Professional Documents
Culture Documents
4.0.3. Omgaan Met Informatie
4.0.3. Omgaan Met Informatie
4.0.3. Omgaan Met Informatie
3
samenleving, is de kwaliteit van informatie beoordelen. Of die samenleving nu
de onze is of een andere, nu of in het verleden: kunnen weten wanneer een
informatiebron betrouwbaar is of niet, is enorm belangrijk. Jouw kijk op de
wereld wordt immers bepaald door de informatie die je krijgt en opslaat in je
geheugen. Je leerde de voorbije jaren al een aantal dingen over het
controleren van betrouwbaarheid. In dit hoofdstuk verfijnen we die kennis
verder, en voegen we een aantal nieuwe dingen toe.
EERSTE ORIËNTERING
Bekijk samen met een medeleerling de bronnen hieronder.
Rangschik ze op basis hun betrouwbaarheid. Gebruik daarbij je voorkennis, of ga op je gevoel af.
Noem telkens 1 argument.
Begin met de meest betrouwbare bron en orden ze zo tot de minst betrouwbare achteraan staat.
1 2 3 4
Bron A: ...........................................................................................................................................................
Bron B: ...........................................................................................................................................................
Bron C: ...........................................................................................................................................................
Bron D: ...........................................................................................................................................................
Dit hoofdstuk geeft je enkele belangrijke tips over hoe je informatie zo succesvol mogelijk kan beoordelen
op betrouwbaarheid. Maar zoals je nog wel weet, of in de inleidende oefening al merkte: er bestaan
verschillende soorten informatie. De eerste vraag die we ons dus moeten stellen gaat daar over:
...................................................................................................................................................................
HV 1:
...................................................................................................................................................................
Zodra we die vraag beantwoord hebben, kunnen we kijken welke uitdagingen ons wachten bij het
beoordelen van bronnen.
HV 2:
...................................................................................................................................................................
...................................................................................................................................................................
Tenslotte is het ook nuttig om eens te bestuderen waar het kan mislopen bij het beoordelen van bronnen:
HV 3:
...................................................................................................................................................................
...................................................................................................................................................................
Informatie kan je tegenkomen in vele vormen. Hieronder herhalen we met een oefening
de belangrijkste soorten die je moet kunnen herkennen.
We leven in een tijd waarin heel veel informatie beschikbaar is. Alles wat we willen
weten, kunnen we met enkele tikken op een scherm opzoeken. Informatie krijgen lijkt
dus gemakkelijker dan het ooit geweest is. Maar toch heeft onze tijd kenmerken die
nieuwe uitdagingen vormen voor een nieuwsgierig mens.
Van alle uitdagingen die een nieuwsgierige burger (dat kan ook een leerling zijn)
tegenwoordig tegenkomt, is de uitdaging van kennis de grootste. "Weten, of niet weten,
dat is de echte vraag", zou een moderne Hamlet zeggen.
Want met de geboorte van internet heeft de mensheid de grootste bibliotheek ooit
gecreëerd: een plek waar alle kennis van over de hele wereld te vinden is. We hebben
nog nooit zo veel informatie beschikbaar hebben gehad. Maar soms kunnen we
verdrinken in deze stroom van bronnen, feiten en cijfers.
Bovendien zien veel wetenschappers een afname van de basiskennis van de wereld in
onze samenleving. Alsof we tot de conclusie zijn gekomen dat we ons niets meer hoeven
te herinneren, of dat het niet meer nodig is kennis op te bouwen: het internet zal alles
voor ons onthouden en ons de gevraagde informatie geven wanneer we het nodig
hebben. Onze nieuwe, digitale hersenen, alleen klaar voor gebruik wanneer we dat
willen (of wanneer we niet afgeleid worden door iets anders dat daar plaatsvindt...)
