกัน”
ยวีเสี ยวโจวพยักหน้า
เหล้าทีนีส่ วนมากเป็ นของนําเข้าทังนัน ส่วนมากก็หมืนขึน หรื อเป็ นแสนเลยก็มี หรื ออันทีถูกทีสุ ดก็
พันขึนทังนัน แล้วยิงแต่ละคนก็เป็ นแค่นกั ศึกษา แน่นอนว่าคงไม่มีเงินจ่ายมากมายขนาดนันหรอก
Siambit
นาทีนนเจี
ั ยงเซ่อระวังตัวเป็ นอย่างมาก
เธอกําลังคิดว่าจะรอให้เขาเดินผ่านแล้ววนกลับไปอีกรอบก่อน พอเขาหันกลับไปแล้วก็ค่อยวิงออก
จากห้องนําทันที อย่างน้อยเขาก็เมาอยู่ คงไม่มีทางทีจะไล่จบั เธอได้หรอก
Siambit
“เผยอี?”
“หนานหนาน”
“หน่ายนาย? (คุณย่า)”
“นอกจากหนานหนานของฉัน ใครหน้าในก็อย่ามาแตะตัวฉัน!”
“ทําไมดืมเยอะขนาดนี?”
“ลุกขึนมายืนดีๆ เดียวฉันจะพานายไปหาคุณย่า”
“หนานหนานเหรอ?”
แต่เจียงเซ่อทีได้สบสายตาคู่นนั หัวใจมันกลับเต้นแรงขึนมา
Siambit
ตอนที 79 พาลโกรธ
แต่ทีแปลกคือ แต่ก่อนทีเคยอยูต่ ่อหน้าเผยอีแบบนี ทําไมถึงไม่เคยได้สงั เกตเลยว่าหน้าตาของเขานัน
มันดูดีและน่าดึงดูดขนาดไหน รู้สึกเพียงแค่วา่ เธอชินทีเขาอยูข่ า้ งๆ มาตังแต่เด็ก จึงไม่ได้รู้สึกอะไร
นัก
“เธอไม่สนใจฉันอีกต่อไปแล้ว”
“หนานหนาน?”
“หนานหนาน......”
พอเมาก็ไม่มีสติ แต่ลางสังหรณ์ของเขากําลังบอกว่ากําลังได้เปรี ยบ
“นายยังพอเดินไปได้ไหม?”
“ไปเหรอ?”
พนักงานพยักหน้ารับ เจียงเซ่อจึงบอกข้อมูลอีกเล็กน้อย
“เซ่อเซ่อ พวกเราทําให้เธอตืนเหรอ?”
“เปล่าๆ พวกเราเองก็นอนไม่หลับเหมือนกัน”
“เดือนหน้าเป็ นวันเกิดของเซ่อเซ่อล่ะ”
“เธอรู้ได้ยงั ไงกัน?”
“เห็นเขาว่ากันว่าช่วงนีพวกกลุ่มทีชอบยัยโจวหยิงคณะศิลปศาสตร์นนจะก่
ั อกวนกันมากขึนด้วยล่ะ”
ยวีเสี ยวโจวยกเรื องนีขึนมา นําเสี ยงและอารมณ์ก็ดูจริ งจังขึนด้วย
“พวกนันด่าเธอในเน็ตด้วยรู้ไหม”
“นอนเถอะ”
ตอนที 81 พูดเหลวไหล
แต่เผยอีก็พอจะเดาได้วา่ คงเป็ นพวกเผยอีและคนอืนๆ ทีมาส่ งเขา แต่ทีจริ งเขาก็มีทีพักข้างนอก มัน
อยูไ่ ม่ไกลจากบ้านพักตากอากาศของเฝิ งหนานนัก เขาเลยซือทีนันเอาไว้ และวันปกติทวไปก็
ั พกั ที
นัน เผือเอาไว้มีบางทีทีเฝิ งหนานมาพักสองสามวัน แค่เขาได้เห็นเธอก็มีความสุ ขแล้ว
“เจ้าเด็กบ้านี......”
Siambit
“คุณย่า”
“สวยไหมครับ?”
“มีอะไรหรอพีอี?”
เผยอียิงฟังก็ยงคิ
ิ วกระตุก มือกําหมัดดัง ‘กร๊ อบ’
ตอนที 82 พูดไปเรือย
“หาตัวผูห้ ญิงปากมากเมือคืนมา” เผยอีเดือดขึนกว่าเดิม เนี ยต้านก็รับคําทันที
“เรื องนีไม่ยาก”
ถึงเขาจะเมาจนจําอะไรมาได้เลยสักอย่าง แต่เขาก็มนใจ
ั ว่าตัวเองคงไม่เรี ยก ‘หน่ายนาย(คุณย่า)’
แน่ๆ แถมเมือคืนเข้าก็ฝันถึงเฝิ งหนานด้วย เขาพยายามสงบอารมณ์แล้วตอบกลับ
“ฉันน่าจะพูดคําว่าหนานหนานมากกว่า”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ......”
เผยอีเผยสี หน้าโกรธจัดก่อนจะกดตัดสายไป
ทีนีอยูใ่ กล้กบั คอนโดของเซี ยงชิวหราน บางคนก็พกั อยูท่ ีบ้าน ทําให้เลียงไม่ได้ทีจะโดนผูใ้ หญ่วา่ เอา
อย่างน้อยๆ เลยต้องมีทีพักข้างนอกเอาไว้
Siambit
“ผมจําได้วา่ พวกเธอมากันตอนห้าทุ่มนะครับ”
“ห้าทุ่มเหรอ?”
เนียต้านเลิกคิวขึน พร้อมกับถามทวน
“ห้าทุ่มแน่ๆ ครับ”
เขาให้สัญญาณมือกับพนักงานว่าให้รีบเลือนวีดิโอทีจะดูไปจนถึงตอนห้าทุ่ม ภาพคลิปถูกฉายไปบน
กําแพงโล่งๆ ทําให้เห็นรู ปและทุกอย่างในเมือคืนอย่างชัดเจน
“พวกเธอนันไง”
“ตอนนันเธอพูดอะไรกับพวกคุณบ้าง?”
พนักงานหญิงคนนันกลืนนําลายลงคอ แล้วพยักหน้างึกหงัก
เหมือนว่าครังทีแล้วทีเนียต้านโทรไปหาเจียงเซ่อ ราวกับว่าเจียงเซ่อเองก็ได้สืบหาประวัติพวกเขา
เหมือนกันงันหรื อ?
“ได้”
ตอนที 83 เปลียนไป
ไม่รู้วา่ เป็ นเพราะอะไร เผยอีรู้สึกว่ามันแปลกไปจริ งๆ เขารู้สึกว่าในข้อมูลตอนแรกๆ กับช่วงหลังๆ
มันไม่เหมือนกันเลยสักนิด
ผลการเรี ยนและคะแนนของเธอดีในขนาดทีว่าสอบติดมหาวิทยาลัยอันดับหนึงได้
Siambit
แต่เธอก็ไม่ได้ทาํ แบบนันเลย!
“ฉันต้องการเทปทีบันทึกตอนเจียงเซ่อไปออดิชนเรื
ั อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ไปหามันมา”
Siambit
“เอ๋ ?”
“ไปหามา เร็วๆ”
เธอชือเฝิ งหนาน ไม่วา่ จะเป็ นดาราทีดังหรื อไม่ดงั ชือคน ขอแค่แซ่เฝิ ง และชือมีคาํ ว่าหนานอยูด่ ว้ ย
เขาก็ลว้ นทีจะใส่ ใจกับมัน
ตอนที 84 สงสัย
เพราะว่าเผยอีพบว่า ท่ามกลางคุณปู่ และพ่อ ญาติพีน้องและเพือน เขานันไม่เคยเชือหรื อฟังใครเลย
แต่คนทีไม่กลัวอะไรอย่างเขาคนนี กลับต้องมีช่วงเวลาทีทําอะไรไม่ถูก
“อาต้าน”
“วีดิโอทีให้หาได้รึยงั ?”
“ฉันมันทําไมอ่ะ?”
“อาต้าน ข้อมูลของเธอน่าจะมีมากกว่านีสิ ”
เผยอีสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามกดความคิดของตัวเองลง
“หามันมาให้หมด”
“พีอี”
Siambit
เนียต้านและอีกสองคนต่างรู้สึกแปลกๆ
“แกพอจะเจอเบาะแสอะไรแล้วจริ งๆ ใช่ไหม?”
“อืม”
ถึงจะพูดว่า ‘ซ้อม’ แต่เฉิ งหรู หนิงเป็ นคู่ปรับของเผยอีเสี ยทีไหน ถึงคุณปู่ เผยจะรักและโอ๋ เผยอีมาก
แต่เขาก็เป็ นหลานคนโต ถ้ามีเหตุให้ตอ้ งลงโทษคุณปู่ ก็จะไม่ลงั เลทีจะทํา
“ให้พวกมันส่ งวีดิโอมา”
“เผยอี?”
“ทําไมดืมเยอะขนาดนี?”
เผยอีรู้สึกได้ทนั ทีวา่ หัวใจตัวเองกําลังเต้นดัง ‘ตึก ตึก ตึก’ เขายกมือขึนทุบลงดัง ‘ปึ ก’ อยูส่ องที
ตอนที 85 ประจวบเหมาะ
พอดีกบั ทีทางทีมงานของกูเ้ จียเอ่อส่ งวีดีโอทีถ่ายเจียงเซ่อตอนออดิชนมาพอดี
ั พอเนียต้านส่ งวีดิโอ
นันให้เผยอี เขาก็เปิ ดดูทนั ที
“ทําไมจู่ๆ ถึงเกิดสนใจขนาดนีขึนมาได้?”
Siambit
เผยอีพยักหน้า พยายามสงบใจ
“ใครเป็ นคนเขียนบท?”
มันจะบังเอิญเหมือนกันขนาดนันเชียวหรื อ?
เขามีโอกาสทีจะจําเธอได้ แต่เขาก็พลาด
ตอนที 86 ยืนยัน
ถ้าหากเจียงเซ่อคือเฝิ งหนานจริ งๆ ล่ะก็ เผยอีทีเมือก่อนมองเธอราวกับเป็ นนางฟ้ า ไม่กล้าแม้แต่สกั
ครังทีจะไม่เคารพ และไม่กล้าทีจะแสดงความรู้สึกของตัวเองออกไป อายุทีห่างกันถึงห้าปี เส้นกัน
ของอายุระหว่างเธอและเขา ดังนันหากเขาเผลอเปิ ดเผยความในใจออกไป เธอก็อาจจะไม่มาสนใจ
เขาอีกเลยก็ได้
แล้วตอนนีล่ะ?
“พีอี?”
“ไอ้นีฉันเอาไปก่อนละกันนะ”
ตอนนีเขาไม่มีอารมณ์จะมานังให้พวกเนียต้านกับทีเหลือกวนเขาอีกแล้ว พอคว้าได้กุญแจรถก็เดิน
ออกมาทันที
“เอามือถือแกมา”
“พีอี นีพีจะทําอะไรกันแน่เนีย?”
“ฉันไปล่ะ”
และทิงให้คนทีเหลือได้แต่นงงงต่
ั อไป
Siambit
ตอนนีเผยอีรู้สึกหงุดหงิดตัวเองทีรู้และลงมือทําอะไรช้าแบบนี ตังแต่ครังแรกทีได้เจอเจียงเซ่อทีค่าย
ฝึ กทหาร เขาก็เกิดความรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ แล้ว ถ้าหากเขาได้สืบหาความจริ งตังแต่ตอนนัน
ตอนนีคงไม่ตอ้ งมาวิงวุน่ แบบนีหรอก
“ลุงสาม”
ปลายสายอย่างเผยจินหยางกําลังกลันหัวเราะ แล้วถามออกมาว่า
Siambit
ตอนที 87 คําเชิญ
เผยอีกํามือถือแน่น แล้วควําหน้าลงกับพวงมาลัยรถ ความคิดทีกําลังแล่นอยูใ่ นหัวสมองหยุดลง แต่
หัวใจกลับเต้นเร็ วขึนมา ดวงตาของเขาจ้องรู ปทีขยายใหญ่บนหน้าจอมือถือ แทบจะลืมไปเลยด้วยซํา
ว่าตัวเองกําลังจะทําอะไร
ถ้าหากคืนนันเขาไม่ได้ไปเมาทีจิวหลงถาง และไม่ได้ลงไปผิดชันแล้วบังเอิญได้เจอเธอแล้วทําตัว
แบบนัน ด้วยนิสัยของเธอ เธอจะปล่อยให้ระหว่างพวกเขาคลาดกันไปตลอดชีวติ แบบนีงันเหรอ?
แต่เขาก็จะทําแบบแต่ก่อนไม่ได้
ในส่ วนของ ‘เฝิ งหนาน’ เผยอีลูบๆ มือถือ แววตาเผยความเจ้าเล่ห์ออกมา ก็ถา้ ตระกูลเฝิ งอยากจะให้
เฝิ งหนานแต่งานกับไอ้ทายาทเจียงหัวกรุ๊ ป ก็ทาํ ไป
พอเหลือบตาไปมองเบอร์ทีไม่ได้รับบนหน้าจอ ก็หวนนึกถึงเมือคืนทีได้เห็นหน้าจอมือถือของเผยอี
แล้วก็นึกถึงจูบทีตัวเองไม่ทนั ได้ปัดป้ องนันด้วย รู้สึกปวดหัวขึนมาจริ งๆ แล้วสิ
Siambit
“เซ่อเซ่อ?”
“รบกวนเธอเธอหรอ?”
Siambit
“ขอโทษด้วยนะ”
“เจียงเซ่อ?”
“ใช่ ฉันเอง”
“ตอนบ่ายฉันมีธุระแล้ว” เธอตอบปฏิเสธ
“คงจะไม่มีเวลาให้”
“มีธุระอะไรกัน?” เผยอีถามออกไป
ตอนที 88 ความในใจ
ทีจริ งแล้วเขาก็ไล่จีบเฝิ งหนานมาหลายปี เผยอีคิดว่าเขาเป็ นคนทีความอดทนสูงมาก แต่ตอนนีเขา
กลับคิดว่าวันเวลามันช่างยาวนานเหลือเกิน ทุกวิทุกนาทีทีผ่านไปมันช่างทรมาน ขนาดแค่นงรอ
ั
ตอนนีก็ยงั กระวนกระวายแทบแย่
ตอนทีเจียงเซ่อเดินเข้ามา เผยอีก็รีบปลดสายเข็มขัดนิรภัยออกทันที
“กีโมง?”
“บ่ายสามครึ ง”
พอเผยอีได้ยนิ แบบนันก็รู้สึกสบายใจขึนมา
Siambit
“งันไปกินข้าวก่อนละกัน”
ชัวนาทีนนเขามี
ั ความสุ ขเหลือเกิน แต่ก็กลัวว่าเธอจะขัดขืน จึงพยายามเก็บความรู้สึกตัวเองแล้วพูด
ออกไปอย่างจริ งจัง
“ฉันต้องการจะคุยกับเธอเรื องเมือคืนนี”
จากนันเจียงเซ่อก็ไม่ขดั ขืนอีก
เจียงเซ่อทนไม่ไหวหัวเราะออกมา แล้วเอ่ยขอโทษเขาด้วย
“ฉันไม่ได้ตงใจจริ
ั งๆ ฉันฟังผิดนี”
Siambit
“ในมือถือฉันมีรูปของเธอด้วยนะ เธออยากเห็นไหม?”
“ไม่อยาก”
Siambit
ตอนที 89 ปวดใจ
เพราะว่าเมือคืนตอนทีเธอหยิบมือถือของเผยอีขึนมาเธอก็ได้เห็นมันแล้ว
เธอก้มหน้าลง สายตาคู่นนไม่
ั ได้มองมาทีเขา แต่เขาก็ยงั หาเรื องมาคุยจนได้
"ทําไมเธอถึงอยากจะเข้าวงการบันเทิงล่ะ"
"ตังใจขับรถหน่อย"
แล้วเขาก็ยมออกมาจนโค้
ิ งเป็ นพระจันทร์เสี ยว และพยักหน้าอย่างแข็งขัน
"โอเค"
Siambit
"ไม่มีเงินเลยเข้าไปน่ะ"
คําถามคําถามนันมันเหมือนกันกับคําถามของเผยอีในตอนนี
"เป็ นอะไรไป?"
"เธอชอบมันรึ เปล่า?"
"ก็โอเคนะ"
เขารู้สึกแย่กว่าเดิม
Siambit
"ครังหน้าถ้าจะไปทีจิวหลงถางอีกต้องโทรหาฉันนะ ไปคนเดียวไม่ปลอดภัยหรอก"
"ไม่นี"
Siambit
"ทําไมเธอถึงคิดว่าฉันต้องสื บประวัติเธอด้วยล่ะ?"
เผยอีพูดอะไรไม่ออกทันที คิวก็กระตุกอีกด้วย
"ไม่นี"
ทังสองกําลังนังอยูบ่ ริ เวณทีมีบานไม้แกะลายฉลุกนเอาไว้
ั และโซฟาทีนังก็อยูต่ ิดกับแผงกระจกบาน
ใหญ่ ทําให้สามารถมองเห็นวิวข้างนอกได้อย่างชัดเจน
ตอนที 90 ตามจีบ
เจียงเซ่อไม่ทนั ได้รู้ตวั เลย ว่าตอนทีเผยอีเห็นการกระทําของเธอดวงตาของเขาก็เป็ นประกายขึนมา
และเขาก็เลือกทีจะนังลงตรงข้ามเธอ ทีมีเพียงโต๊ะกันเท่านัน
“จะเอาเหมือนเดิมเลยไหม?”
Siambit
แต่ทว่าตอนทีสังอาหาร เผยอีก็สงอาหารแต่
ั ละอย่างทีเคยสังด้วยกันบ่อยๆ ทังสิ น ทีนีมีอาหารให้
เลือกมากมาย พอสังอาหารเสร็ จเรี ยบร้อย พนักงานก็เดินออกไปทันที
เขาจิบชาอู่หลงไปหนึงจิบ สายตายังคงจ้องไปทีเธอ
ประโยคนันทําเอาเผยอีร้อนรนใจขึนมา และอดไม่ได้ทีจะถามออกไป
Siambit
ถามแค่ประโยคเดียวเล่นเอาเผยอีพูดไม่ออก แล้วใบหน้าของเขาก็ปรากฏความน่าสงสารขึนมา
“บอกฉันหน่อยเถอะนะ”
“อาจารย์คนไหน?”
“แล้วถ้าฉันรู้จกั ล่ะ?”
มืออีกข้างของเขายกแก้วชาของเธอขึน แล้วยืนเข้าไปใกล้ปากของเธอ
Siambit
“เดียวฉันป้ อนเธอเอง”
เจียงเซ่ออดไม่ได้ทีจะเขม็งตาใส่เขา “นายต้องการจะทําอะไรหลกันแน่?”
“ฉันจะจีบเธอ”
“ทําไมจะไม่ได้ล่ะ?”
“มีอะไรทีเป็ นไปไม่ได้กนั ?”
ตอนที 91 พุ่งเป้ า
“ตอนบ่ายนายไม่มีอะไรทําหรื อไง?” พอเข้ามาในลิฟต์ เจียงเซ่อก็อดไม่ได้ทีจะหันไปถามเผยอี
“ท่านนีกับคุณเป็ น......”
Siambit
เวินกังเข้าใจผิดทันที
เมือวานทีฉางยวีหูพาเธอเข้ามา และตอนทีฉางยวีหูคอยชีแนะและสอนการแสดงให้เจียงเซ่อเขาก็
เห็นกับตา เขาเลยคิดว่าเผยอีก็คงเป็ นลูกศิษย์ของฉางยวีหูเหมือนกัน จึงไม่เชิญเขาออกไปชัวคราว
Siambit
“อาจารย์ฉางช่างมีความรับผิดชอบจริ งๆ”
พอเขาถามแบบนันขึนมา เจียงเซ่อก็นิงเงียบไปในทันที
“หุบปากได้แล้ว!”
เด็กสาวทีพูดเหน็บแนมเธอก่อนหน้านีร้อนตัวขึนมาเพราะคิดว่าเธอต่อว่าหล่อน หล่อนตะโกน
ขึนมาเสี ยงดัง
และตอนนีเองทีเจียงเซ่อรู้สึกตัวขึนมาได้ เด็กสาวคนนันพูดถึงเธอจริ งๆ สิ นะ
“พอได้แล้ว เถาเถา”
“แล้วมันเรื องอะไรกันล่ะ?”
พอทุกคนได้ยนิ แบบนันก็น่าเจือนขึนมาทันที
Siambit
“หล่อนกล้าว่าเธอ?”
“อย่าก่อกวนน่า”
Siambit
เจียงเซ่อดึงบทละครจากมือเผยอีมา แล้วผลักเขาไปสองสามที
“นายไปนังข้างนอกไป ฉันจะจําบทละคร”
ตอนที 92 ปฏิเสธ
เผยอีค้นพบว่าช่วงทีเขาไม่ได้เจอเธอมานานนี เฝิ งหนานเปลียนไปมาก
“ถ้าจะรอแล้วเบือแบบนี นายก็น่าจะกลับไปก่อนนะ”
“ไปกันเถอะ”
Siambit
“เป็ นอะไรไป?”
เธอแค่มาซ้อม ไม่ได้ตงใจที
ั จะมาแย่งบทละครของพวกเขาเสี ยหน่อย แต่มนั ก็ยงั ไม่ได้ถึงวันงาน
จริ งๆ นี ใครจะไปรู้วา่ สิ งทีเธอพูดจะเป็ นความจริ งรึ เปล่า
Siambit
“ฉันรับเล่นหนังของบริ ษทั ซ่างเจียเอาไว้เรื องหนึง ชือเรื อง The Occasion of Beiping ทีโหวซี หลิง
เป็ นคนเขียนบท แต่ก่อนหน้านี ฉันไม่เคยแสดงหนังมาก่อน ฝี มือการแสดงเลยยังไม่ค่อยดี อาจารย์
โหวเลยวานให้อาจารย์ฉางมาช่วยสอนฉันน่ะ”
เจียงเซ่อปล่อยมือออกจากผมจนมันตกลงเคลียบ่าอีกครัง
เป็ นทีมงานของกองถ่ายหนังเรื อง ‘99 Love Letter’ นีเอง เขาบอกว่าหนังเรื อง ‘99 Love Letter’ จะ
เข้าฉายในเดือนมกราคมนี ทีโทรมาก็เพือเตือนเธอ ว่าช่วงการโปรโมทหนังอาจจะต้องเลือนเข้ามา
อีก ไม่เป็ นเดือนพฤศจิกา ก็ธนั วา และอาจจะเชิญเธอไปร่ วมโปรโมทหนังด้วย
เธอเอียงคอเล็กน้อย ดูตงใจในการฟั
ั งคนปลายสายพูด ในรถก็ไม่ได้กว้างอะไร และดูเหมือนว่ากลิน
หอมๆ จากตัวเธอมันจะฟุ้ งกระจายไปทัวจนเผยอีได้กลินอย่างชัดเจน
Siambit
แต่ทว่าแต่ก่อนเขากลับไม่มีความกล้าทีจะทําแบบนี แม้แต่ลองสักครังก็ไม่เคย
Siambit
“คนทีโทรมามีธุระอะไรกับเธอหรอ?”
Siambit
เพิงจะผ่านมาครึ งปี เอง แต่รอบๆ ตัวเธอก็มีคนมากมายทีเขาไม่รู้จกั เสี ยแล้ว และนันถือว่าเป็ นปั ญหา
อย่างหนึงของเขาเลย
ตอนที 93 ความในใจ
ถ้าเกิดเป็ นเมือก่อน ถ้าเผยอีชวนไปกินข้าวแบบนี เจียงเซ่อคงไม่มีทางทีจะปฏิเสธแน่ๆ แต่ตอนนีเธอ
มาเกิดใหม่แล้ว ทังสองต่างก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน เธอหันหน้ากลับและคิดอยูค่ รู่ หนึง ก่อน
จะส่ายหน้า
“ไม่ตอ้ งแล้วล่ะ”
ด้วยเพราะเธอห่างจากเขาถึงห้าปี
Siambit
พอเขาพูดแบบนัน เจียงเซ่อก็รู้สึกอยากจะถอนหายใจมากกว่าเดิม
หัวข้อทีว่าหญิงสาวแสนสวยผูโ้ ด่งดังแห่งสาขาประวัติศาสตร์มีเจ้าของแล้วถูกพูดถึงในเว็บมหา’ลัย
อย่างรวดเร็ว ผูค้ นชาวอินเทอร์เน็ตมากมายต่างพากันเสี ยใจเป็ นทีสุ ด
ตอนที 94 เชือเชิญ
นักแสดงก็ตอ้ งพิจารณากับสิ งทีตัวเองจะต้องแสดงออกมาเช่นกัน ต้องคอยทดลองและค้นหาหลายๆ
ด้านด้วยตัวเอง
“เซ่อเซ่อ เธอจะเลือกทางไหนดีล่ะ?”
Siambit
ฉางยวีหูยมขึ
ิ นมา แล้วยกมือขึนไปแตะเรี ยกเธอ
เจียงเซ่อพยักหน้า และจดจําคําพูดของฉางยวีหูไว้ในใจ
“อาจารย์คะ ให้หนูได้เลียงอาหารมือคําอาจารย์นะคะ”
“อยูท่ ีไหน?”
Siambit
“ฉันจะไปถึงแล้ว เธอรอฉันก่อนนะ”
พอเจียงเซ่อเห็นว่าเขากําลังจะทําให้คนอืนโมโห เธอก็รีบลงบันได้มาแล้วขึนรถเขาทันที
“นายมาได้ยงั ไง?”
Siambit
“ช่างมันเถอะ”
“มีปัญหาอะไร?”
“เธอชอบแบบไหนล่ะ?”
