UAS BAHASA BELANDA I

2023

Buatlah paper atau esai mengenai memori kolektif orang Belanda mengenai Indonesia.
Ketentuan paper/esai sebagai berikut:
1. Tugas UAS boleh dikerjakan kelompok atau individu.
2. Minimal 4 halaman, maksimal 8 halaman.
3. Menggunakan Times New Roman 12, 1,5 spasi.
4. Tentukan tema paper/esai yang ditulis. Tema boleh: sosial, ekonomi, arsitektur,
kuliner, dll.
5. Kemudian beri judul pada paper/esai yang ditulis.
6. Tulisan harus didukung dengan sumber literatur lainnya (boleh buku, jurnal, koran,
dll).
7. Salah satu sumbernya menggunakan lagu/lirik lagu di bawah ini. Boleh
menggunakan satu judul lagu atau lebih.
8. Dikumpulkan ketika jadwal UAS (menunggu jadwal dari admin prodi).

SARINA Hallo Bandoeng

Sarina,een kind uit de dessa ‘t Oude moedertje zat bevend

Die stampte haar padi tot beras
Zij zong daarbij heel leuke wijsjes
Voor Kromo die lag in het gras
Zij tooide haar konde met bloemen
Geplukt in Gods vrije natuur
De stem van het kind klonk zo helder
En Kromo geraakte vol vuur
Toen gingen zij in de alang-alang
Verpoosden zich daar urenlang
Zij hielden zo veel van elkander
En waren voor tijgers niet bang
refrain:
Sarina, Sarina, djangan main gila sama saja
Sarina, Sarina, djangan begitulah
De zon kwam toen op in de dessa
Daar stonden de bomen in rouw
Want onder hen lagen de botjes
Al van ene man en een vrouw
Zij hadden elkaar gevonden
Helaas op zo'n droeve manier
En stierven voor eeuwig verbonden
De wind ruist: zij zijn niet meer hier
refrain
Op het telegraafkantoor
Vriend’lijk sprak de ambt’naar
Juffrouw, aanstonds geeft Bandoeng gehoor
Trillend op haar stramme benen
Greep zij naar de microfoon
En toen hoorde zij, o wonder
Zacht de stem van hare zoon
refrain:
“Hallo! Bandoeng!”
“Ja moeder hier ben ik!”
“Dag liefste jongen”, zegt zij met een snik
“Hallo, hallo!
Hoe gaat het oude vrouw?”
Dan zegt ze alleen:
“Ik verlang zo erg naar jou!”
Lieve jongen, zegt ze teder
Ik heb maandenlang gespaard
‘t Was me om jou te kunnen spreken
M’n allerlaatste gulden waard
En ontroerd zegt hij dan:
“Moeder Nog vier jaar, dan is het om
Oudjelief, wat zal ‘k je pakken
Als ik weer in Holland kom!”
refrain
“Jongenlief”, vraagt ze, “hoe gaat het Met je kleine
bruine vrouw?”
“Best hoor”, zegt hij, “en we spreken
Elke dag hier over jou
En m’n kleuters zeggen ‘s avonds
Voor het slapen gaan een gebed
Voor hun onbekende opoe