Maar dat is een vergissing. We hebben wel degelijk nog steeds onze eigen
bibliotheken nodig in onze hersenen. Hoe kunnen we kennis combineren of
analyseren als we geen feiten kennen om mee te beginnen? Met feiten bouwen we onze
wereldbeelden op. Hoe we de wereld interpreteren wordt door hen bepaald: ze zijn de
kleine bouwstenen van ons enorme bestaan. Ze zorgen voor ‘inzicht’, ofwel ‘het
begrijpen’. Alle ‘begrijpen’ begint dus met het opbouwen van voldoende kennis. (Dat
geldt trouwens zowel voor de gebeurtenissen in de wereld, als voor dit vak:
Geschiedenis is een studievak: zonder genoeg kennis van de leerstof, zal je het nooit
‘kunnen’ of ‘begrijpen’.)
Jouw hoofd als een doos vol blokjes: je kan erin zoeken en ermee bouwen,
De blokjes zelf hebben eigenlijk weinig nut. Ze worden pas interessant als je ze
op elkaar stapelt: je combineert ze dan tot een ‘vorm’.
Hoe meer blokjes je hebt, hoe groter en correcter je vorm zal worden. Met 4
blokjes bouw je bijvoorbeeld geen bijzonder mooi huisje. Heb je er 40, dan wordt
dat al een ander verhaal. En stel je eens voor wat je met 400 blokjes kan doen…
Ook de variatie van de blokjes speelt een rol. Heb je maar één soort? Of net veel
verschillende kleuren, kleine en grote, normale en bijzondere, et cetera? Je snapt
meteen dat je in het tweede geval veel meer kanten op kan.
Zodra jouw ‘huisje’ vorm krijgt, heb je ook betekenis gegeven aan de blokken: ze hebben
nu een functie in een groter geheel. Dat geheel geeft je inzicht: het vertelt je een
samenhangend verhaal. Het vormt jouw ‘wereldbeeld’. We hebben dus nog steeds eigen
kennis nodig zodat we een begrip van de wereld kunnen opbouwen.
.................................................................. ...................................................................
.................................................................. ..................................................................
Veel van de bouwstenen die we vinden, zijn te vertrouwen. Maar soms kunnen ze ons
misleiden - opzettelijk of niet. Dit is geenszins een nieuw fenomeen: verkeerde
informatie is waarschijnlijk zo oud als het gebruik van taal zelf.
Het spreekt voor zich dat wanneer je jouw huisje begint te bouwen met stenen die niet
kloppen, het eindresultaat daardoor beïnvloedt zal worden. Met andere woorden: jouw
wereldbeeld zal afwijken van de werkelijkheid.
Veel gebouwen uit de klassieke oudheid zijn onvolledig. Delen zijn ingestort, overvallers
hebben het verwoest of er zijn delen gerecycled in andere gebouwen (zoals met het
Colosseum gebeurde). Het laat ons raden hoe de tempel of de hele stad er
oorspronkelijk uitzag. Het grootste deel van onze reconstructie is dan een berekende
gok, ondersteund door goed onderzoek. Maar sommige dingen kunnen definitief
verloren gaan en voor altijd vergeten worden. Zo hebben we pas onlangs herontdekt
hoe Romeinse en Griekse tempels vaak in de rijkste kleuren beschilderd waren
(waardoor veel scènes uit historische films en series nu onjuist geworden zijn).
Een ruïne van een tempel uit de Klassieke Een reconstructie van deze tempel volgens de meest
Oudheid, zoals wij ze nu terugvinden. recente kennis.
‘Het verleden’ en ‘de geschiedenis’ zijn dus ook niet hetzelfde: van alles wat ooit
gebeurd is (het verleden) maken we een reconstructie (de geschiedenis). Omdat we niet
altijd meer alle informatie uit het verleden terug kunnen vinden, is die geschiedenis per
definitie altijd onvolledig.
Met die onvolledigheid moeten we heel erg rekening houden bij het beoordelen van
informatie. Hoe groot is de kans dat er nog iets ontbreekt? Hoe zeker zijn we van wat we
aangevuld hebben?
Hoe we vroeger dachten dat dinosaurussen eruitzagen (links), en hoe we nu denken dat ze eruitzagen
(rechts).