“เซ่อเซ่อ เธอดูตงใจมากเลยนะ”
ั
ตอนที 95 เหลวไหล
“ไม่กีวันมานีเจ้าเซี ยงชิวหร่ านตามจีบนางแบบคนหนึ ง ถึงกับทุ่มทุนเป็ นแสนเพือทําห้องสตูดิโอให้
นางแบบคนนันเลยนะ” หลังจากทีเผยอีเชิญเจียงเซ่อไปทีบ้าน เขาก็กลัวว่าเธอจะเข้าใจผิด เลยรี บ
อธิ บายเอาไว้ก่อน
เจียงเซ่อรี ตาลงแล้วมองไปทีเผยอี
“ก็แค่เล่นๆ สิ นะ”
“งันฉันพาเธอไปเอา”
ตอนที 96 ขีดความอดทน
รอยยิมของรปภ.คนนันค่อยๆ เจือนไปทันทีทีกระจกค่อยๆ ลดลงจนเห็นใบหน้าของเจียงเซ่อ สวย
มาก สวยมากจริ งๆ แต่ดูไม่คุน้ ตาเลย
“คุณหนูเฝิ ง?”
เจียงเซ่อถามออกไป รปภ.คนนันพยักหน้า
“คุณหนูเฝิ งคนไหน?”
“อาอี นายว่า......”
ยิงเธอพูดขึนมาแบบนัน เขาก็ยงรู
ิ ้สึกว่าขอบตาตัวเองมันร้อนขึนกว่าเดิม
ตอนที 97 สะเทือนอารมณ์
มุมปากเขายกขึน ก้มตัวลงเปิ ดตูร้ องเท้าแล้วหยิบสลิปเปอร์ออกมาวาง
เผยเข้าไปเปลียนกางเกงออกมา ก่อนจะกัดฟันพูดขึน
เขาเตะของออกไปให้พน้ ทางเดินแล้วดึงเจียงเซ่อขึนไปชันบน
“เป็ นอะไรไป?”
“จะทําอะไร?”
“ดีขึนรึ ยงั ?”
เขาเองก็นงลง
ั แล้วเอียงตัวไปหาเธอ “ฉันจะเรี ยกหมอมาให้”
“กีโมงแล้ว?”
Siambit
ตอนที 98 คู่แสดง
ตัวเผยอีก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าหลังจากทีเฝิ งหนานกลายเป็ นอีกคน แล้วจะกลายเป็ นคนทีน่า
เอือมระอาแบบนี
พอเผยอีพูดจบ เจียงเซ่อก็เงยหน้าขึนมา
Siambit
“นายได้ยนิ ทีฉันพูดไหมเนีย?”
“ฉันซ้อมเองคนเดียวดีกว่า”
Siambit
เขายังถามขึนมาด้วยความดีอกดีใจอีกว่า
“ฉันแสดงเป็ นยังไงบ้าง?”
“ฉันแสดงเป็ นไงบ้าง?”
เจียงเซ่อเลยพยักหน้าส่ งๆ ไป แต่นนก็
ั เหมือนทําให้เขายิงตืนเต้นและได้ใจเข้าไปอีก เขาชะโงกหน้า
เข้ามาดูอย่างร่ าเริ ง
เรื องราวแบบนี มันก็คล้ายๆ กับเรื องของเซี ยวจือและโต้วโค่วใน The Occasion of Beiping นันละ
โหวซี หลิงได้หยิบใช้สถานการณ์ทีเซี ยวจือและโต้วโค่วต้องแยกจากกัน อ่านแล้วก็ทาํ ให้ได้เห็นถึง
ความงดงามเนือเรื อง
เธอโดนเขาโผกอดจนล้มไปอีกด้านของโซฟา ร่ างกายอันแข็งแรงของเขาทับเธอเอาไว้แทบทังตัว
“ถึงเซี ยวจือจะไม่ตอ้ งการเธอก็ช่างมัน แต่ฉนั ต้องการเธอนะ”
“เซ่อเซ่อไม่ใช่ดอกไม้ทีถูกเหยียบยําเสี ยหน่อย”
เจียงเซ่อรู้สึกว่าคงไม่ได้ซ้อมละครแล้วแน่ๆ
ทีเธอเตะมาไม่ได้แรงอะไร ตอนทีโดนขาเขาก็แทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย
“กีโมงแล้ว?”
“ซ้อมอีกสักรอบสิ สาบานเลยว่าจะไม่กวนเธออีก”
เจียงเซ่อเห็นแบบนันก็ลอบถอนหายใจออกมา แล้วพยักหน้า
“อยากกินอะไรล่ะ?”
เจียงเซ่อเองก็คิดไม่ออกว่าอยากจะกินอะไร เลยแล้วแต่เขาจะพาไปละกัน
เขาตอบกลับมา ‘ถึงแล้วล่ะ’
ทีมงานกลับไม่สนใจแถมยังเพิมเชือเพลิงลงในเปลวไฟอีกต่างหาก ทําให้บททีเจียงเซ่อแสดงโดน
วิพากษ์วิจารณ์มากขึน
ทีมงานได้ลงภาพปกหนังไว้ และภาพแผ่นหลังของเธอก็ค่อนข้างทีจะเด่นออกมาอย่างชัดเจน
“อ๊ากกกกกกกกก……”
ถ้าหล่อนไม่พูด ก็เกรงว่าเจียงเซ่อคงจะลืมไปแล้ว
หล่อนส่ายหน้า
“ไม่เป็ นไร” ยวีเสี ยวโจวอายุยงั น้อย มีเรื องอะไรในใจก็มกั จะแสดงออกมาทางสี หน้า เจียงเซ่อเห็น
หล่อนแบบนันแล้ว ก็พอจะเดาได้วา่ หล่อนกําลังคิดอะไรอยู่
วันเกิดของเจียงเซ่อตรงกับช่วงคําในวันศุกร์พอดี ด้านเผยอีเองก็ได้หาข้อมูลของเธอไว้ตงนานแล้
ั ว
ก่อนหน้านีก็โทรมาเพือจะนัดเธอด้วย
ความรู้สึกแบบนีมันช่างแปลกประหลาดจริ งๆ บนกล่องของขวัญเหล่านันยังเขียนเอาไว้อีกด้วยว่า
สุ ขสันต์วนั เกิด
Siambit
“เจียงเซ่อ จะถึงวันเกิดเธอแล้วใช่ไหม?”
เจียงเซ่อหันไปพยักหน้าให้หล่อน แล้วยิมขึน
“ทําไมทุกคนถึงได้รู้กนั หมดล่ะ?”
เจียงเซ่อส่ ายหน้าแล้วยกมือถือขึนมาโบก
“ถึงว่าทําไมเคยเห็นเธอในเว็บบอร์ดเลยเนอะ”
“เพราะในมหา’ลัยก็ไม่มีคอมพิวเตอร์ดว้ ย”
หลายคนเริ มเห็นแล้วว่าเจียงเซ่อไม่ได้น่ากลัวเหมือนอย่างทีพวกแฟนคลับของโจวหยิงพูดเอาไว้ใน
เว็บบอร์ด ถึงแม้วา่ เธอจะดูเป็ นคนทีไม่คอ่ ยสุงสิ งกับใคร ดูนิงๆ แบบนัน แต่เธอก็เป็ นคนทีมีมารยาท
มากๆ พอแต่ละคนเข้าไปพูด ‘สุ ขสันต์วนั เกิด’ เธอก็ไล่กม้ ขอบคุณทุกคนเลยด้วยซํา
Siambit
“ฉันเองก็ตามกระแสพวกนักเรี ยนเหมือนกันน่า”
“หนูคิดว่าการทีกระแสแบบนีในมหา’ลัยแบบนีไม่ดีเลยนะคะ”
Siambit
“เพราะตอนนีทุกคนจําวันเกิดของนักศึกษาคนหนึงได้ดีกว่าวันเกิดของศาสตราจารย์เสี ยอีก”
บรรยากาศทีแสนอึดอัดเมือครู่ แค่อึดใจเดียวก็โดนคําพูดของเจียงเซ่อทําลายมันลงไปได้มากเลย
ทีเดียว คนอืนๆ ทีโดนเด็กสาวคนนันว่าเข้าให้ก็รีบปรบมือขึนมาทันที
Siambit
คําบอกเล่าของหล่อนทําเอาเจียงเซ่อจะอยากหัวเราะแต่ก็ไม่ได้หวั เราะออกมา
พนักงานจิวหลงถางพากันก้มหัวรับคํา
“ขอบคุณมากเลยค่ะพีเขย!”
แต่ตงแต่
ั ทีเข้าเรี ยนมา ทังเฉิ ยยวีเวยและคนอืนๆ ต่างก็เคยได้ยนิ ข้อมูลฐานะของเผยอีมาไม่นอ้ ยแล้ว
โดยเฉพาะหลังจากทีได้ยนิ เรื องทีเผยอีกําลังตามจีบเจียงเซ่อ ในเน็ตก็มีคนเริ มคาดเดาเกียวกับเขา
แล้ว สาวๆ ในหอรู้กนั ทังนันแหละ ว่าเผยอีน่ะเกิดมาในพืนฐานตระกูลทีเพียบพร้อม แน่นอนว่าไม่มี
ใครกล้าไปเรี ยกเขาว่า ‘พีเขย’ หรอก
“เซ่อเซ่อ พวกเรากลับกันเถอะ”
“ฉันเอามาแล้วล่ะ”
“มาผิดแล้ว……”
Siambit
“ถ้างันต้องไปทีไหนล่ะ?”
เผยเลยถือโอกาสเอือมมือไปดึงมือเธอมากุมไว้
“เสื อผ้าของฉันล่ะ?”
“อ่า……เซ่อเซ่อ อย่าทําแบบนีสิ…”
เสี ยงเนือผ้าเสี ยดสี กนั เพราะเจียงเซ่อถอดมันออกมา ทุกเสี ยวนาทีเสี ยงมันดังก้องกระตุน้ อยูใ่ นใจ
เขา เพียงแค่นนั มันก็ยากต่อการยับยังชังใจตัวเองแล้ว
“เสื อผ้าของฉันล่ะ?”
ตอนนีแค่คิดขึนมาก็ถือว่าผิดแล้ว เขาทําหน้าท่าทางเหมือนกับว่ากําลังได้รับบทลงโทษทีแสนทารุ ณ
ในตอนทีหยิบชุดนอนขึนมาสวมให้เธอ แล้วก็เรี ยกความกล้ามาอุม้ คนเมาขึนเตียงให้เรี ยบร้อย
“อ้อ ในรถยังมีเค้กทีฉันซือให้เธอด้วยนะ!”
“ไม่งนพวกเราไปทานข้
ั างนอกกันดีกว่า”
“ก็ลองดู”
เพราะในใจของเธอมันสามารถแยกความรู้สึกต่อคนรอบข้างทีเกียวข้องได้อย่างชัดเจน ก็อย่างที
ก่อนจะมาเกิดใหม่ ตอนนันเผยอียังไม่ได้บอกความในใจกับเธอ ดังนันไม่วา่ เขาจะทําอะไรมากมาย
แค่ไหน ในใจของเธอก็มองเขาเป็ นแค่นอ้ งชาย เธอก็คงไม่นึกทีจะคิดไปในทางอืนอีก และยิงไม่ตอ้ ง
พูดเรื องทีเธอจะตอบรับความรู้สึกของเขาเลย
แต่ตอนทีเผยอีมาสารภาพและแสดงให้เห็น พูดอย่างชัดเจนแล้วว่าในใจของเขาคิดอย่างไรกับเธอ
เธอถึงได้เอาเก็บมาคิดตลอด และพอมาตอนนีถึงได้บอกให้ลองดูยงั ไงล่ะ
ระหว่างเผยอีและเธอในสมัยก่อนก็ช่างมันไปก่อนเพราะตอนนีได้ตอบรับว่าจะลองคบดูแล้ว เลย
ถามออกไปอย่างมีมารยาทว่า
“นายอยากจะเข้าไปนังในห้องฉันสักหน่อยไหม?”
“ทีนีมีหอ้ งนําบ้างไหม?”
“……”
Siambit
“เซ่อเซ่อ ขอฉันใช้คอมของเธอหน่อยได้รึเปล่า?
“เธอ,เขา,เขา……”
เขากอดเธอเอาไว้พลางใช้อีกมือไปกดปิ ดคอมทิง
“ฉันว่าฉันคงต้องไปล้างตาเสี ยหน่อยแล้ว”
พอถึงเวลาเทียงเจียงเซ่อก็ถามเผยอีว่าอยากจะทานอะไร เขาก็เกิดลังเลขึนมา
แต่พอเมือคืนได้เห็นเธอเมาแบบนันแล้ว ก็พอจะเข้าใจอย่างชัดเจนว่าเธอคออ่อนพอสมควร
ของขวัญชินนีคงจะให้เธอไม่ได้อีก
“หรื อเราออกไปกินข้าวนอกกันดี”
เจียงเซ่อคิดอะไรนิดหน่อย แล้วลุกขึน
“เหมือนว่าฉันจะมีของกินอยูน่ ะ”
“ฉันทําเอง”
“มันกินยังไงวะเนีย?”
“ไม่งนลองเปิ
ั ดเน็ตหาดูไหม” เจียงเซ่อเองก็ไม่ค่อยได้ทาํ กับข้าวนัก บางทีไปซุปเปอร์มาเก็ตก็เลือก
ซื อมามัวๆ
“พวกเราไปหาอะไรทานข้างนอกกันดีกว่า”
และแน่นอนว่าตอนนีเจียงเซ่อก็ไม่มีความคิดอืนอีกแล้ว
แต่สิงทีทําให้เขาแปลกใจยิงกว่า คือการทีเผยอีบอกว่ากําลังเดินเล่นกับใครบางคนอยู่
Siambit
“เดียวไปดูคอมกันเถอะ”
การฉายหนังในรอบปฐมทัศน์ได้มีการเชิญคนในวงการบันเทิงมากมายมาเข้าร่ วม และในเน็ตก็ยงั มี
ฉากหนังบางส่ วนในรอบปฐมทัศน์ปล่อยออกมาอีกด้วย
พอหล่อนได้รับคําเชิญให้ไปงานรอบปฐมทัศน์ หล่อนก็หอบเอาสติปัญญาทังหมดทีมีหลังจากทีดู
หนังจบแล้ว รอว่าจ้าวร่ างจะเอายังไง
Siambit
แต่ตงแต่
ั แรกทีมงานของ ‘99 Love Letter’ ก็ไม่ได้พูดถึงเรื องนี แต่จา้ วร่ างก็กลับตังใจให้สถาณ
การณ์มนั แย่ลง และเรื องนีก็ใหญ่ขนเรื
ึ อยๆ ด้วย
และพอเสี ยงดนตรี คอ่ ยๆ เบาลง เสี ยงของผูค้ นทีดูเหมือนคนกําลังเร่ งรี บก็ค่อยๆ ดังขึน ราวกับว่าได้
ตืนออกมาจากความฝันและเข้าสู่โลกแห่งความเป็ นจริ ง หรื อถ้าจะเปรี ยบเทียบให้เห็นอย่างชัดเจน
คือ พอเสี ยงเหล่านันดังขึนมาก็มีคนไม่นอ้ ยทีขมวดคิวเข้ากัน ราวกับว่าจิตใจของคนดูทงหลายเริ
ั มที
จะโดนท่วงทํานองของหนังควบคุมเอาไว้แล้ว
“ขอทางหน่อยนะครับ”
หลีชิงหยางแบกถังนําแร่นนขึ
ั นไปบนตึก รปภ.ทียืนเฝ้ าก็เปิ ดประตูให้เขาเข้ามา เขาค่อยๆ วางถัง
นําแร่ ลง ก่อนจะถอดรองเท้าไว้ขา้ งนอกและจัดมันเอาไว้อย่างเป็ นระเบียบ พอจัดการติดตังถังนําแร่
เรี ยบร้อยแล้วก็รับเงินสามสิ บหยวนมา
ในข้อความทีแจ้งเตือนเข้ามาในมือถือคือคําถามของแฟนคลับทีติดตามเธอมานานคนหนึง เพราะ
เรื องทีเธอได้มาเข้าร่ วมงานปฐมทัศน์ของหนังเรื อง ‘99 Love Letter’ นี เธอได้บอกเอาไว้บนเวยป๋ อ
แล้ว ตอนนีคงจะมีหลายคนทีใจร้อนอยากจะรู้ถึงเนือเรื องของหนัง
‘ฉากแผ่นหลังของหญิงสาวในฝันมาหรื อยังคะ?”
จุดยืนของจูพ่านในวงการบันเทิงก็ไม่ได้ตาเลย
ํ รู ปร่ างหน้าตาก็ไม่เลว หล่อนเข้าสู่วงการมาก็หลายปี
แล้ว แถมหล่อนก็ยงั ได้รับการยกย่องว่าเป็ นนางเอกของทางช้างเผือกเลยด้วยซํา แต่วนั นีกลับโดน
เอาไปเปรี ยบเทียบกับดาราใหม่เสี ยอย่างนัน หล่อนจึงอดไม่ได้ทีจะอารมณ์เสี ย รอยยิมบนใบหน้า
เลยฝื ดแบบนัน
เวลาช่างผ่านไปอย่างเชืองช้า ทุกวิทุกนาทีเหมือนมันช่างยาวนานเหลือเกิน
ั
มีกระจกบานใหญ่กนระหว่
างเขาเอาไว้ สายตาของเขาทอดไปทีเปี ยโนหลังทีกําลังถูกบรรเลง
จากนันเขาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึนมา แววตาคู่นนเกิ
ั ดประกายวาววับ สี หน้าเหมือนเสี ยการควบคุมไป
ชัวขณะ
ตอนนีเผยอีกระชับมือของเจียงเซ่อให้แน่นขึนด้วยความสุ ข หลีชิงหยางพลาดโอกาสจากรักครังแรก
ไปแล้ว แต่โชคดีเหลือเกินทีเขาไม่ได้พลาดโอกาสไป
แค่ได้เห็นด้านหลังของเธอเท่านัน กลับทําให้รู้ถึงความในใจของหลีชิงหยางได้
Siambit
“หนาวไหม?”
Siambit
“เซ่อเซ่อ เธอหวังทีจะให้ตวขายได้
ั เท่าไหร่ เหรอ?”
Siambit
เธอหันหน้าไปมองเขา สายตาคู่นนวาววั
ั บจ้องมองไปทีเขา เพือรอให้เขาพูดต่อ
“เธออยากจะทํายังไงเหรอ?”
“ไม่หรอก”
“พีอี นีถีบผมทําไมเนีย?”
“เอาเถอะ ผมผิดก็ได้”
ความสวยงามไม่กีวินนยั
ั งคงตราตรึ งอยูใ่ นใจของฉัน มันทําให้ฉนั รู้สึกผิดหวังเช่นเดียวกับหลีชิงห
ยางในตอนนัน ฉันเข้าใจมันเป็ นอย่างดี
ฉันอดไม่ได้ทีจะคิดขึนมาอีกรอบ ว่าถ้าหากในวันนันหลีชิงหยางมีความกล้ามากพอเหมือนตอนนี
ก้าวขาเข้าไปในร้านเปี ยโนนันตามความคิดของตนเอง เรื องของเธอและเขาก็อาจจะไม่คลาดกันไป
แบบนีหรื อเปล่า แล้วตอนจบของเรื องมันก็จะไม่เหมือนเดิมใช่ไหม?
เพราะสภาพแวดล้อมทีหลีชิงหยางอยูน่ นหล่
ั อหลอมให้เขากลายเป็ นคนขีขลาด แค่กระจกใสบางๆ
ทีคันตรงกลางเขามันไม่สามารถกันไม่ให้เขาเข้าไปในร้านเปี ยโนได้หรอก แต่มนั เป็ นเพราะจิตใจ
ของเขาเองนันแหละทีผูกมัดตัวเองเอาไว้
ในช่วงชีวิตต่อจากนันของเขา ถ้าจะบอกว่าเขายังคิดถึงและจดจําภาพด้านหลังของหญิงสาวในฝัน
ได้เสมอ ไม่สู้บอกว่าเขาเพียงจินตนาการถึงความสวยงามเมือครังอดีตในใจของตัวเองเท่านัน
รอจนเขามีความกล้ามากพอ เพือนทีเติบโตด้วยกันมาตังแต่เด็กอย่างจ้าวหรงก็ได้เข้ามาเติมเต็มหัวใจ
ของเขาจนล้นปรี เขาได้เขียนจดหมายถึงหญิงสาวในฝันเป็ นฉบับสุดท้าย ‘ขอโทษครับ ผมไม่
สามารถรักคุณต่อไปได้แล้ว เพราะว่าผมน่ะ ได้พบกับความสุ ขทีตัวเองตามหามานานแล้วครับ ทีแท้
เธอก็อยูข่ า้ งๆ ผมมาโดยตลอด ไม่เคยห่างไปไหน’
ถ้าหากเทียบว่าการได้ดูครังแรกคือการได้ทานสเต็กเนือวัว งันการทีได้ดูทงเรื
ั อง ก็คงเหมือนกับการ
ทีได้ทานอาหารจีนครบชุดทีมีคนเดินมาเสิ ร์ฟเรื อยๆ
Siambit
พ่านพ่านเองก็แสดงได้ดีเหมือนกัน
บทวิจารณ์หนังของเหอฉวีเหอฉงนี ยังมีแฟนคลับมากมายของหล่อนเข้ามาทิงคอมเม้นท์ไว้ดว้ ย
มีทงความน่
ั ารักไร้เดียงสา มีทงความลึ
ั กซึ งของอารมณ์ ถ้าให้พดู ถึงด้านฝี มือการแสดง ก็ยงั ดูไม่ออก
ว่าฝี มือการแสดงของคนทีเล่นเป็ น ‘หญิงสาวในฝัน’ มันอยูต่ รงไหน‘
……
“ฉันต้องการให้ใครสักคนจัดการลบคอมเม้นท์พวกนี ซะ!”
“พีอี พีว่าไง?”
เนียต้านหัวเราะออกมาอย่างไม่แปลกใจ
ฟางจังโปรดหยุดก่อน: จูพ่านคนเดียวเท่านัน
……
ตังแต่วยั เด็กในหนังเรื อง ‘99 Love Letter’ อีกทังยังเป็ นถึงหนังของผูก้ าํ กับทีมีชือเสี ยง ทางบริ ษทั ถึง
ได้ตอบตกลงให้เธอไงล่ะ ใครจะไปรู้วา่ พอเข้าฉายได้วนั แรกแล้วมันจะเกิดเรื องวุน่ วายแบบนีขึน
“เธอลองดูสิ ตอนนีในเน็ตเขาพูดถึงเธอกันยังไงบ้าง?”
“เรื องจริ ง?” ailsa ยิมเยาะออกมา “ตอนนีเป็ นช่วงกอบโกยงาน เป็ นช่วงขาขึนของตัวเธอเองนะ แต่
ถ้าเรื องมีเกิดวุน่ วายขึนมาแบบนี......” ยังไม่ทนั จะได้พดู จบ ผูจ้ ดั การของจูพ่านก็ถือมือถือเดินเข้ามา
แล้วพูดขึนเบาๆ “พีซา มีคนต้องการคุยกับพีน่ะ”
Siambit
“ทําไมเหรอ?”
สถานการณ์ของจูพ่านตอนนี เหมือนโดนคนจัดฉากยังไงยังงัน
จูพ่านและเขาอยูบ่ ริ ษทั เดียวกัน เป็ นคู่ขวัญคู่สาํ คัญของบริ ษทั จูพ่านไปล่วงเกินผูม้ ีอิทธิพลเข้า ถึงจะ
ไม่ล่วงเกินแต่ก็ไม่อาจจะหยุดคนทีคนทีคอยกระพือข่าวและสวมรอยแฟนคลับของเธอพวกนันได้
ข่าวลือเรื องจูพา่ นพวกนันไม่มีทางถูกลบไปได้ ทางบริ ษทั ของ Ailsa จึงเสนอความเห็นว่า ตอนนีให้
เล่นข่าวซุบซิบระหว่างจูพ่านและชุยซิ ง เพือกดหัวข้อข่าวในตอนนีลงไปก่อน
ตอนทีเจียงเซ่อทานข้าวกับเผยอีอยูน่ นก็
ั ได้รับโทรศัพท์จากทางสตูดิโอของจ้าวร่ างอีกครัง ว่าวันที 6
ช่วงทีออกอากาศรายการวาไรตีโชว์ ‘คนดังนังคุย’ นันให้เธอตามเขาไปออกรายการด้วย
ได้แสดงในหนังของจ้าวร่ าง และยังได้ร่วมงานกับนักแสดงชายชือดังจากแผ่นดินใหญ่อย่างชุยซิ ง
แค่เริ มก็ถือว่าประสบความสําเร็ จมากแล้ว
ผูน้ อ้ ยผูม้ ีอารยะธรรม : พรุ่ งนีก็วนั ที 6 แล้ว หลังจากทีได้ดู 99 Love Letter มาแล้ว 3 ครังติด ก็เกิด
ความรู้สึกสงสัยเกียวกับบทหญิงสาวในฝันทีผูก้ าํ กับจ้าวดันขึนมาเป็ นอย่างมาก ในทีสุ ดก็จะได้เห็น
หน้าคนทีแสดงบท ‘หญิงสาวในฝัน’ แล้ว คิดๆ แล้วก็รู้สึกตืนเต้นจริ งๆ
เผยอีบีบมือเธอเบาๆ ไม่อยากจะปล่อยมือเธอเลย
“อยากกินอะไรก็บอกฉันได้เลย”
“ฉันจะโทรไปคุยกับพวกเขาเอง”
“กอดฉันก่อน แล้วค่อยไป”
“จูพ่านและชุยซิ งมาแล้ว”
......
Siambit
ด้านล่างก็เถียงกันไม่หยุด
สามแพร่ ง : ถามเลยๆๆ!
“พีเซิ ง พร้อมแล้วค่ะ”
เนียต้านทีอยูด่ า้ นล่างเวทีตะโกนขึน
“รอมานานแล้วคร้าบบบ!”
เจียงจินจิว : ข้างบนอย่าเพ้อ!