Van Moederland naar Vaderland
Wil iemand weten waar Indie nog ligt
Tussen Duitsland en de duinen
Tussen a**en en Maastricht
Wij hebben samen onze Gordel van
Smaragd
Zachtjes van het moederland
Naar het vaderland gebracht
Wij hebben ons een huis gebouwd
Uit scherven en uit brokken
Van wat vroeger is geweest
Wij hebben ons een huis gebouwd
En hebben het betrokken
En iedereen is welkom
En het is er altijd feest
refrein
Wij namen Tandjong Priok mee
En Lombok en Semarang
En Kepoelauan Alor
Madoera en de Javazee
En Bali en Palembang
't Werd alles wel wat vager
Maar daar wordt het mooier door
refrein
Met een kus op jouw portret”
refrain
“Wacht eens, moeder”, zegt hij lachend “
‘k Bracht mijn jongste zoontje mee”
Even later hoort ze duidelijk
“Opoe lief, tabeh, tabeh!”
Maar dan wordt het haar te machtig
Zachtjes fluistert ze:
“O Heer Dank dat ‘k dat heb mogen horen…”
En dan valt ze wenend neer
“Hallo! Bandoeng!”
“Ja moeder hier ben ik!”
Ze antwoordt niet.
Hij hoort alleen ‘n snik
“Hallo! Hallo!…” klinkt over verre zee
Zij is niet meer en het kindje roept: “Tabeh”
Op de Pasar Malam
Voor mijn oude tante Toeti
Is het leven weer een feest
Als zij een paar dagen op de Pasar Malam is
geweest
Daar houdt zij gewoon receptie
Bij de sate tent van Doel
Zij ontmoet haar oude vrienden
Kletst daar met de heleboel
refrein:
Ja, dat waren goeie tijden
Maar zij keren nooit meer weer
Ja, dat waren goeie tijden
En haar oude hart doet zeer
Toeti leeft weer in 't verleden
Waar de sedep malam bloeit
Hoort de gamelan weer klinken
Voelt de tropenzon, die gloeit
Als ik haar dan af kom halen
Ajo Toeti, nou naar huis
Zegt ze:Eventjes dan kindje
Altijd zit ik toch maar thuis
refrein
Maar aan alles komt een einde
De Pasar Malam is voorbij
Alles wordt weer afgebroken
Toet moet weer mee met mij
Maar soms loopt ze nog verloren
Over 't tentoonstellingsterrein
En ze denkt misschien nog steeds
Dat we op Midden Java zijn
 Arm Den Haag
Arm Den Haag
Arm Den Haag, dat is toch erg, dat jij maar
niet vergeten kan
De klank van krontjong en van gamelan
In het Indisch restaurant gonst het gesprek
van alle kant: Tempo doeloe, tempo doeloe
in dat verre, verre land
Refrain:
Ach kassian, het is voorbij Kassian, het is
voorbij
Den Haag, Den Haag, de weduwe van Indie
ben jij
We kunnen hier heus wel Indisch eten thuis
klaarmaken Sambal goreng telor, lontong,
tahoe pecis
Alleen, de buren hebben het niet zo graag
En we kunnen hier ook heus wel tropische
planten kopen
Zoals bijvoorbeeld kembang sepatoe Dat
noemen ze hier hibiscus, hibiscus
En allerlei varens: canna's, gerbera's,
orchideeen
Maar het staat hier in de huiskamer toch
heel anders
Dan daar in de vrije natuur, ja Trouwens, ze
gaan allemaal dood bij de kachel
Refrain
En weet u, ik heb thuis zo'n groot schilderij
hangen.
Dat verbeeldt natuurlijk lndie, ja Adoe,
beeldig, beeldig
Mooie groene sawah's, Klapperbomen
Links een karbouw met zo'n kleine katjong
op z'n rug, ja
En rechts een pahman met zeven van die
leuke kleine bebeks achter zich aan
Maar weet u, het schilderij, het krijgt hier
geen licht genoeg
Weet u wat nog meer Meneer Le Clerque-
Zubli hij komt ook nooit meer langs
Nach Over Java
Na een dag vol kleuren en schoonheid
Rijk aan zon en tropisch heet
Klappermelk met Suiker
Op Ambon woont een meisje waar iedereen van
zingt
Omdat ze heel erg mooi is en ook om wat ze
drinkt
Reeds toen ze nog geen drie was en mama vroeg
aan haar
"Wat wil jij nu eens drinken?", had zij haar
antwoord klaar
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
Ik wil geen appelsap of limonade
Thee en koffie laat ik staan
En chocolademelk of orangeade
Smaken mij als levertraan
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
En dat is zo gebleven. Ze is nu achttien jaar
Een jongen is gekomen en hij houdt veel van
haar
Maar als hij met haar uitgaat, is hij niet erg
content
Steeds als hij om een kus vraagt, zegt zij op dat
moment
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
Ik wil geen appelsap of limonade
Thee en koffie laat ik staan
En chocolademelk of orangeade
Smaken mij als levertraan
Ik wil klappermelk met suiker
Want iets anders lust ik niet
Afschein van Indie
Afscheid van Indie
Wat heeft het voor zin
Smelten donk're wolken samen Hoe moet het nu verder
Tot een ondoordringbaar kleed Met 't land dat ik bemin
"Dag baboe, dag djongos
Nacht over Java Het ga jullie goed
'T Land van smaragd Land van mijn droom
Ligt als in duisternis verzonken Ik ga omdat ik moet"
Nacht over Java
Ondanks de pracht Afscheid van Indie
Vaak ongewild
Trilt in de lucht iets van een bange klacht Verzet blijft van binnen
Vreemde geluiden en zachte muziek De tijd maakt ons mild
Scheppen samen een sfeer van mystiek Maar altijd zal blijven: het beeld
Nacht over Java Het doet angstig aan Het houdt je gevangen van die tijd
Nu al het schoons in duisternis Je raakt 't niet kwijt
Verloren schijnt gegaan
Maar wat de nacht ook brengen mag Johan van Oldebarneveldt
Er komt een nieuwe dag Oranje, Willem Ruys
Sibayak en de Dempo
"Hoor dan, al die geluiden: Dit zijn Grote Beer, Zuiderkruis
djangkriks, krekels.
En een loewak, ja, een wilde kat. Tandjoeng Priok, Batavia
Wat een rotgeluid (Straat van Malakka) Singapore
Aj, kodoks, kikkers in de vijver! Balawan, Medan
En dat is een kalong, een vleermuis Sabang
Wat een muggen hier zeg, njamuks. Colombo, Ceylon
Net nou ik mijn obat njamuk vergeten ben. Rode Zee
Kenak! (Raak) Suezkanaal, Port Said
Daar komt een grobak voorbij met een sapi Genua of Marseille
ervoor (Ossenkar) (Daar gingen sommigen met de trein
Oh, die hond van Pak Sudirman. Husj!" verder)
En anders ging je door de Straat van
Gibraltar
Golf van Biskaye
Southampton
Het Kanaal
Sluizen van Ymuiden, Noordzeekanaal,
Amsterdam
Of Nieuwe Waterweg (Loods aan boord),
Rotterdam