2. Vervalste informatie
De Middeleeuwse angst De ‘IJzeren Maagd’, een De ‘kuisheidsgordel’, een De ‘peer der pijnen’,
om van de platte aarde af wrede Middeleeuwse apparaat om vrouwen een bizar
te vallen? foltertechniek? van overspel te houden? Middeleeuws
foltertuig?
Fake news. Fake news. Fake news.
Fake news.
Het idee dat men in de Middeleeuwen dacht dat mensen van de aarde konden af varen,
Fake news is dus van alle tijden. En de geschiedschrijving is er zeker niet van gespaard
gebleven: dagelijks worden door ijverige historici foute ideeën of vervalsingen
gecorrigeerd… Jammer genoeg is de interesse voor een sappig verhaal vaak groter dan
voor de saaie waarheid. Het kan dus wel even duren voor een ‘myth’ succesvol ‘busted’
raakt.
3. Misleidende informatie
Soms is informatie niet bewust vervalst, maar kan ze ons toch op het verkeerde been
zetten. Meestal was dat niet de bedoeling maar gebeurt het toch, en soms ligt het zelfs
aan onze eigen manier van kijken.
Subjectief:
Onbedoeld: mensen zijn zich vaak niet bewust zijn van de subjectiviteit die ze in
een bron importeren. Dit kan op vele manieren gebeuren. Een voorbeeld: door
eenvoudigweg te kiezen om over het ene onderwerp te schrijven, en niet over
een ander onderwerp, importeert een verteller zijn eigen persoonlijke voorkeur
in de bron. Ook dit kan worden beschouwd als een subjectiviteit. Wat vaker
voorkomt, is dat een auteur diens persoonlijke mening niet (helemaal) kan
wegcijferen in het verslag over gebeurtenissen.
Een ander voorbeeld: kranten of nieuwswebsites kunnen behoren tot een bepaalde
ideologie of strekking in de samenleving. Deze nieuwsmedia kunnen zulke opvattingen
benadrukken of voor hun eigen publiek spreken. Feiten die niet goed passen in hoe ze
hun verhaal willen vertellen, zouden ze dan kunnen minimaliseren of mogelijk helemaal
weglaten.
Wat cruciaal is om te onthouden: dit alles betekent niet dat deze bronnen
onbetrouwbaar zijn! Integendeel: het grootste deel van hun inhoud zal waarschijnlijk
betrouwbaar zijn. De meeste informatie die we in het leven krijgen is op de een of
andere manier, in meer of mindere mate, subjectief. Wat we moeten doen is de
waarheid er zoveel mogelijk uit filteren. We moeten kritisch lezen, vergelijken en
analyseren, en proberen de kleuren uit te wissen die de auteur aan de informatie heeft
gegeven. We kijken dan door de mist heen. Maar we mogen deze informatie niet
weggooien of als onbetrouwbaar beschouwen alleen maar omdat ze subjectief is.
De piramiden van Gizeh werden gebouwd in opdracht van de farao’s. Ze vormen nog steeds één van de
bekendste overblijfselen van de oude Egyptische samenleving. Van de werkelijke bouwers, de duizenden
slaven die er tientallen jaren aan werkten, vinden we veel moeilijker overblijfselen. Hun geschiedenis
dreigt weggeduwd te worden door het verhaal van de machtige farao.
Doorheen de jaren merken leerkrachten wel eens op dat leerlingen sommige fouten
blijven maken, of dat bepaalde leerstof niet helemaal juist is blijven hangen. Hieronder
lijsten we daarom enkele dingen op die we regelmatig zien terugkeren op toetsen of
examens.
Hoewel het logisch lijkt dat een aanwezige of ooggetuige de feiten goed navertelt, is dat
allesbehalve gegarandeerd. Om verschillende redenen kunnen er toch fouten of zelfs
vervalsingen optreden. Ter illustratie deze oefening:
BRON A: EEN OFFICIËLE MEDEDELING VAN HET WITTE HUIS. BRON B: EEN FACTCHECK OVER DE MEDEDELING IN EEN KRANT.