……
เซิ งจิงจือยิมชมเชยขึนมา
“เท่าทีผมรู้มา วันทีหนัง ’99 Love Letter’ เปิ ดกล้อง บท ‘หญิงสาวในฝัน’ ก็ยงั ไม่สามารถหาคนมา
แสดงได้สกั ที เห็นว่าตอนนันก็มีคนในวงการมากมายเข้าไปลองแสดงบทนี แต่สุดท้ายทําไมผูก้ าํ กับ
จ้าวกล้าทีจะเลือกดาราใหม่มาแสดงกันล่ะครับ หรื อว่าคุณไม่กลัวว่าการทีมีดาราใหม่เข้ามาแสดงจะ
ทําให้การถ่ายทํามันล่าช้าไปอีก?”
“งันก็แสดงว่าฉันหยาบคายเองสิ นะ”
“รอดูไปก่อน ไว้จบจากนีค่อยจัดการหล่อนก็ได้”
“เอาเถอะ อย่าเพิงพูด”
การตอบคําถามทีมีนาหนั
ํ กแบบนันให้สายตาของจ้าวร่ างแสดงความพึงพอใจออกมา เรื องทีเจียงเซ่อ
รับเล่นหนังใหม่นนั ยังไงก็อยูใ่ นวงการเดียวกัน แน่นอนว่าจ้าวร่ างเองก็ได้ยนิ มาบ้างแล้ว แต่เธอก็
ไม่ได้พดู ถึงหนังเรื องใหม่ขนมาเพื
ึ อทีจะทําให้ตวั เองมีชือมากขึน การกระทําแบบนันทําให้จา้ วร่ าง
ภูมิใจในตัวเธอมากกว่าเดิมหลายเท่า จากนันเซิ งจิงจือก็พูดขึนมาอีก
แล้วจ้าวร่ างก็ยมขึ
ิ นมา
มหาวิทยาลัยอันดับหนึงมีความหมายว่ายังไงหล่อนเข้าใจดี สายตาของเซิงจิงจือทีมองเจียงเซ่อไม่
เหมือนเดิมอีกต่อไป เพียงครู่ เดียวก็รู้สึกเหมือนได้สนิทกันขึนมาอีกนิดแล้ว
หยางลิวจือ :……
กุย้ เฟยเมาเหล้า : ……
Siambit
……
รักพ่านพ่านของฉันตลอดไป : อาจจะไม่ได้ตงใจก็
ั ได้นี แล้วมันก็เป็ นชุดเกาะอก ขยับนิดขยับหน่อย
มันก็หลุดแล้ว
……
“นีเธอเป็ นบ้าอะไรห้ะ?”
Ailsa รี บเดินเข้าไปด้วยรอยยิมแหยๆ
“หนาวรึ เปล่า?”
“ออกจากทีนีก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
ระหว่างทีกําลังดําเนินรายการ เขาก็เอาแต่นงฟั
ั งไปอย่างตังอกตังใจ เหมือนกลัวจะพลาดว่าเจียงเซ่อ
จะพูดอะไรบ้าง หรื อเจียงเซ่อจะทําอะไรบ้างอย่างนันแหละ แถมพอรายการจบลงแล้วก็รีบเอาเสือ
ไปคลุมตัวให้อีก ทําเหมือนว่ากําลังดูแลเด็กอย่างไรอย่างนัน แปลกประหลาดจริ งๆ นันแหละว่า
ไหม?
“ไอ้นีก็วอนจริ งๆ เลย”
“บางทีเขาอาจจะชอบเพราะแบบนีก็ได้มง”
ั
Siambit
“จะไปไหนก็ไปไป!”
Siambit
“คุณเจียง”
Siambit
“วางใจเถอะค่ะ ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร”
เผยอีได้ยนิ อย่างนันแล้วก็ยมเยาะออกมา
ิ
“คุณเจียง ดิฉนั เป็ นผูด้ ูแลศิลปิ นของบริ ษทั ซือจีหยินเหอ นีเป็ นนามบัตรของฉันค่ะ” Ailsa รู้ดีวา่
ตัวเองไม่สมควรทีจะเอ่ยถึงจูพ่านต่อหน้าคนเหล่านี จึงทําแค่แนะนําตัวแล้วหยิบนามบัตรของตัวเอง
ออกมาจากกระเป๋ าหนัง แล้วยืนให้เจียงเซ่อ
“งันดิฉนั ไม่รบกวนพวกคุณแล้วละค่ะ”
Siambit
“ก่อนทีจะโดนผูห้ ญิงคนนันทักขึนมาน่ะ?”
“ทําไมถึงเร็ วไปกันล่ะ?”
Siambit
เผยอีพูดอะไรไม่ออกสักคํา
เขาอดไม่ได้ ทีจะหันหน้าไปขบมือบางนันทีหนึง
Siambit
ฟันคมนันขบลงบนมือแบบแทบจะไม่ลงแรงเลยด้วยซํา เพราะมือของเธอไม่เหมือนกับมือของ
ตัวเอง ตอนทีเขาขบลงไป ก็ไม่กล้าทีจะลงแรงเลย เพราะกลัวว่าจะทําให้เธอต้องเจ็บ แถมยังเลียซํา
อีกสองที
“ก็จะลองคิดๆ ดูน่ะนะ”
“ไม่มีตงั ค์”
Siambit
แต่ถึงเธอจะไม่มีเงิน แต่เขามีนี!
Siambit
เผยอีอยากจะพูด แววตาทอแสงความเจ็บปวด
“แล้วถ้าเป็ นฉันลงทุนล่ะ?”
แต่คาํ ตอบของเธอไม่เหมือนกับคําพูดทีเซียงชิวหรานพูดเอาไว้เลยสักนิด
การกระทําแบบนีทําให้เจียงเซ่อนึกถึงเหตุการณ์ทีจิวหลงถางขึนมา แสงไฟในโรงจอดรถนีค่อนข้าง
สลัว ตอนนีเธอกําลังตกอยูก่ ลางวงแขนของเขาแผ่นหลังชิดติดกับตัวรถ ตอนทีเข้าก้มหน้าลงมา
เหมือนกับกับกําลังออดอ้อนกระเง้ากระงอดอะไรแบบนัน
“เซ่อเซ่อ ตอบฉันสิ ?”
“ไม่เอา”
“ทําไมล่ะ? ชิวหรานก็บอกว่าถ้าทําแบบนีก็จะดีต่อตัวเธอเองนะ”
“แล้วเซี ยงชิวหรานเขาจะรู้อะไร?”
เจียงเซ่อย้อนกลับไปอย่างจริ งจัง
เธอเงยหน้าขึนมองเขา แล้วถามออกไปด้วยรอยยิม
ทีจริ งเขาแน่นอนอยูแ่ ล้วเรื องเจียงเซ่ อ สําหรับเผยอี การทีเขาจะเปิ ดบริ ษทั มันก็ไม่ได้ทาํ ให้เขาเสี ย
อะไรเลยด้วยซํา จะทํายังไงก็แล้วแต่เพราะเขาแค่อยากจะทําให้เธอมีความสุ ขเท่านันเอง
ํ ใสเลอะอยู่ เขาก้มลงและค่อยๆ
เจียงเซ่อพิงหน้าลงกับอกเขา ริ มฝี ปากบวมแดงและมุมปากก็ยงั มีนาสี
เลียจนสะอาด แถมยังจุ๊บลงบนริ มฝี ปากของเธออีกสองที พอเห็นเธอหอบหายใจเบาๆ แบบนัน
แล้ว เขาก็ยงรู
ิ ้สึกผิดขึนมา
“เซ่อเซ่อครับ……”
การมาทานข้าวกับเจียงเซ่อในคืนนี ไม่ควรทีจะมีพวกเนียต้านมาด้วยจริ งๆ
“ฮะฮ่า หาเจอแล้ว!”
Siambit
“ดี มากันทังสองคนเลยนะ”
พอลองมานึกดูแล้ว ก็ยงรู
ิ ้สึกว่ามันมีความหมายมากจริ งๆ
เขากลัวว่าเธอจะโกรธกันเสี ยก่อนน่ะสิ
Siambit
“เรี ยกตังนานก็ไม่ตอบ”
หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว เนียต้านก็เอ่ยชวนขึนมา
“พวกแกไปกันเถอะ”
“งันให้ฉนั ขึนรถกลับเองดีกว่าไหม?”
“เห็นแฟนดีกว่าเพือน!”
ค่ายบริ ษทั ต่างๆ ทีอยูใ่ นประเทศนี ซื อจีหยินเหอที Ailsa อยู่ ก็เป็ นอีกทีทีไม่เป็ นสองรองใคร โอกาส
ก็จะมีมากขึน แต่เธอก็ยงั คิดอยูว่ า่ ดีไหมทีเธอจะไปทีนัน
และภายใต้คอมเม้นท์นนก็
ั ยงั มีคนมาเห็นด้วยอีกมากมาย ก่อนหน้านีหลายวันพวกเว็บเพจต่างๆ พา
กันพูดถึงจูพ่านต่างๆ นานา ถึงขนาดทีว่าพาลไปทะเลาะกับคนอืนให้วนุ่ วายไปหมด แถมตัวจูพ่าน
เองก็ถูกยกยอจนไปอยูจ่ ุดสู งสุ ดเลยด้วยซํา แต่ตอนนีกลับมามีข่าวฉาวขึนมา เลยเป็ นทีของคนทีรอ
เหยียบเธอยังไงล่ะ
เขาสูดหายใจเข้า “ลองเดาดูสิ?”
“จริ งเหรอ?”
เธอถามออกไป เผยอีหัวเราะกลับมา
“อย่าจับเลย มันเย็นน่ะ”
“เข้ามาก่อนสิ ”
“โคตรหนาวเลย”
“ทีจริ ง ฉันกะว่าจะรอให้เธอเข้านอนก่อนแล้วค่อยกลับน่ะ”
“เมือกีดูอะไรอยูเ่ หรอ?”
“ฉันต้มนําร้อนเอาไว้ให้ในครัว ไปล้างมือล้างหน้าก่อน”
“ยังไม่นอนอีกเหรอ?”
Siambit
“เดียวตอบพวกนีเสร็จก็จะนอนแล้ว”
“ดึกมากแล้วเนอะ”
“ดึกแล้วจริ งๆ นันแหละ”
เขาเคยฝันทีจะได้นอนบนเตียงเดียวกับเธอแบบนีมาหลายครังแล้ว แต่ก็ไม่เคยมีครังไหนทีจะรู้สึก
ขนาดนีมาก่อน มันช่างดีจนเขาไม่อยากปล่อยเธอไปไหนอีกแล้ว
เพราะตังแต่วนั เกิดเธอทีตัวเองเมาจนไม่ได้สตินนก็
ั เห็นแล้ว ว่าเขาไม่ใช่พวกทีชอบฉวยโอกาส เธอ
คิดอยูค่ รู่ หนึง เจียงเซ่อก็ปิดเครื องมือถือแล้วหาวออกมา
“วันหลังจะไม่ให้ทาํ แบบนีแล้วนะ”
“เซ่อเซ่อ หนาวจังเลยอ่ะ”
“ทําไมถึงมาในเวลาแบบนีล่ะ?”
สี หน้าทีเหมือนกําลังเหน็บแนมของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเปลียนรองเท้าแล้วยกแก้วนําชา
ขึนมาบ้าง
“ดาราสาว? ใครกัน?”
ช่วงนีเฝิ งจงเหลียงคุมเข้มเธอมากจริ งๆ
“เธอไปทําอะไรเข้าละถึงได้โดนแบบนัน?”
รอยยิมบนใบหน้าของเธอหายวับไปในทันที แววตานันมันวาวราวกับเคลือบไปด้วยยาพิษทีชัวร้าย
ท่าทางเรี ยบนิงแต่ดูน่าสะพรึ งอย่างบอกไม่ถกู
Siambit
“คุณรู้จกั เธอเหรอ?”
“แล้วยังไงต่อล่ะ?”
แต่ทงสายตาของเฝิ
ั งหนานและจ้าวจวินฮันกลับมองไปทีเจียงเซ่อ เธอสวมชุดเดรสสี ฟ้าอ่อน และ
การทีเธอนังอยูข่ า้ งๆ จูพ่านก็ยงทํ
ิ าให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างฟ้ ากับเหว
งันเธอก็จะไปเรี ยนมารยาท ไปเรี ยนรู้การปฏิบตั ิตวั ให้เรี ยบร้อย คอยเป็ นเด็กดีอยูข่ า้ งๆ จ้าวจวินฮัน
สื บเรื องทุกอย่างของคู่หมันเขา เธอไม่เชือว่าเธอจะทําลายการแต่งงานในครังนีไม่ได้
“ฉันต้องการจะเข้าวงการบันเทิง และจะต้องไม่มีดาราใหม่หน้าไหนออกมาพร้อมฉันเด็ดขาด”
“เฝิ งหนาน”
“แล้วคุณคิดจะทํายังไงล่ะ?”
“คุณว่าจูพ่านเป็ นยังไงคะ?”
“เซ่อเซ่อ……”
“เปล่า”
“ไม่สบายแล้วใช่ไหมเนีย?”
Siambit
“มีเรี ยน”
เมือคืนก่อนเขาจะขึนมานอนบนเตียงอีกรอบไฟก็ปิดไปหมดแล้ว เจียงเซ่อรู้แล้วว่าตอนนันเขาถอด
เสื อออก แต่สิงทีเธอเห็นตอนนีมันต่างกับทีเธอคิดโดยสิ นเชิง
Siambit
“ฉันว่าจะไปทีห้องสมุดหาข้อมูลอะไรนิดหน่อยก่อน”
เธอพยายามจัดการสายตาตัวเองไม่ให้ไปมองอะไรทีไม่สมควรจะมอง ก่อนจะยําออกไปอีกรอบ
“ไม่ตอ้ งหรอกน่า” หอพักทีเธอเช่าอยูม่ นั ก็ไม่ได้อยูไ่ กลจากสถานีรถไฟใต้ดินนัก ปกติเธอก็ชินกับ
การไปมหา’ลัยแบบนีแล้ว แต่พอเห็นว่าเผยอีมีท่าทางหงอยๆ เลยเขย่งปลายเท้าเงยหน้าขึนไปจุ๊บลง
บนคางเขาเบาๆ แต่พอเขาจะก้มตัวลงมาจุ๊บปากเธอบ้าง เธอก็รีบดันตัวเขาออก สร้างระยะห่างขึนมา
“ถ้านายรู้สึกไม่สบายก็นอนต่ออีกนิดเถอะ ฉันไปมหา’ลัยก่อนละกัน”
“นี ฉันได้เจอดาราเหรอเนีย?”
“ขอถ่ายรู ปคู่หน่อยได้ไหมคะ?”
Siambit
“โธ่ ไม่ได้เอาปากกามา”
“อาอี นายช่วยมารับฉันตอนนีเลยได้ไหม?”
“ตอนนีคนพากันชอบเธอขนาดนีเลยเหรอ?”
“เธอสมควรทีจะถูกชืนชอบจริ งๆ นันแหละนะ”
การทีในหอมีดารา เมือคืนในเว็บเพจของมหาวิทยาลัยก็ได้ระเบิดการถกเถียงกันเต็มไปหมด
“อาอี ของยืมมือถือหน่อยสิ ”
เผยอีใช้มือเดียวจับพวงมาลัยเอาไว้ จากนันก็ยนมื
ื ออีกข้างไปเอากระเป๋ าหนังของตัวเองส่ งให้เธอ
มือถือของเขาอยูใ่ นนันแหละ
Siambit
“ใช้ลายมือเธอก็ได้แล้ว”
ใต้โพสของหล่อนเองก็มีผคู้ นมากมายเข้ามาคอมเม้นท์
......
“ฉันไม่รู้หรอก รายการจบฉันก็ออกมาจากทีนันเลยน่ะ”
“พีพ่านคะ......”
“ไสหัวออกไป”
“ช่วยให้ฉนั หลุดจากสถานการณ์นี?”
พอจูพา่ นคว้ามือถือได้หล่อนก็ถามออกไปทันที
“เอาฐานะทีฉันเป็ นฉันยังไงละ!”
“เธอเป็ นใครกันแน่?”
เรื องทีวุน่ วายทีสุ ดของจูพา่ นในตอนนี นอกจากจะเป็ นเรื องทีเธอไปโชว์เนื อหนังมังสาแล้ว ยังมีเรื อง
ทีมีคนมาปลอมตัวเป็ นแฟนคลับของเธอในอินเทอร์เน็ตอีก
“ทําไมล่ะ? เธอไม่เกลียดมันเหรอ?”
Siambit
“เธอเป็ นใครกันแน่?”
จูพ่านกํามือถือแน่น แล้วลองหยังเชิงถามไปอีกรอบ
“แน่นอน!”
เฝิ งหนานตอบออกมาอย่างไงลังเลเลยสักนิด
“ฉันจะเอาอะไรมาเชือใจเธอกัน?”
แล้วเฝิ งหนานก็ตอบกลับมา
Siambit
“เธออยากให้ฉนั ทํายังไง?”
พอคิดถึงตรงนีขึนมา ในใจของเธอมันก็ปะทุขึนมา
Siambit
ท่ามกลางกลุ่มคน เด็กสาวคนหนึงตะโกนถามขึนมา
“แก้ตวั เหรอ?”
“เธออย่าออกมาทางประตูใหญ่ของมหา’ลัยเด็ดขาดเลยนะ ตอนนีมีรถหลายคันมาจอดรอแอบถ่าย
เธอแล้วเนีย” เมือตอนสายๆ พอเขามาส่ งเธอทีมหา’ลัยเรี ยบร้อยแล้ว เขาก็กลับบ้านไปอาบนําแต่งตัว
แล้วพอกะเวลาทีเธอเลิกเรี ยนแล้วขับรถมารอเธอ ก็พบว่ามีรถน่าสงสัยหลายคันจอดอยูข่ า้ งหน้า
มหาวิทยาลัย พอเขาลองโทรหาคนให้ลองไปเช็กดูแล้ว ก็พบว่ารถเหล่านันเป็ นรถของพวกบริ ษทั ที
คอยตามแอบถ่ายพวกดาราทีกําลังมีขา่ วฉาวอยูน่ นเอง
ั
Siambit
“ทําไมหนักแบบนีล่ะ รู้งีฉันเข้าไปรับเธอข้างในเลยดีกว่า”
เผยอียกมือขึนช่วยเธอเกลียผมไปทัดเอาไว้หลังหู หลังจากปลายนิวของเขาสัมผัสกับหลังคอระหง
ของเธอ ก็ไม่ได้ชกั มือกลับไป
“ห้องพักทีเธอเช่าเอาไว้มีคนตามไปเจอแล้วล่ะ”
ั วเลยด้วยซํา บ่ายวันนีทีอยู่
แต่เธอไม่คิดว่าแค่วนั นีก็จะเกิดเรื องขึนถึงขนาดนี เธอยังไม่ทนั จะได้ตงตั
ของเธอก็โดนหาเจอเสี ยแล้ว
Siambit
เขาลอบมองเจียงเซ่อเป็ นระยะๆ
เจียงเซ่อนังกําสายเบลล์เอาไว้ไม่พูดอะไรออกมา
คนทีได้ยนิ เธอตอบแบบนันก็ไล่ถามอีก
ั ว อารมณ์ทีกรุ่ น
เธอปรับอารมณ์และรวบรวมสติของตัวเอง หลังจากทีอ่านบทวิพากษ์วิจารณ์นนแล้
อยูใ่ นใจมันก็ค่อยๆ สงบลงไปมากทีเดียว
“เซ่อ......อุก!”
เจียงเซ่อกุมหัวตัวเองเอาไว้ พอเผยอีเห็นก็รีบเอือมมือไปลูบหัวเธอ
“แต่ฉนั เจ็บอ่ะ”
“สงสัยกัดโดน”
“สงสัยต้องเลียอ่ะ ถึงจะหาย”
“ฉันว่า ฉันไปหายามาทาให้ดีกว่า”
“ไม่มียาหรอก”
แน่นอนว่าเฝิ งหนานตัวจริ งคงไม่มีทางจะมายุง่ กับเรื องไม่ดีแบบนี แน่ๆ แต่วา่ ถ้าเป็ น ‘เฝิ งหนาน’ ตัว
ปลอมนันก็ไม่แน่ หล่อนเป็ นใครกันแน่นะ แล้วเพราะอะไรหล่อนถึงได้มีเจตนาร้ายต่อเจียงเซ่อได้
ถึงขนาดนี หรื อแม้กระทังเรื องแปลกๆ ทีเฝิ งหนานต้องกลายมาเป็ นแบบนีอีก ไม่วา่ ยังไงเขาก็จะต้อง
หาวิธีสืบหาความจริ งให้กระจ่างให้ได้
เผยอีตอบตกลงออกไป แล้วกดวางสายทันที
“เซ่อเซ่อ ฉางยวีหูออกมาพูดให้เธอแล้วนะ”
Siambit
เส้นทางทีไปถึง : พีฉางอัพเดทข้อความหรื อ?
คุณธรรมทีไร้ร่องรอย : พีอัพเดทหรอ?
......
ตังแต่ทีเวยป๋ อถูกพัฒนามาเรื อยๆ นีมันก็กีปี มาแล้ว แต่ชือเสี ยงของเธอก็ยงั อยูม่ าโดยตลอด ก็แค่
ไม่ได้เผยตัวออกมาเท่านันเอง
คําพูดซือตรงมักระคายหู : พีรับลูกศิษย์ตงแต่
ั เมือไหร่ เนีย ไม่เห็นบอกแฟนๆ หนังบ้างเลย?
Siambit
การกระทําแบบนันของเจียงเซ่อทําให้เหล่าแฟนคลับของฉางยวีหูเกิดความประทับใจและชืนชอบ
เธอ แต่ประโยคต่อมาทีจูพ่านเป็ นคนเอ่ยขึน กลับทําให้ทุกคนต่างพากันโมโหและโกรธเกรี ยว
นันมันไม่มีทางทีจะทําให้แฟนคลับของฉางยวีหูทนได้หรอก!
ตามทีฉางยวีหูได้โพสข้อความทิงเอาไว้ แฟนคลับของหล่อนต่างก็พากันขุดภูมิหลังและอดีตทีน่า
สะอิดสะเอียนของจูพ่านออกมา
ในหน้าโฮมเพจของฉางยวีหูในตอนนี มีแต่การโต้ตอบทีแฝงไปด้วยความโมโหทังสิ น
Siambit
ใช้ใจไปสัมผัส : ดาราสาวแซ่จูนนเป็
ั นนักแสดงในสังกัดของซื อจีหยินเหอ ประธานกรรมการของ
ซื อจีหยินเหอนี รู้สึกว่าจะเป็ นลัวหยินใชไหม? เมือหลายสิ บปี ก่อนเขายังเป็ นคนของพียวีหู คอย
วิงเต้นให้คนโน้นคนนีอยูเ่ ลยนี?
ชัวนาทีทีฉางยวีหูโพสข้อความลง ลัวหยินเองก็เห็นตังแต่แรกแล้ว
Siambit
ลัวหยินหลับตาแน่น มือทีกําขวดยาดมยังสันไม่หยุด
Siambit
แต่มานึกเสี ยใจตอนนีมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว
Siambit
แต่ใบหน้าของเขากลับหัวเราะออกมา
เขาชําเลืองหางตามอง หน้าผากของซูเยียนจวินมีเหงือซึมออกมาเต็มไปหมด
Siambit
ถ้าไปทําอะไรให้ผิดใจแค่คนเดียว มันก็เหมือนไปผิดใจกับคนทังแวดวงนันเอง
“นายครับ พีฉางรับโทรศัพท์แล้ว”
จูพ่านหยิบมือถือขึนมาโทรหา ailsa ทันที เสี ยงรอสายดังอยูห่ ลายครัง แต่ ailsa ก็กดตัดสายใส่ เธอ
แต่จูพ่านก็ไม่ลม้ เลิกความตังใจและโทรไปอีกรอบ หลายครังผ่านไปเข้า สุ ดท้ายปลายสายก็รับเสี ยที
ํ ยงของ ailsa ทีกรอกกลับมาก็ช่างเย็นชาเสี ยเหลือเกิน
แต่นาเสี
“จนตอนนีเธออยากจะทําอะไรอีกงันเหรอ?”
“พีซูงนเหรอ?
ั ก็เพราะเลือกทีจะช่วยเธอนีไง เขาถึงได้ตอ้ งวางงานทุกอย่างลง แล้วโดนประธาน
กรรมการลงโทษมา” หล่อนพูดจบก็ตดั สายใส่ โดยทีไม่คิดจะสนใจเลยด้วยซําว่าปลายสายอย่างจู
พ่านจะรู้สึกอย่างไร
เว็บเพจข่าวทังหลายต่างพากันเอาหัวข้อข่าวเหล่านันขึนไว้บนหัวเว็บ และชาวเน็ตทังหลายก็เข้ามา
ด่ากราดต่อต่อจูพา่ นว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนันถึงตัว
เจียงเซ่อเองก็ยมตอบไปอย่
ิ างจริ งใจ เถ้าแก่คนนันยังยืนพูดอีกประโยคสองประโยค จากนันก็ยงั
ออกไปยกนําชาเข้ามาให้ดว้ ยตัวเอง
“แล้วทําไมนายยังไม่ไปอีก?”
แล้วเขาก็แสดงท่าทางแง่งอนออกมา
เจียงเซ่อหันหน้าไปแล้วหยิบมือถือขึนมาดู ก่อนจะเตือนเขาออกมา
“อาจารย์เคยอ่านแล้วหรื อคะ?”