Nee, ze zijn er niet meer

Ze zijn er niet meer
De zeereuzen van weleer
Ze brachten ons naar Holland
En we keerden niet weer
Terug Naar Surabaya Lied van de schuld

Na twintig jaren weer terug in Soerabaja Toen Nederland

Het nieuwe vliegveld ligt te blakeren in de Aan een groots herstel begon
zon Was de strijd nog niet gestreden
Na twintig jaren weer geland in Soerabaja In de tropenzon
De stad, waar ik geboren werd, mijn jeugd Ons eigen land
begon Dat zich zo rechtvaardig waant
Heeft een stuk van zijn verleden
Er zijn hotels en huizen bijgekomen Verdonkeremaand
De drukke straten, ik herken ze allemaal
Maar waar zijn al die mooie oude bomen refrein:
Zonder waringinbomen zijn de pleinen kaal Ruim dertig jaar
Is die oorlog nu voorbij
Ik Zie mijn vriendinnen weer terug in En nog altijd geen erkenning
Soerabaja En geen cent soldij
We praten, lachen, net als vroeger met Ons getal is gering
elkaar (Poplin en Rosie) Onze zaak heeft afgedaan
Ze wonen nog in 't zelfde huis in Soerabaja Politiek is het niet haalbaar
Er is nog niets veranderd in die twintig jaar Dat wij nog bestaan

Dit is de plaats van al mijn kinderdromen Ja, hier en daar

Alleen, nu spelen onze kinderen in de tuin Kreeg een oorlogsveteraan
Maar waar zijn al die mooie mangabomen Een medaille plus vergunning
Waar we in klommen, tot hoog in de groene Om uit bedelen te gaan
kruin refrein

Maar in de oude dierentuin van Soerabaja Men helpt ons niet

Daar zijn de bomen en de schaduw er nog
wel
De grootste schok van dit bezoek aan
Soerabaja
Is slechts 'de tijd'.
Gaan twintig jaren dan zo snel
Toch ben ik blij dat ik ben teruggekomen
De drukke straten, lanen, ik herken ze weer
Maar waar zijn al die mooie, oude bomen
'K Hoor geen vogels meer
Men vertrouwt op ons geduld
Tot de laatste man zal sterven
En met hem de schuld
Maar als niets geschiedt
Gaat dit hartzeer niet voorbij
Onze kind'ren, die het erven
Denken net zo als wij