Bron: Statement by Press Secretary Sean Spicer, Trump White Bron: Elle Hunt, The Guardian, 22 januari 2017. (vertaling)
House Archives, 21 januari 2017. https://www.theguardian.com/us-news/2017/jan/22/trump-
https://trumpwhitehouse.archives.gov/briefings-statements/stateme inauguration-crowd-sean-spicers-claims-versus-the-evidence
nt-press-secretary-sean-spicer/
............................................................................................................................................
Hoe schat je de betrouwbaarheid van de verklaring op de persconferentie in ten
opzichte van de factcheck in The Guardian? (hoger, lager, ongeveer gelijkaardig, …)
............................................................................................................................................
Welke reden(en) zou(den) er kunnen zijn voor de die mate van betrouwbaarheid?
............................................................................................................................................
Welke conclusie over de betrouwbaarheid van ooggetuigen kan je trekken op basis
van deze oefening?
............................................................................................................................................
............................................................................................................................................
Meningen kunnen wel degelijk gebaseerd zijn op feiten. Een wetenschapper die
feiten en gegevens verzameld, moet die nadien interpreteren. Dat zal die doen
naar best vermogen en op basis van expertise, maar er zal zeer vaak een stukje
eigen mening bij insluipen: hoe belangrijk is het ene feit ten opzichte van het
andere, wat werd er niet onderzocht, et cetera (denk bijvoorbeeld maar eens
aan de meningsverschillen over de exacte gevolgen van klimaatopwarming, of
tussen virologen over de gepaste coronamaatregelen). Dat maakt de expert niet
onbetrouwbaar, maar wel (deels) subjectief. Dit gebeurt bij de exacte
wetenschappen (fysica, biologie, …), maar zeker vaak bij de humane
wetenschappen (economie, geschiedenis, politicologie).
Objectieve bronnen bevatten dan wel enkel feiten, maar wat als de feiten
vervalst zijn? We zullen de bron niet als ‘subjectief’ beoordelen, maar ze zal wel
onbetrouwbaar zijn. Denk in zo’n geval aan vervalste onderzoeksresultaten,
vergissingen in grafieken, of vervalsingen van materiële bronnen.
Eigen schuld, dikke bult: jarenlang hebben leerkrachten aan hun leerlingen verteld dat ze
niets mochten opzoeken op Wikipedia, omdat die website niet betrouwbaar zou zijn
(veel fouten, iedereen kan alles aanpassen, ‘echte’ encyclopedieën zijn beter, …).
Misschien heb jij dat zelf ook wel eens gehoord uit de mond van jouw juf of meester, of
van de leraar Geschiedenis. Dit had twee vervelende gevolgen: leerlingen gingen hun
informatie vaak elders zoeken op schimmige, werkelijk onbetrouwbare websites; maar
vooral: Wikipedia kreeg ten onrechte een slechte reputatie.
Want onderzoek toonde al heel snel exact het omgekeerde aan van de vrees van
Het aantal fouten per artikel is gelijkaardig aan andere, als zeer betrouwbaar
beschouwde bronnen zoals de Encyclopedia Britannica. Die betrouwbaarheid
nam en neemt doorheen de jaren alleen maar toe. In 2005, slechts vier jaar na
haar oprichting, werden bij Wikipedia gemiddeld 4 fouten per artikel gevonden
t.o.v. 3 fouten per artikel bij Encyclopedia Britannica. Enkele jaren later was dat
aantal al gelijk. In 2014 werd de juistheid van een set van 100 artikels over drugs
op 99,7% gemeten.
De correctietijd is op Wikipedia veel korter dan bij geschreven naslagwerken.
Fouten blijven op Wikipedia veel minder lang staan dankzij de hoge mate van
gebruik en peer-review. Je loopt dus minder risico om vergissingen tegen te
komen bij Wikipedia, dan elders.
Doordat van elk artikel ook de bewerkingsgeschiedenis kan geraadpleegd
worden, kan men zien hoe kennis over een onderwerp evolueerde, over welke
onderwerpen debat gevoerd werd, welke argumenten aangevoerd werden, et
cetera. Dit is bij schriftelijke encyclopedieën niet mogelijk.