หนังสื อเล่มนีเป็ นภาษาละติน จากนันหัวเซี ยก็นาํ มาแปลและตังชือเรื องเป็ น ‘ฉิ วถู (นักโทษทีถูกคุม
ขัง)’ แทน แต่เล่มทีเจียงเซ่อยืมมาเป็ นภาษาอังกฤษ เพราะกลัวว่าฉบับทีถูกแปลเป็ นภาษาจีนมันจะ
ั มเสี ยหมด หนังสื อเล่มนีไม่ค่อยเป็ นทีนิยม
ไปปรับเปลียนตัวงานประพันธ์ทีแสนมีเสน่ห์ดงเดิ
สําหรับนักอ่านในประเทศนัก เพราะเนือหาของมันจะหนักไปทางศาสนามากเป็ นพิเศษ นักเรี ยน
ส่ วนมากทีถึงแม้จะอยูใ่ นช่วงฝึ กภาษาอังกฤษ ต่างก็พากันขยาดและไม่นิยมกัน ดังนันคนทีอ่าน
จริ งๆ ก็จะมีไม่มากนัก
มีเพียงคนทีเคยได้อ่านเท่านันทีจะจําหน้าปกของมันได้
“เด็กคนนีนี ไม่เหมือนกับว่ากําลังจะเข้าวงการบันเทิงเลยนะเรา”
Siambit
ฉางยวีหูยมออกมา
ิ “สมัยนี มันไม่เหมือนกับสมัยของพวกเรา โอกาสไม่ได้มีให้แค่คนทีพร้อมอย่าง
เดียวเท่านัน แต่ยงั ให้กบั คนทีมีทงความพร้
ั อม และมีทงอํ
ั านาจในตัวบุคคล วงการนีมันซับซ้อนและ
Siambit
ฉางยวีหูเงยหน้าขึนมองเจียงเซ่อ
“ฉันพูดแบบนี เธอเข้าใจไหม?”
เจียงเซ่อพยักหน้ารับ ฉางยวีหูเห็นแบบนันก็ยมออกมา
ิ
“หนูเข้าใจค่ะ”
Siambit
เมือตอนสามทุ่มเผยอีได้ส่งข้อความมาหาเธอตังหลายข้อความ แต่เพราะเธอกําลังพูดคุยกับฉางยวีหู
เลยปิ ดเสี ยงมือถือเอาไว้ เลยไม่ได้ยนิ อะไรทังนัน
พอเธอโทรไปหา สายดังแค่ไม่กีครังเขาก็รับสายอย่างรวดเร็ ว
“ทานข้าวเสร็จแล้วเหรอ?”
“รอฉันทีหน้าร้านนะ เดียวจะไปรับเดียวนีแหละ”
“ไม่ได้มีนดั หรอกเหรอ?”
“ฉันกินเสร็จก็ออกมาเลยน่ะ”
“อาต้านชวนไปนังเล่น อยากไปไหม?”
เขามองไปทีเผยอี แล้วลากเก้าอีเข้าไปนังตรงหน้า
“เธอโทรหาแกทําไมล่ะ?”
“เธอถามว่าผมอยูไ่ หน แล้วบอกว่าจะมานังคุยด้วยหน่อย”
“ถ้าเธออยากมา ก็ให้เธอมาสิ ”
“เล่นไพ่โป๊ กเกอร์หน่อยไหม?”
“เล่นง่ายๆ เดียวฉันสอนเธอเอง”
“อยากจะเพิมชิพไหม?”
“อยากเพิมแต้มต่อตัวไหนดี?”
Siambit
“อันนี”
นีมันดูแปลกๆ รึ เปล่า!
Siambit
ทําไมเธอถึงมาอยูท่ ีนีได้?
“ทําไมพวกนายไม่ลุกขึนล่ะ?”
“พีเฝิ งหนานสนใจจะเล่นเหรอครับ?”
“ขอบใจ”
Siambit
ท่าทางของเขาแบบนันทําเอาเซียงชิวจีและอีกสามคนหัวเราะขําขันขึนมา
“ยังอยากจะลงอีกไหมล่ะ?”
การกระทําแบบนีก็เท่ากับว่าจะกําลังจะดวลพนันกับเฝิ งหนาน!
Siambit
หล่อนเป็ นใครกันแน่นะ?
เจียงเซ่อกําไพ่ในมือแน่น แล้วเธอก็คิดอะไรออก
“ฉันไม่อยากเล่นแล้ว”
สี หน้าของเฝิ งหนานเปลียนไปทันที
ทุกครังทีเธอเห็นเผยอีลงชิพแบบไม่คิดอะไรแบบนันแล้ว เธอเองก็ยอมรับว่าลงตามเขาทังนัน บน
โต๊ะถึงได้มีชิพกองสูงขนาดนีไง
“ตกลงจะเล่นต่อไหม?”
เผยอีถือไพ่เอาไว้ในมือ แล้วถามออกมา
อย่างน้อยตอนทีดันชิพออกมา เขาก็ดูไม่มีความลังเลเลยสักนิ ด
Siambit
“เอาเถอะ ฉันไม่เล่นต่อแล้ว”
“อยากดูไพ่งนเหรอ
ั ออกชิพมารึ ยงั ?”
Siambit
ตอนนีเฝิ งหนานอยากจะระเบิดความหงุดหงิดออกมาให้ได้
พอเห็นว่าหล่อนเดินไปแล้วจริ งๆ เนียต้านก็เขยิบขึนไป
“เธอคือเจียงเซ่อสิ นะ?”
หล่อนกํามือแน่นแล้วปล่อยไปข้างตัว แต่ในใจของเธอมันกําลังต้องตะโกนก้องว่าให้ผลักเธอตก
ระเบียงไปซะ ฆ่าเธอให้ตาย หล่อนมีความคิดแบบนันขึนมาแวบหนึง แต่ก็โดนสติยบั ยังเอาไว้ก่อน
ถ้าเกิดว่าลงมือตอนนี อย่าว่าแต่เจียงเซ่อจะตายหรื อไม่ตายเลย แต่ถึงจะตาย เรื องนีมันต้องวกกลับมา
ทําให้หล่อนต้องเดือดร้อนอีกแน่ๆ
ตอนนันหล่อนคลอดลูกของจ้าวจวินฮันออกมา แต่ครอบครัวของตระกูลฮันกลับไม่ยอมตอบรับที
จะให้หล่อนแต่งเข้าตระกูล โดยเฉพาะจ้าวซิ นหง ทีแม้แต่หลานชายของตัวเองก็ยงั ไม่ยอมรับด้วยซํา
ทําเป็ นมาบอกว่าต้องพิสูจน์ก่อน หล่อนก็อายุมากแล้ว และจ้าวจวินฮันก็เริ มทีจะแสดงความรักต่อ
หล่อนน้อยลง เขามีผหู้ ญิงข้างกายมากมาย หล่อนมักจะสู บบุหรี บ่อยๆ แบบนี สูบเอาควันขาวนันเข้า
ไปในปอด และตอนทีพ่นควันพวกนันออกมา มันก็เหมือนกับความเครี ยดทุกอย่างมันได้ลอย
ออกไปด้วย ทีจริ งเฝิ งหนานก็ยงั ไม่เข้าใจ ว่าทังๆ ทีได้เกิดมาในชีวติ ใหม่แล้วแท้ๆ แล้วทําไมหล่อน
ถึงยังต้องมาเจอกับเจียงเซ่ออีก เจียงเซ่อจะต้องไม่มีทางเป็ นแบบหล่อนคนเดิมได้อีก เธอไม่ควรทีมี
ชีวิตอยูบ่ นโลกนีแล้วด้วยซําไป ให้มนั เหมือนกับว่าโลกใบใหม่ใบนีมันไม่เคยมีตวั ตนจริ งๆ ของเธอ
อยูเ่ ลย แบบนันมันไม่ดีหรื อ? ทําไมเธอถึงยังต้องมาปรากฏตัวแบบนีอีก?
เจียงเซ่อทียืนอยูข่ า้ งระเบียงก็ยนมื
ื อมาทางหล่อน ดึงบุหรี ทีหล่อนกําลังคาบเอาไว้ในปากไป แล้วบี
มันลงกับถังขยะข้างๆ นัน “ทีนีเขาห้ามสูบบุหรี น่ะ” ท่าทางของเธอดูสงบและไม่สะทกสะท้านต่อ
สิ งทีตัวเองกําลังทําเลยสักนิด มือทีเอือมมาดึงบุหรี ไปก็ดเู ป็ นธรรมชาติ จนกระทังไฟตรงปลายมวน
บุหรี มันดับลง เธอถูๆ นิวไปมาเพือเช็ดกลินมันออก และเฝิ งหนานก็ดเู หมือนจะยังไม่ทนั ได้ตงสติ
ั
ให้ดี “แต่คงจะมีคนทีไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ ถึงแม้วา่ จะมีป้ายห้ามสูบบุหรี ติดอยูห่ ลายที” เจียงเซ่อมอง
ไปยังเฝิ งหนานด้วยสายตานิงๆ หล่อนยิมเย็น นิวมือกํากระเป๋ าแน่น จนนิวขึนข้อขาว “กฎเกณฑ์งนั
เหรอ?” เฝิ งหนานสูดหายใจเข้าลึก มุมปากยกขึนราวกับกําลังเหน็บแนม
และหล่อนเองก็ไม่ได้ดูหวังดีอย่างทีแสดงออกมาเลยสักนิด
ความรู้สึกแบบนีเธอเองก็หาทีมาไม่ได้เช่นกัน แต่เจียงเซ่อก็แค่รู้สึกว่ามันดูไม่ปกติ
“ขอทางด้วยค่ะ”
เซี ยงชิวจีเองก็พูดขึน
“อะไรทํายังไง?”
เขาพูดจบ ก็ดึงเจียงเซ่อให้เดินตาม
Siambit
“ไปล่ะ”
“อืม”
“หล่อนพูดอะไรกับเธอ?”
Siambit
ไม่วา่ จะเป็ นเรื องกินอะไร หรื อเวลาทีพูดอะไร ก็มกั จะเป็ นสิ งทีเธอชอบเสมอ
เผยอีรี บดึงมือเธอไปด้วยความร้อนรน
“อย่าโกรธผมเลยนะครับ”
“ผมอธิบายได้นะ”
พอเขาเห็นว่าเธอไม่ปฏิเสธทีจะฟังเขาอธิบายก็ลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก และพูดความจริ ง
ออกมาทุกอย่างไม่กล้าโกหกหรื อปิ ดบังอะไรเธออีก “ทีจริ งตอนแรกผมแค่เดาๆ เอาไว้น่ะ”
“ผมไม่ได้ตงใจที
ั จะปกปิ ดพีจริ งๆ นะ” ตอนทีเขาพูดออกมา นําเสี ยงก็เหมือนคนขาดความมันใจ
อย่างไรอย่างนัน
แน่นอนว่าเขาคงไม่ตอบว่าไม่ได้
Siambit
เธอลองคิดถึงความรู้สึกของเผยอีตอนทีเขาพิมพ์ประโยคนีมา มันคงจะต้องเต็มไปด้วยความรู้สึกเฝ้ า
รอคอยแน่ๆ รูปทีเขาถ่ายมาก็ถ่ายได้ไม่เลวเลย แต่น่าเสี ยดายทีเขาไม่ทนั ได้รอเธอไปหาทีฝรังเศส
และอีเมล์ก็ไม่ได้เปิ ดดูเลยด้วยซํา เธอก็เพิงจะมาเปิ ดดูตอนนีนีเอง
‘เซ่อเซ่อ เธอเข้าใจไหม?’
เขาชะงักนิงไปครู่หนึง พอได้สติขึนมาก็รีบก้าวเข้าไปรวบเธอเอาไว้ในอ้อมกอดแล้วใช้ขาข้างเดียว
ดันประตูปิดลง เธอยังไม่ทนั จะได้พดู อะไรออกมา ริ มฝี ปากของเขาก็เคลือนลงมา ดูดกลืนเสี ยงทีจะ
ปฏิเสธลงท้องตัวเองเสี ยให้หมด
เผยอีปล่อยแขนออกมาข้างหนึงและใช้แขนข้างเดียวกอดเธอเอาไว้ มือข้างหนึงของเขาจับลําคอขาว
ระหงของเธอเอาไว้ เพือป้ องกันไม่ให้เธอได้หนีไปไหน บังคับให้เธอรับเอาจูบรุ นแรงทีแสนวาบ
หวามนีเอาไว้
Siambit
เรี ยวลินทีอ่อนนุ่มอย่างไม่น่าเชือถูกเขาเกียวกระหวัดแน่น
พอเธอเผลอออ้าปาก ลินหนาของเผยอีก็ฉวยโอกาสสอดเข้ามาและเกียวกระหวัดกับลินหวานของ
เธอ
Siambit
“ถ้านายยังทําแบบนีอีก ฉันจะกลับหอแล้วนะ”
คนสองคนอยูใ่ กล้กนั ขนาดนี ใกล้เสี ยจนเผยอีได้ยนิ เสี ยงสูบฉี ดเลือดดัง ‘ตุบๆ’ ในลําคอขาวของเธอ
และนันก็ทาํ ให้เขารู้สึกตืนเต้นขึนมา
เมือเผยอีได้เห็นเจียงเซ่อในอีกมุมหนึง เขาก็ยมหยี
ิ เสี ยจนตาเป็ นเส้นขีดตรง ก่อนจะอดใจไม่ไหวจน
ต้องจูบลงอีกที แล้วแอบขบเบาๆ บนปลายคางของเธอด้วย แถมได้ยนิ เสี ยงเธอกลืนนําลายลงอีก
ต่างหาก
“อย่าโกรธ อย่าโมโหกันอีกเลยนะเซ่อเซ่อ”
เธอขมวดคิว “เธอพูดกับฉันเกียวกับเรื องบริ ษทั เอเจนซี บอกว่าจะแนะนําฉันเรื องบริ ษทั จวีเฟิ งมีเดีย
ให้”
“พีว่า เธอจะใช่......” เขาเดาว่าตัวจริ งในร่ างของ ‘เฝิ งหนาน’ อาจจะเป็ นเจียงเซ่ อตัวจริ งหรื อเปล่า
เผยอีเองก็ไม่กล้าทําให้เธอโมโหอีกแล้ว เลยเชือฟังทุกคําพูดของเธอ
“คุณเจียง คุณลัวอ้าวได้กาํ ชับดิฉนั เอาไว้วา่ ถ้าคุณมาถึงแล้ว ให้ดิฉนั พาคุณไปส่ งทีชันยีสิ บห้า และที
นันจะมีคนมารับคุณอีกทีค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” เจียงเซ่อก้มหน้าให้หล่อนเล็กน้อย
แน่นอนว่าต้องมีการฝากฝังเจียงเซ่อทีเป็ นถึงลูกศิษย์ของฉางยวีหูล่ะนะ
เจียงเซ่อเองก็ยนมื
ื อไปจับทักทายกับเขา ลัวอ้าวมองและสังเกตทุกท่วงท่าการกระทําของเจียงเซ่อไป
อย่างนิงเงียบ
แต่ก็แน่นอนว่าดาราหน้าใหม่อย่างเจียงเซ่อไม่เหมือนกับดาราใหม่ทวไป
ั เพราะตังแต่ทีเธอเริ มเข้ามา
ในวงการก็ได้ขึนเป็ นข่าวใหญ่ไปเสี ยตังหลายข่าวแล้ว ครังก่อนก็เรื องทีเหยาเสี ยงโดนทําร้ายในคืน
งานปิ ดกล้องของหนังเรื องฝันทีเป็ นจริ ง ลัวอ้าวสื บมาแล้วว่ายังไงเรื องนันก็ตอ้ งเกียวกับเจียงเซ่อ
แน่ๆ
“ทําไมคุณถึงเลือกทีจะมาเจอกับซื อจีหยินเหออย่างพวกเรา?”
ในคําพูดของเขามีหลากหลายความหมายแฝงอยูใ่ นนัน
ลัวอ้าวพยักหน้า
“คุณเจียง เงือนไขนีสามารถต่อรองได้รึเปล่าครับ?”
Siambit
เขายืนมือออกมา แล้วนับนิวให้เธอดู
เขาถอนหายใจออกมา แล้วพูดต่อ
เจียงเซ่อพูดต่อ
“คุณเจียงหมายถึง?”
Siambit
ลัวอ้าวขมวดคิวอีกครัง แล้วพูดเตือนเธอขึน
“ผูจ้ ดั การอันดับต้นๆ ของบริ ษทั ตามกฎแล้ว บริ ษทั จะหักออก 50% เลยนะครับคุณเจียง”
ได้สงสมประสบการณ์
ั มาหลายปี และหลังจากทีกลับมาถึงประเทศบ้านเกิดตัวเองเขาก็ได้มีคอน
เนคชันมากมาย ทีเรี ยกได้วา่ ท่าจะทุกสายงานเลยด้วยซํา ทําให้เขาสามารถหางบประมาณมาลงทุน
กับหนังของชุยซิงได้อย่างมหาศาล และทําให้เขาได้มีชือเสี ยงขึนมา การทีได้เป็ นผูจ้ ดั การระดับแนว
หน้าของซือจีหยินเหอ รายได้ในแต่ละปี ทีอาจจะมากกว่าดาราระดับสองด้วยซําไป
พอเธอพูดแบบนันออกมา ลัวอ้าวก็เผลอหลุดขําเล็กน้อย
เจียงเซ่อเพิงจะออกไปจากห้องประชุมเท่านัน ลัวหยินก็โทรมาหาเขาพอดี
“เธอว่าเป็ นอย่างไรล่ะ?”
เธอไม่ได้ใช้ความสัมพันธ์ของฉางยวีหูมาต่อรองเพือผลประโยชน์ของตัวเอง และจากทีฟังเหตุผลที
จะเซ็นสัญญาแค่สามปี มันก็ดูสมเหตุสมผลดี ถือว่าเป็ นผูห้ ญิงทีมีความทะเยอทะยานและมีเป้ าหมาย
ทีชัดเจน “มีตน้ ทุนมาตังแต่กาํ เนิด และมีความมานะตังใจแบบนี ตอนทีผมไปถึง เธอก็ไม่ได้พดู ถึง
ชือจูพา่ นขึนมาเลยสักครัง ผมลองสังเกตดูแล้ว เหมือนเธอจะไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื องความแค้น
ของจูพ่านเลยสักนิดนะครับ”
แค่เขาพูดออกมาแบบนัน ลัวอ้าวก็ถึงกับตะลึงไป
เธอจบการศึกษาจากไฮสคูลทีประเทศอังกฤษ หลังจากนันก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยเยลเกียวกับสาย
งานหนังและภาพยนต์ เธอได้ศึกษาอยูท่ ีนันอยูน่ านหลายปี จนได้ปริ ญญาโทมา การทีเธอไม่ได้ต่อ
ยอดทํางานในอเมริ กา เป็ นสิ งทีทําให้ทุกคนแปลกใจไม่นอ้ ย แต่เธออยูส่ งสมประสบการณ์
ั และคอน
เนคชันมากมาย และกลับมาทํางานในประเทศอย่างไม่ลงั เลเลยสักนิด และก็ได้รับการทาบทามครัง
ใหญ่จากลัวหยินนันเอง หล่อนเข้ามาทํางานในซือจีหยินเหอ และกลายเป็ นผูจ้ ดั การแนวหน้าของ
บริ ษทั
Siambit
เถาเฉิ นถือว่าเป็ นผูห้ ญิงทีเป็ นหน้าเป็ นตาอีกคนหนึงของบริ ษทั แต่ละปี หล่อนทําเงินได้ไม่นอ้ ยเลย ผู้
ถือหุน้ หลายรายก็ให้หน้าเธอไม่นอ้ ย
“เถาเฉิ นเป็ นแค่ดารา ไม่ได้เป็ นนายจ้างของทีนี” ดาราก็เป็ นแค่สินค้าอย่างหนึง ไม่วา่ จะกลายเป็ นสิ ง
ทีลําค่ามากแค่ไหน แต่ก็ลว้ นแล้วเป็ นสิ งทีซื อจีหยินเหอสร้างขึนมาทังสิ น ลัวหยินเคาะนิวลงบนโต๊ะ
แล้วเตือนสติเขาขึนมา
“แกลําดับความสําคัญผิดไปหน่อยนะ”
และลัวอ้าวก็จาํ สิ งทีเขากําชับเอาไว้อย่างขึนใจ
“เซ่อเซ่อ”
Siambit
“เอาเหมือนเธอเลยครับ”
เธอเองก็สงแค่
ั กาแฟแก้วเดียว และเหมือนว่าจะไม่ได้แตะมันเลยด้วยซํา เหมือนมันจะเย็นชืดไปแล้ว
ด้วย
“เซ่อเซ่อ ดูนีสิ ”
“ผมรู้สึกว่าทีบ้านมันดูมีอะไรน้อยไปหน่อย”
Siambit
“พีว่าเราควรตังชือให้มนั ดีไหม?”
“ดีไหม?”
Siambit
“ให้ผมช่วยไปกดดันหน่อยดีไหม?”
พอนึกถึงตอนทีได้เจอและพูดคุยกับลัวอ้าวในวันนีแล้ว ถึงเขาจะพยายามพูดถึงประธานกรรมการ
และฉางยวีหูมากแค่ไหน หรื อจะพูดถือผลประโยชน์และความเกรงใจต่อฉางยวีหูก็ตาม แต่ขอ้ ตกลง
สองข้อทีเธอขอไป มันก็ไม่ได้เป็ นสิ งทีส่ งผลร้ายต่อบริ ษทั เลยสักนิด
แต่ถา้ สามปี ให้หลัง เธอไม่สามารถทํามันได้สาํ เร็จ บริ ษทั ก็ไม่จาํ เป็ นทีจะต้องมีรับผิดชอบเธออีก
“ผมไม่เข้าใจว่าซือจีหยินเหอจะเอาเหตุผลไหนมาปฏิเสธ”
“นายไปสื บเจออะไรเข้า?”
“สิ บสองปี ก่อน ในแถบถนนหรงชิงล้วนแล้วเป็ นเขตของเขาทังนัน แต่วา่ เมือสิ บเอ็ดปี ก่อน กลุ่ม
อํานาจทีคอยคุม้ ครองเขาอยูถ่ กู โยกย้ายไปจากเมืองหลวง และแน่นอนว่าต้องเกิดเรื องกับเขาด้วย
แน่ๆ” หลายปี ก่อนนันหลีจวีเฟิ งอาศัย ‘ธุรกิจ’ นีได้เงินมาไม่นอ้ ยและเกียวพันไปถึงธุรกิจมืด จึงทํา
ให้มีคู่กรณี อยูไ่ ม่นอ้ ย พอกลุ่มอํานาจถูกโยกย้ายไป แน่นอนว่าจะต้องมีคนมาลงมือจัดการกับเขา
แน่ๆ
ทรัพย์สินในมือของเขาถูกอายัดเอาไว้ทงหมด
ั ทังธุรกิจต่างๆ ในแถบถนนหรงชิงและไนท์คลับทีเขา
เปิ ดเอาไว้กต็ อ้ งถูกปิ ดตัวลงไปด้วย
Siambit
“หรื อว่า ให้คนลองไปสื บดูวา่ ในบริ ษทั จวีเฟิ งมีดาราคนไหนทีมีนิสยั แบบนีบ้าง อายุประมานยีสิ บ
ขึนไป แล้วก็เสี ยชีวิตไปแล้ว”
“เดียวลองไปสื บดู”
Siambit
พอมีเป้ าหมาย เรื องมันก็จะง่ายขึนเยอะ ทังสองต่างก็พอรู้กนั ดีจึงไม่พดู เรื องนี ขึนมาอีก ดูๆ เวลาแล้ว
ตอนนีมันก็ใกล้ถึงเวลาทานอาหารมือเทียงพอดี เผยอีเองก็ได้จองร้านอาหารเอาไว้แล้ว ทีจริ งช่วง
บ่ายๆ กะจะไปเดินเล่นกับเธอเสี ยหน่อย เผือว่าจะซื อของอะไรเข้าบ้านบ้าง แต่ลวั อ้าวคนของซือจีห
ยินเหอก็โทรมาเสี ยก่อน
ปลายสายอย่างลัวอ้าวกล่าวว่าการนัดเจอครังนี จะพิเศษขึนมาอีกนิ ด
เลขาซ่อนรอยยิมของตัวเองเอาไว้ แล้วส่ายหน้า
เมือคุณเลขาชันทียีสิ บห้าของบริ ษทั พูดว่า ‘คุณเซี ย’ ขึนมา ในบริ ษทั นี นอกจากเซี ยเชาฉวินทีเป็ น
ผูจ้ ดั การมือทองคนนันแล้ว ก็คงไม่มีใครทีไหนอีกแล้ว!
“เรื องนันก็ไม่รู้สินะ”
“คุณเจียงมาแล้วหรื อคะ”
“ไม่หรอกน่า!”
“เป็ นไปไม่ได้!!!”
Siambit
“คุณเจียง”
เลขาอู๋รู้ดีวา่ ไม่ควรจะไปล่วงเกินคนแบบไหนเข้า
พอประตูลิฟต์ปิดลง หญิงสาวทีชือโจวเมียวคนนันก็ยมมั
ิ นใจในความคิดของตัวเองมากกว่าเดิม
ตอนทีเห็นเซียเชาฉวินมาแล้ว ใบหน้าของลัวหยินก็ปรากฏรอยยิมเล็กขึนมา
“ถ่ายหนังทีต่างประเทศราบรื นดีไหม?”
“ก็วนุ่ วายนิดหน่อยค่ะ”
แต่ตงแต่
ั เริ มถ่ายหนังมา มันก็เหมือนว่าจะไม่มีอะไรราบรื นเลยสักอย่าง
แล้วลัวหยินจะมาให้ลม้ เลิกความตังใจตอนนีน่ะหรื อ?
“ก็ลองดูๆ ก่อนละกันค่ะ”
แต่ทงหมดนี
ั ก็เป็ นเพราะผูช้ ่วยทีคอยตัดสิ นใจให้ทงนั
ั น เซี ยเชาฉวินก็แค่ตอ้ งฟังคําอธิ บายคร่ าวๆ
ของผูช้ ่วยไปเรื อยๆ พอดูเวลาอีกที มันก็ใกล้จะบ่ายโมงยีสิ บแล้ว หล่อนถึงตัดสิ นใจเดินเข้าห้อง
ประชุมไป
“พีเชาฉวิน”
หล่อนล้มเลิกความคิดทีจะเดินออกไป แล้วก้าวขาเข้าไปในห้องทันที
Siambit
“เจียงเซ่อ”
“ข้อมูลทัวๆ ไปของเธอฉันดูมาหมดแล้ว”
เจียงเซ่อก็เหมือนกับหยกทียังไม่เคยผ่านการเจียระไน และกําลังรอให้มีคนทีเหมาะสมมาดูแลเธอ
“มีปัญหาอะไรหรื อเปล่า?”
