Rzeszów – miasto na prawach powiatu w południowo-wschodniej Polsce, stolica

województwa podkarpackiego i ośrodek aglomeracji rzeszowskiej. Według najnowszych

danych GUS z 30 czerwca 2023 r. Rzeszów zamieszkuje 197 536 osób[4][3], co czyni go 14.
miastem Polski pod względem liczby ludności[4][5].

Kościół Świętego Krzyża wraz zabudową konwentu popijarskiego, w którym mieści się
siedziba Muzeum Okręgowego oraz I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława
Konarskiego (widok od strony murów miejskich)

W mieście znajdują się dwie duże uczelnie państwowe – Uniwersytet Rzeszowski (4 kolegia)
i Politechnika Rzeszowska (7 wydziałów) oraz kilka niepublicznych, między innymi Wyższa
Szkoła Inżynieryjno-Ekonomiczna, WSPiA Rzeszowska Szkoła Wyższa, Wyższa Szkoła
Informatyki i Zarządzania oraz Wyższe Seminarium Duchowne.

Do infrastruktury Rzeszowa należy międzynarodowy port lotniczy w Jasionce. W jego

bezpośrednim sąsiedztwie zlokalizowany jest Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny
Aeropolis, skupiający przemysł wysokiej technologii oraz centrum logistyczne NATO,
obsługujące zachodnie dostawy broni dla Ukrainy[6]. Na północnych obrzeżach miasta działa
również specjalna strefa ekonomiczna pod nazwą Park Naukowo-Technologiczny Rzeszów-
Dworzysko, utworzona z inicjatywy powiatu rzeszowskiego.

W mieście działa piąć konsulatów honorowych: Czech, Niemiec, Słowacji, Węgier i Ukrainy.
Rzeszów jest członkiem Unii Metropolii Polskich oraz Stowarzyszenia Eurocities
zrzeszającego miasta europejskie.

Rzeszów otrzymał status miasta na prawie magdeburskim z nadania króla Kazimierza

Wielkiego 19 stycznia 1354. Od tego czasu był Rzeszów formalnie do 1845 miastem
prywatnym i rezydencją magnacką. Pierwszym właścicielem miasta był rycerz Jan
Pakosławic ze Strożysk, którego wspomniany przywilej Kazimierza Wielkiego upoważnił do
nowej lokacji przestrzennej na południe od pierwotnej osady (dziś os. Staromieście) [7]. W
1633 Rzeszów uzyskał prawo składu[8]. Miasto leżało pierwotnie na zachodnich rubieżach
Rusi Czerwonej, przyłączonej do Polski w rezultacie wypraw Kazimierza Wielkiego, zaś
administracyjnie w okresie staropolskim na obszarze ziemi przemyskiej województwa
ruskiego[9], blisko granic z ziemią sanocką i z województwem sandomierskim. Było częścią
powiatu przeworskiego[10]. Po I rozbiorze Polski w 1772 Rzeszów wszedł w skład monarchii
austriackiej, a w 1782 został stolicą cyrkułu (początkowo na krótko – pilźnieńskiego, a
następnie rzeszowskiego)[11][12]. Od 1869 Rzeszów funkcjonował w obrębie autonomicznej
Galicji. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 znalazł się w województwie lwowskim. Po
zajęciu przez wojska sowieckie w 1944 Rzeszów został desygnowany na siedzibę władz
wojewódzkich; od roku 1945 do 1998 był stolicą województwa rzeszowskiego, a od 1
stycznia 1999 jest stolic