Ang lampara at gamu gamo

Narrator: Isang gabi, habang siya'y tinutur ng kanyang ina, hindi niya napig mabagot dahil sa maghapong
pagbabasa. Nakaramdam siya ng pagod sa pakikinig kaya ang ang ginawa na lamang niya ay panuorin
ang mga gamu-gamo na naglalaro at lumalapit sa lampara. Nawili siya roon at hindi na pinakinggan pa
ang mga pinagsasabi ng kanyang ina.

Pepe: Pagod na ako at inaantok makinig kay ina. Kailan kaya kami matatapos?

Ina: Marami ka pang dapat matutunan Pepe, tulad ng.

Pepe: Tinignan ko na lang itang munting gamu-game para maaliw ako kahit papaano?

Ina: Makinigung ikukuwento, Pepe.

Pepe: Talaga po, ina? Tungkol saan naman po

Narrator: Ng muli siyang humikab dahil sa antok, napansin ito ng kanyang ina at naninuha niya na hindi
na nakikinig pa ang kanyang anak sa kanyang mga winiwika

Ina: Mayroon daw dalawang gamu-game, isang matanda at isang bata. Mahilig silang maglaro sa tabi ng
ilaw na kandila. Isang gabi ang batang gamu-gamo ay lumipad nang lubhang malapit sa ningas ng
kandila. "Mag-ingat kal ang tawag ng matandang gamu-game "Baka masunog ang pakpak mo at hindi ka
na makalipad

Pepe: Ano po iyong sagot ng batang gamu-gamo ina?

Ina: Nahumaling siya sa ilaw ng kandila. Pakiramdam niya kasi ay tila tinatawag siya nito

Pepe: At, ano po ang nangyari pagkatapos? Lumapit po ba siya roon?

Ina: Oo, imbes na makinig ay lumapit pa ito sa apoy kaya nahagip siya't nasunog ang kanyang mga
pakpak. "Sinabi ko na nga ba sayo. Ngayon, hindi ka na makalilipad muli," saad ng inang gamu-gamo sa
kanyang anak na hindi marunong makinig para sa kanyang ikabubuti

Narrator: Sa gabing iyon ay may natutunan ang batang Rizal. Ito ay ang pakikinig sa mga payo ng mga
mas nakatatanda at ang hindi pagbabalewala sa mga bagay na mas makabubuti sa iyo. Isa pang aral na
nakuha niya ang pagiging masunurin sa mga magulang upang hindi mapahamak