เซี ยเชาฉวินพูดขึนเบาๆ
พอแค่ยาเข้
ํ าบริ ษทั ซือจีหยินเหอในวันถัดมา เห็นได้ชดั ว่าเรื องทีเธอเซ็นสัญญาเข้าบริ ษทั ซื อจีหยิน
เหอ จะไม่ได้เป็ นข่าวใหม่อะไรสําหรับคนในบริ ษทั แล้ว ตังแต่ทีก้าวเข้าก็มีพนักงานก้มทักมายเธอ
ตลอดทาง
พอหล่อนรับมันแล้ว ก็ส่งให้เจียงเซ่อทันที
“พีเซี ยโทรมาน่ะค่ะ”
“ส่ วนเรื องรถ เรื องห้องและเรื องการจ้างช่างแต่งหน้าสไตล์ลิสต์ต่างๆ ฉันจะคุยกับทางบริ ษทั ให้ ว่า
จะขอยืมงบจากตรงนันก่อน รวมถึงเงินส่ วนแรกของโม่อานฉี ดว้ ย ไว้หลังจากนีเธอค่อยใช้คืนก็
พอแล้ว”
“แล้วถ้าถึงตอนนันฉันไม่สามารถคืนได้ล่ะ......”
“เหอะ”
“แล้วตอนนีมีงานบ้างไหมคะ?”
เจียงเซ่อเกลียผมทีตกลงมาขึนไปทัดหลังหู ก่อนจะถามออกไป
เพราะดาราในประเทศ ไม่วา่ จะดังหรื อไม่ดงั ฐานะจะสู งหรื อตํา ก็ใช่วา่ จะกลายเป็ นทีรู้จกั ของทุก
คนทังประเทศ
“ฉันขับรถมาเองค่ะ”
เจียงเซ่อมองหล่อนแวบหนึง พูดอะไรไม่ออกสักอย่าง
Siambit
เจียงเซ่อพยักหน้า โม่อานฉี ยงั มีธุระอีกมากในช่วงบ่ายนี เซี ยเชาฉวินเป็ นผูห้ ญิงแกร่ งคนหนึง จึง
รู้สึกว่าอยากจะให้ผหู้ ญิงคนอืนๆ บนโลกนีแกร่ งพอๆ กับตัวหล่อนเอง หวังว่าคนอืนจะจะสามารถ
ก้าวเดินไปอย่างมันคงเหมือนตัวเอง และสามารถทําสิ งทีตัวเองมอบหมายให้ได้ตามทีต้องการ
รองเท้าส้นสูงกระทบลงกับพืนดัง ‘ตึกๆๆ’
“ยกมือขึนจับปี กหมวกเอาไว้”
“ดี!”
“ตังใจทํางานจริ งๆ เลยนะเนีย”
“ทําไม นายไปรู้อะไรมาอีกล่ะ”
“เซตไหนคะ?”
“แล้วจะถ่ายกันตอนไหนหรื อคะ?”
“ได้ค่ะ...”
“ไม่ได้”
Siambit
“ฉันบอกว่าได้”
เผยอีก็พดู ขึน
ดาราคนอืนเขาจะทําอย่างไรเขาไม่สนหรอก แต่สิงทีเขาทนไม่ได้ก็คือการทีต้องเห็นเธอมาลําบาก
แบบนี
Siambit
“อะไรกัน”
เครื องประดับแบบนี ทีจริ งต้องมีเป็ นชุด นอกจากตัวสร้อยและตัวแหวนแล้ว ตุม้ หูก็เป็ นอีกส่ วนทีอยู่
ในชุด
ผูด้ ูแล ikit ในเมืองหลวงเป็ นคนญีปุ่ น โม่อานฉีเองก็เรี ยนทีญีปุ่ นมาหลายปี และเคยได้ทาํ งานดูแล
ดาราญีปุ่ นมาแล้วด้วย มีคอนเนคชันขนาดนีแล้ว บวกกับทีรู ปร่ างหน้าตาของเจียงเซ่อเองก็ดี แค่โม่
อานฉี เอารู ปเจียงเซ่อให้ดูแค่รูปเดียว ยังไม่ทนั ทีจะได้ออกแรงอะไรเลยด้วยซํา ก็ได้รับความจริ งใจที
แสนเรี ยบง่ายของชาวญีปุ่ นกลับมา และตอบตกลงทีจะช่วยเจียงเซ่อหากมีกิจกรรมอืนๆ ในอนาคต
อีก และ ikit ก็ตอบรับทีจะให้ยมื เครื องประดับทีแสนเลอค่า
แต่ก่อนตอนทีอยูญ
่ ีปุ่ น โม่อานฉีเองก็เคยได้ดูแลดาราญีปุ่ นเองเหมือนกัน กลับมาทีประเทศก็มีรับ
งานบ้างประปราย เหมือนว่าจะกลับมาตายรังกับอาชีพเดิมอย่างไรอย่างนัน
Siambit
“พีเซี ย”
“เดียวฉันจะลองดูค่ะ”
ก่อนหน้านีทีเจียงเซ่อไปออกรายการคนดังนังคุย จ้าวจวินฮันเองก็ได้เห็นเจียงเซ่อในรายการนันแล้ว
และได้รู้วา่ เธอเป็ นดาราหน้าใหม่ อายุยงั เรี ยนอยูม่ หา’ลัยปี หนึ งเท่านัน
เขารู้สึกว่าหล่อนให้ความสนใจกับคนใหม่ทีชือเจียงเซ่อคนนีมาก ดังนันเขาก็เลยต้องจับตาดูไปด้วย
จ้าวจวินฉันยิมตอบ
เริ มแรกของการเริ มสร้างหนัง The Occasion Of Beiping เรื องการลงทุนของหนังเรื องนีได้พดู คุย
และตกลงกันเรี ยบร้อยแล้ว หลังจากทีได้ดูเนือเรื องไป และหลังจากทีรู้วา่ ผูเ้ ขียนคือโหวซี หลิง มันก็
เป็ นการยืนยันว่าการลงทุนในส่ วนของเนือเรื องจะมหาศาลไม่นอ้ ย และทุนทังหมดมันก็ถึงจุดที
ต้องการเรี ยบร้อยแล้ว
หลินซี เหวินเป็ นคนเริ มพูดกล่าวปราศรัย พูดถึงความเป็ นไปคร่ าวๆ ของหนังเรื องThe Occasion of
Beiping และพูดถึงเหตุผลทีตนเองทําหนังเรื องนีขึนมา จากนันก็เชิญให้โหวซี หลิงเป็ นคนขึนมาพูด
ต่อ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนานและคับคังไปด้วยสื อมวลชน
“ใช่ค่ะ” เจียงเซ่อยิมขึน
ทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่าเธอจะพูดเรื องแฟนหนุ่มของตัวเองออกมาแบบนี
ติงหรู ขบริ มฝี ปากตัวเองแน่น แต่ก็ยงั พยายามฝื นยิมออกมา มือข้างทีถือเครื องบันทึกเสี ยงเอาไว้ก็
ส่ งไปให้กบั เด็กสาวมัดผมหางม้าอีกคน แต่เหมือนว่าหล่อนคงจะลนไปหน่อย และเด็กสาวคนนันก็
เหมือนจะยังตะลึงเหม่ออยู่ จึงไม่ทนั ได้คว้าเครื องบันทึกเสี ยงเอาไว้ได้ทนั ‘ตึก’ เครื องบันทึกเสี ยง
ตกลงกับพืนทันที
“ได้ค่ะ”
Siambit
“คนๆนันเป็ นคนของหัวโถว”
ยังไงซะระยะเวลาทีหนังเข้าฉายในโรงมันก็แค่ระยะเวลาสันๆ แต่ผลตอบรับทีจะได้นนมาไว
ั และดู
ได้จากยอดการขายบัตรนันเอง
หล่อนพูดถึงตรงนี ก็เงียบไป
“จาง”
Siambit
“พีเชาฉวินจะกลับมางันหรื อคะ?”
เผยอีทียืนฟังอยูต่ งแต่
ั ตน้ และเห็นว่าสี หน้าเธอไม่คอ่ ยดีนกั จึงถามออกไป
“เกิดอะไรขึนหรอ?”
เผยอีโอบไหล่เธอเข้ามา แล้วยิมขึน
“หนูเองก็รู้แล้วหรื อ”
เจียงเซ่อหลับตาลง แล้วยกมือขึนกระชับผ้าพันคอของตัวเองให้ดี
“นังสิ ”
Siambit
“หรื อตอนนีเราจะหาคนมาช่วยกดข่าวพวกนันลงก่อนดีล่ะคะ?”
“อย่าทําตัวเป็ นกระต่ายตืนตูมสิ ”
“ตอนนีชือเสี ยงของเธอยังไม่มนคงพอ
ั หลังจากทีเล่น The Occasion of Beiping ไปแล้ว จะปล่อยให้
เวลามันว่างเกินไปไม่ได้เด็ดขาด”
Siambit
เจียงเซ่อจะมารับเล่นบทตัวประกอบอย่างเดียวไม่ได้ เพราะไม่อย่างนันมันจะง่ายต่อการทีคนดูจะ
มองว่าเธอเป็ นได้เพียงตัวประกอบ และคิดว่าเธอคงมีความสามารถไม่พอทีจะเป็ นนักแสดงหลักได้
แต่ความมันใจในครังนีมันก็ยงั ไม่พอสําหรับความท้าทาย
“เพราะอะไร?”
หล่อนคําศอกลงบนขาแล้วเอามือเท้าคางตัวเองเอาไว้
“แล้วค่อยพิจารณาดูอีกที”
หล่อนรวบเก็บบทหนังอีกสองเรื องมารวมกันแล้วหันไปมองเจียงเซ่อ
“ฉันยังมีเรื องทีต้องทําต่อ”
Siambit
ข่ า้ งๆ และก็เห็นว่าเธอมีความสนใจต่อ
ตอนทีเจียงเซ่อเปิ ดดูบทหนังนัน โม่อานฉี เองก็นงมองเธออยู
ั
หนังเรื องนี
Siambit
“ดูทางดีๆ สิ คะ”
“พีไปก่อนเถอะค่ะ”
“เอาอะไรมาด้วยครับ มันทิมผมอ่ะ”
“พอดีคิดถึงครับ”
Siambit
“ก็คุยๆ เสร็จแล้วก็กลับน่ะ”
เขาขยับตัวไปใกล้เธอ แล้วร้องขอขึนมา
“ขออีกทีหนึง”
เขาไม่ชอบทีตัวเองจะต้องโดนหมางเมิน แต่เขาก็ไม่ชอบทีเธอจะต้องลําบากเหมือนกัน
เจียงเซ่อเองก็เข้าใจถึงจุดนีดี เลยไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก
เนือเรื องครึ งหลังจะเป็ นเรื องราวทีจางยวีหูและ ‘ปี ศาจ’ ได้ปะทะกัน จนสุ ดท้ายจางยวีฉิ นเองทีเป็ น
คนลงมือ และฆ่าฆาตกรใจปี ศาจนัน
พอเจียงเซ่ออ่านบทจบ ก็เข้าใจว่าทําไมตอนนันเซียเชาฉวินถึงได้จูงใจให้เธอล้มเลิกความคิดนัก
หลายปี ก่อน หลินซีเหวินเองก็ถ่ายหนังมามากมาย และแต่ละเรื องก็ทาํ เงินได้ไม่นอ้ ยเลย บริ ษทั ของ
เขาเองก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมาย แต่วา่ สภาวะขาดทุนแบบนี มันอาจจะเป็ นตัวชีชะตาของการ
ดําเนินบริ ษทั ต่อไป
“ไอ้สารเลวต่งหมิงเซิ ง!”
หลินซี เหวินทีนังเงียบมาอยูน่ าน จู่ๆ ก็ค่อยๆ หัวเราะ ‘หึ หึ’ ออกมา พร้อมๆ กับคําด่าสาปและมือที
ตบลงบนโต๊ะดัง ‘ปึ ง’ เส้นเลือดในตาแดงกํา พร้อมกับมองไปรอบๆ ห้อง
ข้อความของเธอได้รับคนส่วนหนึงมากดเห็นด้วย และแน่นอนว่าต้องมีคนมาเหน็บแนม
หล่อนอดไม่ได้ทีจะเอามือถือขึนมาจริ งๆ เพราะอยากจะตอบกลับพวกทียิงพูดก็ยงแย่
ิ เกินไปแล้ว
พวกนัน เพือนข้างๆ ทีนังทํางานด้วยกันแตะลงบนไหล่หล่อน
Siambit
“คนนีคือใครกัน?”
“เธอคือเจียงเซ่อ”
ผ้าม่านกันแสงในห้องถูกปิ ดเอาไว้ทงหมด
ั ตรงกลางห้องมีไฟเปิ ดเอาไว้หนึ งดวง ช่างไฟแต่งละคน
คอยเดินเปลียนมุมไฟไปเรื อยๆ ตามคําสังของหลินซี เหวิน และซ่งเซี ยนทียืนอยูใ่ ต้แสงไฟก็ดูหล่อ
เหลามากๆ เขาล้วงมือข้างหนึงไว้ในกระเป๋ ากางเกง ท่าทางดูเอาจริ งเอาจังและน่าเกรงขาม
ตอนนีเจียงเซ่อมาถึงทีถ่ายทําได้กว่าสองชัวโมงแล้ว อีกทังตัวนักแสดงหลักและนักแสดงประกอบก็
ถ่ายรู ปคาแรคเตอร์กนั หมดแล้วด้วย แต่ฟ่านจืออวินกลับยังมาไม่ถึง
ในฉากจะมีฉากสี ขาวอยูด่ า้ นหลัง มันอาจจะดูเรี ยบไปเสี ยหน่อย หลินซีเหวินยืนคิดอยูค่ รู่ หนึง ก่อน
จะสังช่างภาพออกไป
Siambit
“ยกเก้าอีเข้ามาหน่อย”
เธอในรู ปนีสามารถลบภาพ ‘หญิงสาวในฝัน’ ในเรื อง ’99 Love Letter’ ได้เป็ นอย่างดี อย่างน้อยถ้าดู
จากภายนอกแบบนีแล้ว ภาพโปรโมทหนังภาพนีของเธอก็ถือว่าไม่เลวเลย
ทางกองถ่ายต้องรอถึงสองวัน นันก็เพราะว่าทางพยากรณ์อากาศได้ประกาศแล้วว่าวันนันฝนจะตก
และวันนันท้องฟ้ าก็มืดครึ มจริ งๆ และทว่ากลับไม่มีฝนเลยแม้แต่นอ้ ย
ครังแรกทีเธอมาออดิชนฉากที
ั ยืนกําลังยืนฟังละครจากโรงงิวบนถนนเทียนเฉี ยว มันก็แค่ตรงกับอิน
เนอร์ของเธอเท่านันเอง
“เอาใหม่อีกครัง!”
“ทําอะไรห้ะ?”
“เอาใหม่”
เจียงเซ่อพยักหน้า
ถึงแม้วา่ อากาศจะไม่ได้ตาเหมื
ํ อนทีในตีตู แต่ลมหนาวทีพัดผ่านมาก็ขยันพัดจนเข้ากระดูกหมด วันนี
เจียงเซ่อสวมชุดแสดงทีค่อนข้างจะบาง รถพ่นนํายังคงทํางานต่อไปเรื อยๆ หยดนําโปรยปรายลงบน
ตัวเธอ เพียงแค่เสี ยวนาทีเดียวก็ซึมเข้าเสือผ้าของเธอแล้ว
“เดียวฉันต้องถ่ายต่ออีกค่ะ”
การแสดงของทังสองคนในตอนนีถือว่าไม่เลวเลย เพราะถ่ายแค่สามครังก็ผ่านแล้ว
“นีพวกเราจะไปไหนกันแน่?”
“หยุดโวยวายได้แล้ว!”
“ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”
Siambit
“โลกใบนีมันบ้าสิ นดี……”
“เซ่อเซ่อ”
“ไม่มี”
ั แ่ ต่ในรถ
“แน่นอนสิ มีอะไรให้ตอ้ งลําบากกัน? ฉันเป็ นแค่ตวั ประกอบเองนะ ฉากทีถ่ายวันนีก็นงอยู
ม้า ตัวสําคัญทีต้องถ่ายคือฟ่ านจืออวินต่างหาก” เธอไม่อยากให้เผยอีต้องมาเป็ นห่ วง พอเผยอีได้ยนิ
เธอพูดแบบนัน ก็บ่นออกมา “ถ้าหนังเข้าฉายแล้ว ฉันก็คงจะดูแต่เธอนันแหละ ไม่มองคนอืนหรอก”
“รู้งีบอกให้ผกู้ าํ กับหลินเปลียนนักแสดงสองคนนันก็ดีหรอก”
Siambit
“เหนือยแล้วเหรอครับ?”
“โอเค”
Siambit
มือของเจียงเซ่อก็เหมือนจะมีรอยแผลอยูด่ ว้ ย ขาก็ชาเป็
ํ นจําๆ เต็มไปหมด โม่อานฉี ลงแคปชันเอาไว้
ว่า ผลของการถ่ายหนังวันแรก!
ชัวนาทีนนเขารู
ั ้สึกเหมือนหัวใจมันหนักอึงและเจ็บแปลบไปหมด ตอนทีเธอคุยกับเขา เธอก็พยายาม
จะปิ ดบังตลอด ทังๆ ทีมีแผลเยอะแบบนี แต่ก่อนเธอเคยต้องเจ็บตัวขนาดนีด้วยทีไหนกัน?
โชคดีทีหลินซีเหวินติดต่อมาแต่เช้าว่า ช่วงการถ่ายกลางวันจะต้องไปถ่ายทีถนนหมินกัวในตัว
มณฑลซี หนาน และคนทีต้องเข้าฉากมีแค่ฟ่านจืออวินและซ่งเซี ยนเท่านัน
ในหอนางโลมจะเข้มงวดกับหญิงสาวทีเอาแต่ต่อต้านและไม่เชือฟัง แน่นอนว่าไม่มีทางยอมให้
ออกไปข้างนอกได้ง่ายๆ หงโต้วเองก็ขอร้องอยูน่ าน แม่เล้าคิดว่าโต้วโค่วมีหน้าตาสวยหายากขนาด
นัน จึงยอมให้หล่อนออกไป แต่ก็ยงั ไม่ลืมทีจะให้คนของหอนางโลมตามเธอไปด้วย
Siambit
“พีเผย”
Siambit
“นายมาได้ยงั ไงเนีย?”
แต่ในสถานการณ์แบบนียิงเธอดูหมดสภาพเท่าไหร่ ก็ยงดี
ิ เจียงเซ่อรู้สึกว่าการแต่งตัวของตัวเอง
ในตอนนีก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่เผยอีทีเห็นเธอแบบนันกลับกัดริ มฝี ปากตัวเองแน่น
“ผมมาดูพีนันแหละ”
Siambit
“มันสกปรกอยูน่ ะ”
Siambit
“ไม่ตอ้ งหรอกค่ะ”
“นางไม่ได้กินไม่ดืมอะไรมาสองวันแล้ว”
“Ok!”
“ ช่วยด้วย……”
ทังๆ ทีเธอก็ทาํ ได้ดีแล้ว ถึงจะป่ วยอยูแ่ ต่เธอก็ไม่เกียงทีจะถ่ายอีกครัง แต่มนั ก็ยงั ไม่พอ ในตาของเธอ
มันไม่มีนาตาเลย
ํ นีมันยังไม่เพียงพอต่อความผิดหวังของ ‘โต้วโค่ว’
Siambit
“ช่วย……ด้วย……”
“คัต”
“เอาใหม่อีกรอบ”
“เอาใหม่”
“ช่วย……ด้วย……”
“โวยวายอะไรอีก?”
“เซ่อเซ่อ”
“ช้าๆ หน่อย”
“ลําบากแล้วนะเจียงเซ่ อ”
“ไม่หรอกครับ/ค่ะ”
“ฉากนีแสดงได้ดีมากเลยนะ”
“ใช่แล้ว”
“อาอี......”
“ทําอะไรของนาย?”
“ไหนบอกว่าไม่ลาํ บากอะไรไง?”
Siambit
เผยอียิงเห็นก็ยงโมโหมากขึ
ิ นเรื อยๆ เขาลุกลงจากเตียง พอเจียงเซ่อกําลังจะลุกขึนบ้าง เขาก็หนั ไป
ตะคอกใส่
“ห้ามขยับ นอนลงไปเลย”
“อาอี ทําไมวันนีนายถึงไม่เข้ามาหยุดฉัน?”
“นายชอบฉันมากใช่ไหม?”
Siambit
“แน่นอน ชอบแน่นอน”
เขาไม่กล้าสู้หน้า แต่ก็พยักหน้าให้
“ทําไมถึงได้ชอบฉันนักล่ะ? ชอบฉันทีตรงไหนเหรอ?”
“ผมจะไปรู้ได้ยงั ไงว่าเพราะอะไร”
“อาจเป็ นเพราะว่าพีก็คือพี”
Siambit
“อย่าขยับ”
เจียงเซ่อเงยหน้าขึน
Siambit
“เซ่อเซ่อ เซ่อเซ่อ……”
“ช่วยฉันทายา”
ข้างนอกนันยังมีพ่อค้าเร่ ทงหลายอยู
ั เ่ ต็มไปหมด และยังมีกลุ่มนักแสดงงิวทีมีชือเสี ยงยืนรออยูด่ ว้ ย
อีกทังยังมีแฟนคลับอีกส่วนใหญ่ๆ ทียืนอยูก่ บั นักข่าว และยังมีนกั ท่องเทียวต่างๆ ทีถือโอกาสมาดู
ดาราไปด้วยเลย
หลังจากนอนพักมาแล้วหนึงคืน เช้าวันต่อมาเจียงเซ่อก็เดินทางไปทีกองถ่ายทันที
“ดาราสมัยนีเป็ นแบบนีกันแล้วเหรอ?”
Siambit
“หรื อว่าก่อนหน้านีเธอไม่ยอมวางมาดแบบนันกัน?”
“ไปกันเถอะ”
Siambit
“หึ ๆ”
ถ้าจับจุดสําคัญของ ‘The Occasion of Beiping’ จริ งๆ แล้วละก็ เซี ยวจือเป็ นคนทีชอบใส่ ใจต่อเรื อง
เล็กๆ ถึงแม้จะไม่เกียวกับตนเองก็ตาม ส่ วนเรื องใหญ่เขาเองก็ไม่เคยถอย และนี มันก็ถือเป็ นนิสยั
จริ งๆของโหวซีหลิงเช่นกัน อาจจะไม่ใช่เพอร์เฟคไปเสี ยทุกอย่าง แต่มนั ก็ไม่มีอะไรทีไม่สมควร
เขาโดนโต้วโค่วจับไว้ได้ตงหลายครั
ั งหลายครา เป็ นครังแรกทีได้เจอกับว่าทีภรรยาโดยไม่ได้ตงใจ
ั
การเปลียนแปลงของโต้วโค่งเองก็มากเหลือเกิน เขามีความคิดหยามเหยียดต่อคนทีขีขลาดและ
อ่อนแอไร้ประโยชน์อย่างอันจิวยวี และเขาก็ดถู ูกโต้วโค่วทีเป็ นผูห้ ญิงแบบนัน มองว่าเธอไม่ใช่
ผูห้ ญิงทีบริ สุทธิพอทีจะน่าทะนุถนอมหรื อน่ารักษาเอาไว้ ไอ้ความบริ สุทธิทีเซี ยวจือเข้าใจ มันไม่ใช่
แค่ความบริ สุทธิ ทีถูกพรากไป แต่มนั ยังหมายถึงการร่ วมมือและสบคบคิดกันระหว่างโต้วโค่วและ
อันจิวยวีด้วย มันติดชัดอยูบ่ นใบหน้าอยูแ่ ล้ว
“เวลามีไม่มากแล้วนะ เย็นนียังต้องถ่ายต่อเข้าใจไหม”
ตอนนีหลินซีเหวินประกาศแล้วว่าได้เวลาพัก ทุกคนจึงมีท่าทีทีผ่อนคลายมากขึน
“รู้สึกกดดันขึนมานิดหน่อยแล้วล่ะค่ะ”
Siambit
เจียงเซ่อพยักหน้า หลินซีเหวินพูดต่อ
“ส่ วนเธอก็แค่ตะโกนพูดบทของตัวเองออกมาก็พอแล้ว”
“มาเริ มกันเถอะ”
Siambit
“เตรี ยมตัว”
พอพูดบทจบ หลินซีเหวินก็สงหยุ
ั ด เจียงเซ่อลุกขึนยืน โม่อานฉีเองก็รีบเดินเข้าไปปลดเชือกทีมัด
และดึงแขนเธอเอาไว้ออก
ความเจ็บปวดในครังนีจะไม่เหมือนกับความเจ็บปวดในครังก่อนๆ นอกจากทีเธอจะต้องแสดงความ
โกรธทางสี หน้าแล้ว ร่ างกายของเธอก็จะต้องแสดงให้เห็นด้วย
“วันหลังหนูก็สอนฉันหน่อยนะ”
Siambit
“อาจารย์โหว”
“อ้อๆๆ”
“OK”
หลังจากทีโดนเฆียนจบแล้วแม่เล้าก็สงให้
ั คนปล่อยเจียงเซ่อลงมา เมือเชือกถูกตัดออก ตอนทีเธอล้ม
ลงบทพืน เธอก็ยงั ร้องออกมาด้วย จากนันก็โดนมัดนอนลงกับพืน หลินซี เหวินเห็นแล้วว่าการแสดง
Siambit
ตอนทีเจียงเซ่อออกมาจากเกท เขาก็เห็นเธออย่างชัดเจน
“เหนือยไหมครับ?”
“รถผมอยูท่ างนัน”
“ฉันไม่ได้ออกไปไหนเท่าไหร่ ”
Siambit
เผยอีหันหน้าไปมองเธอ แล้วหัวเราะออกมา
“อะไรเหรอ?”
“แค่ขา้ วมือเดียว”
“คุณปู่ ......”
