“Ang Misyon ng Pandemya”

Pandemyang naghiwalay sa pamilya

Di ko naman nilalahat ngunit marami din sila
Silang nakararanas na maulila sa yakap ng kanilang ama’t ina
Na lumalaban para sa kalusugan ng bayan, o sa mundo’y umalpas na

Masakit mang isipin ngunit kailangan harapin, mabibigay ay yakap na lamang sa

hangin
Nawala’y sa isa’t-isa, sa screen na lamang nagkikita
“Bakit?” “Bakit naging ganito?” “Bakit kailangan mawalay ako sa pamilya ko?”
pero kailangang tanggapin, na may mga mahal tayong mawawalay sa atin,
pansamantala o pang habang buhay na; hindi ko ata kaya ngunit kailangang kayanin

Sa gitna ng mga nangyayari, may ngiti pa rin na nakapinta sa labi.

Tinutuloy ang pamumuhay na di tulad ng dati.
Ngunit isipin na lamang na “babalik din ang lahat sa dating gawi; masaya’t sama-
sama, kasama ang aking pamilya’t barkada”
Magvideo call nalang muna, para ligtas sa anumang sakuna na idudulot ng kalabang
di mo nakikita.
At kapag sila’y nasilayan na sa tunay na buhay, sila’y hagkan at huwag munang
humiwalay
Yakapin sila hanggang maramdaman nila na “namiss kita”

Di naman tayo ganito dati, dati na kung saan ay mas matagal pang kasama ang
barkada kaysa sa pamilya.
Ngunit ngayong may pandemya, ninanais natin na lagi silang kasama; di mawalay
sa kanilang tabi, umaga man o gabi. Nagpapasalamat na sila’y kasama at di
nawalay sa isa’t-isa.
Di lamang sa pamilya kundi pati na rin sa barkada, ngayong di nagkikita-kita, bakit
parang namimiss sila? namimiss ang tawanan sa eskuwela at magkakasamang
paglalakad sa kalsada.
Nagpapasalamat nga ako na nakasama ko sila ng matagal dati, at ngayo’y di ako
nagsisisi; bawat oras na kami’y magkakasama’y aking pinapahalagahan, kahit
limitadong oras lamang.

Napagtatanto ko na, na sa kabila ng lahat ng nawala. Sa pag-iisip na katapusan na

dahil sa pandemya; Ako’y mas naging mas mapahalaga.
Mas naging mapagpasalamat. sa mga bagay na dati’y di ko naman masyadong
nakikita.
Mas naging mapagmahal. sa mga taong nariyan lagi sa aking tabi.
Mas naniwaa sa salita ng Diyos. na siyang laging nakakapagpabangon sa akin.
upang simulan ang bagong umagang may dalang bagong pag-asa.

Napagtanto ko na, na hindi lamang ito pagsubok kundi nagsisilbing aral pa

Sa mga taong nilamon na ng kasamaang di nila nakikita
Baka, ito nga ang misyon ng pandemya.
Ang maituwid ang pag-iisip at pakikipag-ugnayan sa iba.
Ito nga, ang misyon ng pandemya.