Άσκηση:

Συνδυά ζοντας τις ιστορικές σας γνώ σεις με τις απαραίτητες πληροφορίες από
τα κείμενα που σας δίνονται να παρουσιά σετε:
α. τις συνέπειες που είχε για την Ελλά δα η συμμετοχή της στον Α΄ Παγκό σμιο
πό λεμο και
β. την οικονομική κατά σταση της χώ ρας από τον Νοέμβριο του 1920 ως και τη
Μικρασιατική καταστροφή το 1922.

Κείμενο 1ο
Η συμμετοχή της Ελλά δας στον πό λεμο απαιτού σε, ό πως ή ταν φυσικό ,
κολοσσιαίες στρατιωτικές δαπά νες τις οποίες η χώ ρα δεν μπορού σε να
αντιμετωπίσει από μό νη της «χωρίς» ό πως τονίζει και ο Α. Διομή δης «να κά μψη
την αντοχή ν της, χωρίς να φορτώ ση εις τους ώ μους του λαού επί γενεά ς
ολοκλή ρους επαχθές δημό σιον χρέος και χωρίς ν’ αποστραγγίση βαθμηδό ν τον
εθνικό ν πλού τον» […]
Η συμφωνία χορή γησης οικονομική ς βοή θειας προς την Ελλά δα από τις τρεις
σύ μμαχες χώ ρες (Μεγά λη Βρετανία, Γαλλία, Η.Π.Α.) το Φεβρουά ριο του 1918
είναι ένα πολύ καλό παρά δειγμα για τον τρό πο που αναπτύ σσεται η εξά ρτηση,
τό σο λό γο των ό ρων που περιέχει ό σο και αργό τερα από την ίδια την χρή ση της
σαν ό πλο στα χέρια των τριώ ν χωρώ ν για την επιβολή στην Ελλά δα των
πολιτικώ ν και οικονομικώ ν από ψεων και επιλογώ ν τους.
Η ανά γκη οικονομική ς βοή θειας από το εξωτερικό για την αντιμετώ πιση των
πολεμικώ ν δαπανώ ν ή ταν αναπό φευκτο πως θα αύ ξανε την εξά ρτηση της
Ελλά δας, τό σο στο οικονομικό , ό σο και στο πολιτικό επίπεδο, κά τι που φαίνεται
πως διέφυγε ή τουλά χιστον δεν απασχολού σε ιδιαίτερα τους οικονομικού ς και
πολιτικού ς παρά γοντες της εποχή ς.
Γ. Μαυρογορδά τος, Βενιζελισμός και αστικός εκσυγχρονισμός, Π.Ε.Κ. 1988, σελ. 405 – 406.

Κείμενο 2ο
Η δραματική αύ ξηση της παροχή ς χρή ματος μεταξύ 1920 και 1922
προκλή θηκε σε πολύ μεγά λο βαθμό από την κυβέρνηση. Σύ μφωνα με μια
βρετανική αναφορά , μό νο μέσα στο 1921 η κυβέρνηση δανείστηκε 1,2 και πλέον
εκατομμύ ρια δραχμές από την Εθνική Τρά πεζα. Το φθινό πωρο του 1921 το
καθημερινό κό στος του συνεχιζό μενου πολέμου υπολογιζό ταν γύ ρω στα
8.000.000 δραχμές, αναγκά ζοντας τη βασιλική κυβέρνηση να προσφεύ γει σε ό λο
και πιο σπασμωδικά μέτρα. Ο υπουργό ς οικονομικώ ν Π. Πρωτοπαπαδά κης,
επιχειρώ ντας έναν πρωτό τυπο αυτοσχεδιασμό την επό μενη ά νοιξη, εισή γαγε
έναν νέο τύ πο αναγκαστικού δανείου. Το κοινό υποχρεώ θηκε να παραδώ σει τα
χαρτονομίσματά του στις τρά πεζες, οι οποίες τα διχοτομού σαν: το ένα κομμά τι
επιστρεφό ταν στον κομιστή , ενώ το ά λλο ανταλλασσό ταν με εικοσαετή ομό λογα
του Δημοσίου. Ταυτό χρονα, η Εθνική Τρά πεζα διατά χθηκε να πιστώ σει το
κρά τος με ένα ποσό ν ισοδύ ναμο με το ή μισυ της αξίας των χαρτονομισμά των
που κυκλοφορού σαν. Ήταν ένα ακραίο μέτρο προοδευτική ς φορολό γησης, που
εφαρμό στηκε μό νο στα χαρτονομίσματα και ό χι στις τραπεζικές καταθέσεις ή
τις ά λλες μορφές αποταμίευσης. Από την ά λλη πλευρά , είχε το προτέρημα πως
δεν ενίσχυε τον πληθωρισμό : κατ’ αυτό ν τον τρό πο συγκεντρώ θηκαν 1,3
εκατομμύ ρια δραχμές χωρίς να αυξηθεί η νομισματική κυκλοφορία.
Mazower, M., Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου, ΜΙΕΤ, Αθή να 2009