“เซ่อเซ่อ”
“ไปเถอะนะ”
“เอาสิ ”
เธอพยักหน้า
“นายทําอะไรน่ะ?”
“ทะ ทําอะไรอะไรเหรอ?”
“ก็กาํ ลังจะช่วยจัดของให้พีไง?”
Siambit
“หนาวหรื อเปล่าเซ่อเซ่อ?”
“เซ่อเซ่อ เซ่อเซ่อ”
“หื อ?”
“ระวังหน่อยนะคะ”
Siambit
“เผยอีกลับมาแล้วหรื อ”
“คุณปู่ เฝิ ง”
เผยอีเองก็ยมขึ
ิ นมา และมองเฝิ งจงเหลียงด้วยสายตาทีมีความหมายลึกซึ ง
“คุณปู่ เฝิ ง ให้ผมพยุงคุณปู่ เข้าไปดีกว่า ถ้าคุณปู่ ผมรู้วา่ ปู่ เฝิ งมา ท่านจะต้องดีใจมากแน่ๆ”
เฝิ งจงเหลียงโบกมือ
“จะมาให้เธอมาพยุงฉันได้ยงั ไงกัน?”
ไม่นานนักประตูลิฟต์ก็ถกู เปิ ดออก เป็ นเสี ยวหลิวทีรี บเดินออกมา และเฝิ งหนานก็อยูด่ า้ นหลังเขา
พอเจียงเซ่อได้เห็นภาพนันแล้ว คิวของเธอก็ขมวดเข้าหากันทันที
“คุณปู่ ”
“คุณเจียงเขาพูดตลกน่ะค่ะ หนูก็เลยอดไม่ได้”
“ไม่วา่ ยังไง จะเป็ นทียมหรื อไม่ได้เป็ นทีนิยม แค่รู้สึกว่าเสื อผ้าเครื องประดับมันขาดเหลือ พีก็แค่บิน
ไปเทียวทีปารี ส ชอบแบรนด์ไหนก็สงให้
ั เขาตัดให้ไปเลยแบบนันไม่ดีกว่าหรื อ ทําไมถึงยังต้องไป
นังแกร่ วอยูใ่ นงานแฟชันอีก......”
Siambit
เพราะไม่อย่างนันก็จะดูแปลกไปหน่อย ทําไมเผยอีถึงได้พาเธอกลับมาทีบ้านแบบนี?
Siambit
เพราะว่าเธอเลือกทีจะดืมชาพุทรา คุณนายเผยถึงได้ถามขึนมาแบบนันนันเอง
หล่อนเริ มจัวหัวข้อสนทนาขึนมา ทังๆ ทียังไม่ทนั ได้พดู ถึง ‘เรื องบางอย่าง’ นันออกมาก็ดนั หัวเราะ
นําไปก่อนแล้ว หัวเราะจนเหมือนจะหยุดไม่ได้ เลยทําให้คนอืนๆ พลอยหัวเราะตามไปด้วย คุณย่า
เผยอดไม่ได้ทีจะตีแขนทีคล้องแขนหล่อนอยูท่ ีหนึง
“ครังนันนันเองน่ะหรื อ!”
Siambit
ปฏิกิริยาท่าทางของทังสองคนทําเอาคุณย่าเผยตกใจไม่นอ้ ย ไอ้สถานการณ์แบบนีมันไม่เหมือน
อย่างทีหล่อนคาดเอาไว้เลยสักนิ ด ตอนแรกหล่อนคิดว่า เจียงเซ่อคงจะมีฐานะปานกลางธรรมดาๆ
ทัวไป ต่อหน้าเผยอี เธอก็น่าจะต้องเป็ นฝ่ ายโดนเผยอีควบคุมสิ เธอน่าจะต้องยอมเขาทุกๆ อย่าง ถึง
ได้ขอให้เผยอีพากลับมาทีบ้านไม่ใช่หรื อ แต่พอได้เห็นตอนนีแล้ว ทําไมกลับรู้สึกว่าเป็ นเผยอีเสี ย
เองทียอมโดนเธอควบคุม?
“คุยอะไรกันอยูเ่ หรอครับเซ่อเซ่อ”
“กําลังพูดถึงเรื องน่าอายของพีไงล่ะ”
เขาเล่าแล้ว แถมตอนนันเธอก็หลุดหัวเราะออกมาด้วย
“เล่าแล้วล่ะ”
“เอาชาร้อนมาเพิมหน่อยนะ”
“ค่ะ”
“เพราะว่ามันเป็ นความชอบทีน่าสนใจดีน่ะค่ะ”
“ก็อยากให้เธอเล่นไม่เก่งนันแหละ เพราะครังนีฉันจะต้องชนะกินให้หมดเลย”
“เอาสิ เล่นเลยๆ จะแพ้สกั เท่าไหร่ กนั ยังไงก็ยงั มีเงินผมด้วยอยูแ่ ล้วนี? ถ้าไม่ได้จริ งๆ ครังทีแล้วทีเฝิ ง
หนานแพ้ไพ่ผมไปตังสิ บกว่าล้าน ถ้าครังนี ผมออกไม่ได้ ก็ให้เธอช่วยออกแทนละกัน”
“ครังนันเราแค่เล่นๆ กันไม่ใช่เหรอ?”
“เดียวผมเล่นแทนพีเอง พีไปรับโทรศัพท์เถอะ”
“พีเชาฉวิน”
“พีเชาฉวินอย่างนันหรื อ?”
“ลูกสาวของบ้านเซี ยตงเหอนัน”
“มีความสามารถสูง”
เธอพยายามยิมออกมา แล้วลุกขึน
“ให้หนูพยุงกลับเข้าไปดีไหมคะ”
“ไม่ตอ้ งหรอก”
“ข้างนอกลมแรง”
Siambit
“ไม่ตอ้ งหรอก”
“เธอรู้ไหมว่าตรงนันเขาปลูกอะไรเอาไว้?”
“มันคือดอกกัวเยว่สินะคะ”
Siambit
เจียงเซ่อหลับตาลง พยายามเก็บหยาดนําทีคลอขึนมาเอาไว้
Siambit
สําหรับตระกูลเฝิ งแล้ว จะกีสิ บล้านก็ไม่ใช่เรื องน่ากังวลอะไร แต่ถา้ เฝิ งจงเหลียงรู้วา่ ‘เฝิ งหนาน’ ไป
ติดเงินสิ บกว่าล้านนีได้ยงั ไง เขาจะต้องคิดมากแน่ๆ
คําพูดนันของเขา เจียงเซ่อเข้าใจมันดี
“คําพูดนันก็จริ ง”
เจียงเซ่อคิดว่าต้องลองสอบถามดูหน่อยแล้ว
“อยูไ่ หน?”
เมือวานทีเซียเชาฉวินโทรมาหาเธอก็บอกว่ามีเรื องอะไรเอาไว้หล่อนกลับมาตีตูก่อนแล้วค่อยว่ากัน
เจียงเซ่อก็คิดว่าน่าจะอีกสักหนึงอาทิตย์ถึงจะได้เจอกันเสี ยอีก แต่หล่อนบินมาจากฮ่องกงตังแต่วนั นี
แล้ว
“ขอกาแฟแก้วหนึง”
“ดูบทหนังแล้วใช่ไหม”
“ดูแล้วค่ะ ก็ดีเหมือนกัน”
“แต่วา่ ในหนึงล้านห้านี ทางบริ ษทั จะได้ไป 60% ส่ วนทีเหลือทังหมดจะเป็ นของเธอเอง” เซี ยเชาฉ
วินเหมือนจะยิมแต่ก็ไม่ จากนันก็หยิบปากกาขึนมาชีไปทีตัวเลขในสัญญา
หล่อนเคาะมือลงบนโต๊ะ
Siambit
หล่อนยิมๆ ขึน
“ยังอยูค่ รับ”
เขายกมือขึนให้สญ
ั ญาณกับเลขา บอกว่าให้หล่อนออกไป เลขาของเขารี บถอยออกไปอย่าง
ระมัดระวัง และปิ ดประตูให้ทงสองคนอย่
ั างเรี ยบร้อย
“เธอมาทีนีทําไม?”
Siambit
“แล้วเมือกีคุยอยูก่ บั ใคร?”
“ว่าไงนะ?”
หรื อพูดได้วา่ หนังเรื อง ‘เกียวกับทีฉันรักเธอ’ เรื องนี ไม่วา่ จะเป็ นเรื องยอดขายบัตรหรื อเรื องคําชืน
ชม สุ ดท้ายแล้วก็ได้ผลตอบรับทีดีในทุกด้าน คนดูกม็ าก ทําให้มีต่างประเทศมาขอซือลิขสิ ทธิ ไป
สร้างใหม่เลยทีเดียว เป็ นการสร้างฐานให้กบั จ้าวรัวจวินในอนาคต
Siambit
“ทําไมถึงปล่อยให้ซือจีหยินเหอได้ไปได้?”
ปกติถา้ เฝิ งหนานแค่บ่นๆ วุน่ วายเล็กๆ น้อยๆ ก็วา่ ไปอย่าง แต่ตอนนีหล่อนดันมาโมโหใส่ เขาแบบนี
จ้าวจวินฮันเองก็เกิดความไม่พอใจขึนมาเหมือนกัน
Siambit
“เธอพูดกับฉันแบบนีเลยเหรอ?”
“ถ้าเธอชอบ เอาไว้ถึงตอนนันก็ค่อยหาวิธีก็ได้แล้วนี”
Siambit
“มันไม่เหมือนกัน!”
“คุณได้ขอ้ มูลอะไรมาบ้าง?”
“เซี ยเชาฉวิน?”
Siambit
ในสถานการณ์แบบนี เขาจึงยิงเข้มงวดต่อเจียงเซ่อมากขึนอีก
“เตรี ยมพร้อมนะ”
Siambit
“Cut!”
“เอาพัดมาอันหนึง เอาไปพัดไว้ทีหลังเธอ”
“เซ่อเซ่อ อาต้านชวนพวกเราไปเทียวทีฮ่องกงด้วยกัน”
“นีภรรยาผมครับ”
“มัวแล้ว”
“คุณนายเผย”
“ฉันแซ่เจียงค่ะ ชือเจียงเซ่อ”
Siambit
“อาจจะตอบรับช้ากว่านีหน่อย”
“เพราะอะไร?”
“เธอมาทีนีทําไม?”
“มากับคนในตระกูลเฝิ งนันแหละ”
“เผยอีเขามีแฟนตังแต่เมือไหร่ กนั ?”
“แล้วทําถึงถามฉันล่ะ?”
Siambit
“ว่าไงนะ”
“เขากับฉันสนิทกันอย่างนันหรื อ?”
เฝิ งหนานเข้าในความหมายของหล่อนแล้ว!
หล่อนสูดหายใจเข้าลึก ลูกสาวหลานสาวของตระกูลเผยต่างก็มองหล่อนอยู่
“เปล่า”
“ใช่”
“ทีจริ งมันก็มีล่ะนะ”
Siambit
เขาลองสอบถามไปสอบถามมา ไม่ง่ายเลยกว่าเขาจะเจอเข้ากับเบาะแสบางอย่าง
ว่าคนทีตัดฉากของเจียงเซ่อออกก็คือลูกน้องของตัวเองทีแอบตัดออกไปก่อนจะส่ งให้ฝ่ายพิจาณา
เพราะคิดว่าเจียงเซ่ อในเรื องมันก็แค่บททีไม่จาํ เป็ นอะไร เจียงเซ่อได้เข้ากล้องจริ งๆ ไม่ถึงหนึงนาที
Siambit
“ได้ค่ะ”
“มีอะไรเหรอ?”
“ฉันผิดเองแหละ!”
“คุยอะไรกันอยูเ่ หรอครับ?”
“เดียวผมทําเองครับ”
“มีคนโทรมากวนพีเหรอ?”
“อย่าขยับ”
ถึงแม้กว่าทีเธอจะได้บทนีมาใน ตอนนันเธอก็ตงใจพอสมควรเลย
ั แต่วา่ บททีเธอได้เล่นจริ งๆ มันก็
ไม่ได้เป็ นบทบาททีหนักหนาอะไร ถึงแม้วา่ สุ ดท้ายจะต้องถูกตัดออก แต่เรื องแบบนีมันก็ไม่ใช่เรื อง
ทีแปลกใหม่ในวงการบันเทิง
“ขอความเมตตางันเหรอ?”
“แล้วพีคิดจะช่วยเขายังไงล่ะ?”
เจียงเซ่ออยากจะดึงขาออก แต่เขาก็เอามือกดเอาไว้
“พีไม่ขอร้องผมแล้วเหรอ?”
เขายกมือขึนถอดแว่นออกมาแล้วโยนทิงอย่างไม่สบอารมณ์นกั และเขาก็ถอดแว่นของเจียงเซ่อออก
ด้วยความรี บเร่ งเช่นกัน เขากักตัวเธอเอาไว้ตรงมุมโซฟา ริ มฝี ปากค่อยเคลือนผ่านคลอเคลียอยูบ่ นผิว
เนียนข้างริ มฝี ปากของเธอ
“เซ่อเซ่อ......”
“อย่าขยับ”
“ฮะ เฮ้ย”
เสี ยงของเฉิ งหรู หนิงดังแทรกเข้ามา เผยอีหยุดเคลือนไหวร่ างกาย แล้วรี บจัดเสื อของเจียงเซ่ อให้
เรี ยบร้อย แล้วเงยหน้าขึนตะคอกใส่ทนั ที
“ไสหัวไป”
“ไสตอนนีเลยครับ ไสหัวตอนนีเลย”
“เซ่อเซ่อ......”
แต่ก็นนแหละนะ
ั พอเผยอีนึกถึงเฉิ งหรู หนิงขึนมาทีไร เขาก็อดไม่ได้ทีจะเข่นเคียวฟัน และตัดสิ นใจ
ว่าคงต้องหาเวลาว่างๆ ไปอบรบสังสอนเฉิ งหรูหนิงให้ดีๆ เสี ยหน่อยแล้ว ไอ้เด็กนันมันจะได้หลาบ
จําเสี ยที
“เซ่อเซ่อ ผมทนไม่ไหวแล้ว”
“แต่กต็ อ้ งทน”
Siambit
“มันหนัก ลุกขึนก่อน”
“วันหลังถ้าจะทาก็ให้ผมทานะ ห้ามให้โม่อานฉีแตะเด็ดขาด”
ยิงคิดก็ยงโมโหเข้
ิ าไปอีก “ไอ้เด็กนันรนหาทีตายจริ งๆ”
“ครับ”
ตอนที ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ถูกส่ งไปตรวจในครังนัน เจียงเซ่อยังถ่ายหนังอยูท่ ีซี หงั อยูเ่ ลย ทีจริ งเผยอีได้
เห็นฉากทีเจียงเซ่อแสดงไปแล้ว ตอนนันเป็ นตอนทีเขายังจําเธอไม่ได้ เธอยังเอาแต่หลบๆ ซ่อนๆ
ไม่ให้เขาเจอตัวได้ ในช่วงเวลานันก็ถือว่าเป็ นช่วงเวลาทีเขาพลาดไปล่ะนะ
Siambit
“นายฟังฉันอยูห่ รื อเปล่า”
“ฟัง ฟังอยูๆ่ ”
“หรื อว่าพีทะเลาะกับเผยอี?”
“อือ ก็เขานันแหละ”
“แน่นอนสิ ”
แล้วหล่อนก็ชีไปทีพวกเนียต้าน คนพวกนันก็เกิดมาฐานะดีเช่นกัน
“เป็ นลูกหลานเศรษฐีคนไหนกันนะ?”
“เอ๋ ?”
Siambit
“เหมือนฉันงันเหรอ?”
“คุยเสร็จแล้วเหรอครับ?”
เชฟบนเรื อได้เตรี ยมอาหารเอาไว้เรี ยบร้อยแล้ว ขนาดยืนอยูบ่ นดาดฟ้ าเรื อก็ยงั ได้กลินหอมๆ ของ
อาหารลอยมาเลย
“ทําไมเธอถึงยิมให้ฉนั ?”
“คงอยากจะประจบเธอละมัง”
Siambit
เผยอีมองตาสายตาของเธอไป “อยากจะคุยด้วยไหม?”
“ไม่ดีกว่า”
เผยอียกมือเธอขึนมา แล้วจุ๊บลงไปเบาๆ
“พวกเขากําลังพูดถึงพวกเราหรื อเปล่า?”
หลิวจือชิวเกิดมาในครอบครัวนักกฎหมาย ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทนายความจาก
ประเทศอังกฤษและฮ่องกงตังแต่อายุยงั น้อย หล่อนเป็ นคนสวยและมีความสามารถ หล่อนพัฒนา
ความสัมพันธ์กบั ทายาทของวิสาหกิจจงหนานอย่างเฝิ งชินหลุนได้อย่างรวดเร็ว และทังสองก็ไป
ไหนมาไหนด้วยกันอยูเ่ สมอ
Siambit
“อัก......”
Siambit
“พอแล้วครับ อย่าตีอีกเลย”
“ฉันให้ตวั เลือกแกสองข้อ”
เผยอีดึงผมเขาขึนมา บังคับให้เงยหน้าขึน
“พีเนีย......”
ถ้าเกิดว่าตัวหล่อนสามารถกลับมาเกิดใหม่ แล้วเจียงเซ่อล่ะ?
“อาต้าน บอกให้เฮลิคอปเตอร์มารับมันกลับไปซะ”
“เรี ยกตังนานแล้วครับ”
เผยอียังยืนคุยกับเนียต้านอยู่ เจียงเซ่อเองก็นงรอเขาอยู
ั ใ่ กล้ๆ
“เซ่อเซ่อ”
Siambit
โม่อานฉี เพิงจะเรี ยกขึนมา มือถือทีอยูใ่ นกระเป๋ าเสื อก็ดงั ขึนมาเสี ยก่อน หล่อนหยิบขึนมาดู ยกมือ
ขึนเสยผมแล้วหันไปมองเจียงเซ่อ
“พีเซี ยโทรมาแน่ะ”
หล่อนจับผมทีถูกลมพัดจนปลิวว่อนเอาไว้ แล้วกดรับสาย
“สวัสดีค่ะพีเซี ย”
ปลายสายอย่างเซี ยเชาฉวินพูดแทรกขึนมาทันที
“ส่ งมือถือให้เจียงเซ่อเดียวนี”
“ระวังล่ะ”
Siambit
“สวัสดีค่ะพีเชาฉวิน”
“อืม”
“แฟนของเธอทําร้ายสวีป่ายซิงอย่างนันหรื อ?”
“โอเคใช่ไหม?”
Siambit
“ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ”
Siambit
พอเผยอีคุยกับเนียต้านเสร็จแล้ว พอหันกลับไปหาเจียงเซ่อก็พบว่าเธอกําลังนังกอดขาตัวเองอยูบ่ น
ดาดฟ้ าเรื อ และเหมือนกําลังพูดคุยกับโม่อานฉี อยูด่ ว้ ย
“คุยกันเสร็ จแล้วเหรอ?”
หล่อนไม่ได้ถูกประเด็นของเขาเบียงเบนความสนใจไป สวีโจวจีขมวดคิวทันที
“อยูบ่ นธุรกิจก็ตอ้ งคุยกันแบบธุรกิจ คุณลุงเป็ นถึงประธานบริ ษทั Gang Hua Jewelry กว่าจะพา
ธุรกิจ Gang Hua Jewelry มาได้ถึงขนาดนี คงไม่ใช่เพราะใช้ความรู้สึกส่วนตัวหรอกใช่ไหมคะ?”
Siambit
“เรื องทีสวีป่ายซิ งโดนทําร้าย บางทีเรื องร้ายๆ ก็อาจจะกลายเป็ นเรื องดีๆ ได้เหมือนกันนะคะ จะรับ
หรื อไม่รับ ก็ขึนอยูก่ บั คุณลุงแล้ว” ใครทีเป็ นคนทําร้าย ทังสองฝ่ ายต่างก็รู้ดีอยูแ่ ก่ใจ ความเสี ยหายที
ตระกูลสวีได้รับในครังนี จะเจ็บใจยังไงก็ตอ้ งทนอยูด่ ี
ตอนทีโม่อานฉี ไปทีบริ ษทั Gang Hua Jewelry กับเจียงเซ่อ หล่อนก็ยงั รู้สึกไม่อยากจะเชืออยูเ่ ลยด้วย
ซํา
เขาเป็ นผูน้ าํ ของ Gang Hua Jewelry แบรนด์ Gang Hua Jewelry ถือเป็ นแบรนด์ทีมีชือเสี ยงใน
ฮ่องกงเป็ นอย่างมาก และได้ก่อตังมานานกว่าเกือบร้อยปี แล้ว
จนมาถึงทุกวันนี ในหัวเซียไม่มีใครทีไม่รู้จกั Gang Hua Jewelry และ Gang Hua Jewelry ก็เป็ นแบ
รนด์ทีมีราคาสู งและเป็ นทีรู้จกั อยุแู่ ล้ว ไม่เคยต้องให้ดารามาเป็ นแบรนด์แอมบาสเดอร์เลยด้วยซํา
ทีโม่อานฉีตามเธอมาครังนี ก็เพือมาช่วยดูเธอเซ็นสัญญานันเอง
“ไม่มีปัญหาค่ะ”
“ถ้าอย่างนันก็ตามนีนะครับ เดียวพวกเรามาพูดถึงการถ่ายโฆษณากันต่อดีกว่า”
“กลับกันเถอะค่ะ”
Siambit
“สวัสดีครับ”
“Adeele ยินดีทีได้ร่วมงานกับคุณครับ”
“ช่วยเข้าไปพับแขนเสื อเธอขึนทีครับ”
เสื อเชิตทีทาง Adeele นํามาให้เป็ นเสื อเชิตตัวยาว อีกทังยังดูตวั โคร่ งนิดหน่อย ผูช้ ่วยช่างภาพเข้าไป
พับแขนเสื อให้เธอ จึงทําให้ได้โชว์เรี ยวแขนครึ งหนึงด้วย เฉินฟางหยวนกัดมุมปากตัวเอง และให้
สัญญาณว่าพับแขนเสื อขึนไปอีกนิด
“ชันขาขึนไป แล้วเอามือคําเอาไว้”
“OK”
ในรู ปเจียงเซ่อไม่ได้ยมกว้
ิ างอะไรนัก แต่กลับให้คนมองรู้สึกว่าเธอกําลังเขินอายและยิมหวานสุ ดๆ
ราวกับลูกท้อทียังไม่สุก ลูกท้อทียังไม่ได้สุกจนชํานํามากเกินไป มันเป็ นกลินหอมๆ ทีเอ่อล่นขึนมา
แตะจมูก
แต่ทงๆ
ั ทีก็พยายามดึงรายละเอียดออกมาแล้ว ถึงจะบอกว่าให้ความสําคัญกับรู ปร่ างของเจียงเซ่อ
และเน้นว่าให้เห็นทุกๆ ด้านของตัวกางเกงยีนส์ แต่มนั ก็ยงั ขาดความเป็ นธรรมชาติอยู่
Siambit
กางเกงทีสี สีสนั ฉูดฉาด กับเสื อเสื อเชิตสี ขาวทีเรี ยบง่าย เหมือนเป็ นคู่หูทียอดเยียมทีสุ ด ยิงบวกเข้า
กับสะโพกทีแสนอวบอิมแบบนันแล้ว เจียงเซ่อยิมขึนอ่อนๆ เผยใบหน้าออกมาให้เห็นเพียงครึ ง เธอ
สวยมาก แต่ก็ไม่ได้แย่งซี นความงดงามและโดดเด่นของกางเกงแต่อย่างใด เซตทังสองรู ปทีได้ถ่าย
ไปนัน ทําให้ Loris ต้องปรบมือชมขึนมาอย่างพอใจ และรู้สึกมันใจกับงานโฆษณาสิ นค้าในครังนี
เป็ นอย่างมาก
ในห้องประชุมเซียเชาฉวินกําลังนังจับปากกา และเคาะลงไปบนโต๊ะเบาๆ
แบบนันมันก็จะสามารถจัดการพืนทีใช้สอยได้ อีกทังยังสามารถรับกลุ่มร้านค้าทีจะสนับสนุนได้อีก
“นอกจากนีแล้ว การทีได้เซ็นสัญญากับแบรนด์ทงสองแบรนด์
ั ั เธอก็น่าจะรู้ดีนะ ใบหน้า และ
นนไป
รวมไปถึงร่ างกายของเธอจะเป็ นแต้มต่อของทุกๆ อย่าง ดังนันเดียวฉันจะหาครู ฝึกเต้นและครู ฝึก
โยคะให้เธอ เอาไว้ให้พวกเขาคอยดูแลเรื องความสวยความงามให้
“ยังหรอก”
“เดียวฉันโทรให้เผยอีมารับก็ได้ค่ะ”
Siambit
“เซ่อเซ่อ”
“นายทําให้ฉนั ตกใจนะ”
“มาทีนี ก็ไม่บอกผมเลย”
“จะเอาเล่มนันหรอ?”
Siambit
“จุ๊บผมก่อน”
“ไม่เอา”
คนเยอะแยะไปหมด หน้าเธอไม่ได้หนาขนาดทีจะทําอะไรแบบนันได้หรอก
“ยังมีหนังสื อเล่มอืนให้เลือกอีกตังเยอะ”
“ถ้าไม่จุ๊บผม ผมก็จะจุ๊บพีแทนนะ”
“พีกัดผม......”
“นายมาคุกคามฉันก่อนนะ......”
“นีใครกันเนีย สวยมากเลย!”
