Το καμπαναριό είναι ένα κτίσμα βαρύ αλλά και κομψό, ένα έργο

τέχνης με όλες του τις γραμμές, ευθείες, καμπύλες, τεθλασμένες σε

τέλειο συνδυασμό και απόλυτη αρμονία. Είναι ένα αυτοτελές πέτρινο
οικοδόμημα με συνολικό ύψος 13,30 μ. από την ανατολική πλευρά και
12,35 μ. από τις άλλες. Η ορθογώνια βάση του έχει διαστάσεις 4,40 μ.
Χ2,10 μ. Κτίστηκε σε δύο φάσεις. Το κατώτερο τμήμα αποτελούμενο
από δύο διαζώματα, ύψους 8,80 μ. κτίστηκε το 1808. Το ανώτερο
τμήμα, αποτελούμενο από ένα διάζωμα, ύψους 4,40 μ. κτίστηκε το
1916. Υπάρχει εσωτερική σκάλα που καταλήγει σε ξύλινο πατάρι στο
νέο τμήμα όπου βρίσκονται οι καμπάνες. Η πρώτη είχε έρθει από την
Τεργέστη. Δεν ξέρουμε αν είχε κατασκευαστεί εκεί. Το 1941 με τα
νικητήρια καμπανίσματα η καμπάνα ράγισε. Το 1991 τοποθετήθηκαν
κι άλλες δύο καμπάνες, ρωσικού καλουπιού. Παλιά οι καμπάνες
ηχούσαν από τα χέρια των καμπανιστών, σήμερα ηχούν με ηλεκτρικά
κρουστικά μηχανήματα. Το 2000, με υπόδειξη της Αρχαιολογικής

Παναγία
Υπηρεσίας, έγινε επισκευή και καθαρισμός του καμπαναριού.
Η εκκλησία δοκιμάστηκε από επιβουλές και ενέργειες κατακτητών
αλλά διασώθηκε πολλές φορές θαυματουργικά. Το θέρος του 1821,
μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, την 21η Σεπτεμβρίου 1944

η Λαμποβίτισσα
κατά τη γερμανική κατοχή.
Το παρόν φυλλάδιο αποτελεί πρωτοβουλία του Συλλόγου Αποδήμων
Θεσπρωτικού Πρεβέζης “Τα Λέλοβα”.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΓΕΝΝΕΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥ
T: 2683032218
483 00 Θεσπρωτικό Πρέβεζας
 Ο Ιερός Ναός της Παναγίας, διατηρητέο ιστορικό μνημείο,
αφιερωμένος στη Γέννηση της Παναγίας, είναι χτισμένος το
1791 πάνω στα ερείπια παλαιότερου ομώνυμου ναού του 1429. Η
παλιά κτητορική επιγραφή εντοιχίστηκε σε ένα ψευδοπαράθυρο
της κόγχης εξωτερικά.
Από τα βυζαντινά χρόνια εδώ υπήρχε μοναστήρι της Παναγίας,
μετόχι της ομώνυμης Ιεράς Μονής Λαμπόβου Β. Ηπείρου κοντά
στο Αργυρόκαστρο. Περί το 1700, καταστράφηκε το Λάμποβο
και οι χριστιανοί, πιεζόμενοι να εξισλαμισθούν, έφθασαν στο
μετόχι αυτό με μία μεγάλη φορητή εικόνα της Γεννήσεως της
Θεοτόκου που χρονολογείται από το 1675 και τοποθετήθηκε στο
τέμπλο του παλαιού ενοριακού ναού. Η εκκλησία πανηγυρίζει
στις 8 Σεπτεμβρίου, εορτή της γέννησης της Θεοτόκου, οπότε
γίνεται και λιτάνευση της εικόνας.
Ο ρυθμός του ναού είναι βυζαντινός τρίκλιτος μετά τρούλου.
Εσωτερικά έχει 12 θόλους με πωρόλιθο από τη Μάλτα. Έχει
μήκος 24,23 μ. και πλάτος 11,44 μ. Το ύψος ποικίλλει λόγω της
κλίσης του εδάφους. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 1791.
Η ιστόρηση (αγιογράφηση) είναι έργο συνεργείου αγιογράφων
από την Κορύτιανη Ιωαννίνων με πλούσια θεματολογία από την
Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Χρησιμοποιήθηκαν φυσικές
χρωστικές ουσίες από φυτά, ζώα και ακόμα και από έντομα. Η
αγιογράφηση τελείωσε την 1η Μαϊου 1797, όπως αναγράφεται στην
υπέρθυρη επιγραφή εσωτερικά της κεντρικής εισόδου του ναού.
Αργότερα, για λόγους φωτισμού και αερισμού, τα παράθυρα του
ναού μεγάλωσαν, με αποτέλεσμα να κοπούν κάποια τμήματα των
αγιογραφιών. Σήμερα θαυμάζουμε τις αγιογραφίες μετά τη συντήρηση
και τον καθαρισμό τους, έργο που τελείωσε το 2008.
Τα ξυλόγλυπτα μέρη του ναού, το Τέμπλο, το Δεσποτικό και ο
Άμβωνας είναι καλυμμένα με λεπτότατα φύλλα χρυσού, θεωρούνται
εξαίρετου κάλλους και έχουν μεγάλη καλλιτεχνική αξία.
Βόρεια και νότια του ναού υπάρχει σκεπαστό χαγιάτι με καμάρες
και πεζούλι. Εκεί κατά την Τουρκοκρατία οι σκλαβωμένοι κάτοικοι
της Κοινότητας συνέρχονταν με τους δημογέροντες και βουλεύονταν
για όλα τα προβλήματα της αυτοδιοικούμενης κοινότητας. Ήταν η
βουλή τους.
Ο αύλειος χώρος της εκκλησίας είναι από τους ωραιότερους
της περιοχής, πλακόστρωτος, κατάφυτος, μεγάλος σε έκταση και με
υπέροχη θέα σε όλη τη Λάκκα με τα χωριά της προς τα ανατολικά.
Συνδέεται με τον χώρο του Πνευματικού Κέντρου το οποίο
εγκαινιάστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2001 και όπου τελούνται ποικίλες
πνευματικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.