De bronnen die voor artikels gebruikt werden, staan vermeld; iets wat
bijvoorbeeld bij schriftelijke encyclopedieën als de Brittannica niet het geval is.
Dit verhoogt de controleerbaarheid en dus de betrouwbaarheid enorm.
De snelheid van updaten en raadplegen ligt aanzienlijk hoger dan bij schriftelijke
encyclopediën, waardoor goed onderzoek gemakkelijker wordt.
Bronnen:
Jona Kräenbring e.a., ‘Accuracy and Completeness of Drug Information in Wikipedia: A comparison
with Standard Textbooks of Pharmacology’, Institute of Pharmacology and Toxicology, Technische
Universität München, 24 september 2014. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0106930
“Een bron uit de tijd van de gebeurtenissen zelf is altijd betrouwbaarder dan een bron
uit een latere tijd”
Betrouwbaarheid van een primaire of secundaire bron hangt veel meer af van de
kwaliteit van de auteur, van diens bronnen, van zijn intenties et cetera…, dan van de tijd
tussen de gebeurtenis en het verslag.
Wanneer we twee héél gelijkaardige bronnen hebben die redelijk kort na de feiten
(minder dan ca. 100 jaar) gemaakt werden, is de kans wel groter dat de bron van het
kortst na de feiten betrouwbaarder is. Zeker in tijden waarin nog weinig geschreven
bronnen gemaakt werden en mensen van mondelinge verslagen afhingen (denk aan de
Klassieke Oudheid, de Middeleeuwen, …), is dat een goede vuistregel. Maar je weet het
pas écht wanneer je… controleert en vergelijkt.
5 DE HISTORISCHE METHODE
1. Een beknopte versie onder elke bron (in donkergeel). Die snelle versie geeft je de
hulpmiddelen om op een vlotte manier al een eerste beoordeling te maken.
Hoewel zij als slaven dienden, werden sommige van de bekeerlingen machtig en rijk. Velen werden
opgeleid voor overheidsdienst of het Ottomaanse leger. De militaire elitegroep, bekend als de
Janitsaren, bestond voornamelijk uit gedwongen christelijke bekeerlingen. Het devshirme-systeem
bleef bestaan tot het einde van de 17e eeuw.
Auteur: .............................................................................................................................
Datum: ....................................... Uitgever: ............................................................
Vat de bron kort samen: ................................................................................................
Geschreven / Ongeschreven (mondeling / materieel) Primair / Secundair
+ .............................................................. – ...............................................................
.............................................................. ...............................................................
Bruikbaarheid / nut: 1 2 3 4
● Uitleg: .............................................................................................................................
Op de laatste pagina van dit hoofdstuk vind je een extra lege versie. Je kan deze digitaal
of via een kopiemachine kopïeren. Zo heb je altijd een lege versie om mee te oefenen.
Voor de definities van de belangrijkste begrippen: zie oefening 1 van dit hoofdstuk.
Geschreven bronnen
Ongeschreven bronnen
o Mondelinge bronnen
o Materiële bronnen
Eigen kennis = belangrijk! è Pas nuttig als je combineert è Bouwstenen van je wereldbeeld.
Meer kennis leidt tot meer inzicht (ook bij het vak Geschiedenis).
Onvolledig
Vervalst
Misleidend
o Subjectief
o Niet-representatief
Denk eraan:
De betrouwbaarheid van ELKE BRON moet je controleren door te vergelijken met andere
bronnen!
WOORDENLIJST MOGELIJK MOEILIJKE WOORDEN. VOEG DE BEGRIPPEN DIE JE ZELF OPZOCHT HIER TOE.
Een denkstroming of gedachtengoed over mensen, de
Ideologie maatschappij en hoe de samenleving / de wereld er in
de toekomst moet uitzien.
Auteur: .............................................................................................................................
Datum: ....................................... Uitgever: ............................................................
Vat de bron kort samen: ................................................................................................
Geschreven / Ongeschreven (mondeling / materieel) Primair / Secundair
+ .............................................................. – ...............................................................
.............................................................. ...............................................................
Bruikbaarheid / nut: 1 2 3 4
● Uitleg: .............................................................................................................................