ช่วยถือขากล้องถ่ายทําเลยก็ยงั มี ทํางานแบบนีทังวันจนทุกครังเวลาเลิกงานก็รู้สึกปวดขาและเหมือน
หนักไปหมด
แต่สุดท้ายเจียงเซ่อก็ไม่ได้ปฏิเสธหล่อนเลย กลับกันเธอกลับให้ความสนใจกับคําถามของหล่อน
และตังใจตอบคําถามมากๆ
“เหมือนว่าเมือกีทีเดินผ่านมาจะเห็นอยูน่ ะ”
Siambit
และในตอนนี สิ นค้าของแบรนด์ Adeele ก็ยงั มีแค่ในตีตูเท่านัน มีชอ็ ปเปิ ดอยูแ่ ค่ทีเดียว และมันก็อยู่
ในห้างสรรพสิ นค้าซิ นซื อเจียพอดีดว้ ย
"ฉันอยากลองตัวนีอ่ะ"
ช่วงนีโม่อานฉี ได้เริ มจัดเสื อผ้าเอาไว้แล้ว นอกจากส่ วนทีจะนําไปขายบริ จาค ก็ยงั มีกระเป๋ าต่างๆ ที
ยังไม่ได้เอาป้ ายราคาออกเลยด้วยซํา เจียงเซ่อเลือกมันออกมา เพือทีจะเอาพวกมันกลับไปที
มหาวิทยาลัย และมอบให้กบั รู มเมททีเคยอยูด่ ว้ ยกัน ทังเฉาซวง ยวีเสี ยวโจวและทีเหลือ
ตอนทีหล่อนเห็นว่าเจียงเซ่อเดินออกมา ในใจของหล่อนมันก็เต้นลิงโลดด้วยความดีใจ
ตรงนีกล้องได้ถ่ายไปยังหน้าจอมือถือทีมีชือขึนอยูด่ ว้ ย บนหน้าจอนันมันขึนชือของคนทีเพิงโทรมา
เอาไว้วา่ ‘หยางอวิน’ เช่นเดียวกันกับตัวเลขเวลาทีบอกว่าตอนนีมันสามทุ่มครึ งแล้ว
“ฉันกลับมาแล้ว”
“ฉันบอกว่าฉันกลับมาแล้ว”
Siambit
“โจวหรงเซิ น ฉันบอกว่าฉันกลับมาแล้วไง!”
“Duke คือใคร?”
“จะไปเมือไหร่ ล่ะ?”
หล่อนพูดจบก็เดินเข้าห้องไปเก็บข้าวของของตัวเองทันที
เถาเถารู้สึกตืนเต้นและดีใจเป็ นอย่างมาก!
แต่ทงนี
ั ทังนันก็เพราะความกดดันของพ่อแม่ สังคมและสภาพแวดล้อมต่างๆ ทังสองคนเลยตกลง
กันอย่างประนีประนอม และตกลงว่าจะช่วยแสดงว่ากําลังรักกันอยู่ เพือรับมือสถานการณ์จากพ่อแม่
ทังสองฝ่ าย หลีกเลียงความวุน่ วายนันไป
Siambit
เฝิ งไม่พูด : ‘กูเ้ จียเอ่อทําหนังรักมาเยอะแยะจนเชียวชาญแล้ว หนังเรื อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ เรื องนี ถ้า
เทียบกับเรื องอืนทีเขาเคยสร้างมาแล้วจริ งๆ ก็ถือว่ามีขอ้ แตกต่างอยูเ่ หมือนกันนะ สิ งทีทําให้ผมรู้สึก
โดนใจมากๆ ก็น่าจะเป็ นตัวละครโจวหรงเซิ นในเรื องนี เป็ นเพราะงานของเขาบวกกับ
สภาพแวดล้อมรอบข้าง มันทําให้เขากลายเป็ นคนไร้ความรู้สึก ต่อหน้าคนรักทีคบกันมาหลายปี เขา
ก็ดูนิงเงียบจนถึงขึนเย็นชาเลย ตอนแรกผมก็รู้สึกไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่ หรอก แต่ถึงเขาจะพลาด
Siambit
ในหนังเจียงเซ่อก็ถือว่าไม่ได้แสดงบททีต้องใช้ฝีมือการแสดงมากนัก แต่ท่าทางและบุคลิกในการ
แสดงก็ยงั สวยเหมือนเดิม อีกอย่างคือเธอสามารถพูดภาษาฝรังเศสได้อย่างคล่องแคล่วและถูกต้อง
ชัดเจน ไม่รู้วา่ เป็ นเพราะพากย์เสี ยงเอาด้วยหรื อเปล่า มันถึงได้ฟังแล้วรู้สึกเพลินเหลือเกิน
หลิวเหนิง : หนังเรื อง ‘ฝันทีเป็ นจริ งก็มีแค่ชือเสี ยงของกูเ้ จียเอ่อห้าสิ บคะแนน เนือเรื องของพระเอก
นางเอกมีแค่สิบคะแนน หังยวีอีกบั จ้าวรัวจวินยังเหมือนแค่การแสดงของพวกไอดอลพระเอก
นางเอก มันยังไม่พอสําหรับหนังทีต้องฉายบนหน้าจอใหญ่ๆ หรอก แต่อีกสิ บคะแนน ให้กบั สาว
แอร์โฮสเตสทีทังสวยสะดุดตา และสามารถพูดภาษาฝรังเศสได้อย่างถูกต้องชัดเจน นักแสดงใหม่
คนนีใช่คนทีแสดงเป็ น ‘หญิงสาวในฝัน’ ในเรื อง ’99 Love Letter’ หรื อเปล่า?’
“มองฉันทําไมเนีย?”
“เซ่อเซ่อ อีกไม่กีวันก็จะไปฝรังเศสแล้วใช่ไหม?”
“ทําไมเหรอ?”
เจียงเซ่อถามขึนเบาๆ ทีบ้านตระกูลเผยได้วางแผนการใช้ชีวิตของเผยอีในช่วงวันหยุดฤดูร้อนเอาไว้
เรี ยบร้อยแล้ว เขาจะต้องเข้าไปเรี ยนและฝึ กซ้อมทีกรมทหารเป็ นเวลาหนึงเดือน และได้กาํ หนด
เอาไว้วา่ ให้เริ มตังแต่ตน้ เดือนกรกฎาคมนี และมันก็ยาวไปถึงตอนทีเจียงเซ่อจะต้องไปถ่ายแบบด้วย
“พีต้องรอผมอยูท่ ีนันก่อนนะ”
“รอนาย?”
เธอถามขึนอย่างแปลกใจ เผยอีพยักหน้า
Siambit
“ผมจะบินไปหาพีช่วงเดือนสิ งหาคม”
“รอผม นะครับ”
“ทีฝรังเศสมีทีน่าเทียวตังเยอะเลย”
“ทีนันมีปาร์ตี ใกล้ๆ มีคุณปู่ คนหนึงในครอบครัว Pierre เขาอยากรู้จกั พีมาก เขาเป็ นคนนิสัยดี แถม
เป็ นคนแนะนําผมบ่มไวน์เองด้วย”
พอพูดถึงตรงนี เผยอีก็มีท่าทางเขินๆ
เธอเพิงจะได้ถ่ายทําฉากนัน แต่ตอนทีพูดออกมามันยังไม่มีแรงดึงดูดพอทีจะให้คนฟังเห็น
ภาพเหมือนทีพูดออกมา ไม่สามารถให้คนอืนคิดตามและเห็นภาพของฝรังเศสได้ ตอนนันเธอก็ได้
คิดถึงความรู้สึกและอารมณ์ตอนพูดของเผยอีขึนมา เธอถึงจะสามารถสื อความรู้สึกเหล่านันออกมา
ได้
ความทรงจําในตอนนันกับท่าทางการพูดขอร้องของเขาในตอนนีมันไม่ต่างกับตอนนันเลยสักนิด
เธอนึกถึงรู ปต่างๆ ทีเผยอีส่ งมาให้เธอในอีเมล์ คิดถึงจดหมายทีส่ งมันว่า ‘ผมกลับมาแล้ว’ ในตอนที
เขาได้กลับมาถึงในประเทศ และได้ยนิ เสี ยงออดอ้อนขอเธอท่ามกลางเสี ยงอึกทึกครึ กโครมนี เล่าให้
เธอฟังเกียวกับความสวยงามของบ้านพักต่างอากาศและไร่ องุ่นทีบอร์โด มันทําให้ใจของเธออ่อน
ยวบยาบไปหมด จนทําให้มุมปากต้องยกขึนเบาๆ
“เอาสิ ”
× 100,800
Siambit
เหมือนได้รับความปรารถนาทีกักเก็บมานาน จนอยากจะรวบมือเธอและเดินออกมาจากโรงหนัง
ทันที
เขากุมมือของเจียงเซ่อเอาไว้ และกําชับเธอออกไป
หนังมันไม่สามารถดึงดูดให้เขากลับไปสนใจได้อีกแล้ว สายตาของเขาจ้องมองไปทีเจียงเซ่อเพียง
คนเดียว มองดูเธอยิม จนตัวเองก็ตอ้ งยิมขึนอย่างควบคุมไม่ได้เช่นกัน
ตอนนีเผยอีไม่รู้เลยว่าสายตาของตัวเองมันอบอุ่นมากแค่ไหน ความรู้สึกทีทังชอบทังรักมันเอ่อล้น
ออกมาทางสายตาอย่างปิ ดไม่มิด จากนันก็รวบตัวเจียงเซ่อเข้าไปกอดไว้แน่น เธอรู้สึกแปลกใจนิด
หน่อย ว่าทําไมเมือก่อนเธอไม่เห็นเคยได้รู้สึกถึงความรู้สึกเหล่านีเลย
Siambit
“พีจะคิดถึงผมไหม?”
Siambit
เขาอดไม่ได้ทีจะถามออกไป
“ไม่อ่ะ”
มุมปากของเจียงเซ่อยกขึนเบาๆ “ล้อเล่นหรอกน่า”
“เซ่อเซ่อ เซ่อเซ่อ……”
“อาอี ฉันคิดถึงนายจัง”
“นันแกจะไปไหนอีก?”
“ผมจะกลับบ้าน!”
‘ปั ง’ เสี ยงปิ ดประตูดงั ขึนมา เงียบไปอยูค่ รู่ หนึ ง เขาก็พดู ขึนด้วยนําเสี ยงไม่พอใจสุ ดๆ
Siambit
“ทังพ่อทังลุงสองลุงสามลากผมกลับมาขังในห้องกันหมดเลย ทํายังไงดีล่ะเซ่อเซ่อ……”
“ไม่เป็ นไรหรอกน่า”
“คิดจะหนีงนเหรอ
ั ฉันพูดไว้ตรงนีเลยนะ ฉันให้ตวั เลือกให้แกสองข้อ ระหว่างแกจะเดินขึน
เครื องบินด้วยขาทียังใช้การได้ กับให้คนหามแกขึนไป ดูสิแบบนันจะควบคุมแกไม่ได้อีกไหม!”
เจียงเซ่อคิวกระตุก เขายังมีท่าทีไม่พอใจ
Siambit
“เซ่อเซ่อ……”
พูดอะไรอีกประโยคสองประโยค เขาก็ถามขึนมาอีก
“วันนีทําอะไรไปบ้างครับ?”
พอพูดถึงหนังเรื องใหม่ขนมา
ึ เผยอีก็เกิดคิดเรื องบางอย่างขึนมาได้
“งันเดือนตุลาคมได้หรื อเปล่า?”
“ได้ครับ”
*รองเท้าแตะทีมีสายรัด
Siambit
“เซ่อเซ่อ เธออยากจะลงไปเดินเล่นหน่อยไหม?”
“ฉันขอไปอาบนําก่อนนะคะ”
Siambit
พอเจียงเซ่อเป่ าผมเสร็ จแล้ว ก็จดั การของๆ ตัวเองให้เรี ยบร้อย เวลาก็ใกล้จะทุ่มหนึงแล้ว เธอปิ ดมือ
ถือและเตรี ยมตัวจะเข้านอน พอตืนขึนมาอีกที ก็ประมาณแปดโมงเช้าพอดี
ระบบสวัสดิการของชาวฝรังเศสดีไม่นอ้ ย ช่วงเวลาทํางานของตัวเองก็มีระบบระเบียบ
พอถึงเวลาพักก็คือปล่อยงาน แต่พอถึงเวลางานก็ไม่อิดออดไม่เกียจคร้าน
“พีเชาฉวิน”
“ใกล้ถึงเวลาแล้วสิ นะ”
“เซ่อเซ่อเป็ นภาษาฝรังเศสด้วยเหรอ?”
“ดิฉนั เองก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ”
เธอยังจัดๆ ให้มนั ดูปกปิ ดทีสุ ด ตัวเสื อกันลมตัวนี ไม่ได้โปร่ งแสง แต่มนั ยังสามารถโชว์เอว ขายาวๆ
และไลน์ของทรวงอกได้อย่างชัดเจนด้วย มันเลยสามารถทําให้คนทีมองต้องคอยจิตนาการต่อ
“สวยมาก”
เจียงเซ่อเดินเข้าไปใกล้ ช่างภาพทีเห็นแล้วก็ยมออกมา
ิ
“ยกมือขึนมา ทําเหมือนว่ากําลังจะเข้าไปใกล้ๆ”
Siambit
“OK?”
“สวยมากเลยนะคะ”
Siambit
“ขอบคุณค่ะ”
ช่วงเช้านีถ่ายไปได้สองเซต และก็ได้เวลาของอาหารเทียงแล้ว
ช่างภาพผมทองคนนันยังมีท่าทีทีจะเดินเข้ามาขอช่องทางติดต่อกับเจียงเซ่อด้วย แต่เจียงเซ่อทําแค่
เพียงยิมๆ ให้เขา
Siambit
“ฉันมีแฟนแล้วค่ะ”
โม่อานฉี เดินเข้าไปหาเจียงเซ่ อ
“OK”
Siambit
“กลับกันเถอะ”
เขายกมุมปากขึน รอยยิมทีเผยออกมามีความเจ้าเล่ห์ไม่นอ้ ย
“ขอเวลาให้ฉนั สักห้านาทีนะคะ”
Siambit
เซี ยเชาฉวินถือว่าเป็ นคนพิเศษอยูแ่ ล้ว นอกจากจะเป็ นผูจ้ ดั การของเจียงเซ่อ หล่อนก็ยงั เป็ นถึง
หลานสาวของผูบ้ ริ หารของกังหัวกรุ๊ ปอย่างสวีโจวจีอีกด้วย ถ้าได้เธอออกหน้าพูดให้แล้วละก็ คงจะ
ง่ายกว่าMaki เยอะ
“เริ มถ่ายกันเถอะ”
“ตังใจถ่ายล่ะ”
สุ ดท้ายแล้วการถ่ายโฆษณาเซตสุดท้ายของเจียงเซ่อทังกําไลข้อมือและตุม้ หู ต้องใช้ชุดทังหมดสอง
ชุด
“คุณเซี ย คุณคิดว่ายังไงคะ?”
“พีเชาฉวินบอกว่า โทรมาขออนุญาตจากท่านแล้ว”
“เหลวไหล!”
สวีโจวจีตบโต๊ะดังลัน และสังออกไปทันที
“ครับๆๆ”
Siambit
“คุณลุง”
“หุบปาก!”
สวีโจวจีพาลโกรธไปหมด จนตะคอกหล่อนออกไป
แต่เซียเชาฉวินก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่นอ้ ย
“เหลวไหล!”
“สวยมากจริ งๆ”
“สวยมากเลยนะครับ”
“อย่าเพิงร้อนใจไปค่ะ”
โม่อานฉี ยงั อยากทีจะเดินเล่นปารี สอยู่ เพราะช่วงนีมัวแต่ยงุ่ อยูก่ บั งานถ่ายโฆษณา ทังทีอยูป่ ารี สมาก็
ตังหลายวันแล้ว แต่กลับยังไม่มีโอกาสได้ออกไปดูโลกบ้างเลย
“เซ่อเซ่อ”
ระหว่างเขาและเธอถูกกันด้วยระยะทางทีแสนยาวไกล ทีข้างนอกลานจอดอากาศยานนันมีรถมารอ
รับเขาแล้ว มือเขากํามือถือไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เผยจินหยางทีมารอรับเขาทนไม่ไหวจนต้องเตะเข้า
ทีหนึง
“คิดถึงผมไหมครับ?”
Siambit
“เซ่อเซ่อ”
“ทําไมมาถึงเร็วจังล่ะ?”
Siambit
“มันมีตวตอนนั
ั นพอดี ผมก็เลยมาก่อนเลย”
Siambit
“ต้องเจาะเอาไว้เพราะถ่ายโฆษณารอบนีน่ะ”
ก็ถือว่าเป็ นงานและสิ งทีจําเป็ น และไม่แน่วา่ งานหรื อหนังต่อๆ ไปก็อาจจะต้องใส่ ตุม้ หูดว้ ย เธอก็
เลยต้องใส่ กา้ นเสี ยบเอาไว้
“เอาไว้ก็น่ารําคาญน่ะ ผมก็เลยตัดออก”
“แบบไหนก็หล่อทังนันแหละ”
“ผมก็เหมือนกัน!”
เจียงเซ่อหัวเราะขึนมา
“ชอบไหมครับ”
“ชอบสิ ”
โรงเรี ยนมัธยม ‘ก้งจี’ ทีเขาพูดถึง เป็ นโรงเรี ยนทีเธอเคยเรี ยนก่อนทีจะมาเกิดใหม่ เธอเรี ยนทีนัน
ตังแต่มอต้นถึงมอปลาย ทีจริ งตรงนันจะถูกสร้างเป็ นโบสถ์สาํ หรับบาทหลวง แต่ภายหลังได้เปลียน
มาเป็ นโรงเรี ยนแทน
Siambit
“เอาสิ ”
Siambit
“เซ่อเซ่อ ร้อนไหมครับ?”
Siambit
“หรื อไปนังพักตรงนันก่อนดีครับ?”
“เผย”
ความสัมพันธ์ของเขาต่อคนทีนีถือว่าไม่เลวเลย ตลอดทางทีผ่านมาก็มีคนทักทายเขากันเต็มไปหมด
และครังนีเหมือนทุกคนจะรู้ดว้ ยว่าเขาพาแฟนสาวสุ ดทีรักมาด้วย
ชายชราคนนันกระโดดลงมาจากรถแทรกเตอร์ และเดินมาหาทังสองคน
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เผย”
“เธอคือเจ้าของไวน์ขวดนันของนายสิ นะ”
“ใช่ครับ”
เผยอีตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน
แต่เบืองต้น เหล่านักวิจารณ์หนังและคนดูทงหลายที
ั เข้ามาดูลว้ นแล้วก็เป็ นเพราะชือของจางจิงอาน
ดึงดูดให้เข้ามาดู และต่างก็รอวันทีจะเข้าไปดูเรื องเต็มกันแทบไม่ไหว
“พีอี พีไปทําอะไรกับทรงผมมาเนีย?”
“ยังไม่โตกันสักที”
Siambit
“เซ่อเซ่อ ครังนีไปเทียวทีบอร์โดกันมากีวันเหรอครับ?”
ทีเจียงเซ่อมีงานจึงต้องเดินทางไปฝรังเศสก่อนอันนีเนียต้านรู้แล้ว แต่ทีเนียต้านไม่รู้ก็คือเผยอีเองก็
พาเธอไปฝรังเศสด้วย
“อืม หลังจากทีทํางานเสร็จก็ไปน่ะ”
“คุยอะไรกัน?”
“ก็พูดถึงเรื องหนังใหม่ของจางจิงอาน”
พอเนียต้านพูดขึนมาแบบนัน เผยอีก็พอเข้าใจแล้วว่าทําไปเจียงเซ่อถึงได้มีท่าทางหนักอึงแบบนัน
Siambit
ในตอนทีโจวหมิงฉงรับช่วงทหารปฏิวตั ิ เขาก็กลับเกิดความสงสารต่อกลุ่มคนทีโดนจับมาเพราะ
พวกเขาถูกลงโทษด้วยการโบยตีอย่างรุ นแรง
Siambit
“ฝนตกหนักขนาดนี ลําบากคุณแย่เลยนะเนีย”
Siambit
“แล้วคุณล่ะ?”
Siambit
“ฉันน่ะหรื อ? ฉันจะกลับไป”
โจวหมิงฉงเผยสี หน้าทีมุ่งมันและไม่มีความลังเลออกมา
เจียงเซ่อแสดงเป็ นสาวใช้คนหนึงทีถูกมัดมือเอาไว้ทงสองข้
ั างเช่นกัน แต่เธอกลับนังตัวตรง และใช้
สายตาเย็นชาจ้องตากับเกาหรงทีมีท่าทางบึงตึงและเยือกเย็นไม่แพ้กนั แววตาของเธอแฝงไปด้วย
ความรังเกียจ
Siambit
มือคู่นนของเจี
ั ยงเซ่อทีถูกเชือกมัดเอาไว้ กับกลุ่มทหารทีมีอาวุธครบมือ เธออยูช่ ุดเสื อผ้าทีดูเก่าและ
ร่ างกายดูซูบผอม แต่ในแววตาของเธอกลับเต็มเปี ยมไปด้วยความโกรธ และเหมือนไม่มีท่าทางว่า
กลัวทหารญีปุ่ นเหล่านีเลยด้วยซํา
“ถุย!”
“ฆ่าพวกมันให้หมด”
หลายๆ คนทีตัดสิ นใจมาดูหนังเรื อง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ นันก็เพราะเป็ นหนังของจางจิงอาน เพราะ
งันจึงมีหลายๆ คนทีถึงแม้จะเห็นเจียงเซ่ อทีอยูใ่ นหนังนัน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็ นใคร
Siambit
“......ใครบอกทีอยูข่ องโจวหมิงฉง......”
Siambit
“......ถุย......”
เธอไม่แสดงถึงความยอมตายแต่ไม่ยอมศิโรราบให้เหมือนอย่างหลิวเย่ ไม่ใช้ทหารรบเลือดร้อนทีสู้
สุ ดตัวเพือการปฏิวตั ิ จากการแต่งตัวแล้ว เธอก็แค่คนรับใช้ของตระกูลโจวทีไม่มีค่าอะไร
“เฮ้อ......”
“ถึงจะรู้วา่ มันไม่ใช่ของจริ งก็เถอะ แต่ไม่รู้ทาํ จู่ๆ ก็รู้สึก ว่าการสละชีวติ ของพีสะใภ้มนั ถึงน่าเสี ยดาย
ขนาดนีล่ะ?”
เจียงเซ่อทีกําลังใจลอยจึงไม่ได้ยนิ สิ งทีเนียต้านพูดขึนมา
“คนหนึงก็ทียอมตายไม่ยอมศิโรราบอย่างคนรับใช้ของโจวหมิงฉง เด็กสาวทีโดนอิชิดะฆ่าตายคน
นัน ส่ วนอีกคนก็เป็ นคุณหนูเอกุชิ”
ตอนนีเขารู้สึกเบลอมันงงไปหมดแล้ว จนมาถึงตอนนีก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
แต่หนังเรื อง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ เรื องนีทําให้ฉนั ต้องเปลียนทัศนคติใหม่เสี ยแล้ว ตอนทีพวกเขา
เชิญให้ฉนั ไปเข้าร่ วมงานปฐมทัศน์ ในใจของฉันก็ยงั ปฏิเสธอยูเ่ ลย ไม่อยากจะไปทําให้งานมันหมด
สนุก
เพราะจิตใจของโจวหมิงฉงยังไม่ไร้ซึงมโนธรรม อีกทังภายหลังยังมีสวีหลินทีรู้บุญคุณและรู้ทีจะ
ตอบแทน สิ งทีเต็มไปด้วยความรู้สึกแบบนี มันเป็ นความรู้สึกทียิงกว่าหนังรักทีฉายทัวไปในปั จจุบนั
เสี ยอีก
Siambit
เพราะว่ายังมีความกลัว ดังนันเธอถึงได้กล้าทีจะยืนหยัดต่ออย่างทีไม่มีใครกล้าทีจะทํา
ยังมีคุณหนูเอกุชิทีต้องมารับผลเพราะพ่อของตัวเองด้วย
ในบทความวิจารณ์หนัง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ของซูเพ่ยเอินบนเว็บเพจ ‘สื อไต้ผิงซัว’ นัน นอกจาก
จะเขียนชมเชยเฝิ งหนานแล้ว เขาก็ยงั มีหารชมเชยเจียงเซ่อเป็ นพิเศษด้วย
และเพราะเขาออกมาวิจารณ์แบบนันบนอินเทอร์เน็ตก็ยงคึ
ิ กคักกันยิงกว่าเดิม
เพราะเขาบอกว่าตังตาทีจะรอดูผลงานการแสดงชินต่อไปของเจียงเซ่ อ มันเลยทําให้ผลการค้นหา
เกียวกับตัวเจียงเซ่อบนอินเทอร์เน็ตขึนสูงกว่าทีเคย และมันก็เกือบจะเทียบเท่ากับช่วงทีเฝิ งหนาน
เป็ นประเด็นร้อนเลยด้วยซํา
Siambit
ก่อนหน้านีที ‘99 Love Letter’ เข้าฉายไป จูพ่านก็ดนั ก่อเรื องขึนมาเสี ยอย่างนัน ทําให้บน
อินเทอร์เน็ตมีแต่การถกเถียงด่าทอกัน แฟนคลับของแม่นนยั
ั งเคยโจมตีเธอ อยากจะทําให้ตวั เองดู
สูงขึนเลยหาว่าเจียงเซ่อไร้ฝีมือการแสดง
“ไอ้แก่เลอะเทอะนี!”
Siambit
จ้าวจวินฮันหัวเราะออกมา แววตาทีมองมาแสดงออกอย่างชัดเจนว่ากําลังเหน็บแนม
แต่นาเสี
ํ ยงแบบนันเฝิ งหนานฟังมันไม่ลงอีกแล้ว
“แตกคอกันหรื อ? ไม่เห็นเคยได้ยนิ ”
“เขาเป็ นใครกันแน่?”
“เป็ นไปไม่ได้!”
“แล้วทําไมมันจะเป็ นไปไม่ได้?”
Siambit
“พักสักหน่อยก่อนไหม?”
ในปี นีงานของเธอมีไม่เยอะนัก ชือเสี ยงทีมีกถ็ ือว่ายังไม่เพียงพอ ไม่วา่ จะเป็ น ‘99 Love Letter’ หรื อ
จะเป็ นเรื องทีเพิงเข้าฉายไปอย่าง ‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ บททีเธอได้เล่นมันก็ไม่ใช่บททีสําคัญอะไร
นัก
Siambit
“ใครโทรมาหรื อคะ?”
“ขอโทษทีทําให้รอนานนะคะ”
“ฉันมาเร็วเองแหละ”
“แต่เหมือนว่าทางหลิวเย่จะไม่ตอบอะไรกลับมาเลยน่ะสิ ”
แถมช่วงนีก็เหมือนว่าเขากําลังวางแผนทีจะมุ่งสู่วงการหนังต่างประเทศ ดูจากการทีเขารับเล่นหนัง
‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ของจ้าวจวินฮันแล้วก็พอจะดูออกถึงความทะเยอทะยานของเขาได้
เขายิมขืนขึนมา เจียงเซ่อถามต่อ
“มี!”
มีทงความมุ
ั มานะ ทังยังควบคุมตัวเองได้ดีแบบนี ถึงแม้วา่ รู ปลักษณ์ภายนอกและอายุของเธอมันดู
ไม่เหมาะกับบท ‘จางยวีฉิ น’ นัก แต่ทว่ามันก็เป็ นเพราะจ้าวร่ างมีความประทับใจต่อเธอไม่นอ้ ย
เหมือนกัน
Siambit
เจียงเซ่อเองก็บอกแผนการเขาไปอย่างไม่ปิดบัง
“เอ๋ ?”
Siambit
“แล้วเธอคิดว่าจะเตรี ยมตัวยังไงล่ะ?”
เพราะเจียงเซ่อมีผิวทีข่าวมาก ขาคู่นนของเธอก็
ั ทงยาวและเรี
ั ยวสวย ยิงพอชุดสี เหลืองสว่างมันไปอยู่
ิ ไร้ทีติเข้าไปอีก เหมือนกับดอกไม้ทีแสนนุ่มนวลในฤดูใบไม้ผลิ
บนตัวเธอแบบนันแล้วมันก็ยงดู
กิริยาท่าทางดูนุ่มนวลทีสุด
ช่างทําผมแบ่งผมตรงกลาง และรวบผมตรงยาวสวยของเธอให้ทิงตัวมาด้านหลังทังหมด
สําหรับเจียงเซ่อแล้วสวีโจวจีไม่ใช่คนแปลกหน้าทีไหน ก่อนทีเธอจะมาเกิดใหม่เธอก็ได้พบกับ
เจ้าของแบรนด์เครื องประดับทีสวยงามของฮ่องกงนีมาหลายครังแล้ว แต่มนั ก็เป็ นเพราะช่วงอายุที
ห่างกันเกินไป จึงได้คุยกันแค่ไม่กีครังเท่านัน
“ขอเรี ยนเชิญคุณสวีและคุณเจียง”
นาทีนนทั
ั งงานก็มีเสี ยงปรบมือดังกึกก้อง กันเพียงแค่หน้าจอ แต่เถาเถากลับอดไม่ได้ทีจะกลัน
หายใจไปด้วย
Siambit
“คําถามนีเป็ นคําถามทีดีมากเลยครับ!”
กําไลเพชรทีเป็ นแบบเส้นเล็กทียังมีความทันสมัยไม่ดูแก่นนเผยต่
ั อสายตาทุกๆ คน
......
มีคนถามขึนมา
“แต่คุณสวีไม่คิดบ้างหรื อคะ ว่าถ้า Gang Hua Jewelry กลายมาเป็ นแบบนีแล้ว จะค่อยๆ สูญเสี ย
ลูกค้าประจําไป?”
“มันไม่มีทางเกิดเรื องแบบนันขึนแน่นอนครับ!”
สวีโจวจีตอบขึนมาอย่างโอ้อวด
สวีโจวจีหัวเราะขึนมา
“งันขอเชิญให้ทุกคนดูบนหน้าจอนะครับ”
Siambit
เหล่านักข่าวทีกําลังจิตใจจดจ่อจนต้องกลันหายใจมองรู ปบนนันก็พ่นลมหายใจยาวออกมา คน
มากมายทีได้เห็นรู ปนันสวยงามมากมายเหล่านันแล้ว ต่างก็พากันพูดไม่ออกเช่นกัน
แต่ทว่ามันก็เหมือนว่ายังไม่ได้แสดงความฝันครังใหม่ของกังหัวออกมาจริ งๆ ไฟในห้องแถลงยังคง
ไม่ถูกเปิ ดขึนมา
ั เ่ งียบๆ อดไม่ได้ทีจะยิมออกมา
เถาเถาแอบดูสถานการณ์นนอยู
ในตอนทีบนหน้าจอนันปรากฏภาพของเจียงเซ่อขึนมาอีกครัง เผยอีก็รู้สึกเหมือนว่าชัวนาทีนนั
หัวใจของเขากําลังโดนกระแทกอย่างแรง ทังในแววตา ในใจ และในหัวสมองมันมีแต่เจียงเซ่ออยู่
เต็มไปหมด
ภาพทีช่างภาพถ่ายออกมามันทําให้คนมองรู้สึกหวันไหวไม่นอ้ ย และมันก็ให้ความรู้สึกได้มากกว่า
รู ปก่อนๆ อย่างมากมาย
Siambit
รู ปมันมีทงความมี
ั ชีวติ ชีวา ความบริ สุทธิ กับตัวเครื องเพชรทีมันแวววาวและความสวยอย่างมีระดับ
ของมันนันเข้ากันได้เป็ นอย่างดี ทําให้คนทีกําลังดูหลายๆ คนต่างก็ตอ้ งจ้องกันตาโต ไม่เคยคิดมา
ก่อนเลยว่า การถ่ายแบบเครื องประดับจะสามารถถ่ายแนวนีออกมาได้ดว้ ย!
สวีโจวจีทีสังเกตเห็นว่านานพอสมควรกว่าทีคนในห้องแถลงจะพากันทอดหายใจยาวออกมาแล้ว ก็
รู้ได้ทนั ทีวา่ ทีหายใจออกมายาวขนาดนันก็เป็ นเพราะเผลอหยุดหายใจไปตอนทีได้เห็นรู ปของเจียง
เซ่อนันเอง เพราะเหมือนว่ากําลังโดนแย่งความสนใจไป ทําให้แทบจะลืมหายใจกันทีเดียว
ในช่วงเวลานัน เจิงซือหรงก็โดนเขาด่ากราดไม่รู้กีครังต่อกีครัง
ต่อจากนันเสี ยงดรตรี ทีช้าๆ ก็กลายเป็ นค่อยๆ ฮึกเหิมขึนมา หลายๆ คนเริ มทีจะใจเต้นดัง ‘ตึก ตึก’
ตามเสี ยงดนตรี ไป จากนันหน้าจอทีดําสนิทนัน ก็กลายเป็ นสี ขาวทังผืน จากนันก็เป็ นเหมือนหมอก
ขาวทีล่องลอยตามลม จากนันภาพใบหน้าทีแท้จริ งก็ค่อยๆ ปรากฏออกมาทีละนิ ดๆ
มุมปากของเธอไม่ได้แสดงออกว่ากําลังยิม แต่กลับทําให้รู้สึกเหมือนว่าเธอนันสวยสง่าและยัวยวน
เป็ นอย่างมาก การทีเธอก้มหน้าลงและช้อนสายตาขึนมาทําให้ได้เห็นแววตาทีมองไปรอบๆ ของเธอ
กับแพขนตาทีช่างแต่งหน้าได้ทาํ ให้มนั ดูงอนขึน สายตาทีมองมาทีกล้องเหมือนจะยิมแต่ก็ไม่ได้ยมิ
คิวทีเหมือนขมวดเล็กน้อย ท่าทางทีกําลังจะจุดบุหรี นันก็ดูดุดนั อย่างไม่ได้ตงใจ
ั
“อ๊ายยยยย......”
Siambit
ไม่วา่ จะเป็ นรู ปทีโชว์ความแวววาวของตุม้ หู หรื อจะเป็ นรู ปทีเธอทําท่าจุดบุหรี เพือโชว์กาํ ไลข้อมือก็
แล้วแต่ ต่างก็เป็ นลุคและภาพลักษณ์ของเธอทีแตกต่างกันไป
ภาพขาวดํามันให้ทงความสง่
ั าและความวินเทจ และมันก็ไม่ได้ไปลดความสง่างามของเจียงเซ่อหรื อ
เครื องประดับลงเลยสักนิด แถมมันยังดูเหนื อและสามารถโชว์ความสามารถออกมาได้อย่างเต็มทีอีก
ด้วย การใช้เทคนิคขาวดําแบบนี กับชุดราตรี ทีออกไปทางคนละแนว และรายละเอียดก็ถกู เก็บอย่าง
เรี ยบร้อยทุกจุด
ถึงแม้วา่ ชุดเครื องประดับเหล่านี ราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ อยูแ่ ล้ว และก็เรี ยกได้วา่ แพงมากทีเดียวก็ตาม แต่
ยอดการสังจองก็พุ่งขึนสูงเรื อยๆ และถือว่าเป็ นยอดลูกค้าทีเพิมขึนสูงสุดในรอบฤดูกาล และเมือ
ลองรวมยอดการสังจองแค่ครึ งวันนันแล้ว ก็เหมือนกับได้เงินทีทําโฆษณาทังหมดกลับมาเลยด้วยซํา
สวีโจวจีถึงกับต้องชวนเซียเชาฉวินและเจียงเซ่อมาทานอาหารด้วยกันเลยด้วยซํา หลังจากทีกลับมา
จากฮ่องกงแล้ว เซี ยเชาฉวินก็พดู กับเจียงเซ่อขึนมา
“ไม่ชินสิ นะคะ?”
โม่อานฉี ยมแหยๆ
ิ แล้วพยักหน้าให้
“แล้วทําไมจู่ๆ ถึงได้อยากมาเดินดูทีนีกันล่ะคะ?”
เจียงเซ่อพยักหน้า “แน่นอนค่ะ”
“คนนันไงคะ”
“ไต้เจีย!” นีมันเกิดอะไรขึนกับหล่อนกัน?
เจียงเซ่อคว้าหมับเข้าทีลูกกรงเหล็กอย่างห้ามไม่ได้ และเอาหน้าเข้าไปใกล้อีกด้วย
“ระวังหน่อยนะคะคุณ”
Siambit
เหมือนกับว่าหล่อนตกภวังค์และสนใจแค่เพียงงานถักขนสัตว์ตรงหน้า ท่าทางของหล่อนมัน
เหมือนกับคนก่อนทีเธอเห็นไม่มีผิด เป็ นคนเดิมทีเธอเคยพบเจอ แต่ใบหน้าและท่าทางของหล่อน
มันไม่เหมือนกับตอนนันทีแสนมีเสน่ห์และมีความมันใจในตัวเองอีกแล้ว จนกระทังเจียงเซ่ อ
ตะโกนเรี ยกอีกครัง หล่อนถึงได้ได้หยุดสิ งทีทําในมือลง และเงยหน้าขึนมามองอย่างแข็งกร้าว ใน
ั ยงเซ่อนึกถึงหุ่ นยนต์ทีไม่ได้เติมนํามัน เพราะหูของเธอเหมือนได้ยนิ เสี ยงของกระดูกทีลัน
นาทีนนเจี
ดัง ‘กึก กึก’ ตอนทีหล่อนเงยหน้าขึนมา
“ไต้เจีย!”
และความผิดของเธอ คือฆ่าคนตาย
เฉายวีเองก็พอจะรู้แล้วว่าเธอคงไม่อยากจะเดินดูต่อ และก็นึกไม่ถึงด้วยว่าเจียงเซ่อจะได้มาเจอคน
รู้จกั ทีอยูใ่ นนี ดังนันหล่อนเลยทําสัญญาณมือขึน บอกให้คนไปเตรี ยมห้องสําหรับพูดคุยกันเอาไว้
และบอกให้ผคู้ ุมประจําห้องขังพาไต้เจียออกมา และให้เจียงเซ่อและไต้เจียได้พดู คุยกัน
“เกิดอะไรขึน?”
เจียงเซ่อสูดหายใจเข้าลึก แล้วถามออกมา
“ฉันฆ่าคน”
“แล้วมันเกิดอะไรขึน?”
“ใช่ค่ะ”
เจียงเซ่อพยักหน้า เธอรู้สึกทุกข์ร้อนใจจริ งๆ
“เธอเป็ นเพือนของฉันค่ะ”
“หนังเรื องทีสองทีฉันรับเล่น เป็ นเรื อง ‘ฝันทีเป็ นจริ ง’ ของกูเ้ จียเอ่อ ก็ได้เธอช่วยนันแหละค่ะ เธอ
บอกให้ฉนั ไปออดิชนดู
ั ”
เธอถอนหายใจออกมายาวเหยียด “ไต้เจียน่ะ......”
Siambit
“หล่อนมีความเกียวข้องยังไงกับพีเหรอ?”
เนียต้านดืมนําเข้าไปอึกหนึง แล้วถามขึนอย่างสงสัย
“ไปกว่างโจวเหรอ?”
Siambit
“อืม”
เขาเปลียนไปขนาดนี เธอเองก็น่าจะสังเกตเห็นได้ตงนานแล้
ั วสิ มันจะต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆ
เจียงเซ่อพยายามเก็บความรู้สึกในใจเอาไว้ และพยายามยิมออกมา
Siambit
เขาพูดขึนอย่างคลุมเครื อ
Siambit
เรื องแบบนีไม่จาํ เป็ นต้องให้เขาพูดด้วยซํา ตอนนันทีเผยอีสื บเรื องจวีเฟิ งบันเทิงมา ก็เคยได้คุยเรื องนี
กับเจียงเซ่อแล้ว
เจียงเซ่อพยักหน้า และไม่ได้มองไปทีเผยอีอีก
“ฉันเข้าใจดี”
Siambit
เนียต้านพูดถึงตรงนี ก็มองเจียงเซ่อแวบหนึง
Siambit
พ่อของโจวเฉิ งอู่นนเป็
ั นลูกน้องข้าราชการของตระกูลของเนียต้านมานาน ตอนนันทีสามารถ
กลับมาตังตัวเป็ นใหญ่ขึนมาได้อีกครัง ก็ได้กาํ ลังของตระกูลเนียช่วยเอาไว้ดว้ ย ดังนันคําพูดของเนีย
ต้านก็มีความเป็ นไปได้สูง ว่าโจวเฉิ งอู่จะต้องเห็นแก่หน้าเขาบ้าง
“เซ่อเซ่อ”
“เซ่อเซ่อ ฟังผมก่อนนะ”
Siambit
พอเขาพูดจบ ทังตัวของเจียงเซ่อก็สนไปหมด
ั มือทีกําอยูก่ ็กาํ แน่นกว่าเดิม
เพราะครึ งปี นี เธอมัวแต่ยงุ่ อยูก่ บั เรื องของตัวเอง และได้มองข้ามเขาไป แม้แต่เรื องพวกนีเธอก็ยงั ไม่
ทันได้สังเกตด้วยซํา แล้วตอนนีก็ยงั ต้องให้เนียต้านเป็ นคนเตือนขึนมาอีก ถึงได้รู้วา่ หลังวันเกิดเขา
แล้ว เขาก็เตรี ยมตัวจะไปกว่างโจว
เธอไม่เคยสักครังทีจะแสดงกิริยาทีไม่ดีต่อหน้าเขา ราวกับว่าเธอจะสงบและนิงเงียบแบบนีตลอดไป
เวลาทีเจ็บปวดเธอก็จะควบคุมตัวเองได้เสมอ เวลามีความสุขเธอก็จะนิงๆ เธอไม่เคยงอนเขา ไม่เคย
ทะเลาะกันมาก่อน มันทําให้ยากเหลือเกินทีจะมัดใจเธอได้
“ผมไม่ยอมหรอก!”
“เซ่อเซ่อ พีอย่าโกรธผมเลยนะครับ”
ก่อนทีลมฝนจะมาถึง
“ผมนึกถึงตอนทีพีอยูป่ ี สามในตอนนัน”
Siambit
“พีคิดว่าทําไมมันถึงได้แปลกอย่างนันล่ะครับ เซ่อเซ่อ”
คําพูดของคุณปู่ ทําให้เขาตืนออกมาจากความฝัน
“ผมก็แค่ไม่อยาก ได้วงไล่
ิ เพียงแค่เงาของพี”
Siambit
“พีเป็ นของผม”
“ผมน่าไม่อาย ผมต้องการพีเท่านัน”
วันเกิดของเขามาถึงเร็วมาก เหมือนผ่านไปชัวแวบเดียวก็มาถึงแล้ว
หลังจากทีเขาไปจากตีตู เจียงเซ่อก็รู้สึกว่าในบ้านมันช่างว่างเปล่าเหลือเกิน
“อย่างคุณเผยนีนะ ทําไมดูเขาไม่เหมือนคนทีจะมาเลียงพวกสัตว์ประเภทนีเลย?”
“พวกมันมีชือหรื อเปล่า?”
“คิก..”
“แล้วนีพีมาทําอะไรหรื อคะ?”
พอเจียงเซ่อเลียงและล้างมือเสร็จก็ส่ายหัวตอบ
แต่เจียงเซ่อคิดว่าตอนนีมันยังไม่ใช่เวลาทีเหมาะสมพอทีจะให้เธอไปพูดเกลียกล่อมหลิวเย่ “ไม่ตอ้ ง
รี บร้อนหรอกค่ะ รออีกสักนิ ดแล้วค่อยคุยกันก็ได้”
Siambit
“แล้วมันทําไมล่ะคะ?”
บนเว็บข้อมูลหนัง มีคนสร้างโพลขึนมาให้เลือกว่าฉากของนักแสดงหญิงคนไหนในเรื อง
‘ปฏิบตั ิการผูพ้ ิทกั ษ์’ ทีเศร้าทีสุ ด ถึงเจียงเซ่อจะเป็ นแค่ตวั ประกอบแต่ก็ได้เป็ นหนึงในตัวเลือกด้วย
แต่การจัดอันดับของเธอก็ยงั เป็ นรองจากเฝิ งหนานอยูห่ ่างพอสมควร
“ฉันกลัวว่ามันจะส่ งผลต่อเธอในภายหลังน่ะสิ ”
“พวกชาวโซเชียลกําลังตังตารอดูหนังดีๆ อยูน่ ะ”
“งันพีช่วยเลือกแทนฉันหน่อยนะคะ พนันได้เลยว่าฉันต้องชนะ”
“จะออกไปข้างนอกหรื อ?”
“จะออกไปซ้อมเต้นสักหน่อยน่ะค่ะ”
ถ้าให้เทียบกับตอนแรกทีไต้เจียในเวอร์ชนนิ
ั งเงียบจนเหมือนตายด้านแล้ว ครังนี ทีได้พบไต้เจีย แวว
ตาคู่นนของหล่
ั อนมันดูกาํ ลังเฝ้ ารอและมีประกายความหวังแล้ว
“อืม”
“ขอบคุณนะ”
Siambit
“เธออย่าขอบคุณฉันเร็ วนักเลย”
“ฉันเข้าใจ”
Siambit
เจียงเซ่อเองก็ได้เห็นด้วยตาตัวเองมาครังหนึงแล้ว กระจกบานหนึงทีกันบุคคลในสายเลือดเอาไว้
ครอบครัวทีนังอยูข่ า้ งนอกกระจกนันพากันร้องไห้อย่างน่าเวทนา นําตาอาบไปทัวแก้ม แต่หญิงสาว
เหล่านันทีอยูใ่ นเรื อนจํากลับมีเพียงความนิ งเงียบไร้อารมณ์ ทังๆ ทีขอบตาแดงกํา และมือสองข้างที
กําอยูบ่ นตัก แต่กลับไม่กล้าร้องออกมาเพียงสักคํา
เฉายวีอธิบายให้เจียงเซ่อฟั งอยูข่ า้ งๆ
“ช่วงนีฉันอยากจะกลับมาซ้อมการแสดงเพือหาประสบการณ์ทีนีอีกน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าพอจะสะดวก
ไหม”
“ไม่คิดเลยว่าคุณจะรู้จกั ด้วย”
จนมาถึงวันนี เด็กรุ่ นใหม่ส่วนมาก อาจจะไม่เคยได้ยนิ บทประพันธ์เรื อง ‘HAI TANG QIU’ เรื องนี
กันเลยด้วยซํา ต่งฉาวผิงคิดไม่ถึงว่าทันทีทีเห็นเจียงเซ่อมองบทละครเรื องนี ก็สามารถบอกถึง
ช่วงเวลาของหนังเรื อง ‘HAI TANG QIU’ ขึนมาได้ทนั ที
Siambit
ต่งฉาวผิงถามขึนยิมๆ “เดียวผมให้พวกเขาลองช่วยคุณดูดีกว่า”
เธอมองต่งฉาวผิงแวบหนึง
“อันนีถือว่ายากหน่อยนะครับ”
Siambit
ตอนทีต่งฉาวผิงขอให้เขาช่วยแนะนําอะไรให้เธอ เขาก็เลือกทีจะไม่ตอบตกลง
“นังสิ ”
สองประโยคได้ แต่หลังจากทีได้ตงใจทํ
ั ามันแล้ว การแสดงของเธอก็สามารถทําให้คนดูเกิดความ
ประทับใจได้ไม่แพ้กนั
“ทีพูดมาก็ถูก”
บทต่อไปทีนักแสดงจะต้องซ้อมกันก็คือตอนทีมีคนนําเรื องของไห่ถางชิวและอนุภรรยาคนทีสาม
ไปฟ้ องต่อขุนศึก ขุนศึกโมโหโกรธาเป็ นอย่างมาก และเป็ นคนทีหยิบมีดขึนมาปาดใบหน้าของเขา
ให้เสี ยโฉมด้วยตัวเอง ช็อตๆ นี สําคัญมาก ซ้อมกันมาตังหลายวัน ทุกครังทีหูเจียนอู๋และเหลียงชุน
ปอแสดงมาถึงตรงนี หูเจียนอู๋ก็จะยิงมีความกดดันมากยิงขึน แล้วตอนนีพอมาได้ยนิ ว่าเหลียงชุนปอ
จะให้เจียงเซ่อลองเป็ นคู่ซอ้ มกับเขาดู ใบหน้าของเขาก็เผยความโล่งอกออกมาอย่างชัดเจน
‘ตึก ตึก ตึก’ เสี ยงของฝี เท้าค่อยๆ ดังขึนมา ค่อยๆ คืบคลานเข้าไปใกล้ตวั ไห่ถางชิว ตอนนีหูเจียนอู๋มี
ท่าทางทีตกใจและหวาดกลัวเป็ นอย่างมาก และเขาก็เริ มทีจะดินรนโดนอัตโนมัติ
นีมันหนักกว่าตอนทีเหลียงชุนปอตวัดลงมาเสี ยอีก
“ไม่ตอ้ งขนาดนันหรอกครับ”
เหลียงชุนปอพยักหน้า
“เสี ยวเจียงนีแสดงได้ไม่เลวเลยนะ”
เขาพูดอย่างยิมๆ แล้วมองเจียงเซ่อ
“เธอพูดถูก แต่ไม่ใช่ทงหมดหรอกนะ”
ั
“อาจารย์เหลียง แนะนําฉันหน่อยนะคะ”
พูดถึงตรงนี เหลียวชุนปอก็มองเจียงเซ่อแวบหนึง
คําพูดของเขาทําให้เธอรู้สึกเหมือนคนทีเพิงตืนจากความฝัน เจียงเซ่อยกมือขึนตบหน้าผากตัวเอง
ตังแต่เริ มแรก เธอก็ไม่เคยคิดถึงปั ญหาตรงนีเลย ดีทีเหลียงชุนปอเตือนเธอขึนมาตอนนี
“มีอะไร?”
“พีเชาฉวินคะ รบกวนเวลาพีสักห้าที”
ดังนันพอเธอขอเวลา หล่อนก็ยอมทีจะละสายตาออกจากโต๊ะทํางานแล้วพูดขึน
“ว่ามาสิ ”
Siambit
“มีโอกาสสูงไหมคะ?”
Siambit
“แค่มีชือเข้าร่ วม ก็ถือว่ามีโอกาสสูงแล้ว”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
“จะได้เป็ นการผ่อนแรงเธอด้วย”
Siambit
“ฮะฮ่า”
“ก็พอได้แล้วละค่ะ”
“จําได้หมดแล้วหรื อ?”
“ไม่มีปัญหาค่ะ”
Siambit
“Christopher ปี นีอายุสีสิ บเอ็ดปี เกิดทีลอนดอน คุณพ่อเป็ นชาวอเมริ กา ทํางานอยูท่ ีบริ ษทั สายการ
บิน AA คุณแม่เป็ นแม่บา้ น ในครอบครัวมีพีน้องสี คน”
เธอพูดถึงข้อมูลภูมิหลังก่อน ดูท่าจะไม่ได้โม้จริ งๆ
เจียงเซ่อวางสาย จับมือถือค้างไว้แล้วคิดอะไรนิดหน่อย
เธอสวมกางเกงยีนส์ขาเดปสี นาเงิ
ํ นทีทาง Adeele ส่ งมาให้ ส่ วนท่อนบนเป็ นเสื อเชิตสี ขาวสบายๆ
ปกคอเสื อทีถูกปาดออกไปด้านข้างโชว์ ทําให้ได้เห็นหัวไหล่ทีดูอิมเอิบ
“พีเชาฉวินทานแล้วหรื อคะ?”
“แล้วนันฟังอะไรอยู?่ ”
“นักบัญชีทีฉันหาให้เธอมาถึงแล้วนะ”
หล่อนคือนักบัญชีทีเซี ยเชาฉวินหามาให้นนเอง
ั หล่อนจบมาจากมหาวิทยาลัยทีมีชือเสี ยงของ
เยอรมัน เคยมีประสบการณ์ทาํ งานกับผูม้ ีชือเสี ยงทีประเทศอังกฤษอยูเ่ จ็ดปี เรื องการจัดการการเงิน
ถือว่าชํานาญเป็ นอย่างมาก
Siambit
“นันยังไม่นบั เงินเดือนของฉันด้วยนะคะ”
ยวีเว่ยยิมให้เจียงเซ่อ แต่เจียงเซ่อกลับยิมแทบไม่ออกแล้ว
“นีฉันจนขนาดนีแล้วหรื อเนีย?”
“ข้างนอกนันเกิดอะไรขึน”